rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2017-04-13
rok: 2017
data dokumentu: 2017-04-13
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 677/17
KIO 677/17
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Ewa Sikorska, Klaudia Szczytowska - Maziarz, Robert Skrzeszewski
Przewodniczący: Ewa Sikorska, Klaudia Szczytowska - Maziarz, Robert Skrzeszewski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron w dniu 13 kwietnia 2017
roku w Warszawie odwołania wniesionego w dniu 5 kwietnia 2017 roku przez wykonawcę
Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu w postępowaniu prowadzonym przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Przedsiębiorstwo
Energetyki Cieplnej Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie i KZB Legionowo sp. z
o.o. z siedzibą w Legionowie
roku w Warszawie odwołania wniesionego w dniu 5 kwietnia 2017 roku przez wykonawcę
Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu w postępowaniu prowadzonym przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Przedsiębiorstwo
Energetyki Cieplnej Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie i KZB Legionowo sp. z
o.o. z siedzibą w Legionowie
orzeka:
1. odrzuca odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą
we Wrocławiu i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Impel
Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:……………………
…………………….
…………………….
Sygn. akt: KIO 677/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie i KZB
Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie wszczął postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na Utrzymanie czystości na terenie: budynku Centrum
Komunikacyjnego przy ulicy Tadeusza Kościuszki 8 A w Legionowie wraz z terenem
przyległym, wielopoziomowego garażu przy ul. Szwajcarskiej 6, przedłużenia istniejącego
przejścia podziemnego, oraz garażu wielopoziomowego przy ul. T. Kościuszki, numer
referencyjny: DOP-ZP-3/2017.
Szacunkowa wartość zamówienia w przedmiotowym przetargu jest niższa od kwot
wskazanych w przepisach wykonawczych, wydanych na podstawie art. 11 ust 8 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 wraz
ze zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
Przedmiotowe zamówienie zostało ogłoszone w Biuletynie Zamówień Publicznych
pod numerem 42430-2016 z dnia 13 marca 2017 r.
W dniu 31 marca 2017 r. Odwołujący: Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we
Wrocławiu powziął informację o wyborze oferty najkorzystniejszej wykonawcy Baros Group
sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie.
Nie zgadzając się z powyższą czynnością Zamawiającego Odwołujący w dniu 5
kwietnia 2017r. wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej zarzucając
Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów, które miało wpływ na wynik
postępowania
1. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców,
2. art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia powyższej
oferty uznanej za najkorzystniejszą, z uwagi na fakt, że zawiera rażąco niska cenę oraz jej
złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji,
3.art.90 ust.1 i ust.1a ustawy Pzp
poprzez zaniechanie wezwania wykonawcy
Baros Group sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie do złożenia wyjaśnień z zakresu rażąco
niskiej ceny,
4.art.91 ust.1 w związku z art.90 ust.1-4 ustawy Pzp poprzez wadliwy wybór oferty
najkorzystniejszej.
W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wnosił o:
1. nakazanie Zamawiającemu uchylenia czynności wyboru wybranego wykonawcy,
2. nakazanie Zamawiającemu wezwania wykonawcy Baros Group sp. z o.o. z
siedzibą w Legionowie do wyjaśnień rażąco niskiej ceny na podstawie art.90 ust.1a ustawy
Pzp,
3. nakazanie Zamawiającemu odrzucenia oferty złożonej przez wybranego
wykonawcę na podstawie art.89 ust.1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp,
4. nakazanie
Zamawiającemu
ponownej
oceny
ofert
i
wybór
oferty
najkorzystniejszej,
Izba ustaliła i zważyła co następuje:
Izba z urzędu, na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, na posiedzeniu niejawnym
bez udziału stron dokonała czynności formalnoprawnych i sprawdzających, w wyniku których
stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega odrzuceniu w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 6
ustawy Pzp, dotyczy bowiem czynności innych niż określone w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Zgodnie z art. 180 ust. 2 ustawy Pzp w brzmieniu po nowelizacji, jeżeli wartość
zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11
ust. 8, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności:
1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o
cenę;
2) określenia warunków udziału w postępowaniu;
3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia;
4) odrzucenia oferty odwołującego;
5) opisu przedmiotu zamówienia;
6) wyboru najkorzystniejszej oferty.
Izba reprezentuje stanowisko, że powyższy przepis w postępowaniach podprogowych
został przez ustawodawcę zawężony jedynie do sytuacji wyraźnie w nich wskazanych i nie
może być interpretowany rozszerzająco.
W ocenie Izby nie może być rozpoznany zarzut zaniechania wykluczenia wykonawcy
z przetargu z racji nie ujęcia tej sytuacji w katalogu powyższego przepisu art. 180 ust.2
ustawy Pzp.
Zdaniem Izby znowelizowany przepis art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp i wskazane w
nim przez ustawodawcę wyraźne sformułowanie czynności wyboru najkorzystniejszej ofertyświadczy o tym, że nie obejmuje ono zaniechania czynności odrzucenia oferty, jak również
zaniechania czynności wykluczenia z postępowania, a jedynie niedokonanie wyboru oferty
najkorzystniejszej zgodnie z kryteriami oceny ofert określonymi w SIWZ.
Za powyższym znaczeniem przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp decydują
argumenty z zakresu wykładni literalnej.
Dosłowne brzmienie tego przepisu oznacza dopuszczenie zakwestionowania wyboru,
jako najkorzystniejszej oferty, która nie jest najkorzystniejsza w świetle określonych przez
zamawiającego kryteriów oceny ofert (nie jest najkorzystniejsza w rozumieniu art. 2 pkt 5
ustawy Pzp).
Natomiast definicja wyboru najkorzystniejszej oferty wynika pośrednio z art. 91 ust. 1
ustawy Pzp, który stanowi, że zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie
kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Wybór oferty najkorzystniejszej należy rozumieć, jako czynności zamawiającego,
polegające na zastosowaniu do oferty określonych w SIWZ kryteriów i ustalenie wyniku tej
oceny w sposób skutkujący wyborem oferty.
W ocenie Izby tylko tak rozumiany wybór oferty najkorzystniejszej może być
przedmiotem odwołania w postępowaniu o udzielenie zamówienia, którego wartość jest
mniejsza niż tzw. progi unijne.
Powyższy pogląd Izby dodatkowo wzmacnia okoliczność, że w wyniku nowelizacji
o wiele większego znaczenia nabrały pozacenowe kryteria oceny ofert (np. kwalifikacje
i doświadczenie osób, które będą uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne,
jakościowe, innowacyjne), których stosowanie jest w większości przypadków obowiązkowe.
Wymaga również zauważenia, że nowelizując art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.,
normodawca zdecydował się rozszerzyć możliwość wnoszenia odwołań w postępowaniach o
wartości zamówienia poniżej progów unijnych, dopuszczając wniesienie odwołania również
wobec czynności opisu przedmiotu zamówienia oraz wobec czynności wyboru
najkorzystniejszej oferty.
Jednocześnie jednak nie zostały wykreślone ani zmienione
przesłanki z pkt. 3 i 4,
zgodnie, z którymi odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności odrzucenia oferty
odwołującego oraz czynności wykluczenia odwołującego z postępowania.
Wnioskując z przeciwieństwa, odwołanie na zasadzie art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp
nie przysługuje wobec zaniechania odrzucenia oferty innego wykonawcy, jak i wobec
zaniechania wykluczenia innego wykonawcy z postępowania, bowiem przepis ten nie może
być interpretowany w taki sposób, że objęte są nim wszystkie czynności i zaniechania
poprzedzające wybór najkorzystniejszej oferty, wówczas bowiem zbędne byłoby utrzymanie
przesłanek określonych w art. 180 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy Pzp.
Należy również wskazać, że gdyby zamiarem ustawodawcy nie było ograniczenie
odwołań na podstawie punktu 6 wyłącznie do czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
zbędne byłoby określanie pozytywnego katalogu czynności podlegających zaskarżeniu
w postępowaniach poniżej progów.
Izba również zwróciła uwagę, że przepis art. 180 ust. 2 ustawy Pzp ma charakter
wyjątkowy w stosunku do zasady, że do postępowań innych niż podprogowe odwołanie
przysługuje, co potwierdza również użycie w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp przez ustawodawcę
sformułowania „wyłącznie”, a to decyduje, ze niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca.
Należy również zauważyć, że w postępowaniach o wartości równej lub wyższej niż
kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, odwołanie
służy wobec niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej
w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający
jest zobowiązany na podstawie ustawy.
Podczas, gdy w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp była i jest mowa jedynie o tym, że
odwołanie w postępowaniach poniżej progów służy wyłącznie wobec czynności, zaś
ustawodawca nie przewidział zaniechania zamawiającego.
Biorąc powyższe pod uwagę, nieuprawnione jest twierdzenie, że w odróżnieniu od
punktów 1-5, przesłanka z pkt 6 obejmuje zarówno czynność, jak i zaniechania czynności
(w dodatku innych niż czynność wprost wymieniona w przesłance).
Przewidziany w przepisie art. 180 ust. 2 katalog przesłanek zawsze odnosił się do
czynnego zachowania zamawiającego, nie zaś do zaniechań, i sytuacja ta nie uległa zmianie
w wyniku ostatniej nowelizacji ustawy.
Izba również zauważyła, że odmiennie odnosi się do tej kwestii przepis art. 181 ust. 1
ustawy Pzp, który wprost stanowi, że w postępowaniach poniżej progów unijnych
wykonawca lub uczestnik konkursu może w terminie przewidzianym do wniesienia odwołania
poinformować zamawiającego zarówno o niezgodnej z przepisami ustawy czynności podjętej
przez niego, jak i o zaniechaniu czynności, do której jest on zobowiązany na podstawie
ustawy, na które nie przysługuje odwołanie na podstawie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Dodatkowo Izba dostrzegła, że zgodnie z przepisem art. 92 ust. 1 ustawy Pzp w
brzmieniu sprzed nowelizacji, zamawiający miał obowiązek jednocześnie informować
o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o ofertach odrzuconych i wykonawcach, którzy
zostali wykluczeni z postępowania. Treść tego przepisu była następująca:
Art. 92. 1. Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający
jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o:
1)
wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres wykonawcy, którego ofertę wybrano,
uzasadnienie jej wyboru oraz nazwy (firmy) albo imiona i nazwiska, siedziby albo miejsca
zamieszkania i adresy wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną
ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację;
2)
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie
faktyczne i prawne;
3)
wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie
zamówienia, podając uzasadnienie faktyczne i prawne – jeżeli postępowanie jest
prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania
o cenę;
4)
terminie, określonym zgodnie z art. 94 ust. 1 lub 2, po którego upływie umowa
w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta.
Obecnie przepis art. 92 ust. 1 ustawy Pzp ma następujące brzmienie:
Zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców o:
1)
wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę albo imię i nazwisko,
siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres, jeżeli jest miejscem wykonywania działalności
wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz nazwy albo imiona i nazwiska, siedziby albo
miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców,
którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny
ofert łączną punktację,
2)
wykonawcach, którzy zostali wykluczeni,
3)
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, powodach odrzucenia oferty,
a w przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 4 i 5, braku równoważności lub braku
spełniania wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności,
4)
wykonawcach, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu, ale nie zostali
zaproszeni do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu,
5)
dopuszczeniu do dynamicznego systemu zakupów,
6)
nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,
7)
unieważnieniu postępowania – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.
Z powyższego brzmienia tych przepisów należy wnioskować, że ustawodawca
odrębnie wypowiadał się o wyborze oferty najkorzystniejszej (pkt 1), wykluczeniach (pkt 2),
odrzuceniach (pkt 3), zaś po nowelizacji zamawiający nie ma już obowiązku jednoczesnego
informowania o tych czynnościach, a zatem znacznie częściej zamawiający będzie odrzucał
oferty czy wykluczał wykonawców zanim wybierze ofertę najkorzystniejszą.
Nie sposób uznać, że pod pojęciem wybór oferty najkorzystniejszej mieści się
zaniechanie czynności odrzucenia oferty czy zaniechanie czynności wykluczenia wykonawcy
w sytuacji, gdy zamawiający nie dokonał jeszcze czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
Interpretacja funkcjonalna art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp w sposób dopuszczający
zaskarżanie – w ramach odwołań wobec wyboru oferty najkorzystniejszej – zaniechania
odrzucenia oferty czy zaniechanie wykluczenia wykonawcy, nie daje się obronić również
z powodu konsekwencji praktycznych co, do których należy wykluczyć, aby były objęte
zamiarem ustawodawcy.
Przyjmując, że dopuszczalne jest kwestionowanie zaniechania odrzucenia oferty z
powołaniem się na art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp (wybór oferty najkorzystniejszej),
należałoby zadać pytanie o możliwość jednoczesnego zakwestionowania takiego samego
zaniechania w stosunku do oferty, która wybrana nie została (przykładowo – została
sklasyfikowana na drugim miejscu, za ofertą wybraną, a przed ofertą odwołującego).
Z jednej strony nie sposób znaleźć argumentów przemawiających za dopuszczeniem
zaskarżenia takiego zaniechania, z drugiej – trudno byłoby uzasadnić takie różnicowanie
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej.
Ponadto, tak szeroka interpretacja art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp byłaby jeszcze
bardziej trudna do zastosowania w trybach, w których następuje prekwalifikacja
wykonawców, a w których ocenę istnienia podstaw do wykluczenia wykonawcy od wyboru
najkorzystniejszej oferty dzieli cały odrębny etap postępowania.
W takich postępowaniach z jednej strony za niedopuszczalne należałoby uznać
odwołanie wobec zaniechania wykluczenia wykonawcy w terminie liczonym zgodnie z art.
182 ust. 1 ustawy Pzp (tj. od przesłania informacji o wykonawcach zaproszonych do
dalszego etapu postępowania) z powołaniem się na 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp – nie
nastąpił bowiem wybór wyboru oferty najkorzystniejszej.
Z drugiej strony, dopuszczenie do wnoszenia odwołania dopiero po wyborze oferty
najkorzystniejszej w takim trybie byłoby po pierwsze oderwane od określonych ustawą
terminów na wniesienie odwołania, a po drugie – mogłoby doprowadzić do zniweczenia
znacznej części postępowania i cofnięcia go po wyborze oferty na etap prekwalifikacji. Nie
można zakładać, aby taki właśnie był zamiar racjonalnego ustawodawcy.
Reasumując, przyjęcie stanowiska zgodnie, z którym czynność wyboru oferty
najkorzystniejszej należy rozumieć szeroko – jako następstwo wszystkich czynności
z zakresu badania i oceny ofert, które doprowadziły do wyboru oferty najkorzystniejszej, nie
daje się obronić w świetle tekstu racjonalnego ustawodawcy.
Przy przyjęciu takiej wykładni poza zakresem zaskarżenia w postępowaniach
podprogowych pozostawałoby unieważnienie postępowania. Gdyby taki właśnie był zamiar
ustawodawcy, przepis art. 180 ust. 2 zostałby sformułowany inaczej.
Dodatkowo istotnym argumentem przemawiającym za słusznością prezentowanego
poglądu jest wyrażone w toku prac legislacyjnych nad nowelizacją stanowisko jej autora –
Ministerstwa Rozwoju, stanowiące swego rodzaju wykładnię autentyczną.
Podczas uzgodnień międzyresortowych Ministerstwo Środowiska zgłosiło uwagę, że
rozszerzenie katalogu okoliczności, wobec których można zastosować środki ochrony
prawnej w postępowaniach podprogowych, ograniczy efektywność postępowań.
Wskazywano, że jeżeli zaproponowana zmiana jest konieczna, przy tak rozszerzonym
katalogu okoliczności umożliwiających skorzystanie ze środków ochrony prawnej, niecelowe
jest w ogóle utrzymanie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Ministerstwo Rozwoju zaznaczyło w toku prac legislacyjnych, że zmiana jest
korzystna dla wykonawców, a enumeratywne wyliczenie nie otwiera zakresu środków
ochrony prawnej tak szeroko, jak jego brak. Jak podano, przede wszystkim, poza tym
zakresem będą „zaniechania” zamawiającego, a to znaczna różnica.
Odmiennych zamiarów nie sposób natomiast wyczytać z innych materiałów z prac
legislacyjnych, w tym z samego uzasadnienia projektu ustawy, a należałoby zakładać, że,
jeśli ustawodawca chciał tak dalece znieść dotychczas obowiązujące ograniczenia, to byłaby
to zmiana na tyle istotna, że doczekałaby się odpowiedniego komentarza w uzasadnieniu
nowelizacji.
Należy więc stwierdzić, że intencja autora nowelizacji co do zakresu zaskarżenia w
postępowaniach poniżej progów unijnych została wyrażona podczas uzgodnień
międzyresortowych, ze wskazaniem na zamiar utrzymania wyłączeń dotyczących zaniechań
zamawiającego i nie może być pomijana przy interpretacji przepisów.
Natomiast dokonywana przez Izbę interpretacja nie może uwzględniać oczekiwań
wykonawców, co do możliwości jak najszerszego wnoszenia odwołań w postępowaniach
podprogowych, w sytuacji, gdy oczekiwania te nie tylko nie znajdują potwierdzenia w
brzmieniu przepisów rozumianych zgodnie z wszystkimi regułami wykładni prawa, ale wręcz
stoją w opozycji do wyników tej wykładni i wyartykułowanych przez autora projektu celów.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zarzuty podniesione w niniejszym
odwołaniu zdecydowanie nie mieszczą się w katalogu określonym w art. 180 ust. 2 ustawy
Pzp, gdzie mowa jest wyraźnie o czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nie zaś
zaniechaniu wykluczenia i zaniechaniu odrzucenia wykonawcy, którego ofertę uznano za
najkorzystniejszą.
Izba w niniejszym składzie podziela argumentację Izby dotyczącą interpretacji
przesłanki zaskarżenia ujętej w treści przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp wyrażoną
jednolicie w analogicznych sprawach w następujących orzeczeniach: postanowienie z 5
września 2016 r., sygn. akt KIO 1599/16, postanowienie z 15 września 2016 r., sygn. akt KIO
1674/16, postanowienie z 21 września 2016 r., sygn. akt KIO 1696/16, postanowienie z 29
września 2016 r., sygn. akt KIO 1750/16, postanowienie z 4 października 2016 r., sygn. akt
KIO 1810/16, postanowienie z 4 października 2016 r., sygn. akt KIO 1816/16, postanowienie
z 13 października 2016 r., sygn. akt KIO 1862/16, postanowienie z 18 października 2016 r.,
sygn. akt KIO 1910/16, postanowienie z 25 października 2016 r., sygn. akt KIO 1930/16,
postanowienie z 2 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2015/16, postanowienie z 8 listopada
2016 r. sygn. akt KIO 2026/16, postanowienie z 7 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2059/16,
postanowienie z 16 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2084/16, postanowienie z 17 listopada
2016 r., sygn. akt KIO 2128/16, postanowienie z 29 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2162/16,
postanowienie z 7 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2203/16, postanowienie z 1 grudnia 2016
r., sygn. akt KIO 2211/16, postanowienie z 30 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2232/16,
postanowienie z 14 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2283/16, postanowienie z 13 grudnia
2016 r., sygn. akt KIO 2292/16, postanowienie z 15 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2298/16,
postanowienie z 22 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2355/16, postanowienie z 30 grudnia
2016 r., sygn. akt KIO 2397/16, postanowienie z 2 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 2405/16,
postanowienie z 5 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 2462/16, postanowienie z 26 stycznia
2017 r., sygn. akt KIO 122/17, postanowienie z 10 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 216/17,
postanowienie z 13 lutego 2017 r., sygn. akt: KIO 246/17 oraz wyrok Sądu Okręgowego w
Gdańsku z 20 grudnia 2016 r., sygn. akt XII Ga 837/16 (dotychczas niepublikowany) i wyrok
Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt: IV Ca 1051/16
(niepublikowany).
Jednocześnie Izba nie przyjęła zapatrywania składów orzekających w powołanych
przez Odwołującego: wyroku z 21 grudnia 2016 r. (sygn. akt: IX Ga 502/16) Sądu
Okręgowego w Lublinie i wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z 22 grudnia 2016 r. (sygn.
akt: II Ca 1461/16).
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i § 5 ust. 4 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Mając powyższe na uwadze, na zasadzie art.192 ust.1 zd.2 ustawy Pzp, orzeczono
jak w sentencji.
Przewodniczący:……………………….
………………………..
………………………..
1. odrzuca odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą
we Wrocławiu i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Impel
Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:……………………
…………………….
…………………….
Sygn. akt: KIO 677/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie i KZB
Legionowo sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie wszczął postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na Utrzymanie czystości na terenie: budynku Centrum
Komunikacyjnego przy ulicy Tadeusza Kościuszki 8 A w Legionowie wraz z terenem
przyległym, wielopoziomowego garażu przy ul. Szwajcarskiej 6, przedłużenia istniejącego
przejścia podziemnego, oraz garażu wielopoziomowego przy ul. T. Kościuszki, numer
referencyjny: DOP-ZP-3/2017.
Szacunkowa wartość zamówienia w przedmiotowym przetargu jest niższa od kwot
wskazanych w przepisach wykonawczych, wydanych na podstawie art. 11 ust 8 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 wraz
ze zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
Przedmiotowe zamówienie zostało ogłoszone w Biuletynie Zamówień Publicznych
pod numerem 42430-2016 z dnia 13 marca 2017 r.
W dniu 31 marca 2017 r. Odwołujący: Impel Cleaning sp. z o.o. z siedzibą we
Wrocławiu powziął informację o wyborze oferty najkorzystniejszej wykonawcy Baros Group
sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie.
Nie zgadzając się z powyższą czynnością Zamawiającego Odwołujący w dniu 5
kwietnia 2017r. wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej zarzucając
Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów, które miało wpływ na wynik
postępowania
1. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców,
2. art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia powyższej
oferty uznanej za najkorzystniejszą, z uwagi na fakt, że zawiera rażąco niska cenę oraz jej
złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji,
3.art.90 ust.1 i ust.1a ustawy Pzp
poprzez zaniechanie wezwania wykonawcy
Baros Group sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie do złożenia wyjaśnień z zakresu rażąco
niskiej ceny,
4.art.91 ust.1 w związku z art.90 ust.1-4 ustawy Pzp poprzez wadliwy wybór oferty
najkorzystniejszej.
W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wnosił o:
1. nakazanie Zamawiającemu uchylenia czynności wyboru wybranego wykonawcy,
2. nakazanie Zamawiającemu wezwania wykonawcy Baros Group sp. z o.o. z
siedzibą w Legionowie do wyjaśnień rażąco niskiej ceny na podstawie art.90 ust.1a ustawy
Pzp,
3. nakazanie Zamawiającemu odrzucenia oferty złożonej przez wybranego
wykonawcę na podstawie art.89 ust.1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp,
4. nakazanie
Zamawiającemu
ponownej
oceny
ofert
i
wybór
oferty
najkorzystniejszej,
Izba ustaliła i zważyła co następuje:
Izba z urzędu, na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy Pzp, na posiedzeniu niejawnym
bez udziału stron dokonała czynności formalnoprawnych i sprawdzających, w wyniku których
stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega odrzuceniu w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 6
ustawy Pzp, dotyczy bowiem czynności innych niż określone w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Zgodnie z art. 180 ust. 2 ustawy Pzp w brzmieniu po nowelizacji, jeżeli wartość
zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11
ust. 8, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności:
1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o
cenę;
2) określenia warunków udziału w postępowaniu;
3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia;
4) odrzucenia oferty odwołującego;
5) opisu przedmiotu zamówienia;
6) wyboru najkorzystniejszej oferty.
Izba reprezentuje stanowisko, że powyższy przepis w postępowaniach podprogowych
został przez ustawodawcę zawężony jedynie do sytuacji wyraźnie w nich wskazanych i nie
może być interpretowany rozszerzająco.
W ocenie Izby nie może być rozpoznany zarzut zaniechania wykluczenia wykonawcy
z przetargu z racji nie ujęcia tej sytuacji w katalogu powyższego przepisu art. 180 ust.2
ustawy Pzp.
Zdaniem Izby znowelizowany przepis art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp i wskazane w
nim przez ustawodawcę wyraźne sformułowanie czynności wyboru najkorzystniejszej ofertyświadczy o tym, że nie obejmuje ono zaniechania czynności odrzucenia oferty, jak również
zaniechania czynności wykluczenia z postępowania, a jedynie niedokonanie wyboru oferty
najkorzystniejszej zgodnie z kryteriami oceny ofert określonymi w SIWZ.
Za powyższym znaczeniem przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp decydują
argumenty z zakresu wykładni literalnej.
Dosłowne brzmienie tego przepisu oznacza dopuszczenie zakwestionowania wyboru,
jako najkorzystniejszej oferty, która nie jest najkorzystniejsza w świetle określonych przez
zamawiającego kryteriów oceny ofert (nie jest najkorzystniejsza w rozumieniu art. 2 pkt 5
ustawy Pzp).
Natomiast definicja wyboru najkorzystniejszej oferty wynika pośrednio z art. 91 ust. 1
ustawy Pzp, który stanowi, że zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie
kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Wybór oferty najkorzystniejszej należy rozumieć, jako czynności zamawiającego,
polegające na zastosowaniu do oferty określonych w SIWZ kryteriów i ustalenie wyniku tej
oceny w sposób skutkujący wyborem oferty.
W ocenie Izby tylko tak rozumiany wybór oferty najkorzystniejszej może być
przedmiotem odwołania w postępowaniu o udzielenie zamówienia, którego wartość jest
mniejsza niż tzw. progi unijne.
Powyższy pogląd Izby dodatkowo wzmacnia okoliczność, że w wyniku nowelizacji
o wiele większego znaczenia nabrały pozacenowe kryteria oceny ofert (np. kwalifikacje
i doświadczenie osób, które będą uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne,
jakościowe, innowacyjne), których stosowanie jest w większości przypadków obowiązkowe.
Wymaga również zauważenia, że nowelizując art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.,
normodawca zdecydował się rozszerzyć możliwość wnoszenia odwołań w postępowaniach o
wartości zamówienia poniżej progów unijnych, dopuszczając wniesienie odwołania również
wobec czynności opisu przedmiotu zamówienia oraz wobec czynności wyboru
najkorzystniejszej oferty.
Jednocześnie jednak nie zostały wykreślone ani zmienione
przesłanki z pkt. 3 i 4,
zgodnie, z którymi odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności odrzucenia oferty
odwołującego oraz czynności wykluczenia odwołującego z postępowania.
Wnioskując z przeciwieństwa, odwołanie na zasadzie art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp
nie przysługuje wobec zaniechania odrzucenia oferty innego wykonawcy, jak i wobec
zaniechania wykluczenia innego wykonawcy z postępowania, bowiem przepis ten nie może
być interpretowany w taki sposób, że objęte są nim wszystkie czynności i zaniechania
poprzedzające wybór najkorzystniejszej oferty, wówczas bowiem zbędne byłoby utrzymanie
przesłanek określonych w art. 180 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy Pzp.
Należy również wskazać, że gdyby zamiarem ustawodawcy nie było ograniczenie
odwołań na podstawie punktu 6 wyłącznie do czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
zbędne byłoby określanie pozytywnego katalogu czynności podlegających zaskarżeniu
w postępowaniach poniżej progów.
Izba również zwróciła uwagę, że przepis art. 180 ust. 2 ustawy Pzp ma charakter
wyjątkowy w stosunku do zasady, że do postępowań innych niż podprogowe odwołanie
przysługuje, co potwierdza również użycie w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp przez ustawodawcę
sformułowania „wyłącznie”, a to decyduje, ze niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca.
Należy również zauważyć, że w postępowaniach o wartości równej lub wyższej niż
kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, odwołanie
służy wobec niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej
w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający
jest zobowiązany na podstawie ustawy.
Podczas, gdy w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp była i jest mowa jedynie o tym, że
odwołanie w postępowaniach poniżej progów służy wyłącznie wobec czynności, zaś
ustawodawca nie przewidział zaniechania zamawiającego.
Biorąc powyższe pod uwagę, nieuprawnione jest twierdzenie, że w odróżnieniu od
punktów 1-5, przesłanka z pkt 6 obejmuje zarówno czynność, jak i zaniechania czynności
(w dodatku innych niż czynność wprost wymieniona w przesłance).
Przewidziany w przepisie art. 180 ust. 2 katalog przesłanek zawsze odnosił się do
czynnego zachowania zamawiającego, nie zaś do zaniechań, i sytuacja ta nie uległa zmianie
w wyniku ostatniej nowelizacji ustawy.
Izba również zauważyła, że odmiennie odnosi się do tej kwestii przepis art. 181 ust. 1
ustawy Pzp, który wprost stanowi, że w postępowaniach poniżej progów unijnych
wykonawca lub uczestnik konkursu może w terminie przewidzianym do wniesienia odwołania
poinformować zamawiającego zarówno o niezgodnej z przepisami ustawy czynności podjętej
przez niego, jak i o zaniechaniu czynności, do której jest on zobowiązany na podstawie
ustawy, na które nie przysługuje odwołanie na podstawie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Dodatkowo Izba dostrzegła, że zgodnie z przepisem art. 92 ust. 1 ustawy Pzp w
brzmieniu sprzed nowelizacji, zamawiający miał obowiązek jednocześnie informować
o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o ofertach odrzuconych i wykonawcach, którzy
zostali wykluczeni z postępowania. Treść tego przepisu była następująca:
Art. 92. 1. Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający
jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o:
1)
wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres wykonawcy, którego ofertę wybrano,
uzasadnienie jej wyboru oraz nazwy (firmy) albo imiona i nazwiska, siedziby albo miejsca
zamieszkania i adresy wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną
ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację;
2)
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie
faktyczne i prawne;
3)
wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie
zamówienia, podając uzasadnienie faktyczne i prawne – jeżeli postępowanie jest
prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania
o cenę;
4)
terminie, określonym zgodnie z art. 94 ust. 1 lub 2, po którego upływie umowa
w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta.
Obecnie przepis art. 92 ust. 1 ustawy Pzp ma następujące brzmienie:
Zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców o:
1)
wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę albo imię i nazwisko,
siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres, jeżeli jest miejscem wykonywania działalności
wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz nazwy albo imiona i nazwiska, siedziby albo
miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców,
którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny
ofert łączną punktację,
2)
wykonawcach, którzy zostali wykluczeni,
3)
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, powodach odrzucenia oferty,
a w przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 4 i 5, braku równoważności lub braku
spełniania wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności,
4)
wykonawcach, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu, ale nie zostali
zaproszeni do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu,
5)
dopuszczeniu do dynamicznego systemu zakupów,
6)
nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,
7)
unieważnieniu postępowania – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.
Z powyższego brzmienia tych przepisów należy wnioskować, że ustawodawca
odrębnie wypowiadał się o wyborze oferty najkorzystniejszej (pkt 1), wykluczeniach (pkt 2),
odrzuceniach (pkt 3), zaś po nowelizacji zamawiający nie ma już obowiązku jednoczesnego
informowania o tych czynnościach, a zatem znacznie częściej zamawiający będzie odrzucał
oferty czy wykluczał wykonawców zanim wybierze ofertę najkorzystniejszą.
Nie sposób uznać, że pod pojęciem wybór oferty najkorzystniejszej mieści się
zaniechanie czynności odrzucenia oferty czy zaniechanie czynności wykluczenia wykonawcy
w sytuacji, gdy zamawiający nie dokonał jeszcze czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
Interpretacja funkcjonalna art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp w sposób dopuszczający
zaskarżanie – w ramach odwołań wobec wyboru oferty najkorzystniejszej – zaniechania
odrzucenia oferty czy zaniechanie wykluczenia wykonawcy, nie daje się obronić również
z powodu konsekwencji praktycznych co, do których należy wykluczyć, aby były objęte
zamiarem ustawodawcy.
Przyjmując, że dopuszczalne jest kwestionowanie zaniechania odrzucenia oferty z
powołaniem się na art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp (wybór oferty najkorzystniejszej),
należałoby zadać pytanie o możliwość jednoczesnego zakwestionowania takiego samego
zaniechania w stosunku do oferty, która wybrana nie została (przykładowo – została
sklasyfikowana na drugim miejscu, za ofertą wybraną, a przed ofertą odwołującego).
Z jednej strony nie sposób znaleźć argumentów przemawiających za dopuszczeniem
zaskarżenia takiego zaniechania, z drugiej – trudno byłoby uzasadnić takie różnicowanie
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej.
Ponadto, tak szeroka interpretacja art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp byłaby jeszcze
bardziej trudna do zastosowania w trybach, w których następuje prekwalifikacja
wykonawców, a w których ocenę istnienia podstaw do wykluczenia wykonawcy od wyboru
najkorzystniejszej oferty dzieli cały odrębny etap postępowania.
W takich postępowaniach z jednej strony za niedopuszczalne należałoby uznać
odwołanie wobec zaniechania wykluczenia wykonawcy w terminie liczonym zgodnie z art.
182 ust. 1 ustawy Pzp (tj. od przesłania informacji o wykonawcach zaproszonych do
dalszego etapu postępowania) z powołaniem się na 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp – nie
nastąpił bowiem wybór wyboru oferty najkorzystniejszej.
Z drugiej strony, dopuszczenie do wnoszenia odwołania dopiero po wyborze oferty
najkorzystniejszej w takim trybie byłoby po pierwsze oderwane od określonych ustawą
terminów na wniesienie odwołania, a po drugie – mogłoby doprowadzić do zniweczenia
znacznej części postępowania i cofnięcia go po wyborze oferty na etap prekwalifikacji. Nie
można zakładać, aby taki właśnie był zamiar racjonalnego ustawodawcy.
Reasumując, przyjęcie stanowiska zgodnie, z którym czynność wyboru oferty
najkorzystniejszej należy rozumieć szeroko – jako następstwo wszystkich czynności
z zakresu badania i oceny ofert, które doprowadziły do wyboru oferty najkorzystniejszej, nie
daje się obronić w świetle tekstu racjonalnego ustawodawcy.
Przy przyjęciu takiej wykładni poza zakresem zaskarżenia w postępowaniach
podprogowych pozostawałoby unieważnienie postępowania. Gdyby taki właśnie był zamiar
ustawodawcy, przepis art. 180 ust. 2 zostałby sformułowany inaczej.
Dodatkowo istotnym argumentem przemawiającym za słusznością prezentowanego
poglądu jest wyrażone w toku prac legislacyjnych nad nowelizacją stanowisko jej autora –
Ministerstwa Rozwoju, stanowiące swego rodzaju wykładnię autentyczną.
Podczas uzgodnień międzyresortowych Ministerstwo Środowiska zgłosiło uwagę, że
rozszerzenie katalogu okoliczności, wobec których można zastosować środki ochrony
prawnej w postępowaniach podprogowych, ograniczy efektywność postępowań.
Wskazywano, że jeżeli zaproponowana zmiana jest konieczna, przy tak rozszerzonym
katalogu okoliczności umożliwiających skorzystanie ze środków ochrony prawnej, niecelowe
jest w ogóle utrzymanie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.
Ministerstwo Rozwoju zaznaczyło w toku prac legislacyjnych, że zmiana jest
korzystna dla wykonawców, a enumeratywne wyliczenie nie otwiera zakresu środków
ochrony prawnej tak szeroko, jak jego brak. Jak podano, przede wszystkim, poza tym
zakresem będą „zaniechania” zamawiającego, a to znaczna różnica.
Odmiennych zamiarów nie sposób natomiast wyczytać z innych materiałów z prac
legislacyjnych, w tym z samego uzasadnienia projektu ustawy, a należałoby zakładać, że,
jeśli ustawodawca chciał tak dalece znieść dotychczas obowiązujące ograniczenia, to byłaby
to zmiana na tyle istotna, że doczekałaby się odpowiedniego komentarza w uzasadnieniu
nowelizacji.
Należy więc stwierdzić, że intencja autora nowelizacji co do zakresu zaskarżenia w
postępowaniach poniżej progów unijnych została wyrażona podczas uzgodnień
międzyresortowych, ze wskazaniem na zamiar utrzymania wyłączeń dotyczących zaniechań
zamawiającego i nie może być pomijana przy interpretacji przepisów.
Natomiast dokonywana przez Izbę interpretacja nie może uwzględniać oczekiwań
wykonawców, co do możliwości jak najszerszego wnoszenia odwołań w postępowaniach
podprogowych, w sytuacji, gdy oczekiwania te nie tylko nie znajdują potwierdzenia w
brzmieniu przepisów rozumianych zgodnie z wszystkimi regułami wykładni prawa, ale wręcz
stoją w opozycji do wyników tej wykładni i wyartykułowanych przez autora projektu celów.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zarzuty podniesione w niniejszym
odwołaniu zdecydowanie nie mieszczą się w katalogu określonym w art. 180 ust. 2 ustawy
Pzp, gdzie mowa jest wyraźnie o czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nie zaś
zaniechaniu wykluczenia i zaniechaniu odrzucenia wykonawcy, którego ofertę uznano za
najkorzystniejszą.
Izba w niniejszym składzie podziela argumentację Izby dotyczącą interpretacji
przesłanki zaskarżenia ujętej w treści przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp wyrażoną
jednolicie w analogicznych sprawach w następujących orzeczeniach: postanowienie z 5
września 2016 r., sygn. akt KIO 1599/16, postanowienie z 15 września 2016 r., sygn. akt KIO
1674/16, postanowienie z 21 września 2016 r., sygn. akt KIO 1696/16, postanowienie z 29
września 2016 r., sygn. akt KIO 1750/16, postanowienie z 4 października 2016 r., sygn. akt
KIO 1810/16, postanowienie z 4 października 2016 r., sygn. akt KIO 1816/16, postanowienie
z 13 października 2016 r., sygn. akt KIO 1862/16, postanowienie z 18 października 2016 r.,
sygn. akt KIO 1910/16, postanowienie z 25 października 2016 r., sygn. akt KIO 1930/16,
postanowienie z 2 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2015/16, postanowienie z 8 listopada
2016 r. sygn. akt KIO 2026/16, postanowienie z 7 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2059/16,
postanowienie z 16 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2084/16, postanowienie z 17 listopada
2016 r., sygn. akt KIO 2128/16, postanowienie z 29 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2162/16,
postanowienie z 7 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2203/16, postanowienie z 1 grudnia 2016
r., sygn. akt KIO 2211/16, postanowienie z 30 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2232/16,
postanowienie z 14 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2283/16, postanowienie z 13 grudnia
2016 r., sygn. akt KIO 2292/16, postanowienie z 15 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2298/16,
postanowienie z 22 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2355/16, postanowienie z 30 grudnia
2016 r., sygn. akt KIO 2397/16, postanowienie z 2 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 2405/16,
postanowienie z 5 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 2462/16, postanowienie z 26 stycznia
2017 r., sygn. akt KIO 122/17, postanowienie z 10 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 216/17,
postanowienie z 13 lutego 2017 r., sygn. akt: KIO 246/17 oraz wyrok Sądu Okręgowego w
Gdańsku z 20 grudnia 2016 r., sygn. akt XII Ga 837/16 (dotychczas niepublikowany) i wyrok
Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt: IV Ca 1051/16
(niepublikowany).
Jednocześnie Izba nie przyjęła zapatrywania składów orzekających w powołanych
przez Odwołującego: wyroku z 21 grudnia 2016 r. (sygn. akt: IX Ga 502/16) Sądu
Okręgowego w Lublinie i wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z 22 grudnia 2016 r. (sygn.
akt: II Ca 1461/16).
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i § 5 ust. 4 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Mając powyższe na uwadze, na zasadzie art.192 ust.1 zd.2 ustawy Pzp, orzeczono
jak w sentencji.
Przewodniczący:……………………….
………………………..
………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 542/17 z dnia 2017-05-12
- Sygn. akt KIO 703/17 z dnia 2017-04-26
- Sygn. akt KIO 661/17 z dnia 2017-04-25
- Sygn. akt KIO 639/17 z dnia 2017-04-25
