rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-08-31
rok: 2020
data dokumentu: 2020-08-31
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 1626/20
KIO 1626/20
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2020 r. w Warszawie
odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 lipca 2020 r. przez wykonawcę Mercus-Bus
Sp. z o.o. w Urszulinie
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Zespół Szkół nr
3 im. Mar
ii Grzegorzewskiej we Włocławku
przy udziale wykonawcy Automet Group Sp. z o.o.
Sp. k. w Sanoku przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 lipca 2020 r. przez wykonawcę Mercus-Bus
Sp. z o.o. w Urszulinie
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Zespół Szkół nr
3 im. Mar
ii Grzegorzewskiej we Włocławku
przy udziale wykonawcy Automet Group Sp. z o.o.
Sp. k. w Sanoku przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: unieważnienie wyboru oferty
najkorzystniejszej,
unieważnienie odrzucenia oferty wykonawcy Mercus-Bus Sp. z o.o.
w Urszulinie,
powtórzenie badania i oceny ofert oraz ponowny wybór oferty
najkorzystniejszej,
2.
kos
ztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego Zespół Szkół nr 3 im.
Marii Grzegorzewskiej we Włocławku i:
2.1.
zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500,00 zł
(
siedem tysięcy pięćset złotych) uiszczoną przez wykonawcę Mercus-Bus
Sp. z o.o. w Urszulinie
tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od zamawiającego Zespołu Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej we
Włocławku na rzecz wykonawcy Mercus-Bus Sp. z o.o. w Urszulinie kwotę
7
500,00 zł (siedem tysięcy pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów
postępowania odwoławczego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego we Włocławku.
Przewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 31 sierpnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1626/20
Zamawiający – Zespół Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej, ul. Nowomiejska 21, 87-
800 Włocławek, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Zakup
20 osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych
w tym na wózkach inwalidzkich”, o ogłoszeniu o zamówieniu publicznym opublikowanym
24 czerwca 2020 r. w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 553848-N-2020, zwane
dalej jako „postępowanie”.
Izba ustaliła, że postępowanie na dostawę, o wartości poniżej kwoty określonej
w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) zwanej dalej jako „p.z.p.”, jest
prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego.
W dniu 14 lipca
2020 r. odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego
w
postępowaniu wniósł wykonawca Mercus-Bus Sp. z o.o., Urszulin 20, 05-825 Grodzisk
Mazowiecki (dalej zwany
jako „odwołujący”). We wniesionym środku zaskarżenia odwołujący
postawił zamawiającemu zarzut (pisownia oryginalna): nieuzasadnionego zastosowania art.
89 ust. 1 pkt 2 ustawy poprzez
odrzucenie oferty odwołującego. Wobec powyższego
odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu cofnięcia decyzji o odrzuceniu jego oferty oraz
przeprowadzenie ponownej procedury oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty,
wniesiono także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
W uzasadnieniu wniesionego środka zaskarżenia odwołujący podniósł co następuje.
Zamawiający odrzucając ofertę odwołującego uzasadnił swoją decyzję tym, że odwołujący
w
formularzu oferty nie umieścił podstawowej informacji opisującej przedmiot zamówienia
(autobus), kiedy w formularzu
oferty wykonawca wpisał dane dotyczące oferowanego
autobusu, tj. marka MERCUS, model MB Sprinter.
Zamawiającego nie uznał powyższego i stwierdził, że w formularzu zamiast ww.
informacji
odwołujący powinien wpisać: „MERCEDES - BENZ Sprinter 519 CDI”. Odwołujący
nie zgadza się z tym stanowiskiem, ponieważ nie są to homologacyjne dane autobusu, lecz
pojazdu bazowego wykorzystanego do produkcji autobusu. Przy tym
w treści SIWZ oraz we
wzorze formularza oferty nie umieszczono wymogu wskazania
marki pojazdu bazowego, więc
wykonawcy nie mieli
obowiązku wskazywania tej informacji w ofercie. W wezwaniu do
udzielenia
wyjaśnień (z dnia 06.07.2020 r.) zamawiający również nie wspomniał o pojeździe
bazowym, z
aznaczył jednak, że nie jest w stanie stwierdzić co odwołujący oferuje.
W
odpowiedzi na to pismo odwołujący potwierdził treść oferty, dodatkowo informując, że
pojazdem bazowym autobusu jest MERCEDES-BENZ Sprinter 519 CDI i w efekcie
tejże
odpowiedzi z
amawiający, w informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia
09.07.2020 r.,
zawarł informację o odrzuceniu oferty odwołującego, jako niezgodnej z treścią
SIWZ.
Dalej o
dwołujący zaznaczył, że jest producentem autobusu będącego przedmiotem
zamówienia. Zatem wyłącznie odwołujący, jako producent, posiada prawo i obowiązek
określenia nazwy marki swojego wyrobu. I taką markę (MERCUS) umieszczono w ofercie.
M
arka MERCUS widnieje w świadectwie homologacji. Żaden inny podmiot trzeci, w tym
z
amawiający, nie jest uprawniony do narzucania producentowi nazwy jego marki. Tymczasem
w
uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający stwierdza, że w formularzu oferty, zamiast
swojej marki autobusu,
odwołujący powinien wpisać: MERCEDES- BENZ Sprinter 519 CDI.
C
zyli według zamawiającego odwołujący (producent autobusu) powinien przejąć
(przywłaszczyć sobie) nazwę marki producenta innego pojazdu (bazowego), kiedy wykonawca
nie ma do tego prawa,
ponieważ nazwa marki pojazdu bazowego jest wyłączną własnością
jego producenta.
Pojazd bazowy MERCEDES-BENZ Sprinter 519 CDI nie jest autobusem. Jest
pojazdem niekompletnym kategorii N2, który nie może być dopuszczony na stałe do ruchu
drogowego.
Zgodnie z definicją zamieszczoną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego
i
Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów
silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych
przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr
595/2009 oraz uchylające dyrektywę 2007/46/WE (obowiązuje na terenie Europejskiego
Obszaru Gospodarczego), kategoria N2 oznacza pojazd silnikowy zaprojektowany
i
zabudowany głównie do przewozu towarów, o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony
ale nieprzekraczającej 12 ton. Pojazd bazowy jest elementem (częścią) wykorzystywanym
przez o
dwołującego (producenta) do produkcji autobusu. Natomiast autobus jest innym
rodzajem pojazdu - jest pojazdem kategorii M3, czyli wg definicji z ww. r
ozporządzenia jest
pojazdem silnikowym o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mającym więcej niż osiem
miejsc siedzących, poza miejscem siedzącym kierowcy, niezależnie od tego, czy w tych
pojazdach silnikowych mogą znajdować się miejsca dla pasażerów stojących. Świadectwo
homologacji jest podstawowym,
głównym źródłem informacji o marce pojazdu, zaś inne
dokumenty, np. świadectwa zgodności WE typu pojazdu, dowody rejestracyjne, katalogi,
foldery, itp. są źródłami wtórnymi. Od wielu lat autobusy marki MERCUS oferowane są
w
postępowaniach przetargowych (około stu ofert rocznie) i nigdy nie zdarzyło się, żeby któryś
z z
amawiających kwestionował prawdziwość podanej marki.
O
dwołujący podkreślił, że wypełnił formularz ofertowy dokładnie ze wzorem
załączonym do SWIZ - podał markę oferowanego autobusu zgodnie ze stanem faktycznym,
tj.
na podstawie świadectwa homologacji WE typu pojazdu. Wydziały komunikacji rejestrują
autobusy pod marką MERCUS (w załączeniu przykładowy dowód rejestracyjny, gdzie poz. D.1
i D.3. oznac
zają odpowiednio markę i model). Natomiast w zakresie pojazdu bazowego nie
podano takiej informacji w formularzu oferty, bowiem zamawiający w dokumentacji
p
ostępowania tego nie wymagał.
Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o odrzucenie odwołania
w całości, z uwagi na zgodne z przepisami p.z.p. odrzucenie oferty odwołującego, którego
dokonano na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p.
Zamawiający wskazał, że wymagał od wykonawców podania marki, modelu i roku
produkcji oferowanego autobusu, zgodnie z brzmieniem formularza ofertowego. Dalej
zamawiający przywołał treść formularzy ofertowych wszystkich sześciu wykonawców, którzy
złożyli oferty w postępowaniu i wskazał, że wobec brzmienia formularza odwołującego,
wezwano go do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 p.z.p., ponieważ na podstawie
wpisanyc
h informacji zamawiający nie był w stanie stwierdzić jaki pojazd zaoferowano
w
ofercie (wezwanie z 06.07.2020 r.). W odpowiedzi na wezwanie odwołujący napisał, że
„potwierdza treść oferty” i „dodatkowo informuje, że pojazdem bazowym jest Mercedes-Benz
Spri
nter 519 CDI”. W ocenie zamawiającego powyższe informacje należało zawrzeć
w
formularzu oferty, a po otwarciu ofert wykonawca miał możliwość podania marki i modelu
jakiegokolwiek pojazdu. Jak również podając w wyjaśnieniach model „Sprinter 519 CDI”
zmienio
no treść oferty. W szczególności, że modeli samochodu Sprinter jest kilka, np. 516,
517, 518, 519, i każdy z nich odzwierciedla inny typ, masę, czy wielkość silnika. Skąd zatem
zamawiający miał wiedzieć jaki model jest oferowany, skoro odwołujący, będący
profesjonalistą, nie wskazał tego w treści oferty.
Zdaniem zamawiającego odwołujący, próbując ratować sytuację, przesłał dokumenty
homologacyjne i zarzucił, że jednostka zamawiająca powinna określić, że w nazwie i modelu
ma być samochód bazowy, a wykonawca nie może powołać się na markę i model samochodu,
którego nie jest producentem. Zamawiający w treści oświadczenia nie napisał „jestem
producentem i oferuję”, czy „oferujemy autobus produkcji”, a oczekiwano wskazania marki,
modelu i roku produkcji oferowanego pojazdu.
Sprawą oczywistą dla zamawiającego jest, że
nie ma seryjnej produkcji samochodów przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Pojazdy takie wykonuje
się na specjalne zamówienie, o czym odwołujący doskonale wie i co
także wskazano w nazwie zamówienia. Odwołujący nie jest producentem pojazdu, a jedynie
przystosowuje pojazd do przewozu osób niepełnosprawnych. Przy tym odwołujący jest
profesjonalnym podmi
otem gospodarczym, który nie dochował należytej staranności
w
określeniu oferowanego pojazdu w ofercie. W toku postępowania wykonawcom służy prawo
zadawania pytań z czego odwołujący, jak i pozostali wykonawcy, skorzystali. Żadne z pytań
nie dotyczyło formularza oferty, co pozwala stwierdzić że był on czytelny i zrozumiały, jak
również - przy zachowaniu należytej staranności - możliwy do prawidłowego wypełnienia, co
potwierdzają pozostałe oferty złożone w postępowaniu.
W opinii zamawiającego formularz oferty stanowi oświadczenie woli w zakresie
oferowanego przedmiotu zamówienia. Zawarte w nim oświadczenia wykonawcy, odnoszące
się do m.in. przedmiotu, ceny oferty, akceptacji projektu umowy, muszą dawać
zama
wiającemu pewność, że złożone zostały w sposób prawidłowy i wiążący wykonawcę
(wyrok z dnia 5 lipca 2019 r., KIO 1152/19). Ponadto, gdy brak jest podstawowych danych
odnoszących się do przedmiotu zamówienia taka oferta podlega odrzuceniu (wyrok z dnia
26 maja 2014 r., KIO 950/14). Natomiast w
yjaśnienia odwołującego, uzyskane w trybie art.
87 ust. 1 p.z.p.
, według zamawiającego nie kwalifikowały się do uznania ich za dopuszczaną
zmianę oferty, ani też za oczywistą lub inną omyłkę, o których mowa w art. 87 ust. 2 p.z.p.
Zamawiający miał obowiązek odrzucenia oferty niezgodnej z treścią SIWZ, z uwagi na brak
danych odnoszących się do przedmiotu zamówienia w oświadczeniu wykonawcy w formularzu
oferty.
Skład orzekający stwierdził spełnienie przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p. i dopuścił do
udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcę Automet Group Sp. z o.o. Sp. k.,
ul. Stankiewicza 4, 38-500 Sanok (dalej zwanego jako „przystępujący”), zgłaszającego
przystąpienie po stronie zamawiającego.
Krajowa Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu, odpowiedzi
na odwołanie, stanowiskiem procesowym przystępującego, konfrontując je z zebranym
w sprawie
materiałem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przedstawioną przez zamawiającego, w szczególności
z
postanowieniami
ogłoszenia
o
zamówieniu,
SIWZ,
złożonymi
ofertami
i
korespondencją prowadzoną w toku przetargu oraz po wysłuchaniu oświadczeń
i
stanowisk złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co
następuje:
Skład orzekający stwierdził, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy
p.z.p.,
dotyczy materii określonej w art. 180 ust. 2 pkt 4 p.z.p. i podlega rozpoznaniu zgodnie
z art. 187 ust. 1 p.z.p. N
ie została wypełniona żadna z przesłanek o których mowa w art.
189
ust. 2 p.z.p., a których stwierdzenie skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem
od badania meritum sprawy.
Jak również stwierdzono, że odwołujący posiada legitymację
materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p.
Stan faktyczny sprawy nie był pomiędzy stronami sporny, sporna była ocena prawna
oferty odwołującego, którą zamawiający odrzucił na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. Zatem
osią sporu było zweryfikowanie czy na kanwie brzmienia dokumentacji przetargu doszło do
zaoferowania przez odwołującego przedmiotu niezgodnego z treścią SIWZ.
Skład orzekający dokonał oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie mając na
uwadze art. 192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba
– uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, po dokonaniu ustaleń
poczynionych na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności w oparciu
o
postanowienia ogłoszenia o zamówieniu, SIWZ, złożone oferty, korespondencję
prowadzoną w toku przetargu pomiędzy zamawiającym a odwołującym, zważając na
okoliczności faktyczne podniesione w odwołaniu – stwierdziła, że sformułowane przez
odwołującego zarzuty znajdują potwierdzenie w ustalonym stanie faktycznym i prawnym,
a
więc odwołanie posiada uzasadnione podstawy i jako takie zostało przez Krajową Izbę
Odwoławczą uwzględnione. W konsekwencji powyższego skład orzekający nakazał
zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty przystępującego, unieważnienie
czynności odrzucenia oferty odwołującego, ponowienie oceny i badania ofert oraz wybór oferty
najkorzystniejszej.
Na podstawie materiału procesowego Izba ustaliła, że zgodnie z pkt 1 rozdziału
III
SIWZ przedmiotem zamówienia jest dostawa autobusu specjalnie przystosowanego do
przewozu osób niepełnosprawnych, w tym osób na wózkach inwalidzkich, o parametrach
wskazanych w
szczegółowym opisie zamówienia stanowiącym załącznik nr 6 do SIWZ. Dalej
ustalono, że wykonawcy składali formularze ofertowe (załącznik nr 1 do SIWZ), gdzie
wskazywano:
„oferuję/my dostawę fabrycznie nowego 20 osobowego autobusu specjalnie
przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych w tym na wózkach inwalidzkich
marki:… model:… rok produkcji:…”.
W formularzu oferty
odwołujący wskazał, że „oferujemy dostawę fabrycznie nowego
20
osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych
w tym na wózkach inwalidzkich marki MERCUS model MB SPRINTER rok produkcji 2020”.
Zgodnie z informacją o odrzuceniu oferty odwołującego zamawiający uznał, że na podstawie
treści jego oferty nie jest w stanie stwierdzić co wykonawca oferuje, zaś informacje podane
w
wyjaśnieniach przez odwołującego, że pojazdem bazowym wykonawcy jest Mercedes-Benz
Sprinter 519 CDI, po
winny znaleźć się w ofercie.
Krajowa Izba Odwoławcza nie podzieliła stanowiska zamawiającego. W ocenie składu
orzekającego w formularzu ofertowym, zgodnie z jego brzmieniem, należało podać dane
autobusu, który zostanie zamawiającemu dostarczony, a nie pojazdu bazowego, który
zostanie przystosowany do potrzeb jednostki zamawiającej. Trudno uznać, aby z formularza
– który wymaga podania danych „autobusu specjalnie przystosowanego”, który wykonawca
oferuje (czyli autobusu po dostosowaniu do wymagań załącznika nr 6 do SIWZ) – wynikał
obowiązek wskazania pojazdu przed modyfikacją, jak uważa zamawiający. O ile zrozumiałym
jest, że zamawiający chciałby poznać pojazd bazowy – żeby stwierdzić, czy spełnione zostały
główne parametry techniczne, których wykonawca nie zmienia – to jednak w formularzu oferty
zawarto wymóg podania marki, modelu i roku produkcji autobusu przystosowanego do
przewozu osób niepełnosprawnych, który wykonawca oferuje, a nie pojazdu bazowego.
Wobec powyższego Izba nie podzieliła także stanowiska zamawiającego, że informacje
przedstawione przez odwołującego w wyjaśnieniach z dnia 6 lipca 2020 r., w zakresie przyjętej
marki i modelu pojazdu bazowego, powinny znaleźć się w ofercie. Stwierdzenie to jest
sprzeczne z brzmieniem formularza ofertowego, r
ównież z pozostałej treści dokumentacji
przetargu nie wynika konieczność podania w ofercie pojazdu bazowego. Nie było przy tym
sporne, że pojazd kupowany to pojazd wymagający modyfikacji. Zarówno odwołujący, jak
i
zamawiający podnosili, że nie ma seryjnej produkcji samochodów przystosowanych do
potrzeb osób niepełnosprawnych. Zatem jeżeli w formularzu ofertowym nie poda się danych
pojazdu już po dostosowaniu, to zamawiający nie będzie wiedział co wykonawca ofertuje,
a jedynie jaki pojazd
przyjęto za bazę do przystosowania.
Warto zauważyć, że wykonawcy przyjęli różny model wypełniania formularza
ofertowego. P
odawano własne oznaczenia handlowe (odwołujący), własną markę i markę
Mercedes, model Sprinter 519 (oferta nr 3 i oferta nr 5), lub markę Mercedes oraz model
Sprinter 519 (oferty nr 1, 4 i 6). N
ie jest wadą oferty, że dodatkowo podano dane pojazdu
bazowego. A
czkolwiek okoliczność podania danych, które nie wynikają explicite z formularza
oferty,
przez jednego wykonawcę, nie może stanowić o błędzie innego wykonawcy.
Decydująca jest bowiem treść formularza oferty, czyli rozstrzygające jest ustalenie
obiektywnego wzorca wykładni oświadczenia woli. Oznacza to ustalenie tego jak wykonawca
treść formularza do wypełnienia zrozumiał i jak zrozumieć powinien. W przypadku
oświadczenia ujętego w formie pisemnej sens oświadczeń woli ustala się na podstawie
wykładni teksu dokumentu. Podstawową rolę mają tu językowe normy znaczeniowe (por.
wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2018 r. sygn. akt V CSK 262/17) i na gruncie
rozpoznawanego sporu, zgodnie z
wykładnią gramatyczną formularza oferty, zamawiający
wymagał wskazania oferowanego autobusu, czyli pojazdu po wymaganym przystosowaniu.
Ponadto, n
a późniejszym etapie, po zawarciu umowy, wykonawca jest zobowiązany
do dostarczenia zamawiającemu dokumentacji technicznej samochodu, którą wskazano
w
§ 4 ust. 5 wzoru umowy i trudno uznać, aby dokumenty te miały dotyczyć pojazdu
bazowego, a nie pojazdu zamawianego. Dane znajduj
ące się w formularzu ofertowym
wykonawcy, czyli autobus oferowany, powinny
być tożsame z tym, co zamawiający otrzyma
po podpisaniu umowy.
Zgodnie z materiałem dowodowym złożonym przez odwołującego
w
postaci dowodu rejestracyjnego i hiszpańskiego świadectwa homologacji przedstawionego
wraz z
tłumaczeniem na język polski, odwołujący oznacza swoje autobusy jako marka
„Mercus” (poz. D.1. dowodu rejestracyjnego i sekcja I pkt 0.1. marka ze świadectwa
homologacji WE) oraz model „MB Sprinter” (poz. D.3. dowodu rejestracyjnego i sekcja I pkt
0.2.1. oznaczenie handlowe ze świadectwa homologacji WE), co jest spójne z treścią oferty
odwołującego. Zatem skład orzekający stwierdził, że w sposób prawidłowy dokonano
wypełnienia formularza ofertowego – wykonawca podał wymagane dane autobusu, który
zamawiający otrzyma, stąd nie było podstaw do odrzucenia jego oferty jako niezgodnej
z
treścią SIWZ. Jedynie dodatkowo Izba zauważa, że odwołujący przedstawi zamawiającemu
dokumentację pojazdu zawierającą własne oznaczenie autobusu (tak jak wskazano
w
formularzu ofertowym), ponieważ nie posiada on umowy zawartej z Mercedes-Benz, aby
korzystać z marki tego podmiotu. Inni zaś, tak jak przykładowo przystępujący, posiadają
stosowne zezwolenie, aby ze znaku towarowego Mercedesa korzystać. W zależności od
sytuacji podmiotowej wykonawcy, dane w formularzu ofertowy
m mogą się różnić. Istotnym jest
jednak
– zgodnie z brzmieniem formularza – żeby podać w nim pojazd oferowany, czyli ten,
który zamawiający kupuje.
Rekapitulując, Izba stwierdziła, że po pierwsze – formularz wymaga podania autobusu
oferowanego, już specjalnie przystosowanego do przewodu osób niepełnosprawnych, po
drugie
– nie można odrzucić oferty wykonawcy za brak podania pojazdu bazowego, skoro
wymóg taki nie wynika z dokumentacji przetargu, po trzecie – zgodnie z wyżej wskazanym
materiałem dowodowym oznaczenia w ofercie odwołującego w przedmiocie podanych marki
i
modelu są prawidłowe. Skład rozpoznający spór uwzględnił odwołanie, ponieważ
zamawiający w sposób nieprawidłowy odrzucił ofertę odwołującego. Odrzucenie oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p., z
powodu niezgodności z treścią SIWZ, wymagałoby
wskazania treści dokumentacji przetargu zgodnie z którą należało w ofercie podać pojazd
bazowy, a co nie wynika z brzmienia formularza
ofertowego, jak również odwołujący
udowodnił, że wskazane przez niego w ofercie model i marka występują w obrocie i są
właściwe.
Skład orzekający wskazuje także, iż dokumenty przedstawione przez odwołującego
w
języku obcym bez tłumaczenia na język polski zostały przez Izbę pominięte, ponieważ nie
spełniają wymagań § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r.
w
sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r. nr 1092 ze
zm.) i jedynie na marginesie można zauważyć, że okoliczność występowania w obrocie marki
i modelu wskazanego w formularzu ofertowym
odwołującego wynika z innych dowodów.
Natomiast dowody, które stanowiły dokumentację postępowania, już się ex lege znajdowały
w aktach sprawy (vide
§ 8 ust. 1 ww. rozporządzenia.
Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła odwołanie, bowiem wykazano, iż
w
przedmiotowym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej
w art. 192 ust. 2 p.z.p. Stwierdzone naruszenie przepisów ustawy miało istotny wpływ na
wadliwy wynik postępowania o udzielenie zamówienia, tj. na nieprawidłowy wybór oferty
przystępującego jako oferty najkorzystniejszej i wadliwe odrzucenie oferty odwołującego.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego wydano na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem § 5 ust. 2 pkt
1
w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), obciążając zamawiającego,
jako stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego, na które złożył się
uis
zczony przez odwołującego wpis od odwołania.
Przewodniczący:
…………………………
1.
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: unieważnienie wyboru oferty
najkorzystniejszej,
unieważnienie odrzucenia oferty wykonawcy Mercus-Bus Sp. z o.o.
w Urszulinie,
powtórzenie badania i oceny ofert oraz ponowny wybór oferty
najkorzystniejszej,
2.
kos
ztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego Zespół Szkół nr 3 im.
Marii Grzegorzewskiej we Włocławku i:
2.1.
zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500,00 zł
(
siedem tysięcy pięćset złotych) uiszczoną przez wykonawcę Mercus-Bus
Sp. z o.o. w Urszulinie
tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od zamawiającego Zespołu Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej we
Włocławku na rzecz wykonawcy Mercus-Bus Sp. z o.o. w Urszulinie kwotę
7
500,00 zł (siedem tysięcy pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów
postępowania odwoławczego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego we Włocławku.
Przewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 31 sierpnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1626/20
Zamawiający – Zespół Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej, ul. Nowomiejska 21, 87-
800 Włocławek, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Zakup
20 osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych
w tym na wózkach inwalidzkich”, o ogłoszeniu o zamówieniu publicznym opublikowanym
24 czerwca 2020 r. w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 553848-N-2020, zwane
dalej jako „postępowanie”.
Izba ustaliła, że postępowanie na dostawę, o wartości poniżej kwoty określonej
w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) zwanej dalej jako „p.z.p.”, jest
prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego.
W dniu 14 lipca
2020 r. odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego
w
postępowaniu wniósł wykonawca Mercus-Bus Sp. z o.o., Urszulin 20, 05-825 Grodzisk
Mazowiecki (dalej zwany
jako „odwołujący”). We wniesionym środku zaskarżenia odwołujący
postawił zamawiającemu zarzut (pisownia oryginalna): nieuzasadnionego zastosowania art.
89 ust. 1 pkt 2 ustawy poprzez
odrzucenie oferty odwołującego. Wobec powyższego
odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu cofnięcia decyzji o odrzuceniu jego oferty oraz
przeprowadzenie ponownej procedury oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty,
wniesiono także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
W uzasadnieniu wniesionego środka zaskarżenia odwołujący podniósł co następuje.
Zamawiający odrzucając ofertę odwołującego uzasadnił swoją decyzję tym, że odwołujący
w
formularzu oferty nie umieścił podstawowej informacji opisującej przedmiot zamówienia
(autobus), kiedy w formularzu
oferty wykonawca wpisał dane dotyczące oferowanego
autobusu, tj. marka MERCUS, model MB Sprinter.
Zamawiającego nie uznał powyższego i stwierdził, że w formularzu zamiast ww.
informacji
odwołujący powinien wpisać: „MERCEDES - BENZ Sprinter 519 CDI”. Odwołujący
nie zgadza się z tym stanowiskiem, ponieważ nie są to homologacyjne dane autobusu, lecz
pojazdu bazowego wykorzystanego do produkcji autobusu. Przy tym
w treści SIWZ oraz we
wzorze formularza oferty nie umieszczono wymogu wskazania
marki pojazdu bazowego, więc
wykonawcy nie mieli
obowiązku wskazywania tej informacji w ofercie. W wezwaniu do
udzielenia
wyjaśnień (z dnia 06.07.2020 r.) zamawiający również nie wspomniał o pojeździe
bazowym, z
aznaczył jednak, że nie jest w stanie stwierdzić co odwołujący oferuje.
W
odpowiedzi na to pismo odwołujący potwierdził treść oferty, dodatkowo informując, że
pojazdem bazowym autobusu jest MERCEDES-BENZ Sprinter 519 CDI i w efekcie
tejże
odpowiedzi z
amawiający, w informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia
09.07.2020 r.,
zawarł informację o odrzuceniu oferty odwołującego, jako niezgodnej z treścią
SIWZ.
Dalej o
dwołujący zaznaczył, że jest producentem autobusu będącego przedmiotem
zamówienia. Zatem wyłącznie odwołujący, jako producent, posiada prawo i obowiązek
określenia nazwy marki swojego wyrobu. I taką markę (MERCUS) umieszczono w ofercie.
M
arka MERCUS widnieje w świadectwie homologacji. Żaden inny podmiot trzeci, w tym
z
amawiający, nie jest uprawniony do narzucania producentowi nazwy jego marki. Tymczasem
w
uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający stwierdza, że w formularzu oferty, zamiast
swojej marki autobusu,
odwołujący powinien wpisać: MERCEDES- BENZ Sprinter 519 CDI.
C
zyli według zamawiającego odwołujący (producent autobusu) powinien przejąć
(przywłaszczyć sobie) nazwę marki producenta innego pojazdu (bazowego), kiedy wykonawca
nie ma do tego prawa,
ponieważ nazwa marki pojazdu bazowego jest wyłączną własnością
jego producenta.
Pojazd bazowy MERCEDES-BENZ Sprinter 519 CDI nie jest autobusem. Jest
pojazdem niekompletnym kategorii N2, który nie może być dopuszczony na stałe do ruchu
drogowego.
Zgodnie z definicją zamieszczoną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego
i
Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów
silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych
przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr
595/2009 oraz uchylające dyrektywę 2007/46/WE (obowiązuje na terenie Europejskiego
Obszaru Gospodarczego), kategoria N2 oznacza pojazd silnikowy zaprojektowany
i
zabudowany głównie do przewozu towarów, o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony
ale nieprzekraczającej 12 ton. Pojazd bazowy jest elementem (częścią) wykorzystywanym
przez o
dwołującego (producenta) do produkcji autobusu. Natomiast autobus jest innym
rodzajem pojazdu - jest pojazdem kategorii M3, czyli wg definicji z ww. r
ozporządzenia jest
pojazdem silnikowym o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mającym więcej niż osiem
miejsc siedzących, poza miejscem siedzącym kierowcy, niezależnie od tego, czy w tych
pojazdach silnikowych mogą znajdować się miejsca dla pasażerów stojących. Świadectwo
homologacji jest podstawowym,
głównym źródłem informacji o marce pojazdu, zaś inne
dokumenty, np. świadectwa zgodności WE typu pojazdu, dowody rejestracyjne, katalogi,
foldery, itp. są źródłami wtórnymi. Od wielu lat autobusy marki MERCUS oferowane są
w
postępowaniach przetargowych (około stu ofert rocznie) i nigdy nie zdarzyło się, żeby któryś
z z
amawiających kwestionował prawdziwość podanej marki.
O
dwołujący podkreślił, że wypełnił formularz ofertowy dokładnie ze wzorem
załączonym do SWIZ - podał markę oferowanego autobusu zgodnie ze stanem faktycznym,
tj.
na podstawie świadectwa homologacji WE typu pojazdu. Wydziały komunikacji rejestrują
autobusy pod marką MERCUS (w załączeniu przykładowy dowód rejestracyjny, gdzie poz. D.1
i D.3. oznac
zają odpowiednio markę i model). Natomiast w zakresie pojazdu bazowego nie
podano takiej informacji w formularzu oferty, bowiem zamawiający w dokumentacji
p
ostępowania tego nie wymagał.
Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o odrzucenie odwołania
w całości, z uwagi na zgodne z przepisami p.z.p. odrzucenie oferty odwołującego, którego
dokonano na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p.
Zamawiający wskazał, że wymagał od wykonawców podania marki, modelu i roku
produkcji oferowanego autobusu, zgodnie z brzmieniem formularza ofertowego. Dalej
zamawiający przywołał treść formularzy ofertowych wszystkich sześciu wykonawców, którzy
złożyli oferty w postępowaniu i wskazał, że wobec brzmienia formularza odwołującego,
wezwano go do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 p.z.p., ponieważ na podstawie
wpisanyc
h informacji zamawiający nie był w stanie stwierdzić jaki pojazd zaoferowano
w
ofercie (wezwanie z 06.07.2020 r.). W odpowiedzi na wezwanie odwołujący napisał, że
„potwierdza treść oferty” i „dodatkowo informuje, że pojazdem bazowym jest Mercedes-Benz
Spri
nter 519 CDI”. W ocenie zamawiającego powyższe informacje należało zawrzeć
w
formularzu oferty, a po otwarciu ofert wykonawca miał możliwość podania marki i modelu
jakiegokolwiek pojazdu. Jak również podając w wyjaśnieniach model „Sprinter 519 CDI”
zmienio
no treść oferty. W szczególności, że modeli samochodu Sprinter jest kilka, np. 516,
517, 518, 519, i każdy z nich odzwierciedla inny typ, masę, czy wielkość silnika. Skąd zatem
zamawiający miał wiedzieć jaki model jest oferowany, skoro odwołujący, będący
profesjonalistą, nie wskazał tego w treści oferty.
Zdaniem zamawiającego odwołujący, próbując ratować sytuację, przesłał dokumenty
homologacyjne i zarzucił, że jednostka zamawiająca powinna określić, że w nazwie i modelu
ma być samochód bazowy, a wykonawca nie może powołać się na markę i model samochodu,
którego nie jest producentem. Zamawiający w treści oświadczenia nie napisał „jestem
producentem i oferuję”, czy „oferujemy autobus produkcji”, a oczekiwano wskazania marki,
modelu i roku produkcji oferowanego pojazdu.
Sprawą oczywistą dla zamawiającego jest, że
nie ma seryjnej produkcji samochodów przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Pojazdy takie wykonuje
się na specjalne zamówienie, o czym odwołujący doskonale wie i co
także wskazano w nazwie zamówienia. Odwołujący nie jest producentem pojazdu, a jedynie
przystosowuje pojazd do przewozu osób niepełnosprawnych. Przy tym odwołujący jest
profesjonalnym podmi
otem gospodarczym, który nie dochował należytej staranności
w
określeniu oferowanego pojazdu w ofercie. W toku postępowania wykonawcom służy prawo
zadawania pytań z czego odwołujący, jak i pozostali wykonawcy, skorzystali. Żadne z pytań
nie dotyczyło formularza oferty, co pozwala stwierdzić że był on czytelny i zrozumiały, jak
również - przy zachowaniu należytej staranności - możliwy do prawidłowego wypełnienia, co
potwierdzają pozostałe oferty złożone w postępowaniu.
W opinii zamawiającego formularz oferty stanowi oświadczenie woli w zakresie
oferowanego przedmiotu zamówienia. Zawarte w nim oświadczenia wykonawcy, odnoszące
się do m.in. przedmiotu, ceny oferty, akceptacji projektu umowy, muszą dawać
zama
wiającemu pewność, że złożone zostały w sposób prawidłowy i wiążący wykonawcę
(wyrok z dnia 5 lipca 2019 r., KIO 1152/19). Ponadto, gdy brak jest podstawowych danych
odnoszących się do przedmiotu zamówienia taka oferta podlega odrzuceniu (wyrok z dnia
26 maja 2014 r., KIO 950/14). Natomiast w
yjaśnienia odwołującego, uzyskane w trybie art.
87 ust. 1 p.z.p.
, według zamawiającego nie kwalifikowały się do uznania ich za dopuszczaną
zmianę oferty, ani też za oczywistą lub inną omyłkę, o których mowa w art. 87 ust. 2 p.z.p.
Zamawiający miał obowiązek odrzucenia oferty niezgodnej z treścią SIWZ, z uwagi na brak
danych odnoszących się do przedmiotu zamówienia w oświadczeniu wykonawcy w formularzu
oferty.
Skład orzekający stwierdził spełnienie przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p. i dopuścił do
udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcę Automet Group Sp. z o.o. Sp. k.,
ul. Stankiewicza 4, 38-500 Sanok (dalej zwanego jako „przystępujący”), zgłaszającego
przystąpienie po stronie zamawiającego.
Krajowa Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu, odpowiedzi
na odwołanie, stanowiskiem procesowym przystępującego, konfrontując je z zebranym
w sprawie
materiałem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przedstawioną przez zamawiającego, w szczególności
z
postanowieniami
ogłoszenia
o
zamówieniu,
SIWZ,
złożonymi
ofertami
i
korespondencją prowadzoną w toku przetargu oraz po wysłuchaniu oświadczeń
i
stanowisk złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co
następuje:
Skład orzekający stwierdził, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy
p.z.p.,
dotyczy materii określonej w art. 180 ust. 2 pkt 4 p.z.p. i podlega rozpoznaniu zgodnie
z art. 187 ust. 1 p.z.p. N
ie została wypełniona żadna z przesłanek o których mowa w art.
189
ust. 2 p.z.p., a których stwierdzenie skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem
od badania meritum sprawy.
Jak również stwierdzono, że odwołujący posiada legitymację
materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p.
Stan faktyczny sprawy nie był pomiędzy stronami sporny, sporna była ocena prawna
oferty odwołującego, którą zamawiający odrzucił na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. Zatem
osią sporu było zweryfikowanie czy na kanwie brzmienia dokumentacji przetargu doszło do
zaoferowania przez odwołującego przedmiotu niezgodnego z treścią SIWZ.
Skład orzekający dokonał oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie mając na
uwadze art. 192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba
– uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, po dokonaniu ustaleń
poczynionych na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności w oparciu
o
postanowienia ogłoszenia o zamówieniu, SIWZ, złożone oferty, korespondencję
prowadzoną w toku przetargu pomiędzy zamawiającym a odwołującym, zważając na
okoliczności faktyczne podniesione w odwołaniu – stwierdziła, że sformułowane przez
odwołującego zarzuty znajdują potwierdzenie w ustalonym stanie faktycznym i prawnym,
a
więc odwołanie posiada uzasadnione podstawy i jako takie zostało przez Krajową Izbę
Odwoławczą uwzględnione. W konsekwencji powyższego skład orzekający nakazał
zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty przystępującego, unieważnienie
czynności odrzucenia oferty odwołującego, ponowienie oceny i badania ofert oraz wybór oferty
najkorzystniejszej.
Na podstawie materiału procesowego Izba ustaliła, że zgodnie z pkt 1 rozdziału
III
SIWZ przedmiotem zamówienia jest dostawa autobusu specjalnie przystosowanego do
przewozu osób niepełnosprawnych, w tym osób na wózkach inwalidzkich, o parametrach
wskazanych w
szczegółowym opisie zamówienia stanowiącym załącznik nr 6 do SIWZ. Dalej
ustalono, że wykonawcy składali formularze ofertowe (załącznik nr 1 do SIWZ), gdzie
wskazywano:
„oferuję/my dostawę fabrycznie nowego 20 osobowego autobusu specjalnie
przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych w tym na wózkach inwalidzkich
marki:… model:… rok produkcji:…”.
W formularzu oferty
odwołujący wskazał, że „oferujemy dostawę fabrycznie nowego
20
osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych
w tym na wózkach inwalidzkich marki MERCUS model MB SPRINTER rok produkcji 2020”.
Zgodnie z informacją o odrzuceniu oferty odwołującego zamawiający uznał, że na podstawie
treści jego oferty nie jest w stanie stwierdzić co wykonawca oferuje, zaś informacje podane
w
wyjaśnieniach przez odwołującego, że pojazdem bazowym wykonawcy jest Mercedes-Benz
Sprinter 519 CDI, po
winny znaleźć się w ofercie.
Krajowa Izba Odwoławcza nie podzieliła stanowiska zamawiającego. W ocenie składu
orzekającego w formularzu ofertowym, zgodnie z jego brzmieniem, należało podać dane
autobusu, który zostanie zamawiającemu dostarczony, a nie pojazdu bazowego, który
zostanie przystosowany do potrzeb jednostki zamawiającej. Trudno uznać, aby z formularza
– który wymaga podania danych „autobusu specjalnie przystosowanego”, który wykonawca
oferuje (czyli autobusu po dostosowaniu do wymagań załącznika nr 6 do SIWZ) – wynikał
obowiązek wskazania pojazdu przed modyfikacją, jak uważa zamawiający. O ile zrozumiałym
jest, że zamawiający chciałby poznać pojazd bazowy – żeby stwierdzić, czy spełnione zostały
główne parametry techniczne, których wykonawca nie zmienia – to jednak w formularzu oferty
zawarto wymóg podania marki, modelu i roku produkcji autobusu przystosowanego do
przewozu osób niepełnosprawnych, który wykonawca oferuje, a nie pojazdu bazowego.
Wobec powyższego Izba nie podzieliła także stanowiska zamawiającego, że informacje
przedstawione przez odwołującego w wyjaśnieniach z dnia 6 lipca 2020 r., w zakresie przyjętej
marki i modelu pojazdu bazowego, powinny znaleźć się w ofercie. Stwierdzenie to jest
sprzeczne z brzmieniem formularza ofertowego, r
ównież z pozostałej treści dokumentacji
przetargu nie wynika konieczność podania w ofercie pojazdu bazowego. Nie było przy tym
sporne, że pojazd kupowany to pojazd wymagający modyfikacji. Zarówno odwołujący, jak
i
zamawiający podnosili, że nie ma seryjnej produkcji samochodów przystosowanych do
potrzeb osób niepełnosprawnych. Zatem jeżeli w formularzu ofertowym nie poda się danych
pojazdu już po dostosowaniu, to zamawiający nie będzie wiedział co wykonawca ofertuje,
a jedynie jaki pojazd
przyjęto za bazę do przystosowania.
Warto zauważyć, że wykonawcy przyjęli różny model wypełniania formularza
ofertowego. P
odawano własne oznaczenia handlowe (odwołujący), własną markę i markę
Mercedes, model Sprinter 519 (oferta nr 3 i oferta nr 5), lub markę Mercedes oraz model
Sprinter 519 (oferty nr 1, 4 i 6). N
ie jest wadą oferty, że dodatkowo podano dane pojazdu
bazowego. A
czkolwiek okoliczność podania danych, które nie wynikają explicite z formularza
oferty,
przez jednego wykonawcę, nie może stanowić o błędzie innego wykonawcy.
Decydująca jest bowiem treść formularza oferty, czyli rozstrzygające jest ustalenie
obiektywnego wzorca wykładni oświadczenia woli. Oznacza to ustalenie tego jak wykonawca
treść formularza do wypełnienia zrozumiał i jak zrozumieć powinien. W przypadku
oświadczenia ujętego w formie pisemnej sens oświadczeń woli ustala się na podstawie
wykładni teksu dokumentu. Podstawową rolę mają tu językowe normy znaczeniowe (por.
wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2018 r. sygn. akt V CSK 262/17) i na gruncie
rozpoznawanego sporu, zgodnie z
wykładnią gramatyczną formularza oferty, zamawiający
wymagał wskazania oferowanego autobusu, czyli pojazdu po wymaganym przystosowaniu.
Ponadto, n
a późniejszym etapie, po zawarciu umowy, wykonawca jest zobowiązany
do dostarczenia zamawiającemu dokumentacji technicznej samochodu, którą wskazano
w
§ 4 ust. 5 wzoru umowy i trudno uznać, aby dokumenty te miały dotyczyć pojazdu
bazowego, a nie pojazdu zamawianego. Dane znajduj
ące się w formularzu ofertowym
wykonawcy, czyli autobus oferowany, powinny
być tożsame z tym, co zamawiający otrzyma
po podpisaniu umowy.
Zgodnie z materiałem dowodowym złożonym przez odwołującego
w
postaci dowodu rejestracyjnego i hiszpańskiego świadectwa homologacji przedstawionego
wraz z
tłumaczeniem na język polski, odwołujący oznacza swoje autobusy jako marka
„Mercus” (poz. D.1. dowodu rejestracyjnego i sekcja I pkt 0.1. marka ze świadectwa
homologacji WE) oraz model „MB Sprinter” (poz. D.3. dowodu rejestracyjnego i sekcja I pkt
0.2.1. oznaczenie handlowe ze świadectwa homologacji WE), co jest spójne z treścią oferty
odwołującego. Zatem skład orzekający stwierdził, że w sposób prawidłowy dokonano
wypełnienia formularza ofertowego – wykonawca podał wymagane dane autobusu, który
zamawiający otrzyma, stąd nie było podstaw do odrzucenia jego oferty jako niezgodnej
z
treścią SIWZ. Jedynie dodatkowo Izba zauważa, że odwołujący przedstawi zamawiającemu
dokumentację pojazdu zawierającą własne oznaczenie autobusu (tak jak wskazano
w
formularzu ofertowym), ponieważ nie posiada on umowy zawartej z Mercedes-Benz, aby
korzystać z marki tego podmiotu. Inni zaś, tak jak przykładowo przystępujący, posiadają
stosowne zezwolenie, aby ze znaku towarowego Mercedesa korzystać. W zależności od
sytuacji podmiotowej wykonawcy, dane w formularzu ofertowy
m mogą się różnić. Istotnym jest
jednak
– zgodnie z brzmieniem formularza – żeby podać w nim pojazd oferowany, czyli ten,
który zamawiający kupuje.
Rekapitulując, Izba stwierdziła, że po pierwsze – formularz wymaga podania autobusu
oferowanego, już specjalnie przystosowanego do przewodu osób niepełnosprawnych, po
drugie
– nie można odrzucić oferty wykonawcy za brak podania pojazdu bazowego, skoro
wymóg taki nie wynika z dokumentacji przetargu, po trzecie – zgodnie z wyżej wskazanym
materiałem dowodowym oznaczenia w ofercie odwołującego w przedmiocie podanych marki
i
modelu są prawidłowe. Skład rozpoznający spór uwzględnił odwołanie, ponieważ
zamawiający w sposób nieprawidłowy odrzucił ofertę odwołującego. Odrzucenie oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p., z
powodu niezgodności z treścią SIWZ, wymagałoby
wskazania treści dokumentacji przetargu zgodnie z którą należało w ofercie podać pojazd
bazowy, a co nie wynika z brzmienia formularza
ofertowego, jak również odwołujący
udowodnił, że wskazane przez niego w ofercie model i marka występują w obrocie i są
właściwe.
Skład orzekający wskazuje także, iż dokumenty przedstawione przez odwołującego
w
języku obcym bez tłumaczenia na język polski zostały przez Izbę pominięte, ponieważ nie
spełniają wymagań § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r.
w
sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r. nr 1092 ze
zm.) i jedynie na marginesie można zauważyć, że okoliczność występowania w obrocie marki
i modelu wskazanego w formularzu ofertowym
odwołującego wynika z innych dowodów.
Natomiast dowody, które stanowiły dokumentację postępowania, już się ex lege znajdowały
w aktach sprawy (vide
§ 8 ust. 1 ww. rozporządzenia.
Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła odwołanie, bowiem wykazano, iż
w
przedmiotowym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej
w art. 192 ust. 2 p.z.p. Stwierdzone naruszenie przepisów ustawy miało istotny wpływ na
wadliwy wynik postępowania o udzielenie zamówienia, tj. na nieprawidłowy wybór oferty
przystępującego jako oferty najkorzystniejszej i wadliwe odrzucenie oferty odwołującego.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego wydano na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem § 5 ust. 2 pkt
1
w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), obciążając zamawiającego,
jako stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego, na które złożył się
uis
zczony przez odwołującego wpis od odwołania.
Przewodniczący:
…………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1862/20, 1 z dnia 2020-09-09
- Sygn. akt KIO 1396/20, KIO 2020/20 z dnia 2020-09-09
- Sygn. akt KIO 1592/20 z dnia 2020-09-07
- Sygn. akt KIO 1513/20 z dnia 2020-09-07
- Sygn. akt KIO 1624/20 z dnia 2020-09-04
