rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2021-10-22
rok: 2021
data dokumentu: 2021-10-22
rok: 2021
sygnatury akt.:
KIO 2575/21
KIO 2575/21
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Emil Kawa Członkowie: Emilia Garbala, Magdalena Grabarczyk Protokolant: Piotr Cegłowski
Przewodniczący: Emil Kawa Członkowie: Emilia Garbala, Magdalena Grabarczyk Protokolant: Piotr Cegłowski
po rozpoznaniu na rozpraw
ie w dniu 20 października 2021 roku w Warszawie, odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30.08.2021 r. przez wykonawcę
PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin, w postępowaniu
prowadzonym przez
Gminę Lublin, pl. Króla Władysława Łokietka 1, 20-109 Lublin,
przy udziale wykonawcy
KOMA Lublin Sp. z o.o., ul. Mełgiewska 2, 20-209 Lublin,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego.
ie w dniu 20 października 2021 roku w Warszawie, odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30.08.2021 r. przez wykonawcę
PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin, w postępowaniu
prowadzonym przez
Gminę Lublin, pl. Króla Władysława Łokietka 1, 20-109 Lublin,
przy udziale wykonawcy
KOMA Lublin Sp. z o.o., ul. Mełgiewska 2, 20-209 Lublin,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego.
orzeka
1.
Oddala odwołanie
2.
Kosztami postępowania obciąża odwołującego i :
-
zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych
uiszczonych przez odwołującego PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. tytułem wpisu od
odwołania
-
zasadza od odwołującego PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. na rzecz zamawiającego
Gminy Lublin kwotę 3 600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztu
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust
. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2021 poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący ………………………
Członkowie ………………………
………………………
KIO 2575/21
UZASADNIENIE
Gmina Lublin,
Plac Króla Władysława Łokietka 1, 20-109 Lublin, dalej zwana
„zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego,
prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego na „Odbieranie i zagospodarowanie
odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta
Lublin-
VII części: część 1-sektor I, część 2- sektor II, część 3- sektor III, część 4 - sektor IV;
c
zęść 5-sektor V; część 6-sektor VI; część 7-sektorVII.”.
Ogłoszenie o zamówieniu w sprawie
przedmiotowego zamówienia zostało opublikowane w Dz.Urz. UE nr 2021/S 058-146845 z
dnia 24 marca 2021 r.
Zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty – w tym na
cz. 3, 4 oraz 7,
których dotyczy odwołanie. Od takiej czynności zamawiającego wykonawca
PreZero
Recykling Wschód Sp. o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin, dalej zwany „odwołującym”
wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. Na przedmiotowe części zostały
złożone dwie oferty, tj. oferta Odwołującego oraz oferta wybranego wykonawcy KOMA Lublin
Sp. z o.o.
ul. Mełgiewska 11E, 20-209 Lublin, dalej zwany także „przystępującym”.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu dokonanie czynności
wyboru,
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez KOMA LUBLIN Sp. z o.o. w sytuacji,
kiedy
oferta ta winna była zostać odrzucona.
Wskazał, że zamawiający dokonując tej czynności naruszył przepisy ustawy Pzp, tj.:
1)
Art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy KOMA,
pomimo że treść oferty wykonawcy jest niezgodna z warunkami zamówienia, tj. wykonawca
w zał. 10a do SWZ, załączonym do oferty, wskazał instalacje, do których będzie
przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości odpady, a które nie są instalacjami
uprawnionymi;
2)
Art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy KOMA,
pomimo że oferta tego wykonawcy została złożona w warunkach czynu nieuczciwej
konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, tj. w
Wykonawca ten dopuścił się manipulacji pozacenowymi kryteriami oceny
ofert;
3)
Art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy KOMA,
pomimo że Wykonawca ten nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w
zakresie zdolności technicznej i zawodowej (doświadczenie), tj. wykazał się doświadczeniem
w wykonaniu zamówienia obejmującego określoną liczbę m3 odebranych pojemników
odpadów, nie zaś m3 odpadów;
4)
Art. 224 ust. 1 Pzp
przez zaniechanie wezwania KOMA do wyjaśnień w tym złożenia
dowodów w zakresie wyliczenia przez tego wykonawcę ceny oferty, pomimo że cena ta
wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości co do
możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi w
dokumentach zamówienia;
5)
Art. 16 pkt 1 Pzp
przez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasady
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców ubiegających się o udzielenie
zamówienia.
Na wstępie Izba wskazuje, że odwołujący na etapie posiedzenia cofnął zarzut ozn.
numerem cztery,
dotyczący rażąco niskiej ceny oferty wykonawcy KOMA. W takiej sytuacji
Izba uznała za niezasadne przedstawianie stanu faktycznego oraz argumentacji prawnej
zawartej w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie oraz piśmie procesowym przystępującego.
W tym stanie rzeczy odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienia
czynności wyboru, jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy KOMA oraz powtórzenia
czynności badania i oceny ofert i odrzucenia oferty wykonawcy KOMA.
Odwołujący uzasadniając zarzut pierwszy podał, że zgodnie z pkt 4.2.1.2. SWZ
przedmiotem zamówienia w cz. 1, 2, 6 i 7 objęte jest wykonywanie usługi polegającej m.in.
na
„zagospodarowaniu w uprawnionych instalacjach, nadto
„ Wykonawca realizując zagospodarowanie odpadów komunalnych, o którym mowa
w ust. 2, jest zobowiązany:
1)
zagospodarowywać niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne - kod
200301 w instalacjach komunalnych
2)
zagospodarować selektywnie zbierane odpady komunalne, o których mowa w ust.
2 pkt 1) w instalacjach zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami oraz zasadami, w
szczególności z zachowaniem zasady bliskości oraz hierarchią postępowania z odpadami.
Tym samym
w ramach realizacji przedmiotu zamówienia w cz. 7 wykonawca jest
zobowiązany do odbioru i zagospodarowania zmieszanych odpadów komunalnych i
selektywnie zebranych odpadów komunalnych, przy czym zagospodarowanie wszystkich
frakcji odpadów powinno odbywać się w uprawnionych instalacjach, zgodnie z przepisami
po
wszechnie obowiązującego prawa. Także w przypadku cz. 3 i 4 zamówienia, wykonawca
również zobowiązany jest do odbioru i zagospodarowania zmieszanych odpadów
komu
nalnych i selektywnie zebranych odpadów komunalnych. W odniesieniu do
zmieszanych odpadów komunalnych zamawiający wskazał instalację, w której
zagospodarowane
będą
odpady
zmieszane
-
instalacja
komunalna
Zakład
Zagospodarowania Odpadów w Wólce Rokickiej, zaś selektywnie zebrane odpady
komunalne mogą być transportowane do wybranej przez wykonawcę instalacji, jednak
zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa.
Wskazał, że w oparciu o przepis
art. 41 ust. 1 ustawy o odpadach, prowadzenie zbierania od
padów i prowadzenie
przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 2 w
zezwoleniu na zbieranie odpadów określa się rodzaje odpadów przewidywanych do
zbierania. Każda instalacja może, zatem przyjmować do przetworzenia odpady wyłącznie
objęte wydanym dla tej instalacji zezwoleniem. Zamawiający, stawiając w SOPZ dla cz. 7 w
odniesieniu do odpadów zmieszanych i selektywnie zebranych oraz dla cz. 3 i 4 w
odniesieniu do odpadów selektywnie zebranych warunek zagospodarowania odpadów
zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym w szczególności zgodnie z
ustawą o odpadach, wymagał, aby odpady były transportowane do instalacji, które posiadają
zezwolenie do przetwarzania poszczególnych frakcji odpadów.
Wykonawca KOM
A w załączniku 10a - w odniesieniu do cz. VII oraz w załączniku 10
b -
w odniesieniu do cz. III i IV, wskazał odrębnie dla każdej z frakcji odpadów listę instalacji,
do których „zamierza przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na których
zamiesz
kują mieszkańcy odpady komunalne. Jednocześnie część ze wskazanych instalacji
w
ogóle nie posiada uprawnień do przyjmowania, a tym bardziej przetwarzania odpadów
danej frakcji. Przykładowo, instalacja będąca w zarządzie odwołującego - SUEZ Wschód Sp.
z o.o
. została wskazana, jako instalacja, do której będą transportowane odpady wskazane w
poz. 2-
8 załącznika nr 10a i 10b do SOPZ. Jednocześnie instalacja odwołującego
(znajdująca się w Radomiu a nie Lublinie) nie posiada uprawnienia w przedmiocie zarówno
zbie
rania, a tym bardziej przetwarzania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02 01. Dodatkowo,
o
dwołujący nie posiada umowy z wykonawcą KOMA, która uprawniałaby go do
przekazywania jakichkolwiek odpadów do instalacji odwołującego. Co więcej, wykonawca
KOMA wskazał inne instalacje, które również nie posiadają uprawnień w przedmiocie
zbierania i/lub przetwarzania odpadów wskazanych w w/w pozycjach załącznika.
Oświadczenie, co do instalacji, do których KOMA zamierza przekazywać odebrane odpady
zawarte w załączniku nr 10a i 10b pozostaje zatem w sprzeczności z § 1 pkt 3 SOPZ - dla
cz. 7 oraz z § 1 pkt 3 SOPZ - dla cz. 3 i 4. Oświadczenie, iż wykonawca zamierza
przekazywać
odebrane odpady do instalacji nie posiadających zezwoleń na przetwarzanie
poszczególnych frakcji świadczy o niezgodności oferty KOMA z warunkami zamówienia, co
stanowi przesłankę odrzucenia tej oferty.
W zakresie zarzutu drugiego dotyczącego naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp podał,
że zgodnie z pkt. 16.2.1. SWZ (po zmianie dokonanej odpowiedzią na pytanie nr 50 z dnia
25.05.2021) pozacenowym kryterium oceny ofert o wadze 40% był poziom recyklingu.
Zamawiający przewidział, iż: w powyższym kryterium oceniany będzie poziom przygotowania
do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (bez uwzględniania innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne),
jaki w
ykonawca zobowiązuje się osiągnąć w roku 2021, 2022, 2023 i 2024 w sektorze, na
który składa ofertę. W załączeniu dla potrzeb poziomów recyklingu zał. nr 8 do SWZ - Ilość
osób zameldowanych w sektorach. Zamawiający podał także wzór, według jakiego poziom
uzyskanego recyklingu będzie obliczany.
W pkt. 16.2.1.1. SWZ wskazano,
iż „ocena poziomu
przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (bez uwzględniania
innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady
komunalne) będzie dokonywana w następujący sposób:
16.2.1.1.1. minimum stanowi następujący poziom ustawowo obowiązujący:
2021 r . - 20% (0 pkt)
2022 r. - 25% (0 pkt)
2023 r. - 35% (0 pkt)
2024 r. - 45% (0 pkt)
Zamawiający stwierdził, że wykonawca, który za proponuje minimalny poziom przygotowania
do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych otrzyma 0 punktów. W przypadku,
gdy Wykonawca zaproponuje poz
iom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu
odpadów poniżej minimalnego poziomu jego oferta zostanie odrzucona."
Nadto podał, że za każdy dodatkowy 1% uzyskanego powyżej minimalnego progu recyklingu
wykonawca uzyska 6,25 pkt.
Parametry
powyższe były takie same dla wszystkich części zamówienia. Wykonawca KOMA
w swoich ofertach dla cz. 3, 4 i 7 Zamówienia oświadczył, iż dotrzyma maksymalnych
poziomów recyklingu w każdym kolejnym roku świadczenia usługi:
2021 24 % (minimum 20 %)
2022 29 % (minimum 25%)
2023 39 % (minimum 35%)
2024 49 % (minimum 45 %)
Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący podał, że jego zdaniem utrzymanie zaoferowanych
przez KOMA poziomów recyklingu nie jest możliwe w okolicznościach niniejszej sprawy.
Oświadczenie złożone przez KOMA w tym zakresie w ofercie miało na celu jedynie
zwiększenie szansy na uzyskanie zamówienia, pomimo świadomości braku możliwości
realizacji zamówienia zgodnie z ofertą, co do poziomów recyklingu. Ceny zaoferowane przez
KOMA (załącznik nr 7 do ofert - Wykaz cenowy), wskazują jednoznacznie, że KOMA
przygotowała ofertę zakładając transport odpadów do Instalacji ZZO (ul. Metalurgiczna 17a,
20-
234 Lublin, dalej jako: „Instalacja KOM-EKO"), która jest instalacją właściwą biorąc pod
uwagę- m.in. zasadę bliskości. Ceny te są identyczne z tymi, jakie odwołujący uzyskał w
ofercie Instalacji KOM-
EKO (nie zawierają żadnego narzutu). Przykładowo cena jednostkowa
netto za przetworzenie 1 Mg papieru i tektury zaoferowana przez Instalację KOM-EKO
wynosi 120 zł i dokładnie taką kwotę w tej pozycji w Wykazie cenowym zaoferowało KOMA.
Dotyczy to wszystkich pozycji poza zmieszanymi odpadami komunalnymi, gdzie
zaoferowano cenę przetwarzania Instalacji w Bełżycach (tylko w cz. 7) oraz odpadami
rozbiórkowymi i budowalnymi (nie brane pod uwagę w kryterium pozacenowym).
Jednocześnie Instalacja KOM-EKO, oferując jednolite ceny odbioru dla wszystkich
wykonawców, zaoferowała także takie same poziomy recyklingu poszczególnych frakcji
odpadów. Tym samym, po przeliczeniu i uśrednieniu poziomu odzysku z poszczególnych
frakcji branych pod uwagę w kryteriach oceny ofert (kody odpadów: kod 20 03 01, kod 20 01
01, kod 20 01 39, kod 20 01 40, kod 20 01 02, kod 20 01 08, kod 20 02 01, kod 20 03 07) i
poziomy
oferowane przez wykonawcę KOMA.
Podkreślił, że KOMA zaoferowała poziomy recyklingu w latach 2021 - 2024 znacznie
wyższe niż możliwe do osiągniecia przy przetwarzaniu odpadów przez Instalację KOM-EKO i
wyższe niż w ogóle możliwe realnie do osiągnięcia w którejkolwiek z instalacji wskazanych
przez KOMA w wykazie Instalacji. Z uwagi na fakt, że poziom recyklingu stanowił kryterium o
wadze 40%, podanie przez KOMA w ofercie maksymalnych punktowanych przez
Zamawiającego, a niemożliwych do uzyskania poziomów odzysku, obliczone było na
wyelimino
wanie konkurencji w postępowaniu. Takie działanie należy uznać za czyn
nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji.
N
ie ulega wątpliwości, że wykonawca KOMA dopuścił się czynu
nieuczciwej konk
urencji, oferując nierealne i niemożliwe do uzyskania w warunkach
niniejszego postępowania poziomy recyklingu, eliminując tym samym konkurencję w
postępowaniu.
W kolejnym zarzucie odwołujący zarzucił zamawiającemu, że został wybrany
wykonawca zamówienia, który nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu w
zakresie wykazania ilość odebranych w referencyjnych latach odpadów. Wskazał, że
przystępujący w cz. IC.C. JEDZ dla cz. 3, 4 i 7 Zamówienia wykazał się wykonaniem zadania
pn. -
Odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych
położonych na obszarze miasta Lublin sektor IV. W wyniku wezwania do uzupełnienia JEDZ
z dnia 6.07.2021 w
ykonawca wskazał, że w ramach przedmiotowej usługi średnioroczna
ilość odebranych odpadów komunalnych wynosiła 100 185,99 m3. Zamawiający powziął
wątpliwość co do tak podanej średniorocznej odebranej liczby odpadów i wezwał wykonawcę
do wyjaśnień pismem z dnia 13 lipca 2021 r. w zakresie „metody i przedstawienia wyliczeń z
podaniem danych źródłowych (w szczególności przyjętej ilości odpadów w Mg, przyjętej
gęstości nasypowej (ciężaru objętościowego) jaką wykonawca zastosował do wyliczenia
ilości m3 podanej w JEDZ (oddzielnie dla części 3,4,7)".
Wykonawca w odniesieniu do
wszystkich części, co do których złożył ofertę, wskazał, iż obliczenia dokonał poprzez
przemnożenie liczby odebranych, w okresie świadczenia Usługi pojemników o objętości
0,240 m3, 0,77 m3 oraz 1,1 m3 przez ich objętość. Wykonawca podał, zatem łączną
objętość w m3 pojemników, które podlegały odbiorowi, nie zaś objętość odebranych
odpadów. Należy zwrócić uwagę, iż warunek w tym zakresie brzmiał jednoznacznie.
Chodziło, bowiem o wykazanie się wykonaniem usługi polegającej na odbieraniu
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych (...) w średniorocznej ilości
wynoszącej, co najmniej 8500 Mg lub 68000 m3. Waga lub objętość, o których mowa w
warunku dotyczyły odpadów, a nie odebranych pojemników. Podanie przez wykonawcę
objętości odebranych pojemników obarczone jest błędem tego rodzaju, że, co oczywiste,
odbierane pojemniki na odpady nie zawsze są pełne, a nawet w ogromnej ilości przypadków
zapełnione są tylko w pewnym stopniu. Podanie objętości odebranych pojemników
spowodowało, że wykonawca w sposób nieuprawniony doliczył do objętości odebranych
odpadów, również objętość pojemników niezapełnioną odpadami. Zarzucił, że zamawiający,
jako
odbiorca przedmiotowej usługi mógł z łatwością zweryfikować prawdziwość twierdzeń
wykonawcy, bowiem posiada wiedzę na temat ilości odebranych w ramach tej usługi
odpadów, liczonej w Mg. Przy przyjęciu standardowego przelicznika (zastosowanego w
warunku udziału w postępowaniu), że około 8 m3 odpadów równa się 1 Mg odpadów,
okazuje się, że wykonawca KOMA, w ramach usługi odbioru odpadów nie odebrał
wyma
ganej ilości Mg ani m3 odpadów, zaś podana w JEDZ objętość w m3 jest zawyżona w
stosunku do masy odpadów, bowiem uwzględnia objętość pojemników niezapełnioną
odpadami.
Z tego względu należy stwierdził, że wykonawca Koma nie potwierdził spełniania
warunku u
działu w postępowaniu w zakresie 8.1.4.1.1. SWZ, nie wykazał, bowiem, że
posiada doświadczenie w wykonaniu usługi odbioru odpadów w wymaganej ilości. Z uwagi
na fakt, że Zamawiający wzywał, co do tego warunku udziału w postępowaniu do
uzupełnienia JEDZ, zgodnie z zasadą jednokrotności wezwania do uzupełnienia, należy
uznać, że procedura określona w art. 128 Pzp została wyczerpana. Z tego względu oferta
KOMA podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 2 pkt 2) lit. b) Pzp.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania w
całości, jako niezasadnego. Odnosząc się do stawianego zarzutu w zakresie nie podania
właściwych instalacji do których przystępujący zamierza przekazywać odebrane od
wytwórców odpady podał, że KOMA w zał. 10a i 10 b do SWZ wskazał w zależności od
rodzaju odpadów komunalnych 8, 10, 12, 13 i 14 alternatywnych instalacji, do których będzie
przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości odpady.
W obowiązującym stanie prawnym w postępowaniu o udzielenie zamówienia
kompleksowego tj. na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych, zamawiający w
przypadku sporządzania dokumentów zamówienia określa w nich w szczególności:
-
instalacje, w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot
odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać
odebrane odpady -
w przypadku udzielania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów
od właścicieli nieruchomości lub zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie
-
w przypadku udzielania
zamówienia publicznego na odbieranie i
zagospodarowywanie tych odpadów; w przypadku niewielkich ilości odebranych odpadów
selektywnie zbieranych możliwe jest wskazanie podmiotu zbierającego te odpady (art. 6d
ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach
t.j. Dz.U.2021.888 ze zm. zwana dalej ucpg).
Zamawiający
na
podstawie
przekazywanych
raportów
miesięcznych
potwierdzających należyte, zgodne z postanowieniami umowy wykonanie zamówienia tj
odbierania i zagospodar
owania odpadów komunalnych, przez Wykonawców umów dokonał
analizy do jakich i ilu instalacji najczęściej są dostarczane odebrane odpady w latach 2013-
2020 z siedmiu sektorów położonych na obszarze miasta Lublin. Zagospodarowanie
odpadów komunalnych, zgodnie z ustawą o odpadach, odbywa się z uwzględnieniem
hierarchii sposobów postępowania z odpadami. Niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne są kierowane do mechaniczno-biologicznego przetwarzania, co jest wymogiem
ustawowym.
Całość strumienia niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych
odbieranych z nieruchomości zamieszkałych w Lublinie trafia do instalacji mechaniczno-
biologicznego przetwarzania, co klasyfikuje się, jako proces odzysku R12, z czego ponad
połowa trafia do instalacji należącej do KOM-EKO przy ul. Metalurgicznej oraz w mniejszej
ilości do Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych Sp. z o.o. w Bełżycach.
Począwszy od 1 lipca 2017 r. Gmina Lublin przejęła obowiązek samodzielnego
zagospodarowania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych z sektorów III,
IV i V, nakładając na kolejne podmioty je odbierające obowiązek kierowania tych odpadów
do instalacji Związku Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej.
Odpady surowcowe z zasady są przeznaczone do recyklingu lub przygotowania do
ponownego
użycia.
W
przypadku
frakcji
selektywnych
nie
istnieją
rygory
zagospodarowywania ich w określonych instalacjach. Odpady surowcowe są poddawane
sortowaniu,
określanemu, jako proces odzysku R12. Odpady te są zazwyczaj
zagospodarowane w Kom-
Eko S.A., Wólce Rokickiej, instalacji Suez Wschód Sp. z o.o. w
Radomiu, w Bełżycach i w mniejszych podmiotach, takich jak Eko-Dyś Sp. z o.o. w Lublinie.
Bioodpady stanowiące części roślin z nieruchomości zamieszkałych w Lublinie są
przetwarzane w instalacjach: Kom-
Eko S.A. przy ul. Metalurgicznej w Lublinie, Związku
Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej, Ekoland Polska S.A. w Lasach
k. Kraśnika, Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych w Bełżycach i
sporadycznie Zakładu Usług Komunalnych w Puławach.
Pozostałe bioodpady obejmują resztki żywności pochodzenia roślinnego. Są poddawane
obróbce beztlenowej, stąd większość ich trafia do Wólki Rokickiej. Część jest przetwarzana
w instalacji Kom-Eko S.A. przy ul. Metalurgicznej.
Odpady wiel
kogabarytowe, są rozdzielenie na części w specjalistycznych punktach
demontażu (co jest klasyfikowane jako proces odzysku R12). Odpady wielkogabarytowe z
nieruchomości zamieszkałych w Lublinie są zagospodarowywane w instalacji Kom-Eko S.A.
przy ul. Metalur
gicznej, w instalacji Suez Wschód Sp. z o.o. w Radomiu, częściowo także w
instalacji w Starej Wsi k. Łęcznej, należącej do Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i
Mieszkaniowej w Łęcznej. Odpady budowlane i rozbiórkowe niemal w całości podlegają
odzyskowi
przez wypełnianie wyrobisk, utwardzanie gruntów, niwelowanie terenu, tworzenie
warstw izolacyjnych na składowiskach. Odpady budowlane i rozbiórkowe z nieruchomości
zamieszkałych są zagospodarowywane w Kom-Eko S.A. w Lublinie, na składowisku
odpadów w Lubochni i Eko-Dyś Sp. z o.o. w Lublinie, na składowisku Gminy Lublin w
Rokitnie.
Zamawiający zwrócił uwagę, że 7 z 10 wymienionych powyżej instalacji
umieszczonych jest na liście prowadzonej przez Marszałka Województwa Lubelskiego na
postawie art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach (Dz.U.2021.779 ze zm.)
w Biuletynie Informacji Publicznej. Są to zatem funkcjonujące instalacje spełniające
wymagania dla instalacji komunalnych, które zostały oddane do użytkowania i posiadają
wymagane decyzje po
zwalające na przetwarzanie odpadów (art.38b ust. 1 pkt 1) ustawy o
odpadach) oraz znajdują się w prowadzonej przez marszałka województwa Bazie danych o
produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO). BDO jest prowadzona w
systemie teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Baza danych o
produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami umożliwia dla danego rodzaju
odpadów identyfikację ich wytwórcy oraz kolejnych posiadaczy tych odpadów. W BDO
gromadzi się m.in. informacje o decyzjach z zakresu gospodarki odpadami, z
uwzględnieniem pozwoleń na wytwarzanie odpadów i pozwoleń zintegrowanych,
poszczególnych rodzajach instalacji do zagospodarowania odpadów wraz z podaniem ich
położenia, mocy przerobowych i rodzaju stosowanej technologii oraz ilości i rodzajów
odpadów przetwarzanych w tych instalacjach (art. 79 ust. 2 pkt 8) i pkt 14)).
Stwierdził, że zamawiający wykazał, że mając na uwadze doświadczenie z lat
ubiegłych do należytego, zgodnego z prawem wykonania zamówienia, w szczególności w
zakresie zagospodarowania odpadów komunalnych Wykonawcy umowy wystarczy średnio
8-
10 instalacji, do których będzie przekazywał odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne.
Zamawiający zwraca uwagę, że w
trakcie realizacji kontraktu w latach 2019-
2020 wykonawcy odbierający odpady z terenu
miasta Lublin - tj. Ekoland Sp. z o.o. czy KOM-EKO S.A. przekazywali odpady odpowiednio
jedynie do 2 i 3 instalacji. Stanowi to dowód na to, że ujęcie w wykazie już nawet dwóch
instalacji pozwala na realizację umowy i należyte świadczenie usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych.
Po
dkreślił, że do należytego wykonania przedmiotowego zamówienia wystarczy
wykonawcy 1
– 2 instalacji. Dlatego wskazanie ich przez KOMA w ilościach w zależności od
rodzaju odpadów komunalnych 8, 10, 12, 13 i 14 daje gwarancję Zamawiającemu na
należyte i zgodne z obowiązującym prawem wykonanie zagospodarowania odpadów
komunalnych.
Zamawiający wskazał że KOMA wskazała kilkanaście alternatywnych instalacji tj. podała w
złożonym oświadczeniu informacje niezbędne, które gwarantują, że zagospodarowanie
odebranych odpadów komunalnych będzie odbywało się w zgodzie z obowiązującym
prawem i warunkami określonymi przez zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, że
załączniku nr 10 i 10 b do SWZ wykonawcy zgodnie z wymaganiami określonymi przez
z
amawiającego mieli podać:
-
wykaz instalacji, w szczególności instalacji komunalnych, do których
wykonawcy zamówienia będą przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne lub, w przypadku niewielkich ilości
odebranych odpadów selektywnie zbieranych, do podmiotów zbierających te odpady,
-
rodzaj odpadów komunalnych
-
nazwa i adres instalacji do których będą przekazywane odebrane od
właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne lub, w
przypadku niewielkich ilości odebranych odpadów selektywnie zbieranych, nazwa i adres
podmiotów zbierających te odpady.
Stwierdził, że Koma Lublin Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie przy ul. Mełgiewskiej 11E, na
podstawie udzielonego jej zamówienia publicznego, wykonywała w okresie od dnia 1
stycznia 2019 r. -
30.06.2021 r. na rzecz mieszkańców miasta Lublin, usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych w sektorze IV, na
podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 6.12.2018 r.
Wskazanie przez KOMA miejsca gdzie nie ma
właściwej instalacji nie skutkowało
odrzuceniem oferty przez z
amawiającego, ponieważ KOMA wykazała poprzez wskazanie
innych alternatywnych instalacji, że gwarantuje zgodne z obowiązującym prawem i
warunkami określonymi przez zamawiającego zagospodarowanie niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych i selektywnie zebranych odpadów komunalnych.
Odwołujący podniósł, że oprócz instalacji odwołującego przystępujący „wskazał inne
instalacje, które nie posiadają uprawnień w przedmiocie zbierania i /lub przetwarzania
odp
adów wskazanych w w/w pozycjach załącznika” - Poza tym lakonicznym stwierdzeniem
instalacje zakwestionowane nie zostały wymienione. Precyzyjnie rzecz ujmując w zakresie
tego zarzutu o
dwołujący nie wymienia z nazwy żadnej instalacji, której uprawnienia
kwes
tionuje, i przede wszystkim nie powołuje na zacytowane twierdzenie żadnego dowodu,
przez co narusza za
sadę opisaną w art. 534 ustawy Pzp, zgodnie, z którą strona ma
obwiązek wskazywać dowody na stwierdzenie faktów, z których wywodzi skutki prawne.
Nadto po
dał, że w treści odwołania odwołujący przemilczał fakt, że również
o
dwołujący na liście instalacji w złożonych załącznikach wykaz instalacji, do których
wykonawca zamówienia będzie przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne wpisał instalację Suez Wschód Sp. z
o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin. Zamawiający zwraca uwagę, że odwołujący złożył
dwa załączniki 10 a podczas gdy zamawiający w SWZ wymagał złożenia odrębnych
załączników dotyczących cz. 1,2,6 i 7 zał. 10 a oraz cz. 3, 4 i 5 zał. 10 b . Podsumowując,
stwierdził , że odwołujący nie zachował należytej staranności przy wypełnianiu załączników i
wskazaniu instalacji w przedłożonej ofercie. W związku z powyższym, gdyby zamawiający
miał zamiar (choć nie ma) uznać ten zarzut odwołania, powinien byłby w wyniku tej
czynności odrzucić także ofertę odwołującego na tej samej podstawie prawnej.
Zamawiający odnosząc się do zarzutu drugiego, dotyczącego tego, iż według
odwołującego oferta przystępującego była złożona w warunkach czynu nieuczciwej
konkurencji podniósł, iż ten zarzut nie został uzasadniony ani udowodniony. W zakresie
formalno-prawnym z
amawiający podniósł, że w treści odwołania odwołujący nie powołał
żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy.
Zwrócił także uwagę na kwestie, że odwołujący nie wykazał, że doszło do naruszenia
zasad uczciwej konkurencji w postępowaniu, czy równego traktowania wykonawców. Skoro
przedstawione przez zamawiającego wzory miały zastosowanie do wszystkich wykonawców,
a więc wszyscy mieli jednakowe szanse i dowolność w zakresie zaoferowania wykonania
zamówienia na dopuszczonym przez zamawiającego (oraz Krajową Izbę Odwoławczą KIO
sygn KIO 1058/21)
poziomie. Zamawiający podkreślił, że wobec wszystkich są stosowane te
same kryteria, są stosowane od dawna, a odwołujący wielokrotnie brał udział w
postępowaniach przetargowych z zastosowaniem takich kryteriów. Zauważył, że w
niniejszym postępowaniu odwołujący złożył odwołanie na zapisy SWZ, a następnie złożył w
postępowaniu ofertę z zastosowaniem niezakwestionowanych przez KIO kryteriów oceny
ofert. Zdaniem z
amawiającego tak postawiony zarzut mieści się w dyspozycji art. 528 pkt 3)
oraz pkt 4) pzp, kwalifikujący odwołanie, jako niedopuszczalne, albo ze względu na
okoliczność, że odwołanie jest spóźnione albo wniesione w sprawie już osądzonej przez
Krajową Izbę Odwoławczą.
Celem zamawiającego było pozyskanie ofert realnych cenowo, adekwatnych do aktualnej
sytuacji rynkowej. Zatem jeżeli odwołujący zarzuca zamawiającemu dokonanie wyboru oferty
w
ykonawcy, który nie zaproponował osiągnięcie poziomów recyklingu w granicach
dopuszczonych przez z
amawiającego, to taki zarzut mógłby być skuteczny jedynie gdyby
o
dwołujący uprzednio skutecznie zakwestionował zasady przyznawania punktacji, co na tym
etapie postępowania jest niedopuszczalne - albo gdyby wykazał, że zamawiający dokonał
obliczenia punktacji niezgodnie z przyjętymi w SWZ zasadami. Żadna z powyższych sytuacji
nie zaistniała, zatem postawiony zarzut nie został uzasadniony.
Podkreślił, iż Gmina Lublin organizuje przetarg na odbiór i zagospodarowanie odpadów, a
nie wyłącznie na odbiór, dlatego wymaga spełnienia określonych wysokich standardów w
zakresie nie tylko odbioru, ale i zagospodarowania odpadów. Najistotniejszym standardem
określającym, jakość usługi zagospodarowania odpadów jest poziom wykorzystania
odpadów poprzez ich recykling zgodnie z hierarchią postępowania z
odpadami określoną
przepisami prawa polskiego i unijnego.
Prawidłowość zaś wykonania przedmiotu umowy przejawia się w przypadku zamawiającego
poprzez kontrolowanie i nadzorowanie jej wykonywania zgodnie z określonymi warunkami.
Temu właśnie celowi służą m. in. przewidziane we wzorze umowy kary umowne za
nieosiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu ( §13 załącznika nr 11 a i 11 b do SWZ -
wzór umowy). Stwierdził, że oświadczenie wykonawcy dot. wysokości poziomów recyklingu
poparte może być jedynie szacunkiem, w którym należy przyjąć pewne wartości nie znane
na dzień składania oferty - tj. np. ilość odpadów, które wykonawca w przyszłości podda
recyklingowi.
Zaznaczył, że przyjęte przez zamawiającego kryterium pozacenowe jako
wysokość osiągniętego w danym roku poziomu przygotowania do ponownego użycia i
recyklingu odpadów komunalnych jest zobowiązaniem wykonawcy, które to On sam
deklaruje. Potencjalny w
ykonawca deklarując w ofercie poziomu recyklingu powinien mieć
świadomość odpowiedzialności za złożone oświadczenie, które ma istotne znaczenie z
punktu widzenia uznania oferty za najkorzystniejszą, ponieważ zamawiający określił wagę
tego kryterium na 40%.
Zmawiający kategorycznie nie zgadza się z zarzutem odwołującego,
że utrzymanie zaoferowanych przez KOMA poziomów recyklingu nie jest możliwe w
oko
licznościach niniejszej sprawy. Zamawiający kwestionuje sposób i metodologię
zastosowaną przez o przy wyliczeniu poziomów oferowanych przez wykonawcę KOMA.
Odwołujący nie przedstawił dowodów, które potwierdzają poprawność jego wyliczeń i
postawionych tez. Wartości końcowe tj. „możliwy do osiągnięcia poziom recyklingu przez
KOMA” w tabelach stanowią projekcję założeń przyjętych przez odwołującego opartych na
jego założeniach i jednostkowych doświadczeniach związanych z realizacją kontraktu, które
mogą być odmienne od założeń przyjętych przez KOMA. Wyliczenia dokonane przez
z
amawiającego potwierdzają, że podane przez KOMA w ofercie przetargowej maksymalne
war
tości są możliwe do osiągnięcia.
W odniesieniu do trzeciego z zarzutów odwołania dotyczącego niewykazania przez
przystępującego warunku udziału w postepowaniu zamawiający podał, że zarzut powyższy
nie został uzasadniony, a odwołujący nie powołał żadnego dowodu na potwierdzenie
jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy. W związku z powyższym zamawiający nie jest stanie w
sposób konstruktywny odnieść się do poszczególnych tez zarzutów. Zamawiający w
Specyfikacji Warunków Zamówienia dot. postępowania o zamówienie
o
kreślił warunki
udziału w postępowaniu o udzielnie zamówienia. W pkt 8.1.4.1 SWZ zapisał, że w zakresie
zdolności technicznej lub zawodowej zamawiający określa minimalne poziomy zdolności
dotyczące doświadczenia umożliwiającego realizację zamówienia na odpowiednim poziomie
jakości, jako wykonanie lub wykonywanie usług/usługi odbierania niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych (20 03 01) od właścicieli nieruchomości w okresie
ostatnich 3 lat licząc wstecz od dnia w którym upływa termin składania ofert, a jeżeli okres
prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, w średniorocznej ilości wynoszącej co
najmniej 8500 Mg lub 68000 m3.
Zamawiający tym samym umożliwił wykonawcy dwa sposoby przedstawienia ilości
odbieranych niesegregowanych (zmiesz
anych) odpadów komunalnych. Natomiast w pkt
9.2.7.1. z
amawiający określił wykaz podmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie,
że wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu (wymienione w pkt. 8.1.4.1 SWZ )
jako wykaz usług wykonanych, a w przypadku świadczeń powtarzających się lub ciągłych
również wykonywanych, w okresie ostatnich 3 lat, a jeżeli okres prowadzenia działalności
jest krótszy - w tym okresie, wraz z podaniem ich wartości, przedmiotu, dat wykonania i
podmiotów, na rzecz których usługi zostały wykonane lub są wykonywane wraz z
załączeniem dowodów określających, czy te usługi zostały wykonane lub są wykonywane
należycie, przy czym dowodami, o których mowa, są referencje bądź inne dokumenty
sporządzone przez podmiot, na rzecz którego usługi zostały wykonane, a w przypadku
świadczeń powtarzających się lub ciągłych są wykonywane, a jeżeli wykonawca z przyczyn
niezależnych od niego nie jest w stanie uzyskać tych dokumentów - oświadczenie
wykonawcy; w przypadku świadczeń powtarzających się lub ciągłych nadal wykonywanych
referencje bądź inne dokumenty potwierdzające ich należyte wykonywanie powinny być
wystawione w okresie ostatnich 3 miesięcy.
Z uwagi na powyższe KOMA Lublin Sp. z o.o. w cz. IC.C JEDZ dla części 3, 4 i 7
zamówienia wykazała wykonanie zadania pn. Odbiór i zagospodarowanie odpadów
komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta Lublin - sektor
IV wskazując w uzupełnieniu do JEDZ, że w ramach przedmiotowej usługi średnioroczna
ilość odebranych niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych wyniosła 100
185,99 m3.
Przystępujący na potwierdzenie spełnienia warunku dot. doświadczenia złożył w dniu
05.08.2021 r. poświadczenie należytego wykonania umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 06.12.2018
r. wystawione przez Gminę Lublin.
KOMA Lublin Sp. z o.o. wykazała, że w okresie od
01.01.2019 r. do 30.04.2021 r. odebrała:
•
43053 szt. pojemników o objętości 0,120 m3,
•
71062 szt. pojemników o objętości 0,240 m3,
•
19838 szt. pojemników o objętości 0,77 m3,
•
178428 szt. pojemn
ików o objętości 1,1 m3.
Łączna objętość wskazanych przez KOMA Lublin Sp. z o.o. odebranych pojemników wynosi
100 185,99 m3.
Komisja przetargowa dokonała analizy ilości opróżnionych pojemników 1100 I., 770I., 240 I. i
120 I. przeznaczonych na niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne w okresie od
stycznia 2019 r. do kwietnia 2021 r. na podstawie zaakceptowanych miesięcznych raportów
składanych zgodnie z § 9 realizowanej umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 06.12.2018 r. przez
KOMA Lublin Sp. z o. o., na podstawie, k
tórych stwierdziła różnice w ilości objętości
odebranych odpadów, pomiędzy wskazaną przez Wykonawcę ilością 100 185,99 m3, a
obliczoną w oparciu o posiadane raporty miesięczne ilością wynoszącą 100 287,59 m3.
Komisja ustaliła, że powyższa różnica może być wynikiem wykorzystywania do obliczeń
przez w
ykonawcę niezaakceptowanych (nieskorygowanych) raportów miesięcznych, zaś
z
amawiający do swojej analizy wykorzystał wyłącznie raporty zaakceptowane. Jednakże w
istocie, pomimo powstałej różnicy, zarówno ilość odebranych odpadów wykazana przez
w
ykonawcę oraz ilość wyliczona przez zamawiającego, pozwala na uznanie spełnienia
warunku udziału w postępowaniu przez wykonawcę.
Zamawiający rozliczał usługę odbioru
odpadów wykonywaną przez KOMA Lublin Sp. z o.o. na podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z
dnia 06.12.2018 r. (na którą powołuje się wykonawca w celu wykazania spełniania warunków
udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia) w oparciu o ilość odpadów wyrażoną w
Mg. Ilość ta jest comiesięczne analizowana i weryfikowana w ramach raportów miesięcznych
przesyłanych przez wykonawcę, które zaakceptowane są podstawą do stwierdzenia zakresu
zrealizowanej usługi i wystawienia faktury Vat.
Stwierdził, że zamawiający umożliwił w celu wykazania w/w warunku udziału w
postępowaniu określenie ilości odebranych niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnych zarówno w Mg jak również w m3. Jednocześnie należy zaznaczyć, że nie
podał on metodologii wyliczenia m3 w oparciu o Mg i nieprawidłowym jest przyjęcie
założenia, jakie wnosi odwołujący, że 8500 Mg jest równe 68000 m3 tj. 1 Mg równa się 8m3.
Zamawiający uznał, że zarówno odebranie średniorocznej ilości odpadów równej 8500 Mg
jak i 68 000m3 daje gwarancję posiadania przez Wykonawcę doświadczenia pozwalającego
na należyte wykonanie przedmiotu zamówienia, ale nie postawił znaku równości miedzy tymi
ilościami. Zatem odwołujący nie jest uprawniony do przeliczania ilości odpadów z Mg na m3
w świetle obowiązujących zapisów SWZ.
Przystępujący do postępowania odwoławczego wykonawca KOMA Lublin Sp. z o.o.
w złożonym piśmie procesowym wraz z dowodami na poparcie stawianych w nim tez, wniósł
o oddalenie
odwołania, jako niezasadnego.
Przystępujący poparł w całości stanowisko zaprezentowane przez zamawiającego i zakresie
zarzutu pierwszego dotycz
ącego wskazania niewłaściwych instalacji odbioru dodatkowo
podał, że odwołujący w żaden sposób nie wykazał w odwołaniu, iż wykonawca KOMA
wypełniając załącznik nr 10a i 10b do SWZ wskazał liczne instalacje, które nie posiadają
uprawnień do przyjmowania odpadów wskazując jedynie przykładowo własną instalację,
twierdząc, że nie jest ona uprawniona do przyjmowania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02
02, a zatem wymienionych w wierszu nr 5 i 6 załącznik nr 10a i10 do SWZ.
Przystępujący
zrealizował w okresie 1.01.2019 — 30.06.2021 zamówienie publiczne na odbiór odpadów od
właścicieli nieruchomości z sektora IV Lublina na rzecz Gminy Lublin. W okresie realizacji
zamówienia Przystępujący nie przekazywał odpadów do SUEZ KOMA w załączniku do oferty
wskazała liczne instalacje i podmioty zbierające odpady (w tym SUEZ) dlatego aby mieć
większe możliwości kierowania odpadów do różnych podmiotów tych, które w danym czasie
maja lepsze wskaźniki recyklingu (i są uprawnione), co pozwoli osiągnąć ich wysokie
poziomy zadeklarowane z
amawiającemu. Dlatego też wskazanie instalacji SUEZ nie
oznaczało, że odpady faktycznie tam trafią. Zmiany w zakresie posiadania uprawnień do
zbierania lub także zagospodarowania odpadów przez podmiot zajmujące się gospodarką
odpadową są dynamiczne. Może zdarzyć się tak, że na dzień składania ofert dany podmiot
posiadał stosowne zezwolenie, które nie będzie aktualne po zakończeniu postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego.
Instalacje podane przez KOMA w załączniku do oferty,
są tymi, do których zamierza transportować odpady (załącznik nr lOa i lOb do SWZ w poz. 5
i 6).
W nawiązaniu do drugiego z zarzutów sprowadzającego się do zakwestionowania
realności poziomów recyklingu odpadów, zaoferowanych przez KOMA odwołujący w tym
zakresie wywodzi
ł twierdzenie, że przystępujący zadeklarował osiągnięcie maksymalnych
poziomów recyklingu w celu uzyskania najwyższej ilości punktów w pozacenowym kryterium
oceny ofert, pomimo że ich osiągnięcie jest niemożliwe. Powyższe działanie, zdaniem
o
dwołującego wypełnia znamiona czynu nieuczciwej konkurencji, a w związku z tym oferta
KOMA powinna
zostać odrzucona. Zauważył, że zamawiający określając punktację
zaoferowanych przez wykonawców poziomów recyklingu przewidział na wszystkie części
zamówienia minimalne poziomy recyklingu: 2021 r. — 20%; 2022 — 25%; 2023 —35%;
2024
— 45%. Zamawiający punktował każdy dodatkowy 1% zadeklarowanego poziomu
recyclingu powyżej minimalnego poziomu. Maksymalna ilość punktów była zatem za
zadeklarowanie o 4% większego poziomu recyklingu niż minimalny za każdy rok.
Przystępujący zaoferował dla każdej części zamówienia osiągniecie poziomów recyklingu o
4% więcej niż minimalny poziom tj. dla 2021 r.— 24%; 2022 r. - 29%; 2023 r. - 39%; 2024 r. -
49%. Dodał, iż odwołujący nie zaskarżył wprost postanowień SWZ, w zakresie w jakim
przewidziane zostały punktowane przez zamawiającego poziomy recyklingu. Stawiając
obecnie zarzuty, wobec wykonawcy, który zaoferował przewidziane w SWZ poziomy
recyklingu, że nie są one dla niego możliwe do osiągnięcia próbuje zakwestionować de facto
realność przyjętych przez zamawiającego kryteriów oceny ofert.
Natomiast a
naliza informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty w częściach 3,4,7 prowadzi
do wniosku, że zaoferowanie maksymalnych poziomów przez KOMA, nie dało temu
wykonawcy przewagi nad
odwołującym, ponieważ przede wszystkim oferta KOMA w
powyższych 3 częściach była znacznie korzystniejsza w cenowym kryterium oceny ofert.
Ponadto odwołujący w swoich obliczeniach wychodzi z założenia, że stopień segregacji
prowadzo
ny przez mieszkańców oraz możliwości instalacji w zakresie recyklingu nie będą
ulegały zwiększaniu. Twierdzenie to jest błędne i niepoparte żadnymi argumentami. Wręcz
przeciwnie, dane zawarte w analizach stanu gospodarki odpadami komunalnymi za lata
2017-
2020, wykonanymi przez Urząd Miasta Lublina, wskazują na bardzo silny trend w
kierunku zmniejszania ilości odpadów komunalnych odbieranych w formie zmieszanej, a
zwiększanie w formie segregowanej.
Stwierdził, że przystępujący zamierza osiągnąć zadeklarowane w ofercie poziomy
recyklingu,
zakładając, że w poszczególnych latach realizacji zamówienia będzie wciąż
postępowała efektywność recyklingu. Przystępujący zamierza przeprowadzić akcje
edukacyjne informujące o sposobach prowadzenia selektywnej zbiórki odpadów przez
mieszkańców u „źródła”, a podczas nich kłaść szczególny nacisk na informowanie właścicieli
nieruchomości o konieczności wyłączenia ze strumienia niesegregowanych (zmieszanych)
odpadów komunalnych, odpadów z remontu i budowy, odpadów wielkogabarytowych oraz
odpadów biodegradowalnych, ponieważ w tym obszarze sytuacja jest gorsza niż w
selektywnej zbiórce odpadów surowcowych.
Odwołujący wychodząc z założenia, że zaoferowane przez KOMA poziomy recyklingu są
nierealne do osiągnięcia stawia zarzut „manipulowania” kryteriami oceny ofert, które jego
zdaniem prowadzi do eliminując konkurencję z rynku a to działanie stanowi czyn nieuczciwej
konkurencji, w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji.
Zdaniem przystępującego jest to twierdzenie nie poparte żadnym dowodem, jak
i argumentami mogącymi uwiarygodnić postawiony zarzut.
W zakresie zarzutu trzeciego dotyczącego tego, że przystępujący nie spełnia
warunków udziału w postepowaniu poza stanowiskiem zamawiającego nadto dodał, że
w
ykonawca KOMA w JEDZ w części IV Kryteria Kwalifikacji w Sekcji C: zdolność techniczna
i zawodowa (w brzmieniu po uzupełnieniu JEDZ przez KOMA na wezwanie zamawiającego)
wskazał, że zrealizował usługę odbioru odpadów z sektora IV Lublina na rzecz Gminy Lublin
w okresie 1.01.2019 -
30.06.2021 za kwotę 14 276377,58 zł brutto, podając jednocześnie, że
ilość odebranych w ramach tej usługi odpadów wynosiła 100 185,99 m3.
4.5.
Ustosunkowując się do tego zarzutu odwołania należy wskazał w pierwszej
kol
ejności, że podstawową jednostką rozliczeniową w zakresie odbieranych odpadów jest ich
waga wyrażona w Mg, każdy wykonawca i zamawiający publiczny posiada informacje o ilość
Mg odebranych przez wykonawcę. W tym kontekście nieuprawnione jest założenie, że
o
kreślone w warunku doświadczenia 8500 Mg równa się 68000 m3, ponieważ skoro, jak
wyjaśniono, wyżej każdy wykonawca zna ilość ton odpadów odebranych w danym
zamówieniu nie miałoby sensu wykazywanie się tą ilością przeliczoną na m3, skoro 8500 Mg
miałoby się równać 68000 m3. Biorąc pod uwagę racjonalność zamawiającego, temu raczej
chodziło o umożliwienie udziału w zamówieniu wykonawcy, który posiada znaczne
doświadczenie w odbiorze odpadów o niewielkie gęstości (wadze) tak, aby mógł wykazać się
doświadczeniem w odbiorze odpadów o mniejszej wadze niż 8500 Mg, ale dużej objętości -
co najmniej 68000 m3. Nieuprawnione są zatem obliczenia odwołującego oparte o błędne
założenie, że 1 Mg odpadów równe jest 8 m3 odpadów. Przy takim wyliczeniu rzeczywiście
odebrana pr
zez KOMA w przywołanej usłudze ilość około 6.9 tys. Mg byłaby
niewystarczająca zarówno, jako wyrażona w tonach (mniej niż 8500 Mg) a także wagowo
przy zastosowaniu przelicznika 1 Mg = 8 m3.
W
yrażona ilość odebranych odpadów
w m3, to
ilość, która trafia do śmieciarki z opróżnianych pojemników na odpady, które następnie są w
niej zagęszczane, a zatem tracą pierwotną objętość. Nie ma innej metody wykazania się
ilością odebranych odpadów (w m3) niż poprzez powołanie się na pojemność opróżnionych z
odpadów pojemników.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i przystępującego, na
podstawie zebranego materiału dowodowego w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk
stron i przystępującego zaprezentowanych na rozprawie, Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje – odwołanie jest niezasadne, gdyż podniesione zarzuty
nie
zasługiwały na uwzględnienie.
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z ustawowych przesłanek,
o których stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Za podstawę rozstrzygnięcia Izby został uznany stan faktyczny sprawy, ustalony na
moment zamknięcia rozprawy, chociaż ocenie Izby podlegała czynność zamawiającego
kwestionowana w odwołaniu, wiążąca się z wyborem najkorzystniejszej oferty na dane
sektory.
Zauważyć należy, że postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą toczy się z
uwzględnieniem zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać
dowody, a Krajowa Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron
w
wypełnianiu tego obowiązku (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn.
akt II CSK 293/07, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN
406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok
KIO 1639/11).
W przedmiotowym postępowaniu ciężar dowodowy obciążał odwołującego, który
poprzez złożone dowody winien był uwiarygodnić zasadność stawianych zarzutów i żądań.
Zdaniem Izby odwołujący temu obowiązkowi nie sprostał. Podkreślić należy za wyrokiem
wy
rok SO w Wrocławiu z 6 lutego 2018 roku sygn. akt XI Ga 692/17 że, aby Izba mogła
oprzeć orzeczenie na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne.
Przedkładane przez odwołującego na rozprawie dowody nie potwierdzały zasadności
podniesio
nych zarzutów.
W wyniku analizy i oceny materiału dowodowego w sprawie Izba uznała, że
podniesione zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Przechodząc do oceny pierwszego zarzutu odwołania, dotyczącego braku odrzucenia
oferty przystępującego z powodu, iż przystępujący wskazał do odbioru odpadów o
określonych kodach, także te instalacje, które nie posiadają zezwolenia na ich odbiór i
zagospodarowanie, na
wstępie podkreślić należy, że zarówno zamawiający jak i
przystępujący wnosili o nierozpoznawanie tego zarzutu, gdyż ich zdaniem odwołujący
stawiając ten zarzut nie spełnił wymagań ustawowych, gdyż w treści odwołania odwołujący
nie powołał żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy stawianej
w zarzucie. Przystępujący w nawiązaniu do powyższego stwierdził, że Izba winna zarzut taki
pominąć stosownie do regulacji art. 555 Pzp.
Odnosząc się do wniosków zamawiającego i przystępującego Izba zauważa, że sposób
sformułowania przedmiotowego zarzutu wraz z potrzebą wykazania jego zasadności na
pewno odbiega od zakładanego wzorca, ale niewątpliwym jest, że zarzut zawiera wskazanie
czynności kwestionowanej przez odwołującego wraz z jej uzasadnieniem. Dlatego też brak
jest podstaw prawnych do jego nierozpatrywania przez Izbę.
Wracając do sedna stawianego zarzutu wskazać należy, że osią sporu pomiędzy
stronami w tym przedmiocie jest kwestia, czy wykonawca
w załącznik 10a) i 10b) do SWZ
przy odpowiedniej pozycji wymienionych odpadów winien był podać, jako odbiorcę, tylko tą
instalację, która posiada uprawnienie do odbioru tego kodu odpadu. Odwołujący stał na
stanowisku, że z treści SWZ wynikało, że przy danym kodzie odpadów należało wpisać tylko
te instancje, które dany odpad przyjmują, a nie wszystkie instalacje w regionie jak to uczynił
p
rzystępujący niezależnie od tego czy dana instalacja dany kod odpadów przyjmuje czy też
nie.
Izba uznała, że istotą odbioru i przekazywania zebranych od wytwórców odpadów jest ich
przekazanie do instalacji uprawnionej z
uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z
odpadami.
W przedmiotowej sytuacji poza sporem jest kwestia, że wśród wymienionych
przez KOMA
instalacji, są conajmniej 2 instalacje(tj. Kom Eko i Bełżyce), które mogą przyjąć
do zagospodarowania każdą frakcję odebranych odpadów. Tym samym nie ma
niebez
pieczeństwa, że jakiś odebrany odpad zostanie przekazany do instalacji
nieposiadającej zezwolenia na jego odbiór. Izba za przekonywujące w tym zakresie przyjęła
także informację zamawiającego w zakresie przyjmowania odpadów do instalacji, że
przekazywanie
konkretnej partii odpadów następuje na podstawie generowanej
elektronicznie w danym momencie karty
z systemu danej instalacji, a więc nie ma możliwości
przekazania do danej instalacji odpadów o kodach, których dana instalacja np. w danym dniu
nie przyjmuje.
Podkreślić należy, że z treści SWZ nie da się wywieść wprost obowiązku wykonawcy, aby
przy danym kodzie odpadów wskazał tylko instalacje uprawnioną do jego odbioru. W tym
przypadku nie
można uznać za niezgodność z SWZ sytuacji, kiedy przystępujący przyjął
zasadę podawania większej ilości Instalacji, ponad te, które na dzień składania ofert
przyjmowały odpady o określonym kodzie. Przystępujący stanął na stanowisku, że według
dotychczasowych doświadczeń z odbioru odpadów dla tego zamawiającego wynika, iż
po
siadanie przez instalacje zezwolenia dotyczącego konkretnych kodów odpadów, jest
kwestią zmienną. Instalacja na dzień złożenia oferty mogła posiadać zezwolenie, które np.
obecnie już wygasło lub zostało cofnięte. W odmiennym przypadku należy mieć na
względzie także okoliczność, że instalacja może także uzyskać zezwolenie na poszerzenie
katalogu odbioru odpadów.
Także możliwość płynnej zmiany instalacji dla dostarczania odpadów o określonym kodzie,
jest korzystna dla wykonawcy,
gdyż potrzeba zmiany może wynikać z sytuacji, iż np.
instalacja rozbuduje linię przetwarzania odpadów zwiększającą poziom uzyskiwanego
recyklingu.
Reasumując powyższe Izba uznała, że odrzucenie oferty przystępującego byłoby
zasadne tylko
wtedy, gdyby przy zastosowaniu obowiązujących w tym zakresie przepisów
prawa, nie została wskazana chociażby jedna instalacja uprawniona do odbioru odpadów o
kodzie wskazanym w opisie przedmiotu zamówienia i to stwarzałoby niebezpieczeństwo
przekazywania odpadów do miejsc lub instalacji do tego nieprzystosowanych. Taka sytuacja
nie miała miejsca w przedmiotowym postępowaniu.
W zakresie zarzutu drugiego odwołujący zarzucał zamawiającemu, iż oferta
przystępującego winna być odrzucona z tego powodu, że przystępujący w sposób
pozbawiony podstaw przyjął dla uzyskania punktacji poziom recyklingu w maksymalnej
wysokości wskazanej przez zamawiającego.
Poda
ł, że w regionie występują tylko trzy
większe instalacje, które zajmują się między innymi recyklingiem, tj. instalacje: Kom Eko, w
Bełżycach i w Wólce Rokickiej i żadna z nich nie przewiduje w tym okresie czasowym
uzyskania odzysku i przetworzenia odpadów na takim poziomie. Odwołujący w argumentacji
powoływał się na prognozy instalacji, wskazując, że KOMA założył dużo wyższy poziom
recyklingu, którego osiągnięcie jest niemożliwe.
Przystępujący replikując podniesioną w tym zarzucie argumentację odwołującego
podał, że zamierza osiągnąć zakładany poziom, natomiast obiektywnie zależy to od wielu
zmiennych
w czasie czynników. Natomiast w chwili obecnej brak jest możliwości
udowodnienia w 100% uzyskania
zakładanych współczynników, a tym samym wykazania, że
zostaną spełnione. Nadto podał, że zaoferowany poziom recyklingu odpadów nie jest tak
wysoki,
jak próbuje to podnosić odwołujący, gdyż wskazane poziomy recyklingu w latach
2021
– 2021 są wyższa tylko o 4% od poziomu minimalnego, ustawowego, określonego w
pkt 16.2.1.1 SWZ.
Izba odnosząc się do tego zarzutu zauważa, że zgodnie z SWZ każdy wykonawca miał
prawo wskazać zakładany poziom recyklingu, bez potrzeby udawadniania, iż osiągnięcie
takiego poziomu jest realnie możliwe. Nadto oceniając ten zarzutu, Izba zauważa, że
odwołujący kwestionuje możliwość uzyskania przez Koma zakładanego poziomu recyklingu
bez wskazania jakiegokolwiek wiarygodnego dowodu w tej kwestii. Zauw
ażyć należy, że
wszelkie wyliczenia w tym zakresie opierają na założeniach hipotetycznych. Trudno jest przy
obecnym postępie technologicznym nie zakładać, że w kolejnych latach wielkość
minimalnego ustawowego
poziomu recyklingu nie będzie oscylować wokół wielkości
zakładanych przez przystępującego. Odwołujący
pomija dynamikę zmian, jaka zachodzi w
gospodarowaniu odpadami.
Izba nie może uznawać za udowodnione, zarzutów opartych o
czysto hipotetyczne założenia odwołującego wywodzone na użytek tego postępowania. Izba
oceniając powyższe nie znalazła podstaw do uznania, że celem przystępującego
oferującego uzyskanie maksymalnych poziomów recyklingu było wyeliminowanie z rynku
innych wykonawców. Każdy z wykonawców mógł zaoferować taki poziom, jaki zaoferował
przy
stępujący.
KOMA sp. z o.o.
nie dopuściła się czynu nieuczciwej konkurencji, ponieważ
zaoferowała możliwe do uzyskania w warunkach niniejszego postępowania poziomy
recyklingu. Natomiast o
dwołujący nie przedstawił dowodów na poparcie stawianych w
odwołaniu tez, które umożliwiałyby ocenę prawidłowości przyjętych przez odwołującego
założeń. Zauważyć należy, że także zamawiający w tym zakresie oceniał jedynie wynik
kalkulacji
przystępującego, czyli zobowiązanie wykonawcy, który powinien dokonać jak
najbardziej w
iarygodnych wyliczeń (wykonanych w oparciu o swoje doświadczenie na rynku i
analizę prognoz) i przyjąć na siebie ryzyko swojego oświadczenia mającego istotny wpływ na
wybór jego oferty. W tym stanie rzeczy Izba oddaliła przedmiotowy zarzut uznając, że w
op
arciu o przedłożone przez odwołującego dowody nie jest możliwe wywiedzenie jak tego
oczekuje odwołujący, iż zakładane przez przystępującego poziomy recyklingu nie mogą
zostać spełnione.
W kolejnym trzecim
zarzucie, w którym odwołujący zarzuca zamawiającemu
nieodrzucenie oferty wykonawcy KOMA sp. z o.o. z powodu braku wykazania spełniania
warunków udziału w postepowaniu, zamawiający wniósł o oddalenie zarzutu wskazując, że
pomimo iż nie ma takiej treści w odwołaniu, to jednak odwołujący kwestionuje zapisy treści
SWZ w przedmiotowym zakresie.
Zauważyć należy, że w pkt 8.4.1SWZ zostały określone minimalne wymagane poziomy
doświadczenia w dotychczas wykonywanych przez wykonawcę usługach odbierania
odpadów komunalnych wskazując, że o uzyskanie zamówienia może ubiegać się
wykonawca, który wykonał usługi odbierania odpadów komunalnych (20 03 0l) od właścicieli
nieruchomości w okresie ostatnich 3 lat licząc wstecz od dnia, w którym upływa termin
składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, w
średniorocznej ilości wynoszącej, co najmniej 8500 Mg lub 68000 m3.
Oceniając ten zarzut na wstępie podkreślić należy, że zamawiający w zakresie tego zarzutu
postawił wymaganie, aby wykonawcy mieli możliwość wykazania się odebraniem i
dost
arczeniem do instalacji odpowiedniej ilości odpadów w tonach lub m3. Taki zapis
warunku
według zamawiającego wynikał z tego, że w różnych miastach są stosowane różne
sposoby obliczania odebranych odpadów, w niektórych liczą w tonach, w niektórych w m3.
Aby
nie różnicować wykonawców i dopuści jak największą ilość w postępowaniu
z
amawiający dopuścił obie możliwości wykazania się ilością odebranych odpadów.
Przystępujący Koma wykazał się spełnianiem warunku w oparciu o ilość odebranych
odpadów wyliczonych w m3.
Odwołujący całą swoją argumentacje w tym zakresie oparł na niedopuszczalnej, jego
zdaniem,
metodzie wyliczania objętości odebranych odpadów przez przystępującego, w
oparciu o objętość odebranych pojemników, a nie rzeczywiście samych odpadów.
Odwołujący w tym zakresie argumentował, że z jego wiedzy i doświadczenia wynika, iż
znaczna ilość odbieranych pojemników nie jest zapełniona w 100%, a tym samym wliczanie
całej pojemności pojemnika do ilości odebranych odpadów jest nieprawidłowe.
Przystępujący odnosząc się do tej kwestii podkreślał, że przyjął ilość odpadów w
oparciu o
ilość pojemność pojemników, biorąc pod uwagę sytuacje, iż w takcie odbioru
odpadów są pojemniki, które nie są w pełni zapełnione, są i takie, które są przepełnione, a są
i takie, obok
których zostały wyłożone śmieci. Podał, że nie ma takiej możliwości, aby do
ilości odebranych pojemników były wliczane puste pojemniki, bo puste pojemniki nie są
podpinane pod maszynę a tym samym nie widnieją w ewidencji. Stwierdził, że nie ma innego
sposo
bu wykazania ilości odebranych odpadów biorąc pod uwagę ich objętość, jak
wyliczania jej według pojemności odebranych pojemników, gdyż odebrane odpady są
wrzucane do maszyny-
śmieciarki, która jest jednocześnie zgniatarką odpadów i tym samym
ich objętość jest automatycznie zmniejszana.
Podkreślić należy, że przystępujący wykazał się odbiorem
100 185 m3 odpadów na
wymagane 68 000 m3, czyli o 47% ponad wymagane minimum w SWZ. Izba za
zamawiającym przyjmuje, że wielkości odbieranych odpadów były stale weryfikowane przez
zamawiającego w trakcie świadczenia usługi przez Koma i nie były stwierdzane
nieprawidłowości. Zamawiający zauważył, że oprócz sytuacji, kiedy mogą wystąpić pojemniki
niezapełnione w 100% występują takie sytuacje, kiedy te pojemniki są przepełnione,
ale tego
o
dwołujący w swoim odwołaniu nie brał pod uwagę. Izba oceniając złożone przez
przystępującego karty pracy, gdzie jest wskazywany stopień zapełnienia pojemników, iż
twierdzenia zamawiającego w tym zakresie polegają na prawdzie. Dane zawarte w tych
kartach nie były kwestionowane przez odwołującego. Na rozprawie odwołujący stał na
stanowisku, iż przystępujący winien był wykazać się ilością odebranych odpadów w formie
Mg a nie m3.
Izba nie może na tym etapie postępowania kwestionować możliwości
wy
kazania się przez wykonawcę ilością odebranych odpadów w m3, chociaż - czego
zamawiający nie zakwestionował, rozliczał wykonawcę z wykonania poprzedniego
zamówienia wg. wagi dostarczonych odpadów. Podobne zasady będą obowiązywać także w
przedmiotowym postępowaniu. Zdaniem Izby zasady wykazywania spełniania warunków
udziału w postepowaniu winny być jednolite dla wszystkim wykonawców, lub winny mieć
szczegółowo dopracowane uzasadnione zasady odstępstw.
Izba uznała, że niespornym w sprawie jest fakt, że wykonawcy mieli możliwość
wykazanie się ilością odebranych odpadów w formie m3. Izba uznała także, że brak było
innej możliwości wyliczania m3 odebranych odpadów niż poprzez przemnożenie pojemności
pojemników razy odebraną ich ilość. Trudno wyobrazić sobie, aby np. dla obliczenia
objętości odpadów pryzmować je np. przed blokiem, aby zmierzyć ich objętość. Izba za
zamawiającym i przystępującym uznała, biorąc pod uwagę powyższą sytuacje oraz
argumentację odwołującego, iż odwołujący kwestionując prawo wykonawców do
wykazywania się ilością odebranych odpadów w m3, to tym samym kwestionuje
postanowienie SWZ w tym zakresie, co na tym etapie postępowania należało uznać za
zarzut spóźniony.
Za wyrokiem SO w Warszawie 3 czerwca 2013 roku sygn. akt V Ca 533/13
należy stwierdzić, że niezasadnym jest przywoływanie dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii
nieujętych w postanowieniach SIWZ. Zawsze decydujące znaczenie ma analiza sformułowań
zawartych w SIWZ.
Twierdzenia odwołującego, pozostały bez wskazanego na ich
potwierdzenie dowodu i
były tylko twierdzeniami na użytek przedmiotowego sporu.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba nie stwierdziła naruszenia
przez zamawiającego przepisów wskazanych w odwołania, a nadto uznała, że postępowanie
zamawiającego w zakresie wyboru najkorzystniejszej oferty było oparte na dokonanych
prawidłowo ustaleniach faktycznych.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557, art. 574 i
art. 575 ustawy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o
przepisy § 5 pkt 1 oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia
2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich
rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2021 r. poz.
1129), stosownie do wyniku postępowania obciążając kosztami postępowania odwołującego.
Przewodniczący:
.............................
Członkowie
……………………..
………………………
1.
Oddala odwołanie
2.
Kosztami postępowania obciąża odwołującego i :
-
zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych
uiszczonych przez odwołującego PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. tytułem wpisu od
odwołania
-
zasadza od odwołującego PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. na rzecz zamawiającego
Gminy Lublin kwotę 3 600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztu
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust
. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2021 poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący ………………………
Członkowie ………………………
………………………
KIO 2575/21
UZASADNIENIE
Gmina Lublin,
Plac Króla Władysława Łokietka 1, 20-109 Lublin, dalej zwana
„zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego,
prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego na „Odbieranie i zagospodarowanie
odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta
Lublin-
VII części: część 1-sektor I, część 2- sektor II, część 3- sektor III, część 4 - sektor IV;
c
zęść 5-sektor V; część 6-sektor VI; część 7-sektorVII.”.
Ogłoszenie o zamówieniu w sprawie
przedmiotowego zamówienia zostało opublikowane w Dz.Urz. UE nr 2021/S 058-146845 z
dnia 24 marca 2021 r.
Zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty – w tym na
cz. 3, 4 oraz 7,
których dotyczy odwołanie. Od takiej czynności zamawiającego wykonawca
PreZero
Recykling Wschód Sp. o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin, dalej zwany „odwołującym”
wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. Na przedmiotowe części zostały
złożone dwie oferty, tj. oferta Odwołującego oraz oferta wybranego wykonawcy KOMA Lublin
Sp. z o.o.
ul. Mełgiewska 11E, 20-209 Lublin, dalej zwany także „przystępującym”.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu dokonanie czynności
wyboru,
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez KOMA LUBLIN Sp. z o.o. w sytuacji,
kiedy
oferta ta winna była zostać odrzucona.
Wskazał, że zamawiający dokonując tej czynności naruszył przepisy ustawy Pzp, tj.:
1)
Art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy KOMA,
pomimo że treść oferty wykonawcy jest niezgodna z warunkami zamówienia, tj. wykonawca
w zał. 10a do SWZ, załączonym do oferty, wskazał instalacje, do których będzie
przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości odpady, a które nie są instalacjami
uprawnionymi;
2)
Art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy KOMA,
pomimo że oferta tego wykonawcy została złożona w warunkach czynu nieuczciwej
konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, tj. w
Wykonawca ten dopuścił się manipulacji pozacenowymi kryteriami oceny
ofert;
3)
Art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy KOMA,
pomimo że Wykonawca ten nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w
zakresie zdolności technicznej i zawodowej (doświadczenie), tj. wykazał się doświadczeniem
w wykonaniu zamówienia obejmującego określoną liczbę m3 odebranych pojemników
odpadów, nie zaś m3 odpadów;
4)
Art. 224 ust. 1 Pzp
przez zaniechanie wezwania KOMA do wyjaśnień w tym złożenia
dowodów w zakresie wyliczenia przez tego wykonawcę ceny oferty, pomimo że cena ta
wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości co do
możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi w
dokumentach zamówienia;
5)
Art. 16 pkt 1 Pzp
przez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasady
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców ubiegających się o udzielenie
zamówienia.
Na wstępie Izba wskazuje, że odwołujący na etapie posiedzenia cofnął zarzut ozn.
numerem cztery,
dotyczący rażąco niskiej ceny oferty wykonawcy KOMA. W takiej sytuacji
Izba uznała za niezasadne przedstawianie stanu faktycznego oraz argumentacji prawnej
zawartej w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie oraz piśmie procesowym przystępującego.
W tym stanie rzeczy odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienia
czynności wyboru, jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy KOMA oraz powtórzenia
czynności badania i oceny ofert i odrzucenia oferty wykonawcy KOMA.
Odwołujący uzasadniając zarzut pierwszy podał, że zgodnie z pkt 4.2.1.2. SWZ
przedmiotem zamówienia w cz. 1, 2, 6 i 7 objęte jest wykonywanie usługi polegającej m.in.
na
„zagospodarowaniu w uprawnionych instalacjach, nadto
„ Wykonawca realizując zagospodarowanie odpadów komunalnych, o którym mowa
w ust. 2, jest zobowiązany:
1)
zagospodarowywać niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne - kod
200301 w instalacjach komunalnych
2)
zagospodarować selektywnie zbierane odpady komunalne, o których mowa w ust.
2 pkt 1) w instalacjach zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami oraz zasadami, w
szczególności z zachowaniem zasady bliskości oraz hierarchią postępowania z odpadami.
Tym samym
w ramach realizacji przedmiotu zamówienia w cz. 7 wykonawca jest
zobowiązany do odbioru i zagospodarowania zmieszanych odpadów komunalnych i
selektywnie zebranych odpadów komunalnych, przy czym zagospodarowanie wszystkich
frakcji odpadów powinno odbywać się w uprawnionych instalacjach, zgodnie z przepisami
po
wszechnie obowiązującego prawa. Także w przypadku cz. 3 i 4 zamówienia, wykonawca
również zobowiązany jest do odbioru i zagospodarowania zmieszanych odpadów
komu
nalnych i selektywnie zebranych odpadów komunalnych. W odniesieniu do
zmieszanych odpadów komunalnych zamawiający wskazał instalację, w której
zagospodarowane
będą
odpady
zmieszane
-
instalacja
komunalna
Zakład
Zagospodarowania Odpadów w Wólce Rokickiej, zaś selektywnie zebrane odpady
komunalne mogą być transportowane do wybranej przez wykonawcę instalacji, jednak
zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa.
Wskazał, że w oparciu o przepis
art. 41 ust. 1 ustawy o odpadach, prowadzenie zbierania od
padów i prowadzenie
przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 2 w
zezwoleniu na zbieranie odpadów określa się rodzaje odpadów przewidywanych do
zbierania. Każda instalacja może, zatem przyjmować do przetworzenia odpady wyłącznie
objęte wydanym dla tej instalacji zezwoleniem. Zamawiający, stawiając w SOPZ dla cz. 7 w
odniesieniu do odpadów zmieszanych i selektywnie zebranych oraz dla cz. 3 i 4 w
odniesieniu do odpadów selektywnie zebranych warunek zagospodarowania odpadów
zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym w szczególności zgodnie z
ustawą o odpadach, wymagał, aby odpady były transportowane do instalacji, które posiadają
zezwolenie do przetwarzania poszczególnych frakcji odpadów.
Wykonawca KOM
A w załączniku 10a - w odniesieniu do cz. VII oraz w załączniku 10
b -
w odniesieniu do cz. III i IV, wskazał odrębnie dla każdej z frakcji odpadów listę instalacji,
do których „zamierza przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na których
zamiesz
kują mieszkańcy odpady komunalne. Jednocześnie część ze wskazanych instalacji
w
ogóle nie posiada uprawnień do przyjmowania, a tym bardziej przetwarzania odpadów
danej frakcji. Przykładowo, instalacja będąca w zarządzie odwołującego - SUEZ Wschód Sp.
z o.o
. została wskazana, jako instalacja, do której będą transportowane odpady wskazane w
poz. 2-
8 załącznika nr 10a i 10b do SOPZ. Jednocześnie instalacja odwołującego
(znajdująca się w Radomiu a nie Lublinie) nie posiada uprawnienia w przedmiocie zarówno
zbie
rania, a tym bardziej przetwarzania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02 01. Dodatkowo,
o
dwołujący nie posiada umowy z wykonawcą KOMA, która uprawniałaby go do
przekazywania jakichkolwiek odpadów do instalacji odwołującego. Co więcej, wykonawca
KOMA wskazał inne instalacje, które również nie posiadają uprawnień w przedmiocie
zbierania i/lub przetwarzania odpadów wskazanych w w/w pozycjach załącznika.
Oświadczenie, co do instalacji, do których KOMA zamierza przekazywać odebrane odpady
zawarte w załączniku nr 10a i 10b pozostaje zatem w sprzeczności z § 1 pkt 3 SOPZ - dla
cz. 7 oraz z § 1 pkt 3 SOPZ - dla cz. 3 i 4. Oświadczenie, iż wykonawca zamierza
przekazywać
odebrane odpady do instalacji nie posiadających zezwoleń na przetwarzanie
poszczególnych frakcji świadczy o niezgodności oferty KOMA z warunkami zamówienia, co
stanowi przesłankę odrzucenia tej oferty.
W zakresie zarzutu drugiego dotyczącego naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp podał,
że zgodnie z pkt. 16.2.1. SWZ (po zmianie dokonanej odpowiedzią na pytanie nr 50 z dnia
25.05.2021) pozacenowym kryterium oceny ofert o wadze 40% był poziom recyklingu.
Zamawiający przewidział, iż: w powyższym kryterium oceniany będzie poziom przygotowania
do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (bez uwzględniania innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne),
jaki w
ykonawca zobowiązuje się osiągnąć w roku 2021, 2022, 2023 i 2024 w sektorze, na
który składa ofertę. W załączeniu dla potrzeb poziomów recyklingu zał. nr 8 do SWZ - Ilość
osób zameldowanych w sektorach. Zamawiający podał także wzór, według jakiego poziom
uzyskanego recyklingu będzie obliczany.
W pkt. 16.2.1.1. SWZ wskazano,
iż „ocena poziomu
przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (bez uwzględniania
innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady
komunalne) będzie dokonywana w następujący sposób:
16.2.1.1.1. minimum stanowi następujący poziom ustawowo obowiązujący:
2021 r . - 20% (0 pkt)
2022 r. - 25% (0 pkt)
2023 r. - 35% (0 pkt)
2024 r. - 45% (0 pkt)
Zamawiający stwierdził, że wykonawca, który za proponuje minimalny poziom przygotowania
do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych otrzyma 0 punktów. W przypadku,
gdy Wykonawca zaproponuje poz
iom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu
odpadów poniżej minimalnego poziomu jego oferta zostanie odrzucona."
Nadto podał, że za każdy dodatkowy 1% uzyskanego powyżej minimalnego progu recyklingu
wykonawca uzyska 6,25 pkt.
Parametry
powyższe były takie same dla wszystkich części zamówienia. Wykonawca KOMA
w swoich ofertach dla cz. 3, 4 i 7 Zamówienia oświadczył, iż dotrzyma maksymalnych
poziomów recyklingu w każdym kolejnym roku świadczenia usługi:
2021 24 % (minimum 20 %)
2022 29 % (minimum 25%)
2023 39 % (minimum 35%)
2024 49 % (minimum 45 %)
Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący podał, że jego zdaniem utrzymanie zaoferowanych
przez KOMA poziomów recyklingu nie jest możliwe w okolicznościach niniejszej sprawy.
Oświadczenie złożone przez KOMA w tym zakresie w ofercie miało na celu jedynie
zwiększenie szansy na uzyskanie zamówienia, pomimo świadomości braku możliwości
realizacji zamówienia zgodnie z ofertą, co do poziomów recyklingu. Ceny zaoferowane przez
KOMA (załącznik nr 7 do ofert - Wykaz cenowy), wskazują jednoznacznie, że KOMA
przygotowała ofertę zakładając transport odpadów do Instalacji ZZO (ul. Metalurgiczna 17a,
20-
234 Lublin, dalej jako: „Instalacja KOM-EKO"), która jest instalacją właściwą biorąc pod
uwagę- m.in. zasadę bliskości. Ceny te są identyczne z tymi, jakie odwołujący uzyskał w
ofercie Instalacji KOM-
EKO (nie zawierają żadnego narzutu). Przykładowo cena jednostkowa
netto za przetworzenie 1 Mg papieru i tektury zaoferowana przez Instalację KOM-EKO
wynosi 120 zł i dokładnie taką kwotę w tej pozycji w Wykazie cenowym zaoferowało KOMA.
Dotyczy to wszystkich pozycji poza zmieszanymi odpadami komunalnymi, gdzie
zaoferowano cenę przetwarzania Instalacji w Bełżycach (tylko w cz. 7) oraz odpadami
rozbiórkowymi i budowalnymi (nie brane pod uwagę w kryterium pozacenowym).
Jednocześnie Instalacja KOM-EKO, oferując jednolite ceny odbioru dla wszystkich
wykonawców, zaoferowała także takie same poziomy recyklingu poszczególnych frakcji
odpadów. Tym samym, po przeliczeniu i uśrednieniu poziomu odzysku z poszczególnych
frakcji branych pod uwagę w kryteriach oceny ofert (kody odpadów: kod 20 03 01, kod 20 01
01, kod 20 01 39, kod 20 01 40, kod 20 01 02, kod 20 01 08, kod 20 02 01, kod 20 03 07) i
poziomy
oferowane przez wykonawcę KOMA.
Podkreślił, że KOMA zaoferowała poziomy recyklingu w latach 2021 - 2024 znacznie
wyższe niż możliwe do osiągniecia przy przetwarzaniu odpadów przez Instalację KOM-EKO i
wyższe niż w ogóle możliwe realnie do osiągnięcia w którejkolwiek z instalacji wskazanych
przez KOMA w wykazie Instalacji. Z uwagi na fakt, że poziom recyklingu stanowił kryterium o
wadze 40%, podanie przez KOMA w ofercie maksymalnych punktowanych przez
Zamawiającego, a niemożliwych do uzyskania poziomów odzysku, obliczone było na
wyelimino
wanie konkurencji w postępowaniu. Takie działanie należy uznać za czyn
nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji.
N
ie ulega wątpliwości, że wykonawca KOMA dopuścił się czynu
nieuczciwej konk
urencji, oferując nierealne i niemożliwe do uzyskania w warunkach
niniejszego postępowania poziomy recyklingu, eliminując tym samym konkurencję w
postępowaniu.
W kolejnym zarzucie odwołujący zarzucił zamawiającemu, że został wybrany
wykonawca zamówienia, który nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu w
zakresie wykazania ilość odebranych w referencyjnych latach odpadów. Wskazał, że
przystępujący w cz. IC.C. JEDZ dla cz. 3, 4 i 7 Zamówienia wykazał się wykonaniem zadania
pn. -
Odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych
położonych na obszarze miasta Lublin sektor IV. W wyniku wezwania do uzupełnienia JEDZ
z dnia 6.07.2021 w
ykonawca wskazał, że w ramach przedmiotowej usługi średnioroczna
ilość odebranych odpadów komunalnych wynosiła 100 185,99 m3. Zamawiający powziął
wątpliwość co do tak podanej średniorocznej odebranej liczby odpadów i wezwał wykonawcę
do wyjaśnień pismem z dnia 13 lipca 2021 r. w zakresie „metody i przedstawienia wyliczeń z
podaniem danych źródłowych (w szczególności przyjętej ilości odpadów w Mg, przyjętej
gęstości nasypowej (ciężaru objętościowego) jaką wykonawca zastosował do wyliczenia
ilości m3 podanej w JEDZ (oddzielnie dla części 3,4,7)".
Wykonawca w odniesieniu do
wszystkich części, co do których złożył ofertę, wskazał, iż obliczenia dokonał poprzez
przemnożenie liczby odebranych, w okresie świadczenia Usługi pojemników o objętości
0,240 m3, 0,77 m3 oraz 1,1 m3 przez ich objętość. Wykonawca podał, zatem łączną
objętość w m3 pojemników, które podlegały odbiorowi, nie zaś objętość odebranych
odpadów. Należy zwrócić uwagę, iż warunek w tym zakresie brzmiał jednoznacznie.
Chodziło, bowiem o wykazanie się wykonaniem usługi polegającej na odbieraniu
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych (...) w średniorocznej ilości
wynoszącej, co najmniej 8500 Mg lub 68000 m3. Waga lub objętość, o których mowa w
warunku dotyczyły odpadów, a nie odebranych pojemników. Podanie przez wykonawcę
objętości odebranych pojemników obarczone jest błędem tego rodzaju, że, co oczywiste,
odbierane pojemniki na odpady nie zawsze są pełne, a nawet w ogromnej ilości przypadków
zapełnione są tylko w pewnym stopniu. Podanie objętości odebranych pojemników
spowodowało, że wykonawca w sposób nieuprawniony doliczył do objętości odebranych
odpadów, również objętość pojemników niezapełnioną odpadami. Zarzucił, że zamawiający,
jako
odbiorca przedmiotowej usługi mógł z łatwością zweryfikować prawdziwość twierdzeń
wykonawcy, bowiem posiada wiedzę na temat ilości odebranych w ramach tej usługi
odpadów, liczonej w Mg. Przy przyjęciu standardowego przelicznika (zastosowanego w
warunku udziału w postępowaniu), że około 8 m3 odpadów równa się 1 Mg odpadów,
okazuje się, że wykonawca KOMA, w ramach usługi odbioru odpadów nie odebrał
wyma
ganej ilości Mg ani m3 odpadów, zaś podana w JEDZ objętość w m3 jest zawyżona w
stosunku do masy odpadów, bowiem uwzględnia objętość pojemników niezapełnioną
odpadami.
Z tego względu należy stwierdził, że wykonawca Koma nie potwierdził spełniania
warunku u
działu w postępowaniu w zakresie 8.1.4.1.1. SWZ, nie wykazał, bowiem, że
posiada doświadczenie w wykonaniu usługi odbioru odpadów w wymaganej ilości. Z uwagi
na fakt, że Zamawiający wzywał, co do tego warunku udziału w postępowaniu do
uzupełnienia JEDZ, zgodnie z zasadą jednokrotności wezwania do uzupełnienia, należy
uznać, że procedura określona w art. 128 Pzp została wyczerpana. Z tego względu oferta
KOMA podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 2 pkt 2) lit. b) Pzp.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania w
całości, jako niezasadnego. Odnosząc się do stawianego zarzutu w zakresie nie podania
właściwych instalacji do których przystępujący zamierza przekazywać odebrane od
wytwórców odpady podał, że KOMA w zał. 10a i 10 b do SWZ wskazał w zależności od
rodzaju odpadów komunalnych 8, 10, 12, 13 i 14 alternatywnych instalacji, do których będzie
przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości odpady.
W obowiązującym stanie prawnym w postępowaniu o udzielenie zamówienia
kompleksowego tj. na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych, zamawiający w
przypadku sporządzania dokumentów zamówienia określa w nich w szczególności:
-
instalacje, w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot
odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać
odebrane odpady -
w przypadku udzielania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów
od właścicieli nieruchomości lub zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie
-
w przypadku udzielania
zamówienia publicznego na odbieranie i
zagospodarowywanie tych odpadów; w przypadku niewielkich ilości odebranych odpadów
selektywnie zbieranych możliwe jest wskazanie podmiotu zbierającego te odpady (art. 6d
ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach
t.j. Dz.U.2021.888 ze zm. zwana dalej ucpg).
Zamawiający
na
podstawie
przekazywanych
raportów
miesięcznych
potwierdzających należyte, zgodne z postanowieniami umowy wykonanie zamówienia tj
odbierania i zagospodar
owania odpadów komunalnych, przez Wykonawców umów dokonał
analizy do jakich i ilu instalacji najczęściej są dostarczane odebrane odpady w latach 2013-
2020 z siedmiu sektorów położonych na obszarze miasta Lublin. Zagospodarowanie
odpadów komunalnych, zgodnie z ustawą o odpadach, odbywa się z uwzględnieniem
hierarchii sposobów postępowania z odpadami. Niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne są kierowane do mechaniczno-biologicznego przetwarzania, co jest wymogiem
ustawowym.
Całość strumienia niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych
odbieranych z nieruchomości zamieszkałych w Lublinie trafia do instalacji mechaniczno-
biologicznego przetwarzania, co klasyfikuje się, jako proces odzysku R12, z czego ponad
połowa trafia do instalacji należącej do KOM-EKO przy ul. Metalurgicznej oraz w mniejszej
ilości do Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych Sp. z o.o. w Bełżycach.
Począwszy od 1 lipca 2017 r. Gmina Lublin przejęła obowiązek samodzielnego
zagospodarowania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych z sektorów III,
IV i V, nakładając na kolejne podmioty je odbierające obowiązek kierowania tych odpadów
do instalacji Związku Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej.
Odpady surowcowe z zasady są przeznaczone do recyklingu lub przygotowania do
ponownego
użycia.
W
przypadku
frakcji
selektywnych
nie
istnieją
rygory
zagospodarowywania ich w określonych instalacjach. Odpady surowcowe są poddawane
sortowaniu,
określanemu, jako proces odzysku R12. Odpady te są zazwyczaj
zagospodarowane w Kom-
Eko S.A., Wólce Rokickiej, instalacji Suez Wschód Sp. z o.o. w
Radomiu, w Bełżycach i w mniejszych podmiotach, takich jak Eko-Dyś Sp. z o.o. w Lublinie.
Bioodpady stanowiące części roślin z nieruchomości zamieszkałych w Lublinie są
przetwarzane w instalacjach: Kom-
Eko S.A. przy ul. Metalurgicznej w Lublinie, Związku
Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej, Ekoland Polska S.A. w Lasach
k. Kraśnika, Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych w Bełżycach i
sporadycznie Zakładu Usług Komunalnych w Puławach.
Pozostałe bioodpady obejmują resztki żywności pochodzenia roślinnego. Są poddawane
obróbce beztlenowej, stąd większość ich trafia do Wólki Rokickiej. Część jest przetwarzana
w instalacji Kom-Eko S.A. przy ul. Metalurgicznej.
Odpady wiel
kogabarytowe, są rozdzielenie na części w specjalistycznych punktach
demontażu (co jest klasyfikowane jako proces odzysku R12). Odpady wielkogabarytowe z
nieruchomości zamieszkałych w Lublinie są zagospodarowywane w instalacji Kom-Eko S.A.
przy ul. Metalur
gicznej, w instalacji Suez Wschód Sp. z o.o. w Radomiu, częściowo także w
instalacji w Starej Wsi k. Łęcznej, należącej do Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i
Mieszkaniowej w Łęcznej. Odpady budowlane i rozbiórkowe niemal w całości podlegają
odzyskowi
przez wypełnianie wyrobisk, utwardzanie gruntów, niwelowanie terenu, tworzenie
warstw izolacyjnych na składowiskach. Odpady budowlane i rozbiórkowe z nieruchomości
zamieszkałych są zagospodarowywane w Kom-Eko S.A. w Lublinie, na składowisku
odpadów w Lubochni i Eko-Dyś Sp. z o.o. w Lublinie, na składowisku Gminy Lublin w
Rokitnie.
Zamawiający zwrócił uwagę, że 7 z 10 wymienionych powyżej instalacji
umieszczonych jest na liście prowadzonej przez Marszałka Województwa Lubelskiego na
postawie art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach (Dz.U.2021.779 ze zm.)
w Biuletynie Informacji Publicznej. Są to zatem funkcjonujące instalacje spełniające
wymagania dla instalacji komunalnych, które zostały oddane do użytkowania i posiadają
wymagane decyzje po
zwalające na przetwarzanie odpadów (art.38b ust. 1 pkt 1) ustawy o
odpadach) oraz znajdują się w prowadzonej przez marszałka województwa Bazie danych o
produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO). BDO jest prowadzona w
systemie teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Baza danych o
produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami umożliwia dla danego rodzaju
odpadów identyfikację ich wytwórcy oraz kolejnych posiadaczy tych odpadów. W BDO
gromadzi się m.in. informacje o decyzjach z zakresu gospodarki odpadami, z
uwzględnieniem pozwoleń na wytwarzanie odpadów i pozwoleń zintegrowanych,
poszczególnych rodzajach instalacji do zagospodarowania odpadów wraz z podaniem ich
położenia, mocy przerobowych i rodzaju stosowanej technologii oraz ilości i rodzajów
odpadów przetwarzanych w tych instalacjach (art. 79 ust. 2 pkt 8) i pkt 14)).
Stwierdził, że zamawiający wykazał, że mając na uwadze doświadczenie z lat
ubiegłych do należytego, zgodnego z prawem wykonania zamówienia, w szczególności w
zakresie zagospodarowania odpadów komunalnych Wykonawcy umowy wystarczy średnio
8-
10 instalacji, do których będzie przekazywał odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne.
Zamawiający zwraca uwagę, że w
trakcie realizacji kontraktu w latach 2019-
2020 wykonawcy odbierający odpady z terenu
miasta Lublin - tj. Ekoland Sp. z o.o. czy KOM-EKO S.A. przekazywali odpady odpowiednio
jedynie do 2 i 3 instalacji. Stanowi to dowód na to, że ujęcie w wykazie już nawet dwóch
instalacji pozwala na realizację umowy i należyte świadczenie usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych.
Po
dkreślił, że do należytego wykonania przedmiotowego zamówienia wystarczy
wykonawcy 1
– 2 instalacji. Dlatego wskazanie ich przez KOMA w ilościach w zależności od
rodzaju odpadów komunalnych 8, 10, 12, 13 i 14 daje gwarancję Zamawiającemu na
należyte i zgodne z obowiązującym prawem wykonanie zagospodarowania odpadów
komunalnych.
Zamawiający wskazał że KOMA wskazała kilkanaście alternatywnych instalacji tj. podała w
złożonym oświadczeniu informacje niezbędne, które gwarantują, że zagospodarowanie
odebranych odpadów komunalnych będzie odbywało się w zgodzie z obowiązującym
prawem i warunkami określonymi przez zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, że
załączniku nr 10 i 10 b do SWZ wykonawcy zgodnie z wymaganiami określonymi przez
z
amawiającego mieli podać:
-
wykaz instalacji, w szczególności instalacji komunalnych, do których
wykonawcy zamówienia będą przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne lub, w przypadku niewielkich ilości
odebranych odpadów selektywnie zbieranych, do podmiotów zbierających te odpady,
-
rodzaj odpadów komunalnych
-
nazwa i adres instalacji do których będą przekazywane odebrane od
właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne lub, w
przypadku niewielkich ilości odebranych odpadów selektywnie zbieranych, nazwa i adres
podmiotów zbierających te odpady.
Stwierdził, że Koma Lublin Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie przy ul. Mełgiewskiej 11E, na
podstawie udzielonego jej zamówienia publicznego, wykonywała w okresie od dnia 1
stycznia 2019 r. -
30.06.2021 r. na rzecz mieszkańców miasta Lublin, usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych w sektorze IV, na
podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 6.12.2018 r.
Wskazanie przez KOMA miejsca gdzie nie ma
właściwej instalacji nie skutkowało
odrzuceniem oferty przez z
amawiającego, ponieważ KOMA wykazała poprzez wskazanie
innych alternatywnych instalacji, że gwarantuje zgodne z obowiązującym prawem i
warunkami określonymi przez zamawiającego zagospodarowanie niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych i selektywnie zebranych odpadów komunalnych.
Odwołujący podniósł, że oprócz instalacji odwołującego przystępujący „wskazał inne
instalacje, które nie posiadają uprawnień w przedmiocie zbierania i /lub przetwarzania
odp
adów wskazanych w w/w pozycjach załącznika” - Poza tym lakonicznym stwierdzeniem
instalacje zakwestionowane nie zostały wymienione. Precyzyjnie rzecz ujmując w zakresie
tego zarzutu o
dwołujący nie wymienia z nazwy żadnej instalacji, której uprawnienia
kwes
tionuje, i przede wszystkim nie powołuje na zacytowane twierdzenie żadnego dowodu,
przez co narusza za
sadę opisaną w art. 534 ustawy Pzp, zgodnie, z którą strona ma
obwiązek wskazywać dowody na stwierdzenie faktów, z których wywodzi skutki prawne.
Nadto po
dał, że w treści odwołania odwołujący przemilczał fakt, że również
o
dwołujący na liście instalacji w złożonych załącznikach wykaz instalacji, do których
wykonawca zamówienia będzie przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości, na
których zamieszkują mieszkańcy odpady komunalne wpisał instalację Suez Wschód Sp. z
o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin. Zamawiający zwraca uwagę, że odwołujący złożył
dwa załączniki 10 a podczas gdy zamawiający w SWZ wymagał złożenia odrębnych
załączników dotyczących cz. 1,2,6 i 7 zał. 10 a oraz cz. 3, 4 i 5 zał. 10 b . Podsumowując,
stwierdził , że odwołujący nie zachował należytej staranności przy wypełnianiu załączników i
wskazaniu instalacji w przedłożonej ofercie. W związku z powyższym, gdyby zamawiający
miał zamiar (choć nie ma) uznać ten zarzut odwołania, powinien byłby w wyniku tej
czynności odrzucić także ofertę odwołującego na tej samej podstawie prawnej.
Zamawiający odnosząc się do zarzutu drugiego, dotyczącego tego, iż według
odwołującego oferta przystępującego była złożona w warunkach czynu nieuczciwej
konkurencji podniósł, iż ten zarzut nie został uzasadniony ani udowodniony. W zakresie
formalno-prawnym z
amawiający podniósł, że w treści odwołania odwołujący nie powołał
żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy.
Zwrócił także uwagę na kwestie, że odwołujący nie wykazał, że doszło do naruszenia
zasad uczciwej konkurencji w postępowaniu, czy równego traktowania wykonawców. Skoro
przedstawione przez zamawiającego wzory miały zastosowanie do wszystkich wykonawców,
a więc wszyscy mieli jednakowe szanse i dowolność w zakresie zaoferowania wykonania
zamówienia na dopuszczonym przez zamawiającego (oraz Krajową Izbę Odwoławczą KIO
sygn KIO 1058/21)
poziomie. Zamawiający podkreślił, że wobec wszystkich są stosowane te
same kryteria, są stosowane od dawna, a odwołujący wielokrotnie brał udział w
postępowaniach przetargowych z zastosowaniem takich kryteriów. Zauważył, że w
niniejszym postępowaniu odwołujący złożył odwołanie na zapisy SWZ, a następnie złożył w
postępowaniu ofertę z zastosowaniem niezakwestionowanych przez KIO kryteriów oceny
ofert. Zdaniem z
amawiającego tak postawiony zarzut mieści się w dyspozycji art. 528 pkt 3)
oraz pkt 4) pzp, kwalifikujący odwołanie, jako niedopuszczalne, albo ze względu na
okoliczność, że odwołanie jest spóźnione albo wniesione w sprawie już osądzonej przez
Krajową Izbę Odwoławczą.
Celem zamawiającego było pozyskanie ofert realnych cenowo, adekwatnych do aktualnej
sytuacji rynkowej. Zatem jeżeli odwołujący zarzuca zamawiającemu dokonanie wyboru oferty
w
ykonawcy, który nie zaproponował osiągnięcie poziomów recyklingu w granicach
dopuszczonych przez z
amawiającego, to taki zarzut mógłby być skuteczny jedynie gdyby
o
dwołujący uprzednio skutecznie zakwestionował zasady przyznawania punktacji, co na tym
etapie postępowania jest niedopuszczalne - albo gdyby wykazał, że zamawiający dokonał
obliczenia punktacji niezgodnie z przyjętymi w SWZ zasadami. Żadna z powyższych sytuacji
nie zaistniała, zatem postawiony zarzut nie został uzasadniony.
Podkreślił, iż Gmina Lublin organizuje przetarg na odbiór i zagospodarowanie odpadów, a
nie wyłącznie na odbiór, dlatego wymaga spełnienia określonych wysokich standardów w
zakresie nie tylko odbioru, ale i zagospodarowania odpadów. Najistotniejszym standardem
określającym, jakość usługi zagospodarowania odpadów jest poziom wykorzystania
odpadów poprzez ich recykling zgodnie z hierarchią postępowania z
odpadami określoną
przepisami prawa polskiego i unijnego.
Prawidłowość zaś wykonania przedmiotu umowy przejawia się w przypadku zamawiającego
poprzez kontrolowanie i nadzorowanie jej wykonywania zgodnie z określonymi warunkami.
Temu właśnie celowi służą m. in. przewidziane we wzorze umowy kary umowne za
nieosiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu ( §13 załącznika nr 11 a i 11 b do SWZ -
wzór umowy). Stwierdził, że oświadczenie wykonawcy dot. wysokości poziomów recyklingu
poparte może być jedynie szacunkiem, w którym należy przyjąć pewne wartości nie znane
na dzień składania oferty - tj. np. ilość odpadów, które wykonawca w przyszłości podda
recyklingowi.
Zaznaczył, że przyjęte przez zamawiającego kryterium pozacenowe jako
wysokość osiągniętego w danym roku poziomu przygotowania do ponownego użycia i
recyklingu odpadów komunalnych jest zobowiązaniem wykonawcy, które to On sam
deklaruje. Potencjalny w
ykonawca deklarując w ofercie poziomu recyklingu powinien mieć
świadomość odpowiedzialności za złożone oświadczenie, które ma istotne znaczenie z
punktu widzenia uznania oferty za najkorzystniejszą, ponieważ zamawiający określił wagę
tego kryterium na 40%.
Zmawiający kategorycznie nie zgadza się z zarzutem odwołującego,
że utrzymanie zaoferowanych przez KOMA poziomów recyklingu nie jest możliwe w
oko
licznościach niniejszej sprawy. Zamawiający kwestionuje sposób i metodologię
zastosowaną przez o przy wyliczeniu poziomów oferowanych przez wykonawcę KOMA.
Odwołujący nie przedstawił dowodów, które potwierdzają poprawność jego wyliczeń i
postawionych tez. Wartości końcowe tj. „możliwy do osiągnięcia poziom recyklingu przez
KOMA” w tabelach stanowią projekcję założeń przyjętych przez odwołującego opartych na
jego założeniach i jednostkowych doświadczeniach związanych z realizacją kontraktu, które
mogą być odmienne od założeń przyjętych przez KOMA. Wyliczenia dokonane przez
z
amawiającego potwierdzają, że podane przez KOMA w ofercie przetargowej maksymalne
war
tości są możliwe do osiągnięcia.
W odniesieniu do trzeciego z zarzutów odwołania dotyczącego niewykazania przez
przystępującego warunku udziału w postepowaniu zamawiający podał, że zarzut powyższy
nie został uzasadniony, a odwołujący nie powołał żadnego dowodu na potwierdzenie
jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy. W związku z powyższym zamawiający nie jest stanie w
sposób konstruktywny odnieść się do poszczególnych tez zarzutów. Zamawiający w
Specyfikacji Warunków Zamówienia dot. postępowania o zamówienie
o
kreślił warunki
udziału w postępowaniu o udzielnie zamówienia. W pkt 8.1.4.1 SWZ zapisał, że w zakresie
zdolności technicznej lub zawodowej zamawiający określa minimalne poziomy zdolności
dotyczące doświadczenia umożliwiającego realizację zamówienia na odpowiednim poziomie
jakości, jako wykonanie lub wykonywanie usług/usługi odbierania niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych (20 03 01) od właścicieli nieruchomości w okresie
ostatnich 3 lat licząc wstecz od dnia w którym upływa termin składania ofert, a jeżeli okres
prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, w średniorocznej ilości wynoszącej co
najmniej 8500 Mg lub 68000 m3.
Zamawiający tym samym umożliwił wykonawcy dwa sposoby przedstawienia ilości
odbieranych niesegregowanych (zmiesz
anych) odpadów komunalnych. Natomiast w pkt
9.2.7.1. z
amawiający określił wykaz podmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie,
że wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu (wymienione w pkt. 8.1.4.1 SWZ )
jako wykaz usług wykonanych, a w przypadku świadczeń powtarzających się lub ciągłych
również wykonywanych, w okresie ostatnich 3 lat, a jeżeli okres prowadzenia działalności
jest krótszy - w tym okresie, wraz z podaniem ich wartości, przedmiotu, dat wykonania i
podmiotów, na rzecz których usługi zostały wykonane lub są wykonywane wraz z
załączeniem dowodów określających, czy te usługi zostały wykonane lub są wykonywane
należycie, przy czym dowodami, o których mowa, są referencje bądź inne dokumenty
sporządzone przez podmiot, na rzecz którego usługi zostały wykonane, a w przypadku
świadczeń powtarzających się lub ciągłych są wykonywane, a jeżeli wykonawca z przyczyn
niezależnych od niego nie jest w stanie uzyskać tych dokumentów - oświadczenie
wykonawcy; w przypadku świadczeń powtarzających się lub ciągłych nadal wykonywanych
referencje bądź inne dokumenty potwierdzające ich należyte wykonywanie powinny być
wystawione w okresie ostatnich 3 miesięcy.
Z uwagi na powyższe KOMA Lublin Sp. z o.o. w cz. IC.C JEDZ dla części 3, 4 i 7
zamówienia wykazała wykonanie zadania pn. Odbiór i zagospodarowanie odpadów
komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta Lublin - sektor
IV wskazując w uzupełnieniu do JEDZ, że w ramach przedmiotowej usługi średnioroczna
ilość odebranych niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych wyniosła 100
185,99 m3.
Przystępujący na potwierdzenie spełnienia warunku dot. doświadczenia złożył w dniu
05.08.2021 r. poświadczenie należytego wykonania umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 06.12.2018
r. wystawione przez Gminę Lublin.
KOMA Lublin Sp. z o.o. wykazała, że w okresie od
01.01.2019 r. do 30.04.2021 r. odebrała:
•
43053 szt. pojemników o objętości 0,120 m3,
•
71062 szt. pojemników o objętości 0,240 m3,
•
19838 szt. pojemników o objętości 0,77 m3,
•
178428 szt. pojemn
ików o objętości 1,1 m3.
Łączna objętość wskazanych przez KOMA Lublin Sp. z o.o. odebranych pojemników wynosi
100 185,99 m3.
Komisja przetargowa dokonała analizy ilości opróżnionych pojemników 1100 I., 770I., 240 I. i
120 I. przeznaczonych na niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne w okresie od
stycznia 2019 r. do kwietnia 2021 r. na podstawie zaakceptowanych miesięcznych raportów
składanych zgodnie z § 9 realizowanej umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 06.12.2018 r. przez
KOMA Lublin Sp. z o. o., na podstawie, k
tórych stwierdziła różnice w ilości objętości
odebranych odpadów, pomiędzy wskazaną przez Wykonawcę ilością 100 185,99 m3, a
obliczoną w oparciu o posiadane raporty miesięczne ilością wynoszącą 100 287,59 m3.
Komisja ustaliła, że powyższa różnica może być wynikiem wykorzystywania do obliczeń
przez w
ykonawcę niezaakceptowanych (nieskorygowanych) raportów miesięcznych, zaś
z
amawiający do swojej analizy wykorzystał wyłącznie raporty zaakceptowane. Jednakże w
istocie, pomimo powstałej różnicy, zarówno ilość odebranych odpadów wykazana przez
w
ykonawcę oraz ilość wyliczona przez zamawiającego, pozwala na uznanie spełnienia
warunku udziału w postępowaniu przez wykonawcę.
Zamawiający rozliczał usługę odbioru
odpadów wykonywaną przez KOMA Lublin Sp. z o.o. na podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z
dnia 06.12.2018 r. (na którą powołuje się wykonawca w celu wykazania spełniania warunków
udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia) w oparciu o ilość odpadów wyrażoną w
Mg. Ilość ta jest comiesięczne analizowana i weryfikowana w ramach raportów miesięcznych
przesyłanych przez wykonawcę, które zaakceptowane są podstawą do stwierdzenia zakresu
zrealizowanej usługi i wystawienia faktury Vat.
Stwierdził, że zamawiający umożliwił w celu wykazania w/w warunku udziału w
postępowaniu określenie ilości odebranych niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnych zarówno w Mg jak również w m3. Jednocześnie należy zaznaczyć, że nie
podał on metodologii wyliczenia m3 w oparciu o Mg i nieprawidłowym jest przyjęcie
założenia, jakie wnosi odwołujący, że 8500 Mg jest równe 68000 m3 tj. 1 Mg równa się 8m3.
Zamawiający uznał, że zarówno odebranie średniorocznej ilości odpadów równej 8500 Mg
jak i 68 000m3 daje gwarancję posiadania przez Wykonawcę doświadczenia pozwalającego
na należyte wykonanie przedmiotu zamówienia, ale nie postawił znaku równości miedzy tymi
ilościami. Zatem odwołujący nie jest uprawniony do przeliczania ilości odpadów z Mg na m3
w świetle obowiązujących zapisów SWZ.
Przystępujący do postępowania odwoławczego wykonawca KOMA Lublin Sp. z o.o.
w złożonym piśmie procesowym wraz z dowodami na poparcie stawianych w nim tez, wniósł
o oddalenie
odwołania, jako niezasadnego.
Przystępujący poparł w całości stanowisko zaprezentowane przez zamawiającego i zakresie
zarzutu pierwszego dotycz
ącego wskazania niewłaściwych instalacji odbioru dodatkowo
podał, że odwołujący w żaden sposób nie wykazał w odwołaniu, iż wykonawca KOMA
wypełniając załącznik nr 10a i 10b do SWZ wskazał liczne instalacje, które nie posiadają
uprawnień do przyjmowania odpadów wskazując jedynie przykładowo własną instalację,
twierdząc, że nie jest ona uprawniona do przyjmowania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02
02, a zatem wymienionych w wierszu nr 5 i 6 załącznik nr 10a i10 do SWZ.
Przystępujący
zrealizował w okresie 1.01.2019 — 30.06.2021 zamówienie publiczne na odbiór odpadów od
właścicieli nieruchomości z sektora IV Lublina na rzecz Gminy Lublin. W okresie realizacji
zamówienia Przystępujący nie przekazywał odpadów do SUEZ KOMA w załączniku do oferty
wskazała liczne instalacje i podmioty zbierające odpady (w tym SUEZ) dlatego aby mieć
większe możliwości kierowania odpadów do różnych podmiotów tych, które w danym czasie
maja lepsze wskaźniki recyklingu (i są uprawnione), co pozwoli osiągnąć ich wysokie
poziomy zadeklarowane z
amawiającemu. Dlatego też wskazanie instalacji SUEZ nie
oznaczało, że odpady faktycznie tam trafią. Zmiany w zakresie posiadania uprawnień do
zbierania lub także zagospodarowania odpadów przez podmiot zajmujące się gospodarką
odpadową są dynamiczne. Może zdarzyć się tak, że na dzień składania ofert dany podmiot
posiadał stosowne zezwolenie, które nie będzie aktualne po zakończeniu postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego.
Instalacje podane przez KOMA w załączniku do oferty,
są tymi, do których zamierza transportować odpady (załącznik nr lOa i lOb do SWZ w poz. 5
i 6).
W nawiązaniu do drugiego z zarzutów sprowadzającego się do zakwestionowania
realności poziomów recyklingu odpadów, zaoferowanych przez KOMA odwołujący w tym
zakresie wywodzi
ł twierdzenie, że przystępujący zadeklarował osiągnięcie maksymalnych
poziomów recyklingu w celu uzyskania najwyższej ilości punktów w pozacenowym kryterium
oceny ofert, pomimo że ich osiągnięcie jest niemożliwe. Powyższe działanie, zdaniem
o
dwołującego wypełnia znamiona czynu nieuczciwej konkurencji, a w związku z tym oferta
KOMA powinna
zostać odrzucona. Zauważył, że zamawiający określając punktację
zaoferowanych przez wykonawców poziomów recyklingu przewidział na wszystkie części
zamówienia minimalne poziomy recyklingu: 2021 r. — 20%; 2022 — 25%; 2023 —35%;
2024
— 45%. Zamawiający punktował każdy dodatkowy 1% zadeklarowanego poziomu
recyclingu powyżej minimalnego poziomu. Maksymalna ilość punktów była zatem za
zadeklarowanie o 4% większego poziomu recyklingu niż minimalny za każdy rok.
Przystępujący zaoferował dla każdej części zamówienia osiągniecie poziomów recyklingu o
4% więcej niż minimalny poziom tj. dla 2021 r.— 24%; 2022 r. - 29%; 2023 r. - 39%; 2024 r. -
49%. Dodał, iż odwołujący nie zaskarżył wprost postanowień SWZ, w zakresie w jakim
przewidziane zostały punktowane przez zamawiającego poziomy recyklingu. Stawiając
obecnie zarzuty, wobec wykonawcy, który zaoferował przewidziane w SWZ poziomy
recyklingu, że nie są one dla niego możliwe do osiągnięcia próbuje zakwestionować de facto
realność przyjętych przez zamawiającego kryteriów oceny ofert.
Natomiast a
naliza informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty w częściach 3,4,7 prowadzi
do wniosku, że zaoferowanie maksymalnych poziomów przez KOMA, nie dało temu
wykonawcy przewagi nad
odwołującym, ponieważ przede wszystkim oferta KOMA w
powyższych 3 częściach była znacznie korzystniejsza w cenowym kryterium oceny ofert.
Ponadto odwołujący w swoich obliczeniach wychodzi z założenia, że stopień segregacji
prowadzo
ny przez mieszkańców oraz możliwości instalacji w zakresie recyklingu nie będą
ulegały zwiększaniu. Twierdzenie to jest błędne i niepoparte żadnymi argumentami. Wręcz
przeciwnie, dane zawarte w analizach stanu gospodarki odpadami komunalnymi za lata
2017-
2020, wykonanymi przez Urząd Miasta Lublina, wskazują na bardzo silny trend w
kierunku zmniejszania ilości odpadów komunalnych odbieranych w formie zmieszanej, a
zwiększanie w formie segregowanej.
Stwierdził, że przystępujący zamierza osiągnąć zadeklarowane w ofercie poziomy
recyklingu,
zakładając, że w poszczególnych latach realizacji zamówienia będzie wciąż
postępowała efektywność recyklingu. Przystępujący zamierza przeprowadzić akcje
edukacyjne informujące o sposobach prowadzenia selektywnej zbiórki odpadów przez
mieszkańców u „źródła”, a podczas nich kłaść szczególny nacisk na informowanie właścicieli
nieruchomości o konieczności wyłączenia ze strumienia niesegregowanych (zmieszanych)
odpadów komunalnych, odpadów z remontu i budowy, odpadów wielkogabarytowych oraz
odpadów biodegradowalnych, ponieważ w tym obszarze sytuacja jest gorsza niż w
selektywnej zbiórce odpadów surowcowych.
Odwołujący wychodząc z założenia, że zaoferowane przez KOMA poziomy recyklingu są
nierealne do osiągnięcia stawia zarzut „manipulowania” kryteriami oceny ofert, które jego
zdaniem prowadzi do eliminując konkurencję z rynku a to działanie stanowi czyn nieuczciwej
konkurencji, w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji.
Zdaniem przystępującego jest to twierdzenie nie poparte żadnym dowodem, jak
i argumentami mogącymi uwiarygodnić postawiony zarzut.
W zakresie zarzutu trzeciego dotyczącego tego, że przystępujący nie spełnia
warunków udziału w postepowaniu poza stanowiskiem zamawiającego nadto dodał, że
w
ykonawca KOMA w JEDZ w części IV Kryteria Kwalifikacji w Sekcji C: zdolność techniczna
i zawodowa (w brzmieniu po uzupełnieniu JEDZ przez KOMA na wezwanie zamawiającego)
wskazał, że zrealizował usługę odbioru odpadów z sektora IV Lublina na rzecz Gminy Lublin
w okresie 1.01.2019 -
30.06.2021 za kwotę 14 276377,58 zł brutto, podając jednocześnie, że
ilość odebranych w ramach tej usługi odpadów wynosiła 100 185,99 m3.
4.5.
Ustosunkowując się do tego zarzutu odwołania należy wskazał w pierwszej
kol
ejności, że podstawową jednostką rozliczeniową w zakresie odbieranych odpadów jest ich
waga wyrażona w Mg, każdy wykonawca i zamawiający publiczny posiada informacje o ilość
Mg odebranych przez wykonawcę. W tym kontekście nieuprawnione jest założenie, że
o
kreślone w warunku doświadczenia 8500 Mg równa się 68000 m3, ponieważ skoro, jak
wyjaśniono, wyżej każdy wykonawca zna ilość ton odpadów odebranych w danym
zamówieniu nie miałoby sensu wykazywanie się tą ilością przeliczoną na m3, skoro 8500 Mg
miałoby się równać 68000 m3. Biorąc pod uwagę racjonalność zamawiającego, temu raczej
chodziło o umożliwienie udziału w zamówieniu wykonawcy, który posiada znaczne
doświadczenie w odbiorze odpadów o niewielkie gęstości (wadze) tak, aby mógł wykazać się
doświadczeniem w odbiorze odpadów o mniejszej wadze niż 8500 Mg, ale dużej objętości -
co najmniej 68000 m3. Nieuprawnione są zatem obliczenia odwołującego oparte o błędne
założenie, że 1 Mg odpadów równe jest 8 m3 odpadów. Przy takim wyliczeniu rzeczywiście
odebrana pr
zez KOMA w przywołanej usłudze ilość około 6.9 tys. Mg byłaby
niewystarczająca zarówno, jako wyrażona w tonach (mniej niż 8500 Mg) a także wagowo
przy zastosowaniu przelicznika 1 Mg = 8 m3.
W
yrażona ilość odebranych odpadów
w m3, to
ilość, która trafia do śmieciarki z opróżnianych pojemników na odpady, które następnie są w
niej zagęszczane, a zatem tracą pierwotną objętość. Nie ma innej metody wykazania się
ilością odebranych odpadów (w m3) niż poprzez powołanie się na pojemność opróżnionych z
odpadów pojemników.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i przystępującego, na
podstawie zebranego materiału dowodowego w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk
stron i przystępującego zaprezentowanych na rozprawie, Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje – odwołanie jest niezasadne, gdyż podniesione zarzuty
nie
zasługiwały na uwzględnienie.
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z ustawowych przesłanek,
o których stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Za podstawę rozstrzygnięcia Izby został uznany stan faktyczny sprawy, ustalony na
moment zamknięcia rozprawy, chociaż ocenie Izby podlegała czynność zamawiającego
kwestionowana w odwołaniu, wiążąca się z wyborem najkorzystniejszej oferty na dane
sektory.
Zauważyć należy, że postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą toczy się z
uwzględnieniem zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać
dowody, a Krajowa Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron
w
wypełnianiu tego obowiązku (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn.
akt II CSK 293/07, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN
406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok
KIO 1639/11).
W przedmiotowym postępowaniu ciężar dowodowy obciążał odwołującego, który
poprzez złożone dowody winien był uwiarygodnić zasadność stawianych zarzutów i żądań.
Zdaniem Izby odwołujący temu obowiązkowi nie sprostał. Podkreślić należy za wyrokiem
wy
rok SO w Wrocławiu z 6 lutego 2018 roku sygn. akt XI Ga 692/17 że, aby Izba mogła
oprzeć orzeczenie na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne.
Przedkładane przez odwołującego na rozprawie dowody nie potwierdzały zasadności
podniesio
nych zarzutów.
W wyniku analizy i oceny materiału dowodowego w sprawie Izba uznała, że
podniesione zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Przechodząc do oceny pierwszego zarzutu odwołania, dotyczącego braku odrzucenia
oferty przystępującego z powodu, iż przystępujący wskazał do odbioru odpadów o
określonych kodach, także te instalacje, które nie posiadają zezwolenia na ich odbiór i
zagospodarowanie, na
wstępie podkreślić należy, że zarówno zamawiający jak i
przystępujący wnosili o nierozpoznawanie tego zarzutu, gdyż ich zdaniem odwołujący
stawiając ten zarzut nie spełnił wymagań ustawowych, gdyż w treści odwołania odwołujący
nie powołał żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy stawianej
w zarzucie. Przystępujący w nawiązaniu do powyższego stwierdził, że Izba winna zarzut taki
pominąć stosownie do regulacji art. 555 Pzp.
Odnosząc się do wniosków zamawiającego i przystępującego Izba zauważa, że sposób
sformułowania przedmiotowego zarzutu wraz z potrzebą wykazania jego zasadności na
pewno odbiega od zakładanego wzorca, ale niewątpliwym jest, że zarzut zawiera wskazanie
czynności kwestionowanej przez odwołującego wraz z jej uzasadnieniem. Dlatego też brak
jest podstaw prawnych do jego nierozpatrywania przez Izbę.
Wracając do sedna stawianego zarzutu wskazać należy, że osią sporu pomiędzy
stronami w tym przedmiocie jest kwestia, czy wykonawca
w załącznik 10a) i 10b) do SWZ
przy odpowiedniej pozycji wymienionych odpadów winien był podać, jako odbiorcę, tylko tą
instalację, która posiada uprawnienie do odbioru tego kodu odpadu. Odwołujący stał na
stanowisku, że z treści SWZ wynikało, że przy danym kodzie odpadów należało wpisać tylko
te instancje, które dany odpad przyjmują, a nie wszystkie instalacje w regionie jak to uczynił
p
rzystępujący niezależnie od tego czy dana instalacja dany kod odpadów przyjmuje czy też
nie.
Izba uznała, że istotą odbioru i przekazywania zebranych od wytwórców odpadów jest ich
przekazanie do instalacji uprawnionej z
uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z
odpadami.
W przedmiotowej sytuacji poza sporem jest kwestia, że wśród wymienionych
przez KOMA
instalacji, są conajmniej 2 instalacje(tj. Kom Eko i Bełżyce), które mogą przyjąć
do zagospodarowania każdą frakcję odebranych odpadów. Tym samym nie ma
niebez
pieczeństwa, że jakiś odebrany odpad zostanie przekazany do instalacji
nieposiadającej zezwolenia na jego odbiór. Izba za przekonywujące w tym zakresie przyjęła
także informację zamawiającego w zakresie przyjmowania odpadów do instalacji, że
przekazywanie
konkretnej partii odpadów następuje na podstawie generowanej
elektronicznie w danym momencie karty
z systemu danej instalacji, a więc nie ma możliwości
przekazania do danej instalacji odpadów o kodach, których dana instalacja np. w danym dniu
nie przyjmuje.
Podkreślić należy, że z treści SWZ nie da się wywieść wprost obowiązku wykonawcy, aby
przy danym kodzie odpadów wskazał tylko instalacje uprawnioną do jego odbioru. W tym
przypadku nie
można uznać za niezgodność z SWZ sytuacji, kiedy przystępujący przyjął
zasadę podawania większej ilości Instalacji, ponad te, które na dzień składania ofert
przyjmowały odpady o określonym kodzie. Przystępujący stanął na stanowisku, że według
dotychczasowych doświadczeń z odbioru odpadów dla tego zamawiającego wynika, iż
po
siadanie przez instalacje zezwolenia dotyczącego konkretnych kodów odpadów, jest
kwestią zmienną. Instalacja na dzień złożenia oferty mogła posiadać zezwolenie, które np.
obecnie już wygasło lub zostało cofnięte. W odmiennym przypadku należy mieć na
względzie także okoliczność, że instalacja może także uzyskać zezwolenie na poszerzenie
katalogu odbioru odpadów.
Także możliwość płynnej zmiany instalacji dla dostarczania odpadów o określonym kodzie,
jest korzystna dla wykonawcy,
gdyż potrzeba zmiany może wynikać z sytuacji, iż np.
instalacja rozbuduje linię przetwarzania odpadów zwiększającą poziom uzyskiwanego
recyklingu.
Reasumując powyższe Izba uznała, że odrzucenie oferty przystępującego byłoby
zasadne tylko
wtedy, gdyby przy zastosowaniu obowiązujących w tym zakresie przepisów
prawa, nie została wskazana chociażby jedna instalacja uprawniona do odbioru odpadów o
kodzie wskazanym w opisie przedmiotu zamówienia i to stwarzałoby niebezpieczeństwo
przekazywania odpadów do miejsc lub instalacji do tego nieprzystosowanych. Taka sytuacja
nie miała miejsca w przedmiotowym postępowaniu.
W zakresie zarzutu drugiego odwołujący zarzucał zamawiającemu, iż oferta
przystępującego winna być odrzucona z tego powodu, że przystępujący w sposób
pozbawiony podstaw przyjął dla uzyskania punktacji poziom recyklingu w maksymalnej
wysokości wskazanej przez zamawiającego.
Poda
ł, że w regionie występują tylko trzy
większe instalacje, które zajmują się między innymi recyklingiem, tj. instalacje: Kom Eko, w
Bełżycach i w Wólce Rokickiej i żadna z nich nie przewiduje w tym okresie czasowym
uzyskania odzysku i przetworzenia odpadów na takim poziomie. Odwołujący w argumentacji
powoływał się na prognozy instalacji, wskazując, że KOMA założył dużo wyższy poziom
recyklingu, którego osiągnięcie jest niemożliwe.
Przystępujący replikując podniesioną w tym zarzucie argumentację odwołującego
podał, że zamierza osiągnąć zakładany poziom, natomiast obiektywnie zależy to od wielu
zmiennych
w czasie czynników. Natomiast w chwili obecnej brak jest możliwości
udowodnienia w 100% uzyskania
zakładanych współczynników, a tym samym wykazania, że
zostaną spełnione. Nadto podał, że zaoferowany poziom recyklingu odpadów nie jest tak
wysoki,
jak próbuje to podnosić odwołujący, gdyż wskazane poziomy recyklingu w latach
2021
– 2021 są wyższa tylko o 4% od poziomu minimalnego, ustawowego, określonego w
pkt 16.2.1.1 SWZ.
Izba odnosząc się do tego zarzutu zauważa, że zgodnie z SWZ każdy wykonawca miał
prawo wskazać zakładany poziom recyklingu, bez potrzeby udawadniania, iż osiągnięcie
takiego poziomu jest realnie możliwe. Nadto oceniając ten zarzutu, Izba zauważa, że
odwołujący kwestionuje możliwość uzyskania przez Koma zakładanego poziomu recyklingu
bez wskazania jakiegokolwiek wiarygodnego dowodu w tej kwestii. Zauw
ażyć należy, że
wszelkie wyliczenia w tym zakresie opierają na założeniach hipotetycznych. Trudno jest przy
obecnym postępie technologicznym nie zakładać, że w kolejnych latach wielkość
minimalnego ustawowego
poziomu recyklingu nie będzie oscylować wokół wielkości
zakładanych przez przystępującego. Odwołujący
pomija dynamikę zmian, jaka zachodzi w
gospodarowaniu odpadami.
Izba nie może uznawać za udowodnione, zarzutów opartych o
czysto hipotetyczne założenia odwołującego wywodzone na użytek tego postępowania. Izba
oceniając powyższe nie znalazła podstaw do uznania, że celem przystępującego
oferującego uzyskanie maksymalnych poziomów recyklingu było wyeliminowanie z rynku
innych wykonawców. Każdy z wykonawców mógł zaoferować taki poziom, jaki zaoferował
przy
stępujący.
KOMA sp. z o.o.
nie dopuściła się czynu nieuczciwej konkurencji, ponieważ
zaoferowała możliwe do uzyskania w warunkach niniejszego postępowania poziomy
recyklingu. Natomiast o
dwołujący nie przedstawił dowodów na poparcie stawianych w
odwołaniu tez, które umożliwiałyby ocenę prawidłowości przyjętych przez odwołującego
założeń. Zauważyć należy, że także zamawiający w tym zakresie oceniał jedynie wynik
kalkulacji
przystępującego, czyli zobowiązanie wykonawcy, który powinien dokonać jak
najbardziej w
iarygodnych wyliczeń (wykonanych w oparciu o swoje doświadczenie na rynku i
analizę prognoz) i przyjąć na siebie ryzyko swojego oświadczenia mającego istotny wpływ na
wybór jego oferty. W tym stanie rzeczy Izba oddaliła przedmiotowy zarzut uznając, że w
op
arciu o przedłożone przez odwołującego dowody nie jest możliwe wywiedzenie jak tego
oczekuje odwołujący, iż zakładane przez przystępującego poziomy recyklingu nie mogą
zostać spełnione.
W kolejnym trzecim
zarzucie, w którym odwołujący zarzuca zamawiającemu
nieodrzucenie oferty wykonawcy KOMA sp. z o.o. z powodu braku wykazania spełniania
warunków udziału w postepowaniu, zamawiający wniósł o oddalenie zarzutu wskazując, że
pomimo iż nie ma takiej treści w odwołaniu, to jednak odwołujący kwestionuje zapisy treści
SWZ w przedmiotowym zakresie.
Zauważyć należy, że w pkt 8.4.1SWZ zostały określone minimalne wymagane poziomy
doświadczenia w dotychczas wykonywanych przez wykonawcę usługach odbierania
odpadów komunalnych wskazując, że o uzyskanie zamówienia może ubiegać się
wykonawca, który wykonał usługi odbierania odpadów komunalnych (20 03 0l) od właścicieli
nieruchomości w okresie ostatnich 3 lat licząc wstecz od dnia, w którym upływa termin
składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, w
średniorocznej ilości wynoszącej, co najmniej 8500 Mg lub 68000 m3.
Oceniając ten zarzut na wstępie podkreślić należy, że zamawiający w zakresie tego zarzutu
postawił wymaganie, aby wykonawcy mieli możliwość wykazania się odebraniem i
dost
arczeniem do instalacji odpowiedniej ilości odpadów w tonach lub m3. Taki zapis
warunku
według zamawiającego wynikał z tego, że w różnych miastach są stosowane różne
sposoby obliczania odebranych odpadów, w niektórych liczą w tonach, w niektórych w m3.
Aby
nie różnicować wykonawców i dopuści jak największą ilość w postępowaniu
z
amawiający dopuścił obie możliwości wykazania się ilością odebranych odpadów.
Przystępujący Koma wykazał się spełnianiem warunku w oparciu o ilość odebranych
odpadów wyliczonych w m3.
Odwołujący całą swoją argumentacje w tym zakresie oparł na niedopuszczalnej, jego
zdaniem,
metodzie wyliczania objętości odebranych odpadów przez przystępującego, w
oparciu o objętość odebranych pojemników, a nie rzeczywiście samych odpadów.
Odwołujący w tym zakresie argumentował, że z jego wiedzy i doświadczenia wynika, iż
znaczna ilość odbieranych pojemników nie jest zapełniona w 100%, a tym samym wliczanie
całej pojemności pojemnika do ilości odebranych odpadów jest nieprawidłowe.
Przystępujący odnosząc się do tej kwestii podkreślał, że przyjął ilość odpadów w
oparciu o
ilość pojemność pojemników, biorąc pod uwagę sytuacje, iż w takcie odbioru
odpadów są pojemniki, które nie są w pełni zapełnione, są i takie, które są przepełnione, a są
i takie, obok
których zostały wyłożone śmieci. Podał, że nie ma takiej możliwości, aby do
ilości odebranych pojemników były wliczane puste pojemniki, bo puste pojemniki nie są
podpinane pod maszynę a tym samym nie widnieją w ewidencji. Stwierdził, że nie ma innego
sposo
bu wykazania ilości odebranych odpadów biorąc pod uwagę ich objętość, jak
wyliczania jej według pojemności odebranych pojemników, gdyż odebrane odpady są
wrzucane do maszyny-
śmieciarki, która jest jednocześnie zgniatarką odpadów i tym samym
ich objętość jest automatycznie zmniejszana.
Podkreślić należy, że przystępujący wykazał się odbiorem
100 185 m3 odpadów na
wymagane 68 000 m3, czyli o 47% ponad wymagane minimum w SWZ. Izba za
zamawiającym przyjmuje, że wielkości odbieranych odpadów były stale weryfikowane przez
zamawiającego w trakcie świadczenia usługi przez Koma i nie były stwierdzane
nieprawidłowości. Zamawiający zauważył, że oprócz sytuacji, kiedy mogą wystąpić pojemniki
niezapełnione w 100% występują takie sytuacje, kiedy te pojemniki są przepełnione,
ale tego
o
dwołujący w swoim odwołaniu nie brał pod uwagę. Izba oceniając złożone przez
przystępującego karty pracy, gdzie jest wskazywany stopień zapełnienia pojemników, iż
twierdzenia zamawiającego w tym zakresie polegają na prawdzie. Dane zawarte w tych
kartach nie były kwestionowane przez odwołującego. Na rozprawie odwołujący stał na
stanowisku, iż przystępujący winien był wykazać się ilością odebranych odpadów w formie
Mg a nie m3.
Izba nie może na tym etapie postępowania kwestionować możliwości
wy
kazania się przez wykonawcę ilością odebranych odpadów w m3, chociaż - czego
zamawiający nie zakwestionował, rozliczał wykonawcę z wykonania poprzedniego
zamówienia wg. wagi dostarczonych odpadów. Podobne zasady będą obowiązywać także w
przedmiotowym postępowaniu. Zdaniem Izby zasady wykazywania spełniania warunków
udziału w postepowaniu winny być jednolite dla wszystkim wykonawców, lub winny mieć
szczegółowo dopracowane uzasadnione zasady odstępstw.
Izba uznała, że niespornym w sprawie jest fakt, że wykonawcy mieli możliwość
wykazanie się ilością odebranych odpadów w formie m3. Izba uznała także, że brak było
innej możliwości wyliczania m3 odebranych odpadów niż poprzez przemnożenie pojemności
pojemników razy odebraną ich ilość. Trudno wyobrazić sobie, aby np. dla obliczenia
objętości odpadów pryzmować je np. przed blokiem, aby zmierzyć ich objętość. Izba za
zamawiającym i przystępującym uznała, biorąc pod uwagę powyższą sytuacje oraz
argumentację odwołującego, iż odwołujący kwestionując prawo wykonawców do
wykazywania się ilością odebranych odpadów w m3, to tym samym kwestionuje
postanowienie SWZ w tym zakresie, co na tym etapie postępowania należało uznać za
zarzut spóźniony.
Za wyrokiem SO w Warszawie 3 czerwca 2013 roku sygn. akt V Ca 533/13
należy stwierdzić, że niezasadnym jest przywoływanie dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii
nieujętych w postanowieniach SIWZ. Zawsze decydujące znaczenie ma analiza sformułowań
zawartych w SIWZ.
Twierdzenia odwołującego, pozostały bez wskazanego na ich
potwierdzenie dowodu i
były tylko twierdzeniami na użytek przedmiotowego sporu.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba nie stwierdziła naruszenia
przez zamawiającego przepisów wskazanych w odwołania, a nadto uznała, że postępowanie
zamawiającego w zakresie wyboru najkorzystniejszej oferty było oparte na dokonanych
prawidłowo ustaleniach faktycznych.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557, art. 574 i
art. 575 ustawy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o
przepisy § 5 pkt 1 oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia
2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich
rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2021 r. poz.
1129), stosownie do wyniku postępowania obciążając kosztami postępowania odwołującego.
Przewodniczący:
.............................
Członkowie
……………………..
………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1104/22 z dnia 2022-05-13
- Sygn. akt KIO 1006/22, KIO 991/22 z dnia 2022-05-09
- Sygn. akt KIO 971/22 z dnia 2022-04-25
- Sygn. akt KIO 835/22, KIO 846/22 z dnia 2022-04-15
- Sygn. akt KIO 700/22 z dnia 2022-03-31
