rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-09-02
rok: 2014
data dokumentu: 2014-09-02
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 1671/14
KIO 1671/14
KIO 1675/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2014 r. w Warszawie odwołań wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 sierpnia 2014 r. przez:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH,
Zelinkagasse 10, 1010 Wiedeń oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (01-233),
ul. Bema 83 (sygn. akt KIO 1671/14),
B. wykonawcę:
TPF sp. z o.o. w Warszawie (02-285), ul. Szyszkowa 34 (sygn. akt
KIO 1675/14),
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego:
Skarb Państwa – Generalnego
Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i
Autostrad, Oddział w Warszawie (03-808), ul. Mińska 25
przy udziale:
−
wykonawcy:
Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie (02-670), ul. Puławska 182
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1671/14 oraz KIO 1675/14 po stronie zamawiającego,
−
wykonawcy:
TPF sp. z o.o. w Warszawie zgłaszającego swoje przystąpienie
do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1671/14 po stronie zamawiającego,
−
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie zgłaszających swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1675/14 po stronie
zamawiającego,
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 sierpnia 2014 r. przez:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH,
Zelinkagasse 10, 1010 Wiedeń oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (01-233),
ul. Bema 83 (sygn. akt KIO 1671/14),
B. wykonawcę:
TPF sp. z o.o. w Warszawie (02-285), ul. Szyszkowa 34 (sygn. akt
KIO 1675/14),
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego:
Skarb Państwa – Generalnego
Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i
Autostrad, Oddział w Warszawie (03-808), ul. Mińska 25
przy udziale:
−
wykonawcy:
Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie (02-670), ul. Puławska 182
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1671/14 oraz KIO 1675/14 po stronie zamawiającego,
−
wykonawcy:
TPF sp. z o.o. w Warszawie zgłaszającego swoje przystąpienie
do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1671/14 po stronie zamawiającego,
−
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie zgłaszających swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 1675/14 po stronie
zamawiającego,
orzeka:
1.
oddala odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: ECMG GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o.
w Warszawie w sprawie KIO 1671/14,
2.
uwzględnia odwołanie wniesione przez wykonawcę: TPF sp. z o.o. w Warszawie
w sprawie KIO 1675/14 i nakazuje zamawiającemu: Skarbowi Państwa –
Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad – Generalnej Dyrekcji
Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Warszawie unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej w zakresie zadania pierwszego, a następnie,
w ramach tego zadania, powtórzenie czynności badania i oceny ofert oraz
odrzucenie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 29 stycznia 2004 –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) oferty
złożonej przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie z uwagi na fakt,
iż treść tej oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia,
3.
kosztami postępowania obciąża:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt KIO 1671/14),
B. zamawiającego:
Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i
Autostrad – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział
w Warszawie (sygn. akt KIO 1675/14),
i:
3.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę:
A.
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG
GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt
KIO 1671/14) tytułem wpisu od odwołania,
B.
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawcę:
TPF sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt KIO 1675/14) tytułem
wpisu od odwołania,
3.2. zasądza od:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie na rzecz zamawiającego:
Skarbu Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad –
Generalnej
Dyrekcji
Dróg
Krajowych
i
Autostrad,
Oddział
w Warszawie kwotę 2 767 zł 50 gr (słownie: dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt
siedem złotych pięćdziesiąt groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 1671/14),
B. zamawiającego:
Skarbu Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i
Autostrad – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział
w Warszawie na rzecz wykonawcy: TPF sp. z o.o. w Warszawie kwotę
18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu
od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 1675/14).
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 1671/14, KIO 1675/14
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „„Zarządzanie Kontraktem oraz Pełnieniu nadzoru inwestorskiego
w rozumieniu Prawa budowlanego nad kontraktem pn.: Projekt i budowa drogi ekspresowej
S8 od węzła ,,Marki” (bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa
drogi ekspresowej S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II -
Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł
,,Radzymin Płd.” w podziale na zadania:
−
Zadanie 1. Zarządzanie Kontraktem pn. Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 od węzła
,,Marki” (bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa drogi
ekspresowej S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II -
Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł
,,Radzymin Płd.”
−
Zadanie 2. Pełnienie nadzoru inwestorskiego w rozumieniu Prawa budowlanego
nad Kontraktem pn. Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 od węzła ,,Marki”
(bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa drogi ekspresowej
S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II - Projekt i budowa
drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł ,,Radzymin Płd."
zostało wszczęte przez Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad
– Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Warszawie, zwany dalej
Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość zamówienia przekraczała kwoty
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), zwanej dalej
ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej (2013/S 240-417661) w dniu 11 grudnia 2013 r.
W dniu 14 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione w formie pisemnej przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: ECMG GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie, zwanych
dalej łącznie Odwołującym w sprawie KIO 1671/14 lub konsorcjum ECMG.
Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 zarzucał Zamawiającemu „naruszenie:
1.
art. 91 ust. 1 Pzp poprzez dokonanie oceny oferty złożonej przez Odwołującego
w sposób sprzeczny z kryteriami oceny ofert określonymi w pkt 13.3 SIWZ,
co skutkowało nieprzyznaniem Odwołującemu punktów w w/w Podkryteriach, pomimo,
iż Odwołujący w swojej Metodyce wskazał na wszystkie elementy, za które zgodnie
z SIWZ powinien takowe punkty otrzymać, co skutkowało by najwyższą punktacją
oferty Odwołującego nie zaś uznaniem za najkorzystniejszą oferty wykonawcy Egis
Poland Sp. z o.o.
2.
a w ich wyniku naruszenie art. 7 ustawy Pzp oraz innych przepisów wskazanych
w uzasadnieniu.”
Mając na uwadze podniesione zarzuty Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 wnosił
o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania i oceny ofert w i czynności
wyboru jako najkorzystniejszej oferty Egis Polska Sp. z o.o. oraz
dokonania ponownego
badania i poprawnej oceny oferty Odwołującego zgodnej z pkt 13.3 SIWZ i przyznanie
należnych punktów w zakresie kryterium Metodyka.
W dniu 14 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło również
odwołanie wniesione w formie pisemnej przez wykonawcę: TPF sp. z o.o. w Warszawie,
zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 1675/14 lub TPF.
Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 zarzucał Zamawiającemu naruszenie:
−
„art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego
jako nieodpowiadającej treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
−
art. 89 ust. 1 pkt 3) w zw. z art. 3 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, poprzez odrzucenie oferty Odwołującego jako stanowiącej czyn
nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji;
−
art. 89 ust. 1 pkt 8) w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz art. 5 ustawy kodeks cywilny,
poprzez odrzucenie oferty Odwołującego jako nieważnej na podstawie odrębnych
przepisów;
−
art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy
EGIS Poland Sp. z o.o. jako nieodpowiadającej treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia”.
Mając na uwadze podniesione zarzuty Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 wnosił
o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania i oceny ofert w i czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonania ponownego badania i oceny ofert, odrzucenia
oferty złożonej przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie oraz dokonania
ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej.
Na mocy zarządzenia Prezesa Izby z dnia 21 sierpnia 2014 r. powołane sprawy zostały
rozpoznane łącznie.
Zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego zostały
doręczone Prezesowi Izby przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie, dalej
zwanego Egis, oraz przez wykonawcę: TPF w sprawie KIO 1671/14, a także przez: Egis oraz
przez konsorcjum ECMG w sprawie KIO 1675/14. W odniesieniu do zgłoszenia przystąpienia
w sprawie KIO 1675/14 dokonanego w imieniu konsorcjum ECMG, Izba uznała je
za skuteczne wobec zgodnego oświadczenia stron, znajdującego odzwierciedlenie
w protokole, o tym, iż każda ze Stron w sprawie KIO 1674/14 otrzymała kopie obu zgłoszeń,
a także oświadczenia każdej ze Stron, iż nie kwestionuje ona skuteczności dokonanego
zgłoszenia i nie wnosi wobec niego opozycji. Podnoszenie na późniejszym etapie
przez wykonawcę: TPF, iż nie otrzymał on kopii powołanego zgłoszenia, Izba uznała
za działanie spóźnione i sprzeczne w swej istocie z wcześniej złożonym oświadczeniem,
a tym samym, za działanie, które nie mogło wpłynąć na już dokonane przez Izbę
rozstrzygnięcia.
W sprawie KIO 1675/14 Zamawiający we wniesionej przez siebie odpowiedzi na odwołanie
oświadczył, iż uznaje zasadność podniesionego w odwołaniu zarzutu zaniechania
odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę: Egis. Oświadczenie to poparł argumentami
mającymi przemawiać za koniecznością odrzucenia powołanej oferty. Wobec takiego
stanowiska Zamawiającego Egis oświadczył, że wnosi sprzeciw wobec uwzględnienia tegoż
zarzutu. Izba stanęła na stanowisku, iż zgodnie z art. 186 ustawy Pzp wniesienie sprzeciwu
w postępowaniu odwoławczym możliwe jest jedynie wobec uwzględnienia w całości
zarzutów przedstawionych w odwołaniu. Tymczasem w rozpoznawanym przypadku
Zamawiający uwzględnił jeden z wielu zarzutów podniesionych w odwołaniu wniesionym
w sprawie KIO 1675/14, w odniesieniu zaś do pozostałych stał na stanowisku,
iż nie zasługują one na uwzględnienie. Mając to na uwadze, Izba postanowiła rozpoznać
w toku rozprawy odwołanie wniesione w sprawie KIO 1675/14 w całości, uznając
jednocześnie, iż zgłoszenie sprzeciwu wobec uwzględnienia jednego tylko zarzutu
nie jest prawnie dopuszczalne. Podobnie Izba w sprawach: KIO 2482/12, KIO 302/12,
czy też KIO 1602/12, KIO 1607/12, KIO 1613/12, KIO 1616/12, KIO 1617/12, KIO 1618/12.
Izby wykluczyła w odniesieniu do każdego z rozpoznawanych odwołań to, aby wypełniona
została którakolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189
ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestników każdego z postępowań
odwoławczych, na podstawie zebranego materiału dowodowego w każdej ze spraw,
z uwzględnieniem stanowisk stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu w każdej ze spraw, w świetle
przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania
w postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego w każdej ze spraw dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia – dokumenty przekazane przez Zamawiającego,
a także, jako znane jej z urzędu, dokumenty przekazane przez Zamawiającego w sprawie
KIO 468/14.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w każdym z odwołań, Izba ustaliła,że Zamawiający w pkt 4.1 I tomu Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) –
Instrukcji dla Wykonawców wraz z formularzami (IDW) podzielił przedmiot zamówienia
na dwie części.
W pkt 9 IDW zawarty został opis sposobu obliczania ceny:
„9.1. Cena Oferty (w PLN) zostanie wyliczona przez Wykonawcę w Formularzu Cenowym,
którego wzór został umieszczony w Rozdziale 2 Tomu I SIWZ (załącznik do Oferty –
Formularz 2.2. – („Formularz Cenowy”) dla Zadania 1.
9.2. Cena Oferty powinna obejmować całkowity koszt wykonania zamówienia, w tym również
wszelkie koszty towarzyszące wykonaniu zamówienia, o których mowa w Tomach II i III
SIWZ. Wykonawca przeprowadzi właściwe analizy i uwzględni w swoim działaniu
zatrudnienie takiej ilości ekspertów i personelu pomocniczego, aby zapewnić sprawną i
terminową realizację umowy. [pkt 9.2 zgodnie z pismem z dnia 20 marca 2014 r., pkt 1
otrzymał następujące brzmienie: „Każda cena jednostkowa zawarta w ofercie powinna
obejmować całkowity koszt wykonania danej pozycji w przyjętej jednostce czasu
w formularzu cenowym, w tym również wszelkie koszty towarzyszące. Dodatkowo
wykonawca przeprowadzi właściwe analizy i uwzględni wskazaną w umowie możliwość
zmiany ilości Innych ekspertów, aby zapewnić sprawną i terminową realizację”]
9.3. Wynagrodzenie dodatkowego personelu (poza wymienionym w Formularzu cenowym)
należy uwzględnić w wynagrodzeniu personelu podstawowego. [pkt 9.3 został usunięty
z SIWZ zgodnie z pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 22]
9.4. Wartość netto pozycji „Koszty administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia
ostatniego Świadectwa Przejęcia” nie może przekroczyć 9 % ceny Oferty netto. Wartość
netto pozycji „Działania promocyjne” nie może przekroczyć 1% ceny Oferty netto. Wartość
netto pozycji „Koszt wsparcia Zamawiającego” nie może przekroczyć 0,3 % ceny Oferty
netto. [zdanie: „Wartość netto pozycji „Koszt wsparcia Zamawiającego” nie może
przekroczyć 0,3 % ceny Oferty netto.” zostało usunięte z treści SIWZ zgodnie z pismem
z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 54] Wartość netto jednej jednostki czasu w pozycji „Koszty
administracyjne od wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia do wystawienia
Ostatecznego Świadectwa Płatności” nie może przekroczyć 50 % ceny tej jednostki czasu
w pozycji „Koszty administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia”. Wartość netto pozycji „Wynagrodzenie za nabycie majątkowych
praw autorskich” nie może przekroczyć 0,5 % ceny Oferty netto. W przypadku
gdy którakolwiek z wartości, o których mowa powyżej, zostanie przekroczona Zamawiający
odrzuci taką ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp. (...)
9.5.3. W pozycji „Usługi zarządzania”, dla każdej ze wskazanych w ofercie osób koszty m.in.:
−
wynagrodzenia wraz z narzutami,
−
urządzenia stanowiska pracy,
−
szkoleń personelu nadzoru,
−
zakwaterowania i delegacji,
−
wyposażenia bhp,
−
transportu i łączności, wynagrodzenia wraz z narzutami pracy dodatkowego personelu
niezbędnego do prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia a nie wskazanego
w załączniku do Oferty - Formularzu Cenowym, [zapis „wynagrodzenia wraz z narzutami
pracy dodatkowego personelu niezbędnego do prawidłowej realizacji przedmiotu
zamówienia a nie wskazanego w załączniku do Oferty - Formularzu Cenowym” został
usunięty z treści SIWZ zgodnie z pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 22]
−
urlopów i zwolnień,
−
dokumentowania stanu budowy (film i zdjęcia),
−
wszelkie inne koszty związane z zatrudnieniem i pracą tych osób. (...)
9.6 Dla każdej pozycji wyszczególnionej na Formularzu Cenowym, jeśli składają się na nią
elementy o zróżnicowanych kosztach, jednolita stawka jednostkowa powinna zostać
skalkulowana na zasadzie uśrednienia kosztów składowych.
9.7 Wszystkie kalkulowane koszty z pozycji „Razem” od (1) do (5) Wykonawca zsumuje i
wstawi do pozycji „CENA NETTO”. (...)
9.10 Ceny określone przez Wykonawcę w Formularzu Cenowym nie będą zmieniane w toku
realizacji zamówienia, za wyjątkiem sytuacji określonych w Umowie stanowiącej Tom II
SIWZ.”
W pkt 13 IDW zawarty został opis kryteriów wyboru i sposobu oceny ofert oraz udzielenia
zamówienia:
„Zadanie 1.
13.1. Przy dokonywaniu wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie Zadania 1 Zamawiający
stosować będzie następujące kryteria:
- kryterium Cena – waga 60 % = 60 pkt
- kryterium Metodyka – waga 40 % = 40 pkt (...)
13.3. Kryterium Metodyka:
W celu zbadania oferty Wykonawcy w Kryterium Metodyka, Wykonawca zobligowany jest
do złożenia wraz z ofertą opracowania „Metodyka” sporządzonego przez Konsultanta
na formularzu zgodnym z treścią Formularza 2.3. (Formularz „Metodyka”) w oparciu
o poniżej opisane podkryteria.
W ramach kryterium Metodyka punkty zostaną przyznane w skali punktowej do 40 pkt.
UWAGA:
1) W sytuacji, gdy w opracowaniu „Metodyka” Wykonawca zaproponuje dodatkowe działania
nieadekwatne do celu jaki ma zostać osiągnięty w ramach danego podkryterium wówczas
Zamawiający nie przyzna punktów za zaproponowane działanie.
2) W sytuacji, gdy Wykonawca w opracowaniu „Metodyka” zidentyfikuje obszary ryzyka
nieadekwatne do przedmiotu zamówienia wówczas Zamawiający nie przyzna punktów
za zidentyfikowane ryzyko.
3) Opracowanie „Metodyka” stanowić będzie integralną część umowy zawieranej
z wyłonionym w drodze niniejszego postępowania Wykonawcą, wobec tego Wykonawca
będzie związany proponowanymi rozwiązaniami i odpowiedzialny wobec Zamawiającego.
4) Wykonawca zobowiązany jest złożyć opracowanie „Metodyka” w oddzielnym opakowaniu
oznaczonym nazwą i adresem Wykonawcy.
5) W przypadku uznania przez Wykonawcę, że jego opracowanie „Metodyka” stanowi
tajemnicę przedsiębiorstwa, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
Wykonawca w sposób nie budzący wątpliwości musi oznaczyć opakowanie adnotacją
„TAJEMNICA PRZEDSIĘBIORSTWA”, a także uwzględnić ten fakt w Formularzu Oferty.
Sposób przyznawania punktów w kryterium Metodyka.
Kryterium Metodyka podzielone jest na 4 podkryteria:
Podkryterium 1: Zapewnienie przez Konsultanta realizacji zamówienia zgodnie z warunkami
umowy na zarządzanie, OPZ na zarządzanie, PFU oraz dokumentacjami projektowymi –
maksymalnie 15 pkt;
Podkryterium 2: Zapewnienie przez konsultanta organizacji pracy zespołu – maksymalnie
10 pkt;
Podkryterium 3: Zapewnienie przez Konsultanta szkoleń dla personelu Konsultanta
(tj. co najmniej ekspertów kluczowych, innych ekspertów oraz ich asystentów) z zakresu
znajomości warunków umowy na zarządzanie i Kontraktów na roboty budowlane,
a także zmieniających się powszechnie obowiązujących przepisów prawa związanych
z realizacją umowy na zarządzanie i Kontraktów na roboty budowlane oraz z zakresu
aktualnego stanu faktycznego na Kontraktach w odniesieniu do warunków umów i
dokumentacji projektowych – maksymalnie 5 punktów;
Podkryterium 4: Jakość stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych
w trakcie świadczenie usługi Konsultanta – maksymalnie 10 pkt.
Każde z powyższych Podkryteriów oceniane będzie indywidualnie przez poszczególnych
członków Komisji Przetargowe.
- punkty będą przyznawane indywidualnie przez poszczególnych członków Komisji
Przetargowej dla każdego Podkryterium,
- następnie z punktów przyznanych przez poszczególnych członków Komisji Przetargowej
dla każdego z Podkryterium będzie wyliczana średnia arytmetyczna (ŚREDNIE
ARYTMETYCZNE PODKRYTERIUM = suma punktów przyznanych przez poszczególnych
członków Komisji w danym Podkryterium/ilość członków Komisji);
- wyliczone w ten sposób średnie arytmetyczne dla każdego z Podkryterium zostaną
zsumowane dla całego opracowania „Metodyka” (Podkryterium 1 + Podkryterium 2 +
Podkryterium 3 + Podkryterium 4) otrzymując w ten sposób punktację w Kryterium Metodyka
(...)
Załącznik 2.2 do IDW stanowiły dwa odrębne wzory formularza cenowego dla każdego
z dwóch zadań (ostateczna treść formularza cenowego dla zadania pierwszego została
ustalona pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 1)
Kalkulacja cenowa, zgodnie z wzorem formularza, podzielona została na pięć głównych
pozycji. Każda z nich obejmowała kolejne wiersze opisujące elementy składowe przedmiotu
zamówienia, które zgodnie z wzorem należało wycenić. Pozycje pierwsza, trzecia, czwarta i
piąta obejmowały swym zakresem wycenę realizacji określonych usług (wyszczególnionych
tam czynności) w formie miesięcznych ryczałtów (pozycja trzecia obejmowała również
wycenę przygotowania odpowiedniej ilości broszur). Pozycja druga rozbita została
na wycenę dniówek poszczególnych ekspertów (kluczowych i innych) – w odniesieniu
do każdego z ekspertów wskazana została szacowana liczba dniówek, a przemnożenie tej
liczby przez zaoferowaną cenę dniówki, pozwalało otrzymać oferowaną przez wykonawcę
wycenę pracy danego eksperta, zaś zsumowanie tych kwot odnoszących się wszystkich
ekspertów pozwalało ustalić zaoferowaną przez wykonawcę wycenę pozycji nr 3
w formularzu cenowym „Usługi zarządzania”.
Pod tabelą, w którą wykonawcy zobowiązani byli wpisać zaoferowane przez siebie ceny,
w powołanym formularzu znajdowała się kolejna tabela opatrzona tytułem „Uwagi
do formularza cenowego”. W odniesieniu do pozycji „Usługi zarządzania” zawarto tam
następujący komentarz:
„2 Usługi zarządzania (pozycja 3)
2.1 Eksperci kluczowi
1. Ekspert kluczowy to taki dla którego opisane zostały warunki udziału w postępowaniu.
2. Liczba ekspertów kluczowych powinna być równa liczbie wymaganych osób
na stanowiska Ekspertów kluczowych.
3. Wykonawca wycenia koszt dniówki (oraz sumy dniówek) osoby na konkretne stanowisko
Eksperta kluczowego.
2.2 Inni eksperci
1. Liczba Innych ekspertów NIE jest równa liczbie wymaganych osób.
2. Wykonawca wycenia koszt dniówki (oraz sumy dniówek) danego rodzaju eksperta
bez względu na liczbę osób.
3. Liczba dniówek i osób będzie rozdysponowana wg potrzeb i harmonogramu
o którym mowa w paragrafie 9 umowy”
W piśmie z dnia 28 lutego 2014 r., w którym opisując zamiany wprowadzone w treści
powołanego formularza cenowego Zamawiający posłużył się formułą „istniejące zapisy
[tu przytoczenie konkretnych zapisów] (...) otrzymuje brzmienie (...)” – tu ponownie
przywołanie konkretnych zapisów, tym razem nowych, zmienionych – tabela z uwagami
do formularza cenowego została pominięta w obu zapisach, tak starej, jak i nowej wersji
treści, co pozwoliło Izbie uznać, że z uwagi na użytą formułę zakomunikowania wykonawcom
wprowadzonych do SIWZ zmian Zamawiający de facto pozostawił tabelę „Uwagi
do formularza cenowego” jako element formularza cenowego. W piśmie z dnia 28 lutego
2014 r. nie zostało wszak w sposób wyraźny wskazane, iż tabela ta została
przez Zamawiającego usunięta. Tym samym wykonawcy przy konstruowaniu oferty powinni
uwzględnić treść w tej tabeli zawartą.
Tom drugi SIWZ stanowiły istotne postanowienia umowy, skonstruowane odmiennie
dla każdego z zadań. Umowa dla zadania 1 (IPO) w § 1 zawierała zbiór definicji.
„Dniówka: jednostka rozliczeniowa czasu świadczenia Usługi przez Personel Konsultanta
(stawka dzienna), wskazana w „Formularzu Cenowym” i służąca do obliczenia
wynagrodzenia za wskazane w Formularzu Cenowym części Usługi, zgodnie z § 27 Umowy.
Ryczałt: jednostka rozliczeniowa dla świadczenia Usługi Konsultanta (stawka miesięczna),
wskazana w „Formularzu Cenowym” i służąca do obliczenia wynagrodzenia za wskazane
w Formularzu Cenowym części Usługi, zgodnie z § 6 Umowy. (...)
Personel Konsultanta: Eksperci Kluczowi, Inni Eksperci oraz pozostały personel wskazany
w tabeli „Formularz Cenowy”.
Eksperci Kluczowi: Eksperci wymienieni w poszczególnych pozycjach Załącznika do Oferty –
„Formularz Cenowy” oraz zaproponowani w Załączniku do Oferty „Potencjał kadrowy –
osoby zdolne do wykonania zamówienia”, których kwalifikacje zawodowe i doświadczenie
zostały zweryfikowane przez Zamawiającego na etapie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego.
Inni Eksperci: Eksperci wymienieni w Załączniku do Oferty – „Formularz Cenowy” inni niż
Eksperci Kluczowi zaproponowani w Załączniku do Oferty „Potencjał kadrowy - osoby zdolne
do wykonania zamówienia”, dla których Zamawiający nie określił wymagań.”
Zgodnie z § 4 IPO:
„1. Wynagrodzenie będzie płatne w okresach miesięcznych, odpowiednio do rzeczywistego
czasu trwania Umowy, w oparciu o czas faktycznie przepracowany przez Personel
Konsultanta oraz w przypadku pozycji ryczałtowych - po wykonaniu danej usługi w danym
miesiącu i jej odbiorze przez Zamawiającego.
2. Łączne Wynagrodzenie Konsultanta wynikające z Umowy, zgodnie z Ofertą Konsultanta
(załącznik do Oferty - Formularz Cenowy), Strony szacują w oparciu o przewidywaną ilość
czasu pracy Personelu Konsultanta i przewidywany czas trwania Kontraktu, na kwotę netto
... złotych (słownie złotych: …) plus … % podatek VAT w kwocie ... złotych, co łącznie
stanowi kwotę brutto ... złotych (słownie złotych: ...).
3. Rzeczywista wysokość łącznego wynagrodzenia zależy od rzeczywistego zakresu świadczonej Usługi, a w szczególności zależy od ewentualnego przedłużenia czasu
wykonywania Usługi przez Konsultanta, przy czym maksymalna wartość zobowiązania
za wykonywanie czynności będących Przedmiotem Umowy, z uwzględnieniem waloryzacji,
wraz z naliczonym podatkiem VAT, nie może przekroczyć ... (słownie: …), obliczonej
jako 150% szacowanej łącznej wysokości wynagrodzenia brutto.
4. Wysokość stawki dziennej za pracę Personelu Konsultanta oraz wysokość pozycji
ryczałtowych nie będą podlegały zmianom w stosunku do Kosztorysu Ofertowego.”
W § 6 IPO określone zostały zasady rozliczania umowy:
„1. Płatność za wykonywanie Usługi będzie następowała w okresach miesięcznych,
na podstawie prawidłowo wystawionych przez Konsultanta faktur VAT, potwierdzonych
każdorazowo przez Zamawiającego.
2. Warunkiem wystawienia przez Konsultanta faktury VAT jest uzyskanie przez Konsultanta
następujących dokumentów (warunki będą spełnione łącznie):
1) miesięcznego raportu ewidencji czasu pracy Personelu Konsultanta (dniówek)
wraz z nagraniem na nośniku elektronicznym obrazującym fotorejestrację czasu pracy,
potwierdzonych przez Inżyniera Kontraktu i zatwierdzonych przez Kierownika Projektu;
2) zestawienia elementów rozliczeniowych, dla których płatność jest dokonywana w formie
ryczałtu – po wykonaniu danej usługi w danym miesiącu i jej odbiorze przez Zamawiającego
(...)”
W § 27 IPO Zamawiający zawarł zapisy odnoszące się do rozliczania godzin pracy członków
Personelu Konsultanta:
„1. Konsultant jest zobowiązany tak zorganizować codzienną pracę Personelu,
aby uwzględnić czas pracy Wykonawców w stopniu zapewniającym należyte wykonywanie
przez Konsultanta obowiązków wynikających zarówno z Umowy, obowiązującego prawa,
jak i Kontraktu. Czas pracy powinien uwzględniać normalny czas pracy Wykonawcy,
czyli poniedziałek – sobota w godzinach 6:00 – 22:00, a w szczególnych przypadkach
uzasadnionych procesem technologicznym, bądź mobilizacją Wykonawcy zapewnić pracę
w trybie 24 h przez 7 dni w tygodniu.
2. Konsultant jest uprawniony do wynagrodzenia w wysokości:
a. jednej stawki dziennej określonej w tabeli „Formularz Cenowy” – z tytułu usług świadczonych przez członka Personelu Konsultanta w wymiarze nie mniejszym niż 8 pełnych
godzin w danej dobie;
b. połowy stawki dziennej określonej w tabeli „Formularz Cenowy” – z tytułu usług świadczonych przez członka Personelu Konsultanta w wymiarze mniejszym niż 8 pełnych
godzin w danej dobie.”
Zamawiający po zakończeniu badania i oceny ofert pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r.
poinformował wykonawców biorących udział w prowadzonym przez niego postępowaniu
o udzielenie zamówienia o uznaniu za najkorzystniejszą w zadaniu pierwszym oferty
złożonej przez Egis. Oferta złożona przez konsorcjum ECMG została sklasyfikowana
na drugiej pozycji. Oferta złożona przez TPF została przez Zamawiającego odrzucona.
Wobec powołanych czynności tak konsorcjum ECMG, jak i TPF, każde odrębnie, wniosło
odwołania do Prezesa Izby.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, każde z odwołań rozpoznała
w granicach zarzutów w nich zawartych i popieranych w toku postępowania odwoławczego.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w każdym z odwołań, doszedł do przekonania, iż jedynie
w przypadku sprawy KIO 1675/14 część ze sformułowanych przez Odwołującego
w tej właśnie sprawie zarzutów znalazło oparcie w ustalonym stanie faktycznym i prawnym,
a to z kolei spowodowało, że odwołanie wniesione w sprawie KIO 1675/14, jako takie,
zasługiwało na uwzględnienie. Odwołanie wniesione w sprawie KIO 1671/14 zostało
oddalone.
KIO 1671/14
Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 twierdził, iż Zamawiający ocenił złożoną przez niego
ofertę w sposób sprzeczny z kryteriami oceny określonymi w pkt 13.3 IDW, czego skutkiem
było przypisanie złożonej przez niego ofercie zbyt małej liczby punktów, a co za tym idzie
nieuznaniem jej za najkorzystniejszą w ramach zadania pierwszego. Twierdził on,
iż w świetle zapisów SIWZ odnoszących się do opisu podkryteriów 1.1 i 1.2, jedynie
w przypadku podkryterium 1.1 Zamawiający oczekiwał wskazania rozwiązań dodatkowych,
tj. takich, które nie zostały przewidziane w SIWZ, w przypadku zaś podkryterium 1.2, 1.3 i 2.3
już takich wymagań w SIWZ nie wyraził, stąd możliwym było wskazanie rozwiązań już
w SIWZ przewidzianych. W tym kontekście twierdził, iż Zamawiający bezpodstawnie
nie przyznał złożonej przez niego ofercie punktów za rozwiązania przewidziane w pkt 1.2.2
przedstawionej przez niego Metodyki. Zdaniem konsorcjum ECMG maksymalna, możliwa
do uzyskania liczba punktów, winna być przypisana jego ofercie również w ramach
podkryterium 1.3 i 2.3. Stał on na stanowisku, że zaproponowane przez niego rozwiązania
odpowiadają wymogom określonym w SIWZ. Również w podkryterium 4 Zamawiający,
zgodnie z twierdzeniami Odwołującego w sprawie 1671/14, ocenił złożoną przez niego ofertę
w sposób nieprawidłowy i zaniechał przyznania dziesięciu punktów należnych jego ofercie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, mając na celu określenie granic
zarzutów zawartych w odwołaniu, ustaliła, że w odwołaniu rozpoznawanym w sprawie
KIO 1671/14 nie zostały zawarte twierdzenia o dokonaniu przez Zamawiającego błędnej
oceny oferty złożonej przez konsorcjum ECMG w ramach podkryterium 1.2.3. Mając to
na uwadze, Izba uznała, że podnoszone przez Odwołującego w sprawie KIO 1671/14 w toku
rozprawy przed Izbą twierdzenia o niewłaściwej ocenie przez Zamawiającego złożonej
przez niego oferty w ramach powołanego podkryterium 1.2.3 wykraczają poza granice
kognicji Izby, nie mogły być zatem przez Izbę rozpoznane.
Jak to zostało ustalone, zgodnie z zapisami pkt 13.3 IDW każde z czterech podkryteriów
w ramach kryterium „Metodyka” oceniane mieć było indywidualnie przez poszczególnych
członków komisji przetargowej. Zgodnie z treścią protokołu postępowania w skład komisji
przetargowej powołanych zostało łącznie dwunastu członków. Zgodnie z powołanym
pkt 13.3 IDW każdy z tych członków miał przyznawać indywidualnie punkty dla każdego
podkryterium. Następnie z punktów przyznanych przez poszczególnych członków komisji
przetargowej dla każdego z podkryterium wyliczana mieć była średnia arytmetyczna,
ustalana przez podzielenie sumy punktów przyznanych przez poszczególnych członków
komisji w danym podkryterium przez ilość członków Komisji. Dopiero wyliczone w ten sposóbśrednie arytmetyczne dla każdego z podkryterium miały zostać zsumowane dla całego
opracowania „Metodyka” co pozwolić miało ustalenie w ten sposób punktacji w kryterium
„Metodyka” przyznanej badanej ofercie. Mając na uwadze przytoczone zapisy IDW, Izba
uznała, iż dla ustalenia, czy Zamawiający prawidłowo ocenił ofertę złożoną przez konsorcjum
ECMG w ramach kryterium „Metodyka” koniecznym jest ustalenie, w jaki sposób oceny
dokonali poszczególni członkowie komisji przetargowej. Dopiero bowiem ustalenie wyrażonej
przez każdego z nich indywidualnej oceny i poznanie przyznanej przez każdego z członków
liczby punktów (w każdym z podkryteriów, do których odnosi się Odwołujący, np. pkt 1.2.2)
na podstawie dokonanych przez nich ustaleń, w tym poznanie przesłanek, którymi kierowali
się oni przy przypisywaniu ocenianej ofercie określonej liczby punktów, pozwoliłoby
na wiarygodne ustalenie, czy Zamawiający dopuścił się oceny oferty złożonej
przez konsorcjum ECMG z naruszeniem postanowień pkt 13.3 IDW. W ocenie Izby,
w świetle przytoczonych zapisów powołanego punktu IDW, dokonanie takich ustaleń
jest
konieczne
do
rozstrzygnięcia
o
zasadności
zarzutów
sformułowanych
przez Odwołującego w sprawie KIO 1671/14. Tymczasem konsorcjum ECMG
we wniesionym przez siebie odwołaniu w ogóle nie odniosło się do tego zagadnienia,
choć zgodnie z art. 190 ust. 2 ustawy Pzp, jako strona, która z określonych faktów wywodzi
skutki
prawne,
zobowiązane
było
do
przedstawienia
odpowiednich
dowodów
dla stwierdzenia tychże faktów. Z przywoływanego przez Odwołującego w sprawie
KIO 1671/14 zbiorczego zestawienia punktacji wynika, iż poszczególni członkowie
przyznawali ofercie złożonej przez powołanego wykonawcę w ramach poszczególnych
podkryteriów rożną liczbę punktów, co stanowi dodatkowy argument za uznaniem
za konieczne odniesienie się przez konsorcjum ECMG do punktacji przyznanej złożonej
przez niego ofercie przez poszczególnych członków. W ocenie Izby, w świetle postanowień
pkt 13.3 IDW działanie takie było niezbędne, albowiem bez możliwości dokonania oceny
prawidłowości takiej oceny, nie było również możliwości oceny prawidłowości dalszych
etapów oceny w ramach kryterium „Metodyka”. Powołany pkt 13.3 IDW zawierał opis
kolejnych kroków procedury oceny ofert w ramach tegoż kryterium, zaś Odwołujący
nie odniósł się w sposób zindywidualizowany do ocen wyrażonych przez poszczególnych
członków komisji, co uniemożliwiło Izbie ocenę prawidłowości tegoż pierwszego,
a w konsekwencji także następnych kroków procedury oceny w ramach powołanego
kryterium. W samym odwołaniu zawarte zostały jedynie ogólne twierdzenia o dokonaniu
przez Zamawiającego oceny w sposób niezgodny z zapisem pkt 13.3 IDW. Na marginesie
należy wskazać, iż w rozpoznawanym odwołaniu nie zostały zawarte zarzuty naruszenia
przez Zamawiającego art. 92 ustawy Pzp poprzez niedostateczne uzasadnienie dokonanych
w toku postępowania o udzielenie zamówienia czynności, które mogłoby uniemożliwić
Odwołującemu w sprawie KIO 1671/14 prawidłowe sformułowanie zarzutów. Co oznaczało
zapewne, iż przekazane przez Zamawiającego informacje wykonawca ten uznał
za wystarczające.
Kierując się tak poczynionymi ustaleniami, Izba uznała, że nie zostało w toku postępowania
odwoławczego udowodnione, że Zamawiający dopuścił się naruszenia określonych
przez siebie w pkt 13.3 IDW zasad oceny złożonych mu ofert w ramach kryterium
„Metodyka”, a tym samym, że dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp przywołanych
w rozpoznawanym odwołaniu. Mając to na uwadze oddaliła odwołanie wniesione
przez konsorcjum ECMG.
KIO 1675/14
Odwołujący w sprawie 1675/14 twierdził, iż przyjęty przez niego sposób wyceny oferty,
a w szczególności pozycji „Usługi zarządzania” w formularzu cenowym, odpowiada
wymaganiom SIWZ. Tym samym treść złożonej przez niego oferty odpowiada treści SIWZ.
Stał on na stanowisku, iż zawarte w SIWZ definicje pojęć „dniówka” i „personel konsultanta”,
a także zapisy pkt 9.2 i 9.5.3 IDW, jak również dokonana przez niego wykładnia pojęcia
„pozycja” odnoszące sie do formularza cenowego (twierdził, iż formularz cenowy zawiera
jedynie pięć głównych pozycji, inne zaś wiersze zawarte w tym formularzu nie mogą być
określone tym mianem) pozwalają uznać, że dopuszczalnym było ujęcie wszystkich kosztów,
o których mowa w pkt 9.5.3 IDW w którejkolwiek z cen składowych ujawnionych w pozycji
„Usługi zarządzania”. W jego ocenie, nie było wymagane w świetle zapisów SIWZ, tak jak
chciałby tego Zamawiający zgodnie z uzasadnieniem decyzji o odrzuceniu oferty złożonej
przez TPF, aby w wierszu formularza cenowego odnoszącym się do konkretnego eksperta
zawarte został wszystkie koszty wymienione w pkt 9.5.3 IDW, których poniesienie będzie
konieczne w związku z pracą tego właśnie eksperta. Zdaniem Odwołującego w sprawie
KIO 1675/14 możliwym było przenoszenie tych kosztów miedzy wierszami, z tym tylko
zastrzeżeniem, że musiały być one uwzględnione w ramach pozycji „Usługi zarządzania”.
Mając to na uwadze, Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 twierdził, że Zamawiający nie miał
podstaw do odrzucenia złożonej przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp.
Zdaniem TPF takie właśnie ukształtowanie ceny ofertowej nie mogło zostać również uznane
za podstawę do odrzucenia złożonej przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3)
w zw. z art. 3 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji lub
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8) w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz art. 5 ustawy kodeks
cywilny.
Niezależnie od powyższego TPF zarzucało Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS. Twierdził on,że powołany wykonawca zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW.
W ocenie Izby Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 dokonał nieprawidłowej wykładni zapisów
SIWZ. Zdaniem Izby treść SIWZ, w szczególności pkt 9.2 IDW, nie pozwalała przyjąć,
iż wszelkie koszty, których poniesienie należało uwzględnić przy wycenie pracy każdego
z ekspertów zgodnie z pkt 9.5.3 IDW, można było w uwzględnić w którymkolwiek z wierszy
pozycji „Usługi zarządzania”, a tym samym, aby można było koszty pracy jednego eksperta
uwzględniać w kilku wierszach pozycji „Usługi zarządzania” jednocześnie. Stanowisko TPF,
zgodnie z którym mianem „pozycja” można było zgodnie z SIWZ określać jedynie pięć
głównych pozycji formularza cenowego, w ocenie składu orzekającego, uznać należało
za zbyt daleko idące.
Zgodnie z pkt 9.2 IDW „Każda cena jednostkowa zawarta w ofercie powinna obejmować
całkowity koszt wykonania danej pozycji w przyjętej jednostce czasu w formularzu cenowym,
w tym również wszelkie koszty towarzyszące.” W zapisie tym mowa w sposób wyraźny
o wycenie kosztu wykonana danej pozycji w określonej jednostce czasu. Zestawiając ten
zapis z treścią formularza cenowego, dostrzec można, iż we wzorze tegoż formularza
jednostki czasowe (dniówki) w pozycji „Usługi zarządzania” określone zostały jedynie
w wierszach odnoszących się do poszczególnych ekspertów. W wierszu opisanym hasłem
„Usługi zarządzania” wykonawcy zobowiązani zostali jedynie do wpisania sumy kwot
stanowiących wycenę pracy określonej liczby dniówek poszczególnych ekspertów. Brak tam
jakiegokolwiek wskazania na „przyjętą jednostkę czasu”. Takie rozumienie powołanego
zapisu wzmacnia treść zawarta w tabeli „Uwagi do Formularza Cenowego”, w której mowa
w sposób wyraźny o konieczności wyceny koszu dniówki osoby na konkretne stanowisko
eksperta kluczowego oraz kosztu dniówki danego rodzaju eksperta spośród grupy innych
ekspertów. Nie można zatem mówić o cenie jednostkowej inaczej, niż tylko odnosząc ją
do wyceny poszczególnych ekspertów.
W definicji pojęcia „Eksperci Kluczowi” zawartej w § 1 IPO mowa jest o ekspertach
wymienionych w poszczególnych pozycjach formularza cenowego – zatem pojęcia „pozycja”
użyto w odniesieniu do każdego z wierszy składających się na pozycję „Usługi zarządzania”,
stąd nie jest uzasadnione twierdzenie TPF, iż pojęcia tego używano w treści SIWZ tylko
w odniesieniu do pięciu głównych pozycji formularza cenowego.
Dodatkowo zaznaczenia wymaga, iż w pkt 9.2 IDW mowa jest o całkowitym koszcie
wykonana danej pozycji, co koresponduje, zdaniem Izby, z regulacją pkt 9.5.3 IDW,
który wymaga wyceny dla każdej ze wskazanych w ofercie osób co najmniej określonych
tam kosztów. Tym samym SIWZ uniemożliwia rozpisywanie kosztu pracy poszczególnych
ekspertów w kliku różnych wierszach znajdujących się w pozycji „Usługi zarządzania”.
Znalazły odzwierciedlenie w zapisach SIWZ twierdzenia Zamawiającego, zgodnie
z którymi określona w formularzu cena jednostkowa za dniówkę pracy poszczególnych
ekspertów będzie wyznacznikiem wynagrodzenia należnego wykonawcy na etapie realizacji
umowy. Jak to zostało ustalone w § 27 ust. 2 lit. a) i b) IPO zawarto wyraźne odniesienia
do jednej stawki dziennej określonej w formularzu cenowym za pracę członka personelu
konsultanta, a także przewidziano zróżnicowanie wynagrodzenia od ilości godzin
przepracowanych danego dnia przez określonego eksperta. Zauważyć przy tym należy,że dalsze zapisy § 27 określają zasady monitorowania liczby faktycznie przepracowanych
przez każdego z ekspertów godzin pracy w każdym z dni realizacji umowy. Z zapisami tymi
koresponduje § 6 ust. 2 pkt 1) IPO, gdzie mowa o raportach ewidencji czasu pracy personelu
konsultanta (dniówek), a także § 4 ust. 1 IPO, gdzie mowa jest o ustalaniu wynagrodzenia
w oparciu o czas faktycznie przepracowany przez personel konsultanta.
Uwzględniając wszystkie te zapisy SIWZ, Izba uznała, że nie zostało w toku postępowania
odwoławczego wykazane, aby Zamawiający w sposób nieuzasadniony odrzucił ofertę
złożoną przez Odwołującego w sprawie KIO 1675/14 na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, albowiem sposób kalkulacji ceny zaoferowany przez tego wykonawcę stoi
w sprzeczności z zapisami SIWZ i co szczególnie istotne wpływa on w sposób znaczący
na etap ustalania wynagrodzenia należnego wykonawcy na etapie realizacji umowy.
Akceptacja zaoferowanego przez TPF sposobu kalkulacji cen jednostkowych uczyniłaby
pozornym rozliczanie faktycznie przepracowanego czasu przez poszczególnych członków
personelu konsultanta, a zapisy o ewidencji rzeczywistego czasu pracy uczyniłoby zapisami
pustymi.
Niezależnie od dokonanej powyżej oceny sposobu kalkulacji ceny zaoferowanej przez TPF
w kontekście jego zgodności z zapisami SIWZ, w ocenie Izby potwierdzone zostało w toku
postępowania odwoławczego, iż dwie kolejne podstawy do odrzucenia oferty złożonej
przez TPF z uwagi na taki właśnie sposób kalkulacji ceny nie znalazły uzasadnienia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym. Zdaniem Izby zostało wykazane,
iż nie było podstaw do odrzucenia oferty złożonej przez TPF na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 3) i 8) ustawy Pzp z powodów, które zakomunikował temu wykonawcy Zamawiający
w piśmie z dnia 6 sierpnia 2014 r. W ocenie Izby nieuzasadnione było uznanie,
iż taki właśnie sposób kalkulacji ceny ofertowej mógł doprowadzić, jak to twierdził
Zamawiający, do wypaczenia wyników postępowania, czy też stanowiło manipulowanie
ceną, które doprowadzić miało TPF do uzyskania zamówienia, a innych wykonawców
stawiało w gorszej sytuacji na etapie wyboru oferty najkorzystniejszej. Zgodnie
z pkt 13.2 IDW w kryterium „Cena” złożone Zamawiającemu oferty miały być porównywane
w kontekście całkowitej ceny brutto wynikającej z formularza ofertowego. Tym samym
odmienne rozłożenie kosztów realizacji zadania w ramach jednej z pięciu głównych pozycji
formularza cenowego, mimo faktu, iż nie odpowiadało to treści SIWZ, nie mogło zostać
uznane za mogące oddziaływać na wynik postępowania. W toku oceny porównywane były
bowiem nie pojedyncze ceny jednostkowe odpowiadające kosztom pracy poszczególnych
ekspertów, ale całkowite ceny brutto. A tego, że TPF nie objęło ceną całkowitą wszystkich
kosztów Zamawiający twierdzeń nie formułował. Izba uznała, iż Odwołujący w sprawie
KIO 1675/14 wykazał również, że Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia złożonej
przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8) ustawy Pzp. Zasadnie podnosiło TPF,
iż Zamawiający nie wykazał, że złożona przez niego oferta jest nieważna na podstawie
przepisów innych, niż ustawa Pzp, ustaw. Taką podstawą prawną, w rozpoznawanym
przypadku nie mógł być na pewno art. 5 kodeksu cywilnego. W tych okolicznościach, Izba
uznała, iż Odwołujący wykazał, że Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy
Pzp w omawianym tu zakresie. Fakt ten nie mógł jednak, wobec uznania zasadności
odrzucenia oferty złożonej przez TPF na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, wpłynąć
na nakazanie unieważnienia decyzji o odrzuceniu tejże oferty.
Niezależnie od powyższego TPF zarzucało Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS. Twierdził on,że powołany wykonawca zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW.
Ostatnim z podnoszonych przez TPF zarzutów, było twierdzenie o naruszeniu przepisu
art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS,
mimo faktu, iż wykonawca ten zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW. Zamawiający
w powołanej jednostce redakcyjnej IDW postanowił min. że: „wartość netto pozycji «Koszty
administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia»
nie może przekroczyć 9 % ceny Oferty netto”. Zawarł tam również pouczenie,
zgodnie z którym: „W przypadku gdy którakolwiek z wartości, o których mowa powyżej,
zostanie przekroczona Zamawiający odrzuci taką ofertę na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp.” Tymczasem wykonawca: Egis wycenił powołaną pozycję: „Koszty
administracyjne od rozpoczęcia usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia",
powyżej wskazanej w pkt.9.4 IDW kwoty 9 % całkowitej ceny oferty netto. Jak twierdził
Odwołujący w sprawie KIO 1675/14: „Zgodnie z ofertą tego wykonawcy koszty
administracyjne Razem (pozycja 1) wynoszą 853 000,00 zł netto. Wskazać należy iż 9 %
z całkowitej oferowanej przez tego wykonawcę kwoty netto tj. z kwoty 9 461 580,00 zł netto
wynosi 851 542,20 zł netto. Tym samym wykonawca ten wycenił pozycję „Koszty
administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia"
z przekroczeniem wymaganego 9% limitu, a zatem nie zostały spełnione wymagania SIWZ
a oferta wykonawcy EGIS Poland Sp. z o.o. powinna zostać odrzucona.”
Zamawiający podzielił stanowisko TPF. We wniesionej przez siebie odpowiedzi
na odwołanie, oświadczył, iż uwzględnia odwołanie w zakresie tego właśnie zarzutu.
Twierdził on, iż z uwagi na fakt związania go postanowieniami SIWZ, a także wobec
zawarcia w pkt 9.4 IDW pouczenia o odrzuceniu oferty, w przypadku nieuwzględnienia
przez wykonawcę wymogów w tym punkcie zawartych, nie mógł on uznać podnoszonej
przez Odwołującego w sprawie KIO 1675/14 niezgodności za nieistotną omyłkę podlegającą
poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3) ustawy Pzp. Wskazywał również, że kolejnym
powodem, dla którego uznanie tego błędu za omyłkę podlegająca poprawieniu, jest to,że na cenę zaoferowaną w powołanej pozycji sumują się 4 wartości składowe.
Oświadczenie złożone przez Zamawiającego Izba, na podstawie art. 190 ust. 5 ustawy Pzp,
uznała w rozpoznawanym przypadku za przyznanie faktów, które nie budzi wątpliwości
co do zgodności ze rzeczywistym stanem rzeczy. Izba podzieliła również ocenę prawną
wyrażoną przez Strony. Mając to na uwadze, uwzględniła rozpoznawany zarzut,
a tym samym odwołanie jako takie.
Uwzględniając tak poczynione ustalenia i dokonane rozstrzygnięcia, Izba, działając
na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż każdej ze spraw Strona wygrywająca
przedłożyła odpowiednie rachunki, Izba w sprawie KIO 1671/14 uwzględniła, zgodnie
z § 5 ust. 3 pkt 1) powołanego rozporządzenia, wniosek o obciążenie Odwołującego
kosztami wynagrodzenia pełnomocnika poniesionymi przez Zamawiającego, zaś w sprawie
KIO 1675/14 uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1) powołanego rozporządzenia, wniosek
o obciążenie Zamawiającego kosztami wynagrodzenia pełnomocnika poniesionymi
przez Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………………
1.
oddala odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: ECMG GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o.
w Warszawie w sprawie KIO 1671/14,
2.
uwzględnia odwołanie wniesione przez wykonawcę: TPF sp. z o.o. w Warszawie
w sprawie KIO 1675/14 i nakazuje zamawiającemu: Skarbowi Państwa –
Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad – Generalnej Dyrekcji
Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Warszawie unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej w zakresie zadania pierwszego, a następnie,
w ramach tego zadania, powtórzenie czynności badania i oceny ofert oraz
odrzucenie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 29 stycznia 2004 –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) oferty
złożonej przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie z uwagi na fakt,
iż treść tej oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia,
3.
kosztami postępowania obciąża:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt KIO 1671/14),
B. zamawiającego:
Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i
Autostrad – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział
w Warszawie (sygn. akt KIO 1675/14),
i:
3.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę:
A.
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG
GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt
KIO 1671/14) tytułem wpisu od odwołania,
B.
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawcę:
TPF sp. z o.o. w Warszawie (sygn. akt KIO 1675/14) tytułem
wpisu od odwołania,
3.2. zasądza od:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
ECMG GmbH
w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie na rzecz zamawiającego:
Skarbu Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad –
Generalnej
Dyrekcji
Dróg
Krajowych
i
Autostrad,
Oddział
w Warszawie kwotę 2 767 zł 50 gr (słownie: dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt
siedem złotych pięćdziesiąt groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 1671/14),
B. zamawiającego:
Skarbu Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i
Autostrad – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział
w Warszawie na rzecz wykonawcy: TPF sp. z o.o. w Warszawie kwotę
18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu
od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 1675/14).
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 1671/14, KIO 1675/14
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „„Zarządzanie Kontraktem oraz Pełnieniu nadzoru inwestorskiego
w rozumieniu Prawa budowlanego nad kontraktem pn.: Projekt i budowa drogi ekspresowej
S8 od węzła ,,Marki” (bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa
drogi ekspresowej S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II -
Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł
,,Radzymin Płd.” w podziale na zadania:
−
Zadanie 1. Zarządzanie Kontraktem pn. Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 od węzła
,,Marki” (bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa drogi
ekspresowej S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II -
Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł
,,Radzymin Płd.”
−
Zadanie 2. Pełnienie nadzoru inwestorskiego w rozumieniu Prawa budowlanego
nad Kontraktem pn. Projekt i budowa drogi ekspresowej S8 od węzła ,,Marki”
(bez węzła) do węzła ,,Radzymin Płd.”: Zadanie I - Projekt i budowa drogi ekspresowej
S8 na odc. I węzeł ,,Marki” (bez węzła) - węzeł ,,Kobyłka”, Zadanie II - Projekt i budowa
drogi ekspresowej S8 na odc. II węzeł ,,Kobyłka” (bez węzła) –węzeł ,,Radzymin Płd."
zostało wszczęte przez Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad
– Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Warszawie, zwany dalej
Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość zamówienia przekraczała kwoty
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), zwanej dalej
ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej (2013/S 240-417661) w dniu 11 grudnia 2013 r.
W dniu 14 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione w formie pisemnej przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: ECMG GmbH w Wiedniu oraz SGS Polska sp. z o.o. w Warszawie, zwanych
dalej łącznie Odwołującym w sprawie KIO 1671/14 lub konsorcjum ECMG.
Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 zarzucał Zamawiającemu „naruszenie:
1.
art. 91 ust. 1 Pzp poprzez dokonanie oceny oferty złożonej przez Odwołującego
w sposób sprzeczny z kryteriami oceny ofert określonymi w pkt 13.3 SIWZ,
co skutkowało nieprzyznaniem Odwołującemu punktów w w/w Podkryteriach, pomimo,
iż Odwołujący w swojej Metodyce wskazał na wszystkie elementy, za które zgodnie
z SIWZ powinien takowe punkty otrzymać, co skutkowało by najwyższą punktacją
oferty Odwołującego nie zaś uznaniem za najkorzystniejszą oferty wykonawcy Egis
Poland Sp. z o.o.
2.
a w ich wyniku naruszenie art. 7 ustawy Pzp oraz innych przepisów wskazanych
w uzasadnieniu.”
Mając na uwadze podniesione zarzuty Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 wnosił
o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania i oceny ofert w i czynności
wyboru jako najkorzystniejszej oferty Egis Polska Sp. z o.o. oraz
dokonania ponownego
badania i poprawnej oceny oferty Odwołującego zgodnej z pkt 13.3 SIWZ i przyznanie
należnych punktów w zakresie kryterium Metodyka.
W dniu 14 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło również
odwołanie wniesione w formie pisemnej przez wykonawcę: TPF sp. z o.o. w Warszawie,
zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 1675/14 lub TPF.
Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 zarzucał Zamawiającemu naruszenie:
−
„art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego
jako nieodpowiadającej treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
−
art. 89 ust. 1 pkt 3) w zw. z art. 3 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, poprzez odrzucenie oferty Odwołującego jako stanowiącej czyn
nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji;
−
art. 89 ust. 1 pkt 8) w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz art. 5 ustawy kodeks cywilny,
poprzez odrzucenie oferty Odwołującego jako nieważnej na podstawie odrębnych
przepisów;
−
art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy
EGIS Poland Sp. z o.o. jako nieodpowiadającej treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia”.
Mając na uwadze podniesione zarzuty Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 wnosił
o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania i oceny ofert w i czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonania ponownego badania i oceny ofert, odrzucenia
oferty złożonej przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie oraz dokonania
ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej.
Na mocy zarządzenia Prezesa Izby z dnia 21 sierpnia 2014 r. powołane sprawy zostały
rozpoznane łącznie.
Zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego zostały
doręczone Prezesowi Izby przez wykonawcę: Egis Poland sp. z o.o. w Warszawie, dalej
zwanego Egis, oraz przez wykonawcę: TPF w sprawie KIO 1671/14, a także przez: Egis oraz
przez konsorcjum ECMG w sprawie KIO 1675/14. W odniesieniu do zgłoszenia przystąpienia
w sprawie KIO 1675/14 dokonanego w imieniu konsorcjum ECMG, Izba uznała je
za skuteczne wobec zgodnego oświadczenia stron, znajdującego odzwierciedlenie
w protokole, o tym, iż każda ze Stron w sprawie KIO 1674/14 otrzymała kopie obu zgłoszeń,
a także oświadczenia każdej ze Stron, iż nie kwestionuje ona skuteczności dokonanego
zgłoszenia i nie wnosi wobec niego opozycji. Podnoszenie na późniejszym etapie
przez wykonawcę: TPF, iż nie otrzymał on kopii powołanego zgłoszenia, Izba uznała
za działanie spóźnione i sprzeczne w swej istocie z wcześniej złożonym oświadczeniem,
a tym samym, za działanie, które nie mogło wpłynąć na już dokonane przez Izbę
rozstrzygnięcia.
W sprawie KIO 1675/14 Zamawiający we wniesionej przez siebie odpowiedzi na odwołanie
oświadczył, iż uznaje zasadność podniesionego w odwołaniu zarzutu zaniechania
odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę: Egis. Oświadczenie to poparł argumentami
mającymi przemawiać za koniecznością odrzucenia powołanej oferty. Wobec takiego
stanowiska Zamawiającego Egis oświadczył, że wnosi sprzeciw wobec uwzględnienia tegoż
zarzutu. Izba stanęła na stanowisku, iż zgodnie z art. 186 ustawy Pzp wniesienie sprzeciwu
w postępowaniu odwoławczym możliwe jest jedynie wobec uwzględnienia w całości
zarzutów przedstawionych w odwołaniu. Tymczasem w rozpoznawanym przypadku
Zamawiający uwzględnił jeden z wielu zarzutów podniesionych w odwołaniu wniesionym
w sprawie KIO 1675/14, w odniesieniu zaś do pozostałych stał na stanowisku,
iż nie zasługują one na uwzględnienie. Mając to na uwadze, Izba postanowiła rozpoznać
w toku rozprawy odwołanie wniesione w sprawie KIO 1675/14 w całości, uznając
jednocześnie, iż zgłoszenie sprzeciwu wobec uwzględnienia jednego tylko zarzutu
nie jest prawnie dopuszczalne. Podobnie Izba w sprawach: KIO 2482/12, KIO 302/12,
czy też KIO 1602/12, KIO 1607/12, KIO 1613/12, KIO 1616/12, KIO 1617/12, KIO 1618/12.
Izby wykluczyła w odniesieniu do każdego z rozpoznawanych odwołań to, aby wypełniona
została którakolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189
ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestników każdego z postępowań
odwoławczych, na podstawie zebranego materiału dowodowego w każdej ze spraw,
z uwzględnieniem stanowisk stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu w każdej ze spraw, w świetle
przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania
w postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego w każdej ze spraw dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia – dokumenty przekazane przez Zamawiającego,
a także, jako znane jej z urzędu, dokumenty przekazane przez Zamawiającego w sprawie
KIO 468/14.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w każdym z odwołań, Izba ustaliła,że Zamawiający w pkt 4.1 I tomu Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) –
Instrukcji dla Wykonawców wraz z formularzami (IDW) podzielił przedmiot zamówienia
na dwie części.
W pkt 9 IDW zawarty został opis sposobu obliczania ceny:
„9.1. Cena Oferty (w PLN) zostanie wyliczona przez Wykonawcę w Formularzu Cenowym,
którego wzór został umieszczony w Rozdziale 2 Tomu I SIWZ (załącznik do Oferty –
Formularz 2.2. – („Formularz Cenowy”) dla Zadania 1.
9.2. Cena Oferty powinna obejmować całkowity koszt wykonania zamówienia, w tym również
wszelkie koszty towarzyszące wykonaniu zamówienia, o których mowa w Tomach II i III
SIWZ. Wykonawca przeprowadzi właściwe analizy i uwzględni w swoim działaniu
zatrudnienie takiej ilości ekspertów i personelu pomocniczego, aby zapewnić sprawną i
terminową realizację umowy. [pkt 9.2 zgodnie z pismem z dnia 20 marca 2014 r., pkt 1
otrzymał następujące brzmienie: „Każda cena jednostkowa zawarta w ofercie powinna
obejmować całkowity koszt wykonania danej pozycji w przyjętej jednostce czasu
w formularzu cenowym, w tym również wszelkie koszty towarzyszące. Dodatkowo
wykonawca przeprowadzi właściwe analizy i uwzględni wskazaną w umowie możliwość
zmiany ilości Innych ekspertów, aby zapewnić sprawną i terminową realizację”]
9.3. Wynagrodzenie dodatkowego personelu (poza wymienionym w Formularzu cenowym)
należy uwzględnić w wynagrodzeniu personelu podstawowego. [pkt 9.3 został usunięty
z SIWZ zgodnie z pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 22]
9.4. Wartość netto pozycji „Koszty administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia
ostatniego Świadectwa Przejęcia” nie może przekroczyć 9 % ceny Oferty netto. Wartość
netto pozycji „Działania promocyjne” nie może przekroczyć 1% ceny Oferty netto. Wartość
netto pozycji „Koszt wsparcia Zamawiającego” nie może przekroczyć 0,3 % ceny Oferty
netto. [zdanie: „Wartość netto pozycji „Koszt wsparcia Zamawiającego” nie może
przekroczyć 0,3 % ceny Oferty netto.” zostało usunięte z treści SIWZ zgodnie z pismem
z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 54] Wartość netto jednej jednostki czasu w pozycji „Koszty
administracyjne od wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia do wystawienia
Ostatecznego Świadectwa Płatności” nie może przekroczyć 50 % ceny tej jednostki czasu
w pozycji „Koszty administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia”. Wartość netto pozycji „Wynagrodzenie za nabycie majątkowych
praw autorskich” nie może przekroczyć 0,5 % ceny Oferty netto. W przypadku
gdy którakolwiek z wartości, o których mowa powyżej, zostanie przekroczona Zamawiający
odrzuci taką ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp. (...)
9.5.3. W pozycji „Usługi zarządzania”, dla każdej ze wskazanych w ofercie osób koszty m.in.:
−
wynagrodzenia wraz z narzutami,
−
urządzenia stanowiska pracy,
−
szkoleń personelu nadzoru,
−
zakwaterowania i delegacji,
−
wyposażenia bhp,
−
transportu i łączności, wynagrodzenia wraz z narzutami pracy dodatkowego personelu
niezbędnego do prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia a nie wskazanego
w załączniku do Oferty - Formularzu Cenowym, [zapis „wynagrodzenia wraz z narzutami
pracy dodatkowego personelu niezbędnego do prawidłowej realizacji przedmiotu
zamówienia a nie wskazanego w załączniku do Oferty - Formularzu Cenowym” został
usunięty z treści SIWZ zgodnie z pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 22]
−
urlopów i zwolnień,
−
dokumentowania stanu budowy (film i zdjęcia),
−
wszelkie inne koszty związane z zatrudnieniem i pracą tych osób. (...)
9.6 Dla każdej pozycji wyszczególnionej na Formularzu Cenowym, jeśli składają się na nią
elementy o zróżnicowanych kosztach, jednolita stawka jednostkowa powinna zostać
skalkulowana na zasadzie uśrednienia kosztów składowych.
9.7 Wszystkie kalkulowane koszty z pozycji „Razem” od (1) do (5) Wykonawca zsumuje i
wstawi do pozycji „CENA NETTO”. (...)
9.10 Ceny określone przez Wykonawcę w Formularzu Cenowym nie będą zmieniane w toku
realizacji zamówienia, za wyjątkiem sytuacji określonych w Umowie stanowiącej Tom II
SIWZ.”
W pkt 13 IDW zawarty został opis kryteriów wyboru i sposobu oceny ofert oraz udzielenia
zamówienia:
„Zadanie 1.
13.1. Przy dokonywaniu wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie Zadania 1 Zamawiający
stosować będzie następujące kryteria:
- kryterium Cena – waga 60 % = 60 pkt
- kryterium Metodyka – waga 40 % = 40 pkt (...)
13.3. Kryterium Metodyka:
W celu zbadania oferty Wykonawcy w Kryterium Metodyka, Wykonawca zobligowany jest
do złożenia wraz z ofertą opracowania „Metodyka” sporządzonego przez Konsultanta
na formularzu zgodnym z treścią Formularza 2.3. (Formularz „Metodyka”) w oparciu
o poniżej opisane podkryteria.
W ramach kryterium Metodyka punkty zostaną przyznane w skali punktowej do 40 pkt.
UWAGA:
1) W sytuacji, gdy w opracowaniu „Metodyka” Wykonawca zaproponuje dodatkowe działania
nieadekwatne do celu jaki ma zostać osiągnięty w ramach danego podkryterium wówczas
Zamawiający nie przyzna punktów za zaproponowane działanie.
2) W sytuacji, gdy Wykonawca w opracowaniu „Metodyka” zidentyfikuje obszary ryzyka
nieadekwatne do przedmiotu zamówienia wówczas Zamawiający nie przyzna punktów
za zidentyfikowane ryzyko.
3) Opracowanie „Metodyka” stanowić będzie integralną część umowy zawieranej
z wyłonionym w drodze niniejszego postępowania Wykonawcą, wobec tego Wykonawca
będzie związany proponowanymi rozwiązaniami i odpowiedzialny wobec Zamawiającego.
4) Wykonawca zobowiązany jest złożyć opracowanie „Metodyka” w oddzielnym opakowaniu
oznaczonym nazwą i adresem Wykonawcy.
5) W przypadku uznania przez Wykonawcę, że jego opracowanie „Metodyka” stanowi
tajemnicę przedsiębiorstwa, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
Wykonawca w sposób nie budzący wątpliwości musi oznaczyć opakowanie adnotacją
„TAJEMNICA PRZEDSIĘBIORSTWA”, a także uwzględnić ten fakt w Formularzu Oferty.
Sposób przyznawania punktów w kryterium Metodyka.
Kryterium Metodyka podzielone jest na 4 podkryteria:
Podkryterium 1: Zapewnienie przez Konsultanta realizacji zamówienia zgodnie z warunkami
umowy na zarządzanie, OPZ na zarządzanie, PFU oraz dokumentacjami projektowymi –
maksymalnie 15 pkt;
Podkryterium 2: Zapewnienie przez konsultanta organizacji pracy zespołu – maksymalnie
10 pkt;
Podkryterium 3: Zapewnienie przez Konsultanta szkoleń dla personelu Konsultanta
(tj. co najmniej ekspertów kluczowych, innych ekspertów oraz ich asystentów) z zakresu
znajomości warunków umowy na zarządzanie i Kontraktów na roboty budowlane,
a także zmieniających się powszechnie obowiązujących przepisów prawa związanych
z realizacją umowy na zarządzanie i Kontraktów na roboty budowlane oraz z zakresu
aktualnego stanu faktycznego na Kontraktach w odniesieniu do warunków umów i
dokumentacji projektowych – maksymalnie 5 punktów;
Podkryterium 4: Jakość stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych
w trakcie świadczenie usługi Konsultanta – maksymalnie 10 pkt.
Każde z powyższych Podkryteriów oceniane będzie indywidualnie przez poszczególnych
członków Komisji Przetargowe.
- punkty będą przyznawane indywidualnie przez poszczególnych członków Komisji
Przetargowej dla każdego Podkryterium,
- następnie z punktów przyznanych przez poszczególnych członków Komisji Przetargowej
dla każdego z Podkryterium będzie wyliczana średnia arytmetyczna (ŚREDNIE
ARYTMETYCZNE PODKRYTERIUM = suma punktów przyznanych przez poszczególnych
członków Komisji w danym Podkryterium/ilość członków Komisji);
- wyliczone w ten sposób średnie arytmetyczne dla każdego z Podkryterium zostaną
zsumowane dla całego opracowania „Metodyka” (Podkryterium 1 + Podkryterium 2 +
Podkryterium 3 + Podkryterium 4) otrzymując w ten sposób punktację w Kryterium Metodyka
(...)
Załącznik 2.2 do IDW stanowiły dwa odrębne wzory formularza cenowego dla każdego
z dwóch zadań (ostateczna treść formularza cenowego dla zadania pierwszego została
ustalona pismem z dnia 28 lutego 2014 r., pkt 1)
Kalkulacja cenowa, zgodnie z wzorem formularza, podzielona została na pięć głównych
pozycji. Każda z nich obejmowała kolejne wiersze opisujące elementy składowe przedmiotu
zamówienia, które zgodnie z wzorem należało wycenić. Pozycje pierwsza, trzecia, czwarta i
piąta obejmowały swym zakresem wycenę realizacji określonych usług (wyszczególnionych
tam czynności) w formie miesięcznych ryczałtów (pozycja trzecia obejmowała również
wycenę przygotowania odpowiedniej ilości broszur). Pozycja druga rozbita została
na wycenę dniówek poszczególnych ekspertów (kluczowych i innych) – w odniesieniu
do każdego z ekspertów wskazana została szacowana liczba dniówek, a przemnożenie tej
liczby przez zaoferowaną cenę dniówki, pozwalało otrzymać oferowaną przez wykonawcę
wycenę pracy danego eksperta, zaś zsumowanie tych kwot odnoszących się wszystkich
ekspertów pozwalało ustalić zaoferowaną przez wykonawcę wycenę pozycji nr 3
w formularzu cenowym „Usługi zarządzania”.
Pod tabelą, w którą wykonawcy zobowiązani byli wpisać zaoferowane przez siebie ceny,
w powołanym formularzu znajdowała się kolejna tabela opatrzona tytułem „Uwagi
do formularza cenowego”. W odniesieniu do pozycji „Usługi zarządzania” zawarto tam
następujący komentarz:
„2 Usługi zarządzania (pozycja 3)
2.1 Eksperci kluczowi
1. Ekspert kluczowy to taki dla którego opisane zostały warunki udziału w postępowaniu.
2. Liczba ekspertów kluczowych powinna być równa liczbie wymaganych osób
na stanowiska Ekspertów kluczowych.
3. Wykonawca wycenia koszt dniówki (oraz sumy dniówek) osoby na konkretne stanowisko
Eksperta kluczowego.
2.2 Inni eksperci
1. Liczba Innych ekspertów NIE jest równa liczbie wymaganych osób.
2. Wykonawca wycenia koszt dniówki (oraz sumy dniówek) danego rodzaju eksperta
bez względu na liczbę osób.
3. Liczba dniówek i osób będzie rozdysponowana wg potrzeb i harmonogramu
o którym mowa w paragrafie 9 umowy”
W piśmie z dnia 28 lutego 2014 r., w którym opisując zamiany wprowadzone w treści
powołanego formularza cenowego Zamawiający posłużył się formułą „istniejące zapisy
[tu przytoczenie konkretnych zapisów] (...) otrzymuje brzmienie (...)” – tu ponownie
przywołanie konkretnych zapisów, tym razem nowych, zmienionych – tabela z uwagami
do formularza cenowego została pominięta w obu zapisach, tak starej, jak i nowej wersji
treści, co pozwoliło Izbie uznać, że z uwagi na użytą formułę zakomunikowania wykonawcom
wprowadzonych do SIWZ zmian Zamawiający de facto pozostawił tabelę „Uwagi
do formularza cenowego” jako element formularza cenowego. W piśmie z dnia 28 lutego
2014 r. nie zostało wszak w sposób wyraźny wskazane, iż tabela ta została
przez Zamawiającego usunięta. Tym samym wykonawcy przy konstruowaniu oferty powinni
uwzględnić treść w tej tabeli zawartą.
Tom drugi SIWZ stanowiły istotne postanowienia umowy, skonstruowane odmiennie
dla każdego z zadań. Umowa dla zadania 1 (IPO) w § 1 zawierała zbiór definicji.
„Dniówka: jednostka rozliczeniowa czasu świadczenia Usługi przez Personel Konsultanta
(stawka dzienna), wskazana w „Formularzu Cenowym” i służąca do obliczenia
wynagrodzenia za wskazane w Formularzu Cenowym części Usługi, zgodnie z § 27 Umowy.
Ryczałt: jednostka rozliczeniowa dla świadczenia Usługi Konsultanta (stawka miesięczna),
wskazana w „Formularzu Cenowym” i służąca do obliczenia wynagrodzenia za wskazane
w Formularzu Cenowym części Usługi, zgodnie z § 6 Umowy. (...)
Personel Konsultanta: Eksperci Kluczowi, Inni Eksperci oraz pozostały personel wskazany
w tabeli „Formularz Cenowy”.
Eksperci Kluczowi: Eksperci wymienieni w poszczególnych pozycjach Załącznika do Oferty –
„Formularz Cenowy” oraz zaproponowani w Załączniku do Oferty „Potencjał kadrowy –
osoby zdolne do wykonania zamówienia”, których kwalifikacje zawodowe i doświadczenie
zostały zweryfikowane przez Zamawiającego na etapie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego.
Inni Eksperci: Eksperci wymienieni w Załączniku do Oferty – „Formularz Cenowy” inni niż
Eksperci Kluczowi zaproponowani w Załączniku do Oferty „Potencjał kadrowy - osoby zdolne
do wykonania zamówienia”, dla których Zamawiający nie określił wymagań.”
Zgodnie z § 4 IPO:
„1. Wynagrodzenie będzie płatne w okresach miesięcznych, odpowiednio do rzeczywistego
czasu trwania Umowy, w oparciu o czas faktycznie przepracowany przez Personel
Konsultanta oraz w przypadku pozycji ryczałtowych - po wykonaniu danej usługi w danym
miesiącu i jej odbiorze przez Zamawiającego.
2. Łączne Wynagrodzenie Konsultanta wynikające z Umowy, zgodnie z Ofertą Konsultanta
(załącznik do Oferty - Formularz Cenowy), Strony szacują w oparciu o przewidywaną ilość
czasu pracy Personelu Konsultanta i przewidywany czas trwania Kontraktu, na kwotę netto
... złotych (słownie złotych: …) plus … % podatek VAT w kwocie ... złotych, co łącznie
stanowi kwotę brutto ... złotych (słownie złotych: ...).
3. Rzeczywista wysokość łącznego wynagrodzenia zależy od rzeczywistego zakresu świadczonej Usługi, a w szczególności zależy od ewentualnego przedłużenia czasu
wykonywania Usługi przez Konsultanta, przy czym maksymalna wartość zobowiązania
za wykonywanie czynności będących Przedmiotem Umowy, z uwzględnieniem waloryzacji,
wraz z naliczonym podatkiem VAT, nie może przekroczyć ... (słownie: …), obliczonej
jako 150% szacowanej łącznej wysokości wynagrodzenia brutto.
4. Wysokość stawki dziennej za pracę Personelu Konsultanta oraz wysokość pozycji
ryczałtowych nie będą podlegały zmianom w stosunku do Kosztorysu Ofertowego.”
W § 6 IPO określone zostały zasady rozliczania umowy:
„1. Płatność za wykonywanie Usługi będzie następowała w okresach miesięcznych,
na podstawie prawidłowo wystawionych przez Konsultanta faktur VAT, potwierdzonych
każdorazowo przez Zamawiającego.
2. Warunkiem wystawienia przez Konsultanta faktury VAT jest uzyskanie przez Konsultanta
następujących dokumentów (warunki będą spełnione łącznie):
1) miesięcznego raportu ewidencji czasu pracy Personelu Konsultanta (dniówek)
wraz z nagraniem na nośniku elektronicznym obrazującym fotorejestrację czasu pracy,
potwierdzonych przez Inżyniera Kontraktu i zatwierdzonych przez Kierownika Projektu;
2) zestawienia elementów rozliczeniowych, dla których płatność jest dokonywana w formie
ryczałtu – po wykonaniu danej usługi w danym miesiącu i jej odbiorze przez Zamawiającego
(...)”
W § 27 IPO Zamawiający zawarł zapisy odnoszące się do rozliczania godzin pracy członków
Personelu Konsultanta:
„1. Konsultant jest zobowiązany tak zorganizować codzienną pracę Personelu,
aby uwzględnić czas pracy Wykonawców w stopniu zapewniającym należyte wykonywanie
przez Konsultanta obowiązków wynikających zarówno z Umowy, obowiązującego prawa,
jak i Kontraktu. Czas pracy powinien uwzględniać normalny czas pracy Wykonawcy,
czyli poniedziałek – sobota w godzinach 6:00 – 22:00, a w szczególnych przypadkach
uzasadnionych procesem technologicznym, bądź mobilizacją Wykonawcy zapewnić pracę
w trybie 24 h przez 7 dni w tygodniu.
2. Konsultant jest uprawniony do wynagrodzenia w wysokości:
a. jednej stawki dziennej określonej w tabeli „Formularz Cenowy” – z tytułu usług świadczonych przez członka Personelu Konsultanta w wymiarze nie mniejszym niż 8 pełnych
godzin w danej dobie;
b. połowy stawki dziennej określonej w tabeli „Formularz Cenowy” – z tytułu usług świadczonych przez członka Personelu Konsultanta w wymiarze mniejszym niż 8 pełnych
godzin w danej dobie.”
Zamawiający po zakończeniu badania i oceny ofert pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r.
poinformował wykonawców biorących udział w prowadzonym przez niego postępowaniu
o udzielenie zamówienia o uznaniu za najkorzystniejszą w zadaniu pierwszym oferty
złożonej przez Egis. Oferta złożona przez konsorcjum ECMG została sklasyfikowana
na drugiej pozycji. Oferta złożona przez TPF została przez Zamawiającego odrzucona.
Wobec powołanych czynności tak konsorcjum ECMG, jak i TPF, każde odrębnie, wniosło
odwołania do Prezesa Izby.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, każde z odwołań rozpoznała
w granicach zarzutów w nich zawartych i popieranych w toku postępowania odwoławczego.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w każdym z odwołań, doszedł do przekonania, iż jedynie
w przypadku sprawy KIO 1675/14 część ze sformułowanych przez Odwołującego
w tej właśnie sprawie zarzutów znalazło oparcie w ustalonym stanie faktycznym i prawnym,
a to z kolei spowodowało, że odwołanie wniesione w sprawie KIO 1675/14, jako takie,
zasługiwało na uwzględnienie. Odwołanie wniesione w sprawie KIO 1671/14 zostało
oddalone.
KIO 1671/14
Odwołujący w sprawie KIO 1671/14 twierdził, iż Zamawiający ocenił złożoną przez niego
ofertę w sposób sprzeczny z kryteriami oceny określonymi w pkt 13.3 IDW, czego skutkiem
było przypisanie złożonej przez niego ofercie zbyt małej liczby punktów, a co za tym idzie
nieuznaniem jej za najkorzystniejszą w ramach zadania pierwszego. Twierdził on,
iż w świetle zapisów SIWZ odnoszących się do opisu podkryteriów 1.1 i 1.2, jedynie
w przypadku podkryterium 1.1 Zamawiający oczekiwał wskazania rozwiązań dodatkowych,
tj. takich, które nie zostały przewidziane w SIWZ, w przypadku zaś podkryterium 1.2, 1.3 i 2.3
już takich wymagań w SIWZ nie wyraził, stąd możliwym było wskazanie rozwiązań już
w SIWZ przewidzianych. W tym kontekście twierdził, iż Zamawiający bezpodstawnie
nie przyznał złożonej przez niego ofercie punktów za rozwiązania przewidziane w pkt 1.2.2
przedstawionej przez niego Metodyki. Zdaniem konsorcjum ECMG maksymalna, możliwa
do uzyskania liczba punktów, winna być przypisana jego ofercie również w ramach
podkryterium 1.3 i 2.3. Stał on na stanowisku, że zaproponowane przez niego rozwiązania
odpowiadają wymogom określonym w SIWZ. Również w podkryterium 4 Zamawiający,
zgodnie z twierdzeniami Odwołującego w sprawie 1671/14, ocenił złożoną przez niego ofertę
w sposób nieprawidłowy i zaniechał przyznania dziesięciu punktów należnych jego ofercie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, mając na celu określenie granic
zarzutów zawartych w odwołaniu, ustaliła, że w odwołaniu rozpoznawanym w sprawie
KIO 1671/14 nie zostały zawarte twierdzenia o dokonaniu przez Zamawiającego błędnej
oceny oferty złożonej przez konsorcjum ECMG w ramach podkryterium 1.2.3. Mając to
na uwadze, Izba uznała, że podnoszone przez Odwołującego w sprawie KIO 1671/14 w toku
rozprawy przed Izbą twierdzenia o niewłaściwej ocenie przez Zamawiającego złożonej
przez niego oferty w ramach powołanego podkryterium 1.2.3 wykraczają poza granice
kognicji Izby, nie mogły być zatem przez Izbę rozpoznane.
Jak to zostało ustalone, zgodnie z zapisami pkt 13.3 IDW każde z czterech podkryteriów
w ramach kryterium „Metodyka” oceniane mieć było indywidualnie przez poszczególnych
członków komisji przetargowej. Zgodnie z treścią protokołu postępowania w skład komisji
przetargowej powołanych zostało łącznie dwunastu członków. Zgodnie z powołanym
pkt 13.3 IDW każdy z tych członków miał przyznawać indywidualnie punkty dla każdego
podkryterium. Następnie z punktów przyznanych przez poszczególnych członków komisji
przetargowej dla każdego z podkryterium wyliczana mieć była średnia arytmetyczna,
ustalana przez podzielenie sumy punktów przyznanych przez poszczególnych członków
komisji w danym podkryterium przez ilość członków Komisji. Dopiero wyliczone w ten sposóbśrednie arytmetyczne dla każdego z podkryterium miały zostać zsumowane dla całego
opracowania „Metodyka” co pozwolić miało ustalenie w ten sposób punktacji w kryterium
„Metodyka” przyznanej badanej ofercie. Mając na uwadze przytoczone zapisy IDW, Izba
uznała, iż dla ustalenia, czy Zamawiający prawidłowo ocenił ofertę złożoną przez konsorcjum
ECMG w ramach kryterium „Metodyka” koniecznym jest ustalenie, w jaki sposób oceny
dokonali poszczególni członkowie komisji przetargowej. Dopiero bowiem ustalenie wyrażonej
przez każdego z nich indywidualnej oceny i poznanie przyznanej przez każdego z członków
liczby punktów (w każdym z podkryteriów, do których odnosi się Odwołujący, np. pkt 1.2.2)
na podstawie dokonanych przez nich ustaleń, w tym poznanie przesłanek, którymi kierowali
się oni przy przypisywaniu ocenianej ofercie określonej liczby punktów, pozwoliłoby
na wiarygodne ustalenie, czy Zamawiający dopuścił się oceny oferty złożonej
przez konsorcjum ECMG z naruszeniem postanowień pkt 13.3 IDW. W ocenie Izby,
w świetle przytoczonych zapisów powołanego punktu IDW, dokonanie takich ustaleń
jest
konieczne
do
rozstrzygnięcia
o
zasadności
zarzutów
sformułowanych
przez Odwołującego w sprawie KIO 1671/14. Tymczasem konsorcjum ECMG
we wniesionym przez siebie odwołaniu w ogóle nie odniosło się do tego zagadnienia,
choć zgodnie z art. 190 ust. 2 ustawy Pzp, jako strona, która z określonych faktów wywodzi
skutki
prawne,
zobowiązane
było
do
przedstawienia
odpowiednich
dowodów
dla stwierdzenia tychże faktów. Z przywoływanego przez Odwołującego w sprawie
KIO 1671/14 zbiorczego zestawienia punktacji wynika, iż poszczególni członkowie
przyznawali ofercie złożonej przez powołanego wykonawcę w ramach poszczególnych
podkryteriów rożną liczbę punktów, co stanowi dodatkowy argument za uznaniem
za konieczne odniesienie się przez konsorcjum ECMG do punktacji przyznanej złożonej
przez niego ofercie przez poszczególnych członków. W ocenie Izby, w świetle postanowień
pkt 13.3 IDW działanie takie było niezbędne, albowiem bez możliwości dokonania oceny
prawidłowości takiej oceny, nie było również możliwości oceny prawidłowości dalszych
etapów oceny w ramach kryterium „Metodyka”. Powołany pkt 13.3 IDW zawierał opis
kolejnych kroków procedury oceny ofert w ramach tegoż kryterium, zaś Odwołujący
nie odniósł się w sposób zindywidualizowany do ocen wyrażonych przez poszczególnych
członków komisji, co uniemożliwiło Izbie ocenę prawidłowości tegoż pierwszego,
a w konsekwencji także następnych kroków procedury oceny w ramach powołanego
kryterium. W samym odwołaniu zawarte zostały jedynie ogólne twierdzenia o dokonaniu
przez Zamawiającego oceny w sposób niezgodny z zapisem pkt 13.3 IDW. Na marginesie
należy wskazać, iż w rozpoznawanym odwołaniu nie zostały zawarte zarzuty naruszenia
przez Zamawiającego art. 92 ustawy Pzp poprzez niedostateczne uzasadnienie dokonanych
w toku postępowania o udzielenie zamówienia czynności, które mogłoby uniemożliwić
Odwołującemu w sprawie KIO 1671/14 prawidłowe sformułowanie zarzutów. Co oznaczało
zapewne, iż przekazane przez Zamawiającego informacje wykonawca ten uznał
za wystarczające.
Kierując się tak poczynionymi ustaleniami, Izba uznała, że nie zostało w toku postępowania
odwoławczego udowodnione, że Zamawiający dopuścił się naruszenia określonych
przez siebie w pkt 13.3 IDW zasad oceny złożonych mu ofert w ramach kryterium
„Metodyka”, a tym samym, że dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp przywołanych
w rozpoznawanym odwołaniu. Mając to na uwadze oddaliła odwołanie wniesione
przez konsorcjum ECMG.
KIO 1675/14
Odwołujący w sprawie 1675/14 twierdził, iż przyjęty przez niego sposób wyceny oferty,
a w szczególności pozycji „Usługi zarządzania” w formularzu cenowym, odpowiada
wymaganiom SIWZ. Tym samym treść złożonej przez niego oferty odpowiada treści SIWZ.
Stał on na stanowisku, iż zawarte w SIWZ definicje pojęć „dniówka” i „personel konsultanta”,
a także zapisy pkt 9.2 i 9.5.3 IDW, jak również dokonana przez niego wykładnia pojęcia
„pozycja” odnoszące sie do formularza cenowego (twierdził, iż formularz cenowy zawiera
jedynie pięć głównych pozycji, inne zaś wiersze zawarte w tym formularzu nie mogą być
określone tym mianem) pozwalają uznać, że dopuszczalnym było ujęcie wszystkich kosztów,
o których mowa w pkt 9.5.3 IDW w którejkolwiek z cen składowych ujawnionych w pozycji
„Usługi zarządzania”. W jego ocenie, nie było wymagane w świetle zapisów SIWZ, tak jak
chciałby tego Zamawiający zgodnie z uzasadnieniem decyzji o odrzuceniu oferty złożonej
przez TPF, aby w wierszu formularza cenowego odnoszącym się do konkretnego eksperta
zawarte został wszystkie koszty wymienione w pkt 9.5.3 IDW, których poniesienie będzie
konieczne w związku z pracą tego właśnie eksperta. Zdaniem Odwołującego w sprawie
KIO 1675/14 możliwym było przenoszenie tych kosztów miedzy wierszami, z tym tylko
zastrzeżeniem, że musiały być one uwzględnione w ramach pozycji „Usługi zarządzania”.
Mając to na uwadze, Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 twierdził, że Zamawiający nie miał
podstaw do odrzucenia złożonej przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp.
Zdaniem TPF takie właśnie ukształtowanie ceny ofertowej nie mogło zostać również uznane
za podstawę do odrzucenia złożonej przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3)
w zw. z art. 3 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji lub
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8) w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz art. 5 ustawy kodeks
cywilny.
Niezależnie od powyższego TPF zarzucało Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS. Twierdził on,że powołany wykonawca zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW.
W ocenie Izby Odwołujący w sprawie KIO 1675/14 dokonał nieprawidłowej wykładni zapisów
SIWZ. Zdaniem Izby treść SIWZ, w szczególności pkt 9.2 IDW, nie pozwalała przyjąć,
iż wszelkie koszty, których poniesienie należało uwzględnić przy wycenie pracy każdego
z ekspertów zgodnie z pkt 9.5.3 IDW, można było w uwzględnić w którymkolwiek z wierszy
pozycji „Usługi zarządzania”, a tym samym, aby można było koszty pracy jednego eksperta
uwzględniać w kilku wierszach pozycji „Usługi zarządzania” jednocześnie. Stanowisko TPF,
zgodnie z którym mianem „pozycja” można było zgodnie z SIWZ określać jedynie pięć
głównych pozycji formularza cenowego, w ocenie składu orzekającego, uznać należało
za zbyt daleko idące.
Zgodnie z pkt 9.2 IDW „Każda cena jednostkowa zawarta w ofercie powinna obejmować
całkowity koszt wykonania danej pozycji w przyjętej jednostce czasu w formularzu cenowym,
w tym również wszelkie koszty towarzyszące.” W zapisie tym mowa w sposób wyraźny
o wycenie kosztu wykonana danej pozycji w określonej jednostce czasu. Zestawiając ten
zapis z treścią formularza cenowego, dostrzec można, iż we wzorze tegoż formularza
jednostki czasowe (dniówki) w pozycji „Usługi zarządzania” określone zostały jedynie
w wierszach odnoszących się do poszczególnych ekspertów. W wierszu opisanym hasłem
„Usługi zarządzania” wykonawcy zobowiązani zostali jedynie do wpisania sumy kwot
stanowiących wycenę pracy określonej liczby dniówek poszczególnych ekspertów. Brak tam
jakiegokolwiek wskazania na „przyjętą jednostkę czasu”. Takie rozumienie powołanego
zapisu wzmacnia treść zawarta w tabeli „Uwagi do Formularza Cenowego”, w której mowa
w sposób wyraźny o konieczności wyceny koszu dniówki osoby na konkretne stanowisko
eksperta kluczowego oraz kosztu dniówki danego rodzaju eksperta spośród grupy innych
ekspertów. Nie można zatem mówić o cenie jednostkowej inaczej, niż tylko odnosząc ją
do wyceny poszczególnych ekspertów.
W definicji pojęcia „Eksperci Kluczowi” zawartej w § 1 IPO mowa jest o ekspertach
wymienionych w poszczególnych pozycjach formularza cenowego – zatem pojęcia „pozycja”
użyto w odniesieniu do każdego z wierszy składających się na pozycję „Usługi zarządzania”,
stąd nie jest uzasadnione twierdzenie TPF, iż pojęcia tego używano w treści SIWZ tylko
w odniesieniu do pięciu głównych pozycji formularza cenowego.
Dodatkowo zaznaczenia wymaga, iż w pkt 9.2 IDW mowa jest o całkowitym koszcie
wykonana danej pozycji, co koresponduje, zdaniem Izby, z regulacją pkt 9.5.3 IDW,
który wymaga wyceny dla każdej ze wskazanych w ofercie osób co najmniej określonych
tam kosztów. Tym samym SIWZ uniemożliwia rozpisywanie kosztu pracy poszczególnych
ekspertów w kliku różnych wierszach znajdujących się w pozycji „Usługi zarządzania”.
Znalazły odzwierciedlenie w zapisach SIWZ twierdzenia Zamawiającego, zgodnie
z którymi określona w formularzu cena jednostkowa za dniówkę pracy poszczególnych
ekspertów będzie wyznacznikiem wynagrodzenia należnego wykonawcy na etapie realizacji
umowy. Jak to zostało ustalone w § 27 ust. 2 lit. a) i b) IPO zawarto wyraźne odniesienia
do jednej stawki dziennej określonej w formularzu cenowym za pracę członka personelu
konsultanta, a także przewidziano zróżnicowanie wynagrodzenia od ilości godzin
przepracowanych danego dnia przez określonego eksperta. Zauważyć przy tym należy,że dalsze zapisy § 27 określają zasady monitorowania liczby faktycznie przepracowanych
przez każdego z ekspertów godzin pracy w każdym z dni realizacji umowy. Z zapisami tymi
koresponduje § 6 ust. 2 pkt 1) IPO, gdzie mowa o raportach ewidencji czasu pracy personelu
konsultanta (dniówek), a także § 4 ust. 1 IPO, gdzie mowa jest o ustalaniu wynagrodzenia
w oparciu o czas faktycznie przepracowany przez personel konsultanta.
Uwzględniając wszystkie te zapisy SIWZ, Izba uznała, że nie zostało w toku postępowania
odwoławczego wykazane, aby Zamawiający w sposób nieuzasadniony odrzucił ofertę
złożoną przez Odwołującego w sprawie KIO 1675/14 na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, albowiem sposób kalkulacji ceny zaoferowany przez tego wykonawcę stoi
w sprzeczności z zapisami SIWZ i co szczególnie istotne wpływa on w sposób znaczący
na etap ustalania wynagrodzenia należnego wykonawcy na etapie realizacji umowy.
Akceptacja zaoferowanego przez TPF sposobu kalkulacji cen jednostkowych uczyniłaby
pozornym rozliczanie faktycznie przepracowanego czasu przez poszczególnych członków
personelu konsultanta, a zapisy o ewidencji rzeczywistego czasu pracy uczyniłoby zapisami
pustymi.
Niezależnie od dokonanej powyżej oceny sposobu kalkulacji ceny zaoferowanej przez TPF
w kontekście jego zgodności z zapisami SIWZ, w ocenie Izby potwierdzone zostało w toku
postępowania odwoławczego, iż dwie kolejne podstawy do odrzucenia oferty złożonej
przez TPF z uwagi na taki właśnie sposób kalkulacji ceny nie znalazły uzasadnienia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym. Zdaniem Izby zostało wykazane,
iż nie było podstaw do odrzucenia oferty złożonej przez TPF na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 3) i 8) ustawy Pzp z powodów, które zakomunikował temu wykonawcy Zamawiający
w piśmie z dnia 6 sierpnia 2014 r. W ocenie Izby nieuzasadnione było uznanie,
iż taki właśnie sposób kalkulacji ceny ofertowej mógł doprowadzić, jak to twierdził
Zamawiający, do wypaczenia wyników postępowania, czy też stanowiło manipulowanie
ceną, które doprowadzić miało TPF do uzyskania zamówienia, a innych wykonawców
stawiało w gorszej sytuacji na etapie wyboru oferty najkorzystniejszej. Zgodnie
z pkt 13.2 IDW w kryterium „Cena” złożone Zamawiającemu oferty miały być porównywane
w kontekście całkowitej ceny brutto wynikającej z formularza ofertowego. Tym samym
odmienne rozłożenie kosztów realizacji zadania w ramach jednej z pięciu głównych pozycji
formularza cenowego, mimo faktu, iż nie odpowiadało to treści SIWZ, nie mogło zostać
uznane za mogące oddziaływać na wynik postępowania. W toku oceny porównywane były
bowiem nie pojedyncze ceny jednostkowe odpowiadające kosztom pracy poszczególnych
ekspertów, ale całkowite ceny brutto. A tego, że TPF nie objęło ceną całkowitą wszystkich
kosztów Zamawiający twierdzeń nie formułował. Izba uznała, iż Odwołujący w sprawie
KIO 1675/14 wykazał również, że Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia złożonej
przez niego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8) ustawy Pzp. Zasadnie podnosiło TPF,
iż Zamawiający nie wykazał, że złożona przez niego oferta jest nieważna na podstawie
przepisów innych, niż ustawa Pzp, ustaw. Taką podstawą prawną, w rozpoznawanym
przypadku nie mógł być na pewno art. 5 kodeksu cywilnego. W tych okolicznościach, Izba
uznała, iż Odwołujący wykazał, że Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy
Pzp w omawianym tu zakresie. Fakt ten nie mógł jednak, wobec uznania zasadności
odrzucenia oferty złożonej przez TPF na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, wpłynąć
na nakazanie unieważnienia decyzji o odrzuceniu tejże oferty.
Niezależnie od powyższego TPF zarzucało Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS. Twierdził on,że powołany wykonawca zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW.
Ostatnim z podnoszonych przez TPF zarzutów, było twierdzenie o naruszeniu przepisu
art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy: EGIS,
mimo faktu, iż wykonawca ten zaoferował Zamawiającemu cenę, która została skalkulowana
w sposób, który nie odpowiadał wymaganiom określonym w pkt 9.4 IDW. Zamawiający
w powołanej jednostce redakcyjnej IDW postanowił min. że: „wartość netto pozycji «Koszty
administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia»
nie może przekroczyć 9 % ceny Oferty netto”. Zawarł tam również pouczenie,
zgodnie z którym: „W przypadku gdy którakolwiek z wartości, o których mowa powyżej,
zostanie przekroczona Zamawiający odrzuci taką ofertę na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp.” Tymczasem wykonawca: Egis wycenił powołaną pozycję: „Koszty
administracyjne od rozpoczęcia usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia",
powyżej wskazanej w pkt.9.4 IDW kwoty 9 % całkowitej ceny oferty netto. Jak twierdził
Odwołujący w sprawie KIO 1675/14: „Zgodnie z ofertą tego wykonawcy koszty
administracyjne Razem (pozycja 1) wynoszą 853 000,00 zł netto. Wskazać należy iż 9 %
z całkowitej oferowanej przez tego wykonawcę kwoty netto tj. z kwoty 9 461 580,00 zł netto
wynosi 851 542,20 zł netto. Tym samym wykonawca ten wycenił pozycję „Koszty
administracyjne od rozpoczęcia Usługi do wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia"
z przekroczeniem wymaganego 9% limitu, a zatem nie zostały spełnione wymagania SIWZ
a oferta wykonawcy EGIS Poland Sp. z o.o. powinna zostać odrzucona.”
Zamawiający podzielił stanowisko TPF. We wniesionej przez siebie odpowiedzi
na odwołanie, oświadczył, iż uwzględnia odwołanie w zakresie tego właśnie zarzutu.
Twierdził on, iż z uwagi na fakt związania go postanowieniami SIWZ, a także wobec
zawarcia w pkt 9.4 IDW pouczenia o odrzuceniu oferty, w przypadku nieuwzględnienia
przez wykonawcę wymogów w tym punkcie zawartych, nie mógł on uznać podnoszonej
przez Odwołującego w sprawie KIO 1675/14 niezgodności za nieistotną omyłkę podlegającą
poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3) ustawy Pzp. Wskazywał również, że kolejnym
powodem, dla którego uznanie tego błędu za omyłkę podlegająca poprawieniu, jest to,że na cenę zaoferowaną w powołanej pozycji sumują się 4 wartości składowe.
Oświadczenie złożone przez Zamawiającego Izba, na podstawie art. 190 ust. 5 ustawy Pzp,
uznała w rozpoznawanym przypadku za przyznanie faktów, które nie budzi wątpliwości
co do zgodności ze rzeczywistym stanem rzeczy. Izba podzieliła również ocenę prawną
wyrażoną przez Strony. Mając to na uwadze, uwzględniła rozpoznawany zarzut,
a tym samym odwołanie jako takie.
Uwzględniając tak poczynione ustalenia i dokonane rozstrzygnięcia, Izba, działając
na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż każdej ze spraw Strona wygrywająca
przedłożyła odpowiednie rachunki, Izba w sprawie KIO 1671/14 uwzględniła, zgodnie
z § 5 ust. 3 pkt 1) powołanego rozporządzenia, wniosek o obciążenie Odwołującego
kosztami wynagrodzenia pełnomocnika poniesionymi przez Zamawiającego, zaś w sprawie
KIO 1675/14 uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1) powołanego rozporządzenia, wniosek
o obciążenie Zamawiającego kosztami wynagrodzenia pełnomocnika poniesionymi
przez Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1181/14, KIO 1182/14, KIO 1183/14, KIO 1194/14, KIO 1195/14 z dnia 2014-06-26
- Sygn. akt KIO 1874/13, KIO 1885/13 z dnia 2013-08-21
- Sygn. akt KIO 1877/13, KIO 1878/13 z dnia 2013-08-20
- Sygn. akt KIO 1873/13 z dnia 2013-08-19
- Sygn. akt KIO 1875/13 z dnia 2013-08-13
