rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-02-24
rok: 2020
data dokumentu: 2020-02-24
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 254/20
KIO 254/20
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2020
r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 10 lutego 2020 r. przez wykonawcę Mostostal
Kielce S.A. w Kielcach w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Gminę Śrem
przy udziale wykonawcy B4 Sp. z o.o. w Warszawie
przystępującego do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 10 lutego 2020 r. przez wykonawcę Mostostal
Kielce S.A. w Kielcach w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Gminę Śrem
przy udziale wykonawcy B4 Sp. z o.o. w Warszawie
przystępującego do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawcę Mostostal Kielce S.A.
w Kielcach i
zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
10 000,00
zł (dziesięć tysięcy złotych) uiszczoną przez wykonawcę tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 24 lutego 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 254/20
Zamawiający – Gmina Śrem, Plac 20 Października 1, 63-100 Śrem, prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Budowa kładki pieszo-rowerowej
nad kanałem ulgi rz. Warty oraz wanny żelbetowej pod mostem zabezpieczającej przed
wodą dziesięcioletnią”, o ogłoszeniu o zamówieniu publicznym opublikowanym w dniu 4
grudnia 2019 r. w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 631105-N-2019, zwane
dalej jako „postępowanie”.
Izba ustaliła, że postępowanie na robotę budowlaną, o wartości poniżej kwoty
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004
r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) zwanej dalej jako „p.z.p.”,
jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego.
W dniu 5 lutego 2020 r. dokonano wyboru oferty najkorzystniejszej w
postępowaniu,
zaś w dniu 10 lutego 2020 r. odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego wniósł
wykonawca Mostostal Kielce S.A.
, ul. Ks. P. Ściegiennego 280, 25-116 Kielce, dalej zwany
jako „odwołujący”.
Odwołujący we wniesionym środku zaskarżenia postawił zamawiającemu
następującego zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna):
1.
art. 89 ust. 1 pkt 7b PZP oraz art. 7 ust. 3 PZP polegające na zaniechaniu czynności
odrzucenia oferty złożonej przez Wykonawcę B4 Sp. z o.o. pomimo złożenia wadium
przez tego Wykonawcę po terminie wskazanym w SIWZ,
2.
art. 91 ust. 1 PZP oraz art. 7 ust. 3 PZP poprzez dokonanie wyboru oferty, która nie
mogła być uznana za ofertę najkorzystniejszą w Postępowaniu, albowiem podlegała
ona odrzuceniu,
3.
a w konsekwencji naruszenie art. 7 ust. 1 PZP poprzez przeprowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji, równego
traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości.
Wobec powyższego odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: unieważnienia
czynności wyboru oferty złożonej przez wykonawcę B4 Sp. z o.o. w Warszawie jako oferty
najkorzystniejszej w
postępowaniu, dokonania ponownego badania i oceny ofert, w tym
odrzucenia
oferty złożonej przez B4 Sp. z o.o. w Warszawie oraz wybór oferty odwołującego
jako oferty najkorzystniejszej. Ponadto wniesiono o
zasądzenie od zamawiającego na rzecz
odwołującego kosztów postępowania odwoławczego oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie
dowodów wskazanych odwołaniu.
W uzasadnieniu wniesionego środka ochrony prawnej odwołujący podniósł co
następuje. Zamawiający na podstawie analizy swojej dokumentacji księgowej ustalił, że
kwota wadium wniesiona przez firmę B4 Sp. z o.o. w Warszawie została zaksięgowana na
rachunku
zamawiającego w dniu 20.12.2019 r. o godz. 21:43, tj. po upływie terminu
składania ofert. Na tej podstawie zamawiający w dniu 30.12.2019 r., zgodnie z art. 89 ust. 1
pkt 7b p.z.p.,
odrzucił ofertę wykonawcy z postępowania. W odwołaniu wniesionym drogą
mailową firma B4 Sp. o.o. wskazała, że w dniu 19.12.2019 r. dokonała przelewu
natychmiastowego, który powinien zostać zaksięgowany następnego dnia przed godziną
12:00. Ponadto na wezwanie zamawiającego bank obsługujący rachunki bankowe Urzędu
Miasta w Śremie poinformował go, że kwota wadium była dostępna na rachunku w
19.12.2019 r. po godz. 21:23, ale z
datą księgowania 20.12.2019 r., na podstawie tej
informacji z
amawiający w dniu 08.01.2020 r. postanowił unieważnić czynność odrzucenia
oferty wykonawcy B4 Sp. z o.o. w Warszawie.
Odwołujący wskazał dalej, że wadium ma zabezpieczyć ważność oferty na czas
udziału wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Przy tym wadium
jest właściwie i skutecznie wniesione tylko wtedy, gdy zamawiający ma możliwość
dysponowania wadium,
niezależnie od formy jego wniesienia, od momentu upływu terminu
składania ofert. Ponadto wadium jest skutecznie wniesione wtedy, gdy odpowiada wszystkim
wymaganiom zawartym w
przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych. Tym samym,
zgodnie z dyspozycj
ą art. 45 ust 3 p.z.p., wadium winno być wniesione przed upływem
terminu
składania ofert. W doktrynie i orzecznictwie uważa się, że termin ten zostanie
zachowany, kiedy wadium w
niesione w pieniądzu, zgodnie z art. 45 ust. 7 p.z.p., zostanie
wpłacone przelewem na rachunek bankowy zamawiającego i kwota przelewu znajdzie się na
rachunku przed upływem terminu składania ofert. Zatem w ocenie odwołującego wniesienie
wadium następuje w chwili uznania (zaksięgowania) kwoty wadium na rachunku bankowym
zamawiającego.
Odwołujący dodał, że wykonawca powinien dokonać przelewu środków pieniężnych
ze stosownym wyprzedzeniem, uwzględniając ryzyko związane z czasem trwania rozliczeń
międzybankowych. Bank dokonujący operacji finansowych używa określenia „data
księgowania", wskazując dzień, miesiąc i rok oraz godzinę, minutę i sekundę dokonania
czynności. Natomiast gdy środki pieniężne wpłyną na rachunek zamawiającego po upływie
terminu
składania ofert należy uznać, że wadium nie zostało wniesione w terminie, a oferta
wykonawcy podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b p.z.p.
Dalej odwołujący zauważył, że dokument pn. „potwierdzenie otrzymania przelewu"
przedstawiony zamawiaj
ącemu przez bank jest bardzo nieprecyzyjny i nie wskazuje daty
i
godziny zaksięgowania kwoty wadium na rachunku zamawiającego. W dokumencie tym
jako „data operacji" i „data waluty" został wskazany dzień 20.12.2019 r., zaś jako dzień
sporządzenia dokumentu jest wskazana data 19.12.2019 r. godz. 21:23:40, co jest
niezrozumiałe ze względu na godziny pracy banku. Co więcej, dokument ten został
potwierdzony za zgodność z oryginałem przez pracownika banku pomimo, że nie został on
przez nikogo podpisany. Nieprawid
łowo też wskazano nazwę banku z jakiego dokonano
przelewu -
Spółdzielczy Bank Ludowy Śrem im. ks. Wawrzyniaka, a nie Bank Millenium.
Powyższe oznacza dla odwołującego, że dokument ten jest niewystarczający do tego, aby
stwierdzić bez żadnych wątpliwości, w jakim dniu i o której dokładnie godzinie została
zaksięgowana kwota wadium na rachunku zamawiającego. Według odwołującego ma to
istotne znaczenie tym bardziej, że zamawiający w uzasadnieniu decyzji z dnia 30.12.2019 r.
stwierdził, że kwota ta została zaksięgowana na jego rachunku w dniu 20.12.2019 r. o godz.
21:43, czyli po terminie
składania ofert w postępowaniu.
Odwołujący dodał, że biorąc pod uwagę, że wyjaśnienia banku obsługującego
rachunki
Urzędu Miasta w Śremie są niewystarczające, zamawiający powinien był uzyskać
od banku wiarygodną informację o dokładnej dacie i godzinie (minucie, sekundzie)
zaksięgowania na swoim koncie wadium wykonawcy B4 Sp. o.o. w Warszawie. Informacja ta
jest niezbędna do ustalenia - bez żadnych wątpliwości - czy oferta wykonawcy jest
prawidłowo zabezpieczona wadium, czy powinna zostać odrzucona. Zaś w przypadku braku
takich informacji od banku z
amawiającego, zamawiający powinien dokonać ustaleń w tym
zakresie na podstawie własnej dokumentacji księgowej i odrzucić ofertę wykonawcy.
Odwołujący wskazał również na wyrok Izby z 11.06.2014 r. sygn. akt: KIO 1073/14,
KIO 1088/14
i skonkludował, że w jego ocenie wykonawca B4 Sp. z o.o. w Warszawie wniósł
wadium po terminie wskazanym w SIWZ, a wi
ęc jego oferta powinna zostać odrzucona.
Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
ustnej
wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania w
całości.
Skład orzekający, wobec spełnienia przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p., dopuścił do
udziału w postępowaniu wykonawcę B4 Sp. z o.o., ul. Żwirki i Wigury 18, 02-092 Warszawa
(dalej zwanego jako „przystępujący”), zgłaszającego przystąpienie po stronie
zamawiającego, co nadaje mu status uczestnika postępowania odwoławczego.
Krajowa Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi przez strony,
konfrontując je z zebranym w sprawie materiałem procesowym, w tym z dokumentacją
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przedstawioną przez
zamawiającego, w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, SIWZ,
złożonymi ofertami i korespondencją prowadzoną w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk złożonych
ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba
ustaliła, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy p.z.p.,
zostało wniesione przez podmiot uprawniony, a także dotyczy materii określonej w art. 180
ust. 2 pkt 6
p.z.p., zatem podlega kognicji Krajowej Izby Odwoławczej. Wypada zaznaczyć,
że skład orzekający podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwałach z
17.11.2017 r. sygn. akt: III CZP 56/17 i sygn. akt: III CZP 58/17
, zgodnie z którym przez
zaskarżenie wyboru oferty najkorzystniejszej należy rozumieć prawo odwołującego do
kwestionowania zaniechania
przez zamawiającego wykluczenia wykonawcy wybranego w
postępowaniu, czy odrzucenia jego oferty.
Skład orzekający ustalił także, iż odwołanie podlega rozpoznaniu zgodnie z art.
187 ust. 1 p.z.p. i
nie została wypełniona żadna z przesłanek o których mowa w art. 189 ust.
2
p.z.p., których stwierdzenie skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od
badania meritum sprawy. Izba
stwierdziła również, że odwołujący posiada legitymację
materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p.
Krajowa Izba Odwoławcza dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie
mając na uwadze art. 192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Skład orzekający – uwzględniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie,
w
szczególności po dokonaniu ustaleń poczynionych na podstawie dokumentacji
postępowania oraz dowodów przedłożonych przez strony, zważając na okoliczności
faktyczne podniesione w odwołaniu – stwierdził, że sformułowane przez odwołującego
zarzuty
nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym
rozpoznawane odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Izby całość zebranego
materiału procesowego wskazuje, w sposób niebudzący wątpliwości, że zamawiający
prawidłowo zbadał i ocenił ofertę przystępującego jako ofertę najkorzystniejszą w
postępowaniu.
Izba wskazuje, że zgodnie z art. 45 ust. 3 p.z.p. wadium wnosi się przed upływem
terminu składania ofert, zaś w oparciu o art. 45 ust. 7 p.z.p. wadium wnoszone w pieniądzu
wpłaca się przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. Zdaniem
składu orzekającego wadium zostanie wniesione w sposób prawidłowy o ile w wyznaczonym
terminie nastąpi uznanie rachunku zamawiającego w wymaganej kwocie, co winno
zabezpiecz
ać ofertę w taki sposób, że zamawiający może zatrzymać wadium, gdy będą ku
temu zachodziły uzasadnione podstawy. Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w uchwale
z 04.01.1995 r. sygn. akt: III CZP 164/94
„Spełnienie świadczenia bezgotówkowego
następuje w dniu uznania rachunku bankowego wierzyciela, chyba że strony postanowiły
inaczej
”. Zatem to fakt znajdowania się właściwej kwoty pieniężnej na rachunku
zamawiającego, przed upływem terminu na składanie ofert, przesądza o właściwym i
skutecznym wniesieniu wadium.
Istotą rozpoznawanego odwołania była ocena, kiedy nastąpiło uznanie rachunku
bankowego zamawiającego kwotą wadium przystępującego. Skład orzekający ustalił, że
zamawiający, zgodnie z pkt 13.2. SIWZ rozdziału 13, pn. wymagania dotyczące wadium,
wymagał, aby wykonawcy wnieśli wadium w kwocie 100 000,00 zł przed upływem terminu na
składanie ofert, tj. do dnia 20.12.2019 r. do godz. 12:00.
Izba
ustaliła dalej, że z materiału procesowego w postaci zaświadczenia z banku
zamawiającego (Spółdzielczy Bank Ludowy im. Ks. P. Wawrzyniaka w Śremie) z dnia
02.01.2020 r.
wynika, że wpływ na rachunek zamawiającego wadium przystępującego
„został dokonany przez zleceniodawcę dnia 19.12.2019 r. o godzinie 21:23, jako przelew
natychmiastowy. Wpłata na w/w rachunku była dostępna po wskazanej godzinie jeszcze
tego samego dnia
”. Natomiast data księgowania to 20.12.2019 r., co w ocenie banku
oznacza,
„że rozpoczynając dzień 20.12.2019 r. przelew od B4 sp. z o.o. był zaksięgowany
na rachunku Urzędu Miejskiego w Śremie”. Do zaświadczenia dołączono wydruk
potwierdzenia wpływu z systemu operacyjnego banku z datą operacji i datą waluty
20.12.2019 r.
W aktach znajdują się także dwa potwierdzenia wykonania operacji z banku
przystępującego – Banku Millenium, z których wynika, że przystępujący za pomocą przelewu
natychmiastowego w dniu 19.12.2019
r. (data waluty, data księgowania) dokonał przelewu
kwoty wadium na rachunek
zamawiającego. Ponadto na rozprawie złożono zaświadczenie
z
banku przystępującego potwierdzające, że przelew z dnia 19.12.2019 r. wysłany Express
Elixir o godz. 21:23 został prawidłowo zrealizowany.
Z opisanych powyżej dowodów, które są ze sobą spójne i wzajemnie się uzupełniają,
niezbicie wynika, że uznanie rachunku jednostki zamawiającej nastąpiło zgodnie
z
twierdzeniami zamawiającego i przystępującego, czyli dnia 19.12.2019 r. Odwołujący nie
wywiódł żadnego kontrdowodu, który można byłoby przeciwstawić przedłożonym
dokumentom, a w związku z tym, że były one spójne nie było podstaw do tego, aby odmówić
im wiarygodności.
Z
zaświadczenia wystawionego przez bank zamawiającego w dniu 02.01.2020 r.,
którego treść została potwierdzona drugim zaświadczeniem z tego banku z 14.02.2020 r.,
przedłożonym przez zamawiającego na rozprawie, wynika, że środki finansowe znalazły się
na rachunku zamawiającego w dniu 19.12.2019 r., zatem przed upływem terminu na
składane ofert. Jak wyjaśnił bank w zaświadczeniu z 14.02.2020 r. „przelew dokonany był w
systemie Express Elixir, w którym udostępnienie środków dla odbiorcy odbywa się w trybie
ciągłym niezależnie od godzin pracy banku. Ze względu na fakt, że przelew odebrany został
przez bank po księgowym zamknięciu dnia, w systemie pola „data operacji” i „data waluty”
ustawione zostały na kolejny dzień roboczy, czyli 20.12.2019 r.”
Z
oświadczeń banku zamawiającego wynika, że godzina wykonania przelewu przez
przystępującego spowodowała ominięcie tzw. sesji bankowej, która polega na przetwarzaniu
uznaniowych i obciążeniowych zleceń płatniczych przez banki. Technologia ta nierzadko
skutkuje księgowaniem późniejszym, niż data faktycznego uznania rachunku odbiorcy
konkretną kwotą (co zwykle następuje natychmiast), stąd wyjaśnienie banku zamawiającego,
że kwota wadium (wpłata) była dostępna po wskazanej godzinie, tj. po 21:23 w dniu
19.12.2019 r., zaś samo zaksięgowanie przelewu nastąpiło 20.12.2019 r. Już ta okoliczność
powoduje, że odwołanie nie posiada uzasadnionych podstaw. Bank jednoznacznie wskazał,
kiedy
fizycznie, materialnie, środki pieniężne były dla zamawiającego dostępne – od kiedy
bank wchodzi w ich „posiadanie” – nawet jeśli informacje o zaksięgowaniu nie „nadążyły”
jeszcze za transferem finansowym.
Tym niemniej samo zak
sięgowanie wadium na rachunku zamawiającego również
zostało dokonane przed upływem terminu na składanie ofert, co wynika z treści
oświadczenia banku, iż „rozpoczynając dzień 20.12.2019 r. przelew od B4 Sp. z o.o. był
zaksięgowany na rachunku Urzędu Miejskiego w Śremie” (vide zaświadczenie z 02.01.2020
r.). Zatem fakt zaksięgowania wadium nastąpił o godz. 00:00 dnia 20.12.2010 r., czyli na 12
godzin przez upływem wyznaczonego terminu na złożenie oferty.
Konkludując, w ocenie Izby z dowodów wynika, że nie tylko rezultat operacji
finansowej, czyli uznanie rachunku zamawiającego w dniu 19.12.2019 r., ale także czas
zaksięgowania transakcji finansowej na koncie zamawiającego, który wskazał bank w
Śremie, uszczegóławiając godzinę operacji zaksięgowania, powoduje, że nie ma żadnych
wątpliwości co do prawidłowego i skutecznego zabezpieczenia oferty przystępującego
wymaganym wadium.
W ustalonym stanie rzeczy nie sposób jest nawet mówić o
jakichkolwiek rozbieżnościach czy wątpliwościach, w istocie zatem, mając na uwadze wyżej
wywiedzione okoliczności, wydaje się, że odwołujący oparł swoje przekonanie o zasadności
odwołania nie tyle na faktach – te bowiem w świetle zgromadzonego materiału dowodowego
żadnego sporu budzić nie mogły – a na swoich subiektywnych wątpliwościach, które nie
znalazły potwierdzenia w materiale procesowym. Zamawiający posiadał materialną
możliwość dysponowania określoną kwotą pieniężną 19.12.2019 r., która została
zaksięgowana 20.12.2019 r. przed upływem wskazanej w dokumentacji postępowania
godz
iny na składanie ofert. Były to jedyne okoliczności istotne dla sprawy – jedynie
pobocznie wskazać należy, że dla rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje jaki system
został wykorzystany przez przystępującego (czy był to Express Elixir, czy inny), istotny jest
bowiem jedynie rezultat operacji finansowej.
W konsekwencji
powyższego skład orzekający stwierdził, że postawione
zamawiającemu zarzuty nie znalazły oparcia w żadnych dowodach, co przeważyło o uznaniu
odwołania za bezzasadne. Dodatkowo Izba wskazuje, za wyrokiem Sądu Okręgowego
w Olsztynie z 21.05.2010 r., sygn. akt:
IX Ca 297/10, którego ocenę skład orzekający
podziela,
że „termin wniesienie – zgodnie z art. 45 p.z.p. – oznacza uznanie kwoty wadium
przez rachunek zamawiającego. (…) Przy czym należy odróżnić fakt wniesienia wadium od
udokumentowania jego wniesienia. Zamawiający winien mieć pewność, że wadium zostało
wniesione w chwili otwarcia ofert, czyli, aby is
tniała możliwość sprawdzenia stanu konta
przez zamawiającego. Inaczej rzecz ujmując, należy stwierdzić, że słowo wniesienie
oznacza uznanie kwoty wadium przez rachunek zamawiającego”.
Dalej skład orzekający wskazuje, że nie podziela stanowiska odwołującego, który
próbował podważyć oświadczenia banku zamawiającego podnosząc, że nie zostały one
podpisane przez osobę uprawioną do składania oświadczeń w imieniu banku.
Po pierwsze,
zaświadczenia te stanowią oświadczenia wiedzy w formule dokumentu
prywatnego i a
by skutecznie podważyć wiarygodność takich dokumentów, wymagane jest
przeprowadzenie kontrdowodu
– na przykład na okoliczność, że osoba, która podpisała
dokument nie miała, bądź nie mogła mieć, wiedzy na określony temat, bądź że
w
rzeczywistości zdarzenia miały inny obrót niż ten, który został udokumentowany. Przy tym
ciężar obalenia rzetelności oświadczeń banku rozłożony jest według reguł ogólnych, a zatem
spoczywa
na tym, kto wywodzi z tego skutki procesowe, a więc na odwołującym, który nie
podjął nawet próby wykazania podnoszonych okoliczności i ograniczył się do wskazywania,
że on przedłożone dokumenty oceniłby inaczej.
Po wtóre, Izba zauważa, że zamawiający rzeczone zaświadczenia uzyskał na swój
wniosek, prowadząc postępowanie wyjaśniające czas wpływu wadium, zatem oświadczenia
złożone przez Kierownika Filii Banku w Śremie panią M.M. należy ocenić przez pryzmat art.
97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145)
, która to
norma
służy ochronie podmiotów działających w przekonaniu, że określone osoby są
umocowane do działania w imieniu przedsiębiorcy. Zamawiający, w świetle okoliczności
uzyskania zaświadczeń z banku, był uprawniony do posiadania uzasadnionego przekonania,
że pani M.M. jest prawidłowo umocowania do złożenia przedmiotowych oświadczeń
związanych z funkcją, którą pełni w banku. Natomiast wyłączenie domniemania wyrażonego
w art. 97
k.c. musiałoby opierać się na wskazaniu konkretnych okoliczności je
podważających, czego jednak odwołujący nie uczynił.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art.
89 ust. 1 pkt 7b p.z.p., postawiony w pkt 1 petitum
odwołania, ponieważ zamawiający w
sposób prawidłowy zbadał i ocenił ofertę przystępującego jako skutecznie zabezpieczoną
wymaganym wadium p
rzed upływem terminu na złożenie ofert, zaś odwołujący nie wykazał
okoliczności przeciwnej. W konsekwencji oddalenia tego zarzutu nie mogły zostać również
uwzględnione powiązane z nim zarzuty nr 2 i 3 z petitum odwołania – naruszenia art. 91 ust.
1 p.z.p. oraz art. 7 ust. 1 i 3 p.z.p.
– które nie zostały potwierdzone w ustalonym stanie
rzeczy,
ponieważ nie wykazano, że wybór oferty najkorzystniejszej był nieprawidłowy, czy
żeby doszło do naruszenia naczelnych zasad p.z.p.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 p.z.p. Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych
w
odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona
hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 p.z.p.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego wydano na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj.
stosownie do wyniku postępowania – obciążając odwołującego, jako
stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego, na które zgodnie z § 3 pkt
1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972) złożył się uiszczony przez
odwołującego wpis od odwołania.
Przewodniczący:
…………………………
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawcę Mostostal Kielce S.A.
w Kielcach i
zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
10 000,00
zł (dziesięć tysięcy złotych) uiszczoną przez wykonawcę tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 24 lutego 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 254/20
Zamawiający – Gmina Śrem, Plac 20 Października 1, 63-100 Śrem, prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Budowa kładki pieszo-rowerowej
nad kanałem ulgi rz. Warty oraz wanny żelbetowej pod mostem zabezpieczającej przed
wodą dziesięcioletnią”, o ogłoszeniu o zamówieniu publicznym opublikowanym w dniu 4
grudnia 2019 r. w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 631105-N-2019, zwane
dalej jako „postępowanie”.
Izba ustaliła, że postępowanie na robotę budowlaną, o wartości poniżej kwoty
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004
r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) zwanej dalej jako „p.z.p.”,
jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego.
W dniu 5 lutego 2020 r. dokonano wyboru oferty najkorzystniejszej w
postępowaniu,
zaś w dniu 10 lutego 2020 r. odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego wniósł
wykonawca Mostostal Kielce S.A.
, ul. Ks. P. Ściegiennego 280, 25-116 Kielce, dalej zwany
jako „odwołujący”.
Odwołujący we wniesionym środku zaskarżenia postawił zamawiającemu
następującego zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna):
1.
art. 89 ust. 1 pkt 7b PZP oraz art. 7 ust. 3 PZP polegające na zaniechaniu czynności
odrzucenia oferty złożonej przez Wykonawcę B4 Sp. z o.o. pomimo złożenia wadium
przez tego Wykonawcę po terminie wskazanym w SIWZ,
2.
art. 91 ust. 1 PZP oraz art. 7 ust. 3 PZP poprzez dokonanie wyboru oferty, która nie
mogła być uznana za ofertę najkorzystniejszą w Postępowaniu, albowiem podlegała
ona odrzuceniu,
3.
a w konsekwencji naruszenie art. 7 ust. 1 PZP poprzez przeprowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji, równego
traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości.
Wobec powyższego odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: unieważnienia
czynności wyboru oferty złożonej przez wykonawcę B4 Sp. z o.o. w Warszawie jako oferty
najkorzystniejszej w
postępowaniu, dokonania ponownego badania i oceny ofert, w tym
odrzucenia
oferty złożonej przez B4 Sp. z o.o. w Warszawie oraz wybór oferty odwołującego
jako oferty najkorzystniejszej. Ponadto wniesiono o
zasądzenie od zamawiającego na rzecz
odwołującego kosztów postępowania odwoławczego oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie
dowodów wskazanych odwołaniu.
W uzasadnieniu wniesionego środka ochrony prawnej odwołujący podniósł co
następuje. Zamawiający na podstawie analizy swojej dokumentacji księgowej ustalił, że
kwota wadium wniesiona przez firmę B4 Sp. z o.o. w Warszawie została zaksięgowana na
rachunku
zamawiającego w dniu 20.12.2019 r. o godz. 21:43, tj. po upływie terminu
składania ofert. Na tej podstawie zamawiający w dniu 30.12.2019 r., zgodnie z art. 89 ust. 1
pkt 7b p.z.p.,
odrzucił ofertę wykonawcy z postępowania. W odwołaniu wniesionym drogą
mailową firma B4 Sp. o.o. wskazała, że w dniu 19.12.2019 r. dokonała przelewu
natychmiastowego, który powinien zostać zaksięgowany następnego dnia przed godziną
12:00. Ponadto na wezwanie zamawiającego bank obsługujący rachunki bankowe Urzędu
Miasta w Śremie poinformował go, że kwota wadium była dostępna na rachunku w
19.12.2019 r. po godz. 21:23, ale z
datą księgowania 20.12.2019 r., na podstawie tej
informacji z
amawiający w dniu 08.01.2020 r. postanowił unieważnić czynność odrzucenia
oferty wykonawcy B4 Sp. z o.o. w Warszawie.
Odwołujący wskazał dalej, że wadium ma zabezpieczyć ważność oferty na czas
udziału wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Przy tym wadium
jest właściwie i skutecznie wniesione tylko wtedy, gdy zamawiający ma możliwość
dysponowania wadium,
niezależnie od formy jego wniesienia, od momentu upływu terminu
składania ofert. Ponadto wadium jest skutecznie wniesione wtedy, gdy odpowiada wszystkim
wymaganiom zawartym w
przepisach ustawy Prawo zamówień publicznych. Tym samym,
zgodnie z dyspozycj
ą art. 45 ust 3 p.z.p., wadium winno być wniesione przed upływem
terminu
składania ofert. W doktrynie i orzecznictwie uważa się, że termin ten zostanie
zachowany, kiedy wadium w
niesione w pieniądzu, zgodnie z art. 45 ust. 7 p.z.p., zostanie
wpłacone przelewem na rachunek bankowy zamawiającego i kwota przelewu znajdzie się na
rachunku przed upływem terminu składania ofert. Zatem w ocenie odwołującego wniesienie
wadium następuje w chwili uznania (zaksięgowania) kwoty wadium na rachunku bankowym
zamawiającego.
Odwołujący dodał, że wykonawca powinien dokonać przelewu środków pieniężnych
ze stosownym wyprzedzeniem, uwzględniając ryzyko związane z czasem trwania rozliczeń
międzybankowych. Bank dokonujący operacji finansowych używa określenia „data
księgowania", wskazując dzień, miesiąc i rok oraz godzinę, minutę i sekundę dokonania
czynności. Natomiast gdy środki pieniężne wpłyną na rachunek zamawiającego po upływie
terminu
składania ofert należy uznać, że wadium nie zostało wniesione w terminie, a oferta
wykonawcy podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b p.z.p.
Dalej odwołujący zauważył, że dokument pn. „potwierdzenie otrzymania przelewu"
przedstawiony zamawiaj
ącemu przez bank jest bardzo nieprecyzyjny i nie wskazuje daty
i
godziny zaksięgowania kwoty wadium na rachunku zamawiającego. W dokumencie tym
jako „data operacji" i „data waluty" został wskazany dzień 20.12.2019 r., zaś jako dzień
sporządzenia dokumentu jest wskazana data 19.12.2019 r. godz. 21:23:40, co jest
niezrozumiałe ze względu na godziny pracy banku. Co więcej, dokument ten został
potwierdzony za zgodność z oryginałem przez pracownika banku pomimo, że nie został on
przez nikogo podpisany. Nieprawid
łowo też wskazano nazwę banku z jakiego dokonano
przelewu -
Spółdzielczy Bank Ludowy Śrem im. ks. Wawrzyniaka, a nie Bank Millenium.
Powyższe oznacza dla odwołującego, że dokument ten jest niewystarczający do tego, aby
stwierdzić bez żadnych wątpliwości, w jakim dniu i o której dokładnie godzinie została
zaksięgowana kwota wadium na rachunku zamawiającego. Według odwołującego ma to
istotne znaczenie tym bardziej, że zamawiający w uzasadnieniu decyzji z dnia 30.12.2019 r.
stwierdził, że kwota ta została zaksięgowana na jego rachunku w dniu 20.12.2019 r. o godz.
21:43, czyli po terminie
składania ofert w postępowaniu.
Odwołujący dodał, że biorąc pod uwagę, że wyjaśnienia banku obsługującego
rachunki
Urzędu Miasta w Śremie są niewystarczające, zamawiający powinien był uzyskać
od banku wiarygodną informację o dokładnej dacie i godzinie (minucie, sekundzie)
zaksięgowania na swoim koncie wadium wykonawcy B4 Sp. o.o. w Warszawie. Informacja ta
jest niezbędna do ustalenia - bez żadnych wątpliwości - czy oferta wykonawcy jest
prawidłowo zabezpieczona wadium, czy powinna zostać odrzucona. Zaś w przypadku braku
takich informacji od banku z
amawiającego, zamawiający powinien dokonać ustaleń w tym
zakresie na podstawie własnej dokumentacji księgowej i odrzucić ofertę wykonawcy.
Odwołujący wskazał również na wyrok Izby z 11.06.2014 r. sygn. akt: KIO 1073/14,
KIO 1088/14
i skonkludował, że w jego ocenie wykonawca B4 Sp. z o.o. w Warszawie wniósł
wadium po terminie wskazanym w SIWZ, a wi
ęc jego oferta powinna zostać odrzucona.
Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
ustnej
wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania w
całości.
Skład orzekający, wobec spełnienia przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p., dopuścił do
udziału w postępowaniu wykonawcę B4 Sp. z o.o., ul. Żwirki i Wigury 18, 02-092 Warszawa
(dalej zwanego jako „przystępujący”), zgłaszającego przystąpienie po stronie
zamawiającego, co nadaje mu status uczestnika postępowania odwoławczego.
Krajowa Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi przez strony,
konfrontując je z zebranym w sprawie materiałem procesowym, w tym z dokumentacją
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przedstawioną przez
zamawiającego, w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, SIWZ,
złożonymi ofertami i korespondencją prowadzoną w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk złożonych
ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba
ustaliła, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy p.z.p.,
zostało wniesione przez podmiot uprawniony, a także dotyczy materii określonej w art. 180
ust. 2 pkt 6
p.z.p., zatem podlega kognicji Krajowej Izby Odwoławczej. Wypada zaznaczyć,
że skład orzekający podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwałach z
17.11.2017 r. sygn. akt: III CZP 56/17 i sygn. akt: III CZP 58/17
, zgodnie z którym przez
zaskarżenie wyboru oferty najkorzystniejszej należy rozumieć prawo odwołującego do
kwestionowania zaniechania
przez zamawiającego wykluczenia wykonawcy wybranego w
postępowaniu, czy odrzucenia jego oferty.
Skład orzekający ustalił także, iż odwołanie podlega rozpoznaniu zgodnie z art.
187 ust. 1 p.z.p. i
nie została wypełniona żadna z przesłanek o których mowa w art. 189 ust.
2
p.z.p., których stwierdzenie skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od
badania meritum sprawy. Izba
stwierdziła również, że odwołujący posiada legitymację
materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p.
Krajowa Izba Odwoławcza dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie
mając na uwadze art. 192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Skład orzekający – uwzględniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie,
w
szczególności po dokonaniu ustaleń poczynionych na podstawie dokumentacji
postępowania oraz dowodów przedłożonych przez strony, zważając na okoliczności
faktyczne podniesione w odwołaniu – stwierdził, że sformułowane przez odwołującego
zarzuty
nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym
rozpoznawane odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Izby całość zebranego
materiału procesowego wskazuje, w sposób niebudzący wątpliwości, że zamawiający
prawidłowo zbadał i ocenił ofertę przystępującego jako ofertę najkorzystniejszą w
postępowaniu.
Izba wskazuje, że zgodnie z art. 45 ust. 3 p.z.p. wadium wnosi się przed upływem
terminu składania ofert, zaś w oparciu o art. 45 ust. 7 p.z.p. wadium wnoszone w pieniądzu
wpłaca się przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. Zdaniem
składu orzekającego wadium zostanie wniesione w sposób prawidłowy o ile w wyznaczonym
terminie nastąpi uznanie rachunku zamawiającego w wymaganej kwocie, co winno
zabezpiecz
ać ofertę w taki sposób, że zamawiający może zatrzymać wadium, gdy będą ku
temu zachodziły uzasadnione podstawy. Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w uchwale
z 04.01.1995 r. sygn. akt: III CZP 164/94
„Spełnienie świadczenia bezgotówkowego
następuje w dniu uznania rachunku bankowego wierzyciela, chyba że strony postanowiły
inaczej
”. Zatem to fakt znajdowania się właściwej kwoty pieniężnej na rachunku
zamawiającego, przed upływem terminu na składanie ofert, przesądza o właściwym i
skutecznym wniesieniu wadium.
Istotą rozpoznawanego odwołania była ocena, kiedy nastąpiło uznanie rachunku
bankowego zamawiającego kwotą wadium przystępującego. Skład orzekający ustalił, że
zamawiający, zgodnie z pkt 13.2. SIWZ rozdziału 13, pn. wymagania dotyczące wadium,
wymagał, aby wykonawcy wnieśli wadium w kwocie 100 000,00 zł przed upływem terminu na
składanie ofert, tj. do dnia 20.12.2019 r. do godz. 12:00.
Izba
ustaliła dalej, że z materiału procesowego w postaci zaświadczenia z banku
zamawiającego (Spółdzielczy Bank Ludowy im. Ks. P. Wawrzyniaka w Śremie) z dnia
02.01.2020 r.
wynika, że wpływ na rachunek zamawiającego wadium przystępującego
„został dokonany przez zleceniodawcę dnia 19.12.2019 r. o godzinie 21:23, jako przelew
natychmiastowy. Wpłata na w/w rachunku była dostępna po wskazanej godzinie jeszcze
tego samego dnia
”. Natomiast data księgowania to 20.12.2019 r., co w ocenie banku
oznacza,
„że rozpoczynając dzień 20.12.2019 r. przelew od B4 sp. z o.o. był zaksięgowany
na rachunku Urzędu Miejskiego w Śremie”. Do zaświadczenia dołączono wydruk
potwierdzenia wpływu z systemu operacyjnego banku z datą operacji i datą waluty
20.12.2019 r.
W aktach znajdują się także dwa potwierdzenia wykonania operacji z banku
przystępującego – Banku Millenium, z których wynika, że przystępujący za pomocą przelewu
natychmiastowego w dniu 19.12.2019
r. (data waluty, data księgowania) dokonał przelewu
kwoty wadium na rachunek
zamawiającego. Ponadto na rozprawie złożono zaświadczenie
z
banku przystępującego potwierdzające, że przelew z dnia 19.12.2019 r. wysłany Express
Elixir o godz. 21:23 został prawidłowo zrealizowany.
Z opisanych powyżej dowodów, które są ze sobą spójne i wzajemnie się uzupełniają,
niezbicie wynika, że uznanie rachunku jednostki zamawiającej nastąpiło zgodnie
z
twierdzeniami zamawiającego i przystępującego, czyli dnia 19.12.2019 r. Odwołujący nie
wywiódł żadnego kontrdowodu, który można byłoby przeciwstawić przedłożonym
dokumentom, a w związku z tym, że były one spójne nie było podstaw do tego, aby odmówić
im wiarygodności.
Z
zaświadczenia wystawionego przez bank zamawiającego w dniu 02.01.2020 r.,
którego treść została potwierdzona drugim zaświadczeniem z tego banku z 14.02.2020 r.,
przedłożonym przez zamawiającego na rozprawie, wynika, że środki finansowe znalazły się
na rachunku zamawiającego w dniu 19.12.2019 r., zatem przed upływem terminu na
składane ofert. Jak wyjaśnił bank w zaświadczeniu z 14.02.2020 r. „przelew dokonany był w
systemie Express Elixir, w którym udostępnienie środków dla odbiorcy odbywa się w trybie
ciągłym niezależnie od godzin pracy banku. Ze względu na fakt, że przelew odebrany został
przez bank po księgowym zamknięciu dnia, w systemie pola „data operacji” i „data waluty”
ustawione zostały na kolejny dzień roboczy, czyli 20.12.2019 r.”
Z
oświadczeń banku zamawiającego wynika, że godzina wykonania przelewu przez
przystępującego spowodowała ominięcie tzw. sesji bankowej, która polega na przetwarzaniu
uznaniowych i obciążeniowych zleceń płatniczych przez banki. Technologia ta nierzadko
skutkuje księgowaniem późniejszym, niż data faktycznego uznania rachunku odbiorcy
konkretną kwotą (co zwykle następuje natychmiast), stąd wyjaśnienie banku zamawiającego,
że kwota wadium (wpłata) była dostępna po wskazanej godzinie, tj. po 21:23 w dniu
19.12.2019 r., zaś samo zaksięgowanie przelewu nastąpiło 20.12.2019 r. Już ta okoliczność
powoduje, że odwołanie nie posiada uzasadnionych podstaw. Bank jednoznacznie wskazał,
kiedy
fizycznie, materialnie, środki pieniężne były dla zamawiającego dostępne – od kiedy
bank wchodzi w ich „posiadanie” – nawet jeśli informacje o zaksięgowaniu nie „nadążyły”
jeszcze za transferem finansowym.
Tym niemniej samo zak
sięgowanie wadium na rachunku zamawiającego również
zostało dokonane przed upływem terminu na składanie ofert, co wynika z treści
oświadczenia banku, iż „rozpoczynając dzień 20.12.2019 r. przelew od B4 Sp. z o.o. był
zaksięgowany na rachunku Urzędu Miejskiego w Śremie” (vide zaświadczenie z 02.01.2020
r.). Zatem fakt zaksięgowania wadium nastąpił o godz. 00:00 dnia 20.12.2010 r., czyli na 12
godzin przez upływem wyznaczonego terminu na złożenie oferty.
Konkludując, w ocenie Izby z dowodów wynika, że nie tylko rezultat operacji
finansowej, czyli uznanie rachunku zamawiającego w dniu 19.12.2019 r., ale także czas
zaksięgowania transakcji finansowej na koncie zamawiającego, który wskazał bank w
Śremie, uszczegóławiając godzinę operacji zaksięgowania, powoduje, że nie ma żadnych
wątpliwości co do prawidłowego i skutecznego zabezpieczenia oferty przystępującego
wymaganym wadium.
W ustalonym stanie rzeczy nie sposób jest nawet mówić o
jakichkolwiek rozbieżnościach czy wątpliwościach, w istocie zatem, mając na uwadze wyżej
wywiedzione okoliczności, wydaje się, że odwołujący oparł swoje przekonanie o zasadności
odwołania nie tyle na faktach – te bowiem w świetle zgromadzonego materiału dowodowego
żadnego sporu budzić nie mogły – a na swoich subiektywnych wątpliwościach, które nie
znalazły potwierdzenia w materiale procesowym. Zamawiający posiadał materialną
możliwość dysponowania określoną kwotą pieniężną 19.12.2019 r., która została
zaksięgowana 20.12.2019 r. przed upływem wskazanej w dokumentacji postępowania
godz
iny na składanie ofert. Były to jedyne okoliczności istotne dla sprawy – jedynie
pobocznie wskazać należy, że dla rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje jaki system
został wykorzystany przez przystępującego (czy był to Express Elixir, czy inny), istotny jest
bowiem jedynie rezultat operacji finansowej.
W konsekwencji
powyższego skład orzekający stwierdził, że postawione
zamawiającemu zarzuty nie znalazły oparcia w żadnych dowodach, co przeważyło o uznaniu
odwołania za bezzasadne. Dodatkowo Izba wskazuje, za wyrokiem Sądu Okręgowego
w Olsztynie z 21.05.2010 r., sygn. akt:
IX Ca 297/10, którego ocenę skład orzekający
podziela,
że „termin wniesienie – zgodnie z art. 45 p.z.p. – oznacza uznanie kwoty wadium
przez rachunek zamawiającego. (…) Przy czym należy odróżnić fakt wniesienia wadium od
udokumentowania jego wniesienia. Zamawiający winien mieć pewność, że wadium zostało
wniesione w chwili otwarcia ofert, czyli, aby is
tniała możliwość sprawdzenia stanu konta
przez zamawiającego. Inaczej rzecz ujmując, należy stwierdzić, że słowo wniesienie
oznacza uznanie kwoty wadium przez rachunek zamawiającego”.
Dalej skład orzekający wskazuje, że nie podziela stanowiska odwołującego, który
próbował podważyć oświadczenia banku zamawiającego podnosząc, że nie zostały one
podpisane przez osobę uprawioną do składania oświadczeń w imieniu banku.
Po pierwsze,
zaświadczenia te stanowią oświadczenia wiedzy w formule dokumentu
prywatnego i a
by skutecznie podważyć wiarygodność takich dokumentów, wymagane jest
przeprowadzenie kontrdowodu
– na przykład na okoliczność, że osoba, która podpisała
dokument nie miała, bądź nie mogła mieć, wiedzy na określony temat, bądź że
w
rzeczywistości zdarzenia miały inny obrót niż ten, który został udokumentowany. Przy tym
ciężar obalenia rzetelności oświadczeń banku rozłożony jest według reguł ogólnych, a zatem
spoczywa
na tym, kto wywodzi z tego skutki procesowe, a więc na odwołującym, który nie
podjął nawet próby wykazania podnoszonych okoliczności i ograniczył się do wskazywania,
że on przedłożone dokumenty oceniłby inaczej.
Po wtóre, Izba zauważa, że zamawiający rzeczone zaświadczenia uzyskał na swój
wniosek, prowadząc postępowanie wyjaśniające czas wpływu wadium, zatem oświadczenia
złożone przez Kierownika Filii Banku w Śremie panią M.M. należy ocenić przez pryzmat art.
97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145)
, która to
norma
służy ochronie podmiotów działających w przekonaniu, że określone osoby są
umocowane do działania w imieniu przedsiębiorcy. Zamawiający, w świetle okoliczności
uzyskania zaświadczeń z banku, był uprawniony do posiadania uzasadnionego przekonania,
że pani M.M. jest prawidłowo umocowania do złożenia przedmiotowych oświadczeń
związanych z funkcją, którą pełni w banku. Natomiast wyłączenie domniemania wyrażonego
w art. 97
k.c. musiałoby opierać się na wskazaniu konkretnych okoliczności je
podważających, czego jednak odwołujący nie uczynił.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art.
89 ust. 1 pkt 7b p.z.p., postawiony w pkt 1 petitum
odwołania, ponieważ zamawiający w
sposób prawidłowy zbadał i ocenił ofertę przystępującego jako skutecznie zabezpieczoną
wymaganym wadium p
rzed upływem terminu na złożenie ofert, zaś odwołujący nie wykazał
okoliczności przeciwnej. W konsekwencji oddalenia tego zarzutu nie mogły zostać również
uwzględnione powiązane z nim zarzuty nr 2 i 3 z petitum odwołania – naruszenia art. 91 ust.
1 p.z.p. oraz art. 7 ust. 1 i 3 p.z.p.
– które nie zostały potwierdzone w ustalonym stanie
rzeczy,
ponieważ nie wykazano, że wybór oferty najkorzystniejszej był nieprawidłowy, czy
żeby doszło do naruszenia naczelnych zasad p.z.p.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 p.z.p. Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych
w
odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona
hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 p.z.p.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego wydano na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj.
stosownie do wyniku postępowania – obciążając odwołującego, jako
stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego, na które zgodnie z § 3 pkt
1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972) złożył się uiszczony przez
odwołującego wpis od odwołania.
Przewodniczący:
…………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 439/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 430/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 423/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 415/20 z dnia 2020-03-12
- Sygn. akt KIO 380/20 z dnia 2020-03-10
