rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2017-02-06
rok: 2017
data dokumentu: 2017-02-06
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 194/17
KIO 194/17
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron i uczestników postępowania
odwoławczego w dniu 6 lutego 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 stycznia 2017 r. przez wykonawcę
Vossloh Skamo
sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach
w postępowaniu prowadzonym przez
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie
przy udziale wykonawcy
Track Tec S.A. w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
przy udziale wykonawcy
Plastwil sp. z o.o. w Ujściu, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
przy udziale wykonawcy
Wytwórni Podkładów Strunobetonowych Strunbet sp. z o.o. w
Bogumiłowicach, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego
odwoławczego w dniu 6 lutego 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 stycznia 2017 r. przez wykonawcę
Vossloh Skamo
sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach
w postępowaniu prowadzonym przez
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie
przy udziale wykonawcy
Track Tec S.A. w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
przy udziale wykonawcy
Plastwil sp. z o.o. w Ujściu, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
przy udziale wykonawcy
Wytwórni Podkładów Strunobetonowych Strunbet sp. z o.o. w
Bogumiłowicach, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego
postanawia:
1.
odrzuca odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę
Vossloh Skamo sp. z o.o. w Nowych
Skalmierzycach i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł
00 gr (słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vossloh
Skamo sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: …………….………
Członkowie:
……………………..
……………………...
Sygn. akt: KIO 194/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający, Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie, prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. Prawo
zamówień publicznych (t. jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn zm.) – zwanej dalej
„ustawą Pzp” postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest
„dostawa podkładów strunobetonowych dla zadania pn. wykonanie robót wyprzedzających
na odcinku Słonice-Szczecin Dąbie od km 128,680 do km 195,170 w ramach projektu „Prace
na linii kolejowej E 59 Poznań Główny – Szczecin Dąbie”.
W dniu 30 stycznia 2017 r. wykonawca Vossloh Skamo sp. z o.o. w Nowych
Skalmierzycach, zwany dalej „odwołującym” wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, art. 29 ust.
2 Pzp przez stosowanie wymogu posiadania dopuszczeń własnych zamawiającego lub
uznawanych przez zamawiającego, dla produktów dopuszczonych do stosowania na
podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa.
Odwołujący wskazał, że wnosi odwołanie wobec treści wyjaśnień SIWZ, które
zamawiający przekazał wykonawcom w dniu 19 stycznia 2017 r. W uzasadnieniu podniósł,że w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) sporządzonej w przedmiotowym
postępowaniu, Zamawiający w pkt. 3 „Opis realizacji zamówienia” zawarł wymóg, by
oferowane przez Wykonawcę produkty były także dopuszczone do stosowania na sieci
narodowego zarządcy infrastruktury, którym jest Zamawiający. W szczególności sformułował
to w pkt. 3.1 i 3.3 (przed zmianą numer 2 SIWZ), w którym pomiędzy tiretami brak spójnika
lub innego wyrażenia. W tym stanie rzeczy odwołujący wskazał, że powziął uzasadnione
wątpliwości, czy zamawiający wymaga swojego własnego dopuszczenia (procedura SMS-
PW-17 i inne) dla systemu przytwierdzenia - składnika interoperacyjności posiadającego
deklarację zgodności WE. Argumentował, że w celu ich wyjaśnienia, w oparciu o
unormowanie art. 38 ust. 1 Pzp, zadał w dniu 10.01.2017 pytanie: „Czy w kontekście pisma
Prezesa UTK skierowanego do PKP PLK nr DZTI-WI.070.10.2016.7.MS z 04.11.2016r.,
wskazującego na powstanie wątpliwości w stosunku do procedury SMS-PW-17, która
podważa przepisy ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 o
systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz.U.2016 poz. 524 z pózn. zm.) poprzez
narzucanie obowiązku powtarzania oceny dokonanej w procedurze wydawania świadectw
dopuszczenia do eksploatacji lub procedury oceny zgodności składnika interoperacyjności,
dopuszczenie zgodnie z SMS PW-17 wymagane jest dla składników interoperacyjności
posiadający Deklaracją zgodności WE dla składnika interoperacyjności.
Odwołujący argumentował, że w dniu 19.01.2017r. zamawiający odpowiedział
lakonicznie, że podtrzymuje zapisy SIWZ (pytanie 30). Odwołujący podniósł, że tym samym
zamawiający wyjaśnił i zinterpretował w sposób wiążący postanowienia SIWZ. Odwołujący
wywiódł, że z interpretacji tej wynika, że zamawiający bezwzględnie żąda by oferowane
produkty były dopuszczone według jego własnych procedur, w szczególności SMS-PW-17,
Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót przyjętymi do stosowania w PKP PLK
S.A., indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Producenta,
uzgodnionymi lub zatwierdzonymi przez PKP PLK, „innymi uznanymi przez PKP PLK
dokumentami
odniesienia”.
Odpowiedź
oznacza,że
zamawiający
wyeliminował
odwołującego z grona potencjalnych wykonawców, gdyż odwołujący posiada deklarację
zgodności WE dla systemu przytwierdzenia, a nie posiada dopuszczeń według procedur
zamawiającego. Taki sposób postępowania zamawiającego, tj. stosowanie wobec składnika
interoperacyjności (systemu przytwierdzenia) posiadającego deklarację zgodności WE, a tym
samym dopuszczonego do dostosowania na terenie państw Unii Europejskiej, wymogu by
dodatkowo ponownie został on oceniony i dopuszczony przez zamawiającego i to według
jego własnych procedur, jest naruszeniem powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a
w szczególności art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 2 Pzp oraz art. 10 ust. 2 dyrektywy.
Odwołujący wywodził, że opisane powyżej postępowanie zamawiającego, tj.
wymaganie by produkty, które mocą powszechnie obowiązujących przepisów prawa
polskiego i europejskiego mogą być stosowane we wszystkich państwach Unii Europejskiej,
miały dodatkowe ponowne dopuszczenia i to dopuszczenia własne zamawiającego, tj.
według jego procedur i wymogów, zdaniem odwołującego narusza te unormowania.
Postępowanie zamawiającego nie tylko nie jest oparte na żadnej podstawie prawnej, ale
także jest działaniem wbrew przepisom prawa krajowego i europejskiego. W oczywisty
sposób oznacza to co najmniej „brak przejrzystości” w postępowaniu zamawiającego.
Prowadzi także do naruszenia uczciwej konkurencji poprzez wyeliminowanie podmiotu,
którego wyroby są dopuszczone przepisami powszechnie obwiązującymi, z postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego.
W oparciu o przytoczoną argumentację odwołujący wniósł o nakazanie
zamawiającemu dokonania zmian w SIWZ poprzez rezygnację z wymogu dopuszczenia do
stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z
procedury SMS -PW 17 i innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez
zamawiającego, wobec składnika interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności
WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz, po zmianie nr 2)
Na podstawie całości dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w tym w szczególności: postanowień ogłoszenia o zamówieniu,
postanowień SIWZ, modyfikacji SIWZ, wniosków i odpowiedzi zamawiającego na
wnioski o udzielenie wyjaśnień treści SIWZ, odwołania, Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje:
Szacunkowa wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 24 grudnia 2016 r. Nr 2016/S 249-459013. W dniu 27 grudnia 2016 r. na
stronie internetowej zamawiającego została zamieszczona specyfikacja istotnych warunków
zamówienia (SIWZ).
Rozdział 3 SIWZ, zatytułowany „opis realizacji zamówienia”, zawierał m.in.
następujące postanowienia:
3.1. Szczegółowe wymagania techniczne. Oferowane przez Wykonawcę produkty
stanowiące elementy nawierzchni kolejowej torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A).
Podkłady typu PS-93/60/El i PS-94/60/E1 (oznaczenia te należy rozumieć jako podkłady
strunobetonowe typu PS-93 i PS-94 przystosowane do szyn typu 60E1), traktuje się jako
równoważne w torach określonej klasy, wg zapisów w ,,Standardach Technicznych -
szczegółowych warunkach technicznych dla modernizacji linii kolejowych do prędkości Vmax
≤
200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) / 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)”
przyjętych w PKP PLK S.A. w czerwcu 2010 roku, przy czym przedmiotem dostawy są
wyłącznie podkłady jednego wybranego typu. Elementy systemu przytwierdzenia SB
powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu.
3.3. Oferowane przez Wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni kolejowej
torowej muszą:
- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji
(UE) NR 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014r. dotyczącego technicznych specyfikacji
interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (z późn.
zm.),
- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
3.4. Dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań określonych w pkt 3.3. IDW są łącznie:
a) w zakresie wymagań interoperacyjności – certyfikaty WE dla składników
interoperacyjności (dla modułu CH oceny zgodności lub oświadczenie Wykonawcy o
spełnieniu określonych w TSI INF1299/2014 wymagań przez składniki interoperacyjności
(dla modułu CA oceny zgodności),
b) w zakresie dopuszczenia do stosowania na sieci PKP PLK S.A. - dopuszczenie do
stosowania wydane w trybie procedury SMS-PW-17 wraz z załącznikiem do dopuszczenia
stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW.
3.5. W przypadku elementów nawierzchni eksploatowanych na sieci PKP PLK S.A. w
ramach normalnej eksploatacji, tj. poza poligonami/odcinkami badawczymi - przed dniem
wejścia w życie nowelizacji procedury SMS, tj. przed 27.10.2015 r. - elementy te muszą być
zgodne z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru przyjętymi do stosowania w PKP
Polskie Linie Kolejowe S. A. Dokumentem potwierdzającym spełnienie powyższego warunku
jest deklaracja zgodności z warunkami technicznymi serii Id.
3.6. W przypadku elementów nawierzchni nie objętych Warunkami Technicznymi Wykonania
i Odbioru przyjętymi do stosowania w PKP Polskie Linie Kolejowe S. A., elementy te muszą
być zgodne z:
a) indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Producenta uzgodnionymi
lub zatwierdzonymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. do stosowania w ramach
normalnej eksploatacji lub
b) uznanymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. dokumentami odniesienia.
Dokumentami potwierdzającymi spełnienie powyższego warunku są odpowiednio:
- deklaracja zgodności z indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Producenta oraz wyciąg z właściwych warunków technicznych obejmujący stronę tytułową i
stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S. A.,
- deklaracja zgodności z innymi uznanymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A.
dokumentami odniesienia oraz wyciąg z właściwych dokumentów odniesienia obejmujący
stronę tytułową i stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Izba ustaliła także, że w dniu 10 stycznia 2017 r. odwołujący zadał zamawiającemu
następujące pytanie: Czy w kontekście pisma Prezesa UTK skierowanego do PKP PLK nr
DZTI-WI.070.10.2016.7.MS z 04.11.2016r., wskazującego na powstanie wątpliwości w
stosunku do procedury SMS-PW-17, która podważa przepisy ustawy o transporcie
kolejowym oraz ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 o systemach oceny zgodności i nadzoru
rynku (Dz.U.2016 poz. 524 z pózn. zm.) poprzez narzucanie obowiązku powtarzania oceny
dokonanej w procedurze wydawania świadectw dopuszczenia do eksploatacji lub procedury
oceny zgodności składnika interoperacyjności, dopuszczenie zgodnie z SMS PW-17
wymagane jest dla składników interoperacyjności posiadających Deklaracją zgodności WE
dla składnika interoperacyjności.
Ustalono także, że w dniu 19 stycznia 2017 r. zamawiający zamieścił na swej stronie
internetowej odpowiedź nr 30 na ww. pytanie, w której wskazał, iż: Zamawiający podtrzymuje
zapisy SIWZ.
W dniu 30 stycznia 2017 r. odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust 1 w zw. z art. 29
ust. 2 ustawy Pzp
Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, iż odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie
przepisu art. 189 ust. 2 pkt 3 Pzp, w świetle którego Izba odrzuca odwołanie wniesione po
upływie terminu określonego w ustawie.
Nie ulega wątpliwości, że z rozdziału 3 SIWZ opublikowanej 27 grudnia 2016 r.
wynikało, że oferowane przez wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni
kolejowej torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A).
Wynikało także, że oferowane przez wykonawcę produkty stanowiące elementy
nawierzchni kolejowej torowej muszą:
- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji
(UE) NR 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014r. dotyczącego technicznych specyfikacji
interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (z późn.
zm.),
- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Zamawiający wskazał także, że dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań
są łącznie:
a) w zakresie wymagań interoperacyjności – certyfikaty WE dla składników
interoperacyjności (dla modułu CH oceny zgodności lub oświadczenie Wykonawcy o
spełnieniu określonych w TSI INF1299/2014 wymagań przez składniki interoperacyjności
(dla modułu CA oceny zgodności),
b) w zakresie dopuszczenia do stosowania na sieci PKP PLK S.A. - dopuszczenie do
stosowania wydane w trybie procedury SMS-PW-17 wraz z załącznikiem do dopuszczenia
stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW.
Z przytoczonych postanowień wynikało zatem jednoznacznie, że oprócz wymogów
dotyczących wprowadzenia do obrotu w Polsce, zamawiający sformułował dodatkowy
wymóg aby oferowany produkt został oceniony i dopuszczony także zgodnie z procedurami
własnymi lub uznawanymi przez zamawiającego.
Zatem już tej dacie odwołujący mógł domagać się – jak wskazał w odwołaniu - zmian
w SIWZ przez rezygnację z wymogu dopuszczenia do stosowania na sieci narodowego
zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z procedury SMS -PW 17 i innych
procedur Zamawiającego lub uznawanych przez Zamawiającego, wobec składnika
interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz).
Już w dniu 27 grudnia 2016 r., w oparciu o SIWZ, odwołujący, działający z należytą
starannością, wymaganą w warunkach postępowania pomiędzy profesjonalistami, mógł i
powinien wiedzieć o tym, że zamawiający wymaga dopuszczenia do stosowania na sieci
narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z procedury SMS -PW 17 i
innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez zamawiającego, wobec składnika
interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE.
Skoro odwołujący już w oparciu o postanowienia SIWZ opublikowanej w dniu 27
grudnia 2016 r. wiedział o obowiązku posiadania spornych dopuszczeń, mógł w terminach
wynikających z art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp składać środki ochrony prawnej wobec treści
SIWZ.
Zamiast wniesienia odwołania wobec treści SIWZ odwołujący zdecydował się w dniu
10 stycznia 2017 r., a zatem po terminie na wniesienie odwołania wobec postanowień SIWZ,
wystosować do zamawiającego de facto wezwanie do zmiany postanowień SIWZ.
Ujawnienie stanowiska przez zamawiającego, który w dniu 19 stycznia 2017 r. podtrzymał
pierwotne wymogi SIWZ, nie spowodowało zatem żadnej nowej okoliczności, która
uzasadniałaby liczenie terminu do wniesienia odwołania od dnia otrzymania odpowiedzi na
pytanie na zasadzie art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp.
Stan opisany w SIWZ, polegający na konieczności posiadania dopuszczenia do
stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z
procedury SMS -PW 17 i innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez
zamawiającego, wobec składnika interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE
trwał od początku, tj. od dnia 27 grudnia 2016 r. Odpowiedzi na pytania z dnia 19 stycznia
2017 r. nie wprowadziły nowych informacji w stosunku do postanowień SIWZ, które by to
zmieniały.
Udzielenie odpowiedzi na pytanie, w której zamawiający podtrzymuje treść SIWZ nie
wyrażając zgody na zmianę jej treści nie jest czynnością, w oparciu o którą wykonawcy
uzyskują wiadomość o nowych okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania
w rozumieniu art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp.
Potwierdzeniem ww. jest treść żądań odwołującego, w których odwołujący nie domaga
się unieważnienia lub zmiany odpowiedzi na pytanie nr 30 z dnia 19 stycznia 2017 r., lecz
jego żądania nakierowane są na modyfikację postanowień 3.1, 3.3 - 3.6 specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, w których sporny wymóg istniał od samego momentu publikacji SIWZ
w dniu 27 grudnia 2016 r., a nie od 19 stycznia 2017 r.
W świetle przepisu art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp odwołanie wobec treści
ogłoszenia o zamówieniu, a jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego, także wobec postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
wnosi się w terminie 10 dni od dnia publikacji ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej lub zamieszczenia specyfikacji istotnych warunków zamówienia na stronie
internetowej - jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Treść SIWZ została zamieszczona na stronie internetowej zamawiającego 27 grudnia
2016 r. Termin na wniesienie odwołania wobec treści SIWZ upłynął zatem w dniu 9 stycznia
2017 r. (uwzględniając treść art. 185 ust. 8 ustawy Pzp). Tymczasem odwołujący wniósł
odwołanie dopiero w dniu 30 stycznia 2017 r. Reasumując, należało uznać, że odwołanie
które wpłynęło w dniu 30 stycznia 2017 r. było odwołaniem wniesionym z uchybieniem
ustawowego terminu na jego wniesienie, co skutkuje koniecznością jego odrzucenia zgodnie
z art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Termin na wniesienie odwołania ma bowiem charakter
terminu zawitego, nie podlegającego przywróceniu, a uchybienie temu terminowi powoduje
wygaśnięcie prawa skorzystania ze środka ochrony prawnej, jakim jest odwołanie.
Stosownie do art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, o oddaleniu odwołania lub jego
uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje
postanowienie. Z powyższego przepisu wynika zakaz wydawania orzeczeń o charakterze
merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie
aniżeli wyrok. Orzeczenie Izby w rozpatrywanej sprawie w żadnej części nie miało jednak
charakteru merytorycznego, zatem musiało przybrać postać postanowienia.
Zgodnie z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, Izba może odrzucić odwołanie na posiedzeniu
niejawnym.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 w zw. z art. 189 ust. 2 pkt 3 w
zw. z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w
oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238). W myśl powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie
prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia
odwołania odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą
odpowiedzialności za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp (por.
przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga
517/11).
Przewodniczący: ………………….
Członkowie:
………………….
………………….
1.
odrzuca odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę
Vossloh Skamo sp. z o.o. w Nowych
Skalmierzycach i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł
00 gr (słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vossloh
Skamo sp. z o.o. w Nowych Skalmierzycach tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: …………….………
Członkowie:
……………………..
……………………...
Sygn. akt: KIO 194/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający, Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie, prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. Prawo
zamówień publicznych (t. jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn zm.) – zwanej dalej
„ustawą Pzp” postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest
„dostawa podkładów strunobetonowych dla zadania pn. wykonanie robót wyprzedzających
na odcinku Słonice-Szczecin Dąbie od km 128,680 do km 195,170 w ramach projektu „Prace
na linii kolejowej E 59 Poznań Główny – Szczecin Dąbie”.
W dniu 30 stycznia 2017 r. wykonawca Vossloh Skamo sp. z o.o. w Nowych
Skalmierzycach, zwany dalej „odwołującym” wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, art. 29 ust.
2 Pzp przez stosowanie wymogu posiadania dopuszczeń własnych zamawiającego lub
uznawanych przez zamawiającego, dla produktów dopuszczonych do stosowania na
podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa.
Odwołujący wskazał, że wnosi odwołanie wobec treści wyjaśnień SIWZ, które
zamawiający przekazał wykonawcom w dniu 19 stycznia 2017 r. W uzasadnieniu podniósł,że w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) sporządzonej w przedmiotowym
postępowaniu, Zamawiający w pkt. 3 „Opis realizacji zamówienia” zawarł wymóg, by
oferowane przez Wykonawcę produkty były także dopuszczone do stosowania na sieci
narodowego zarządcy infrastruktury, którym jest Zamawiający. W szczególności sformułował
to w pkt. 3.1 i 3.3 (przed zmianą numer 2 SIWZ), w którym pomiędzy tiretami brak spójnika
lub innego wyrażenia. W tym stanie rzeczy odwołujący wskazał, że powziął uzasadnione
wątpliwości, czy zamawiający wymaga swojego własnego dopuszczenia (procedura SMS-
PW-17 i inne) dla systemu przytwierdzenia - składnika interoperacyjności posiadającego
deklarację zgodności WE. Argumentował, że w celu ich wyjaśnienia, w oparciu o
unormowanie art. 38 ust. 1 Pzp, zadał w dniu 10.01.2017 pytanie: „Czy w kontekście pisma
Prezesa UTK skierowanego do PKP PLK nr DZTI-WI.070.10.2016.7.MS z 04.11.2016r.,
wskazującego na powstanie wątpliwości w stosunku do procedury SMS-PW-17, która
podważa przepisy ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 o
systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz.U.2016 poz. 524 z pózn. zm.) poprzez
narzucanie obowiązku powtarzania oceny dokonanej w procedurze wydawania świadectw
dopuszczenia do eksploatacji lub procedury oceny zgodności składnika interoperacyjności,
dopuszczenie zgodnie z SMS PW-17 wymagane jest dla składników interoperacyjności
posiadający Deklaracją zgodności WE dla składnika interoperacyjności.
Odwołujący argumentował, że w dniu 19.01.2017r. zamawiający odpowiedział
lakonicznie, że podtrzymuje zapisy SIWZ (pytanie 30). Odwołujący podniósł, że tym samym
zamawiający wyjaśnił i zinterpretował w sposób wiążący postanowienia SIWZ. Odwołujący
wywiódł, że z interpretacji tej wynika, że zamawiający bezwzględnie żąda by oferowane
produkty były dopuszczone według jego własnych procedur, w szczególności SMS-PW-17,
Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót przyjętymi do stosowania w PKP PLK
S.A., indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Producenta,
uzgodnionymi lub zatwierdzonymi przez PKP PLK, „innymi uznanymi przez PKP PLK
dokumentami
odniesienia”.
Odpowiedź
oznacza,że
zamawiający
wyeliminował
odwołującego z grona potencjalnych wykonawców, gdyż odwołujący posiada deklarację
zgodności WE dla systemu przytwierdzenia, a nie posiada dopuszczeń według procedur
zamawiającego. Taki sposób postępowania zamawiającego, tj. stosowanie wobec składnika
interoperacyjności (systemu przytwierdzenia) posiadającego deklarację zgodności WE, a tym
samym dopuszczonego do dostosowania na terenie państw Unii Europejskiej, wymogu by
dodatkowo ponownie został on oceniony i dopuszczony przez zamawiającego i to według
jego własnych procedur, jest naruszeniem powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a
w szczególności art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 2 Pzp oraz art. 10 ust. 2 dyrektywy.
Odwołujący wywodził, że opisane powyżej postępowanie zamawiającego, tj.
wymaganie by produkty, które mocą powszechnie obowiązujących przepisów prawa
polskiego i europejskiego mogą być stosowane we wszystkich państwach Unii Europejskiej,
miały dodatkowe ponowne dopuszczenia i to dopuszczenia własne zamawiającego, tj.
według jego procedur i wymogów, zdaniem odwołującego narusza te unormowania.
Postępowanie zamawiającego nie tylko nie jest oparte na żadnej podstawie prawnej, ale
także jest działaniem wbrew przepisom prawa krajowego i europejskiego. W oczywisty
sposób oznacza to co najmniej „brak przejrzystości” w postępowaniu zamawiającego.
Prowadzi także do naruszenia uczciwej konkurencji poprzez wyeliminowanie podmiotu,
którego wyroby są dopuszczone przepisami powszechnie obwiązującymi, z postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego.
W oparciu o przytoczoną argumentację odwołujący wniósł o nakazanie
zamawiającemu dokonania zmian w SIWZ poprzez rezygnację z wymogu dopuszczenia do
stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z
procedury SMS -PW 17 i innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez
zamawiającego, wobec składnika interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności
WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz, po zmianie nr 2)
Na podstawie całości dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w tym w szczególności: postanowień ogłoszenia o zamówieniu,
postanowień SIWZ, modyfikacji SIWZ, wniosków i odpowiedzi zamawiającego na
wnioski o udzielenie wyjaśnień treści SIWZ, odwołania, Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje:
Szacunkowa wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 24 grudnia 2016 r. Nr 2016/S 249-459013. W dniu 27 grudnia 2016 r. na
stronie internetowej zamawiającego została zamieszczona specyfikacja istotnych warunków
zamówienia (SIWZ).
Rozdział 3 SIWZ, zatytułowany „opis realizacji zamówienia”, zawierał m.in.
następujące postanowienia:
3.1. Szczegółowe wymagania techniczne. Oferowane przez Wykonawcę produkty
stanowiące elementy nawierzchni kolejowej torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A).
Podkłady typu PS-93/60/El i PS-94/60/E1 (oznaczenia te należy rozumieć jako podkłady
strunobetonowe typu PS-93 i PS-94 przystosowane do szyn typu 60E1), traktuje się jako
równoważne w torach określonej klasy, wg zapisów w ,,Standardach Technicznych -
szczegółowych warunkach technicznych dla modernizacji linii kolejowych do prędkości Vmax
≤
200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) / 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)”
przyjętych w PKP PLK S.A. w czerwcu 2010 roku, przy czym przedmiotem dostawy są
wyłącznie podkłady jednego wybranego typu. Elementy systemu przytwierdzenia SB
powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu.
3.3. Oferowane przez Wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni kolejowej
torowej muszą:
- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji
(UE) NR 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014r. dotyczącego technicznych specyfikacji
interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (z późn.
zm.),
- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
3.4. Dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań określonych w pkt 3.3. IDW są łącznie:
a) w zakresie wymagań interoperacyjności – certyfikaty WE dla składników
interoperacyjności (dla modułu CH oceny zgodności lub oświadczenie Wykonawcy o
spełnieniu określonych w TSI INF1299/2014 wymagań przez składniki interoperacyjności
(dla modułu CA oceny zgodności),
b) w zakresie dopuszczenia do stosowania na sieci PKP PLK S.A. - dopuszczenie do
stosowania wydane w trybie procedury SMS-PW-17 wraz z załącznikiem do dopuszczenia
stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW.
3.5. W przypadku elementów nawierzchni eksploatowanych na sieci PKP PLK S.A. w
ramach normalnej eksploatacji, tj. poza poligonami/odcinkami badawczymi - przed dniem
wejścia w życie nowelizacji procedury SMS, tj. przed 27.10.2015 r. - elementy te muszą być
zgodne z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru przyjętymi do stosowania w PKP
Polskie Linie Kolejowe S. A. Dokumentem potwierdzającym spełnienie powyższego warunku
jest deklaracja zgodności z warunkami technicznymi serii Id.
3.6. W przypadku elementów nawierzchni nie objętych Warunkami Technicznymi Wykonania
i Odbioru przyjętymi do stosowania w PKP Polskie Linie Kolejowe S. A., elementy te muszą
być zgodne z:
a) indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Producenta uzgodnionymi
lub zatwierdzonymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. do stosowania w ramach
normalnej eksploatacji lub
b) uznanymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. dokumentami odniesienia.
Dokumentami potwierdzającymi spełnienie powyższego warunku są odpowiednio:
- deklaracja zgodności z indywidualnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Producenta oraz wyciąg z właściwych warunków technicznych obejmujący stronę tytułową i
stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S. A.,
- deklaracja zgodności z innymi uznanymi przez PKP Polskie Linie Kolejowe S. A.
dokumentami odniesienia oraz wyciąg z właściwych dokumentów odniesienia obejmujący
stronę tytułową i stronę z uzgodnieniem lub zatwierdzeniem PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Izba ustaliła także, że w dniu 10 stycznia 2017 r. odwołujący zadał zamawiającemu
następujące pytanie: Czy w kontekście pisma Prezesa UTK skierowanego do PKP PLK nr
DZTI-WI.070.10.2016.7.MS z 04.11.2016r., wskazującego na powstanie wątpliwości w
stosunku do procedury SMS-PW-17, która podważa przepisy ustawy o transporcie
kolejowym oraz ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 o systemach oceny zgodności i nadzoru
rynku (Dz.U.2016 poz. 524 z pózn. zm.) poprzez narzucanie obowiązku powtarzania oceny
dokonanej w procedurze wydawania świadectw dopuszczenia do eksploatacji lub procedury
oceny zgodności składnika interoperacyjności, dopuszczenie zgodnie z SMS PW-17
wymagane jest dla składników interoperacyjności posiadających Deklaracją zgodności WE
dla składnika interoperacyjności.
Ustalono także, że w dniu 19 stycznia 2017 r. zamawiający zamieścił na swej stronie
internetowej odpowiedź nr 30 na ww. pytanie, w której wskazał, iż: Zamawiający podtrzymuje
zapisy SIWZ.
W dniu 30 stycznia 2017 r. odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust 1 w zw. z art. 29
ust. 2 ustawy Pzp
Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, iż odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie
przepisu art. 189 ust. 2 pkt 3 Pzp, w świetle którego Izba odrzuca odwołanie wniesione po
upływie terminu określonego w ustawie.
Nie ulega wątpliwości, że z rozdziału 3 SIWZ opublikowanej 27 grudnia 2016 r.
wynikało, że oferowane przez wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni
kolejowej torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A).
Wynikało także, że oferowane przez wykonawcę produkty stanowiące elementy
nawierzchni kolejowej torowej muszą:
- spełniać wymagania dla składnika interoperacyjności określone w Rozporządzeniu Komisji
(UE) NR 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014r. dotyczącego technicznych specyfikacji
interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (z późn.
zm.),
- być dopuszczone do stosowania na sieci PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Zamawiający wskazał także, że dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań
są łącznie:
a) w zakresie wymagań interoperacyjności – certyfikaty WE dla składników
interoperacyjności (dla modułu CH oceny zgodności lub oświadczenie Wykonawcy o
spełnieniu określonych w TSI INF1299/2014 wymagań przez składniki interoperacyjności
(dla modułu CA oceny zgodności),
b) w zakresie dopuszczenia do stosowania na sieci PKP PLK S.A. - dopuszczenie do
stosowania wydane w trybie procedury SMS-PW-17 wraz z załącznikiem do dopuszczenia
stanowiącym jego integralną część, z zastrzeżeniem pkt 3.5. i 3.6. IDW.
Z przytoczonych postanowień wynikało zatem jednoznacznie, że oprócz wymogów
dotyczących wprowadzenia do obrotu w Polsce, zamawiający sformułował dodatkowy
wymóg aby oferowany produkt został oceniony i dopuszczony także zgodnie z procedurami
własnymi lub uznawanymi przez zamawiającego.
Zatem już tej dacie odwołujący mógł domagać się – jak wskazał w odwołaniu - zmian
w SIWZ przez rezygnację z wymogu dopuszczenia do stosowania na sieci narodowego
zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z procedury SMS -PW 17 i innych
procedur Zamawiającego lub uznawanych przez Zamawiającego, wobec składnika
interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE (pkt. 3.1, 3.3 - 3.6 siwz).
Już w dniu 27 grudnia 2016 r., w oparciu o SIWZ, odwołujący, działający z należytą
starannością, wymaganą w warunkach postępowania pomiędzy profesjonalistami, mógł i
powinien wiedzieć o tym, że zamawiający wymaga dopuszczenia do stosowania na sieci
narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z procedury SMS -PW 17 i
innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez zamawiającego, wobec składnika
interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE.
Skoro odwołujący już w oparciu o postanowienia SIWZ opublikowanej w dniu 27
grudnia 2016 r. wiedział o obowiązku posiadania spornych dopuszczeń, mógł w terminach
wynikających z art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp składać środki ochrony prawnej wobec treści
SIWZ.
Zamiast wniesienia odwołania wobec treści SIWZ odwołujący zdecydował się w dniu
10 stycznia 2017 r., a zatem po terminie na wniesienie odwołania wobec postanowień SIWZ,
wystosować do zamawiającego de facto wezwanie do zmiany postanowień SIWZ.
Ujawnienie stanowiska przez zamawiającego, który w dniu 19 stycznia 2017 r. podtrzymał
pierwotne wymogi SIWZ, nie spowodowało zatem żadnej nowej okoliczności, która
uzasadniałaby liczenie terminu do wniesienia odwołania od dnia otrzymania odpowiedzi na
pytanie na zasadzie art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp.
Stan opisany w SIWZ, polegający na konieczności posiadania dopuszczenia do
stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury PKP PLK S.A., wynikającego z
procedury SMS -PW 17 i innych procedur zamawiającego lub uznawanych przez
zamawiającego, wobec składnika interoperacyjności, posiadającego deklarację zgodności WE
trwał od początku, tj. od dnia 27 grudnia 2016 r. Odpowiedzi na pytania z dnia 19 stycznia
2017 r. nie wprowadziły nowych informacji w stosunku do postanowień SIWZ, które by to
zmieniały.
Udzielenie odpowiedzi na pytanie, w której zamawiający podtrzymuje treść SIWZ nie
wyrażając zgody na zmianę jej treści nie jest czynnością, w oparciu o którą wykonawcy
uzyskują wiadomość o nowych okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania
w rozumieniu art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp.
Potwierdzeniem ww. jest treść żądań odwołującego, w których odwołujący nie domaga
się unieważnienia lub zmiany odpowiedzi na pytanie nr 30 z dnia 19 stycznia 2017 r., lecz
jego żądania nakierowane są na modyfikację postanowień 3.1, 3.3 - 3.6 specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, w których sporny wymóg istniał od samego momentu publikacji SIWZ
w dniu 27 grudnia 2016 r., a nie od 19 stycznia 2017 r.
W świetle przepisu art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp odwołanie wobec treści
ogłoszenia o zamówieniu, a jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego, także wobec postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
wnosi się w terminie 10 dni od dnia publikacji ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej lub zamieszczenia specyfikacji istotnych warunków zamówienia na stronie
internetowej - jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Treść SIWZ została zamieszczona na stronie internetowej zamawiającego 27 grudnia
2016 r. Termin na wniesienie odwołania wobec treści SIWZ upłynął zatem w dniu 9 stycznia
2017 r. (uwzględniając treść art. 185 ust. 8 ustawy Pzp). Tymczasem odwołujący wniósł
odwołanie dopiero w dniu 30 stycznia 2017 r. Reasumując, należało uznać, że odwołanie
które wpłynęło w dniu 30 stycznia 2017 r. było odwołaniem wniesionym z uchybieniem
ustawowego terminu na jego wniesienie, co skutkuje koniecznością jego odrzucenia zgodnie
z art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Termin na wniesienie odwołania ma bowiem charakter
terminu zawitego, nie podlegającego przywróceniu, a uchybienie temu terminowi powoduje
wygaśnięcie prawa skorzystania ze środka ochrony prawnej, jakim jest odwołanie.
Stosownie do art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, o oddaleniu odwołania lub jego
uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje
postanowienie. Z powyższego przepisu wynika zakaz wydawania orzeczeń o charakterze
merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie
aniżeli wyrok. Orzeczenie Izby w rozpatrywanej sprawie w żadnej części nie miało jednak
charakteru merytorycznego, zatem musiało przybrać postać postanowienia.
Zgodnie z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, Izba może odrzucić odwołanie na posiedzeniu
niejawnym.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 w zw. z art. 189 ust. 2 pkt 3 w
zw. z art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w
oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238). W myśl powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie
prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia
odwołania odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą
odpowiedzialności za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp (por.
przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga
517/11).
Przewodniczący: ………………….
Członkowie:
………………….
………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 179/17 z dnia 2017-03-03
- Sygn. akt KIO 72/17 z dnia 2017-03-01
- Sygn. akt KIO 142/17 z dnia 2017-03-01
- Sygn. akt KIO 234/17 z dnia 2017-02-22
