rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-02-24
rok: 2020
data dokumentu: 2020-02-24
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 228/20
KIO 228/20
po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 18 lutego 2020r.
w sprawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 lutego 2020 r. przez
odwołującego: FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10, 55-040 Bielany
Wrocławskie w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Gmina Kłodzko ul.
Okrzei 8a, 57-
300 Kłodzko
przy udziale przystępującego: Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe Komunalnik Sp. z
o.o. ul.
Św. Jerzego 1A, 50-518 Wrocław, po stronie zamawiającego
w sprawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 lutego 2020 r. przez
odwołującego: FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10, 55-040 Bielany
Wrocławskie w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Gmina Kłodzko ul.
Okrzei 8a, 57-
300 Kłodzko
przy udziale przystępującego: Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe Komunalnik Sp. z
o.o. ul.
Św. Jerzego 1A, 50-518 Wrocław, po stronie zamawiającego
orzeka
1. oddala od
wołanie
2.
kosztami postępowania obciąża FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10,
55-040 Bielany
Wrocławskie i
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez FBSerwis
Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10, 55-040 Bielany Wrocławskie tytułem
wpisu od odwołania
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (j.t. Dz. U. z 2019 r., poz.1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Świdnicy.
Przewodniczący: ………………………………….
Sygn. akt KIO 228/20
Uzasadnienia
Odwołanie
Odwołanie dotyczy postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na „Odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko" (dalej: „Postępowanie"),
prowadzonego przez Gminę Kłodzko (dalej: „Zamawiający") w trybie przetargu
nieograniczonego.
O
głoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 9 grudnia 2019 r. pod numerem 2019/S 237- 581662
W imieniu wykonawcy FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich
(dalej: "Odwołujący"), złożono na podstawie art. 180 ust. 1 w zw. z art. 179 ust. 1 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1986; dalej:
"ustawa PZP
lub „ustawą”), wniesiono odwołanie wobec zaniechania odrzucenia oferty
wykonawcy P.H.U. Komunalnik sp. z
o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: „Komunalnik" lub
„Przystępujący”).
Wnosząc niniejsze odwołanie zarzucono Zamawiającemu obrazę następujących przepisów
prawa:
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
p
odatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.) dalej: „ustawa o VAT" oraz
w zw. z art. 146aa ust 1. pkt 1 ustawy o VAT - przez zaniechanie odrzucenia oferty
Komunalnik w sytuacji, gdy zawiera ona błędy w obliczeniu ceny polegające na
zastos
owaniu w ofercie tego wykonawcy do części świadczenia stanowiącego przedmiot
zamówienia, tj. do świadczenia polegającego na przekazaniu pojemników oraz stojaków na
worki do selektywnej zbiórki odpadów stawki podstawowej (23%), podczas gdy przedmiot
Zamówienia jest usługą o charakterze kompleksowym, którego zasadniczym elementem jest
odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (do której
zastosowanie znajduje obniżona stawka VAT, tj. 8%), zaś przekazanie pojemników i
stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów ma jedynie charakter pomocniczy, a tym
samym całość świadczenia powinna być rozliczana według właściwej dla świadczenia
zasadniczego obniżonej stawki VAT.
Podnosząc ww. zarzuty wniesiono o:
1.
uwzględnienie odwołania w całości,
2.
nakazanie Zamawiającemu unieważnienie decyzji o wyborze oferty Komunalnik,
Sygn. akt KIO 228/20
3.
nakazanie Zamawiającemu odrzucenie oferty Komunalnik i dokonanie ponownego
badania ofert.
Ponadto wniesiono o:
4.
zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych, w tym kosztów zastępstwa według spisu (faktury), który przedłożony został na
rozprawie.
Odwołujący następująco uzasadnił zarzuty odwołania i związane z nimi żądania.
1.
Uzasadnienie zarzutów odwołania
Zgodnie z art. 41 ust. 1
ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-
12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 13
ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5,
ni
ewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej
podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie
lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Stosownie do treści art. 146a pkt 1
ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z
zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i
art. 110, wynosi 23%. Zgodnie natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie
od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji,
o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie
mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art.
110, wynosi 23%.
Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do
niej, ustawodawca prze
widuje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź
zwolnienie od podatku.
W świetle art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług,
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem
ust. 12 i art. 114 ust. 1.
W myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.
do dnia 31 grudnia 2018r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art.
41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. Zgodnie
natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do
końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt
4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz
wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka
Sygn. akt KIO 228/20
podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do
ustawy, wynosi 8%.
W tym zakresie wskazano
, że usługa stanowiąca przedmiot zamówienia jest objęta
załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT (poz. 27 - usługi związane ze zbieraniem odpadów
innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu, poz. 28 - usługi związane ze
zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu, poz. 32 -
usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego
usunięcia, poz. 33 - usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne).
Przedmiotem zamówienia udzielanego w postępowaniu jest świadczenie usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych oraz selektywnie zebranych odpadów
komunalnych z nieruchomości zamieszkanych z terenu Gminy Kłodzko w sposób
zapewniający osiągnięcie odpowiednich poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego
użycia i odzysku innymi metodami oraz ograniczenie masy odpadów ulegających
biodegradacji przekazywanych do składowania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Przedmiot zamówienia został przez Zamawiającego w SIWZ określony za pomocą
następujących kodów Wspólnego Słownika Zamówień (CPV):
•
90500000 -
usługi związane z odpadami
•
90511000 -
usługi wywozu odpadów,
•
90512000 -
usługi transportu odpadów,
•
90513100-
usługi wywozu odpadów pochodzących z gospodarstw domowych.
Zakres przedmiotu z
amówienia obejmuje:
•
odbiór i zagospodarowanie selektywnie zebranych oraz zmieszanych odpadów
komunalnych pochodzących z nieruchomości zamieszkanych,
•
utrzymanie porządku i czystości wokół pojemników /po wywozie/,
•
odbiór zagospodarowanie odpadów wielkogabarytowych w tym zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego tzw. „wystawka" - minimum dwa razy w roku, (kwiecień/maj,
październik/listopad),
•
usuwanie nielegalnych miejsc składowania odpadów komunalnych wskazanych przez
Zamawiającego,
•
mycie i de
zynfekcja wszystkich pojemników raz w roku, (kwiecień/maj),
Sygn. akt KIO 228/20
•
bieżące dostarczanie do gospodarstw domowych worków do selektywnej zbiórki
odpadów,
•
gotowość przekazania Gminie Kłodzko stojaków na worki oraz dostarczenie ich do
wskazanych gospodarstw domowych,
•
gotowość przekazania Gminie Kłodzko 10 szt. pojemników na odpady.
W ramach obliczenia ceny ofertowej wykonawcy -
zgodnie z postanowieniem Rozdziału XVIII
pkt 1 SIWZ -
zobowiązani byli wskazać całkowitą cenę netto oraz brutto za realizację
przed
miotu zamówienia, w której powinni byli ująć wszystkie koszty i składniki niezbędne do
prawidłowego i pełnego wykonania przedmiotu zamówienia.
Wynagrodzenie za usługi objęte przedmiotem umowy miało zaś, zgodnie z § 5 wzoru
umowy, rozliczane być zgodnie z cenami jednostkowymi zawartymi w formularzu cenowym
(stanowiącym załącznik do SIWZ) i miało składać się z:
•
ceny za 1 Mg odpadów niesegregowanych odebranych i przekazanych do Instalacji
Komunalnej,
•
ceny za 1 Mg odpadów segregowanych / z podziałem na poszczególne frakcje /
odebranych i
przekazanych podmiotom posiadającym stosowne zezwolenia na odzysk
odpadów,
•
ceny za 1 szt.
worków do segregacji odpadów,
•
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w stojaki na worki,
•
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w pojemniki na odpady.
P
rzy czym rozliczenie ceny wyposażenia w pojemniki i stojaki na worki miało się odbywać
nie na podstawie faktycznej liczb
y przekazanych Gminie Kłodzko w danym okresie
rozliczeniowym pojemników i stojaków, lecz jako ułamkowa część całego wynagrodzenia
przewidzianego w formularzu cenowym za przekazanie odpowiednio pojemników i stojaków.
Wynagrodzenie w tym zakresie nie odnosiło się zatem wprost do ceny za dostawę
pojemników / stojaków na worki, lecz do pozostawania Wykonawcy w gotowości do
przekazani
a ww. pojemników lub stojaków w całym okresie Umowy, gdy tylko Zamawiający
zgłosi potrzebę ich otrzymania.
W tym miejscu należy podkreślić, że co do zasady każde świadczenie dla celów
opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i
niezależne. Jednakże w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu
widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów
Sygn. akt KIO 228/20
podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej
części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy
traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania,
co do usługi zasadniczej. Stanowisko takie przedstawił w szczególności Trybunał
Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dalej: TSUE - w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w
sprawie C-
349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), ECU:EU:C: 1999:93, stwierdzając, iż:
„Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części
składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny łub inne elementy traktuje
się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do
usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi
za
sadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do
lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".
Zwrócić należy uwagę na fakt, iż użycie słowa „zwłaszcza" oznacza, iż z pojedynczym
świadczeniem możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy żadnej z części
składowych usługi nie można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie
czynności będące elementami składowymi (lub przynajmniej część z nich) są równie istotne
dla wykonania całego świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a jednocześnie brak
pomiędzy tymi elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna -
usługa pomocnicza.
W wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP,
ECU:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16
wyroku, TSUE stwierdził: Jednakże jeżeli transakcja
obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego
świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać
oddzielnie z punktu widzenia po
datku I/AT. Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w
pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane
oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy
uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w
sprawie C-425/06 Part Sen/ice, Zb.Orz. s. 1-
897, pkt 51). W tym zakresie Trybunał orzekł, że
jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej
dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą
obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie
miałoby charakter sztuczny (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie
C-41/04, Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. T9433, pkt 22; ww. wyrok w sprawie
Everything Everywhere, pkt 24 i 25).".
Sygn. akt KIO 228/20
Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona
z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną
składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu,
na które składają się różnego rodzaju świadczenia. Dla oceny, czy w danej, konkretnej
sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym ocena w tym zakresie
dokonywana powinna by
ć z punktu widzenia Zamawiającego, bowiem charakter danego
świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy
charakterystyczne tego świadczenia [vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie
C-425/06 Part Sen/ice srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w
sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECU:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19
listopada 2009 r. w sprawie C- 461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV,
ECU:EU:C:2009:722, pkt 36-38].
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Odwołujący stwierdził, że
przedmiotem zamówienia udzielanego w Postępowaniu nie jest odrębne świadczenie przez
wykonawcę niezależnych usług i dostaw (odbiór odpadów, mycie pojemników, dostawa
worków na odpady, dostawa pojemników na odpady, dostawa stojaków na odpady), lecz
wykonanie usługi o charakterze kompleksowym, polegającej na kompleksowym wykonaniu
obowiązków gminy związanych z zapewnieniem odbierania i zagospodarowania odpadów
komunalnych pochodzących od właścicieli zlokalizowanych na jej obszarze nieruchomości.
Wszelkie pozostałe świadczenia objęte przedmiotem zamówienia, takie jak: utrzymanie
czystości wokół pojemników na odpady, mycie i dezynfekcja pojemników na odpady,
dostarczanie mieszkańcom worków na odpady zbierane selektywnie oraz gotowość do
przekazania pojemników na odpady i stojaków na worki, mają charakter pomocniczy w
stosunku do świadczenia usługi odbioru i zagospodarowania odpadów. Wskazane
świadczenia pomocnicze nie mają swego odrębnego celu gospodarczego (nie służą
pozyskaniu przez gminę określonej liczby worków, pojemników czy stojaków), lecz realizują
jeden wspólny cel zasadniczy, tj. mają zapewnić sprawną i zgodną z obowiązującymi
przepisami
realizację odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych od właścicieli
nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy Kłodzko.
Powyższe powoduje, iż do całej takiej usługi winna mieć zastosowanie obniżona stawka
podatku VAT.
Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, które
na gruncie analogicznych stanów faktycznych (gdy przedmiotem świadczonej przez
podatników usługi był odbiór odpadów połączony z udostępnieniem pojemników na odpady)
potwierdzały zasadność kwalifikowania świadczenia jako usługi kompleksowej i w
Sygn. akt KIO 228/20
konsekwencji opodatkowania tej usługi w zakresie podatku od towarów i usług w całości
obniżoną stawką 8%.
Tytułem przykładu wskazano stanowisko zaprezentowane przez:
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2014
r. znak: IPTPP4/443-823/13-4/MK:
„W analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą główną jaką jest usługa
wywozu nieczystości oraz usługami pomocniczymi, którymi są usługi dzierżawy pojemników
lub po
stawienia koszy na czas realizacji umowy. Usługa dzierżawy pojemników lub
postawienia odpowiednich koszy nie stanowi cel
u samego w sobie. Stanowi usługę
dodatkową (pomocniczą) do usługi zasadniczej, która pozwala na lepsze wykorzystanie
usługi zasadniczej. Wnioskodawca nie zawiera umów tylko na samą dzierżawę pojemników.
Usługi dzierżawy i postawienia koszy są przedmiotem jednej umowy z przedsiębiorcami na
odbiór i zagospodarowanie odpadami lub jednej umowy z gminami na odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych. Tym samym w przedmiotowej sprawie należy
przyjąć, że Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z wywozem
nieczystości.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa
należy stwierdzić, że usługi postawienia koszy lub dzierżawy kontenerów świadczone w
ramach jednej umowy stanowią usługi kompleksowe wraz z usługami zbierania odpadów
sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 38.11.1 i opodatkowane są stawką podatku 8%
zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 143
załącznika nr 3 do ustawy w związku z art. 146a
pkt 2.".
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31
stycznia 2012 r. znak IBPP3/443-1165/11/IK.
„W analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą główną jaką jest usługa
wywozu nieczystości oraz usługami pomocniczymi, którymi są usługi dzierżawy pojemników.
Usługa dzierżawy pojemników nie stanowi celu samego w sobie. Stanowi usługę dodatkową
(pomocniczą) do usługi zasadniczej, która pozwala na lepsze wykorzystanie usługi
zasadniczej. Wnioskodawca nie zawiera umów tylko na samą dzierżawę pojemników.
Umowy są zawsze zawierane na świadczenie usługi wywozu odpadów wraz z dzierżawą
pojemników na gromadzenie odpadów. Tym samym w przedmiotowej sprawie należy
przyjąć, że Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z wywozem
nieczystości.
Sygn. akt KIO 228/20
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa
należy stwierdzić, iż skoro świadczona przez Wnioskodawcę usługa główna związana z
wywozem
nieczystości stałych, sklasyfikowana w PKWiU w grupowaniu 38.11.11 oraz
38.11.21, opodatkowana jest stawką podatku 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 143
załącznika Nr 3 do ustawy w związku z art. 146a pkt 2, to realizowana w ramach tej samej
umowy
czynność wynajmu i dzierżawy kontenerów, jako wchodząca w skład tej
kompleksowej usługi, również korzysta z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%.
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca
2016 r. znak: ILPP1/4512-1-908/15-6/TK:
„W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego
należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą
główną jaką jest usługa odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych stałych oraz
odpadów segregowanych z terenu Gminy, a także czynnością pomocniczą, którą stanowi
przekazanie worków. Czynności dodatkowe, tj. przekazanie worków na makulaturę, szkło i
tworzywa sztuczne oraz worków na odpady ulegające biodegradacji wykonywane przez
Wnioskodawcę w ramach usługi głównej, stanowią jedno kompleksowe świadczenie,
zgodnie z opisanym we wniosku zakresem umownym. Tym samym należy przyjąć, że
Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z odbiorem i zagospodarowaniem
odp
adów.
Również Krajowa Izba Odwoławcza w swoich orzeczeniach potwierdzała zasadność takiego
stanowiska. W szczególności w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lutego 2016 r. sygn. akt KIO
105/16 Izba słusznie wskazała, że: „Przedmiotem usługi określonej w s.i.w.z. jest odbiór
odpadów oraz ich zagospodarowanie. Sprzedaż worków gminie lub przekazanie ich przez
wykonawcę bezpośrednio właścicielom nieruchomości zamieszkałych (lub mieszkańcom
przez gminę) jest elementem służącym do realizacji usługi głównej, to jest odbioru i
zagospodarowania odpadów. Gromadzenie odpadów komunalnych segregowanych (np.
ulegających biodegradacji, opakowań, papieru) na terenie nieruchomości przez ich
właścicieli odbywa się z wykorzystaniem otrzymanych worków na odpady, zarówno gdy
podmiotem
przekazującym jest bezpośrednio wykonawca, jak i kiedy odbywa się to za
pośrednictwem gminy. Jest to bowiem część usługi gromadzenia i odbierania odpadów
komunalnych.".
Stanowisko powyższe w przeszłości prezentowane było również przez samego
Zamawiającego. Mianowicie, w toku prowadzonego w 2015 roku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego na usługę stanowiącą przedmiot niniejszego postępowania,
Sygn. akt KIO 228/20
odpowiadając na pytanie jednego z wykonawców ubiegających się o zamówienie, tj. na
pytanie nr 2 o treści:
„Prosimy o doprecyzowanie z jaką stawką podatku VAT należy rozliczyć w formularzu
ofertowym wykonanie następujących prac:
•
Przekazanie pojemników,
•
Przekazanie stojaków,
•
Dostarczenie worków do selektywnej zbiórki odpadów"
Wskazał, iż:
„Zdaniem Zamawiającego stawka podatku VAT od prac w zakresie przekazania pojemników,
przekazania stojaków oraz dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów powinna
wynieść 8% albowiem czynności te wchodzą w skład kompleksowej usługi zbierania i
zagospodarowania odpa
dów. (...)"
Dowód:
pismo Zamawiającego z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie odpowiedzi na
pytania w postępowaniu o udzielenie zamówienia na „Odbiór i zagospodarowanie odpadów
komunalnych z terenu Gminy Kłodzko - II przetarg".
Powyższe stanowisko pozostaje aktualne również na gruncie niniejszego Postępowania, w
szczególności biorąc pod uwagę fakt, że usługa stanowiąca przedmiot zamówienia została w
obu tych postępowaniach opisana w sposób identyczny.
Biorąc pod uwagę powyższe, wobec zastosowania przez Komunalnik nieprawidłowej stawki
podatku VAT do części usługi stanowiącej przedmiot zamówienia, oferta ta powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP jako zawierająca błąd w obliczeniu
ceny. Jak bowiem zauważył Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 20 października 2011 r. sygn.
akt III CZP 53/11, określenie w ofercie ceny brutto z uwzględnieniem nieprawidłowej stawki
podatku od towarów i usług stanowi błąd w obliczeniu ceny, jeżeli nie ma ustawowych
przesłanek wystąpienia omyłki (art. 89 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych, jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 113,
poz. 759 ze zm.).
W stanie faktycznym sprawy brak było podstaw do uznania, aby zachodziły przesłanki do
dokonania
poprawienia omyłki polegającej na niezgodności oferty Komunalnik z treścią
SIWZ. Specyfikacja w żadnym miejscu nie wskazuje, jaką stawkę VAT wykonawcy mieliby
zastosować, brak jest podstaw do twierdzenia, aby błędna stawka stanowiła jakąkolwiek
omyłkową niezgodność z SIWZ.
Sygn. akt KIO 228/20
Niezależnie od tego zwrócić należy uwagę na niekonsekwencję Komunalnik w określaniu
stawek VAT za poszczególne elementy usługi odbioru i zagospodarowania odpadów. Z
jednej strony Komunalnik zastosował stawkę 23% do pozycji dotyczących przekazania
pojemników na odpady oraz stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów (poz. 8-14
formularza cenowego), z drugiej zaś przyjął stawki 8% dla dostarczenia worków do
selektywnej zbiórki odpadów (poz. 15 -17 formularza ofertowego).
Biorąc pod uwagę, że przesłanki przemawiające za kwalifikacją przekazania pojemników i
stojaków na odpady oraz dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów za
świadczenia pomocnicze w ramach usługi kompleksowej są tożsame, do świadczeń tych
należało zastosować jednakową stawkę VAT. Brak zachowania przez Komunalnik jednolitej
kwalifikacji w tym zakresie jednoznacznie świadczy o tym, że oferta ta zawiera błędy w
obliczeniu ceny i jako taka winna zostać odrzucona.
2.
Uzasadnienie posiadania interesu w uzyskaniu zamówienia
Odwołujący wskazał, iż posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem złożył w
Postępowaniu ofertę, która została przez Zamawiającego sklasyfikowana na drugim miejscu.
Uwzględnienie Odwołania doprowadzi do odrzucenia oferty Komunalnik i tym samym
spow
oduje, że oferta Odwołującego stanie się ofertą najkorzystniejszą w Postępowaniu, co
otworzy Odwołującemu drogę do uzyskania zamówienia.
3.
Uzasadnienie zachowania terminu do wniesienia odwołania
Odwołujący dowiedział się o wyborze oferty Komunalnik w dniu 23 stycznia 2020 r. Niniejsze
Odwołanie - wnoszone w dniu 03 lutego 2020 r. - jest składane z zachowaniem
przewidzianego w art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP terminu dziesięciodniowego, liczonego od
dnia powzięcia informacji o zaniechaniu odrzucenia oferty Komunalnik.
Wobec
powyższej argumentacji formalnej i prawnej odwołujący wnosi jak we wstępie
odwołania.
Zmawiający i przystępujący złożyli odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie (
pisma w aktach sprawy).
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje
Izba ustaliła
Odwołanie dotyczy postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na „Odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko" (dalej: „Postępowanie"),
Sygn. akt KIO 228/20
prowadzonego przez Gminę Kłodzko (dalej: „Zamawiający") w trybie przetargu
nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 9 grudnia 2019 r. pod numerem 2019/S 237- 581662.
Zarzut odwołania oparto o treść:
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.) dalej: „ustawa o VAT" oraz
w zw. z art. 146aa ust 1. pkt 1 ustawy o VAT - przez zaniechanie odrzucenia oferty
Komunalnik w sytuacji, gdy zawier
a ona błędy w obliczeniu ceny polegające na
zastosowaniu w ofercie tego wykonawcy do części świadczenia stanowiącego przedmiot
zamówienia, tj. do świadczenia polegającego na przekazaniu pojemników oraz stojaków na
worki do selektywnej zbiórki odpadów stawki podstawowej (23%), podczas gdy przedmiot
Zamówienia jest usługą o charakterze kompleksowym, którego zasadniczym elementem jest
odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (do której
zastosowanie znajduje obniżona stawka VAT, tj. 8%), zaś przekazanie pojemników i
stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów ma jedynie charakter pomocniczy, a tym
samym całość świadczenia powinna być rozliczana według właściwej dla świadczenia
zasadniczego obniżonej stawki VAT.
Czyli w ocen
ie Odwołującego Przystępujący, którego oferta została wybrana, miał obowiązek
zastosowania jednolitej stawki dla wszystkich usług objętych zamówieniem to jest 8% vat.
Natomiast odwołujący zastosował odrębną stawkę vat na pojemniki na odpady oraz stojaki
na
worki do selektywnej zbiórki odpadów to jest 23 procent.
Ustalono również, że w zakres przedmiotu zamówienia wchodzi:
1.
odbiór i zagospodarowanie selektywnie zebranych oraz zmieszanych odpadów
komunalnych pochodzących z nieruchomości zamieszkanych,
2. utrzyman
ie porządku i czystości wokół pojemników (po wywozie),
3.
odbiór i zagospodarowanie odpadów wielkogabarytowych w tym zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego tzw. „wystawka" - minimum dwa razy w roku,
(kwiecień/maj, październik/listopad),
4. usuwanie ni
elegalnych miejsc składowania odpadów komunalnych wskazanych przez
Zamawiającego,
5.
mycie i dezynfekcja wszystkich pojemników raz w roku, (kwiecień/maj),
6.
bieżące dostarczanie do gospodarstw domowych worków do selektywnej zbiórki
odpadów,
Sygn. akt KIO 228/20
7.
gotowość przekazania Gminie Kłodzko stojaków na worki oraz dostarczenie ich do
wskazanych gospodarstw domowych,
8.
gotowość przekazania Gminie Kłodzko 10 szt. pojemników na odpady.
Wynagrodzenie za usługi objęte przedmiotem umowy miało według § 5 wzoru umowy,
rozliczane być zgodnie z cenami jednostkowymi zawartymi w formularzu cenowym
(stanowiącym załącznik do SIWZ) i miało składać się z:
1.
ceny za 1 Mg odpadów niesegregowanych odebranych i przekazanych do
Instalacji Komunalnej,
2.
ceny za 1 Mg odpadów segregowanych /z podziałem na poszczególne frakcje /
odebranych i przekazanych podmiotom posiadającym stosowne zezwolenia na
odzysk odpadów,
3.
ceny za 1 szt. worków do segregacji odpadów,
4.
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w stojaki na worki,
5.
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w pojemniki na odpady.
Przy czym rozliczenie ceny wyposażenia w pojemniki i stojaki na worki miało się odbywać
nie na podstawie faktycznej liczby przekazanych Gminie Kłodzko w danym okresie
rozliczeniowym pojemników i stojaków, lecz jako ułamkowa część całego wynagrodzenia
p
rzewidzianego w formularzu cenowym za przekazanie odpowiednio pojemników i stojaków.
Wynagrodzenie w tym zakresie nie odnosiło się zatem wprost do ceny za dostawę
pojemników /stojaków na worki, lecz do pozostawania Wykonawcy w gotowości do
przekazania ww.
pojemników lub stojaków w całym okresie Umowy, gdy tylko Zamawiający
zgłosi potrzebę ich otrzymania.
Odwołujący powołał się na zasadę, że każde świadczenie dla celów opodatkowania
podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednakże
w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń,
usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze
świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje
się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi
pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi
zasadniczej. I z tej zasady wywiedzionej z przepisów jak i orzecznictwa europejskiego jak i
wykładni organów podatkowych krajowych Odwołujący podniósł, że usługa zasadnicza jaką
jest odbiór i zagospodarowanie odpadów ale również dostawa worków, pojemników na
odpady i stojaki na worki do odpadów (usługa pomocnicza) powinny mieć jednolitą stawkę
podatku vat to jest 8 procent. W związku z tym z zastosowanie stawki 23% na dostawę
pojemników na odpady i stojaków na worki do odpadów jest nieprawidłowe i stanowi według
Sygn. akt KIO 228/20
przywołanego w odwołaniu wyroku Sądu Najwyższego błąd w obliczeniu ceny co powinno
skutkować odrzuceniem oferty na podstawie art.89 ust.1 pkt 6 ustawy.
Stanowisko takie przedstawił w szczególności Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej -
dalej: TSUE - w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan
Ltd (CPP), ECU:EU:C: 1999:93, stwierdzając, iż: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce
zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą,
podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje
się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za
usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu
samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".
I dalej kolejny przykład wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Sen/ice,
Zb.Orz. s. 1-
897, pkt 51). W tym zakresie Trybunał orzekł, że jedno świadczenie występuje w
przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynno
ści dokonane przez
podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne
świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
Kolejne
przywołane
przez
odwołującego
wyroki
TSUE
mówią
również
o
świadczeniach/czynnościach zasadniczych i pomocniczych mających nierozerwalny
charakter, które pod względem podatkowym należy traktować jednolicie z uwzględnieniem
stawki podatku vat dla świadczenia/czynności zasadniczego.
Reasumując Odwołujący stwierdził, że Wszelkie pozostałe świadczenia objęte przedmiotem
zamówienia, takie jak: utrzymanie czystości wokół pojemników na odpady, mycie i
dezynfekcja pojemników na odpady, dostarczanie mieszkańcom worków na odpady zbierane
selektywnie oraz gotowość do przekazania pojemników na odpady i stojaków na worki, mają
charakter pomocniczy w stosunku do świadczenia usługi odbioru i zagospodarowania
odpadów. Wskazane świadczenia pomocnicze nie mają swego odrębnego celu
gospodarczego (nie służą pozyskaniu przez gminę określonej liczby worków, pojemników
czy stojaków), lecz realizują jeden wspólny cel zasadniczy, tj. mają zapewnić sprawną i
zgodną z obowiązującymi przepisami realizację odbioru i zagospodarowania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy Kłodzko.
Powyższe powoduje, iż do całej takiej usługi winna mieć zastosowanie obniżona stawka
podatku VAT.
Kolejno Odwołujący zacytował interpretacje Izb Skarbowych Łodzi, Katowic, Poznania
odnoszące się do usług.
Sygn. akt KIO 228/20
Dalej Odwołujący przywołał stanowisko Zamawiającego z poprzedniego postepowania, w
którym stwierdził m/i „Zdaniem Zamawiającego stawka podatku VAT od prac w zakresie
przekazania pojemników, przekazania stojaków oraz dostarczenia worków do selektywnej
zbiórki odpadów powinna wynieść 8% albowiem czynności te wchodzą w skład
kompleksowej usługi zbierania i zagospodarowania odpadów. (...)" Dowód: pismo
Zamawiającego z dnia 25 listopada 2015 r.
Kwitując swoje wywody odwołujący stwierdza „Niezależnie od tego zwrócić należy uwagę na
nieko
nsekwencję Komunalnik w określaniu stawek VAT za poszczególne elementy usługi
odbioru i zagospodarowania odpadów. Z jednej strony Komunalnik zastosował stawkę 23%
do pozycji dotyczących przekazania pojemników na odpady oraz stojaków na worki do
selektywnej
zbiórki odpadów (poz. 8-14 formularza cenowego), z drugiej zaś przyjął stawki
8% dla dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów (poz. 15 -17 formularza
ofertowego).
Z kolei zamawiający wnosząc o oddalenie odwołania w całości, stwierdził. Podtrzymuje
stanowisko, iż prawidłową stawką przy dostawie stojaków i pojemników jest 23% Vat i
oświadczył, że taką stawkę Vat Zamawiający przyjął przy ustaleniu wartości zamówienia.
(…) Co do okoliczności, w której spółka matka Odwołującego sporządziła korektę i to dopiero
w miesiącu lutym 2020 wskazuje na to, iż raczej podzielała stanowisko zróżnicowanych
stawek podatku Vat w usłudze odbioru i zagospodarowania odpadów. Nasze stanowisko
opieram o wyrok C 349/96 ETS co do usługi pomocniczej oraz C 41/04 ETS z 27.10.2005,
na podstawie tych orzeczeń ETS wynika, że jednolita stawka obwiązuje tylko w sytuacji,
kiedy występuje jednoznacznie konieczność danej usługi do usługi głównej, bowiem ta
dodatkowa usługa jest niezbędną, konieczną do usługi podstawowej, jest pomocnicza i
usługa główna nie mogłaby być realizowana bez tej usługi pomocniczej, to możemy
wówczas mówić o jednolitej stawce podatkowej usługi głównej i usługi pomocniczej, ale
niezbędnej dla usługi głównej, natomiast w naszym przypadku mówi się o gotowości
prze
kazania stojaków oraz gotowości przekazania pojemników, czyli Zamawiający nie
wymaga do usługi głównej bezwzględnego świadczenia zarówno stojaków do worków jak i
pojemników na śmieci, a wynika to z tego, że usługę odbioru realizujemy od szeregu lat i
istni
eje tu pełne w tym zakresie wyposażenie użytkowników. Dlatego uważam tym bardziej,
iż przy szacunku obowiązuje przy dostawie stojaków i pojemników 23% stawki podatku Vat.
Reasumując gotowość przekazania nie ma charakteru pomocniczego do usługi głównej. Co
do wyroków KIO to przywołuję z kolei KIO 1299/18 z 17.07.2018, jeżeli Zamawiający w SIWZ
nie określi konkretnej stawki podatku Vat dla przedmiotu, to wówczas uprawnieniem
wykonawcy, bo on odpowiada za rozliczenia, jest ustalenie właściwej stawki podatku Vat.
Sygn. akt KIO 228/20
Stanowi to o ograniczeniu ingerencji Zamawiającego w to, jaka winna być użyta stawka
podatku Vat.
”
Przestępujący na rozprawie argumentując stanowisko co do obowiązku stosowania
zróżnicowanej stawki vat oświadczył m/i „Zamawiający w formularzu oferty wskazał obydwie
stawki 8% i 23%, a więc nie jednolitą stawkę. Naszym prawem było przyjęcie mniej
korzystnej stawki, co ma wpływ na cenę. Zaprzeczam, że mieliśmy wątpliwości co do
wysokości stawki podatku Vat. Również podtrzymuję argument o tym, iż pojemniki i stojaki w
myśl odpowiedzi udzielonej, to wynika z niej, że Zamawiający wręcz powiedział, że on nie
wie jaką stawkę zastosować i to my za tą stawkę odpowiadamy jako wykonawcy. Również
uważam, że spółka matka Odwołującego nie uzyskała interpretacji o jednolitej stawce
podatku Vat, bo w przeciwnym wypadku na pewno by ją przedstawiła, również uważam, że
na użytek procesu spółka matka Odwołującego po 5 latach świadczenia usługi nagle zmienia
stanowisko co do braku jednolitości stawek Vat w wystawianych przez nią fakturach i w lutym
2020 przez korektę faktur za całe 4 lata dokonuje korekty wszystkich faktur stosując jednolitą
stawkę podatku Vat, również dla pojemników i stojaków na worki. W tym miejscu radca
prawny Zamawiającego uzupełnił, że należy zwrócić uwagę oprócz gotowości na to, jaką
skalę przyjmują kwestionowane świadczenia, a mianowicie chodzi tu o 45 sztuk pojemników
na odpady dla 35 wsi, które obejmuje zamówienie, co daje około 18 000 mieszkańców.
Chciałbym również podkreślić w tym miejscu, że opis przedmiotu zamówienia w spornym
postępowaniu dotyczy gotowości do przekazania pojemników i stojaków, natomiast
przywoływane przez Odwołującego wyroki dotyczą przekazania pojemników i stojaków na
worki”
Z kolei Odwołujący odpierając zarzuty Zamawiającego i Przystępującego stwierdził”
Wskazuje, że praktycznie nie ma rozróżnienia między pojęciem gotowości, a przekazania,
skoro płatność jest tylko w przypadku, gdy pojemniki zostaną przekazane. Wskazuje na to
twierdzenie brzmienie par. 5 ust. 2 umowy, która mówi o sposobie wyliczenia wynagrodzenia
za przekazanie pojemników czy też stojaków do gospodarstw domowych. Czyli z tego
wynika, iż wynagrodzenie przekazuje za dostarczone stojaki, a nie za gotowość tych
stojaków do ich dostarczenia. Dopiero po przekazaniu stojaków czy pojemników wykonawca
ma prawo wystawić fakturę, czyli w związku z tym orzecznictwo, które myśmy przywoływali,
a dotyczące wynagrodzenia za przekazane pojemniki czy stojaki, jest przydatne dla
rozstrzygnięcia tej sprawy. Co do braku opinii organu podatkowego to nie było takiej
potrzeby, ponieważ wszyscy doradcy, do których się zwracaliśmy, mieli jednolite stanowisko,
że czynności objęte tym zamówieniem mają charakter kompleksowy. Co do błędu w
fakturach naszej spółki matki i decyzji o korekcie to zaprzeczam, iż była podjęta na użytek
tego procesu, ponieważ w takich sytuacjach grozi odpowiedzialność karnoskarbowa w
Sygn. akt KIO 228/20
przypadku nieuprawnionego obniżenia stawki 23% na stawkę 8%, a co do możliwości
popełnienia błędu, to zwracam uwagę, że w spółce pracuje ponad 2 000 osób i możliwość
popełnienia błędu czy też przejściowego braku kontroli jest zjawiskiem, które jest
niepożądane, ale które mogło powstać, dlatego była ta korekta. Co do wywodów na temat
tego, iż usługa kompleksowa obejmuje tylko świadczenia niezbędne, to prostuję tutaj to
stanowisko nie zgadzając się z nim, bo mówi się nie o niezbędności, tylko o charakterze
pomocniczym usługi. Co do wywodów, iż oferta Przystępującego jest najkorzystniejsza i
odrzucenie tej oferty jest nieuprawnione, to nie zgad
zam się z tym poglądem, chociażby z
tego powodu, że nie ma przepisu, który by zakazywał odrzucenie najkorzystniejszej oferty,
na co powołuje się Zamawiający. Co do prawa do unieważnienia postępowania, to jest to
uprawnienie Zamawiającego w ściśle określonych okolicznościach w ustawie. Co do
skutków, że Zamawiający nie odrzucił ofert, jednej z nich, w związku z różnymi stawkami
podatku Vat na te same usługi, to obowiązek taki wywodzę z faktu, iż w takiej sytuacji
Zamawiający dysponuje ofertami nieporównywalnymi, bo z różnymi stawkami podatku Vat
na tą samą czynność. Również nie widzę przepisu, który by zwalniał Zamawiającego z
odrzucenia oferty w związku z tym, że świadczenie, które jest objęte błędem, w tym wypadku
w obliczeniu ceny, ma charakter tylko pomoc
niczy czy też stosunkowo niski co do całej
wartości oferty.
Izba zważyła
Dokonując oceny podniesionego zarzutu odwołania na podstawie zgromadzonego materiału
dowodowego w sprawie jak i argumentacji faktycznej i prawnej stron i uczestnika, Izba
stwierdza brak podstaw zarówno formalnych jak i prawnych do uwzględnienia odwołania.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu powołał się na szereg orzecznictwa zarówno
europejskiego jak i krajowego oraz opinii Izb Skarbowych w
Łodzi, Katowic i Poznania
wykazując, że w przypadku usługi kompleksowej o wysokości podatku vat decydują usługi
zasadnicze
/główne/podstawowe, a nie usługi pomocnicze to jest niezbędne do realizacji
tych pierwszych. To jest twierdził, że należy wycenić według stawki vat właściwej dla usługi
zasadniczej
/głównej/podstawowej. W przedmiotowej sprawie usługa zasadnicza to odbiór i
zagospodarowanie
odpadów komunalnych a usługi/dostawy pomocnicze to usługi
dostarczania worków na odpady zbiórki selektywnej, pojemników na odpady, stojaków do
worków na odpady zbiorku selektywnej. Ewidentnie Izba podziela pogląd odwołującego, że
te ostatnie wymienione usługi to jest dostawa worków na odpady, dostarczenie pojemników
na odpady czy też stojaków na worki na odpady zbiórki selektywnej są usługami
pomocniczymi, czyli
niezbędnymi do tych pierwszych czyli odbioru i zagospodarowania
Sygn. akt KIO 228/20
odpadów. Niemniej dla rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu należy mieć na uwadze
konkretne po
stanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz) jak i
wyjaśnienia zamawiającego. Zaczynając od tych ostatnich czyli wyjaśnień zamawiającego na
pytania to przedmiotem badania Izby były udzielone odpowiedzi zamawiającego z
poprzedniego post
ępowania, przywołane przez odwołującego. Przy czym odwołujący
powoływał się na identyczność regulacji w roku 2015 w stosunku do przedmiotowych
postanowień specyfikacji. Poza tym twierdzeniem nie przedstawił żadnych dowodów ale
obecny
na rozprawie zamawiający powyższego twierdzenia nie kwestionował. W związku z
tym co do treści wyjaśnień i Izba uznała okoliczności podnoszone przez odwołującego za
bezsporne. P
rzy czym należy mieć na uwadze, że zarówno zadane pytanie jak i udzielono
odpowiedź z 25 listopada 2015 roku odnosiła się do czynności aktywnej wykonawcy to jest
przekazania
pojemników, stojaków czy też worków i to zarówno w pytaniu jak i w
odpowiedzi. Natomiast pytanie i o
dpowiedź z 25 listopada 2015 roku nie odnosiła się do
gotowości dostawy pojemników, czy tej stojaków na worki odpadowe. Tak więc cytat użyty
przez odwołującego z tych wyjaśnień zamawiającego jest niepełny, wybiórczy a co
najistotniejsze
wprowadzający w błąd. Jak już wyżej opisano przedmiotem pytania i
odpowiedzi było przekazanie/dostarczenie a nie gotowość do przekazania czy dostarczenia.
Zamawiający rzeczywiście wskazał na kompleksowość tych usług ale zaznaczył, że do
interpretacji właściwa jest kompetencja organów finansowych i odpowiedzialność leży po
stronie wykona
wcy, a nie wytyczna zamawiającego co do wysokości zastosowanego
podatku Vat.
W związku z tym ten dowód powoływany przez odwołującego nie służy
wyjaśnieniu sprawy a to z następującej racji. Bowiem odpowiedź zamawiającego z 25
listopada 2015 roku dotyczyła czynności aktywnej wykonawcy to jest dostarczania czy to
worków, czy to stojaków, czy to pojemników na odpady. Natomiast spór zawisły w niniejszym
post
ępowaniu odnosi się do formuły czynności biernej to jest gotowości dostawy pojemników
na odpady,
stojaków na worki do odpadów zbiórki selektywnej, a jedynie co do worków na
odpady mamy do czynienia
z czynnością aktywną to jest dostarczania a nie gotowości do
dostarczania.
Zresztą spór nie dotyczy dostawy worków na odpady, ponieważ wykonawca
wybrany w tym przypadku
zastosował stawkę VAT odpowiednią do świadczenia
głównego/zasadniczego to jest stawkę podatku vat w wysokości 8 procent.
Spor zawisły na tle wyboru jako najkorzystniejszej oferty, oferty przystępującego dotyczy
gotowości do dostawy pojemników na odpady oraz stojaków na worki na odpady ze zbiórki
selektywnej, gdzie wykonawca wybrany
zastosował w formularzu cenowym stawkę 23% a
nie
stawkę właściwą do świadczenia odbioru i zagospodarowania odpadów to jest stawkę 8
procent.
Sygn. akt KIO 228/20
Podsumowując przywołany dowód przez odwołującego, to jest odpowiedź zamawiającego z
dnia 25.11.2015 roku
, Izba stwierdza, że nie jest przydatny do wyjaśnienia sprawy z powodu
okoliczności wyżej opisanych. Tymi okolicznościami są: nie dotyczy gotowości do
przekazania, dostarczenia tylko dotyczy przekazania, dostarczenia oraz informuje
wykonawców o właściwych organach do interpretacji stawek Vat-u jak i odpowiedzialności
wykonawcy za właściwą stawkę Vat-u.
Na marginesie tylko Izba stwierdza, że mimo powoływania się na te wyjaśnienia z
poprzedniego przetargu, odwołujący jako świadczący usługę przez okres ok. czterech lat
różnicował usługi pomocnicze sprowadzając je do 23% a nie do 8% czyli do usługi
podstawowej. Niemniej na użytek procesu wykazywał, że w 2020 roku zorientował się, że
przez cztery lata nieprawidłowo naliczał stawkę podatku VAT i dokonał korekty z 23% na 8%
jeśli chodzi o dostawy pomocnicze, w celu jednolitości stawki na całą usługę. Niemniej w
ocenie izby nie ma to żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ jak wyżej
opisano wyjaśnienia z 2015 roku dotyczyły przekazywania pojemników, stojaków a nie
gotowości ich przekazania (czynność bierna a czynność aktywna). W związku z tym jest inna
sytuacja jak w niniejszym post
ępowaniu, gdzie mamy do czynienia z gotowością do dostawy
a nie dostawą.
Podsumowując dowód w postaci wyjaśnień zamawiającego z dn.25 listopada 2015 roku jak i
okoliczność, że odwołujący to jest jego Matka z grupy kapitałowej dokonała w 2020 roku
korekty za poprze
dnie 4 lata usługi sprowadzając podatek vat z 23% do 8% to jest uznając
usługi pomocnicze do stawki podstawowej 8%, jest nieprzydatny i nie dowodzi racji
przywoływanych w odwołaniu.
W ocenie Izby znaczenie dla
rozstrzygnięcia sprawy ma okoliczność, że w siwz w formularzu
ofertowym
– formularz cenowy zał. do umowy przewidziane są dwa rodzaje stawek podatku
Vat to jest 8 i 23 procent, oczywiście zapisane w nagłówku kolumny cenowej, czyli do
dyspozycji wykonawcy
do konkretnej usługi wymienionej w tabeli. Zamawiający pozostawił
wybór co do stawki podatkowej wykonawcy. I słusznie w tym przypadku odwołujący podnosił,
że zastosowanie art.87 ust.2 pkt 3 byłoby możliwe gdyby zamawiający zadysponował w
formularzu cenowym stawki przypisując ich konkretną wysokość do konkretnej usługi, czy w
spornej sprawie
gotowości do usługi/sprzedaży. W ocenie Izby taka formuła dyspozycji
stawki podatkowej nie zwalnia wykonawcy z prawidłowo zastosowanej stawki w ofercie.
Niemniej dopuszcza dwa rodzaje stawek Vat- u.
Przy czym w
zaistniałej sprawie odwołujący nie kwestionuje jako takiej stawki vat 23% dla
kwestionowanych
czynności pomocniczych. Niemniej uważa, powołując się obszernie na
orzecznictwo, opinie Izb
Skarbowych, że obowiązkiem wykonawcy jest stosowanie stawki
Sygn. akt KIO 228/20
Vat-
u według usługi podstawowej, zasadniczej, głównej czyli usługi odbioru i
zagospodarowania
odpadów, czyli 8 procent.
W związku z przyznaniem, że gdyby było odrębne zamówienie na dostawę pojemników i
stojaków na worki to by należał się podatek vat 23%, to okoliczność właściwego podatku dla
czynności pomocniczych jako odrębnych czynności a nie w kompleksie, pozostaje poza
sporem.
Spór jak wyżej nadmieniano dotyczy kwestii czy gotowość do dostarczenia pojemników i
stojaków na worki to usługa pomocnicza, niezbędna do świadczenia głównego objętego
niniejszym post
ępowaniem o udzielenie zamówienia.
Odpowiadając co do zasady to należy stwierdzić, że dostawa pojemników, czy tez stojaków
to
usługa/ dostawa/ sprzedaż o charakterze pomocniczym czy też przywoływanym jako
niezbędnym do odbioru odpadów i ich zagospodarowania. Niemniej przedmiotowa sprawa
nie kwalifikuje się do takiej oceny. Jak zamawiający na rozprawie wyjaśniał, odbiorcy
komunalni
ssą wyposażeni w pojemniki i w stojaki z racji poprzednich postepowań
prowadzonych
przez zamawiającego. W związku z powyższym, a takie wyjaśnienia Izba
przyjmuje jako stanowiące podstawę do rozstrzygnięcia sprawy, wyposażenia odbiorców w
pojemniki i w stojaki na worki nie jest
usługą/dostawą konieczną, niezbędną do realizacji
aktualnego zamówienia. Zamawiający niejako poza świadczeniem zasadniczym i
pomocniczym (kompleksowym)
przewidział nie dostawę/przekazanie a gotowość do
przekazania/dostawy
pojemników i stojaków. O wiarygodności takiej sytuacji, jaką podaje
z
amawiający na rozprawie przemawia wielkość tych zamówień to jest minimalna w stosunku
do całości zamówienia, na co również zwracał uwagę odwołujący ale w innym kontekście, to
jest braku wpływu na ocenę błędu w obliczeniu ceny. Ta okoliczność świadczy o
hip
otetyczności / ewentualności świadczenia / dostawy a nie o jej niezbędności co miałoby
kwalifikować dostawę pojemników i stojaków jako element pomocniczy do usługi
zasadniczej, ze skutkiem jednolitej stawki podatkowej Vat-u.
Oceniając ten sporny problem
I
zba wzięła pod uwagę, że może się tak zdążyć w całym okresie świadczenia, że wykonawca
nie dostarczy ani jednego pojemnika, ani jednego stojaka, mimo
że zamawiający wymagał
ich wyceny
. W związku z tym w ocenie Izby gotowość do usługi nie może być kwalifikowane
jako usługa niezbędna do realizacji usługi zasadniczej, mając na uwadze przywoływane
przez odwołującego obszernie orzecznictwo europejskie i krajowe oraz opinie Izb
Skarbowych z Łodzi, Katowic i Poznania.
W związku z powyższym Izba nie podziela poglądu odwołującego prezentowanego na
rozprawie,
że nie ma znaczenia fakt, że zamawiający usługę nazwał gotowością, ponieważ i
Sygn. akt KIO 228/20
tak
zapłaci jak będzie zrealizowana dostawa czy to pojemnika, czy to stojaka, ponieważ
gotowości z samej nazwy nie można utożsamiać z realizacją.
Idąc za rozważaniem odwołującego należałoby uznać, że zamawiający jest nieracjonalny,
nazywając pozostałe usługi jako aktywne czynnie – „przekazanie”, „dostawa”, „odbiór”,
„zagospodarowanie”, a w zakresie pojemników na odpady i stojaków na worki ze zbiórki
selektywnej nazywając „gotowością’.
Podsumowując Izba nie podzieliła argumentacji odwołania, ponieważ w jej ocenie nie można
zrównać obioru, przekazania, dostawy, zagospodarowania jako gotowości do tych czynności.
Bowiem przedmiotem zamówienia jak sama nazwa wskazuje jest odbiór i zagospodarowanie
odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko a nie gotowość do powyższego.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy, a także w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 lit. b oraz § 5
ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972) zaliczając na poczet
niniejszego postępowania odwoławczego koszt wpisu od odwołania uiszczony przez
odwołującego w kwocie 15.000,00 złotych. Zamawiający oświadczył do protokołu o
zrzeczeniu się kosztów zastępstwa postepowania odwoławczego, nie przedstawiając
rachunku ani faktury na t
ę okoliczność.
Przewodniczący: ……………………..
1. oddala od
wołanie
2.
kosztami postępowania obciąża FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10,
55-040 Bielany
Wrocławskie i
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez FBSerwis
Wrocław Sp. z o.o. ul. Atramentowa 10, 55-040 Bielany Wrocławskie tytułem
wpisu od odwołania
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (j.t. Dz. U. z 2019 r., poz.1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Świdnicy.
Przewodniczący: ………………………………….
Sygn. akt KIO 228/20
Uzasadnienia
Odwołanie
Odwołanie dotyczy postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na „Odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko" (dalej: „Postępowanie"),
prowadzonego przez Gminę Kłodzko (dalej: „Zamawiający") w trybie przetargu
nieograniczonego.
O
głoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 9 grudnia 2019 r. pod numerem 2019/S 237- 581662
W imieniu wykonawcy FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich
(dalej: "Odwołujący"), złożono na podstawie art. 180 ust. 1 w zw. z art. 179 ust. 1 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1986; dalej:
"ustawa PZP
lub „ustawą”), wniesiono odwołanie wobec zaniechania odrzucenia oferty
wykonawcy P.H.U. Komunalnik sp. z
o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: „Komunalnik" lub
„Przystępujący”).
Wnosząc niniejsze odwołanie zarzucono Zamawiającemu obrazę następujących przepisów
prawa:
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
p
odatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.) dalej: „ustawa o VAT" oraz
w zw. z art. 146aa ust 1. pkt 1 ustawy o VAT - przez zaniechanie odrzucenia oferty
Komunalnik w sytuacji, gdy zawiera ona błędy w obliczeniu ceny polegające na
zastos
owaniu w ofercie tego wykonawcy do części świadczenia stanowiącego przedmiot
zamówienia, tj. do świadczenia polegającego na przekazaniu pojemników oraz stojaków na
worki do selektywnej zbiórki odpadów stawki podstawowej (23%), podczas gdy przedmiot
Zamówienia jest usługą o charakterze kompleksowym, którego zasadniczym elementem jest
odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (do której
zastosowanie znajduje obniżona stawka VAT, tj. 8%), zaś przekazanie pojemników i
stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów ma jedynie charakter pomocniczy, a tym
samym całość świadczenia powinna być rozliczana według właściwej dla świadczenia
zasadniczego obniżonej stawki VAT.
Podnosząc ww. zarzuty wniesiono o:
1.
uwzględnienie odwołania w całości,
2.
nakazanie Zamawiającemu unieważnienie decyzji o wyborze oferty Komunalnik,
Sygn. akt KIO 228/20
3.
nakazanie Zamawiającemu odrzucenie oferty Komunalnik i dokonanie ponownego
badania ofert.
Ponadto wniesiono o:
4.
zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych, w tym kosztów zastępstwa według spisu (faktury), który przedłożony został na
rozprawie.
Odwołujący następująco uzasadnił zarzuty odwołania i związane z nimi żądania.
1.
Uzasadnienie zarzutów odwołania
Zgodnie z art. 41 ust. 1
ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-
12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 13
ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5,
ni
ewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej
podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie
lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Stosownie do treści art. 146a pkt 1
ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z
zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i
art. 110, wynosi 23%. Zgodnie natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie
od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji,
o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie
mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art.
110, wynosi 23%.
Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do
niej, ustawodawca prze
widuje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź
zwolnienie od podatku.
W świetle art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług,
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem
ust. 12 i art. 114 ust. 1.
W myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.
do dnia 31 grudnia 2018r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art.
41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. Zgodnie
natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do
końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt
4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz
wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka
Sygn. akt KIO 228/20
podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do
ustawy, wynosi 8%.
W tym zakresie wskazano
, że usługa stanowiąca przedmiot zamówienia jest objęta
załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT (poz. 27 - usługi związane ze zbieraniem odpadów
innych niż niebezpieczne, nadających się do recyklingu, poz. 28 - usługi związane ze
zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu, poz. 32 -
usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego
usunięcia, poz. 33 - usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne).
Przedmiotem zamówienia udzielanego w postępowaniu jest świadczenie usługi odbioru i
zagospodarowania odpadów komunalnych oraz selektywnie zebranych odpadów
komunalnych z nieruchomości zamieszkanych z terenu Gminy Kłodzko w sposób
zapewniający osiągnięcie odpowiednich poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego
użycia i odzysku innymi metodami oraz ograniczenie masy odpadów ulegających
biodegradacji przekazywanych do składowania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Przedmiot zamówienia został przez Zamawiającego w SIWZ określony za pomocą
następujących kodów Wspólnego Słownika Zamówień (CPV):
•
90500000 -
usługi związane z odpadami
•
90511000 -
usługi wywozu odpadów,
•
90512000 -
usługi transportu odpadów,
•
90513100-
usługi wywozu odpadów pochodzących z gospodarstw domowych.
Zakres przedmiotu z
amówienia obejmuje:
•
odbiór i zagospodarowanie selektywnie zebranych oraz zmieszanych odpadów
komunalnych pochodzących z nieruchomości zamieszkanych,
•
utrzymanie porządku i czystości wokół pojemników /po wywozie/,
•
odbiór zagospodarowanie odpadów wielkogabarytowych w tym zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego tzw. „wystawka" - minimum dwa razy w roku, (kwiecień/maj,
październik/listopad),
•
usuwanie nielegalnych miejsc składowania odpadów komunalnych wskazanych przez
Zamawiającego,
•
mycie i de
zynfekcja wszystkich pojemników raz w roku, (kwiecień/maj),
Sygn. akt KIO 228/20
•
bieżące dostarczanie do gospodarstw domowych worków do selektywnej zbiórki
odpadów,
•
gotowość przekazania Gminie Kłodzko stojaków na worki oraz dostarczenie ich do
wskazanych gospodarstw domowych,
•
gotowość przekazania Gminie Kłodzko 10 szt. pojemników na odpady.
W ramach obliczenia ceny ofertowej wykonawcy -
zgodnie z postanowieniem Rozdziału XVIII
pkt 1 SIWZ -
zobowiązani byli wskazać całkowitą cenę netto oraz brutto za realizację
przed
miotu zamówienia, w której powinni byli ująć wszystkie koszty i składniki niezbędne do
prawidłowego i pełnego wykonania przedmiotu zamówienia.
Wynagrodzenie za usługi objęte przedmiotem umowy miało zaś, zgodnie z § 5 wzoru
umowy, rozliczane być zgodnie z cenami jednostkowymi zawartymi w formularzu cenowym
(stanowiącym załącznik do SIWZ) i miało składać się z:
•
ceny za 1 Mg odpadów niesegregowanych odebranych i przekazanych do Instalacji
Komunalnej,
•
ceny za 1 Mg odpadów segregowanych / z podziałem na poszczególne frakcje /
odebranych i
przekazanych podmiotom posiadającym stosowne zezwolenia na odzysk
odpadów,
•
ceny za 1 szt.
worków do segregacji odpadów,
•
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w stojaki na worki,
•
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w pojemniki na odpady.
P
rzy czym rozliczenie ceny wyposażenia w pojemniki i stojaki na worki miało się odbywać
nie na podstawie faktycznej liczb
y przekazanych Gminie Kłodzko w danym okresie
rozliczeniowym pojemników i stojaków, lecz jako ułamkowa część całego wynagrodzenia
przewidzianego w formularzu cenowym za przekazanie odpowiednio pojemników i stojaków.
Wynagrodzenie w tym zakresie nie odnosiło się zatem wprost do ceny za dostawę
pojemników / stojaków na worki, lecz do pozostawania Wykonawcy w gotowości do
przekazani
a ww. pojemników lub stojaków w całym okresie Umowy, gdy tylko Zamawiający
zgłosi potrzebę ich otrzymania.
W tym miejscu należy podkreślić, że co do zasady każde świadczenie dla celów
opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i
niezależne. Jednakże w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu
widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów
Sygn. akt KIO 228/20
podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej
części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy
traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania,
co do usługi zasadniczej. Stanowisko takie przedstawił w szczególności Trybunał
Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dalej: TSUE - w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w
sprawie C-
349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), ECU:EU:C: 1999:93, stwierdzając, iż:
„Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części
składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny łub inne elementy traktuje
się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do
usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi
za
sadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do
lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".
Zwrócić należy uwagę na fakt, iż użycie słowa „zwłaszcza" oznacza, iż z pojedynczym
świadczeniem możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy żadnej z części
składowych usługi nie można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie
czynności będące elementami składowymi (lub przynajmniej część z nich) są równie istotne
dla wykonania całego świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a jednocześnie brak
pomiędzy tymi elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna -
usługa pomocnicza.
W wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP,
ECU:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16
wyroku, TSUE stwierdził: Jednakże jeżeli transakcja
obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego
świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać
oddzielnie z punktu widzenia po
datku I/AT. Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w
pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane
oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy
uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w
sprawie C-425/06 Part Sen/ice, Zb.Orz. s. 1-
897, pkt 51). W tym zakresie Trybunał orzekł, że
jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej
dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą
obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie
miałoby charakter sztuczny (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie
C-41/04, Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. T9433, pkt 22; ww. wyrok w sprawie
Everything Everywhere, pkt 24 i 25).".
Sygn. akt KIO 228/20
Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona
z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną
składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu,
na które składają się różnego rodzaju świadczenia. Dla oceny, czy w danej, konkretnej
sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym ocena w tym zakresie
dokonywana powinna by
ć z punktu widzenia Zamawiającego, bowiem charakter danego
świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy
charakterystyczne tego świadczenia [vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie
C-425/06 Part Sen/ice srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w
sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECU:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19
listopada 2009 r. w sprawie C- 461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV,
ECU:EU:C:2009:722, pkt 36-38].
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Odwołujący stwierdził, że
przedmiotem zamówienia udzielanego w Postępowaniu nie jest odrębne świadczenie przez
wykonawcę niezależnych usług i dostaw (odbiór odpadów, mycie pojemników, dostawa
worków na odpady, dostawa pojemników na odpady, dostawa stojaków na odpady), lecz
wykonanie usługi o charakterze kompleksowym, polegającej na kompleksowym wykonaniu
obowiązków gminy związanych z zapewnieniem odbierania i zagospodarowania odpadów
komunalnych pochodzących od właścicieli zlokalizowanych na jej obszarze nieruchomości.
Wszelkie pozostałe świadczenia objęte przedmiotem zamówienia, takie jak: utrzymanie
czystości wokół pojemników na odpady, mycie i dezynfekcja pojemników na odpady,
dostarczanie mieszkańcom worków na odpady zbierane selektywnie oraz gotowość do
przekazania pojemników na odpady i stojaków na worki, mają charakter pomocniczy w
stosunku do świadczenia usługi odbioru i zagospodarowania odpadów. Wskazane
świadczenia pomocnicze nie mają swego odrębnego celu gospodarczego (nie służą
pozyskaniu przez gminę określonej liczby worków, pojemników czy stojaków), lecz realizują
jeden wspólny cel zasadniczy, tj. mają zapewnić sprawną i zgodną z obowiązującymi
przepisami
realizację odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych od właścicieli
nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy Kłodzko.
Powyższe powoduje, iż do całej takiej usługi winna mieć zastosowanie obniżona stawka
podatku VAT.
Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, które
na gruncie analogicznych stanów faktycznych (gdy przedmiotem świadczonej przez
podatników usługi był odbiór odpadów połączony z udostępnieniem pojemników na odpady)
potwierdzały zasadność kwalifikowania świadczenia jako usługi kompleksowej i w
Sygn. akt KIO 228/20
konsekwencji opodatkowania tej usługi w zakresie podatku od towarów i usług w całości
obniżoną stawką 8%.
Tytułem przykładu wskazano stanowisko zaprezentowane przez:
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2014
r. znak: IPTPP4/443-823/13-4/MK:
„W analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą główną jaką jest usługa
wywozu nieczystości oraz usługami pomocniczymi, którymi są usługi dzierżawy pojemników
lub po
stawienia koszy na czas realizacji umowy. Usługa dzierżawy pojemników lub
postawienia odpowiednich koszy nie stanowi cel
u samego w sobie. Stanowi usługę
dodatkową (pomocniczą) do usługi zasadniczej, która pozwala na lepsze wykorzystanie
usługi zasadniczej. Wnioskodawca nie zawiera umów tylko na samą dzierżawę pojemników.
Usługi dzierżawy i postawienia koszy są przedmiotem jednej umowy z przedsiębiorcami na
odbiór i zagospodarowanie odpadami lub jednej umowy z gminami na odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych. Tym samym w przedmiotowej sprawie należy
przyjąć, że Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z wywozem
nieczystości.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa
należy stwierdzić, że usługi postawienia koszy lub dzierżawy kontenerów świadczone w
ramach jednej umowy stanowią usługi kompleksowe wraz z usługami zbierania odpadów
sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 38.11.1 i opodatkowane są stawką podatku 8%
zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 143
załącznika nr 3 do ustawy w związku z art. 146a
pkt 2.".
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31
stycznia 2012 r. znak IBPP3/443-1165/11/IK.
„W analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą główną jaką jest usługa
wywozu nieczystości oraz usługami pomocniczymi, którymi są usługi dzierżawy pojemników.
Usługa dzierżawy pojemników nie stanowi celu samego w sobie. Stanowi usługę dodatkową
(pomocniczą) do usługi zasadniczej, która pozwala na lepsze wykorzystanie usługi
zasadniczej. Wnioskodawca nie zawiera umów tylko na samą dzierżawę pojemników.
Umowy są zawsze zawierane na świadczenie usługi wywozu odpadów wraz z dzierżawą
pojemników na gromadzenie odpadów. Tym samym w przedmiotowej sprawie należy
przyjąć, że Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z wywozem
nieczystości.
Sygn. akt KIO 228/20
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa
należy stwierdzić, iż skoro świadczona przez Wnioskodawcę usługa główna związana z
wywozem
nieczystości stałych, sklasyfikowana w PKWiU w grupowaniu 38.11.11 oraz
38.11.21, opodatkowana jest stawką podatku 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 143
załącznika Nr 3 do ustawy w związku z art. 146a pkt 2, to realizowana w ramach tej samej
umowy
czynność wynajmu i dzierżawy kontenerów, jako wchodząca w skład tej
kompleksowej usługi, również korzysta z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%.
•
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca
2016 r. znak: ILPP1/4512-1-908/15-6/TK:
„W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego
należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji niewątpliwie mamy do czynienia z usługą
główną jaką jest usługa odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych stałych oraz
odpadów segregowanych z terenu Gminy, a także czynnością pomocniczą, którą stanowi
przekazanie worków. Czynności dodatkowe, tj. przekazanie worków na makulaturę, szkło i
tworzywa sztuczne oraz worków na odpady ulegające biodegradacji wykonywane przez
Wnioskodawcę w ramach usługi głównej, stanowią jedno kompleksowe świadczenie,
zgodnie z opisanym we wniosku zakresem umownym. Tym samym należy przyjąć, że
Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę związaną z odbiorem i zagospodarowaniem
odp
adów.
Również Krajowa Izba Odwoławcza w swoich orzeczeniach potwierdzała zasadność takiego
stanowiska. W szczególności w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lutego 2016 r. sygn. akt KIO
105/16 Izba słusznie wskazała, że: „Przedmiotem usługi określonej w s.i.w.z. jest odbiór
odpadów oraz ich zagospodarowanie. Sprzedaż worków gminie lub przekazanie ich przez
wykonawcę bezpośrednio właścicielom nieruchomości zamieszkałych (lub mieszkańcom
przez gminę) jest elementem służącym do realizacji usługi głównej, to jest odbioru i
zagospodarowania odpadów. Gromadzenie odpadów komunalnych segregowanych (np.
ulegających biodegradacji, opakowań, papieru) na terenie nieruchomości przez ich
właścicieli odbywa się z wykorzystaniem otrzymanych worków na odpady, zarówno gdy
podmiotem
przekazującym jest bezpośrednio wykonawca, jak i kiedy odbywa się to za
pośrednictwem gminy. Jest to bowiem część usługi gromadzenia i odbierania odpadów
komunalnych.".
Stanowisko powyższe w przeszłości prezentowane było również przez samego
Zamawiającego. Mianowicie, w toku prowadzonego w 2015 roku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego na usługę stanowiącą przedmiot niniejszego postępowania,
Sygn. akt KIO 228/20
odpowiadając na pytanie jednego z wykonawców ubiegających się o zamówienie, tj. na
pytanie nr 2 o treści:
„Prosimy o doprecyzowanie z jaką stawką podatku VAT należy rozliczyć w formularzu
ofertowym wykonanie następujących prac:
•
Przekazanie pojemników,
•
Przekazanie stojaków,
•
Dostarczenie worków do selektywnej zbiórki odpadów"
Wskazał, iż:
„Zdaniem Zamawiającego stawka podatku VAT od prac w zakresie przekazania pojemników,
przekazania stojaków oraz dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów powinna
wynieść 8% albowiem czynności te wchodzą w skład kompleksowej usługi zbierania i
zagospodarowania odpa
dów. (...)"
Dowód:
pismo Zamawiającego z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie odpowiedzi na
pytania w postępowaniu o udzielenie zamówienia na „Odbiór i zagospodarowanie odpadów
komunalnych z terenu Gminy Kłodzko - II przetarg".
Powyższe stanowisko pozostaje aktualne również na gruncie niniejszego Postępowania, w
szczególności biorąc pod uwagę fakt, że usługa stanowiąca przedmiot zamówienia została w
obu tych postępowaniach opisana w sposób identyczny.
Biorąc pod uwagę powyższe, wobec zastosowania przez Komunalnik nieprawidłowej stawki
podatku VAT do części usługi stanowiącej przedmiot zamówienia, oferta ta powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP jako zawierająca błąd w obliczeniu
ceny. Jak bowiem zauważył Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 20 października 2011 r. sygn.
akt III CZP 53/11, określenie w ofercie ceny brutto z uwzględnieniem nieprawidłowej stawki
podatku od towarów i usług stanowi błąd w obliczeniu ceny, jeżeli nie ma ustawowych
przesłanek wystąpienia omyłki (art. 89 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych, jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 113,
poz. 759 ze zm.).
W stanie faktycznym sprawy brak było podstaw do uznania, aby zachodziły przesłanki do
dokonania
poprawienia omyłki polegającej na niezgodności oferty Komunalnik z treścią
SIWZ. Specyfikacja w żadnym miejscu nie wskazuje, jaką stawkę VAT wykonawcy mieliby
zastosować, brak jest podstaw do twierdzenia, aby błędna stawka stanowiła jakąkolwiek
omyłkową niezgodność z SIWZ.
Sygn. akt KIO 228/20
Niezależnie od tego zwrócić należy uwagę na niekonsekwencję Komunalnik w określaniu
stawek VAT za poszczególne elementy usługi odbioru i zagospodarowania odpadów. Z
jednej strony Komunalnik zastosował stawkę 23% do pozycji dotyczących przekazania
pojemników na odpady oraz stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów (poz. 8-14
formularza cenowego), z drugiej zaś przyjął stawki 8% dla dostarczenia worków do
selektywnej zbiórki odpadów (poz. 15 -17 formularza ofertowego).
Biorąc pod uwagę, że przesłanki przemawiające za kwalifikacją przekazania pojemników i
stojaków na odpady oraz dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów za
świadczenia pomocnicze w ramach usługi kompleksowej są tożsame, do świadczeń tych
należało zastosować jednakową stawkę VAT. Brak zachowania przez Komunalnik jednolitej
kwalifikacji w tym zakresie jednoznacznie świadczy o tym, że oferta ta zawiera błędy w
obliczeniu ceny i jako taka winna zostać odrzucona.
2.
Uzasadnienie posiadania interesu w uzyskaniu zamówienia
Odwołujący wskazał, iż posiada interes we wniesieniu odwołania, bowiem złożył w
Postępowaniu ofertę, która została przez Zamawiającego sklasyfikowana na drugim miejscu.
Uwzględnienie Odwołania doprowadzi do odrzucenia oferty Komunalnik i tym samym
spow
oduje, że oferta Odwołującego stanie się ofertą najkorzystniejszą w Postępowaniu, co
otworzy Odwołującemu drogę do uzyskania zamówienia.
3.
Uzasadnienie zachowania terminu do wniesienia odwołania
Odwołujący dowiedział się o wyborze oferty Komunalnik w dniu 23 stycznia 2020 r. Niniejsze
Odwołanie - wnoszone w dniu 03 lutego 2020 r. - jest składane z zachowaniem
przewidzianego w art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy PZP terminu dziesięciodniowego, liczonego od
dnia powzięcia informacji o zaniechaniu odrzucenia oferty Komunalnik.
Wobec
powyższej argumentacji formalnej i prawnej odwołujący wnosi jak we wstępie
odwołania.
Zmawiający i przystępujący złożyli odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie (
pisma w aktach sprawy).
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje
Izba ustaliła
Odwołanie dotyczy postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na „Odbiór i
zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko" (dalej: „Postępowanie"),
Sygn. akt KIO 228/20
prowadzonego przez Gminę Kłodzko (dalej: „Zamawiający") w trybie przetargu
nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 9 grudnia 2019 r. pod numerem 2019/S 237- 581662.
Zarzut odwołania oparto o treść:
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.) dalej: „ustawa o VAT" oraz
w zw. z art. 146aa ust 1. pkt 1 ustawy o VAT - przez zaniechanie odrzucenia oferty
Komunalnik w sytuacji, gdy zawier
a ona błędy w obliczeniu ceny polegające na
zastosowaniu w ofercie tego wykonawcy do części świadczenia stanowiącego przedmiot
zamówienia, tj. do świadczenia polegającego na przekazaniu pojemników oraz stojaków na
worki do selektywnej zbiórki odpadów stawki podstawowej (23%), podczas gdy przedmiot
Zamówienia jest usługą o charakterze kompleksowym, którego zasadniczym elementem jest
odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (do której
zastosowanie znajduje obniżona stawka VAT, tj. 8%), zaś przekazanie pojemników i
stojaków na worki do selektywnej zbiórki odpadów ma jedynie charakter pomocniczy, a tym
samym całość świadczenia powinna być rozliczana według właściwej dla świadczenia
zasadniczego obniżonej stawki VAT.
Czyli w ocen
ie Odwołującego Przystępujący, którego oferta została wybrana, miał obowiązek
zastosowania jednolitej stawki dla wszystkich usług objętych zamówieniem to jest 8% vat.
Natomiast odwołujący zastosował odrębną stawkę vat na pojemniki na odpady oraz stojaki
na
worki do selektywnej zbiórki odpadów to jest 23 procent.
Ustalono również, że w zakres przedmiotu zamówienia wchodzi:
1.
odbiór i zagospodarowanie selektywnie zebranych oraz zmieszanych odpadów
komunalnych pochodzących z nieruchomości zamieszkanych,
2. utrzyman
ie porządku i czystości wokół pojemników (po wywozie),
3.
odbiór i zagospodarowanie odpadów wielkogabarytowych w tym zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego tzw. „wystawka" - minimum dwa razy w roku,
(kwiecień/maj, październik/listopad),
4. usuwanie ni
elegalnych miejsc składowania odpadów komunalnych wskazanych przez
Zamawiającego,
5.
mycie i dezynfekcja wszystkich pojemników raz w roku, (kwiecień/maj),
6.
bieżące dostarczanie do gospodarstw domowych worków do selektywnej zbiórki
odpadów,
Sygn. akt KIO 228/20
7.
gotowość przekazania Gminie Kłodzko stojaków na worki oraz dostarczenie ich do
wskazanych gospodarstw domowych,
8.
gotowość przekazania Gminie Kłodzko 10 szt. pojemników na odpady.
Wynagrodzenie za usługi objęte przedmiotem umowy miało według § 5 wzoru umowy,
rozliczane być zgodnie z cenami jednostkowymi zawartymi w formularzu cenowym
(stanowiącym załącznik do SIWZ) i miało składać się z:
1.
ceny za 1 Mg odpadów niesegregowanych odebranych i przekazanych do
Instalacji Komunalnej,
2.
ceny za 1 Mg odpadów segregowanych /z podziałem na poszczególne frakcje /
odebranych i przekazanych podmiotom posiadającym stosowne zezwolenia na
odzysk odpadów,
3.
ceny za 1 szt. worków do segregacji odpadów,
4.
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w stojaki na worki,
5.
ceny wyposażenia Gminy Kłodzko w pojemniki na odpady.
Przy czym rozliczenie ceny wyposażenia w pojemniki i stojaki na worki miało się odbywać
nie na podstawie faktycznej liczby przekazanych Gminie Kłodzko w danym okresie
rozliczeniowym pojemników i stojaków, lecz jako ułamkowa część całego wynagrodzenia
p
rzewidzianego w formularzu cenowym za przekazanie odpowiednio pojemników i stojaków.
Wynagrodzenie w tym zakresie nie odnosiło się zatem wprost do ceny za dostawę
pojemników /stojaków na worki, lecz do pozostawania Wykonawcy w gotowości do
przekazania ww.
pojemników lub stojaków w całym okresie Umowy, gdy tylko Zamawiający
zgłosi potrzebę ich otrzymania.
Odwołujący powołał się na zasadę, że każde świadczenie dla celów opodatkowania
podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednakże
w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń,
usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze
świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje
się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi
pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi
zasadniczej. I z tej zasady wywiedzionej z przepisów jak i orzecznictwa europejskiego jak i
wykładni organów podatkowych krajowych Odwołujący podniósł, że usługa zasadnicza jaką
jest odbiór i zagospodarowanie odpadów ale również dostawa worków, pojemników na
odpady i stojaki na worki do odpadów (usługa pomocnicza) powinny mieć jednolitą stawkę
podatku vat to jest 8 procent. W związku z tym z zastosowanie stawki 23% na dostawę
pojemników na odpady i stojaków na worki do odpadów jest nieprawidłowe i stanowi według
Sygn. akt KIO 228/20
przywołanego w odwołaniu wyroku Sądu Najwyższego błąd w obliczeniu ceny co powinno
skutkować odrzuceniem oferty na podstawie art.89 ust.1 pkt 6 ustawy.
Stanowisko takie przedstawił w szczególności Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej -
dalej: TSUE - w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan
Ltd (CPP), ECU:EU:C: 1999:93, stwierdzając, iż: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce
zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą,
podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje
się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za
usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu
samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".
I dalej kolejny przykład wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Sen/ice,
Zb.Orz. s. 1-
897, pkt 51). W tym zakresie Trybunał orzekł, że jedno świadczenie występuje w
przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynno
ści dokonane przez
podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne
świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
Kolejne
przywołane
przez
odwołującego
wyroki
TSUE
mówią
również
o
świadczeniach/czynnościach zasadniczych i pomocniczych mających nierozerwalny
charakter, które pod względem podatkowym należy traktować jednolicie z uwzględnieniem
stawki podatku vat dla świadczenia/czynności zasadniczego.
Reasumując Odwołujący stwierdził, że Wszelkie pozostałe świadczenia objęte przedmiotem
zamówienia, takie jak: utrzymanie czystości wokół pojemników na odpady, mycie i
dezynfekcja pojemników na odpady, dostarczanie mieszkańcom worków na odpady zbierane
selektywnie oraz gotowość do przekazania pojemników na odpady i stojaków na worki, mają
charakter pomocniczy w stosunku do świadczenia usługi odbioru i zagospodarowania
odpadów. Wskazane świadczenia pomocnicze nie mają swego odrębnego celu
gospodarczego (nie służą pozyskaniu przez gminę określonej liczby worków, pojemników
czy stojaków), lecz realizują jeden wspólny cel zasadniczy, tj. mają zapewnić sprawną i
zgodną z obowiązującymi przepisami realizację odbioru i zagospodarowania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy Kłodzko.
Powyższe powoduje, iż do całej takiej usługi winna mieć zastosowanie obniżona stawka
podatku VAT.
Kolejno Odwołujący zacytował interpretacje Izb Skarbowych Łodzi, Katowic, Poznania
odnoszące się do usług.
Sygn. akt KIO 228/20
Dalej Odwołujący przywołał stanowisko Zamawiającego z poprzedniego postepowania, w
którym stwierdził m/i „Zdaniem Zamawiającego stawka podatku VAT od prac w zakresie
przekazania pojemników, przekazania stojaków oraz dostarczenia worków do selektywnej
zbiórki odpadów powinna wynieść 8% albowiem czynności te wchodzą w skład
kompleksowej usługi zbierania i zagospodarowania odpadów. (...)" Dowód: pismo
Zamawiającego z dnia 25 listopada 2015 r.
Kwitując swoje wywody odwołujący stwierdza „Niezależnie od tego zwrócić należy uwagę na
nieko
nsekwencję Komunalnik w określaniu stawek VAT za poszczególne elementy usługi
odbioru i zagospodarowania odpadów. Z jednej strony Komunalnik zastosował stawkę 23%
do pozycji dotyczących przekazania pojemników na odpady oraz stojaków na worki do
selektywnej
zbiórki odpadów (poz. 8-14 formularza cenowego), z drugiej zaś przyjął stawki
8% dla dostarczenia worków do selektywnej zbiórki odpadów (poz. 15 -17 formularza
ofertowego).
Z kolei zamawiający wnosząc o oddalenie odwołania w całości, stwierdził. Podtrzymuje
stanowisko, iż prawidłową stawką przy dostawie stojaków i pojemników jest 23% Vat i
oświadczył, że taką stawkę Vat Zamawiający przyjął przy ustaleniu wartości zamówienia.
(…) Co do okoliczności, w której spółka matka Odwołującego sporządziła korektę i to dopiero
w miesiącu lutym 2020 wskazuje na to, iż raczej podzielała stanowisko zróżnicowanych
stawek podatku Vat w usłudze odbioru i zagospodarowania odpadów. Nasze stanowisko
opieram o wyrok C 349/96 ETS co do usługi pomocniczej oraz C 41/04 ETS z 27.10.2005,
na podstawie tych orzeczeń ETS wynika, że jednolita stawka obwiązuje tylko w sytuacji,
kiedy występuje jednoznacznie konieczność danej usługi do usługi głównej, bowiem ta
dodatkowa usługa jest niezbędną, konieczną do usługi podstawowej, jest pomocnicza i
usługa główna nie mogłaby być realizowana bez tej usługi pomocniczej, to możemy
wówczas mówić o jednolitej stawce podatkowej usługi głównej i usługi pomocniczej, ale
niezbędnej dla usługi głównej, natomiast w naszym przypadku mówi się o gotowości
prze
kazania stojaków oraz gotowości przekazania pojemników, czyli Zamawiający nie
wymaga do usługi głównej bezwzględnego świadczenia zarówno stojaków do worków jak i
pojemników na śmieci, a wynika to z tego, że usługę odbioru realizujemy od szeregu lat i
istni
eje tu pełne w tym zakresie wyposażenie użytkowników. Dlatego uważam tym bardziej,
iż przy szacunku obowiązuje przy dostawie stojaków i pojemników 23% stawki podatku Vat.
Reasumując gotowość przekazania nie ma charakteru pomocniczego do usługi głównej. Co
do wyroków KIO to przywołuję z kolei KIO 1299/18 z 17.07.2018, jeżeli Zamawiający w SIWZ
nie określi konkretnej stawki podatku Vat dla przedmiotu, to wówczas uprawnieniem
wykonawcy, bo on odpowiada za rozliczenia, jest ustalenie właściwej stawki podatku Vat.
Sygn. akt KIO 228/20
Stanowi to o ograniczeniu ingerencji Zamawiającego w to, jaka winna być użyta stawka
podatku Vat.
”
Przestępujący na rozprawie argumentując stanowisko co do obowiązku stosowania
zróżnicowanej stawki vat oświadczył m/i „Zamawiający w formularzu oferty wskazał obydwie
stawki 8% i 23%, a więc nie jednolitą stawkę. Naszym prawem było przyjęcie mniej
korzystnej stawki, co ma wpływ na cenę. Zaprzeczam, że mieliśmy wątpliwości co do
wysokości stawki podatku Vat. Również podtrzymuję argument o tym, iż pojemniki i stojaki w
myśl odpowiedzi udzielonej, to wynika z niej, że Zamawiający wręcz powiedział, że on nie
wie jaką stawkę zastosować i to my za tą stawkę odpowiadamy jako wykonawcy. Również
uważam, że spółka matka Odwołującego nie uzyskała interpretacji o jednolitej stawce
podatku Vat, bo w przeciwnym wypadku na pewno by ją przedstawiła, również uważam, że
na użytek procesu spółka matka Odwołującego po 5 latach świadczenia usługi nagle zmienia
stanowisko co do braku jednolitości stawek Vat w wystawianych przez nią fakturach i w lutym
2020 przez korektę faktur za całe 4 lata dokonuje korekty wszystkich faktur stosując jednolitą
stawkę podatku Vat, również dla pojemników i stojaków na worki. W tym miejscu radca
prawny Zamawiającego uzupełnił, że należy zwrócić uwagę oprócz gotowości na to, jaką
skalę przyjmują kwestionowane świadczenia, a mianowicie chodzi tu o 45 sztuk pojemników
na odpady dla 35 wsi, które obejmuje zamówienie, co daje około 18 000 mieszkańców.
Chciałbym również podkreślić w tym miejscu, że opis przedmiotu zamówienia w spornym
postępowaniu dotyczy gotowości do przekazania pojemników i stojaków, natomiast
przywoływane przez Odwołującego wyroki dotyczą przekazania pojemników i stojaków na
worki”
Z kolei Odwołujący odpierając zarzuty Zamawiającego i Przystępującego stwierdził”
Wskazuje, że praktycznie nie ma rozróżnienia między pojęciem gotowości, a przekazania,
skoro płatność jest tylko w przypadku, gdy pojemniki zostaną przekazane. Wskazuje na to
twierdzenie brzmienie par. 5 ust. 2 umowy, która mówi o sposobie wyliczenia wynagrodzenia
za przekazanie pojemników czy też stojaków do gospodarstw domowych. Czyli z tego
wynika, iż wynagrodzenie przekazuje za dostarczone stojaki, a nie za gotowość tych
stojaków do ich dostarczenia. Dopiero po przekazaniu stojaków czy pojemników wykonawca
ma prawo wystawić fakturę, czyli w związku z tym orzecznictwo, które myśmy przywoływali,
a dotyczące wynagrodzenia za przekazane pojemniki czy stojaki, jest przydatne dla
rozstrzygnięcia tej sprawy. Co do braku opinii organu podatkowego to nie było takiej
potrzeby, ponieważ wszyscy doradcy, do których się zwracaliśmy, mieli jednolite stanowisko,
że czynności objęte tym zamówieniem mają charakter kompleksowy. Co do błędu w
fakturach naszej spółki matki i decyzji o korekcie to zaprzeczam, iż była podjęta na użytek
tego procesu, ponieważ w takich sytuacjach grozi odpowiedzialność karnoskarbowa w
Sygn. akt KIO 228/20
przypadku nieuprawnionego obniżenia stawki 23% na stawkę 8%, a co do możliwości
popełnienia błędu, to zwracam uwagę, że w spółce pracuje ponad 2 000 osób i możliwość
popełnienia błędu czy też przejściowego braku kontroli jest zjawiskiem, które jest
niepożądane, ale które mogło powstać, dlatego była ta korekta. Co do wywodów na temat
tego, iż usługa kompleksowa obejmuje tylko świadczenia niezbędne, to prostuję tutaj to
stanowisko nie zgadzając się z nim, bo mówi się nie o niezbędności, tylko o charakterze
pomocniczym usługi. Co do wywodów, iż oferta Przystępującego jest najkorzystniejsza i
odrzucenie tej oferty jest nieuprawnione, to nie zgad
zam się z tym poglądem, chociażby z
tego powodu, że nie ma przepisu, który by zakazywał odrzucenie najkorzystniejszej oferty,
na co powołuje się Zamawiający. Co do prawa do unieważnienia postępowania, to jest to
uprawnienie Zamawiającego w ściśle określonych okolicznościach w ustawie. Co do
skutków, że Zamawiający nie odrzucił ofert, jednej z nich, w związku z różnymi stawkami
podatku Vat na te same usługi, to obowiązek taki wywodzę z faktu, iż w takiej sytuacji
Zamawiający dysponuje ofertami nieporównywalnymi, bo z różnymi stawkami podatku Vat
na tą samą czynność. Również nie widzę przepisu, który by zwalniał Zamawiającego z
odrzucenia oferty w związku z tym, że świadczenie, które jest objęte błędem, w tym wypadku
w obliczeniu ceny, ma charakter tylko pomoc
niczy czy też stosunkowo niski co do całej
wartości oferty.
Izba zważyła
Dokonując oceny podniesionego zarzutu odwołania na podstawie zgromadzonego materiału
dowodowego w sprawie jak i argumentacji faktycznej i prawnej stron i uczestnika, Izba
stwierdza brak podstaw zarówno formalnych jak i prawnych do uwzględnienia odwołania.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu powołał się na szereg orzecznictwa zarówno
europejskiego jak i krajowego oraz opinii Izb Skarbowych w
Łodzi, Katowic i Poznania
wykazując, że w przypadku usługi kompleksowej o wysokości podatku vat decydują usługi
zasadnicze
/główne/podstawowe, a nie usługi pomocnicze to jest niezbędne do realizacji
tych pierwszych. To jest twierdził, że należy wycenić według stawki vat właściwej dla usługi
zasadniczej
/głównej/podstawowej. W przedmiotowej sprawie usługa zasadnicza to odbiór i
zagospodarowanie
odpadów komunalnych a usługi/dostawy pomocnicze to usługi
dostarczania worków na odpady zbiórki selektywnej, pojemników na odpady, stojaków do
worków na odpady zbiorku selektywnej. Ewidentnie Izba podziela pogląd odwołującego, że
te ostatnie wymienione usługi to jest dostawa worków na odpady, dostarczenie pojemników
na odpady czy też stojaków na worki na odpady zbiórki selektywnej są usługami
pomocniczymi, czyli
niezbędnymi do tych pierwszych czyli odbioru i zagospodarowania
Sygn. akt KIO 228/20
odpadów. Niemniej dla rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu należy mieć na uwadze
konkretne po
stanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz) jak i
wyjaśnienia zamawiającego. Zaczynając od tych ostatnich czyli wyjaśnień zamawiającego na
pytania to przedmiotem badania Izby były udzielone odpowiedzi zamawiającego z
poprzedniego post
ępowania, przywołane przez odwołującego. Przy czym odwołujący
powoływał się na identyczność regulacji w roku 2015 w stosunku do przedmiotowych
postanowień specyfikacji. Poza tym twierdzeniem nie przedstawił żadnych dowodów ale
obecny
na rozprawie zamawiający powyższego twierdzenia nie kwestionował. W związku z
tym co do treści wyjaśnień i Izba uznała okoliczności podnoszone przez odwołującego za
bezsporne. P
rzy czym należy mieć na uwadze, że zarówno zadane pytanie jak i udzielono
odpowiedź z 25 listopada 2015 roku odnosiła się do czynności aktywnej wykonawcy to jest
przekazania
pojemników, stojaków czy też worków i to zarówno w pytaniu jak i w
odpowiedzi. Natomiast pytanie i o
dpowiedź z 25 listopada 2015 roku nie odnosiła się do
gotowości dostawy pojemników, czy tej stojaków na worki odpadowe. Tak więc cytat użyty
przez odwołującego z tych wyjaśnień zamawiającego jest niepełny, wybiórczy a co
najistotniejsze
wprowadzający w błąd. Jak już wyżej opisano przedmiotem pytania i
odpowiedzi było przekazanie/dostarczenie a nie gotowość do przekazania czy dostarczenia.
Zamawiający rzeczywiście wskazał na kompleksowość tych usług ale zaznaczył, że do
interpretacji właściwa jest kompetencja organów finansowych i odpowiedzialność leży po
stronie wykona
wcy, a nie wytyczna zamawiającego co do wysokości zastosowanego
podatku Vat.
W związku z tym ten dowód powoływany przez odwołującego nie służy
wyjaśnieniu sprawy a to z następującej racji. Bowiem odpowiedź zamawiającego z 25
listopada 2015 roku dotyczyła czynności aktywnej wykonawcy to jest dostarczania czy to
worków, czy to stojaków, czy to pojemników na odpady. Natomiast spór zawisły w niniejszym
post
ępowaniu odnosi się do formuły czynności biernej to jest gotowości dostawy pojemników
na odpady,
stojaków na worki do odpadów zbiórki selektywnej, a jedynie co do worków na
odpady mamy do czynienia
z czynnością aktywną to jest dostarczania a nie gotowości do
dostarczania.
Zresztą spór nie dotyczy dostawy worków na odpady, ponieważ wykonawca
wybrany w tym przypadku
zastosował stawkę VAT odpowiednią do świadczenia
głównego/zasadniczego to jest stawkę podatku vat w wysokości 8 procent.
Spor zawisły na tle wyboru jako najkorzystniejszej oferty, oferty przystępującego dotyczy
gotowości do dostawy pojemników na odpady oraz stojaków na worki na odpady ze zbiórki
selektywnej, gdzie wykonawca wybrany
zastosował w formularzu cenowym stawkę 23% a
nie
stawkę właściwą do świadczenia odbioru i zagospodarowania odpadów to jest stawkę 8
procent.
Sygn. akt KIO 228/20
Podsumowując przywołany dowód przez odwołującego, to jest odpowiedź zamawiającego z
dnia 25.11.2015 roku
, Izba stwierdza, że nie jest przydatny do wyjaśnienia sprawy z powodu
okoliczności wyżej opisanych. Tymi okolicznościami są: nie dotyczy gotowości do
przekazania, dostarczenia tylko dotyczy przekazania, dostarczenia oraz informuje
wykonawców o właściwych organach do interpretacji stawek Vat-u jak i odpowiedzialności
wykonawcy za właściwą stawkę Vat-u.
Na marginesie tylko Izba stwierdza, że mimo powoływania się na te wyjaśnienia z
poprzedniego przetargu, odwołujący jako świadczący usługę przez okres ok. czterech lat
różnicował usługi pomocnicze sprowadzając je do 23% a nie do 8% czyli do usługi
podstawowej. Niemniej na użytek procesu wykazywał, że w 2020 roku zorientował się, że
przez cztery lata nieprawidłowo naliczał stawkę podatku VAT i dokonał korekty z 23% na 8%
jeśli chodzi o dostawy pomocnicze, w celu jednolitości stawki na całą usługę. Niemniej w
ocenie izby nie ma to żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ jak wyżej
opisano wyjaśnienia z 2015 roku dotyczyły przekazywania pojemników, stojaków a nie
gotowości ich przekazania (czynność bierna a czynność aktywna). W związku z tym jest inna
sytuacja jak w niniejszym post
ępowaniu, gdzie mamy do czynienia z gotowością do dostawy
a nie dostawą.
Podsumowując dowód w postaci wyjaśnień zamawiającego z dn.25 listopada 2015 roku jak i
okoliczność, że odwołujący to jest jego Matka z grupy kapitałowej dokonała w 2020 roku
korekty za poprze
dnie 4 lata usługi sprowadzając podatek vat z 23% do 8% to jest uznając
usługi pomocnicze do stawki podstawowej 8%, jest nieprzydatny i nie dowodzi racji
przywoływanych w odwołaniu.
W ocenie Izby znaczenie dla
rozstrzygnięcia sprawy ma okoliczność, że w siwz w formularzu
ofertowym
– formularz cenowy zał. do umowy przewidziane są dwa rodzaje stawek podatku
Vat to jest 8 i 23 procent, oczywiście zapisane w nagłówku kolumny cenowej, czyli do
dyspozycji wykonawcy
do konkretnej usługi wymienionej w tabeli. Zamawiający pozostawił
wybór co do stawki podatkowej wykonawcy. I słusznie w tym przypadku odwołujący podnosił,
że zastosowanie art.87 ust.2 pkt 3 byłoby możliwe gdyby zamawiający zadysponował w
formularzu cenowym stawki przypisując ich konkretną wysokość do konkretnej usługi, czy w
spornej sprawie
gotowości do usługi/sprzedaży. W ocenie Izby taka formuła dyspozycji
stawki podatkowej nie zwalnia wykonawcy z prawidłowo zastosowanej stawki w ofercie.
Niemniej dopuszcza dwa rodzaje stawek Vat- u.
Przy czym w
zaistniałej sprawie odwołujący nie kwestionuje jako takiej stawki vat 23% dla
kwestionowanych
czynności pomocniczych. Niemniej uważa, powołując się obszernie na
orzecznictwo, opinie Izb
Skarbowych, że obowiązkiem wykonawcy jest stosowanie stawki
Sygn. akt KIO 228/20
Vat-
u według usługi podstawowej, zasadniczej, głównej czyli usługi odbioru i
zagospodarowania
odpadów, czyli 8 procent.
W związku z przyznaniem, że gdyby było odrębne zamówienie na dostawę pojemników i
stojaków na worki to by należał się podatek vat 23%, to okoliczność właściwego podatku dla
czynności pomocniczych jako odrębnych czynności a nie w kompleksie, pozostaje poza
sporem.
Spór jak wyżej nadmieniano dotyczy kwestii czy gotowość do dostarczenia pojemników i
stojaków na worki to usługa pomocnicza, niezbędna do świadczenia głównego objętego
niniejszym post
ępowaniem o udzielenie zamówienia.
Odpowiadając co do zasady to należy stwierdzić, że dostawa pojemników, czy tez stojaków
to
usługa/ dostawa/ sprzedaż o charakterze pomocniczym czy też przywoływanym jako
niezbędnym do odbioru odpadów i ich zagospodarowania. Niemniej przedmiotowa sprawa
nie kwalifikuje się do takiej oceny. Jak zamawiający na rozprawie wyjaśniał, odbiorcy
komunalni
ssą wyposażeni w pojemniki i w stojaki z racji poprzednich postepowań
prowadzonych
przez zamawiającego. W związku z powyższym, a takie wyjaśnienia Izba
przyjmuje jako stanowiące podstawę do rozstrzygnięcia sprawy, wyposażenia odbiorców w
pojemniki i w stojaki na worki nie jest
usługą/dostawą konieczną, niezbędną do realizacji
aktualnego zamówienia. Zamawiający niejako poza świadczeniem zasadniczym i
pomocniczym (kompleksowym)
przewidział nie dostawę/przekazanie a gotowość do
przekazania/dostawy
pojemników i stojaków. O wiarygodności takiej sytuacji, jaką podaje
z
amawiający na rozprawie przemawia wielkość tych zamówień to jest minimalna w stosunku
do całości zamówienia, na co również zwracał uwagę odwołujący ale w innym kontekście, to
jest braku wpływu na ocenę błędu w obliczeniu ceny. Ta okoliczność świadczy o
hip
otetyczności / ewentualności świadczenia / dostawy a nie o jej niezbędności co miałoby
kwalifikować dostawę pojemników i stojaków jako element pomocniczy do usługi
zasadniczej, ze skutkiem jednolitej stawki podatkowej Vat-u.
Oceniając ten sporny problem
I
zba wzięła pod uwagę, że może się tak zdążyć w całym okresie świadczenia, że wykonawca
nie dostarczy ani jednego pojemnika, ani jednego stojaka, mimo
że zamawiający wymagał
ich wyceny
. W związku z tym w ocenie Izby gotowość do usługi nie może być kwalifikowane
jako usługa niezbędna do realizacji usługi zasadniczej, mając na uwadze przywoływane
przez odwołującego obszernie orzecznictwo europejskie i krajowe oraz opinie Izb
Skarbowych z Łodzi, Katowic i Poznania.
W związku z powyższym Izba nie podziela poglądu odwołującego prezentowanego na
rozprawie,
że nie ma znaczenia fakt, że zamawiający usługę nazwał gotowością, ponieważ i
Sygn. akt KIO 228/20
tak
zapłaci jak będzie zrealizowana dostawa czy to pojemnika, czy to stojaka, ponieważ
gotowości z samej nazwy nie można utożsamiać z realizacją.
Idąc za rozważaniem odwołującego należałoby uznać, że zamawiający jest nieracjonalny,
nazywając pozostałe usługi jako aktywne czynnie – „przekazanie”, „dostawa”, „odbiór”,
„zagospodarowanie”, a w zakresie pojemników na odpady i stojaków na worki ze zbiórki
selektywnej nazywając „gotowością’.
Podsumowując Izba nie podzieliła argumentacji odwołania, ponieważ w jej ocenie nie można
zrównać obioru, przekazania, dostawy, zagospodarowania jako gotowości do tych czynności.
Bowiem przedmiotem zamówienia jak sama nazwa wskazuje jest odbiór i zagospodarowanie
odpadów komunalnych z terenu Gminy Kłodzko a nie gotowość do powyższego.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy, a także w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 lit. b oraz § 5
ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972) zaliczając na poczet
niniejszego postępowania odwoławczego koszt wpisu od odwołania uiszczony przez
odwołującego w kwocie 15.000,00 złotych. Zamawiający oświadczył do protokołu o
zrzeczeniu się kosztów zastępstwa postepowania odwoławczego, nie przedstawiając
rachunku ani faktury na t
ę okoliczność.
Przewodniczący: ……………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 439/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 430/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 423/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 415/20 z dnia 2020-03-12
- Sygn. akt KIO 380/20 z dnia 2020-03-10
