rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-06-05
rok: 2018

sygnatury akt.:

KIO 988/18

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Magdalena Rams Protokolant: Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2018 r. w Warszawie
odwołania wniesionego
do Pr
ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 maja 2018 r. przez wykonawcę ZUE S.A.,
z siedzibą w Krakowie,

w
postępowaniu prowadzonym przez Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w
Krakowie,

przy udziale wykonawcy Trakcje PRKiI S.
A., siedzibą w Warszawie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:
1. U
względnia odwołanie w zakresie zarzutu naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy Pzp, art.
24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp oraz art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22d ust. 1 w zw. z
cz. III pkt 1 lit. a SIWZ
i nakazuje zamawiającemu: (i) odtajnienie załączników do
pisma wykonawcy Trakcje PRKiI S.A. z dnia 24 kwietnia 2018 r.; (ii)
unieważnienie
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; (iii) wykluczenie wykonawcy Trakcja
PRKiI S.A., z siedzibą w Warszawie z postępowania; (iv) powtórzenie czynności
badania i oceny ofert.

2. W pozos
tałym zakresie oddala odwołanie.

3. K
osztami postępowania obciąża zamawiającego Zarząd Infrastruktury Komunalnej i
Transportu w Krakowie i :

3.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
ZUE S.A., z
siedzibą w Krakowie tytułem wpisu od odwołania;

3.2.
zasądza od zamawiającego Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu
w Krakowie na rzecz wykonawcy
ZUE S.A., z siedzibą w Krakowie kwotę 23 600
zł 00 gr (słownie: dwadzieścia trzy tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania i
wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia -
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Krakowie.

Przewodniczący:

………………….……………


Sygn. akt: KIO 988/18

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2018 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawcy
ZUE S.A., z siedzibą w Krakowie (dalej „Odwołujący”) zarzucając
zamawiającemu Zarządowi Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie (dalej
„Zamawiający”) naruszenie:

1) Art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia Trakcji z p
ostępowania,
mimo faktu, iż wykonawca ten lekkomyślnie lub niedbale przedstawił informacje
wprowadzające w błąd Zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, a to
związane z przedstawieniem informacji:

a.
w dniu 12 kwietnia 2018 r., że może wykazać doświadczenie w wykonaniu węzła
rozjazdów oraz sieci trakcyjnej zdobyte na zadaniu w Grudziądzu (w' związku z
udostępnieniem jej zasobów przez podmiot trzeci) podczas gdy, podmiot trzeci, na
którego zasoby powoływała się Trakcja, nie wykonywał na tym zadaniu prac
związanych z węzłem rozjazdów oraz sieci trakcyjnej, co zostało ustalone przez
Zamawiającego w wyniku wielokrotnych wezwań do składania wyjaśnień;
b.
w dniu 12 kwietnia 2018 r., jak i w kolejnych dniach, gdy składane były przez Trakcję
wyjaśnienia oraz uzupełnienie, że może ona wykazać doświadczenie w wykonaniu
torowiska o konstrukcji bezpodsypkowej, nawierzchni asfaltowej lub betonowej i
długości minimum 1 000 mpt na zadaniu w Grudziądzu (w związku z udostępnieniem
jej zasobów przez podmiot trzeci) podczas gdy, podmiot trzeci, na którego zasoby
powoływała się Trakcja nie wykonał takiego torowiska na tym zadaniu;
c. c. w
dniu 30 kwietnia 2018 r., że może ona wykazać doświadczenie w wykonaniu węzła
rozjazdów na zadaniu w Gdańsku (w związku z udostępnieniem jej zasobów przez
podmiot trzeci
) podczas gdy, podmiot trzeci, na którego zasoby powoływała się Trakcja
nie wykonał na tym zadaniu węzła rozjazdów, ale cztery pojedyncze rozjazdy, a
jednocześnie były one wykonane na torowisku „klasycznym”, a nie bezpodsypkowym;

2) art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp przez a. zaniechanie wykluczenia Trakcji z
Postępowania, mimo faktu, że wykonawca ten w wyniku zamierzonego działania lub
rażącego niedbalstwa wprowadził Zamawiającego w błąd przy przedstawianiu

informacji, że spełnia warunki udziału w postępowaniu, a to związane z
przedstawieniem zobowiązania, jakie pochodziło od tego samego podmiotu trzeciego
z tej samej daty, co zobowiązanie pierwotne, dostosowanego (rozszerzonego) do
zarzutów, jakie Zamawiający postawił gdy kwestionował pierwotne zobowiązanie
po
dczas gdy pokazuje to celowe działanie Trakcji celem wykazania spełnienia przez
siebie warunków udziału w postępowaniu, które doprowadziło Zamawiającego w błąd
odnośnie daty dysponowania zasobami podmiotu trzeciego;

3) art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp przez:

a.
wzywanie Trakcji do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp „dokumentów
potwierdzających spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i
doświadczenia” (pismo Zamawiającego z dnia 27 kwietnia 2018 r.) podczas gdy
Zamawiający wzywał już w tym zakresie Trakcję w dacie 29 marca 2018 r., gdy
wzywał on Trakcję do przedłożenia zobowiązania podmiotu trzeciego w zakresie
udostępnienia zasobu w postaci „wiedzy i doświadczenia, co prowadzi do
naruszenia zasady jednok
rotności wzywania i równego traktowania b. wzywanie
Trakcji do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w sytuacji, gdy podmiot
ten złożył nieprawdziwe informacje podczas gdy w sytuacji złożenia
nieprawdziwych informacji aktualizuje się obowiązek wykluczenia danego
wyk
onawcy z udziału w postępowaniu;

4) 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22d ust. 1 ustawy Pzp w zw. z cz. III pkt 1 lit.
a) SIWZ przez zaniechanie wykluczenia Trakcji mimo,
iż podmiot ten nie spełnił
warunków udziału w postępowaniu określonych w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, zarówno:

a. gdy (co jest związane z zarzutem nr 3) po uzupełnieniu już zobowiązania, które
pochodziło od TOR-KAR-SSON sp. o.o. sp.k. w dniu 30 marca 2018 r. okazało się, że
Trakcja dalej nie jest w stanie wykazać się odpowiednim doświadczeniem (a co
Zamawiający ustalił w wyniku złożonych wyjaśnień);

b. gdy Trakcja przedstawiła drugie zobowiązanie TOR-KAR-SSON sp. o.o. sp.k. w
dacie 30 kwietnia 2018 r. z załącznikiem nr 3 do SIWZ - oświadczeniem w zakresie
doświadczenia, wedle których Trakcja ma doświadczenie w zakresie zadania w
Gdańsku odnośnie węzła rozjazdów, co nie jest prawdą, gdyż na tym zadaniu nie
wykonywała węzła rozjazdów, ale 4 pojedyncze rozjazdy;

5) Art. 8 ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odtajnie
nia załączników do pisma z dnia
24 kwietnia 2018 r. autorstwa Trakcji, mimo iż nie sposób uznać, by dokumenty te
stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa.

W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wniósł o: 1) merytoryczne rozpatrzenie przez
Krajową Izbę Odwoławczą (dalej jako „KIO”) odwołania i jego uwzględnienie. 2) dopuszczenie
i przeprowadzenie dowodów wskazanych w treści odwołania, w tym dowodu z opinii biegłego
(pkt 29, jak i 31 odwołania) z ewentualnym wezwaniem biegłego, celem przyspieszenia
rozpoznania sprawy, na termin rozprawy, celem wydania opinii ustnej 3) nakazanie
Zamawiającemu unieważnienia czynności Zamawiającego oceny i badania ofert oraz
czynności polegającej na wyborze oferty Trakcji jako najkorzystniejszej w Postępowaniu 4)
nakazanie Zamawiającemu odtajnienia załączników do pisma Trakcji z dnia 24 kwietnia 2018
r. 5) nakazanie Zamawiającemu dokonania ponownej czynności oceny i badania ofert, a w
związku z czym wykluczenia Trakcji z postępowania (w konsekwencji odrzucenia jej oferty)
oraz dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej 6) zasądzenie od
Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania odwoławczego, w tym
kosztów zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu podnies
ionych zarzutów Odwołujący wskazał, że Zamawiający ogłosił
p
ostępowanie, którego przedmiotem jest „Przebudowa ciągu ulic Królewska, Podchorążych,
Bronowicka w Krakowie wraz z przebudową torowiska tramwajowego, sieci trakcyjnej,
odwodnieniem, oświetleniem i przebudową kolidującej infrastruktury technicznej”. Zgodnie z
punktacją przyznaną przez Zamawiającego, Trakcja uzyskała 100,00 punktów i została
wybrana do realizacji przedmiotowego Zamówienia, natomiast Odwołujący otrzymał 99,05
punktów, co spowodowało uplasowanie jego oferty na drugim miejscu.

Odwołujący wskazał, że zgodnie z SIWZ o zamówienie mogą ubiegać się tylko tacy
wykonawcy, którzy legitymują się odpowiednim doświadczeniem w postaci zrealizowania w
ostatnich 5-
ciu latach przed upływem terminu składania ofert co najmniej dwóch robót
budowlanych w zakresie przebudowy lub budowy drogi wraz z wy konaniem torowiska
tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową o
długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną
(cz. III pkt 1 lit. a SIWZ). Zamawiający jednocześnie dodał, że wymienione zakresy mogą być
wykonane w ramach różnych zadań. Tym samym konieczne było takie przedstawienie
doświadczenia, aby przynajmniej na 2 zadaniach spełnione były następujące zakresy:
dwukrotne wykonanie [budowa lub przebudowa] drogi (A) dwukrotne wykonanie torowiskiem
odpowiedniej konstrukcji, jak i długości nie mniejszej niż w SIWZ (B), dwukrotne wykonanie

sieci trakcyjnej na takim torowisku (C) i dwukr
otne wykonanie węzła rozjazdów na takim
torowisku (D). Zgodnie jednak z ostatnim zdaniem warunku wykonawcy nie musieli wykazać,
by w każdym z tych dwóch zadań zrealizowane zostały łącznie wszystkie 4 elementy (A-D).
Możliwe było bowiem wykonanie takich zakresów w ramach różnych zadań. Mając na uwadze,
że kwestionowane jest doświadczenie w zakresie torowiska (wraz z towarzyszącymi im
węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną w takim torowisku) dalej w odwołaniu nastąpi odniesienie
się do tych trzech zakresów, przy czym torowisko odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i
długości będzie określane jako zakres pierwszy, węzeł rozjazdów wykonany na takim
torowisku jako zakres drugi, a sieć trakcyjna jako zakres trzeci.

Dalej Odwołujący wskazał, że Trakcja celem wykazania spełnienia przedmiotowego wykazu
powołała się na zasoby w postaci doświadczenia TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. z siedzibą
w Warszawie, który to podmiot zobowiązał się od oddania Trakcji zasobów w określonym w
zobowiązaniu zakresie (k. 30 oferty Trakcji). Dokładniej rzecz ujmując podmiot ten (dalej także
jako
„Użyczający”) wskazał w swoim zobowiązaniu z dnia 8 lutego 2018 r., że oddał Trakcji
zasoby „w następującym zakresie: - doświadczenie opisane w referencjach dotyczących
wykonanego zadania pn. Moderniz
acja sieci tramwajowej w Grudziądzu“ - doświadczenie
opisane w referencjach dotyczących wykonanego zadania pn. „Wykonanie remontu i
rozbudowy trasy tramwajowej wraz z układem torowym w ciągu al. Solidarności na odcinku od
ul. Jagiellońskiej do ul. Targowej oraz trasy tramwajowej w ciągu ul. Targowej na odcinku od
ul. Kijowskiej do ul. Białostockiej w Warszawie - doświadczenie opisane w referencjach
dotyczących wykonanego zadania polegającego na wykonaniu remontu torowisk
tramwajowych na terenie miasta Pozna
nia: a) pętli tramwajowej Ogrody - dwa tory o łącznej
długości 140 mpt oraz przylegające do nich dwa perony dla wsiadających b) linii dwutorowej
w ciągu ulicy Zwierzynieckiej o długości 699 mpt wraz z węzłem rozjazdowym Gaj owa" oraz
dwoma peronami tramwaj owo-
autobusowymi przystanku „Zeylanda 4.

Odwołujący wskazał, że z uwagi na fakt, że do oferty przedmiotowe zobowiązanie pochodzące
od TOR-KAR-
SSON nie było przedstawione w oryginale, Trakcja została wezwania w dacie
29 marca 2018 r. w: trybie art. 26 u
st. 3 PZP do uzupełnienia i przedłożenia tego dokumentu,
co też uczyniła pismem, które wpłynęło do Zamawiającego w dniu 30 marca 2018 r. W
konsekwencji, co jest związane z jednym z zarzutów, uzupełniła ona wówczas dokument
odnoszący się do spełnienia warunku w postaci „wiedzy i doświadczenia”.

Mając na uwadze okoliczność, że oferta Trakcji została najwyżej oceniona wykonawca ten
został wezwany przez Zamawiającego w dniu 3 kwietnia 2018 r. na podstawie art. 26 ust. 1
PZP do przedłożenia w zakreślonym terminie oświadczeń lub dokumentów potwierdzających

s
pełnienie przez Trakcję wymogów stawianych przez Zamawiającego. Trakcja przedkładając
na podstawie wezwania wystosowanego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy Pzp w dacie 12
kwietnia 2018 r. stosowne dokumenty - a
więc w szczególności załącznik nr 3 do SIWZ
„Doświadczenie wykonawcy” wypełniony na datę 6 kwietnia 2018 r. - oświadczyła, że zasoby
te potwierdzają spełnienie przez nią określonych wymogów, a to: a) w odniesieniu do zadania
z Grudziądza - celem wykazania doświadczenia odnośnie „przebudowy drogi wraz z
wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową
lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów
i siecią trakcyjną” (wszystkie 3 zakresy) b) w odniesieniu do zadania z Warszawy - celem
wykazania doświadczenia odnośnie przebudowy drogi wraz z wy konaniem torowiska
tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkow
ej z nawierzchnią asfaltową lub betonową o
długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z siecią trakcyjną (zakres pierwszy i
trzeci) c) w odniesieniu do zadania z Poznania -
celem wykazania doświadczenia odnośnie
przebudowy
węzła rozjazdów (zakres drugi). W ocenie Odwołującego doświadczenia Trakcji
uzyskane podczas realizacji in
westycji w Grudziądzu spełniało wszystkie 3 zakresy (torowisko
o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości, węzeł i sieć trakcyjną), zadanie z Warszawy
pierwszy i trzeci zakres (torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości i sieć
tra
kcyjną), a z Poznania zakres drugi (węzeł rozjazdów), a tym samym Trakcja spełniała
wymogi stawiane przez Zamawiającego. Gdyby zatem powyższe polegałoby na prawdzie
Trakcja w ten sposób wykazałaby spełnienie wymogu opisanego w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ,
g
dyż, sumarycznie miałaby doświadczenie w zakresie dwukrotnego wykonania każdego z
zakresów.

Odwołujący wskazał, że mimo jednoznaczności oświadczenia Trakcji w zakresie
doświadczenia, jakim się może wykazać (Trakcja oświadczyła bowiem wyraźnie, że posiada
ona doświadczenie w wykonaniu określonych zakresów na poszczególnych zadaniach)
Zamawiający zwrócił się z zapytaniem, czy rzeczywiście prace - tak jak opisane zostało to w
oświadczeniu złożonym dnia 12 kwietnia 2018 r. (ujętym w załączniku nr 3 datowanym na
dzień 6 kwietnia 2018 r.) - zostały wykonane przez TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. Wynikało
to z faktu, że referencje przedstawione przez Trakcję wskazywały na bardzo szeroki zakres
prac realizowanych na tych zadaniach, jak i z faktu, że na zadaniach w Grudziądzu i
Warszawie TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. realizowała przedmiotowe zadania nie
samodzielnie, ale w ramach kon
sorcjum. Zamawiający powołując się zresztą na orzecznictwo
TS UE odnośnie możliwości uzyskania doświadczenia w przypadku, gdy prace były
realizowane w ramach konsorcjum, chciał zatem ustalić, czy na pewno oświadczenie Trakcji
polega na prawdzie. Innymi słowy Zamawiający, mimo jednoznacznej treści oświadczenia
Trakcji, chciał uzyskać pewność, że spośród prac ujętych w referencjach akurat te prace

(torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości, węzeł rozjazdów i sieć trakcyjna
- zadanie w Grudz
iądzu, oraz torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości oraz
sieć trakcyjna - zadanie w Warszawie) były realizowane przez TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.
k. -
zgodnie z tym, co oświadczyła Trakcja. W konsekwencji Zamawiający zwrócił się pismem
z dnia 17 kwietnia 2018 r. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
o złożenie stosowanych wyjaśnień.
8. W odpowiedzi Trakcja wystosowała wyjaśnienia, które zostały całkowicie utajnione, przy
czym Zamawiający odtajnił to pismo na wniosek Odwołującego z dnia 10 maja 2018 r. w dacie
15 maja 2018 r. W piśmie tym Trakcja wyjaśniła, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp. k. wykonała
na zadaniu w Grudziądzu przebudowę torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej
z nawierzchnią betonową/asfaltową o długości 2.953 metrów pojedynczego toru.

Odwołujący wskazał, że z powyższych wyjaśnień wynikało, że Trakcja złożyła nieprawdziwe
oświadczenie, gdy 12 kwietnia przedłożyła ona załącznik nr 3, w którym oświadczyła, że może
wykazać się ona odpowiednim doświadczeniem z Grudziądza w zakresie: „przebudowy drogi
wraz z wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią
asfaltową lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem
rozjazdów' i siecią trakcyjną". Z wyjaśnień wynikało wszak, że — inaczej niż w oświadczeniu
złożonym w dniu 12 kwietnia 2018 r. — na zadaniu tym nie były realizowane przez
Użyczającego prace związane z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną (jak i nie były realizowane
prace „drogowe”, jednak na takie prace Trakcja przedstawiła inne jeszcze referencje.

W ocenie Odwołującego już w związku z powyższym podaniem nieprawdy powinno nastąpić
w
ykluczenie Trakcji z udziału w postępowaniu. Zamawiający jednak kolejny raz wezwał
Trakcję (wezwanie z dnia 26 kwietnia 2018 r.) do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 26 ust.
3 ustawy Pzp
. Z pisma tego wynikało, że Zamawiający zauważył, iż: a) Trakcja złożyła
oświadczenie (załącznik nr 3 do SIWZ), zgodnie z którym miała ona doświadczenie zdobyte
na zadaniu w Grudziądzu we wszystkich zakresach (droga wraz z torowiskiem o odpowiedniej
konstrukcji, nawierzchni i długości, węzeł rozjazdów i sieć trakcyjna), b) Trakcja złożyła
wyjaśnienie w dniu 24 kwietnia 2018 r., gdzie wskazane zostało, że prace realizowane przez
TOR-KAR-SSON sp.
z o.o. sp.k. na zadaniu w Grudziądzu odnosiło się tylko do torowiska o
odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości. Zamawiający wypowiedział się bowiem
dokładnie takimi słowami: „analizując tabelkę z doświadczeniem [czyli załącznik nr 3 do SIWZ
- prz
ypis Odwołujący] oraz złożone w dniu 24.04.2018 r. wyjaśnienia [Zamawiający] dostrzegł
rozbieżność dotyczącą wykonania węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej” Innymi słowy
Zamawiający zauważył, że wyjaśnienie złożone przez Trakcję w dacie 24 kwietnia 2018 r. w
wyniku wezwania odnośnie wskazania, jakie dokładnie prace były realizowane przez TOR-

KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k., są sprzeczne z tym, co Trakcja oświadczyła, gdy składała
załącznik nr 3 do SIWZ (tabelkę z doświadczeniem).

Odwołujący wskazał, że Zamawiający wezwał Trakcję raz jeszcze do złożenia wyjaśnień i
wskazania przez kogo były realizowane prace dotyczące węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej na
zadaniu w Grudziądzu (mimo, iż już wynikało to z wyjaśnień pierwszych, chciał jednak uzyskać
potwierdzenie tego,
że Trakcja złożyła nieprawdziwe informacje w dacie 12 kwietnia 2018 r.).
W odpowiedzi na tak skonstruowane wezwanie Trakcja pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r.
złożyła wyjaśnienia, z których jednoznacznie wynikało, że jej oświadczenie złożone w dniu 12
kwie
tnia 2018 r. nie polegało na prawdzie. W ocenie Odwołującego nie było bowiem tak, by
na zadaniu w Grudziądzu TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. zdobyła doświadczenie w zakresie
wykonania węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej, a tym samym Trakcja powołując się w załączniku
nr 3 do SIWZ na to doświadczenie przedstawiła stan rzeczy niezgodny z rzeczywistością.

W ocenie Odwołującego już tylko z tego powodu należałoby uznać, że Zamawiający nie miał
prawa dokonać wyboru oferty Trakcji jako najkorzystniejszej, gdyż podmiot ten winien być
wykluczony z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Odwołujący podkreślił, że Trakcja oświadczyła wszak w dniu 12 kwietnia 2018 r. składając
tabelkę z wykazem doświadczenia - stanowiącą załącznik nr 3 do SIWZ - nieprawdę co do
spełniania przez siebie wymogów w zakresie posiadania wymaganego doświadczenia (jak
przewidywał to pkt 1 lit. a cz. III SIWZ) co do zakresu drugiego (węzeł rozjazdów) i trzeciego
(sieć trakcyjna) na uzyskanego w związku z realizacją zadania w Grudziądzu, co jasno wynika
z jej wyjaśnień, gdy została przez Zamawiającego wezwana do ich złożenia (!!!).

Odwołujący wskazał dalej, że Zamawiający w wyniku otrzymania przedmiotowego pisma z
dnia 27 kwietnia 2018 r., z którego jednoznacznie wynika, że Trakcja złożyła nieprawdziwe
oświadczenie w dacie 12 kwietnia 2018 r., nie wykluczył jej z postępowania, a zamiast tego,
również pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r. wezwał ją w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do
uzupełnienia brakującego doświadczenia (dokładniej „dokumentów potwierdzających
spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie „wiedzy i doświadczenia“') wskazując,
że „Z całości dokumentacji wynika, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o., Sp. k., czyli podmiot na
zasoby którego Wykonawca powołuje się na zasadach określonych w art. 22a ustawy Prawo
zamówień publicznych wykonał tylko jedną robotę budowlaną w zakresie węzła rozjazdów
oraz sieci trakcyjnej'’. Zamawiający uczynił to mimo faktu, że Trakcja powinna była już być
wykluczona z udziału w Postępowaniu z uwagi na treść art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, ale
także mimo faktu, iż Trakcja już raz była wzywana do uzupełniania takich dokumentów - a to
w postaci zobowiązania podmiotu trzeciego (TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k.) w dacie

29.03.2018 13. Trakc
ja pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. „uzupełniła" swoją ofertę przez
przedstawienie nowego zobowiązania pochodzącego od TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k.,
które różniło się w zakresie swojej treści od zobowiązania przedstawionego na etapie
składania Zamawiającemu. Odwołujący wskazał, że nowe zobowiązanie (dalej jako
zobowiązanie nr 2) wskazywało już nie 3 wcześniejsze zadania (z Grudziądza, Warszawy i
Poznania), ale znalazło się w nim także czwarte zadanie publiczne pn. „1. Budowa linii
tramwajowej Siedlce - Pomorska Kolej Metropolitalna. Zadanie 1.2 Odcinek od ul. F.
Rakoczego do ul. Myśliwskiej, w ramach Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej - etap
Illb, 2. Budowa obiektów przy przystanku PKM „Brętowo” w ramach Gdańskiego Projektu
Komunikacji Miejskiej - e
tap Illb, 3. Przebudowa kanalizacji sanitarnej w ul. Bulońskiej".
Zobowiązanie to, wedle dokumentu załączonego przez Trakcję, miałoby pochodzić z tej samej
daty (8.02.2018) co pierwotne zobowiązanie, co również jest przedmiotem jednego z zarzutów
(a co zostanie dalej opisane).
Odwołujący wskazał, że Trakcja „uzupełniła" zobowiązanie to
dwukrotnie, w wyniku dwukrotnej czynności wezwania do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3
ustawy Pzp
. Pierwsze uzupełnienie miało bowiem miejsce w dacie 30 marca 2018 r. (a
pierwsze wezwanie w dacie 29 marca). Przedłożeniu zobowiązania nr 2 towarzyszyło także
złożenie przez Trakcję zmienionego oświadczenia - w postaci załącznika nr 3 - odmiennego w
zakresie swojej treści do tego oświadczenia (załącznika nr 3), które było złożone w odpowiedzi
na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp
. W nowym oświadczeniu złożonym w dacie 30
kwietnia 2018 r. nie było już „sieci trakcyjnej” i „węzła rozjazdów" przypisanego do zadania w
Grudziądzu, a zamiast tego pojawiła się w nim nowa pozycja - dotycząca miasta Gdańsk, gdzie
Trakcja oświadczyła, że w związku z tą inwestycją może wykazać doświadczeniem w zakresie
drugim oraz trzecim, a więc w zakresie węzła rozjazdów i sieci trakcyjnej.

Odwołujący podkreślił, że w odniesieniu do zadania na Grudziądzu TOR-KAR-SSON sp. z o.o.
sp.k. nie wykonał również pierwszego zakresu (a to budowy lub przebudowy torowiska
tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową o
długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru). Prawdą jest bowiem to, że prace
wykonane przez TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. na tym zadaniu nie obejmowały 1 000 mpt
torowiska o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową - zarówno
bowiem TOR-KAR-SSON sp. z
o.o. sp.k. nie wykonała wymaganej nawierzchni na takim
torowisku, jak i nie można uznać, by jej prace polegały na wykonaniu całego torowiska (w
szczególności nie wykonała takiego elementu składowego torowiska, jakim są podbudowy).
Jest to jednak osobny prz
ypadek spełnienia się przesłanki przewidzianej w art. 24 ust. 1 pkt
17 ustawy Pzp
drugi zarzut (lb) postawiony w niniejszym odwołaniu. Już bowiem
wprowadzenie w błąd (czyli przedstawienie nieprawdziwych informacji), które zostało

opisane jako zarzut la
samodzielnie uzasadnia obowiązek wykluczenia Trakcji z udziału w
p
ostępowaniu. W ocenie Odwołującego wystarczające do konieczności wykluczenia Trakcji
jest to, że w dniu 12 kwietnia 2018 r. wprowadziła ona Zamawiającego w błąd odnośnie
dysponowania zasobem
w postaci doświadczenia co do wykonania sieci trakcyjnej i węzła
rozjazdów na zadaniu w Grudziądzu, co nie jest prawdą, a mogło mieć wpływ na wynik całego
Postępowania. Abstrahując jednak od tego, Odwołujący zauważył, że w odniesieniu do
torowiska z zadan
ia w Grudziądzu Trakcja, dwukrotnie złożyła nieprawdziwe oświadczenia,
raz 12 kwietnia 2018 r. -
gdy złożyła oświadczenie załącznik nr 3, a drugi raz, gdy podtrzymała
ona przedmiotowe doświadczenie, gdy składała zmieniony załącznik nr 3 w dacie 30 kwietnia
2018 r. 15. Niezależnie od wcześniejszych uchybień, które niezależnie od siebie są
samodzielnie podstawą tego, by wykluczyć Trakcję z postępowania, zauważenia wymaga, że
także w wyniku „uzupełnienia” oferty, a więc przedstawienia w dacie 30 kwietnia 2018 r.
nowego załącznika nr 3 (datowanego na dzień 6 kwietnia 2018 r., mimo, że był on złożony w
odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia z dnia 27 kwietnia 2018 r.) doszło do kolejnego
przypadku złożenia przez Trakcję nieprawdziwego oświadczenia, gdyż na nowym, dodanym
zadaniu (Gdańsk) nie doszło do wykonania przez TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. węzła
rozjazdów, tylko do wykonania czterech pojedynczych rozjazdów (o czym dalej szerzej).
Uzasadnia to, w ocenie Odwołującego, kolejny raz wykluczenie Trakcji na podstawie art. 24
ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Zamawiający w tym zakresie, mimo oczywistości treści referencji,
nie dokonał analizy przedmiotowego dokumentu z postawionym przez siebie wymogiem.
Czym innym są bowiem jednak 4 pojedyncze rozjazdy od węzła rozjazdów.

W ocenie Odwołującego w sytuacji, gdy Trakcja złożyła nieprawdziwe oświadczenie (co nie
budzi żadnych wątpliwości - wynika to wszak z jej własnego pisma z dnia 24 kwietnia,
pierwotnie utajnionego, a następnie potwierdzonego pismem z dnia 27 kwietnia), a co miało
miejsce w dacie 12 kwietnia 2018 r. (gdy przedłożyła tabelkę - załącznik nr 3 do SIWZ - z której
wynikało, że może wykazać się doświadczeniem na zadaniu Grudziądz w zakresie sieci
trakcyjnej i węzła rozjazdów) powinna zostać już wówczas wykluczona. Nie powinna być ona
wówczas wzywana do uzupełnienia (co Zamawiający uczynił w dacie 27 kwietnia 2018 r.),
tylko powinno nastąpić wykluczenie tego wykonawcy. Złożenia nieprawdziwych informacji nie
można bowiem konwalidować - jest to fakt, który zaistniał w danym postępowaniu i który
samodzielnie uzasadnia obowiązek, jaki leży po stronie Zamawiającego wy kluczenia danego
wykonawcy. Analogicznie osobne podstawy do wykluczenia są związane z podaniem przez
Trakcję nieprawdy, jakoby mogła wykazać się doświadczeniem w Grudziądzu co do torowiska,
a w Gdańsku odnośnie węzła rozjazdów. Jednocześnie Trakcja była już wzywana do
uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, po czym raz jeszcze była ona wzywana w

zakresie dostarczenia dokumentów, które miały wykazać spełnienie warunku udziału w
postępowaniu w odniesieniu do „wiedzy oraz doświadczenia”.

Odwołujący dalej przedstawił analizę przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp i powołał się na
orzecznictwo KIO, w tym na wyrok KIO 1509/17 z dnia 8 sierpnia 2017 r., wyrok KIO z dnia 7
czerwca 2017 r., sygn. KIO 1004/17 („Dyspozycja art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p. znajduje
zastosowanie nie tylko w sytuacji skutecznego wprowadzenia w błąd zamawiającego, ale
także wówczas, gdy czynność wykonawcy może wywołać taki skutek”).

Odwołujący wskazał, że pierwsze z przesłanek koniecznych do stwierdzenia naruszenia art.
24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp
sprowadzająca się do przedstawienia przez wykonawcę informacji
wprowadzających w błąd odnosi się do przypadku, gdy wykonawca poda informacje
nieprawdziwe, co w niniejszej sytuacji z całą pewnością miało miejsce. W dniu 12 kwietnia
2018 r. Trakcja oświadczyła bowiem nieprawdę, co zostało później uchwycone przez
Zamawiającego w kolejnych wezwaniach do złożenia przez Trakcję wyjaśnień. Dalej
Odwołujący wskazał, że drugą przesłanką jest okoliczność, że przedstawione informacje
mogły mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia
przez Zamawiającego. Z całą pewnością przesłanka ta jest spełniona - Trakcja oświadczyła
bowiem, że spełnia warunki udziału w postępowaniu wymagane przez Zamawiającego. Gdyby
nie dalsze działania ze strony Zamawiającego, na podstawie tak złożonego oświadczenia
oferta Trakcji zostałaby uznana za najkorzystniejszą na podstawie nieprawdziwych informacji.
W konsekwencji doszłoby do tego, że zamówienie zostałoby przyznane podmiotowi, który nie
spełnia warunków udziału w postępowaniu, określonych w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, a to nie
posiada stosownego doświadczenia. Podkreślenia też wymaga, jak wskazała to Izba w swoim
wyroku z dnia 18 kwietnia 2017 r., sygn. KIO 576/17, że: „Badanie przez Izbę wpływu na wynik,
w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., następuje na moment przedstawienia przez
wykonawcę nieprawdziwych informacji*'. Badane zatem jest, czy w dacie złożenia
oświadczenia mogło ono mieć wpływ na decyzje podejmowane, co z całą pewnością jest
sp
ełnione. skoro Trakcja oświadczyła nieprawdę odnośnie elementu koniecznego - tj.

Odwołujący wskazał, że wzorzec należytej staranności musi, jak już było to wcześniej
wskazane, uwzględnić zwiększone oczekiwania co do zawodowych kwalifikacji dłużnika-
specjalisty, co do jego wiedzy i praktycznych umiejętności skorzystania z niej. Obejmuje
również znajomość obowiązującego prawa oraz następstw' z niego wynikających w zakresie
prowadzonej działalności gospodarczej (wyrok SA w Poznaniu z dnia 8 marca 2006 r., sygn. I
ACa 1018/05). W konsekwencji badanie, czy podmiot zobowiązany do postępowania zgodnie
z art. 355 §2 KC spełnił warunki tamże opisane musi być przeprowadzone z uwzględnieniem

faktu, iż mamy do czynienia z podmiotem od którego wymaga się działania profesjonalnego,
który posiada stosowną wiedzę i który tak winien zorganizować swoją działalność, aby można
było mówić o niej w kategoriach profesjonalnej. Co jednakże najważniejsze - w odniesieniu do
art. 24 ust. 1 pkt 17 wystarcza samo niedbalst
wo, a więc podanie nieprawdziwych informacji
bez jakiegokolw
iek zamiaru w wyniku zwykłego błędu. W ocenie Odwołującego w niniejszej
sprawie natomiast w dni
u 12 kwietnia 2018 r. Trakcja złożyła oświadczenie, zgodnie z którym
powoływała się na doświadczenie w zakresie sieci trakcyjnej i węzła rozjazdów zdobyte (przez
Użyczającego) na zadaniu w Grudziądzu. Po tym, jak została wezwana do złożenia wyjaśnień,
bez
większych problemów wskazała, że na zadaniu tym wykonywane było (w jej przekonaniu,
co też nie polega na prawdzie, ale o czym dalej) jedynie „przebudowa torowiska" o
odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni oraz długości. W konsekwencji z powyższego
jednoznac
znie wynika, że składając w dniu 12 kwietnia 2018 r. oświadczenie działała
przynajmniej niedbale. Skoro bowiem parę dni później (po otrzymaniu wezwania ze strony
Zamawiającego) była w stanie ustalić, że jednak w tym zakresie (sieci trakcyjnej i węzła
rozja
zdów) TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. prac tych nie wykonywała, nic nie usprawiedliwia
niedbalstwa, jakiego dopuściła się Trakcja na etapie składania oświadczenia w dacie 12
kwietnia 2018 r. Od wykonawcy, który składa ofertę wymaga się bowiem tego, by dochował
on należytej staranności przed jej złożeniem (czy też innych dokumentów w postępowaniu),
co jest szczególnie ważne w zakresie wymogów dotyczących udziału w postępowaniu, skoro
są one kluczowe dla możliwości uzyskania przez danego wykonawcę zamówienia. Nie ma
przy tym żadnego znaczenia okoliczność, że Trakcja korzystała w tym zakresie z
doświadczenia podmiotu trzeciego, użyczającego jej referencje. Skoro decyduje się ona na
korzystanie z użyczonego doświadczenia, powinna była zweryfikować otrzymane „zasoby".
Jest to potwierdzone w szeregu orzeczeń Izby. Ograniczając się do podania jedynie kilku
można wskazać przywoływany już wyrok z dnia 25 września 2017 r., sygn. KIO 1901/17 gdzie
to Izba wskazała, że „Staranność (ostrożność), jakiej oczekuje się od profesjonalisty, jakim jest
wykonawca ubiegający się o udzielenie zamówienia obejmuje weryfikację informacji
przedstawianych zamawiającemu, a pochodzących od podmiotów trzecich". Analogicznie Izba
wskazała w wyroku z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. KIO 1004/17, gdzie zauważyła, że:
„Ewentualne konsekwencje spowodowane podaniem nieprawdziwych informacji przez
podmiot, na którego zasobach polegał wykonawca mogą obciążać jedynie wykonawcę, które
się na zasoby tego podmiotu powołał”. Powyższe należy uzupełnić stwierdzeniem, że „Okres
przeznaczony na opracowanie oferty, czy li okres od opublikowania lub zamieszczenia
ogłoszenia o postępowaniu do upływu terminu składania ofert powinien być wykorzystany
przez wykonawcę nie tylko do sporządzenia i złożenia oferty, ale także na sprawdzeniu czy
podane w ofercie informacje odpowiadają prawdzie i nie będą mogły wprowadzić
zamawiającego w błąd w zakresie mogącym mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia” (tak Izba w wyroku z dnia 14
czerwca 2017 r., sygn. KIO 1085/17). Skoro Trakcja mogła ustalić w ciągu jednego tygodnia,
tj. po otrzymaniu wezwania od Zamawiającego z dnia 17 kwietnia 2018 r., gdy Zamawiający
wniósł o wyjaśnienie, jaki zakres prac był realizowany na zadaniu w Grudziądzu przez TOR-
KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k., jaki był zakres prac tego podmiotu na przedmiotowym zadaniu (co
wskazała w piśmie z dnia 24 kwietnia 2018 r.) nie sposób mówić o dochowaniu przez nią
należytej staranności na etapie przygotowywania oferty (przypomnienia w tym miejscu
wymaga, że ogłoszenie o zamówieniu zostało dokonane 12 stycznia 2018 r., a termin na
składanie ofert to był dzień 27 marca 2018 r., przy czym dokładne oświadczenie, w jakim
zakresie Trakcja będzie korzystała z referencji TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. na
przedmiotowym zadaniu -
musiała ona złożyć dopiero 12 kwietnia 2018 r. (tak więc nawet
między datą składania ofert a złożenia oświadczeń w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp było
więcej niż 2 tygodnie). Nie sposób zatem uznać, chociażby przez porównanie dat, że w dacie
składania swojego oświadczenia (załącznika nr 3) Trakcja działała z należytą starannością
(przynajmniej działała bowiem niedbale). Skoro bowiem później, w ciągu 7 dni, była w stanie
ustalić zakres prac TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie sposób usprawiedliwić jej zaniedbania
wtedy, gdy przedkładała stosowne oświadczenie z powołaniem się na referencje, które
pochodziły od Użyczającego.

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający nie dysponował wiedzą, która mogła pozwolić mu na
dokonanie weryfikacji prawidłowości oświadczenia Tracji w tym zakresie. Z przedstawionych
referencji nie wynikało, że prace te były wykonane przez podmiot inny niż TOR-KAR-SSON
sp. z o.o. sp.k., a referencje w swojej treści obejmowały także i szereg innych prac niż tylko
ograniczone do branży „torowej”. W konsekwencji, gdyby Zamawiający zaufał, że Trakcja
wskazała prawidłowe zakresy, jako te, które w ramach konsorcjum miał wykonać TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k., doszłoby do przyznania na podstawie takich nieprawdziwych informacji
zamówienia Trakcji, co raz jeszcze ukazuje fakt. że informacje te mogły mieć istotny wpływ na
decyzje Zamawiającego.

Dalej Odwołujący wskazał, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała także prac, tak
jak wynikało to z zakresu „pierwszego" wymogu opisanego w pkt 1 lit. a) cz. III SIWZ (zarzut
lb) Przypomnienia w tym miejscu wymaga, że Zamawiający wymagał doświadczenia nie tylko
w wykonaniu sieci trakcyjnej, węzła rozjazdów, ale także i przebudowy lub budowy „drogi wraz
z wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią
asfaltową lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru”. Konieczne było
zatem wy konanie torowiska -
przez które rozumiemy nie tylko ułożenie toru, ale także i
wykonanie nawierzchni torowiska, jak i wykonanie warstw pod szynami. W ocenie

Odwołującego wykonawca musiał wykazać się tym, by wykonał on torowisko w takim
znaczeniu (nawier
zchnia torowiska, ułożenie szyn, jak i elementy dolne pod szynami), przy
je
dnoczesnym wskazaniu, że nawierzchnia, która została wykonana przez wykonawcę
musiała być asfaltowa lub betonowa, a sama konstrukcja takiego torowiska musiała być
„bezpodsypkowa”. Prawdą jest natomiast, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. na zadaniu w
Grudziądzu nie wykonała (budowała lub przebudowała) torowiska, które charakteryzowało by
się takimi cechami.

Odwołujący wskazał, że zwrócił się do Gminy - miasta Grudziądz (zamawiającego) o
uzyskanie, w drodze dostępu do informacji publicznej informacji, jaki zakres był wykonany
przez TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. na tymże zadaniu. W wyniku zapytania Odwołujący
otrzymał od ww. zamawiającego szereg e-maili wraz z dokumentami obrazującymi zakres
prac. Wynika z nich,
że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała torowiska o określonej
minimalnej długości o nawierzchni asfaltowej lub betonowej, a prace takie były wykonywane
przez innych konsorcjantów. Wynika to z następujących faktów. Należy wyjść od tego, że
zgodnie z referencjami przedstawionymi przez Trakcję (czyli dokumentem określonym jako
„poświadczenie", a pochodzącym od Prezydenta Miasta Grudziądza, prace zostały
zrealizowane do dnia 30 czerwca 2018 r., a wartość robót opiewała w sumie na kwotę
53.736.093.43 zł (brutto). W konsekwencji ostatnim z protokołów rozliczeniowych
(kosztorysów rozliczeniowych) był kosztorys towarzyszący protokołowi odbioru nr 23 (protokół
odbioru nr 23 z dnia 30 lipca 2015 r. był ostatnim z takich protokołów - gdyż prace skończyły
się 30 czerwca). W kosztorysie tym, który był przedstawiony za ostatni miesiąc realizacji prac
(jak wynika z jego treści obejmował on prace za okres od 1 do 30 czerwca 2015 r.). były także
kolumny, które odnosiły się do całości prac. Innymi słowy, w kosztorysie tym oprócz rozliczenia
prac za miesiąc czerwiec 2015 r. podano także końcowe rozliczenie całej umowy - zresztą
kosztorys ten zamyka się kwotą 53.736.093,43 zł (brutto), czyli taką, na jakie opiewało całe
zadanie i wynikającą z tzw. ..poświadczenia” (czyli referencji). Co niezwykle istotne, w
kosztorysie t
ym ww. końcowe rozliczenie całej umowy było rozpisane w podziale tak ogólnym,
jak i w rozbiciu na poszczególnych konsorcjantów. Dzięki temu możliwe jest ustalenie który z
nich realizował jaki zakres prac. Dokładniej rzecz ujmując zamawiający wprowadził 3 kolumny,
osobne dla każdego z wykonawców - konsorcjantów, a to dla PBDIM, dla Przedsiębiorstwa
Torkarsson (czyli przedsiębiorcy Pana Z.K. działającego pod firmą „Przedsiębiorstwo Tor-kar-
sson Z.K.
” (co wynika z referencji - dokumentu nazwanego jako „poświadczenie”) oraz osobna
kolumna dla „Torkarsson sp. z o.o. sp. komandytowa”, czyli dla Użyczającego. W kosztorysie
tym, w jego poszczególnych wierszach, zostało wskazane, jakie dokładnie branże zostały
wykonane. Były tam więc m.in. branże sanitarne, elektryczne, dotyczące urządzenia zieleni,
ale także i interesująca nas branża, a to „drogowa, torowa“. Została ona wskazana na samym

początku przedmiotowego dokumentu. Dokładniej branża drogowa i torowa - zgodnie z
kosztorysem -
dzieliła się na VI zadań: Zadanie I: Roboty drogowe i torowe odcinek 1A Stare
Miasto Zadanie II: Roboty drogowe odcinek 1B -
ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno
Zadanie III: Roboty torowe odcinek 1B -
ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno Zadanie
IV: Roboty drogowe i torowe odcinek 3 -
ul. Chełmińska od ul. Kraszewskiego do ul.
Południowej Zadanie V: Roboty drogowe odcinek 4 - ul. Południowa i Konstytucji 3 Maja,
skrzyżowanie Konstytucji 3 Maja Zadanie VI: Archeologiczne badania wyprzedzające Z
przedmiotowego kosztorysu wyn
ika, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k., wykonała tylko prace
w' ramach zadania III i IV. Na zadaniach I-II oraz V-
VI jej udział wynosi bowiem „zero”. 27. W
ramach zadania IV (Roboty drogowe i torowe odcinek 3 -
ul. Chełmińska od ul. Kraszewskiego
do ul. Południowej) realizowane było torowisko o konstrukcji podsypkowej, a więc nie
spełniające warunku Zamawiającego, który wymagał bezpodsypkowej. Fakt wykonania
torowiska o konstrukcji podsypkowej wynika z treści referencji, jakie przedstawiła Trakcja
(dokumentu
pn. „poświadczenie”) w powiązaniu z treścią kosztorysu powykonawczego
(kolejnego dokumentu otrzymanego przez Odwołującego od gminy - miasta Grudziądz). Na 3-
ciej stronie referencji wskazane bowiem zostało, że wykonywane były na całej inwestycji
zarówno prace dot. torowiska w konstrukcji bezpodsypkowej i podsypkowej. W zakresie
konstrukcji podsypkowej zamawiający w referencjach wpisał, że wykonano:,.- tor z szyn
rowkowych 60R2 z przytwierdzeniem typu SB do pokładów betonowych - tor z szyn kolejowych
49E1 z
przytwierdzeniem typu SB do pokładów betonowych - rozjazd jednotorowy
pojedynczego (3 szt.) na podrozjazdnicach z drew
na twardego” W kosztorysie
powy
konawczym natomiast, gdzie były dokładnie rozpisane jakie prace są wykonywane na
zadaniach nr I-VI prace z
przytwierdzeniem typu SB do pokładów betonowych pojawiają się
wyłącznie w zakresie zadania IV. Wynika to w szczególności z części kosztorysu
powykonawczego dotyczącej zadania nr IV, pozycji 45d.2, 46d.2 oraz 47d.2 (strona nr 7
kosztorysu). Pozycja 45d.2 br
zmi bowiem: „Układanie toru szer. 1000 mm z szyn rowkowych
60R2 z przytwierdzeniem typu SB do podkładów betonowych rozstawionych co 75 cm (szyny
ze stali R260)”, pozycja 46d.2 „Układanie toru szer. 1000 mm z szyn rowkowych 60R2 z
przytwierdzeniem typu SB d
o podkładów betonowych rozstawionych co 75 cm (szyny ze stali
R290GHT)”, a pozycja 47d.2 „Układanie toru szer. 1000 mm z szyn kolejowych 49 El z
przytwierdzeniem typu SB do podkładów betonowych rozstawionych co 0.75 m (szyny ze stali
R260)”. Jednocześnie zauważenia wymaga, że w ramach zadania nr IV brak jest innego
ułożenia torów niż „z przytwierdzeniem typu SB do podkładów betonowych”. Oznacza to
jednoznacznie, że w zakresie zadania nr IV prace dotyczyły torowiska o konstrukcji
podsypkowej, podczas gdy wy
mogiem postawionym przez Zamawiającego było to, by
wykonane zostało torowisko o konstrukcji bezpodsypkowej i nawierzchni asfaltowej lub
betonowe
j o długości min. 1 000 mpt.

Dalej Odwołujący wskazał, że w zakresie zadania III (czyli drugiego zadania, gdzie udział
TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. był większy od zera) zauważenia w pierwszej kolejności
wymaga, że zamawiający gmina - miasto Grudziądz rozbił jeden odcinek prac tj. „odcinek 1B
-
ul. Stara. Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno” na dwa zadania - zadanie nr II i zadanie nr
III. W ramach zadania II rozliczane były Roboty drogowe odcinek IB - ul. Stara, Wybickiego.
Legionów, pętla Tarpno a w ramach zadania III rozliczane były Roboty torowe odcinek 1B - ul.
Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno. Prace dotyczące nawierzchni torowiska związane
z zabudową asfaltową lub betonową znalazły się w zadaniu II (Roboty drogowe odcinek IB -
ul. Stara, Wybickiego. Legionów, pętla Tarpno), gdzie udział TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k.
miała udział wynoszący „0” (pamiętać bowiem należy, że torowisko jest w częścią drogi, a więc
różnie na różnych zadaniach prace dotyczące nawierzchni torowiska są rozliczane). Są one
bowiem ujęte w pozycji 69d.2.2 w ramach zadania II (str. 5 kosztorysu), a więc w pozycji pn.
„Nawierzchnia jezdni nad płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 -
warstwa o grub. 5 cm”, gdzie wykonano 4.301,56 m2 takiej nawierzchni. Na marginesie należy
wskazać - co jest też związane z dalszymi rozważaniami, że na odcinku IB - ul. Stara,
Wybick
iego, Legionów, pętla Tarpno nawierzchnia torowiska była na określonych długościach
betonowa, a na określonych kamienna (por. chociażby poz. 64d.2.2 oraz 65d.2.2 - str. 5
kosztorysu) -
dokładniej z kostki kamiennej. Tak więc w ramach zadania II, gdzie udział TOR-
KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. wynosił zero wykonywana była nawierzchnia torowiska, przy czym
częściowo była ona z kostki kamiennej, a częściowo betonowa. Brak jest natomiast
stosownych prac dotyczących nawierzchni w ramach zadania nr III (gdzie udział TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. był większy od zera, co - znów jedynie na marginesie - nie oznacza, że
TOR-KAR-SSON sp.
z o.o. sp.k. wykonywał wszystkie prace torowe na zadaniu nr III - udział
dwóch pozostałych konsorcjantów też jest na tym zadaniu większy od zera, a w przypadku
jednego z nich prace wynosiły 150% tego co wykonał Użyczający). W konsekwencji nie sposób
uznać, by podmiot ten wykonał prace polegające na budowie (lub przebudowie) „drogi wraz z
torowiskiem tramwajowym o konstrukcji bezpodsypkowej z
nawierzchnią asfaltową lub
betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru”, skoro nawierzchnia torowiska
(kamienna i betonowa) była wykonana w ramach zadania II, gdzie udział TOR-KAR-SSON sp.
z o.o. sp.k. był zerowy. Oznacza to tym samym, że Trakcja nie dość, że nie spełniła wymogu
stawianego przez Zamawiającego, to jeszcze kolejny raz oświadczyła nieprawdę - i to nie tylko
w dacie 12 kwietnia 2018 r., ale również i wówczas, gdy złożyła wyjaśnienie z dnia 24 kwietnia
2018 r., gdy wskazała, że posiada doświadczenie w wykonaniu przebudowy torowiska
tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią betonową/asfaltową o długości
powyżej 1 000 mpt.

Odwołujący wyjaśnił również, że w ramach zadania III, a więc w Robotach torowych odcinek
IB - ul.
Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno w' referencjach, jakie zostały dołączone
przez Trakcję pojawia się sformułowanie „nawierzchnia jezdni z betonu C30/37 - 890,41 m2”.
Wskazania w tym miejscu wymaga, że objaśnienie tego sformułowania znajduje się w
kosztorysie powykonawczym, gdzie również pod ilością 890,41 m2 wskazano, że prace te
polegały na wykonaniu warstwy wyrównującej w torze na płycie żelbetowej pod nawierzchnią
z kostki 9/11 cm o gr 7 cm (pozycja 132d.8 w ramach zadania nr III - str. 9 kosztorysu). Ponadto
Odwołujący zauważył, że przedmiotowa ilość „890,41 m2” pojawia się w ramach zadania III
jedynie w tej pozycji. Wykonanie przedmiotowych prac polegało na tym, że pod warstwą
nawierzchni -
tj. pod kostką kamienną (jaka jest tam ułożona) konieczne było wylanie warstwy
z betonu wyrównującej powierzchnię, aby możliwe było ułożenie nawierzchni z kostki
kamiennej -
nie mieści się to zatem w żadnej mierze w konieczności wykonania torowiska o
określonej nawierzchni. Nawierzchnię stanowi kostka kamienna, a nie asfalt czy beton, a prace
na tym zadaniu ograniczały się do wylania warstwy wyrównującej, aby można było na tym
posadowić nawierzchnię - tj. kostkę. Zresztą należy zauważyć, że przedmiotowe prace w
kosztorysie powykonawczym (poz. 132d.8 w ramach zadania nr III -
str. 9 kosztorysu) zostały
ujęte w grupie prac pod nazwą „Uzupełnienie grupy robót ułożenie podbudowy i montaż torów”,
a więc nie dotyczą nawierzchni. Po drugie - celem wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy
-
wskazania wymaga, że w ramach zadania nr III znajduje się także grupa prac dotyczących
..zabudowy torów i nawierzchni jezdni” (str. 8 kosztorysu pozycje 72d.3 - 83d.3). W tym
zakresie rozliczone były jednak wyłącznie drobne prace związane z nawierzchnią, a
zasadniczo pozycje te odn
osiły się do takich prac, jak wykonanie warstwy tłucznia, zasypki
torowiska z tłucznia, uszczelnień, czy też dylatacji. Jakiekolwiek prace dotyczące nawierzchni,
które były rozliczane w ramach zadania III dotyczyły jedynie wąskich odcinków, takich jak
prze
jście dla pieszych, albo wykonanie przejazdów dla rowerzystów przez torowisko. W żadnej
mierze nie obejmuje to jednak 1 000 mpt toru, a warunek był w tym zakresie jasny - konieczne
było wykazanie doświadczenia w wykonaniu torowiska o określonej konstrukcji i określonej
nawierzchni o minimalnej długości, z czego wynika, że taka nawierzchnia i konstrukcja
powinna być na całej wymaganej minimalnej długości toru. Odwołujący oświadczył, że w
sytuacji gdyby druga strona kwestion
owała powyższe, twierdząc, że w ramach zadania III
wykonana była nawierzchnia betonowa lub asfaltowa torowiska, która pozwala na spełnienie
wymogu, a nie, że prace te są ujęte w pozycji 69d.2.2 zadania nr II („Nawierzchnia jezdni nad
płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 - warstwa o grub. 5 cm”)
wnosi
o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego specjalności drogowej na
okoliczność, że prace polegające na wykonaniu nawierzchni torowiska z asfaltu lub betonu na
odcinku IB -
ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno w sposób pozwalający na
spełnienie wymogu, o którym mowa w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ były wykonywane w ramach

zadania II, a więc w szczególności na okoliczności, że czym innym jest wykonanie warstwy
wyrównującej w torze na płycie żelbetowej pod nawierzchnię z kostki od spełnienia wymogu,
by nawierzchnia torowiska była betonowa lub asfaltowa, a wszelkie prace dotyczące
nawierzchni, które były realizowane w ramach zadania nr III dotyczyły jedynie niewielkich
fragmentów, z czego nie można zatem wyprowadzić wniosku, by w ramach zadania nr III
wykonana została nawierzchnia torowiska asfaltowa lub betonowa, która spełniałaby warunek
Zamawiającego (a więc wykonania torowiska - przez które rozumiemy także jego nawierzchnię
-
o określonej długości przynajmniej 1 000 mpt).

W ocenie Odwołującego nie sposób uznać, by Trakcja wykonała na tym zadaniu torowisko.
Przez torowisko należy bowiem rozumieć nie tylko ułożenie szyn, ale także wykonanie
nawierzchni torowiska, jak i jego dolnych warstw znajdujących się pod szynami (dwie szyny
składają się na „tor”). Innymi słowy czymś innym jest wykonanie torów od wykonania torowiska.
Zresztą wynika to też jednoznacznie z warunku, wedle którego zadaniem wykonawcy było
„wykonania torowiska o konstrukcji bezpodsypkowej" - która to konstrukcja odnosi się do
takiego wybud
owania torowiska, aby tory (czyli szyny) były przytwierdzone do płyt żelbetowych
lub betonowych, a te z kolei, aby można je było posadowić, wymagają wykonania podbudowy,
jak i pozostałych, niższych warstw, które gwarantują stabilność całego torowiska (samo
ułożenie płyty żelbetowej, do której będą przytwierdzane szyny - tj. tory, na ziemi, bez
wykonania prac w zakresie dolnych warstw - ich umocnienia -
spowodowałoby, że ziemia
ugięłaby się pod ciężarem już samych płyt, nie mówiąc o przypadku, gdyby po torze jechał
tramwaj z pasażerami). Torowisko o konstrukcji podsypkowej jak sama nazwa sugeruje to
natomiast ułożenie szyn za pośrednictwem podkładów (betonowych lub drewnianych) na
warstwie sypkiej, wykonanej z materiału kamiennego o odpowiedniej wielkości na wykonanej
wcześniej podbudowie (czyli torowisko np. nie w drodze dla aut, ale „podsypane” tłuczniem).

W ocenie Odwołującego bez względu na rodzaj konstrukcji torowiska zawsze niezbędnym
elementem i jego częścią jest wykonanie podbudowy, dlatego też nie można stwierdzić, iż
podmiot który nie wykonywał dolnej warstwy konstrukcyjnej torowiska jaką jest podbudowa ma
doświadczenie w wykonaniu torowiska - może on wykonać same tory. Tak samo na pojęcie
torowiska składa się warstwa jego nawierzchni (tyle, że o tym, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o.
sp.k. nie wykonała wymaganej nawierzchni była już mowa w pkt 28-29 niniejszego odwołania).
Zdefiniowane tak torowisko występuje w' dokumentacji niniejszego Postępowania. Otóż w
Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST) dla branży torowej przywołana została Norma
PN-K-
91011 na potrzeby prac dotyczących jego wykonania. Norma ta w punkcie 1.3.9
definiuje torow
isko tramwajowe jako sumę poszczególnych warstw, rozpoczynając od podłoża
-
czyli tzw. podtorza przez m.in. podbudowę aż do warstwy wierzchniej - torowej. Z

dokumentacji pow
ykonawczej tj. kosztorysów powykonawczych bezspornie wynika, że TOR-
KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonywała elementów torowiska jakim są podbudowy, gdyż
roboty te zostały wykonane w ramach zadania nr II (prace drogowe odcinka IB), w której to
części Użyczający TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. miał udział wynoszący „zero“. Wynika to
z analizy kosztorysu powykonawczego dla zadania II i dla zadania III.

W kosztorysie powykonawczym dla zadania III w ogólnym dziale 2-im określonym jako
„Ułożenie podbudowy i montaż torów” jest pozycja 43d.2 pn. „Wykonanie żelbetowych płyt
torowych (system szyny w otulinie) o szer. l,70m z betonu klasyC30/37 (zbrojenie ujęto w
odrębnej pozycji) - grubość płyty 42 cm”, które to płyty zostały wykonane w ilości 4.248,13 m2.
Płyta żelbetowa jest elementem konstrukcji torowiska w technologii bezpodsypkowej - na niej
są układane szyny (tory). Wykonanie torowiska, jak już było to wskazywane, polega także na
wykonaniu tzw. podbudowy (aby
płyty żelbetowe miały na czym osiąść). W konsekwencji
powinna być także zrealizowana warstwa podbudowy o podobnej powierzchni (torowisko
składa się z kolejnych warstw - tak więc jak ułożono płyty na określonej powierzchni, pod nimi
- na analogicznej powierzchni -
powinna zostać wykonana warstwa podbudowy) W ramach
zadania nr III praktycznie nie ma warstwy podbudowy, gdyż cała została wykonana w ramach
zadania nr II (gdzie udział TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. wynosi zero). Odwołujący
podkreślił ponownie, że zadanie nr II i zadanie nr III dotyczą tego samego odcinka, a więc
odcinka IB -
ul. Stara. Wybickiego, Legionów; pętla Tarpno, a pojęcie drogi jest pojęciem
szerszym, obejmującym także i torowisko. Częstą sytuacją jest, że jeden podmiot wykonuje
podbudowę dla całej drogi - czyli tak dla torowiska, jak i dla tych elementów drogi, która ma
służyć poruszaniu się pojazdów samochodowych. Trudno bowiem jest - skoro są to prace
wykonywane na jednej płaszczyźnie - rozdzielać takie prace na wielu wykonawców. Na
zada
niu w Grudziądzu prace związane z podbudową całej drogi, a więc także i torowiska, były
wykonane w ramach zadania nr II -
są one ujęte w pozycjach nr 38d.2.1 oraz 42d.2.1 (str. 4
kosztorysu) Na zadaniu nr III natomiast podbudowy pod torowiskiem ujęte są w dwóch
pozycjach, przy czym są to prace marginalne. Wskazane są one bowiem w pozycjach 28d.2,
gdzie wykonano 80,10 m2 podbudowy oraz w pozycji 31d.2, gdzie również wykonano tylko
80,10 m2 (str. 7 koszt
orysu). Odwołujący wskazał, że są to jedynie dodatkowe - punktowe -
wzmocnienia podbudowy, w żaden sposób nie obejmujące wykonania torowiska o długości
1.000 metrów pojedynczego toru - czyli tego co było warunkiem. W konsekwencji należy
zauważyć, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. z pewnością nie wykonała torow iska
rozumianego zgodnie z jego rozumieniem, w tym z definicjami, na jakie powołuje się sam
Zamawiający, a więc jako ułożenia torów z wykonaniem także i innych warstw (w tym
podbudowy) w sposób wymagany przez Zamawiającego (który wymagał torowiska o
określonej konstrukcji i nawierzchni na długości minimum 1.000 mpt. Dla uniknięcia

wątpliwości Odwołujący wyjaśnił, że w ramach zadania nr III były też wykonane podbudowy
ale pod peronami, a więc niejako część torowiska (pozycje 29d.2 i 32d.2 - str. 7 kosztorysu) -
perony leżą obok torowiska. Odwołujący oświadczył, że gdyby strona kwestionowała
powyższe, twierdząc, że w ramach zadania III wykonana była podbudowa torowiska, która
pozwala na spełnienie wymogu wynikającego z cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ, wnosi o dopuszczenie
i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego specjalności drogowej na okoliczność, że prace
prowadzone w ramach zadania III nie mogą spełnić wymogu postawionego przez
Zamawiającego, gdyż nie odnoszą się do wykonania torowiska o długości co najmniej 1.000
mpt.

Na marginesie
Odwołujący zaznaczył, że powyższe rozważania dodatkowo potwierdzają fakt,
że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała na tym zadaniu prac polegających na
wykonaniu nawierzchni torowiska. Jak już było wspomniane wykonanie torowiska polega na
wykonaniu kolejnych warstw, w tym podbudowy, w przypadku omawianego torowiska -
płyt
żelbetowych, później ułożeniu na tym torów, jak i wykonaniu nawierzchni torowiska. Jak już
było wspomniane w ramach zadania nr III wykonane było 4.248,13 m2 płyt żelbetowych. Tak
więc nawierzchnia powinna być odpowiedniej (podobnej) wielkości. Wpisuje się to dokładnie
w przywoływaną już pozycję 69d.2.2 z zadania nr II (str. 5 kosztorysu), tj. pozycji pn.
„Nawierzchnia jezdni nad płytą torową i wzdłuż krawężników najazdowych z betonu C30/37 -
warstwa o grub. 5 cm”, gdzie wykonano 4.301,56 m2. Potwierdza to zatem dodatkowo, że
TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonała torowiska, a być może (wszak nie wiadomo kto
wykonał dokładnie prace w ramach zadania nr III) - ułożyła jedynie tory i posadowiła płyty
żelbetowe.

Jednocześnie kolejny raz Trakcja oświadczyła nieprawdę, gdy przedstawiła ona nowy
(zmieniony) załącznik nr 3 do SIWZ w wyniku (bezpodstawnego) wezwania ze strony
Zamawiającego z dnia 27 kwietnia 2018 r. (zarzut lc) Zauważenia bowiem wymaga, że Trakcja
oświadczyła wówczas, że na zadaniu „1. Budowa linii tramwajowej Siedlce - Pomorska Kolej
Metropolitalna. Zadanie 1.2 Odcinek od ul. F. Rakoczego do ul.
Myśliwskiej, w ramach
Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej - etap Illb, 2. Budowa obiektów przy przystanku
PKM „Brętowo" w ramach Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej - etap Illb, 3.
Przebudowa kanalizacji sanitarnej w ul. Bulońskiej" zostały wykonane prace dotyczące „węzła
rozjazdów”. Z referencji przedstawionych przez Trakcję w dacie 30 kwietnia 2018 r. wynika, że
TOR-KAR-
SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała na tym zadaniu 4 sztuki „rozjazdów jednotorowych
pojedynczych”. Nie wymaga wiadomości specjalnych ustalenie, że czym innym jest węzeł
rozjazdów od wykonania czterech pojedynczych rozjazdów. Przechodząc natomiast do
przedstawienia przedmiotowej kwestii w ujęciu technicznym wskazania wymaga, że węzeł

rozjazdów jest traktowany jako miejsce, gdzie następuje rozwidlenie się tras tramwajowych.
Tak więc z jednej trasy mamy odgałęzienie, które pozwala zachowując pierwotną trasę,
skierować tramwaj w inną trasę. W niniejszej sprawie natomiast to co zostało wykonane na
zadaniu w Gdańsku polegało na tym, że TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała w ramach
jednej trasy cztery pojedyncze rozjazdy, które umożliwiały nie zmianę trasy, ale przejście z
jednego toru na drugi. Zadanie w Gdańsku ma być bowiem kontynuowane (na chwilę obecną
to co wykonano jest doprowadzeniem torowiska do miejsca nie docelowego, torowisko to
będzie jeszcze przedłużane). W konsekwencji, aby tramwaj, który dojedzie jednym torem do
końca trasy mógł ..przejechać“ na drugi tor („zawrócić") wykonano w tym miejscu 4 pojedyncze
rozjazdy umożliwiające przejazd tramwajów na sąsiedni tor, ..jadący” w drugim kierunku.
Jednocześnie Odwołujący zauważył, że torowisko na zadaniu w Gdańsku nie zostało
wykonane w
konstrukcji bezpodsypkowej. Wymóg Zamawiającego był jednoznaczny, a to, że
należało wykonać torowisko określonej konstrukcji wraz z węzłem rozjazdów. Tym samym
węzeł rozjazdów miał być częścią torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej, a
nie jakimkolwiek węzłem rozjazdów. Wszak węzeł rozjazdów jest też normalnym torowiskiem.
W konsekwencji skoro na zadaniu w Gdańsku wykonano cztery pojedyncze rozjazdy o
konstrukcji podsypkowej („klasycznej”) to tym bardziej nie można twierdzić, jakoby Trakcja
wykazała w ten sposób swoje doświadczenie. Okoliczność, że torowisko w Gdańsku zostało
wykonane w konstrukcji podsypkowej wynika z dokumentacji projektowej stanowiącej
załącznik dokumentacji przetargowej na zadanie w Gdańsku.

W podsumowaniu Odwołujący wskazał, że z treści nie tylko referencji, ale też i dokumentacji
projektowej wynika, że nie ma tam węzła rozjazdów wybudowanego w konstrukcji
bezpodsypkowej, a jest natomiast kilka rozjazdów pojedynczych wykonanych w konstrukcji
podsypkowej. A mnogość rozjazdów pojedynczych w ramach jednej trasy nie stanowi węzła
rozjazdów, czyli wielokierunkowego rozwidlenia tras.

O
dnośnie przesłanek zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp Odwołujący wskazał, że
o niedbałości Trakcji świadczy także okoliczność, że fakt złożenia nieprawdziwych informacji
mógł zostać ustalony przez Odwołującego w związku z pracami dotyczącymi wniesienia
odwołania. W konsekwencji skoro Odwołujący był w stanie ustalić przedmiotowe okoliczności
w krótkim czasie, tym bardziej Trakcja, gdyby działała z należytą starannością,
bezproblemowo ustaliłaby przedmiotowe kwestie. Na potwierdzenie powyższego (że świadczy
to o niedbałości wykonawcy) można wskazać chociażby wyrok KIO z 20 marca 2017 r., sygn.
KIO 382/1
7, gdzie zostało wskazane, że „Za takiego profesjonalistę należy również uznać, co
do zasady, wy
konawcę ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego. Należyta
staranność profesjonalisty nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i

oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy
odpowiada rzeczywistości. Zatem jeżeli Przystępujący przedstawił w złożonych przez siebie
oświadczeniach informacje pozostające w sprzeczności z faktami, zaś Odwołujący w sposób
nie wymagający specjalnego nakładu pracy i środków dotarł do właściwych danych uznać
należy, że Przystępujący co najmniej wykazał się niedbalstwem wpisującym się w hipotezę
normy prawnej uregulowanej w t
reści art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp (tak wyrok z dnia 20
marca 2017 r., sygn. KIO 382/17). Również, odnosząc się do przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 17
w zakresie „niezauważonym" przez Zamawiającego Odwołujący wskazał, że „O istotnym
wpływie przedstawionych przez przystępującego zamawiającemu informacji w zakresie (...)
świadczy fakt wyboru oferty przystępującego jako najkorzystniejszej” (tak KIO w wyroku z dnia
3 stycznia 2017 r., sygn. 2386/16), co w sposób oczywisty miało miejsce w niniejszej sprawie.

ZARZUT NARUSZENIA ART. 24 UST. 1 PKT 16

O
dwołujący wskazał, że w świetle faktów nie sposób uznać, by Trakcja posiadała na datę
składania ofert dwa różne zobowiązania od TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. w zakresie
udostępnienia „wiedzy i doświadczenia”, a zdecydowała się na przekazanie Zamawiającemu
„węższego" z nich. Wręcz przeciwnie - treść drugiego z zobowiązań (gdy zostało dodane
zadanie dot. Gdańska) jednoznacznie pokazuje, że zobowiązanie to o takiej treści jest
„odpowiedzią" Trakcji na wezwania Zamawiającego przedkładane w toku Postępowania, a
więc już po otwarciu ofert. Jak bowiem w oczywisty sposób wynika z dokumentacji sprawy,
drugie zobowiązanie pojawiło się po tym, jak Zamawiający zakwestionował doświadczenie w'
zakresie sieci trakcyjnej
i węzła rozjazdów na zadaniu w Grudziądzu. Po tej dacie zostało
złożone (czyli po dacie 27 kwietnia 2018 r.) nowe zobowiązanie dostosowane dokładnie do
tego, co zarzucał wykonawcy po złożeniu ofert Zamawiający, a więc dodane zostało zadanie,
które wedle Trakcji pozwala mu na wykazanie doświadczenia w zakresie sieci trakcyjnej i
węzła (vide zmienione oświadczenie - załącznik nr 3 do SIWZ). Świadczy to niezbicie o
celowym przedłożeniu przez Trakcję nieprawdziwego, odnośnie daty jego sporządzenia
dokumentu -
zobowiązania podmiotu trzeciego. Jak bowiem wynika z jego treści drugie
zobowiązanie też miałoby pochodzić z daty 8 lutego 2018 r., co jak jednoznacznie wynika z
dokumentacji sprawy, nie jest nawet prawdopodobnym. Musielibyśmy bowiem uwierzyć, że
nagle Trakcja „odnalazła” drugie zobowiązanie, po tym, jak w toku Postępowania
zakwestionowane zostało pierwsze. A nie sposób przy tym nie zauważyć, że (wedle
oświadczenia Trakcji - vide zmieniony załącznik nr 3) drugie z zobowiązań stanowi
rozwiązanie problemu dotyczącego tego, że pierwotne zobowiązanie TOR-KAR-SSON sp. z
o.o. sp.k. „nie obroniło się” w zakresie wykonania węzła rozjazdów oraz sieci trakcyjnej na
zadaniu w Grudziądzu. Przypomnienia też w tym miejscu wymaga, że data takiego

oświadczenia ma kluczowe znaczenie, gdyż wykonawca musi posiadać określone zasoby już
w dacie składania ofert (w orzecznictwie KIO wskazuje się - przykładowo wyrok z dnia 8
listopada 2017 r. sygn. KIO 2266/17 -
że w sytuacji, gdy wykonawca nie może wykazać
istnienia zobowiązania podmiotu trzeciego do udostępnienia potencjału przed terminem
złożenia oferty (wniosku), nie sposób mówić o możliwości uzupełnienia takiej oferty w trybie
art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
. W konsekwencji należy zauważyć, że w ocenie Odwołującego doszło
do celowego wprowadzenia Zamawiającego w błąd, przy przedstawieniu informacji, że
wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu, gdyż przedstawione zostało
zobowiązanie (drugie) z daty 8 luty 2018 r., podczas gdy - co w jasny sposób wynika z
okoliczności sprawy - zobowiązanie takie powstało dopiero po tym, jak Zamawiający w toku
sprawy zakwestionował wykazanie przez Trakcję doświadczenia. W zobowiązaniu znalazło
się wówczas nowe zadanie, które miałoby pozwolić Trakcji na wykazanie doświadczenia. Tym
samym doszło w ten sposób do wprowadzenia w' błąd w zakresie spełniania warunków udziału
w Postępowaniu, gdyż zobowiązanie w dacie rzeczywistej jego uzyskania (czyli po
zakwestionowaniu przez Zamawiającego spełnienia warunku na Grudziądzu) z pewnością nie
pozwoliłoby wykazać spełnienia warunków, skoro tymi wykonawca musi się legitymować już
w dacie składania oferty. Odwołujący wskazał, że udowodnienie określonej okoliczności może
wynikać także z powiązania danej okoliczności z innymi zdarzeniami, jakie miały miejsce w
sprawie. Na marginesie należy wskazać, że powyższą okoliczność zauważył także
ustawodawca w zakresie, w jakim wprowadzony został do systemu zamówień publicznych art.
22a ust. 6 ustawy Pzp
. Z przepisu tego bowiem wynika, że w sytuacji, gdy zobowiązanie
podmiotu trzeciego jest niewystarczające, wykonawca powinien przedstawić albo własne
zasoby albo zasoby pochodzące od innego podmiotu trzeciego (podmiotów trzecich). Wynika
to z faktu, że wykonawca musi posiadać określone zasoby już w dacie otwarcia ofert. A nie
sposób mówić, aby w dacie otwarcia ofert wykonawca posiadał dwa zobowiązania o różnej
treści, w szczególności gdy z ich treści wynika dokładny zakres zasobu, jaki jest przekazany.
Tym samym, aby nie dochodziło do sytuacji podobnej jak w niniejszej sprawie ustawa
wskazuje, że zasób podmiotu trzeciego nie ma być „podmieniany" nowym zasobem, jaki
miałby pochodzić od tego samego podmiotu trzeciego, ale powinien być przekazany zasób
innego podmiotu. Jednocześnie dodatkowym potwierdzeniem faktu, że na datę składania ofert
Trakcja nie posiadała zobowiązania „drugiego” (o poszerzonej o zadanie na Gdańsku treści)
jest także okoliczność, iż gdy była ona wzywana o dostarczenie oryginału zobowiązania
„pierwotnego” nie wskazała ona, że przedstawiła Zamawiającemu błędne zobowiązanie
dostarczając oryginał zobowiązania „pierwotnego”. W sytuacji gdyby w dacie 30 marca 2018
r. posiadała ona drugie zobowiązanie z pewnością te przedstawiłaby na wezwanie
Zamawiającego z daty 29 marca 2018 r.

BEZPODSTAWNE WEZWANIE Z ART. 26 UST. 3 PZP

Odwołujący wskazał, że w niniejszej sprawie doszło do dwukrotnego wzywania wykonawcy w
zakresie dokumentów mających potwierdzić spełnienie warunku udziału w Postępowaniu, o
którym mowa w cz. III pkt 1 lit. a) SIWZ. Odwołujący zauważył, że do oferty nie zostało
dołączone zobowiązanie. Dokument w postaci ksera jest wszak traktowany jako dokument
niezłożony. W konsekwencji Trakcja została wezwana do uzupełnienia przedmiotowego
dokumentu, po czym ponownie
nastąpiło wezwanie w zakresie „dokumentów
potwierdzających spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i
doświadczenia", przez co należy rozumieć też takie zobowiązanie uprzednio już Powyższe
jest potwierdzone w orzecznictwie Izby. Jako przykład można wskazać wyrok KIO z dnia 6
marca 2015 r., sygn. KIO 289/15, gdzie Izba wskazała, że „Jednak biorąc pod uwagę, że
wykonawca już był wzywany do uzupełnienia tego dokumentu, gdyż nie załączył go do oferty,
nie może być wezwany po raz kolejny, w celu usunięcia błędu (przedstawienia dokumentu nie
zawierającego błędu). Jeśli bowiem wykonawca przedstawia dokument dopiero w wyniku
wezwania do uzupełnienia dokumentu, ponosi pełne ryzyko tego, by był on kompletny i nie
zawierał błędów*'. Analogicznie Izba wypowiedziała się w wyroku z dnia 28 stycznia 2013 r.,
sygn. 13/13, gdzie wskazała, że Nie załączając pierwotnie do oferty niezbędnych dokumentów,
wykonawca wziął na siebie ryzyko, że w przypadku uzupełnienia musi złożyć dokumenty
prawidłowe, inaczej bowiem podlegał będzie wykluczeniu z postępowania. Na marginesie, w
związku z okolicznością, że niniejsze braki odnoszą się do zasobu w postaci „wiedzy i
doświadczenia", a więc jednej z postaci „zdolności technicznych oraz zawodowych" wskazania
jedynie wymaga, że w świetle utrwalonego już orzecznictwa Izby „Przepis art. 22a ust. 1 Prawa
zamówień publicznych nie stanowi odrębnej od określonej w art. 26 ust. 3 ZamPublU podstawy
do wezwania o uzupełnienie dokumentów” (tak KIO w wyroku z dnia 18 października 2017 r.,
sygn. KIO 2073/17, identycznie w wyroku z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. KIO 583/17, tak
samo UZ
P w swojej opinii „Relacja art. 22a ust. 6 do art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych”).

ZARZUTY DOTYCZĄCE BRAKU WYKLUCZENIA POMIMO NIESPEŁNIENIA PRZEZ
TRAKCJĘ WARUNKU UDZIAŁU W POSTĘPOWANIU

W ocenie Odwołującego Trakcja nie spełniła warunki udziału w postępowaniu. Z uwagi na brak
możliwości powtórnego uzupełnienia zobowiązania w sytuacji, gdy wykonawca był już
wzywany o jego uzupełnienie wynika, że już na etapie złożenia oświadczenia w dacie 12
kwietnia 2018 r. (gdzie Trakcja oświadczyła, że może wykazać się doświadczeniem zdobytym
na zadaniu w Grudziądzu w zakresie sieci trakcyjnej, jak i węzła rozjazdów) należało Trakcję

wykluczyć. Z pewnością bowiem nie spełniała ona warunku w zakresie doświadczenia i wiedzy
(a co wynika z pism złożonych w sprawie). Odnosząc się natomiast do zarzutu związanego z
brakiem wykluczenia Trakcji z uwagi na niespełnienie warunku w zakresie wiedzy i
doświadczenia (cz. III pkt 1 lit. a SIWZ) należy odwołać się do wcześniejszych rozważań
związanych ze złożeniem przez Trakcję nieprawdziwych oświadczeń - w odniesieniu do
„torowiska" na zadaniu w Grudziądzu oraz w odniesieniu do węzła rozjazdów na zadaniu w
Gdańsku. Niezależnie od tego, że uzasadnia to wykluczenie na podstawie art. 24 ust. 1 pkt
17, także powinno nastąpić wykluczenie w takiej sytuacji w zakresie art. 24 ust. 1 pkt 12 (i to
nawet gdyby nie uznać zarzutu nr 3 - wszak w tym zakresie wykonawca był już wzywany w
trybie art. 26 ust. 3 PZP w dacie 27 kwietnia 2018 r.)

ZARZUT DOT
YCZĄCY ZANIECHANIA ODTAJNIENIA

Odwołujący wskazał, że postępowanie o prowadzenie zamówienia publicznego jest jawne, a
utajnienie określonych dokumentów może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy stanowią one
tajemnicę przedsiębiorstwa. Za tą z całą pewnością nie można uznać informacji, jakie są
jawne, a za takie należy uznać dokumenty dotyczące realizacji innych zadań publicznych,
skoro każdy podmiot jest w stanieje uzyskać w ramach przepisów, które przewidują dostęp do
informacji publicznych (jak zresztą ZUE uzyskało je od gminy - miasta Grudziądz po
skierowaniu odpowiedniego wniosku). Tym samym nie ma żadnych podstaw do tego, by
informacje takie były utajnione.

Izba ustaliła co następuje:

Iz
ba postanowiła dopuścić w poczet materiału dowodowego następujące dokumenty: (i)
specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz ze zmianami (dalej „SIWZ”) na okoliczność
ustalenia przedmiotu zamówienia i warunków udziału w postępowaniu; (ii) informacje o
wynikach postępowania z dnia 8 maja 2018 r. na okoliczność ustalenia wyników postepowania
przetargowego; (iii) wniosek
Odwołującego o odtajnienie dokumentów z dnia 10 maja 2018 r.
oraz odpowiedź Zamawiającego z dnia 15 maja 2018 r.; (iv) wezwania skierowane przez
Zamawiającego do Przystępującego z dnia 29 marca 2018 r., 3 kwietnia 2018 r., 17 kwietnia
2018 r., 26 kwietnia 2018 r., 27 kwietnia 2018 r. oraz odpowiedzi Przystępującego z dnia 30
marca 2018 r., 12 kwietnia 2018 r., 24 kwietnia 2018 r., 27 kwietnia 2018 r. oraz 30 kwietnia
2018 r.
– na okoliczność ustalenia treści wezwania oraz złożonych odpowiedzi i dokumentów;
(v) ofertę Przystępującego na okoliczność ustalenia jej treści;, (vi) mail z ZIKIT z przesłaniem
dokumentacji postępowania w tym dokumentów dotyczących Przystępującego; (vii) wniosek o

dostęp do informacji publicznej kierowany do gminy-miasta Grudziądz wraz odpowiedź gminy-
miasta Grudziądz, wiadomość mailowa kierowana do gminy-miasta Grudziądz z prośbą o
dalsze dane wraz z odpowiedzią - p. K.W., protokół odbioru nr 23 wraz z rozliczeniem
konsorcjum, kosztorys powykonawczy na z
adanie w Grudziądzu, referencje w Inwestycji w
Grudziądzu z przypisanymi pozycjami z kosztorysu powykonawczego – dokumenty na
okoliczność wykazania zakresu jak i rodzaju prac wykonanych przez TOR – KAR - SSON sp.
z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Grudziądzu; (viii) dokumentacja projektowa na zadanie w
Gdańsku (fragment PFU oraz plan sytuacyjny), kosztorys powykonawczy z naniesionymi
zakresami robót partnerów konsorcjum – na okoliczność wykazania rodzaju prac wykonanych
przez TOR
– KAR – SSON sp. z o.o. w ramach Inwestycji w Gdańsku; (ix) kopię faktury VAT
nr 83/EL/B/2014 r., aneks nr 4 z dnia 11 lutego 2013 r. do umowy konsorcjum zawartej w
Świeciu w dniu 19 czerwca 2012 r. wraz z załącznikiem nr 3, umowy o pracę zawarte pomiędzy
p. D.G. a TOR
– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. oraz pomiędzy p. D.G. a Z.K. – dokumenty na
okoliczność wykazania faktycznego zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON sp.
z o.o. sp.k. w ramach Inwe
stycji w Grudziądzu; (x) publikacja pn. „Rozwój infrastruktury i
układu geometrycznego torowisk tramwajowych, jako istotny element postępu w miejskim
transporcie szynowym” oraz kopię fotografii linii tramwajowej – na okoliczność wykazania, że
TOR
– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Gdańsku wykonał węzeł rozjazdów.

Izba oddaliła wniosek dowodowy Odwołującego o powołanie biegłego. W ocenie Izby, materiał
dowodowy zgromadzony w sprawie stanowi wystarczające i wiarygodne źródło informacji
koniecznych do rozstrzygnięcia zasadności podniesionych zarzutów.

Na podstawie p
owyższych dokumentów Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Przebudowa ciągu ulic Królewska, Podchorążych,
Bronowicka w Krakowie wraz z przebudową torowiska tramwajowego, sieci trakcyjnej,
odwodnieniem,
oświetleniem i przebudową kolidującej infrastruktury technicznej”.

Zgodnie z cz. III pkt 1 lit. a SIWZ
o zamówienie mogą ubiegać się tylko tacy wykonawcy, którzy
legitymują się odpowiednim doświadczeniem w postaci zrealizowania w ostatnich 5-ciu latach
przed upływem terminu składania ofert co najmniej dwóch robót budowlanych w zakresie
przebudowy lub budowy drogi wraz z wy konaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji
bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową o długości minimum 1000 metrów
pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną (cz. III pkt 1 lit. a SIWZ).
Zamawiający jednocześnie dodał, że wymienione zakresy mogą być wykonane w ramach
różnych zadań.

Izba ustaliła, że Przystępujący celem wykazania spełnienia przedmiotowego wykazu powołała
się na zasoby w postaci doświadczenia TOR-KAR-SSON sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w
Warszawie
(dalej „Użyczający”), który to podmiot zobowiązał się od oddania Trakcji zasobów
w określonym w zobowiązaniu zakresie (k. 30 oferty Trakcji). Podmiot ten wskazał w swoim
zobowiązaniu z dnia 8 lutego 2018 r., że oddał Trakcji zasoby „w następującym zakresie: -
doświadczenie opisane w referencjach dotyczących wykonanego zadania pn. Modernizacja
sieci tramwajowej w Grudziądzu“ - doświadczenie opisane w referencjach dotyczących
wykonanego zadania pn. „Wykonanie remontu i rozbudowy trasy tramwajowej wraz z układem
torowym w ciągu al. Solidarności na odcinku od ul. Jagiellońskiej do ul. Targowej oraz trasy
tramwajowej w ciągu ul. Targowej na odcinku od ul. Kijowskiej do ul. Białostockiej w Warszawie
-
doświadczenie opisane w referencjach dotyczących wykonanego zadania polegającego na
wykonaniu remontu torowisk tramwajowych na terenie miasta Poznania: a) pętli tramwajowej
Ogrody -
dwa tory o łącznej długości 140 mpt oraz przylegające do nich dwa perony dla
wsiadających b) linii dwutorowej w ciągu ulicy Zwierzynieckiej o długości 699 mpt wraz z
węzłem rozjazdowym Gaj owa" oraz dwoma peronami tramwajowo- autobusowymi przystanku
„Zeylanda 4”.

Izba ustaliła, że z uwagi na fakt, że do oferty przedmiotowe zobowiązanie pochodzące od
TOR-KAR-
SSON nie było przedstawione w oryginale, Przystępujący został wezwany w dacie
29 marca 2018 r. w
trybie art. 26 ust. 3 PZP do uzupełnienia i przedłożenia tego dokumentu,
co też uczyniła pismem, które wpłynęło do Zamawiającego w dniu 30 marca 2018 r.

Pismem z dnia 3 kwietnia 2018 r
. Zamawiający wezwał Przystępującego do złożenia
dokumentów w trybie art. 26 st. 1 ustawy Pzp w zakresie wykazania spełnienia warunku
dotyczącego wiedzy i doświadczenia. Pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. Przystępujący złożył
dokumenty i oświadczył, iż spełnia w/w wymogi dot. doświadczenia poprzez następujące
inwestycje:

a)
w odniesieniu do zadania z Grudziądza (dalej „Inwestycja w Grudziądzu”) - celem
wykazania doświadczenia odnośnie „przebudowy drogi wraz z wykonaniem torowiska
tramwajowego o konstrukcji bez
podsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową
o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów i siecią
trakcyjną” (wszystkie 3 zakresy)
b) b) w odniesieniu do zadania z Warszawy -
celem wykazania doświadczenia odnośnie
przebudowy drogi wraz z wy konaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji
bezpodsypkow
ej z nawierzchnią asfaltową lub betonową o długości minimum 1000
metrów pojedynczego toru wraz z siecią trakcyjną (zakres pierwszy i trzeci)

c) c) w odniesieniu do zadania z Poznania -
celem wykazania doświadczenia odnośnie
przebudowy węzła rozjazdów (zakres drugi).

Izba ustaliła, że w złożonych dokumentach Przystępujący oświadczył, że Inwestycja w
Grudziądzu spełnia wszystkie 3 zakresy (torowisko o odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i
długości, węzeł i sieć trakcyjną), zadanie z Warszawy pierwszy i trzeci zakres (torowisko o
odpowiedniej konstrukcji, nawierzchni i długości i sieć trakcyjną), a z Poznania zakres drugi
(węzeł rozjazdów), a tym samym Trakcja spełniała wymogi stawiane przez Zamawiającego.

Izba ustaliła, że pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. Zamawiający zwrócił się do
Przystępującego o złożenie wyjaśnień jaki zakres prac został wykonany przez
Przystępującego na zadaniu w Grudziądzu. Pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r. Przystępujący
oświadczył, iż w ramach zadania w Grudziądzu wykonał wyłącznie przebudowę torowiska
tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej i nawierzchnia betonową/asfaltową o długości
2.953 metrów pojedynczego toru. Treść wyjaśnień oraz załącznik zostały zastrzeżone jako
dokument
y zawierające informacje stanowiące tajemnice przedsiębiorstwa.

Izba ustaliła, że pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r. Zamawiający wezwał Przystępującego do
uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w zakresie wiedzy i
doświadczenia. Pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. Przystępujący złożył wyjaśnienia składając
nowe zobowiązanie Użyczającego (z datą 8 lutego 2018 r.), w którym weryfikacji i zmianie
ulegał zakres prac dotyczących zadania w Grudziądzu oraz wskazano dodatkowe zadanie pn.
„1. Budowa linii tramwajowej Siedlce - Pomorska Kolej Metropolitalna. Zadanie 1.2 Odcinek
od ul. F. Rakoczego do ul. Myśliwskiej, w ramach Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej
-
etap IIIb, 2. Budowa obiektów przy przystanku PKM „Brętowo” w ramach Gdańskiego
Projektu Komunikacji Miejskiej - etap IIIb, 3. Przebudowa kanalizacji sanitarnej w ul.
Bulońskiej" (dalej „Inwestycja w Gdańsku”).

Izba ustaliła, że pismem z dnia 10 maja 2018 r. Odwołujący zwrócił się do Zamawiającego o
odtajnienie wyjaśnień Przystępującego z dnia 24 kwietnia 2018 r. Zamawiający pismem z dnia
15 maja 2018 r. poinformował Odwołującego o odtajnieniu treści wyjaśnień wraz z kopią
uprawnień p. M.S.. Pozostała część załączonych dokumentów nie została odtajniona.

Izba ustaliła, że Zamawiający pismem z dnia 8 maja 2018 r. poinformował wykonawców o
wynikach postępowania przetargowego. Za najkorzystniejszą została uznana oferta
Przystępującego. Oferta Odwołującego została skalsyfikowana na miejscu drugim.

Izba zważyła co następuje:

W pierwsz
ej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołujący wykazał przesłanki dla wniesienia
odwołania określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, tj. posiadanie interesu w uzyskaniu danego
zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego
przepisów Pzp. Oferta Odwołującego została zaklasyfikowana na miejscu drugim. W
przypadku
potwierdzenia się zarzutów bezpodstawnego wyboru oferty Przystępującego jako
najkorzystniejszej, Odwołujący ma szanse na uzyskanie zamówienia.

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp

W ocenie Izby Zamawiający błędnie uznał, iż nie ziściły się przesłanki do wykluczenia
Przystępującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Zgodnie z
przywołaną regulacją Zamawiający wyklucza z postępowania wykonawcę, który w wyniku
lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd
zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Celem powyższej regulacji jest ochrona
zamawiającego przed nieuczciwym, jak również nieprofesjonalnym działaniem wykonawców,
którzy decydując się na udział w postępowaniu winni dołożyć należytej staranności w
weryfikacji składanych dokumentów, szczególnie tych, które otrzymali od osób trzecich.
Ustawodawca w pkt 17 art. 24 ust. 1 wskazuje, iż wykluczenie wykonawcy następuje w
przypadku, gdy spełnione są następujące przesłanki: po pierwsze zostanie wykazane, iż
wykonawca przekazał toku postępowania przetargowego informacje wprowadzające
zamawiającego w błąd; po drugie działanie takie było wynikiem co najmniej lekkomyślności
lub niedbalstwa wykonawcy; po trzecie takie działanie winno mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Podstawa
wykluczenia określona w art. 24 ust. 1 pkt 17 może być zastosowana wtedy, gdy działanie
wykonawcy cechuje
wina nieumyślna. Należy brać pod uwagę obydwie postaci winy
nieumyślnej, czyli niedbalstwo i lekkomyślność.

W
ykazanie wykonawcy niedbalstwa czyli niedołożenia należytej staranności przy podawaniu
zamawiającemu wprowadzających w błąd informacji należy mieć na uwadze art. 355 § 1 kc,
zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach
danego rodzaju (należyta staranność). Przypisanie określonej osobie niedbalstwa jest
uzasadnione tylko wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym miejscu i czasie w sposób

odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności (por. uzasadnienie wyroku
Sądu Najwyższego z 10 marca 2004 r., sygn. akt IV CK 151/03). Przy czym wzorzec należytej
staranności ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany niezależnie od osobistych
przymiotów i cech konkretnej osoby, a jednocześnie na poziomie obowiązków dających się
wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz konkretnych okoliczności
(por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 23 października 2003 r., sygn. akt V CK
311/02). Dodatkowo w stosunku do profesjonalistów miernik ten ulega podwyższeniu, gdyż art.
355 § 2 kc precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego
działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej
działalności. Za takiego profesjonalistę należy również uznać, co do zasady, wykonawcę
ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego. Należyta staranność profesjonalisty
nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu,
aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości. Podkreślić
należy, że pojęcie należytej staranności implikuje element działania, podejmowania pewnych
czynności, jakich można się spodziewać od uczestnika obrotu profesjonalnego.

Przenosząc powyższe rozważania na analizowany stan faktyczny wskazać należy, iż
spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. W ocenie Izby
działaniu Przystępującego w toku postępowania należy przypisać co najmniej niedbalstwo
skutkujące wprowadzeniem Zamawiającego w błąd co do spełnienia warunków udziału w
postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia, co miało istotny wpływ na decyzję
Zamawiającego, gdyż doprowadziło do wyboru oferty wykonawcy, który podał nieprawdziwe
informacje co do posiadanego doświadczenia zdobytego w związku z realizacją Inwestycji w
Grudziądzu, a w konsekwencji do wyboru oferty Przystępującego jako najkorzystniejszej.
Uznając zasadność zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp Izba wzięła pod uwagę
następujące okoliczności faktyczne sprawy.

Po pierwsze wskazać należy, że Przystępujący w celu wykazania spełnienia warunku udziału
w postępowaniu określonego w cz. III pkt 1 lit. a SIWZ w odpowiedzi na wezwanie
Zamawiającego z dnia 3 kwietnia 2018 r. do złożenia dokumentów na podstawie art. 25 ust. 1
ustawy Pzp przedłożył, zgodnie z załącznikiem nr 3 do SIWZ, tabelę wskazując, jakie
doświadczenie posiada w celu wykazania spełnienia w/w warunku. Nie budzi, w ocenie Izby,
żadnych wątpliwości interpretacyjnych, w jaki sposób Przystępujący określił, która ze
wskaza
nych w tabeli inwestycji dotyczą poszczególnych wymagań Zamawiającego.
Przystępujący bowiem po wskazaniu nazwy zrealizowanej inwestycji, wprowadził znak
interpunkcyjny „ - „ i sprecyzował rodzaj nabytego doświadczenia w ramach danej inwestycji.
W zakresie kwestionowanej Inwestycji w Grudziądzu Przystępujący wskazał „….- przebudowa

drogi wraz z wykonaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z
nawierzchnią betonową/asfaltową o długości 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem
rozjazdów i siecią trakcyjną”. W tożsamy sposób Przystępujący opisał doświadczenie
związane z realizacją zamówienia na rzecz Tramwajów Warszawskich sp. z o.o. Sposób opisu
obu inwe
stycji jest tożsamy i koreluje z określonym zakresem wymaganego doświadczenia
wskazanego w SIWZ.

Dalej wskazać należy, że Przystępujący złożył wraz z dokumentami potwierdzającymi
posiadane doświadczenie zobowiązanie TOR – KAR – SON sp. z o.o. sp.k. do oddania
Przystępującemu do dyspozycji doświadczenia zdobytego podczas realizacji Inwestycji w
Grudziądzu oraz Poświadczenie wydane przez Prezydenta Miasta Grudziądz dotyczące
zakresu prac wykonanych przez konsorcjum firm: Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów
sp. z o.o., Przedsiębiorstwo TOR – KAR – SSON Z.K. oraz TOR – KAR – SSON sp. z o.o.,
sp.k.
Słusznie postąpił Zamawiający wzywając Przystępującego do złożenia wyjaśnień, jaki
zakres prac został wykonany przez TOR-KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w
Grudziądzu. Z poświadczenia bowiem wynikało, że inwestycja była realizowana przez trzy
podmioty działające w ramach konsorcjum, zaś w wykazie posiadanego doświadczenia
Przystępujący wskazał, że w ramach Inwestycji w Grudziądzu wykonał zarówno przebudowę
drogi, jak i torowisko z węzłem rozjazdów i siecią trakcyjną.

W odpowiedzi na wezwanie
Zamawiającego Przystępujący zmieniał swoje pierwotne
stanowisko i w
skazał, że w ramach Inwestycji w Grudziądzu wykonał wyłącznie jedną robotę
tj. torowisko. Oznacza to, w ocenie Izby, iż Przystępujący składając pierwotne oświadczenie o
spełnieniu warunków udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia i powołując
się na doświadczenie w ramach Inwestycji w Grudziądzu przedstawił stan rzeczy niezgodny z
rzeczywistością. Składając bowiem tabelę z wykazem doświadczenia – stanowiącą załącznik
nr 3 do SIWZ, Przystępujący oświadczył nieprawdę co do spełnienia wymogów w zakresie
posiadania wymaganego doświadczenia. Oświadczył bowiem, że w ramach Inwestycji w
Grudziądzu TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. uzyskało doświadczenie zarówno w zakresie
realizacji torowiska w konstrukcji bezpodsypkowej, jak i węzeł rozjazdów i sieci trakcyjnej.
Tymczasem w piśmie z dnia 24 kwietnia 2018 r. wykonawca oświadczył, że w ramach w/w
inwestycji TOR
– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. realizowało wyłącznie torowisko o konstrukcji
bezpodsypkowej.

W ocenie Izby powyższemu działaniu Przystępującego przypisać należy co najmniej
niedbalstwo, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Niedbalstwo czyli niedołożenie
należytej staranności przejawiało się w tym, iż Przystępujący składając tabelę z wykazem

doświadczenia oraz zobowiązanie TOR – KAR – SSON sp. z o.o., do oddania do dyspozycji
doświadczenia zdobytego podczas realizacji Inwestycji w Grudziądzu nie podjął żadnych
działań zmierzających do weryfikacji, jaki był rzeczywisty zakres prac wykonanych przez
podmiot u
życzający, a w związku z tym czy możliwe i uzasadnione jest złożenie oświadczenia
o spełnieniu warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w cz. III pkt 1 lit. a SIWZ. Izba
stoi na stanowisku, iż wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia, jako podmioty
profesjonalne, zobowiązane są do weryfikacji zakresu doświadczenia posiadanego przez
podmioty użyczającego swoich zasobów, nie zaś do biernego i bezrefleksyjnego
przedkładania dokumentów otrzymanych od podmiotów trzecich. Miernik należytej
staranności, jaki przypisać można wykonawcom uczestniczącym w postępowaniach
przetargowych obejmuje swoim zakresem weryfikację składanych dokumentów pod względem
ich prawdziwości, również w sytuacji, gdy pochodzą one od osób trzecich. Nałożenie takiego
obowiązku na wykonawców jest obiektywnie uzasadnione potrzebą rzeczywistej weryfikacji
zdolności i doświadczenia podmiotów trzecich działających, jako podwykonawcy w ramach
realizacji zam
ówień i obiektywnie wykonalne przez podmiot ubiegający się o realizację
zamówienia. Podkreślić należy, że pojęcie należytej staranności implikuje element działania,
podejmowania pewnych czynności, jakich można się spodziewać od uczestnika obrotu
profesjonalnego. W analizowanym zaś stanie faktycznym Przystępujący w żaden wiarygodny
sposób nie wyjaśnił przyczyn złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą, co do zakresu
doświadczenia posiadanego przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. Skoro Przystępujący mógł
w ciągu jednego tygodnia tj. od otrzymania wezwania od Zamawiającego w dniu 17 kwietnia
2018 r., gdy Zamawiający wniósł o wyjaśnienie, wyjaśnić jaki zakres prac był wykonany
podczas Inwestycji w Grudziądzu przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k., to nie sposób
mówić o dochowaniu należytej staranności na etapie przygotowywania oferty skoro ogłoszenie
o zamówieniu ukazało się w dniu 12 stycznia 2018 r., a termin składania ofert upływał w dniu
27 marca 2018 r., a Przystępujący nie podjął żadnych czynności w celu ustalenia, jakie
dokładnie doświadczenie będzie mu udostępnione przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.
Nie sposób zatem uznać, że w dacie składania oświadczenia o spełnieniu warunków udziału
w postępowaniu Przystępujący działał z należytą starannością. Tym samy, Izba uznała, że
swoim działaniem Przystępujący wypełnił przesłanki zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp.

Podkreślić w tym miejscu należy, że za niewiarygodne Izba uznała twierdzenia
Przystępującego, iż w tabeli z doświadczeniem opisał tylko ogólnikowo zakres wszystkich
wykonanych prac w ramach Inwestycji w Grudziądzu, a ich konkretny zakres został
wyszczególniony w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego. Takie działanie prowadziłoby
do precyzowania posiadanego doświadczenia na etapie wyjaśnień i rodziłoby ryzyko

dostosowywania i interpretacji złożonych przez wykonawców dokumentów do zaistniałych
okoliczności faktycznych. To na wykonawcy spoczywa obowiązek precyzyjnego określenia i
wyspecyfikowania w składanych dokumentach, jakie doświadczenia posiada w realizacji
inwestycji,
na które się powołuje i w jakim zakresie odpowiada to wymaganiom Zamawiającego
wskazanym w SIWZ.

Dalej podkreślić należy, że brak jest jakichkolwiek obiektywnych przesłanek uzasadniających
stanowisko Przystępującego, jakoby TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. miał prawo
powoływać się również na doświadczenie w wykonaniu prac związanych z węzłem rozjazdów
oraz siecią trakcji w Inwestycji w Grudziądzu. Jak wyjaśnił Przystępujący w złożonym piśmie
procesowym, choć formalnie Przystępujący nie był odpowiedzialny za wykonanie tych prac, to
jednak jego pracownicy czynnie uczestniczyli w ich realizacji. Okoliczności tych jednak
Przystępujący w żaden sposób nie wykazał na rozprawie. Złożony do akt sprawy dowód w
postaci umów o pracę zawartych zarówno przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. jak i p.
Z.K. z p. D.G. na okoliczność wykazania zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON
sp. z o.o. sp.k., jest wyłącznie dowodem na potwierdzenie, że p. G. jest zatrudniony u obu
przedsiębiorców jako kierownik robót w Gdańsku. Okoliczność ta nie ma, w ocenie Izby,
żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia zakresu prac faktycznie wykonanych przez TOR – KAR
– SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Grudziądzu. Przedłożony przez
Przystępującego aneks do umowy konsorcjum wraz z załącznikiem nr 3 potwierdza
twierdzenia Odwołującego, który wykazał, że prace wykonane przez Przystępującego i
wskazane w załączniku nr 3 nie obejmowały swoim zakresem wykonania prac, jakich wymagał
Zamawiający. W ocenie Izby, mając na uwadze powyższe, jak również zmianę oświadczenia
Przystępującego, co do zakresu prac jakie TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonało w
ramach Inwestycji w Grudziądzu (vide: pismo z dnia 24 kwietnia 2018 r.) zasadne jest
przyjęcie, iż podmiot użyczający zasoby tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonywał
prac związanych z węzłem rozjazdów oraz siecią trakcyjną wskazanych przez
Przystępującego w tabeli z wykazem doświadczenia w ramach Inwestycji w Grudziądzu.
Przystępujący nie udowodnił, iż prace te były faktycznie wykonane przez TOR – KAR – SSON
sp. z o.o. sp.k. Zgodnie zaś z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4
maja 2017 r. C-387/14 ws. Esaprojekt

„…wykonawca nie może polegać do celów wymaganego
przez instytucję zamawiająca doświadczenia, na realizacji świadczeń przez innych członków
grupy wykonawców, w których realizacji faktycznie i konkretnie nie brał udziału”.

Dalej rozstrzygnięcia wymagało czy w ramach Inwestycji w Grudziądzu podmiot, na którego
zasoby powołał się Przystępujący tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonał torowisko o
długości minimum 1000 metrów o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub

betonową. Analiza dowodów złożonych w sprawie nie daje podstaw do przyjęcia, iż takie prace
zostały wykonane przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k w ramach Inwestycji w
Grudziądzu. Na wstępie wskazać należy, że brzmienie SIWZ odnośnie wymaganego
doświadczenia związanego z wykonaniem torowiska, wbrew stanowisku Przystępującego jak
i samego Zamawiającego, nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Sam Zamawiający wskazał
bowiem, iż torowisko ma być wykonane w „konstrukcji bezpodsypkowej”. Nie sposób więc
twierdzić, że w celu spełnienia powyższego wymagania wystarczające było wykazanie się
doświadczeniem w ułożeniu samych torów. Zamawiający wymagał bowiem doświadczenia w
konstrukcji torowiska w odpowiedniej technologii.

Z dokumentu złożonego przez Przystępującego jako dowód w sprawie tj. publikacji pn.
„Rozwój konstrukcji i układu geometrycznego torowisk tramwajowych, jako istotny element
postępu w miejskim transporcie szynowy” wynika, iż konstrukcja torowiska to układ warstw, na
które składają się następujące zasadnicze elementy: (i) nawierzchnia torowa: (ii) zabudowa
torowiska; (iii) podbudowa torowiska; (iv) separacja torowiska; (v) odwodnienie torowiska; (vi)
podłoże gruntowe. Dowody złożone przez Odwołującego potwierdziły, iż TOR – KAR – SSON
sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w Grudziądzu nie wykonał torowiska w konstrukcji
bezpodsypkowej. Izba uznała za wiarygodnie przedłożone przez Odwołującego protokoły
rozliczeniowe (kosztorysy rozliczeniowe), jakie wykonawca uzyskał w ramach dostępu do
informacji publicznej od Prezydenta Miasta Grudziądz. Z analizy przedstawionej przez
Odwołującego w sposób wiarygodny wynika, że TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.
wykonywał prace wyłącznie w ramach zadania nr III i IV, gdyż jego udział w powstałych
zakresach wynosił zero. Jak wykazał Odwołujący, w zakresie zadania nr IV wykonywane były
wyłącznie prace w konstrukcji podsypkowej, co wyklucza możliwość powoływania się na takie
doświadczenie, z uwagi na brzemiennie warunku udziału w postępowaniu. Z kolei, jak wykazał
Odwołujący, zadanie nr III zostało podzielone na dwie części. Zadanie nr II obejmował odcinek
prac „odcinek 1B – ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Tarpno”, zadanie nr III obejmowało
zaś Roboty torowe, odcinek 1B – ul. Stara, Wybickiego, Legionów, pętla Trapno. Jak wykazał
Odwołujący prace dotyczące nawierzchni torowiska związane z zabudową asfaltową lub
betonową znalazły się części II (Roboty drogowe odcinek 1B – ul. Stara, Wybickiego,
Legionów, pętla Tarpno), gdzie udział TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wyniósł zero. Tym
samym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. wykonał
nawierzchnię torowiska, skoro jego udział w tych pracach wynosił zero. W ocenie Izby
wykonanie nawierzchni torowiska jest elementem konstrukcji torowiska i brak wykonania
powyższego zakresu prac przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. uprawnia do stwierdzenia, iż
wykonawca ten w ramach Inwestycji w Grudziądzu nie zdobył doświadczenia wymaganego
przez Zamawiającego.

Podobnie Odwołujący wykazał, że TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonał podbudowy
torowiska, która została wykonana na ramach zadania nr II, gdzie udział TOR – KAR – SSON
sp. z o.o. sp.k. na podstawie kosztorysów rozliczeniowych wynosił zero. Na marginesie
wskazać należy, że Przystępujący nie przeprowadził żadnego kontr - dowodu do analizy
zakresu prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. w ramach Inwestycji w
Grudziądzu zawartej w odwołaniu. Analiza ta zawiera szczegółowe omówienie zakresu prac,
z powołaniem się na kosztorys rozliczeniowy. Izba uznała powyższą dokumenty i opartą na
nich analizę za wiarygodny dowód w sprawie. Dowód złożony w zakresie powyższego zarzutu
przez Przystępującego tj. kopia faktury VAT 83/ELB/2014 nie potwierdza, że TOR – KAR –
SSON sp. z o.o. sp.k. wykonała w ramach Inwestycji w Grudziądzu torowisko w konstrukcji
bezpodsypkowej. Z treści przedłożonego dokumentu wynika jedynie, że TOR – KAR – SSON
sp. z o.o. dokonało ułożenia toru o długości 311 m., co w żaden sposób nie odpowiada
spełnieniu warunku udziału w postępowaniu określonego w SIWZ.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wskazać należy, że Przystępujący dwukrotnie złożył
oświadczenie, że spełnia warunek udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia
poprzez skorzystanie z zasobów podmiotu trzeciego tj. TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.,
który legitymuje się doświadczeniu w wykonaniu torowiska o długości minimum 1000 metrów
o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową lub betonową (tj. w złożonym
oświadczeniu o posiadanym doświadczeniu tabeli z doświadczeniem oraz w piśmie z dnia 24
kwietnia 2018 r.). Tym samym Przystępujący dwukrotnie przekazał Zamawiającemu
nieprawdziwe informacje, które miały wpływ na wynik postępowania, gdyż ofertą
Przystępującego został wybrana jako najkorzystniejsza pomimo, iż wykonawca ten nie spełnia
warunków udziału w postępowaniu. Powyższe okoliczności uprawnią do stwierdzenia, iż
zaistniały przesłanki wykluczenia Przystępującego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp, gdyż wykonawca ten co najmniej w wyniku niedbalstwa i niedochowania należytej
staranności przekazał Zamawiającemu informacje, które wprowadziły go w błąd co do
spełniania przez Przystępującego warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i
doświadczenia, co miało istotny wpływ na decyzję o wyborze oferty najkorzystniejszej. Jak
Izba wskazała powyższej, obowiązkiem Przystępującego było przeprowadzenie weryfikacji
zakresu posiadanego przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp. z o.o. doświadczenia, jakie
miało być udostępnione, nie zaś bezrefleksyjne przyjmowanie oświadczeń podmiotu trzeciego,
bez poddania ich analizie i weryfikacji.

Co się zaś tyczy doświadczenia TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. zdobytego w ramach
Inwestycji w Gdańsku, to w ocenie Izby, zakres prac wykonanych przez TOR – KAR – SSON

sp. z o.o. sp.k. nie uprawnia do przyjęcia, iż podmiot ten wykonał węzeł rozjazdów. Wskazać
należy, że Zamawiający wymagał m.in. legitymowaniem się doświadczeniem w wykonaniu
węzła rozjazdów. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się do rozstrzygnięcia dwóch kwestii:
po pierwsze czy wykonanie 4 sztuk rozjazdów jednotorowych pojedynczych może być uznane
za węzeł rozjazdów oraz czy węzeł rozjazdów musiał być wykonany na torowisku
bezpodsypkowym. Izba uznała po pierwsze, że w ramach Inwestycji w Gdańsku TOR – KAR
– SSON sp. z o.o. sp.k. nie wykonało węzła rozjazdów. Definicja węzła rozjazdów zawarta
została w publikacji pn. „Rozwój konstrukcji i układu geometrycznego torowisk tramwajowych,
jako istotny element postępu w miejskim transporcie szynowy” złożonej przez Przystępującego
jako dowód w sprawie. Stanowi ona, że węzeł rozjazdów to układ rozjazdów i skrzyżowań
torów tramwajowych umożliwiających połącznia lub/i skrzyżowanie się tras tramwajowych.
Definicji tej nie kwestionowała żadna ze stron. Przyjąć więc należy, że konstrukcja węzła
rozjazdów musi uwzględniać co najmniej dwie trasy tramwajowe. Definicja bowiem odnosi się
do krzyżowania „tras tramwajowych”, co należy interpretować jako krzyżowanie się co najmniej
dwóch lub więcej tras. Definicja zaś trasy tramwajowej została wskazana pkt III.4 przywołanej
publikacji i stanowi, że trasa tramwajowa to przebieg na określonym obszarze torowiska
tramwajowego wraz z przynależną do niego infrastrukturą obejmujące urządzenia energetyki
trakcyjnej, urządzenia sterowania ruchem po torowisku, przystani tramwajowe i inne obiekty
powiązanie konstrukcyjnie i/lub funkcjonalnie z torowiskiem. Trasę tramwajową charakteryzuje
układ geometryczny (trasa jednotorowa, dwutorowa), lokalizacja słupów trakcyjnych oraz
rodzaje torowiska. Dalej wskazać należy, że z referencji przedstawionych przez
Przestępującego z dnia 30 kwietnia 2018 r. wynika, że TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.
wykonał w ramach Inwestycji w Gdańsku linię tramwajową, w skład której wchodziły 4 sztuki
rozjazdów jednotorowych pojedynczych. Nie wypełnia to, w ocenie Izby, wymogu zawartego
w definicji węzła rozjazdów. Nie sposób bowiem wywieść, iż mamy do czynienia z jakimkolwiek
krzyżowaniem dwóch tras tramwajowych. Dowód złożony przez Przystępującego tj. zdjęcia
torowiska wykonanego przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k. potwierdza jedynie, iż w
ramach jednej trasy tramwajowej dwutorowej zostały zamontowane 4 pojedyncze rozjazdy,
które umożliwiają przejście z jednego toru na drugi. Nie sposób jednak powyższych rozjazdów
zakwalifikować jako skrzyżowania się tras tramwajowych.

Co do drugiej spornej kwestii dotyczącej wymogu legitymowania się doświadczeniem w
konstrukcji węzła rozjazdów na torowisku bezpodsypkowym, to Izba uznała, że w świetle
postanowień SIWZ doświadczenie związane z realizacją węzła rozjazdów odnosiło się do
torowiska bezpodsypkowego. Izba nie podziela stanowiska Przystępującego, iż z uwagi na
fakt, że Zamawiający dopuścił możliwość wykazania się wymaganym zakresem
doświadczeniem w ramach różnych zadań, uprawniało to wykonawcę na powoływanie się

realizację węzła rozjazdów na jakimkolwiek torowisku. Interpretacja postanowień SIWZ musi
uwzględniać przedmiot zamówienia, jak również całość zapisów dotyczących poszczególnych
wymogów stawianych przez Zamawiającego. W przedmiotowym postępowaniu przetargowym
Zamawiający wymaga realizacji torowiska w konstrukcji bezpodsypkowej. W opisie warunku
dotyczących wiedzy i doświadczenia Zamawiający również wymagał wykazania się
doświadczeniem w realizacji torowiska o konstrukcji bezpodsypkowej wraz z węzłem
rozjazdów. W konsekwencji oczywistym jest dla Izby, że poszczególne zakresy doświadczenia
miały być uzyskane przez wykonawców podczas realizacji torowisk o konstrukcji
bezpodsypkowej. Dotyczy to również węzła rozjazdów, który jednoznacznie został połączony
przez Zamawiającego w opisie warunku udziału w postępowaniu z torowiskiem o konstrukcji
bezpodsypkowej. Wykonanie poszczególnych zakresów robót w ramach odrębnych zadań nie
oznacza dowolności w ich dobrze przez wykonawcę, w oderwaniu od brzmienia warunku
udziału w postępowaniu. Podkreślić również należy, że Przystępujący nie przedstawił żadnej
argumentacji co do odmiennego rozumienia zapisów SIWZ. Możliwości wykazania spełnienia
warunku udziału w postępowaniu dotyczącego wiedzy i doświadczenia w odrębnych
zadaniach nie uprawnia do interpretacji wymagań Zamawiającego w oderwaniu od przedmiotu
zamówienia jak i brzmienia samego warunku.

W ocenie Izby Przystępujący nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu w
zakresie wiedzy i doświadczenia dotyczącego budowy węzła rozjazdów poprzez powoływanie
się na realizację przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k Inwestycji w Gdańsku. Izba uznała
jednakże, że w tym przypadku Przystępujący nie naruszył art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Izba uznała bowiem, że wykonawca mógł odmiennie zinterpretować postanowienia SIWZ, co
mogło uzasadniać złożenie dokumentów niepotwierdzających posiadania wymaganej wiedzy
i doświadczenia.

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22d ust. 1 w zw. z cz. III pkt 1
lit. a) SIWZ

W ocenie Izby zarzut potwierdził się. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp Zamawiający
wyklucza z postępowania wykonawcę, który nie wykazał spełnienia warunków udziału w
postępowaniu.

Jak zostało wskazane powyższej, zgodnie z postanowieniami SIWZ o zamówienie mogli
ubiegać się tylko tacy wykonawcy, którzy legitymują się odpowiednim doświadczeniem w
postaci zrealizowania w ostatnich 5-ciu lat
ach przed upływem terminu składania ofert co
najmniej dwóch robót budowlanych w zakresie przebudowy lub budowy drogi wraz z wy
konaniem torowiska tramwajowego o konstrukcji bezpodsypkowej z nawierzchnią asfaltową
lub betonową o długości minimum 1000 metrów pojedynczego toru wraz z węzłem rozjazdów
i siecią trakcyjną (cz. III pkt 1 lit. a SIWZ).

Przystępujący nie wykazał, iż posiada powyższe doświadczenie. Powołał się bowiem na
zasoby podmiotu trzeciego tj. TOR
– KAR – SSON sp. z o.o. sp.k., który to wykonawca
zobowiązał się oddać do jego dyspozycji wiedzę i doświadczenie zdobyte podczas realizacji
Inwestycji w Grudziądzu oraz Inwestycji w Gdańsku. Jak zostało rozstrzygnięte przez Izbę
powyżej, obie inwestycje nie spełniają wymagań dotyczących doświadczenia zawartych w
SIWZ. Z uwagi na brak możliwości powtórnego wezwania Przystępującego do uzupełnienia
dokumentów i oświadczeń w powyższym zakresie, Przystępujący winien zostać wykluczony z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, bowiem nie legitymuje się wiedzą
i doświadczeniem wymaganym przez Zamawiającego.

Zarzut naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy Pzp

W ocenie Izby brak było podstaw do zastrzeżenia jako tajemnicy przedsiębiorstwa informacji
zawartych w dokumentach
załączonych do pisma Przystępującego z dnia 24 kwietnia 2018 r.
tj.
: (i) wzoru umowy o pracę; (ii) fragmentów regulaminu pracy; (iii) procedury systemowej –
nadzór nad zapisami.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
(dalej „UZNK”), przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości
publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne
informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne
działania w celu zachowania ich poufności. Aby określona informacja mogła być uznana za
tajemnicę przedsiębiorstwa, przesłanki określone w tym przepisie (wartość gospodarcza
informacji
, nieujawnienie jej do wiadomości publicznej, działania zmierzające do zachowania
poufności) muszą być spełnione łącznie. Wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy
Pzp nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu
przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie
składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie

mogą być one udostępniane oraz wykazał, iż zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę
przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż w celu skutecznego zastrzeżenia przez wykonawcę
określonych informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa musi on nie później niż w terminie
składania ofert udowodnić i wykazać zasadność zastrzeżenia. Zamawiający zaś zobowiązany
jest do dokonania oceny prawidłowości zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w ofercie, co
potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 21 października 2005 r. (III CZP 74/05). Sąd
Najwyższy wskazał m.in., że przesądzenie o skuteczności dokonanego przez wykonawcę
zastrzeżenia zakazu udostępniania informacji, uznanych przez niego za stanowiące tajemnicę
przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów wskazanych w art. 96 ust. 4 zd. 1 PZP, zależy od
wyniku dokonanej przez zamawiającego weryfikacji prawdziwości stanowiska wykonawcy
odnośnie charakteru (statusu) tych informacji. Zamawiający więc przychylając się do wniosku
danego wykonawcy o zastrzeżeniu określonych informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa,
winien dokonać weryfikacji prawdziwości stanowiska oferenta odnośnie charakteru (statusu)
tych informacji.

W analizowanym stanie faktycznym Przystępujący złożył uzasadnienie zastrzeżenia w/w
dokumentów. Wskazał m.in., iż są to informacje o istotnym znaczeniu gospodarczym, mają
charakter poufny, a ich ujawnienie zmniejszyłoby konkurencyjność wykonawcy na rynku.

Mając na uwadze powyższe Izba w pierwszej kolejności wskazuje, iż w piśmie z dnia 24
kwietnia 2018 r.,
Przystępujący oświadczył, iż jest spółką giełdową i w konsekwencji posiada
status spółki publicznej. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 roku
w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w
sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U.UE L 173/1 z dnia
12 czerwca 2014 roku), s
półki publiczne zobowiązane są do publikowania wszystkich
informacji poufnych.

Z uzasadnienia załączonych do pisma z dnia 24 kwietnia 2018 r. Przystępujący wskazał, że
zastrzeżone dokumenty zawierają informacje poufne, o istotnej i znaczącej wartości dla spółki,
dające spółce przewagę konkurencyjną. Mając na uwadze oświadczenia samego
Przystępującego o tak istotnej wartości gospodarczej zastrzeżonych informacji, racjonalne jest
przy
jęcie, iż mają one charakter poufny w rozumieniu w/w rozporządzenia. W konsekwencji,
winny podlegać procedurze ich ujawienie zgodnie z w/w rozporządzeniem. Przystępujący
jednak zupełnie nie odniósł się do powyższej kwestii, stwierdzając lakonicznie, iż jako spółka
publiczna musi dbać o interesy akcjonariuszy. Zdaje się jednak pomijać istotną okoliczność,
że to właśnie spółki publiczne są podmiotami transparentnymi w związku z obowiązującymi

regulacjami dotyczącymi publikacji raportów bieżących, rocznych i okresowych, jak również
informacji poufnych. Podkreślić dalej należy, że procedura obiegu i dostępu do informacji
poufnych jest ściśle regulowana. Informacje poufne co do zasady podlegają publikacji, chyba,
że emitent skorzystał z procedury opóźnienia publikacji informacji poufnych. Takich
okoliczności Przystępujący na rozprawie, ani w treści wyjaśnień nie przywołał. Nie wiadomo
zatem czy owe istotne poufne informacje zgodnie z przywołanym powyższej rozporządzeniem
były podane do publicznej wiadomości. Okoliczności tych Przystępujący w żaden sposób nie
wyjaśnił.

Podkreślić dalej należy, że Przystępujący poza gołosłownymi twierdzeniami zawartymi w
uzasadnieniu zastrzeżenia informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa nie przedstawił żadnej
analizy wartości gospodarczej czy też organizacyjnej zastrzeżonych informacji oraz w jaki
sposób konkretny dokument może zostać wykorzystany ze szkodą dla Przystępującego. Poza
generalnymi stwierdzeniami, że pracownicy zobowiązani są do zachowania poufności, nie
przekazał informacji, kto ma dostęp do zastrzeżonych dokumentów, jaki jest obieg
zastrzeżonych dokumentów. Umieszczenie wyłącznie pieczątki „Tajemnica Przedsiębiorstwa”
nie może być równoznaczne z uznaniem, iż wszystkie informacje zawarte w zastrzeżonych
dokumentach na
leży traktować jako tajemnica przedsiębiorstwa. Przystępujący nie wykazał w
żaden sposób, że zastrzeżone dokumenty zostały opatrzone pieczątką „Tajemnica
przedsiębiorstwa” w momencie ich powstania, nie zaś wyłącznie w odpowiedzi na wezwanie
Zamawiającego. Za racjonalne uznać należy, że decyzje o tym czy dany dokument uznać
należy za zastrzeżony z uwagi na okoliczność, iż zawiera informacje poufne są podejmowane
przez uprawnione osoby w przedsiębiorstwie Przystępującego. Decyzje te winny być
odzwierciedlone w dokumentacji p
rzedsiębiorstwa, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia ze
spółką publiczną. Przystępujący jednak w tej kwestii nie przedłożył żadnych dowodów.

Podkreślić dalej należy, że ogólne stwierdzenia o wartości gospodarczej i organizacyjnej
z
astrzeżonych dokumentów nie są, w ocenie Izby, satysfakcjonującym dowodem na
wykazanie zasadności zastrzeżenie. Za błędne należy uznać przyjęcie, iż z samego faktu
uznania danej informacji za organizacyjną czy handlową należy przypisać jej wartość
gospodar
czą. Każdą informację można przyporządkować do określonej kategorii, jednakże
ustawodawca w art. 11 ust. 4 UZNK wskazał, iż należy wykazać, że informacji ta (tj. informacja
techniczna, technologiczna, organizacyjna przedsiębiorstwa lub inne informacje) posiada
wartość gospodarczą. Tajemnica przedsiębiorcy winna być oceniana w sposób obiektywny,
oderwany od woli danego przedsiębiorcy. W innym przypadku, tajemnicą przedsiębiorcy
byłoby wszystko, co arbitralnie on za nią uzna, także w drodze czynności kwalifikowanych (np.
poprzez zamieszczenie odpowiedniej klauzuli).
Ponadto, wykonawca winien więc wykazać, że

ujawnienie informacji zawartych w zastrzeżonych dokumentach spowoduje wymierną szkodę
w przedsiębiorstwie. Takich jednak okoliczności w ocenie Izby Przystępujący nie wykazał.
Raz jeszcze podkreślić należy, że ogólne stwierdzenia wykonawcy o wartości gospodarczej
zastrzeżonych informacji, czy o ryzyku narażenia na szkodę poprzez ich ujawnienie bez
odniesienia się do konkretnych informacji zawartych w dokumentach, analizy ich wartości
gospodarczej i uprawdopodobnienia
szkody jaką może przynieść ich ujawnienie jest w ocenie
Izby niewystarczające.

Z tych powodów nie ma podstaw w uznania informacji zawartych w dokumentach załączonych
do pisma z dnia 24 kwietnia 2018 r. jako tajemny
przedsiębiorstwa. Podkreślić należy, że
w
ykonawcy mają prawo weryfikować zasadność zastrzeżonych informacji. Jest to bowiem
część postępowania przetargowego, która co do zasady ma charakter jawny i otwarty, zaś
wszelkie wyjątki od tej zasady winny być interpretowane ściśle.

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp

W ocenie Izby powyższy zarzut nie potwierdził się. Zgodnie z przywołanym przepisem z
udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub
rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że
nie podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału w postępowaniu lub obiektywne i
niedyskryminacyjne kryteria, zwane dalej "k
ryteriami selekcji", lub który zataił te informacje lub
nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów. Ustawodawca wymaga więc, aby w
stosunku do wykonawcy wykazać, iż określone działanie nosiła znamiona rażącego
niedbalstwa lub winy umyślnej. Takich okoliczności, w ocenie Izby, Odwołujący nie wykazał.
O ile bowiem zasadne było wykluczenie Przystępującego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17
ustawy Pzp z powodu niedochowania należytej staranności, o tyle działaniu Przystępującego
nie sposób przypisać winy umyślnej czy też rażącego niedbalstwa. Podkreślić bowiem należy,
że informacje zakwestionowane przez Odwołującego, które wprowadziły Zamawiającego w
błąd pochodziły od podmiotu trzeciego, nie dotyczyły zaś doświadczenia posiadanego
bezpo
średnio przez Przystępującego. Dotyczy to również zakwestionowanych przez
Odwołującego dwóch zobowiązań wystawionych przez TOR – KAR – SSON sp. z o.o. sp.k.
Wskazać należy w tej kwestii, że o ile zasadnie mogą rodzić się wątpliwości czy rzeczywiście
wykonawca posiadał w dniu 8 luty 2018 r. dwoma zobowiązaniami o odmiennej treści, to
jednak zasadność zarzutu musi wynikać z wiarygodnych i potwierdzonych okoliczności
faktycznych sprawy. W ocenie Izby Odwołujący nie wykazał w wystarczający sposób, iż doszło
do sfałszowania dokumentu czy też jego anty-datowania.

Podkreślić należy, że należyta staranność profesjonalisty wymagała od Przystępującego
zbadania właściwego zakresu doświadczenia posiadanego przez TOR – KAR – SSON sp. z
o.o. sp.k. Przystępujący, w ocenie Izby, takich czynności nie podjął, co skutkowało
przekazaniem informacji niezgodnych z rzeczywistością. Takiemu zaniechaniu przypisać
należy brak należytej staranności, nie zaś rażące niedbalstwo czy też winę umyślną.
Odwołujący nie przedstawił okoliczności faktycznych, które uzasadniały zastosowanie art. 24
ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp.

Zarzut naruszenia art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.

W ocenie Izby zarzut nie potwierdził się. Zgodnie z przywołanym przepisem jeżeli wykonawca
nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1, oświadczeń lub dokumentów
potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub innych dokumentów
niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, oświadczenia lub dokumenty są
niekompletne, zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego wątpliwości,
zamawiający wzywa do ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub do udzielania wyjaśnień
w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia
lub udzielenia wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne byłoby
unieważnienie postępowania.

W orzecznictwie została wypracowana zasada, iż wezwanie do uzupełnienia oświadczeń lub
dokumentów może być dokonywane tylko raz w stosunku do tego samego braku dotyczącego
określonego oświadczenia lub dokumentu. Wezwanie powinno przy tym precyzyjnie
wskazywać uchybienia, jakich dopuścił się wykonawca, zakres wymaganych oświadczeń lub
dokumentów, a także określać termin i formę, w jakiej powinny być one uzupełnione.

Izba nie podziela stanowiska Odwołującego, iż Zamawiający naruszył zasadę jednokrotności
wezwania. Podkreślić bowiem należy, że pismem z dnia 29 marca 2018 r. Zamawiający
wezwał Przystępującego wyłącznie do złożenia oryginału zobowiązania podmiotu trzeciego, a
więc było to wezwanie do uzupełnienia formy złożonego dokumentu. Dopiero pismem z dnia
27 kwietnia 2018 r. Zamawiający wezwał Przystępującego do uzupełnienia dokumentów na
wykazanie spełnienia warunków udziału w postępowaniu i to wezwanie traktować należy jako
wezwanie do uzupełnienia wymaganego doświadczenia. Wezwania skierowane przez
Zamawiającego do Przystępującego dotyczyły różnych okoliczności i nie naruszały tym
samym zasady jednokrotności wezwań.

Mając na uwadze powyższy, Izba orzekła jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie
art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp w związku z § 3 pkt 1 i 2 i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
.

Przewodniczący: ………………….…

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 1711/18 z dnia 2018-09-06
• Sygn. akt KIO 1513/18 z dnia 2018-08-29
• Sygn. akt KIO 904/18, KIO 911/18 z dnia 2018-08-27
• Sygn. akt KIO 1564/18 z dnia 2018-08-27
• Sygn. akt KIO 1432/18 z dnia 2018-08-20