rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-03-18
rok: 2019

sygnatury akt.:

KIO 358/19

Komisja w składzie:
0: Przewodn

iczący: Katarzyna Prowadzisz

Członkowie:
Emilia Garbala

Lubomira Matczuk-
Mazuś

Protokolant:
Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2019 roku, w Warszawie,
odwołania
wniesionego do Prezesa K
rajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 lutego 2019 roku przez
wykonawcę MAXTO spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowo akcyjna
z siedzibą w Modlniczce

w p
ostępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Komendę Główną Policji w Warszawie

przy udziale:
A)
wykonawcy Immitis spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w Bydgoszczy zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn.
akt KIO 358/1
9 po stronie Zamawiającego,
B)
wykonawcy Computex spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka
komandytowa z siedzibą w Warszawie zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego o sygn. akt KIO 358/19 po stronie Odwołującego

orzeka
1. Oddala
odwołanie.

2.
Kosztami postępowania obciąża wykonawcę MAXTO spółka z ograniczona
odpowiedzialnością spółka komandytowo akcyjna z siedzibą w Modlniczce i:
2.1
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
MAXTO spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowo akcyjna
z siedzibą w Modlniczce tytułem wpisu od odwołania,

2.2
zasądza od wykonawcy MAXTO spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka
komandytowo akcyjn
a z siedzibą w Modlniczce na rzecz Zamawiającego
Komendy Głównej Policji kwotę 3 600 gr 00 (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione tytułem
wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1896 ze zmianami) na niniejszy wyrok - w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący: ……………………………………

Członkowie:
……………………………………

……………………………………



Sygn. akt: KIO 358/19

U Z A S A D N I E N I E
Zamawiający – Komenda Główna Policji w Warszawie - prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą
„Zawarcie umowy ramowej na modernizację indywidualnej infrastruktury teleinformatycznej
przeznaczonej dla funkcjonariuszy i pracowników cywilnych poprzez zakup komputerów"
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 18 lutego 2019 roku pod numerem 2019/S 034-076206..

W dniu 28 lutego 2019 roku
działając na podstawie art. 180 ust. 1 w zw. z art. 179
ust.1 ustawy
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986 ze zmianami;
dalej: „Pzp” lub „ustawa”) Odwołujący wniósł odwołanie od czynności dokonanej przez
Zamawiającego polegającej na ustaleniu treści postanowień Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ") w Postępowaniu w sposób sprzeczny z ustawą.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1)
art. 29 ust. 2 ustawy przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który utrudnia
uczciwą konkurencję;
2) art. 7 ust. 1 ustawy przez przygotowanie i prowadzenie P
ostępowania w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania
wykonawców.
Odwołujący wniósł o: (1) uwzględnienie odwołania i (2) nakazanie Zamawiającemu
dokonania zmiany treści SWIZ w sposób wskazany w uzasadnieniu odwołania.

Odwołujący podniósł, że posiada interes we wniesieniu odwołania oraz może ponieść
szkodę ponieważ Odwołujący jest wykonawcą zainteresowanym pozyskaniem
przedmiotowego zamówienia. Szkoda ta wynika z faktu, iż kwestionowane postanowienia
SIWZ, w tym niep
rawidłowy opis przedmiotu zamówienia, uniemożliwiają Odwołującemu
złożenie oferty w Postępowaniu oraz prowadzą do nierównego traktowania potencjalnych
wykonawców i naruszenia uczciwej konkurencji. Powyższe dowodzi naruszenia interesu
w uzyskaniu zamówienia, co czyni zadość wymaganiom określonym w art. 179 ust. 1 ustawy
do wniesienia odwołania. Odwołujący wskazał również orzeczenie Izby o sygn. akt KIO
1519/15 argumentując, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje się, że na
etapie wnoszenia od
wołań wobec treści SIWZ przesłanki określone w art. 179 ust. 1 ustawy
należy rozumieć szeroko.

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty:

Ustawa zakazuje takiego opisu przedmiotu zamówienia, który mógłby utrudniać uczciwą
konkuren
cję, a który jest zakazany w myśl art. 29 ust. 2 ustawy. Aby zasada dotycząca opisu
przedmiotu zamówienia wypływająca z art. 29 ust. 2 ustawy mogła zostać zrealizowana
Z
amawiający powinien podczas dokonywania tego opisu wskazać tylko te jego cechy, które
m
ają dla niego znaczenie kluczowe i istotnie są uzasadnione celem prowadzonego
postępowania. Swoboda Zamawiającego w precyzowaniu swoich wymagań ograniczona jest
bowiem w tym sensie, że jego wymagania muszą mieć uzasadnienie pozwalające
na zrównoważenie ograniczenia konkurencji. Prawo zamówień publicznych chroni bowiem
z jednej strony interesy Zamawiającego (interes publiczny), z drugiej zaś nakazuje
przestrzegać zasady równego traktowania potencjalnych wykonawców i uczciwej
konkurencji. Formułując SIWZ, Zamawiający musi mieć więc na uwadze dobra chronione
tą ustawą i zachować równowagę pomiędzy rozwiązaniami preferującymi poszczególne
interesy (tak
Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 11 sierpnia 2006 r., sygn. akt IX Ga
137/06).
Ustawodawca sankcjonu
je samo już zagrożenie naruszenia uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców przez opis przedmiotu zamówienia zastosowany przez
Z
amawiającego, a co za tym idzie osłabia ciężar dowodowy, który obciążałby wykonawcę
chcącego kwestionować z tego powodu czynności dokonane przez zamawiającego.
Ponieważ art. 29 ust. 2 ustawy posługuje się sformułowaniem „mógłby utrudniać uczciwą
konkurencję" oznacza to, że na Odwołującym ciąży jedynie obowiązek uprawdopodobnienia,
że opis przedmiotu zamówienia może utrudniać uczciwą konkurencję, zaś dowód
na okoliczność, że do takiego utrudnienia nie doszło ciąży na Zamawiającym (tak wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 17 sierpnia 2012 r., KIO 1630/12).
Zasadą stosowaną dotychczas w drodze analogii, a od wejścia w życie nowelizacji z dnia 22
czerwca 2016 r. postulowaną w sposób bezpośredni w ramach przepisów ustawy jest
zasada proporcjonalności, kładąca nacisk na adekwatność celu i środka użytego do jego
osiągnięcia. Zgodnie z tą zasadą, jeżeli cel regulacji można osiągnąć przy pomocy dwóch
środków, przy czym jeden z nich w większym stopniu pogarsza sytuację prawną podmiotu,
to należy wybrać ten drugi. Jak wskazała Krajowa Izba Odwoławcza m.in. w wyroku dnia
7 października 2013 r. (sygn. akt KIO 2184/13) z zasady proporcjonalności wypływa,
po pierwsze, przyjmowanie danej regulacji tylko wówczas, gdy jest niezbędna dla ochrony
interesu publicznego, z którym jest powiązana, po drugie, nakaz kształtowania danej
regulacji w sposób zapewniający osiągnięcie zamierzonych skutków, i po trzecie, wymóg
zachowania proporcji między efektami wprowadzonej regulacji a wynikającymi z niej
ciężarami czy niedogodnościami. Na konieczność przestrzegania zasady proporcjonalności
zwracał wielokrotnie uwagę Europejski Trybunał Sprawiedliwości (obecnie Trybunał
Sprawiedliwości Unii Europejskiej). Przykładowo w wyroku z 23.12.2009 r. w sprawie C-

376/08 Serrantoni Srl i Consorzio stabile edili Scrl v. Comune di Milano, Zb.Orz. 2009, s.
1-
12169, gdzie wskazano, że przy określaniu, jacy wykonawcy nie mogą wziąć udziału
w postępowaniu, niezbędne jest zachowanie zasady proporcjonalności, a więc ograniczania
konkurencji gwarantowanej w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską w stopniu
jak najmniejszym i jedynie niezbędnym dla osiągnięcia celów.
Odwołujący wskazał, że nie kwestionował, że określenie przedmiotu postępowania
o udzielenie zamówienia jest decyzją Zamawiającego, ponieważ jako gospodarz
postępowania ma pełne uprawnienie do ustanawiania wymogów realizacji zadania (usługi)
w taki spos
ób, który pozwoli mu na kompleksowe osiągnięcie celu, jaki zamierza osiągnąć
(tak wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 16 kwietnia 2013 r,, KIO 776/13). Jednakże
Zamawiający powinien opisać przedmiot zamówienia w zgodzie z przepisami ustawy.
Dlatego też Odwołujący w Postępowaniu nie dąży do opisania wymagań za Zamawiającego.
Celem Odwołującego jest opisanie tych wymagań przez Zamawiającego w taki sposób,
aby zapewnić ich zgodność z prawem, a w konsekwencji konkurencyjność Postępowania
i możliwość złożenia przez Odwołującego oferty niepodlegającej odrzuceniu i takiej, która
będzie mogła realnie konkurować z ofertami innych wykonawców. Przy obecnej treści SIWZ
osiągnięcie tych celów jest niemożliwe.

Złącza: PORT PS/2 COMBO (komputer PC typ 1 i typ 2)
Zama
wiający w załączniku nr 2 do SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia (dalej „OPZ") oraz
w załączniku do formularza ofertowego (dalej „załącznik FO") dla komputera zarówno typ 1,
jak i typ 2 wymaga
ł: Płyta główna: 1 x PS/2 combo. Takie rozwiązanie ogranicza
konk
urencję, ponieważ wyklucza możliwość zaoferowania urządzeń pochodzących od części
producentów, którzy stosują rozwiązanie oparte o dwa osobne porty PS/2: jeden dla myszy,
jeden dla klawiatury. Zatem przy dwóch osobnych portach Zamawiający zyskuje możliwość
podłączenia dwóch urządzeń naraz (myszy i klawiatury), a nie tylko jednego. W praktyce
rozwiązanie wyspecyfikowane przez Zamawiającego jest wręcz mniej wydajne i efektywne,
niż rozwiązanie oparte na dwóch osobnych portach.
Rozwiązanie proponowane przez Odwołującego w żaden sposób nie ogranicza możliwości
połączeniowych. W obydwu portach PS/2 są dokładnie te same sygnały, tylko są podane
na inne piny, co obrazuje poniższy schemat:
W tym miejscu w odwołaniu schemat
W proponowanym przez Odwołującego rozwiązaniu - bazującym na dwóch osobnych
portach Zamawiający otrzymuje dodatkową funkcjonalność w postaci 2 portów PS/2, które
może wykorzystać do podłączenia klawiatury i myszy. Zamawiający dysponując
urządzeniem z portem PS/2 combo, gdyby chciał podłączyć mysz i klawiaturę, to musiałby
zakupić/użyć przejściówki konwertującej port combo PS/2 na dwa osobne złącza PS/2 dla

myszy i klawiatury. Z
astosowanie dwóch osobnych portów PS/2 powoduje, że Zamawiający
zyskuje dodatkową funkcjonalność: podłączenie myszy i klawiatury jednocześnie. W takiej
sytuacji, wymaganie Zamawiającego jest nadmierne, rygorystyczne i gorsze od rozwiązania
proponowanego przez Odwołującego, a ponadto ogranicza uczciwą konkurencję. Powyższe
okoliczności stanowią o naruszeniu art. 29 ust 2 oraz art 7 ust. 1 ustawy .
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagania dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: „złącza: 1 x PS/2 combo"
i nadanie mu brzmienia: „złącza 1 x PS/2 combo lub 2 x PS/2".

Złącza: 4 X SATA3 (komputer PC typ 1 i typ 2)
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera zarówno typ 1, jak i typ 2 wymaga:
Płyta główna: 4 x SATA3. Takie rozwiązanie ogranicza konkurencję, ponieważ wyklucza
możliwość zaoferowania urządzeń pochodzących od części producentów wyposażonych
w lepsze i bardziej funkcjonalne rozwiązania. Czołowi producenci sprzętu komputerowego
na świecie dobierają parametry produkowanych przez siebie rozwiązań w sposób
zoptymalizowany. Zamawiający wymaga 4 porty SATA3. Takie same efekty, a nawet
zdecydowanie lepsze można osiągnąć przez zastosowanie rozwiązania posiadającego
(1) 3 porty SATA3, (2)
1 port SATA2, który jest przeznaczony dla napędu optycznego
(w przypadku wymagań Zamawiającego dla napędu DVD) oraz dodatkowo (3) złącze M.2.
Porty SATA II i SATA III
zasadniczo mechanicznie wyglądają identycznie i są zgodne -
różnica dotyczy przepustowości. Natomiast złącze M.2 to zupełnie nowy sposób podpinania
zasobów. Przedstawił różnice wydajnościowe: SATA II - 3 Gbit/s, SATA m - 6 Gbit/s, M.2 -
od 8 Gbit/s do 32 Gbits/s.
R
óżnica wydajnościowa pomiędzy SATA III i M.2 może być bardzo duża. Złącze M,2 jest
nowocześniejszym i bardziej wydajnym rozwiązaniem. Istotnym faktem jest to, iż złącze M.2
nie jest stricte interfejsem.
Jest to bowiem złącze kart rozszerzeń, które montowane jest na
płytach głównych. Podłączane do niego są zarówno dyski twarde SSD, jak i karty NFC,
Bluetooth, GPS oraz Wi-
Fi, WWAN. Tak więc złącze M.2 daje dodatkowe możliwości i jest to
szansa na unowocześnienie infrastruktury w przyszłości. Zamawiający wymaga, aby
komputer stacjonarny
typ 1 i typ 2 był wyposażony w napęd optyczny (nagrywarka SATA
DVD-/+R/RW) oraz po 2 dyski twarde (SSD i talerzowy).
Zatem wyposażenie
wyspecyfikowane przez Zamawiającego powoduje, że tak wyposażony komputer będzie miał
zajęte 3 spośród 4 złączy SATA 3. Warto w tym kontekście rozważyć podłączenie do złączy
w konfiguracji o jaką wnosi Odwołujący: (1) 3 porty SATA3 - jeden z tych portów
przeznaczony będzie na dysk twardy talerzowy (wymagany przez Zamawiającego),(2) 1 port
SATA2, który jest przeznaczony dla napędu optycznego (w przypadku wymagań
Zamawiającego dla napędu DVD), (3) złącze M.2 - do niego podłączony będzie dysk SSD

(wymagany przez Zamawiającego). Konfiguracja o jaką wnosił Odwołujący powoduje,
że Zamawiający zyska także dodatkowo dwa wolne porty/złącza, a nie jedno. Napęd
optyczny z powodzeniem może być podłączony do złącza SATA2. Producenci komputerów
stacjonarnych w większości przypadków słusznie uznają, że nie ma sensu dla napędu DVD
przeznaczać złącza SATA 3, ponieważ taki napęd nigdy nie wykorzysta takiej
przepustowości. Można to wykazać za pomocą prostych obliczeń. Do obliczeń przyjął
Odwołujący szczytowe osiągnięcie techniki optycznej, czyli napęd Blu-Ray (o większym
przepływie danych niż napęd DVD). Prędkość najszybszego napędu Blu-Ray to 234000 kB/s
czyli 1872000 kbit/s. 1872000 kbit/s po przeliczeniu na gigabity to 1.872 Gbit/s czyli nieco
połowa wydajności SATA II. Rozwiązanie zaspokoi wymóg Zamawiającego w tym zakresie,
czyli będzie posiadało dwa wolne porty SATA 3. Powyższe okoliczności stanowią
o naruszeniu art. 29 ust 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagań dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: ..Płyta główna: 4 x SATA3"
i nadanie mu brzmienia: „Płyta główna: 4 x SATA3 lub 3 x SATA3 oraz 1 x SATA2 (dla
napędu optycznego) oraz złącze M.2".

Zasilacz: MOC 400W i 600W (komputer PC typ 1 i typ 2)
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera typ 1 postawił wymaganie: zasilacz
– moc 400 W, zaś dla komputera typ 2 postawił wymaganie: zasilacz - moc 600 W. Takie
rozwiązanie ogranicza konkurencję ponieważ wyklucza możliwość zaoferowania urządzeń
pochodzących od wiodących producentów, a przy tym lepiej zaprojektowanych,
co powoduje,
że cechują się one mniejszym poborem mocy i obciążeniem zasilacza.
Zamawiający opisując moc zasilacza uniemożliwił złożenie oferty wiodącym producentom
sprzętu komputerowego takim jak Dell/ HP Inc., Lenovo czy Fujitsu, którzy dają pewność
do jakości zasilaczy oraz zapewniają maksimum ich funkcjonalności, trwałości oraz
wydajności. Zamawiający określając wymogi dotyczące mocy zasilaczy jest wyraźnie
niekonsekwentny, ponieważ z jednej strony określa by zasilacze pozwalały na stabilną pracę
przy maksymalnym obciążeniu komputerów i ich rozbudowie o wszystkie możliwe karty
rozszerzeń, gdzie wszyscy wyżej wymienieni producenci zapewniają, że ich rozwiązania
na to pozwolą oferując zasilacze o mocy maksymalnie 360W. Z drugiej strony Zamawiający
sztywno określa wymóg dot. mocy na poziomie 400W i 600W, a tym samym wyklucza
możliwość
zaoferowania
rozwiązań
sprzętu
czołowych
producentów
sprzętu
komputerowego.
Dzięki profesjonalnemu projektowaniu i doborze zasilaczy u czołowych producentów sprzętu
komputerowego, ich rozwiązania są energooszczędne, mają niższy pobór mocy,
a niezbędna rezerwa mocy na ewentualne rozszerzenia jest zapewniona. Oznacza dla

Zamawiającego same korzyści np.: mniejsze rachunki za energię elektryczną, mniej
wydzielanego ciepła, a więc i de facto dłuższy cykl eksploatacji (krzem będący podstawą
budowy układów scalonych od nadmiaru ekspozycji termicznej traci swoje właściwości),
mniej wydzielanego ciepła to niższy hałas emitowany przez części mechaniczne komputera.
Powyższe okoliczności stanowią o naruszeniu art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagań dla:
1)
komputera typ 1 w zakres
ie: „zasilacz - moc 400 W" i nadanie mu brzmienia:
„zasilacz: moc 360W",
2)
komputera typ 2 w zakresie: „zasilacz - moc 600 W" i nadanie mu brzmienia:
„zasilacz: moc 360W".

obudowa komputera typu: TOWER ATX (komputer PC typ X i typ 2)
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera typ 1 postawił wymaganie:
„Obudowa komputerowa: Typu: tower ATX". Takie rozwiązanie ogranicza konkurencję,
ponieważ wyklucza możliwość zaoferowania urządzeń pochodzących od wiodących
producentów (Dell, HP Inc., Lenovo czy Fujitsu), a przy tym lepiej zaprojektowanych.
Standard ATX został opatentowany przez firmę Intel w 1995 r. i jest rozwiązaniem
przestarzałym. Dynamika zmian w świecie informatyki powoduje, że to rozwiązanie po 24
latach nie przystaje do rzeczywistości i aktualnych standardów. Powodem tak długiego
trwania tego standardu jest kompatybilność i wymienność elementów, która (teoretycznie)
zapewnia długowieczność komputera, dzięki temu że wymieniając komponenty możemy go
unowocześniać. Wydaje się więc, że właśnie taki cel mógł przyświecać Zamawiającemu przy
określaniu takiego wymagania - co zresztą znalazło odzwierciedlenie w stanowisku
Zamawiającego wyrażonemu przy okazji innego postępowania na zakup sprzętu
komputerowego. Praktyka jednak jest taka, że podzespoły nowszych generacji często
odmawiają współpracy ze starszymi częściami. Czasem jest to planowe działanie -
wynikające z postępu technicznego - jak na przykład nowsze generacje procesorów z innymi
podstawkami, bądź szybsze pamięci RAM. Często jest to jednak trudna do rozpoznania
niekompatybilność wynikająca z braku możliwości przetestowania komponentów
na zasadzie „testujemy każdy z każdym". Z powodu mnogości podzespołów na rynku jest
to niemożliwe. Pozorna więc korzyść może stać się w najgorszym wypadku źródłem strat
finansowych. Żądanie obudowy w standardzie ATX jest dyskryminacją producentów
oferujących obudowy w nowszych standardach (jak na przykład BTX) lub posiadających
własne bardziej dopracowane rozwiązania. Jeżeli Zamawiający planuje jak najdłuższą
eksplo
atację przez „reanimowanie" jednych zestawów, częściami z wycofywanych
zestawów, to możliwości przy zestawach, o których dopuszczenie wnosi Odwołujący są

zbliżone do „składaków ATX". Po pierwsze, jest to możliwe w ramach zestawów kupionych w
ramach niniejs
zego Postępowania - są one takie same, producent gwarantuje że są
zbudowane z takich samych, wymiennych elementów. Nie występują przypadki, że części z
jednej „serii" mogą być niekompatybilne z innymi. Wolumen kupowanych zestawów jest na
tyle duży, że zapewni wieloletnią możliwość eksploatacji z założeniem stopniowego
wycofywania i przeznaczania „na części" niektórych egzemplarzy. Mitem natomiast jest
możliwość swobodnej wymiany części pomiędzy poszczególnymi generacjami urządzeń
ATX. Pomimo, że wszystkie one spełniają standard, to jednak będą ze sobą
niekompatybilne. Przykładem mogą być procesory, płyty główne, pamięci oraz zasilacze. Po
4 -
5 latach w przypadku gniazda procesorowego jest już zupełnie nowe gniazdo, do którego
fizycznie nie da się włożyć starego procesora, a co dopiero zastanawiać się nad
kompatybilnością. Podobnie jest z pamięcią. Obecnie używana jest pamięć typu DDR
(Double Data Ratę), ale ona oczywiście też ma swoje generacje, różniące się (znacząco)
parametrami, ale i cechami fizycznymi.
Tak wygląda rozwój generacji pamięci na przestrzeni
lat: DDR: 2000, DDR2:2003, DDR3:2007, DDR4:2014, DDR5: 2019 (prognozowane
wprowadzenie).Uproszczona historia zmian w specyfikacji zasilaczy ATX: ATX12V 1.0 - luty
2000,
ATX12V 1.1 sierpień 2000 - małe zmiany, ATX12V 1.2 Styczeń 2002 - usunięcie
szyny -5V, ATX12V 1.3 -
kwiecień 2003 - zmiana parametrów prądowych i wprowadzenie
konektora SATA, ATX12V 2.0 (2003-2004) -
przeniesienie większości mocy na szynę 12V.
Zmiana głównego wtyku na 24 pinowy, ATX12V v2.01 czerwiec 2004 - małe zmiany,
ATX12V v2.1 marzec 2005 -
małe zmiany, ATX12V v2.2 marzec zmiany - poprawki w
specyfikacji napięcia, ATX12V v2.3 - marzec 2007 - dopasowanie do norm Energy Star 4.0,
ATX12V v2.31 luty 2008 -
zmiany mające na celu głównie dostosowanie do norm
klimatycznych i kompatybilności elektromagnetycznej, ATX12V v2.32, ATX12V v2.4 -
obecna wersja z kwietnia 2014.
Niezależnie od powyższego Zamawiający dysponuje tak
dużym historycznie parkiem maszynowym, że w ramach konkretnych generacji może
„reanimować"' zestawy częściami wyjętymi ze „złomowanych" zestawów. Ale w praktyce
możliwe to będzie na dokładnie tej samej zasadzie jak z zestawami zaoferowanymi w
niniejszym Postępowaniu - w ramach konkretnej „generacji". Powyższe okoliczności
stanow
ią o naruszeniu art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagań dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: „Obudowa komputerowa:
Typu: tower ATX" i nadanie m
u brzmienia: „Obudowa komputerowa: Typu: tower".

Obudowa Komputera: 2 SZT.
wewnętrznych kieszeni 3,5" (komputer PC typ 1 i typ 2):
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera typ 1 i typ 2 postawił wymaganie:
„Obudowa komputerowa: 1 szt. zewnętrznych kieszeni 5,25", 2 szt. wewnętrznych kieszeni

3,5".
Takie rozwiązanie ogranicza konkurencję, ponieważ wyklucza możliwość zaoferowania
urządzeń pochodzących od wiodących producentów (Dell, HP Inc., Lenovo czy Fujitsu),
a przy tym lepiej zaprojektowanych.
W obecnym czasie bardzo mocno zauważalny jest trend
zanikania dysków w formacie 3,5" oraz kieszeni zewnętrznych 5,25". Wszak dyski
półprzewodnikowe SSD (przeznaczone do zastosowań poza serwerami i stacjami
graficznymi) produkowane są jedynie w formacie 2,5" oraz M.2 a napędy optyczne w wersji
slim. Zauważając ten trend, wiodący producenci umożliwiają instalację w swoim sprzęcie
najnowszych rozwiązań i takie rozwiązania promują. Takie same efekty, a nawet
zdecy
dowanie lepsze można osiągnąć przez zastosowanie rozwiązania posiadającego: (1)
wewnętrzna kieszeń 3,5" -1 szt., (2) wewnętrzna kieszeń 2,5" - 2 szt., (3) złącze M.2 -1 szt.,
(4)
zewnętrzna kieszeń 5,25" typu „slim" (bez możliwości instalacji dysku twardego,
ale z przeznaczona na napęd optyczny typu slim) -1 szt. W przypadku rozwiązania,
o którego dopuszczenie wnosił Odwołujący: w wewnętrznej kieszeni 2,5" byłby umieszczony
dysk talerzowy, w złączu M.2 dysk SSD, zaś napęd optyczny w kieszeni zewnętrznej 5,25"
typu slim. W takim wypadku Zamawiający nadal miałby wolną kieszeń 3,5" oraz jedną wolną
2,5" a więc otrzymałby więcej niż oczekiwał. W aktualnie postawionych wymaganiach dwie
wewnętrzne kieszenie 3,5" i zewnętrzna kieszeń 5.25" byłyby spożytkowane na dyski - SSD
i talerzowy oraz napęd optyczny, zatem Zamawiający nie miałby żadnego wolnego miejsca
na np. zamontowanie dodatkowego dysku.
R
ozwiązanie proponowane przez Odwołującego daje możliwość spełniania potrzeb
Zamawiającego, a dodatkowo daje korzyści: większa liczba wewnętrznych kieszeni co daje
d
odatkowe możliwości, wolna jedna wewnętrzna kieszeń 3,5", możliwość unowocześnienia
infrastruktury w przyszłości. Dlatego w ocenie Odwołującego wymagania Zamawiającego
stanowią o naruszeniu art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagań dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: „Obudowa komputerowa:
1 szt. zewnętrznych kieszeni 5,25", 2 szt. wewnętrznych kieszeni 3,5" i nadanie mu
brzmienia: ..Obudowa kompute
rowa: 1 szt. zewnętrznych kieszeni 5,25" lub zewnętrznych
kieszeni 5.25" typu slim, 2 szt. wewnętrznych kieszeni 3.5" lub 1 szt. wewnętrznych kieszeni
3,5" oraz 2 szt. wewnętrznych kieszeni 2.5".
Obudowa komputera: Filtr przeciwkurczowy pod zasilaczem (komputer PC typ 1 i typ 2):
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera typ 1 i typ 2 postawił wymaganie:
„Obudowa komputerowa: filtr przeciw kurzowy pod zasilaczem". Takie rozwiązanie ogranicza
konkurencja ponieważ wyklucza możliwość zaoferowania urządzeń pochodzących
od wiodących producentów (Dell, HP Inc., Lenovo czy Fujitsu), a przy tym lepiej
zaprojektowanych.
Przy projektowaniu urządzeń techniki komputerowej należy pamiętać
o zapewnieniu odpowiedniego chłodzenia. Najczęściej stosowane jest chłodzenie

za pomocą strumienia powietrza, które przechodząc przez obudowę chłodzi elementy, samo
nabierając temperatury. Ogrzane powietrze powinno być usuwane z obudowy, w miarę
możliwości jak najdalej od miejsca, w którym do obudowy zassane jest powietrze chłodne.
Najpopularniejszym schematem jest taki układ, w którym chłodne powietrze zasysane jest od
frontu komputera. Ma to swoje uzasadnienie, ponieważ użytkownik zawsze musi pozostawić
wolny dostęp do frontu komputera, choćby z powodu konieczności korzystania z przycisku
włączającego urządzenie, portów USB czy napędu optycznego. Powietrze zasysane
od frontu kierowane jest najczęściej z dolnej części panelu przedniego w kierunku
tyłu obudowy. W ten sposób strumień powietrza ma możliwość przepłynięcia przez całą
obudowę, a strefy poboru chłodnego powietrza i emisji powietrza ogrzanego są od siebie
maksymalnie
odseparowane.
Bardzo ważną cechą komputerów projektowanych
od początku do końca przez jednego dostawcę jest fakt, że projektant uwzględnia położenie
gn
iazda procesora i umieszcza je na płycie głównej w takim położeniu, w jakim będzie
owiewane najefektywniej przez strumień powietrza. W przypadku konstrukcji składanych
z komponentów różnych producentów, jest to niemożliwe, gdyż nie ma konkretnych norm
dot
yczących rozmieszczenia elementów na płycie głównej. Wśród wymagań
Zamawiającego, znalazł się wymóg aby zasilacz znajdował się na dole obudowy,
a filtr przeciwkurzowy był zlokalizowany pod zasilaczem. Przeczy to w jaskrawy sposób
dobrym praktykom w dziedz
inie projektowania komputerów. W rozwiązaniu opisanym przez
Zamawiającego nie wystąpi zjawisko efektywnego chłodzenia strumieniem powietrza płyty
głównej, ponieważ powietrze będzie przepływało jedynie w tylnej części obudowy. Przednia
część, gdzie znajduje się na przykład generujący znaczne ilości ciepła dysk twardy -
pozostanie niechłodzona. Ponadto mechanizm pobierania powietrza spod obudowy
obarczony jest znaczącą wadą, wynikającą z praw fizyki. Dno obudowy komputerowej
oddalone jest od podłoża, na którym stoi zestaw jedynie na taką wysokość, jaką dają nam
podstawki obudowy. Podstawki te mają najczęściej wysokość około 5 mm. Wystąpi więc
zjawisko polegające na tym, że przepływ powietrza będzie nikły, ponieważ otwór
wentylacyjny przez który wentylator zasysa powietrze nie będzie należycie drożny. Ostatnią
wadą montażu filtra na spodzie obudowy jest fakt, że nie możemy skontrolować stanu jego
drożności bez demontażu jednostki centralnej. Aby skontrolować (lub wymienić/oczyścić) tak
zamontowany filtr, należy uzyskać dostęp do spodniej części obudowy, co wiąże się z
koniecznością wyjęcia jednostki centralnej, wypięcia przynajmniej części okablowania i
odwrócenia obudowy „do góry nogami". Dodać należy, że niedrożność (brudny, zapchany,
zakurzony) filtr to większe prawdopodobieństwo uszkodzenia sprzętu z przegrzania, które
wynika z braku przepływu powietrza (przez zapchany filtr nie przechodzi wymagana ilość
świeżego powietrza). Filtr zlokalizowany na panelu przednim umożliwia błyskawiczną
kontrolę wzrokową jego stanu, nawet bez przerywania pracy komputera. Odwołujący podał,

że rozwiązanie, o które wnosi jest zdecydowanie lepsze, efektywniejsze, i wygodniejsze.
Wnosimy więc o wykreślenie wymagania umiejscowienia filtra „pod zasilaczem,
a wymagania Zamawiającego naruszają art. 29 ust 2 oraz art 7 ust 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
przez zmianę wymagań dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: „Obudowa komputerowa: filtr
przeciw kurzowy pod zasilaczem" przez
jego wykreślenie.

Obudowa komputera: obudowa wewnątrz musi być pomalowana na taki sam kolor jak na
zewnątrz obudowy ( komputer PC typ 1 i typ 2):
Zamawiający w OPZ oraz załączniku FO dla komputera typ 1 i typ 2 postawił wymaganie:
„Obudowa komputerowa: obudowa wewnątrz musi być pomalowana na taki sam kolor jak na
zewnątrz obudowy". Takie rozwiązanie ogranicza konkurencję, ponieważ wyklucza
możliwość zaoferowania urządzeń pochodzących od wiodących producentów (Dell, FIP Inc.,
Lenovo czy Fujitsu), a przy tym lepiej zaprojektowanych.
Odwołujący wniósł o wykreślenie powyższego wymogu, jako nie uzasadnionego, a być może
szkodliwego w aspekcie eksploatacji urządzeń techniki komputerowej. Standardem wśród
renomowanych producentów jest stosowanie na wewnętrznych elementów zabezpieczenia
antykorozyjnego w postaci ocynkowania materiału, a nie lakierowanie go. Ma to
uzasadnienie na przykład podczas serwisowania sprzętu, gdy do nielakierowanej
wewnętrznej części obudowy możemy przypiąć opaskę antystatyczną dla serwisanta.
W tym miejscu w odwołaniu zdjęcie
Odwołujący wskazał, ze przedmiotowy wymóg nie ma żadnego wpływu na jakiekolwiek
walory użytkowe, jakościowe czy estetyczne, a jedynym jego wymiernym efektem jest
ograniczenie konkurencji co narusza art. 29 ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany w OPZ i załączniku FO
poprzez zmianę wymagań dla komputera typ 1 i typ 2 w zakresie: „Obudowa komputerowa:
obudowa wewnątrz musi być pomalowana na taki sam kolor jak na zewnątrz obudowy"
przez jego wykreślenie.

W podsumowaniu argumentacji
Odwołujący podał, że powyżej wymienione wymagania
wskazują na tzw. „składaki". W odróżnieniu od przysłowiowych „składaków" jakie
wyspecyfikował
Zamawiający, komputery wyprodukowane
przez
renomowanych
producentów zbudowane są z dopasowanych do siebie, projektowanych z naciskiem na jak
największą kompatybilność, elementów. Dzięki temu producent jest w stanie czuwać
na przykład nad energooszczędnością całych zestawów, stąd w zestawach nie będących
„składakami" nie stosuje się zasilaczy o takiej mocy jaką wymaga Zamawiający. Po prostu
jest to zbędne. Komputery są energooszczędne, mają niższy pobór mocy, a niezbędna

rezerwa na ewentualne rozszerzenia jest zapewniona. Dla klientów (Zamawiających)
oznacza to same korzyści, bowiem mniejszy pobór prądu to: mniejsze rachunki za energię
elektryczną, mniej wydzielanego ciepła, a więc i de facto dłuższy cykl eksploatacji (krzem
będący podstawą budowy układów scalonych od nadmiaru ekspozycji termicznej traci swoje
właściwości), mniej wydzielanego ciepła to niższy hałas emitowany przez części
mechaniczne komputera. Zamawiający nie zawarł żadnych wymagań na temat komfortu
pracy i ergonomii pracy na stanowiskach, które miałyby być wyposażone w komputery
będące przedmiotem postępowania. Komputer schodzący z linii produkcyjnej w fabryce
spełniającej normy ISO jest powtarzalny, zgodny z projektem, spełniający normy:
jakościowe, wpływu na środowisko, gospodarki odpadami, ergonomii na stanowisku pracy.
Odwołujący podał, że uwzględnienie wskazanych powyżej żądań Odwołującego
da Zamawiającemu szansę na pozyskanie urządzeń energooszczędnych i spełniających
powyższe normy, oprócz innych korzyści opisanych przy okazji poszczególnych zarzutów.
Ponieważ Zamawiający nie wyspecyfikował żadnych kryteriów jakościowej oceny zestawu
komputerowego w oparciu o jakiekolwiek normy jakości, zachodzi obawa, że w przetargu
zostanie dostarczony sprzęt nie spełniający tych norm, a zarazem spełniający nieprawidłowo
opisane przez Zamawiającego wymagania. Jedynym kryterium jakościowym jest to,
dotyczące zasilacza - aby spełniał wymogi normy 80 plus. W odróżnieniu
od wyspecyfikowanego przez Zamawiającego „składaka", sprzęt firmowy jest bardzo
dokładnie i rzetelnie projektowany, testowany i badany pod kątem zgodności z normami.
Komputery te trafiają do masowej produkcji, więc projektowane są w sposób zapewniający
jak najmniejszą awaryjność a jednocześnie maksymalną efektywność. W przypadku
„składaka" standardowo wygląda to zdecydowanie prościej. Proces powstawania takiego
urządzenia zazwyczaj ogranicza się do zmontowania zestawu z dostępnych na rynku
elementów. Zestaw jako zbiór elementów nie musi być poddawany takim testom i weryfikacji,
jak sprzęt renomowanego światowego producenta, a więc jest duże prawdopodobieństwo,
że nie będzie po prostu prezentował takiej jakości wykonania. Przykładem niech będzie
system chłodzenia. W rozwiązaniach projektowanych w laboratoriach wiodących
producentów nawet sposób rozmieszczenia okablowania wewnątrz obudowy, tak aby
nie zakłócały przepływu powietrza jest przedmiotem badań. W przypadku komputerów
składanych z gotowych części, sposób ułożenia przewodów będzie albo dziełem przypadku,
albo też jest planowany bez szczególnej analizy, w momencie montażu zestawu.
Zamawiający eliminuje i dyskryminuje najbardziej doświadczone podmioty, produkujące
najwyższej klasy urządzenia. W powyższym stanie rzeczy wniesienie niniejszego odwołania
było konieczne w ocenie Odwołującego oraz w pełni uzasadnione.

Po przeprowadzeniu rozpra
wy z udziałem Stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego Computex spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka
komandytowa z siedzibą w Warszawie na podstawie zebranego materiału w sprawie
oraz oświadczeń i stanowisk stron i uczestnika postępowania odwoławczego Krajowa
Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:

I.
Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi
art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986
ze zmianami
; dalej: „Pzp” lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie
zostało złożone do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 28 lutego 2019 roku oraz została
przekazana w ustawowym terminie kopia odwołania Zamawiającemu, co Strony potwierdziły
na posie
dzeniu z ich udziałem.

II.
Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust .1 ustawy– Środki
ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi
konkursu, a także innemu podmiotowi jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego
zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
zamawiającego przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu w uzyskaniu
danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.

III.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 192 ust.
2 ustawy Prawo zamówień publicznych
Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ
lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Izba
dokonawszy oce
ny podniesionych w odwołaniu zarzutów, biorąc pod uwagę stanowiska
Stron i uczestnika postępowania przedstawione na rozprawie odwołanie oddaliła.

IV.
Na podstawie art. 191 ust. 2 ustawy
wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan
rzeczy ustalony w toku p
ostępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy – Strony
i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody
do stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swych

twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. Przepis ten nakłada
na Strony postępowania obowiązek, który zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania
dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że postępowanie przed Izbą stanowi postępowanie
kontradyktoryjne, czyli sporne, a z istoty tego postępowania wynika, że spór toczą Strony
postępowania i to one mają obowiązek wykazywania dowodów, z których wywodzą
określone skutki prawne.

Mając na uwadze, że stosunki z zakresu prawa zamówień publicznych mają charakter
cywilnoprawny, powołując w tym miejscu na regulację art. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964
roku
– Kodeks cywilny, zgodnie z którym kodeks reguluje stosunki cywilnoprawne między
osobami fizycznymi i osobami prawnymi, przechodząc do art. 6 Kodeksu cywilnego, który
stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi
skutki prawne
należy wskazać, że właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy.
Przepis art. 6 Kodeksu cywilnego wyraża dwie ogólne reguły, a mianowicie wymaganie
udowodnienia powoływanego przez stronę faktu, powodującego powstanie określonych
skutków prawnych oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z
faktu tego wywodzi skutki prawne; e
i incubit probatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży
dowód kto twierdzi a nie na tym kto zaprzecza).

Izba wskazuje, że postępowanie odwoławcze jest odrębnym od postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego postępowaniem, które ma na celu rozstrzygnięcie
powstałego pomiędzy Stronami sporu. W trakcie postępowania odwoławczego
to Odwołujący kwestionuje podjęte przez Zamawiającego decyzje w zakresie oceny ofert
i wykonawców w postępowaniu, nie zgadza się z podjętymi czynnościami lub zaniechaniem
określonych działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym
ciąży ciężar dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe. Izba wskazuje
w tym miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt
X Ga 32/09, w którym to orzeczeniu Sąd wskazał między innymi Ciężar udowodnienia
takiego twierdzenia spoczywa na tym uczestniku postępowania, który przytacza twierdzenie
o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (…)

V.
Skład orzekający Izby rozpoznając sprawę uwzględnił akta sprawy odwoławczej,
w skład których zgodnie z par. 8 ust. 1 rozporządzenia z Prezesa Rady Ministrów z dnia 22
marca 2018 roku
w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1092) wchodzą odwołanie wraz z załącznikami oraz kopia dokumentacji postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, a także inne pisma składane w sprawie oraz pisma
przekazywane przez Izbę w związku z wniesionym odwołaniem.

Izba uwzględniła także stanowiska i oświadczenia Stron i uczestnika postępowania
odwoławczego złożone ustnie do protokołu.

Izba dopuściła dowody zawnioskowane i złożone na rozprawie przez Odwołującego:


dowód nr 1 – wydruki ze stron internetowych dwóch kalkulatorów obliczania mocy
komputerów, dwa różne kalkulatory (3 karty),


dowód nr 2 – zestawienie kart katalogowych producentów Fujitsu, Dell, Lenovo, HP
i ACER (51 kart),


dowód nr 3a i 3b – wyciągi ze Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonych przez
Zamawiającego w roku 2017 i 2019 (7 kart),


dowód nr 4 – Analiza w zakresie oszczędności zużycia prądu w przypadku
zastosowania zasilacza 360W zamiast 400W, opracowanie własne (1 strona) oraz
wydruk ze strony internetowej wskazujący średnią cenę prądu (2 karty),


dowód nr 5a i 5b – wydruk korespondencji mailowej od firmy Dell oraz Fujitsu (7 kart),


dowód nr 6 – oferta z dystrybucji firmy HP oraz wydruk ze strony internetowej
parametrów zestawu z oferty (3 karty)
Odwołujący w trakcie rozprawy złożył również dokument (1 karta) – opracowanie własne
– zestawienie parametrów komputerów z postępowań prowadzonych przez
Zamawiającego, tj. przedmiotowego postępowania (zestaw nr 1) oraz z postępowania
z 2017 i 2019 roku.

Izba dopuściła dowody zawnioskowane i złożone na rozprawie przez Zamawiającego:


dowód nr 7 – wydruk ze strony internetowej sklepu Komputronik z modelami i cenami
zasilaczy do obudowy o mocy 400W.

VI.
Izba ustaliła, że Zamawiający dokonał zmiany postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia, w tym dokonał zmiany w dniu 4 marca 2019 roku oraz w dniu 11 marca 2019
roku.
W wyniku zmian z dnia
4 marca 2019 roku, w odpowiedzi na pytanie 8 Zamawiający
dla komputera PC typ 2 w załączniku do Formularza ofertowego oraz załączniku nr 2
do SWIZ w Tabeli Parametry minimalne w wierszu Zasilacza wprowadził zmiany i zastąpił
treść: „moc 600W” treścią: „moc 400W”.
Tym samym, na dzień orzekania w przedmiotowej sprawie wymagania Zamawiającego
w odniesieniu do mocy Zasilacza,
zarówno w odniesieniu do Komputera PC typ 1 – 15000
szt. jak i Komputera PC typ 2
– 2586 szt. określone w dokumentacji postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego tj.: w Załączniku nr 1 do SWIZ - Formularzu ofertowym
do przetargu 26/BŁiI/19/MR/PM oraz w Załączniku nr 2 do SWIZ – Opis przedmiotu
zamówienia, w wierszu „Zasilacz” zostały określone przez Zamawiającego następująco:
Komputera PC typ 1
– „moc 400W”; Komputera PC typ 2 – „moc 400W”.

Odwołujący w trakcie posiedzenia z udziałem stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego złożył oświadczenie, w wyniku którego wycofał zarzuty odwołania naruszenia
art. 29 ust. 2 oraz art.
7 ust. 1 ustawy w odniesieniu do wszystkich parametrów
kwestionowanych w odwołaniu z wyłączeniem zarzutu dotyczącego mocy zasilacza
do Komputera PC typ 1 i Komputera PC typ 2.

Stosownie do przepisu art. 191 ust. 2 ustawy, wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan
rzeczy ustalony w toku postępowania. Izba poddała pod rozpoznanie zarzuty odwołania
nie
wycofane przez Odwołującego, podkreślenia wymaga również, że dokonana przez
Zamawiającego zmiana postanowień SIWZ w odniesieniu do mocy zasilacza dla Komputera
PC typ 2 nie miała wpływu na ocenę zarzutu odwołania. Zaznaczyć należy w tym miejscu, że
ustawa nie zakazuje Zamawiającemu, w przypadku wniesienia odwołania, dokonywania
dalszych czynności w prowadzonym postępowaniu o udzielenie zamówienia, również w
zakresie objętym zarzutami i wnioskami. Istotnym również jest, że czynności jakich dokonuje,
już po wniesieniu odwołania, w postępowaniu o udzielenie zamówienia Zamawiający nie
muszą być zgodne z żądaniami stawianymi w odwołaniu. Zamawiający nie może jedynie
zawrzeć umowy w sprawie zamówienia publicznego do czasu wydania przez Izbę
rozstrzygnięcia, o czym mówi art. 183 ust. 1 ustawy. Mając na uwadze art. 191 ust. 2 ustawy,
dokonane przez Zamawiającego czynności po wniesieniu odwołania, a przed zamknięciem
r
ozprawy, składają się na stan rzeczy stanowiący podstawę faktyczną wyroku. Izba nie
mogła, z uwagi na treść ww. przepisu pominąć zmian dokonanych w treści SWIZ przez

Zamawiającego.
D
okonana
przez
Zamawiającego
zmiana
w
odniesieniu
do Komputerów PC typ 2 spowodowała zmiany stanu faktycznego sprawy w dacie
orzekania,
jednakże zmiana ta nie prowadziła do bezprzedmiotowości, nieaktualności
lub braku wpływu na wynik tego postępowania.

W trakcie rozprawy Odwołujący zmodyfikował żądania odwołania przez nadanie mu
brzmienia: w zakresie komputer PC typ 1
– „zasilacz moc 360W, posiadający zapas mocy w
stosunku do oferowanej konfigu
racji na poziomie minimum 100W”; w zakresie komputer PC
typ 2
– „zasilacz moc 360W, posiadający zapas mocy w stosunku do oferowanej konfiguracji
na poziomie minimum 100W”

VII.
W zakresie zarzutów odwołania:

W zakresie zarzutów naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy przez opisanie przedmiotu
zamówienia w sposób, który utrudnia uczciwą konkurencję oraz art. 7 ust. 1 ustawy przez
przygotowanie
i prowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców w zakresie mocy zasilacza dla
Komputera Pc typ 1 i Komputera PC typ 2
– Izba uznała zarzuty za niezasadne.

Izba na wstępie rozważań wskakuje, że określone przez ustawodawcę w ustawie
zasady, w tym zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców,
proporcjonalności to „szkielet” każdego z postępowań o udzielnie zamówienia publicznego
jak również całego systemu zamówień publicznych. Izba podkreśla również, że kwestia
konkurencji winna być kategorią, którą należy rozpatrywać z uwzględnieniem danego rynku,
którego dotyczy konkretne zamówienie jak również uzasadnionych potrzeb Zamawiającego,
czasu w jakim Zamawiający udziela zamówienia. Niewątpliwe, co również należy podkreślić,
Zamawiający mają prawo opisując przedmiot zamówienia do określenia wymagań
technicznych i jakościowych uwzględniających niezbędne Zamawiającemu standardy, przy
uwzględnieniu realnych potrzeb Zamawiającego. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy w wyrok z
dnia 27 maja 2009 roku sygn. akt: II Ca 158/09 wskazał - Z przepisu art. 7 ust. 1 pzp wynika,
że zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w
sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie
wykonawców. Zatem należy uznać, że fundamentalnymi zasadami postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego są zasady uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców. Stosowanie tych zasad prowadzi do realizacji celu określonego w

pzp jakim jest wybranie najkorzystniejszej oferty spełniającej potrzeby zamawiającego.
Przepis art. 29 ust. 2 pzp z kolei wprowadza zakaz dokonywania opisu przedmiotu
zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Jednakże zakaz ten nie
oznacza konieczności nabycia przez zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych
nie odpowiadających jego potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności czy
wymaganych parametrów technicznych, jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między
wykonawcami mogącymi spełnić postawione wymogi w odniesieniu do przedmiotu
zamówienia bez ograniczenia dostępu do zamówienia (tak Małgorzata Stachowiak w M.
Stachowiak, J. Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo zamówień publicznych. Komentarz,
LEX 2007
, wyd. II.).(…) Obowiązkiem Zamawiającego jest, w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy,
opisanie przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą
dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie wymagania
i okoliczn
ości mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty, zgodnie z ust. 2 przedmiotu
zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.

Podkreślić jednakże należy, że postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
nie stanowi pos
tępowania, w którym Zamawiający ma kupić cokolwiek, co wykonawcy
zechcą mu sprzedać. W postępowaniu o udzielnie zamówienia publicznego, Zamawiający
jak każdy gospodarz dbający o swoje potrzeby uprawniony jest do kupna określonych
rzeczy, a w ramach tych ok
reślonych rzeczy nieuprawniona jest taka specyfikacja
techniczna, która eliminowałaby w sposób niezasadny określone przedmioty, a przez to ich
producentów czy dystrybutorów – to stanowi istotę konkurencyjności w ramach danego
zamówienia. Podkreślić należy, że konkurencja nie polega na tym, że Zamawiający
ma dopuścić możliwość złożenia oferty na cokolwiek, lecz ma prawo określić swoje potrzeby.
Opis przedmiotu zamówiona powinien umożliwiać wykonawcom jednakowy dostęp
do zamówienia i nie może powodować nieuzasadnionych przeszkód w otwarciu zamówień
publicznych na konkurencję, co nie oznacza, że zasada konkurencji ma prowadzić
do sytuacji, w której o zamówienie muszą móc ubiegać się wszyscy wykonawcy, którzy
oferują rzeczy zbliżone, podobne do tych wymaganych przez Zamawiającego. Warto w tym
miejscu również wskazać na orzeczenie Sądu Okręgowego w Gdańsku, który w wyroku
z dnia 23 stycznia 2009 roku sygn. akt XII Ga 431/09 uzasadniał: Podkreślić trzeba, że
zakaz przewidziany przepisem art. 29 ust. 2 ustawy .
.. nie oznacza konieczności nabycia
przez zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających jego
potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów
technicznych, a jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi
spełnić postawione wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania
dostępu do zamówienia. Stąd bardzo istotną czynnością zamawiającego jest dokonanie
opisu przedmiotu zamówienia przez wskazanie tych jego cech, które mają dla

zamawiającego kluczowe znaczenie.
Zamawiający, działając w granicach określonych przepisami prawa ma prawo sprecyzować
przedmiot zamówienia o określonych minimalnych standardach jakościowych i technicznych.
Ponadto nie jest podstawą do uznania, że przedmiot zamówienia został określony w sposób
sprzeczny z zasadami ustawowymi to, że wypełnienie wymagań technicznych jest trudne
do spełnienia dla danego wykonawcy (por. wyrok Zespołu Arbitrów z dnia 07.02.2005 roku,
sygn. akt UZP/ZO/0-
175/05). (…) Sąd Okręgowy podziela stanowisko wyrażone przez
Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu wyroku z dnia 09.X.2008r., sygn. akt KIO//UZP
1024/08, zgodnie z którym " (...) Bezspornie Zamawiający ma prawo opisać swoje potrzeby,
żądając produktu o cechach odpowiadających jego potrzebom, a w tym o najwyższych
dostępnych standardach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów.
Konkludując powyższe Izba wskazuje na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12
czerwca 2015 roku sygn. akt KIO 1107/15, KIO 1114/15, w k
tórym Izba wskazała,
że właściwie każdy opis przedmiotu zamówienia niesie za sobą ograniczenie konkurencji
pośrednio lub bezpośrednio preferując jednych wykonawców i dyskryminując innych.
To jednak nie oznacza, że naruszono zasadę z art. 7 ust. 1 ustawy pzp. Również
w
orzeczeniu Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 czerwca 2018 roku sygn. akt KIO 1046/18
– wydanym w sprawie tego samego Zamawiającego prowadzącego postępowanie na zakup
komputerów – Izba wskazała, że (…) Izbie nie pozostało nic innego, jak kolejny raz
wyrażenie stanowiska, że Zamawiającemu przysługuje uprawnienie do określenia
przedmiotu zamówienia w taki sposób, który w pełni zabezpiecza jego potrzeby.
Za
mawiający, który posiada wiedzę o przeznaczeniu zamawianego sprzętu komputerowego,
jest uprawniony do adekwatnego
określenia jego parametrów. Co więcej zakwestionowane
w odwołaniu parametry mają charakter standardowy i nie są specyficzne dla określonego
producenta lub produktu, a zatem nie
sposób twierdzić, że prowadzą do ograniczenia
uczciwej
konkurencji pomiędzy wykonawcami. Zamawiający nigdy nie jest zobowiązany
d
o takiego formułowania wymagań, aby umożliwić wszystkim wykonawcom funkcjonującym
na rynku złożenie oferty, a tym bardziej złożenie oferty, która będzie optymalna z punktu
widzenia
założeń biznesowych danego wykonawcy. Zamawiający nie ma też obowiązku
prawnego podążać za aktualnymi trendami na rynku wyznaczanymi przez wiodących
produ
centów w odniesieniu do pecetów biurowych. Okoliczność, że Odwołujący nie posiada
w swojej ofercie sp
rzętu, który pozwoliłby mu na złożenie oferty z korzystną ceną,
nie o
znacza, że Zamawiający naruszył zasady uczciwej konkurencji.

Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba wskazuje, że: po pierwsze, Odwołujący skupił
swoją argumentację zawartą w odwołaniu na wykazywaniu, że dokonany opis przedmiotu
zamówienia w zakresie mocy zasilaczy dla Komputera PC typ 1 i typ 2 uniemożliwia złożenie

oferty w postępowaniu wiodącym producentom sprzętu komputerowego. Jednocześnie
Odwołujący sam jest niekonsekwentny w swojej argumentacji, ponieważ wniósł o zmianę
postanowień SWIZ w taki sposób, aby Zamawiający określił moc zasilacza jako 360W,
a jednocześnie wskazuje, że rozwiązania jakich wymaga w poszczególnych typach
komputerów Zamawiający pozwolą zabezpieczyć zasilacze czołowych producentów o mocy
maksymalnie 360W. Z przedstawionego przez Odwołującego dowodu nr 2 wynika,
że w komputerowych o zbliżonych parametrach jak te wymagane przez Zamawiającego
czołowi producenci określali moc zasilaczy na poziomie od 65 W do 280W, a w jednym
przypadku 300W. P
odkreślenia wymaga, że komputery prezentowane w tym dowodzie są
jedynie zbliżone i nie zostały szczegółowo zweryfikowanie przez Odwołującego co do
poszczególnych komponentów, dlatego też w ocenie Izby ten dowód można traktować
jedynie jako potwierdzający, że takie komputery istnieją i mają określone przez
ich producenta zasilacze o określonych mocach. Jednocześnie dowód ten wskazuje,
że zasilacze o mocy 360W o jakich wprowadzenie wnosił Odwołujący również
nie są powszechnie stosowane w komputerach produkowanych seryjnie przez
poszczególnych wskazanych przez Odwołującego czołowych producentów sprzętu
komputerowego, co prowadzi do wniosku, że zastosowanie zasilaczy o mocy 360W – jak
wnosił Odwołujący – również stanowiłoby zastosowanie rozwiązania, które może
nie jest powszechne ale zapewne dostępne, tak jak rozwiązanie, którego oczekuje
Zamawiający tj. moc zasilaczy 400W. W ocenie Izby dowód ten (dowód nr 2) potwierdza
również, ale wręcz odmiennie od twierdzeń Odwołującego natomiast zgodnie
z argumentacją Zamawiającego, że możliwe jest chociażby przybliżone określenie poziomu
niezbędnej mocy zasilacza jaka jest konieczna do użytkowania sprzętu o konfiguracji
przewidzianej przez Zamawiającego. Niewątpliwie należy przyznać Odwołującemu rację, że
Zamawiający nie jest w stanie określić w sposób jednoznaczny minimalnej niezbędnej mocy
dla Komputera PC typ 1 i typ 2 o o
kreślonej konfiguracji w opisie przedmiotu zamówienia i
tym samym „mocy zapasowej”, co uzależnione jest w każdym przypadku od określonych
parametrów przez poszczególnych producentów komponentów komputera. Zarówno
Odwołujący jak i Zamawiający na ten moment nie są w stanie określić w sposób
jednoznaczny jaki
będzie niezbędny do pracy komputera o konfiguracji określonej przez
Zamawiającego pobór mocy z zasilacza, bowiem jak wskazywali, uzależnione jest to od
poszczególnych elementów jakie tworzą w całości komputer i niezbędnej do ich pracy mocy.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że różnice w
poborze mocy przy konfiguracji komputera PC typ 1 i typ 2 określonej przez Zamawiającego
będą jakieś znaczące. W zasadzie, Odwołujący powołując się na te różnice w poborze mocy
nie przedstawił żadnego dowodu wskazującego, że pobór mocy dla komputera PC typ 1 i typ
2 o elementach wymaganych przez
Zamawiającego, ale pochodzących od różnych

producentów, będzie wymagał mocy zasilacza o różnych wartościach, oraz że wartości
te będą znaczące. Nie przedstawił żadnego dowodu, że w jednym przypadku wymagana
m
oc będzie np.: na poziomie 150W, a w innym przypadku na poziomie 350W,
co powodowałoby konieczność zmiany postanowienia SIWZ zgodnie z wnioskami
Odwołującego. Zamawiający, co oświadczył w trakcie rozprawy był w stanie określić
po przeprowadzonych analiza
ch mając na uwadze własne potrzeby zabezpieczenia
komputerów w moc zapasową, że pobór mocy komputera opisanego w opisie przedmiotu
zamówienia będzie oscylował na poziome 160W, to również wykonawca mógł i powinien był
dokonać takich obliczeń. Podkreślenia wymaga, że Odwołujący nie kwestionował ww.
stanowiska Zamawiającego twierdząc jedynie, że może dokonać tego producent. Izba
zaznacza w tym miejscu, że Zamawiający dopuścił możliwość złożenia oferty na komputery
PC typ 1 i typ 2, które nie są seryjnie produkowane. Odwołujący nie wykazał natomiast,
że istnieją i są możliwe do zaoferowania takie komputery, w konfiguracji sprzętowej opisanej
przez Zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia, których pobór mocy byłby bardzo
wysoki (a może i zbliżony do 400W), co powodowałoby w zasadzie iluzoryczność mocy
zapasowej. Sama
modyfikacja wniosków odwołania, którą zawnioskował Odwołujący
w trakcie rozprawy dowodzi tego, że dla komputerów zbudowanych z komponentów
opisanych przez
Zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia maksymalna niezbędna
do działania komputera moc według Odwołującego to 260W. Wynika to z tego,
że modyfikacja wniosku dotyczyła zapewnienia mocy zapasowej (zapasu mocy zasilacza)
na poziomie minimum 100 W. To też w ocenie Izby oznacza, że w samym komputerze jaki
chciałby zaoferować Odwołujący niezbędna moc dla działania komputera może być mniejsza
niż 260W (skoro Odwołujący określił w żądaniu „zapas mocy w stosunku do oferowanej
konfiguracji na poziomie minimum 100W
”). Żądanie Odwołującego w sposób znaczący
zmieniłoby elementy przedmiotu zamówienia, które jak podkreślał Zamawiający są dla niego
istotne, bowiem zapas mocy zasilania komputera jaki gwarantuje sobie przedstawionym
opisem przedmiotu zamówienia Zamawiający oscyluje na poziomie 240W, skoro, jak
podnosił Zamawiający pobór mocy komputera opisanego w opisie przedmiotu zamówienia
będzie oscylował na poziome 160W. Izba zaznacza również, że dowód nr 2 przedstawiony
przez Od
wołującego, wskazuje komputery o zbliżonych parametrach do tych wymaganych
przez Zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia, również potwierdza, że przy
nieidentycznyc
h konfiguracjach zasilacze o mocy zbliżonej do wskazanej przez
Zamawiającego jako niezbędnej do pracy komputera (w niektórych przypadkach znacząco
mniejszej 65W,
90W, ale też 180W, 210W czy w przypadkach wyższych 250W, 280W) będą
wystarczające dla działania komputerów. Przy czym zaznaczenia wymaga, że komputery
wskazane
w tym dowodzie nr 2 są inne przedmiotowo od wymagań Zamawiającego.
W zasadzie z tego dowodu (d
owód nr 2) wynika, że pobór mocy jest na przewidywanym

pozio
mie u poszczególny producentów w poszczególnych wskazanych konfiguracjach
sprzętowych.
Izba zaznacza również, że żądanie Odwołującego odnoszące się do zmiany mocy zasilacza
nie dotyczyło wartości minimalnej mocy zasilacza, lecz Odwołujący podał ją jako 360W, przy
czym składane przez Odwołującego w postępowaniu dowody odnoszą się do mocy zasilacza
o mniejszych, innych wartościach, co więcej nie potwierdzają w żaden sposób, że wartość
360W mocy zasil
acza jest powszechna i dostępna. W ocenie Izby potwierdza powyższe,
że celem Odwołującego było doprowadzenie do sytuacji, w której to Odwołujący będzie mógł
zaoferować komputer z zasilaczem 360W, tym samym było nakierowane na indywidualną,
biznesową potrzebę Odwołującego. Ponieważ słusznie dostrzegł Zamawiający, co również
Izba wskazuje, Odwołujący nie został pozbawiony możliwości udziału w postępowaniu,
w którym moc zasilacza komputerów PC typ 1 i typ 2 wymagana przez Zamawiającego
to 400W.
Odwołujący nie odniósł się do ewentualnej zmiany zasilacza w przewidywanym
do zaoferowania komputerze dla każdego z typów na 400W z 360W – a jak sam Odwołujący
zauważył różnica dotyczy jedynie 40W mocy zasilacza. Co więcej, Odwołujący nie podniósł,
że nie jest to możliwe technicznie, to w ocenie Izby pozwala uznać, że technicznie taka
czynność jest możliwa. Potwierdza to również argumentacja Odwołującego odnosząca się
do takich działań producentów, które mają na celu optymalizację potrzeb przez dopasowanie
mocy zasila
cza do komponentów komputera, tym samym określając moc zasilaczy
na poziomie niezbędnym do pracy komputera o określonych elementach. Zaznaczenia
wymaga również, że łączna ilość zamawianych komputerów PC typu 1 i typu 2 przekracza
ponad 17500 sztuk, co nie
wątpliwie stanowi duże zamówienie dla każdego podmiotu,
a co za tym idzie zapewne możliwe są zmiany konfiguracji sprzętowych poszczególnych
elementów, czego nie kwestionował Odwołujący. Dodatkowo ceny zasilaczy o mocy 400W
jakie zostały przedstawione w dowodzie nr 7 przez Zamawiającego nie były kwestionowane
przez Odwołującego, nie była również kwestionowana dostępność takich zasilaczy.
W ocenie Izby Odwołujący nie wykazał również w żaden sposób, że określenie mocy
zasilacza na poziomie 400W dla Komputera PC typ 1 i typ 2 jest wynikiem dopuszczenia
w postępowaniu możliwości zaoferowania tzw. „składaków”, czyli komputerów
nie pochodzących z seryjnej produkcji, co więcej Odwołujący też nie kwestionował
możliwości zaoferowania takich komputerów w tym postępowaniu. Jednocześnie dowód nr 2
na stronie 45 i 46 potwierdza, w
brew twierdzeniom Odwołującego, istnienie w seryjnej
produkcji komputerów o mocy zasilacza 400W.
Istnieje również możliwość zaoferowania przez Odwołującego komputerów innego
producenta niż Dell, skoro komputer jaki chce zaoferować Odwołujący nie spełnia wymagań
Zamawiającego co do mocy zasilacza. Sam Odwołujący przedstawił dowód nr 6, wskazując,
że komputer HP spełnia wymagania Zamawiającego zawarte w opisie przedmiotu

zamówienia. Również, co Izba podkreśla z całą mocą, sam Odwołujący podał,
że wymagania Zamawiającego może spełnić każdy komputer, który będzie składany,
a nie seryjnie produkowany
– czego Odwołujący nie kwestionował. Tym samym, w zasadzie
każdy kto tylko będzie miał wolę jest w stanie złożyć ofertę w przedmiotowym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego i nie będzie zmuszony do oferowania komputerów
za cenę ponad sześciu czy ponad jedenastu tysięcy złotych na co wskazywał Odwołujący
powołując dowód nr 5a i 5b. Oczywiście to zawsze autonomiczną wolą wykonawcy
składającego ofertę w postępowaniu jest dobór oferowanych sprzętów. Decyzja wykonawcy
co do udziału w postępowaniu dotyczy również przedmiotu, który chce oferować,
ale nie oznacza to w żadnej mierze, aby Zamawiający był obowiązany do dostosowywania
swoich potrzeb do możliwości czy też chęci poszczególnych czy danego wykonawcy. Izba
zaznacza, że konkurencja w postępowaniu nie polega na dopuszczeniu przedmiotowo
wszystkiego co istnieje na danym rynku, czy też wszystkiego co też chcą zaoferować
wykonawcy lecz na możliwości konkurowania wykonawców w zakresie przedmiotu
zamówienia opisanego przez Zamawiającego zgodnie z jego uzasadnionymi potrzebami.
W rozpoznawanej sprawie, przy tak szerokich i w zasadzie niczym nieograniczonych
możliwościach
konfigurowania
komponentów
komputera
konkurencja
pomiędzy
wykonawcami nie została w żaden sposób zachwiana. To że dany wykonawca nie może
zaoferować akurat tego konkretnego produktu, który chciałby zaoferować nie oznacza,
że Zamawiający naruszył zasadę konkurencji w postępowaniu. Izba podkreśla w tym
miejscu, że Zamawiający w sposób jasny i precyzyjny wskazał przyczyny jakie legły
u podstaw opisania przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem zasilacza o mocy 400W.
Zamawiający wyjaśnił, że komputery będą sukcesywnie, w zależności od potrzeb,
rozbudowywane w miejscach ich docelowego użytkowania. Jednocześnie w przedstawianej
argumentacji w trakcie rozprawy Odwołujący referował do rozbudowywania komputerów
przez Zamawiającego już na etapie ich użytkowania co miało uzasadniać potrzebę
dookreślenia zapasu mocy na zasilaczu, dlatego też w ocenie Izby jednoznaczne było
dla Odwołującego, że komputery będą rozbudowywane w przyszłości. Argumentacja jaką
pierwotnie podnosił na rozprawie Odwołujący, a referująca do potrzeb dobrania mocy
zasilacza do komponentów komputera opisanego przez Zamawiającego nie była spójna
z późniejszą argumentacją jak również nie korelowała ze zmianą żądania przedstawioną
przez Odwołującego w trakcie rozprawy, tym samym Izba uznała ją za bezzasadną.
Zamawiający wskazał w opisie przedmiotu zamówienia - „zasilacz pozwalający na stabilną
pracę przy maksymalnym obciążeniu (rozbudowie) komputera o wszystkie możliwe karty
rozszerzeń”. Uzasadniając własne potrzeby jakimi kierował się przy sporządzaniu opisu
przedmiotu zamówienia Zamawiający wskazał w trakcie rozprawy, że w planie
ma domontowanie do komputera czytników kart mikroprocesorowych, szyfratorów,

duplikatorów złącz, paneli audiowizualnych, dysków twardych, napędów dyskowych. Izba
wskazuje, że w zakresie potrzeb Zamawiającego Odwołujący nawet nie uprawdopodobnił w
ocenie Izby, że takie komputery nie są potrzebne Zamawiającemu, nie uprawdopodobnił
braku potrzeb zakupu ponad 17500 sztuk komputerów, które Zamawiający będzie mógł
rozbudowywać, co pozwoli mu na realizację zadań jakie stawiane są przed Zamawiającym.
Odniesienie się przez Odwołującego do tego, że różnica w mocy zasilacza wynosi tylko 40W
potwierdza w ocenie Izby, że sam Odwołujący mając świadomość tego jaki jest pobór mocy
komputera
zawierającego elementy jakie opisał w opisie przedmiotu zamówienia
Zamawiający, zdaje się rozumieć (co wynika również z argumentacji odnoszącej się do ilości
portów), że Zamawiający będzie rozbudowywał komputery, a co za tym idzie,
że zasilacz zamontowany w komputerze musi mieć większą moc niż ta niezbędna
do uruchomienia komputera w konfiguracji zamawianej przez Zamawiającego. Również
podnoszone w zmodyfikowanym żądaniu przez Odwołującego określenie zapasu mocy
zasilacza potwierdza
w ocenie Izby, że Odwołujący rozumie i co najważniejsze akceptuje
potrzeby Zamawiającego definiowane rozbudową komputerów. Odwołujący nie podniósł ani
raz, że nie jest możliwe zamontowanie w komputerze zasilacza o mocy 400W i nie
kwestionował takiej okoliczności. Ta okoliczność w zestawieniu z tym, że jednocześnie
rozumie i akceptuje potrzeby Zamawiającego odnoszące się do możliwości rozbudowy
komputera w przyszłości w ocenie Izby pozwala na stwierdzenie, że Odwołujący po prostu
chce mieć możliwość zaoferowania konkretnego, danego komputera z zasilaczem 360W (o
minimalnej mocy zapasowej 100W).
W zasadzie na potrzeby Z
amawiającego wskazał sam Odwołujący, bowiem choć odniósł się
do kart graficznych jakie można wpiąć dodatkowo do zamawianych komputerów i jakie
można stosować do gier komputerowych, co Izba traktuje jako zobrazowanie argumentacji,
w
zasadzie
potwierdził
możliwość
użytkowania
takich
kart
graficznych
np. nie do gier komputerowych, lecz jak zaznaczył Zamawiający do dokonywania zrzutów
z dużych ekranów. Dodatkowo należy zaznaczyć, że karty graficzne – oczywiście
w zależności od takiej karty – mają różny pobór mocy. Uczestnik postępowania
odwoławczego w argumentacji wskazał, że istnieją karty graficzne (oraz inne karty
rozszerzeń), które do dla uruchomienia wymagają punktowego użycia mocy np.: 400W.
Odwołujący w zasadzie sam potwierdził przywołując przykład z kartą graficzną, że lepsza
karta graficzna wymaga większego poboru mocy z zasilacza, a tym samym, że wymagania
Zamawiającego co do mocy zasilacza są zasadne.
W odniesieniu do dowodów 3a i 3b zawnioskowanych przez Odwołującego, a dotyczących
dwóch innych prowadzonych przez Zamawiającego postępowań Izba uznała, że są one
irrelewantne dla tego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Odwołujący nie
wykazał żadnego powiązania pomiędzy tymi postępowaniami. Wręcz Izba uznała, że właśnie

określenie mocy zasilaczy na poziomie 300W i 180W w poprzednich postępowaniach przy
jednoczesnym planowanym rozbudowaniu komputerów mogło być dla Zamawiającego
podstawą do zwiększenia mocy zasilaczy, a tym samym osiągnięcia celu, tj. możliwości
rozbudowy komputerów. Odwołujący oświadczył w trakcie rozprawy, że komputery jakich
wymaga w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
Zamawiający, a jakie chce zaoferować potrzebują zasilania o mocy 260. W efekcie prowadzi
to do wniosku, że komputery zakupione w poprzednich postępowaniach mogły być
rozbudowywane o inne elementy niż zakładane w tym przypadku. Skoro poprzednio
zakupione komputery nie
mogą z uwagi na moc zasilacza zostać rozbudowane w szerszy
sposób (choć nie wykazał Odwołujący, że technicznie np. z uwagi na ilość portów i rodzaj
rozbudowa byłaby możliwa w taki sposób na jaki wskazywał w tym postępowaniu
Zamawiający – postępowania co do przedmiotu są podobne, co wynika z opracowania
własnego Odwołującego, jednakże nie są identyczne co dyskwalifikuje możliwość
automatycznego
odnoszenia tych samych twierdzeń i argumentacji do wszystkich trzech
zamówień) to zupełnie logicznym wnioskiem jest, że przy kolejnym zakupie realizowanym
w oparciu o przedmiotową procedurę zamówieniową Zamawiający gwarantuje sobie
możliwość rozbudowy komputerów. Jednocześnie należy mieć również na uwadze ilość
zamawianych komputerów tj. ponad 17500 sztuk niezależnie od tego, że postępowanie
to dotyczy zawarcia umowy ramowej.
Natomiast wyliczenia zużycia energii jakie w argumentacji przedstawionej na rozprawie
wskazywał Odwołujący oraz co dowodził na podstawie wyliczeń zawartych
w zawnioskowanym dowodzie nr 4, w ocenie Izby, po pierwsze obarczone jest pierwotnymi
błędami jak: założenie pracy komputerów przez 8 godzin, 365 dni w roku przy maksymalnym
poborze mocy, czyli 400W przez każdy komputer. Sam Odwołujący wskazał na nierealność
swoich założeń co do pracy 365 dni w roku. Do tego należy również podkreślić w ocenie Izby
fakt, że nierealnym jest założenie, że urządzenia będą pracowały przez 8 godzin przy
maksymalnym poborze mocy
– Odwołujący również nie kwestionował takiej argumentacji
uczestnika postępowania odwoławczego. Po drugie – dowód ten w ocenie Izby dowodzi
jedynie tego, że zakup i eksploatacja komputerów wiąże się z kosztami zużycia energii,
jednakże to jest fakt niekwestionowany przez żadną ze stron postępowania. Jednocześnie
błędne założenia co do ciągłości pracy komputera przez 8 godzin i 365 dni w roku (lub
obniżając o 1/3 ilość godzin pracy komputerów, jak wskazywał w argumentacji Odwołujący)
przy pełnej mocy zasilacza 400W, potwierdza, że wyliczenia te są czysto hipotetyczne.
Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że pobór mocy będzie na założonym przez niego
poziomie nawet po modyfikacji ilości godzin pracy komputerów – co oznacza, że dowód ten
nie może być uznany przez Izbę jako dowodzący argumentacji Odwołującego w odniesieniu
do podnoszonych w odwołaniu zarzutów.

W odniesieniu do kalkulatorów obliczania mocy – dowód nr 1 – wskazanych przez
Odwołującego Izba uznała, że dla rozstrzygnięcia przedmiotowych zarzutów dowód ten
nie ma znaczenia
, a to z uwagi na argumentację Odwołującego, który w zasadzie sam uznał,
że dowód ten jest bez znaczenia. Wynika to z tego, że Odwołujący wskazał, że przez
podanie parametrów poszczególnych komputerów kalkulatory te obliczają moc optymalną
dla danego urządzenia o określonej konfiguracji. Jednocześnie w kolejnym zdaniu swojej
argumentacji Odwołujący podał, że to producent komputerów zna i wie jakie elementy będą
w niego wbudowane i wie jaka niezbędna jest moc zasilacza dla obsługi takiego urządzenia.
Tym samym, skoro w ocenie Odwołującego to producent określa niezbędną moc to nie ma
potrzeby obliczania za pomocą dostępnych kalkulatorów niezbędnej mocy zasilacza dla
komputera o danej konfiguracji. Natomiast, jeżeli Odwołujący chciałby dokonywać takich
rachunków, to znając wymagania techniczne Zamawiającego opisane w dokumentacji
postępowania co do poszczególnych komponentów mógł przedstawić wyliczenia
przygotowane za pomocą takiego / takich kalkulatorów obliczania mocy przy uwzględnieniu
komponentów różnych producentów i mocy jaką one pobierają. Taki dowód pozwoliłby
Odwo
łującemu na uprawdopodobnienie, urealnienie – o ile oczywiście taki stan by zaistniał –
nierealności twierdzenia Zamawiającego, że pobór mocy komputerów jakie zamawia
oscyluje na poziomie 160W. W zasadzie dowód ten (dowód nr 1) powoduje, że dowód nr 2 –
in
formacje na temat komputerów o parametrach technicznych podobnych do zamawianych
i stosowanych w nich zasilaczy, dowodzi tylko tego, że w tych komputerach producent przy
określonych komponentach uznał za najbardziej korzystny (ale nie wiadomo czy technicznie
czy z przyczyn ekonomicznych) zasilacz o określonej mocy.

W podsumowaniu Izba wskazuje, że Odwołujący nie wykazał aby Zamawiający
naruszył w postępowaniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 29 ust. 2 ustawy. Izba podkreśla,
że fakt posiadania czy też dostępności przez danego wykonawcę danego produktu nie
stanowi o tym, że dany Zamawiający ma nabyć ten produkt tylko dlatego, że wykonawca go
posiada
i chce mu go sprzedać. Zamawiający ma prawo opisać swoje potrzeby, żądając
produktu o cechach odpowiadających jego potrzebom, a w tym o najwyższych dostępnych
standardach jakościowych, w oparciu o opinie użytkowników produktów, jednocześnie
dokonując tego z uwzględnieniem racjonalnego planowania dokonywanych wydatków
zarówno pod względem finansowym jak i użytkowym, co w rozpoznawanej sprawie
przebijało z argumentacji Zamawiającego wskazującej na specyfikę Zamawiającego jak
również fakt rozbudowy zamawianych komputerów. Zamawiający ma prawo sprecyzować
przedmiot zamówienia w oparciu o określone standardy przez wskazanie parametrów i może
opisać przedmiot zamówienia w taki sposób, który uzasadnia jego racjonalne i obiektywne
potrzeby, przy czym nie muszą być to potrzeby określone na poziomie minimalnym.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972)


Przewodniczący: ……………………………………

Członkowie:
……………………………………

……………………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 331/19 z dnia 2019-03-12
• Sygn. akt KIO 277/19 z dnia 2019-03-04
• Sygn. akt KIO 221/19 z dnia 2019-02-25
• Sygn. akt KIO 203/19 z dnia 2019-02-19
• Sygn. akt KIO 156/19 z dnia 2019-02-14