rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-07-01
rok: 2019

sygnatury akt.:

KIO 783/19

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Beata Konik Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2019 r., 28 maja 2019 r., 11 czerwca 2019 r. i 24
czerwca 2019 r.,
w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
w dniu 29 kwietnia 2019 r. przez
wykonawcę INERGIS Spółkę Akcyjną z siedzibą w
Częstochowie w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Jarocin, przy udziale:
A. wykonawcy
HEWALEX Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Spółki
komandytowej
z siedzibą w Czechowicach-Dziedzicach zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego,
B. wykonawcy Solartime
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Rzeszowie
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
O
dwołującego,
C. wykonawcy Eco-
Team Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Spółki
komandytowej z siedzibą w Częstochowie zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
D. wykonawcy
Energetyka Solarna Ensol spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w Raciborzu zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie Z
amawiającego,

E. wykonawcy
FLEXIPOWER Group Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
Spółki komandytowej z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej zgłaszającego przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
F. wykonawcy
OEM Energy Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Chorzowie
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Z
amawiającego,
G. wykonawcy
Sanito Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Warszawie
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Z
amawiającego.

orzeka:
1. Oddala
odwołanie.
2. Kosztami
postępowania odwoławczego obciąża odwołującego INERGIS Spółkę
Akcyjną z siedzibą w Częstochowie i:
2.1.
Zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od
odwołania;
2.2.
Zasądza od odwołującego INERGIS Spółkę Akcyjną z siedzibą w Częstochowie, na
rzecz zamawiającego Gminy Jarocin kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
złotych) tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
O
dwoławczej do Sądu Okręgowego w Kaliszu.

Przewodniczący: ……………………..…



Sygn. akt:
KIO 783/19
UZASADNIENIE

Zamawiający, Gmina Jarocin, prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawę i montaż instalacji
kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę oraz pomp ciepła na
terenie Gminy Jarocin”, znak postępowania IŚM.271.2.2019.

Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 17 kwietnia 2019 r. pod nr 2019/S 076-180368. Treść
specyfikacji istotnych warunków zamówienia została opublikowana na stronie internetowej
Zamawiającego tego samego dnia.
W dniu 29 kwietnia 2019 r. wykonawca
INERGIS Spółka Akcyjna z siedzibą w
Częstochowie wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie od niezgodnych z
przepisami ustawy Pzp czynności Zamawiającego, polegającej na sformułowaniu Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: SIWZ) w zakresie części 1 zamówienia, z
naruszeniem przepisów prawa, zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1.
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy w związku z
naruszeniem art. 36aa ust. 1 ustawy w związku z art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia w taki sposób, że w rezultacie opis ten utrudnia
uczciwą konkurencję, tj. poprzez zaniechanie podziału części 1 zamówienia na dwie
odrębne części oraz objęcie zakresem części 1 zamówienia zupełnie różnych
produktów i instalacji, dostarczanych i montowanych przez zupełnie różnych
wykonawców;
2.
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy, poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia w sposób, który utrudnia uczciwą konkurencję, tj. poprzez
opisanie zamawianych produktów w taki sposób, że łącznie wymagania
Zamawiającego wobec danego produktu spełnia tylko jeden konkretny produkt jednego
konkretnego producenta;
3.
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 91 ust. 2 i 2c ustawy, poprzez
przyjęcie kryteriów oceny ofert, które nie odnoszą się do przedmiotu zamówienia i które
nie są związane z przedmiotem zamówienia;
4.
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 91 ust. 2 ustawy, poprzez przyjęcie
kryterium oceny ofert, które preferuje jeden konkretny produkt jednego konkretnego
producenta i tym samym po
zbawia wykonawców oferujących inne produkty realnej
szansy na uzyskanie zamówienia;

5.
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 22 ust. la ustawy poprzez określenie
warunku udziału w postępowaniu dotyczącego doświadczenia w sposób
nieproporcjonalny
do przedmiotu zamówienia, tj. sformułowanie warunku, który jest
nadmierny i nie znajduje uzasadnienia w przedmiocie zamówienia.
W
związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie Odwołania i nakazanie
Zamawiającemu aby:
a)
zmienił treść SIWZ oraz treść ogłoszenia o zamówieniu w sposób wskazany w
uzasadnieniu odwołania,
b)
dokonaną zmianę SIWZ przekazał niezwłocznie wszystkim wykonawcom, którym
przekazano SIWZ, oraz zamieścił zmianę SIWZ na stronie internetowej na której SIWZ
jest udostępniana,
c) przes
unął termin składania ofert o niezbędny dodatkowy czas na wprowadzenie zmian
w ofertach, z uwzględnieniem postanowień art. 12a ust. 2 ustawy,
d)
niezwłocznie po przekazaniu zmiany treści ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi
Publikacji Unii Europejskiej zamieścił informację o zmianach na stronie internetowej.
Odwołujący wskazał, że ma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz
może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego powołanych w odwołaniu
przepisów ustawy, ponieważ jest zainteresowany udzieleniem mu przedmiotowego
zamówienia w zakresie części 1 zamówienia. Jednak w sytuacji, gdy postanowienia SIWZ
zostały sformułowane w sposób sprzeczny z ustawą, w szczególności gdy Zamawiający opisał
przedmiot zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję, przyjął kryterium oceny
ofert, które preferuje jeden konkretny produkt jednego konkretnego producenta, oraz wadliwie
określił warunek udziału w postępowaniu dotyczący doświadczenia, Odwołujący nie ma
możliwości złożenia oferty spełniającej jednocześnie wszystkie wymagania SIWZ. Odwołujący
wskazał, że kwestionowane przez niego postanowienia SIWZ pozbawiają go możliwości
uzyskania przedmiotowego zamówienia publicznego i jego realizacji na najkorzystniejszych
dla Zamawia
jącego warunkach. Ponadto w wyniku naruszenia przez Zamawiającego
przepisów ustawy Odwołujący może ponieść szkodę. Gdyby Zamawiający postąpił zgodnie z
przepisami ustawy, to prawidłowo sformułowałby postanowienia SIWZ, a to umożliwiłoby
Odwołującemu złożenie oferty spełniającej wszystkie wymagania SIWZ. Tym samym oferta
Odwołującego mogłaby zostać wybrana jako najkorzystniejsza. W aktualnym stanie rzeczy
Odwołujący nie jest w stanie złożyć prawidłowej oferty, spełniającej wszystkie wymagania
SIWZ. W rezultacie Odwo
łujący nie może uzyskać przedmiotowego zamówienia i osiągnąć
zysku, który Odwołujący planował osiągnąć w wyniku realizacji przedmiotowego zamówienia.

Uzasadnienie
zarzutów odwołania było następujące.
Zarzut 1.
Zamawiający wskazał w Rozdziale 4 pkt 4.3. SIWZ, że zgodnie z art. 36aa ust. 1 ustawy
Pzp dopuszcza składanie ofert częściowych z podziałem na 3 części, tj.:
1)
część 1 zamówienia - „Dostawa i montaż instalacji kolektorów słonecznych oraz
instalacji fotowoltaicznych na terenie Gminy Jarocin",
2)
część 2 zamówienia - „Dostawa i montaż kotłów na biomasę w budynkach
mieszkalnych na terenie Gminy Jarocin",
3)
część 3 zamówienia - „Dostawa i montaż pomp ciepła w budynkach mieszkalnych
zlokalizowanych na terenie Gminy Jarocin".
Ww.
podział zamówienia na części niemal pokrywa się z wybranymi przez
Zamawiającego rodzajami instalacji wykorzystujących Odnawialne Źródła Energii (dalej w
skrócie OZE), jednak za wyjątkiem części 1 zamówienia, która to część obejmuje jednocześnie
dostawę i montaż instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych. Zdaniem
Odwołującego połącznie w jednej części zamówienia instalacji kolektorów słonecznych i
instalacji fotowoltaicznych
jest niezrozumiałe i pozbawione uzasadnienia. Poza tym, iż oba
typy instalacji
korzystają z energii słonecznej, nic więcej ich nie łączy. Odwołujący wyjaśnił, że
instalacje fotowoltaiczne nal
eżą do branży elektrycznej, gdyż służą do produkcji prądu a ich
kluczowym instrumentem są panele fotowoltaiczne. Natomiast instalacje kolektorów
słonecznych należą do branży sanitarnej, gdyż służą do podgrzewania wody a ich kluczowym
instrumentem są kolektory słoneczne. Odwołujący wskazał, że są to zupełnie różne instalacje,
budowane w całkowicie odmienny sposób i z kompletnie różnych komponentów i urządzeń.
Ponadto Odwołujący zwrócił uwagę, że wymagania wobec instalacji kolektorów słonecznych i
instalacji fotowoltaicznych Zamawiający opisał w sposób odrębny i niepowiązany ze sobą. W
SIWZ wymagania dotyczące instalacji kolektorów słonecznych są wskazane w Rozdziale 4
ppkt 4.3.1.1., natomiast wymagania dotyczące instalacji fotowoltaicznych - odrębnie i
niezależnie w Rozdziale 4 ppkt 4.3.1.2. Ten dualistyczny podział został utrzymany także w
załącznikach do SIWZ: Dokumentacje techniczne instalacji kolektorów słonecznych zostały
zamieszczone w Załączniku Nr 1aa, natomiast Dokumentacje techniczne instalacji
fotowoltaicznych -
w Załączniku Nr 1ab, tak samo jak w osobnych załącznikach do SIWZ
zostały zamieszczone Dokumentacje techniczne kotłów na biomasę (Załącznik Nr Ib)- i
Dokumentacje techniczne pomp ciepła (Załącznik Nr lc). Ponadto jak wskazał Odwołujący ww.
Dokumentacje dotyczące instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych zostały
sporządzone przez zupełnie różne osoby z zupełnie różnymi uprawnieniami budowlanymi.
Dokumentacje techniczne instalacji fotowoltaicznych sporządziła osoba posiadająca
uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w
zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych (tzw. uprawnienia

elektryczne), podczas gdy Dokumentacje techniczne instalacji kolektorów słonecznych
sporządziła osoba posiadająca uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania
robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji
i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych i oazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych (tzw.
uprawnienia sanitarne).
Powyższe, zdaniem Odwołującego najlepiej wskazuje i dowodzi jak
zupełnie różne są instalacje, które Zamawiający objął częścią 1 zamówienia. Sam
Zamawiający, choć oba rodzaje instalacji objął częścią 1 zamówienia, to opisał je tak, jakby
stanowiły odrębne i niepowiązane ze sobą części zamówienia, gdyż tak też jest w
rzeczywistości.
Odwołujący zaznaczył, że podmioty wykonujące instalacje fotowoltaiczne na ogół nie
zajmują się wykonawstwem instalacji kolektorów słonecznych i vice-versa.
Wszystko powyższe jednoznacznie zdaniem Odwołującego dowodzi, że połączenie w
ramach jednej części zamówienia instalacji kolektorów słonecznych oraz instalacji
fotowoltaicznych jest nieuprawnione. Zamawiający, poprzez objęcie jednym zamówieniem
zupełnie różnych produktów, dostarczanych przez zupełnie różnych wykonawców,
doprowadził do sytuacji, w której Odwołujący, będący jednym z czołowych wykonawców
instalacji fotowoltaicznych na terenie Polski, nie jest w stanie złożyć oferty spełniającej
wymagania SIWZ. Odwołujący, tak samo zresztą jak i inni wykonawcy instalacji
fotowoltaicznych, nie jest bowiem w stanie pozyskać z rynku m.in. kolektorów słonecznych i
pojemnościowych podgrzewaczy ciepłej wody, spełniających wymagania SIWZ i służących do
budowy instalacji kolektorów słonecznych. Jednocześnie Odwołujący jest w stanie zaoferować
Zamawiającemu dostawę i montaż instalacji fotowoltaicznych i to na bardzo korzystnych
warunkach.
W ocenie Odwołującego obejmowanie jednym zamówieniem zupełnie różnych
produktów i instalacji, istotnie utrudni uczciwą konkurencję, w szczególności poważnie
ograniczy liczbę wykonawców, którzy z powodzeniem mogliby się ubiegać o udzielenie
zamówienia, gdyby tylko Zamawiający prawidłowo opisał przedmiot zamówienia i podzielił
część 1 zamówienia na dwie odrębne części.
Ponadto Odwołujący zwrócił uwagę, iż obecnie jest w Polsce boom na kolektory
słoneczne a firmy zajmujące się nimi często mają już pełne obłożenie mocy przerobowych i
nawet wspólne ubieganie się z nimi o udzielenie zamówienia jest bardzo utrudnione.
Powyższe stanowi dodatkowy argument za podziałem części 1 zamówienia na dwie odrębne
części, dotyczące odpowiednio instalacji fotowoltaicznych oraz instalacji kolektorów
słonecznych. Umożliwi to nie tylko ubieganie się o zamówienie większej liczbie wykonawców
i uzyskanie korzystniejszych ofert, lecz również zmniejszy ryzyko unieważnienia postępowania
w części 1 zamówienia ze względu na brak ofert, względnie zbyt wysokie ceny złożonych ofert.
Naruszenia przywołanych w treści zarzutów przepisów ustawy pzp Odwołujący
upatruje w tym, że dokonany przez Zamawiającego podział przedmiotowego zamówienia na

trzy części jest nielogiczny i niekonsekwentny łącząc w ramach części 1 zamówienia kolektory
słoneczne i instalacje fotowoltaiczne. Odwołujący wskazał, że kwestia dopuszczenia składania
ofert częściowych podlega kontroli pod względem zgodności z zasadami udzielania zamówień,
przede wszystkim z zasadą zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców, w tym zakresie Odwołujący przywołał liczne wyroki Izby o następujących
sygnaturach akt sprawy: KIO 694/13, KIO/UZP 1001/08, KIO/UZP 1035/08, KIO 1549/12, KIO
1589/13, KIO 1314/13, KIO 938/14, KIO 28/14, KIO 2779/10, orzecznictwo sądów okręgowych
wskazując na wyrok z dnia 9 listopada 2005 wydany w sprawie o sygnaturze akt II Ca 587/05
przez Sąd Okręgowy w Lublinie oraz wyrok z dnia 24 stycznia 2012, wydany w sprawie o
sygn. akt VI ACa 965/11 wydany przez Sąd Okręgowy w Warszawie ponadto Odwołujący
przywołał stanowisko Urzędu Zamówień Publicznych.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu zmiany treści SIWZ oraz treści
ogłoszenia o zamówieniu poprzez podział części 1 zamówienia, czyli wydzielenie instalacji
kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych do odrębnych części zamówienia, w
wyniku czego
odrębną częścią zamówienia powinien stać się zakres zamówienia wskazany w
Rozdziale 4 ppkt
4.3.1.1. SIWZ, jak i odrębną częścią zamówienia powinien stać się zakres
zamówienia wskazany w Rozdziale 4 ppkt 4.3.1.2. SIWZ.

Zarzut 2
Zamawiający w zakresie instalacji kolektorów słonecznych (w Rozdziale 4 ppkt 4.3.1.1.
SIWZ)
przewidział trzy typy zestawów instalacji kolektorów słonecznych, tj.:
1)
zestaw w skład którego wchodzi: 2 kolektory i zasobnik 200 dm3,
2)
zestaw w skład którego wchodzi: 3 kolektory i zasobnik 300 dm3,
3)
zestaw w skład którego wchodzi: 4 kolektory i zasobnik 400 dm3.
Odwołujący wyjaśnił, że ww. zasobniki to zasobniki ciepłej wody użytkowej, które w SIWZ i w
załącznikach do SIWZ są określane również jako zasobniki c.w.u., zbiorniki solarne C.W.U.,
zasobniki ciepłej wody solarne, pojemnościowe podgrzewacze ciepłej wody i podgrzewacze
c.w.u. -
w każdym z ww. przypadków chodzi o to samo urządzenie. Wymagania wobec
zasobników ciepłej wody użytkowej zostały opisane przez Zamawiającego:
1)
w przypadku zasobnika 200 dm3 - w Za
łączniku nr 1aa do SIWZ, PROJEKT
TE
CHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 2/200, w pkt 10
(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6;
2)
w przypadku zasobnika 300 dm3 -
w Załączniku nr laa do SIWZ, PROJEKT
TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 3/300, w pkt 10
(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6;

3)
w przypadku zasobnika 400 dm3 -
w Załączniku nr laa do SIWZ, PROJEKT
TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 4/400, w pkt 10
(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6.
Odwołujący wskazał, że wymagania te są bardzo podobne, praktycznie identyczne, a
jedyne różnice dotyczą wymaganej pojemności zasobników, natomiast w przypadku
zasobnika 400 d
m3 dodatkowo maksymalnej wysokości i szerokości zasobnika. Ponadto
wymagania w PROJEKTACH TECHNICZNYCH są niezwykle szczegółowe, wręcz
drobiazgowe. Tytułem przykładu Odwołujący wskazał wymagania dotyczące zasobnika 200
dm3:
„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody
Zaprojektowano pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody: emaliowany, z otworem
rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej.
Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką
poliuretanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.
Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-
70oC z króćcami przyłączeniowymi minimum %" i
kvs=l,7 m3/h.
Zaprojektowany podgrzewacz będzie pełnił funkqę podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalaq'ą c.w.u. Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji,
zbiornika zbadany wg normy PN-
EN 12664:2001 lub równoważnej, przez akredytowane
laboratorium, wynosi maximum 0,0205 W/mK przy AT =10 [°C], oraz maksymalnie 0,0228
W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymiary:

Maksymalna wysokość zasobnika 200
1,45 m
Maksymaln
a szerokość zasobnika 200
0,7 m
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 1
50°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,
Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."

Odwołujący wyjaśnił, że wymagania dla zasobnika 300 dm3 i 400 dm3 mają brzmienie
identyczne z przytoczonym powyżej, za wyjątkiem różnic, na które wskazano powyżej.
W ocenie Odwołującego opis przedmiotu zamówienia w zakresie zasobników 200 dm3,
300 dm3 i 400 dm3 został dokonany niezgodnie z powołanymi w omawianym zarzucie
przepisami ustawy i uniemożliwia skuteczne złożenie oferty w postępowaniu, ponieważ łącznie
wymagania tam zawarte
spełniają tylko zasobniki, których dystrybutorem jest OEM ENERGY
Sp. z o.o. a producentem niemiecka spółka Winekelmann GmBH, która produkuje je dla OEM
ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod własną marką.
Powyższe eliminuje zasobniki innych producentów, w tym także światowych potentatów w tej
dziedzinie. Innymi słowy w tym postępowaniu mamy do czynienia z tzw. dyskryminującym
zbiegiem wymagań. Oprócz zasobników, których dystrybutorem jest OEM ENERGY Sp. z o.o.,
nie istnieją żadne dostępne na rynku rozwiązania (produkty), które w całości (łącznie) spełniają
wymagania SIWZ. Wykonawca, który chciałby zaoferować jakikolwiek inny zasobnik dostępny
na rynku, będzie narażony na złożenie oferty o treści niezgodnej z treścią SIWZ, gdyż każdy
zasobnik inny niż zasobnik produkowany na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o. zawsze nie
spełni jednego albo kilku z postawionych przez Zamawiającego wymagań. Odwołujący
wskazał, że taki opis parametrów produktów dowodzi ograniczenia uczciwej konkurencji w
przedmiotowym postępowaniu.
Ponadto dla Odwołującego niezrozumiałe jest również dlaczego Zamawiający
zrównuje „Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji zbiornika zbadany wg normy PN-EN
12664:
2001 lub równoważnej" z „klasą energetyczną A zgodnie z rozporządzeniem UE
812/2013". Takie sformułowanie opisu przedmiotu zamówienia jest w ocenie Odwołującego
jedynie grą pozorów, gdyż realnie powoduje dopuszczenie zasobników w każdej klasie
energetyczne
j pod warunkiem przedłożenia badania współczynnika przewodzenia ciepła
izolacji zbiornika, co w żaden sposób nie świadczy o klasie energetycznej zasobnika.
Spełnianie pozbawionego znaczenia z punktu widzenia użytkownika parametru jakim jest
współczynnik przewodzenia ciepła, charakterystycznego dla konkretnego materiału, z którego
wykonana została izolacja zbiornika, nie może być porównywane z klasą energetyczną
zasobnika. W oparciu o aktualne postanowienia SIWZ można zaoferować Zamawiającemu
tańsze zasobniki klasy energetycznej B lub C pod warunkiem, że są to zasobniki produkowane
na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o.
Kolejna niejasność dotyczy wymogu, aby badanie współczynnika przewodzenia ciepła
dla izolacji zbiornika było przeprowadzone według normy PN-EN 12664:2001 dla różnicy
temperatur (AT) 109C i 30°G. Już w samej tej normie wskazano, że dla materiału o wielkości
oporu cieplnego większego niż 0,5 m2K/W, a takim jest właśnie izolacja zbiornika, zalecane
jest przeprowadzenie badania współczynnika przewodzenia według normy PN-EN
12667:2002. Ponadto, zgodnie z normą PN-B-02421:2000 "Ogrzewnictwo i ciepłownictwo -

Izolacj
a cieplna przewodów, armatury i urządzeń - Wymagania i badania odbiorczej dla
urządzeń związanych z ogrzewaniem, w celu porównania cech materiałów izolacyjnych,
współczynnik przewodności cieplnej jest wyznaczany dla temperatury 409C. Wynika to z
temperatury pracy urządzenia, a w przypadku zasobnika ciepłej wody użytkowej jest to
najniższa temperatura wody nadającej się do wykorzystania. Zamawiający poprzez powyższy
wymóg narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, ponieważ
zmusza innych producentów do dopasowywania się do nieracjonalnych, niestosowanych i w
praktyce niesp
otykanych wymagań. Oczywiście jedyną firmą, która może sprostać takim
nietypowym wymaganiom, jest OEM Energy Sp. z o.o., która w swojej karcie produktowej
podaje współczynniki przewodzenia dla temperatur identycznych jak wymagane przez
Zamawiającego.
W ocenie Odwołującego w kwestionowanym opisie przedmiotu zamówienia chodzi
wyłącznie o wyeliminowanie zasobników o klasie energetycznej A, i faworyzowanie tych, które
są produkowane na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o., a mają niższą klasę energetyczną.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. wymagań SIWZ poprzez
zastąpienie wymagań przytoczonych powyżej następującymi wymaganiami: „Pojemnościowy
podgrzewacz ciepłej wody Zaprojektowano pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody:
emaliowany, z otworem rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki
elektrycznej i anody tytanowej.
Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką
poliuretanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.
Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-
70°C z króćcami przyłączeniowymi minimum 3/4” i
kvs=1,7 m
3
/h.
Zaprojektowany podgrzewacz będzie pełnił funkcję podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalacją c.w.u. Musi posiadać klasę energetyczną A zgodnie z
rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie solarnej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°Ć,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."

Wymagania wobec kolektorów słonecznych: zostały opisane przez Zamawiającego:
1)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory - w Załączniku nr 1aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
2/200, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory
słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12;
2)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 3 kolektory - w Załączniku nr 1aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
3/300, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 2-3, w pkt 6
(Kolektory słoneczne) na str. 3-4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12;
3)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - w Załączniku nr 1aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
4/400, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory
słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12.
Jak wyjaśnił Odwołujący w ww. punktach PROJEKTÓW TECHNICZNYCH
Zamawiający wskazał m.in., że wymaga określonej minimalnej powierzchni apertury, zarówno
w odniesieniu do pojedynczego kolektora jak i kolektorów wchodzących w skład danego
zestawu. W przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory Zamawiający wymaga
kolektorów o łącznej powierzchni apertury min. 4,90 m2, w przypadku zestawu w skład którego
wchodzą 3 kolektory - kolektorów o łącznej powierzchni apertury min. 7,35 m2, w przypadku
zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - kolektorów o łącznej powierzchni apertury min.
9,80
m2. Jak łatwo obliczyć w przypadku każdego zestawu Zamawiający wymaga kolektora o
minimalnej powierzchni apertury 2,45 m2 (2 x 2,45 m2 = 4,90 m2, 3 x 2,45 m2 = 7,35 m2, 4 x
2,45 m2 = 9,80 m2). Jednocześnie dla każdego zestawu Zamawiający określił minimalną moc
wyjściową powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-
Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub równoważnej). Odwołujący wskazał wobec
tego
, że wymóg minimalnej powierzchni apertury nie ma żadnego uzasadnienia technicznego,
skoro jednocześnie Zamawiający określił minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów.
Na rynku dostępne są kolektory spełniające wszystkie wymagania minimalne i posiadające
powierzchnię apertury mniejszą niż minimalna wymagana przez Zmawiającego, co świadczy
o wysokiej wydajności takich kolektorów. Jednocześnie jednak wymóg minimalnej powierzchni
apertury powoduje, że w przypadku kolektora o większej mocy jednostkowej przypadającej na
jednostkę powierzchni nie można go zaoferować w przedmiotowym postępowaniu. Wymagana
minimalna moc wyjściowa powierzchni kolektorów w przypadku zestawu w skład którego
wchodzą 2 kolektory wynosi 3260 W, co daje dla jednego kolektora 1630 W. Taka sama moc
jest wymagana dla jednego kolektora w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 3

kolektory i 4 kolektory. Jednocześnie powierzchnia apertury pojedynczego kolektora nie może
być mniejsza niż 2,45 m2. W rezultacie dysponując kolektorem np. o powierzchni apertury
2,35 m2 i o mocy 1650 W nie można go zaoferować Zamawiającemu, ponieważ nie spełnia
on wymagań SIWZ co do minimalnej powierzchni apertury, mimo że jego moc jest większa niż
wymagana w SIWZ. Zatem kwestionowane wymagania SIWZ prowadzą do tego, że
wykonawca dysponujący gorszym kolektorem (tj. o mniejszej mocy), ale o odpowiedniej
powierzchni apertury, będzie mógł go zaoferować Zamawiającemu, natomiast wykonawca
dysponujący lepszym kolektorem (tj. o większej mocy), ale z mniejszą niż wymagana
powierzchnią apertury, nie będzie mógł go zaoferować Zamawiającemu. Jest to ewidentne
ograniczenie konkurencji poprzez postawienie wymagań, które nie mają żadnego
uzasadnienia a jedynie zawężają, i to drastycznie, krąg możliwych do zaoferowania urządzeń.
Nie ma zdaniem Odwołującego żadnego wyjaśnienia i usprawiedliwienia dla postanowień
SIWZ, które wykluczają możliwość zaoferowania kolektorów o wysokiej wydajności i
jednocześnie o mniejszej powierzchni. Takie kolektory mają bowiem same zalety, w
szczególności ich mniejsza powierzchnia przekłada się na ich mniejszą wagę, mniejsza waga
kolektora przekłada się z kolei na mniejszej obciążenie konstrukcji a w rezultacie na mniejsze
zużycie konstrukcji.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. kwestionowanych wymagań
poprzez zmniejszenie minimalnej powierzchni apertury, zarówno w odniesieniu do
pojedynczego kolektora jak i kolektorów wchodzących w skład danego zestawu. Odwołujący
wniósł o dopuszczenie możliwości zaoferowania kolektora słonecznego o powierzchni
apertury nie mniejszej niż 2,00 m2, który osiąga minimalną moc wyjściową powierzchni
kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN
EN 12975-
2: 2007 lub równoważnej) wynoszącą 1630 W. Co za tym idzie Odwołujący wniósł
o dopuszczenie możliwości zaoferowania:
1.
zestawów w skład których wchodzą 2 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
4,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu
1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub
równoważnej) wynoszącej 3260 W,
2.
zestawów w skład których wchodzą 3 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
6,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu
1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub
równoważnej) wynoszącej 4890 W,
3.
zestawów w skład których wchodzą 4 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
8,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu
1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub
równoważnej) wynoszącej 6520 W.

W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww.
kwestionowane wymagania, jest faworyzowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych
przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Ensol Sp. z-
o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod
własną marką. Kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o.
spełniają ww. kwestionowane wymagania, w przeciwieństwie do zdecydowanej większości
kolektorów słonecznych innych producentów. O ewidentnym faworyzowaniu kolektorów
słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. świadczy również przyjęte
przez Zamawiającego pozacenowe kryterium oceny ofert, o czym Odwołujący napisał w
dalszej części odwołania.
Odwołujący wskazał też, że w ww. punktach PROJEKTÓW TECHNICZNYCH
Zamawiający wskazał ponadto, że wymaga m.in. następujących parametrów kolektorów
słonecznych (niezależnie od liczby kolektorów w danym zestawie): Układ hydrauliczny
kolektora- Meandrowy.
Odwołujący w nawiązaniu do powyższego wymogu wyjaśnił, że istnieją trzy
podstawowe rodzaje układów hydraulicznych kolektorów: meander (meandrowy), harfa
pojedyncza, harfa podwójna. Ww. nazwy nawiązują do kształtu danego rodzaju układu
hydraulicznego kolektora.
W ocenie Odwołującego narzucenie przez Zamawiającego konkretnego rodzaju układu
hydraulicznego kolektora nie ma żadnych podstaw i stanowi wyłącznie niedopuszczalne
ograniczenie uczciwej konkurencji. Kolektor, który posiada wymagany w SIWZ certyfikat
SOLAR KEYMARK lub certyfikat zgodności z normą PN-EN 12975-1 (lub równoważną) lub z
normą PN- EN 12975-2 (lub równoważną) lub z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną)
wydany przez właściwą jednostkę certyfikującą, ma konkretne uzyski i wydajność
energetyczną, potwierdzone przez ww. certyfikaty. To właśnie te uzyski pozwalają na ustalenie
ile energii w ciągu roku zostanie wyprodukowane przez dany kolektor słoneczny. Ponadto
żadna z ww. norm nie dokonuje podziału kolektorów pod względem układu hydraulicznego, a
kolektory przechodzą takie same badania bez względu na budowę układu hydraulicznego. Co
więcej, w żadnym z ww. certyfikatów nie jest podawana informacja o rodzaju układu
hydraulicznego kolektora, co najlepiej świadczy o tym, że jest ona nieistotna z punku widzenia
zarówno badań jak i użytkowników instalacji kolektorów słonecznych. Powyższe wynika z tego,
że układ hydrauliczny kolektora jest parametrem dotyczącym wyłącznie jego wewnętrznej
konstrukcji, która wynika z przyjętego przez producenta rozwiązania produkcyjnego. Rodzaj
układu hydraulicznego kolektora nie jest też wyznacznikiem kolektora lepszej jakości, tj.
kolektora o większych uzyskach, a jedynie sztucznym ograniczeniem konkurencji. Zatem
rodzaj układu hydraulicznego kolektora jest parametrem kompletnie pozbawionym znaczenia.

Natomiast poprzez narzucenie konkretnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora
Zamawiający ogranicza możliwość złożenia ofert tym wykonawcom, którzy chcą zaoferować
kolektory z innym rodzaj
em układu hydraulicznego, mimo iż mogą one osiągać lepsze
parametry energetyczne.
Dodatkowo wskazać należy, że kolektor z układem hydraulicznym meandrowym
charakteryzuje się większymi oporami przepływu niż kolektor z układem hydraulicznym
harfowym. Nie ma
zatem żadnych argumentów przemawiających za narzuceniem tylko
jednego dopuszczalnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora. Trzeba też podkreślić, że
zdecydowana większość zrealizowanych dotychczas zamówień publicznych na instalacje
kolektorów słonecznych, w tym największe projekty gminne z ostatnich lat, w ramach których
zainstalowano kilkanaście tysięcy instalacji kolektorów słonecznych, oparta jest o kolektor z
układem hydraulicznym w postaci harfy pojedynczej. Ich wieloletnia praca potwierdza, że nie
jest to rozwiązanie, które należałoby z jakiegoś powodu eliminować.
Odwołujący wskazał, że wadliwość kwestionowanego w odwołaniu parametru
pot
wierdza także orzecznictwo KIO, w tym zakresie przywołał wyrok z dnia 23 kwietnia 2014
r., sygn. akt. KIO 698/14,
gdzie Izba zgodziła się z odwołującym się w tej sprawie wykonawcą,
że narzucenie w SIWZ konkretnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora nie ma żadnych
podstaw i ogranicza uczciwą konkurencję.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. kwestionowanych
parametrów poprzez usunięcie wymogu „Układ hydrauliczny kolektora Meandrowy".
W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww.
kwestionowane wymagania, jest faworyzowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych
przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Enśol Sp. z
o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod
własną marką. Kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o.
spełniają ww. kwestionowane wymagania. O ewidentnym faworyzowaniu kolektorów
słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. świadczy również przyjęte
przez Zamawiającego pozacenowe kryterium oceny ofert, o czym Odwołujący napisał w
dalszej części odwołania.

Odwołujący zwrócił też uwagę, że w ww. punktach PROJEKTÓW TECHNICZNYCH
Zamawiający wskazał ponadto, że wymaga m.in. następujących parametrów, kolektorów
słonecznych (niezależnie od liczby kolektorów w danym zestawie):
Minim
alna grubość szyby solarnej 4,0 mm
Średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie Min. 15 mm
Zamawiający wskazał tam ponadto (niezależnie od liczby kolektorów w danym
zestawie), że: „Kolektory solarne muszą posiadać certyfikat Sotar Keymark lub inny

równoważny certyfikat wydany przez akredytowaną jednostkę w zgodności z normą PN-EN
12975-1: 2007 l
ub równoważną: Słoneczne systemy grzewcze i ich elementy - kolektory
słoneczne - Część 1: Wymagania ogólne, którego integralną częścią powinno być
sprawozda
nie z badań kolektorów, przeprowadzonych z normą PN-EN 12975-2: 2007 lub
równoważną: Słoneczne systemy grzewcze / ich elementy - kolektory słoneczne - Część 2:
Metody badań wykonane przez akredytowane laboratorium badawcze oraz sprawozdanie z
badań wg norm PN-EN 12975- 1:2007 oraz PN-EN 12975-2:2007 lub równoważnych."
Odnosząc się do wymogu minimalnej grubości szyby solarnej Odwołujący wskazał, że
odpowiednia grubość szyby jest dobierana do gabarytów kolektora słonecznego wyłącznie
przez producenta kolektor
a słonecznego. Jeżeli kolektor posiada odporność na gradobicie,
potwierdzoną certyfikatem jakości, np. certyfikatem Solar Keymark, wówczas grubość szyby
nie ma dla Zamawiającego żadnego znaczenia. Stosowanie szyby grubszej niż wymaga tego
konstrukcja kolek
tora słonecznego nie oznacza lepszej odporności na gradobicie, gdyż ta
zależy w dużej mierze od sposobu zamontowania szyby w obudowie kolektora, nie zaś tylko i
wyłącznie od jej grubości. Generalnie formułowanie wymogu co do minimalnej grubości szyby
solar
nej, bez żadnego powiązania go z wymaganiami co do wytrzymałości szyby, jest
pozbawione sensu i prowadzi do absurdalnych rezultatów. Większa grubość szyby solarnej
wcale nie musi oznaczać jej większej wytrzymałości na gradobicie, gdyż ta, oprócz sposobu
za
montowania szyby w obudowie kolektora, zależy przede wszystkim od jakości materiału
użytego do produkcji szyby. Absurdalność i dyskryminujący charakter kwestionowanych
postanowień SIWZ dobrze pokazuje następujący przykład: wykonawca dysponujący
kolektorem,
z szybą o większej grubości (4,0 mm) ale z gorszego materiału (tj. o mniejszej
wytrzymałości na uderzenia), w rezultacie czego szyba wytrzymuje uderzenia, kul gradowych
o średnicy wyłącznie 15 mm, będzie mógł zaoferować taki kolektor Zamawiającemu.
Natomi
ast wykonawca dysponujący kolektorem z szybą o mniejszej grubości (3,2 mm) ale z
lepszego materiału (tj. o większej wytrzymałości na uderzenia), w rezultacie czego szyba
wytrzymuje uderzenia kul gradowych o średnicy 25 mm czy nawet większej, nie będzie mógł
zaoferować takiego kolektora Zamawiającemu. Jeżeli zatem dla Zamawiającego liczy się (a
powinna się liczyć) wytrzymałość szyby solarnej, to wymóg co do minimalnej grubości szyby
stanowi sztuczne ograniczenie, służące tylko i wyłącznie eliminacji najwyraźniej niechcianej
konkurencji. Jednocześnie, ponieważ Zamawiający wymaga przedstawienia certyfikatu „Solar
Keymark" lub równoważnego, który w pełni potwierdza, że dany kolektor jest odporny na
gradobicie, dodatkowy wymóg dotyczący minimalnej grubości szyby oceniać należy jako
niezrozumiały i nieuzasadniony.
Jeżeli natomiast dla Zamawiającego z jakiś, niezrozumiałych względów bardziej niż
wytrzymałość szyby solarnej liczy się jej grubość, to powstaje pytanie dlaczego wymaga
grubości minimalnej 4 mm, a nie np. 4,5 mm czy 5 mm. Jedynym logicznym wyjaśnieniem dla

wymagania grubości minimalnej 4 mm jest to, że dokładnie taką właśnie grubość szyby
solarnej posiadają kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o.,
produkowane przez polskiego pro
ducenta Ensol Sp. z o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które
następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod własną marką. Odwołujący raz jeszcze
podkreślił, że w niniejszym postępowaniu Zamawiający ewidentnie faworyzuje ww. kolektory,
formułując wymagania w które ww. kolektory wręcz idealnie się wpisują.
Niezależnie od powyższego Odwołujący wskazał, że wraz ze wzrostem grubości szyby
solarnej obniża się efektywność kolektora na skutek niższej transmisyjności dla energii
słonecznej. Innymi słowy zwiększenie grubości szyby wpływa bardzo znacząco na obniżanie
uzysków z kolektora słonecznego. Co więcej, wymóg minimalnej grubości szyby solarnej (4,0
mm) ma charakter dyskryminujący i ogranicza uczciwą konkurencję, gdyż zdecydowana
większość producentów (w tym najbardziej znani jak Viessmann, Vaillant, Bosch, Hewalex,
GrennOneTec) używa do produkcji, kolektorów o tej wielkości szyby solarnej o grubości od 3
do 3,2 mm. Tym samym wymóg postawiony przez Zamawiającego, nie mający żadnego
obiektywnego uzasadnienia, elimin
uje z postępowania zdecydowaną większość kolektorów
słonecznych.
Trzeba wreszcie zauważyć, że wymaganie minimalnej grubości szyby solarnej
wynoszącej 4 mm nie ma żadnego uzasadnienia w świetle aktualnego stanu wiedzy na temat
uszkodzeń kolektorów słonecznych w wyniku gradobicia. Z informacji posiadanych przez
Odwołującego wynika, że przypadki uszkodzenia kolektorów słonecznych o grubości szyby
solarnej, 3,2 mm w wyniku gradobicia praktycznie się nie zdarzają. Zatem kwestionowane
wymaganie nie jest oparte na racjonalnych podstawach.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. kwestionowanych
parametrów poprzez usunięcie wymogu „Minimalna grubość szyby solarnej 4,0 mm",
względnie poprzez wprowadzenie w jego miejsce wymogu „Minimalna grubość szyby solarnej
3,0 mm".
Odnosząc się do wymogu minimalnej średnicy kul gradowych użytych w raporcie na
gradobicie Odwołujący wskazał na następujące kwestie. Przede wszystkim podkreślić trzeba,
że powołana przez Zamawiającego norma PN-EN 12975-2: 2007 „Słoneczne systemy
grzewcze i ich elementy -
kolektory słoneczne - Część 2: Metody badań" została wycofana 03
lutego 2014 r. i zastąpiona przez normę PN-EN ISO 9806:2014-02 „Energia słoneczna --
Słoneczne kolektory grzewcze - Metody badań". Z kolei ta ostatnia norma została wycofana
21 grudnia 2017 r. i zastąpiona przez normę PN-EN ISO 9806:2017-12 „Energia słoneczna --
Słoneczne kolektory grzewcze - Metody badań" która aktualnie obowiązuje. Co jednak
najważniejsze, zarówno nieobowiązująca już norma PN-EN 12975-2:2007, jak i
nieobowiązująca już norma PN-EN ISO 9806:2014-02 jak i aktualnie obowiązująca norma PN-
EN ISO 9806:2017-
12 przewidują dwie równoważne metody badania odporności na

gradobicie: z użyciem kulek lodu albo kulek stalowych. W przypadku metody 1: badanie
odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu, faktycznie do badania wykorzystuje się kulki
lodu, przy czym powołana przez Zamawiającego norma PN-EN 12975-2: 2007 wymaga
wyłącznie kulek lodu o średnicy 25 mm (z dokładnością +/-5%), natomiast badanie z użyciem
kulek l
odu o średnicy 15 mm jest przewidziane w normie PN-EN ISO 9806:2014-02 oraz w
normie PN-EN ISO 9806:2017-12. Z kol
ei w przypadku metody 2: badanie odporności na
uderzenie przy użyciu kulek stalowych, wykorzystuje się wyłącznie kulki stalowe w celu
symulacji uderzenia gradem, natomiast kulki lodu nie są w ogóle wykorzystywane. Trzeba przy
tym podkreślić, że ww. dwie metody badań są w pełni równoważne i tak samo wiarygodne a
żadna z nich nie jest metodą bardziej zalecaną. Producent kolektora może zlecić
przeprowadzenie badania jeg
o odporności na gradobicie za pomocą którejkolwiek z ww.
metod, według swojego uznania. Nie sposób wreszcie nie zauważyć, że jednym z warunków
uzyskania wymaganego przez Zamawiającego certyfikatu Solar Keymark jest przebadanie
kolektora słonecznego według normy EN ISO 9806. W rezultacie, poprzez wprowadzenie w
SIWZ bezwzględnego wymogu badania odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu,
Zamawiający wyeliminował możliwość zaoferowania mu tych wszystkich kolektorów
słonecznych, które zostały przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek
stalowych. W rezultacie kolektor słoneczny, przebadany według normy EN ISO 9806 przy
użyciu kulek stalowych, odporny na gradobicie i posiadający certyfikat Solar Keymark, nie
może zostać zaoferowany Zamawiającemu, gdyż Zamawiający w sposób całkowicie dowolny
i uznaniowy taką możliwość wykluczył. Ograniczenie przez Zamawiającego uczciwej
konkurencji, nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym jakiegokolwiek uzasadnienia,
skoro badanie odporności na uderzenie przy użyciu kulek stalowych jest w pełni równoważne
badaniu odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu i tak samo potwierdza odporność na
gradobicie.
W zwi
ązku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. kwestionowanych
parametrów poprzez usunięcie wymogu „Średnica kul gradowych użyta w raporcie na
gradobicie Min. 15 mm".
W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający wymaga ww.
kwestionowanych parametrów, jest faworyzowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych
przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Ensol Sp. z
o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod
własną marką. Kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o.
spełniają bowiem ww. kwestionowane parametry, w przeciwieństwie do zdecydowanej
większości kolektorów słonecznych innych producentów. O ewidentnym faworyzowaniu
kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. świadczy

również przyjęte przez Zamawiającego pozacenowe kryterium oceny ofert, o czym więcej
poniżej.
Podsumowując sformułowane powyżej zarzuty Odwołujący wskazuje, że wedle
utrwalonego stanowiska Krajowej Izby Odwoławczej działaniem wbrew zasadzie uczciwej
konkurencji jest na tyle rygorystyc
zne określenie wymagań, jakie powinien spełnić przedmiot
zamówienia, że nie jest to uzasadnione obiektywnymi potrzebami Zamawiającego, a
jednocześnie ogranicza krąg potencjalnych wykonawców zdolnych do należytego wykonania
zamówienia, względnie stawia wybranych wykonawców w uprzywilejowanej sytuacji wobec
pozost
ałych. Odwołujący ponownie wskazał na orzecznictwo KIO i Sądów Okręgowych,
obszer
nie przytoczone we wcześniejszej części uzasadnienia odwołania. W świetle ww.
orzecznictwa Zamawiający powinien unikać wszelkich sformułowań lub, parametrów, które
wskazywałyby na konkretny wyrób albo na konkretnego wykonawcę. Z powołanych na wstępie
przepisów ustawy wynika jednoznacznie, iż przedmiot zamówienia winien być opisany w
sposób neutralny i nie utrudniający uczciwej konkurencji. Oznacza to konieczność eliminacji z
opisu przedmiotu zamówienia wszelkich sformułowań, które mogłyby wskazywać konkretnego
wykonawcę, bądź które eliminowałyby konkretnych wykonawców, uniemożliwiając im złożenie
ofert lub powodowałyby sytuację, w której jeden z zainteresowanych wykonawców byłby
bardziej uprzywilejowany od pozostałych.
Odwołujący jest przekonany, że opisanie przedmiotu zamówienia w inny sposób, tj.
zgodnie z żądaniami odwołania, umożliwi realizację potrzeb Zamawiającego przy
jednoczesnym poszanowaniu zasad równego traktowania wykonawców i prowadzenia
postępowania przetargowego zgodnie z zasadą zachowania uczciwej konkurencji.

Zarzut 3
Odwołujący zaznaczył, że zarzut ten jest ściśle związany z zarzutem zaniechania przez
Zama
wiającego podzielenia części 1 zamówienia na części, tj. wydzielenia instalacji
kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych do odrębnych części zamówienia.
Odnośnie kryteriów oceny ofert Zamawiający wskazał w Rozdziale 18 w pkt 18.1.
SIWZ, że: „Zamawiający dokona oceny ofert, które nie zostały odrzucone, na podstawie
następujących kryteriów oceny ofert:
w zakresie części 1 zamówienia:
Lp.
Nazwa kryterium
Znaczenie kryterium (w %)
1
Cena 60
2
Sprawność optyczna kolektora słonecznego w odniesieniu do apertury 10
3
Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie 10
2
Współczynnik wypełnienia modułu fotowoitaicznego
10
3
Moc modułu fotowoitaicznego
10

P
rzyjęte przez Zamawiającego pozacenowe kryteria oceny ofert dotyczą zarówno
kole
ktorów słonecznych jak i modułów fotowoltaicznych. Nawiązując do zarzutu 1 i żądania
podzielenia części 1 zamówienia na części, Odwołujący podniósł, że obecne ukształtowanie
pozacenowych kryteriów oceny ofert w zakresie części 1 zamówienia nie będzie miało
żadnego uzasadnienia w sytuacji podziału części 1 zamówienia na osobne części. Zgodnie z
art. 91 ust. 2 i 2c ustawy kryteria oceny ofert muszą odnosić się do przedmiotu zamówienia i
muszą być związane z przedmiotem zamówienia. Nie ma wątpliwości, że w przypadku
podziału części 1 zamówienia na części, czyli wydzielenia instalacji kolektorów słonecznych
oraz instalacji fotowoltaicznych do odrębnych części zamówienia, adekwatne będzie, jeżeli
pozacenowe kryteria dotyczące kolektorów słonecznych będą obowiązywać wyłącznie w
części zamówienia dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych. Tak samo adekwatne będzie,
jeżeli pozacenowe kryteria dotyczące modułów fotowoltaicznych będą obowiązywać wyłącznie
w części zamówienia dotyczącej instalacji fotowoltaicznych. Tak rozdzielone pozacenowe
kryteria, odrębne dla odrębnych części zamówienia, niewątpliwie będą odnosić się do
przedmiotu zamówienia i będą związane z przedmiotem zamówienia w danej części
zamówienia.

Odwołujący wniósł o zmianę treści SIWZ oraz treści ogłoszenia o zamówieniu poprzez
rozdzielenie pozacenowych kryteriów oceny ofert, konsekwentnie do podziału części 1
zamówienia na części. W rezultacie pozacenowe kryteria dotyczące kolektorów słonecznych
powinny obowiązywać wyłącznie w części zamówienia dotyczącej instalacji kolektorów
słonecznych, natomiast pozacenowe kryteria dotyczące modułów fotowoltaicznych powinny
obowiązywać wyłącznie w części zamówienia dotyczącej instalacji fotowoltaicznych.

Zarzut 4

W ocenie Odwołującego, Zamawiający faworyzuje kolektory słoneczne dystrybuowane
przez firmę OEM Energy Sp. Z o.o. Świadczą o tym zarówno kwestionowane wcześniej
minim
alne parametry kolektorów, ale także przyjęte przez Zamawiającego pozacenowe
kryterium oceny ofert.
Odwołujący ponownie przywołał wskazane przez Zamawiającego w Rozdziale 18 w
pkt 18.1.
SIWZ kryteria oraz wskazał, że odnośnie kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych
do raportu na gradobicie" Zamawiający wskazał w Rozdziale 18 w pkt 18.6. SIWZ, że: „Punkty
za kryterium Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie - PŚR - zostaną
przyznane w skali:
Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie Liczba punktów
min. 15 mm
PŚR = 0 pkt
min. 25 mm
PŚR = 2,5 pkt

min. 35 mm
PŚR = 5 pkt
min. 45 mm
PŚR = 10 pkt
Odwołujący wskazał, że kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na
gradobicie" jest dyskryminujące i narusza zasadę uczciwej konkurencji z powodów
wskazanych wcześniej w odwołaniu. Zamawiający ignoruje zdaniem Odwołującego całkowicie
to, że zarówno nieobowiązująca już norma PN-EN 12975-2: 2007, jak i nieobowiązująca już
norma PN-EN ISO 9806:2014-
02 jak i aktualnie obowiązująca norma PN-EN ISO 9806:2017-
12 przewidują dwie równoważne metody badania odporności na gradobicie: z użyciem kulek
lodu albo kulek stalowych. W rezultacie Zamawiający, bez jakichkolwiek racjonalnych
podstaw, dyskryminuje tych wykonawców, którzy chcieliby zaoferować mu kolektory słoneczne
przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek stalowych. Jednocześnie
Zamawiający, również bez jakichkolwiek racjonalnych podstaw, faworyzuje tych wykonawców,
którzy zaoferują mu kolektory słoneczne przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy
Użyciu kulek lodu o średnicy minimum 25 mm lub większej. W rezultacie kolektor słoneczny,
przebadany według normy EN ISO 9806 przy użyciu kulek stalowych, odporny na gradobicie i
posiadający certyfikat Solar Keymark, nie ma żadnych szans na uzyskanie punktów w ramach
ww. kryterium, mimo że ma ono dotyczyć właśnie odporności na gradobicie. Ograniczenie
przez Zamawiającego uczciwej konkurencji, nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym
jakiegokolwiek uzasadnienia, skoro badanie odporności na uderzenie przy użyciu kulek
stalowych jest w pełni równoważne badaniu odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu i
tak samo potwierdza odporność na gradobicie.
W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww.
kwestionowane kryterium oceny ofert, jest faworyzowanie kolektorów słonecznych
dys
trybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. Ww. kolektory bowiem nie tylko, że
zostały przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu, to jeszcze,
inaczej niż w przypadku innych kolektorów przebadanych tą metodą, średnica kulek lodu
użytych do badania wyniosła w ich przypadku 45 mm, podczas gdy powszechnie używa się
kulek lodu o średnicy 25 mm. W rezultacie wykonawca, który zaoferuje kolektory słoneczne
dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., automatycznie otrzyma w ramach ww.
kryterium maksimum punktów, tj. 10 punktów, co da mu oczywistą przewagę konkurencyjną
nad pozostałymi wykonawcami, oferującymi inne kolektory. Jednocześnie jest niemal pewne,
że żaden inny wykonawca nie otrzyma w ramach ww. kryterium większej liczby punktów niż
2,5 pkt, gdyż powszechnie do badania odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu używa
się kulek o średnicy 25 mm, natomiast kulki o średnicy 45 mm zostały wykorzystane do
badania kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., Zatem
w rzeczywistości ww. kryterium nie służy przyznaniu dodatkowej punktacji za większą średnicę

kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie, lecz przyznaniu dodatkowej punktacji za
zaoferowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o.
R
ównież sposób punktacji w ramach kwestionowanego kryterium preferuje kolektory
słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. Liczba punktów nie zwiększa
się bowiem proporcjonalnie do średnicy kulki lodu: za kulkę lodu o średnicy 15 mm oferta
otrzyma 0 pkt, za kulkę lodu o średnicy 25 mm - 2,5 pkt, za kulkę lodu o średnicy 35 mm - 5
pkt, natomiast za kulkę lodu o średnicy 45 mm oferta otrzyma nie jak by się można spodziewać
7,5 pkt, lecz maksimum, tj. 10 punktów. Jak wynika z powyższego w przedziale od 15 do 35
mm zwiększenie średnicy kulki lodu o 10 mm daje 2,5 pkt za każde 10 mm średnicy więcej,
natomiast w przedziale powyżej 35 rrim zwiększenie średnicy kulki lodu o 10 mm daje już 5
pkt za 10 mm średnicy więcej. Zatem wartość punktowa takiego samego odcinka średnicy jest
różna i dwukrotnie wzrasta w przypadku kulki lodu o średnicy 45 mm. Takie rozbieżności w
sposobie punktacji można logicznie wyjaśnić tylko tym, że dzięki nim oferta oparta na
kolektorach słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. uzyska
odpowiednio wysoką przewagę punktową nad ofertami opartymi na kolektorach innych
producentów.
W
ykonawcy, którzy nie zaoferują kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez
firmę OEM Energy Sp. z o.o. i tym samym nie otrzymają w ramach ww. kryterium 10 punktów,
będą mieli bardzo duże trudności z obniżeniem ceny swojej oferty na tyle, aby zniwelować
przewagę punktową w ramach kwestionowanego kryterium większą liczbą punktów uzyskaną
w ramach kryterium c
eny. Przykładowo wykonawca, który w ramach ww. kryterium
pozacenowego otrzyma 2,5 pkt (gdyż średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie
będzie w jego przypadku wynosić 25 mm), będzie musiał zaoferować cenę aż o ponad 12,5%
niższą niż wykonawca, który otrzyma w ramach ww. kryterium pozacenowego 10 punktów.
Biorąc pod uwagę jak niewielkie są zazwyczaj różnice w cenach oferowanych przy tego
rodzaju zamówieniach takie obniżenie ceny niemal na pewno nie będzie możliwe.
W rezultacie ww. kryterium nie
tylko, że faworyzuje wykonawcę, który zaoferuje
kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., to jeszcze faworyzuje
wykonawcę oferującego wyższą cenę, a którego jedyną „zaletą" jest to, że średnica kul
śnieżnych użytych do raportu na gradobicie w przypadku oferowanych przez niego kolektorów
była odpowiednio duża. Ww. kryterium jest zatem pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego
uzasadnienia. Pozwala bowiem zaoferować kolektor dużo gorszy pod względem uzysku (czyli
najważniejszego parametru dla użytkownika instalacji, decydującego o ilości oszczędzanej
energii i redukcji emisji dwutlenku węgla), ale przebadany z użyciem kulki lodowej z
odpowiednio dużą średnicą, tak aby w rezultacie uzyskać niemożliwą do zniwelowania
przewagę punktową.

Pr
zykładanie tak ogromnej wagi do średnicy kul śnieżnych użytych do raportu na
gradobicie nie ma żadnego uzasadnienia w świetle aktualnego stanu wiedzy na temat
uszkodzeń kolektorów słonecznych w wyniku gradobicia. Z informacji posiadanych przez
Odwołującego wynika, że przypadki uszkodzenia kolektorów słonecznych o grubości szyby
solarnej 3,2 mm w wyniku gradobicia praktycznie się nie zdarzają. Zatem kryterium oceny ofert
dotyczące tego aspektu nie jest oparte na racjonalnych, podstawach.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę kryteriów oceny ofert poprzez
usunięcie kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie" i zastąpienie
go następującym kryterium:
„Roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C.
Punkty za ww. kryterium zostaną obliczone według wzoru:
PRU = RUb / RUmax x 10 pkt Gdzie:
PRU -
ilość punktów za ww. kryterium,
RUb -
roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury
50°C dla kolektora zaoferowanego w ofercie badanej,
RUmax -
najwyższy roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i
temperatury 50°C spośród uzysków z kolektorów zaoferowanych w ofertach nieodrzuconych.
W ww. kryterium oferta z najwyższym rocznym uzyskiem z kolektora słonecznego w kWh dla
lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C otrzyma 10 punktów a pozostałe oferty po
matematycznym przeliczeniu w odniesieniu do najwyższego rocznego uzysku z kolektora
słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C odpowiednio mniej. Końcowy
wynik powyższego działania zostanie zaokrąglony do dwóch miejsc po przecinku.
Uwaga! Roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury
50°C będzie ustalony na podstawie informacji podanych w załączniku do certyfikatu zgodności
z normą PN-EN 12975-2: 2007: „Słoneczne systemy grzewcze i ich elementy - kolektory
słoneczne - Część 2: Metody badań", lub normą PN-EN ISO 9806:2014-02 „Energia słoneczna
— Słoneczne kolektory grzewcze — Metody badań" lub normą PN-EN ISO 9806:2017-12
„Energia słoneczna — Słoneczne kolektory grzewcze — Metody badań", lub inną
równoważną."
W uzasadnieniu powyższego żądania Odwołujący wskazał, że roczny uzysk z
kolektora słonecznego w kWh to ilość pozyskanej przez kolektor w ciągu roku energii
słonecznej, wykorzystanej do celów grzewczych. Jest to parametr, który z punktu widzenia
użytkownika instalacji kolektorów słonecznych ma największe znaczenie, zatem to przede
wszystkim on powinien być punktowany w ramach pozacenowych kryteriów oceny ofert. W
załącznikach do certyfikatów zgodności z ww. normami, których to certyfikatów Zamawiający
wymagana w SIWZ, podaje się roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla różnych
lokalizacji, w tym dla lokalizacji Wurzburg, i dla różnych temperatur, w tym dla temperatury

50?C. Przyjęcie lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C jest uzasadnione tym, że najbardziej
odpowiadają one warunkom pracy kolektora słonecznego w Polsce.
W uzasadnieniu powyższego zarzutu i żądania Odwołujący wskazał ponadto na
stanowisko
Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z dnia 4 maja 2017 r., sygn. akt KIO 777/17
oraz w wyroku z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. akt KIO 2803/10.

Zarzut 5

Odwołujący wskazał, że zarzut ten jest związany z zarzutem 1.
W Rozdziale 6
(WARUNKI UDZIAŁU W POSTĘPOWANIU) ppkt 6.2.3. SIWZ Zamawiający
sformułował następujący warunek w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej:
„Zamawiający określa, że ww. warunek zostanie spełniony, jeśli wykonawca wykaże, że w
okresie ostatnich 5 lat prze
d upływem terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy - w tym okresie), wykonał (a w przypadku świadczeń okresowych lub
ciągłych nadal wykonuje) należycie: a) w zakresie części 1 zamówienia:
co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji kolektorów
słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji (zestawów)
- w ramach jednego kontraktu i
co
najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji
fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji - w ramach jednego kontraktu".
Zamawiający dalej w tym samym punkcie SIWZ zamieścił następującą Uwagę:
„1) Wykonawca w zakresie części 1 zamówienia może wykazać spełnienie warunku w taki
sposób, że dostawa wraz ż montażem instalacji kolektorów słonecznych do podgrzewania
ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji (zestawów) oraz dostawa wraz z montażem
instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji miała miejsce w ramach
jednego zamówienia lub dwóch odrębnych zamówień."
Z powyższego wynika, że jeżeli wykonawca chce złożyć ofertę w postępowaniu na
część 1 zamówienia, to musi wylegitymować się dostawą i montażem zarówno instalacji
kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej, jak i instalacji
fotowoltaicznych na budynkach. Nawiązując do zarzutu 1 i żądania podzielenia części 1
zamówienia na części, Odwołujący podniósł, że obecne ukształtowanie warunku udziału w
postępowaniu nie będzie miało żadnego uzasadnienia w sytuacji podziału części 1
zamówienia na części i nie będzie służyć niczemu poza eliminacją z postępowania
wykonawców jak najbardziej zdolnych do należytego wykonania zamówienia. W przypadku
podziału części 1 zamówienia na części adekwatne będzie, jeżeli wykonawca składający
ofertę na część zamówienia dotyczącą instalacji kolektorów słonecznych wylegitymuje się
doświadczeniem dotyczącym dostawy wraz z montażem instalacji kolektorów słonecznych do
podgrzewania ciepłej wody użytkowej. Tak samo adekwatne będzie, jeżeli wykonawca

składający ofertę na część zamówienia dotyczącą instalacji fotowoltaicznych wylegitymuje się
doświadczeniem dotyczącym dostawy wraz z montażem instalacji fotowoltaicznych na
budynkach. Tak sformułowane warunki doświadczenia, odrębne dla odrębnych części
zamówienia, będą proporcjonalne do przedmiotu zamówienia w danej części zamówienia.
Ze względu na powyższe Odwołujący wniósł, aby Zamawiający zmienił treść SIWZ oraz treść
ogłoszenia o zamówieniu poprzez ukształtowanie warunku udziału w postępowaniu
proporcjonalnie do danej części zamówienia tj.:
„W przypadku składania oferty na część zamówienia dotyczącą dostawy i montażu instalacji
kolektorów słonecznych wymagane jest wykazanie co najmniej jednego zamówienia
polegającego na dostawie wraz z montażem instalacji kolektorów słonecznych do
podgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji (zestawów) - w ramach
jednego kontraktu" oraz
„W przypadku składania oferty na część zamówienia dotyczącą dostawy i montażu instalacji
fotowol
taicznych wymagane jest wykazanie co najmniej jednego zamówienia polegającego na
dostawie wraz z montażem instalacji fotowoitaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji
- w ramach jednego kontraktu."
Zmiana ta
stanowić wystarczającą gwarancję, że o daną część zamówienia będą się ubiegać
wykonawcy faktycznie zdolni do należytego wykonania zamówienia w danej części. Co więcej,
warunki postulowane przez Odwołującego, inaczej niż warunki aktualnie wskazane w SIWZ i
w ogłoszeniu o zamówieniu, nie będą nikogo dyskryminować. Nadal bowiem o udzielenie
zamówienia i to we wszystkich częściach będą się mogli ubiegać wykonawcy, którzy wykonali
dostawy proporcjonalne do zakresu danej części zamówienia i zarazem gwarantujące
posiadanie przez nich wy
starczającego doświadczenia.
Odwołujący przywołał stanowisko Izby wyrażone w wyroku KIO z dnia 17 marca 2015 r., sygn.
akt KIO 412/15.
W ocenie Odwołującego wszystkie kwestionowane w niniejszym odwołaniu
postanowienia SIWZ
i ogłoszenia o zamówieniu mają na celu doprowadzenie do sytuacji, w
której jedyną ofertę niepodlegającą odrzuceniu będzie w stanie złożyć wykonawca
FLEXIPOWER GROUP Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej. Niniejsze
postępowanie jest bowiem kolejnym postępowaniem, w którym powtarzają się kwestionowane
w odwołaniu: warunki udziału w zakresie doświadczenia, kryteria oceny ofert oraz opis
przedmiotu zamówienia, przede wszystkim w zakresie zasobników i kolektorów słonecznych,
sporządzony zresztą przez te same osoby. We wszystkich postępowaniach z postanowieniami
analogicznymi z kwestionowanymi w niniejszym odwołaniu jedyną ofertę, opartą na
wskazanych w odwołaniu produktach wytwarzanych na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o.,
złożył wykonawca FLEXIPOWER GROUP Sp. z o.o. Sp. K. W ocenie Odwołującego nie
sposób mówić tutaj o przypadku a w razie braku zmiany postanowień SIWZ i ogłoszenia o

zamówieniu zgodnie z żądaniami odwołania również w przedmiotowym postępowaniu jedyną
ofertę, ponownie opartą na wskazanych w odwołaniu produktach wytwarzanych na zlecenie
OEM ENERGY Sp. z o.o., złożył wykonawca FLEXIPOWER GROUP Sp. z o.o. Sp. K. Taką
sytuację oceniać należy jako niedopuszczalną i stanowiącą zaprzeczenie podstawowych
zasad ustawy, w tym przede wszystkim zasady zachowania uczciwej konkurencji
i równego
traktowanie wykonawców. Powyższe stanowi też kolejny argument za zasadnością zarzutów
sformułowanych w odwołaniu.
Odwołujący podkreślił, że z uwagi na charakter kwestionowanych postanowień SIWZ i
ogłoszenia o zamówieniu, z których każde utrudnia uczciwą konkurencję w skuteczny sposób
pozbawiający Odwołującego dostępu do zamówienia, tylko pełne uwzględnienie
przedstawionych w niniejszym odwołaniu zarzutów i żądań skutkować będzie
doprowadzeniem postępowania do zgodności z ustawą. Pozostawienie w SIWZ lub w
ogłoszeniu o zamówieniu któregokolwiek z kwestionowanych postanowień spowoduje, iż
dostęp do niniejszego zamówienia w dalszym ciągu będzie utrudniony a wręcz nie będzie go
w ogóle. Wykonawcy zobowiązani są bowiem do złożenia oferty zgodnej z każdym żądaniem
przedstawionym w treści SIWZ, zatem zaniechanie zmiany któregokolwiek z przedstawionych
powyżej wymagań nie otworzy dostępu do tego postępowania wszystkim podmiotom
mogącym należycie wykonać przedmiotowe zamówienie.

Pismem z dnia 15 maja 2019
r. Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie,
domagając się oddalenia odwołania w całości. Odnosząc się do poszczególnych zarzutów
odwołania, Zamawiający wskazał następującą argumentację.
Zarzut 1 i 5

Odwołujący w istocie swój zarzut skupia na stwierdzeniu, że instalacja kolektorów
słonecznych i instalacja kolektorów fotowoltaicznych stanowią odmienne branże. Instalacja
fotowoltaiczna t
o branża elektryczna, a kolektory słoneczne to branża sanitarna. Jest to
oczyw
iste, w związku z tym Zamawiający uznał w tym zakresie okoliczność za bezsporną.
Zamawiający zwróci uwagę, że Odwołujący traci z pola widzenia, iż nie tożsamość
branż decyduje o tym, czy zamówienie powinno być podzielone na części. Zamawiający
wskazał następujące powody, dla których uznał za istotne pozyskanie dostawę i montaż w
ramach jednej części zamówienia kolektorów słonecznych i fotowoltaicznych.
1.
Po pierwsze przemawiał za tym sposób montażu. Instalacje te są montowane na
dachach, w związku z tym sposób montażu i organizacja pracy nie mogą ze sobą
kolidować. Każdy z budynków, na którym montowane będą obie instalacje ma
odmienne dachy, w związku z tym wykonawca montujący kolektory słoneczne musi
samodzielnie określić miejsce i powierzchnię dla instalacji fotowoltaicznej. Wykonawca

realizujący obie instalacje najlepiej będzie wiedział, gdzie poszczególną instalacje
zamontować, tak aby jak najlepiej każda z nich funkcjonowała.
2.
W przypadku powierzenia osobno montażu każdej instalacji istnieje realne ryzyko, że
brak właściwej współpracy wykonawców, w szczególności co do pozostawienia
odpowiedniego miejsca
na dachu drugiemu wykonawcy, spowoduje że jedna z
instalacji
może nie funkcjonować optymalnie.
3.
Istnieje możliwość organizacji pracy wykonawcy obu instalacji tak, aby w czasie
jednego dnia wykonać obie instalacje na obiekcie. Powyższy sposób organizacji pracy
jest oczekiwany
przez użytkowników, tj. mieszkańców Gminy, gdyż nie będzie
powodował nadmiernych uciążliwości związanych z udostępnieniem budynku w celu
prowadzenia prac.
Na poparcie powyższego Zamawiający złożył dowód w postaci oświadczenia projektanta
4.
Zakres prac niezbędnych do wykonania dla montażu obu instalacji w dużej części się
pokrywa. W rezultacie wykonawca realizujący obie instalacje jest w stanie zaoferować
korzystniejszą cenowo ofertę w stosunku do ofert na każdą osobno wycenianą
instalację.
5.
Brak podziału na części zamówienia nie spowoduje ogranicza liczby potencjalnych
wykonawców. Wedle wiedzy Zamawiającego jest szereg wykonawców, którzy realizują
dostawę i montaż instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych.
Między innymi jest to: Eco-Team sp. z o.o. sp. k., FlexiPower Group Sp. z o.o. Sp. K.,
SANITO sp. z o.o., Skorut Systemy Solarne sp. z o.o., Solartime sp. z o.o. oraz Antinus
sp. z o.o.
Zamawiający zwrócił uwagę, że również Odwołujący jest wykonawcą, który realizuje dostawę
i montaż instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych. Na potwierdzenie
czego Zamawiający złożył wydruk ze strony internetowej Odwołującego
Objęcie jednym zamówieniem instalacji solarnych i fotowoltaicznych nie spowoduje
ograniczenia konkurencji również i z tego względu, że w warunkach udziału w postępowaniu
dotyczących wymaganej zdolności technicznej lub zawodowej pkt 6.2.3. SIWZ wskazano, że
warunek ten zostanie spełniony, jeżeli wykonawca wykaże, że w okresie ostatnich pięciu lat
wykonał co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji
kolektorów słonecznych do odgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości 150 instalacji w
ramach jednego kontraktu i co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z
montażem instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 200 instalacji — w ramach
jednego kontraktu.
Jednakże wykonawca może wykazać spełnienie tego warunku w taki sposób, że
dostawa wraz z montażem instalacji kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody
użytkowej w ilości min. 150 instalacji oraz dostawa wraz z montażem instalacji

fotowoltaicznych na budynkach w ilości min 200 instalacji miała miejsce w ramach jednego
zamówienia lub dwóch odrębnych zamówień.
Oznacza to tym samym, że Zamawiający dopuścił możliwość wykazania się
doświadczeniem w dostawie i montażu instalacji kolektorów słonecznych oraz instalacji
fotowoltaicznych, nie tylko
realizowanych w ramach jednego zamówienia. Wykonawca może
przedstawić dwa odrębne zamówienia w celu spełnienia w/w warunku.
Nie tylko Zamawiający w tym postępowaniu w ten sposób podzielił zamówienie na
dostawę i montaż instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych, taka praktyka
stosowana jest również w postępowaniach przeprowadzonych przez Gminę Zaklików, Gminę
Kamień, Miasto Przeworsk. W ramach prowadzonego rozliczenia projektów wszystkie
postępowania przetargowe zostały poddane kontroli przez Urząd Marszałkowski, który nie
zgłosił zastrzeżeń w zakresie połączenia instalacji solarnych i fotowoltaicznych. W tym
zakresie Zamawiający na dowód złożył oświadczenie z dnia 9 maja 2019 r. i informację z dnia
14 lutego 2018 r. z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego.
Zarzut 2

Zamawiający wskazał, że na rynku oferowane są zasobniki spełniające wymagania
SIWZ między innymi takich producentów jak LEMET, GALMET, REFLEX.
Parametr wymiar
u zasobnika jest dla Zamawiającego istotny wobec specyfiki miejsca
ich montażu. Wymiar zasobnika powinien być odpowiedni do jego montażu w budynkach
mieszkalnych użytkowników, w których futryny drzwi stanowią ograniczenie dla możliwości
montażu każdego dostępnego na rynku zasobnika.
Wymiary zasobnika wpływają również na straty ciepła. Zbiorniki niższe i szersze
cechuj
e mniejsza strata ciepła, bo przy tej samej objętości mniejsza jest powierzchnia izolacji.
Powyższe okoliczności związane z wymaganymi parametrami zasobnika znajdują
potwierdzenie w oświadczeniu projektanta i inspektora nadzoru, które zostało złożone jako
dowód.
W zakresie parametru „współczynnik przewodzenia ciepła” Zamawiający wskazał, że
parametr ten
nie jest obojętny, gdyż współczynnik przewodzenia ciepła związany jest z
określeniem strat ciepła. Zamawiający dąży do uzyskania urządzeń zapewniających
najmniejsze starty ciepła, w związku z tym uprawniony jest również do opisu przedmiotu
zamówienia poprzez parametr przewodzenia ciepła.

Co do niejasności wymogu badania współczynnika przewodzenia ciepła dla izolacji zbiornika
według normy PN EN 12664:2001, gdzie Odwołujący wskazuje, de badanie przeprowadzane
powinno być według normy PN EN 12667:2002 - Zamawiający wyjaśnił, że postawił wymóg
badania według normy PN-EN 12664:2001, a nie normy PN-EN 12667:2002, gdyż badanie
współczynnika przewodzenia ciepła według normy PN-EN 12664:2001 ma charakter szerszy,
co pozwoli uzyskać zbiorniki o lepszej izolacji.

Co do wymogu minimalnej powierzchni apertury
Zamawiający zwrócił uwagę, że
Odwołujący stawiając ten zarzut domaga się jednocześnie zmiany SIWZ w ten sposób, aby
dopuścić możliwość zaoferowania kolektora słonecznego o powierzchni apertury nie mniejszej
niż 2,00 m2. Zarzut ten w ocenie Zamawiającego pozostaje nieuzasadniony, tym bardziej, że
sam Odwołujący przyznaje wnosząc o zmianę treści SIWZ, że sam parametr winien być
elementem opisu przedmiotu zamówienia. Odwołujący nie podając żadnego uzasadnienia
wnosi o wskazanie w SIWZ powierzchni apertury
nie mniejszej niż 2,00 m2. W tym stanie
rzeczy zarzut pozostaje bezzasadny merytorycznie i nieudowodniony.
W zakresie zarzutu bezzasadnego narzucenia
układu hydraulicznego/meandrowego
kolektora, Zamawiający wyjaśnił, że porównanie różnych układów kolektora w odniesieniu do
funkcjonalności pojedynczego urządzenia może nie ujawniać znaczących różnic pomiędzy
nimi. Jednakże różnice w efektywności funkcjonowaniu kolektora ujawniają się, gdy bada się
nie jedno urządzenie, ale kilka połączonych. W przypadku grupy połączonych kolektorów układ
hydrauliczny zapewnia większą efektywność ich funkcjonowania. Zamawiający określając w
SIWZ oczekiwanie co do układu hydraulicznego kierował się tym, że kolektory w każdym z
budynków będą montowane w ilości kilku sztuk połączonych ze sobą.
Istotna różnica w układach kolektora polega na przepływie płynu solarnego, co w
przypadku jednego kolektora może nie mieć znaczenia, jednakże dla funkcjonowania kilku
połączonych kolektorów ma znaczenie dla ich efektywności. Zastosowanie układu
h
ydraulicznego zapewnia równomierny przepływ cieczy przez kilka kolektorów, co za tym idzie
przepływ ciepła przez grupę kolektorów jest równomierny. Zapewnienie równomierności
przepływu ciepła przez kolektory pozytywnie wpływa na efektywność całego układu
kolektorów. Układy harfowe nie zapewniają takiej równomierności.

Zamawiający wyjaśnił, że określając parametr w postaci rodzaju układu kolektora dąży
do uzyskania najlepszej
efektowności funkcjonowania układu kilku kolektorów, które docelowo
zostan
ą zamontowane na budynkach.
W zakresie podnoszonego przez odwołującego braku znaczenia wymogu grubości
szyby
solarnej i średnicy kul gradowych, Zamawiający wyjaśnił, że posługując się parametrem
grubości szyby solarnej co najmniej 4 mm miał na względzie następujące okoliczności:
1.
grubość szyby wpływa na większą odporność na gradobicia, im większa grubość szyby
tym kolektor jest bardziej wytrzymały.
2.
grubsza szyba kolektora zwiększa wytrzymałość całego urządzenia,
3.
określenie średnicy kul gradowych użytych w raporcie na gradobicie ma na celu
zapewnienie Zamawiającemu najlepszego parametru wytrzymałości kolektora.
Obserwowane zmiany klimatyczne ukazują realność zagrożenia występowania
gradobić, w których średnica kul gradowych może znacząco odbiegać od typowych.

Zarzuty 3, 4, 5

Zamawiający wskazał, że w zakresie tych zarzutów Odwołujący w istocie powiela
argumentację zawartą dla uzasadnienia zarzutów dotyczących opisu przedmiotu zamówienia
i podziału zamówienia na części, wobec czego powody przedstawione powyżej przez
Zamawiającego dla wykazania ich bezzasadności znajdują odpowiednio zastosowanie
również w kontekście zarzutów dotyczących kryterium oceny ofert.

W toku postępowania następujący wykonawcy zgłosili chęć udziału w charakterze
uczestnika postępowania:
1. ECO
–TEAM spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka komandytowa
z siedzibą w Częstochowie, zgłoszenie przystąpienia po stronie
Zamawiającego,
2. FlexiPower Group
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka
komandytowa z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej, zgłoszenie przystąpienia po
stronie Zamawiającego,
3.
Energetyka Solarna Ensol Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w Raciborzu, zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,
4.
OEM Energy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedziba w Chorzowie,
zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego,
5.
Sanito spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedziba w Warszawie,
zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,
6.
Hewalex spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka komandytowa z
siedzibą w Czechowicach – Dziedzicach, zgłoszenie przystąpienia po stronie
Odwołującego,
7.
Solartime spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Rzeszowie,
zgłoszenie przystąpienia po stornie Odwołującego.


Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając na rozprawie złożone odwołanie
i uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, stanowiska stron i uczestników postępowania złożone na
piśmie i podane do protokołu rozprawy, a także złożone dowody ustaliła, co następuje.

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.

Izba stwierdziła, że Odwołujący ma interes we wniesieniu odwołania o którym mowa w
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący jest podmiotem zainteresowanym o ubieganie się o
udzielenie przedmiotowego
zamówienia publicznego.

Izba stwierdziła skuteczność zgłoszonych przez niżej wskazanych wykonawców
przystąpień do przedmiotowego postępowania odwoławczego:
1. ECO
–TEAM spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę komandytowa
z siedzibą w Częstochowie, zgłoszenie przystąpienia po stronie
Zamawiającego,
2.
FlexiPower Group spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę
komandytowa z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej, zgłoszenie przystąpienia po
stronie Zamawiającego,
3.
Energetyka Solarna Ensol Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w Raciborzu, zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,
4.
OEM Energy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chorzowie,
zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego,
5. Sanito
spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie,
zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,
6.
Hewalex spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę komandytowa z
siedzibą w Czechowicach – Dziedzicach, zgłoszenie przystąpienia po stronie
Odwołującego,
7.
Solartime spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Rzeszowie,
zgłoszenie przystąpienia po stornie Odwołującego.
W tym miejscu Izba wskazuj
e, że żadna ze Stron nie zgłaszała opozycji wobec
zgłoszonych przystąpień przez ww. wykonawców.

Izba ustaliła stan faktyczny.


Jak wynika z treści SIWZ przedmiotowe postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego zostało podzielone na trzy części, z czego w ramach części 1 Zamawiający jest
zainteresowany złożeniem zamówienia na „Dostawę i montaż instalacji kolektorów
słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych na terenie Gminy Jarocin”, obejmującą:

„4.2.1.1.
w zakresie instalacji kolektorów słonecznych:
1)
dostawę i montaż w oparciu o posiadaną przez Zamawiającego dokumentację
techniczną 628 zestawów instalacji kolektorów słonecznych montowanych na budynkach
mieszkalnych osób fizycznych, w tym:


463 zestawów (w skład, którego wchodzi: 2 kolektory i zasobnik 200 dm3),


148 zestawów (w skład, którego wchodzi: 3 kolektory i zasobnik 300 dm3),


17 zestawów (w skład, którego wchodzi: 4 kolektory i zasobnik 400 dm3),
(…)
4.2.1.2.
w zakresie instalacji fotowoltaicznych:
1)
dostawę i montaż w oparciu o posiadaną przez Zamawiającego dokumentację
techniczną 270 zestawów instalacji fotowoltaicznych montowanych na budynkach
mieszkalnych osób fizycznych, w tym:


2 zestawy instalacji fotowoltaicznych składających się z max. 4 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 1,08 kWp,


2 zestawy instalacji fotowoltaicznych składających się z max. 6 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 1,62 kWp,


21 zestawów instalacji fotowoltaicznych składających się z max. 8 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 2,16 kWp,


5 zestawów instalacji fotowoltaicznych składających się z max. 10 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 2,7 kWp,


236 zestawów instalacji fotowoltaicznych składających się z max. 12 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 3,24 kWp,


1 zestaw instalacji fotowoltaicznej składający się z max. 14 szt. paneli fotowoltaicznych
o mocy min. 3,78 kWp,


2 zestawy instalacji fotowoltaicznych składający się z max. 16 szt. paneli
fotowoltaicznych o mocy min. 4,32 kWp,


1 zestaw instalacji fotowoltaicznej składający się z max. 20 szt. paneli fotowoltaicznych
o mocy min. 5,4 kWp,
(…)”.

W Rozdziale 5 „Termin wykonania zamówienia” SIWZ w pkt 5.2. Zamawiający wskazał
następujące postanowienie „Zamawiający wymaga, aby wykonanie instalacji kolektorów
słonecznych lub instalacji fotowoltaicznych lub kotłów na biomasę lub pomp ciepła w ramach
jednego budynku mieszkalnego nie trwało dłużej niż 3 dni robocze następujące po sobie (3
dni dla każdej instalacji). Nie dopuszcza się, aby bez uzasadnionej przyczyny Wykonawca
przerwał rozpoczętą robotę w zakresie jednego budynku.”

W Rozdziale 6 „Warunki udziału w postępowaniu” SIWZ w pkt a) w odniesieniu do
części 1, Zamawiający wskazał: „co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz
z montażem instalacji kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w
ilości min. 200 instalacji (zestawów) – w ramach jednego kontraktu i co najmniej jedno
zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji fotowoltaicznych na
budynkach w ilości min. 100 instalacji – w ramach jednego kontraktu”. W tabeli poniżej
poczyniono również uwagę, zgodnie z którą: „Wykonawca w zakresie części 1 zamówienia
może wykazać spełnienie warunku w taki sposób, że dostawa wraz z montażem instalacji
kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji
(zestawów) oraz dostawa wraz z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości
min. 100 instalacji miała miejsce w ramach jednego zamówienia lub dwóch odrębnych
zamówień.”

W pkt 8.7.3. zawartym w Rozdziale 8 „Wykaz oświadczeń lun dokumentów, jakie mają
złożyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz
niepodlegania wykluczeniu
z postępowania” SIWZ, Zamawiający wskazał, że: „8.7.3. W
celu potwierdzenia spełniania przez oferowane dostawy wymagań określonych przez
Zamawiającego:

w zakresie części 1 zamówienia:
a)
certyfikat SOLAR KEYMARK lub certyfikat zgodności z normą PN-EN 12975-1 (lub
równoważną) lub z normą PN-EN 12975-2
(lub równoważną) lub z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną) wydany przez właściwą
jednostkę certyfikującą;
b)
karta techniczna kolektora i zasobnika obejmująca informacje potwierdzające
spełnianie przez te urządzenia parametrów zawartych w szczegółowym opisie przedmiotu
zamówienia stanowiącym załącznik Nr 1aa do SIWZ, zgodnie z pkt. 6 ( dla kolektora) i pkt. 10
(dla zasobnika) projektu.
(…)”

W Rozdziale 18 „Opis kryteriów, którymi Zamawiający będzie się kierował przy wyborze
oferty, wraz z podaniem wag tych kryteriów i sposobu oceny ofert”, w odniesieniu do części 1
zamówienia, Zamawiający wskazał w tabeli na str. 36 SIWZ:
Lp.
Nazwa kryterium
Znaczenie kryterium
(w %)
1
Cena
60
2
Sprawność optyczna kolektora słonecznego
w odniesieniu do apertury
10
3
Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na
gradobicie
10

2
Współczynnik
wypełnienia
modułu
fotowoltaicznego
10
3
Moc modułu fotowoltaicznego
10

Następnie w pkt 18.6. SIWZ Zamawiający wyjaśnił jak będą przyznawane punkty w kryterium
nr 3, co obrazuje poniższa tabela ze str. 37 SIWZ:
Średnica kul śnieżnych użytych do
raportu na gradobicie
Liczba punktów
min. 15 mm
P
ŚR =
0 pkt
min. 25 mm
P
ŚR =
2,5 pkt
min. 35 mm
P
ŚR =
5 pkt
min. 45 mm
P
ŚR =
10 pkt

Zgodnie ze wzorem umowy dotyczącym realizacji części 1 przedmiotu zamówienia
stanowiącym załącznik nr 2a do SIWZ w §2 „Termin wykonania umowy”, Zamawiający zawarł
postanowienia, zgodnie z którymi:
„1.
Zamawiający wyznacza termin realizacji zadania objętego przedmiotem niniejszej
umowy do dnia 31.08.2020 r.
2.
Terminy realizacji dostawy i montażu poszczególnych instalacji zostaną określone w
harmonogramie rzeczowo
– finansowym złożonym przez Wykonawcę po podpisaniu umowy.
T
erminy, o których mowa w zdaniu poprzedzającym będą uwzględniały termin realizacji
zadania wskazany w ust. 1 powyżej. Strony przewidują możliwość późniejszych zmian
harmonogramu w przypadkach uzasadnionych bez konieczności zmiany treści umowy za
wyjątkiem zmiany terminu ostatecznego, która to zmiana wymaga zmiany treści umowy i jest
możliwa jedynie w sytuacjach wskazanych w art. 144 ustawy Prawo zamówień publicznych.
3.
Wykonawca, za zgodą Zamawiającego, może dokonać zmian w harmonogramie za
wyjątkiem zmiany, o której mowa w ust. 2, informując pisemnie o nich Zamawiającego z co
najmniej 30 dniowym wyprzedzeniem.
”

Jak
wynika z rozdziału 4 ppkt 4.3.1.1 SIWZ, Zamawiający przewidział trzy typy
zestawów instalacji kolektorów słonecznych, tj.
1. zestaw, w skład którego wchodzą 2 kolektory i zasobnik 200 dm
3,
2. zestaw, w skład którego wchodzą 3 kolektory i zasobnik 300 dm
3
,
3. zestaw, w skład którego wchodzą 4 kolektory i zasobnik 400 dm
3
.

Wymagania wobec za
sobników ciepłej wody opisano w załączniku 1aa do SIWZ
Projekt techniczny instalacji kolektorów słonecznych – Zestaw 2/200, w pkt 10, str. 5-6, w
następujący sposób:

„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody
Zaprojektowano pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody: emaliowany, z otworem
rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej.
Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką
poliuretanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.
Podgrzewacz
c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-
70oC z króćcami przyłączeniowymi minimum %" i
kvs=l,7 m3/h.
Zaprojektowany podgrzewacz będzie pełnił funkqę podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalaq'ą c.w.u. Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji,
zbiornika zbadany wg normy PN-EN 12664:2001 lu
b równoważnej, przez akredytowane
laboratorium, wynosi maximum 0,0205 W/mK przy AT =10 [°C], oraz maksymalnie 0,0228
W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymiary:

Maksymalna wysokość zasobnika 200
1,45 m
Maksymaln
a szerokość zasobnika 200
0,7 m
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,
Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."
Wymagania wobec zasobników ciepłej wody opisano w załączniku 1aa do SIWZ Projekt
techniczny instalacji k
olektorów słonecznych – Zestaw 3/300, w pkt 10, str. 5-6, w następujący
sposób:
„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody
Zaprojektowano pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody: emaliowany, z otworem
rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej.
Zaprojektowano podgrzewa
cz dwuwężownicowy o pojemności 300 dm3, zaizolowany pianką
poliur
etanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-70

C z króćcami przyłączeniowymi minimum 3/4 i
kvs=1,7 m3/h.
Zaprojektowany
podgrzewacz będzie pełnił funkcję podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalacją c.w.u. Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji,
zbiornika zbadany wg normy PN-
EN 12664:2001 lub równoważnej, przez akredytowane
laboratorium, wynosi maximum 0,0205 W/mK przy AT =10 [°C], oraz maksymalnie 0,0228
W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymiary:

Maksymalna wysokość zasobnika 200
1,45 m
Maksymalna szerokość zasobnika 200
0,75 m
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C,
-
d
opuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,
Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."
Wymagania wobec zasobników ciepłej wody opisano w załączniku 1aa do SIWZ Projekt
techniczny instalacji k
olektorów słonecznych – Zestaw 4/400, w pkt 10, str. 5-6, w następujący
sposób:
„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody
Zaprojektowano pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody: emaliowany, z otworem
rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej.
Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 400 dm3, zaizolowany pianką
poliuretanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.
Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-70
C z króćcami przyłączeniowymi minimum 3/4 i
kvs=1,7 m3/h.
Zaprojektowany po
dgrzewacz będzie pełnił funkcję podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalacją c.w.u. Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji,

zbiornika zbadany wg normy PN-
EN 12664:2001 lub równoważnej, przez akredytowane
laboratorium, wynosi maxi
mum 0,0205 W/mK przy AT =10 [°C], oraz maksymalnie 0,0228
W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymiary:

Maksym
alna wysokość zasobnika 200
1,60 m
Maksyma
lna szerokość zasobnika 200
0,85 m
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,
Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."

Izba zważyła, co następuje.


Zarzut 1

Jest okolicznością między Stronami i Uczestnikami postępowania bezsporną, że
zarówno instalacje fotowoltaiczne jak i kolektory słoneczne należą do dwóch różnych branż i
ich montaż będzie wykonywany przez osoby z różnymi uprawnieniami budowlanymi. Ze
sta
nowiska Odwołującego wynika, że z uwagi na powyższe okoliczności nie ma uzasadnienia
łączenie tych instalacji w ramach jednej części zamówienia. Ponadto Odwołujący wskazał, że
sam Zamawiający mimo połączenia tych przedmiotów zamówienia w ramach części 1 opisał
je w sposób oddzielny i niepowiązany ze sobą. Takie postępowanie Zamawiającego utrudnia
uczciwą konkurencję, ponieważ ogranicza liczbę wykonawców, którzy mogliby się ubiegać o
udzielenie zamówienia w sytuacji gdyby część 1 została podzielona na dwie części tj. na część
obejmującą kolektory słoneczne i część obejmującą instalacje fotowoltaiczne. Podczas
rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. Odwołujący przedłożył dowód nr 1 zestawienie postępowań,
w których nastąpił podział na oddzielne części zamówienia na instalacje fotowoltaiczne i
kolektory słoneczne. W wykazie tym ujęto 14 postępowań o udzielenie zamówienia
publicznego na dostawę i montaż kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych. Każde
z postępowań zostało podzielone na dwie części, gdzie jedna z części dotyczyła kolektorów
słonecznych, a druga instalacji fotowoltaicznych. Jak wynika ze złożonego dowodu w części
dotyczącej kolektorów słonecznych, w postępowaniach, w których zgodnie z deklaracją
Odwołującego wymagania wobec kolektorów i zasobników były takie same, bądź bardzo
podobne j
ak w przedmiotowym postępowaniu, składanych było od jednej do dwóch ofert, przy

czym zawsze w tych częściach ofertę składa jeden z przystępujących po stronie
Zamawiającego w tym postępowaniu. Natomiast w części dotyczącej instalacji
fotowoltaicznych składanych było od 2 do 7 ofert, w tym oferty składane były przez jednego z
przystępujących po stronie Zamawiającego w tym postępowaniu odwoławczym.
Z dowodu nr 2
złożonego przez Odwołującego w dniu 15 maja 2019 r. podczas
rozprawy, zawierającego zestawienie 7 postępowań, gdzie takiego podziału nie było wynika,
że składano jedną albo dwie oferty, wszystkie były składane przez przystępujących po stornie
Zamawiającego w tym postępowaniu odwoławczym. Odwołujący zastrzegł przy tym, że
wymagania w dokumentacji technicznej w tych postępowaniach były identyczne albo takie
same jak w tym postępowaniu. Złożony przez Odwołującego dowód 4 – zastawienie własne
Odwołującego w postępowaniach na dostawę i montaż kolektorów słonecznych o wymogach
jak w tym postępowaniu pokazuje, że oferty składane były tylko przez jednego z
Przystępujących po stronie Zamawiającego.
Powyższe dowody potwierdzają, w ocenie składu orzekającego, że brak podziału
zamówienia na części, z których każda dotyczy oddzielnie kolektorów słonecznych i instalacji
fotowoltaicznych negatywnie
może oddziaływać na konkurencję w postępowaniach, gdzie
wymagania w zakresie kolektorów słonecznych i zasobników są identyczne albo takie same
jak w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym. Niemniej jednak nie może to stanowić o
uwzględnieniu omawianego zarzutu, z następujących powodów.
Jak wynika z odpowiedzi na odwołanie oraz ze stanowiska Zamawiającego
prezentowanego podczas rozprawy, Zamawiający miał następujące powody, dla których
zdecydował się na taki model prowadzenia przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia:
1. Sposób wykonania zamówienia jest zbliżony dla obu instalacji, gdyż obie instalacje
są montowane na dachach. Powyższe prowadzi natomiast do tego, że sposób montażu i jego
wykonanie w przypadku obu instalacji nie mogą ze sobą kolidować, a ponadto wykonawca
sam musi określić miejsce montażu tak aby zapewnić optymalne działanie obu instalacji. W
ocenie Zamawiającego racjonalne jest wobec tego zlecenie wykonania tych prac jednemu
wykonawcy.
2.
Powierzenie montażu dwóm różnym wykonawcom spowoduje ryzyko niewłaściwej
współpracy, w wyniku czego jedna z instalacji może nie funkcjonować optymalnie.
3. W przypadku powierzenia pracy jednemu wykonawcy istnieje możliwość takiej jej
organizacji aby montaż został zakończony jednego dnia, co jest też okolicznością pożądaną
przez mieszkańców Gminy.
Na dowód powyższego zostało przez Zamawiającego złożone oświadczenie projektanta.

4. Zlecenie montażu jednemu wykonawcy pozytywnie przełoży się na cenę, ponieważ
zakres prac w dużej mierze jest tożsamy.

5. Jest szereg wykonawców mogących zrealizować przedmiotowe zamówienie: Eco –
Team sp. z o.o. sp. k., FlexyPower Group sp. z o.o. sp. k., SANITO sp. z o.o., Skorut Systemy
Solarne sp. z o.o., Solartime sp. z o.o., Antinus sp. z o.o. W ocenie
Zamawiającego również
Odwołujący jest w stanie zrealizować zamówienie na dowód czego Zamawiający złożył
wydruki ze strony internetowej Odwołującego.

Ponadto Zamawiający wskazał, że podobna praktyka w zakresie połączenia
zamówienia na obie instalacje w ramach jednej części zamówienia została przyjęta również w
Gminach Zaklików, Kamień i w Mieście Przeworsk, a ponadto w ramach rozliczenia projektów
wszystkie postępowania zostały poddane kontroli przez Urząd Marszałkowski, który co do
połączenia zamówień w ramach jednej części nie zgłosił zastrzeżeń, na dowód czego
Zamawiający przedstawił oświadczenie z 9 maja 2019 oraz informację z 14 lutego 2018 r.
Odnosząc się do powyższych argumentów Zamawiającego i przedstawionych przez
niego
dowodów, Izba w pierwszej kolejności wskazuje, że argumenty wskazane w pkt 3 i 5 nie
zasługują na uwzględnienie. Argumentacja wskazana w pkt 3 nie ma przede wszystkim
oparcia w treści SIWZ, gdzie w pkt 5.2 SIWZ wprost wskazano, że w ramach jednego budynku
mieszkalnego
montaż nie może trwać dłużej niż 3 dni robocze następujące po sobie i że te 3
dni
odnoszą się do każdej z instalacji. Podobnie w projekcie umowy próżno szukać
postanowień mówiących o tym, że montaż w ramach jednego budynku mieszkalnego obu
instalacji ma trwać jeden dzień. Wobec tego Izba nie uznała również mocy dowodowej
oświadczenia projektanta złożonego na tę okoliczność. Z tych względów Izba uznała, że ten
argument jako niemający pokrycia w dokumentacji postępowania jest gołosłowny. Podobnie
nie przekonało Izby stanowisko wskazane w pkt 5 powyżej. Zamawiający wymienił bowiem
szereg wykonawców potencjalnie mogących zrealizować przedmiotowe zamówienie jednak w
przypadku Eco
– Team sp. z o.o. sp. k., FlexyPower Group sp. z o.o. sp. k., SANITO sp. z o.o.
jednak z
dowodów przedstawionych przez Odwołującego wynika, że przeważnie nie konkurują
oni między sobą w ramach danego zamówienia. Natomiast w przypadku wykonawcy Solartime
sp. z o.o. Izba wskazuje, że jego udział w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym w
charakterze uczestnika postępowania zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie
Odwołującego, jest dla Izby wystarczającym potwierdzeniem, iż może nie być on w stanie
złożyć oferty w tym postępowaniu.
Argumentacja Zamawiającego, który powoływał się na przykłady realizacji zamówienia
w podobnej konwencji w innych gminach i mieście wraz ze złożonymi dowodami jest dla Izby
o tyle wątpliwa, że z treści złożonych dowodów nie wynikają powody dla których zamawiający
nie rozdziel
ili zamówień na dwie różne części, a które jak się wydaje były kluczowe dla oceny
prawidłowości takiego a nie innego sposobu przeprowadzenia postępowania.

Przechodząc do oceny powodu podanego przez Zamawiającego w pkt 4 Izba
wskazuje, że przeprowadzone postępowanie dowodowe w tym zakresie nie dało
jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czy połączenie zamówienia na oba rodzaje instalacji w
ramach jednej części z całą pewnością zawsze przełoży się na niższą cenę (o czym będzie
jeszcze mowa poniżej), natomiast Izba rozpoznając złożone dowody i przedstawioną przez
Strony i U
czestników postępowania argumentację w tym zakresie doszła do przekonania, że
rzeczywiście może okazać się, że połączenie w ramach jednej części zamówienia na obie
instalacje
może wpłynąć pozytywnie na zaoferowaną cenę.
W tym miejscu Izba odnosząc się do dowodów i twierdzeń Odwołującego i
Przystępującego Hewalex wskazanych w pismach z dnia 22 maja 2019 r., wskazuje co
następuje. Tytułem przykładu zarówno Odwołujący jak i Przystępujący Hewalex wskazali na
postępowanie o udzielenie zamówienia na „Dostawę i montaż kolektorów słonecznych,
instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę oraz pomp ciepła na terenie gmin Zagórz i
Dydnia” (nr IKR.271.4.2018) oraz na „Dostawę i montaż kolektorów słonecznych, instalacji
fotowoltaicznych, kotłów na biomasę oraz pomp ciepła na terenie gmin Zagórz i Dydnia” (nr
IKF.271.15.2018).
Następnie wyjaśnili, że w postępowaniu nr IKR.271.4.2018, w którym
zamówienie na oba rodzaje instalacji było prowadzone w ramach jednej części, Przystępujący
FlexiPower Group złożył ofertę droższą o 3.166.627,54 zł niż w postępowaniu nr
IKF.271.15.2018, gdzie nastąpił podział zamówienia na oddzielne części, z których każda
obejmowała dany rodzaj instalacji. Przystępujący Hewalex zaznaczył, że nie było zmian
ilościowych w ww. postępowaniach. Z powyższego Odwołujący i Przystępujący Hewalex
wywiedli
, że podział zamówienia na części z których każda oddzielnie dotyczy zamówienia na
kolektory słoneczne i instalacje fotowoltaiczne generuje dla zamawiających oszczędności a
dodatkowo przyczynia się do zwiększenia konkurencyjności. Na dowód powyższego
Odwołujący i Przystępujący Hewalex złożyli informację zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy Pzp z
dnia 20.04.2018 r. dla zadania nr IKF.271.4.
2018 oraz analogiczną informację z dnia
28.06.2018 r. dla zadania nr IKR.271.15.2018.
Ponadto Odwołujący przedłożył jeszcze
ogłoszenie o zamówieniu nr IKF.271.4.2018 oraz o zamówieniu nr IKF.271.15.2018,
zawiadomienie o unieważnieniu postępowania nr IKF.271.4.2018 oraz informację o wyborze
oferty najkorzystniejszej w zamówieniu nr IKF.271.15.2018. Ponadto Odwołujący przedłożył
zestawienie własne 7 postępowań o udzielenie zamówień publicznych, gdzie nie było podziału
zamówienia na części adekwatnie do rodzaju zamawianej instalacji, z którego wynika, że w 4
z 7 postępowań ceny złożonych ofert przekraczały kwoty, jakie zamawiający przeznaczyli na
realizację zamówienia. Z czego Odwołujący wywiódł, iż wbrew twierdzeniom Zamawiającego
brak podziału zamówienia na części nie jest gwarancją nieprzekroczenia zaplanowanego na
r
ealizację zamówienia budżetu.

W odpowiedzi na powyższą argumentację i dowody Przystępujący FlexiPower podczas
rozprawy w dniu 28 maja 2019 r. przedstawił dowód nr 2 – opinię z dnia 27 maja 2019 r, z
treści której wynika, że do różnicy w cenach miedzy jednym a drugim postępowaniem
przyczyniły się m.in. wprowadzone przez zamawiającego w wyniku odpowiedzi na jedno z
pytań zmiany w treści OPZ skutkujące możliwością zaoferowania produktów „większości
znanych producentów falowników w tym również tych z niższej póki cenowej”. Z tego tylko
powodu w opinii wskazano na różnice w cenie między jednym a drugim postępowaniem na
poziomie 1.085.659,50 zł.
Mając na uwadze powyższe stanowiska Stron i Uczestników postępowania, skład
orzekający doszedł do przekonania, że na kształtowanie się wysokości cen oferowanych w
danym postępowaniu o udzielenie zamówienia ma wpływ wiele czynników, a sama kwestia
podziału zamówienia na części bądź jego zaniechania nie odgrywa tu kluczowej roli (tj. nie jest
jedynym przesądzającym o tym argumentem). Nie można zatem z całą stanowczością
stwierdzić, że podział zamówienia, bądź brak takiego podziału zawsze znajdzie swoje
negatywne czy też pozytywne przełożenie na ceny składanych ofert. Należy mieć bowiem na
uwadze, że każde postępowanie ma swoją specyfikę i okoliczności (jak np. wolumen
zamówienia, czy też termin jego realizacji) i dopiero wszystko to wzięte pod uwagę przekłada
się m.in. na cenę oferty.
W tym miejscu Izba przywołuje stanowisko Urzędu Zamówień Publicznych wyrażone
w formie pytań i odpowiedzi dotyczących przepisów nowelizacji ustawy Pzp w zakresie
podziału zamówienia na części, gdzie w odpowiedzi na pytanie „czy zamawiający, który
dokonuje podziału zamówienia na mniej części niż jest to możliwe narusza przepisy Pzp?”,
wskazał, że: „Decyzja co do podziału zamówienia na określoną ilość części należy do
zamawiającego. Zamawiający podejmuje ją w zależności od swoich potrzeb, jednakże jego
swoboda jest ograniczona zasadą zachowania uczciwej konkurencji. Należy zatem badać, czy
w konkretnych okolicznościach decyzja (co do podziału zamówienia i na ile części) nie naruszy
konku
rencji poprzez ograniczenie możliwości ubiegania się o zamówienie mniejszym
podmiotom, w szczególności małym i średnim przedsiębiorstwom. Prawidłowość
postępowania zamawiającego, który nie dokonał podziału zamówienia na tyle części, na ile
jest to potencja
lnie możliwe, oceniana musi być każdorazowo przy uwzględnieniu całokształtu
okoliczności
sprawy.
”
(vide:

https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja
przepisow/pytania-i-odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-
publicznych/podzial-zamowienia-na-czesci).

Mając powyższe na uwadze, Izba wskazuje, co następuje.
Argumentami
przemawiającymi za udzieleniem w tym postępowaniu zamówienia w
ramach jednej części zamówienia (tj. zaskarżonej Części 1), a w konsekwencji za oddaleniem
odwołania w tym zakresie, są w ocenie Izby, po pierwsze - łatwość w dochodzeniu
ewentualnych roszczeń od jednego wykonawcy. Zgodzić się należy z Odwołującym, że
kwestie te mogły by podlegać ewentualnej regulacji na poziomie umowy o zamówienie, choć
uregulowanie wzajemn
ych obowiązków i zakresu odpowiedzialności w sposób kompleksowy
byłoby zabiegiem dość skomplikowanym, to jednak nie niemożliwym. Jednak dokonując oceny
okoliczności sprawy Izba kierowała się tym, że końcowym odbiorcą i użytkownikiem instalacji
będą mieszkańcy Gminy, racjonalnym wydaje się również z ich punktu widzenia, aby prace
wykonywane były przez jednego wykonawcę. Powyższe potwierdza złożony przez
Przystępującego FlexiPower dowód nr 8 z dnia 28 maja 2019 r. zawierający oświadczenie
jednego z mieszkańców Gminy Kaszowice.
Po drugie - Izba wskazuje
także, że choć na podstawie lektury dokumentacji
przetargowej rzeczywiście można mieć wątpliwości co do tego, czy i ile instalacji
fotowoltaicznych jest przeznaczonych do łącznego montażu z kolektorami słonecznymi, to
uznając ten argument jako potrzebę Zamawiającego uzasadniającą udzielenie
przedmiotowego zamówienia w ramach Części 1, Izba miała na uwadze dowód nr 1 złożony
przez Zamawiającego na rozprawie w dniu 11 czerwca 2019 r., tj. oświadczenie z dnia 27 maja
2019 r. złożone przez wiceprezesa zarządu firmy, która sporządzała wniosek o
dofinansowanie
z którego wynika, że do wspólnego montażu przewidziano 141 sztuk instalacji
fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych.
O
dnosząc się natomiast dowodu nr 3 z dnia 28 maja 2019 r. złożonego przez
Przystępującego FlexiPower tj. opinii z dnia 27 maja 2019 r., Izba wskazuje, że zawarte w niej
twierdzenia traktuje jak sta
nowisko własne Przystępującego FlexiPower. Opinia ta jako
sporządzona w trakcie postępowania odwoławczego przed Izbą nie stanowi dla Izby
obiektywnego stanowiska
osoby, która ją sporządziła. Podobnie Izba oceniła złożony przez
Przystępującego FlexiPower dowód nr 7 z dnia 28 maja 2019 r., tj. „Opinię na temat
zasadności wykonania instalacji fotowoltaicznej oraz montażu kolektorów słonecznych przez
jednego wykonawcę” (brak daty sporządzenia) oraz dowód nr 6 z dnia 28 maja 2019 r., a także
oświadczenie z dnia 12 maja 2019 r. złożone jako dowód nr 5 w dniu 28 maja 2019 r.
Po trzecie -
wskazać należy, że rozpoznając omawiany zarzut Izba miała na uwadze,
że zarzut ten sprowadzał się w głównej mierze do tego, że „Odwołujący (…) nie jest bowiem
w stanie pozyskać z rynku kolektorów słonecznych i pojemnościowych podgrzewaczy ciepłej
wody spełniających wymagania SIWZ i służących do budowy instalacji kolektorów
słonecznych.” Przypomnienia wymaga, że ugruntowane jest w orzecznictwie Izby stanowisko,
zgodnie z którym okoliczność, że odwołujący nie jest w stanie złożyć w danym postępowaniu

oferty nie może sama w sobie stanowić o naruszeniu przepisów ustawy Pzp. Niemniej jednak
Izba wskazuje, że stanowisko to nie może zasługiwać na uwzględnienie również z tego
powodu, że jak wykazał Przystępujący Ensol załączonymi do pisma z dnia 14 maja 2019 r.
dowodami w postaci korespondencji e-
mail z przedstawicielem Odwołującego, z której wynika,
że jest możliwe nawiązanie współpracy z jednym z partnerów handlowych Przystępującego,
w c
elu nabycia kolektorów słonecznych (vide: korespondencja e-mail z dnia 30 kwietnia 2019
r. oraz z dnia 10 maja 2019 r.) oraz w postaci ofert cenowych nr OS/19/00601 i nr OS/19/00603
z dnia 2 maja 2019 r.
od Galmet sp. z o.o. dla Inergis Częstochowa na zasobniki 200 dm
3
, 300
dm
3
, 400 dm
3
.

Z tych względów zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.
Zarzuty 4 i 6 jako ściśle związane z zarzutem 1, wobec nieuwzględnienia tego zarzutu,
również podlegały oddaleniu.

Zarzut 2

W ramach podniesionego naruszenia przepisu
art. 7 ust. 1 ustawy w związku z
naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy
Odwołujący kwestionował opis przedmiotu zamówienia
w zakresie w jakim odnosi się on do:
1.
zasobników ciepłej wody użytkowej o pojemności 200 dm
3
, 300 dm
3
, 400 dm
3

– który w
ocenie Odwołującego powoduje, że łącznie wymagania tam opisane spełniają produkty
producenta W
inekelmann GmBH, dystrybuowane przez Przystępującego OEM Energy,
jednocześnie eliminowane są zasobniki innych producentów. Ponadto Odwołujący
kwestionował parametr „współczynnik przewodzenia ciepła izolacji zbiornika”, oraz to, że ma
być zbadany wg normy PN-EN 12664:2001 lub równoważnej. W konkluzji Odwołujący
wskazał, że przy aktualnym brzmieniu SIWZ można zaoferować zasobniki o klasie
energetycznej B i
C, produkcji OEM Energy. Ponadto, Zamawiający powołując się na ww.
normę stosuje niestandardowe wymogi co do badania omawianego współczynnika dla
temperatury 10

C i 30

C, podczas gdy współczynnik przewodności cieplnej jest wyznaczany
dla temperatury 40

C. Firmą, która w swojej karcie produktowej wykazuje badanie
współczynnika ciepła wg. temperatur wskazanych przez Zamawiającego jest OEM Energy.

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę postanowień SIWZ w Załączniku
1aa do SIWZ
, Projekt techniczny instalacji kolektorów słonecznych zestaw 2/200, 3/300 i
4/400, w pkt 10 Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody na str. 5-6, poprzez zastąpienie
postanowieniem o treści:
„Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody.
Zaprojektowano
pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody: emaliowany, z otworem
rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej.

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm
3
, zaizolowany pianką
poliuretanową twardą. Podgrzewacz ciepłej wody zabezpieczony zostanie aktywną anodą
tytanową.
Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny
tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody.
Na wyjściu ciepłej wody z podgrzewacza zostanie zamontowany termostatyczny zawór
antyoparzeniowy o zakresie temp. 35-
70°C z króćcami przyłączeniowymi minimum 3A” i
kvs=l,7 m3/h.
Zaprojektowany podgrzewacz będzie pełnił funkcję podstawowego zbiornika c.w.u.,
współpracując z istniejącą instalacją c.w.u. Musi posiadać klasę energetyczna A zgodnie z
rozporządzeniem UE 812/2013.
Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.:
-
dopuszczalna temperatura po stronie solarnej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C,
-
dopuszczalna temperatura po s
tronie wody użytkowej: min. 95°C,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar,
-
dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar,
Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat."

Odnosząc się do powyższych argumentów Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
nie zgodził się z twierdzeniem Odwołującego jakoby tylko jeden producent spełniał wymagania
SIWZ i wskazał, że możliwe jest zaoferowanie zasobników takich producentów jak LEMET,
GALMET i REFLEX. Ponadto Zamawiający wyjaśnił, że wymiar zasobnika jest dla niego
istotny z powodu miejsca montażu, tj. w budynkach mieszkalnych użytkowników, których
futryny drzwi stanowią ograniczenie dla „montażu każdego dostępnego na rynku zasobnika”.
Dodatkowo Zamawiający wskazał, że wymiary zasobnika mają wpływ na straty ciepła, w ten
sposób, że im niższy i szerszy zasobnik tym mniejsze straty ciepła, gdyż przy tej samej
objętości mniejsza jest powierzchnia izolacji. Na dowód czego Zamawiający złożył
oświadczenie projektanta i inspektora nadzoru. Odnosząc się do kwestionowanego
„współczynnika przewodzenia ciepła izolacji zbiornika”, Zamawiający wskazał, że parametr ten
nie jest obojętny, gdyż jest powiązany z określeniem strat ciepła, a Zamawiający dąży do
uzyskania najmniejszych strat ciepła. Natomiast w zakresie zakwestionowania przez
Odwołującego zastosowania normy PN-EN 12664:2001 lub równoważnej, Zamawiający
wskazał, że badanie współczynnika przewodzenia ciepła wg. podanej przez niego w SIWZ
normy ma szerszy charakter co pozwoli na zakup zbiorników o lepszej izolacji.

Odwołujący podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r., odnosząc się do twierdzenia
Zamawiającego jakoby zasobniki producenta REFLEX spełniały kwestionowany OPZ,
przedstawił dowód nr 3 – korespondencję e-mail z przedstawicielem producenta, który
wskazał, że „podgrzewacze c.w.u. występujące w ofercie produkcyjnej Reflex nie spełniają
podanych wymagań” np. w zakresie dopuszczalnej temperatury po stronie solarnej. To
poddaje
zdaniem Odwołującego w wątpliwość prawdziwość oświadczenia co do pozostałych
dwóch producentów tj. GALEMT i LEMET. Ponadto Odwołujący zwrócił uwagę, że
a
rgumentacja Zamawiającego dotycząca maksymalnej szerokości zasobnika jest
niekonsekwentna, gdyż z jednej strony Zamawiający powołuje się na ograniczenia ze względu
na futryny drzwi, a z drugiej strony przyznaje, że im niższe i szersze zasobniki tym lepsze. W
zakresie „współczynnika przewodzenia ciepła” Odwołujący wyjaśnił, że służy on do obliczenia
klasy energetycznej urządzenia, w tym postepowaniu Zamawiający podał ten parametr w
oderwaniu od innych parametrów.
Przystępujący Hewalex wskazał ponadto w swoim piśmie z dnia 15 maja 2019 r., że
podstawowym czynnikiem ogran
iczającym konkurencję do produktów Przystępującego OEM
Energy jest wskazanie przez projektanta temperatur wyznaczania współczynnika ciepła dla 10
i 30

C wg. podanej przez Zamawiającego normy. Przystępujący Hewalex wyjaśniał, że pianka
izolacyjna stosowana
przez Przystępującego OEM Energy ma co prawda korzystne
właściwości izolacyjne, jednak inne produkty dostępne na rynku w żaden sposób nie odbiegają
od produktów OEM Energy w tym zakresie. W konkluzji Przystępujący Hewalex wskazał, że
„W konsekwencji zapisy SIWZ przy zachowaniu pozorów dopuszczenia konkurencyjnych
zasobników wykonanych w klasie energetycznej A, pozwalają na dostarczenie zasobników
jedynie przez spółkę OEM Solar (OEM Energy). Konkurencyjne produkty wykonane w
identycznych klasach energetycznych jak produkty dostarczane przez wspomnian
ą spółkę, tj.
w klasach B i C, są eliminowane z przedmiotowego postępowania nie z powodu gorszych
własności użytkowych, czy też jakościowych, a wyłącznie dlatego, że nie posiadają
wyznaczonych dla nietypowych warunków badań współczynników przewodzenia ciepła
materiału izolacyjnego zasobnika.” Dodatkowo Przystępujący Hewalex wskazał, że „(…)
jakiekolwiek twierdzenia o istnieniu konkurencyjnych produktów spełniających warunki SIWZ,
innych niż wykonanych w klasie energetycznej A, są całkowicie bezpodstawne.”
Ko
nsekwencją pozostawienia kwestionowanego postanowienia SIWZ w niezmienionej postaci
będzie w ocenie Przystępującego Hewalex to, że chcąc złożyć ofertę konkurencyjny wobec
Przystępującego OEM Energy (który ma możliwość zaoferowania podgrzewaczy w klasie
ene
rgetycznej B i C) wykonawca będzie zmuszony zastosować podgrzewacz w klasie
energetycznej A, który jest dużo droższy i to stawia go na przegranej pozycji. Przystępujący
Hewalex również załączył korespondencję e-mail, z której wynika, że w ofercie produkcyjnej
Reflex nie ma podgrzewaczy c.w.u. spełniających wymagania SIWZ. Ponadto jako dowód

Przystępujący Hewalex przedstawił korespondencję e-mail z Kospel S.A., NIBE-BIAWAR sp.
z o.o. oraz Ferroli Poland sp. z o.o., z której również wynika, że producenci ci nie posiadają w
swojej ofercie podgrzewacza spełniającego OPZ. Przystępujący Hewalex przyznał, że
wyjątkiem jest firma Galmet, która prawdopodobnie jest w stanie wyprodukować podgrzewacz
spełniający wymagania SIWZ. Ponadto przedstawił korespondencję z Galmet datowaną na
luty br., z której wynika, że firma ta „nie może wykonać takich zbiorników” oraz że „badania nie
zostały wykonane przez jednostkę nie posiadającą akredytacji”. W kolejnych pismach z dnia
22 maja 2019 r. i 19 czerwca 2019 r. Przystępujący Hewalex podjął dalszą polemikę w tym
zakresie, jednak z uwagi na okolic
zność iż odbiegała ona od istoty zarzutów odwołania (w
szczególności w zakresie w jakim Przystępujący odwoływał się do innych postępowań czy też
wchodził w szczegóły techniczne), została przez Izbę pominięta, jako wykraczająca poza
zakres
odwołania.

Przystępujący Ensol w piśmie z dnia 14 maja 2019 r., wskazał że zbiorniki spełniające
OPZ ma w swojej ofercie firma Galmet
i że podmiot ten składał oferty wielu podmiotom, w tym
Odwołującemu, na dowód czego załączył karty katalogowe zbiorników Galmet oraz oferty
złożone przez tą firmę innym podmiotom w tym Odwołującemu. Ponadto podczas rozprawy w
dniu 28 maja 2019 r. Przystępujący Ensol złożył dowód nr 20 – oświadczenie producenta
Galmet z dnia 24 maja 2019 r.
z którego wynika m.in., że w katalogu produktowym
wskazywane są tylko zbiorniki standardowe, produkowane na skalę masową do sprzedaży
hurtowej i detalicznej. Katalogi te
nie obejmują zbiorników produkowanych dla zagranicznych
partnerów czy też dla „firm OEMowych”, a karty katalogowe są przygotowywane pod konkretną
inwestycję. Ponadto z oświadczenia tego wynika, że zbiorniki produkowane zgodnie z
wymaganiami w tym postępowaniu są w ofercie Galmet dostępne dopiero od marca 2019 r., z
tego powodu nie były do tego czasu oferowane.

Przystępujący OEM Energy w piśmie z dnia 15 maja 2019 r. wskazał, że zasobnikami
spełniającymi wymaganie OPZ w tym postępowaniu są zasobniki ofertowane przez TESY,
Galmet czy OEM, na dowód czego załączył wydruki z kart katalogowych tych producentów.
Ponadt
o wskazał, że „współczynnik przewodzenia ciepła izolacji” jest „najbardziej adekwatnym
do określenia elementem – ma proporcjonalny wpływ na straty ciepła istotne przy wyznaczaniu
klasy energetycznej zbiornika”. W podsumowaniu Przystępujący OEM Energy wskazał, że
Zamawiający dopuścił w tym postępowaniu zarówno podgrzewacze w klasie energetycznej A
jak i „podgrzewacze izolowane najlepszej jakości pianką, niekoniecznie spełniające
wymagania klasy energetycznej A, będące rozwiązaniem bardziej ekonomicznym.”

M
ając na uwadze powyższe, Izba wskazuje co następuje.
W zakresie omawianego zarzutu
, zauważyć w pierwszej kolejności trzeba, że istota
tego
zarzutu sprowadzała się do twierdzenia, że kwestionowany OPZ faworyzuje tylko
zasobniki jednego producenta. Twierdzenie to nie znajduje oparcia w przedstawionych
dowodach. Wskazać w tym zakresie należy przede wszystkim na oświadczenie producenta
Galmet z dnia 24 maja 2019 r., z którego wynika, że oprócz zbiorników produkowanych
masowo znajdujących się w tzw. standardowej ofercie, podmiot ten produkuje też na
zamówienie, pod indywidualne potrzeby danego klienta. Wobec przyznania wprost, że od
marca br. producent ten jest w stanie zaoferować również zasobniki odpowiadające OPZ w
tym postępowaniu, twierdzenie Odwołującego jakoby zasobniki tego producenta nie spełniały
wymagań OPZ w tym postępowaniu, nie mogło się ostać. Ponadto na uwagę zasługuje fakt,
że okoliczność ta została przyznana nawet przez Przystępującego Hewalex (zgłaszający
przystąpienie po stronie Odwołującego). Natomiast dowody złożone przez Przystępującego
Hewalex przy piśmie z dnia 14 maja 2019 r., tj. korespondencję e-mail z lutego br., w obliczu
oświadczenia Galmet z dnia 24 maja 2019 r., Izba oceniła za niewystarczające, gdyż w świetle
przywołanego oświadczenia utraciły one swoją aktualność. Stanowisko Odwołującego i
Przystępującego Hewalex w przedmiocie „współczynnika przewodzenia ciepła” również nie
mogło zostać uwzględnione z następujących powodów. Ze stanowiska tego wynikało, że w
efekcie powołania się w OPZ na kwestionowany parametr, Zamawiający w postępowaniu
dopuszcza możliwość zaoferowania zasobników w klasie energetycznej B i C. Możliwość
zaoferowania zasobników w klasie energetycznej A nie została w tym postępowaniu
wyłączona i jest to okoliczność między Stronami i Uczestnikami postępowania bezsporna. W
ocenie składu orzekającego, choć Zamawiający w postępowaniu, wydatkując środki publiczne
powinien dążyć do optymalnego ich wydatkowania, co wyraża się nie tylko w korzystnej cenie
zakupu ale również w kosztach użytkowania danego produktu mierzonych nierzadko w
pespektywie wieloletniej, to jednak jeśli w tym postępowaniu Zamawiający za wystarczające
uznał zakupienie zasobników w niższej klasie energetycznej, to jest to jego prawo jako
gospodarza postępowania. Dostrzeżenia wymaga, że OPZ w obecnym brzmieniu nie wyłącza
możliwości zaoferowania zasobnika w klasie energetycznej A, zatem nie została wyłączona
możliwość zaoferowania produktu lepszego pod tym względem. Ponadto sam Przystępujący
Hewalex przyznał, że pianka izolacyjna stosowana przez Przystępującego OEM Energy ma
korzystne właściwości izolacyjne. W nawiązaniu do powyższego Izba nie znalazła również
powodu do uwzględnienia twierdzeń Odwołującego w zakresie zastosowanej przez
Zamawiającego normy. Natomiast odnosząc się do stanowiska Przystępującego Hewalex
zawartego
w piśmie z dnia 28 maja 2019 r., zgodnie z którym na rynku nie ma dostępnych
zasobników, które spełniałyby wszystkie warunki zawarte w OPZ, Izba wskazuje, że
okoliczność iż inni producenci nie posiadają w swojej ofercie standardowych rozwiązań

odpowiadającym potrzebom Zamawiającego nie może przesądzać o uwzględnieniu
odwołania. Jak wskazano w toku postępowania odwoławczego jest możliwa produkcja tego
typu urządzeń na zamówienie (vide: oświadczenie Galmet z dnia 24 maja 2019 r.), natomiast
cała argumentacja Przystępujące Hewalex zawarta w piśmie z dnia 28 maja 2019 r. referuje
do standardowych ofert producentów Galmet, Tessy czy Winkelmann.

2. minimalnej powierzchni apertury
– w ocenie Odwołującego skoro Zamawiający
jednocześnie określił minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów, to wymóg minimalnej
powierzchni apertury nie ma żadnego uzasadnienia technicznego. Odwołujący wyjaśnił, że na
rynku są dostępne kolektory spełniające wszystkie wymagania minimalne i posiadające
powierzchnię apertury mniejszą niż minimalna wymagana przez Zamawiającego w tym
postępowaniu, co oznacza ich wysoką wydajność. W rezultacie, przy takich postanowieniach
SIWZ wykonawca dysponujący kolektorem o mniejszej mocy będzie mógł go zaoferować, a
wykonawca dysponujący kolektorem o większej mocy ale z mniejszą powierzchnią apertury
nie będzie go mógł zaoferować. Zdaniem Odwołującego w ten sposób Zamawiający powoduje
ograniczenie konkurencji poprzez postawienie wy
magań, które nie mają żadnego
uzasadnienia a jedynie zawężają, i to drastycznie, krąg możliwych do zaoferowania urządzeń.
W ocenie Zamawiającego nie da się uzasadnić wymogów SIWZ, które wykluczają możliwość
zaoferowania kolektorów o wysokiej wydajności i jednocześnie o mniejszej powierzchni, które
to mają same zalety, w szczególności ich mniejsza powierzchnia przekłada się na ich mniejszą
wagę, mniejsza waga kolektora przekłada się z kolei na mniejsze obciążenie konstrukcji, a w
rezultacie na mniejsze zużycie konstrukcji. Wobec powyższego Odwołujący wniósł o zmianę
postanow
ień:
1)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory w Załączniku nr 1 aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
2/200, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory
słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12;
2)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 3 kolektory - w Załączniku nr 1 aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
3/300, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 2-3, w pkt 6
(Kolektory słoneczne) na str. 3-4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12;
3)
w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - w Załączniku nr 1 aa do
SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW
4/400, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory
słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12,
przez „zmniejszenie minimalnej powierzchni apertury, zarówno w odniesieniu do
pojedynczego kolektora jak i kolektorów wchodzących w skład danego zestawu. Odwołujący

wnosi o dopuszczenie możliwości zaoferowania kolektora słonecznego o powierzchni apertury
nie mniejszej niż 2,00 m
2
, k
tóry osiąga minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów przy
nasłonecznieniu 1000W/m
2

i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2:
2007 lub równoważnej) wynoszącą 1630 W. Co za tym idzie Odwołujący wnosi o dopuszczenie
możliwości zaoferowania:
1)
zestawów w skład których wchodzą 2 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
4,00 m
2

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m
2

i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub równoważnej)
wynoszącej 3260 W,
2)
zestawów w skład których wchodzą 3 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
6,00 m
2

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m
2

i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub równoważnej)
wynoszącej 4890 W,
3)
zestawów w skład których wchodzą 4 kolektory o łącznej powierzchni apertury min.
8,00 m
2

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m
2

i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN EN 12975-2: 2007 lub równoważnej)
wynoszącej 6520 W.”

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wskazał, że w jego ocenie zarzut ten nie
został przez Odwołującego uzasadniony oraz udowodniony, a jedynie zostało rzez niego
wystosowane żądanie co do zmiany powierzchni apertury na nie mniejszą niż 2,00 m
2
.
Podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. Zamawiający podtrzymał ww. stanowisko.
Natomiast na
pytanie przewodniczącej wyjaśnił, że parametr ten wynika „z posiadanej przez
niego wiedzy nt. wytrzymałości i jakości kolektorów oraz doświadczenia własnego.”

Podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. Odwołujący złożył dowód nr 5 „Tabela
porównawcza zapisów SIWZ i kolektorów oferowanych na polskim rynku” sporządzoną w
oparciu o dane z certyfikatu Solar Keymark,
z którego wynika, że obniżenie powierzchni
czynnej do 2m
2

przekłada się pozytywnie na wzrost konkurencji. Z zestawienia tego wynika,
że wymóg w zakresie apertury eliminuje całą konkurencję.

W piśmie z dnia 14 maja 2019 r. Przystępujący Ensol odnosząc się do omawianego
zarzutu wskazał, że argumentacja Odwołującego jest wewnętrznie sprzeczna, ponieważ z
jednej strony Odwołujący podnosi, że wystarczające byłoby sformułowanie warunku
dotyczącego minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów, a z drugiej wnosi o zmianę
wartości kwestionowanego wymogu. Natomiast podczas rozprawy w dniu 28 maja 2019 r. i 11
czerwca 2019 r. przywołał stanowisko Izby wyrażone w wyroku z dnia z 10 lipca 2017 r. o

sygn. 1314/17
i wyjaśnił, że wyrok ten dotyczył wymogu powierzchni brutto. Natomiast
apertura to powierzchnia netto kolektora, więc w ocenie Przystępującego Ensol przez analogię
można zastosować stanowisko Izby wskazane w tym wyroku.

Przystępujący Hewalex w piśmie z dnia 15 maja 2019 r. wskazał, że kwestionowany
wymóg z punktu widzenia celu postępowania jest bez znaczenia. Ponadto mniejszy kolektor
może wytworzyć większą ilość energii. Przystępujący Hewalex załączył jako dowód opinię
prywatną tj. Opinię nr CTSS-13/25/2019 z dnia 13 maja 2019 r. przygotowaną przez Park
Naukowo Technologiczny Euro
– Centrum sp. z o.o. Według Przystępującego Hewalex w
świetle powyższej opinii należy usunąć postanowienie SIWZ odnoszące się do minimalnej
powierzchni czynnej poszczególnych zestawów kolektorów jako ograniczających konkurencję.

Odnosząc się do powyższych argumentów i stanowisk, Izba doszła do przekonania, że
zarzut w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie. Mając na uwadze treść odwołania,
zgodzić się należy z Zamawiającym, że poza twierdzeniem, iż kwestionowany wymóg
ogranicza konkurencję Odwołujący nie przywołał innej argumentacji.

3.
układ hydrauliczny kolektora – zdaniem Odwołującego nie ma powodów, aby Zamawiający
narzucał tylko jeden z rodzajów układu hydraulicznego kolektora tj. meandrowego. Zdaniem
Odwołującego pozostałe typy układów hydraulicznych równie dobrze się sprawdzają. Kolektor,
który posiada wymagany w SIWZ certyfikat SOLAR KEYMARK lub certyfikat zgodności z
normą PN-EN 12975-1 (lub równoważną) lub z normą PN- EN 12975-2 (lub równoważną) lub
z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną) wydany przez właściwą jednostkę certyfikującą,
ma konkretne uzyski i wydajność energetyczną, potwierdzone przez ww. certyfikaty.
Odwołujący wyjaśnił, że to te uzyski pozwalają na ustalenie ile energii w ciągu roku zostanie
wyprodukowane przez dany kolektor słoneczny. Ponadto żadna z ww. norm nie dokonuje
podziału kolektorów pod względem układu hydraulicznego, a kolektory przechodzą takie same
badania bez względu na budowę układu hydraulicznego. Rodzaj układu hydraulicznego
kolektora nie jest też wyznacznikiem kolektora lepszej jakości. Zdaniem Odwołującego rodzaj
układu hydraulicznego kolektora jest parametrem pozbawionym znaczenia. Natomiast
poprzez narzucenie konkretnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora Zamawiający
ogranicza możliwość złożenia ofert tym wykonawcom, którzy chcą zaoferować kolektory z
innym rodzajem układu hydraulicznego, mimo iż mogą one osiągać lepsze parametry
energetyczne.
Odwołujący przywołał wyrok Izby o sygn. 648/14. W konkluzji Odwołujący
stwierdził, że wymóg ten faworyzuje Przystępującego OEM Energy. Odwołujący wniósł wobec
tego
o wykreślenie postanowienia „Układ hydrauliczny kolektora Meandrowy".

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający argumentował, że „Porównanie różnych
układów kolektora w odniesieniu do funkcjonalności pojedynczego urządzenia może nie
ujawniać znaczących różnic pomiędzy nimi. Jednakże różnice w efektywności w
funkcjonowaniu kolektora ujawniają się, gdy bada się nie jedno urządzenie, ale kilka
połączonych. W przypadku grupy połączonych kolektorów układ hydrauliczny zapewnia
większą efektywność ich funkcjonowania. Zamawiający określając w SIWZ oczekiwanie co do
układu hydraulicznego kierował się tym, że kolektory w każdym z budynków będą montowane
w ilości kilku sztuk połączonych ze sobą. Istotna różnica w układach kolektora polega na
przepływie płynu solarnego, co w przypadku jednego kolektora może nie mieć znaczenia,
jednakże dla funkcjonowania kilku połączonych kolektorów ma znaczenie dla ich efektywności.
Zastosowanie układu hydraulicznego zapewnia równomierny przepływ cieczy przez kilka
kolektorów, co za tym idzie przepływ ciepła przez grupę kolektorów jest równomierny.
Zapewnienie równomierności przepływu ciepła przez kolektory pozytywnie wpływa na
efektywność całego układu kolektorów. Układy harfowe nie zapewniają takiej równomierności.
Zamawiający określając parametr w postaci rodzaju układu kolektora dąży do uzyskania
najlepszej
efektowności funkcjonowania układu kilku kolektorów, które docelowo zostaną
zamontowane na budynkach
.”
Podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r.,
Odwołujący odnosząc się do kwestii budowy
absorbera, tj. czy ma to być meander czy harfa odwołał się do dowodu nr 5 i zawartego tam
porównania, z którego w jego ocenie wynika, że meander nie ma przewagi. Zamawiający
natomiast zwrócił uwagę, że Odwołujący porównuje w swoim zestawieniu pojedyncze
urządzenia, podczas gdy w tym postępowaniu będą przypadki, że będzie działać więcej niż 1
urządzenie razem oraz odesłał do argumentacji zawartej w odpowiedzi na odwołanie.

Ponadto wskazać należy, że w zakresie omawianego zarzutu uczestnicy postępowania
przedstawili ob
szerny materiał dowody, tj.:
1. Opini
ę na temat zasadności stosowania układów hydraulicznych meandrycznych vs
harfowych w absorberach płaskich kolektorów słonecznych z dnia 12 maja 2019 r.
(Politechnika Śląska, Wydział Środowiska i Energetyki, Instytut Techniki Cieplnej),
załącznik do pisma Przystępującego Ensol z dnia 14 maja 2019 r.
2.
Porównanie układu hydraulicznego kolektora, pomiędzy układem pojedynczej harfy a
podwójnej i meandrycznej z dnia 17 lipca 2015 r. (Instytut Maszyn Przepływowych im.
Roberta Szewalskie
go PAN w Gdańsku), załącznik do pisma Przystępującego Ensol
z dnia 14 maja 2019 r.
3. Opini
ę odnośnie do równoważności oferowanych na rynku rozwiązań orurowania
absorberów w płaskich kolektorach słonecznych, z maja 2019 r., (Centrum Badawcze

Energetyki i Ochrony Środowiska Instytut Badań Stosowanych Politechniki Śląskiej),
załącznik do pisma Przystępującego Hewalex z dnia 15 maja 2019 r.
4.
Pisma wystosowane przez Przystępującego Hewalex do przedstawicieli Politechniki
Śląskiej z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie wydanej opinii z dnia 12 maja 2019 r.,
załącznik do pisma Hewalex z dnia 28 maja 2019 r.,
5.
Wnioski dotyczące opracowania „Porównanie układu hydraulicznego kolektora,
pomiędzy układem pojedynczej harfy a podwójnej i meandycznej” (…) Instytut Maszyn
Przepływowych PAN w Gdańsku z dnia 17.07.2019 r., opracowanie I. J., załącznik do
pisma Hewalex z dnia 28 maja 2019 r.,
6. Korespondencj
ę między Przystępującym Hewalex a przedstawicielami Politechniki
Śląskiej w sprawie opinii z dnia 12 maja 2019 r., złożona jako dowód nr 4 podczas
rozprawy w dn
iu 11 czerwca 2019 r., przez Przystępującego Ensol.
7. Opini
ę dotycząca aktualnych wymagań w zakresie obudów kolektorów słonecznych z
dnia 12 września 2016 r., (Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Wydział Metali
Niezależnych), wraz z dotyczącą jej korespondencją, załącznik do pisma Hewalex z
dnia 19 czerwca 2019 r.
8.
Artykuł autorstwa P. B. złożony jako dowód nr 7 przez Hewalex w dniu 11 czerwca
2019 r.

Mając na uwadze powyższe, Izba doszła do przekonania, że zarzut nie zasługuje na
uwzględnienie. Izba miała na uwadze przede wszystkim potrzeby Zamawiającego jakimi
kierował się on formułując kwestionowany wymóg, a przestawione w odpowiedzi na
odwołanie, tj. dotyczące równomierności przepływu cieczy (płynu solarnego). Przedłożone
przez Przystępujących Ensol i Hewalex dowody wskazane powyżej, jako odnoszące się
bardzo szczegółowo do kwestii technicznych nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia,
ponieważ sami Odwołujący i Zamawiający nie referowali do aż tak szczegółowej argumentacji
w swoich stanowiskach. Jed
nakże w zakresie w jakim argumentował Zamawiający Izba
jedynie na marginesie wskazuje, że opinia złożona przez Przystępującego Hewalex jako
załącznik do pisma z dnia 15 maja 2019 r., zdaje się potwierdzać to stanowisko, gdyż autorka
tej opinii stwierdza w
jej treści, m.in., że „Jeżeli natomiast weźmie się pod uwagę możliwość
popełnienia błędów montażowych, wtedy kolektor z absorberem meandrycznym z dwiema
rurami zbiorczymi w absorberze będzie mniej wrażliwy na nierównomierność przepływu niż
kolektor z pojed
ynczą harfą.” Ponadto w ww. opinii znajduje się również stwierdzenie, że
„Kolektor z absorberem meandrycznym bez rury zbiorczej zawsze zapewnia pełną
równomierność przepływu, niezależnie od wielkości tego przepływu i od tego, czy w układzie
jest jeden, czy
kilka kolektorów słonecznych.”

Przedmiotowy zarzut w zakresie w jakim dotyczy on m
inimalnej grubości szyby solarnej
4 mm, średnicy kul gradowych użytej w raporcie na gradobicie 15 mm, Izba rozpoznała łącznie
z zarzutem nr 4.
4.
minimalna grubość szyby solarnej 4mm – Odwołujący wyjaśnił, że grubość szyby jest
dobierana do rozmiarów kolektora wyłącznie przez producenta, ponadto jeśli kolektor posiada
certyfikat Solar Keymark to grubość szyby nie powinna mieć dla Zamawiającego znaczenia.
Odporność szyby na gradobicie zależy od kilku czynników jak np. sposób jej zamontowania
czy jakości materiału użytego do jej produkcji a nie tylko do jej grubości. Wobec powyższego
Odwołujący wniósł o usunięcie postanowienia „Minimalna grubość szyby solarnej 4,0 mm",
względnie, wprowadzenie w jego miejsce wymogu „Minimalna grubość szyby solarnej 3,0
mm".
5.
średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie 15 mm – Odwołujący wyjaśnił, że
są dwie równoważne metody badania odporności na gradobicie w celu uzyskania certyfikatu
Solar Keymark
– kulami lodowe albo kulkami stalowymi, o tym, którym sposobem będzie
przeprowadzone badanie decyduje producent. Przez ww. post
anowienie Zamawiający
ograniczył możliwość zaoferowania kolektora, który ma ważny certyfikat Solar Keymark ale
jego odporność na gradobicie została ustalona przy badaniu z wykorzystaniem kul stalowych
a nie lodowych. W ocenie Odwołującego brak argumentu za utrzymaniem ww. wymogu.
Odwołujący wniósł o usunięcie wymogu „Średnica kul gradowych użyta w raporcie na
gradobicie Min. 15 mm".

Zarzut 4 -
Odwołujący wskazał, że odnośnie kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do
raportu na gradobicie" Zamawiający wskazał w Rozdziale 18 w pkt 18.6. SIWZ, że: „Punkty za
kryterium Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie - PŚR - zostaną przyznane
w skali:
Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie Liczba punktów
min. 15 mm
PŚR = 0 pkt
min. 25 mm
PŚR = 2,5 pkt
min. 35 mm
PŚR = 5 pkt
min. 45 mm
PŚR = 10 pkt
Odwołujący wskazał, że kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie"
jest dyskryminujące i narusza zasadę uczciwej konkurencji. Zamawiający ignoruje zdaniem
Odwołującego całkowicie to, że zarówno nieobowiązująca już norma PN-EN 12975-2: 2007,
jak i nieobowiązująca już norma PN-EN ISO 9806:2014-02 jak i aktualnie obowiązująca norma
PN-EN ISO 9806:2017-
12 przewidują dwie równoważne metody badania odporności na
gradobicie: z
użyciem kulek lodu albo kulek stalowych. W rezultacie Zamawiający, bez

jakichkolwiek racjonalnych podstaw, dyskryminuje tych wykonawców, którzy chcieliby
zaoferować mu kolektory słoneczne przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy
użyciu kulek stalowych. Jednocześnie Zamawiający, również bez jakichkolwiek racjonalnych
podstaw, faworyzuje tych wykonawców, którzy zaoferują mu kolektory słoneczne przebadane
pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu o średnicy minimum 25 mm lub
większej. W rezultacie kolektor słoneczny, przebadany według normy EN ISO 9806 przy
użyciu kulek stalowych, odporny na gradobicie i posiadający certyfikat Solar Keymark, nie ma
żadnych szans na uzyskanie punktów w ramach ww. kryterium, mimo że ma ono dotyczyć
właśnie odporności na gradobicie. Ograniczenie przez Zamawiającego uczciwej konkurencji,
nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym jakiegokolwiek uzasadnienia, skoro badanie
odporności na uderzenie przy użyciu kulek stalowych jest w pełni równoważne badaniu
odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu i tak samo potwierdza odporność na
gradobicie.

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wyjaśnił, że jego intencją był zakup bardziej
wytrzymałego kolektora, a grubsza szyba wzmacnia w ocenie Zamawiającego wytrzymałość
całego urządzenia. Natomiast w zakresie wymogu średnicy kul użytej w raporcie na
gradobicie, Zamawiający wyjaśnił, że wymóg ten ma na celu zapewnienie Zamawiającemu
kolektora o najlepszej wytrzymałości, Zamawiający powołał się przy tym na zachodzące
zmiany klimatyczne, przez które wzrasta ryzyko gradobić, gdzie średnica kul odbiega od
typowych. Natomiast podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. o
dnosząc się do kwestii kul
gradowych
Zamawiający wyjaśnił, że chce najbardziej wytrzymałego produktu. Nawiązując do
załączonego do pisma Przystępującego Hewalex dowodu dotyczącego korespondencji email
z ubezpieczycielem, gdzie jest mowa o gradzie o standardowej wielkości, wyjaśnił, że
f
ormułując ten wymóg kierował się również kwestią związaną z późniejszym ubezpieczeniem
tej inwestycji. Potwierdz
ił ponadto, że jego wymagania są bardziej rygorystyczne, niż to, co
wynika z wymaganego przez niego certyfikatu.
Dodatkowo wyjaśnił, że cała dokumentacja
postępowania mówi o kulach gradowych, przez co rozumie kule śniegowe i stalowe. Wyjaśnia,
że nie wynika to bezpośrednio z treści SIWZ, ale w jego ocenie, wynika to z treści certyfikatu.
Wyjaśnia, że w treści rozdz. XVIII pkt 6 SIWZ zaszła pomyłka, którą dostrzegł na tym etapie,
zamiast kule śnieżne powinno tam być kule gradowe.

W ocenie Izby zarzuty
nie zasługuje na uwzględnienie. Oddalając odwołanie w tym
zakresie
Izba miała na uwadze, że w treści odwołania Odwołujący nie zwracał uwagi na
różnicę w nomenklaturze, która rzeczywiście ma miejsce w tym postępowaniu (okoliczność ta
została przyznana również przez samego Zamawiającego). Jednak kwestia ta została przez
Odwołującego podniesiona dopiero podczas rozprawy, w dniu 15 maja 2019 r. i jako

stanowiąca rozszerzenie zarzutu odwołania nie może zostać uwzględniona. Z argumentacji
wskazanej przez Odwołującego w zakresie zarzutu 4 dotyczącego kwestionowanego
kryterium nie wynika aby pojęcie użyte przez Zamawiającego „kula śniegowa” było dla
Odwołującego wątpliwe. Odwołujący rozumiał pod tym pojęciem „kulę lodową”, o czym
świadczy argumentacja zawarta w odwołaniu. Natomiast co się tyczy kwestii związanej z
pojęciem „kula gradowa” rzeczywiście z dokumentacji postępowania nie wynika - co jest też
okolicznością przyznaną przez samego Zamawiającego – co rozumie on pod tym pojęciem, tj.
który rodzaj kuli: lodową, stalową czy oba te rodzaje. Jak wynika z treści zarzutu Odwołujący
wywiódł z kwestionowanych postanowień SIWZ, że Zamawiający zawęził pojęcie „kula
gradowa” tylko do kuli lodowej, eliminując tym samym możliwość przebadania odporności na
gradobicie kulą stalową, pomimo posłużenia się normą, która dopuszcza obie metody badania
tego parametru
. Mając na uwadze okoliczności sprawy ujawnione w toku rozprawy, w tym
argumenta
cję Odwołującego i Zmawiającego, Izba doszła do przekonania, że rzeczywiście
pojęcie „kula gradowa” jest pojęciem niezdefiniowanym i mogącym nasuwać wątpliwości,
jednak wobec tego powinien być sformułowany zarzut w zakresie doprecyzowania sposobu
rozumieni
a tego pojęcia, tj. zawarcia w treści SIWZ jego definicji. W świetle tych okoliczności
żądanie usunięcia postanowienia „Średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie Min.
15 mm"
, Izba uznała za zbyt daleko idące. W zakresie grubości szyby Izba również uznała, że
zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, przychylając się do stanowiska Zamawiającego
zgodnie z którym grubsza szyba oznacza większą wytrzymałość na gradobicie. Mając
natomiast na uwadze argumentację Odwołującego ze wymogi z kwestionowanych
po
stanowień SIWZ spełnia tylko jeden producent, Izba wskazuje, że zarzut ten nie został
wykazany. Jak wynika z przebiegu rozprawy Przystępujący Ensol wykazał, że warunek jest
spełniony m.in. przez produkty Soltp. Jeśli chodzi natomiast o kwestię spełniania kryteriów w
zakresie możliwej do uzyskania punktacji, Izba wskazuje, że taka jest rola kryteriów oceny
ofert, że Zamawiający premiuje większą ilością punktów lepsze w jego ocenie rozwiązania,
które wykraczają poza minimum niezbędne do uznania spełniania warunku udziału w
postępowaniu. Przedmiotowy zarzut w zakresie w jakim dotyczy kryterium nie mógł zostać
uwzględniony również z uwagi na to, że Odwołujący nie kwestionował samego sposobu
przyznawania punktacji (z tego powodu Izba pominęła stanowisko Przystępującego Hewalex
jako odmienne od tego prezentowanego przez Odwołującego) lecz domagał się zastąpienia
tego kryterium, nowym, zupełnie odmiennym od tego kwestionowanego. W tym miejscu Izba
wskazuje, że formułowanie kryteriów udziału w postępowaniu jest zadaniem należącym do
Zmawiającego, natomiast rolą Izby jest ocena prawidłowości ich zastosowania w
okolicznościach danego stanu faktycznego, a nie ich formułowanie za Zamawiającego. Rolą
kryteriów jest bowiem premiowanie parametrów, na których Zamawiającemu szczególnie
zależy uwzględniając jego potrzeby w uzyskaniu jak najkorzystniejszego rozwiązania.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz prze
pisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.),
stosownie do wyniku
postępowania. Orzekając o kosztach z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika Izba miała na uwadze postanowienia §3 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia,
zgodnie z którym do kosztów postępowania odwoławczego zalicza się uzasadnione koszty
stron postępowania obejmujące w szczególności wynagrodzenie pełnomocników jednak nie
wyższe niż kwota 3600 zł.

Przewodniczący: ……………...………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 994/19 z dnia 2019-06-14
• Sygn. akt KIO 622/19 z dnia 2019-06-07
• Sygn. akt KIO 719/19 z dnia 2019-05-27
• Sygn. akt KIO 821/19, KIO 846/19 z dnia 2019-05-22
• Sygn. akt KIO 813/19 z dnia 2019-05-21