eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2018Sygn. akt: KIO 1328/18
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-07-19
rok: 2018
sygnatury akt.:

KIO 1328/18

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Anna Chudzik Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2018 r. w Warszawie
odwołania wniesionego
do Prez
esa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 lipca 2018 r. przez wykonawcę FlexiPower
Group Sp. z o.o. Sp. k.
z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej
,
w
postępowaniu prowadzonym przez Gminę Przecław,
przy udziale wykonawcy
Hymon Energy Sp. z o. o. z siedzibą w Tarnowie, zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,

orzeka:
1.
Oddala odwołanie;
2.
Kosztami postępowania obciąża FlexiPower Group Sp. z o.o. Sp. k. i:
2.1. zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego
tytułem wpisu od odwołania;
2.2.
zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie:
trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą uzasadnione koszty strony
poniesione z ty
tułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1579
z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie
7 dni od dnia jego dor
ęczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu.

Przewodniczący: ……………….


Sygn. akt: KIO 1328/18

U z a s a d n i e n i e


Zamawiający


Gmina Przecław

prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. Odnawialne źródła energii
w
Gminach Przecław i Radomyśl Wielki
.
W dniu 6 lipca 2018 r. wykonawca FlexiPower Group Sp. z o.o. Sp.k. wniósł
odwołanie wobec wyboru oferty wykonawcy Hymon Energy Sp. z o.o. w zakresie części 2
i
zaniechania odrzucenia tej oferty jako niezgodnej z ustawą oraz z treścią SIWZ, zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp oraz art.
91 i art. 89 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że oferta Hymon Energy Sp. z o. o. została oceniona jako
najkor
zystniejsza w ramach procedury odwróconej, w związku z czym Zamawiający


w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp


wezwał wykonawcę do złożenia w wyznaczonym terminie
ak
tualnych na dzień złożenia oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności,
o
których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy, a więc również dokumentów potwierdzających, że
zaoferowane dostawy spełniają wymagania określone przez Zamawiającego, w tym
certyfik
atu potwierdzającego zgodność modułu PV z normą PN-EN 61215 lub PN-EN 61646
lub z normami równoważnymi, wydanego przez jednostkę oceniającą zgodność zgodnie
z art. 30b ust. 1 ustawy Pzp (pkt C lit. a wezwania w zw. z pkt. 8.7.3 lit. c SIWZ). Hymon
Energy S
p. z o. o. w odpowiedzi na wezwanie przedłożył certyfikat nr Z2 16 08 84752 007,
który nie obejmował jednak zaoferowanego w formularzu ofertowym modelu MSMD290AS-
30 tj. modelu MSMDxxxAS-30 o mocy 290 W,
w związku z czym Zamawiający uznał, że
wykonawca nie
przedłożył wymaganego certyfikatu i wezwał ponownie Hymon Energy Sp.
z
o.o. do uzupełnienia tegoż dokumentu.
Odwołujący podniósł, że za pomocą jawnej i ogólnodostępnej przeglądarki
zapewnionej przez jednostkę certyfikującą ustalił, że przedłożony przez Hymon Energy Sp.
z
o.o. certyfikat dotyczący zaoferowanego modułu MSMD290AS-30 jest nieważny.
Posiadaczem złożonego certyfikatu o nr. Z2 17 04 84752 011 jest München Energieprodukte
GmbH, a jednostką certyfikującą TÜV SÜD. Przeglądarka umieszczona jest pod adresem:
www.tuev-sued.de/product-testing/certificates. Po wprowadzeniu nr certyfikatu wyszukiwarka
nie zwraca danych. Na stronie widnieje jednocześnie informacja w języku angielskim: Only
valid certificates will be displayed
. Voluntary certificates of conformity will be displayed
without information on their validity and for a maximum of five years after their date of issue,


as they only refer to the submitted test specimen at the time of certificate issue, co oznacza,
że brak wyświetlenia w przeglądarce certyfikatu o wskazanym numerze stanowi o fakcie, że
jest on nieważny. W przypadku bowiem voluntary certificates of conformity są one widoczne

w przeglądarce przez maksymalnie 5 lat po ich wydaniu bez informacji o ich ważności. Co
więcej, certyfikat złożony przez Hymon Energy Sp. z o.o. w dniu 29 maja 2018 r. o nr Z2 16
08 84752 007, który nie obejmował zaoferowanego modułu MSMD290AS-30 widnieje
w wyszukiwarce.
Okoliczności te mogły zostać zweryfikowane przez Zamawiającego.
Dodatkowo Odwołujący wystosował do Zamawiającego pismo, w którym poinformował
o
swoim spostrzeżeniu oraz wskazał, w jaki prosty sposób Zamawiający może zweryfikować
jego prawdziwość. Zamawiający nie podjął jednak czynności zmierzających do reasumpcji
swojej decyzji.
Odwołujący stwierdził, że otrzymał z jednostki certyfikującej informację
potwierdzającą, że certyfikat nr Z2 17 04 84752 011 jest nieważny, a został zastąpiony przez
wydany 29 czerwca 2018 r. certyfikat nr Z2 18 06 84758 013, na
dowód czego załączył do
odwołania kopię korespondencji z jednostką certyfikującą, a także zrzuty ekranu
przedstawiające wyniki wyszukiwania złożonych certyfikatów. Wskazał, że mimo powyższych
okoliczności Zamawiający w dniu 27 czerwca 2018 r. dokonał czynności wyboru oferty
Hymon Energy jako najkorzystniejszej.
Odwołujący podniósł, że zamawiający ma obowiązek sanacji dokonanych czynności
w sytuacji, gdy poweźmie on informację o jej nieprawidłowości, czego w niniejszym
postępowaniu Zamawiający nie zrobił, mimo powzięcia informacji o podstawie do podjęcia
takiej decyzji.
Zdaniem Odwołującego oferta Hymon Energy Sp. z o.o. winna zostać odrzucona na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, nie zostało bowiem wykazane, że zaoferowany
moduł spełnia wymagania postawione w SIWZ przez Zamawiającego. Odwołujący podkreślił,
że ww. wykonawca był już wzywany przez Zamawiającego do uzupełnienia złożonych
dokumentów i wyjaśnień w zakresie certyfikatów, a zgodnie z utrwalonym orzecznictwem
Krajowej Izby Odwoławczej wykonawca ma możliwość jednokrotnego uzupełnienia
określonego dokumentu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Treść oferty Hymon Energy Sp.
z
o.o. nie jest zatem zgodna z treścią SIWZ. Certyfikat nieważny jest w istocie certyfikatem
nieistniejącym, nie można przypisać mu waloru poświadczania pewnego stanu, a więc nie
może on spełniać swojej roli. Należy zatem uznać, że jest to sytuacja, w której certyfikat nie
został złożony w ogóle. Odwołujący powołał się na orzecznictwo Izby, z którego wynika, że
konsekwencją nieuzupełnienia dokumentu przedmiotowego jest konieczność odrzucenia
oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp jako nieodpowiadającej treści SIWZ.

Odwołujący podniósł, że za niezgodne z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp należy uznać takie
zachowanie Zamawi
ającego, które pozwala na udzielenie zamówienia przez wybór
najkorzystniejszej oferty wykonawcy, którego oferta podlega odrzuceniu. W świetle
powyższego nie budzi


zdaniem Odwołującego


wątpliwości także zarzut naruszenia art. 7
ust. 3 ustawy Pzp, statuu
jącego zasadę legalizmu. Zgodnie z nią zamówienia udziela się
wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami prawa zamówień publicznych. Tym
samym nie można uznać, że wybór najkorzystniejszej oferty, która podlegała odrzuceniu
czyni zadość wskazanej wyżej zasadzie.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: unieważnienia czynności wyboru
najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenia czynności badania oferty Hymon Energy Sp. z o.o.
i dokonania czynności odrzucenia tej oferty.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpił wykonawca
Hymon Energy Sp. z o.o.
, wnosząc o oddalenie odwołania.
Na podstawie dokument
acji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod
uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje:

Na wstępie Izba ustaliła, że Odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Zgodnie z punktem 8.7.3 lit. c SIWZ
, na potwierdzenie spełniania przez oferowane
dostawy wymagań określonych przez Zamawiającego, wykonawcy zobowiązani byli złożyć
certyfikat potwierdzający zgodność modułu PV z normą PN-EN 61215 lub PN-EN 61646 lub
normami równoważnymi, wydany przez jednostkę oceniającą zgodność zgodnie z art. 30b
ust. 1 ustawy Pzp.
W odpowiedzi na wezwanie skierowane w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp
Przystępujący złożył certyfikat nr Z2 16 08 84752 007, w odniesieniu do którego
Zamawiający ustalił, że nie obejmuje on zaoferowanego modelu MSMD290AS-30.
W
związku z powyższym Zamawiający wezwał Przystępującego, na podstawie art. 26 ust. 3
ustawy Pzp, do uzupełnienia tego dokumentu. Przystępujący w dniu 21 czerwca 2018 r.
przedłożył certyfikat Z2 17 04 84752 011 wydany przez certyfikującą TÜV SÜD na rzecz

spółki München Energieprodukte GmbH (producenta oferowanego modułu). W treści
certyfikatu podano jako datę jego ważności 5 lutego 2022 r.
W związku z przekazaniem Zamawiającemu przez Odwołującego informacji
kwestionujących ważność certyfikatu, Zamawiający, pismem z 29 czerwca 2018 r., skierował
do przystępującego wniosek o odniesienie się do przedstawionych zarzutów. Przystępujący
złożył w tym zakresie następujące wyjaśnienia: Przedstawiony certyfikat o numerze TÜV
S
ÜD nr Z2 17 04 84752 011 z dn. 25.04.2017r. został poddany procesowi aktualizacji
z
powodu zmiany warunków testowych dla normy EN61730. W związku z tym niemożliwe
było wyszukanie go w wyszukiwarce https:/lwww.tuev-sued.de/product-testing(certificates).
Certyfikat został uaktualniony, oraz został nadany nowy numer tj. Z2 18 06 84752 013.

Przystępujący załączył do wyjaśnień: oświadczenie producenta modułów fotowoltaicznych
(München Energieprodukte GmbH), aktualny certyfikat nr Z2 18 06 84752 013 wydany 29
czerwca 2018 r., z datą ważności do 22 listopada 2022 r. oraz wydruk wyników
wyszukiwania w bazie jednostki certyf
ikującej TÜV SÜD.
Ponadto w
dniu 11 lipca 2018 r. Przystępujący przekazał Zamawiającemu informację,
że zwrócił się do München Energieprodukte GmbH o szczegółowe wyjaśnienie w jednostce
certyfikującej TÜV SÜD, aby móc przedstawić Zamawiającemu potwierdzenie na istnienie
oraz obowiązywanie certyfikatu. Przystępujący przedstawił oświadczenie TÜV SÜD
Certiflcation and Testing
(Chiny) Co., Ltd. Oddział w Szanghaju, o treści: Pierwotne
świadectwo o numerze Z2.17.04.84752.011 wydane dnia 2017-04-25 było ważne w okresie
do jego aktualizacji dokonanej w formie wydania nowego świadectwa o numerze
Z2.18.06.84752.013 w dniu 2018-06-29
.
Pismami z 6 lipca 2018 r.
Zamawiający zwrócił się do TÜV SÜD Polska Sp. z o.o.
oraz
TÜV SÜD AG z prośbą o potwierdzenie, czy na dzień 7 maja 2018 r. oraz na dzień 21
czerwca 2018 r. certyfikat o nr Z2 17 04 84752 011 istniał i był ważny w zakresie produktu
MSMD290AS-30.
Spółka TÜV SÜD Polska Sp. z o.o. przekazała Zamawiającemu
następujące oświadczenie: W nawiązaniu do zapytania dotyczącego certyfikatu nr Z2 17 04
84752 011, München Energieprodukte GmbH Gmunder Str. 53, 81379 München GERMANY
potwierdzamy, że Z2 17 04 84752 011 istniał i był ważny w zakresie produktu MSMD290AS-
30 do dnia 29.06.2018. Od dnia 29.06.2018 r. w zakresie produktu MSMD290AS-
30 został
zastąpiony Certyfikatem został uaktualniony oraz został nadany nowy numer tj. Z-2 18 06
84752 013 z dnia 29.06.2018 r. w zakresie produktu MSMD290AS-
30, Certyfikat został
poddany procesowi aktualizacji z powodu zmiany warunków testowych dla normy EN61730
.
W aktach sprawy brak jest odpowiedzi
TÜV SÜD AG, według oświadczenia Zamawiającego
do dnia rozprawy odpowiedź taka nie została mu udzielona.

W dniu 27 czerwca 2018 r. Zamawiający dokonał wyboru oferty Przystępującego jako
najkorzystniejszej.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy Pzp, Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest
niezgodna z ustawą (pkt 1) oraz jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 (pkt 2).
Odnosząc się do zarzutu naruszenia pierwszego z przywołanych wyżej przepisów
zauważyć należy, że zarzut ten został sformułowany wyłącznie poprzez wskazanie, że
Odwołujący zarzuca Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp przez wybór
oferty Hymon Energy Sp. z o.o., podczas gdy oferta ta podlega odrzuceniu jako niezgodna
z
ustawą. W treści odwołania nie można odnaleźć żadnego wywodu w tym zakresie i nie
sposób powziąć jakiejkolwiek wiedzy, w jakich okolicznościach faktycznych i prawnych
Odwołujący upatruje zarzucanego naruszenia. Jedyną wzmianką na ten temat jest
przywołane wyżej wskazanie zawarte w petitum odwołania. Z tego powodu zarzut należy
uznać za sformułowany wadliwie i tym samym oczywiście bezzasadny.
Odnosz
ąc się do kwestii zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w pierwszej kolejności podkreślić należy, że ciężar
wykazania faktów, z których wywodzona jest niezgodność oferty z SIWZ, spoczywał na
Odwołującym, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu wynikającym z art. 190 ust. 1 ustawy
Pzp oraz art. 6 Kc.
Przystępujący w dniu 21 czerwca 2018 r. przedłożył Zamawiającemu
certyfikat, który


według informacji zawartych w treści tego dokumentu


pozostawał ważny
do 2022 r.,
jeżeli zatem Odwołujący twierdzi, że przedłożony certyfikat utracił ważność,
spoczywa na nim ciężar udowodnienia tej okoliczności. Z uwagi na kontradyktoryjny
charakter postępowania odwoławczego Izba nie dokonuje z urzędu badania ważności
certyfikatu
we własnym zakresie, ale rozstrzyga, czy okoliczności, z których strona tego
postępowania wywodzi skutki prawne, zostały przez tę stronę wykazane. W ocenie Izby
dowody przedstawione przez Odwołującego nie pozwalają stwierdzić, że złożony przez
Przystępującego certyfikat Z2 17 04 84752 011 był nieważny, a tym samym, że zarzut
niezgodności oferty z treścią SIWZ jest zasadny.
Oceniając przedmiotowy zarzut należało mieć na uwadze, że zgodnie z art. 26 ust. 1
ustawy Pzp, Zamawiający przed udzieleniem zamówienia wzywa wykonawcę, którego oferta
została najwyżej oceniona, do złożenia, w wyznaczonym terminie, m.in. dokumentów
przedmiotowych, aktualnych na dzień ich złożenia. Zgodnie ze stanowiskiem
prezentowanym w orzecznictwie analogiczną regułę stosuje się w przypadku dokumentów
składanych na wezwanie z art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.

Po pierwsze Odwołujący nie przedstawił żadnego dokumentu stwierdzającego
nieważność certyfikatu w dacie jego złożenia. Nie wykazał też utraty ważności certyfikatu
w
dacie poprzedzającej wydanie certyfikatu zaktualizowanego. Odwołujący próbował
wykazać, że oferowany przez Przystępującego moduł PV nie posiadał ważnego certyfikatu
wymaganego w punkcie 8.7.3 lit. c SIWZ
, składając zrzuty ekranu z wynikami wyszukiwania
w przeglądarce udostępnianej przez jednostkę certyfikującą. Odnosząc się do tego dowodu
zauważyć należy, że w złożonych wydrukach brak jest informacji o dacie wyszukiwania.
Jedynie z treści odwołania można wyprowadzić wniosek, że miało ono miejsce po
udostępnieniu certyfikatu Przystępującemu, co nastąpiło w dniu 27 czerwca 2018 r. Należy
więc zakładać, że Przystępujący wydrukował wyniki wyszukiwania według stanu
najwcześniej na dzień 27 czerwca 2018 r. lub na kolejne dni poprzedzające wniesienie
odwołania. Informacje z tej wyszukiwarki nie mogą zatem stanowić dowodu
potwierdzającego, że dacie złożenia certyfikatu, a także w dacie wyboru najkorzystniejszej
oferty czy też po dokonaniu tego wyboru produkt oferowany przez Przystępującego nie
posiadał wymaganego certyfikatu. Jak bowiem wynika z ustaleń poczynionych przez
Zamawiającego, certyfikat o numerze Z2 17 04 84752 011 był ważny do 29 czerwca 2018 r.
i
w tej dacie został zaktualizowany, co skutkowało nadaniem mu numeru Z2 18 06 84752
013. Wyniki wyszukiwania certyfikatu o numerze Z2 17 04 84752 011
według stanu na
nieznaną datę w żadnej mierze nie mogą podważać powyższych ustaleń. W tej sytuacji na
marginesie jedynie
zauważenia wymaga, że wynik wyszukiwania w elektronicznej bazie
danych może również być obarczony błędem chociażby z takiego powodu, jak popełnienie
omyłki pisarskiej we wprowadzanych do wyszukiwarki danych, co dodatkowo potwierdza, że
tego typu wydruki trudno uznać za samodzielną, wystarczającą podstawę stwierdzenia
nieważności certyfikatu.
Kolejnym dowodem mającym potwierdzać tezę o braku ważnego certyfikatu, była
treść korespondencji elektronicznej prowadzonej przez Odwołującego z pracownikiem
jednostki certyfikującej (J. A. H.). Odnosząc się do tego dowodu po pierwsze podkreślić
należy, że korespondencja załączona do odwołania prowadzona była po dacie złożenia
certyfikatu, a nawet po dacie wyboru oferty najkorzystniejszej. Jednocześnie znaczna część
tej korespondencji prowadzona była po ustalonej przez Zamawiającego dacie
zaktualizowania certyfikatu (29 czerwca 2018 r.)
. Informacje wynikające z korespondencji
załączonej do odwołania już tylko z tego powodu nie mogą więc być uznane za dowodzące
zasadności zarzutów. Odnosząc się do korespondencji z okresu wcześniejszego (4-5
czerwca 2018 r.),
którą Odwołujący złożył na rozprawie, należy mieć na uwadze, że nie
stanowi ona pisemnego oświadczenia przedstawiciela jednostki certyfikującej, a ponadto nie

wiadomo czy pochodzi od osoby uprawnionej do udzielania takich informacji w imieniu tej
jednostki. Zauważenia wymaga przy tym, że Odwołujący zwracał się do tej osoby z prośbą
o przedstawienie oficjalnej informacji w
formie pisemnej, nie okazał jednak takiej informacji
w
postępowaniu odwoławczym. Z powyższych powodów przedstawione tłumaczenie
korespondencji elektronicznej
mogłoby być uznane najwyżej za wskazujące na istnienie
wątpliwości co do ważności certyfikatu, w sytuacji gdyby strona przeciwna nie przedstawiła
dowodów na potwierdzenie jego ważności. Tymczasem w aktach sprawy znajdują się:
oświadczenie producenta modułów fotowoltaicznych, oświadczenie TÜV SÜD Certiflcation
and Testing
(Chiny) Co., Ltd. Oddział w Szanghaju oraz oświadczenie TÜV SÜD Polska Sp.
z o.o.
Wszystkie te oświadczenia zgodnie potwierdzają okoliczność, że certyfikat o numerze
Z2 17 04 84752 011
pozostawał ważny do dnia 29 czerwca 2018 r., kiedy to dokonano jego
aktualizacji
związanej ze zmianą normy i nadano mu nr Z2 18 06 84752 013. Odnosząc się
do zarzutów Odwołującego, że ww. oświadczenia nie pochodzą od jednostki certyfikującej
stwierdzić należy, że obie ww. spółki reprezentują grupę TÜV SÜD, do której należy
wystawca certyfikatu i udzieliły szczegółowych i precyzyjnych informacji na temat ważności
i zmian tego dokumentu. W
ocenie Izby oświadczenia takie należy uznać za bardziej
wiarygodne niż niezweryfikowaną treść korespondencji mailowej, a z pewnością treść tej
korespondencji nie może być uznana za obalającą okoliczności wynikające ze spójnych
oświadczeń tak spółek z grupy TÜV SÜD, jak i producenta modułu. Nie zasługuje również na
uwzględnienie argumentacja Odwołującego, że oświadczenie w imieniu TÜV SÜD Polska
Sp. z o.o.
zostało podpisane bez zachowania zasad reprezentacji spółki. Powyższe
twierdzenie nie zostało przez Odwołującego wykazane, a ponadto zauważyć należy, że sam
Odwołujący


na którym przecież spoczywał ciężar dowodu


złożył informacje pochodzące
od osoby, co do której w ogóle nie zostało wykazane jej uprawnienie i kompetencje do
udzielania tego rodzaju informacji w imieniu jednostki certyfikującej.
Odnosząc się do złożonych przez Odwołującego wydruków mających potwierdzać
datę zmiany normy, stwierdzić należy, że Odwołujący nie wykazał, aby zmiana normy
powodowała automatycznie utratę ważności certyfikatu w tej samej dacie, bez względu na
zakres tych zmian, bez potrzeby stwierdzenia wygaśnięcia takiego certyfikatu przez właściwą
jednostkę, jak również bez jakiegokolwiek okresu przewidzianego na aktualizację certyfikatu.
Teza prezentowana przez Odwołującego nie została wykazana.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Odwołujący nie wykazał
zasadności zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. W konsekwencji brak jest
również podstaw do przypisania Zamawiającemu naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
Odnosząc się natomiast do zarzucanego naruszenia art. 7 ust. 3 ustawy Pzp, stwierdzić
należy, że jest to zarzut niezasadny i wadliwy przez sam fakt, że wskazany przepis można

naruszyć poprzez udzielenie zamówienia (zawarcie umowy), co w rozpatrywanej sprawie nie
nastąpiło.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(t.j. Dz. U. z 2018, poz. 972).


Przewodniczący: ……………….




Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie