rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-11-02
rok: 2016

sygnatury akt.:

KIO 1961/16
KIO 1962/16

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska Protokolant: Adam Skowroński

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 27 października 2016 r. odwołań
wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 października 2016r. przez:
A.
wykonawcę Mosty Katowice spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Katowicach, ul. Rolna 12
B.
wykonawcę Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą w Rzeszowie, ul.
Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 4
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego
Gmina Miasto Rzeszów – Miejski
Zarząd Dróg w Rzeszowie ul. Targowa 1
przy udziale
wykonawcy Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą w
Rzeszowie, ul. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 10 zgłaszającego swoje
przystąpienie w sprawie sygn. akt KIO 1961/16 po stronie zamawiającego

orzeka:

1a. uwzględnia odwołanie wykonawcy Mosty Katowice spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Katowicach, ul. Rolna 12 i nakazuje
zamawiającemu unieważnić czynność unieważnienia postępowania o udzielenie
zamówienia, unieważnić czynność wykluczenia wykonawcy Mosty Katowice spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Katowicach, ul. Rolna 12 z
postępowania, powtórzyć czynność badania i oceny ofert,

1b. uwzględnia odwołanie wykonawcy Promost Consulting T. S. spółka jawna z
siedzibą w Rzeszowie, ul. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 4 i nakazuje
zamawiającemu unieważnić czynność unieważnienia postępowania o udzielenie
zamówienia,
2. Kosztami postępowania obciąża
Gminę Miasto Rzeszów – Miejski Zarząd Dróg
w Rzeszowie ul. Targowa 1 i
2.1 Zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30 000zł. 00 gr.
(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawcę
Mosty Katowice spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Katowicach, ul. Rolna 12 i wykonawcę Promost Consulting T. S. spółka
jawna z siedzibą w Rzeszowie, ul. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty
4 tytułem wpisu od odwołania
2.2.
Zasądza od
Gminy Miasto Rzeszów – Miejski Zarząd Dróg w Rzeszowie
ul. Targowa 1 na rzecz Mosty Katowice spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Katowicach, ul. Rolna 12 kwotę 18 660
zł. 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset sześćdziesiąt złotych zero
groszy) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu, kosztów zastępstwa prawnego i
dojazdów,

2.3.
Zasądza od
Gminy Miasto Rzeszów – Miejski Zarząd Dróg w Rzeszowie
ul. Targowa 1 na rzecz Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą
w Rzeszowie, ul. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 4 kwotę 19
104 zł. 82 gr (słownie: dziewiętnaście tysięcy sto cztery złote osiemdziesiąt
dwa grosze) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu, kosztów zastępstwa
prawnego i dojazdów.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265,
1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Rzeszowie.

Przewodniczący: ……………



Sygn. akt KIO 1961/16

KIO 1962/16
Uzasadnienie
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na
Opracowanie dokumentacji projektowej na budowę połączenia alei Rejtana z ulicą Lubelską
z podziałem na trzy zadania inwestycyjne: Zadanie 1: „Połączenie Al. Rejtana z ul.
Ciepłowniczą etap II”, Zadanie 2: „Rozbudowa ul. Ciepłowniczej z mostem Załęskim od ul.
Maczka do skrzyżowania z projektowaną drogą do targowiska”, Zadanie 3: „Rozbudowa ul.
Gen. Maczka” zostało wszczęte ogłoszeniem w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 29 czerwca 2016r. za numerem 2016/S 123-221076.
W dniu 5 października 2016r. zamawiający poinformował wykonawców o unieważnieniu
postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo
zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020 –
dalej ustawy) z uwagi na to, że oferta Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą w
Rzeszowie będąca ofertą z najniższą ceną spośród oferty nieodrzuconych przewyższa
kwotę, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a z brakuśrodków pieniężnych nie może on zwiększyć tej kwoty do wysokości ceny zaoferowanej
przez wykonawcę. Jednocześnie zamawiający wykluczył wykonawcę Mosty Katowice spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Katowicach, gdyż wykonawca nie wykazał
spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego doświadczenia niezbędnego do
realizacji zamówienia. Zamawiający wskazał, że Mosty Katowice nie wykazał wymagania
zawartego w pkt. 6.2.1. siwz tj. nie wykazał się doświadczeniem w okresie ostatnich trzech
lat (…), że należycie wykonał (…) jedną dokumentację zabezpieczenia osuwiska.
Zamawiający wskazał, że wykonawca, ani w ofercie, ani w toku wyjaśnień nie wykazał, że
spełnia ten wymóg. W załączonym do oferty formularzu „Doświadczenie” wykonawca
wskazał m. in. wykonanie przez Przedsiębiorstwo Geologiczno-Geodezyjne „Geoprojekt-Śląsk” sp. z o.o. dokumentacji geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż
zbocza rzeki Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie, dołączając na dowód jego wykonania
protokół zdawczo-odbiorczy. Zamawiający tego doświadczenia nie uznał i wezwał
wykonawcę w trybie art. 26 ust. 3 ustawy do złożenia oświadczenia niezawierającego błędu.
Wykonawca złożył wyjaśnienia. Zamawiający z nimi się nie zgodził. Zamawiający uważa, że
roboty geologiczne w rejonie osuwiska nie są tożsame z jego zabezpieczeniem. Potwierdza
to decyzja Starosty Sochaczewskiego, z której wynika, że przedmiotowe opracowanie
geologiczne jest podstawą do sporządzenia karty dokumentacyjnej osuwiska oraz podjęcia
starań na opracowanie projektu budowlanego na zabezpieczenie osuwiska. Zamawiający na

podstawie tego dokumentu uznał, że wykonawca nie wykazał wymaganego doświadczenia.
Brak kompletnych danych niezbędnych do oceny spełniania warunków udziału w
postępowaniu nakłada na zamawiającego obowiązek wykluczenia wykonawcy, który został
wykluczony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy w związku z art. 22 ust. 1 pkt. 2 ustawy,
a jego oferta została odrzucona na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy.
Sygn. akt KIO 1961/16
W dniu 14 października 2016r. drogą elektroniczną odwołanie wniósł wykonawca Mosty
Katowice sp. z o.o. Odwołanie zostało opatrzone podpisem cyfrowym pełnomocnika z dnia
13 października 2016r. udzielonego przez prezesa zarządu ujawnionego w odpisie z KRS i
upoważnionego do jednoosobowej reprezentacji. Kopia odwołania została przekazana
zamawiającemu w dniu 14 października 2016r.
Odwołujący Mosty wniósł odwołanie od czynności i zaniechań zamawiającego:
1.
wykluczenia odwołującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z
art. 22 ust 1 pkt 2 ustawy, pomimo że spełniał i wykazał spełnianie warunków udziału w
postępowaniu;
2.
uznania oferty odwołującego, za odrzuconą na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy,
pomimo że spełniał i wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu ergo nie
podlegał wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego;
3.
zaniechania wezwania odwołującego, na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy, do złożenia
wyjaśnień dotyczących oświadczeń oraz dokumentów potwierdzających spełnianie
warunków udziału w postępowaniu, pomimo że zamawiający powziął wątpliwość, co do
wykazywania warunków przez te dokumenty oraz oświadczenia;
4.
unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy, pomimo tego,że oferta odwołującego, jako niepodlegająca odrzuceniu, nie przewyższała kwoty, którą
zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia;
5.
zaniechania wyboru oferty odwołującego, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy, która
zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy stanowiła najkorzystniejszą ofertę i zarazem jedyną spośród
ofert niepodlegających odrzuceniu i nieuznanych za odrzucone, której cena nie przewyższała
kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Odwołujący zarzucił naruszenie:
1)
art. 24 ust. 2 pkt 4 w.zw z art. 22 ust, 1 pkt 2 ustawy przez jego zastosowanie, a w
konsekwencji błędne wykluczenie odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, mimo że odwołujący w oświadczeniach i dokumentach dołączonych do oferty w
sposób właściwy wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu;
2)
art. 24 ust 4 ustawy przez jego zastosowanie, a w konsekwencji błędne uznanie
oferty odwołującego za odrzuconą, mimo że odwołujący wykazał spełnianie warunków

udziału w postępowaniu a więc nie podlegał wykluczeniu z postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego;
3)
art. 26 ust. 4 ustawy przez jego niezastosowanie, a w konsekwencji zaniechanie
wezwania odwołującego do wyjaśnień w związku ze złożonymi wraz z ofertą oświadczeniami
i dokumentami wykazującymi spełnianie warunków udziału w postępowaniu, pomimo że
zamawiający powziął wątpliwości co do prawidłowości wykazania przez w/w oświadczenia i
dokumenty spełniania warunków udziału w postępowaniu;
4)
art. 93 ust 1 pkt 4 ustawy przez jego zastosowanie, a w konsekwencji błędne
uznanie, iż cena najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, pomimo tego, że oferta odwołującego nie
przewyższała kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia, a oferta ta nie powinna zostać uznana za odrzuconą, bowiem sam odwołujący
nie podlegał wykluczeniu z udziału w postępowaniu;
5)
art. 91 ust 1 w zw. z art 2 pkt 5 ustawy przez jego niezastosowanie; a w konsekwencji
niedokonanie wyboru oferty odwołującego, pomimo iż była ona ofertą najkorzystniejszą,
niepodlegającą uznaniu za odrzuconą, nieodrzuconą, której cena nie przewyższała kwoty,
którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a wykonawca ten
nie podlegał wykluczeniu.
Wniósł o:
1)
uwzględnienie odwołania w całości;
2)
unieważnienie czynności unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego;
3)
unieważnienie czynności wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego;
4)
ewentualnie wezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie przepisu art. 26
ust 4 ustawy;
5)
nakazanie zamawiającemu ponownego dokonania czynności oceny i wyboru ofert;
6)
obciążenie zamawiającego kosztami postępowania.
Odwołujący wskazał, że spełnia przesłaniu materialnoprawne z art. 179. ust. 1 ustawy
ponieważ ma interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. W przypadku uwzględnienia
niniejszego odwołania, istnieje nie, tylko możliwość, ale wręcz w ocenie odwołującego
całkowita pewność uznania oferty odwołującego za najkorzystniejszą w postępowaniu i
zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego (podobną wykładnię interesu przyjęła
Krajowa Izba: Odwoławcza w wyroku z: dnia 8 Iipca 2010 r., sygn. akt KIO/UZP 1338/10; a
także wwyroku z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt KIO 2933/12). Odwołujący wskazał, iż
unieważnienie czynności wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie

zamówienia publicznego oraz unieważnienie czynności unieważnienia postępowania
spowoduje, iż w postępowaniu pozostanie tylko jedna oferta (odwołującego), której cena nie
przewyższa budżetu zamawiającego. W związku z tym zamawiający zobligowany będzie do
wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej, a więc zgodnie z przepisem art. 179 ust.
1 PZP. jeżeli ma interes w uzyskaniu danego zamówienia... ”,
Odwołującemu: zostało uniemożliwione uzyskanie zamówienia, a więc zgodnie 2 przepisem
art. 179 ust. 1 PZP „...może ponieść szkodę w wyniku naruszenia pryz pomawiającego
przepisów niniejsze;, ustany".
Co do zarzutu dotyczącego wykluczenia odwołującego z postępowania, to odwołujący
przywołał treść pkt. 6.2.1. tj., że o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy,
którzy spełniają warunki dotyczące posiadania wiedzy i doświadczenia, poprzez wykazanie,że w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert należycie wykonał,
co najmniej dwie dokumentacje projektowe w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy
drogi (ulicy) klasy G lub wyższej o minimalnej długości odcinka 2500 m każda, dwie
dokumentacje projektowe budowy, przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A
o długości minimum 40 m każdy, dwa opracowania związane z budową lub przebudową
sygnalizacji świetlnej, jedna dokumentacja zabezpieczenia osuwiska. W załączniku nr 4 do
SIWZ Doświadczenie, w wykazie wykonanych usług, odwołujący na potwierdzenie warunku
dotyczącego jednej dokumentacji zabezpieczenia osuwiska wskazał usługę wykonaną na
rzecz Gminy Sochaczew pod nazwą Dokumentacja geologiczno — inżynierska dla
zabezpieczania osuwiska wzdłuż zbocza rzeki Bzury pry ul Kolejowej w Sochaczewie.
Dla wykazania należytego wykonania usługi odwołujący załączył protokół zdawczo-odbiorczy
z dnia 20 grudnia 2013 roku potwierdzający wykonanie Dokumentacji geologiczno
inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zboczą rzeki Bzury pry ul Kolejowej w
Sochaczewie.
Jako dowód odwołujący powołał protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 20 grudnia 2013 roku
Tym niemniej zamawiający, opierając się na brzmieniu decyzji Starosty Sochaczewskiego z
dnia 18 marca 2014 roku, powziął nieuzasadnioną wątpliwość, co do spełniania przez w/w
usługę warunku udziału w postępowaniu. W decyzji tej wskazano bowiem, iż zatwierdza się
„Dokumentację geologiczno- inżynierską ustalającą warunki geologiczno-inżynieskie na
terenie osuwiska wzdłuż zbocza Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie, powiat
sochaczewski, woj. Mazowieckie”.
Jako dowód odwołujący powołał decyzję Starosty Sochaczewskiego z dnia 18 marca 2014
roku
Odwołujący uważa, że zamawiający błędnie uznał, iż (...) wykonanie dokumentacji
geologiczno- inżynierskie nie potwierdziło wymaganie dot. wykonania dokumentacji
projektowej.

Jako dowód odwołujący powołał zawiadomienie o unieważnieniu postępowania z dnia 5
października 2016 roku.
Zamawiający w sposób arbitralny, na obecnym etapie, w ocenie odwołującego próbuje
uszczegóławiać warunki postawione wykonawcom w SIWZ, zaostrzając je i doprecyzowując
w sposób, który wykracza poza granice prawidłowej wykładni.
Oto bowiem dokonując literalnej wykładni warunku zawartego w rozdziale I pkt 6.2.1 SIWZ w
ocenie odwołującego wywieść należy, iż zamawiający w warunku tym dwukrotnie użył
sformułowania „dokumentacja projektowa”, raz zapisał „opracowanie” i raz wskazał, że
chodzi o „dokumentację”, bez określenia jaka ta dokumentacja ma być. Zamawiający nie
wskazał, iż warunkiem udziału w postępowaniu jest wykonanie uprzednio dokumentacji
projektowej zabezpieczenia osuwiska, ale dokumentacji zabezpieczenia osuwiska. Gdyby
bowiem zamawiający chciał, aby wykonawcy legitymowali się wykonaniem dokumentacji
projektowej zabezpieczenia osuwiska, to wymóg taki wpisałby w SIWZ, podobnie jak uczynił
to odnośnie budowy, przebudowy lub rozbudowy drogi (ulicy) klasy G lub wyższej oraz
odnośnie budowy, przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A.
Niemniej jednak, na skutek zastosowania przez zamawiającego różnych sformułowań w
sporządzonej specyfikacji istotnych warunków zamówienia, nie sposób na etapie oceny ofert
dokonywać arbitralnej decyzji, że zamawiający zastosował swoisty „skrót myślowy” i de facto
chodziło mu o dokumentację projektową, bowiem to nie na wykonawcy ciąży obowiązek
odkrycia woli zamawiającego, ale na zamawiającym opisanie warunków w sposób jasny i
przejrzysty. Powyższe precyzuje wyrok KIO z dnia 16 kwietnia 2015 roku (KIO 660/15).
Zamawiający nie ma możliwości na obecnym etapie doprecyzowywać sformułowanego
uprzednio warunku, nawet w sytuacji gdy większość: wykonawców mogła odczytać go w
sposób odmienny od przyjętego przez zamawiającego. Podobne stanowisko Izba zajęła w
wyroku z dnia 16 stycznia 2015 roku (KIO 2751/14), w wyroku z dnia 8 października 2008
roku (KIO/UZP 1020/08)
Na marginesie powyższych rozważań odwołujący wskazał, iż interpretacja powyższego
postanowienia SIWZ w sposób zbieżny z rozumieniem jego brzmienia przez odwołującego,
została zastosowana, co najmniej przez jednego innego wykonawcę biorącego udział w
postępowaniu - konsorcjum MP-MOSTY sp. z o.o. i MPRB sp. z o.o., którzy w
przedmiotowym postępowaniu: załączyli tożsame referencje udostępnione im przez ten sam
podmiot.
Jako dowód odwołujący ponownie powołał zawiadomienie o unieważnieniu postępowania.
Zgodnie z orzecznictwem KIO, to zamawiający jest gospodarzem prowadzonego przez
siebie postępowania, w związku czym, dla zabezpieczenia prawidłowego jego przebiegu,
zobowiązany jest do wymagania od potencjalnych wykonawców, starających są o udzielenie
namówienia publicznego spełnienia takich warunków udziału w postępowaniu, które będą

adekwatne do tego przedmiotu, ale z zapewnieniem konkurencyjnych reguł postępowania.
Sformułowanie odpowiednich warunków udziału w postępowaniu wymaga wyważenia z
jednej strony uzasadnionych potrzeb zamawiającego, z jednoczesnym umożliwieniem
stosunkowo szerokiej grupie wykonawców dostępu do tego zamówienia Postawiony warunek
udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia ma być bowiem miernikiem,
wskazującym, że wykonawca, który w swej przyszłości zawodowej wykonywał określoneżądania, zbliżone zakresem, charakterystyką do tego, które jest przedmiotem zamówienia
wykona je w sposób prawidłowy. Nie oznacza to przy tym, że te zadania mają być tożsame,
identyczne z przedmiotem zamówienia. Ważne jest raczej, by były one reprezentatywne do
potwierdzenia zdolności wykonawcy, do realizacji zamówienia, by obejmowały one te
elementy, które są istotne z perspektywy ustalenia, że wykonawca posiada odpowiednie
doświadczenie (zob. wyrok KIO z dnia 23 września 2015 toku, KIO 1988/15).
W związku z tym to na zamawiającym ciąży obowiązek właściwego i precyzyjnego
sformułowania SIWZ, w sposób zgodny z jego wymaganiami, a warunki stawiane
wykonawcom nie muszą być identyczne z przedmiotem zamówienia.
Równie nieuzasadniony jest zarzut zamawiającego jakoby roboty geologiczne w rejonie
osuwiska nie są tożsame z jego zabezpieczeniem. Zamawiający w sposób nieuprawniony
dokonuje błędnej analogii, oto bowiem warunkiem udziału w postępowaniu nie było
zabezpieczenie osuwiska, ale wykonanie dokumentacji tegoż zabezpieczenia.
Wykonawca wskazał, iż w przedstawionej przez niego dokumentacji dokonano w punkt 6,2
Analizy Geologiczno-Inżynierskiej terenu badań oraz możliwości zabezpieczenia osuwiska, a
w Zeszycie III - załączniku 16 sporządzono analizę możliwości technicznych i
ekonomicznych skutecznego zabezpieczenia osuwiska zawierającą min. koncepcję
zabezpieczenia osuwiska przy ul. Kolejowej w Sochaczewie wraz z konkretnymi
rozwiązaniami projektowymi stabilizacji, np. zastosowania palisady z mikropali wierconych,
przypory w technologii gruntu zbrojonego, geosiatki etc. Zaproponowane rozwiązania
projektowe zostały zamieszczone również w formie rysunków technicznych - planu
sytuacyjnego stabilizacji osuwiska oraz typowych przekrojów poprzecznych wykonanych jako
stadium koncepcji technicznej.
Jako dowód odwołujący powołał dokumentację geologiczną wraz z załącznikiem nr 16
Z powyższego wynika więc, że Odwołujący wykazał spełnianie warunku udziału w
postępowaniu przez przedstawienie prawidłowej dokumentacji zabezpieczenia osuwiska.
Przedstawiona przez Odwołującego usługa jest dokumentacją, co wynika choćby z
rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 8 maja 2014 roku w sprawie dokumentacji
hydrologicznej i dokumentacji geologiczno-inżynierskiej (Dz, U- z 2014 toku poz. 596), a w
treści tej dokumentacji pomieszczono analizy, plany i obliczenia dotyczące możliwości
zabezpieczenia osuwiska. W tym stanie rzeczy, wszelkie dalsze wnioski zamawiającego w

kwestii niespełniania warunku udziału w postępowaniu przez Odwołującego są
nieuprawnione.
Co do zarzutu odrzucenia oferty odwołującego, to w związku z faktem, iż odwołujący spełnia
warunki udziału w postępowaniu nie podlega on wykluczeniu, a w konsekwencji jego oferta
nie może zostać uznana za odrzuconą.
Co do zarzutu ewentualnego zaniechania wezwania do wyjaśnień, to odwołujący podniósł,że zamawiający, po powzięciu wątpliwości, co do spełniania warunków udziału w
postępowaniu, w obliczu odpowiedzi odwołującego na wezwanie do uzupełnienia
dokumentów, winien zwrócić się do tego wykonawcy o przedstawienie mu szczegółowych
wyjaśnień dotyczących zakresu dokumentacji geologiczno- inżynierskiej, pod kątem jej
treści, w celu uznania czy dokumentacja ta w rzeczywistości dotyczyła (zawierała w sobie)
elementy odnoszące się do zabezpieczenia osuwiska.
Nieuprawnionymi są wnioski zamawiającego o zawartości dokumentacji geologiczno-
inżynierskiej wywiedzione li tylko na podstawie jej nazwy użytej przez organ administracyjny
zatwierdzający dokumentację (Starostę Sochaczewskiego), w całkowitym oderwaniu nawet
od jej nazwy nadanej przez podmiot, na rzecz którego usługa była wykonywana. Już
porównanie obu nazw — wynikających z protokołu odbioru dokumentacji oraz decyzji
Starosty Sochaczewskiego, wywołuje wątpliwości, których zamawiający w żaden sposób nie
starał się wyjaśnić.
To na zamawiającym ciąży obowiązek wszechstronnego badania i oceny ofert oraz przede
wszystkim pełnego wyjaśnienia zawartych w nich treści. Podyktowane jest to koniecznością
przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w sposób rzetelny (tak również
Krajową Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 20 lipca 2015 roku, KIO 1464/15 oraz w wyroku z
dnia 8 października 2015 roku, KIO 2079/15
W związku z powyższym, odwołujący sformułował ewentualny wniosek o nakazanie
zamawiającemu wezwania odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących treści
dołączonych do oferty dokumentów w trybie przewidzianym przez przepis art. 26 ust. 4
ustawy, bowiem zgodnie z uchwałą KIO z dnia 12 listopada 2015 roku (KIO/KU 59/15) jako
naruszające art. 26 ust. 4 ustawy uznaje się zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień w
zakresie dokumentu, jeżeli okoliczności budzące wątpliwości, prowadzą następnie do
wykluczenia wykonawcy z postępowania.
Co do zarzutu bezzasadnego unieważnienia postępowania, to zamawiający unieważnia
postępowanie o udzielenie zamówienia, jeśli cena najkorzystniejszej oferty lub oferta z
najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, chyba, że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny
najkorzystniejszej oferty.

W przedmiotowym stanie faktycznym, w wyniku podjęcia przez zamawiającego błędnej
decyzji o wykluczeniu odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia, w
postępowaniu tym pozostały oferty trzech wykonawców, których ceny przewyższały kwotę,
którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Tym niemniej, oferta odwołującego zawierała cenę, która nie przewyższała kwoty, którą
zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, w związku z tym
uwzględnienie odwołania w zakresie pierwszego zarzutu i unieważnienie czynności
zamawiającego polegającej na wykluczeniu odwołującego z postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego implikuje konieczność uwzględnienia również zarzutu niniejszego,
oto bowiem w postępowaniu nadal uczestniczyć będzie wykonawca, który zaproponował w
ofercie cenę mieszczącą się w budżecie zamawiającego przeznaczonym na sfinansowanie
zamówienia, a więc nieuzasadnione byłoby unieważnianie postępowania w powołaniu na
przesłankę wskazaną w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy. Dla wyjaśnienia powyższych -
cena zaoferowana przez odwołującego wynosi 1 630 242,00 złotych, z kolei kwota, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia wynosi 1 649 999,99
złotych.
Jako dowód odwołujący powołał informację zamawiającego — zestawienie złożonych ofert
dnia 16 września 2016 roku
W zarzucie zaniechania wyboru oferty najkorzystniejszej odwołujący podniósł, że
zamawiający określił kryteria oceny ofert, jako bilans ceny oraz okresu rękojmi za wady.
Odwołujący zaproponował najdłuższy okres rękojmi za wady oraz drugą najniższą cenę.
Oferta wykonawcy konsorcjum TPF sp. z 0.0. i Getinsa-Payma S.L., w której cena
skalkulowana została najniżej została przez zamawiającego odrzucona, w związku z
powyższym odwołujący złożył najkorzystniejszą ofertę w postępowaniu, niepodlegającą
odrzuceniu i której cena nie przewyższała kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia, a wykonawca ten - w świetle poczynionych powyżej uwag -
nie podlegał wykluczeniu.
W dniu 19 października 2016r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu
odwołania przekazując jego kopię i wezwał do wzięcia udziału w postępowaniu
odwoławczym.
W dniu 20 października 2016r drogą elektroniczną swój udział w postępowaniu
odwoławczym po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca Promost Consulting T. S. spółka
jawna wskazując, że ma interes w rozstrzygnięciu na korzyść zamawiającego, gdyż
odwołujący złożył ofertę korzystniejszą od niego, którą zamawiający wykluczył z
postępowania. Przywrócenie tej oferty do postępowania nie leży w interesie
przystępującego, gdyż sam złożył odwołanie na czynność unieważnienia i dąży do
zapewnienia sobie zamówienia. Zgłoszenie zostało opatrzone bezpiecznym podpisem

cyfrowym pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 13 października
2016r. udzielonego przez wspólnika spółki jawnej upoważnionego do samodzielnej
reprezentacji tej spółki, zgodnie z odpisem z KRS. Kopia zgłoszenia została przekazana
zamawiającemu i odwołującemu w dniu 20 października 2016r.

W dniu 26 października 2016r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o
oddalenie odwołania w całości. Podniósł, że odwołanie sprowadza się do dwóch zarzutów
błędnego uznania, że odwołujący nie spełnia warunków udziału w postępowaniu oraz że
zamawiający niezasadnie zaniechał wezwania go do złożenia wyjaśnień. Zamawiający
podkreślił, że warunki udziału w postępowaniu nie są celem samym w sobie, ale służą
wykazaniu, ze dany wykonawca jest zdolny do należytego wykonania robót objętych
zamówieniem (tak KIO w wyroku KIO 1752/11, wyrok KIO z dnia 3 stycznia 2012r. sygn. akt
KIO 2683/11). Zamawiający badał wiedzę wykonawcy, która jest przydatna do realizacji
przedmiotu zamówienia. Podkreślił, że ogłosił przetarg na wykonanie dokumentacji
projektowych, stąd też jako jeden z warunków udziału w postępowaniu w zakresie
posiadanej przez wykonawców wiedzy i doświadczenia określił wykonanie dokumentacji
projektowych, w tym również dokumentacji zabezpieczenia osuwiska. W ocenie
zamawiającego skoro przetarg był skierowany do profesjonalistów, dlatego też brak słowa
„projektowa” w odniesieniu do dokumentacji dotyczącej zabezpieczenia osuwiska nie
powinien był wprowadzać zainteresowanych wykonawców w błąd na etapie składania ofert.
Zamawiający uważa, że profesjonalny przedsiębiorca nie może powoływać się, że nie wie,
jakie dokumenty są potrzebne do prawidłowego wykonania dokumentacji projektowej, bo jest
to wiedza, która powinien posiadać „z urzędu”. Zamawiający podniósł, ze mając na uwadze
opis przedmiotu zamówienia obejmującego również wykonanie dokumentacji projektowej
zabezpieczenia osuwiska, wykazywane przez wykonawców doświadczenie powinno
dotyczyć zrealizowania właśnie takiej usługi. W ocenie zamawiającego tylko odwołujący
błędnie zinterpretował intencje zamawiającego, gdyż wprawdzie konsorcjum MP-Mosty i
MPRB złożyło tożsame referencje, ale nie było wzywane do uzupełnienia w trybie art. 26 ust.
3 ustawy. Być może wówczas w odpowiedzi na wezwanie nie zmieniłoby ono wykazu
zawierającego usługi.
Dokumentacji geologiczno-inżynierska sporządzana jest w celu zbadania osuwiska, co
reguluje ustawa Prawo Geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2016r. poz. 1131) i odpowiednie
akty wykonawcze do tej ustawy. Dopiero, gdy osuwisko zostanie zbadane i przyczyny
osuwania gleby zostaną ustalone, można przystąpić do wyboru metody zabezpieczenia
osuwiska i do wykonania dokumentacji projektowej. Sposób wykonania takiej dokumentacji
reguluje Prawo budowlane (Dz. U. z 2016r. poz. 290 z późna. zm.) i rozporządzenie Ministra
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012r. w sprawie

szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. poz. 462 z późna. zm.) oraz w
sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych (DZ. U.
poz. 463). Na potrzeby zamówień publicznych ma też zastosowanie rozporządzenie Ministra
Infrastruktury z 2 września 2004r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji
projektowej … (Dz. U. z 2013r. poz. 1129). Tym samym w ocenie zamawiającego nie da się
obronić tezy, że dokumentacji geologiczno-inżynierska przygotowana na podstawie Prawa
geologicznego i górniczego jest dokumentacją zabezpieczenia osuwiska opracowaną na
podstawie Prawa budowlanego. Ta pierwsza jest jedynie wstępem do opracowania drugiej.
Aby wykonać dokumentację geologiczno-inżynierską trzeba posiadać kwalifikacje w zakresie
geologii (rozporządzenie Ministra Środowiska z 30 marca 2016r. w sprawie kwalifikacji w
zakresie geologii (DZ. U. poz. 425)), a żeby wykonać dokumentację projektową trzeba mieć
uprawnienia projektowe wynikające z ustawy Prawo budowlane i zdobyte w sposób
określony przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 września
2014r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. poz. 1278).
Zamawiający uważa, że skoro w opisie przedmiotu zamówienia napisał, że na trasie
planowanej drogi występuje czynne osuwisko, to oczywiste jest, że zamawiającemu
potrzebny jest wykonawca, który zaprojektuje zabezpieczenie tego osuwiska, a nie tylko
sporządzi dokumentację geologiczno-inżynierską. Jeśli odwołujący miał wątpliwości, co do
sposobu rozumienia warunku, to mógł skierować zapytania do treści siwz. Co do
zaniechania wezwania do wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 ustawy, to zamawiający podniósł,że instytucja z art. 26 ust. 4 ustawy ma zastosowanie, gdy istnieją wątpliwości. Zamawiający
ich nie miał. Odwołujący wykazał realizację koncepcji geologicznej i potwierdził, że
wykonana przez niego dokumentacja nie jest dokumentacją projektową, ale dokumentacją w
szerszym tego słowa znaczeniu. Przedstawianie na etapie postępowania odwoławczego
dodatkowych dokumentów jest spóźnione, gdyż spełnianie warunków udziału w
postępowaniu należało wykazać w postępowaniu o udzielenie zamówienia.

Sygn. akt KIO 1962/16
W dniu 14 października 2016r. wykonawca Promost Consulting T. S. spółka jawna wniósł
drogą elektroniczną odwołanie. Odwołanie zostało opatrzone bezpiecznym podpisem
cyfrowym pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 13 października
2016r. udzielonego przez wspólnika spółki jawnej upoważnionego do samodzielnej
reprezentacji tej spółki, zgodnie z odpisem z KRS. Kopia odwołania została przekazana
zamawiającemu w dniu 14 października 2016r.
Odwołujący wniósł odwołanie na unieważnienie przedmiotowego postępowania mimo braku
spełnienia ustawowych przesłanek niezbędnych do zastosowania tej instytucji i na

podejmowanie działań niezgodnych z zasadami prawa zamówień publicznych przez
wykorzystywanie instytucji prawnych niezgodnie z ich przeznaczeniem.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu:
-
naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy przez jego niewłaściwe zastosowanie, jako
przesłanki unieważnienia postępowania, tj. unieważnienie postępowania z uwagi na
okoliczność^ że cena najkorzystniejszej oferty - oferty odwołującego -przewyższa kwotę,
którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, w sytuacji, gdy
zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty, bowiem posiada na
ten cel odpowiednie środki zagwarantowane w swoich planach finansowych,
-
naruszenie art. 7 ustawy przez działania wskazujące na złą wolę zamawiającego,
który zaburza równowagę stron w konkurencji rynkowej przez powtórzenie unieważnionego
postępowania, co w konsekwencji ma doprowadzić do obniżenia cen przez wykonawców -
mimo, że zamawiający dysponuje niezbędną kwotą, która nie przekracza szacowanej przez
niego sumy, którą może uzyskać- z kwot rezerwowych, co wykazano poniżej.
Wniósł o nakazanie zamawiającemu:
-
unieważnienia
czynności
zamawiającego
polegającej
na
unieważnieniu
postępowania,
-
dokonania wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego.
Wskazał, że jego interes w uzyskaniu zamówienia doznaje uszczerbku. Skutkiem
zaskarżonej czynności zamawiającego jest bowiem pozbawienie odwołującego - przez
unieważnienie postępowania - możliwości realizacji przedmiotowego zamówienia w sytuacji;
gdy odwołujący złożył ofertę sporządzoną w sposób prawidłowy i która stanowi dla
zamawiającego „ofertę najkorzystniejszą” - w znaczeniu określonym przez ustawę oraz
zamawiającego - spośród ofert złożonych w niniejszym postępowaniu, w szczególności jest
ofertą z ceną rynkową gwarantującą należyte wykonanie przedmiotu zamówienia.
W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że w orzecznictwie nie ma wątpliwości, co do
interpretacji art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy. Zgodnie z wyrokiem Izby z dnia 22 października
2008 r. (KIO/UZP 1088/08) zamawiający nie ma prawa, nie naruszając przepisów ustawy,
unieważnić postępowania, jeżeli nie wykaże, iż zachodzą przesłanki określone we
wskazanych przepisach. Ustawodawca wyposażył zamawiającego w bardzo duże
kompetencje na wypadek ziszczenia się nieprzewidzianych, istotnych, szczegółowo
określonych w ustawie okoliczności. Aby skutecznie dokonać tak silnej ingerencji w zasady
prawa zamówień publicznych, to na zamawiającym spoczywa ciężar dowodowy w zakresie
wykazania spełnienia odpowiednich przesłanek. Tymczasem; w niniejszym postępowaniu.
zamawiający ograniczył się wyłącznie do wskazania podstawy prawnej, co w żadnym
wypadku nie może być ocenione jako uzasadnienie jej zastosowania.

Sposób interpretacji wskazanego przepisu wynika także z reguł wskazanych przez Izbę m.in.
w wyroku z dnia 12 listopada 2015. r. (KIO 2347/15): Art. 93 ust. 1 pkt 4P.z.p. podlega ścisłej
wykładni językowej. Unieważnienie postępowania jest wyjątkiem od ogólnej reguły, że
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzi się celem wyboru
najkorzystniejszej oferty, zatem przesłanki unieważnienia nie mogą być interpretowane
rozszerzająco. Zamawiający nie jest bowiem zobowiązany do unieważnienia postępowania
w każdym przypadku, gdy cena oferty najkorzystniejszej przekracza równowartość kwoty,
którą planował przeznaczyć na realizację zamówienia. Dopiero gdy cena najkorzystniejszej
oferty lub oferta z najniższa cena, przewyższa kwotę, która zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a zamawiający nie może zwiększyć tej kwoty do
ceny najkorzystniejszej oferty, unieważnia postępowanie.
W Uchwale Nr XX/415/2015 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 22 grudnia 2015 r. w sprawie
uchwalenia Wieloletniej Prognozy Finansowej Miasta Rzeszowa (WPF) przewiduje się; na
str.,38 projekt pod nazwą: Budowa DW 878 od ul, Rejtana w Rzeszowie do DW 869 w
Jasionce (od ul. Rejtana do ul. Lubelskiej, w tym rozbudowa ul. Ciepłowniczej z mostem
Załęskim i ul. Gen. Maczka). Na realizację tego przedsięwzięcia przeznaczono łącznie 106
655 932,00 zł. Ponadto, zamówienie planowane jest do współfinansowania przez Unię
Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach
Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020 - w WPF wskazano, że środki unijne
stanowią kwotę 89 845 000,00 zł.
Przy realizacji takiego przedsięwzięcia nie sposób uznać, że na etapie projektowania -
istotnego i niezbędnego elementu - zamawiający nic jest w stanie wygospodarować w
ramach powyższych kwot dodatkowych 181 470,00 zł (różnica miedzy wartością oferty
odwołującego a kwotą, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia)-
kwota ta stanowi zaledwie 0,17% całego przedsięwzięcia.
W przypadku, kiedy cena najkorzystniejszej oferty mieści się w ramach kwoty, na jaką
zamawiający szacował koszt wykonania zamówienia, albo gdy kwota ta może zostać przez
zamawiającego zwiększona do ceny najkorzystniejszej oferty, wtedy Zamawiający ma
możliwość i obowiązek realizacji zamówienia (zawarcia umowy). W niniejszym postępowaniu
zamawiający miał możliwość realizacji zamówienia, a stan ten trwa nadal. W ocenie
odwołującego przyznanie więc prawa zamawiającemu do unieważnienia niniejszego
postępowania byłoby równoznaczne z tym, że zamawiający uwolni się od jakiejkolwiek
odpowiedzialności za niewywiązanie się z obowiązku zawarcia umowy o zamówienie
publiczne. Taki sposób rozumienia przepisów ustawy sankcjonowałby więc praktykę
zwlekania z zawieraniem umów o zamówienie publiczne z nadzieją, że powtórzenie
procedury doprowadzi, do obniżenia ceny lub nie będą oni zmuszeni do zawarcia umowy z
„niechcianym” wykonawcą. Instytucja unieważnienia postępowania nie może być jedynie

,,wytrychem" używanym do zakończenia postępowania, które nie ułożyło się po myśli
zamawiającego (por. Grzegorz Mazurek, Komentarz praktyczny - Unieważnienie
postępowania w praktyce przed i po nowelizacji ustawy Prawo zamówień publicznych. Lex
115679).
Unieważnienie jako ostateczny, negatywny skutek postępowania jest działaniem
nieproporcjonalnym do skali różnicy pomiędzy cena odwołującego a kwota przeznaczona na
realizację zamówienia i w takiej sytuacji Izba powinna unieważnić te czynność.
Co do wymuszenie obniżenia ceny oferty poniżej poziomu rynkowego, to odwołujący
podniósł, że ustawa ustanawia określone reguły wiążące wszystkie strony. Możliwość
unieważnienia postępowania ma charakter wyjątkowy. Zamawiający przez uruchomienie
procedury składa zobowiązanie o określonej treści, po którym wykonawcy podejmują wysiłki
w celu skonstruowania oferty i mają w związku z tym określone oczekiwania. Zamawiający,
który posiada środki niezbędne do realizacji zamówienia, a traktuje swe kompetencje jako
instrument gry rynkowej, łamie zasady wynikające z ustawy.
Zdaniem odwołującego wyłącznie zamawiający jest odpowiedzialny za własny budżet i po
stronie odwołującego nie istnieje żadne roszczenie o jego zmianę, ale w tej sytuacji
przysługuje mu ochrona w ramach ustawy. Po pierwsze, odwołujący wskazał, że
zamawiający jest zobowiązany do realizacji zadania publicznego będącego przedmiotem
niniejszego postępowania - w przyszłości będzie zmuszony do powtórzenia postępowania.
Cały zabieg ma więc na celu doprowadzenie wykonawców do zaoferowania niższej ceny.
Tymczasem, cena zaproponowana przez odwołującego jest najniższą możliwą stawką, a jej
ewentualne obniżenie będzie skutkowało koniecznością wykonania zamówienia poniżej
kosztów. Nie można zatem w ocenie odwołującego zaakceptować takich konsekwencji
działań zamawiającego.
Sam zamawiający oszacował wartość zamówienia na 2 012 195,12 zł (str. 2 ogłoszenia o
zamówieniu). Zgodnie z zasadami ustawy, jest to wartość netto, uwzględniająca wartość:
zamówień
uzupełniających.
Jako
podmiot
publicznoprawny
zlecający
realizację
przedsięwzięcia, zamawiający ma ogromne doświadczenie i zna realia rynku, dlatego ta
kwota - choć nie posiada wiążącego charakteru - dowodzi zasadności zarzutów. Odwołujący
zaoferował wykonanie, przedmiotu zamówienia za cenę 1 831 470,00 zł (brutto) - a
wszystkie pozostałe oferty (nieodrzucone) opiewały na kwotę powyżej wartości szacunkowej.
Zamawiający poinformował, że przeznacza na realizację zamówienia 1 650 000,00 zł — jest
to poziom nierealny, który może skutkować wyłącznie, wykonaniem zamówienia bez
koniecznej w tych okolicznościach gwarancji: wysokiego standardu świadczonych usług o
charakterze eksperckim albo doprowadzeniem do sytuacji niezgodnej z regułami
konkurencji, gdy wykonawcy będą zmuszeni do działania za cenę poniżej kosztów;

Właśnie ze specyficznego charakteru przedmiotu zamówienia wynikają szczególne
okoliczności potwierdzające stanowisko odwołującego. Skoro zamawiający decyduje się na
przedsięwzięcia, których realizacja wymaga udziału ekspertów, których działanie polega na
wysiłku intelektualnym i którzy ponoszą odpowiedzialność za swoją pracę, nie może
oczekiwać, że osoby spełniające wymagania zgodzą się na wynagrodzenie poniżej poziomu
stawki przyjętej w przypadku usług świadczonych przez ochroniarza czy sprzątaczkę. Oferta
odwołującego opiera się bowiem na wyliczeniach dokonanych wg Środowiskowych Zasad
Wycen Prac Projektowych - 2016, opracowanych przez Izbę Projektowania Budowlanego, a
służących do określania cen prac projektowych w oparciu o techniczne kryteria trudności,
przy zastosowaniu ceny jednostki nakładu pracy (j.n.p.) w wysokości 14 zł, w sytuacji gdy
cena jednostki nakładu pracy opublikowana przez Radę Koordynacyjną Biur Projektowych
na 2016 r. wynosi 19,80 zł.
Zastosowanie stawki j.n.p. w wysokości 14 zł pokazuje, że odwołujący dokonał rzetelnej
wyceny swojej oferty, gdyż tak znaczące obniżenie stawki j.n.p. było możliwe tylko przy
wykorzystaniu bardzo dużego doświadczenia w pracach projektowych, jakie posiada
odwołujący oraz przy zastosowaniu szeroko rozumianych działań optymalizacyjnych.
Przyjęcie, że w następnym postępowaniu znajdzie się wykonawca, który zapewni
profesjonalne wykonanie usług za stawkę niższą jest co najmniej wątpliwe, co znakomicie
pokazuje wskazany wyżej poziom cen ofertowych i szacowana przez zamawiającego
wartość zamówienia.
Zamawiający, jako racjonalny podmiot publicznoprawny, nie może zakładać, że specjaliści
niezbędni do realizacji zamówienia: zgodzą się na pracę za kwotę, która jest stawką rynkową
na rynku usług ochroniarskich czy dla pracowników fizycznych, ale nie dla
wykwalifikowanych pracowników, którzy muszą spełniać wysokie wymagania zamawiającego
określone w SIWZ, m.in. dla:
•
projektanta branży drogowej - musi posiadać uprawnienia budowlane w specjalności
drogowej oraz doświadczenie zawodowe (minimum dwie dokumentacje projektowe w
zakresie budowy; przebudowy lub rozbudowy drogi (Ulicy) klasy G lub wyższej o długości
odcinka drogi lub ulicy objętego inwestycją co najmniej 2 500 m każdy);
•
sprawdzającego branży drogowej - wymagania są analogiczne do powyższych;
•
projektanta branży mostowej - wymaga się uprawnień budowlanych w specjalności
mostowej i doświadczenia (minimum dwie dokumentacje projektowe w zakresie budowy,,
przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A o długości minimum 40 m każdy);
•
sprawdzającego branży mostowej - wymagania są analogiczne do powyższych.
Unieważnienie postępowania z tej przyczyny, że zamawiający zakładał, iż pracownicy
posiadający takie kwalifikacje będą pracowali za wynagrodzenie poniżej poziomu stawki

rynkowej było niedopuszczalne, ponieważ takie założenie należy obiektywnie ocenić jako
nierealne, a zamawiający miał te świadomość od momentu wszczęcia postępowania.
Oczywiście, to zamawiający decyduje o sposobie wydatkowania własnych środków, ale
skoro uruchomił postępowanie zamówieniowe, musi liczyć się z konsekwencjami.
Zamawiający ma obowiązek zorganizowania i przeprowadzenia procedury w taki sposób,
aby zagwarantować społeczeństwu prawidłowe wykonywanie zadań publicznych ha
odpowiednim poziomie, a przy tym stoi na straży zachowania reguł ustawy, w tym zasady
uczciwej konkurencji, która wyraża się przede wszystkim w zakresie badania ceny - czyjej
kwota nie jest tak niska, że nie gwarantuje wykonania umowy lub zaburza konkurencję.
Pozwala to uznać, że zamawiający ma nie tylko kompetencje władcze i nadzorcze względem
wykonawców, ale jego też obowiązują reguły sprecyzowane w ustawie.
Unieważnienie postępowania, kiedy jedyną przesłanką jest chęć powtórzenia procedury i
uzyskania niższej ceny jest w tym konkretnym przypadku niedopuszczalna, ponieważ cena,
do której dąży zamawiający, ma charakter rażąco niskiej - nie gwarantuje prawidłowego
wykonania zadania i skłania wykonawców do zachowań niekonkurencyjnych.
Przedstawiona argumentacja jednoznacznie w ocenie odwołującego dowodzi, że
unieważnienia postępowania dokonano mimo niespełnienia przesłanek z art. 93 ust. 1 pkt 4
ustawy, a unieważnienie postępowania niesie za sobą konsekwencje niezgodne z art. 7
ustawy. Zamawiający w niewłaściwy sposób wykorzystuje swoje kompetencje - niezgodnie z
przeznaczeniem, jakie określił ustawodawca. Choć bowiem zamawiający ma prawo do
dokonywania takich czynności jak unieważnienie postępowania, to nie może tego czynić w
nieuzasadnionych wypadkach. W niniejszej sprawie zamawiający dysponuje niezbędną
rezerwą środków finansowych. Nie można dać wiary twierdzeniu, jakoby zamawiający nie
posiadał środków na realizację przedsięwzięcia, skoro przedmiotowa kwota-to 0,17%
przedsięwzięcia, na które zostały już zabezpieczone środki.

W dniu 26 października 2016r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego
oddalenie.
Zamawiający wskazał, że nie jest możliwe uwzględnienie wniesionego odwołania z uwagi na
brak materialnoprawnej legitymacji wykonawcy.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 179 ust, 1 ustawy środki ochrony prawnej przysługują
wykonawcy, uczestnikowi konkursu łub innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w
uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia
przez zamawiającego przepisów ustawy. Tym samym legitymacja do wniesienia odwołania
przysługuje podmiotowi, który wykaże, że:
1)
posiada lub posiadał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz jednocześnie

2)
poniósł lub może ponieść szkodę, a poniesiona lub ewentualna szkoda jest wynikiem
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
W ocenie zamawiającego, odwołujący nie posiada interesu, o którym mowa w art. 179 ust, 1
uprawniającego go do wniesienia odwołania i nie poniósł szkody w wyniku jak twierdzi
naruszenia ustawy. Interes ten ma zatem charakter skonkretyzowany w odniesieniu do
postępowania, w którym następuje wniesienie odwołania (tak KIO w wyroku z dnia 26
kwietnia 2011 r., sygn, akt. KIO 759/11, wyroku KIO z dnia 5 sierpnia 2011 r., sygn. akt. KIO
1557/11, wyroku KIO sygn. akt. KIO 193/13, wyroku z dnia 11 lipca 2011 r. sygn. akt KIO
1389/11). W świetle art. 179 ust. 1 podkreślenia wymaga również fakt, iż szkoda musi być
wynikiem naruszenia przepisów ustawy przez zamawiającego. Oznacza to, iż wykazywana
przez odwołującego szkoda musi pozostawać w adekwatnym związku przyczynowym z
uchybieniem przez zamawiającego przepisom ustawy. Przyjąć trzeba, iż szkoda (możliwość
jej poniesienia bądź jej poniesienie) dotyczy sytuacji, gdy wskutek naruszenia przepisów
ustawy odwołujący utracił możliwość wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej (tak KIO w
wyroku sygn. akt KIO 1389/11).
Nie bez znaczenia, w ocenie zamawiającego, w tym kontekście pozostaje fakt, iż w
przedmiotowym postępowaniu zamawiający dokonał już rzetelnej analizy stanu prawno-
faktycznego oraz ostatecznie ustalił maksymalną kwotę, jaką może przeznaczyć na
realizację przedmiotowego zamówienia, uznając, iż niemożliwe jest zwiększenie ww, kwoty,
tj. 1 649 999,99 zł do wartości oferty odwołującego, tj. 1 831 470,00 zł. I tak, obecnie
planowana kwota na sfinansowanie zamówienia, po dokonanej analizie, jest kwotą
maksymalną, jaka realnie może zostać przez zamawiającego wydatkowana. Na dowód
powyższego zamawiający przestawił w tym miejscu Wieloletnią Prognozę Finansową Gminy
Miasta Rzeszów, wskazującą na brak możliwości pozyskania dodatkowych funduszy na
przedmiotowe zamówienie. Jak wynika z WPF (str. 40) limit wydatków, jakie może ponieść
Gmina z tytułu zrealizowania dokumentacji projektowej zamyka się kwotą 1 600 000,00 zł,
zaś 105 455 932,00 zł zamawiający może ponieść na wykonanie robót budowlanych.
Odwołujący,
w
ocenie
zamawiającego,
bezzasadnie
stara
się
wykazać,że
wygospodarowanie na jego rzecz kwoty będącej różnicą między jego ofertą a kwotą
przeznaczoną na realizację zamówienia, tj. 181 470,00 zł, stanowi zaledwie 0,17% kosztów
całego przedsięwzięcia. Zamawiający uważa, że różnicę tę należy odnieść wyłącznie do
wydatków na dokumentację projektową,; a to już stanowi 1.1%. Oceny, czy posiada środki
na sfinansowanie zamówienia, dokonuje sam zamawiający. Jest to jego suwerenna decyzja
związana z całościową sytuacją finansową Zamawiającego, o której wiedzę posiada on sam,
nie zaś decyzja i ocena wykonawców biorących udział w postępowania. Jak podkreśla się w
doktrynie, odwołujący, który podczas otwarcia ofert powziął wiadomość, że cena jego oferty
jest wyższa, i to tak znacząco, nie tylko od wartości konkurencyjnej oferty, ale przede

wszystkim od kwoty, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia,
musi zdawać sobie sprawę, że ma szansę na uzyskanie zamówienia tylko pod warunkiem,że zamawiający zdecyduje się zmienić wcześniejszy, będący wynikiem złożonego i
sformalizowanego procesu decyzyjnego zamiar, determinowany dodatkowo zewnętrznym
finansowaniem ze środków europejskich, wyrażony na etapie przygotowania postępowania i
zwykle - w gospodarce finansowej jednostek sektora publicznego - ściśle osadzony w
pianach finansowych opracowanych w perspektywie długookresowej.
Z tychże względów orzeczenie przez Izbę braku interesu odwołującego w skorzystaniu ześrodków ochrony prawnej nie będzie, zdaniem zamawiającego, przedwczesne. Wszelkie
bowiem kwestie finansowe, w każdych wariantach, zostały już przez zamawiającego
przeanalizowane i rozważone. Powyższe pozwala na stwierdzenie, iż nawet w przypadku
uznania słuszności podnoszonych w odwołaniu twierdzeń zamówienie, przy tak wysokiej
cenie ofertowej, nie mogłoby odwołującemu zostać udzielone. Z uwagi natomiast na
bezwzględny charakter przesłanek określonych w art. 179 ust. 1, w ocenie zamawiającego,
nie jest możliwe uwzględnienie wniesionego odwołania właśnie z uwagi na brak
materialnoprawnej legitymacji ww. wykonawcy.
Na zakończenie zamawiający wskazał, iż punktem wyjścia dla każdego procesu
interpretacyjnego tak przepisów ustawy, jak i treści SIWZ, winno być założenie, że
zamawiający wszczyna postępowanie o udzielenia zamówienia jedynie w celu jego
udzielenia.

Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania tj. zlecenia przeprowadzenia procedury
udzielenia zamówienia publicznego, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, oferty
odwołującego Mosty – Katowice, oferty odwołującego Promost Consulting, protokołu
postępowania o udzielenie zamówienia, wezwania do uzupełnienia dokumentów do
odwołującego Mosty-Katowice i udzielonej odpowiedzi, dokumentacji geologiczno-
inżynierskiej, wieloletniej prognozy finansowej Gminy Miasta Rzeszów, specyfikacji na
wykonanie dokumentacji w ramach zadania pn. „Opracowanie dokumentacji geologiczno-
inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza rzeki Bzury przy ul. Kolejowej w
Sochaczewie”, środowiskowych zasad wyceny prac projektowych – 2016, z wyceny prac
projektowych wg SZWPP 2016, pisma Izby Projektowania Budowlanego z dnia 16 listopada
2015r.
Na podstawie powyższych dowodów Izba ustaliła, że
Ze zlecenia przeprowadzenia procedury udzielenia zamówienia publicznego wynika, że
zamawiający ustalił wartość zadania na cenę 1 341 463,41zł. i przewidział zamówienia
uzupełniające – wartość szacunkowa wraz z zamówieniami uzupełniającymi wyniosła

2 012 195,12zł. Ustalenia wartości szacunkowej zamawiający dokonał na podstawie 8 ofert
pozyskanych w dwóch przypadkach z informacji bieżącej na potrzeby tego postępowania, w
6 na podstawie ofert złożonych w innych postępowaniach o podobnym zakresie.
Zamawiający brał pod uwagę średnią arytmetyczną ze wszystkich ofert na dane zadanie w
cenach brutto i przyjął wartość nieznacznie powyżej tej średniej.
Zgodnie z pkt. 6.2.1. siwz o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy
spełniają warunki dotyczące posiadania wiedzy i doświadczenia - opis sposobu dokonywania
oceny spełniania tego warunku – zamawiający uzna warunek za spełniony, jeżeli wykonawca
wykaże, że w okresie ostatnich w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu
składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie,
należycie wykonał :
co najmniej dwie dokumentacje projektowe w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy
drogi (ulicy) klasy G lub wyższej o minimalnej długości odcinka 2500 m każda,
dwie dokumentacje projektowe budowy, przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych
klasy A o długości minimum 40 m każdy,
dwa opracowania związane z budową lub przebudową sygnalizacji świetlnej,
jedna dokumentacja zabezpieczenia osuwiska.
Do dokumentacji opisującej przedmiot zamówienia zamawiający dołączył kartę
dokumentacyjną osuwiska wraz z opinią o nr ewid. 18-63-011-JK3 z dnia 8 października
2010r., która zawiera charakterystykę osuwiska w zboczu doliny Wisłoka, w tym uwagi o
możliwości zabezpieczenia oraz dodatkowe informacje.
W tabeli opracowań projektowych (TOP) zawarł wyszczególnienie opracowań projektowych,
w tym dla zadania 1, 2 i 3 w poz. 4 dokumentację geologiczno-inżynierską wraz z projektem
geotechnicznym, a dla zadania 1 w poz. 25 projekt zabezpieczenia osuwiska.
Z wytycznych wynika, że amawiający przewidział do realizacji:
Zadanie 1. „Połączenie Al. Rejtana z ul. Ciepłowniczą etap II”
Przedmiotem inwestycji jest dobudowa drugiej jezdni drogi do targowiska oraz dwujezdniowe
połączenie do ul. Ciepłowniczej z budową estakady nad linią kolejową Kraków - Medyka i
mostem na rzece Młynówka, wraz z budową odwodnienia i oświetlenia ulicznego, oraz
przebudowy kolidującej infrastruktury technicznej.

Zadanie 2. „Rozbudowa ul. Ciepłowniczej z mostem Załęskim od ul. Maczka do
skrzyżowania z projektowaną drogą do targowiska”
Przedmiotem inwestycji jest rozbudowa do dwóch jezdni ul. Ciepłowniczej na odcinku od
skrzyżowania z proj. drogą do targowiska do skrzyżowania ulic Siemieńskiego i Gen. Maczka
z przebudową mostu ma rzece Wisłok oraz przebudową odwodnienia i oświetlenia ulicznego,
akomodacyjnej sygnalizacji świetlnej i kolidującej infrastruktury technicznej.

Zadanie 3. Rozbudowa ul. Gen. Maczka
Przedmiotem inwestycji jest rozbudowa ul. Gen. Maczka do dwóch jezdni wraz z
przebudową odwodnienia i oświetlenia ulicznego, akomodacyjnej sygnalizacji świetlnej oraz
kolidującej infrastruktury technicznej.
W dalszej części wytycznych zamawiający zawarł następujące postanowienia:
I. W trakcie realizacji zamówienia Wykonawca wykonywać będzie wszelkie niezbędne
czynności konieczne do realizacji robót. Obejmować będą one;
4. Dokumentacja geologiczno –inżynierska i hydrogeologiczna (w przypadku konieczności) -
5 egz. i egz do uzgodnień
25. Projekt zabezpieczenia osuwiska – po 5 egz. dla Zamawiającego + egzemplarze
niezbędne do uzgodnień, opinii i pozwoleń
II. Zakres prac przewidzianych dla przedmiotowej inwestycji obejmuje:
Zadanie 1. „Połączenie Al. Rejtana z ul. Ciepłowniczą etap II”;
16. Zabezpieczenie linii brzegowej rzeki Wisłok
18. Projekt zabezpieczenia osuwiska w rejonie ul. Konfederatów Barskich
IV. Wytyczne Zamawiającego
11. W ramach dokumentacji Wykonawca sporządzi opinię geotechniczną zgodnie z
obowiązującymi regulacjami prawnymi a w przypadku konieczności dokumentację badań
podłoża gruntowego z projektem geotechnicznym, oraz przy złożonych warunkach
gruntowych dokumentację geologiczno-inżynierską i hydrogeologiczną, oraz uzyska decyzje
zatwierdzające dokumentacje wymagające zatwierdzenia.
31. Przewidzieć ewentualność opracowania związanego ze sprawdzeniem stateczności
skarp wraz z zabezpieczeniem możliwych osuwisk. W celu określenia warunków
stateczności skarpy drogowej oraz ustalenia rodzaju i zakresu niezbędnych zabiegów
wzmacniających, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W dniu otwarcia ofert zamawiający podał, że zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia kwotę 1 649 999,99zł. Odwołujący Mosty Katowice złożył ofertę z ceną
1 630 242,00zł. i gwarancją 5 lat, odwołujący Promost Consulting ofertę z ceną
1 831 470,00zł. i gwarancją 5 lat.
Z oferty odwołującego Mosty Katowice wynika, że:
w poz. 1 odwołujący Mosty Katowice wykazał własną realizację na rzecz GDDKiA Oddział w
Łodzi polegającą na Budowę drogi ekspresowej S-14 - zachodniej obwodnicy Łodzi na
odcinku od DK91(DK1) w m. Słowik do węzła „Łódź Lublinek" w ramach zadania „Zachodnia
obwodnica Łodzi w ciągu drogi ekspresowej S14 wraz z obwodnicą Pabianic" Droga klasy S
długości 27 km Sygnalizacja świetlna - skrzyżowanie DK 91 z ul. Łanową Faza projektowa:

projekt budowlany, projekt wykonawczy, dokumentacja przetargowa w okresie 07.05.2012 -
01.12.2015r.
w poz. 2 odwołujący Mosty Katowice wykazał realizację własną na rzecz Miejski Zarząd Dróg
w Bielsko-Białej na Opracowanie dokumentacji projektowej dla inwestycji pn.: „Rozbudowa
ulicy Cieszyńskiej w Bielsku - Białej" Droga klasy G długości 4 km Sygnalizacja świetlna -
skrzyżowanie ul. Cieszyńska i Dzwonkowa Faza projektowa: projekt budowlany, projekt
wykonawczy, dokumentacja przetargowa jako datę realizacji podano 15 marca 2016r.
w poz. 3 odwołujący Mosty Katowice wykazał własną realizację na rzecz GDDKiA tj. Budowę
drogi S-3 Legnica (A4) - Lubawka, od km 0+000,00 do km 69+632,05 Droga klasy S długości
69,6 km
Obiekty m.in.: Obiekt mostowy WS-47 w ciągu drogi ekspresowej S-3 nad rzeką Bóbr, drogą
dojazdową D26, linią kolejową nr 299, drogą gminną i szlakiem migracji zwierząt rozpiętość
przęseł
LO
=
40,055+38,930+
40,055+4x50,073+
51,830+
50,060
+48,328+
3x50,073+40,055 =659,824 m; klasa obciążeń A wg PN-85/S-10030 Obiekt mostowy WS-49
w km 62+638,904 (jezdnia prawa S3) 62+667,740 (jezdnia lewa S3) nad szlakiem migracji
zwierząt rozpiętość przęseł LO = 40,0+ 10x50,0+40,0 =580,0 m; klasa obciążeń A wg PN-
85/S-10030 Faza projektowa: projekt budowlany, projekt wykonawczy, dokumentacja
przetargowa jako datę realizacji podano 16 grudnia 2010r. - 13 sierpnia 2013r.
w poz. 4 odwołujący Mosty Katowice wykazał realizację GEOPROJEKT ŚLĄSK Sp. z o.o.
Przedsiębiorstwo Geologiczno - Geodezyjne na rzecz Gmina Miasto Sochaczew pod nazwą
Dokumentacja geologiczno - inżynierska dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza rzeki
Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie jako termin realizacji wskazano 20 grudnia 2016r.
Przedmiotem sporu jest poz. 4 wykazu. Na potwierdzenie jej należytego wykonania
odwołujący Mosty Katowice załączył do oferty decyzję Starosty Sochaczewskiego z dnia 18
marca 2014r. nr RŚ.A.6541.2.2014 na podstawie, której zatwierdzono dokumentację
geologiczno-inżynierską ustalającą warunki geologiczno-inżynierskie na terenie osuwiska
wzdłuż zbocza Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie, powiat sochaczewski, woj.
mazowieckie opracowaną przez zespól pod kierunkiem mgr inż. J. B. z Przedsiębiorstwa
Geologiczno-Geodezyjnego sp z o.o. „Geoprojekt Śląsk” z Katowic.
Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że w ramach Programu Geozagrożenia pracownicy
Państwowego Instytutu Geologicznego - Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie
w dniu 13 czerwca 2013r. sporządzili kartę dokumentacyjną osuwiska wraz z opinią,
określającą, że granice osuwiska są czytelne, a osuwisko w całości jest aktywne. W
opracowaniu „Wstępna ekspertyza stateczności zbocza Bzury oraz wpływu kolektora
kanalizacji sanitarnej na powstanie osuwiska przy ul. Kolejowej w Sochaczewie” autorstwa
prof. L. W. określono stopień zagrożenia mieszkańców i możliwe warianty zabezpieczenia i
stabilizacji skarpy. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w ww. opracowaniu podjęto doraźne

działanie polegające na obserwacji budynków oraz stworzeniu geodezyjnego systemu
monitorowania stanu osuwiska, co pozwala na bieżąco kontrolować pionowe
przemieszczanie się jego górnej części.
Analiza zagrożenia przedstawiona w wymienionych wyżej opracowaniach wskazuje, że
powstałe osuwisko jest osuwiskiem aktywnym, w fazie wolnego rozwoju i cały czas
przemieszcza się w kierunku rzeki, mimo że w ostatnim czasie nie występują silne opady
deszczu. Należy, zatem wnioskować, że przy wysokim stanie rzeki oraz wystąpieniu
kolejnych znacznych opadów deszczu możliwe jest zwiększenie aktywności osuwiska. W
celu przeciwdziałanie jego dalszej aktywności należy dokonać stabilizacji i zabezpieczenia
skarpy rzeki Bzury w tym rejonie, w miarę możliwości przed nastaniem trudnych warunków
pogodowych na przełomie jesieni i zimy.
Mając na uwadze powyższe, Gmina Miasto Sochaczew podjęła starania o uzyskanie
dotacji ze środków rezerwy celowej budżetu państwa na przeciwdziałanie i usuwanie
skutków klęsk żywiołowych na opracowanie dokumentacji geologiczno-inżynierskiej oraz
projektu budowlanego na zabezpieczenie osuwiska i w dniu 12.09.2013 r, otrzymała
promesę dotacji na dofinansowanie realizacji zadania „Opracowanie dokumentacji
geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza rzeki Bzury przy ul.
Kolejowej w Sochaczewie". Z treści promesy wynika, że istotnym kryterium formalnym
udzielenia dotacji jest przedstawienie przedmiotowej dokumentacji.
Z dowodu tego wynika, że kartę dokumentacyjną osuwiska sporządzał inny podmiot, niż
dokumentację geologiczno-inżynierską.
Odwołujący dołączył także protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 20 grudnia 2013r. na
potwierdzenie należytego wykonania zlecenia.
W dniu 13 września 2016r. zamawiający wezwał odwołującego Mosty Katowice do w
terminie do dnia 19 września br. do złożenia oświadczeń/dokumentów potwierdzających
spełnianie warunku udziału w postępowaniu, tj.: — formularza „Doświadczenie"
wykazującego wykonane, a w przypadku świadczeń okresowych lub ciągłych również
wykonywanych, głównych usług, w okresie ostatnich trzech łat przed upływem terminu
składnia ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, wraz z
podaniem ich wartości, przedmiotu, dat wykonania i podmiotów, na rzecz których usługi
zostały wykonane, oraz załączeniem dowodów-, czy zostały wykonane łub są
wykonywane należycie.
W uzasadnieniu w zakresie spornym zamawiający podał, że w jego ocenie dołączony do
oferty wykonawcy formularz „Doświadczenie" jest oświadczeniem zawierającym błąd w
rozumieniu art. 26 ust. 3 ustawy, a polegający na niewykazaniu w nim wykonania, co
najmniej dwóch opracowań związanych z budową łub przebudową sygnalizacji świetlnej

oraz jednej dokumentacji zabezpieczenia osuwiska, co jest niezgodne z określonym w
punkcie 6.2.1. SIWZ jednym z warunków udziału w postępowaniu dotyczącym posiadania
doświadczenia niezbędnego do wykonania zamówienia. Odnosząc się do drugiego
zadania zamawiający stwierdził, że nie można go uwzględnić przy ocenie spełnienia
warunku dotyczącego zabezpieczenia osuwiska.
W ocenie zamawiającego wykonanie dokumentacji geologiczno - inżynierskiej nie jest
tożsame z wykonaniem dokumentacji projektowej. Jak wynika z treści Rozporządzenia
Ministra Środowiska z dnia 2 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji hydrologicznej i
dokumentacji geologiczno - inżynierskiej (Dz. U. Nr 291, poz. 1714) dokumentacja
geologiczno - inżynierska nie zakłada wykonania projektu budowlanego będącego
elementem składowym dokumentacji projektowej, służącej jak wiadomo do opisu
przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych. Potwierdza to w swojej decyzji
z dnia 18 marca 2014 r. również Starosta Sochaczewski, pisząc w uzasadnieniu jej
wydania, że: „(...) Gmina Miasto Sochaczew podjęła starania o uzyskanie dotacji ześrodków rezerwy celowej budżetu Państwa na przeciwdziałanie i usuwanie skutków klęskżywiołowych na opracowanie dokumentacji geologiczno - inżynierskiej oraz projektu
budowlanego na zabezpieczenie osuwiska ... " i odnosząc się do przepisów ww,
rozporządzenia, Na marginesie dodał, że zakres i formę dokumentacji projektowej
regulują znane wykonawcy przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2
września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonalno - użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 z późn. zm.).
Niezależnie od tego zamawiający poinformował, że ani decyzja organu, ani protokół
zdawczo - odbiorczy nie są dowodami potwierdzającymi, czy usługa została zrealizowana
należycie.
Zatem na tej podstawie nie można stwierdzić, iż wykonawca zrealizował dokumentację
projektową na zabezpieczenie osuwiska.

W odpowiedzi na to wezwanie odwołujący Mosty Katowice wskazał, że zakresie
wykonania dokumentacji zabezpieczenia osuwiska przedstawił m.in. usługę pt.
Dokumentacja geologiczno - inżynierska dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza
rzeki Bzury przy ul Kolejowej w Sochaczewie.
Zamawiający w pkt.6.2.1 SIWZ nie sprecyzował pojęcia „dokumentacja", w szczególności
nie określił stadium (fazy) dokumentacji, wymaganej do potwierdzenia spełnienia warunku
wiedzy i doświadczenia. Wynika z tego jednoznacznie, iż zamawiający dopuszcza każde
stadium dokumentacji, np. dokumentację geologiczno -inżynierską, koncepcję

programową, projekt budowlany etc. Niewątpliwie przedstawiona przez wykonawcę
usługa jest dokumentacją (co wynika m.in. z przywoływanego przez zamawiającego aktu
prawnego - Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23.12.2011 r. w sprawie
dokumentacji hydrologicznej i dokumentacji geologiczno -inżynierskiej), dotyczy również
niewątpliwie zabezpieczenia osuwiska (vide załączone do oferty dowody potwierdzające,
iż wymienione w nim usługi zostały zrealizowane należycie - Decyzja Starosty
Sochaczewskiego z dnia 18.03.2014 oraz Protokół zdawczo - odbiorczy z dnia
20.12.2013r.).
Odwołujący zauważył, iż wzmiankowany Protokół zdawczo -odbiorczy z dnia 20.12.2013r.
zawiera m.in. klauzule o treści:
-praca wykonana została zgodnie z warunkami zlecenia
- zamawiający nie zgłasza zastrzeżeń dotyczących jakości wykonanej roboty
Co zdaniem odwołującego w sposób oczywisty potwierdza, iż w/w usługa została
wykonana należycie.
Z dokumentacji geologiczno - inżynierskiej ustalającej warunki geologiczna - inżynierskie na
terenie osuwiska wzdłuż zbocza Bzury przy ulicy Kolejowej w Sochaczewie miasto/gmina
Sochaczew, powiat Sochaczewski, województwo mazowieckie dla zadania "Stabilizacja
osuwiska położonego w Sochaczewie przy ul. Kolejowej" wynika, że
Opracowanie zawiera rodzaj i zakres wykonanych prac geologicznych, w tym prace
terenowe, wiercenia badawcze sondowania badawcze, badania geofizyczne, kartowanie
geologiczno - inżynierskie, prace geodezyjne, badania laboratoryjne, prace kameralne.
Przedstawiono ogólną charakterystykę terenu badań oraz właściwości fizyczno-mechaniczne
gruntów, a także ocenę warunków geologiczno inżynierskich terenu badań, w tym analizę
Geologiczno - Inżynierska ternu badań oraz możliwości zabezpieczenia osuwiska.
Z pkt. 6.2. wynika, że na podstawie wizji terenowej, przeprowadzonych badań terenowych i
kameralnych oraz analizy stateczności, w obrębie przedmiotowego osuwiska wydzielić
można obszar głównych ruchów osuwiskowych (obszar uaktywniony w roku 2013) oraz
obszar obecnie nieaktywnej części osuwiska, który jest zagrożony rozwojem dalszych
ruchów osuwiskowych.
Charakterystykę osuwiska z podziałem na wydzielone obszary zamieszczono poniżej,
natomiast ich przestrzenne rozmieszczenie przedstawiono na Mapie warunków geologiczno
- inżynierskich (załącznik 3). Osuwisko będące przedmiotem opracowania powstało w
obrębie skarpy rzeki Bzury, Charakteryzuje się mało zróżnicowanymi strefami aktywności i
rodzajami zjawisk geodynamicznych tj, zsywy i obrywy. Strefa oderwania wystąpiła na
krawędzi skarpy (załącznik graficzny - mapa warunków geologiczno - inżynierskich). W
obrębie uszkodzonej skarpy obserwowano wysięki wód.

Obszar aktywnej części osuwiska to rejony uaktywnione w roku 2013, których nisza główna
powstała w bliskiej odległości zabudowań gospodarczych stwarzając zagrożenie, ale
mieszkańców. Jak wykazały wyniki przeprowadzonych badań terenowych, laboratoryjnych
oraz obliczenia stateczności, osuwisko tworzy się tu w związku z:
•
znaczną wysokością oraz nachyleniem skarpy objętej ruchami osuwiskowymi,
•
infiltracją wód opadowych i poroztopowych w rejonie skarpy osuwiska,
•
rozmywaniem skarpy poprzez wody powierzchniowe napływającej z obszaru
wysoczyzny od strony ul. Kolejowej,
•
wysiękami wód podziemnych w połowie skarpy oraz w rejonach powstałych nisz
osuwiskowych,
•
zalewaniem skarpy przez wody powodziowe rzeki Bzury a co za tym idzie podcięcie
erozyjne jej podstawy przez intensywnie przepływającą wodę.
Główna powierzchnia poślizgu rozwija się bezpośrednio obrębie skarpy o największym
nachyleniu.
W oparciu o obliczenia statyczne, rejon powyżej skarpy głównej osuwiska należy
zakwalifikować, jako obszar zagrożony rozwoje dalszych ruchów osuwiskowych, szczególnie
w przypadku wystąpienia intensywnych opadów atmosferycznych.
Obszar bezwzględnie wymaga przeprowadzenia prac zabezpieczających przed dalszym
rozwojem obejmujących przywrócenie stateczności skarpy na całym analizowanym odcinku
skarpy rzeki Bzury.
Pod względem technicznym istnieje możliwość stabilizacji przedmiotowego osuwiska
poprzez zastosowanie lekkich konstrukcji oporowych, np. w postaci ażurowych konstrukcji z
mikropali wierconych oraz przypory z gruntu zbrojonego. W pierwszej kolejności należy
jednak uregulować brzeg rzeki Bzury, tak aby nie podmywała istniejącej skarpy, np. narzutu
kamiennego. Zabezpieczenie konstrukcyjne osuwiska należałoby dodatkowo wspomóc
robotami odwodnieniowymi, tzn. odcięcie wód dopływających od strony ul. Kolejowej w celu
maksymalnego ograniczenia infiltracji wód opadowych w głąb zbocza. Analizę możliwości
technicznych i ekonomicznych skutecznego zabezpieczenia osuwiska, w formie rysunkowej
oraz tekstowej wraz ze wstępną oceną kosztów takiego przedsięwzięcia przedstawiono na
załączniku 16 do niniejszej dokumentacji.
W załączniku tym przedstawiono koncepcję zabezpieczenia osuwiska, przy czym
przedstawione rozwiązanie jest rozwiązaniem koncepcyjnym. W celu wykonania
ostatecznego rozwiązania, należy dokonać szczegółowych analizy stateczności skarpy,
dokonać analiz hydrogeologicznych a także analizy środowiskowej oraz uwzględnić
ewentualne warunki narzucone przez administratora rzeki Bzura. Może to wprowadzić
ewentualne zmiany w zabezpieczeniu konstrukcyjnym oraz ewentualną korektę położenia
konstrukcji oporowej.

Rozwiązanie projektowe zabezpieczające analizowaną skarpę, zaleca się wykonać w dwóch
etapach. W pierwszym etapie zaleca się wykonanie ażurowej konstrukcji oporowej oraz
przypory drenażowej z gruntu zbrojonego. W drugim etapie proponuje się wykonać regulację
rzeki Bzury oraz umocnienie powierzchniowe przy pomocy materacy gabionowych.
W ramach opracowania przewidziano wykonanie:
palisady oporowej z mikropali wierconych zwieńczonych oczepem oporowym;
-
odbudowa nasypu w technologii gruntu zbrojonego;
zabezpieczenie powierzchni skarpy przy pomocy materacy gabionowych;
-
opaska brzegowa z kamienia narzutowego.
Wykonawca przedstawił rozwiązania projektowe tj palisadę z mikropali wierconych, przyporę
w technologii gruntu zbrojonego, geosiatkę, geowłókninę, narzut kamienny mm materaca
grabione przedstawiając sposób zaprojektowania poszczególnych elementów w tym
obliczenia wytrzymałościowe, rodzaje materiałów, sposób ich ułożenia. Opracowanie
zawiera także szacunkowe zestawienie kosztów, obejmujące następujące koszty:
Karczowanie drzew 1 krzewów w rejonie objętym pracami zawiązanymi z ( zabezpieczeniem
osuwiska)
Wykonanie palisady oporowej z mikropali wierconych w układzie | kozłowym
Wykonanie oczepu żelbetowego zwieńczającego konstrukcję oporową
Wykonanie przypory drenażowej w technologii gruntu zbrojonego
Wykonanie narzutu kamiennego luzem z brzegu z wyładunkiem 1 nadwodnym
Materace gabionowe wypełnione kamieniem hydrotechnicznym
Humusowanie i obsianie powierzchni skarp odbudowanej skarpy
o łącznej wartości 4 569 362zł.
Z Wieloletniej Prognozy Finansowej stanowiącej załącznik o uchwały nr XXVII/583/2016
Rady Miasta Rzeszowa z dnia 14 czerwca 2016r. wynika, że:
Połączenie Al. Rejtana z ul. Ciepłowniczą etap II zakładał łączne nakłady finansowe w
wysokości 87 209 512, w tym na rok 2017 – 1 200 000, na rok 2018 – 6 300 000, na rok
2019 – 39 850 000 i na rok 2020- 39 850 000zł jako limity wydatków podano 1 200 000zł.(str.
9),
Rozbudowa ul. Ciepłowniczej z mostem Załęskim od ul. Maczka do skrzyżowania z
projektowaną drogą do targowiska zakładał łączne nakłady finansowe w wysokości 73 695
000, w tym na rok 2017 – 6 150 000 w tym środki UE 5 100 000zł., na rok 2018 –
6 500 000zł., w tym środki z UE – 5 525 000zł, jako limity wydatków podano 250 000zł.
Rozbudowa ul. Gen Maczka zakładał łączne nakłady finansowe w wysokości 12 846 420zł.,
w tym na rok 2017 – 6 600 000zł. w tym środki z UE 5 525 000zł, jako limit wydatków podano
200 000zł.

Ze specyfikacji na wykonanie dokumentacji w ramach zadania pn. „Opracowanie
dokumentacji geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza rzeki
Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie” wynika, że przedmiotem zamówienia jest
opracowanie dokumentacji geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż
zbocza rzeki Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie i zakres zamówienia obejmuje m. in.
przeprowadzenie analizy, sformułowanie wniosków oraz określenie stanowiska odnośnie
możliwości technicznych i ekonomicznych (wyliczenie szacunkowych kosztów realizacji)
skutecznego zabezpieczenia osuwiska.
Ze środowiskowych zasad wyceny prac projektowych – 2016 nie wynika sposób w jaki
należy dokonywać wycen usługi projektowej dla przedmiotowego zadania, gdyż złożony
dokument stanowi jedynie wyciąg pierwszych stron opracowania. Dowód nie nadaje się do
ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Z wyceny prac projektowych wg SZWPP 2016 wynika, że odwołujący Promost wyszacował
wartość przedmiotowego zamówienia przy stawce 19,8 zł. /jmp na cenę brutto 2 563 915zł.,
przy stawce 14zł./jmp na cenę 1 884 596zł., a złożył ofertę z ceną 1 831 470zł. – jednak
poprawności przeprowadzonych obliczeń jak i przyjętych nie można zweryfikować, gdyż nie
ma kompletnego dokumentu, na którym odwołujący się oparł tj. środowiskowych zasad
wyceny prac projektowych – 2016, stąd nie można ustalić czy przyjęte przez odwołującego
ceny jak i wydajności pochodzą z tego dokumentu. Tym samym dowód nie nadaje się do
ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Z pisma Izby Projektowania Budowlanego z dnia 16 listopada 2015r.wynika, że stawka za
umowną jednostkę nakładu pracy przy wycenach dokonywanych w roku 2016 została
ustalona na 19,80zł. Dowód ten jednak bez ustalenia norm wydajnościowych nie nadaje się
do zweryfikowania poprawności wyceny prac projektowych poczynionej przez odwołującego
Promost. Dowód zbędny dla rozstrzygnięcia.

Na podstawie powyższych dowodów Izba ustaliła, że na datę szacowania wartości
szacunkowej zamówienia zamawiający na podstawie rozeznania rynku ustalił tę wartość na
kwotę brutto 1 650 000zł. i na dzień 14 czerwca 2016r. – uchwała Rady Mista Rzeszowa –
przewidział takie limity w Wieloletnim Planie Finansowym. Przedłożony materiał dowodowy
wskazuje, że zamawiający w poz. 1.1.2.8, 1.1.2.9, 1.1.2.10 WPF przewidział na 2017r.
większe środki finansowe niż wynikające z przyjętych limitów. Przedstawiony materiał
dowodowy nie potwierdza, że zamawiający podjął się ustalenia istnienia możliwości
zwiększenia kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zadania po dniu 26 czerwca 2016r., a w
szczególności po dacie otwarcia ofert, żaden ze złożonych dowodów nie wskazuje także na
to, że zamawiający w ramach obowiązującego go reżimu finansowego nie ma możliwości
zwiększenia kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia.

Izba ustaliła, że we wszystkich trzech zadaniach będzie wykonywana dokumentacja
geologiczno-inżynierska, przy czym w zadaniu 2 i 3 jedynie w razie konieczności, natomiast
w zadaniu 1 jest to wymóg zamawiającego, natomiast projekt zabezpieczenia osuwiska
będzie wykonany w zadaniu 1. Przy czym w tym wytyczne w tym zakresie są niespójne, gdyż
z jednej strony zamawiający w niniejszym postępowaniu ma zamiar zlecić wykonanie
projektu zabezpieczenia osuwiska, a z drugiej określając zakres prac przewidzianych dla
przedmiotowej inwestycji, czyli w ramach wykonania robót budowlanych dla osuwiska nadal
przewiduje jedynie projekt zabezpieczenia osuwiska w rejonie ul. Konfederatów Barskich.
Pomiędzy stronami nie było sporu, co do tego, że pojęcie „dokumentacja zabezpieczenia
osuwiska” nie posiada definicji legalnej. Zamawiający jednakże stał na stanowisku, że skoro
rezultatem przedmiotowego zamówienia ma być dokumentacja projektowa zabezpieczenia
osuwiska w celu wykonania w kolejnym etapie tego zabezpieczenia, to pojęcie
„dokumentacja zabezpieczenia osuwiska” należało rozumieć jako ”dokumentacja projektowa
zabezpieczenia osuwiska”. W ocenie Izby zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na
ustalenie w sposób jednoznaczny zakresu pojęciowego sformułowania „dokumentacja
zabezpieczenia osuwiska”, z jednej bowiem strony w każdym zadaniu występuje co najmniej
możliwość wykonania dokumentacji geologiczno – inżynierskiej, zwłaszcza, że zamawiający
dopuszcza możliwość wystąpienia innych osuwisk niż osuwisko w zadaniu nr 1, o czymświadczy powołany wyżej pkt. IV.31 wytycznych, z drugiej strony w zadaniu 1 zamawiający
zleca wykonanie projektu zabezpieczenia osuwiska (I.24 wytycznych), ale nie przekłada się
to na zakres prac wykonawczych, gdzie zakres ten w zadaniu 1 nadal obejmuje projekt
zabezpieczenia osuwiska (II.18 wytycznych). Tym samym w ocenie Izby zgromadzony
materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie, że zakres pojęciowy opisu przedmiotu
zamówienia podawał definicję pojęcia „dokumentacja zabezpieczenia osuwiska”, ani, że
ograniczał to pojęcie do pojęcia „projekt zabezpieczenia osuwiska”.

Izba zważyła, co następuje:
Izba nie dopatrzyła się okoliczności skutkujących odrzuceniem któregokolwiek z odwołań na
podstawie art. 189 ust. 2 ustawy.

Izba stwierdziła, że przystąpienie spełnia przesłanki określone w art. 185 ust. 2 i 3 ustawy.
Izba postanowiła oddalić opozycję Odwołującego MOSTY Katowice, wskazując, iż
ustawodawca w art. 185 ust. 2 i 3 nie sprecyzował czy interes wykonawcy musi polegać na
wszystkich decyzji strony do których przystąpił. W szczególności w przypadku zarzutów
kierowanych względem ofert innych wykonawców niż dany wykonawca, może się okazać, że
nie musi mieć on żadnego interesu w obronie tych wykonawców, jeśli przystępuje po stronie
Zamawiającego. Tym samym orzecznictwo Izby zna przypadku, w których interes

Przystępującego wykonawcy dotyczył jedynie części rozstrzygnięć Zamawiającego. Taka
sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie i w ocenie Izby korzystnym dla Przystępującego
jest utrzymanie w mocy decyzji Zamawiającego o wykluczeniu Odwołującego MOSTY
Katowice. Tylko w taki sposób wykonawca Przystępujący może zapewnić sobie możliwość
uzyskania zamówienia, o ile jego własnym odwołaniem uda mu się zwalczyć decyzję
Zamawiającego o unieważnieniu postępowania. Przepisy o środkach ochrony prawnej
muszą być bowiem wykładane nie tylko przez pryzmat jej literalnego brzmienia przepisów,
ale przede wszystkich w taki sposób, aby zapewnić wykonawcom realną ochronę ich
interesu. Z uzasadnienia wyroku Izby wydanego w sprawie sygn. akt KIO 2055/13 wynika, że
Izba wskazała, iż wymogiem art. 185 ustawy jest przystąpienie po jednej ze stron. Nie ma
natomiast obowiązku, na który wskazywał zamawiający popierania wszystkich zarzutów
odwołania. W ocenie Izby przystępujący może ograniczyć się do popierania tych zarzutów, w
których ogniskuje się jego interes. Jedynym zakazem, jaki ustanawia w takiej sytuacji
ustawa, jest zakaz o którym mówił przystępujący, składania oświadczeń sprzecznych ze
stanowiskiem strony, do której przystąpił.

Izba stwierdziła, że obaj odwołujący wykazali posiadanie interesu w uzyskaniu zamówienia
oraz możliwość poniesienia szkody w wyniku ewentualnego naruszenia przez
zamawiającego przepisów ustawy, co powoduje dopuszczalność odwołań w rozumieniu art.
179 ust. 1 ustawy. Co do podnoszonego przez zamawiającego zarzutu braku interesu w
uzyskaniu zamówienia u odwołującego Promost Consulting oraz zarzutu braku możliwości
poniesienia szkody, to Izba nie podziela argumentacji zamawiającego. Przede wszystkim
odwołujący Promost Consulting żąda nakazania zamawiającemu unieważnienia czynności
unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a więc dąży do
zapewnienia dalszego trwania postępowania o udzielenie zamówienia, o które się ubiega.
Ponadto przedmiotem zarzutu odwołania odwołującego Promost Consulting jest czynność
zamawiającego polegająca na unieważnieniu postępowania o udzielenie zamówienia na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy, mimo tego, że odwołujący Promost uważa, że
zamawiający ma możliwość zwiększenia tej kwoty do ceny oferty odwołującego Promost.
Zamawiający twierdzi zaś, że takiej możliwości nie ma i w tym upatruje braku możliwości
odwołującego Promost uzyskania przedmiotowego zamówienia. Spór pomiędzy stronami
tym samym toczy się o istnienie możliwości zwiększenia kwoty przeznaczonej na
sfinansowanie zamówienia, z a zatem bez wdania się w spór, co do istotny sprawy nie jest
możliwe ustalenie, czy odwołujący Promost ma interes w uzyskaniu zamówienia, ani czy
może ponieść szkodę w związku z naruszeniem przez zamawiającego przepisów ustawy. W
rzeczywistości oczekiwanie zamawiającego, że Izba przy badaniu interesu odwołującego
Promost rozstrzygnie o tym, czy zamawiający miał czy też nie możliwość zwiększenia

finansowania zamówienia, jest oczekiwaniem dokonania przez Izbę swoistego przedsądu. W
ocenie Izby dopóki może być tak, że Izba uzna, że obowiązkiem zamawiającego o ile
posiada takie możliwości jest zwiększenie finansowania, to nie można przyjąć, że odwołujący
nie ma interesu w uzyskaniu zamówienia. Należy zauważyć, że art. 179 ust. 1 ustawy
stanowi o przesłankach dopuszczalności wniesienia odwołania, a zatem tak istnienie
interesu jak i możliwość poniesienia szkody muszą istnieć na moment wnoszenia odwołania.
Jeśli istnieją, to wykonawca jest uprawniony do wniesienia odwołania, nawet jeśli, któraś z
przesłanek odpadnie w toku rozpoznawania sporu. W konsekwencji Izba uznała, że
odwołujący Promost na datę wniesienia odwołania wykazał istnienie interesu w uzyskaniu
zamówienia, gdyż w wyniku pozytywnego dla siebie rozstrzygnięcia Izby będzie miał szansę
na uzyskanie zamówienia. W ocenie Izby odwołujący Promost wykazał także możliwość
poniesienia szkody, gdyż jeśli zamawiający ma możliwość zwiększenia finansowania, to
odwołujący może uzyskać zamówienie na korzystnych dla siebie warunkach, a jeśli będzie
musiał ponownie uczestniczyć w postępowaniu, być może, aby zapewnić sobie realizację
zamówienia, będzie musiał przedstawić mniej dla siebie korzystne warunki cenowe. Tym
samym w ocenie Izby występuje w niniejszym przypadku tak szkoda w postaci utraty
możliwości uzyskania zamówienia, jak i możliwość poniesienia szkody przez konieczność
zaoferowania w przyszłości niższej ceny. Z powyższych powodów Izba uznała, że
przesłanka materialnoprawna z art. 179 ust. 1 ustawy w przypadku odwołującego Promost
Consulting została wykazania.

Odnosząc się do wniosku zamawiającego i odwołującego Promost Consulting o rozdzielenie
spraw połączonych i wzięcie pod uwagę wpływu wyniku rozdzielonych spraw na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia, to Izba nie przychyla się do wniosku z
następujących powodów:
Przepis art. 180 ust. 1 ustawy zakreśla granice zaskarżenia stanowiąc, że odwołanie
przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej
w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający
jest zobowiązany na podstawie ustawy. Zgodnie z art. 189 ust. 1 zd. 2 ustawy Prezes Izby
może zarządzić łączne rozpoznanie odwołań przez Izbę, jeżeli zostały one złożone w tym
samym postępowaniu o udzielenie zamówienia lub dotyczą takich samych czynności
zamawiającego. W myśl z art. 191 ust. 2 ustawy wydając wyrok, Izba bierze za podstawę
stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Natomiast na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy
Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ
lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Przytoczenie
powyższych przepisów ma celu wskazanie, że przedmiotem odwołania są wyłącznie
czynności i zaniechania zamawiającego dokonane w toku postępowania o udzielenie

zamówienia publicznego, zatem ustalenie stanu rzeczy, o którym mowa w art. 191 ust. 1
ustawy dotyczy ustalenia stanu faktycznego, jaki miał miejsce w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego w dacie wystąpienia okoliczności będących podstawą wniesionego
odwołania, lub zmiany tego stanu faktycznego, w dalszym ciągu w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego, na dzień zamknięcia rozprawy. Zmiana stanu
faktycznego w postępowaniu o udzielenie zamówienia jest możliwa z uwagi na to, że ustawa
nie przewiduje instytucji zawieszenia postępowania o udzielenie zamówienia do czasu
zakończenia postępowania odwoławczego i ustanawia jedyny zakaz, jakim jest zakaz
zawarcia umowy. Także do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego odnosi się
art. 192 ust. 2 ustawy, który nakazuje oceniać wpływ naruszenia popełnionego przez
zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia na wynik tego postępowania.
Tym samym w ocenie Izby oczekiwanie zamawiającego i odwołującego Promost Consulting,że Izba weźmie pod uwagę wynik postępowania odwoławczego i jego wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nie znajduje oparcia w powołanych
powyżej normach prawnych. Co więcej w ocenie Izby mogłoby prowadzić do sytuacji
pozbawienia strony prawa do rozpoznania jej sprawy indywidualnie przez upoważniony do
tego organ, jakim jest Izba. Dodatkowo należy wskazać, że ustawodawca nie przewidział
instytucji rozdzielenia spraw połączonych, ale także nie przewidział szczególnych przepisów
dotyczących rozpoznawania i wyrokowania w sprawach połączonych, stąd w ocenie Izby
przy rozpoznawaniu spraw połączonych obowiązują te same zasady wyrokowania, jak w
sprawach niepołączonych, stąd brak jest podstawy prawnej, aby wynik jednej sprawy
odwoławczej dotyczącej tej samej czynności, czy zaniechania zamawiającego miał wpływ na
wynik innego postępowania odwoławczego, w szczególności wpływ na ocenę przesłanek
dopuszczalności odwołania (art. 179 ust. 1 ustawy) jak i przesłanki oddalenia odwołania (art.
192 ust. 2 ustawy).

Sygn. akt KIO 1961/16
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt. 2
ustawy przez jego zastosowanie, a w konsekwencji błędne wykluczenie odwołującego z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, mimo że odwołujący w oświadczeniach
i dokumentach dołączonych do oferty w sposób właściwy wykazał spełnianie warunków
udziału w postępowaniu

Zarzut zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy z postępowania o
udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawców, którzy nie wykazali spełniania warunków
udziału w postępowaniu. Przepis art. 22 ust. 1 pkt. 2 ustawy stanowi, że o udzielenie
zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy spełniają warunki dotyczące posiadania

wiedzy i doświadczenia. W myśl art. 22 ust. 4 ustawy opis sposobu dokonywania oceny
spełniania warunków udziału w postępowaniu powinien być związany z przedmiotem
zamówienia oraz proporcjonalny do przedmiotu zamówienia. Zgodnie z ust. 5 tegoż przepisu
warunku oraz opis sposobu dokonywania oceny ich spełniania mają na celu zweryfikowanie
zdolności wykonawcy do należytego wykonania udzielanego zamówienia. W postępowaniu
w sprawie udzielenia zamówienia, którego przedmiot stanowią usługi zamawiający może
oceniać zdolność wykonawcy do należytego wykonania zamówienia w szczególności w
odniesieniu do jego rzetelności, kwalifikacji, efektywności i doświadczenia.
Zakreślone powyżej ramy prawne należy odnieść do ustalonego przez Izbę stanu
faktycznego, zgodnie z którym brak jest definicji legalnej pojęcia „dokumentacja
zabezpieczenia osuwiska”, brak jest takiej definicji stworzonej przez zamawiającego w toku
postępowania, zamawiający zamawia co najmniej jedną dokumentację geologiczno-
inżynierską w zadaniu 1, ale może być ich więcej (w razie ”konieczności”) i nie jest pewne
czy celem postępowania jest m. in. projekt zabezpieczenia osuwiska, gdyż na etapie
wykonawstwa także jest przewidziany projekt zabezpieczenia osuwiska. Pomiędzy stronami
nie jest sporne, że odwołujący Mosty wykazał się doświadczeniem z dokumentacji
geologiczno-inżynierskiej zabezpieczenia osuwiska. W ocenie Izby dla rozstrzygnięcia o tym
czy doszło przez zamawiającego do naruszenia przepisu art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy
kluczowe znaczenie ma norma art. 22 ust. 4 ustawy, zgodnie z którą opis sposobu
dokonywania oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu powinien być związany z
przedmiotem zamówienia oraz proporcjonalny do przedmiotu zamówienia. Zdaniem Izby
oczywiste jest, że pojęcie „dokumentacja zabezpieczenia osuwiska” jest związane z
przedmiotem zamówienia, gdyż zamówienie publiczne sprowadza się do wytworzenia
szeroko rozumianej dokumentacji dotyczącej zabezpieczenia osuwiska takiej jak:
dokumentacja geologiczno – inżynierska, jako wstępna czynność zmierzająca do ustalenia
warunków geologiczno – inżynierskich osuwiska, jak i dokumentacja projektowa służąca
przyszłemu wykonaniu zabezpieczenia osuwiska. Problemem jest natomiast ustalenie, jaką
zamawiający przyjął proporcję przy ustalaniu warunku udziału w postępowaniu. Czy kierował
się ilością dokumentacji, jaką wykonawca ma wytworzyć przy maksymalnym zakresie
realizacji przedmiotu zamówienia, tj. 3 dokumentacje geologiczno-inżynierskie dla każdego z
zadań oraz dokumentacje o bliżej nie ustalonej ilości w przypadku powstania nowych
osuwisk w toku wykonywania robót, czy też kierował się maksymalnym efektem, jaki może
być osiągnięty w przedmiotowym postępowaniu maksymalnie 1 projekt zabezpieczenia
osuwiska. Na podstawie siwz i jej załączników nie można ustalić tej proporcji, a tym samym
zamawiający nie opisał postawionego warunku udziału w postępowaniu w sposób
jednoznaczny i nie budzący wątpliwości. W ocenie Izby, zatem dla oceny spełniania warunku
udziału w postępowaniu należy wziąć pod uwagę najmniejszą proporcję, a więc przyjąć, że

pod pojęciem „dokumentacja zabezpieczenia osuwiska” zamawiający rozumiał każdą
dokumentację, która choćby pośrednio, jak dokumentacja geologiczno-inżynierska, służy
zabezpieczeniu osuwiska. Przyjęcie przeciwnego toku myślenia prowadziłoby do nadania
pojęciu „dokumentacja zabezpieczenia osuwiska” węższego znaczenia niż wynikające z
treści siwz, a to z kolei godziłoby w zasadę równego traktowania wykonawców i uczciwej
konkurencji. Biorąc powyższe pod uwagę Izba uznała, że błędna jest ocena zamawiającego,
iż dokumentacja geologiczno-inżynierska nie mieści się w pojęciu „dokumentacji
zabezpieczenia osuwiska”, gdyż nie znajduje to pokrycia w treści siwz. Tym samym
zamawiający popełniając błąd w ocenie treści własnej siwz przez nadanie użytym w niej
pojęciom znaczenia z treści tej siwz nie wynikającego, wadliwie ocenił, że doświadczenie
wykazane przez odwołującego Mosty nie jest doświadczeniem przez zamawiającego
wymaganym. W konsekwencji zamawiający popełnił błąd wykluczając odwołującego Mosty z
postępowania, a co za tym idzie dopuścił się naruszenia art. 24 ust.2 pkt. 4 ustawy przez
błędne jego zastosowanie w odniesieniu do oferty odwołującego Mosty.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust 4 ustawy przez jego zastosowanie, a w
konsekwencji błędne uznanie oferty odwołującego za odrzuconą, mimo że odwołujący
wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu a więc nie podlegał wykluczeniu z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego

Zarzut potwierdził się Przepis art. 24 ust. 4 ustawy stanowi, że ofertę wykonawcy
wykluczonego uznaje się za odrzuconą. W sytuacji zatem, gdy Izba oceniła, że zamawiający
wadliwie wykluczył odwołującego Mosty z postępowania, to wadliwe było również uznanie
oferty tego wykonawcy za odrzuconą. Tym samym zamawiający stosując art. 24 ust. 4
ustawy w odniesieniu do oferty odwołującego, naruszył ten przepis.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 26 ust. 4 ustawy przez jego niezastosowanie, a
w konsekwencji zaniechanie wezwania odwołującego do wyjaśnień w związku ze złożonymi
wraz z ofertą oświadczeniami i dokumentami wykazującymi spełnianie warunków udziału w
postępowaniu, pomimo że zamawiający powziął wątpliwości, co do prawidłowości wykazania
przez w/w oświadczenia i dokumenty spełniania warunków udziału w postępowaniu;

Zarzut został zgłoszony jako ewentualny, na wypadek niepotwierdzenia się zarzutu
naruszenia art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy. Biorąc pod uwagę, że zarzut naruszenia art. 24 ust. 2
pkt. 4 ustawy potwierdził się, to nie było podstaw do rozpoznania zarzutu ewentualnego.
Zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy zamawiający wzywa także, w wyznaczonym przez siebie
terminie, do złożenia wyjaśnień dotyczących oświadczeń lub dokumentów, o których mowa

w art. 25 ust. 1 ustawy. Przepis art. 25 ust. 1 ustawy stanowi, że w postępowaniu o
udzielenie zamówienia zamawiający może żądać od wykonawców wyłącznie oświadczeń lub
dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. Oświadczenia lub dokumenty
potwierdzające spełnianie:
1) Warunków udziału w postępowaniu,
2) Przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez
zamawiającego
- zamawiający wskazuje w ogłoszeniu o zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków
zamówienia lub w zaproszeniu do składania ofert.
Ponadto w ocenie Izby przedmiotem sporu nie była treść złożonych przez odwołującego
oświadczeń czy dokumentów, ale sposób w jaki ten warunek powinien być odczytywany z
treści siwz. Tym samym zastosowanie art. 26 ust. 4 ustawy nie mogło mieć w przedmiotowej
sprawie miejsca, gdyż dokumenty złożone przez odwołującego Mosty nie budziły wątpliwości
zamawiającego.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 93 ust 1 pkt 4 ustawy przez jego zastosowanie,
a w konsekwencji błędne uznanie, iż cena najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, pomimo tego, że oferta
odwołującego nie przewyższała kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, a oferta ta nie powinna zostać uznana za odrzuconą, bowiem
sam odwołujący nie podlegał wykluczeniu z udziału w postępowaniu

Zarzut potwierdził się Norma art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy stanowi, że zamawiający unieważnia
postępowanie o udzielenie zamówienia jeżeli cena oferty najkorzystniejszej lub oferta z
najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, chyba, że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny
najkorzystniejszej oferty. Biorąc pod uwagę fakt, że oferta odwołującego Mosty mieściła się
w kwocie, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia i
jednocześnie jak wynika z wcześniej poczynionych wywodów Izby czynność odrzucenia tej
oferty była wadliwa, tak jak wadliwa była czynność wykluczenia odwołującego Mosty z
postępowania, to zamawiający nie miał podstaw do zastosowania art. 93 ust. 1 pkt. 4
ustawy.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust 1 w zw. z art. 2 pkt 5 ustawy przez jego
niezastosowanie; a w konsekwencji niedokonanie wyboru oferty odwołującego, pomimo iż
była ona ofertą najkorzystniejszą, niepodlegającą uznaniu za odrzuconą, nieodrzuconą,

której cena nie przewyższała kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, a wykonawca ten nie podlegał wykluczeniu.

Zarzut zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy zamawiający wybiera
ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. W myśl art. 2 pkt. 5 ustawy najkorzystniejsza oferta to
oferta, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do
przedmiotu zamówienia publicznego, albo oferta z najniższą ceną, a w przypadku zamówień
publicznych w zakresie działalności twórczej lub naukowej, których przedmiotu nie można z
góry opisać w sposób jednoznaczny i wyczerpujący – oferta, która przedstawia
najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia
publicznego. W przedmiotowym postępowaniu zamawiający nie dokonał wyboru oferty
najkorzystniejszej wadliwie przyjmując, że zachodzą przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy
do unieważnienia postępowania. Skoro, zatem zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy
potwierdził się, to również należało uznać zasadność zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1
ustawy przez zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust.1, 2, 3
ustawy.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do
wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. b i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238) obciążając zamawiającego kosztami postępowania w postaci
uiszczonego przez odwołującego wpisu od odwołania oraz nakazując zamawiającemu
dokonanie zwrotu na rzecz odwołującego kosztów związanych z wynagrodzeniem
pełnomocnika i zwrotem kosztów dojazdu na rozprawę do wysokości udowodnionej
złożonym rachunkiem, przy czym w zakresie wynagrodzenia pełnomocnika z ograniczeniem
do kwoty maksymalnej dopuszczonej cyt. rozporządzeniem.

Sygn. akt KIO 1962/16

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy przez jego niewłaściwe
zastosowanie, jako przesłanki unieważnienia postępowania, tj. unieważnienie postępowania
z uwagi na okoliczność^ że cena najkorzystniejszej oferty - oferty odwołującego -przewyższa

kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, w sytuacji,
gdy zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty, bowiem
posiada na ten cel odpowiednie środki zagwarantowane w swoich planach finansowych

Zarzut potwierdził się. Norma art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy stanowi, że zamawiający
unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli cena oferty najkorzystniejszej lub
oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, chyba, że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny
najkorzystniejszej oferty. Przepis ten zatem przewiduje przesłankę pozytywną unieważnienia
postępowania tj. zaistnienie stanu faktycznego, w którym cena oferty najkorzystniejszej lub
oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia i przesłankę negatywną tj. możliwość zwiększenia kwoty
przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia do ceny najkorzystniejszej oferty. Przesłanki
unieważnienia postępowania powinny być wykładane ściśle i zamawiający ma obowiązek
podać uzasadnienie faktyczne i prawne podjętej decyzji o unieważnieniu postępowania. W
przedmiotowej sprawie jak wynika z ustaleń stanu faktycznego zamawiający wykazał
zaistnienie wyłącznie przesłanki pozytywnej, natomiast nie wykazał, że w jego przypadku nie
zachodzi przesłanka negatywna. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, w
szczególności Wieloletniego Planu Finansowania, Izba ustaliła, że zamawiający na rok 2017
posiada zaplanowane środki finansowe na wszystkie trzy zadania w wysokościach
pozwalających mu na podwyższenie kwoty, którą zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
przedmiotowego zamówienia. Zamawiający w żaden sposób nie wykazał, że przyjęte limity
zobowiązań (ostatnia kolumna na str. 9) nie mogą być zmieniane, ani że nadwyżki
zaplanowane na przedmiotowe zadania zostały już przesunięte w celu zaspokojenia innych
wydatków zamawiającego. Izba nie podziela stanowiska zamawiającego, że art. 93 ust. 1
pkt. 4 ustawy w zakresie przesłanki negatywnej należy wykładać wyłącznie jako uprawnienie
zamawiającego, które nie może być podstawą jego obowiązku. Izba wprawdzie podziela
stanowisko zamawiającego, że nie może nakazać mu dokonania przesunięć budżetowych,
jednak w niniejszej sprawie zamawiający posiada zabezpieczone środki, według
Wieloletniego Planu Finansowego, w żaden sposób nie wykazał, że nie ma możliwości
prawnej i faktycznej skorzystania z tych środków na podwyższenie kwoty przeznaczonej na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia, tym samym nie wykazał, że nie ma możliwości
zwiększenia kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty. Izba zauważa, że przedstawione przez
zamawiającego rozumienie art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy, tj. uzależnienie czynności
unieważnienia postępowania od arbitralnej woli zamawiającego, co do tego czy chce czy nie
podwyższyć finansowanie zamówienia prowadziłoby do absurdalnego wniosku, że przepis
art. 86 ust. 3 ustawy jest zbędny, gdyż nie jest z nim związany żaden obowiązek

zamawiającego, jak również powodowałoby, że norma art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy stałaby się
normą uznaniową. W konsekwencji Izba uznała, że skoro zamawiający nie podał
uzasadnienia dla braku przesłanki negatywnej, jak również w toku postępowania nie
wykazał, że przesłanka negatywna nie zachodzi, tym samym nie miał podstaw do
zastosowania normy art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 7 ustawy przez działania wskazujące na złą
wolę zamawiającego, który zaburza równowagę stron w konkurencji rynkowej przez
powtórzenie unieważnionego postępowania, co w konsekwencji ma doprowadzić do
obniżenia cen przez wykonawców - mimo, że zamawiający dysponuje niezbędną kwotą,
która nie przekracza szacowanej przez niego sumy, którą może uzyskać- z kwot
rezerwowych.

Zarzut potwierdził się. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy zamawiający przygotowuje i przeprowadza
postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej
konkurencji i równe traktowanie wykonawców. W ocenie Izby istota tego zarzutu sprowadza
się do wadliwego rozumienia przez zamawiającego normy art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy, gdyż
zamawiający wyraźnie oświadczył na rozprawie, że nie można go zmuszać do podwyższenia
kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia, a zatem chciał stosować ten przepis w
sposób zależny wyłącznie od własnej woli, wbrew jego istocie, co w ocenie Izby narusza
zasadę uczciwej konkurencji, gdyż może prowadzić do akceptacji sytuacji, w której o
podwyższeniu kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia będzie decydować
sympatia do wykonawcy oferującego cenę wyższą do zamiarów zamawiającego, a nie
rzeczywiste i obiektywne możliwości finansowe zamawiającego.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust.1, 2, 3
ustawy.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do
wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. b i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238) obciążając zamawiającego kosztami postępowania w postaci
uiszczonego przez odwołującego wpisu od odwołania oraz nakazując zamawiającemu
dokonanie zwrotu na rzecz odwołującego kosztów związanych z wynagrodzeniem
pełnomocnika oraz poniesionymi kosztami dojazdu do wysokości udowodnionej złożonym
rachunkiem.

Przewodniczący: ……………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 1498/16 z dnia 2016-11-21
• Sygn. akt KIO 1919/16 z dnia 2016-11-10
• Sygn. akt KIO 1942/16, KIO 1952/16 z dnia 2016-11-07
• Sygn. akt KIO 1984/16 z dnia 2016-11-07
• Sygn. akt KIO 1949/16, KIO 1963/16 z dnia 2016-11-04