rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2017-09-18
rok: 2017
data dokumentu: 2017-09-18
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 1789/17
KIO 1789/17
po rozpoznaniu na rozprawie, w Warszawie, w dniu
11 września 2017 roku odwołania
wniesionego do Prezesa K
rajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 sierpnia 2017 roku przez
wykonawcę S. spółka akcyjna z siedzibą w O.
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Ogród Zoologiczny z siedzibą
w P.
11 września 2017 roku odwołania
wniesionego do Prezesa K
rajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 sierpnia 2017 roku przez
wykonawcę S. spółka akcyjna z siedzibą w O.
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Ogród Zoologiczny z siedzibą
w P.
orzeka:
1.
Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów odnoszących się do
przedmiotu zamówienia zawartych w opisie przedmiotu zamówienia, a dotyczących:
- Kamera
– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,
- System rejestracji
– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93,
-
Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11,
-
Przełącznik typu B – 3.
2.
Oddala odwołanie.
3. K
osztami postępowania obciąża wykonawcę S. spółka akcyjna z siedzibą
w O. i:
3.1
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę S. spółka
akcyjna z siedzibą w O. tytułem wpisu od odwołania,
3.2
zasądza od wykonawcy S. spółka akcyjna z siedzibą w O. na rzecz Zamawiającego
Ogród Zoologiczny z siedzibą w P. kwotę 3 679 zł 70 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione tytułem wynagrodzenia pełnomocnika i
kosztów dojazdu na rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: ……………………………….
Sygn. akt: KIO 1789/17
U Z A S A D N I E N I E
Zamawiający - Ogród Zoologiczny z siedzibą w P. - prowadzi postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą
Rozbudowa systemu monitoringu na terenie Nowego i Starego ZOO w P.
O
głoszenie o zamówieniu zostało opublikowanie w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 21 sierpnia 2017 roku pod numerem 573870-N-2017.
28 sierpnia 2017 roku d
ziałając na podstawie art. 180 ustawy z dnia 29 stycznia 2004
roku -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: „Pzp”
lub „ustawa”) Odwołujący – S. spółka akcyjna z siedzibą w O. - wniósł odwołanie od
czynności Zamawiającego w postępowaniu o udzielnie zamówienia, tj. wprowadzenie
w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, Załącznik nr 9 – Opis przedmiotu
zamówienia następujących wymagań:
Odnośnie do kamer - numeracja zgodnie z Punktem 3 OPZ:
4) wbudowany obiektyw o polu widzenia: poziom 93-33 stopnie, pion 50-18 stopni
5) IP66, IP67 oraz NEMA 4X
13) interoperacyjność oparta m.in. na potwierdzonej obsłudze ONVIF Profile S oraz Profile .
Urządzenie musi znajdować się na liście urządzeń zgodnych z profilem S i G na stronie:
https://www.onvif.org/conformant-
products/ a producent urządzenia musi być pełnoprawnym
członkiem ONVIF
15)
obsługą GOP H.264 do wielkości 1000, lub możliwością ustawienia występowania ramki
referencyjnej nie częściej niż 1 raz na 40 sekund
19)
obsługą dynamicznej adaptacji wielkości rozdzielczości strumienia wizyjnego
transmitowanego w trybie „na żywo” dostosowanego do wielkości okna podglądu lub
wielopo
działu
21) kamera musi zapewniać obsługę haseł 64 znakowych zawierających wielkie i małe litery,
cyfry oraz znaki specjalne
23) opcjonalne elementy oprogramowania pobrane z kamery w celu wykonania konkretnych
zadań (np. kontrolki Active X) są opatrzone podpisem organizacji świadczącej usługi
powiernictwa cyfrowego, np. Verisign Inc
25) możliwość zapisywania logów z kamer na zewnętrznym serwerze w czasie rzeczywistym
oraz na umieszczonej karcie pamięci
27) musi istnieć możliwość tworzenia własnych skryptów bash’a na potrzeby rozszerzenia
funkcjonalności kamer
31)
zapewnienie w pełni osadzonych danych tekstowych na obrazie z możliwością
wyświetlania daty i godziny, tekstu zdefiniowanego przez klienta i nazwy kamery; długość
tekstu wynosi co najmniej 45 znaków ASCII; tekst może być osadzony na tle
półprzezroczystym lub w pełni przezroczystym zgodnie z wymaganiami punktu 6.1.3.8
normy PN-EN 62676-1-1:2014-06
Odnośnie do systemu rejestracji - numeracja zgodnie z punktem 5 OPZ:
6)
Producent zagwarantować powinien minimum 8 lat wsparcia serwisowego urządzeń od
momentu ich zakupu uwzględniając dostawę części zamiennych lub wymianę z
zachowaniem funkcjonalności.
12) Zamawiający wymaga aby zaimplementowane były minimum: 10 protokołów do
sterowania kamerami obrotowymi, 300 typów kamer IP lub serwerów sieciowych, 100 typów
kamer MPixelowych, a także powinny być wspierane (dla podglądu i zapisu) standardy
ONVIF i RTSP.
15) Algorytm kompresji i dekompresji (w przypadku H.264) powinien umożliwiać niezależne
definiowanie parametrów pracy dla każdego kanału (wejścia) wideo, z uwzględnieniem
ustawienia długości struktury GOP lub częstości występowania klatek bazowych;
zagwarantuje to dopasowanie do charakterystyki obserwowanej sceny i umożliwi dokładne
definiowanie parametrów przepływności strumienia danych.
16)
System powinien być przygotowany do rejestracji/zarządzania przy użyciu kodeka
H.265.
17)
System powinien obsługiwać połączenie sieciowe z obsługą protokołu TCP/IP
i prędkością połączenia 1 GBit/sekundę. W przypadku wykorzystywania kamer sieciowych,
każdy z serwerów rejestrujących posiadać powinien minimum podwójną kartę Ethemetową
(pierwsza dla sygnałów przychodzących z kamer, druga dla strumieni wysyłanych do stacji
podglądowych). Przy zastosowaniu macierzy iSCSI rejestrator powinien być wyposażony
w trzy karty sieciowe.
20)
Dla wybranych użytkowników istnieć musi możliwość zdefiniowania niezależnych
ograniczeń co do podglądu na żywo i/lub odtwarzania pojedynczych kamer/grup kamer.
Jednocześnie musi istnieć możliwość zdefiniowania maksymalnego wieku nagrań, jaki
przysługuje użytkownikowi dla podglądu zarejestrowanego materiału (np. użytkownik może
otworzyć wyłącznie materiał nie starszy niż 1 godzina).
21)
Prędkość przetwarzania obrazów z podłączonych kamer sieciowych powinna być
zależna wyłącznie od możliwości i parametrów samej kamery i nie powinna być w żaden
sposób ograniczona przez rejestrator.
24)
Prędkość rejestracji, rozdzielczość i jakość powinna być ustalana przez użytkownika
niezależnie od parametrów strumieni do podglądu "na żywo". Konfiguracja powinna
umożliwiać zmianę parametrów rejestracji „w locie” (bez konieczności zmiany parametrów
kamery/kodera z aplikacji konfiguracyjnej -
wcześniej predefiniowane parametry dla
rejestracji) dla każdej kamery niezależnie, w różnych trybach pracy: nagrywanie ciągłe,
nagrywanie zgodnie z harmonogramem czasowym oraz nagrywanie pre-alarmowe i
alarmowe konfigurowane indywidualnie dla różnych typów zdarzeń alarmowych.
25)
Dostępna przestrzeń dyskowa zespołu rejestratorów powinna być zorganizowana
logicznie w formie odrębnych segmentów (pierścieni, z ang. ring). Pozwoli to na
prowadzanie
zapisu z różnymi parametrami odnośnie czasu i priorytetu przechowywania
zapisu z poszczególnych kamer i zdarzeń. System powinien udostępniać co najmniej 5
pierścieni zapisu i 3 poziomów (priorytetów) zapisu. Zapis na pierścieniach powinien
odbywać się poprzez automatyczne nadpisywanie i zastępowanie najstarszych nagrań.
26)
Wielkość poszczególnych „ringów” jaki i całej bazy danych dobierana, zmieniana
i aktualizowana powinna być dynamicznie przez system, zapewniając optymalne
wykorzystanie przestrzeni dysk
owej i uzyskanie maksymalnych czasów archiwizacji.
27)
Nie dopuszcza zastosowania systemów, w których przestrzeń dyskową
dla poszczególnych kamery ustawia się w sposób stały i niezmienny w procesie konfiguracji,
przyporządkowując danej kamerze fragment dostępnej przestrzeni dyskowej.
29)
Dla wydłużenia czasu archiwizacji materiału video, system powinien umożliwiać zmianę
ilości klatek już zarejestrowanego materiału - rozrzedzanie zapisu. Oznacza to,
że po wcześnie zaprogramowanym przez użytkownika czasie, system automatycznie usunie
zdefiniowaną przez użytkownika część zarejestrowanego materiału. Przykładowo: przy
normalnej rejestracji prędkość zapisu wynosiła 25kl/sek. Po tygodniu należy zachować tylko
5 klatek/s (spośród zapisanych wcześniej w ciągu każdej sekundy 25 klatek należy
odpowiednio wykasować 20 klatek zarejestrowanego materiału).
30)
System powinien obsługiwać dynamiczną transmisję strumieniową, w celu optymalizacji
obciążenia sieci, obniżenia wymagań dla dekompresji obrazu i zwiększenia wydajności
wyświetlania na stacjach podglądowych. W tym celu rozdzielczość transmitowanych "na
żywo" obrazów powinna automatycznie dostosowywać się do rozmiaru (rozdzielczości)
okien podglądu, w których wyświetlane są obrazy z poszczególnych kamer na stacji
pod
glądowej. Dopasowanie to zależne powinno być od typu zastosowanej kamery, jednak
system przy współpracy z wybranymi kamerami umożliwiać powinien automatyczne
dopasowanie minimum do rozdzielczości: QCIF, QVGA, VGA, SVGA, WXGA, 720p, 1080p,
3MPix, 5MPix.
31)
Użytkownik powinien mieć możliwość ustawiania takich parametrów, jak pozycja,
rozmiar, kolor tła oraz czcionki, przy pomocy których informacje te są wyświetlane
32)
System powinien umożliwiać generowanie zdarzeń oraz tworzenie harmonogramów
czasowych w oparciu o zegar astronomiczny zaprogramowany na postawie lokalizacji
geograficznej (dynamiczne obliczanie wschodów i zachodów słońca).
33)
Zarządzanie zdarzeniami i alarmami powinno pozwalać na efektywną adaptację reakcji
systemu na stany alarmowe oraz inne
zdarzenia, zgodnie z wymaganiami użytkownika.
Reakcje systemu powinny uwzględniać:
a)
Zdefiniowane przez użytkownika dowolnego czasu trwania sekwencji wideo przed i po
wystąpieniu alarmu;
b)
Parametry rejestracji (jakość i prędkość) niezależne (indywidualne) dla wszystkich kamer;
c)
Automatyczne wyświetlanie obrazów alarmowych zdefiniowanych przez użytkownika (na
żywo i/lub w trybie odtwarzania ) na predefiniowanych stacjach roboczych;
f) Obsługa interfejsów do systemów innych producentów;
h) Rozpoczęcie tworzenia automatycznych kopii zapasowych przedefiniowanych sekwencji
w razie wystąpienia alarmu, bądź innego zdarzenia;
37)
Każda stacja robocza użytkownika powinna mieć nieograniczony dostęp do wielu
jednostek DVR/NVR jednocześnie. Oprogramowanie do podglądu obrazów (na żywo i
zarejestrowanego materiału) może być instalowane bezpłatnie na dowolnej ilości stacji
podglądowych, przy czym każda z tych stacji może w dowolnym momencie połączyć się z
rejestratorem (o ile nie został wykorzystany w tym konkretnym momencie limit dostępnych
sesji na rejestratorze).
38)
Interfejs użytkownika powinien umożliwiać jednoczesne wyświetlanie obrazu z tej samej
kamery, na jednym ekranie, w wielu oknach, w różnych trybach (na żywo, odtwarzanie w
przód, odtwarzanie wstecz, odtwarzanie poklatkowe) jak również odtwarzanie obrazów z
różnych kamer w wielu oknach podglądu.
39)
Interfejs użytkownika powinien umożliwiać jednoczesne wyświetlanie obrazu z wielu
urządzeń rejestrujących, na jednym ekranie, w wielu oknach, w różnych trybach (na żywo,
odtwarzanie w przód, odtwarzanie wstecz, odtwarzanie poklatkowe).
40)
Użytkownik powinien mieć możliwość ustawienia dowolnego rozmiaru, proporcji i pozycji
każdego okna podglądu dzięki czemu możliwe będzie wyświetlanie niezniekształconego
obrazu z dowolnej kamery zainstalowanej w systemie (minimum kamery o proporcjach
[szerokość: wysokość] 4:3; 16:9, 9:16, 10:2 itd.). Domyślnie system powinien udostępniać
prezentację obrazu jako regularną matrycę o 1,4,9,16,25 lub 36 okienkach podglądu oraz
szablo
ny podglądów alarmowych z podziałami 1/5, 1/7 lub 1/9 okien podglądu.
41)
System powinien zezwalać na określenie szczegółowych scenariuszy uruchamiania dla
użytkownika lub grup użytkowników, dotyczących połączeń z predefiniowanymi serwerami
oraz podglądu predefiniowanych kamer z danych serwerów, a także wywołania wcześniej
zdefiniowanych (dla każdego użytkownika indywidualnie) scen z odpowiednimi kamerami tak
w trybie „na żywo”, jak i odtwarzania z bazy danych (w przód, w tył, stopklatka itd.). Poziom
upraw
nień określać powinien również dostęp do zarejestrowanego materiału, sterowanie
kamerami obrotowymi, prawo do exportu nagrań, drukowania zdjęć itd.
45) Ciąg danych pochodzący z czytnika kodów kreskowych (lub innego podłączonego
urządzenia) powinien być udostępniony jako kryterium wyszukiwania w celu bezpośredniego
wyszukania materiału który został zapisany z tymże ciągiem danych (kod kreskowy lub
inne).
48) Proces odtwarzania nagrań w przód/w tył powinien obsługiwać prędkości to x1, x2, x4 aż
do x1000 w spo
sób umożliwiający płynne odtwarzanie. Szybkie i standardowe odtwarzanie
w przód i w tył tylko pomiędzy ramkami kluczowymi nie jest akceptowane.
54) W uzupełnieniu lub zamiast dedykowanego oprogramowania klienckiego, obrazy na
żywo lub zarejestrowane oraz dźwięk powinny być także dostępne ze standardowych
przeglądarek WEB poprzez HTML5 bez użycia specjalnych „wtyczek”.
56) Obsługa z przeglądarki WEB umożliwiać powinna oglądanie przynajmniej 9 strumieni
video lub zarejestrowanych obrazów z tej samej kamery z różnych okresów czasu.
58) System powinien udostępniać opcjonalny (w wersji podstawowej lub na bazie
dodatkowych licencji), interaktywny, graficzny interfejs użytkownika (mapy obiektu z
naniesionymi kamerami), aby umożliwić pełną kontrolę wszystkich rejestratorów DVR/NVR
w graficznym systemie kontroli obrazu określonym przez użytkownika. System; ten powinien
zezwalać na import map w formacie standardowych obrazów systemu Windows, takich jak
bmp, tiff, lub jpeg. Użytkownik powinien posiadać możliwość definiowania wyglądu oraz
funkcji elementów graficznych (ikon), takich jak kamery, wejścia alarmowe oraz wyjścia
prze
kaźnikowe. System posiadać musi możliwość tworzenia i modyfikowania przez
użytkownika poszczególnych elementów (ikon).
61) Połączenie oprogramowania konfiguracyjnego z jednostkami systemu powinno być
możliwe lokalnie, jak również poprzez sieć (przy użyciu protokołu TCP/IP).
65) System powinien oferować możliwość definiowania stref prywatności wewnątrz obrazów,
aby dostosować się do wymogów prawa i wymagań obiektów, w niezależny, dwojaki
sposób:
a)
w źródle (obszar nie jest analizowany/nigdy niepokazywany/nigdy niezapisywany),
b) na poziomie klienta (obszar jest analizowany, lecz zakryty lub rozmazany w oknie
podglądu; może być ujawniony przez osoby upoważnione). Ta opcja powinna również być
dostępna jako maskowanie dynamiczne tylko poruszających się w kadrze obiektów.
68)
Możliwe powinno być automatyczne tworzenie kopi zapasowych całości lub wybranej
części materiału. System powinien zarządzać zapisanymi kopiami nagrań udostępniając co
najmniej opcje: dzielenie dużych plików na części przy ich tworzeniu, szyfrowanie
tworzonych plików (hasło), limitowanie pasma zajmowanego przez proces backupu,
autousuwanie najstarszych nagrań po zdefiniowanym czasie lub przekroczeniu wielkości
zdefiniowanej przestrzeni dyskowej.
69)
System umożliwiać powinien tworzenie kopii fragmentów lub całości zarejestrowanego
materiału. Konfiguracja tworzenie kopii zapasowych powinna pozwolić użytkownikowi
wskazywać różne katalogi dla przechowywania kopii zapasowych na nośnikach
magazynujących połączonych lokalnie lub poprzez sieć, dla różnych zdarzeń dotyczących
tworzenia kopii zapasowych.
70)
Tworzenie kopii zapasowych powinno być możliwe regularnie, we wcześniej określonych
godzi
nach lub dniach jak również wywoływać je powinien dowolny alarm lub zdarzenie
systemowe.
71)
Powinna istnieć możliwość rozróżniania między kopiami zapasowymi nagrań ciągłych
oraz alarmów lub zdarzeń, przy dodatkowym rozróżnianiu poziomu alarmu lub zdarzenia.
72)
Zbiór parametrów opisujących tworzenie kopii zapasowej zależnie od przyczyn
wywołujących tą kopię (opisanych w punkcie powyżej) umożliwia co najmniej zdefiniowanie
docelowego katalogu, czasu archiwizacji oraz zachowania związanego z nadpisywaniem
st
arych plików kopii zapasowych.
76) Powinna istnieć możliwość połączenia każdej metadanej zdarzenia z zapisanym
obrazem pozwalająca na używanie tych danych jako kryterium dla dalszych wyszukiwania
(np. połączenie czytnika kodów kreskowych powinno umożliwiać wprowadzanie danych
w celu natychmiastowego odnalezienia odpowiadającego mu materiału.
81)
System powinien udostępniać różne algorytmy detekcji ruchu zależnie od aplikacji.
Powinno być możliwe użycie różnych algorytmów dla różnych kanałów video.
82) Syst
em powinien zawierać podstawową detekcję aktywności video, bezpłatnie.
83)
Konfiguracja obszaru detekcji powinna być precyzyjna i łatwa, przeprowadzana poprzez
rysowanie wielokątów wewnątrz obrazu (o dowolnej ilości kątów), gdzie każdy wielokąt
powinien um
ożliwiać skonfigurowanie różnych wartości czułości oraz wywołania alarmu w
zależności od kierunku poruszania się obiektu.
84)
Możliwość zaimplementowania dodatkowo licencjonowanej lub objętej kosztami systemu
funkcji detekcji ruch specjalizowanej dla zasto
sowań zewnętrznych (OAD).
85)
Detekcja OAD powinna być dostępna dla każdej kamery i zawierać możliwość
utworzenia na obrazie z kamery wirtualnego ogrodzenia z zachowaniem zasad perspektywy
(pola bliżej kamery większe, pola dalej od kamery mniejsze), co umożliwi prawidłową
detekcję obiektów niezależnie od ich oddalenia od punku kamerowego pod kątem wielkości
jak i prędkości poruszania się.
93) Klawiatura winna posiadać możliwość :
f) możliwość podłączenia do systemu poprzez sieć LAN. Ze względu na architekturę
systemu port LAN jest wymaganiem koniecznym.
Odnośnie do przełączników - numeracja zgodnie z punktem 10 OPZ:
Przełącznik Typ A
3)
Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania.
4)
Wsparcie dla profilowania urządzeń podłączających się do przełącznika.
5)
Profil oznacza połączenie:
a. definicji sieci VLAN,
b.
reguły filtrowania w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6
c.
realizację zasad jakości usług w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6,
d.
realizację zasad ograniczania prędkości dla IPv4 i IPv6 w warstwach L2-L4.
7) Obsługa funkcjonalności Kerberos snooping - przechwytywanie autoryzacji użytkowników
z wykorzystaniem protokołu Kerberos.
Zarządzanie:
11) Obsługa skryptów CLI ze wsparciem funkcji TCL/Tk.
Przełącznik Typ B:
Bezpieczeństwo sieciowe:
3) Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania.
Odwołujący wskazał, że informacja o powyższych czynnościach Zamawiającego
została przekazana Odwołującemu w dniu 22 sierpnia 2017 r., tj. w dniu publikacji
Specyfikacji Istotnych W
arunków Zamówienia (dalej: SIWZ). Odwołanie zostało złożone
w dniu 28 sierpnia 2017 r., a zatem z dochowaniem 5- dniowego terminu zawitego. W tym
samym dniu kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
art. 7 ust. 1 ustawy
, tj. zasady równego traktowania wykonawców oraz prowadzenia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w sposób zgodny z zasadą
uczciwej konkurencji, w konsekwencji czego sformułowano wymogi, które
dyskry
minują część wykonawców, w tym Odwołującego, a w sposób nieuzasadniony
fa
woryzują innego wykonawcę,
art. 29 ust. 2 ustawy
przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
Odwołujący wnosi o unieważnienie czynności zamawiającego w zakresie
wprowadzeni
a wskazanych powyżej wymogów Opisu przedmiotu zamówienia (dalej: OPZ).
Odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem
z
achowanie Zamawiającego, polegające na wprowadzeniu w treści SIWZ wymogów,
o których mowa w petitum niniejszego odwołania, narusza zasady równego traktowania
wykonawców oraz prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
w sposób zgodny z zasadą uczciwej konkurencji. Wyeliminowanie niezgodnego z prawem
rozstrzygnięcia zamawiającego stworzy odwołującemu realne możliwości ubiegania się
o przedmiotowe zamówienie,
Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty.
I.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy
, tj. zasady równego traktowania
wykonawców oraz prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
w sposób zgodny z zasadą uczciwej konkurencji Odwołujący wskazał, że z uwagi na wielość
wymogów OPZ, jakie Odwołujący kwestionuje, a które przywołał w petitum, niecelowe jest
w tym miejscu ich powtarzan
ie. Przedmiotowe wymogi skutkują nierównym traktowaniem
oferentów i naruszają zasadę uczciwej konkurencji. Wskazane przez Zamawiającego
parametry:
-
odnośnie do kamer spełniają tylko urządzenia producenta A.,
-
odnośnie do systemu rejestracji spełniają tylko urządzenia producenta G.,
-
odnośnie do przełączników spełniają tylko urządzenia producenta E. N. Dodatkowo,
konieczność łącznego spełnienia warunków wskazanych w punkcie 5 29-30 OPZ wymusza
na wykonawcy przedmiotu zamówienia łączne zastosowanie kamer A. i systemu rejestracji
G. Hipotetyczna oferta oparta na kamerach A. i systemie rejestracji innego producenta nie
będzie spełniała wymogów SIWZ.
Odwołujący wskazał, że analogicznie przedstawia się sytuacja z przełącznikami.
Sytuac
ja jest tyleż kuriozalna, że Zamawiający posiada obecnie przełączniki firmy C. Co
zrozumiałe, przełączniki te będą również eksploatowane w tej sieci.
We wcześniejszym postępowaniu dotyczącym rozbudowy systemu monitoringu
na terenie Nowego i Starego Zoo w P., znak sprawy ST/271-
21/2017, Zamawiający - w
ramach wyjaśnień treści SIWZ - stwierdził, że dostarczane przełączniki muszą być
kompatybilne z tymi
, które posiada, a następnie, przez wskazanie opisanych w petitum
wymogów, wykluczył przełączniki C. i dopuścił tylko sprzęt E. N. Zachowanie to budzi
uzasadnione wątpliwości z punktu widzenia naruszenia przez Zamawiającego dyscypliny
finansów publicznych. Odwołujący wskazał w tym miejscu na orzeczenie Głównej Komisji
Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia 27.10.2016
r. (sygn. akt: BDF1.4800.47.2016),
w której to sprawie GKO stwierdziła naruszenie przez
obwinionego kierownika jednostki dyscypliny finansów publicznych.
Dystrybutorem wskazanych powyżej producentów na terytorium RP jest A.(2) s.j. (…),
który z kolei na stałe współpracuje z K. Sp. z o.o. Mając świadomość wymogów
technologicznych Zamawiającego (rozpisanie przedmiotowego przetargu poprzedzał dialog
technologiczny), ww. dystrybutor dokonał u producentów rezerwacji niezbędnego sprzętu.
Skutk
iem tych działań jest uzyskanie - na zasadach wyłączności - korzystniejszych
warunków finansowych zamówienia. Beneficjentem udzielonych rabatów będzie wykonawca
– K. Sp. z o.o., która może zaoferować przedmiot zamówienia na korzystniejszych
warunkach niż jakikolwiek inny wykonawca. Jakiekolwiek zapytanie ofertowe wystosowane
na rynku w odniesieniu do wymaganej przez Zamawiającego technologii ww. producentów
przez podmiot trzeci, skutkuje otrzymaniem propozycji opiewającej na ceny katalogowe,
która siłą rzeczy nie jest konkurencyjna. Wynika to z polityki producentów, którzy
dokonawszy rezerwacji, nie udzielają następnie porównywalnych rabatów. W konsekwencji,
O
dwołujący pozbawiony jest możliwości złożenia korzystnej dla Zamawiającego oferty.
II.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy tj. opisanie przedmiotu
zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Opisane powyżej zachowanie Zamawiającego utrudnia uczciwą konkurencję. Stanowi
ono przejaw p
iętnowanych przez KIO zachowań. Odwołujący w tym miejscu cytuje fragment
orzeczenia z dnia 12 sierpnia 2009 roku (KIO/UZP/984/09).
W przedmiotowym postępowaniu
Zamawiający nie wskazał wprost jedynej dopuszczalnej konfiguracji producentów, których
urządzenia mogą być zastosowane celem realizacji zamówienia. Wykluczył przez to
możliwość stosowania rozumianych w ten sposób rozwiązań równoważnych przez
sformułowanie wymogów, podniesionych na wstępie odwołania. W razie złożenia przez
wykonawcę oferty, przedmiotem badania Zamawiającego nie będzie to, czy dane
rozwiązania spełniają wymóg równoważności, lecz w pierwszej kolejności, czy spełnione są
przedmiotowe wymogi. Z uwagi na niemożność spełnienia ich przez wszystkich oferentów
(w tym O
dwołującego) mamy do czynienia z naruszeniem zasady uczciwej konkurencji.
W związku z powyższym, w ocenie Odwołującego, zachowanie Zamawiającego jest
bezprawne i winno zostać unieważnione. Wskazuje Odwołujący, że jak stwierdziła KIO
w wyroku z dnia 11 kwietnia
2008 r. (KIO/UZP/272/08) Zamawiający, wskazując na
ko
nkretny produkt i jednocześnie pomijając minimalne wymagania dotyczące oczekiwań w
zakresie rozwiązania równoważnego, narusza art. 29 ust. 3 ustawy p.z.p., a tym samym i art.
29 ust. 1 i 2 ustawy p.z.p., zasadę uczciwej konkurencji i zasadę równego dostępu do
zamówienia publicznego określone w art. 7 ustawy p.z.p.
Odwołujący w tym miejscu przytacza ustalenia poczynione przez KIO w wyroku z dnia 6
grudnia 2010 r. (KIO/UZP/2550/10):
1.
Nie można mówić o zachowaniu uczciwej konkurencji w sytuacji, gdy przedmiot
zamówienia określany jest w sposób wskazujący na konkretny produkt, przy czym produkt
ten nie musi być nazwany przez zamawiającego, wystarczy, że wymogi i parametry dla
przedmiotu zamówienia określone są tak, że aby je spełnić oferent musi dostarczyć jeden
konkretny produkt. W przedmiotowej
sprawie naruszenie tej zasady jest tyleż jaskrawe, iż
zakwestionowane przez Odwołującego czynności zamawiającego w sposób wyraźny
wskazują osobę producentów, a pośrednio również dystrybutora przedmiotowych rozwiązań.
2
. Pojęcie równoważności nie może oznaczać tożsamości produktów, ponieważ przeczyłoby
to istocie oferowania produktów równoważnych i czyniłoby możliwość oferowania produktów
równoważnych pozorną i w praktyce niemożliwą do spełnienia.
3. Uznaje się, że oferta równoważna to taka, która przedstawia przedmiot zamówienia
o właściwościach funkcjonalnych i jakościowych takich samych lub zbliżonych do tych, które
zostały zakreślone w SIWZ, lecz oznaczonych innym znakiem towarowym, patentem
lub pochodzeniem. Przy c
zym istotne jest to, że produkt równoważny to produkt, który
nie jest identyczny, tożsamy z produktem referencyjnym, ale posiada pewne, istotne
dla Zamawiającego, zbliżone do produktu referencyjnego cechy i parametry. W
przedmiotowej sprawie Zamawiający zaprezentował zakwestionowane przez KIO rozumienie
równoważności ofert.
4.
Brak jest w przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych przepisu, który wprost
nakładałby na zamawiającego obowiązek precyzowania wymogów, parametrów,
odnoszących się do dopuszczalnego zakresu równoważności ofert, wskazywania
określonych parametrów i ich minimalnych wielkości dla oceny równoważności oferowanych
produktów, niemniej jednak wskazanie dopuszczalnego zakresu równoważności ofert należy
uznać co najmniej za pożądane w świetle zasady równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji, zawartych w art. 7 ust. I ustawy Prawo zamówień publicznych, a nadto
przepisu art. 29 ust. 2 tej ustawy, zakazującego opisu przedmiotu zamówienia w sposób,
który mógłby ograniczać uczciwą konkurencję. Zamawiający w niniejszym postępowaniu nie
sprecyzował takiego minimum, traktując równoważność ofert jako ich tożsamość, a zatem
niezgodnie w sposób opisany w punkcie 3.
5.
Wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia publicznego nie mogą ponosić
negatywnych konsekwencji, będących wynikiem błędów lub braku wymaganej staranności
przy sporządzaniu dokumentacji postępowania przez Zamawiającego, w tym w
szczególności przy sporządzaniu opisu przedmiotu zamówienia.
Argumentację odwołującego potwierdza ponadto uchwała KIO z dnia 12.08.2016 r. (sygn.
akt KIO/KD 49/16)
1.
Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Wskazany przepis służy
realizacji ustawowej zasady uczciwej konkurencji (a w konsekwencji -
m. in. zasady równego
dostępu do zamówienia), wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy.
2.
Naruszenie zasady wynikającej z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) może mieć charakter
bezpośredni (jeśli zamawiający wprost stosuje nazwy własne wskazujące konkretnego
wykonawcę lub produkt) lub pośredni (jeśli nazwy własne nie zostają wskazane, ale
szczegółowy opis parametrów wskazuje na jeden konkretny produkt).
3.
Działaniem wbrew zasadzie uczciwej konkurencji jest zbyt rygorystyczne określenie
wymagań co do przedmiotu zamówienia, które nie są uzasadnione potrzebami
zamawiającego, a jednocześnie ograniczają krąg wykonawców zdolnych do wykonania
zamówienia. W przedmiotowej sprawie Zamawiający w żaden sposób nie wskazał, dlaczego
przedmiotowe wymogi są niezbędne z punktu widzenia jego potrzeb, w jaki sposób
przekładają się na wartość użytkową, żywotność, możliwości rozbudowy systemu. Zgodnie z
wiedzą odwołującego okoliczności tego rodzaju w sprawie nie zachodzą.
4.
W przypadku oceny konkretnego stanu faktycznego jako naruszenia zakazu
sformułowanego w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.)
, wystarczającym jest uprawdopodobnienie
utrudnienia konkurencji przy opisie przedmiotu zamówienia.
Analogiczne stanowisko za
jęła KIO w uchwale z dnia 6 maja 2016 r. (sygn akt: KIO/KD
29/16). Naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Pra
wo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) może mieć miejsce nie tylko
bezpośrednio, ale także pośrednio, kiedy to szczegółowy opis parametrów wskazuje
pośrednio na jeden konkretny produkt.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania na podstawie
zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi
art. 189 ust. 2 ustawy Pr
awo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej:
„Pzp” lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 28 sierpnia 2017 roku (poniedziałek) wobec
czynności z dnia 21 sierpnia 2017 roku oraz została przekazana w ustawowym terminie
ko
pia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły na posiedzeniu z ich udziałem.
Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują
wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi jeżeli ma lub miał interes
w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu
w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy skład orzekający Izby wziął pod uwagę
dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia w przedmiotowej sprawie, a także
stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie do protokołu.
Izba dopuściła dowody zawnioskowane przez Odwołującego w trakcie rozprawy:
(dowód nr 1) kopia oświadczenia firmy R. B. spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w siedzibą w W.,
(dowód nr 2) oświadczenie firmy H. P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w
siedzibą w W.
Zamawiający złożył pismo z dnia 11 września 2017 roku „Odpowiedź na odwołanie”
wraz z załączonymi dokumentami oraz pismo z dnia 11 września 2017 roku „Pismo
uszczegółowiające stanowisko Zamawiającego co do poszczególnych zarzutów” wraz
z załącznikami - Izba dopuściła dowody zawnioskowane przez Zamawiającego
i załączone do wyżej wymienionych pism.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
I.
Izb
a umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie:
zarzutów odnoszących się do przedmiotu zamówienia zawartych w opisie przedmiotu
zamówienia, a dotyczących:
- Kamera
– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,
- System rejestracji
– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93,
-
Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11,
-
Przełącznik typu B – 3.
Zamawiający w omawianym zakresie uwzględnił zarzuty odwołania (uwzględnienie zarzutów
odwołania w części) co podniósł w złożonym piśmie procesowym jak również oświadczył na
posiedzeniu z udziałem stron postępowania. W przedmiotowym postepowaniu odwoławczym
nie zostało wniesione żadne zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego.
Dlatego też Izba umorzyła postępowanie w zakresie wyżej wymienionych zarzutów
odwołania, które zostały wprost uwzględnione przez Zamawiającego.
Izba wskazuje, że zgodnie z art. 186 ust. 4 ustawy jeżeli uczestnik postępowania
odwoławczego, który przystąpił do postępowania po stronie Zamawiającego, wniesie
sprzeciw wo
bec uwzględnienia zarzutów przedstawionych w odwołaniu w całości albo
w części, gdy Odwołujący nie wycofa pozostałych zarzutów odwołania, Izba rozpoznaje
odwołanie.
Izba podkreśla, że informacja o częściowym umorzeniu postępowania odwoławczego musi
znale
źć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. Ustawodawca w art.
196 ust. 4 ustawy, w sposób wyczerpujący określił elementy treści uzasadnienia wyroku
wydanego przez Izbę i stwierdzić należy, że katalog ten nie zawiera informacji dotyczącej
możliwości zamieszczenia w uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia.
W tym miejscu Izba odwołuje się do Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r.
sygn. akt III CZP 111/15, w której Sąd Najwyższy wskazał, że wadliwą jest praktyka Izby
orzekania w uzasadnieniu wyroku, a nie w jego sentencji o części zarzutów
i żądań zawartych w odwołaniu. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały podniósł również,
że Izba, uznając część zarzutów i żądań za zasadne, a część za pozbawione podstaw,
powinna da
ć temu wyraz w części rozstrzygającej wyroku (sentencji), a nie w jego
uzasadnieniu. Nie można stanowiska wyrażonego przez Sąd Najwyższy pominąć
w przypadku, gdy postępowanie zostaje umorzone w części z uwagi na uwzględnienie
poszczególnych zarzutów odwołania. Izba wskazuje, że takie stanowisko prezentowane jest
w orzeczeniach Krajowej Izby Odwoławczej, w których w sentencji wyroku zamieszczane jest
rozstrzygnięcie w zakresie częściowego umorzenia postępowania odwoławczego. Tym
samym, zgodnie z argumentacj
ą Sądu Najwyższego, w sentencji wyroku zawarte zostają
wszystkie rozstrzygnięcia co do zarzutów odwołania.
Podkreślenie wymaga również, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko to
również nie jest odosobnione, czemu wraz dano np.: w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej
z 26 października 2016 r. o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 16
grudnia 2016 r. o sygn. akt KIO 2138/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 28 grudnia
2016 r. o sygn. akt KIO 2357/16, oraz w wyroku K
rajowej Izby Odwoławczej z dnia 17
stycznia 2017 roku o sygn. akt KIO 17/17 i KIO 24/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z
dnia 10 stycznia 2
017 roku o sygn. akt KIO 172/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia
8 czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 888/17,
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 26
czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 1187/17,
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca
2017 roku o sygn. akt KIO 1246/17
II.
Izba poddała pod rozpoznanie odwołanie w części nieuwzględnionej przez
Zamawiającego. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 192 ust 2 ustawy Prawo zamówień
publicznych Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które
miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba do
konawszy oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów biorąc pod uwagę stanowiska
Stron przedstawione na rozprawie
odwołania nie uwzględniła.
III.
Na wstępie Izba działając zgodnie z art. 196 ust. 4 ustawy, podaje podstawy prawne
z przytoczeniem przepisów prawa odnośnie rozstrzygnięcia zarzutów odwołania
podnoszonych przez Odwołującego:
Art. 7 ust. 1 ustawy -
Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie
zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.
Art. 29 ust. 2 ustawy -
Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
IV.
Izba wskazuje, że na podstawie art. 191 ust. 2 ustawy wydając wyrok, Izba bierze
za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy
– Strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody
do stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swych
twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. Przepis ten nakłada na
Strony postępowania obowiązek, który zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania
dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że postępowanie przed Izbą stanowi
postępowanie kontradyktoryjne, czyli sporne, a z istoty tego postępowania wynika, że spór
toczą Strony postępowania i to one mają obowiązek wykazywania dowodów, z których
wywodzą określone skutki prawne.
Powołując w tym miejscu regulację art. 14 ustawy do czynności podejmowanych
przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy
ustawy nie stanowią inaczej, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia
faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne należy wskazać, iż
właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego
wyraża dwie ogólne reguły, a mianowicie wymaganie udowodnienia powoływanego przez
stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych oraz usytuowanie
ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne; ei
incubit probatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży dowód kto twierdzi, a nie na tym kto
zaprzecza).
Izba wskazuje, że postępowanie odwoławcze jest odrębnym od postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego postępowaniem, które ma na celu rozstrzygnięcie powstałego
pomiędzy Stronami sporu. W trakcie postępowania odwoławczego to Odwołujący
kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert i wykonawców w
postępowaniu, nie zgadza się z podjętymi czynnościami lub zaniechaniem określonych
działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar
dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Izba wskazuje w tym
miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga
32/09, w którym to orzeczeniu Sąd wskazał między innymi Ciężar udowodnienia takiego
twierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza twierdzenie o
istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (…).
Aktywność we wnioskowaniu dowodów winien wykazywać zwłaszcza odwołujący, gdyż w
większości przypadków to on będzie wywodził z faktu skutki prawne.
Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO 54/12:
Zgodnie z art. 190 ust. 1 ustawy p.z.p. strony są obowiązane wskazywać dowody dla
stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c.
w zw. z art. 14 ustawy p.z.p. spoczywa na osobie, która z danego faktu wywodzi skutki
prawne. Ciężar dowodu rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu
obowiązkiem przekonania sądu (w tym przypadku Krajowej Izby Odwoławczej) dowodami o
słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego
obowiązku, lub jego nieskuteczności, zaś tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla
strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II
CSK 293/07). Postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą toczy się z uwzględnieniem
zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa
Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu
(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11).
V.
W zakresie zarzutów odwołania:
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy oraz
art. 7 ust. 1 ustawy Izba uznała
za niezasadny.
Izba na wstępie wskakuje, że określone przez ustawodawcę w ustawie zasady,
w tym zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, proporcjonalności
to „szkielet” każdego z postępowań o udzielnie zamówienia publicznego jak również całego
systemu zamówień publicznych. Izba podkreśla również, że kwestia konkurencji winna być
kategorią, którą należy rozpatrywać z uwzględnieniem danego rynku, którego dotyczy
konkretne zamówienie jak również uzasadnionych potrzeb Zamawiającego, czasu w jakim
Zamawiający udziela zamówienia. Niewątpliwe, co również należy podkreślić, Zamawiający
mają prawo opisując przedmiot zamówienia do określenia wymagań technicznych
i jakościowych uwzględniających niezbędne Zamawiającemu standardy, przy uwzględnieniu
realnych potrzeb Zamawiającego. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy w wyrok z dnia 27 maja
2009 roku sygn. akt: II Ca 158/09 wskazał - Z przepisu art. 7 ust. 1 pzp wynika, że
zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób
zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zatem
należy uznać, że fundamentalnymi zasadami postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego są zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Stosowanie tych zasad prowadzi do realizacji celu określonego w pzp jakim jest wybranie
najkorzystniejszej oferty spełniającej potrzeby zamawiającego. Przepis art. 29 ust. 2 pzp z
kolei wprowadza zakaz dokonywania opisu przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję. Jednakże zakaz ten nie oznacza konieczności nabycia przez
zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nie odpowiadających jego potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, jedynie
nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione wymogi
w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczenia dostępu do zamówienia (tak
Małgorzata Stachowiak w M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo
zamówień publicznych. Komentarz, LEX 2007, wyd. II.).(…) Obowiązkiem Zamawiającego
jest, w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy, opisanie przedmiot
u zamówienia w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty, zgodnie z ust. 2 przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
Podkreślić jednakże należy, że postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego nie
stanowi postępowania, w którym Zamawiający ma kupić cokolwiek, co wykonawcy zechcą
mu sprzedać. W postępowaniu o udzielnie zamówienia publicznego, Zamawiający jak każdy
gospodarz dbający o swoje potrzeby uprawniony jest do kupna określonych rzeczy, a w
ramach tych określonych rzeczy nieuprawniona jest taka specyfikacja techniczna, która
eliminowałaby w sposób niezasadny określone przedmioty, a przez to ich producentów czy
dystrybutorów. Podkreślić należy, że konkurencja nie polega na tym, że Zamawiający ma
dopuścić możliwość złożenia oferty na cokolwiek, lecz ma prawo określić swoje potrzeby.
Opis przedmiotu zamówiona powinien umożliwiać wykonawcom jednakowy dostęp do
zamówienia i nie może powodować nieuzasadnionych przeszkód w otwarciu zamówień
publicznych na konkurencję, co nie oznacza, że zasada konkurencji ma prowadzić do
sytuacji, w której o zamówienie muszą móc ubiegać się wszyscy wykonawcy. Warto w tym
miejscu również wskazać na orzeczenie Sądu Okręgowego w Gdańsku, który w wyroku z
dnia 23 stycznia 2009 roku sygn. akt XII Ga 431/09 uzasadniał: Podkreślić trzeba, że zakaz
przewidziany przepisem art. 29 ust. 2 usta
wy ... nie oznacza konieczności nabycia przez
zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających jego potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, a
jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione
wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do zamówienia.
Stąd bardzo istotną czynnością zamawiającego jest dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia przez wskazanie tych jego cech, które mają dla zamawiającego kluczowe
znaczenie. Zamawiający, działając w granicach określonych przepisami prawa ma prawo
sprecyzować przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i
technicznych. Ponadto nie jest podstawą do uznania, że przedmiot zamówienia został
określony w sposób sprzeczny z zasadami ustawowymi to, że wypełnienie wymagań
technicznych jest trudne do spełnienia dla danego wykonawcy (por. wyrok Zespołu Arbitrów
z dnia 07.02.2005 roku, sygn. akt UZP/ZO/0-
175/05). (…) Sąd Okręgowy podziela
stanowisko wyrażone przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu wyroku z dnia
09.X.2008r., syg. akt KIO//UZP 1024/08, zgodnie z którym " (...) Bezspornie Zamawiający
ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając produktu o cechach odpowiadających jego
potrzebom, a w tym o najwyższych dostępnych standardach jakościowych, w oparciu
o
opinie użytkowników produktów. Konkludując powyższe Izba wskazuje na wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 12 czerwca 2015 roku sygn. akt KIO 1107/15, KIO 1114/15,
w którym Izba wskazała, że właściwie każdy opis przedmiotu zamówienia niesie za sobą
ograniczenie konkurencji pośrednio lub bezpośrednio preferując jednych wykonawców
i dyskryminując innych. To jednak nie oznacza, że naruszono zasadę z art. 7 ust. 1 ustawy
pzp.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba wskazuje, że: po pierwsze, argumentacja
Odwołującego przedstawiona w tej sprawie zawarta w odwołaniu i przedstawiona na
rozprawie jest ogólna, nieskonkretyzowana, lakoniczna i nie odnosząca się do żadnych
szc
zegółów czy też argumentów faktycznych, które stanowiłyby uzasadnienie faktyczne
podniesionych naruszeń przepisów prawa. Izba wskazuje, że w odwołaniu brak jest
wskazania
jakiejkolwiek
faktycznej
argumentacji,
poza
podanym
twierdzeniem
Odwo
łującego, że ukształtowane w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej:
SIWZ)
postanowienia opisu przedmiotu zamówienia wskazują na danego producenta
i dystrybutora, brak jest
próby wykazania przez Odwołującego naruszenia zasady
konkurencji. Odwołujący nie starała się nawet wykazać, że ukształtowane przez
Zamawiającego postanowienia SWIZ faktycznie wskazują na rozwiązanie konkretnego
producenta
i odnoszą się do konkretnego produktu oraz wykluczają możliwość zaoferowana
innych rozwiązań. W trakcie rozprawy Zamawiający wyjaśnił, że prowadzony był dialog
techniczny poprzedzający przedmiotowe postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego,
natomiast Odwołujący wskazał
, że „
trakcie dialogu technicznego proponował rozwiązanie
G.(2)
, jak również i inne.” Odwołujący w trakcie rozprawy wskazał również,
że rozwiązanie G.(2) jest systemem otwartym, a właśnie taki system zgodnie
z wyjaśnieniami Zamawiającego chce on zakupić, również z uwagi na to, że musi być on
kompatybilny z urządzeniami pracującymi w ZOO. Odwołujący w trakcie rozprawy wskazał,
że w tym konkretnym zestawieniu parametrów, które określił Zamawiający pojedyncze
punkty wykluczają możliwość zastosowania różnych systemów, w tym G.(2) – w ocenie Izby
znamienne jest to, że Odwołujący nie wskazał tych pojedynczych punktów,
nie podał ich, nawet nie starała się ich wskazać będąc o to pytany w trakcie rozprawy.
Podkreślenia wymaga również w tym miejscu, że Zamawiający uwzględniając odwołanie
w części wykreślił sporą część postanowień zawartych w opisie przedmiotu zamówienia
zgodnie z żądaniem określonym przez Odwołującego. Odwołujący podtrzymując swoje
stanowisko i wniosek o wykreślenie zawarty w odwołaniu nie wykazał, nawet nie podjął
próby wskazania, tych postanowień opisu przedmiotu zamówienia, które kwestionował,
a które pozostały po częściowym uwzględnieniu odwołania przez Zamawiającego –
co należy zaznaczyć, pojedynczych punktów, które uniemożliwiały zaoferowanie innych
rozwiązań technicznych niż te, na które wskazał Odwołujący w odwołaniu. Tym czasem
Zamawiający wykazał, że sprzęt, który zamierza zakupić w tym postępowaniu musi być
kompatybilny z urządzeniami jakie posiada ZOO, a elementy, które nie zostały przez
Zamawiającego uwzględnione i w konsekwencji nie zostały wykreślone z opisu przedmiotu
zamówienia muszą zostać, aby system i pracujące w nim urządzenia spełniły swoje zadania
–
tj.
eliminować zagrożenia, pochodzące od zwiedzających dla zwierząt, jak również te od
zwierząt dla zwiedzających oraz zagrożenia wynikające z kontaktu zwierzęta/zwierzęta.
Zamawia
jący wskazał również, że gdyby wykreślić wszystkie postanowienia opisu
przedmiotu zamówienia wskazane przez Odwołującego, to postepowanie w tym przedmiocie
byłoby niezasadne, bowiem w zasadzie nie byłoby opisu przedmiotu zamówienia.
Zamawiający w przedstawionym piśmie oraz załączonych dokumentach wykazał
konieczność pozyskania rozwiązań jakie opisał w kwestionowanych przez Odwołującego
punktach opisu przedmiotu zamówienia.
Izba podkreśla, że Odwołujący żądał w odwołaniu wykreślenia kwestionowanych
postanow
ień, w czasie rozprawy wskazał, że w zasadzie chodziło o zmodyfikowanie
kwestionowanych postanowień – czym w ocenie Izby przyznał, że określone
w kwestionowanych pozycjach opisu przedmiotu zamówienia wymagania są ważne i istotne
z punktu widzenia funkcjon
owania i istnienia systemu. Jednakże mimo takiego wskazania
dotyczącego modyfikacji Odwołujący nie podał w jaki sposób Zamawiający miałby
zmodyfikować kwestionowane punkty opisu przedmiotu zamówienia. Izba podkreśla,
że w przypadku zarzutów odwołania odnoszących się do postanowień SIWZ, opisu
przedmiotu zamówienia w sytuacji, gdy Odwołujący żąda modyfikacji postanowień zawartych
w opisie przedmiotu zamówienia niezbędnym i koniecznym jest podanie brzmienia tych
modyfikacji oraz uzasadnienie konieczności ich wprowadzenia – w przeciwnym razie, czyli
tak jak w rozpoznawanej sprawie, brak podania
treści jakie miałyby zostać wprowadzone
do postanowień opisu przedmiotu zamówienia w zasadzie uniemożliwia dokonanie takiej
modyfikacji. Odwołujący rozszerzając w trakcie rozprawy wniosek o dokonanie modyfikacji
kwestionowanych postanowień nie wskazał w jaki sposób owe modyfikacje miałyby
wyglądać, nie podał Odwołujący żadnych proponowanych postanowień. Podkreślić należy,
że w trakcie rozprawy Zamawiający wskazywał, że Odwołujący mógł wystąpić o zmianę
kwestionowanych postanowień, np.: w postaci zastąpienia istniejących postanowień innymi
rozwiązaniami, dającymi ten sam efekt, a nie wykreślenie istotnych dla Zamawiającego
elementów. Zamawiający uzasadnił takie stanowisko tym, że nikt – ani Zamawiający, ani
Odwołujący – nie znają wszystkich istniejących systemów.
W ocenie Izby znamienianym
również w tej sprawie jest fakt, że Odwołujący
w uzasadnieniu odwołania wskazywał na jednego dystrybutora oraz firmę
z nim współpracującą, natomiast w trakcie rozprawy przyznał, co wykazywał Zamawiający,
że na terenie Polski jest jeszcze co najmniej jeden dystrybutor produktów marki G. Tym
samym działanie Odwołującego w zakresie wykazywania dystrybutorów marki jest
co najmniej zaskak
ujące, bowiem aż trudno uznać, że podmiot profesjonalnie zajmujących
się daną działalnością - a za taki niewątpliwie uważa się Odwołujący – nie ma wiedzy
na temat dystrybutorów danej marki produktów, które stanowią rynek pozostających
w zainteresowaniac
h Odwołującego. Podkreślić należy również, że dane te można było
w bardzo łatwy sposób pozyskać z Internetu, co też Zamawiający poczynił. W ocenie Izby
potwierdza to również, w powiazaniu z brakiem jakiejkolwiek faktycznej argumentacji oraz
propozycji mod
yfikacji postanowień opisu przedmiotu zamówienia brak faktycznego,
jednoznacznego stanowiska w tej sprawie po stronie Odwołującego.
Odwołujący podniósł w odwołaniu i wykazał tym samym, że każdy wykonawca może nabyć
system rejestracji i kamery od firmy A.(2)
spółka jawna, tylko że każdy podmiot gospodarczy
uzyska inne warunki finansowe z uwagi na to, że jednej z podmiotów dokonał rezerwacji
niezbędnego sprzętu. Izba wskazuje w tym miejscu, że: po pierwsze, wykonawca sam
wskazał, że może uzyskać system, sprzęt jaki w jego ocenie opisał Zamawiający
(a czego Odwołujący nawet nie uprawdopodobnił w trakcie rozprawy). Po drugie, Izba
podkreśla, że Odwołujący w sposób nieuprawniony stara się przerzucić na Zamawiającego
odpowiedzialność za coś, co nie leży w jego gestii, a mianowicie kontakty gospodarcze
poszczególnych firm z dystrybutorami. Izba podkreśla, że fakt, że wykonawca może złożyć
ofertę w postępowaniu (tak twierdził Odwołujący) ale nie opłaca się to Odwołującemu
z uwagi na to, że nie posiada specjalnych warunków finansowych u dystrybutora sprzętu,
nie stanowi o tym, że Zamawiający naruszył przepisy ustawy.
W zakresie argumentacji jaka
pojawia się w uzasadnieniu odwołania, a odnosi się do
rozwiązań równoważny, których nie dopuścił Zamawiający z uwagi na to – jak wskazał
Odwołujący – że nie wskazał wprost jednej dopuszczalnej konfiguracji producentów, Izba
wskazuje, że Odwołujący nie wykazał, nie uprawdopodobnił nawet nie podjął żadnej
argumentacji, działania, dowodzenia, że opisany przez Zamawiającego sprzęt i system
rejestracji to ten jakie wskazuje w odwołaniu. Jednocześnie Izba podkreśla,
że ukształtowane przez Odwołującego wnioski tj. w odwołaniu wykreślenie kwestionowanych
pozycji opisu przedmiotu zamówienia oraz rozszerzone wnioski na rozprawie
o
zmodyfikowanie postanowień opisu przedmiotu zamówienia nie korelują w żaden sposób
z argumentacją odnoszącą się do rozwiązań równoważnych. Pomijając fakt, że Odwołujący
nie uprawdopodobnił tego naruszenia, to również nie wnosił o dopuszczenie w postępowaniu
rozwiązań równoważnych oraz nie wskazał na czym owa równoważność w poszczególnych
wymaganiach opisu przedmiotu zamówienia miałaby polegać w taki sposób, aby system
rejestracji oraz sprzęty w nim działającego spełniały wymagania i potrzeby Zamawiającego.
W podsumowaniu Izba wskazuje, że Odwołujący nie wykazał aby Zamawiający
naruszył w postępowaniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 22 ust. 2 ustawy. Izba podkreśla,
że fakt posiadania czy też dostępności przez danego wykonawcę danego produktu nie
stano
wi o tym, że dany Zamawiający ma nabyć ten produkt tylko dlatego, że wykonawca go
posiada
i chce mu go sprzedać. Zamawiający ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając
produktu o cechach odpowiadających jego potrzebom, a w tym o najwyższych dostępnych
standar
dach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów, jednocześnie
dokonując tego z uwzględnieniem racjonalnego planowania dokonywanych wydatków
zarówno pod względem finansowym jak i użytkowym, co w rozpoznawanej sprawie
przebijało z argumentacji Zamawiającego wskazującej na specyfikę Zamawiającego jak
również fakt rozlokowania ZOO w dwóch lokalizacjach w mieście. Zamawiający ma prawo
sprecyzować przedmiot zamówienia w oparciu o określone standardy przez wskazanie
parametrów i może opisać przedmiot zamówienia w taki sposób, który uzasadnia jego
racjonalne i obiektywne potrzeby, przy czym nie muszą być to potrzeby określone na
poziomie minimalnym. W rozpoznawanej sprawie Odwołujący nie zbudował wniosków o
modyfikację, nie wykazał, że Zamawiający ograniczył konkurencję bo mógł nabyć system
rejestracji i sprzęty do niego niezbędne na określonych warunkach finansowych, które nie są
zależne od Zamawiającego, a co najistotniejsze Odwołujący nie wykazał, że opisany przez
Zamawiającego system i sprzęt można dostarczyć tylko w jednej konfiguracji sprzętowo
systemowej wskazanej w odwołaniu. Nie sposób tym samym uznać, aby Zamawiający
ograniczał konkurencje w postepowaniu.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz ar
t. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
3 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).
Przewodniczący:………………………………………………..
1.
Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów odnoszących się do
przedmiotu zamówienia zawartych w opisie przedmiotu zamówienia, a dotyczących:
- Kamera
– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,
- System rejestracji
– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93,
-
Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11,
-
Przełącznik typu B – 3.
2.
Oddala odwołanie.
3. K
osztami postępowania obciąża wykonawcę S. spółka akcyjna z siedzibą
w O. i:
3.1
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę S. spółka
akcyjna z siedzibą w O. tytułem wpisu od odwołania,
3.2
zasądza od wykonawcy S. spółka akcyjna z siedzibą w O. na rzecz Zamawiającego
Ogród Zoologiczny z siedzibą w P. kwotę 3 679 zł 70 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione tytułem wynagrodzenia pełnomocnika i
kosztów dojazdu na rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: ……………………………….
Sygn. akt: KIO 1789/17
U Z A S A D N I E N I E
Zamawiający - Ogród Zoologiczny z siedzibą w P. - prowadzi postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą
Rozbudowa systemu monitoringu na terenie Nowego i Starego ZOO w P.
O
głoszenie o zamówieniu zostało opublikowanie w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 21 sierpnia 2017 roku pod numerem 573870-N-2017.
28 sierpnia 2017 roku d
ziałając na podstawie art. 180 ustawy z dnia 29 stycznia 2004
roku -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: „Pzp”
lub „ustawa”) Odwołujący – S. spółka akcyjna z siedzibą w O. - wniósł odwołanie od
czynności Zamawiającego w postępowaniu o udzielnie zamówienia, tj. wprowadzenie
w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, Załącznik nr 9 – Opis przedmiotu
zamówienia następujących wymagań:
Odnośnie do kamer - numeracja zgodnie z Punktem 3 OPZ:
4) wbudowany obiektyw o polu widzenia: poziom 93-33 stopnie, pion 50-18 stopni
5) IP66, IP67 oraz NEMA 4X
13) interoperacyjność oparta m.in. na potwierdzonej obsłudze ONVIF Profile S oraz Profile .
Urządzenie musi znajdować się na liście urządzeń zgodnych z profilem S i G na stronie:
https://www.onvif.org/conformant-
products/ a producent urządzenia musi być pełnoprawnym
członkiem ONVIF
15)
obsługą GOP H.264 do wielkości 1000, lub możliwością ustawienia występowania ramki
referencyjnej nie częściej niż 1 raz na 40 sekund
19)
obsługą dynamicznej adaptacji wielkości rozdzielczości strumienia wizyjnego
transmitowanego w trybie „na żywo” dostosowanego do wielkości okna podglądu lub
wielopo
działu
21) kamera musi zapewniać obsługę haseł 64 znakowych zawierających wielkie i małe litery,
cyfry oraz znaki specjalne
23) opcjonalne elementy oprogramowania pobrane z kamery w celu wykonania konkretnych
zadań (np. kontrolki Active X) są opatrzone podpisem organizacji świadczącej usługi
powiernictwa cyfrowego, np. Verisign Inc
25) możliwość zapisywania logów z kamer na zewnętrznym serwerze w czasie rzeczywistym
oraz na umieszczonej karcie pamięci
27) musi istnieć możliwość tworzenia własnych skryptów bash’a na potrzeby rozszerzenia
funkcjonalności kamer
31)
zapewnienie w pełni osadzonych danych tekstowych na obrazie z możliwością
wyświetlania daty i godziny, tekstu zdefiniowanego przez klienta i nazwy kamery; długość
tekstu wynosi co najmniej 45 znaków ASCII; tekst może być osadzony na tle
półprzezroczystym lub w pełni przezroczystym zgodnie z wymaganiami punktu 6.1.3.8
normy PN-EN 62676-1-1:2014-06
Odnośnie do systemu rejestracji - numeracja zgodnie z punktem 5 OPZ:
6)
Producent zagwarantować powinien minimum 8 lat wsparcia serwisowego urządzeń od
momentu ich zakupu uwzględniając dostawę części zamiennych lub wymianę z
zachowaniem funkcjonalności.
12) Zamawiający wymaga aby zaimplementowane były minimum: 10 protokołów do
sterowania kamerami obrotowymi, 300 typów kamer IP lub serwerów sieciowych, 100 typów
kamer MPixelowych, a także powinny być wspierane (dla podglądu i zapisu) standardy
ONVIF i RTSP.
15) Algorytm kompresji i dekompresji (w przypadku H.264) powinien umożliwiać niezależne
definiowanie parametrów pracy dla każdego kanału (wejścia) wideo, z uwzględnieniem
ustawienia długości struktury GOP lub częstości występowania klatek bazowych;
zagwarantuje to dopasowanie do charakterystyki obserwowanej sceny i umożliwi dokładne
definiowanie parametrów przepływności strumienia danych.
16)
System powinien być przygotowany do rejestracji/zarządzania przy użyciu kodeka
H.265.
17)
System powinien obsługiwać połączenie sieciowe z obsługą protokołu TCP/IP
i prędkością połączenia 1 GBit/sekundę. W przypadku wykorzystywania kamer sieciowych,
każdy z serwerów rejestrujących posiadać powinien minimum podwójną kartę Ethemetową
(pierwsza dla sygnałów przychodzących z kamer, druga dla strumieni wysyłanych do stacji
podglądowych). Przy zastosowaniu macierzy iSCSI rejestrator powinien być wyposażony
w trzy karty sieciowe.
20)
Dla wybranych użytkowników istnieć musi możliwość zdefiniowania niezależnych
ograniczeń co do podglądu na żywo i/lub odtwarzania pojedynczych kamer/grup kamer.
Jednocześnie musi istnieć możliwość zdefiniowania maksymalnego wieku nagrań, jaki
przysługuje użytkownikowi dla podglądu zarejestrowanego materiału (np. użytkownik może
otworzyć wyłącznie materiał nie starszy niż 1 godzina).
21)
Prędkość przetwarzania obrazów z podłączonych kamer sieciowych powinna być
zależna wyłącznie od możliwości i parametrów samej kamery i nie powinna być w żaden
sposób ograniczona przez rejestrator.
24)
Prędkość rejestracji, rozdzielczość i jakość powinna być ustalana przez użytkownika
niezależnie od parametrów strumieni do podglądu "na żywo". Konfiguracja powinna
umożliwiać zmianę parametrów rejestracji „w locie” (bez konieczności zmiany parametrów
kamery/kodera z aplikacji konfiguracyjnej -
wcześniej predefiniowane parametry dla
rejestracji) dla każdej kamery niezależnie, w różnych trybach pracy: nagrywanie ciągłe,
nagrywanie zgodnie z harmonogramem czasowym oraz nagrywanie pre-alarmowe i
alarmowe konfigurowane indywidualnie dla różnych typów zdarzeń alarmowych.
25)
Dostępna przestrzeń dyskowa zespołu rejestratorów powinna być zorganizowana
logicznie w formie odrębnych segmentów (pierścieni, z ang. ring). Pozwoli to na
prowadzanie
zapisu z różnymi parametrami odnośnie czasu i priorytetu przechowywania
zapisu z poszczególnych kamer i zdarzeń. System powinien udostępniać co najmniej 5
pierścieni zapisu i 3 poziomów (priorytetów) zapisu. Zapis na pierścieniach powinien
odbywać się poprzez automatyczne nadpisywanie i zastępowanie najstarszych nagrań.
26)
Wielkość poszczególnych „ringów” jaki i całej bazy danych dobierana, zmieniana
i aktualizowana powinna być dynamicznie przez system, zapewniając optymalne
wykorzystanie przestrzeni dysk
owej i uzyskanie maksymalnych czasów archiwizacji.
27)
Nie dopuszcza zastosowania systemów, w których przestrzeń dyskową
dla poszczególnych kamery ustawia się w sposób stały i niezmienny w procesie konfiguracji,
przyporządkowując danej kamerze fragment dostępnej przestrzeni dyskowej.
29)
Dla wydłużenia czasu archiwizacji materiału video, system powinien umożliwiać zmianę
ilości klatek już zarejestrowanego materiału - rozrzedzanie zapisu. Oznacza to,
że po wcześnie zaprogramowanym przez użytkownika czasie, system automatycznie usunie
zdefiniowaną przez użytkownika część zarejestrowanego materiału. Przykładowo: przy
normalnej rejestracji prędkość zapisu wynosiła 25kl/sek. Po tygodniu należy zachować tylko
5 klatek/s (spośród zapisanych wcześniej w ciągu każdej sekundy 25 klatek należy
odpowiednio wykasować 20 klatek zarejestrowanego materiału).
30)
System powinien obsługiwać dynamiczną transmisję strumieniową, w celu optymalizacji
obciążenia sieci, obniżenia wymagań dla dekompresji obrazu i zwiększenia wydajności
wyświetlania na stacjach podglądowych. W tym celu rozdzielczość transmitowanych "na
żywo" obrazów powinna automatycznie dostosowywać się do rozmiaru (rozdzielczości)
okien podglądu, w których wyświetlane są obrazy z poszczególnych kamer na stacji
pod
glądowej. Dopasowanie to zależne powinno być od typu zastosowanej kamery, jednak
system przy współpracy z wybranymi kamerami umożliwiać powinien automatyczne
dopasowanie minimum do rozdzielczości: QCIF, QVGA, VGA, SVGA, WXGA, 720p, 1080p,
3MPix, 5MPix.
31)
Użytkownik powinien mieć możliwość ustawiania takich parametrów, jak pozycja,
rozmiar, kolor tła oraz czcionki, przy pomocy których informacje te są wyświetlane
32)
System powinien umożliwiać generowanie zdarzeń oraz tworzenie harmonogramów
czasowych w oparciu o zegar astronomiczny zaprogramowany na postawie lokalizacji
geograficznej (dynamiczne obliczanie wschodów i zachodów słońca).
33)
Zarządzanie zdarzeniami i alarmami powinno pozwalać na efektywną adaptację reakcji
systemu na stany alarmowe oraz inne
zdarzenia, zgodnie z wymaganiami użytkownika.
Reakcje systemu powinny uwzględniać:
a)
Zdefiniowane przez użytkownika dowolnego czasu trwania sekwencji wideo przed i po
wystąpieniu alarmu;
b)
Parametry rejestracji (jakość i prędkość) niezależne (indywidualne) dla wszystkich kamer;
c)
Automatyczne wyświetlanie obrazów alarmowych zdefiniowanych przez użytkownika (na
żywo i/lub w trybie odtwarzania ) na predefiniowanych stacjach roboczych;
f) Obsługa interfejsów do systemów innych producentów;
h) Rozpoczęcie tworzenia automatycznych kopii zapasowych przedefiniowanych sekwencji
w razie wystąpienia alarmu, bądź innego zdarzenia;
37)
Każda stacja robocza użytkownika powinna mieć nieograniczony dostęp do wielu
jednostek DVR/NVR jednocześnie. Oprogramowanie do podglądu obrazów (na żywo i
zarejestrowanego materiału) może być instalowane bezpłatnie na dowolnej ilości stacji
podglądowych, przy czym każda z tych stacji może w dowolnym momencie połączyć się z
rejestratorem (o ile nie został wykorzystany w tym konkretnym momencie limit dostępnych
sesji na rejestratorze).
38)
Interfejs użytkownika powinien umożliwiać jednoczesne wyświetlanie obrazu z tej samej
kamery, na jednym ekranie, w wielu oknach, w różnych trybach (na żywo, odtwarzanie w
przód, odtwarzanie wstecz, odtwarzanie poklatkowe) jak również odtwarzanie obrazów z
różnych kamer w wielu oknach podglądu.
39)
Interfejs użytkownika powinien umożliwiać jednoczesne wyświetlanie obrazu z wielu
urządzeń rejestrujących, na jednym ekranie, w wielu oknach, w różnych trybach (na żywo,
odtwarzanie w przód, odtwarzanie wstecz, odtwarzanie poklatkowe).
40)
Użytkownik powinien mieć możliwość ustawienia dowolnego rozmiaru, proporcji i pozycji
każdego okna podglądu dzięki czemu możliwe będzie wyświetlanie niezniekształconego
obrazu z dowolnej kamery zainstalowanej w systemie (minimum kamery o proporcjach
[szerokość: wysokość] 4:3; 16:9, 9:16, 10:2 itd.). Domyślnie system powinien udostępniać
prezentację obrazu jako regularną matrycę o 1,4,9,16,25 lub 36 okienkach podglądu oraz
szablo
ny podglądów alarmowych z podziałami 1/5, 1/7 lub 1/9 okien podglądu.
41)
System powinien zezwalać na określenie szczegółowych scenariuszy uruchamiania dla
użytkownika lub grup użytkowników, dotyczących połączeń z predefiniowanymi serwerami
oraz podglądu predefiniowanych kamer z danych serwerów, a także wywołania wcześniej
zdefiniowanych (dla każdego użytkownika indywidualnie) scen z odpowiednimi kamerami tak
w trybie „na żywo”, jak i odtwarzania z bazy danych (w przód, w tył, stopklatka itd.). Poziom
upraw
nień określać powinien również dostęp do zarejestrowanego materiału, sterowanie
kamerami obrotowymi, prawo do exportu nagrań, drukowania zdjęć itd.
45) Ciąg danych pochodzący z czytnika kodów kreskowych (lub innego podłączonego
urządzenia) powinien być udostępniony jako kryterium wyszukiwania w celu bezpośredniego
wyszukania materiału który został zapisany z tymże ciągiem danych (kod kreskowy lub
inne).
48) Proces odtwarzania nagrań w przód/w tył powinien obsługiwać prędkości to x1, x2, x4 aż
do x1000 w spo
sób umożliwiający płynne odtwarzanie. Szybkie i standardowe odtwarzanie
w przód i w tył tylko pomiędzy ramkami kluczowymi nie jest akceptowane.
54) W uzupełnieniu lub zamiast dedykowanego oprogramowania klienckiego, obrazy na
żywo lub zarejestrowane oraz dźwięk powinny być także dostępne ze standardowych
przeglądarek WEB poprzez HTML5 bez użycia specjalnych „wtyczek”.
56) Obsługa z przeglądarki WEB umożliwiać powinna oglądanie przynajmniej 9 strumieni
video lub zarejestrowanych obrazów z tej samej kamery z różnych okresów czasu.
58) System powinien udostępniać opcjonalny (w wersji podstawowej lub na bazie
dodatkowych licencji), interaktywny, graficzny interfejs użytkownika (mapy obiektu z
naniesionymi kamerami), aby umożliwić pełną kontrolę wszystkich rejestratorów DVR/NVR
w graficznym systemie kontroli obrazu określonym przez użytkownika. System; ten powinien
zezwalać na import map w formacie standardowych obrazów systemu Windows, takich jak
bmp, tiff, lub jpeg. Użytkownik powinien posiadać możliwość definiowania wyglądu oraz
funkcji elementów graficznych (ikon), takich jak kamery, wejścia alarmowe oraz wyjścia
prze
kaźnikowe. System posiadać musi możliwość tworzenia i modyfikowania przez
użytkownika poszczególnych elementów (ikon).
61) Połączenie oprogramowania konfiguracyjnego z jednostkami systemu powinno być
możliwe lokalnie, jak również poprzez sieć (przy użyciu protokołu TCP/IP).
65) System powinien oferować możliwość definiowania stref prywatności wewnątrz obrazów,
aby dostosować się do wymogów prawa i wymagań obiektów, w niezależny, dwojaki
sposób:
a)
w źródle (obszar nie jest analizowany/nigdy niepokazywany/nigdy niezapisywany),
b) na poziomie klienta (obszar jest analizowany, lecz zakryty lub rozmazany w oknie
podglądu; może być ujawniony przez osoby upoważnione). Ta opcja powinna również być
dostępna jako maskowanie dynamiczne tylko poruszających się w kadrze obiektów.
68)
Możliwe powinno być automatyczne tworzenie kopi zapasowych całości lub wybranej
części materiału. System powinien zarządzać zapisanymi kopiami nagrań udostępniając co
najmniej opcje: dzielenie dużych plików na części przy ich tworzeniu, szyfrowanie
tworzonych plików (hasło), limitowanie pasma zajmowanego przez proces backupu,
autousuwanie najstarszych nagrań po zdefiniowanym czasie lub przekroczeniu wielkości
zdefiniowanej przestrzeni dyskowej.
69)
System umożliwiać powinien tworzenie kopii fragmentów lub całości zarejestrowanego
materiału. Konfiguracja tworzenie kopii zapasowych powinna pozwolić użytkownikowi
wskazywać różne katalogi dla przechowywania kopii zapasowych na nośnikach
magazynujących połączonych lokalnie lub poprzez sieć, dla różnych zdarzeń dotyczących
tworzenia kopii zapasowych.
70)
Tworzenie kopii zapasowych powinno być możliwe regularnie, we wcześniej określonych
godzi
nach lub dniach jak również wywoływać je powinien dowolny alarm lub zdarzenie
systemowe.
71)
Powinna istnieć możliwość rozróżniania między kopiami zapasowymi nagrań ciągłych
oraz alarmów lub zdarzeń, przy dodatkowym rozróżnianiu poziomu alarmu lub zdarzenia.
72)
Zbiór parametrów opisujących tworzenie kopii zapasowej zależnie od przyczyn
wywołujących tą kopię (opisanych w punkcie powyżej) umożliwia co najmniej zdefiniowanie
docelowego katalogu, czasu archiwizacji oraz zachowania związanego z nadpisywaniem
st
arych plików kopii zapasowych.
76) Powinna istnieć możliwość połączenia każdej metadanej zdarzenia z zapisanym
obrazem pozwalająca na używanie tych danych jako kryterium dla dalszych wyszukiwania
(np. połączenie czytnika kodów kreskowych powinno umożliwiać wprowadzanie danych
w celu natychmiastowego odnalezienia odpowiadającego mu materiału.
81)
System powinien udostępniać różne algorytmy detekcji ruchu zależnie od aplikacji.
Powinno być możliwe użycie różnych algorytmów dla różnych kanałów video.
82) Syst
em powinien zawierać podstawową detekcję aktywności video, bezpłatnie.
83)
Konfiguracja obszaru detekcji powinna być precyzyjna i łatwa, przeprowadzana poprzez
rysowanie wielokątów wewnątrz obrazu (o dowolnej ilości kątów), gdzie każdy wielokąt
powinien um
ożliwiać skonfigurowanie różnych wartości czułości oraz wywołania alarmu w
zależności od kierunku poruszania się obiektu.
84)
Możliwość zaimplementowania dodatkowo licencjonowanej lub objętej kosztami systemu
funkcji detekcji ruch specjalizowanej dla zasto
sowań zewnętrznych (OAD).
85)
Detekcja OAD powinna być dostępna dla każdej kamery i zawierać możliwość
utworzenia na obrazie z kamery wirtualnego ogrodzenia z zachowaniem zasad perspektywy
(pola bliżej kamery większe, pola dalej od kamery mniejsze), co umożliwi prawidłową
detekcję obiektów niezależnie od ich oddalenia od punku kamerowego pod kątem wielkości
jak i prędkości poruszania się.
93) Klawiatura winna posiadać możliwość :
f) możliwość podłączenia do systemu poprzez sieć LAN. Ze względu na architekturę
systemu port LAN jest wymaganiem koniecznym.
Odnośnie do przełączników - numeracja zgodnie z punktem 10 OPZ:
Przełącznik Typ A
3)
Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania.
4)
Wsparcie dla profilowania urządzeń podłączających się do przełącznika.
5)
Profil oznacza połączenie:
a. definicji sieci VLAN,
b.
reguły filtrowania w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6
c.
realizację zasad jakości usług w warstwach L2-L4 dla IPv4 i IPv6,
d.
realizację zasad ograniczania prędkości dla IPv4 i IPv6 w warstwach L2-L4.
7) Obsługa funkcjonalności Kerberos snooping - przechwytywanie autoryzacji użytkowników
z wykorzystaniem protokołu Kerberos.
Zarządzanie:
11) Obsługa skryptów CLI ze wsparciem funkcji TCL/Tk.
Przełącznik Typ B:
Bezpieczeństwo sieciowe:
3) Przydział sieci VLAN, ACL i parametrów QoS podczas uwierzytelniania.
Odwołujący wskazał, że informacja o powyższych czynnościach Zamawiającego
została przekazana Odwołującemu w dniu 22 sierpnia 2017 r., tj. w dniu publikacji
Specyfikacji Istotnych W
arunków Zamówienia (dalej: SIWZ). Odwołanie zostało złożone
w dniu 28 sierpnia 2017 r., a zatem z dochowaniem 5- dniowego terminu zawitego. W tym
samym dniu kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
art. 7 ust. 1 ustawy
, tj. zasady równego traktowania wykonawców oraz prowadzenia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w sposób zgodny z zasadą
uczciwej konkurencji, w konsekwencji czego sformułowano wymogi, które
dyskry
minują część wykonawców, w tym Odwołującego, a w sposób nieuzasadniony
fa
woryzują innego wykonawcę,
art. 29 ust. 2 ustawy
przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
Odwołujący wnosi o unieważnienie czynności zamawiającego w zakresie
wprowadzeni
a wskazanych powyżej wymogów Opisu przedmiotu zamówienia (dalej: OPZ).
Odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem
z
achowanie Zamawiającego, polegające na wprowadzeniu w treści SIWZ wymogów,
o których mowa w petitum niniejszego odwołania, narusza zasady równego traktowania
wykonawców oraz prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
w sposób zgodny z zasadą uczciwej konkurencji. Wyeliminowanie niezgodnego z prawem
rozstrzygnięcia zamawiającego stworzy odwołującemu realne możliwości ubiegania się
o przedmiotowe zamówienie,
Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty.
I.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy
, tj. zasady równego traktowania
wykonawców oraz prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
w sposób zgodny z zasadą uczciwej konkurencji Odwołujący wskazał, że z uwagi na wielość
wymogów OPZ, jakie Odwołujący kwestionuje, a które przywołał w petitum, niecelowe jest
w tym miejscu ich powtarzan
ie. Przedmiotowe wymogi skutkują nierównym traktowaniem
oferentów i naruszają zasadę uczciwej konkurencji. Wskazane przez Zamawiającego
parametry:
-
odnośnie do kamer spełniają tylko urządzenia producenta A.,
-
odnośnie do systemu rejestracji spełniają tylko urządzenia producenta G.,
-
odnośnie do przełączników spełniają tylko urządzenia producenta E. N. Dodatkowo,
konieczność łącznego spełnienia warunków wskazanych w punkcie 5 29-30 OPZ wymusza
na wykonawcy przedmiotu zamówienia łączne zastosowanie kamer A. i systemu rejestracji
G. Hipotetyczna oferta oparta na kamerach A. i systemie rejestracji innego producenta nie
będzie spełniała wymogów SIWZ.
Odwołujący wskazał, że analogicznie przedstawia się sytuacja z przełącznikami.
Sytuac
ja jest tyleż kuriozalna, że Zamawiający posiada obecnie przełączniki firmy C. Co
zrozumiałe, przełączniki te będą również eksploatowane w tej sieci.
We wcześniejszym postępowaniu dotyczącym rozbudowy systemu monitoringu
na terenie Nowego i Starego Zoo w P., znak sprawy ST/271-
21/2017, Zamawiający - w
ramach wyjaśnień treści SIWZ - stwierdził, że dostarczane przełączniki muszą być
kompatybilne z tymi
, które posiada, a następnie, przez wskazanie opisanych w petitum
wymogów, wykluczył przełączniki C. i dopuścił tylko sprzęt E. N. Zachowanie to budzi
uzasadnione wątpliwości z punktu widzenia naruszenia przez Zamawiającego dyscypliny
finansów publicznych. Odwołujący wskazał w tym miejscu na orzeczenie Głównej Komisji
Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia 27.10.2016
r. (sygn. akt: BDF1.4800.47.2016),
w której to sprawie GKO stwierdziła naruszenie przez
obwinionego kierownika jednostki dyscypliny finansów publicznych.
Dystrybutorem wskazanych powyżej producentów na terytorium RP jest A.(2) s.j. (…),
który z kolei na stałe współpracuje z K. Sp. z o.o. Mając świadomość wymogów
technologicznych Zamawiającego (rozpisanie przedmiotowego przetargu poprzedzał dialog
technologiczny), ww. dystrybutor dokonał u producentów rezerwacji niezbędnego sprzętu.
Skutk
iem tych działań jest uzyskanie - na zasadach wyłączności - korzystniejszych
warunków finansowych zamówienia. Beneficjentem udzielonych rabatów będzie wykonawca
– K. Sp. z o.o., która może zaoferować przedmiot zamówienia na korzystniejszych
warunkach niż jakikolwiek inny wykonawca. Jakiekolwiek zapytanie ofertowe wystosowane
na rynku w odniesieniu do wymaganej przez Zamawiającego technologii ww. producentów
przez podmiot trzeci, skutkuje otrzymaniem propozycji opiewającej na ceny katalogowe,
która siłą rzeczy nie jest konkurencyjna. Wynika to z polityki producentów, którzy
dokonawszy rezerwacji, nie udzielają następnie porównywalnych rabatów. W konsekwencji,
O
dwołujący pozbawiony jest możliwości złożenia korzystnej dla Zamawiającego oferty.
II.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy tj. opisanie przedmiotu
zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Opisane powyżej zachowanie Zamawiającego utrudnia uczciwą konkurencję. Stanowi
ono przejaw p
iętnowanych przez KIO zachowań. Odwołujący w tym miejscu cytuje fragment
orzeczenia z dnia 12 sierpnia 2009 roku (KIO/UZP/984/09).
W przedmiotowym postępowaniu
Zamawiający nie wskazał wprost jedynej dopuszczalnej konfiguracji producentów, których
urządzenia mogą być zastosowane celem realizacji zamówienia. Wykluczył przez to
możliwość stosowania rozumianych w ten sposób rozwiązań równoważnych przez
sformułowanie wymogów, podniesionych na wstępie odwołania. W razie złożenia przez
wykonawcę oferty, przedmiotem badania Zamawiającego nie będzie to, czy dane
rozwiązania spełniają wymóg równoważności, lecz w pierwszej kolejności, czy spełnione są
przedmiotowe wymogi. Z uwagi na niemożność spełnienia ich przez wszystkich oferentów
(w tym O
dwołującego) mamy do czynienia z naruszeniem zasady uczciwej konkurencji.
W związku z powyższym, w ocenie Odwołującego, zachowanie Zamawiającego jest
bezprawne i winno zostać unieważnione. Wskazuje Odwołujący, że jak stwierdziła KIO
w wyroku z dnia 11 kwietnia
2008 r. (KIO/UZP/272/08) Zamawiający, wskazując na
ko
nkretny produkt i jednocześnie pomijając minimalne wymagania dotyczące oczekiwań w
zakresie rozwiązania równoważnego, narusza art. 29 ust. 3 ustawy p.z.p., a tym samym i art.
29 ust. 1 i 2 ustawy p.z.p., zasadę uczciwej konkurencji i zasadę równego dostępu do
zamówienia publicznego określone w art. 7 ustawy p.z.p.
Odwołujący w tym miejscu przytacza ustalenia poczynione przez KIO w wyroku z dnia 6
grudnia 2010 r. (KIO/UZP/2550/10):
1.
Nie można mówić o zachowaniu uczciwej konkurencji w sytuacji, gdy przedmiot
zamówienia określany jest w sposób wskazujący na konkretny produkt, przy czym produkt
ten nie musi być nazwany przez zamawiającego, wystarczy, że wymogi i parametry dla
przedmiotu zamówienia określone są tak, że aby je spełnić oferent musi dostarczyć jeden
konkretny produkt. W przedmiotowej
sprawie naruszenie tej zasady jest tyleż jaskrawe, iż
zakwestionowane przez Odwołującego czynności zamawiającego w sposób wyraźny
wskazują osobę producentów, a pośrednio również dystrybutora przedmiotowych rozwiązań.
2
. Pojęcie równoważności nie może oznaczać tożsamości produktów, ponieważ przeczyłoby
to istocie oferowania produktów równoważnych i czyniłoby możliwość oferowania produktów
równoważnych pozorną i w praktyce niemożliwą do spełnienia.
3. Uznaje się, że oferta równoważna to taka, która przedstawia przedmiot zamówienia
o właściwościach funkcjonalnych i jakościowych takich samych lub zbliżonych do tych, które
zostały zakreślone w SIWZ, lecz oznaczonych innym znakiem towarowym, patentem
lub pochodzeniem. Przy c
zym istotne jest to, że produkt równoważny to produkt, który
nie jest identyczny, tożsamy z produktem referencyjnym, ale posiada pewne, istotne
dla Zamawiającego, zbliżone do produktu referencyjnego cechy i parametry. W
przedmiotowej sprawie Zamawiający zaprezentował zakwestionowane przez KIO rozumienie
równoważności ofert.
4.
Brak jest w przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych przepisu, który wprost
nakładałby na zamawiającego obowiązek precyzowania wymogów, parametrów,
odnoszących się do dopuszczalnego zakresu równoważności ofert, wskazywania
określonych parametrów i ich minimalnych wielkości dla oceny równoważności oferowanych
produktów, niemniej jednak wskazanie dopuszczalnego zakresu równoważności ofert należy
uznać co najmniej za pożądane w świetle zasady równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji, zawartych w art. 7 ust. I ustawy Prawo zamówień publicznych, a nadto
przepisu art. 29 ust. 2 tej ustawy, zakazującego opisu przedmiotu zamówienia w sposób,
który mógłby ograniczać uczciwą konkurencję. Zamawiający w niniejszym postępowaniu nie
sprecyzował takiego minimum, traktując równoważność ofert jako ich tożsamość, a zatem
niezgodnie w sposób opisany w punkcie 3.
5.
Wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia publicznego nie mogą ponosić
negatywnych konsekwencji, będących wynikiem błędów lub braku wymaganej staranności
przy sporządzaniu dokumentacji postępowania przez Zamawiającego, w tym w
szczególności przy sporządzaniu opisu przedmiotu zamówienia.
Argumentację odwołującego potwierdza ponadto uchwała KIO z dnia 12.08.2016 r. (sygn.
akt KIO/KD 49/16)
1.
Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Wskazany przepis służy
realizacji ustawowej zasady uczciwej konkurencji (a w konsekwencji -
m. in. zasady równego
dostępu do zamówienia), wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy.
2.
Naruszenie zasady wynikającej z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) może mieć charakter
bezpośredni (jeśli zamawiający wprost stosuje nazwy własne wskazujące konkretnego
wykonawcę lub produkt) lub pośredni (jeśli nazwy własne nie zostają wskazane, ale
szczegółowy opis parametrów wskazuje na jeden konkretny produkt).
3.
Działaniem wbrew zasadzie uczciwej konkurencji jest zbyt rygorystyczne określenie
wymagań co do przedmiotu zamówienia, które nie są uzasadnione potrzebami
zamawiającego, a jednocześnie ograniczają krąg wykonawców zdolnych do wykonania
zamówienia. W przedmiotowej sprawie Zamawiający w żaden sposób nie wskazał, dlaczego
przedmiotowe wymogi są niezbędne z punktu widzenia jego potrzeb, w jaki sposób
przekładają się na wartość użytkową, żywotność, możliwości rozbudowy systemu. Zgodnie z
wiedzą odwołującego okoliczności tego rodzaju w sprawie nie zachodzą.
4.
W przypadku oceny konkretnego stanu faktycznego jako naruszenia zakazu
sformułowanego w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.)
, wystarczającym jest uprawdopodobnienie
utrudnienia konkurencji przy opisie przedmiotu zamówienia.
Analogiczne stanowisko za
jęła KIO w uchwale z dnia 6 maja 2016 r. (sygn akt: KIO/KD
29/16). Naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Pra
wo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) może mieć miejsce nie tylko
bezpośrednio, ale także pośrednio, kiedy to szczegółowy opis parametrów wskazuje
pośrednio na jeden konkretny produkt.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania na podstawie
zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi
art. 189 ust. 2 ustawy Pr
awo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej:
„Pzp” lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 28 sierpnia 2017 roku (poniedziałek) wobec
czynności z dnia 21 sierpnia 2017 roku oraz została przekazana w ustawowym terminie
ko
pia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły na posiedzeniu z ich udziałem.
Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują
wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi jeżeli ma lub miał interes
w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu
w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy skład orzekający Izby wziął pod uwagę
dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia w przedmiotowej sprawie, a także
stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie do protokołu.
Izba dopuściła dowody zawnioskowane przez Odwołującego w trakcie rozprawy:
(dowód nr 1) kopia oświadczenia firmy R. B. spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w siedzibą w W.,
(dowód nr 2) oświadczenie firmy H. P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w
siedzibą w W.
Zamawiający złożył pismo z dnia 11 września 2017 roku „Odpowiedź na odwołanie”
wraz z załączonymi dokumentami oraz pismo z dnia 11 września 2017 roku „Pismo
uszczegółowiające stanowisko Zamawiającego co do poszczególnych zarzutów” wraz
z załącznikami - Izba dopuściła dowody zawnioskowane przez Zamawiającego
i załączone do wyżej wymienionych pism.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
I.
Izb
a umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie:
zarzutów odnoszących się do przedmiotu zamówienia zawartych w opisie przedmiotu
zamówienia, a dotyczących:
- Kamera
– pkt. 4, 13, 15, 19, 21, 23, 25, 27, 31,
- System rejestracji
– pkt. 6, 24, 25, 26, 27, 30, 38, 48, 56, 58, 65, 71, 72, 76, 93,
-
Przełącznik typu A – pkt. 3, 4, 5, 7, 11,
-
Przełącznik typu B – 3.
Zamawiający w omawianym zakresie uwzględnił zarzuty odwołania (uwzględnienie zarzutów
odwołania w części) co podniósł w złożonym piśmie procesowym jak również oświadczył na
posiedzeniu z udziałem stron postępowania. W przedmiotowym postepowaniu odwoławczym
nie zostało wniesione żadne zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego.
Dlatego też Izba umorzyła postępowanie w zakresie wyżej wymienionych zarzutów
odwołania, które zostały wprost uwzględnione przez Zamawiającego.
Izba wskazuje, że zgodnie z art. 186 ust. 4 ustawy jeżeli uczestnik postępowania
odwoławczego, który przystąpił do postępowania po stronie Zamawiającego, wniesie
sprzeciw wo
bec uwzględnienia zarzutów przedstawionych w odwołaniu w całości albo
w części, gdy Odwołujący nie wycofa pozostałych zarzutów odwołania, Izba rozpoznaje
odwołanie.
Izba podkreśla, że informacja o częściowym umorzeniu postępowania odwoławczego musi
znale
źć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. Ustawodawca w art.
196 ust. 4 ustawy, w sposób wyczerpujący określił elementy treści uzasadnienia wyroku
wydanego przez Izbę i stwierdzić należy, że katalog ten nie zawiera informacji dotyczącej
możliwości zamieszczenia w uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia.
W tym miejscu Izba odwołuje się do Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r.
sygn. akt III CZP 111/15, w której Sąd Najwyższy wskazał, że wadliwą jest praktyka Izby
orzekania w uzasadnieniu wyroku, a nie w jego sentencji o części zarzutów
i żądań zawartych w odwołaniu. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały podniósł również,
że Izba, uznając część zarzutów i żądań za zasadne, a część za pozbawione podstaw,
powinna da
ć temu wyraz w części rozstrzygającej wyroku (sentencji), a nie w jego
uzasadnieniu. Nie można stanowiska wyrażonego przez Sąd Najwyższy pominąć
w przypadku, gdy postępowanie zostaje umorzone w części z uwagi na uwzględnienie
poszczególnych zarzutów odwołania. Izba wskazuje, że takie stanowisko prezentowane jest
w orzeczeniach Krajowej Izby Odwoławczej, w których w sentencji wyroku zamieszczane jest
rozstrzygnięcie w zakresie częściowego umorzenia postępowania odwoławczego. Tym
samym, zgodnie z argumentacj
ą Sądu Najwyższego, w sentencji wyroku zawarte zostają
wszystkie rozstrzygnięcia co do zarzutów odwołania.
Podkreślenie wymaga również, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko to
również nie jest odosobnione, czemu wraz dano np.: w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej
z 26 października 2016 r. o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 16
grudnia 2016 r. o sygn. akt KIO 2138/16, wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 28 grudnia
2016 r. o sygn. akt KIO 2357/16, oraz w wyroku K
rajowej Izby Odwoławczej z dnia 17
stycznia 2017 roku o sygn. akt KIO 17/17 i KIO 24/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z
dnia 10 stycznia 2
017 roku o sygn. akt KIO 172/17, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia
8 czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 888/17,
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 26
czerwca 2017 roku o sygn. akt KIO 1187/17,
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca
2017 roku o sygn. akt KIO 1246/17
II.
Izba poddała pod rozpoznanie odwołanie w części nieuwzględnionej przez
Zamawiającego. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 192 ust 2 ustawy Prawo zamówień
publicznych Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które
miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba do
konawszy oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów biorąc pod uwagę stanowiska
Stron przedstawione na rozprawie
odwołania nie uwzględniła.
III.
Na wstępie Izba działając zgodnie z art. 196 ust. 4 ustawy, podaje podstawy prawne
z przytoczeniem przepisów prawa odnośnie rozstrzygnięcia zarzutów odwołania
podnoszonych przez Odwołującego:
Art. 7 ust. 1 ustawy -
Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie
zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.
Art. 29 ust. 2 ustawy -
Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
IV.
Izba wskazuje, że na podstawie art. 191 ust. 2 ustawy wydając wyrok, Izba bierze
za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy
– Strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody
do stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swych
twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. Przepis ten nakłada na
Strony postępowania obowiązek, który zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania
dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że postępowanie przed Izbą stanowi
postępowanie kontradyktoryjne, czyli sporne, a z istoty tego postępowania wynika, że spór
toczą Strony postępowania i to one mają obowiązek wykazywania dowodów, z których
wywodzą określone skutki prawne.
Powołując w tym miejscu regulację art. 14 ustawy do czynności podejmowanych
przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny, jeżeli przepisy
ustawy nie stanowią inaczej, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia
faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne należy wskazać, iż
właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego
wyraża dwie ogólne reguły, a mianowicie wymaganie udowodnienia powoływanego przez
stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych oraz usytuowanie
ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi skutki prawne; ei
incubit probatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży dowód kto twierdzi, a nie na tym kto
zaprzecza).
Izba wskazuje, że postępowanie odwoławcze jest odrębnym od postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego postępowaniem, które ma na celu rozstrzygnięcie powstałego
pomiędzy Stronami sporu. W trakcie postępowania odwoławczego to Odwołujący
kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert i wykonawców w
postępowaniu, nie zgadza się z podjętymi czynnościami lub zaniechaniem określonych
działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar
dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Izba wskazuje w tym
miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga
32/09, w którym to orzeczeniu Sąd wskazał między innymi Ciężar udowodnienia takiego
twierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza twierdzenie o
istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (…).
Aktywność we wnioskowaniu dowodów winien wykazywać zwłaszcza odwołujący, gdyż w
większości przypadków to on będzie wywodził z faktu skutki prawne.
Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO 54/12:
Zgodnie z art. 190 ust. 1 ustawy p.z.p. strony są obowiązane wskazywać dowody dla
stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c.
w zw. z art. 14 ustawy p.z.p. spoczywa na osobie, która z danego faktu wywodzi skutki
prawne. Ciężar dowodu rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu
obowiązkiem przekonania sądu (w tym przypadku Krajowej Izby Odwoławczej) dowodami o
słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego
obowiązku, lub jego nieskuteczności, zaś tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla
strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II
CSK 293/07). Postępowanie przed Krajową Izbą Odwoławczą toczy się z uwzględnieniem
zasady kontradyktoryjności, zatem to strony obowiązane są przedstawiać dowody a Krajowa
Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron w jego wypełnianiu
(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11).
V.
W zakresie zarzutów odwołania:
Zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy oraz
art. 7 ust. 1 ustawy Izba uznała
za niezasadny.
Izba na wstępie wskakuje, że określone przez ustawodawcę w ustawie zasady,
w tym zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, proporcjonalności
to „szkielet” każdego z postępowań o udzielnie zamówienia publicznego jak również całego
systemu zamówień publicznych. Izba podkreśla również, że kwestia konkurencji winna być
kategorią, którą należy rozpatrywać z uwzględnieniem danego rynku, którego dotyczy
konkretne zamówienie jak również uzasadnionych potrzeb Zamawiającego, czasu w jakim
Zamawiający udziela zamówienia. Niewątpliwe, co również należy podkreślić, Zamawiający
mają prawo opisując przedmiot zamówienia do określenia wymagań technicznych
i jakościowych uwzględniających niezbędne Zamawiającemu standardy, przy uwzględnieniu
realnych potrzeb Zamawiającego. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy w wyrok z dnia 27 maja
2009 roku sygn. akt: II Ca 158/09 wskazał - Z przepisu art. 7 ust. 1 pzp wynika, że
zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób
zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zatem
należy uznać, że fundamentalnymi zasadami postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego są zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Stosowanie tych zasad prowadzi do realizacji celu określonego w pzp jakim jest wybranie
najkorzystniejszej oferty spełniającej potrzeby zamawiającego. Przepis art. 29 ust. 2 pzp z
kolei wprowadza zakaz dokonywania opisu przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję. Jednakże zakaz ten nie oznacza konieczności nabycia przez
zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nie odpowiadających jego potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, jedynie
nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione wymogi
w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczenia dostępu do zamówienia (tak
Małgorzata Stachowiak w M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo
zamówień publicznych. Komentarz, LEX 2007, wyd. II.).(…) Obowiązkiem Zamawiającego
jest, w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy, opisanie przedmiot
u zamówienia w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty, zgodnie z ust. 2 przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby
utrudniać uczciwą konkurencję.
Podkreślić jednakże należy, że postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego nie
stanowi postępowania, w którym Zamawiający ma kupić cokolwiek, co wykonawcy zechcą
mu sprzedać. W postępowaniu o udzielnie zamówienia publicznego, Zamawiający jak każdy
gospodarz dbający o swoje potrzeby uprawniony jest do kupna określonych rzeczy, a w
ramach tych określonych rzeczy nieuprawniona jest taka specyfikacja techniczna, która
eliminowałaby w sposób niezasadny określone przedmioty, a przez to ich producentów czy
dystrybutorów. Podkreślić należy, że konkurencja nie polega na tym, że Zamawiający ma
dopuścić możliwość złożenia oferty na cokolwiek, lecz ma prawo określić swoje potrzeby.
Opis przedmiotu zamówiona powinien umożliwiać wykonawcom jednakowy dostęp do
zamówienia i nie może powodować nieuzasadnionych przeszkód w otwarciu zamówień
publicznych na konkurencję, co nie oznacza, że zasada konkurencji ma prowadzić do
sytuacji, w której o zamówienie muszą móc ubiegać się wszyscy wykonawcy. Warto w tym
miejscu również wskazać na orzeczenie Sądu Okręgowego w Gdańsku, który w wyroku z
dnia 23 stycznia 2009 roku sygn. akt XII Ga 431/09 uzasadniał: Podkreślić trzeba, że zakaz
przewidziany przepisem art. 29 ust. 2 usta
wy ... nie oznacza konieczności nabycia przez
zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających jego potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, a
jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione
wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do zamówienia.
Stąd bardzo istotną czynnością zamawiającego jest dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia przez wskazanie tych jego cech, które mają dla zamawiającego kluczowe
znaczenie. Zamawiający, działając w granicach określonych przepisami prawa ma prawo
sprecyzować przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i
technicznych. Ponadto nie jest podstawą do uznania, że przedmiot zamówienia został
określony w sposób sprzeczny z zasadami ustawowymi to, że wypełnienie wymagań
technicznych jest trudne do spełnienia dla danego wykonawcy (por. wyrok Zespołu Arbitrów
z dnia 07.02.2005 roku, sygn. akt UZP/ZO/0-
175/05). (…) Sąd Okręgowy podziela
stanowisko wyrażone przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu wyroku z dnia
09.X.2008r., syg. akt KIO//UZP 1024/08, zgodnie z którym " (...) Bezspornie Zamawiający
ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając produktu o cechach odpowiadających jego
potrzebom, a w tym o najwyższych dostępnych standardach jakościowych, w oparciu
o
opinie użytkowników produktów. Konkludując powyższe Izba wskazuje na wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 12 czerwca 2015 roku sygn. akt KIO 1107/15, KIO 1114/15,
w którym Izba wskazała, że właściwie każdy opis przedmiotu zamówienia niesie za sobą
ograniczenie konkurencji pośrednio lub bezpośrednio preferując jednych wykonawców
i dyskryminując innych. To jednak nie oznacza, że naruszono zasadę z art. 7 ust. 1 ustawy
pzp.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba wskazuje, że: po pierwsze, argumentacja
Odwołującego przedstawiona w tej sprawie zawarta w odwołaniu i przedstawiona na
rozprawie jest ogólna, nieskonkretyzowana, lakoniczna i nie odnosząca się do żadnych
szc
zegółów czy też argumentów faktycznych, które stanowiłyby uzasadnienie faktyczne
podniesionych naruszeń przepisów prawa. Izba wskazuje, że w odwołaniu brak jest
wskazania
jakiejkolwiek
faktycznej
argumentacji,
poza
podanym
twierdzeniem
Odwo
łującego, że ukształtowane w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej:
SIWZ)
postanowienia opisu przedmiotu zamówienia wskazują na danego producenta
i dystrybutora, brak jest
próby wykazania przez Odwołującego naruszenia zasady
konkurencji. Odwołujący nie starała się nawet wykazać, że ukształtowane przez
Zamawiającego postanowienia SWIZ faktycznie wskazują na rozwiązanie konkretnego
producenta
i odnoszą się do konkretnego produktu oraz wykluczają możliwość zaoferowana
innych rozwiązań. W trakcie rozprawy Zamawiający wyjaśnił, że prowadzony był dialog
techniczny poprzedzający przedmiotowe postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego,
natomiast Odwołujący wskazał
, że „
trakcie dialogu technicznego proponował rozwiązanie
G.(2)
, jak również i inne.” Odwołujący w trakcie rozprawy wskazał również,
że rozwiązanie G.(2) jest systemem otwartym, a właśnie taki system zgodnie
z wyjaśnieniami Zamawiającego chce on zakupić, również z uwagi na to, że musi być on
kompatybilny z urządzeniami pracującymi w ZOO. Odwołujący w trakcie rozprawy wskazał,
że w tym konkretnym zestawieniu parametrów, które określił Zamawiający pojedyncze
punkty wykluczają możliwość zastosowania różnych systemów, w tym G.(2) – w ocenie Izby
znamienne jest to, że Odwołujący nie wskazał tych pojedynczych punktów,
nie podał ich, nawet nie starała się ich wskazać będąc o to pytany w trakcie rozprawy.
Podkreślenia wymaga również w tym miejscu, że Zamawiający uwzględniając odwołanie
w części wykreślił sporą część postanowień zawartych w opisie przedmiotu zamówienia
zgodnie z żądaniem określonym przez Odwołującego. Odwołujący podtrzymując swoje
stanowisko i wniosek o wykreślenie zawarty w odwołaniu nie wykazał, nawet nie podjął
próby wskazania, tych postanowień opisu przedmiotu zamówienia, które kwestionował,
a które pozostały po częściowym uwzględnieniu odwołania przez Zamawiającego –
co należy zaznaczyć, pojedynczych punktów, które uniemożliwiały zaoferowanie innych
rozwiązań technicznych niż te, na które wskazał Odwołujący w odwołaniu. Tym czasem
Zamawiający wykazał, że sprzęt, który zamierza zakupić w tym postępowaniu musi być
kompatybilny z urządzeniami jakie posiada ZOO, a elementy, które nie zostały przez
Zamawiającego uwzględnione i w konsekwencji nie zostały wykreślone z opisu przedmiotu
zamówienia muszą zostać, aby system i pracujące w nim urządzenia spełniły swoje zadania
–
tj.
eliminować zagrożenia, pochodzące od zwiedzających dla zwierząt, jak również te od
zwierząt dla zwiedzających oraz zagrożenia wynikające z kontaktu zwierzęta/zwierzęta.
Zamawia
jący wskazał również, że gdyby wykreślić wszystkie postanowienia opisu
przedmiotu zamówienia wskazane przez Odwołującego, to postepowanie w tym przedmiocie
byłoby niezasadne, bowiem w zasadzie nie byłoby opisu przedmiotu zamówienia.
Zamawiający w przedstawionym piśmie oraz załączonych dokumentach wykazał
konieczność pozyskania rozwiązań jakie opisał w kwestionowanych przez Odwołującego
punktach opisu przedmiotu zamówienia.
Izba podkreśla, że Odwołujący żądał w odwołaniu wykreślenia kwestionowanych
postanow
ień, w czasie rozprawy wskazał, że w zasadzie chodziło o zmodyfikowanie
kwestionowanych postanowień – czym w ocenie Izby przyznał, że określone
w kwestionowanych pozycjach opisu przedmiotu zamówienia wymagania są ważne i istotne
z punktu widzenia funkcjon
owania i istnienia systemu. Jednakże mimo takiego wskazania
dotyczącego modyfikacji Odwołujący nie podał w jaki sposób Zamawiający miałby
zmodyfikować kwestionowane punkty opisu przedmiotu zamówienia. Izba podkreśla,
że w przypadku zarzutów odwołania odnoszących się do postanowień SIWZ, opisu
przedmiotu zamówienia w sytuacji, gdy Odwołujący żąda modyfikacji postanowień zawartych
w opisie przedmiotu zamówienia niezbędnym i koniecznym jest podanie brzmienia tych
modyfikacji oraz uzasadnienie konieczności ich wprowadzenia – w przeciwnym razie, czyli
tak jak w rozpoznawanej sprawie, brak podania
treści jakie miałyby zostać wprowadzone
do postanowień opisu przedmiotu zamówienia w zasadzie uniemożliwia dokonanie takiej
modyfikacji. Odwołujący rozszerzając w trakcie rozprawy wniosek o dokonanie modyfikacji
kwestionowanych postanowień nie wskazał w jaki sposób owe modyfikacje miałyby
wyglądać, nie podał Odwołujący żadnych proponowanych postanowień. Podkreślić należy,
że w trakcie rozprawy Zamawiający wskazywał, że Odwołujący mógł wystąpić o zmianę
kwestionowanych postanowień, np.: w postaci zastąpienia istniejących postanowień innymi
rozwiązaniami, dającymi ten sam efekt, a nie wykreślenie istotnych dla Zamawiającego
elementów. Zamawiający uzasadnił takie stanowisko tym, że nikt – ani Zamawiający, ani
Odwołujący – nie znają wszystkich istniejących systemów.
W ocenie Izby znamienianym
również w tej sprawie jest fakt, że Odwołujący
w uzasadnieniu odwołania wskazywał na jednego dystrybutora oraz firmę
z nim współpracującą, natomiast w trakcie rozprawy przyznał, co wykazywał Zamawiający,
że na terenie Polski jest jeszcze co najmniej jeden dystrybutor produktów marki G. Tym
samym działanie Odwołującego w zakresie wykazywania dystrybutorów marki jest
co najmniej zaskak
ujące, bowiem aż trudno uznać, że podmiot profesjonalnie zajmujących
się daną działalnością - a za taki niewątpliwie uważa się Odwołujący – nie ma wiedzy
na temat dystrybutorów danej marki produktów, które stanowią rynek pozostających
w zainteresowaniac
h Odwołującego. Podkreślić należy również, że dane te można było
w bardzo łatwy sposób pozyskać z Internetu, co też Zamawiający poczynił. W ocenie Izby
potwierdza to również, w powiazaniu z brakiem jakiejkolwiek faktycznej argumentacji oraz
propozycji mod
yfikacji postanowień opisu przedmiotu zamówienia brak faktycznego,
jednoznacznego stanowiska w tej sprawie po stronie Odwołującego.
Odwołujący podniósł w odwołaniu i wykazał tym samym, że każdy wykonawca może nabyć
system rejestracji i kamery od firmy A.(2)
spółka jawna, tylko że każdy podmiot gospodarczy
uzyska inne warunki finansowe z uwagi na to, że jednej z podmiotów dokonał rezerwacji
niezbędnego sprzętu. Izba wskazuje w tym miejscu, że: po pierwsze, wykonawca sam
wskazał, że może uzyskać system, sprzęt jaki w jego ocenie opisał Zamawiający
(a czego Odwołujący nawet nie uprawdopodobnił w trakcie rozprawy). Po drugie, Izba
podkreśla, że Odwołujący w sposób nieuprawniony stara się przerzucić na Zamawiającego
odpowiedzialność za coś, co nie leży w jego gestii, a mianowicie kontakty gospodarcze
poszczególnych firm z dystrybutorami. Izba podkreśla, że fakt, że wykonawca może złożyć
ofertę w postępowaniu (tak twierdził Odwołujący) ale nie opłaca się to Odwołującemu
z uwagi na to, że nie posiada specjalnych warunków finansowych u dystrybutora sprzętu,
nie stanowi o tym, że Zamawiający naruszył przepisy ustawy.
W zakresie argumentacji jaka
pojawia się w uzasadnieniu odwołania, a odnosi się do
rozwiązań równoważny, których nie dopuścił Zamawiający z uwagi na to – jak wskazał
Odwołujący – że nie wskazał wprost jednej dopuszczalnej konfiguracji producentów, Izba
wskazuje, że Odwołujący nie wykazał, nie uprawdopodobnił nawet nie podjął żadnej
argumentacji, działania, dowodzenia, że opisany przez Zamawiającego sprzęt i system
rejestracji to ten jakie wskazuje w odwołaniu. Jednocześnie Izba podkreśla,
że ukształtowane przez Odwołującego wnioski tj. w odwołaniu wykreślenie kwestionowanych
pozycji opisu przedmiotu zamówienia oraz rozszerzone wnioski na rozprawie
o
zmodyfikowanie postanowień opisu przedmiotu zamówienia nie korelują w żaden sposób
z argumentacją odnoszącą się do rozwiązań równoważnych. Pomijając fakt, że Odwołujący
nie uprawdopodobnił tego naruszenia, to również nie wnosił o dopuszczenie w postępowaniu
rozwiązań równoważnych oraz nie wskazał na czym owa równoważność w poszczególnych
wymaganiach opisu przedmiotu zamówienia miałaby polegać w taki sposób, aby system
rejestracji oraz sprzęty w nim działającego spełniały wymagania i potrzeby Zamawiającego.
W podsumowaniu Izba wskazuje, że Odwołujący nie wykazał aby Zamawiający
naruszył w postępowaniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 22 ust. 2 ustawy. Izba podkreśla,
że fakt posiadania czy też dostępności przez danego wykonawcę danego produktu nie
stano
wi o tym, że dany Zamawiający ma nabyć ten produkt tylko dlatego, że wykonawca go
posiada
i chce mu go sprzedać. Zamawiający ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając
produktu o cechach odpowiadających jego potrzebom, a w tym o najwyższych dostępnych
standar
dach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów, jednocześnie
dokonując tego z uwzględnieniem racjonalnego planowania dokonywanych wydatków
zarówno pod względem finansowym jak i użytkowym, co w rozpoznawanej sprawie
przebijało z argumentacji Zamawiającego wskazującej na specyfikę Zamawiającego jak
również fakt rozlokowania ZOO w dwóch lokalizacjach w mieście. Zamawiający ma prawo
sprecyzować przedmiot zamówienia w oparciu o określone standardy przez wskazanie
parametrów i może opisać przedmiot zamówienia w taki sposób, który uzasadnia jego
racjonalne i obiektywne potrzeby, przy czym nie muszą być to potrzeby określone na
poziomie minimalnym. W rozpoznawanej sprawie Odwołujący nie zbudował wniosków o
modyfikację, nie wykazał, że Zamawiający ograniczył konkurencję bo mógł nabyć system
rejestracji i sprzęty do niego niezbędne na określonych warunkach finansowych, które nie są
zależne od Zamawiającego, a co najistotniejsze Odwołujący nie wykazał, że opisany przez
Zamawiającego system i sprzęt można dostarczyć tylko w jednej konfiguracji sprzętowo
systemowej wskazanej w odwołaniu. Nie sposób tym samym uznać, aby Zamawiający
ograniczał konkurencje w postepowaniu.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz ar
t. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
3 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.).
Przewodniczący:………………………………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 1857/17 z dnia 2017-09-21
- Sygn. akt KIO 1776/17 z dnia 2017-09-18
- Sygn. akt KIO 1854/17 z dnia 2017-09-18
- Sygn. akt KIO 1761/17, KIO 1765/17 z dnia 2017-09-15
