rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-06-22
rok: 2020
data dokumentu: 2020-06-22
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 770/20
KIO 770/20
KIO 793/20
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2020 r.
odwołań wniesionych do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej:
A) w dniu 9 kwietnia 2020 r. przez Wykonawc
ę – Asseco Poland Spółka Akcyjna z
siedzibą w Rzeszowie przy ul. Olchowej 14 (35-322 Rzeszów) (sygn. akt KIO
770/20);
B) w dniu 14 kwietnia 2020 r. przez Wykonawc
ę – Asseco Poland Spółka Akcyjna z
siedzibą w Rzeszowie przy ul. Olchowej 14 (35-322 Rzeszów) (sygn. akt KIO
793/20);
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
ul. Szamocka 3/5 (01-748 Warszawa)
odwołań wniesionych do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej:
A) w dniu 9 kwietnia 2020 r. przez Wykonawc
ę – Asseco Poland Spółka Akcyjna z
siedzibą w Rzeszowie przy ul. Olchowej 14 (35-322 Rzeszów) (sygn. akt KIO
770/20);
B) w dniu 14 kwietnia 2020 r. przez Wykonawc
ę – Asseco Poland Spółka Akcyjna z
siedzibą w Rzeszowie przy ul. Olchowej 14 (35-322 Rzeszów) (sygn. akt KIO
793/20);
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
ul. Szamocka 3/5 (01-748 Warszawa)
orzeka:
1 O
ddala odwołania wniesione przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w
Rzeszowie oznaczone sygnaturami akt KIO 770/20 i KIO 793/20.
2.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego – Asseco Poland S.A. z
siedzibą w Rzeszowie i:
2.1 zalicza w poc
zet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30.000 zł 00 gr. (słownie:
trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego – Asseco Poland
S.A.
z siedzibą w Rzeszowie, tytułem wpisu od odwołań (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt
KIO 793/20), w tym:
2.1.1
kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie (sygn. akt
KIO 770/20);
2.1.2
kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie (sygn. akt
KIO 793/20);
2.2. Zasądza od Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie na rzecz
Zamawiającego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotę 7.200,00 zł 00 gr. (słownie:
siedem tysięcy złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych w
związku z wynagrodzeniem pełnomocników w sprawach o sygn. akt KIO 770/20 i KIO
793/20.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt:
KIO 770/20
KIO 793/20
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniach prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych
w celu zawarcia U
mów wykonawczych na:
-
Automatyzację procesów aplikacji E2 w zakresie obsługi emerytur o symbolach ENP i END
oraz obsługi zgonów a także dostosowanie aplikacji EPWD do obsługi wniosków na
podstawie Umów ramowych nr 1066671 oraz nr 1066673 dotyczących modyfikacji i
rozbudowy oprogramowania KSI ZUS (znak sprawy: TZ/271/21/20);
-
Dostosowanie
systemu
i
nformatycznego ZUS polegającego na optymalizacji
funkcjonalności aplikacji KSI oraz wprowadzeniu zmian wynikających z ustawy o zarządzie
sukcesyjnym
na podstawie Umów ramowych nr 1066671 oraz nr 1066673 dotyczących
modyfikacji i rozbudowy oprogramowania KSI ZUS
(nr postępowania TZ/271/17/20),
wobec
czynności polegających na sformułowaniu Istotnych Warunków Zamówienia (IWZ),
zostały wniesione w dniach 9 i 14 kwietnia 2020 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
odwołania Wykonawcy – Asseco Poland S.A. (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt KIO 793/20).
W obu odwołaniach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:
1) art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia, w tym
obowiązków wykonawcy w sposób niejednoznaczny, niewystarczający, niepełny,
niejasny, który uniemożliwia przygotowanie oferty;
2) art. 29 ust. 1
Ustawy Pzp w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez opisanie
obowiązków wykonawcy w sposób, który mógłby utrudnić uczciwą konkurencję;
3)
art. 7 ust.1 Ustawy Pzp w związku z w/w przepisami poprzez prowadzenie
postępowania z naruszeniem zasad Prawa zamówień publicznych, tj. z naruszeniem
zasady zachowania uczciwej konkurencji, zasady równego traktowania wykonawców,
zasady proporcjonalności oraz zasady przejrzystości.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołań i nakazanie Zamawiającemu dokonania
modyfikacji IWZ
w zakresie wskazanym w odwołaniach w sposób określony szczegółowo
przy każdym z zarzutów.
Zarzuty podniesione w odwołaniach wynikają z analizy dokumentów IWZ, których zapisy
prow
adzą do stanu, w którym Odwołujący nie będzie mógł złożyć ofert i tym samym utraci
szansę na uzyskanie zamówień.
Zarzuty
dotyczą przekazanych wraz z zaproszeniem do składania ofert określonych w IWZ
wymagań, tj.
-
odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 770/20 (zaproszenie z dnia 30.03.2020r.):
1)
harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji Etapu I
Odbiór pierwszego produktu (Plan Testów Akceptacji dla Etapu I) powinien nastąpić w ciągu
4 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, a Zamawiający zastrzegł sobie 7 dni na
ocenę tego dokumentu w dwóch turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim
wykonawca ma wprowadzić uwagi pomiędzy pierwszą, a drugą turą odbioru (4 dni robocze)
na przekazanie Planów Testów Akceptacyjnych pozostaje 9 dni roboczych. Zgodnie z tym
samym harmonogramem odbiór oprogramowania dedykowanego dla Etapu I powinien
nastąpić w ciągu 8 tygodni od podpisania umowy, ale nie później niż 20.07.2020 r., przy
czym
Zamawiający zastrzegł sobie 14 dni roboczych na ocenę oprogramowania w dwóch
turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim wykonawca ma wprowadzić uwagi
pomiędzy pierwszą a drugą turą odbioru (5 dni roboczych) na przekazanie oprogramowania
pozostają 4 tygodnie od daty podpisania Umowy wykonawczej. Oznacza to, że przekazanie
Oprogramowania dedykowanego do testów akceptacyjnych musi nastąpić następnego dnia
roboczego po odbiorze Projektu Testów Akceptacyjnych przez Zamawiającego.
Wyliczenie to pozostanie aktualne, jeżeli umowa wykonawcza zostanie zawarta do
25.05.2020 r. (wówczas upłynie 8 tygodni od zawarcia umowy).
W ocenie Odwołującego nie jest realne dotrzymanie w/w terminów w połączeniu ze zbyt
ogólnymi zapisami IWZ w zakresie zdefiniowanych wymagań. Uszczegółowienie wymagań
do poziomu pozwalającego na realizację produktów wynikających z Umowy wykonawczej w
oczekiwanej przez Zamawiającego jakości wymagać będzie intensywnych prac
analitycznych z udziałem przedstawicieli Zamawiającego. Dopiero po zakończeniu
uzgodnień (co Odwołujący szacuje na okres około 4 tygodni od podpisania Umowy
wykonawczej) Wykonawca będzie mógł przystąpić do przygotowania projektu rozwiązania, a
na jego bazie do realizacji Planu Testów Akceptacyjnych oraz Oprogramowania
dedykowanego
. Przy takim założeniu Wykonawcy pozostałby jeden dzień na przygotowanie
Oprogramowania dla Etapu I.
Odwołujący wyspecyfikował przykładowe wymagania, które wymagają doprecyzowania, tak
aby możliwe było dochowanie terminów wskazanych w IWZ.
Odwołujący wnosi o uszczegółowienie wskazanych wymagań IWZ lub zmianę
harmonogramu real
izacji Etapu I uwzględniającego czterotygodniowy okres na początkowe
prace analityczne.
2) Wymagania funkcjonalne
– pkt 2,2 OPZ
Zastrzeżenia wynikają z braku przewidzenia w IWZ możliwości wykorzystania nowoczesnych
narzędzi dedykowanych do zarządzania procesami biznesowymi (np. platform do
zarządzania procesami biznesowymi), które pozwalają wytworzyć oprogramowanie szybciej,
taniej i dostarczają produkt bardziej odporny na zmiany (rekonfiguracja zamiast modyfikacji).
Zgodnie z aktualnymi zapisami IWZ rozwiązanie powinno być zbudowane poprzez
wytworzenie dedykowanego kodu i umieszczenie go w odpowiednim miejscu istniejących
aplikacji. Taka architektura jest przestarzała i nierozwojowa, każda z modyfikacji procesu
wymagać będzie kolejnych modyfikacji kodu.
Odwołujący wniósł o wyraźne wskazanie, iż Zamawiający dopuszcza lub wymaga
wykorzystania darmowych narzędzi typu „platforma zarządzania procesami biznesowymi”
oraz uwzględnienie tego w szacowanej złożoności w ramach wymagań niefunkcjonalnych.
3)
§ 9 Umowy Gwarancja jakości, rękojmia za wady, serwis oprogramowania i
konsultacje utrzymaniowe
– forma świadczenia usług.
Zamawiający wskazał na możliwość świadczenia usługi serwisu zdalnie, chyba że
Zamawiający postanowi inaczej.
W ocenie Odwołującego żądanie świadczenia usługi serwisu w siedzibie Zamawiającego
narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie wie jak ma skalkulować cenę oferty
w zakresie serwisu, co może prowadzić do nieporównywalności ofert i dodatkowo naruszać
art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp. Zamawiający powinien w taki sposób określić wymagania, aby
zrealizowane były regulacje ustawowe związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i
zwalczaniem COVID-
19. Obecnie świadczenie takiej usługi w siedzibie Zamawiającego nie
jest możliwe, gdyż praca wykonywana jest zdalnie.
Odwołujący wnosi o zmianę zapisów umowy przez wyraźne wskazanie, że usługi serwisu
zawsze będą świadczone zdalnie.
-
odwołanie w sprawie KIO 793/20 (zaproszenie z dnia 03.04.2020r.):
1)
harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji produktów AOM i DT.
Odbiór dwóch pierwszych produktów (Analityczny Opis Modyfikacji oraz Dokumentacja
Techniczna) powinien
nastąpić w ciągu 12 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, a
Zamawiający zastrzegł sobie 30 dni roboczych (6 tygodni) na ocenę tego dokumentu w
dwóch turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim wykonawca ma wprowadzić uwagi
pomiędzy pierwszą, a drugą turą odbioru (5 dni roboczych) pozostaje 5 tygodni na
przekazanie
obu dokumentów.
Nie ma możliwości w ciągu pięciu tygodni rzetelnego wykonania AOM, który jest wynikiem
przeprowadzonej w tym samym czasie analizy biznesowej i systemowej dla modyfikacji o
wielkości 1600 punktów funkcyjnych. Przyjmując przelicznik wpisany przez Zamawiającego
do Umowy ramowej (1 pkt funkcyjny = 30 osobogodzin pracy, a A
OM oraz DT stanowią co
najmniej 40% tej pracochłonności, czyli 12 osobogodzin pracy na każdy punkt funkcyjny).
Oznacza to 19.200 roboczogodzin (1600 pkt x 12 godzin) do wykonania w ciągu 5 tygodni,
co oznaczałoby konieczność wykonania pracy równolegle przez 96 osób.
W ocenie Odwołującego nie ma potrzeby aby oba dokumenty były przekazywane w tym
samym czasie. Dokument AOM wymaga akceptacji Zamawiającego i dopiero na tej
podstawie można wykonać projekt rozwiązania opisany w DT.
Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty.
Odwołujący wniósł o zmianę zapisów IWZ poprzez zmianę harmonogramu realizacji w taki
sposób, aby odbiór AOM nastąpił w ciągu 20 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej,
nie wcześniej jednak niż 8 tygodni od przekazania przez Zamawiającego zatwierdzonej
dokumentacji analitycznej Modyfikacji M0567, natomiast odbiór DT nastąpi w ciągu 8 tygodni
od daty odbioru AOM.
2) Uzgodnienie projektowe
– niespójne terminy realizacji dwóch zależnych od siebie
Modyfikacji.
Zastrzeżenia Odwołującego wynikają z konieczności wykorzystania funkcjonalności Rejestru
Pełnomocnictw, co zostanie zlecone wybranemu w innym postępowaniu wykonawcy w
ramach umowy wykonawczej TZ/271/64/19.
Najwcześniejszy możliwy termin odbioru oprogramowania w ramach TZ/271/64/19 to
15.01.2021, co jest terminem późniejszym od terminu startu produkcyjnego określonego w
IWZ, tj. 06.11.2020 r. Nie ma zatem możliwości wykorzystania wskazanej funkcjonalności,
zgodnie z wymaganiem DRD/2019/01-WF-025.
Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty.
Odwołujący wnosi o zmianę harmonogramu realizacji w taki sposób, aby wszystkie zadania
od punktu 2.4.1.1.5 Oprogramowanie dedykowane
– do punktu 2.4.1.1.7 Start produkcyjny
były przesunięte w taki sposób, że zakończą się co najmniej 2 tygodnie po terminach
analogicznych zadań z harmonogramu umowy TZ/271/64/19.
3) IWZ Uzgodnienie projektowe
– brak niezbędnej dokumentacji.
Przyjęte rozwiązania opierać muszą się w istotnym zakresie na produktach wytworzonych w
ramach modyfikacji M0567 i od sposobu w jakim wymagania zostaną zrealizowane,
pracochłonność niniejszej Modyfikacji będzie znacząco mniejsza lub większa. Na dzień
publikacji IWZ nie istnieje żadna zaakceptowana przez Zamawiającego dokumentacji dla
Modyfikacji M0567, przez co Odwołujący nie jest w stanie ocenić, w jaki sposób powinien
zrealizować produkty będące przedmiotem niniejszego postępowania. Nie ma tym samym
możliwości potwierdzenia realności terminów podanych w IWZ. Narusza to przepis art. 29
ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż IWZ nie zawiera wszystkich informacji niezbędnych do
przygotowania oferty.
Po drugie Odwołujący nie ma możliwości obliczenia pracochłonności wykonania
przewidzianych w IWZ produktów w części zależnej od M0567. W konsekwencji musi
uwzględnić duży budżet ryzyka, co podwyższa cenę oferty i zmniejsza szanse na złożenie
oferty najkorzystniejszej. Tymczasem wykonaw
ca realizujący Modyfikację M0567, tj.
Konsorcjum Comarch, w chwili składania ofert zna już rozwiązania, na których będzie musiał
bazować, co stawia go w uprzywilejowanej pozycji. Narusza to przepis art. 29 ust. 2 Ustawy
Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp
– Zamawiający traktuje w sposób uprzywilejowany
wykonawcę Konsorcjum Comarch.
Odwołujący wnosi o dołączenie zatwierdzonej dokumentacji analitycznej dla M0567 do IWZ
oraz dodanie do IWZ postanowień, które będą regulować zmianę szacowania
pracochłonności wykonania Modyfikacji oraz terminów jej wykonania w przypadku zmian
dokumentacji analitycznej M0567.
4) IWZ Uzgodnienie projektowe
– zbyt ogólne wymagania.
Wymagania dotyczące integracji z Aplikacjami Autorskimi specyfikują zmiany w sposób
ogólny i nie podają definicji oczekiwanych interfejsów, a nawet merytorycznego zakresu
wymienianych danych. Nie podano istotnego dla sposobu realizacji elementu - wolumetrii
(liczby wymienianych) komunikatów, co uniemożliwia Odwołującemu przyjęcie i wycenę
najlepszego dla teg
o elementu rozwiązania. Odwołujący wskazał przykład wymagania
DRD/2019/01-WF-
095 dotyczącego procesu opisanego w załączniku 12 i wymienił elementy
mające istotny wpływ na złożoność rozwiązania, które nie zostały określone (zakres i
struktura tych formularz
y; sposób w jaki mają być w przyszłości przygotowane szablony
zleceń przez użytkowników; założenia dotyczące narzędzi do przygotowania szablonów
przez użytkownika; wymagania dla narzędzia do projektowania i implementowania procesu
definiowanego przez użytkowników systemu w przypadku, gdy nowe typy zleceń będą mieć
inny przebieg niż przedstawiony na diagramie). Kolejnym przykładem jest wymaganie
DRD/2019/01-WF-
096, w którym nie wskazano w jaki sposób przekazać do aplikacji KSI-AA
„szablon i treść” (w chwili obecnej aplikacje KSI nie przyjmują takich szablonów); które
aplikacje KSI miałyby przyjmować takie szablony; powiązań pomiędzy danymi na szablonie,
a ich wykorzystaniem w aplikacji KSI; w jaki sposób Zamawiający miałby rozszerzyć listę
aplikacji KSI, które przyjmowałyby odpowiedzi dla nieznanego wcześniej „nowego typu
odpowiedzi”.
Ponadto Zamawiający wskazał listę wymagań, dla których „interfejsy wymiany informacji
między aplikacjami KSI-AA, a EPWD zostaną opracowane w oparciu o uzgodnienia z
wykonawcą na etapie prac analitycznych.
Braki te wskazują na naruszenie obowiązku jasnego i precyzyjnego określenia przedmiotu
zamówienia (art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp), co uniemożliwia oszacowanie kosztów realizacji
funkcjonalności związanej z integracją pomiędzy KSI, a Aplikacjami Autorskimi, a tym
samym przygotowanie oferty.
Odwołujący wnosi o uszczegółowienie opisu integracji KSI z Aplikacjami Autorskimi poprzez
precyzyjne zdefiniowanie wszystkich interfejsów.
5)
§ 9 Umowy Gwarancja jakości, rękojmia za wady, serwis oprogramowania i
konsultacje utrzymaniowe
– forma świadczenia usług.
Zamawiający wskazał na możliwość świadczenia usługi serwisu zdalnie, chyba że
Zamawiający postanowi inaczej. W ocenie Odwołującego żądanie świadczenia usługi
serwisu w siedzibie Zamawiającego narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie
wie jak ma skalkulować cenę oferty w zakresie serwisu, co może prowadzić do
nieporównywalności ofert i dodatkowo naruszać art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp. Zamawiający
powinien w taki sposób określić wymagania, aby zrealizowane były regulacje ustawowe
związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Obecnie
świadczenie takiej usługi w siedzibie Zamawiającego nie jest możliwe, gdyż praca
wykonywana jest zdalnie.
Odwołujący wnosi o zmianę zapisów umowy przez wyraźne wskazanie, że usługi serwisu
zawsze będą świadczone zdalnie.
W obu sprawach Zamawiający złożył odpowiedzi na odwołania wnosząc o ich oddalenie.
Zamawiający poinformował o wprowadzonych do IWZ zmianach, w części czyniących
zadość żądaniom Odwołującego.
Stanowisko Izby.
Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (Dz.
U. z 2018 r., poz. 1986), tj. po zmianie dokonanej
ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o
zmianie ustawy
– Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U poz.
1020)
, zwanej dalej „Ustawą”.
Przystępując do rozpoznania zarzutów, Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była do
oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 Ustawy, tj. istnienia po stronie Odwołującego
interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwości poniesienia przez Niego szkody w wyniku
kwestionowanych czynności Zamawiającego. Ponieważ odwołaniami objęte zostały
postanowienia I
WZ w zakresie w jakim odnoszą się do przedmiotu zamówienia i jego
wykonania,
Odwołujący ma interes w tym, aby warunki na jakich będą składane oferty
wykonawcze pozwalały zachować warunki uczciwej konkurencji pomiędzy dwoma
podmiotam
i, z jakimi Zamawiający zawarł Umowy ramowe.
W świetle powyższego Izba uznała, że spełnione zostały przesłanki materialno-prawe do
merytorycznego rozpoznania obu odwołań.
Na wstępie należy odnotować znaczenie jaki niosły dla obu odwołań zmiany i wyjaśnienia
udzielane przez
Zamawiającego na pytania wykonawców już po wniesieniu odwołań, ale
przed rozpoznaniem zarzutów w nich podniesionych. Izba zobowiązana była uwzględnić
zmiany wprowadzone do postanowień IWZ obejmujące podstawy faktyczne zarzutów.
Zamawiający w dniu 08.05.2020 r. i 29.05.2020r. opublikował modyfikacje treści IWZ, która
stanowiła załącznik do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie o sygn. akt KIO 770/20.
Okoliczność ta była istotna nie tylko z tego powodu, iż wpływała na ocenę zasadności
zarzutów, ale również prowadziła do oddalenia wniosków Odwołującego o umorzenie w
części postępowania odwoławczego w obu sprawach. Zgodnie z pismem procesowym
Odwołującego, wnosił on w części zarzutów, w których zmiany dokonane czyniły zadość jego
żądaniom o umorzenie postępowania (dot. §9 – KIO 770/20 i 793/20 oraz zarzut nr 3 w
odwołaniu 793/20). Izba w tym zakresie uznała, iż nie zachodziła podstawa do umorzenia
postępowania, gdyż Zamawiający nie uwzględnił w części odwołania, a zgodnie z art. 186
ust. 3a
W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego części zarzutów przedstawionych
w odwołaniu i wycofania pozostałych zarzutów przez odwołującego, Izba może umorzyć
postępowanie (…). Zgodnie natomiast z art. 186 ust. 4a, w przypadku uwzględnienia przez
zamawiającego zarzutów w części i braku wycofania pozostałych zarzutów przez
odwołującego, Izba rozpoznaje odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów (nie
wycofanych).
W sprawie obu odwołań nie wystąpiła żadna ze wskazanych powyżej sytuacji,
która pozwalałaby ograniczyć rozpoznanie do części z zarzutów. Zamawiający w odpowiedzi
na odwołania konsekwentnie wnosił o ich oddalenie. Również Odwołujący nie wycofał
żadnego z zarzutów. Chociaż Odwołujący zarzucał Zamawiającemu brak właściwej
inicjatywy procesowej, t
o postawa Odwołującego wydaje się być niekonsekwentna, skoro
bowiem zdecydował się cofnąć w całości odwołanie oznaczone sygn. akt KIO 874/20, to
również mógł w części wycofać zarzuty, które stały straciły sens po dokonanych zmianach.
Nie może budzić zdziwienia fakt, iż Zamawiający pomimo dokonanych zmian w IWZ nie
uwzględnił w całości lub w części zarzutów w odwołaniu. Dla złożenia takiego oświadczenia
konieczne było bowiem ustalenie w sposób niebudzący wątpliwości, jakie są żądania
Odwołującego. Sformułowanie w sposób blankietowy żądań, bez wskazania konkretnych
zmian, jakich oczekiwał Wykonawca, nie pozwalało Zamawiającemu ocenić, czy dokonane
zmiany czynią w całości zadość żądaniom. Częściowe umorzenie postępowania
odwoławczego nie miałoby również wpływu na wynik sporu, którego przedmiotem pozostały
kwestie objęte zarzutami naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 Ustawy. Izba rozpoznała
odwołania przyjęła stanowisko Odwołującego, w którym potwierdził, iż zmiany postanowień
IWZ
w części czyniły zadość jego żądaniom, a tym samym nie istniał w tej materii przedmiot
sporu wymagający rozstrzygnięcia, co zostało odpowiednio zaznaczone w dalszej części
uzasadnienia.
Przed szczegółowym omówieniem zarzutów należy również odnieść się do kwestii
poruszonej przez Zamawiającego na posiedzeniu o braku możliwości rozpoznania odwołania
o sygn. akt KIO 770/20 w zakresie wykraczającym poza zarzuty w nim sformułowane.
Uwzględniając zakres modyfikacji IWZ dokonanych przed przystąpieniem do rozpoznania
zarzutów Izba zobowiązana była ocenić, czy odwołania zachowały swoją aktualność pomimo
zmienionych postanowień. Okoliczności, jakie prezentowane były w podstawie zarzutów, w
części taki walor zachowały, a prezentowane poniżej stanowisko odnosi się tylko do tych
kwestii, które mogłyby wymagać zmian zgodnie z żądaniami Odwołującego.
Sygn. akt KIO 770/20.
Ad. 1
W zakresie
zarzutu nr 1 podstawa zarzutów naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7
Ustawy dotyczy dwóch elementów merytorycznych, tj. braku wydzielenia w harmonogramie
realizacji (odbioru) produktów, jako pierwszego czterotygodniowego okresu na prace
analitycznego (AOM) oraz niedostatecznego opisu wymagań funkcjonalnych.
Odnośnie pierwszej z okoliczności, zmiana wprowadzona do IWZ polegająca na wydłużeniu
pierwszego etapu z 4 do 7 tygodni, nie zmien
iła zasadniczo sytuacji, gdyż nadal w
harmonogramie nie występuje jako początkowy odbiór PTA.
Odwołujący w żądaniach wnosił w tym zakresie o nakazanie Zamawiającemu zmiany
zapisów IWZ poprzez uszczegółowienie wymagań wskazanych przykładowo lub zmianę
harm
onogramu realizacji Etapu I uwzględniającego czterotygodniowy okres na początkowe
prace analityczne.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wskazał, iż uczynił zadość żądaniom
Odwołującego, gdyż modyfikacją z dnia 29 maja 2020r. wydłużył terminy odbiorów: Planu
Testów Akceptacyjnych (PTA), Dokumentacji Użytkownika (DU), Dokumentacji
Administratora (DA), oprogramowania dedykowanego, pakiet
ów instalacyjnych. Zamawiający
dodatkowo zmodyfikował wdrożenie pozostałych etapów modyfikacji, tj. Etapu II b i Etapu II
c. Zamawiający również udzielając odpowiedzi na pytania Odwołującego do treści IWZ
doprecyzował wymagania funkcjonalne wskazane w odwołaniu oraz wprowadził nowe, z
części zrezygnował, a część przeredagował (wyjaśnienia i modyfikacje treści IWZ z dnia 8
maja 2020r.).
Odwołujący podtrzymał zarzut wskazując, iż modyfikacje nie realizują żadnego z żądań, a
opis wymagań pomimo zmian pozostał niedostateczny i wymaga wprowadzenia etapu
analitycznego. Wydłużenie etapu PTA z 4 do 7 tygodni nie powoduje, że w harmonogramie
uwzględniony został jako konieczny etap analityczny, co uzasadnia niepewność Wykonawcy,
czy uzgodnienia z Zamawiającym będą miały miejsce.
Na podstawie stanowisk stron prezentowanych w pismach oraz ustnie na rozprawie Izba
uznała, iż istota zarzutu nie dotyczy opisu wymagań funkcjonalnych, które określają jaką
funkcjonalność ma oferować system widziany od strony użytkownika, jak ma reagować na
określone dane wejściowe oraz jak ma się zachować w określonych sytuacjach. Żądanie
doprecyzowania części wymagań nie zostało sprecyzowane w odwołaniu i w ocenie Izby
miało wyłącznie uwypuklić potrzebę wprowadzenia w harmonogramie, jako pierwszego
odbioru dokumentu AOM, który obecnie stanowić będzie efekt wykonanych prac.
W ocenie Izby tak postawiony zarzut ni
e zasługiwał na uwzględnienie. Podstawą wniosków o
naruszeniu przepisów Ustawy były założenia harmonogramu, który miał uniemożliwić
przygotowanie projektu rozwiązań, stanowiącego podstawę dla dalszych prac. W ocenie Izby
Odwołujący zmierzał do wprowadzenia, jako obowiązkowego etapu, w którym najpierw miało
nastąpić opracowanie uszczegółowionej AOM, na podstawie której nastąpiłoby wykonanie
dalszych prac wdrażających modyfikację. Przyjęty przez Zamawiającego model wdrożenia
mody
fikacji mieścił się w zapisach Umowy ramowej, w której przewidziano możliwość zmiany
cyklu modyfikacji bez zastrzeżenia jej zakresu rzeczowego (załącznik nr 4 do umowy
ramowej w pkt II.2.2.14).
Określone w załączniku nr 4 do Umowy ramowej zasady
wykonywania Modyfikacji realizowane są w ramach Umów wykonawczych i opisują cykl
wytwórczy, w którym jako pierwszy wskazany został proces analizy i projektowania,
wynikiem którego jest przedstawiona Zamawiającemu do akceptacji Dokumentacja
Analityczna
– Analityczny Opis Modyfikacji (AOM) wraz z Wymiarowaniem pełnym. W
kolejnych podpunktach wskazane zostały dalsze czynności prowadzące do Odbioru
Modyfikacji. Zamawiający dopuścił możliwość zmiany wskazanego cyklu wytwórczego. W
takiej sytuacji Zamawiający każdorazowo określi cykl wytwórczy Modyfikacji w SIWZ w
postępowaniu na zawarcie Umowy wykonawczej.
W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający nie wprowadził jako pierwszego etapu
analitycznego kończącego się AOM, co tłumaczył zgodnością z przywołanymi zapisami
Umowy ramowej. Odwołujący możliwość tą negował wskazując na przykłady sytuacji pilnych
zmian ustawowych, które miałyby uzasadniać odstąpieniem od podstawowego cyklu
wytwórczego. Odnosząc się do tych argumentów Izba uznała, iż postanowienia Umowy
ramowej nie wprowadzały ograniczeń dla możliwości zmiany cyklu wytwórczego, w
szczególności nie ograniczały tej możliwości wyłącznie do sytuacji pilnych. Ponadto, pilność
wprowadzenia zmian nie musi
ała być ograniczona wyłącznie do sytuacji, gdy zmianie
ulegają przepisy, co Odwołujący uznawał za sytuację uzasadniającą odstąpienie od
podstawowego cyklu wytwórczego. Również wskazana przez Zamawiającego wzmożona
ilość wniosków składanych w aplikacjach, które mają podlegać modyfikacjom (ok. 80%)
uzasadnia wykorzystanie możliwości, jakie zostały przewidziane w Umowie ramowej.
Zamawiający działa zatem w zgodzie z warunkami przewidzianymi już na etapie
postępowania o zawarcie umów ramowych, odstępując od konieczności wstępnego
opracowaniu AOM przed odbiorem PTA. Ponadto zmiana harmonogramu, jaka
została
wprowadzo
na w maju 2020 r. spowodowała, iż termin pierwszego etapu uwzględnia czas
potrzeby na prace analityczne (został wydłużony o 3 tygodnie), chociaż nie zakłada
przedstawienia AOM przed przystąpieniem do wykonania prac wdrażających modyfikację.
Odwołujący nie przedstawił żadnego uzasadnienia dla wykazania, iż etap analityczny
powinien uwzględniać okres czterech tygodni, a z drugiej strony Zamawiający jest
zdeterminowany dochowaniem terminów przyjętych w założeniach, które wpływają w
szerszym kontekście na wdrażane w ramach odrębnych umów wykonawczych modyfikacje.
W ocenie Izby nie było odstaw do postawienia zarzutu naruszenia wytycznych dotyczących
opisu przedmiotu zamówienia. Odwołujący nie formułował w odwołaniu konkretnych
zarzutów względem pierwotnej treści IWZ (wymagań funkcjonalnych), stąd ewentualne
potrzeby zmiany wprowadzonych ostatnio
zapisów IWZ powinny być objęte odrębnym
odwołaniem. Ponieważ Zamawiający dokonując modyfikacji doprecyzował również
wymagania UP (Uzgodnień Projektowych), o co alternatywnie wnosił Odwołujący, Izba
uznała, iż zarzut nie miał podstaw faktycznych.
Ad. 2.
Izba oddaliła odwołanie, gdyż wskazane okoliczności mające uzasadniać zarzut naruszenia
art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 Ustawy nie dotyczyły niespójności zapisów IWZ, braku precyzji
wymagań, czy też ograniczenia możliwych do zastosowania rozwiązań. Odwołujący zmierzał
do rozszerzenie opisu wymagań o wymagania niefunkcjonalne, tak aby możliwe było
zaoferowanie rozwiązań nowszych i droższych cenowo do tych jakie obecnie Zamawiający
rozwija (platform do zarządzania procesami biznesowymi – narzędzia BPM).
Wprawdzie Odwołujący uzasadniał zarzut tym, iż Zamawiający nie wskazał, iż dopuszcza
narzędzia BPM, to z dalszych wypowiedzi wynika, iż oczekuje uwzględnienia wykorzystania
tych
narzędzi w wycenie punktu funkcyjnego, aby umożliwić realny wybór dostępnych
rozwiązań. Argumenty stron wskazywały, iż obecne zapisy IWZ, w których nie ma
ograniczeń, czy też narzuconych wykonawcom mechanizmów realizacji funkcjonalności
modyfikacji, nie p
rowadzą do preferowania któregoś z dwóch podmiotów, z którymi
Zamawiający zawarł umowy ramowe. Tym samym obaj Wykonawcy mają takie same
warunki do złożenia oferty konkurencyjnej, a decyzja o tym jakie zaoferować rozwiązanie
pozostaje w gestii tych podmiotów. Można zakładać, iż przy obecnym kształcie zapisów IWZ
wykonawcy nie będą oferowali droższych rozwiązań, co nie oznacza, iż nie mogą złożyć
oferty spełniającej wymagania funkcjonalne. Odwołujący nie przeprowadził w tym kierunku
postępowania dowodowego.
Z
amawiający nie wykluczył żadnego z dostępnych rozwiązań, a to właśnie na twierdzeniu
przeciwnym Odwołujący opiera zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 Ustawy. Odwołujący
powoływał się na cele strategiczne ZUS, które powinny prowadzić do rozwoju rozwiązań w
kie
runku narzędzi BPM, co w ocenie Izby wykracza poza ocenę zgodności opisu przedmiotu
zamówienia z wytycznymi ustawowymi. W wyłącznej gestii Zamawiającego pozostają
decyzje,
w jaki sposób osiągnąć cele, jak również czas w jakim zakłada dojście do rozwiązań
z
apewniających w stopniu satysfakcjonującym realizację potrzeb.
Co ważne rozwiązania proponowane przez Odwołującego prowadziłyby do podniesienia
kosztów zakupu, co mogłoby istotnie wpłynąć na losy tego postępowania. Podkreślenia
wymaga, że to obaj wykonawcy mają swobodę w wyborze ścieżki dojścia do celu
zamówienia oraz sposobu realizacji wymagań funkcjonalnych. Odwołujący poza wskazaniem
na długoterminowe walory wykorzystania nowoczesnych narzędzi nie podniósł innych
argumentów, które pozwoliłyby uznać, iż konieczne jest wprowadzenie wymagań
niefunkcjonalnych. Ewentualne cele biznesowe Wykonawcy nie mogą determinować oceny
czynności Zamawiającego, na którym spoczywa ciężar przygotowania postępowania w
sposób zapewniający zachowanie zasad uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców.
Ad. 3.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu zdezaktualizowały się.
W świetle powyższego odwołanie w całości zostało oddalone.
Sygn. akt 793/20.
Odwołujący podtrzymał w całości zarzuty, chociaż prowadzone modyfikacje w IWZ w części
odpowiadały jego żądaniom.
Ad.1
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1
Odwołujący uzasadniał brakiem wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty, co było wynikiem wadliwego określenia terminów dla
odbioru AOM (Analityczny Opis Modyfikacji) i DT (Dokumentacja Techniczna). Odwołujący
żądał wydłużenia czasu na odbiór AOM (do 20 tygodni, nie wcześniej niż 8 tygodni od dnia
przekazania zatwierdzonej dokumentacj
i analitycznej Modyfikacji MO 567) oraz zmianę
terminu odbioru DT na 8 tygodni od daty odbioru AOM. Odwołujący wyjaśnił, iż składając
odwołanie znajdował się w trudnej sytuacji biznesowej, która wynikała z konieczności
wykonania pilnych prac na rzecz Zamaw
iającego, podyktowanych koniecznością wdrożenia
ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i
zwalczaniem COVID-
19 i innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji
kryzysowych („Umowa Specjalna”). Do realizacji Umowy Specjalnej Wykonawca musiał
skierować niemal cały zespół dedykowany uprzednio do realizacji Umowy Ramowej.
Wykonawca oczekiwał od Zamawiającego, iż ten dokona zmiany terminów realizacji
przedmiotu zamówienia, aby miały one miejsce już po zakończeniu krytycznych etapów z
Umowy Specjalnej. W odwołaniu, jak również narozprawia Odwołujący nie wykazał kiedy
miałyby zostać zakończone krytyczne etapy Umowy Specjalnej, wskazał natomiast, iż na
moment rozstrzygania o zarzucie sytuacja ta uległa poprawie.
Zama
wiający w ramach modyfikacji IWZ zmienił harmonogram realizacji (odbioru) produktu i
udostępnił dokumentację dla Modyfikacji MO567. Zamawiający utrzymał termin 12 tygodni
liczony od daty zawarcia Umowy Wykonawczej dla odbioru AOM (pierwotnie termin ten był
wspólny dla AOM i DT), skrócił terminy zastrzeżone dla Zamawiającego na czynności
odbiorowe i ustalił termin na odbiór DT w wymiarze 6 tygodni od daty odbioru AOM. Termin
12 tygodni na odbiór AOM pozostaje w takim samym stosunku procentowym do terminu na
odbiór całości modyfikacji, jak pracochłonność wykonania AOM do pracochłonności
wykonania całości zamówienia.
Odwołujący podtrzymał zarzut, gdyż modyfikacja nie doprowadziła do wydłużenia terminu na
odbiór AOM z 12 tygodni do 20 tygodni, a na odbiór DT do 8 tygodni liczonych od
przekazania zatwierdzonej dokumentacji analitycznej modyfikacji M0567.
Odnosząc się do tej podstawy zarzutów Izba uznała, iż żądania Odwołującego albo zostały
zaspokojone albo nie zostały wykazane jako zasadne w kontekście doprowadzenia do stanu
zgodności zapisów IWZ z art. 29 ust. 1 Ustawy.
Na wstępie należy zauważyć, iż samo zestawienie terminów odbioru prac mogło pierwotnie
czynić niemożliwym terminowe wykonanie DT, gdyż termin odbioru był ten sam jak dla
odbioru AOM. Nie ten jedn
ak element opisu IWZ miał stanowić rzeczywistą przeszkodę dla
złożenia oferty przez Odwołującego. Dopiero w piśmie procesowym oraz w stanowisku
ustnym na rozprawie Wykonawca przyznał, iż zasadność zarzutu na moment wniesienia
odwołania podyktowana była koniecznością wywiązania się z innych zobowiązań wobec
Zamawiającego (Umowy Specjalnej). Odwołujący musiał skierować do Zamawiającego
niemal cały zespół osobowy do wykonania pilnej modyfikacji i tym samym nie mógłby w
czasie, który pierwotnie wynikał z harmonogramu wykonać zamówienia, a tym samym
jedynym podmiotem, który mógłby złożyć ofertę pozostałby drugi podmiot, z którym
Zamawiający ma podpisaną umowę ramową.
Oddalając odwołanie Izba zobowiązana byłą uwzględnić fakt, iż Zamawiający dokonał
zmiany w harmo
nogramie, której skutki również odnosiły się do oceny żądań Odwołującego.
Odnosząc się do potrzeby wydłużenia terminu na odbiór AOM do 20 tygodni Odwołujący w
odwołaniu i na rozprawie nie przedstawił żadnego przekonującego dowodu, iż złożenie oferty
nie je
st możliwe. Samo odniesienie się do sytuacji biznesowej Wykonawcy nie było
wystarczającym argumentem na wykazanie, iż działania Zamawiającego mają na celu
wykluczenie Odwołującego z udziału w postępowaniu. Z wyjaśnień stron wynika, iż
Zamawiający zleca szereg modyfikacji, które wynikają z bieżących potrzeb, co oznacza, iż to
nie sytuacja dwóch podmiotów z którymi Zamawiający ma podpisane Umowy ramowe,
determinować powinna czynności w postępowaniu. Dyskusja na temat tego, czy celowym
było wszczynanie postępowania w momencie wybuchu pandemii w ocenie Izby ma
znaczenie irrelewantne dla istoty sprawy. Skoro Zamawiający udostępnił dokumentację dla
modyfikacji M0567, jak również rozdzielił terminy odbioru AOM i DT to tym samym upadła
podstawa zarzutu naruszenia ar
t. 29 ust. 1 Ustawy. Samo wydłużenie terminu na odbiór
pierwszego elementu AOM, może mieć w tej sytuacji wyłącznie znaczenie z punktu widzenia
możliwości organizacyjnych Odwołującego, wynikających ze stanu wykonania Umowy
Specjalnej. Jak sam przyznał na rozprawie, aktualnie jego sytuacja faktyczna uległa
poprawie.
Ponadto zmiana terminów odbioru, w tym dotyczącego odbioru DT powoduje, iż
obaj wykonawcy, którzy mają zawarte Umowy ramowe obiektywnie będą mieli takie same
warunki do wykonania Umowy wykonawczej
. W ocenie Izby, wyłącznie z uwagi na sytuację
Odwołującego, który aktualnie pozostaje zaangażowany w realizację pilnych modyfikacji
wywołanych stanem zagrożenia epidemiologicznego, nie można formułować zarzutu
preferowania drugiego podmiotu. Oczywistym je
st, że każdy z podmiotów musi mieć
zabezpieczone zaplecze osobowe do wykonania nowej umowy. Stan naruszenia przepisów
Ustawy nie może być determinowany jednostkową sytuacją danego podmiotu, która wynika z
faktu jego obecnego zaangażowania w inną umowę. Zamawiający nie preferuje drugiego
podmiotu, jak również nie dyskryminuje obiektywnie Odwołującego.
Ad. 2.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 Ustawy wynika
ł on z oceny możliwości zapewnienia Startu
Produkcyjnego, który powiązany jest z potrzebą wykorzystania funkcjonalności wykonywanej
w ramach innej umowy wykonawczej (TS/271/64/19).
Zarzut nie sprowadzał się do braku
niezbędnych do przygotowania oferty dokumentów, a jedynie konieczności zabezpieczenia
wykonawcy na etapie realizacji umowy przed możliwym opóźnieniem w zakończeniu
modyfikacji powiązanej z modyfikacją, jaką obejmuje przedmiot zamówienia.
Należy w tym miejscu zauważyć, iż sam Start Produkcyjny stanowi wyłącznie punkt
początkowy i nie determinuje samego zakresu prac ujętych modyfikacją, stąd wnioski o
niedostatecznym opisie przedmiotu zamówienia, czy też braku możliwości złożenia oferty,
nie mogły być przyjęte jako potwierdzone. Co ważne Zamawiający zmienił termin Startu
Produkcyjnego wskazując, iż rozpocznie się on do 2 dni roboczych od daty odbioru pakietów
instalacyjnych. Z kolei termin odbioru pakietów instalacyjnych wynosi 3 dni robocze od daty
odbioru oprogramowania dedykowanego, który wynosi 8 tygodni od daty odbioru PTA. PTA
odebrane zostanie w terminie 6 tygodni od daty odbioru AOM, a termin odbioru tego
ostatniego rezultatu prac wynosi 12 tygodni od daty zawarcia Umowy Wykonawczej.
Zamawiający w wyjaśnieniach z dnia 20.05.2020 r. (odpowiedź na pytanie nr 32) przyjął, iż
do momentu wdrożenia modyfikacji realizowanej w ramach Umowy Wykonawczej
T
Z/271/64/19 nie będzie możliwości wykorzystania funkcjonalności w zakresie
pełnomocnictwa.
W Umowie ramowej zawartej z Odwołującym w art. 16 wskazane zostały zasady zmiany
Umowy ramowej i Umów wykonawczych. Zamawiający przewidział możliwość zmiany
Umowy wykonawczej w wymienionych w ust. 10 przypadkach. W odniesieniu do terminu
wykonania możliwość zmiany została wskazana m.in., gdy wyniknie „z realizacji innych
umów, których przedmiotem jest rozwój Infrastruktury techniczno-systemowej albo dostawa,
rozwój lub wdrożenie Oprogramowania użytkowego, co powoduje czasowe wstrzymanie
realizacji Umowy wykonawcze
j lub konieczność dostosowania Modyfikacji do zmian
Infrastruktury techniczno-systemowej lub Oprogramowaniu
użytkowym, wprowadzonych na
podstawie tych umów”. Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu na brak przestrzegania
przez Zamawiającego zapisów Umów ramowych i brak akceptacji dla wniosków o zmianę
umów wykonawczych, gdy występowały sytuacja opisane w art. 16 ust. 10 Umowy Ramowej.
Nie było zatem podstaw do zakwestionowania istnienia mechanizmu pozwalającego na
zmianę terminu Startu Produkcyjnego.
Ad. 3.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu nie występowały.
Ad. 4.
Naru
szenie art. 29 ust. 1 Ustawy wynikać miało z braku precyzyjnego i jasnego określenia
przedmiotu zamówienia. W odwołaniu Wykonawca przykładowe wymagania, które wymagają
doprecyzowania w zakresie wskazanym. W piśmie procesowym Odwołujący odniósł się do
zmian
y dokonanych w dniu 20.05.2020 r., które w jego ocenie nadal nie czyniły zadość
żądaniom, gdyż zarówno w załączniku nr 11, jak i załączniku nr 12a, ani w pozostałej części
IWZ Zamawiający nie określił, jaki będzie zakres zleceń oraz zakres wywoływanych tymi
zleceniami funkcji (odpowiedzi na zlecenie). Odwołujący szczegółowo odniósł się do
wprowadzonych zmian, w tym zdefiniowanych 80 typów zleceń (i odpowiedzi).
W ocenie Izby zaistniała po wprowadzonych zmianach postanowień IWZ sytuacja nie
pozwalała odnieść się merytorycznie do omówionych szeroko w piśmie procesowym
Odwołującego zarzutów. Prowadziłoby to do rozszerzenia podstawy zarzutu
sformułowanego na moment złożenia odwołania.
Zamawiający dokonał modyfikacji wprowadzając załącznik nr 12a, w którym uszczegółowił
opis integracji. Ponieważ Odwołujący w odwołaniu bardzo ogólnie odniósł się do braków w
opisie, nie było możliwe ustalenie, jakich innych informacji Wykonawca oczekiwał składając
odwołanie. Miało to ten skutek, iż rozpoznając zarzut Izba nie mogła przyjąć nowych
okoliczności wykraczających poza podstawę faktyczną zarzutu. Gdyby nawet przyjąć, iż w
części zmiany nie spełniają żądań Wykonawcy, to właściwym trybem ich zmiany byłoby
złożenie nowego odwołania.
Ad. 5.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu przestały istnieć.
W świetle powyższego odwołania podlegały w całości oddaleniu na podstawie art. 192 ust. 1
Ustawy.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz
art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4
Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu
o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238. ze zm.
). Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach
połączonych do wspólnego rozpoznania przez Odwołujących się oraz koszty Zamawiającego
poniesione w związku z wynagrodzeniem pełnomocników w sprawie KIO 770/20 i KIO
793/20 i obciążyła nimi stronę Odwołującą.
Przewodniczący: ……………………….
1 O
ddala odwołania wniesione przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w
Rzeszowie oznaczone sygnaturami akt KIO 770/20 i KIO 793/20.
2.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego – Asseco Poland S.A. z
siedzibą w Rzeszowie i:
2.1 zalicza w poc
zet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30.000 zł 00 gr. (słownie:
trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego – Asseco Poland
S.A.
z siedzibą w Rzeszowie, tytułem wpisu od odwołań (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt
KIO 793/20), w tym:
2.1.1
kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie (sygn. akt
KIO 770/20);
2.1.2
kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie (sygn. akt
KIO 793/20);
2.2. Zasądza od Odwołującego – Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie na rzecz
Zamawiającego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotę 7.200,00 zł 00 gr. (słownie:
siedem tysięcy złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych w
związku z wynagrodzeniem pełnomocników w sprawach o sygn. akt KIO 770/20 i KIO
793/20.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt:
KIO 770/20
KIO 793/20
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniach prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych
w celu zawarcia U
mów wykonawczych na:
-
Automatyzację procesów aplikacji E2 w zakresie obsługi emerytur o symbolach ENP i END
oraz obsługi zgonów a także dostosowanie aplikacji EPWD do obsługi wniosków na
podstawie Umów ramowych nr 1066671 oraz nr 1066673 dotyczących modyfikacji i
rozbudowy oprogramowania KSI ZUS (znak sprawy: TZ/271/21/20);
-
Dostosowanie
systemu
i
nformatycznego ZUS polegającego na optymalizacji
funkcjonalności aplikacji KSI oraz wprowadzeniu zmian wynikających z ustawy o zarządzie
sukcesyjnym
na podstawie Umów ramowych nr 1066671 oraz nr 1066673 dotyczących
modyfikacji i rozbudowy oprogramowania KSI ZUS
(nr postępowania TZ/271/17/20),
wobec
czynności polegających na sformułowaniu Istotnych Warunków Zamówienia (IWZ),
zostały wniesione w dniach 9 i 14 kwietnia 2020 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
odwołania Wykonawcy – Asseco Poland S.A. (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt KIO 793/20).
W obu odwołaniach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:
1) art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia, w tym
obowiązków wykonawcy w sposób niejednoznaczny, niewystarczający, niepełny,
niejasny, który uniemożliwia przygotowanie oferty;
2) art. 29 ust. 1
Ustawy Pzp w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez opisanie
obowiązków wykonawcy w sposób, który mógłby utrudnić uczciwą konkurencję;
3)
art. 7 ust.1 Ustawy Pzp w związku z w/w przepisami poprzez prowadzenie
postępowania z naruszeniem zasad Prawa zamówień publicznych, tj. z naruszeniem
zasady zachowania uczciwej konkurencji, zasady równego traktowania wykonawców,
zasady proporcjonalności oraz zasady przejrzystości.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołań i nakazanie Zamawiającemu dokonania
modyfikacji IWZ
w zakresie wskazanym w odwołaniach w sposób określony szczegółowo
przy każdym z zarzutów.
Zarzuty podniesione w odwołaniach wynikają z analizy dokumentów IWZ, których zapisy
prow
adzą do stanu, w którym Odwołujący nie będzie mógł złożyć ofert i tym samym utraci
szansę na uzyskanie zamówień.
Zarzuty
dotyczą przekazanych wraz z zaproszeniem do składania ofert określonych w IWZ
wymagań, tj.
-
odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 770/20 (zaproszenie z dnia 30.03.2020r.):
1)
harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji Etapu I
Odbiór pierwszego produktu (Plan Testów Akceptacji dla Etapu I) powinien nastąpić w ciągu
4 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, a Zamawiający zastrzegł sobie 7 dni na
ocenę tego dokumentu w dwóch turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim
wykonawca ma wprowadzić uwagi pomiędzy pierwszą, a drugą turą odbioru (4 dni robocze)
na przekazanie Planów Testów Akceptacyjnych pozostaje 9 dni roboczych. Zgodnie z tym
samym harmonogramem odbiór oprogramowania dedykowanego dla Etapu I powinien
nastąpić w ciągu 8 tygodni od podpisania umowy, ale nie później niż 20.07.2020 r., przy
czym
Zamawiający zastrzegł sobie 14 dni roboczych na ocenę oprogramowania w dwóch
turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim wykonawca ma wprowadzić uwagi
pomiędzy pierwszą a drugą turą odbioru (5 dni roboczych) na przekazanie oprogramowania
pozostają 4 tygodnie od daty podpisania Umowy wykonawczej. Oznacza to, że przekazanie
Oprogramowania dedykowanego do testów akceptacyjnych musi nastąpić następnego dnia
roboczego po odbiorze Projektu Testów Akceptacyjnych przez Zamawiającego.
Wyliczenie to pozostanie aktualne, jeżeli umowa wykonawcza zostanie zawarta do
25.05.2020 r. (wówczas upłynie 8 tygodni od zawarcia umowy).
W ocenie Odwołującego nie jest realne dotrzymanie w/w terminów w połączeniu ze zbyt
ogólnymi zapisami IWZ w zakresie zdefiniowanych wymagań. Uszczegółowienie wymagań
do poziomu pozwalającego na realizację produktów wynikających z Umowy wykonawczej w
oczekiwanej przez Zamawiającego jakości wymagać będzie intensywnych prac
analitycznych z udziałem przedstawicieli Zamawiającego. Dopiero po zakończeniu
uzgodnień (co Odwołujący szacuje na okres około 4 tygodni od podpisania Umowy
wykonawczej) Wykonawca będzie mógł przystąpić do przygotowania projektu rozwiązania, a
na jego bazie do realizacji Planu Testów Akceptacyjnych oraz Oprogramowania
dedykowanego
. Przy takim założeniu Wykonawcy pozostałby jeden dzień na przygotowanie
Oprogramowania dla Etapu I.
Odwołujący wyspecyfikował przykładowe wymagania, które wymagają doprecyzowania, tak
aby możliwe było dochowanie terminów wskazanych w IWZ.
Odwołujący wnosi o uszczegółowienie wskazanych wymagań IWZ lub zmianę
harmonogramu real
izacji Etapu I uwzględniającego czterotygodniowy okres na początkowe
prace analityczne.
2) Wymagania funkcjonalne
– pkt 2,2 OPZ
Zastrzeżenia wynikają z braku przewidzenia w IWZ możliwości wykorzystania nowoczesnych
narzędzi dedykowanych do zarządzania procesami biznesowymi (np. platform do
zarządzania procesami biznesowymi), które pozwalają wytworzyć oprogramowanie szybciej,
taniej i dostarczają produkt bardziej odporny na zmiany (rekonfiguracja zamiast modyfikacji).
Zgodnie z aktualnymi zapisami IWZ rozwiązanie powinno być zbudowane poprzez
wytworzenie dedykowanego kodu i umieszczenie go w odpowiednim miejscu istniejących
aplikacji. Taka architektura jest przestarzała i nierozwojowa, każda z modyfikacji procesu
wymagać będzie kolejnych modyfikacji kodu.
Odwołujący wniósł o wyraźne wskazanie, iż Zamawiający dopuszcza lub wymaga
wykorzystania darmowych narzędzi typu „platforma zarządzania procesami biznesowymi”
oraz uwzględnienie tego w szacowanej złożoności w ramach wymagań niefunkcjonalnych.
3)
§ 9 Umowy Gwarancja jakości, rękojmia za wady, serwis oprogramowania i
konsultacje utrzymaniowe
– forma świadczenia usług.
Zamawiający wskazał na możliwość świadczenia usługi serwisu zdalnie, chyba że
Zamawiający postanowi inaczej.
W ocenie Odwołującego żądanie świadczenia usługi serwisu w siedzibie Zamawiającego
narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie wie jak ma skalkulować cenę oferty
w zakresie serwisu, co może prowadzić do nieporównywalności ofert i dodatkowo naruszać
art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp. Zamawiający powinien w taki sposób określić wymagania, aby
zrealizowane były regulacje ustawowe związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i
zwalczaniem COVID-
19. Obecnie świadczenie takiej usługi w siedzibie Zamawiającego nie
jest możliwe, gdyż praca wykonywana jest zdalnie.
Odwołujący wnosi o zmianę zapisów umowy przez wyraźne wskazanie, że usługi serwisu
zawsze będą świadczone zdalnie.
-
odwołanie w sprawie KIO 793/20 (zaproszenie z dnia 03.04.2020r.):
1)
harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji produktów AOM i DT.
Odbiór dwóch pierwszych produktów (Analityczny Opis Modyfikacji oraz Dokumentacja
Techniczna) powinien
nastąpić w ciągu 12 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, a
Zamawiający zastrzegł sobie 30 dni roboczych (6 tygodni) na ocenę tego dokumentu w
dwóch turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim wykonawca ma wprowadzić uwagi
pomiędzy pierwszą, a drugą turą odbioru (5 dni roboczych) pozostaje 5 tygodni na
przekazanie
obu dokumentów.
Nie ma możliwości w ciągu pięciu tygodni rzetelnego wykonania AOM, który jest wynikiem
przeprowadzonej w tym samym czasie analizy biznesowej i systemowej dla modyfikacji o
wielkości 1600 punktów funkcyjnych. Przyjmując przelicznik wpisany przez Zamawiającego
do Umowy ramowej (1 pkt funkcyjny = 30 osobogodzin pracy, a A
OM oraz DT stanowią co
najmniej 40% tej pracochłonności, czyli 12 osobogodzin pracy na każdy punkt funkcyjny).
Oznacza to 19.200 roboczogodzin (1600 pkt x 12 godzin) do wykonania w ciągu 5 tygodni,
co oznaczałoby konieczność wykonania pracy równolegle przez 96 osób.
W ocenie Odwołującego nie ma potrzeby aby oba dokumenty były przekazywane w tym
samym czasie. Dokument AOM wymaga akceptacji Zamawiającego i dopiero na tej
podstawie można wykonać projekt rozwiązania opisany w DT.
Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty.
Odwołujący wniósł o zmianę zapisów IWZ poprzez zmianę harmonogramu realizacji w taki
sposób, aby odbiór AOM nastąpił w ciągu 20 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej,
nie wcześniej jednak niż 8 tygodni od przekazania przez Zamawiającego zatwierdzonej
dokumentacji analitycznej Modyfikacji M0567, natomiast odbiór DT nastąpi w ciągu 8 tygodni
od daty odbioru AOM.
2) Uzgodnienie projektowe
– niespójne terminy realizacji dwóch zależnych od siebie
Modyfikacji.
Zastrzeżenia Odwołującego wynikają z konieczności wykorzystania funkcjonalności Rejestru
Pełnomocnictw, co zostanie zlecone wybranemu w innym postępowaniu wykonawcy w
ramach umowy wykonawczej TZ/271/64/19.
Najwcześniejszy możliwy termin odbioru oprogramowania w ramach TZ/271/64/19 to
15.01.2021, co jest terminem późniejszym od terminu startu produkcyjnego określonego w
IWZ, tj. 06.11.2020 r. Nie ma zatem możliwości wykorzystania wskazanej funkcjonalności,
zgodnie z wymaganiem DRD/2019/01-WF-025.
Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty.
Odwołujący wnosi o zmianę harmonogramu realizacji w taki sposób, aby wszystkie zadania
od punktu 2.4.1.1.5 Oprogramowanie dedykowane
– do punktu 2.4.1.1.7 Start produkcyjny
były przesunięte w taki sposób, że zakończą się co najmniej 2 tygodnie po terminach
analogicznych zadań z harmonogramu umowy TZ/271/64/19.
3) IWZ Uzgodnienie projektowe
– brak niezbędnej dokumentacji.
Przyjęte rozwiązania opierać muszą się w istotnym zakresie na produktach wytworzonych w
ramach modyfikacji M0567 i od sposobu w jakim wymagania zostaną zrealizowane,
pracochłonność niniejszej Modyfikacji będzie znacząco mniejsza lub większa. Na dzień
publikacji IWZ nie istnieje żadna zaakceptowana przez Zamawiającego dokumentacji dla
Modyfikacji M0567, przez co Odwołujący nie jest w stanie ocenić, w jaki sposób powinien
zrealizować produkty będące przedmiotem niniejszego postępowania. Nie ma tym samym
możliwości potwierdzenia realności terminów podanych w IWZ. Narusza to przepis art. 29
ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż IWZ nie zawiera wszystkich informacji niezbędnych do
przygotowania oferty.
Po drugie Odwołujący nie ma możliwości obliczenia pracochłonności wykonania
przewidzianych w IWZ produktów w części zależnej od M0567. W konsekwencji musi
uwzględnić duży budżet ryzyka, co podwyższa cenę oferty i zmniejsza szanse na złożenie
oferty najkorzystniejszej. Tymczasem wykonaw
ca realizujący Modyfikację M0567, tj.
Konsorcjum Comarch, w chwili składania ofert zna już rozwiązania, na których będzie musiał
bazować, co stawia go w uprzywilejowanej pozycji. Narusza to przepis art. 29 ust. 2 Ustawy
Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp
– Zamawiający traktuje w sposób uprzywilejowany
wykonawcę Konsorcjum Comarch.
Odwołujący wnosi o dołączenie zatwierdzonej dokumentacji analitycznej dla M0567 do IWZ
oraz dodanie do IWZ postanowień, które będą regulować zmianę szacowania
pracochłonności wykonania Modyfikacji oraz terminów jej wykonania w przypadku zmian
dokumentacji analitycznej M0567.
4) IWZ Uzgodnienie projektowe
– zbyt ogólne wymagania.
Wymagania dotyczące integracji z Aplikacjami Autorskimi specyfikują zmiany w sposób
ogólny i nie podają definicji oczekiwanych interfejsów, a nawet merytorycznego zakresu
wymienianych danych. Nie podano istotnego dla sposobu realizacji elementu - wolumetrii
(liczby wymienianych) komunikatów, co uniemożliwia Odwołującemu przyjęcie i wycenę
najlepszego dla teg
o elementu rozwiązania. Odwołujący wskazał przykład wymagania
DRD/2019/01-WF-
095 dotyczącego procesu opisanego w załączniku 12 i wymienił elementy
mające istotny wpływ na złożoność rozwiązania, które nie zostały określone (zakres i
struktura tych formularz
y; sposób w jaki mają być w przyszłości przygotowane szablony
zleceń przez użytkowników; założenia dotyczące narzędzi do przygotowania szablonów
przez użytkownika; wymagania dla narzędzia do projektowania i implementowania procesu
definiowanego przez użytkowników systemu w przypadku, gdy nowe typy zleceń będą mieć
inny przebieg niż przedstawiony na diagramie). Kolejnym przykładem jest wymaganie
DRD/2019/01-WF-
096, w którym nie wskazano w jaki sposób przekazać do aplikacji KSI-AA
„szablon i treść” (w chwili obecnej aplikacje KSI nie przyjmują takich szablonów); które
aplikacje KSI miałyby przyjmować takie szablony; powiązań pomiędzy danymi na szablonie,
a ich wykorzystaniem w aplikacji KSI; w jaki sposób Zamawiający miałby rozszerzyć listę
aplikacji KSI, które przyjmowałyby odpowiedzi dla nieznanego wcześniej „nowego typu
odpowiedzi”.
Ponadto Zamawiający wskazał listę wymagań, dla których „interfejsy wymiany informacji
między aplikacjami KSI-AA, a EPWD zostaną opracowane w oparciu o uzgodnienia z
wykonawcą na etapie prac analitycznych.
Braki te wskazują na naruszenie obowiązku jasnego i precyzyjnego określenia przedmiotu
zamówienia (art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp), co uniemożliwia oszacowanie kosztów realizacji
funkcjonalności związanej z integracją pomiędzy KSI, a Aplikacjami Autorskimi, a tym
samym przygotowanie oferty.
Odwołujący wnosi o uszczegółowienie opisu integracji KSI z Aplikacjami Autorskimi poprzez
precyzyjne zdefiniowanie wszystkich interfejsów.
5)
§ 9 Umowy Gwarancja jakości, rękojmia za wady, serwis oprogramowania i
konsultacje utrzymaniowe
– forma świadczenia usług.
Zamawiający wskazał na możliwość świadczenia usługi serwisu zdalnie, chyba że
Zamawiający postanowi inaczej. W ocenie Odwołującego żądanie świadczenia usługi
serwisu w siedzibie Zamawiającego narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie
wie jak ma skalkulować cenę oferty w zakresie serwisu, co może prowadzić do
nieporównywalności ofert i dodatkowo naruszać art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp. Zamawiający
powinien w taki sposób określić wymagania, aby zrealizowane były regulacje ustawowe
związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Obecnie
świadczenie takiej usługi w siedzibie Zamawiającego nie jest możliwe, gdyż praca
wykonywana jest zdalnie.
Odwołujący wnosi o zmianę zapisów umowy przez wyraźne wskazanie, że usługi serwisu
zawsze będą świadczone zdalnie.
W obu sprawach Zamawiający złożył odpowiedzi na odwołania wnosząc o ich oddalenie.
Zamawiający poinformował o wprowadzonych do IWZ zmianach, w części czyniących
zadość żądaniom Odwołującego.
Stanowisko Izby.
Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (Dz.
U. z 2018 r., poz. 1986), tj. po zmianie dokonanej
ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o
zmianie ustawy
– Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U poz.
1020)
, zwanej dalej „Ustawą”.
Przystępując do rozpoznania zarzutów, Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była do
oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 Ustawy, tj. istnienia po stronie Odwołującego
interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwości poniesienia przez Niego szkody w wyniku
kwestionowanych czynności Zamawiającego. Ponieważ odwołaniami objęte zostały
postanowienia I
WZ w zakresie w jakim odnoszą się do przedmiotu zamówienia i jego
wykonania,
Odwołujący ma interes w tym, aby warunki na jakich będą składane oferty
wykonawcze pozwalały zachować warunki uczciwej konkurencji pomiędzy dwoma
podmiotam
i, z jakimi Zamawiający zawarł Umowy ramowe.
W świetle powyższego Izba uznała, że spełnione zostały przesłanki materialno-prawe do
merytorycznego rozpoznania obu odwołań.
Na wstępie należy odnotować znaczenie jaki niosły dla obu odwołań zmiany i wyjaśnienia
udzielane przez
Zamawiającego na pytania wykonawców już po wniesieniu odwołań, ale
przed rozpoznaniem zarzutów w nich podniesionych. Izba zobowiązana była uwzględnić
zmiany wprowadzone do postanowień IWZ obejmujące podstawy faktyczne zarzutów.
Zamawiający w dniu 08.05.2020 r. i 29.05.2020r. opublikował modyfikacje treści IWZ, która
stanowiła załącznik do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie o sygn. akt KIO 770/20.
Okoliczność ta była istotna nie tylko z tego powodu, iż wpływała na ocenę zasadności
zarzutów, ale również prowadziła do oddalenia wniosków Odwołującego o umorzenie w
części postępowania odwoławczego w obu sprawach. Zgodnie z pismem procesowym
Odwołującego, wnosił on w części zarzutów, w których zmiany dokonane czyniły zadość jego
żądaniom o umorzenie postępowania (dot. §9 – KIO 770/20 i 793/20 oraz zarzut nr 3 w
odwołaniu 793/20). Izba w tym zakresie uznała, iż nie zachodziła podstawa do umorzenia
postępowania, gdyż Zamawiający nie uwzględnił w części odwołania, a zgodnie z art. 186
ust. 3a
W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego części zarzutów przedstawionych
w odwołaniu i wycofania pozostałych zarzutów przez odwołującego, Izba może umorzyć
postępowanie (…). Zgodnie natomiast z art. 186 ust. 4a, w przypadku uwzględnienia przez
zamawiającego zarzutów w części i braku wycofania pozostałych zarzutów przez
odwołującego, Izba rozpoznaje odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów (nie
wycofanych).
W sprawie obu odwołań nie wystąpiła żadna ze wskazanych powyżej sytuacji,
która pozwalałaby ograniczyć rozpoznanie do części z zarzutów. Zamawiający w odpowiedzi
na odwołania konsekwentnie wnosił o ich oddalenie. Również Odwołujący nie wycofał
żadnego z zarzutów. Chociaż Odwołujący zarzucał Zamawiającemu brak właściwej
inicjatywy procesowej, t
o postawa Odwołującego wydaje się być niekonsekwentna, skoro
bowiem zdecydował się cofnąć w całości odwołanie oznaczone sygn. akt KIO 874/20, to
również mógł w części wycofać zarzuty, które stały straciły sens po dokonanych zmianach.
Nie może budzić zdziwienia fakt, iż Zamawiający pomimo dokonanych zmian w IWZ nie
uwzględnił w całości lub w części zarzutów w odwołaniu. Dla złożenia takiego oświadczenia
konieczne było bowiem ustalenie w sposób niebudzący wątpliwości, jakie są żądania
Odwołującego. Sformułowanie w sposób blankietowy żądań, bez wskazania konkretnych
zmian, jakich oczekiwał Wykonawca, nie pozwalało Zamawiającemu ocenić, czy dokonane
zmiany czynią w całości zadość żądaniom. Częściowe umorzenie postępowania
odwoławczego nie miałoby również wpływu na wynik sporu, którego przedmiotem pozostały
kwestie objęte zarzutami naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 Ustawy. Izba rozpoznała
odwołania przyjęła stanowisko Odwołującego, w którym potwierdził, iż zmiany postanowień
IWZ
w części czyniły zadość jego żądaniom, a tym samym nie istniał w tej materii przedmiot
sporu wymagający rozstrzygnięcia, co zostało odpowiednio zaznaczone w dalszej części
uzasadnienia.
Przed szczegółowym omówieniem zarzutów należy również odnieść się do kwestii
poruszonej przez Zamawiającego na posiedzeniu o braku możliwości rozpoznania odwołania
o sygn. akt KIO 770/20 w zakresie wykraczającym poza zarzuty w nim sformułowane.
Uwzględniając zakres modyfikacji IWZ dokonanych przed przystąpieniem do rozpoznania
zarzutów Izba zobowiązana była ocenić, czy odwołania zachowały swoją aktualność pomimo
zmienionych postanowień. Okoliczności, jakie prezentowane były w podstawie zarzutów, w
części taki walor zachowały, a prezentowane poniżej stanowisko odnosi się tylko do tych
kwestii, które mogłyby wymagać zmian zgodnie z żądaniami Odwołującego.
Sygn. akt KIO 770/20.
Ad. 1
W zakresie
zarzutu nr 1 podstawa zarzutów naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7
Ustawy dotyczy dwóch elementów merytorycznych, tj. braku wydzielenia w harmonogramie
realizacji (odbioru) produktów, jako pierwszego czterotygodniowego okresu na prace
analitycznego (AOM) oraz niedostatecznego opisu wymagań funkcjonalnych.
Odnośnie pierwszej z okoliczności, zmiana wprowadzona do IWZ polegająca na wydłużeniu
pierwszego etapu z 4 do 7 tygodni, nie zmien
iła zasadniczo sytuacji, gdyż nadal w
harmonogramie nie występuje jako początkowy odbiór PTA.
Odwołujący w żądaniach wnosił w tym zakresie o nakazanie Zamawiającemu zmiany
zapisów IWZ poprzez uszczegółowienie wymagań wskazanych przykładowo lub zmianę
harm
onogramu realizacji Etapu I uwzględniającego czterotygodniowy okres na początkowe
prace analityczne.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wskazał, iż uczynił zadość żądaniom
Odwołującego, gdyż modyfikacją z dnia 29 maja 2020r. wydłużył terminy odbiorów: Planu
Testów Akceptacyjnych (PTA), Dokumentacji Użytkownika (DU), Dokumentacji
Administratora (DA), oprogramowania dedykowanego, pakiet
ów instalacyjnych. Zamawiający
dodatkowo zmodyfikował wdrożenie pozostałych etapów modyfikacji, tj. Etapu II b i Etapu II
c. Zamawiający również udzielając odpowiedzi na pytania Odwołującego do treści IWZ
doprecyzował wymagania funkcjonalne wskazane w odwołaniu oraz wprowadził nowe, z
części zrezygnował, a część przeredagował (wyjaśnienia i modyfikacje treści IWZ z dnia 8
maja 2020r.).
Odwołujący podtrzymał zarzut wskazując, iż modyfikacje nie realizują żadnego z żądań, a
opis wymagań pomimo zmian pozostał niedostateczny i wymaga wprowadzenia etapu
analitycznego. Wydłużenie etapu PTA z 4 do 7 tygodni nie powoduje, że w harmonogramie
uwzględniony został jako konieczny etap analityczny, co uzasadnia niepewność Wykonawcy,
czy uzgodnienia z Zamawiającym będą miały miejsce.
Na podstawie stanowisk stron prezentowanych w pismach oraz ustnie na rozprawie Izba
uznała, iż istota zarzutu nie dotyczy opisu wymagań funkcjonalnych, które określają jaką
funkcjonalność ma oferować system widziany od strony użytkownika, jak ma reagować na
określone dane wejściowe oraz jak ma się zachować w określonych sytuacjach. Żądanie
doprecyzowania części wymagań nie zostało sprecyzowane w odwołaniu i w ocenie Izby
miało wyłącznie uwypuklić potrzebę wprowadzenia w harmonogramie, jako pierwszego
odbioru dokumentu AOM, który obecnie stanowić będzie efekt wykonanych prac.
W ocenie Izby tak postawiony zarzut ni
e zasługiwał na uwzględnienie. Podstawą wniosków o
naruszeniu przepisów Ustawy były założenia harmonogramu, który miał uniemożliwić
przygotowanie projektu rozwiązań, stanowiącego podstawę dla dalszych prac. W ocenie Izby
Odwołujący zmierzał do wprowadzenia, jako obowiązkowego etapu, w którym najpierw miało
nastąpić opracowanie uszczegółowionej AOM, na podstawie której nastąpiłoby wykonanie
dalszych prac wdrażających modyfikację. Przyjęty przez Zamawiającego model wdrożenia
mody
fikacji mieścił się w zapisach Umowy ramowej, w której przewidziano możliwość zmiany
cyklu modyfikacji bez zastrzeżenia jej zakresu rzeczowego (załącznik nr 4 do umowy
ramowej w pkt II.2.2.14).
Określone w załączniku nr 4 do Umowy ramowej zasady
wykonywania Modyfikacji realizowane są w ramach Umów wykonawczych i opisują cykl
wytwórczy, w którym jako pierwszy wskazany został proces analizy i projektowania,
wynikiem którego jest przedstawiona Zamawiającemu do akceptacji Dokumentacja
Analityczna
– Analityczny Opis Modyfikacji (AOM) wraz z Wymiarowaniem pełnym. W
kolejnych podpunktach wskazane zostały dalsze czynności prowadzące do Odbioru
Modyfikacji. Zamawiający dopuścił możliwość zmiany wskazanego cyklu wytwórczego. W
takiej sytuacji Zamawiający każdorazowo określi cykl wytwórczy Modyfikacji w SIWZ w
postępowaniu na zawarcie Umowy wykonawczej.
W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający nie wprowadził jako pierwszego etapu
analitycznego kończącego się AOM, co tłumaczył zgodnością z przywołanymi zapisami
Umowy ramowej. Odwołujący możliwość tą negował wskazując na przykłady sytuacji pilnych
zmian ustawowych, które miałyby uzasadniać odstąpieniem od podstawowego cyklu
wytwórczego. Odnosząc się do tych argumentów Izba uznała, iż postanowienia Umowy
ramowej nie wprowadzały ograniczeń dla możliwości zmiany cyklu wytwórczego, w
szczególności nie ograniczały tej możliwości wyłącznie do sytuacji pilnych. Ponadto, pilność
wprowadzenia zmian nie musi
ała być ograniczona wyłącznie do sytuacji, gdy zmianie
ulegają przepisy, co Odwołujący uznawał za sytuację uzasadniającą odstąpienie od
podstawowego cyklu wytwórczego. Również wskazana przez Zamawiającego wzmożona
ilość wniosków składanych w aplikacjach, które mają podlegać modyfikacjom (ok. 80%)
uzasadnia wykorzystanie możliwości, jakie zostały przewidziane w Umowie ramowej.
Zamawiający działa zatem w zgodzie z warunkami przewidzianymi już na etapie
postępowania o zawarcie umów ramowych, odstępując od konieczności wstępnego
opracowaniu AOM przed odbiorem PTA. Ponadto zmiana harmonogramu, jaka
została
wprowadzo
na w maju 2020 r. spowodowała, iż termin pierwszego etapu uwzględnia czas
potrzeby na prace analityczne (został wydłużony o 3 tygodnie), chociaż nie zakłada
przedstawienia AOM przed przystąpieniem do wykonania prac wdrażających modyfikację.
Odwołujący nie przedstawił żadnego uzasadnienia dla wykazania, iż etap analityczny
powinien uwzględniać okres czterech tygodni, a z drugiej strony Zamawiający jest
zdeterminowany dochowaniem terminów przyjętych w założeniach, które wpływają w
szerszym kontekście na wdrażane w ramach odrębnych umów wykonawczych modyfikacje.
W ocenie Izby nie było odstaw do postawienia zarzutu naruszenia wytycznych dotyczących
opisu przedmiotu zamówienia. Odwołujący nie formułował w odwołaniu konkretnych
zarzutów względem pierwotnej treści IWZ (wymagań funkcjonalnych), stąd ewentualne
potrzeby zmiany wprowadzonych ostatnio
zapisów IWZ powinny być objęte odrębnym
odwołaniem. Ponieważ Zamawiający dokonując modyfikacji doprecyzował również
wymagania UP (Uzgodnień Projektowych), o co alternatywnie wnosił Odwołujący, Izba
uznała, iż zarzut nie miał podstaw faktycznych.
Ad. 2.
Izba oddaliła odwołanie, gdyż wskazane okoliczności mające uzasadniać zarzut naruszenia
art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 Ustawy nie dotyczyły niespójności zapisów IWZ, braku precyzji
wymagań, czy też ograniczenia możliwych do zastosowania rozwiązań. Odwołujący zmierzał
do rozszerzenie opisu wymagań o wymagania niefunkcjonalne, tak aby możliwe było
zaoferowanie rozwiązań nowszych i droższych cenowo do tych jakie obecnie Zamawiający
rozwija (platform do zarządzania procesami biznesowymi – narzędzia BPM).
Wprawdzie Odwołujący uzasadniał zarzut tym, iż Zamawiający nie wskazał, iż dopuszcza
narzędzia BPM, to z dalszych wypowiedzi wynika, iż oczekuje uwzględnienia wykorzystania
tych
narzędzi w wycenie punktu funkcyjnego, aby umożliwić realny wybór dostępnych
rozwiązań. Argumenty stron wskazywały, iż obecne zapisy IWZ, w których nie ma
ograniczeń, czy też narzuconych wykonawcom mechanizmów realizacji funkcjonalności
modyfikacji, nie p
rowadzą do preferowania któregoś z dwóch podmiotów, z którymi
Zamawiający zawarł umowy ramowe. Tym samym obaj Wykonawcy mają takie same
warunki do złożenia oferty konkurencyjnej, a decyzja o tym jakie zaoferować rozwiązanie
pozostaje w gestii tych podmiotów. Można zakładać, iż przy obecnym kształcie zapisów IWZ
wykonawcy nie będą oferowali droższych rozwiązań, co nie oznacza, iż nie mogą złożyć
oferty spełniającej wymagania funkcjonalne. Odwołujący nie przeprowadził w tym kierunku
postępowania dowodowego.
Z
amawiający nie wykluczył żadnego z dostępnych rozwiązań, a to właśnie na twierdzeniu
przeciwnym Odwołujący opiera zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 Ustawy. Odwołujący
powoływał się na cele strategiczne ZUS, które powinny prowadzić do rozwoju rozwiązań w
kie
runku narzędzi BPM, co w ocenie Izby wykracza poza ocenę zgodności opisu przedmiotu
zamówienia z wytycznymi ustawowymi. W wyłącznej gestii Zamawiającego pozostają
decyzje,
w jaki sposób osiągnąć cele, jak również czas w jakim zakłada dojście do rozwiązań
z
apewniających w stopniu satysfakcjonującym realizację potrzeb.
Co ważne rozwiązania proponowane przez Odwołującego prowadziłyby do podniesienia
kosztów zakupu, co mogłoby istotnie wpłynąć na losy tego postępowania. Podkreślenia
wymaga, że to obaj wykonawcy mają swobodę w wyborze ścieżki dojścia do celu
zamówienia oraz sposobu realizacji wymagań funkcjonalnych. Odwołujący poza wskazaniem
na długoterminowe walory wykorzystania nowoczesnych narzędzi nie podniósł innych
argumentów, które pozwoliłyby uznać, iż konieczne jest wprowadzenie wymagań
niefunkcjonalnych. Ewentualne cele biznesowe Wykonawcy nie mogą determinować oceny
czynności Zamawiającego, na którym spoczywa ciężar przygotowania postępowania w
sposób zapewniający zachowanie zasad uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców.
Ad. 3.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu zdezaktualizowały się.
W świetle powyższego odwołanie w całości zostało oddalone.
Sygn. akt 793/20.
Odwołujący podtrzymał w całości zarzuty, chociaż prowadzone modyfikacje w IWZ w części
odpowiadały jego żądaniom.
Ad.1
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1
Odwołujący uzasadniał brakiem wszystkich informacji
niezbędnych do przygotowania oferty, co było wynikiem wadliwego określenia terminów dla
odbioru AOM (Analityczny Opis Modyfikacji) i DT (Dokumentacja Techniczna). Odwołujący
żądał wydłużenia czasu na odbiór AOM (do 20 tygodni, nie wcześniej niż 8 tygodni od dnia
przekazania zatwierdzonej dokumentacj
i analitycznej Modyfikacji MO 567) oraz zmianę
terminu odbioru DT na 8 tygodni od daty odbioru AOM. Odwołujący wyjaśnił, iż składając
odwołanie znajdował się w trudnej sytuacji biznesowej, która wynikała z konieczności
wykonania pilnych prac na rzecz Zamaw
iającego, podyktowanych koniecznością wdrożenia
ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i
zwalczaniem COVID-
19 i innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji
kryzysowych („Umowa Specjalna”). Do realizacji Umowy Specjalnej Wykonawca musiał
skierować niemal cały zespół dedykowany uprzednio do realizacji Umowy Ramowej.
Wykonawca oczekiwał od Zamawiającego, iż ten dokona zmiany terminów realizacji
przedmiotu zamówienia, aby miały one miejsce już po zakończeniu krytycznych etapów z
Umowy Specjalnej. W odwołaniu, jak również narozprawia Odwołujący nie wykazał kiedy
miałyby zostać zakończone krytyczne etapy Umowy Specjalnej, wskazał natomiast, iż na
moment rozstrzygania o zarzucie sytuacja ta uległa poprawie.
Zama
wiający w ramach modyfikacji IWZ zmienił harmonogram realizacji (odbioru) produktu i
udostępnił dokumentację dla Modyfikacji MO567. Zamawiający utrzymał termin 12 tygodni
liczony od daty zawarcia Umowy Wykonawczej dla odbioru AOM (pierwotnie termin ten był
wspólny dla AOM i DT), skrócił terminy zastrzeżone dla Zamawiającego na czynności
odbiorowe i ustalił termin na odbiór DT w wymiarze 6 tygodni od daty odbioru AOM. Termin
12 tygodni na odbiór AOM pozostaje w takim samym stosunku procentowym do terminu na
odbiór całości modyfikacji, jak pracochłonność wykonania AOM do pracochłonności
wykonania całości zamówienia.
Odwołujący podtrzymał zarzut, gdyż modyfikacja nie doprowadziła do wydłużenia terminu na
odbiór AOM z 12 tygodni do 20 tygodni, a na odbiór DT do 8 tygodni liczonych od
przekazania zatwierdzonej dokumentacji analitycznej modyfikacji M0567.
Odnosząc się do tej podstawy zarzutów Izba uznała, iż żądania Odwołującego albo zostały
zaspokojone albo nie zostały wykazane jako zasadne w kontekście doprowadzenia do stanu
zgodności zapisów IWZ z art. 29 ust. 1 Ustawy.
Na wstępie należy zauważyć, iż samo zestawienie terminów odbioru prac mogło pierwotnie
czynić niemożliwym terminowe wykonanie DT, gdyż termin odbioru był ten sam jak dla
odbioru AOM. Nie ten jedn
ak element opisu IWZ miał stanowić rzeczywistą przeszkodę dla
złożenia oferty przez Odwołującego. Dopiero w piśmie procesowym oraz w stanowisku
ustnym na rozprawie Wykonawca przyznał, iż zasadność zarzutu na moment wniesienia
odwołania podyktowana była koniecznością wywiązania się z innych zobowiązań wobec
Zamawiającego (Umowy Specjalnej). Odwołujący musiał skierować do Zamawiającego
niemal cały zespół osobowy do wykonania pilnej modyfikacji i tym samym nie mógłby w
czasie, który pierwotnie wynikał z harmonogramu wykonać zamówienia, a tym samym
jedynym podmiotem, który mógłby złożyć ofertę pozostałby drugi podmiot, z którym
Zamawiający ma podpisaną umowę ramową.
Oddalając odwołanie Izba zobowiązana byłą uwzględnić fakt, iż Zamawiający dokonał
zmiany w harmo
nogramie, której skutki również odnosiły się do oceny żądań Odwołującego.
Odnosząc się do potrzeby wydłużenia terminu na odbiór AOM do 20 tygodni Odwołujący w
odwołaniu i na rozprawie nie przedstawił żadnego przekonującego dowodu, iż złożenie oferty
nie je
st możliwe. Samo odniesienie się do sytuacji biznesowej Wykonawcy nie było
wystarczającym argumentem na wykazanie, iż działania Zamawiającego mają na celu
wykluczenie Odwołującego z udziału w postępowaniu. Z wyjaśnień stron wynika, iż
Zamawiający zleca szereg modyfikacji, które wynikają z bieżących potrzeb, co oznacza, iż to
nie sytuacja dwóch podmiotów z którymi Zamawiający ma podpisane Umowy ramowe,
determinować powinna czynności w postępowaniu. Dyskusja na temat tego, czy celowym
było wszczynanie postępowania w momencie wybuchu pandemii w ocenie Izby ma
znaczenie irrelewantne dla istoty sprawy. Skoro Zamawiający udostępnił dokumentację dla
modyfikacji M0567, jak również rozdzielił terminy odbioru AOM i DT to tym samym upadła
podstawa zarzutu naruszenia ar
t. 29 ust. 1 Ustawy. Samo wydłużenie terminu na odbiór
pierwszego elementu AOM, może mieć w tej sytuacji wyłącznie znaczenie z punktu widzenia
możliwości organizacyjnych Odwołującego, wynikających ze stanu wykonania Umowy
Specjalnej. Jak sam przyznał na rozprawie, aktualnie jego sytuacja faktyczna uległa
poprawie.
Ponadto zmiana terminów odbioru, w tym dotyczącego odbioru DT powoduje, iż
obaj wykonawcy, którzy mają zawarte Umowy ramowe obiektywnie będą mieli takie same
warunki do wykonania Umowy wykonawczej
. W ocenie Izby, wyłącznie z uwagi na sytuację
Odwołującego, który aktualnie pozostaje zaangażowany w realizację pilnych modyfikacji
wywołanych stanem zagrożenia epidemiologicznego, nie można formułować zarzutu
preferowania drugiego podmiotu. Oczywistym je
st, że każdy z podmiotów musi mieć
zabezpieczone zaplecze osobowe do wykonania nowej umowy. Stan naruszenia przepisów
Ustawy nie może być determinowany jednostkową sytuacją danego podmiotu, która wynika z
faktu jego obecnego zaangażowania w inną umowę. Zamawiający nie preferuje drugiego
podmiotu, jak również nie dyskryminuje obiektywnie Odwołującego.
Ad. 2.
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 Ustawy wynika
ł on z oceny możliwości zapewnienia Startu
Produkcyjnego, który powiązany jest z potrzebą wykorzystania funkcjonalności wykonywanej
w ramach innej umowy wykonawczej (TS/271/64/19).
Zarzut nie sprowadzał się do braku
niezbędnych do przygotowania oferty dokumentów, a jedynie konieczności zabezpieczenia
wykonawcy na etapie realizacji umowy przed możliwym opóźnieniem w zakończeniu
modyfikacji powiązanej z modyfikacją, jaką obejmuje przedmiot zamówienia.
Należy w tym miejscu zauważyć, iż sam Start Produkcyjny stanowi wyłącznie punkt
początkowy i nie determinuje samego zakresu prac ujętych modyfikacją, stąd wnioski o
niedostatecznym opisie przedmiotu zamówienia, czy też braku możliwości złożenia oferty,
nie mogły być przyjęte jako potwierdzone. Co ważne Zamawiający zmienił termin Startu
Produkcyjnego wskazując, iż rozpocznie się on do 2 dni roboczych od daty odbioru pakietów
instalacyjnych. Z kolei termin odbioru pakietów instalacyjnych wynosi 3 dni robocze od daty
odbioru oprogramowania dedykowanego, który wynosi 8 tygodni od daty odbioru PTA. PTA
odebrane zostanie w terminie 6 tygodni od daty odbioru AOM, a termin odbioru tego
ostatniego rezultatu prac wynosi 12 tygodni od daty zawarcia Umowy Wykonawczej.
Zamawiający w wyjaśnieniach z dnia 20.05.2020 r. (odpowiedź na pytanie nr 32) przyjął, iż
do momentu wdrożenia modyfikacji realizowanej w ramach Umowy Wykonawczej
T
Z/271/64/19 nie będzie możliwości wykorzystania funkcjonalności w zakresie
pełnomocnictwa.
W Umowie ramowej zawartej z Odwołującym w art. 16 wskazane zostały zasady zmiany
Umowy ramowej i Umów wykonawczych. Zamawiający przewidział możliwość zmiany
Umowy wykonawczej w wymienionych w ust. 10 przypadkach. W odniesieniu do terminu
wykonania możliwość zmiany została wskazana m.in., gdy wyniknie „z realizacji innych
umów, których przedmiotem jest rozwój Infrastruktury techniczno-systemowej albo dostawa,
rozwój lub wdrożenie Oprogramowania użytkowego, co powoduje czasowe wstrzymanie
realizacji Umowy wykonawcze
j lub konieczność dostosowania Modyfikacji do zmian
Infrastruktury techniczno-systemowej lub Oprogramowaniu
użytkowym, wprowadzonych na
podstawie tych umów”. Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu na brak przestrzegania
przez Zamawiającego zapisów Umów ramowych i brak akceptacji dla wniosków o zmianę
umów wykonawczych, gdy występowały sytuacja opisane w art. 16 ust. 10 Umowy Ramowej.
Nie było zatem podstaw do zakwestionowania istnienia mechanizmu pozwalającego na
zmianę terminu Startu Produkcyjnego.
Ad. 3.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu nie występowały.
Ad. 4.
Naru
szenie art. 29 ust. 1 Ustawy wynikać miało z braku precyzyjnego i jasnego określenia
przedmiotu zamówienia. W odwołaniu Wykonawca przykładowe wymagania, które wymagają
doprecyzowania w zakresie wskazanym. W piśmie procesowym Odwołujący odniósł się do
zmian
y dokonanych w dniu 20.05.2020 r., które w jego ocenie nadal nie czyniły zadość
żądaniom, gdyż zarówno w załączniku nr 11, jak i załączniku nr 12a, ani w pozostałej części
IWZ Zamawiający nie określił, jaki będzie zakres zleceń oraz zakres wywoływanych tymi
zleceniami funkcji (odpowiedzi na zlecenie). Odwołujący szczegółowo odniósł się do
wprowadzonych zmian, w tym zdefiniowanych 80 typów zleceń (i odpowiedzi).
W ocenie Izby zaistniała po wprowadzonych zmianach postanowień IWZ sytuacja nie
pozwalała odnieść się merytorycznie do omówionych szeroko w piśmie procesowym
Odwołującego zarzutów. Prowadziłoby to do rozszerzenia podstawy zarzutu
sformułowanego na moment złożenia odwołania.
Zamawiający dokonał modyfikacji wprowadzając załącznik nr 12a, w którym uszczegółowił
opis integracji. Ponieważ Odwołujący w odwołaniu bardzo ogólnie odniósł się do braków w
opisie, nie było możliwe ustalenie, jakich innych informacji Wykonawca oczekiwał składając
odwołanie. Miało to ten skutek, iż rozpoznając zarzut Izba nie mogła przyjąć nowych
okoliczności wykraczających poza podstawę faktyczną zarzutu. Gdyby nawet przyjąć, iż w
części zmiany nie spełniają żądań Wykonawcy, to właściwym trybem ich zmiany byłoby
złożenie nowego odwołania.
Ad. 5.
Odwołujący przyznał, iż zmiana dokonana w IWZ spełnia jego żądania, a tym samym
okoliczności stanowiące podstawę zarzutu przestały istnieć.
W świetle powyższego odwołania podlegały w całości oddaleniu na podstawie art. 192 ust. 1
Ustawy.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz
art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4
Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu
o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238. ze zm.
). Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach
połączonych do wspólnego rozpoznania przez Odwołujących się oraz koszty Zamawiającego
poniesione w związku z wynagrodzeniem pełnomocników w sprawie KIO 770/20 i KIO
793/20 i obciążyła nimi stronę Odwołującą.
Przewodniczący: ……………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 736/20 z dnia 2020-07-10
- Sygn. akt KIO 726/20 z dnia 2020-07-07
- Sygn. akt KIO 1042/20 z dnia 2020-07-07
- Sygn. akt KIO 769/20 z dnia 2020-07-02
- Sygn. akt KIO 670/20 z dnia 2020-07-02
