rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2017-03-15
rok: 2017
data dokumentu: 2017-03-15
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 389/17
KIO 389/17
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Ewa Sikorska, Robert Skrzeszewski Protokolant: Rafał Komoń
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Ewa Sikorska, Robert Skrzeszewski Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 27 lutego 2017 r. przez
wykonawcę Comarch
Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków w postępowaniu prowadzonym
przez
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kilińskiego 29,
08-110 Siedlce
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – konsorcjum
w składzie:
Sedkomp Sp. J. S. S. (lider) oraz Asseco Poland S.A. (członek)
z siedzibą dla lidera: ul. Czerwonego Krzyża 41, 08-110 Siedlce
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 27 lutego 2017 r. przez
wykonawcę Comarch
Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków w postępowaniu prowadzonym
przez
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kilińskiego 29,
08-110 Siedlce
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – konsorcjum
w składzie:
Sedkomp Sp. J. S. S. (lider) oraz Asseco Poland S.A. (członek)
z siedzibą dla lidera: ul. Czerwonego Krzyża 41, 08-110 Siedlce
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża
Comarch Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A,
31-864 Kraków i:
KIO 389/17
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Comarch
Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków tytułem wpisu od
odwołania,
2.2. zasądza od
Comarch Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków
na
rzecz
Samodzielnego
Publicznego
Zakładu
Opieki
Zdrowotnej,
ul. Kilińskiego 29, 08-110 Siedlce kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
KIO 389/17
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Siedlcach.
Przewodniczący: …………………………….
Członkowie:
…………………………….
…………………………….
KIO 389/17
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonym przez
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Siedlcach (dalej „zamawiający”) w trybie
przetargu
nieograniczonego
na
„Zakup
i
dostawę
programowego
rozwiązania
informatycznego budującego usługi elektroniczne z zainstalowaniem i wdrożeniem oraz
dostawę i zakup składników doposażenia środowiska informatycznego Zamawiającego
z rozmieszczeniem, zainstalowaniem i wdrożeniem tego doposażenia niezbędnym dla
wytwarzania i udostępniania tych usług w projekcie „eZdrowie SPZPOZ w Siedlcach na
miarę XXI wieku” realizowanym przez SPZOZ w Siedlcach”, wykonawca Comarch
Healthcare S.A. z Krakowa (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie od:
czynności oceny oferty odwołującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie
tzw. kryteriów premiujących, tj. ocenianych w celu przyznania punktów, poprzez:
• zaniechanie oceny wszystkich kryteriów premiujących określonych w ofercie
odwołującego jako „spełniane" oraz zademonstrowanych na prezentacji
próbki, tj. zaniechanie oceny funkcjonalności tzw. kryteriów premiujących
nr 1,3,13,
• przyznanie ofercie odwołującego w kryterium funkcjonalnym w zakresie
kryteriów premiujących zbyt małej liczby punktów, tj. przyznanie 36 punktów,
podczas, gdy oferta odwołującego w kryterium funkcjonalnym – premiowanym
powinna otrzymać 45 punktów,
a tym samym przyznanie ofercie odwołującego w ramach łącznej punktacji przyznanej
w ramach wszystkich trzech kryteriów oceny ofert zbyt małej liczy punktów, co stanowi
naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 ze. zm.) [dalej „ustawa Pzp”], poprzez prowadzenie
postępowania w sposób naruszający zasady uczciwe] konkurencji w zw. z art. 26 ust. 1 tejże
ustawy w zakresie, w jakim reguluje on ocenę ofert zmierzającą do ustalenia oferty najwyżej
ocenianej oraz w zw. z art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zakresie, w jakim reguluje on kryteria
oceny ofert będące podstawą oceny ofert,
czynności prowadzenie postępowania z naruszeniem zasady równego traktowania
wykonawców i uczciwej konkurencji oraz z rażącym naruszeniem zasad
dokumentowania przebiegu czynności w postępowaniu i obowiązku ich wiarygodnego
sformalizowania poprzez:
a) rozdzielenie w czasie czynności oceny dwóch ofert złożonych w postępowaniu
w ramach kryteriów oceny ofert ponad rozsądny czas konieczny do dokonania oceny
KIO 389/17
ofert, który nie ma uzasadnienia fatycznego, a który utrudnia odwołującemu
dokonanie weryfikacji i prawidłowości czynności dokonywanych w postępowaniu,
b) anulowanie na rozprawie przed Krajowa Izbą Odwoławczą, która miała miejsce
w toku niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia w sprawie o sygn.
KIO 257/17 (rozprawy w dniach 17 i 22 lutego 2017 roku) czynności oceny ofert
w ramach wszystkich kryteriów oceny ofert dokonanej odnośnie oceny oferty
odwołującego oraz jedynego konkurenta – przystępującego w ramach której
w kryterium funkcjonalnym odwołującemu przyznano jedynie 36 punktów, a Asseco
maksymalną możliwa liczbę punktów, tj. 55 punktów, poprzez zakomunikowanie do
protokołu, iż ocena ta miała jedynie charakter „symulacji" jako czynności nieznanej
ustawie Pzp,
c) zakomunikowanie na poprzedniej rozprawie (w sprawie o sygn. akt KIO 257/17)
odwołującemu o dokonaniu oceny jego oferty w kryterium funkcjonalnym – kryteria
premiowane, której wynik pokrywa się z dokonaną „symulacją", tj. 36 punktów co
nastąpiło poprzez przekazanie na poprzedniej rozprawie odwołującemu do wglądu
sporządzonego w zakresie tej oceny „Raportu" z jednoczesną informacją o braku
dokonania takiej oceny w przypadku oferty przystępującego,
d) zaniechanie przez blisko dwa miesiące oceny oferty przystępującego w kryterium
funkcjonalnym pomimo faktu, iż sama prezentacja trwała jedynie 80 minut, a także
pomimo tego, że faktycznie zamawiający nie ma co oceniać w zakresie oferty
przystępującego, gdyż brak jest w dokumentacji postępowania jakichkolwiek danych
pozwalających na dokonanie tej oceny,
e) zaniechanie rzetelnego udokumentowania czynności oceny ofert złożonych
w postępowaniu w kryterium Funkcjonalnym – kryteria premiujące, co przejawia się
w następujących, ujawnionych przez zamawiającego na poprzedniej rozprawie
okolicznościach:
o
ujawnieniu, iż istnieje i został sporządzony przez zamawiającego, w przypadku
odwołującego nieprzewidziany w ogóle w SIWZ ani w ustawie Pzp „Raport” dotyczący
oceny oferty odwołującego w Kryterium Funkcjonalnym, który nie jest opatrzony datą
(nie jest znana data jego sporządzenia) i który w zakresie Kryteriów Premiujących
posługuje się wyłączenie jednym kolorem (żółtym) – symbolizującym ocenę
pozytywną, a który nie zawiera oceny wszystkich wskazanych w ofercie
i zademonstrowanych przez odwołującego na prezentacji funkcjonalności
premiowanych, jakby w ogóle nie były one oferowane ani prezentowane, ani nie
wskazuje dokonanej oceny w ich zakresie,
KIO 389/17
o
zapowiedź, iż analogiczny „Raport'' z oceny oferty przystępującego nie został jeszcze
sporządzony, lecz zostanie sporządzony pomimo, że nie ma podstaw w ramach
dokumentacji przetargowej dokonania takiej oceny,
o
przyznanie, iż ocena ofert w Kryterium Funkcjonalnym odbywa się w Ramach raportu
w oparciu o „notatki" sporządzane przez Komisję, które „nie stanowią dokumentacji
przetargowej", których brak było w aktach postępowania przetargowego w toku
poprzedniej rozprawy oraz przyznanie, iż notatki te polegały wyłączenie na
„zakreślaniu" funkcjonalności w załączniku do SIWZ zawierającym opis badanych
funkcjonalności „bez ich komentowania”, skutkiem czego:
nie ma żadnego śladu ani udokumentowanej wiedzy co do przyczyn nieocenienia
niektórych funkcjonalności prezentowanych przez odwołującego, a nie zakreślonych
kolorem żółtym, ani też wiedzy na temat ewentualnych przyczyn ich
nieuwzględnienia,
nie ma żadnego śladu w dokumentacji postępowania, który mógłby stanowić
podstawę do dokonania oceny oferty przystępującego w Kryterium Funkcjonalnym -
premiowanym, w szczególności iż powołane „notatki" nie istnieją w dokumentacji
postępowania, co jest tym bardziej karygodne, iż zamawiający anulował jako
„symulowaną" dokonaną już przecież niedługo po prezentacji ocenę oferty
przystępującego w tym zakresie, która pierwotnie [w ramach „symulacji"] przyznawała
tej ofercie w ramach kryteriów funkcjonalnych premiujących maksymalną liczbę 55
punktów, pomimo że kilka funkcjonalności w ofercie zostało określonych przez
przystępującego jako niespełniane przez oferowane oprogramowanie,
odwołującemu przyznano punkty za funkcjonalność premiującą nr 10 (za 1 punkt)
oraz funkcjonalność premiującą nr 10 (za 3 punkty), które to funkcjonalności nie
zostały zadeklarowane w ofercie przez odwołującego,
co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez naruszenie zasad uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, art. 9 ust. 1 ustawy Pzp zobowiązującego
zamawiającego do pisemnego udokumentowania każdej czynności podejmowanej
w postępowaniu, art. 96 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez brak w protokole postępowania
udokumentowania czynności oceny ofert w kryterium funkcjonalnym, w tym podstaw braku
przyznania punktów za prezentowaną funkcjonalność i zastąpienie tej czynności „notatkami”
(nie stanowiącymi dokumentacji postępowania, a nawet wątpliwymi co do ich istnienia –
skoro nie okazano ich na poprzedniej rozprawie).
KIO 389/17
Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Zarzuty są przedwczesne, ponieważ czynność oceny oferty odwołującego
oraz przystępującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie tzw. kryteriów premiujących
nie została przez zamawiającego dokonana.
Już skład orzekający Izby w wyroku zapadłym w sprawie o sygn. akt KIO 257/17
wskazał, że „nie dokonano oceny końcowej prezentowanego rozwiązania przez
odwołującego – gdyż zgodnie z pkt 29 Regulaminu prezentacji, lit. a: Ocenę końcową
prezentowanego rozwiązania stanowi spełnienie wymagań kryteriów dopuszczających
i suma punktów przyznanych dla wszystkich kryteriów premiujących, lit. b: Warunkiem
koniecznym ustalenia oceny prezentowanego rozwiązania jest uzyskanie min. 90% ocen
prawda dla zbioru weryfikowanych kryteriów dopuszczających; co oznacza, że ocena
końcowa prezentowanego rozwiązania odwołującego nie mogła być dokonana wobec braku
uzyskania min. 90% ocen prawda dla zbioru weryfikowanych kryteriów dopuszczających”.
W przypadku oceny oferty przystępującego skład orzekający Izby w wyroku zapadłym
w sprawie o sygn. akt KIO 257/17 wskazał, że: „zarzuty wobec oferty uczestnika
postępowania odwoławczego przedstawione w pkt 3-5 w odwołaniu, zostały oparte na tych
samych podstawach faktycznych: w toku prezentacji uczestnik postępowania przedstawił
rozszerzony zakres funkcjonalności w stosunku do zaoferowanego w ofercie, w sytuacji, gdy
wg oświadczenia zamawiającego nie dokonał on jeszcze oceny końcowej prezentowanego
rozwiązania, którą stanowi spełnienie wymagań kryteriów dopuszczających i suma punktów
przyznanych dla wszystkich kryteriów premiujących
– Izba uznała, że zarzuty przedstawione w odwołaniu w pkt 3-5 dotyczą zaniechania
czynności, które może być dopiero ewentualnym skutkiem zakończonej procedury badania
i oceny ofert. (…)
W konsekwencji Izba nie oceniała zarzucanego w odwołaniu zaniechania
zamawiającego, podzielając stanowisko zamawiającego i uczestnika postępowania, że
w przedstawionych okolicznościach, zarzuty wskazane w pkt 3-5 odwołania są
przedwczesne.
Izba też uznała, że informacja zamawiającego zamieszczona w piśmie z dnia
26 stycznia 2017 r. o uzyskanej przez wykonawców punktacji, która „przedstawiałaby się
(…)”, pomimo odrzucenia oferty odwołującego i niezakończonej procedury badania i oceny
oferty uczestnika postępowania odwoławczego, jako hipotetyczna, nie powinna być
zamieszczona w tym piśmie na zasadzie symulacyjnej punktacji.” (str. 28-29).
KIO 389/17
Po złożeniu przez odwołującego poprzedniego odwołania (z dnia 6 lutego 2017 r.)
zamawiający nie tylko, że nie zakończył procedury badania i oceny ofert (nie podjął żadnych
czynności w tym zakresie), ale pismem z dnia 6 marca 2017 r. unieważnił czynność
odrzucenia oferty odwołującego (powołując się na wyrok Izby z dnia 24 lutego 2017 r., jaki
zapadł w sprawie o sygn. akt KIO 257/17.
Przypomnienia w tym miejscu wymaga, że zgodnie z przepisem art. 180 ust. 1 ustawy
Pzp „Odwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności
zamawiającego podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia (…)”
Skoro jednak – co niewątpliwe – zamawiający nie ocenił jeszcze ani oferty
odwołującego, ani oferty przystępującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie
tzw. kryteriów premiujących to uznać należy, że przypisywanie zamawiającemu jakichkolwiek
naruszenia przepisów ustawy Pzp w tym zakresie (co do samej oceny i jej dokumentowania)
jest bezprzedmiotowe.
Skład orzekający Izby zauważa, że błędnie odwołujący za dokonanie oceny uznał
symulację zamawiającego, o czym wypowiedziała się już Izba w wyroku w sprawie o sygn.
akt KIO 257/17: „Izba też uznała, że informacja zamawiającego zamieszczona w piśmie
z dnia 26 stycznia 2017 r. o uzyskanej przez wykonawców punktacji, która „przedstawiałaby
się (…)”, pomimo odrzucenia oferty odwołującego i niezakończonej procedury badania
i oceny oferty uczestnika postępowania odwoławczego, jako hipotetyczna, nie powinna być
zamieszczona w tym piśmie na zasadzie symulacyjnej punktacji.” (str. 29).
Z powyższych względów skład orzekający Izby zarzutów, jako przedwczesnych, nie
oceniał.
Zarzut zaniechanie przez blisko dwa miesiące oceny oferty przystępującego
w kryterium funkcjonalnym pomimo faktu, iż sama prezentacja trwała jedynie 80 minut,
a także pomimo tego, że faktycznie zamawiający nie ma co oceniać w zakresie oferty
przystępującego, gdyż brak jest w dokumentacji postępowania jakichkolwiek danych
pozwalających na dokonanie tej oceny nie potwierdził się.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność
z oryginałem przy piśmie z dnia 6 marca 2017 r., Odpowiedzi na odwołanie zamawiającego
(pismo z dnia 12 marca 2017 r.), Pisma procesowego przystępującego (pismo z dnia
KIO 389/17
13 marca 2017 r.), a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych w toku
rozprawy skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Termin składania ofert w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego upłynął 12 grudnia 2016 r.
Złożono dwie oferty: odwołującego i przystępującego.
Prezentacje oferowanych przez obu wykonawców rozwiązań odbyły się w dniu
4 stycznia 2017 r.
Protokół z przeprowadzonej prezentacji został przekazany przez zamawiającego do
podpisu odwołującego w dniu 16 stycznia 2017 r. i ponownie w dniu 23 stycznia 2017 r.
Pismami z dnia 18 i 23 stycznia 2017 r. protokół ten został zakwestionowany przez
odwołującego.
Pismem z dnia 2 lutego 2017 r. zamawiający zawiadomił odwołującego o odrzuceniu
jego oferty.
Pismem z dnia 6 lutego 2017 r. odwołujący złożył odwołanie – postępowanie
odwoławcze w sprawie o sygn. akt KIO 257/17.
Odwołanie z dnia 6 lutego 2017 r. zostało rozpoznane na dwóch rozprawach: w dniu
17 i 22 lutego 2017 r.
Izba wydała wyrok w dniu 24 lutego 2017 r., uwzględniając odwołanie i nakazując
zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego oraz nie
uwzględniając pozostałych zarzutów odwołania.
W uzasadnieniu Izba wskazała: „Zatem, uwzględnienie zasadnego w tym zarzucie
odwołania, oznacza nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia oferty
bez unieważnienia prezentacji próbki, która formalnie odbyła się i nie podlega powtórzeniu.
W tej sytuacji po stronie zamawiającego leży decyzja co do dalszych czynności, których nie
podejmował, również wobec oferty drugiego wykonawcy, w tym oceny ofert w kryteriach,
uwzględniając zmienioną niniejszym wyrokiem ocenę próbki odwołującego w kryterium
11 i 12.”
Do dnia rozprawy w sprawie o sygn. akt KIO 389/17 zamawiającemu nie doręczono
odpisu wyroku z dnia 24 lutego 2017 r.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Przepisy ustawy Pzp nie wskazują terminu, w jakim zamawiający zobligowany jest
dokonać czynność badania i oceny ofert, wobec czego każdorazowo oceny wymaga, na tle
konkretnego stanu faktycznego, czy zamawiający dopuścił się zaniechania.
KIO 389/17
W przedmiotowej sprawie bezsprzecznie od upływu terminu składania ofert
(12 grudnia 2017 r.) do dnia złożenia odwołania (27 lutego 2017 r.) minęły ponad dwa
miesiące.
Jednak odwołujący, składając w dniu 27 lutego 2017 r. rozpoznawane obecnie przez
Izbę odwołanie, całkowicie pominął istotną okoliczność, tj. że ze względu na wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie o sygn. akt KIO 257/17, nakazujący
zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego, zamawiającemu
potrzebny jest, po dniu wydania wyroku, dodatkowy czas na badanie i ocenę ofert.
Za uzasadnione skład orzekający Izby uznał wstrzymanie się przez zamawiającego
z czynnością badania i oceny ofert ze względu na brak możliwości zapoznania się
z uzasadnieniem ww. wyroku (zamawiającemu, jak i odwołującemu, do dnia rozprawy,
tj. 13 marca 2017 r. nie doręczono odpisu wyroku) – sam odwołujący w uzasadnieniu
odwołania podnosił ścisły związek funkcjonalności premiujących nr 1 i 3 z funkcjonalnościami
dopuszczającymi nr 11 i 12 (dotyczą integracji – str. 11 i 13 odwołania). Poznanie
argumentacji Izby w tym zakresie jest więc dla zamawiającego istotne dla prawidłowej oceny
ofert w kryteriach premiujących.
Podkreślenia wymaga, że w odniesieniu do tego zarzutu odwołujący nie
zaprezentował odrębnej argumentacji.
Uwzględniając powyższe skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
KIO 389/17
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.
Przewodniczący: ……………………………………….
Członkowie:
……………………………………….
……………………………………….
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża
Comarch Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A,
31-864 Kraków i:
KIO 389/17
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Comarch
Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków tytułem wpisu od
odwołania,
2.2. zasądza od
Comarch Helathcare S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków
na
rzecz
Samodzielnego
Publicznego
Zakładu
Opieki
Zdrowotnej,
ul. Kilińskiego 29, 08-110 Siedlce kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
KIO 389/17
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Siedlcach.
Przewodniczący: …………………………….
Członkowie:
…………………………….
…………………………….
KIO 389/17
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonym przez
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Siedlcach (dalej „zamawiający”) w trybie
przetargu
nieograniczonego
na
„Zakup
i
dostawę
programowego
rozwiązania
informatycznego budującego usługi elektroniczne z zainstalowaniem i wdrożeniem oraz
dostawę i zakup składników doposażenia środowiska informatycznego Zamawiającego
z rozmieszczeniem, zainstalowaniem i wdrożeniem tego doposażenia niezbędnym dla
wytwarzania i udostępniania tych usług w projekcie „eZdrowie SPZPOZ w Siedlcach na
miarę XXI wieku” realizowanym przez SPZOZ w Siedlcach”, wykonawca Comarch
Healthcare S.A. z Krakowa (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie od:
czynności oceny oferty odwołującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie
tzw. kryteriów premiujących, tj. ocenianych w celu przyznania punktów, poprzez:
• zaniechanie oceny wszystkich kryteriów premiujących określonych w ofercie
odwołującego jako „spełniane" oraz zademonstrowanych na prezentacji
próbki, tj. zaniechanie oceny funkcjonalności tzw. kryteriów premiujących
nr 1,3,13,
• przyznanie ofercie odwołującego w kryterium funkcjonalnym w zakresie
kryteriów premiujących zbyt małej liczby punktów, tj. przyznanie 36 punktów,
podczas, gdy oferta odwołującego w kryterium funkcjonalnym – premiowanym
powinna otrzymać 45 punktów,
a tym samym przyznanie ofercie odwołującego w ramach łącznej punktacji przyznanej
w ramach wszystkich trzech kryteriów oceny ofert zbyt małej liczy punktów, co stanowi
naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 ze. zm.) [dalej „ustawa Pzp”], poprzez prowadzenie
postępowania w sposób naruszający zasady uczciwe] konkurencji w zw. z art. 26 ust. 1 tejże
ustawy w zakresie, w jakim reguluje on ocenę ofert zmierzającą do ustalenia oferty najwyżej
ocenianej oraz w zw. z art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zakresie, w jakim reguluje on kryteria
oceny ofert będące podstawą oceny ofert,
czynności prowadzenie postępowania z naruszeniem zasady równego traktowania
wykonawców i uczciwej konkurencji oraz z rażącym naruszeniem zasad
dokumentowania przebiegu czynności w postępowaniu i obowiązku ich wiarygodnego
sformalizowania poprzez:
a) rozdzielenie w czasie czynności oceny dwóch ofert złożonych w postępowaniu
w ramach kryteriów oceny ofert ponad rozsądny czas konieczny do dokonania oceny
KIO 389/17
ofert, który nie ma uzasadnienia fatycznego, a który utrudnia odwołującemu
dokonanie weryfikacji i prawidłowości czynności dokonywanych w postępowaniu,
b) anulowanie na rozprawie przed Krajowa Izbą Odwoławczą, która miała miejsce
w toku niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia w sprawie o sygn.
KIO 257/17 (rozprawy w dniach 17 i 22 lutego 2017 roku) czynności oceny ofert
w ramach wszystkich kryteriów oceny ofert dokonanej odnośnie oceny oferty
odwołującego oraz jedynego konkurenta – przystępującego w ramach której
w kryterium funkcjonalnym odwołującemu przyznano jedynie 36 punktów, a Asseco
maksymalną możliwa liczbę punktów, tj. 55 punktów, poprzez zakomunikowanie do
protokołu, iż ocena ta miała jedynie charakter „symulacji" jako czynności nieznanej
ustawie Pzp,
c) zakomunikowanie na poprzedniej rozprawie (w sprawie o sygn. akt KIO 257/17)
odwołującemu o dokonaniu oceny jego oferty w kryterium funkcjonalnym – kryteria
premiowane, której wynik pokrywa się z dokonaną „symulacją", tj. 36 punktów co
nastąpiło poprzez przekazanie na poprzedniej rozprawie odwołującemu do wglądu
sporządzonego w zakresie tej oceny „Raportu" z jednoczesną informacją o braku
dokonania takiej oceny w przypadku oferty przystępującego,
d) zaniechanie przez blisko dwa miesiące oceny oferty przystępującego w kryterium
funkcjonalnym pomimo faktu, iż sama prezentacja trwała jedynie 80 minut, a także
pomimo tego, że faktycznie zamawiający nie ma co oceniać w zakresie oferty
przystępującego, gdyż brak jest w dokumentacji postępowania jakichkolwiek danych
pozwalających na dokonanie tej oceny,
e) zaniechanie rzetelnego udokumentowania czynności oceny ofert złożonych
w postępowaniu w kryterium Funkcjonalnym – kryteria premiujące, co przejawia się
w następujących, ujawnionych przez zamawiającego na poprzedniej rozprawie
okolicznościach:
o
ujawnieniu, iż istnieje i został sporządzony przez zamawiającego, w przypadku
odwołującego nieprzewidziany w ogóle w SIWZ ani w ustawie Pzp „Raport” dotyczący
oceny oferty odwołującego w Kryterium Funkcjonalnym, który nie jest opatrzony datą
(nie jest znana data jego sporządzenia) i który w zakresie Kryteriów Premiujących
posługuje się wyłączenie jednym kolorem (żółtym) – symbolizującym ocenę
pozytywną, a który nie zawiera oceny wszystkich wskazanych w ofercie
i zademonstrowanych przez odwołującego na prezentacji funkcjonalności
premiowanych, jakby w ogóle nie były one oferowane ani prezentowane, ani nie
wskazuje dokonanej oceny w ich zakresie,
KIO 389/17
o
zapowiedź, iż analogiczny „Raport'' z oceny oferty przystępującego nie został jeszcze
sporządzony, lecz zostanie sporządzony pomimo, że nie ma podstaw w ramach
dokumentacji przetargowej dokonania takiej oceny,
o
przyznanie, iż ocena ofert w Kryterium Funkcjonalnym odbywa się w Ramach raportu
w oparciu o „notatki" sporządzane przez Komisję, które „nie stanowią dokumentacji
przetargowej", których brak było w aktach postępowania przetargowego w toku
poprzedniej rozprawy oraz przyznanie, iż notatki te polegały wyłączenie na
„zakreślaniu" funkcjonalności w załączniku do SIWZ zawierającym opis badanych
funkcjonalności „bez ich komentowania”, skutkiem czego:
nie ma żadnego śladu ani udokumentowanej wiedzy co do przyczyn nieocenienia
niektórych funkcjonalności prezentowanych przez odwołującego, a nie zakreślonych
kolorem żółtym, ani też wiedzy na temat ewentualnych przyczyn ich
nieuwzględnienia,
nie ma żadnego śladu w dokumentacji postępowania, który mógłby stanowić
podstawę do dokonania oceny oferty przystępującego w Kryterium Funkcjonalnym -
premiowanym, w szczególności iż powołane „notatki" nie istnieją w dokumentacji
postępowania, co jest tym bardziej karygodne, iż zamawiający anulował jako
„symulowaną" dokonaną już przecież niedługo po prezentacji ocenę oferty
przystępującego w tym zakresie, która pierwotnie [w ramach „symulacji"] przyznawała
tej ofercie w ramach kryteriów funkcjonalnych premiujących maksymalną liczbę 55
punktów, pomimo że kilka funkcjonalności w ofercie zostało określonych przez
przystępującego jako niespełniane przez oferowane oprogramowanie,
odwołującemu przyznano punkty za funkcjonalność premiującą nr 10 (za 1 punkt)
oraz funkcjonalność premiującą nr 10 (za 3 punkty), które to funkcjonalności nie
zostały zadeklarowane w ofercie przez odwołującego,
co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez naruszenie zasad uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, art. 9 ust. 1 ustawy Pzp zobowiązującego
zamawiającego do pisemnego udokumentowania każdej czynności podejmowanej
w postępowaniu, art. 96 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez brak w protokole postępowania
udokumentowania czynności oceny ofert w kryterium funkcjonalnym, w tym podstaw braku
przyznania punktów za prezentowaną funkcjonalność i zastąpienie tej czynności „notatkami”
(nie stanowiącymi dokumentacji postępowania, a nawet wątpliwymi co do ich istnienia –
skoro nie okazano ich na poprzedniej rozprawie).
KIO 389/17
Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Zarzuty są przedwczesne, ponieważ czynność oceny oferty odwołującego
oraz przystępującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie tzw. kryteriów premiujących
nie została przez zamawiającego dokonana.
Już skład orzekający Izby w wyroku zapadłym w sprawie o sygn. akt KIO 257/17
wskazał, że „nie dokonano oceny końcowej prezentowanego rozwiązania przez
odwołującego – gdyż zgodnie z pkt 29 Regulaminu prezentacji, lit. a: Ocenę końcową
prezentowanego rozwiązania stanowi spełnienie wymagań kryteriów dopuszczających
i suma punktów przyznanych dla wszystkich kryteriów premiujących, lit. b: Warunkiem
koniecznym ustalenia oceny prezentowanego rozwiązania jest uzyskanie min. 90% ocen
prawda dla zbioru weryfikowanych kryteriów dopuszczających; co oznacza, że ocena
końcowa prezentowanego rozwiązania odwołującego nie mogła być dokonana wobec braku
uzyskania min. 90% ocen prawda dla zbioru weryfikowanych kryteriów dopuszczających”.
W przypadku oceny oferty przystępującego skład orzekający Izby w wyroku zapadłym
w sprawie o sygn. akt KIO 257/17 wskazał, że: „zarzuty wobec oferty uczestnika
postępowania odwoławczego przedstawione w pkt 3-5 w odwołaniu, zostały oparte na tych
samych podstawach faktycznych: w toku prezentacji uczestnik postępowania przedstawił
rozszerzony zakres funkcjonalności w stosunku do zaoferowanego w ofercie, w sytuacji, gdy
wg oświadczenia zamawiającego nie dokonał on jeszcze oceny końcowej prezentowanego
rozwiązania, którą stanowi spełnienie wymagań kryteriów dopuszczających i suma punktów
przyznanych dla wszystkich kryteriów premiujących
– Izba uznała, że zarzuty przedstawione w odwołaniu w pkt 3-5 dotyczą zaniechania
czynności, które może być dopiero ewentualnym skutkiem zakończonej procedury badania
i oceny ofert. (…)
W konsekwencji Izba nie oceniała zarzucanego w odwołaniu zaniechania
zamawiającego, podzielając stanowisko zamawiającego i uczestnika postępowania, że
w przedstawionych okolicznościach, zarzuty wskazane w pkt 3-5 odwołania są
przedwczesne.
Izba też uznała, że informacja zamawiającego zamieszczona w piśmie z dnia
26 stycznia 2017 r. o uzyskanej przez wykonawców punktacji, która „przedstawiałaby się
(…)”, pomimo odrzucenia oferty odwołującego i niezakończonej procedury badania i oceny
oferty uczestnika postępowania odwoławczego, jako hipotetyczna, nie powinna być
zamieszczona w tym piśmie na zasadzie symulacyjnej punktacji.” (str. 28-29).
KIO 389/17
Po złożeniu przez odwołującego poprzedniego odwołania (z dnia 6 lutego 2017 r.)
zamawiający nie tylko, że nie zakończył procedury badania i oceny ofert (nie podjął żadnych
czynności w tym zakresie), ale pismem z dnia 6 marca 2017 r. unieważnił czynność
odrzucenia oferty odwołującego (powołując się na wyrok Izby z dnia 24 lutego 2017 r., jaki
zapadł w sprawie o sygn. akt KIO 257/17.
Przypomnienia w tym miejscu wymaga, że zgodnie z przepisem art. 180 ust. 1 ustawy
Pzp „Odwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności
zamawiającego podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia (…)”
Skoro jednak – co niewątpliwe – zamawiający nie ocenił jeszcze ani oferty
odwołującego, ani oferty przystępującego w kryterium „Funkcjonalność" w zakresie
tzw. kryteriów premiujących to uznać należy, że przypisywanie zamawiającemu jakichkolwiek
naruszenia przepisów ustawy Pzp w tym zakresie (co do samej oceny i jej dokumentowania)
jest bezprzedmiotowe.
Skład orzekający Izby zauważa, że błędnie odwołujący za dokonanie oceny uznał
symulację zamawiającego, o czym wypowiedziała się już Izba w wyroku w sprawie o sygn.
akt KIO 257/17: „Izba też uznała, że informacja zamawiającego zamieszczona w piśmie
z dnia 26 stycznia 2017 r. o uzyskanej przez wykonawców punktacji, która „przedstawiałaby
się (…)”, pomimo odrzucenia oferty odwołującego i niezakończonej procedury badania
i oceny oferty uczestnika postępowania odwoławczego, jako hipotetyczna, nie powinna być
zamieszczona w tym piśmie na zasadzie symulacyjnej punktacji.” (str. 29).
Z powyższych względów skład orzekający Izby zarzutów, jako przedwczesnych, nie
oceniał.
Zarzut zaniechanie przez blisko dwa miesiące oceny oferty przystępującego
w kryterium funkcjonalnym pomimo faktu, iż sama prezentacja trwała jedynie 80 minut,
a także pomimo tego, że faktycznie zamawiający nie ma co oceniać w zakresie oferty
przystępującego, gdyż brak jest w dokumentacji postępowania jakichkolwiek danych
pozwalających na dokonanie tej oceny nie potwierdził się.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność
z oryginałem przy piśmie z dnia 6 marca 2017 r., Odpowiedzi na odwołanie zamawiającego
(pismo z dnia 12 marca 2017 r.), Pisma procesowego przystępującego (pismo z dnia
KIO 389/17
13 marca 2017 r.), a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych w toku
rozprawy skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Termin składania ofert w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego upłynął 12 grudnia 2016 r.
Złożono dwie oferty: odwołującego i przystępującego.
Prezentacje oferowanych przez obu wykonawców rozwiązań odbyły się w dniu
4 stycznia 2017 r.
Protokół z przeprowadzonej prezentacji został przekazany przez zamawiającego do
podpisu odwołującego w dniu 16 stycznia 2017 r. i ponownie w dniu 23 stycznia 2017 r.
Pismami z dnia 18 i 23 stycznia 2017 r. protokół ten został zakwestionowany przez
odwołującego.
Pismem z dnia 2 lutego 2017 r. zamawiający zawiadomił odwołującego o odrzuceniu
jego oferty.
Pismem z dnia 6 lutego 2017 r. odwołujący złożył odwołanie – postępowanie
odwoławcze w sprawie o sygn. akt KIO 257/17.
Odwołanie z dnia 6 lutego 2017 r. zostało rozpoznane na dwóch rozprawach: w dniu
17 i 22 lutego 2017 r.
Izba wydała wyrok w dniu 24 lutego 2017 r., uwzględniając odwołanie i nakazując
zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego oraz nie
uwzględniając pozostałych zarzutów odwołania.
W uzasadnieniu Izba wskazała: „Zatem, uwzględnienie zasadnego w tym zarzucie
odwołania, oznacza nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia oferty
bez unieważnienia prezentacji próbki, która formalnie odbyła się i nie podlega powtórzeniu.
W tej sytuacji po stronie zamawiającego leży decyzja co do dalszych czynności, których nie
podejmował, również wobec oferty drugiego wykonawcy, w tym oceny ofert w kryteriach,
uwzględniając zmienioną niniejszym wyrokiem ocenę próbki odwołującego w kryterium
11 i 12.”
Do dnia rozprawy w sprawie o sygn. akt KIO 389/17 zamawiającemu nie doręczono
odpisu wyroku z dnia 24 lutego 2017 r.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Przepisy ustawy Pzp nie wskazują terminu, w jakim zamawiający zobligowany jest
dokonać czynność badania i oceny ofert, wobec czego każdorazowo oceny wymaga, na tle
konkretnego stanu faktycznego, czy zamawiający dopuścił się zaniechania.
KIO 389/17
W przedmiotowej sprawie bezsprzecznie od upływu terminu składania ofert
(12 grudnia 2017 r.) do dnia złożenia odwołania (27 lutego 2017 r.) minęły ponad dwa
miesiące.
Jednak odwołujący, składając w dniu 27 lutego 2017 r. rozpoznawane obecnie przez
Izbę odwołanie, całkowicie pominął istotną okoliczność, tj. że ze względu na wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie o sygn. akt KIO 257/17, nakazujący
zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego, zamawiającemu
potrzebny jest, po dniu wydania wyroku, dodatkowy czas na badanie i ocenę ofert.
Za uzasadnione skład orzekający Izby uznał wstrzymanie się przez zamawiającego
z czynnością badania i oceny ofert ze względu na brak możliwości zapoznania się
z uzasadnieniem ww. wyroku (zamawiającemu, jak i odwołującemu, do dnia rozprawy,
tj. 13 marca 2017 r. nie doręczono odpisu wyroku) – sam odwołujący w uzasadnieniu
odwołania podnosił ścisły związek funkcjonalności premiujących nr 1 i 3 z funkcjonalnościami
dopuszczającymi nr 11 i 12 (dotyczą integracji – str. 11 i 13 odwołania). Poznanie
argumentacji Izby w tym zakresie jest więc dla zamawiającego istotne dla prawidłowej oceny
ofert w kryteriach premiujących.
Podkreślenia wymaga, że w odniesieniu do tego zarzutu odwołujący nie
zaprezentował odrębnej argumentacji.
Uwzględniając powyższe skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
KIO 389/17
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.
Przewodniczący: ……………………………………….
Członkowie:
……………………………………….
……………………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 387/17 z dnia 2017-03-27
- Sygn. akt KIO 384/17 z dnia 2017-03-20
- Sygn. akt KIO 382/17 z dnia 2017-03-20
- Sygn. akt KIO 367/17 z dnia 2017-03-20
