rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-11-26
rok: 2018
data dokumentu: 2018-11-26
rok: 2018
sygnatury akt.:
KIO 2333/18
KIO 2333/18
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2018 r.
w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 listopada 2018 r. przez wykonawcę R.J.,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ,,ALLGAST” R.J. w Bydgoszczy,
w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego - 4 Regionalną Bazę Logistyczną we
Wrocławiu
przy udziale wykonawcy
Zakład Doświadczalny Biskupiec spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Biskupcu, zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 listopada 2018 r. przez wykonawcę R.J.,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ,,ALLGAST” R.J. w Bydgoszczy,
w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego - 4 Regionalną Bazę Logistyczną we
Wrocławiu
przy udziale wykonawcy
Zakład Doświadczalny Biskupiec spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Biskupcu, zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę R. J. , prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy i:
2.1 zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych, zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę R. J. ,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy tytułem
wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od wykonawcy R. J. , prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy na rzecz zamawiającego – 4 Regionalnej Bazy Logistycznej
we Wrocławiu kwotę 4 160zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sto sześćdziesiąt złotych, zero
groszy), stanowiącą wynagrodzenie pełnomocnika, koszt noclegu i parkingu.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt KIO 2333/18
U z a s a d n i e n i e
I.
4 Regionalna Baza Logistyczna we Wrocławiu (zwana dalej Zamawiającym), prowadzi
postępowanie na wykonanie zamówienia publicznego na dostawę menażek ze stali
nierdzewnej.
Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie
ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.
1986;
dalej: Prawo zamówień publicznych).
W dniu 13 listopada 2018 r. wykonawca R.J.
, prowadzący działalność gospodarczą
pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy (dalej: Odwołujący), wniósł odwołanie, w którym
zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych w zw. z
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj. Dz.U.
z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.) przez odrzucenie oferty Odwołującego ze względu na to, iż
stanowi ona czyn nieu
czciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, przy braku podstaw faktycznych do dokonania takiej czynności.
Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco:
W formularzu o
fertowym Odwołujący zaoferował menażkę ze stali nierdzewnej w cenie 1 zł
netto sztuka -
w zakresie zamówienia opcjonalnego, podczas gdy cena jednej sztuki w ramach
zamówienia gwarantowanego zaoferowana została na poziomie 134 zł netto. Zamówienie
opcjonalne opiewa na 380 sztuk, podczas gdy gwarantowane na 4030 sztuk. Po dokonaniu
przeliczeń zamówienie opcjonalne zostało zaoferowane za kwotę 467,40 zł brutto, podczas
gdy zamówienie gwarantowane zaoferowano za kwotę 664.224,60 zł brutto. Zamawiający
wezwał Odwołującego do wyjaśnienia w/w okoliczności pismem z dnia 24 października
2018 r., a po otrzy
maniu wyjaśnień w dniu 9 listopada 2018 r. odrzucił ofertę Odwołującego.
Powodem takiej decyzji Zamawiającego było uznanie, iż zaoferowanie zamówienia
opcjonalnego za kwotę 467,40 zł brutto stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U.
z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.). Zamawiający oparł się na wyroku Krajowej Izby Odwoławczej,
z dnia 31 października 2017 r., o sygn. KIO 2164/17. Wyrok ten nie jest znany Odwołującemu,
ponieważ nie został zamieszczony na serwerze ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/, a tym samym
nie jest powszechnie dostępny. Odwołujący porównywał stan faktyczny w sprawie KIO
2164/17 ze stanem faktycznym
w postępowaniu i dochodził do wniosku, że choć podobne, to
się od siebie różnią.
Odwołujący wywodził, że w realiach niniejszej sprawy Odwołujący nie dopuścił się czynu
nieuczciwej konkurencji, za czym przemawiają następujące argumenty:
-
w postępowaniu przetargowym będącym kanwą do wydania wyroku KIO 2164/17 stosunek
zamówienia gwarantowanego do zamówienia opcjonalnego to 2 do 1 (400 sztuk do 200 sztuk)
a w niniejszej sprawie jest to w przybliżeniu 11 do 1 (4030 sztuk do 380 sztuk), zamówienie
opcjonalne
jest więc marginalnym ilościowo dla całości postępowania przetargowego;
-
w niniejszej sprawie różnica pomiędzy „prawidłową" ceną ofertową zamówienia
opcjonalnego, dla uproszczenia liczoną jako 380 x 164,82 zł brutto (cena szt. w zamówieniu
gwarantowanym) =
62.631.60 zł brutto, a faktyczną ceną wynoszącą 467,40 zł brutto, jest
relatywnie niewielka
-
w sprawie KIO 2164/17 różnica ta wynosiła około 2.400.000,00 zł brutto;
-
w postępowaniu przetargowym będącym kanwą do wydania wyroku KIO 2164/17
nieuczciwy oferent
był po części producentem oferowanych wyrobów a w niniejszej sprawie
Odwołujący jest w 100% pośrednikiem, importującym oferowane produkty z Chin;
-
z uwagi na krótki termin realizacji zamówienia, związany ze zbliżającym się końcem
roku kalendarzowego, Odwołujący zamówił i opłacił całość zamówienia (tak gwarantowanego
jak i opcjonalnego), nie zachodzi więc ryzyko, iż do realizacji zamówienia opcjonalnego nie
dojdzie, a Zamawiający zapłaci za nie w ramach zamówienia gwarantowanego, co w wyroku
KIO 2164/17 podniesione zostało jako istotne zagrożenie interesów Zamawiającego;
-
Zamawiający, z uwagi na marginalną wielkość zamówienia opcjonalnego, nie poniesie
istotnego uszczerbku na ew. naliczonych karach umownych (jest to maksymalnie 25% z około
60.000 zł a więc około 15.000 zł).
Na marginesie
Odwołujący podnosił, że wyrok KIO 2164/17, nie został zamieszczony
na serwerze ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/, a przez to i w komercyjnych programach
prawniczych, nie jest
więc powszechnie znany. Odwołujący nie miał żadnej wiedzy o jego
istnieniu, do czasu otrzymania pisma informującego o odrzuceniu jego oferty, bo gdyby wiedzę
taka posiadał, nigdy nie wypełnił by formularza ofertowego w przedmiotowy sposób. Wręcz
przeciwnie, inne dostępne w tym zakresie orzecznictwo KIO jest mylące i tak:
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca 2013 r. o sygn. KIO 1395/13 i tezie:
„Przepisy ustawy (...) nie dają podstaw do uznawania ceny jednostkowej, jako mającej
charakter ceny rażąco niskiej. Art. 89 ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 3 ustawy stanowią bowiem
literalnie -
wprost, że przedmiotem rażąco niskiej ceny może być tylko oferta, która zawiera
rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. Chodzi bowiem o odniesienie ceny
do całego przedmiotu zamówienia, nie zaś do niektórych tylko pozycji. Choćby nawet cena
części oferty mogła być uznana za rażąco niską, to żadną miarą nie czyni to rażąco niskiej ceny
całej oferty.",
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 października 2017 r., sygn. KIO 2144/17
i
tezie: „samo zaoferowanie towarów lub usług poniżej kosztów wytworzenia lub świadczenia
nie jest zakazane, jeśli nie ma na celu utrudniania dostępu do rynku w celu eliminacji innych
przedsiębiorców",
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 czerwca 2016 r. o sygn. KIO 830/16 i tezie:
„Samo stwierdzenie, że zaproponowane ceny na poziomie 0,01 zł za wykonanie spornych
pozycji kosztorysowych są niemożliwe do osiągnięcia nie przesądza jeszcze, że działanie to
zostało podjęte z zamiarem utrudnienia dostępu do rynku w celu eliminacji innych
przedsiębiorców.".
Wobec powyższego dziwi Odwołującego zachowanie Zamawiającego, który
dysponując wyrokiem KIO 2164/17, nadal konstruuje formularz ofertowy w ten sposób, iż
możliwym jest zaoferowanie dwóch różnych cen za ten sam produkt (jednej w zamówieniu
gwarantowanym a drugiej w zamówieniu opcjonalnym). Zamawiający mógł też umieścić
stosowną informację w SIWZ. Wszystkie te okoliczności sprowadzają się do tego, iż ten
z
oferentów, który wiedział o wyroku KIO 2164/17, miał swoistą przewagę nad pozostałymi,
którzy nieświadomie mogli popełnić błąd i narazić się na odrzucenie oferty. Odwołujący nie
działał w kierunku utrudnienia konkurencji (w przedmiotowej sprawie ponad 90% ceny ofertowej
to zamówienie gwarantowane gdzie skupiał się ciężar walki konkurencyjnej), ani też w kierunku
pokrzywdzenia Zamawiającego (wiedza o wyroku KIO 2164/17 i jego niuansach nie jest
powszechnie dostępna, a inne orzeczenia KIO zawierają tezy odmienne).
Wobec czego działanie Zamawiającego, co do zasady (w oparciu o wyrok KIO 2164/17)
słuszne, w realiach niniejszej sprawy nie jest prawidłowe, a Odwołujący wnosi o unieważnienia
czynności odrzucenia oferty „ALLGAST" R. J. dokonanej w dniu 9 listopada 2018 r oraz
podtrzymuje pozostałe wnioski.
Ponadto na rozprawie Odwołujący podnosił, że w postępowaniu KIO 2164/17 wystąpiła
ewidentna manipulacja ceną, tymczasem w ofercie Odwołującego w niniejszym postępowaniu
o udziele
nie zamówienia nastąpił nieszczęśliwy zbieg okoliczności, wynikający z niewiedzy
wykonawcy o wyroku KIO 2164/17 i konstrukcji formularza ofertowego. Formularz ofertowy
przygotowany przez Zamawiającego pozwalający na wpisanie dwóch różnych cen na
zamówienia podstawowe i opcjonalne sugerował, że ceny te powinny być różne. Takie różne
ceny zaoferował również Przystępujący.
Dodatkowo Odwołujący zauważał, że nie wiadomo na pewno, czy Zamawiający w tym
postępowaniu uruchomi prawo opcji. W postępowaniach, w których to przewidywał, na
otwarciu ofert podawał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia
gwarantowanego i opcjonalnego. W niniejszym
postępowaniu o udzielenie zamówienia, na
otwarciu ofert,
Zamawiający podał tylko kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia gwarantowanego.
W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania
i
unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu. W odpowiedzi na
odwołanie i na rozprawie wnosił o jego oddalenie.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpił wykonawca Zakład
Doświadczalny Biskupiec spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Biskupcu (dalej:
Przystępujący).
II. Nie stwierdzono zaistnienia przes
łanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.
Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może
ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień
publicznych -
jeżeli podniesione przez niego zarzuty by się potwierdziły – wówczas Odwołujący
miałby szansę na uzyskanie zamówienia.
Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła, co następuje:
1.
Przedmiotem zamówienia jest dostawa menażek ze stali nierdzewnej. Zamawiający
przewidział w ramach przedmiotu zamówienia, zgodnie ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia (dalej: SIWZ; kopia SIWZ i innych dokumentów przywołanych w uzasadnieniu
w aktach sprawy)
zamówienie gwarantowane (4 030 sztuk) i zamówienie opcjonalne
(380 sztuk).
2.
We wzorze umowy, stanowiącym załącznik do SIWZ, Zamawiający przewidział kary
umowne płatne przez wykonawcę – m.in. 25% wartości brutto niezrealizowanej części
udzielonego zamówienia opcjonalnego (§ 8 ust. 1 pkt 3 i 4 wzoru umowy).
3.
W formularzu ofertowym należało wskazać ceny jednostkowe menażek – osobno dla
zamówienia gwarantowanego, i osobno dla zamówienia opcjonalnego. Ceną oferty była
cena łączna za zamówienie opcjonalne i gwarantowane.
4.
W postępowaniu złożono dwie oferty - ofertę Odwołującego i ofertę Przystępującego.
Odwołujący zaoferował cenę menażki dla zamówienia gwarantowanego w kwocie 134 zł
netto, a 1 zł – dla zamówienia opcjonalnego. W konsekwencji cena brutto oferty
Odwołującego wynosiła 664 692,00 zł (w tym 664 224,60 zł za zamówienie gwarantowane,
467 zł za zamówienie opcjonalne).
Przystępujący zaoferował taką samą cenę menażki dla zamówienia gwarantowanego, jak
i opcjonalnego
– 126 zł netto. W konsekwencji cena brutto oferty Przystępującego wynosiła
683
461,80 zł (w tym 624 669,40 zł za zamówienie gwarantowane, 58 892,40 zł za
zamówienie opcjonalne).
Zamawiający przewidział kryteria pozacenowe oceny ofert, ale w niniejszym postępowaniu
nie miały one znaczenia dla porównania ofert (w kryteriach pozacenowych wykonawcy
zaoferowali takie same warunki). Zatem o tym, która oferta jest najkorzystniejsza,
decydowała cena.
5.
Zamawiający w dniu 24 października 2018 r. wezwał Odwołującego do wyjaśnienia treści
oferty na podstawie art. 87 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, w szczególności do
wyjaśnienia elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny w zamówieniu
opcjonalnym.
6.
Odwołujący złożył wyjaśnienia (objęte tajemnicą przedsiębiorstwa), w których m.in.
wskazał, że uwzględniono rabaty specjalne i otrzymano od dostawcy cenę specjalną ,,na
ilość 380 sztuk w wysokości 0,01 USD, pod warunkiem uruchomienia przez Zamawiającego
skorzystania z prawa opcji” (załączono fakturę proforma).
7.
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw.
z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj.
Dz.U. z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.). Odwołujący nie zgodził się z decyzją Zamawiającego
i wniósł odwołanie.
8.
Odwołujący na rozprawie podtrzymywał argumentację zaprezentowaną w odwołaniu,
a
ponadto złożył jako dowód ofertę w języku angielskim (z tłumaczeniem własnym na język
polski), z której wynikało, że producent może zaoferować 380 sztuk menażek
regenerowanych (odrzutów z poprzedniego zamówienia z powodu niewłaściwego
malowania, które mogą być wypiaskowane i ponownie pomalowane) w cenie 0,01 USD.
Oferta pochodzi od innego podmiotu, niż faktura załączona do wyjaśnień Odwołującego
z dnia 30 października 2018 r. Ponieważ Odwołujący przedstawił powyższą ofertę jako
dowód na rozprawie (rozprawa jest jawna, a Odwołujący nie wnosił o jej utajnienie), Izba
w
pkt 6 powyżej przytoczyła odpowiedni fragment z wyjaśnień Odwołującego z dnia
30
października 2018 r.
Oceniając tak ustalony stan faktyczny, Izba stwierdziła, że odwołanie należy oddalić.
Izba w całości podzieliła stanowisko Zamawiającego – w niniejszym postępowaniu odrzucenie
oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia
16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj
. Dz.U. z 2018 r., poz. 419 z późn.
zm.) było prawidłowe.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych, zamawiający odrzuca
ofertę wykonawcy, jeżeli jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, c
zynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem
lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
Jak wynika z porównania cen, zaoferowanych w ofertach Odwołującego
i P
rzystępującego, zaoferowanie zamówienia opcjonalnego w cenie 1 zł postawiło
Odwołującego w uprzywilejowanej pozycji: po pierwsze, jego globalna cena (cena łączna za
zamówienie podstawowe i opcjonalne) jest najniższa, mimo ceny jednostkowej menażki dla
zamówienia gwarantowanego wyższej o prawie 10 zł netto od oferty Przystępującego, po
drugie
– w razie naliczenia kar umownych za niezrealizowanie zamówienia opcjonalnego
Odwołujący zapłaciłby karę umowną niewspółmiernie mniejszą, niż Przystępujący (zgodnie z
§ 8 ust. 1 pkt 3 i 4 wzoru umowy).
Odwołujący przekonująco nie wyjaśnił, że może zaoferować w sposób gospodarczo
uzasadniony menażki w cenie 1 zł. Powinien to uczynić w wyjaśnieniach z dnia 30 października
2018 r., czemu nie sprostał. Z wyjaśnień nie wynika, dlaczego cena za menażki w ramach
zamówienia opcjonalnego wynosi 1 zł, a jedynie, że uzyskano cenę ,,na ilość 380 sztuk
w
wysokości 0,01 USD, pod warunkiem uruchomienia przez Zamawiającego skorzystania
z
prawa opcji” – nie wiadomo wiec, czy nie jest to oferta warunkowa, i nie wiadomo, dlaczego
ta cena jest na takim niskim poziomie. Cenę 1 zł mogłaby usprawiedliwiać oferta, złożona na
rozprawie, jednak jest to dowód spóźniony; niezależnie od tego - brak związku pomiędzy
wystawcą faktury proforma, załączonej do wyjaśnień, a składającym ofertę, przedłożoną przez
Odwołującego na rozprawie.
Konkludując, zaoferowanie ceny 1 zł za menażkę dla zamówienia opcjonalnego
postawiło Odwołującego w uprzywilejowanej pozycji względem Przystępującego,
w
nieuzasadniony sposób. W ocenie składu orzekającego takie działanie wypełnia przesłanki
wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji – jest bowiem
działaniem sprzecznym z dobrymi obyczajami, i narusza interes innego przedsiębiorcy.
Argumentacja Odwołującego, że być może Zamawiający w ogóle nie skorzysta z prawa opcji
w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie przemawia na korzyść
Odwołującego. Jeżeli bowiem porównać oferty Odwołującego i Przystępującego, w ramach
za
mówienia gwarantowanego, to oferta Przystępującego jest tańsza.
Na ocenę prawidłowości odrzucenia oferty Odwołującego nie ma wpływu, że
Odwołujący nie znał orzeczenia sygn. akt KIO 2164/17 (nie było ono publikowane, ze względu
na okoliczność, że uzasadnienie zawiera tajemnicę przedsiębiorstwa, a Zamawiającemu jest
znane, ponieważ był stroną postępowania), na które powołał się Zamawiający w decyzji
o
odrzuceniu oferty Odwołującego. Prawo zamówień publicznych nie jest prawem opartym na
precedensach, a Izba ocenia samodzielnie stan faktyczny ustalony dla konkretnego
postępowania odwoławczego. W niniejszym postępowaniu należało ustalić, czy zaoferowanie
przez
Odwołującego ceny 1 zł za menażkę dla zamówienia opcjonalnego stanowi czyn
nieuczciwej konkurencji, a
więc stanowi przesłankę do odrzucenia oferty na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych. Na to pytanie skład orzekający odpowiedział
twierdząco.
Na stwierdzenie czynu nieuczciwej konkurencji nie ma również wpływu konstrukcja
formularza o
fertowego, który umożliwiał wpisanie różnych cen menażek w ramach zamówienia
gwarantowanego i opcjonalnego. Nie można bowiem z góry wykluczyć, że zaoferowanie
różnych cen będzie uzasadnione gospodarczo, co jednak wykonawca powinien móc wykazać.
Na margine
sie trzeba zauważyć, że Zamawiający postąpił prawidłowo, badając ceny
jednostkowe w tym postępowaniu – porównanie cen zaoferowanych przez Odwołującego dla
zamówienia gwarantowanego i opcjonalnego mogło budzić wątpliwości. I choć zasadą jest, że
rażąco niską cenę bada się w odniesieniu do całości zamówienia, to może się zdarzyć
w
pewnych okolicznościach, że i w odniesieniu do ceny jednostkowej można uznać, że jest
rażąco niska. Odwołujący w ramach zamówienia gwarantowanego i opcjonalnego oferował
identyczny przedmiot
– ale za diametralnie różną cenę. W toku postępowania wyjaśniającego
Odwołujący nie wykazał, że cena zaoferowana w ramach zamówienia opcjonalnego jest
gospodarczo uzasadniona i realna. W konsekwencji
decyzja Zamawiającego o odrzuceniu
oferty Odwo
łujący była prawidłowa. Wobec powyższych okoliczności Izba nie stwierdziła
naruszenia przepisów prawa, które miałoby wpływ na wynik postępowania, dlatego odwołanie
oddalono.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192
ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972). Za uzasadnione koszty
Zamawiającego Izba uznała, oprócz kosztu zastępstwa prawnego, koszt noclegu dwóch osób
(dwóch pełnomocników obecnych na rozprawie) i parkingu.
Przewodniczący: …………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę R. J. , prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy i:
2.1 zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych, zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę R. J. ,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy tytułem
wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od wykonawcy R. J. , prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy na rzecz zamawiającego – 4 Regionalnej Bazy Logistycznej
we Wrocławiu kwotę 4 160zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sto sześćdziesiąt złotych, zero
groszy), stanowiącą wynagrodzenie pełnomocnika, koszt noclegu i parkingu.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt KIO 2333/18
U z a s a d n i e n i e
I.
4 Regionalna Baza Logistyczna we Wrocławiu (zwana dalej Zamawiającym), prowadzi
postępowanie na wykonanie zamówienia publicznego na dostawę menażek ze stali
nierdzewnej.
Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie
ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.
1986;
dalej: Prawo zamówień publicznych).
W dniu 13 listopada 2018 r. wykonawca R.J.
, prowadzący działalność gospodarczą
pod nazwą ,,ALLGAST” R. J. w Bydgoszczy (dalej: Odwołujący), wniósł odwołanie, w którym
zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych w zw. z
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj. Dz.U.
z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.) przez odrzucenie oferty Odwołującego ze względu na to, iż
stanowi ona czyn nieu
czciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, przy braku podstaw faktycznych do dokonania takiej czynności.
Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco:
W formularzu o
fertowym Odwołujący zaoferował menażkę ze stali nierdzewnej w cenie 1 zł
netto sztuka -
w zakresie zamówienia opcjonalnego, podczas gdy cena jednej sztuki w ramach
zamówienia gwarantowanego zaoferowana została na poziomie 134 zł netto. Zamówienie
opcjonalne opiewa na 380 sztuk, podczas gdy gwarantowane na 4030 sztuk. Po dokonaniu
przeliczeń zamówienie opcjonalne zostało zaoferowane za kwotę 467,40 zł brutto, podczas
gdy zamówienie gwarantowane zaoferowano za kwotę 664.224,60 zł brutto. Zamawiający
wezwał Odwołującego do wyjaśnienia w/w okoliczności pismem z dnia 24 października
2018 r., a po otrzy
maniu wyjaśnień w dniu 9 listopada 2018 r. odrzucił ofertę Odwołującego.
Powodem takiej decyzji Zamawiającego było uznanie, iż zaoferowanie zamówienia
opcjonalnego za kwotę 467,40 zł brutto stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U.
z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.). Zamawiający oparł się na wyroku Krajowej Izby Odwoławczej,
z dnia 31 października 2017 r., o sygn. KIO 2164/17. Wyrok ten nie jest znany Odwołującemu,
ponieważ nie został zamieszczony na serwerze ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/, a tym samym
nie jest powszechnie dostępny. Odwołujący porównywał stan faktyczny w sprawie KIO
2164/17 ze stanem faktycznym
w postępowaniu i dochodził do wniosku, że choć podobne, to
się od siebie różnią.
Odwołujący wywodził, że w realiach niniejszej sprawy Odwołujący nie dopuścił się czynu
nieuczciwej konkurencji, za czym przemawiają następujące argumenty:
-
w postępowaniu przetargowym będącym kanwą do wydania wyroku KIO 2164/17 stosunek
zamówienia gwarantowanego do zamówienia opcjonalnego to 2 do 1 (400 sztuk do 200 sztuk)
a w niniejszej sprawie jest to w przybliżeniu 11 do 1 (4030 sztuk do 380 sztuk), zamówienie
opcjonalne
jest więc marginalnym ilościowo dla całości postępowania przetargowego;
-
w niniejszej sprawie różnica pomiędzy „prawidłową" ceną ofertową zamówienia
opcjonalnego, dla uproszczenia liczoną jako 380 x 164,82 zł brutto (cena szt. w zamówieniu
gwarantowanym) =
62.631.60 zł brutto, a faktyczną ceną wynoszącą 467,40 zł brutto, jest
relatywnie niewielka
-
w sprawie KIO 2164/17 różnica ta wynosiła około 2.400.000,00 zł brutto;
-
w postępowaniu przetargowym będącym kanwą do wydania wyroku KIO 2164/17
nieuczciwy oferent
był po części producentem oferowanych wyrobów a w niniejszej sprawie
Odwołujący jest w 100% pośrednikiem, importującym oferowane produkty z Chin;
-
z uwagi na krótki termin realizacji zamówienia, związany ze zbliżającym się końcem
roku kalendarzowego, Odwołujący zamówił i opłacił całość zamówienia (tak gwarantowanego
jak i opcjonalnego), nie zachodzi więc ryzyko, iż do realizacji zamówienia opcjonalnego nie
dojdzie, a Zamawiający zapłaci za nie w ramach zamówienia gwarantowanego, co w wyroku
KIO 2164/17 podniesione zostało jako istotne zagrożenie interesów Zamawiającego;
-
Zamawiający, z uwagi na marginalną wielkość zamówienia opcjonalnego, nie poniesie
istotnego uszczerbku na ew. naliczonych karach umownych (jest to maksymalnie 25% z około
60.000 zł a więc około 15.000 zł).
Na marginesie
Odwołujący podnosił, że wyrok KIO 2164/17, nie został zamieszczony
na serwerze ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/, a przez to i w komercyjnych programach
prawniczych, nie jest
więc powszechnie znany. Odwołujący nie miał żadnej wiedzy o jego
istnieniu, do czasu otrzymania pisma informującego o odrzuceniu jego oferty, bo gdyby wiedzę
taka posiadał, nigdy nie wypełnił by formularza ofertowego w przedmiotowy sposób. Wręcz
przeciwnie, inne dostępne w tym zakresie orzecznictwo KIO jest mylące i tak:
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca 2013 r. o sygn. KIO 1395/13 i tezie:
„Przepisy ustawy (...) nie dają podstaw do uznawania ceny jednostkowej, jako mającej
charakter ceny rażąco niskiej. Art. 89 ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 3 ustawy stanowią bowiem
literalnie -
wprost, że przedmiotem rażąco niskiej ceny może być tylko oferta, która zawiera
rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. Chodzi bowiem o odniesienie ceny
do całego przedmiotu zamówienia, nie zaś do niektórych tylko pozycji. Choćby nawet cena
części oferty mogła być uznana za rażąco niską, to żadną miarą nie czyni to rażąco niskiej ceny
całej oferty.",
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 października 2017 r., sygn. KIO 2144/17
i
tezie: „samo zaoferowanie towarów lub usług poniżej kosztów wytworzenia lub świadczenia
nie jest zakazane, jeśli nie ma na celu utrudniania dostępu do rynku w celu eliminacji innych
przedsiębiorców",
•
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 czerwca 2016 r. o sygn. KIO 830/16 i tezie:
„Samo stwierdzenie, że zaproponowane ceny na poziomie 0,01 zł za wykonanie spornych
pozycji kosztorysowych są niemożliwe do osiągnięcia nie przesądza jeszcze, że działanie to
zostało podjęte z zamiarem utrudnienia dostępu do rynku w celu eliminacji innych
przedsiębiorców.".
Wobec powyższego dziwi Odwołującego zachowanie Zamawiającego, który
dysponując wyrokiem KIO 2164/17, nadal konstruuje formularz ofertowy w ten sposób, iż
możliwym jest zaoferowanie dwóch różnych cen za ten sam produkt (jednej w zamówieniu
gwarantowanym a drugiej w zamówieniu opcjonalnym). Zamawiający mógł też umieścić
stosowną informację w SIWZ. Wszystkie te okoliczności sprowadzają się do tego, iż ten
z
oferentów, który wiedział o wyroku KIO 2164/17, miał swoistą przewagę nad pozostałymi,
którzy nieświadomie mogli popełnić błąd i narazić się na odrzucenie oferty. Odwołujący nie
działał w kierunku utrudnienia konkurencji (w przedmiotowej sprawie ponad 90% ceny ofertowej
to zamówienie gwarantowane gdzie skupiał się ciężar walki konkurencyjnej), ani też w kierunku
pokrzywdzenia Zamawiającego (wiedza o wyroku KIO 2164/17 i jego niuansach nie jest
powszechnie dostępna, a inne orzeczenia KIO zawierają tezy odmienne).
Wobec czego działanie Zamawiającego, co do zasady (w oparciu o wyrok KIO 2164/17)
słuszne, w realiach niniejszej sprawy nie jest prawidłowe, a Odwołujący wnosi o unieważnienia
czynności odrzucenia oferty „ALLGAST" R. J. dokonanej w dniu 9 listopada 2018 r oraz
podtrzymuje pozostałe wnioski.
Ponadto na rozprawie Odwołujący podnosił, że w postępowaniu KIO 2164/17 wystąpiła
ewidentna manipulacja ceną, tymczasem w ofercie Odwołującego w niniejszym postępowaniu
o udziele
nie zamówienia nastąpił nieszczęśliwy zbieg okoliczności, wynikający z niewiedzy
wykonawcy o wyroku KIO 2164/17 i konstrukcji formularza ofertowego. Formularz ofertowy
przygotowany przez Zamawiającego pozwalający na wpisanie dwóch różnych cen na
zamówienia podstawowe i opcjonalne sugerował, że ceny te powinny być różne. Takie różne
ceny zaoferował również Przystępujący.
Dodatkowo Odwołujący zauważał, że nie wiadomo na pewno, czy Zamawiający w tym
postępowaniu uruchomi prawo opcji. W postępowaniach, w których to przewidywał, na
otwarciu ofert podawał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia
gwarantowanego i opcjonalnego. W niniejszym
postępowaniu o udzielenie zamówienia, na
otwarciu ofert,
Zamawiający podał tylko kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia gwarantowanego.
W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania
i
unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu. W odpowiedzi na
odwołanie i na rozprawie wnosił o jego oddalenie.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpił wykonawca Zakład
Doświadczalny Biskupiec spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Biskupcu (dalej:
Przystępujący).
II. Nie stwierdzono zaistnienia przes
łanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.
Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może
ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień
publicznych -
jeżeli podniesione przez niego zarzuty by się potwierdziły – wówczas Odwołujący
miałby szansę na uzyskanie zamówienia.
Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła, co następuje:
1.
Przedmiotem zamówienia jest dostawa menażek ze stali nierdzewnej. Zamawiający
przewidział w ramach przedmiotu zamówienia, zgodnie ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia (dalej: SIWZ; kopia SIWZ i innych dokumentów przywołanych w uzasadnieniu
w aktach sprawy)
zamówienie gwarantowane (4 030 sztuk) i zamówienie opcjonalne
(380 sztuk).
2.
We wzorze umowy, stanowiącym załącznik do SIWZ, Zamawiający przewidział kary
umowne płatne przez wykonawcę – m.in. 25% wartości brutto niezrealizowanej części
udzielonego zamówienia opcjonalnego (§ 8 ust. 1 pkt 3 i 4 wzoru umowy).
3.
W formularzu ofertowym należało wskazać ceny jednostkowe menażek – osobno dla
zamówienia gwarantowanego, i osobno dla zamówienia opcjonalnego. Ceną oferty była
cena łączna za zamówienie opcjonalne i gwarantowane.
4.
W postępowaniu złożono dwie oferty - ofertę Odwołującego i ofertę Przystępującego.
Odwołujący zaoferował cenę menażki dla zamówienia gwarantowanego w kwocie 134 zł
netto, a 1 zł – dla zamówienia opcjonalnego. W konsekwencji cena brutto oferty
Odwołującego wynosiła 664 692,00 zł (w tym 664 224,60 zł za zamówienie gwarantowane,
467 zł za zamówienie opcjonalne).
Przystępujący zaoferował taką samą cenę menażki dla zamówienia gwarantowanego, jak
i opcjonalnego
– 126 zł netto. W konsekwencji cena brutto oferty Przystępującego wynosiła
683
461,80 zł (w tym 624 669,40 zł za zamówienie gwarantowane, 58 892,40 zł za
zamówienie opcjonalne).
Zamawiający przewidział kryteria pozacenowe oceny ofert, ale w niniejszym postępowaniu
nie miały one znaczenia dla porównania ofert (w kryteriach pozacenowych wykonawcy
zaoferowali takie same warunki). Zatem o tym, która oferta jest najkorzystniejsza,
decydowała cena.
5.
Zamawiający w dniu 24 października 2018 r. wezwał Odwołującego do wyjaśnienia treści
oferty na podstawie art. 87 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, w szczególności do
wyjaśnienia elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny w zamówieniu
opcjonalnym.
6.
Odwołujący złożył wyjaśnienia (objęte tajemnicą przedsiębiorstwa), w których m.in.
wskazał, że uwzględniono rabaty specjalne i otrzymano od dostawcy cenę specjalną ,,na
ilość 380 sztuk w wysokości 0,01 USD, pod warunkiem uruchomienia przez Zamawiającego
skorzystania z prawa opcji” (załączono fakturę proforma).
7.
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw.
z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj.
Dz.U. z 2018 r., poz. 419 z późn. zm.). Odwołujący nie zgodził się z decyzją Zamawiającego
i wniósł odwołanie.
8.
Odwołujący na rozprawie podtrzymywał argumentację zaprezentowaną w odwołaniu,
a
ponadto złożył jako dowód ofertę w języku angielskim (z tłumaczeniem własnym na język
polski), z której wynikało, że producent może zaoferować 380 sztuk menażek
regenerowanych (odrzutów z poprzedniego zamówienia z powodu niewłaściwego
malowania, które mogą być wypiaskowane i ponownie pomalowane) w cenie 0,01 USD.
Oferta pochodzi od innego podmiotu, niż faktura załączona do wyjaśnień Odwołującego
z dnia 30 października 2018 r. Ponieważ Odwołujący przedstawił powyższą ofertę jako
dowód na rozprawie (rozprawa jest jawna, a Odwołujący nie wnosił o jej utajnienie), Izba
w
pkt 6 powyżej przytoczyła odpowiedni fragment z wyjaśnień Odwołującego z dnia
30
października 2018 r.
Oceniając tak ustalony stan faktyczny, Izba stwierdziła, że odwołanie należy oddalić.
Izba w całości podzieliła stanowisko Zamawiającego – w niniejszym postępowaniu odrzucenie
oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia
16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tj
. Dz.U. z 2018 r., poz. 419 z późn.
zm.) było prawidłowe.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych, zamawiający odrzuca
ofertę wykonawcy, jeżeli jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, c
zynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem
lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
Jak wynika z porównania cen, zaoferowanych w ofertach Odwołującego
i P
rzystępującego, zaoferowanie zamówienia opcjonalnego w cenie 1 zł postawiło
Odwołującego w uprzywilejowanej pozycji: po pierwsze, jego globalna cena (cena łączna za
zamówienie podstawowe i opcjonalne) jest najniższa, mimo ceny jednostkowej menażki dla
zamówienia gwarantowanego wyższej o prawie 10 zł netto od oferty Przystępującego, po
drugie
– w razie naliczenia kar umownych za niezrealizowanie zamówienia opcjonalnego
Odwołujący zapłaciłby karę umowną niewspółmiernie mniejszą, niż Przystępujący (zgodnie z
§ 8 ust. 1 pkt 3 i 4 wzoru umowy).
Odwołujący przekonująco nie wyjaśnił, że może zaoferować w sposób gospodarczo
uzasadniony menażki w cenie 1 zł. Powinien to uczynić w wyjaśnieniach z dnia 30 października
2018 r., czemu nie sprostał. Z wyjaśnień nie wynika, dlaczego cena za menażki w ramach
zamówienia opcjonalnego wynosi 1 zł, a jedynie, że uzyskano cenę ,,na ilość 380 sztuk
w
wysokości 0,01 USD, pod warunkiem uruchomienia przez Zamawiającego skorzystania
z
prawa opcji” – nie wiadomo wiec, czy nie jest to oferta warunkowa, i nie wiadomo, dlaczego
ta cena jest na takim niskim poziomie. Cenę 1 zł mogłaby usprawiedliwiać oferta, złożona na
rozprawie, jednak jest to dowód spóźniony; niezależnie od tego - brak związku pomiędzy
wystawcą faktury proforma, załączonej do wyjaśnień, a składającym ofertę, przedłożoną przez
Odwołującego na rozprawie.
Konkludując, zaoferowanie ceny 1 zł za menażkę dla zamówienia opcjonalnego
postawiło Odwołującego w uprzywilejowanej pozycji względem Przystępującego,
w
nieuzasadniony sposób. W ocenie składu orzekającego takie działanie wypełnia przesłanki
wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji – jest bowiem
działaniem sprzecznym z dobrymi obyczajami, i narusza interes innego przedsiębiorcy.
Argumentacja Odwołującego, że być może Zamawiający w ogóle nie skorzysta z prawa opcji
w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie przemawia na korzyść
Odwołującego. Jeżeli bowiem porównać oferty Odwołującego i Przystępującego, w ramach
za
mówienia gwarantowanego, to oferta Przystępującego jest tańsza.
Na ocenę prawidłowości odrzucenia oferty Odwołującego nie ma wpływu, że
Odwołujący nie znał orzeczenia sygn. akt KIO 2164/17 (nie było ono publikowane, ze względu
na okoliczność, że uzasadnienie zawiera tajemnicę przedsiębiorstwa, a Zamawiającemu jest
znane, ponieważ był stroną postępowania), na które powołał się Zamawiający w decyzji
o
odrzuceniu oferty Odwołującego. Prawo zamówień publicznych nie jest prawem opartym na
precedensach, a Izba ocenia samodzielnie stan faktyczny ustalony dla konkretnego
postępowania odwoławczego. W niniejszym postępowaniu należało ustalić, czy zaoferowanie
przez
Odwołującego ceny 1 zł za menażkę dla zamówienia opcjonalnego stanowi czyn
nieuczciwej konkurencji, a
więc stanowi przesłankę do odrzucenia oferty na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 3 Prawa zamówień publicznych. Na to pytanie skład orzekający odpowiedział
twierdząco.
Na stwierdzenie czynu nieuczciwej konkurencji nie ma również wpływu konstrukcja
formularza o
fertowego, który umożliwiał wpisanie różnych cen menażek w ramach zamówienia
gwarantowanego i opcjonalnego. Nie można bowiem z góry wykluczyć, że zaoferowanie
różnych cen będzie uzasadnione gospodarczo, co jednak wykonawca powinien móc wykazać.
Na margine
sie trzeba zauważyć, że Zamawiający postąpił prawidłowo, badając ceny
jednostkowe w tym postępowaniu – porównanie cen zaoferowanych przez Odwołującego dla
zamówienia gwarantowanego i opcjonalnego mogło budzić wątpliwości. I choć zasadą jest, że
rażąco niską cenę bada się w odniesieniu do całości zamówienia, to może się zdarzyć
w
pewnych okolicznościach, że i w odniesieniu do ceny jednostkowej można uznać, że jest
rażąco niska. Odwołujący w ramach zamówienia gwarantowanego i opcjonalnego oferował
identyczny przedmiot
– ale za diametralnie różną cenę. W toku postępowania wyjaśniającego
Odwołujący nie wykazał, że cena zaoferowana w ramach zamówienia opcjonalnego jest
gospodarczo uzasadniona i realna. W konsekwencji
decyzja Zamawiającego o odrzuceniu
oferty Odwo
łujący była prawidłowa. Wobec powyższych okoliczności Izba nie stwierdziła
naruszenia przepisów prawa, które miałoby wpływ na wynik postępowania, dlatego odwołanie
oddalono.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192
ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972). Za uzasadnione koszty
Zamawiającego Izba uznała, oprócz kosztu zastępstwa prawnego, koszt noclegu dwóch osób
(dwóch pełnomocników obecnych na rozprawie) i parkingu.
Przewodniczący: …………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2211/18 z dnia 2018-12-19
- Sygn. akt KIO 2499/18 z dnia 2018-12-14
- Sygn. akt KIO 2281/18, KIO 2286/18, KIO 2291/18 z dnia 2018-12-11
- Sygn. akt KIO 2426/18 z dnia 2018-12-11
- Sygn. akt KIO 2330/18 z dnia 2018-11-28
