eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2021Sygn. akt: KIO 1859/21
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2021-07-21
rok: 2021
sygnatury akt.:

KIO 1859/21

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Emilia Garbala Protokolant: Szymon Grzybowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2021
r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 23 czerwca 2021 r. przez wykonawcę
ERBUD OPERATIONS sp. z o.o., Jasionka 942, 36-002 Jasionka,


w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Szpital Specjalistyczny im. Ludwika
Rydygiera w Krakowie sp. z o.o.,
Os. Złotej Jesieni 1, 31-826 Kraków,

przy
udziale
wykonawcy
Firma
Remontowo-
Budowlana „CEGIEŁKA” A. P.,
ul. Gdowska 15, 32-020 Wieliczka
,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego,


orzeka:

1. oddal
a odwołanie,


2.
kosztami postępowania obciąża odwołującego: ERBUD OPERATIONS sp. z o.o.,
Jasionka 942, 36-002 Jasionka, i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie:
dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego: ERBUD
OPERATIONS sp. z o.o., Jasionka 942, 36-002 Jasionka,
tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od odwołującego: ERBUD OPERATIONS sp. z o.o., Jasionka 942, 36-002
Jasionka, na rzecz
zamawiającego: Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera
w Krakowie sp. z o.o., Os. Złotej Jesieni 1, 31-826 Kraków, kwotę 1 800 zł 00 gr (jeden
tysiąc osiemset złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia jednego
pełnomocnika.

KIO 1859/21

Stosownie do art. 579 ust. 1 i ar
t. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zam
ówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący: …………………………

KIO 1859/21

Sygn. akt KIO 1859/21
UZASADNIENIE


Zamawiający – Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera w Krakowie sp. z o.o.,
Os. Złotej Jesieni 1, 31-826 Kraków,

prowadzi w trybie podstawowym bez negocjacji,
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.

„Roboty budowlano-instalacyjne
polegające na modernizacji pomieszczeń Oddziału Neurologii i Udarów Mózgu z
Pododdziałem Udarów Mózgu wraz z pomieszczeniami", numer referencyjny: 128/ZP/2021.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu
24.05.2021 r., nr 00062154.
Pismem z dnia 18.06.2021
r. zamawiający poinformował o wyborze jako
najkorzystniejszej oferty wykonawcy Firma Remontowo-
Budowlana „CEGIEŁKA” A. P.

W dniu 23.06.2021
r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawcy ERBUD OPERATIONS sp. z o.o., Jasionka 942, 36-002 Jasionka (dalej:
„odwołujący”), w którym odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1)
w odniesieniu do czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy Firma
Remontowo-
BudowIana „Cegiełka” A. P.:
▪ naruszenie art.
239 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz.
1129
), zwanej dalej: „ustawą Pzp”, poprzez wybór jako najkorzystniejszej oferty
wykonawcy Firma Remontowo-
Budowlana Cegiełka A. P., w sytuacji gdy oferta tego
wyk
onawcy powinna zostać odrzucona,
▪ naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
wykonawcy Firma Remontowo-
Budowlana Cegiełka A. P., w sytuacji gdy oferta tego
wykonawcy zawiera błędy w obliczeniu ceny z uwagi na zastosowanie nieprawidłowej
stawki podatku VAT w tej ofercie,
▪ naruszenie art. 146a pkt 1 w zw. z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 2
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa VAT”)
poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że wykonawca Firma Remontowo-Budowlana
Cegiełka A. P. zastosował prawidłową stawkę 23% podatku VAT na przedmiot
świadczenia objęty ofertą, podczas gdy świadczenie wynikające z oferty tego wykonawcy
obejmuje również dostawę i montaż paneli nadłóżkowych oraz dostawę i montaż instalacji
gazów medycznych, a więc świadczeń w stosunku do których wykonawca powinien
zastosować stawkę 8% podatku VAT,
▪ w konsekwencji naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez nieuzasadnione
przyjęcie, że oferta ww. wykonawcy nie zawiera błędu w obliczeniu ceny i poprzez
nieuzasadnione zaniechanie odrzucenia tej oferty,
KIO 1859/21

▪ naruszenie art. 16 pkt 1 oraz art. 17 ust. 2 ustawy Pzp poprzez prowadzenie przez
zamawiającego postępowania w sposób naruszający zasady uczciwej konkurencji oraz
równego traktowania wykonawców, a w konsekwencji dokonanie wyboru
najkorzystniejszej w sposób wadliwy i udzielenie zamówienia wykonawcy, którego oferta
została wybrana w sposób niezgodny z przepisami ustawy,
2) w odniesieniu do zaniechania przez z
amawiającego czynności odrzucenia ofert
wykonawców: (a) Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P., (b) JTB sp. z o.o., (c)
WODPOL s
p. z o.o. ze względu na błąd w obliczeniu ceny w każdej z tych ofert:
▪ naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia ofert
wykonawców (a) Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P., (b) JTB Sp. z o.o., (c)
WODPOL Sp. z o.o., w sytuacji
gdy oferta każdego z tych wykonawców zawiera błędy w
obliczeniu ceny z uwagi na zastosowanie nieprawidłowej stawki podatku VAT w każdej z
tych ofert,
▪ naruszenie art. 146a pkt 1 w zw. z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 2
ustawy
VAT poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że wykonawca (a) Firma Remontowo-
BudowIana „Cegiełka” A. P., (b) JTB Sp. z o.o., (c) WODPOL Sp. z o.o. zastosował
prawidłową stawkę 23 % podatku VAT na przedmiot świadczenia objęty ofertą, podczas
gdy świadczenie wynikające z oferty każdego z tych wykonawców obejmuje również
dostawę i montaż paneli nadłóżkowych oraz dostawę i montaż instalacji gazów
medycznych, a więc świadczeń w stosunku do których każdy z ww. wykonawców
powinien zastosować stawkę 8% podatku VAT,
▪ w konsekwencji naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez nieuzasadnione
przyjęcie, że oferty ww. wykonawców nie zawierają błędu w obliczeniu ceny i poprzez
nieuzasad
nione zaniechanie odrzucenia każdej tych ofert;
3)
w odniesieniu do zaniechania czynności wezwania wykonawców (a) Firma Remontowo-
BudowIana „Cegiełka” A. P., (b) JTB Sp. z o.o., (c) WODPOL Sp. z o.o. do udzielenia
wyjaśnień w przedmiocie przyczyn zastosowania przez tych wykonawców przyjętej przez
nich stawki podatku VAT:
▪ naruszenie art. 223 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez brak wezwania wskazanych wykonawców
do udzielenia wyjaśnień w przedmiocie przyczyn zastosowania przyjętych przez tych
w
ykonawców stawek 23% podatku VAT, mimo że przedmiot świadczenia wynikający z
oferty każdego z tych wykonawców obejmuje dostawę i montaż paneli nadłóżkowych oraz
dostawę i montaż instalacje gazów medycznych, a więc świadczeń w stosunku do których
każdy z ww. wykonawców powinien zastosować stawkę 8% podatku VAT.
W
szczególności odwołujący podniósł, co następuje.
„W pierwszej kolejności Odwołujący wskazuje, że w przedmiotowej sprawie
Zamawiający w postępowaniu przetargowym nie wskazał wykonawcom ubiegającym się o
KIO 1859/21

udzielenie zamówienia prawidłowej stawki podatku VAT niezbędnej do przyjęcia przez
wykonawców w ramach składania ofert. Zamawiający poinformował jedynie w pkt XV SWZ,
że „stawka podatku VAT musi być wyszczególniona w osobnej rubryce”. (…)
Przyjęcie przez wykonawcę Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P.,
a także wykonawcę JTB Sp. z o.o. oraz wykonawcę WODPOL Sp. z o.o., nieprawidłowej
stawki podatku VAT, stanowi błąd w obliczeniu ceny, o którym mowa w art. 226 ust. 1 pkt 10
PZP, który powinien skutkować odrzuceniem każdej z tych ofert. (…)
Wykonanie przedmiotowego zamówienia nie może być rozliczone całościowo
w oparciu o jednolitą stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Zgodnie bowiem z Programem
Funkcjonalno-
Użytkowym, stanowiącym załącznik nr 1 do SWZ, przedmiot zamówienia
obejmuje nie tylko wykonanie robót budowlanych, ale również dostawę i montaż:
1.
Instalacji gazów medycznych — strona 26 28 PFU;
2.
Paneli nadłóżkowych — strona 50 PFU.
(…) Powyższe oznacza, że dla robót budowlanych wchodzących w skład przedmiotu
zamówienia wykonawca Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P. powinien ustalić
stawkę VAT w wysokości 23%, a dla świadczenia polegającego na dostawie ww. paneli
nadłóżkowych oraz instalacji gazów medycznych, stawkę VAT w wysokości 8%.
Bezspornym jest
bowiem, że zarówno panele nadłóżkowe, jak i instalacje gazów
medycznych, stanowią wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, co
oznacza, że podlegają one opodatkowaniu, zgodnie z przepisami, ustawy VAT stawką 8%
VAT.
W myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy VAT podstawowa stawka podatku
wynosi 23%, natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy VAT dla
towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku VAT wynosi 8%.
W pozycji 105 Załącznika nr 3 do ustawy VAT przewidziano, że dostawa wyrobów
medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na
terytorium Polski opodatkowana jest stawką VAT 8%. Takim wyrobem medycznym jest bez
wątpienia wyposażenie szpitalne

wyszczeg
ólnione w PFU, tj. panele nadłóżkowe oraz
instalacje gazów medycznych. (…)
Świadczenia polegające na dostawie i montażu paneli nadłóżkowych oraz na
dostawie i montażu instalacji gazów medycznych nie są powiązane ze świadczeniem
po
legającym na wykonaniu robót budowlanych, w taki sposób aby tworzyły jedno,
nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
Wręcz przeciwnie, świadczenia te mają charakter samoistny i mogłyby stanowić przedmiot
odrębnego zamówienia. (…)
Wskazany w części A uzasadnienia błąd w obliczeniu ceny poprzez przyjęcie stawki
podatku VAT niezgodnej z ww. przepisami ustawy VAT popełnili również, poza wykonawcą
którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza (Firma Remontowo-Budowlana
KIO 1859/21

„Cegiełka” A. P.), pozostali wykonawcy, tj.:
- wykonawca JTB Sp. z o.o.,
- wykonawca WODPOL sp. z o.o.
Każdy ze wskazanych wykonawców przyjął w ofercie, że stawka podatku VAT wynosi
23% i obliczył łączną cenę oferty brutto w przeliczeniu o wskazaną stawkę. (…)
Zamawiający jako podmiot prowadzący postępowanie przetargowe jest zobowiązany
do zweryfikowania, czy poszczególni wykonawcy składający oferty przyjęli prawidłowe stawki
podatku VAT. Brak dokonania przez Zamawiającego wskazanej weryfikacji stanowi
naruszenie przez Zamawiającego obowiązujących przepisów, a nadto skutkuje tym, że
w postępowaniu przetargowym oceniane są przez Zamawiającego nieporównywalne oferty.
(…) Powyższe oznacza, że w przypadku, jeżeli Zamawiający nie wskazał
wykonawcom stawki podatku VAT niezbędnej do przyjęcia w postępowaniu przetargowym,
to w takim przypadku zobowiązany był do zweryfikowania stawek podatku VAT przyjętych
przez wykonawców i odrzucić oferty z błędnie przyjętymi stawkami podatku VAT, jako oferty
zawierające błąd w obliczeniu ceny. W przedmiotowej sprawie Zamawiający takiej weryfikacji
faktycznie nie przeprowadził, albowiem wyboru najkorzystniejszej oferty dokonał oceniając i
porównując w tym zakresie oferty różniące się pomiędzy sobą w zakresie przyjętych stawek
podatku VAT (oferta Odwołującego różni się w zakresie stawki podatku wad od ofert
pozostałych wykonawców). Brak dokonania przez Zamawiającego tych czynności oznacza
natomiast doprowadzenie przez Zamawiającego do sytuacji, w której na potrzeby
rozstrzygnięcia postępowania przetargowego dokonał oceny nieporównywalnych ofert. (…)”
W związku z powyższym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1)
unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy Firma
Remontowo-
Budowlana „Cegiełka” A. P.,
2)
odrzucenia ofert wykonawców: Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P., JTB sp. z
o.o., WODPOL s
p. z o.o. ze względu na błąd w obliczeniu ceny w każdej z tych ofert,
3) ewentualnie w
ezwania wykonawców: Firma Remontowo-Budowlana „Cegiełka” A. P., JTB
sp. z o.o., WODPOL s
p. z o.o. do udzielenia wyjaśnień co do przyczyn zastosowania
przez każdego z tych wykonawców stawek podatku VAT i odrzucenia ofert tych
wykonawców w przypadku zaistnienia podstaw po udzieleniu wyjaśnień,
4) dokonania wyboru oferty o
dwołującego jako oferty najkorzystniejszej.

Pismem z dnia 24.06.2021 r. zamawiający złożył wniosek o uchylenie zakazu
zawarcia umowy
do czasu ogłoszenia przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego
postępowanie odwoławcze. Postanowieniem z dnia 28.06.2021 r. (sygn. akt KIO/W 64/21)
Izba uchyliła zakaz zawarcia umowy.
Pismem z dnia 25.06.2021 r. wykonawca Firma Remontowo-
Budowlana „CEGIEŁKA”
KIO 1859/21

A. P., ul. Gdowska 15, 32-020 Wieliczka
(dalej: „przystępujący”), zgłosił przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. Izba stwierdziła, że przystąpienie
zostało dokonane skutecznie.

Pismem z dnia 14.07.2021 r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której
wniósł o jego oddalenie.
Pismem z dnia 19.07.2021 r. odwołujący przedstawił swoje dodatkowe stanowisko
w sprawie.
Pismem z dnia 20.07.2021 r. przystępujący odniósł się do jednego z argumentów
odwołującego.
Pismem z dnia 20.07.2021 r. zamawiający przedstawił swoje dodatkowe stanowisko
w sprawie.

W trakcie rozprawy strony
podtrzymały swoje stanowiska.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje.

Przedmiotem zamówienia są roboty budowlano-instalacyjne polegające na "Modernizacji
pomieszczeń Oddziału Neurologii i Udarów Mózgu z Pododdziałem Udarów Mózgu wraz z
pomieszczeniami zapewniającymi diagnostykę stwardnienia rozsianego oraz leczenia
pacjentów w ramach programów lekowych oraz rehabilitację dzienną - budynek główny,
piętro 11, segment B1, B2, B3 wraz z modernizacją holu windowego w segmencie B2,
w Szpitalu Specjalistycznym im. Ludwika Rydygiera sp. z o.o. zlokalizowanego w Krakowie
os. Złotej Jesieni 1, na działce nr 3/9, obr. 008, Nowa Huta.

W pkt XV.1.3) specyfikacji warunków zamówienia (dalej: swz”) zamawiający wskazał,
że „stawka podatku VAT musi być wyszczególniona w osobnej rubryce”.

W programie funkcjonalno-
użytkowym (dalej: „PFU”) zamawiający w pkt 1.3.2.2.
wymienił 12 projektów wykonawczych, jakie muszą być wykonane w ramach niniejszego
zamówienia, w tym: projekt instalacji gazów medycznych rozprowadzających tlen medyczny,
sprężone powietrze i instalację próżni wraz z ich monitoringiem w poziomie 11 piętra.
W pkt 4.11.3.6. PFU zamawiający opisał wymagania w zakresie instalacji gazów
medycznych.
W pkt 1.11.3
.7. PFU zamawiający wskazał, że do podstawowego wyposażenia do
dostawy i zamontowania przez w
ykonawcę należą m.in. panele nadłóżkowe pojedyncze w
salach chorych, zgodnie z opisem szczegółowym w dalszej części opracowania. W pkt
KIO 1859/21

2.10.1. PFU zamawiający opisał panel nadłóżkowy jednostanowiskowy o długości 160 cm.

W formularzu ofertowym
było miejsce na wpisanie jedynie łącznej ceny oferty netto,
stawki podatku VAT i
łącznej ceny oferty brutto. Wskazanie analogicznych informacji było
wymagane w
§ 3 ust. 1 projektu umowy.

W postępowaniu złożono 4 oferty. Przystępujący i dwaj pozostali wykonawcy, których
oferty znalazły się na drugim i trzecim miejscu w rankingu ofert, wskazali w ofertach jednolitą
stawkę podatku VAT w wysokości 23% dla całego zamówienia. Odwołujący w miejscu na
wpisanie stawki podatku VAT wpisał w ofercie: „23% i 8%”.

Pismem z dnia 18.06.2021 r. zamawiający poinformował o wyborze jako
najkorzystniejszej oferty wykonawcy Firma Remontowo-
Budowlana „CEGIEŁKA” A. P.

P
o wniesieniu odwołania, pismem z dnia 24.06.2021 r. zamawiający złożył wniosek
o uchylenie zakazu zawarcia umowy do czasu ogłoszenia przez Izbę wyroku lub
postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze. Postanowieniem z dnia 28.06.2021 r.
(sygn. akt KIO/W 64/21) Izba
uchyliła zakaz zawarcia umowy. W dniu 01.07.2021 r.
zamawiający zawarł z przystępującym umowę w sprawie niniejszego zamówienia.

Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając na rozprawie złożone odwołanie
i uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy,
zważyła, co następuje.


Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 1 ustawy Pzp, tj. istnienie po
stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość poniesienia przez
niego szkody z uwagi na kwestionowane zaniechania zamawiającego.
Ponadto Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych
skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp.

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp, z
amawiający odrzuca ofertę, jeżeli:
10)
zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu.
Zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy Pzp w
toku badania i oceny ofert zamawiający może
żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert oraz przedmiotowych
środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń. Niedopuszczalne
jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej
KIO 1859/21

oferty oraz, z uwzględnieniem ust. 2 i art. 187, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 usta
wy o podatku od towarów i usług
(t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), stawka podatku d
la towarów i usług wymienionych
w załączniku nr 3 do tej ustawy wynosi 8%. W załączniku nr 3 w poz. 13 wymienione są
wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych
(Dz.U. z 2019 r. poz. 175, 447 i 534) dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.

W niniejszej sprawie przedmiotem sporu jest to, czy uczestniczący w postępowaniu
wykonawcy powinni byli za
stosować jednolitą stawkę podatku VAT w wysokości 23%, czy
też dwie odrębne stawki: 8% dla wyrobów medycznych, czyli instalacji gazów medycznych i
paneli nadłóżkowych oraz 23% dla pozostałej części zamówienia.

Zgodnie z orzecznictwem powoływanym przez obie strony postępowania
odwoławczego, zasadą jest odrębne opodatkowywanie świadczeń. Wynika to m.in.
z orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie w sprawie C-349/96 (Card
Protection Plan Ltd), w którym ETS stwierdził, że co do zasady każde świadczenie usług
powinno być traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, niemniej jednak
świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie
powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż mogłoby to skutkować naruszeniem całego
systemu opodatkowania.
Trybunał stwierdził też, że: "świadczenie jednolitej usługi ma
miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany
za tworzący świadczenie (usługę) główne, podczas gdy jeden lub więcej elementów mogą
być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same
konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być
uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu
samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej".
Podobnie w sprawie C-41/04 (Levob Verzekeringen)
Trybunał orzekł, że:
„19. Jak to wynika z orzecznictwa Trybunału, jeżeli transakcja składa się z zespołu
świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich
dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia, po pierwsze, czy są to dwa lub
więcej niż dwa świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w
tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako
świadczenie usług (zob. podobnie wyrok z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-
Gelting Linien, Rec. str. I-2395, pkt 12-14, oraz ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 28 i 29).

KIO 1859/21

20.
Mając na uwadze dwie okoliczności, a mianowicie że po pierwsze, z art. 2 ust. 1 szóstej
dyrektywy wynika, iż każda czynność powinna być zwykle uznawana za odrębną i
niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie
gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności
systemu podatku VAT, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów
charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza
konsu
mentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń
głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt
29).
21.
W kwestii tej Trybunał orzekł, że mamy do czynienia z jednym świadczeniem, zwłaszcza
w
przypadku, gdy kilka elementów powinno zostać uznanych za konstytutywne dla
świadczenia głównego, podczas gdy, przeciwnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być
postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny
świadczenia głównego (ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 30, oraz wyrok z dnia 15 maja 2001 r.
w sprawie C-34/99, Primback, Rec. str. I-3833, pkt 45).
22.
Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane
przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako
przeciętny konsument, są tak
ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie
gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.”
Z orzeczeń Trybunału wynika zatem, że co do zasady, nawet jeśli świadczenie
składające się z kilku czynności jest przeznaczone dla jednego nabywcy, to każde z nich
powinno być traktowane odrębnie, co oznacza także ich odrębne opodatkowanie. Wyjątek
dotyczy sytuacji, gdy świadczenia te są ze sobą nierozerwalnie połączone w taki sposób, że
z gospodarczego punktu widzenia ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W takim
przypadku, zdaniem Trybunału, świadczenie pomocnicze dzieli los prawny świadczenia
głównego.
Powyższe stanowisko Trybunału podsumował m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Poznaniu w wyroku z dnia 15 marca 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 951/10
), w którym
stwierdzono: „Biorąc powyższe rozstrzygnięcia pod uwagę, należy podzielić pogląd, że
świadczenie złożone (kompleksowe) będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja
poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie
miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń
pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze
skorzy
stanie) ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania
ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w
sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia
nabywcy -
wówczas świadczenia takie powinny być raczej traktowane jako dwa niezależnie
KIO 1859/21

opodatkowane świadczenia. (por. T Michalik VAT. Komentarz, Wydanie 7, 2010 r.).”

W świetle wyżej wskazanego orzecznictwa, Izba stwierdziła, że w niniejszej sprawie
zacho
dzi sytuacja, w której instalacja gazów medycznych oraz montaż paneli nadłóżkowych
stanowi świadczenie pomocnicze do świadczenia podstawowego, jakim jest modernizacja
oddziału szpitala. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że celem udzielenia niniejszego
zamówienia jest całościowa modernizacja oddziału szpitalnego, zmierzająca do poprawy
warunków leczenia i przebywania pacjentów na tym oddziale oraz usprawnienia pracy
personelu szpitala. Środkiem do osiągnięcia tego celu jest zarówno wykonanie w salach
chorych, salach zabiegowych i innych pomieszczeniach wszystkich wskazanych w PFU
robót budowlanych rozbiórkowych, konstrukcyjnych, elektrycznych, sanitarnych czy
teletechnicznych, jak i instalacja
gazów medycznych oraz montaż paneli nadłóżkowych.
Wszystkie t
e prace składają się na osiągnięcie celu, jakim jest poprawa warunków na
modernizowanym oddziale.
O powyższym świadczy także treść PFU, w którym instalacja gazów medycznych i
montaż paneli nadłóżkowych są wymienione wśród wszystkich pozostałych robót bez ich
specjalnego wyodrębniania (np. pkt 1.5.1.3. Roboty sanitarne, m.in.: Instalacje gazów
medycznych, zawarty w pkt 1.5. Zakres robót budowlano-instalacyjnych do wykonania).
Z punktu widzenia nabywcy świadczenia, czyli zamawiającego, jak i z punktu
widzeni
a ekonomicznego, wszystkie ww. prace stanowią całość służącą jednemu celowi.
W szczególności nie byłoby zasadne z punktu widzenia zamawiającego wykonanie
modernizacji oddziału szpitala w zakresie robót budowlanych, a następnie instalowanie
g
azów medycznych w dopiero co wykończonych ścianach poprzez wykuwanie bruzd
instalacyjnych.
Takie rozdzielenie robót byłoby bezzasadne ze względów organizacyjnych i
niepotrzebnie przedłużałoby wszystkie prace. Tym samym z punktu widzenia celu, jaki
zamierza
osiągnąć zamawiający, roboty budowlane służące modernizacji oddziału, jak i
instalacja gazów medycznych i montaż paneli nadłóżkowych, stanowią całość, a ich
rozdzielenie byłoby sztuczne. Teoretycznie można też prace w zakresie instalacji gazów i
paneli wy
konać w trakcie trwających robót budowlanych, ale pomijając trudności dotyczące
koordynacji przez zamawiającego zadań różnych wykonawców, przede wszystkim takie
rozwiązanie jedynie podkreśla sztuczność rozdzielania ww. prac. Skoro bowiem dla
uzyskania jak najlepszego efektu przedmiotowego, ekonomicznego i organizacyjnego,
powinny być one wykonywane w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w tym samym
celu, to rozdzielanie ich ma charakter sztuczny.
Kompleksowości przedmiotowego zamówienia nie przeczy również to, że instalację
gazów medycznych będzie musiał prawdopodobnie wykonać uprawniony do certyfikacji
podwykonawca.
Wielokrotnie zamówienia publiczne są udzielane w zakresie, który wymaga
KIO 1859/21

lub umożliwia powierzenie części prac podwykonawcom. Nie oznacza to automatycznie, że
w każdym przypadku zamówienie wykonywane z udziałem podwykonawcy nie tworzy
nierozerwalnej całości. Jak wynika z wyżej powołanych orzeczeń, dla oceny tego, czy
świadczenie ma charakter kompleksowy, znaczenie ma wzajemna relacja między
c
zynnościami składającymi się na to świadczenie. W przedmiotowej sprawie bez instalacji
gazów medycznych i montażu paneli nadłożkowych cel w postaci poprawy warunków
leczenia i pracy na oddziale szpitala nie zostanie osiągnięty w pełni, zatem istniejąca między
nimi relacja wskazuje na to, że tworzą one całość.
W związku z powyższym Izba stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie roboty
budowlane wykonywane w celu modernizacji oddziału szpitala stanowią świadczenie
podstawowe, a instalacja gazów medycznych i montaż paneli nadłóżkowych – świadczenie
pomocnicze, dzięki któremu możliwe jest lepsze wykorzystanie świadczenia podstawowego.
Lepsze wykorzystanie polega w tym wypadku na tym, że cel, jakim jest poprawa warunków
na oddziale, zostanie osiągnięty w pełni, tj. nie tylko przez poprawę warunków bytowych, ale
też poprawę warunków leczenia pacjentów i pracy personelu, gdyż zostanie także
unowocześniona instalacja gazów medycznych. Rozdzielenie ww. prac, jak już wyżej
wskazano, miałoby charakter sztuczny.
W konse
kwencji należy uznać, że skoro instalacja gazów medycznych i montaż
paneli nadłóżkowych stanowią w tym wypadku świadczenie pomocnicze, to zgodnie z wyżej
powołanym orzecznictwem – dzielą los prawny świadczenia podstawowego. Tym samym
właściwe jest zastosowanie dla nich takiej samej stawki podatku VAT, jak dla świadczenia
podstawowego, tj. stawki 23%.
Oznacza to, że wskazani w odwołaniu wykonawcy nie
dopuścili się błędu w obliczeniu ceny stosując jednolitą stawkę podatku VAT.

Jednocześnie odnosząc się do argumentów odwołującego, w pierwszej kolejności
należy zauważyć, że rzeczywiście w wyroku z dnia 30.10.2020 r., sygn. akt KIO 2582/20,
wydanym na
skutek wniesienia odwołania przez odwołującego, Izba orzekła o prawidłowości
zastosowania osobnych stawek poda
tku VAT w wysokości 23% i 8%. Należy jednak
zauważyć, że w wyroku tym Izba jasno stwierdziła, że: „Rozpoznając przedmiotową sprawę
Izba m
iała na uwadze, że Zamawiający w opracowanej i przekazanej wykonawcom
dokumentacji postępowania wyraźnie wyodrębnił część zamówienia obejmującą dostawę
paneli nadłóżkowych. Dostawa i montaż paneli nadłóżkowych zostały osobno wskazane
w definicji inwestycji w §1 projektu umowy (Załącznik nr 4 do SIWZ). W formularzu Oferta
(Załącznik nr 2 do SIWZ) Zamawiający zobowiązał wykonawców do złożenia oświadczenia
co do oferowanego okresu gwarancji oraz rękojmi za wady osobno dla paneli nadłóżkowych i
osobno dla robót budowlanych (analogiczne informacje zostaną umieszczone w §2 ust. 3
projektu umowy). Zamawiający utworzył też osobny formularz obejmujący wyłącznie panele
KIO 1859/21

nadłóżkowe – Oferta cenowo-techniczna (Załącznik nr 3 do SIWZ), w którym wykonawcy
ubiegający się o udzielenie zamówienia zobowiązani byli nie tylko podać parametry
oferowanych paneli nadłóżkowych, ale także złożyć oświadczenie o ofercie cenowej
z rozbiciem na cenę jednostkową netto, wartość netto, stawkę VAT i wartość brutto.
Zamawiający zobowiązał zatem wykonawców do osobnej wyceny tej części zamówienia”.
Tym samym stan faktyczny
w sprawie KIO 2582/20 nie był tożsamy ze stanem faktycznym
w przedmiotowej sprawie, w której ani pod względem ceny, ani przedmiotu zamówienia,
instalacja gazów medycznych i montaż paneli nadłóżkowych nie zostały w żaden sposób
wyodrębnione.
Izba podziel
a przy tym stanowisko odwołującego, zgodnie z którym instalację gazów
medycznych i montaż paneli nadłóżkowych można teoretycznie wydzielić z pozostałych
robót składających się na modernizację oddziału szpitala. Jak jednak wskazano wyżej,
z punktu widzenia celu udzielania przez zamawiającego niniejszego zamówienia, tj. poprawy
waru
nków na modernizowanym oddziale, takie rozdzielenie tych prac byłoby sztuczne.
Instalacja gazów i montaż paneli ma bowiem w tym wypadku charakter świadczenia
pomocniczego, które służy lepszemu wykorzystaniu świadczenia podstawowego,
tj. lepszemu wykorzystaniu zmodernizowanych pomieszczeń dla dobra pacjentów i
personelu, nie
ma zaś charakteru świadczenia, które bez żadnej szkody dla świadczenia
podstawowego może być wykonywane zupełnie odrębnie.

Reasumując, Izba stwierdziła, że świadczenie objęte przedmiotowym zamówieniem
ma charakter kompleksowy i w związku z tym ma do niego zastosowanie jedna stawka
podatku VAT. Tym samym nie odr
zucając ofert trzech wykonawców wskazanych
w odwołaniu, zamawiający nie naruszył art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego art. 223 ust. 1 ustawy Pzp, Izba uznała, że
wobec treści opisu przedmiotu zamówienia, zamawiający nie miał podstaw do powzięcia
wątpliwości co do stawki podatku VAT, jaka powinna być zastosowana w przedmiotowym
postępowaniu, a w konsekwencji nie miał obowiązku wzywać wykonawców do złożenia
wyjaśnień w tym zakresie. Dlatego Izba stwierdziła, że nie potwierdził się też zarzut
naruszenia art. 223 ust. 1 ustawy Pzp.

Izba uznała za nieprzydatny dowód w postaci kopii oferty spółki Linde Gaz Polska
złożony przez odwołującego na rozprawie na okoliczność potwierdzenia, że instalacja gazów
medycznych, a nie tylko sam gaz, jest wyrobem medycznym objętym stawką 8% VAT.
Analogicznie Izba oceniła dowody dołączone przez zamawiającego do pisma z dnia
20.07.2021 r. w postaci kopii umowy zawartej z Linde Gaz Polska sp. z o.o. oraz faktury za
KIO 1859/21

dostarczony tlen medyczny.
Izba uznała ww. dowody za nieprzydatne, ponieważ ich treść nie
wpływa na te wyżej wskazane okoliczności faktyczne i prawne, które przesądzają o sposobie
rozstrzygnięcia sprawy przez Izbę.

Wobec powyższego, Izba postanowiła jak w sentencji wyroku, orzekając na
podstawie art. 552 ust. 1, art. 553 i art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 574
ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy
§ 8 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b)
rozporządzenia w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego,
ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r.
poz. 2437).
Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z § 5 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia
do kosztów postępowania odwoławczego zalicza się wynagrodzenie i wydatki jednego
pełnomocnika, jednak nieprzekraczające łącznie kwoty 3600 zł. Zamawiający złożył faktury
tytułem wynagrodzenia dwóch pełnomocników i z faktur tych wynika, że przewidziana w nich
kwota
została podzielona po połowie między ww. pełnomocników. Z uwagi zatem na fakt, że
w ww. przepisie mowa jest jedynie o wynagrodzeniu jednego pełnomocnika, Izba zasądziła
na rzecz zamawiającego jedynie 1.800,00 zł, czyli połowę kwoty przewidzianej przez
ustawodawcę z tytułu zastępstwa procesowego.

Przewodniczący ...…………………..


Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie