rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-10-27
rok: 2020
data dokumentu: 2020-10-27
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 2343/20
KIO 2343/20
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu
23 października 2020 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 września 2020 r. przez
wykonawc
ę Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym
przez Miasto Grajewo,
23 października 2020 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 września 2020 r. przez
wykonawc
ę Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym
przez Miasto Grajewo,
orzeka:
1.
Oddala odwołanie.
2.
Kosztami postępowania obciąża Odwołującego – wykonawcę Pollight Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie i:
.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(
słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego –
wykonawcę Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od
odwołania,
2
.2. zasądza od Odwołującego – wykonawcy Pollight Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie na rzecz
Zamawiającego – Miasta Grajewo kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą uzasadnione koszty
strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Łomży.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 2343/20
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Grajewo [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na modernizację
oświetlenia ulicznego w mieście Grajewo (znak postępowania: GK.271.01.2020).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 15 czerwca 2020 r. pod numerem 2020/S 114
– 275960.
W dniu
18 września 2020 r. wykonawca Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
[dalej „Odwołujący”] wniósł odwołanie zamówienia zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
w
ykonawcy LUG Light Factory Sp. z o. o. [dalej „LUG”] pomimo, iż wykonawca złożył ofertę,
której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w zakresie
dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań,
2. art. 89 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty
wykonawcy LUG pomimo, iż wykonawca przedstawił Zamawiającemu
informacje wprowadzające Zamawiającego w błąd w zakresie dotyczącym parametrów
oferowanych rozwiązań.
Wobec ww. zarzutów Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2.
oraz nakazanie Zamawiającemu dokonania następujących czynności:
-
unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
- odrzucenie oferty wykonawcy LUG,
-
wykluczenie z postępowania wykonawcy LUG,
-
dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej.
W
uzasadnieniu odwołania Odwołujący przedstawił stan faktyczny sprawy.
W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako
niezgodnej z treścią SIWZ Odwołujący wskazał, iż Zamawiający badając ofertę wykonawcy
LUG nie zachował przede wszystkim reguł ustanowionych w treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, w odniesieniu do badania kwestii merytorycznych wynikających
z oferty, tj.
oceny czy oferta spełnia parametry techniczne określone w dokumentacji
przetargowej.
Odwołujący przywołał postanowienia punktu 3.6, 8.1.2 oraz 8.1.3 SIWZ.
Wskazał, że z treści dokumentów złożonych przez wykonawcę LUG wynika, iż oferowane
rozwiązania są niezgodne z treści siwz, a nadto uchybienia zidentyfikowane w ofercie
prowadzą do wniosku, iż wykonawca LUG wprowadził Zamawiającego w błąd. Wykonawca
LUG dokonując obliczeń fotometrycznych, o których mowa w pkt 3.6 siwz posłużył się
programem komputerowym do wspomagania obliczeń „Dialux”. Podkreślenia wymaga, iż
program Dialux, służy do prawidłowego doboru opraw oświetleniowych i do przeprowadzania
symulacji oświetlenia na ulicach w oparciu o normę PN EN 13201. Wymóg przedstawienia
obliczeń fotometrycznych z
zastosowaniem w/w programu jest powszechne
w postępowaniach przetargowych, których przedmiotem jest oświetlenie uliczne bowiem jest
to narzędzie do weryfikacji poprawności oferty. Symulacje jakie generuje Dialux, mają
potwierdzić Zamawiającemu zgodność oferowanych rozwiązań z normą PN EN 13201.
Symulacje dialux kompletne przeprowadzone bez ingerencji polegającej na ograniczeniu
zakresu czy wyłączeniu danego parametru wskazują elementy niezbędne dla potwierdzenia,
że zaproponowane przez wykonawcę lampy spełniają normę PN EN 13201. Zamawiający
w dokumentacji przetargowej, w oparciu o daną normę, określa dla poszczególnych ulic,
klasy oświetleniowe jakie winny być spełnione przez wykonawcę. W przedmiotowym
postępowaniu część ulic ma klasę oświetleniową z grupy M (dostępne w grupie są: M1, M2,
M3, M4, M5, M6) dla ulic o większym natężeniu ruchu oraz wyższej prędkości pojazdów oraz
klasę oświetleniową z grupy P (dostępne: P1,P2, P3, P4, P5,P6) dla ulic o mniejszym
natężeniu ruchu i niższej prędkości pojazdów.
W przypadku kilku ulic tj. ulica Szkolna, Geodetów, PI. Niepodległości, Pocztowa,
Komunalna, Nowo-
Osiedle, Baczyńskiego, Osiedle Centrum, Dworna, Wojska PL, Wąska,
Kolejowa, Elewatorska, Świerkowa, Parkowa, Kilińskiego, Ks J. Popiełuszki, Dąbrowskiej,
Wspólna, Geodetów, Świerkowa, 11-go listopada, Koszarowa, Peritza, Osiedle południe,
Legionistów,
Spokojna,
Konopki,
os.
Broniewskiego,
Baśniowa,
Kolektorowa,
Kochanowskiego, Polna, Piaskowa, Krzyw
a, Spółdzielcza, Lawendowa, Sadowa,
Konwaliowa, Gen. Dąbrowskiego, Miła, Ekologiczna o klasie P4 oraz klasie P5, poprzez
nieprawidłowy dobór oprawy oświetleniowej, Wykonawca LUG nie spełnił normy dla klasy P4
oraz P5,
która z kolei określa parametry: Em oraz Emin. Niespełnienie polega na
PRZEKROCZENIU dozwolonego przez klasy P4 i P5 parametru Em
(natężenie średnie).
Wykonawca tym
samym nie spełnił wymagań, o których mowa w pkt 3.6 siwz, iż obliczenia
fotometry
czne muszą potwierdzać uzyskanie parametrów oświetleniowych zgodnie z normą
PN-
EN 13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Odwołujący uzasadniał, że systemowo w wyniku dokonanego obliczenia za pomocą
programu Dialux, w przypadku jak wyżej program ten domyślnie informuje użytkownika
o niespełnieniu normy poprzez wyświetlenie w podsumowaniu wyników znaku „X”.
W przypadku spełnienia normy, wyświetlany jest znak tzw. fajka (też ptaszek, haczyk lub
parafka) -
symbol zaznaczenia wyboru, służący również do wskazania pojęcia „tak”, „tak, co
zostało potwierdzone/sprawdzone” lub „tak, to jest poprawna odpowiedź”. Zauważanie
wymaga przy tym, iż program posiada możliwość wygaszenia czerwonego „X” poprzez
wyłączenie prezentacji pomiaru wybranego parametru. Wówczas zamiast niego pojawia
znak tzw. „myślnik”.
W
ocenie Odwołującego Zamawiający oceniając złożone przez wykonawcę LUG
„koncepcje oświetlenia” (symulacje) sporządzone za pomocą programu Dialux uznał, iż
w
ykonawca spełnia wymagania w zakresie ww. parametrów, jednakże pominął fakt, iż
w
ykonawca wyłączył znak „X” i zamiast niego pojawił się w niektórych pozycjach np. Em
tzw.
„myślnik”. W przypadku nie wyłączenia tego zakresu w ostatecznym wyniku uwidoczniony
byłby znak „X” wskazujący niespełnienie parametru, co potwierdza wykonanie tych obliczeń
bez wyłączania danych zakresów.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż wykonawca LUG nie spełnił wymagań co do
parametru Em (natężenie światła), a zatem nie spełnił wymagań z zakresu normy PN EN
13201.
Odwołujący do odwołania załączył Załącznik nr 1 - dokument złożony przez
w
ykonawcę LUG ze wskazaniem miejsca, w którym wykonawca nie potwierdził spełnienia
parametrów. Dodatkowo Odwołujący złożył Załącznik nr 2 - dokument opracowany przez
Odwołującego w programie komputerowym Dialux, na podstawie wskazanych przez
wykonawc
ę LUG parametrów. Ponadto Odwołujący zaprezentował w odwołaniu tabelę,
z treści której wynika, iż wykonawca LUG nie spełnia wymagań w zakresie normy PN 13201,
stanowiącej zestawienie parametrów, o których mowa w Załączniku nr 1 do odwołania.
W zakresie za
rzutu dotyczącego wprowadzenia Zamawiającego w błąd Odwołujący
wskazał, iż zgodnie z pkt 3.6 siwz obliczenia fotometryczne - Wykonawca do obliczeń
fotometrycznych winien przyjmować klasę oświetlenia i parametry geometryczne określone
w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1 d do SIWZ). W obliczeniach
należy przyjąć klasę oświetlenia, współczynnik konserwacji, współczynnik odbicia
nawierzchni utwardzonych zgodnie z wartościami zawartymi w obliczeniach przykładowych.
Wykonawca LUG składając ofertę wskazał, iż spełnia wszystkie wymagane
parametry. Tymczasem jak wynika z powyższego Wykonawca ten świadomie wyłączył
elementy pomiaru a tym samym nie przedstawił kompletnego wyniku pomiaru
fotometrycznego.
Z powyższego wynika, iż wykonawca wprowadził Zamawiającego w błąd. Wskazać
należy, iż informacje podane przez wykonawcę powinny być rzetelne i przedstawiać
prawdziwy stan faktyczny. Przepisy Pzp nie przewidują bowiem żadnej możliwości
sanowania nieprawdziwej informacji i nie zawierają obowiązku zamawiającego do wzywania
wykonawcy, który przedstawił informacje nieprawdziwe do złożenia informacji prawdziwych
bądź niezawierających błędów. Informacje wprowadzające w błąd to informacje
nieprawdziwe lub błędne. Znaczenie ma więc różnica pomiędzy stanem faktycznym,
a informacjami przedstawionymi przez wykonawcę. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku
zmanipulowania sposobu przekazu prawdziwych informacji. Wykonawca w takiej sytuacji
uważnie dobiera wybrane do przedstawienia informacje lub dokonuje takiego jej
przedstawienia, by wywołać u Zamawiającego wyobrażenie, iż podane przez niego
informacje odpowiadają wymaganiom wskazanym w dokumentacji przetargowej, podczas
gdy w rzeczywistości informacja nieprzetworzona/niemodyfikowana przez wykonawcę w ten
sposób wskazywałaby na niespełnianie wymagań stawianych w określonym postępowaniu.
W związku z tym, że błędne informacje dotyczą parametrów oferowanych rozwiązań, należy
zakładać, że gdyby Zamawiający miał rzetelne informacje w tym zakresie, nie mógłby uznać
of
erty Wykonawcy LUG za najkorzystniejszą, a zastosowałby sankcję wykluczenia go
z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że Wykonawca LUG w obliczeniach zastosował klasę
oświetlenia, współczynnik konserwacji, współczynnik odbicia nawierzchni utwardzonych
zgodnie z wartościami zawartymi w obliczeniach przykładowych, natomiast pominął
prezentację pewnej części wyników pomiarowych (wygasił), które potwierdzały brak
spełnienia normy. Dotyczy to takich elementów jak wskazane w Złączniku nr 1 do Odwołania
oraz tabeli zawartej w odwołaniu. Powyższe działanie wskazuje co najmniej na niedbalstwo
po stronie Wykonawcy LUG., które determinuje konieczność wykluczenia go
z przedmiotowego postępowania. Ponadto pominięcie istotnych elementów dotyczących
parametrów oferowanych rozwiązań należy ocenić jako wprowadzenie w błąd.
Odwołujący wskazał, że literalna treść złożonych obliczeń fotometrycznych sprawiała
wrażenie, że Wykonawca LUG spełnia wymagania określone przez Zamawiającego, które
warunkują możliwość realizacji przedmiotowego zamówienia. Tymczasem w rzeczywistości
Wykonawca LUG nie zaoferował rozwiązań, które wpisywałyby się w wymagania
Zamawiającego, w szczególności w zakresie dotyczycącym uzyskania parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN 13201. Niewątpliwie złożenie obliczeń
fotometrycznych bez ujawnienia wszystkich elementów, a tym samym modyfikowanych
w sposób nieuprawniony w celu ukrycia niezgodności z wymaganą normą, miał wpływ na
decyzje podejmowane przez Zama
wiającego, bowiem ostatecznie Zamawiający zdecydował
się na wybór oferty Wykonawcy LUG
Reasumując Odwołujący wskazał, Wykonawca LUG po pierwsze nie wykazał, iż
oferowane przez niego oświetlenie jest zgodne z normą PN-EN 13201, po drugie
przedstawiając jedynie część parametrów jakie uzyskał w wyniku obliczeń fotometrycznych
wprowadziła Zamawiającego w błąd co do spełniania przez niego wymagań parametrów
oświetleniowych zgodnie z ww. normą.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 23 października 2020 r.
wniósł o oddalenie odwołania.
W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako
niezgodnej z treścią SIWZ Zamawiający wskazał, że jak wynika z wymaganej i zastosowanej
w obliczeniach normy oświetleniowej PN-EN 132301-2:2016-2 „Oświetlenie dróg. Część 2
Wymagania eksploatacyjne” podstawą do uznania spełnienia wymogów normy jest
osiągnięcie wskazanych w normie parametrów minimalnych.
Zamawiający przywołał tabelę (tabela nr 3) ujętą w przywołanej normie dla dróg klasy
P (PN-EN 132301-2 str. 6 normy Rozdz.
6 „Wymagania dla pieszych i rowerzystów” pkt. 6.1.
„Wymagania ogólne”). Zamawiający podał, że wartości wskazane w kolumnie 2 i 3 tabeli
nr 3 dla średniego natężenia oświetlenia (Eśr) oraz najniższego natężenia światła (Emin), są
wartościami minimalnymi. Wskazał, że żadna z wartości, ani jakakolwiek inna wartość, ujęta
w t
abeli 3 nie jest definiowana jako bezwzględnie obowiązująca wartość maksymalna.
Oznacza to również, iż spełnienie normy np. w klasie P2 oznacza automatyczne spełnienie
norm dla klas o niższych wymaganiach, czyli P3, P4, P5 itd. Odrębną kwestią jest
opłacalność ewentualnego „prześwietlenia” drogi lub chodnika i w konsekwencji ponoszenia
zbyt dużych kosztów na oświetlenie. Ten argument w przedmiotowym postępowaniu został
oczywiście wzięty pod uwagę, gdyż Zamawiający określając w SIWZ maksymalny poziom
mocy sumarycznej opraw zabezpieczył się przed zbyt wysokim zużyciem energii.
Przykładowo - dla dróg klasy P4 minimalne średnie natężenie światła zostało
okre
ślone w normie na poziomie 5 luksów (Ix), a minimalne natężenie - poziomie 1 Ix.
Jednak ani z t
abeli 3, ani z innych zapisów normy PN-EN 132301-2 nie wynikają
bezwarunkowe (kategoryczne) ograniczenia odnośnie górnych wartości średniego natężenia.
Przypis p
rzy średnim minimalnym natężeniu „E” [kolumna 2] - odesłanie „a” (zaznaczone
czerwoną obwódką) – w tłumaczeniu na język polski stanowi: „W celu zapewnienia
równomierności rzeczywista wartość utrzymanego średniego natężenia nie powinna
przekroczyć półtorakrotności minimalnej wartości natężenia Ě dla danej klasy”.
Zamawiający wskazał, że błędne rozumienie postanowień normy PN-EN 132301-2
przez Odwołującego, a w konsekwencji wadliwie kreowane zarzuty i argumentacja
spowodowane są przede wszystkim następującymi przyczynami.
Zamawiający podał, iż wprost i bezspornie wynika z treści odesłania „a” ujętego
w kolumnie drugiej
„E”, wskazanie w nim odnosi się do kwestii zapewnienia równomierności
oświetlenia – „W celu zapewnienia równomierności...” czy też „Dla zapewnienia
równomierności…”.
Zamawiający wskazał, iż pomijając aspekt językowy oraz występujące wątpliwości
dotyczące tłumaczenia odesłania - użycie przez autorów normy czasownika modalnego
„shall not”, gdy powszechną regułą jest w przypadkach jednoznacznego zakazu używania
czasownika „must not” - i przyjmując, iż wskazane w przypisie odesłanie dotyczące
średniego natężenia oświetlenia nie powinno być większe niż półtora krotność wartości E,
stanowiąc jednoznaczne wskazanie normy (ograniczenie), to nie można oceniać spełnienia
wymogu wskazanego tym przypisem w całkowitym oderwaniu do wielkości, z którą zostaje
on powiązany. Skoro powyższe wskazanie zostało wprowadzone „w celu zapewnienia
równomierności oświetlenia” to wskazywana wartości „1,5*E”, jako maksymalna,
ograniczająca wartości średniego natężenia oświetlenia, musi zostać powiązana
z gwarantowanym natężeniem minimalnym.
Równomierność oświetlenia definiowana jest jako iloraz (stosunek) natężenia
minimalnego (najniższego w którymkolwiek punkcie obliczeniowym) do natężenia średniego.
W normie PN-EN 132301-
2 powyższemu wskaźnikowi przypisano symbol [U
o
] -
„ogólna
jednolitość (równomierność)”. Tak więc, wskazana krotność wartości średniego
rzeczywistego natężenia, określona jako: „1,5*E” stanowi tylko ograniczenie dla
dopuszczonej nierównomierności oświetlenia dla dróg klasy P, w powiązaniu do
minimalnego natężenia oświetlenia.
Mając na uwadze sens i definicję równomierności oświetlenia, spełnienie wymagań
w tym zakresie musi on być zawsze rozpatrywany poprzez powiązanie dwóch wartości:
najniższego osiąganego natężenia oświetlenia [Emin] oraz uzyskiwanego średniego
natężenia oświetlenia [Eśr].
Przykładowo: przy oświetleniu drogi klasy P4, i zapewnieniu Emin=1 Ix (na poziomie
najniższego dopuszczonego normą natężenie oświetlenia), wymagana, minimalna
równomierność oświetlenia uzyskiwane jest wówczas, gdy wartość średniego natężenia nie
jest wyższa niż 7,5 lx (1,5 * 5), co wskazuje na wartość tego parametru Uo 0,13 (wartość
ilorazu 1/7,5). Taka proporcja dotyczy w
szystkich dróg klasy P. W takim też, granicznym,
minimalnym zakresie stosunku Emin/Eśr (równomierności oświetlenia) należy projektować
i wykonywać oświetlenie dróg, zwiększając komfort i bezpieczeństwo użytkowników dróg,
poprzez możliwość podnoszenia zarówno poziomu minimalnego oświetlenia, jak i średniego
natężenia oświetlenia, przy zapewnieniu (zagwarantowaniu) wskazanej minimalnej
równomierności oświetlenia.
Zamawiający zwrócił uwagę, iż wymagania normy dotyczące minimalnego średniego
natężenia oświetlenia ujęto dla dróg klasy C (strefy konfliktu) i dróg klasy P (drogi dla
pieszych i rowerzystów), na których znacznie ważniejsze jest zapewnienie widoczności
innych użytkowników drogi oraz przeszkód, a nie „jasność” oświetlanych powierzchni czy
prowadzenie
użytkownika, determinowane poziomem luminacji [L] (tak np. klasa M). Trudno
byłoby powyższe przesłanki racjonalnie pogodzić z poglądem Odwołującego, iż dla dróg
klasy P norma PN-EN 132301-
2 bezwzględnie ogranicza średnie natężenie oświetlania,
zakazując ich lepszego oświetlania.
Zamawiający podkreślał, że Odwołujący wybiórczo potraktował zapisy normy,
całkowicie ignorując istotę postanowień normy, których brzmienie jednoznacznie dowodzi
braku słuszności zarzutów Odwołującego.
Z
amawiający wskazał na Rozdział „Wprowadzenie” normy PN-EN 132301-2 (str.4
przedostatni akapit) o treści: „Każda grupa klas oświetleniowych przedstawia zmniejszające
się wymagania w swoim uporządkowaniu, oraz formułuje wysokości poziomów oświetlenia”.
Natomiast na stronie 5 normy PN-EN 132301-
2 (trzeci akapit od końca strony) jest zapis
całkowicie przeciwstawny treściom sugerowanemu przez Odwołującego rozumienia
postanowień normy: „Z punktu widzenia efektywności energetycznej oraz ochrony
środowiska, instalacja oświetleniowa powinna posiadać poziom oświetlenia, który spełnia
minimalną wartość wymaganą dla danej klasy oświetleniowej oraz powinna spełniać
wszelkie pozostałe wymagania, takie jak na przykład równomierność oświetlenie obszarów
przylegających lub dodatkowych klas (np. S.C. lub EV). W tym sensie, poziomy oświetlenia
wyspecyfikowane w tabelach są wartościami docelowymi dla minimalnych poziomów
utrzymania. Maksymalne poziomy oświetlenia mogą zostać określone w specyfikacjach
przetargowych lub uregulowaniach krajowych”.
Ponieważ Zamawiający nie wyspecyfikował poziomów maksymalnych, jak również
polska wersja normy PN-EN 132301-
2 nie wprowadziła ograniczeń górnych dla natężenia
oświetlenia w poszczególnych klasach oświetleniowych, to bez wątpienia nie można odrzucić
obliczeń i oferty, która zapewnia osiągnięcie (lub przekroczenie) minimalnych poziomów
natężenia określonych w normie jako niespełniających normy, gdyż jest dokładnie odwrotnie
-
każda wartość równa lub przewyższająca poziom minimalny określony w normie oznacza
spełnienie wymogów normy w zakresie natężenia oświetlenia.
Ponadto Zamawiający wskazał, że obliczenia dołączone przez LUG do oferty
potwierdzają spełnienie wymagań normy oświetleniowej, gdyż w każdej z sytuacji osiągnięte
są minimalne wartości brzegowe dla danej klasy. Z faktu zwiększenia natężenia średniego
na niektórych odcinkach Zamawiający może być tylko zadowolony, gdyż niewątpliwie
poprawi to komfort użytkowania drogi, chodnika czy placu. Ponieważ Zamawiający nie
zabronił (nie zakazał) zgodnie z brzmieniem normy - osiągania wyższych średnich natężeń
niż określone jako minimalne w normie, to argument Odwołującego nie ma podstawy.
Podobnie z osiągnięciem równomierności we wszystkich dostarczonych przez LUG
obliczeniach jest zachowany właściwy poziom równomierności oświetlenia, nie niższy niż
wymagany normą oświetleniową PN-EN 132301-2. Jeżeli zaś chodzi o wyłączenie funkcji
komparacji obliczonej wartości rzeczywistego minimalnego średniego natężenia oświetlenia
z wartością przyjętą w programie Dialux przy określonych sytuacjach drogowych, w których
program Dialux wskazywałby „niespełnienie” (niespełnienie czego? normy? czy wartości
przyjętych przez autorów programu?) Zamawiający stwierdził, że Dialux jest tylko
narzędziem wspomagającym obliczenia. A fakt takiego, a nie innego - ustawienia
parametrów przez twórców programu - nie może mieć wpływu na ocenę spełniania lub nie
spełnienia wymagań normy.
Zamawiający wskazał, iż załączone do oferty wybranego wykonawcy obliczenia
fotometryczne dokonane przy pomocy programu Dia
lux jednoznacznie potwierdziły, iż
w każdym przypadku wskazanych wymogów eksploatacyjnych osiągnięte zostały minimalne
progi wskazane w normie oświetleniowej oraz w żadnym przypadku nie dochodzi do
pomniejszenia wymaganej, dopuszczalnej nierównomierności oświetlenia, tzn. w żadnym
przypadku wartość ilorazu Emin do wartości 1,5*Eśr nie jest mniejsza niż 0,13.
Zamawiający jednoznacznie stwierdził, iż zapisy w dokumentach przetargowych
wskazywały na obowiązek potwierdzenia spełnienia wymagań normy, a nie potwierdzenia
spełnienia założeń programu Dialux (Program Dialux, jest tylko narzędziem pomocniczym do
dokonania obliczeń, podobnie jak inne programy, np. Relux). Reasumując - dokonując oceny
oferty wybranego Wykonawcy w tym zakresie, Zamawiający miał pełny zakres danych
i informacji, pozwalających - na podstawie wyników dokonanych obliczeń, załączonych do
oferty -
zweryfikować spełnienie wymagań i stwierdzenia - czy zostają spełnione wymagania
normy,
w warunkach eksploatacji systemu, zakreślonych przez Zamawiającego
w dokumentach przetargowych. A nie dokonywać oceny, w jaki sposób w danym programie
(Dialux, Relux itp.) dokonywana jest weryfikacja poprawności wyników obliczeń z przyjętymi
w algorytmie programu poziomami oświetlenia.
W zakresie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG
pomimo, iż
wykonawca
wprowadził Zamawiającego w błąd Zamawiający stwierdził, że nie doszło do
żadnej próby wprowadzenia go w błąd - dostarczone przez wykonawcę obliczenia
potwierdziły spełnienie minimalnych wymagań normy oświetleniowej PN-EN 132301-2,
nawet, jeżeli ustanowione przez autorów programu funkcje programu Dialux nie uznawały ich
jako prawidłowych wartości. Dodać również należy, iż Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ
nie wskazał, iż obliczenia mają spełnić wymagania programu Dialux, jak również w żaden
sposób nie odniósł się do możliwości modyfikacji niektórych funkcji programu Dialux. Gdyby
nawet taki zapis został zamieszczony w SIWZ, to jednocześnie Zamawiający byłby
zmuszony dodać, że uzna wyniki obliczeń, jeżeli pomimo dokonania tych modyfikacji
rezultaty byłyby sprawdzalne (weryfikowalne) i spełniały wymagania SIWZ. I tak też się stało
w przedmiotowej sprawie. Pomimo wyłączenia przez wykonawcę funkcji sprawdzania
w części obliczeń dotyczących minimalnego średniego natężenia oświetlenia (zgodnie
z normą, ale nie zgodnie z funkcjami programu Dialux), Zamawiający mógł w sposób
bezproblemowy sprawdzić otrzymane wyniki, ocenić je w świetle wymagań normy
oświetleniowej i wyłącznie na tej podstawie ocenić i stwierdzić, że jego wymagania zostały
spełnione.
Zamawiający oczywiście miał prawo do wezwania wykonawcy w trybie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp
do złożenia wyjaśnień, jednak zgodnie z orzecznictwem, nie ma takiego
obowiązku, jeżeli nie powstaje potrzeba wyjaśnienia treści oferty w spornym zakresie.
A zdaniem Zamawiającego taka potrzeba nie zaistniała, gdyż Zamawiający dysponował
dostatecznymi informacjami i wiedzą, niezbędnymi do dokonania oceny dostarczonych
dokumentów (obliczeń fotometrycznych) bez dodatkowych wyjaśnień ze strony wykonawcy.
P
o przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania odwoławczego,
na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron,
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba oceniła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów
ustawy Pzp, czym wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności odwołania,
o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 22 września 2020 r. powiadomił wykonawców o wniesionym
odwołaniu.
Izba, na posiedzeniu niejawnym po wysłuchaniu stanowisk Stron i Przystępującego,
nie
dopuściła do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcy LUG Light Factory
Sp. z o.o.
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego w dniu 25 września
2020 r.
po stronie Zamawiającego z uwagi na niezachowanie drogi zgłoszenia.
Zgodnie z art. 185 ust.
2 ustawy Pzp, wykonawca może zgłosić przystąpienie do
postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w postaci
papierowej albo elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a jego
kopię przesyła się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. Z kolei
stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010
r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2020 r. poz.
1296), odwo
łanie wraz z załącznikami oraz zgłoszenie przystąpienia do postępowania
odwoławczego przez wykonawcę, wnoszone w postaci elektronicznej i opatrzone
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, oraz dalsze pisma w sprawie wnoszone w tej
postaci przekazuje się na elektroniczną skrzynkę podawczą Urzędu, przy użyciu której
obsługiwana jest korespondencja Izby. Prezes Izby udostępnia na stronie internetowej
Urzędu odnośnik do usług elektronicznych pozwalających na wniesienie w postaci
elektronicznej dokumentów, o których mowa w ust. 1 (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).
W niniejszej sprawie
wykonawca LUG złożył przystąpienie podpisane podpisem
elektronicznym, ale uczynił to za pośrednictwem adresu e-mail przypisanego Izbie
(odwolania@uzp.gov.pl
), a nie przy użyciu elektronicznej skrzynki podawczej Urzędu, przy
użyciu której obsługiwana jest korespondencja Izby. Mimo, że w przekazanej wiadomości
elektronicznej Przystępujący powoływał się na błąd techniczny na stronie internetowej
www.uzp.gov.pl (brak przekierowania funkcji e-
Puap przystąpienie do odwołania e-Puap), to
do przystąpienia nie załączył żadnych dowodów potwierdzających wystąpienie ww. błędu
w dniu 25 września 2020 r., w którym upływał termin na zgłoszenie przystąpienia do
postępowania odwoławczego. Z uwagi na powyższe należało uznać, że nie zachowano drogi
określonej przepisami prawa do zgłoszenia przystąpienia w postępowaniu odwoławczym.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy Izb
a uwzględniła dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności
ogłoszenie o zamówieniu, specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami
oraz wyjaśnieniami, ofertę wykonawcy LUG, a także zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty z dnia
7 września 2020 r.
Skład orzekający Izby wziął pod uwagę również stanowiska i oświadczenia Stron
postępowania odwoławczego złożone w pismach oraz ustnie do protokołu posiedzenia
i rozprawy w dniu
23 października 2020 r.
Izba zaliczyła w poczet materiału sprawy dowody złożone przez Odwołującego przy
odwołaniu oraz wyciąg z normy PN EN 13201 zawierający tabelę nr 3, jak również dowody
złożone przez Zamawiającego, tj.: 1) opinię w sprawie interpretacji zapisów normy PN-EN
13201-
2:2016 w zakresie dotyczącym wymagań dla klas oświetlenia P z dnia
13 października 2020 r., 2) zestawienie własne Zamawiającego zawierające parametry
osiągnięte przez wykonawcę LUG oraz 3) obliczenia fotometryczne wykonane przez
Zamawi
ającego w programie Relux na podstawie parametrów przyjętych przez LUG
w ofercie.
Izba ustaliła, co następuje:
Zgodnie z punktem 3.2.3. SIWZ
pn. „Obliczenia fotometryczne”, poprawność
dokonanego przez Wykonawcę doboru opraw, oferowanych do realizacji modernizacji
oświetlenia ulicznego, musi zostać potwierdzona obliczeniami fotometrycznymi oraz zostać
przedstawiona w tabeli zgodnej z Tabelą Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego (Załącznik
nr 1d do SIWZ), w której należy podać producenta, typ i moc proponowanych opraw. Do
oferty należy dołączyć obliczenia fotometryczne i tabelę doboru opraw zgodną z Tabelą
Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego.
Do oblicze
ń fotometrycznych należy przyjmować klasę oświetlenia i parametry
geometryczne określone w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1d do
SIWZ). W obliczeniach należy przyjąć klasę oświetlenia, współczynnik konserwacji,
współczynnik odbicia nawierzchni utwardzonych zgodnie z wartościami zawartymi
w obliczeniach przykładowych. Długość wysięgu wysięgnika nie może być większa niż 1,5 m.
Obliczenia muszą zawierać wszystkie parametry, jakie określa norma PN-EN 13201
Oświetlenie dróg - Część 2: Wymagania eksploatacyjne dla określonej klasy oświetlenia
ulicznego.
Obliczenia
fotometryczne
musz
ą potwierdzać uzyskanie parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Przedstawione w obliczeniach wielkości parametrów oświetleniowych zostaną
zweryfikowane pomiarami fotometrycznymi, po zgłoszeniu przedmiotu zamówienia do
odbioru końcowego, dla co najmniej 10 odcinków dróg wskazanych przez Zamawiającego.
Pomiary wykona Wykonawca zapewniając odpowiednie urządzenia pomiarowe, a protokoły
z pomiarów dołączone zostaną do dokumentacji powykonawczej.
Do obl
iczeń Wykonawca załączy dane techniczne rozsyłu światła opraw
oświetleniowych tj. całej bryły światłości w formie elektronicznej bazy danych (np. plików
LDT), umożliwiających na ich podstawie dokonanie wyliczeń parametrów oświetleniowych
drogi w ogólnie dostępnym programie komputerowym do wspomagania obliczeń (np.
RELUX, DIALUX lub inny), dla potwierdzenia, że obliczenia zostały wykonane prawidłowo.
Dotyczy to wyłącznie opraw wymienionych w ofercie przetargowej.
Zgodnie z punktem 8.1 SIWZ, do oferty wykona
wca zobowiązany był dołączyć
aktualne na dzień składania ofert:
8.1.2 Obliczenia fotometryczne i tabelę doboru opraw zgodną z Tabelą Inwentaryzacyjną
oświetlenia ulicznego (Załącznik nr 1d do SIWZ) oraz dane techniczne rozsyłu światła opraw
oświetleniowych tj. całej bryły światłości w formie elektronicznej bazy danych
(np. plików LDT), umożliwiających na ich podstawie dokonanie wyliczeń parametrów
oświetleniowych drogi w ogólnie dostępnym programie komputerowym do wspomagania
obliczeń (np. RELUX, DIALUX lub inny wskazany przez Wykonawcę w ofercie), dla
potwierdzenia, że obliczenia zostały wykonane prawidłowo. Dotyczy to wyłącznie opraw
wymienionych w ofercie przetargowej,
8.1.3 Karty katalogowe, deklaracje CE dla proponowanych do realizacji zamówienia opraw
oświetlenia ulicznego i oświetlenia parkowego w celu potwierdzenia, że oferowane oprawy
odpowiadają wymaganiom określonym przez Zamawiającego, zgodnie z tabelą zawartą
w PFU (zał. Nr 1a).
W załączniku nr 1D do SIWZ – Tabela inwentaryzacja Zamawiający podał klasy
oświetleniowe dla poszczególnych ulic, w tym klasę oświetleniową z grupy P (m.in. P4 i P5).
Wykonawca LUG
do oferty załączył obliczenia fotometryczne wykonane
w programie komput
erowym do wspomagania obliczeń Dialux. Wykonawca złożył wraz
z ofer
tą tabelę doboru opraw oświetleniowych dla poszczególnych sytuacji drogowych.
W dniu
8 września 2020 r. Zamawiający uznał za najkorzystniejszą ofertę złożoną
przez LUG. Na drugim miejscu w rankingu ofert uplasowała się oferta Odwołującego.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw.
z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy LUG pomimo,
iż wykonawca złożył ofertę, której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w zakresie dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań.
Odwołujący oparł ww. zarzut na twierdzeniu, iż wykonawca LUG dla części ulic
o klasach P4 oraz P5 dobrał nieprawidłowe oprawy oświetleniowe niespełniające normy
w zakresie parametru E
śr (natężenie średnie), przez co nie spełnił wymogu SIWZ, zgodnie
z którym obliczenia fotometryczne muszą potwierdzać uzyskanie parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN 13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Niespełnienie wymagań zdaniem Odwołującego polegało na przekroczeniu ww. parametru
dla części sytuacji drogowych.
Stosownie do treści art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem Krajowej Izby
Odwoławczej, interpretacja ww. przepisu nakazuje odniesienie normy tego przepisu do
merytorycznego aspektu zaoferowanego przez wykonawców świadczenia, a także wymagań
postawionych przez zamawiającego w dokumentacji postępowania, w szczególności co do
zakre
su, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla wykonania
zamówienia (tak KIO w wyroku z dnia 24 stycznia 2017 r. sygn. akt: KIO 50/17). Innymi
słowy nie chodzi o rozważania w zakresie formy oferty, które z reguły także są zamieszczane
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale dotyczące jej treści.
Izba wskazuje, iż spór w niniejszym postępowaniu odwoławczym skoncentrował się
na interpretacji treści normy PN-EN 13201, w szczególności parametru Eśr (średnie
natężenie światła). Odwołujący stał na stanowisku, że norma PN-EN 13201 dla dróg klasy P,
w tym P4 i P5, zawiera w tabeli nr 3 minimalne oraz maksymalne wart
ości dla natężenia
średniego (Eśr), tj. dla klasy P4 min. 5,00 lx oraz max 7,50 lx, a dla klasy P5 min. 3,00 lx
ora
z max 4,5 lx. Maksymalną wartość natężenia średniego Odwołujący wywodził z adnotacji
zawartej pod tabelą nr 3 o treści „Dla zapewnienia odpowiedniej równomierności,
rzeczywista wartość średniego natężenia oświetlenia nie może przekraczać 1,5-krotnej
wartości Eśr dla danej klasy”. Z kolei Zamawiający wskazywał, że wartości podane w ww.
tabeli dotyczące średniego natężenia oświetlenia (Eśr) oraz najniższego natężenia światła
(Emin) są wartościami minimalnymi.
Izba wskazuje, że konfrontując stanowiska zaprezentowane przez Strony
postępowania odwoławczego zarzuty odwołania należało uznać za niewykazane.
Odwołujący nie odparł twierdzeń Zamawiającego, który wskazywał, że z wymaganej
i zastosowanej w obliczeniach normy oświetleniowej PN-EN 13201-2:2016-2 „Oświetlenie
dróg. Część 2 Wymagania eksploatacyjne” wynika, że podstawą do uznania spełnienia
wymogów normy jest osiągnięcie wskazanych w normie parametrów minimalnych.
W szczególności Odwołujący nie odniósł się do prezentowanego przez Zamawiającego
sposobu rozumienia od
esłania zawartego przy parametrze dotyczącym średniego natężenia
oświetlenia (Eśr) „Dla zapewnienia odpowiedniej równomierności (…)”, a w konsekwencji
twierdzeń, że definicja równomierności musi być rozpatrywana poprzez powiązanie dwóch
wartości, tj. najniższego osiąganego natężenia oświetlenia (Emin) oraz uzyskiwanego
średniego natężenia oświetlenia (Eśr). Inaczej rzecz biorąc Zamawiający twierdził, iż zwrot
„w celu zapewnienia równomierności oświetlenia” oznacza, że wartość 1,5 x Eśr musi zostać
powiązana z gwarantowanym natężeniem minimalnym. Zamawiający stał na stanowisku, iż
równomierność oświetlenia definiowana jest jako iloraz natężenia minimalnego (Emin) do
natężenia średniego (Eśr) oraz że w ww. normie parametr ten ma symbol Uo (np. dla klasy
P4 1lx/7,5
lx= 0,13 Uo), w konsekwencji czego 1,5 krotność wartości średniego natężenia
stanowi tylko ograniczenie dla dopuszczonej równomierności oświetlenia dla dróg klasy P,
w powiązaniu do minimalnego natężenia oświetlenia. Z powyższym stanowiskiem
Zamawiającego nie polemizował Odwołujący. W szczególności odwołujący się Wykonawca
nie za
kwestionował przedstawionej przez Zamawiającego definicji dotyczącej parametru
równomierności oświetlenia, do którego to odwołuje się adnotacja („dla zapewnienia
odpo
wiedniej równomierności…” czy „w celu zapewnienia odpowiedniej równomierności…”)
zamieszczona
pod tabelą trzecią referująca do średniego natężenia (Eśr), jak również
twierdzeń o konieczności powiązania obu wartości, tj. Eśr oraz Emin w kontekście definicji
równomierności oświetlenia. Odwołujący nie przedstawił także własnego sposobu
rozumienia i znaczenia określenia „dla zapewnienia odpowiedniej równomierności”.
Powyższe stanowisko Zamawiającego dotyczące interpretacji zapisów normy PN-EN
13201-2 w zakresi
e wymagań dla klas oświetlenia P zostało poparte złożonym dowodem
w postaci opinii prywatnej
z dnia 13 października 2020 r., mającej formalnie status
procesowy stanowiska strony i tak ocenionej
. Jak wskazano bowiem w ww. dowodzie „na
podstawie zapisów normy oraz powyższego komentarza stwierdzam, że: jeżeli w projekcie
uzyskano średnią wartość natężenia oświetlenia przekraczającą 1,5 krotność dla wymaganej
klasy oświetlenia stosunek minimalnej wartości do wartości średniej nie powinien być
mniejszy niż 0,13. Dodatkowo należy podkreślić, że norma określa minimalne wartości jakie
należy spełnić w celu zagwarantowania odpowiednich warunków oświetleniowych.
Zapewnienie wyższych wartości natężenia średniego przy zachowaniu odpowiedniej
równomierności nie narusza wymagań zawartych w normie PN:EN 13201:2 2016”. W tym
miejscu podkreślić należy, iż Odwołujący nie poparł prezentowanego stanowiska żadnym
materiałem dowodowym, który potwierdziłby prawidłowość interpretacji zapisów normy
PN-
EN 13201 w zakresie dotyczącym wymagań dla klas oświetlenia P.
Dalej Izba wskazuje, iż stanowisko zaprezentowane przez Zamawiającego dotyczące
normy PN-EN
13201 było szersze niż przedstawione przez Odwołującego. Odwołujący
w istocie ograniczył się do przedstawienia tabeli nr 3 zawartej w normie dla dróg klasy P
i zawartej pod tabelą adnotacji dotyczącej średniego natężenia. Odwołujący nie przedstawił
innych zapisów ww. normy, które pozwalałyby uznać stanowisko Odwołującego za
prawidłowe. Z kolei Zamawiający przywołał postanowienie zawarte w Rozdziale
„Wprowadzenie” normy PN-EN 13201 – 2 (str. 4 przedostatni akapit), w którym wskazano że
„Każda grupa klas oświetleniowych przedstawia zmniejszające się wymagania w swoim
uporządkowaniu, oraz formułuje wysokości poziomów oświetlenia” oraz postanowienie
zawarte na stronie 5 normy (trzeci akapit od końca strony) o treści „Z punktu widzenia
efektywności energetycznej oraz ochrony środowiska, instalacja oświetleniowa powinna
posiadać poziom oświetlenia, który spełnia minimalną wartość wymaganą dla danej klasy
oświetleniowej oraz powinna spełniać wszelkie pozostałe wymagania, takie jak na przykład
równomierność oświetlenia obszarów przylegających lub dodatkowych klas (np. S.C. lub
EV). W tym sensie, poziomy oświetlenia wyspecyfikowane w tabelach są wartościami
docelowymi dla minimalnych poziomów utrzymania. Maksymalne poziomy oświetlenia mogą
zostać określone w specyfikacjach przetargowych lub uregulowaniach krajowych.”
W kontekście powyższego wskazać należy, iż Zamawiający nie określił w specyfikacji
istotnych
warunków zamówienia poziomów maksymalnych oświetlenia. Jednocześnie jak
wyjaśnił Zamawiający, a czego nie kwestionował Odwołujący, polska wersja ww. normy nie
zawiera górnych ograniczeń dla natężenia oświetlenia w poszczególnych klasach
oświetleniowych.
Mając na uwadze powyższy stan rzeczy, w tym okoliczność, iż stanowisko
Zamawiającego w przedmiocie interpretacji treści normy PN EN 13201 - 2 jako zawierającej
minimalne wartości średniego natężenia nie zostało przez Odwołującego podważone oraz
wziąwszy pod uwagę, że Zamawiający nie przewidział w SIWZ maksymalnych poziomów
średniego natężenia, brak było podstaw do stwierdzenia, iż dołączone przez LUG do oferty
obliczenia fotometryczne nie potwierdzają spełnienia wymagań ww. normy w spornym
zakresie
, a w konsekwencji, że oferta ww. wykonawcy winna zostać odrzucona jako
niezgodna treścią SIWZ. Dodatkowo wskazać należy, iż z oferty LUG wynika, że parametr
równomierności oświetlenia nie jest niższy niż wymagany ww. normą oświetleniową (0,13).
W
konsekwencji powyższego za nietrafiony Izba uznała także zarzut naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp polegający na wprowadzeniu
Zamawiającego w błąd przez wykonawcę LUG w zakresie dotyczącym parametrów
oferowanych rozwi
ązań, który Odwołujący wywodził z pominięcia (wygaszenia funkcji)
prezentacji pewnej części wyników pomiarowych w programie Dialux, które potwierdzały
brak spełnienia normy PN EN 13201 - 2.
W świetle art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.
Odnosząc się do powyższego zarzutu stwierdzić należy, iż gdyby nawet przyjąć, że
wykonawca LUG w złożonych obliczeniach fotometrycznych wygasił funkcję kontroli
spełniania danego parametru zgodnie z ww. normą oświetleniową, to dostrzec trzeba, iż
wynik ob
liczeń badanego parametru (Eśr) jest widoczny. Tym samym, rolą Zamawiającego
na podstawie
przedstawionych przez LUG obliczeń fotometrycznych była ocena, czy
dobrane przez wykonawcę oprawy oświetleniowe spełniają wymogi określone normą PN EN
13201 - 2, w t
ym dotyczące parametru natężenia średniego (Eśr). Skoro zatem
Zamawiający dysponował wynikami obliczeń dla poszczególnych sytuacji drogowych
przedstawionymi przez LUG umożliwiającymi ocenę zgodności oferowanego rozwiązania
z treścią specyfikacji, to nie sposób uznać, iż mamy do czynienia z informacji mogącymi
wywołać u Zamawiającego mylne wyobrażenie o spełnieniu parametrów wynikających z ww.
normy oświetleniowej. Innymi słowy, kwestia ewentualnego wygaszenia komentarza do
badan
ego parametru pozostawała irrelewantna wobec faktu, iż wynik obliczeń był widoczny
i znany Zamawiającemu, umożliwiając tym samym ocenę oferty wykonawcy LUG
w kontekście postawionych w specyfikacji wymogów.
W końcu Izba wskazuje, iż art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp nie ma zastosowania
w jednoetapowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jakim jest przetarg
nieograniczony. W trybie jednoetapowym, w przypadku wykluczenia wykonawcy
z postępowania, właściwy jest przepis art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, który stanowi, że ofertę
wy
konawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą (por. wyrok KIO z dnia 10 lipca 2020 r.
sygn. akt: KIO 736/20).
Podsumowując powyższe Izba stwierdziła, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 5
w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie zasługiwał na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972 ze zm.) do kosztów postępowania odwoławczego
Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia. Izba uznała
wniosek Zamawiającego o zasądzenie kosztów w wysokości 3 690 zł stanowiącej
wynagrodzenie pełnomocnika na podstawie złożonej akt faktury do wysokości wynikającej
z ww. rozporządzenia.
Prze
wodniczący: ……………………………..
1.
Oddala odwołanie.
2.
Kosztami postępowania obciąża Odwołującego – wykonawcę Pollight Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie i:
.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(
słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego –
wykonawcę Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od
odwołania,
2
.2. zasądza od Odwołującego – wykonawcy Pollight Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie na rzecz
Zamawiającego – Miasta Grajewo kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą uzasadnione koszty
strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Łomży.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 2343/20
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Grajewo [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na modernizację
oświetlenia ulicznego w mieście Grajewo (znak postępowania: GK.271.01.2020).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 15 czerwca 2020 r. pod numerem 2020/S 114
– 275960.
W dniu
18 września 2020 r. wykonawca Pollight Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
[dalej „Odwołujący”] wniósł odwołanie zamówienia zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
w
ykonawcy LUG Light Factory Sp. z o. o. [dalej „LUG”] pomimo, iż wykonawca złożył ofertę,
której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w zakresie
dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań,
2. art. 89 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty
wykonawcy LUG pomimo, iż wykonawca przedstawił Zamawiającemu
informacje wprowadzające Zamawiającego w błąd w zakresie dotyczącym parametrów
oferowanych rozwiązań.
Wobec ww. zarzutów Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2.
oraz nakazanie Zamawiającemu dokonania następujących czynności:
-
unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
- odrzucenie oferty wykonawcy LUG,
-
wykluczenie z postępowania wykonawcy LUG,
-
dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej.
W
uzasadnieniu odwołania Odwołujący przedstawił stan faktyczny sprawy.
W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako
niezgodnej z treścią SIWZ Odwołujący wskazał, iż Zamawiający badając ofertę wykonawcy
LUG nie zachował przede wszystkim reguł ustanowionych w treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, w odniesieniu do badania kwestii merytorycznych wynikających
z oferty, tj.
oceny czy oferta spełnia parametry techniczne określone w dokumentacji
przetargowej.
Odwołujący przywołał postanowienia punktu 3.6, 8.1.2 oraz 8.1.3 SIWZ.
Wskazał, że z treści dokumentów złożonych przez wykonawcę LUG wynika, iż oferowane
rozwiązania są niezgodne z treści siwz, a nadto uchybienia zidentyfikowane w ofercie
prowadzą do wniosku, iż wykonawca LUG wprowadził Zamawiającego w błąd. Wykonawca
LUG dokonując obliczeń fotometrycznych, o których mowa w pkt 3.6 siwz posłużył się
programem komputerowym do wspomagania obliczeń „Dialux”. Podkreślenia wymaga, iż
program Dialux, służy do prawidłowego doboru opraw oświetleniowych i do przeprowadzania
symulacji oświetlenia na ulicach w oparciu o normę PN EN 13201. Wymóg przedstawienia
obliczeń fotometrycznych z
zastosowaniem w/w programu jest powszechne
w postępowaniach przetargowych, których przedmiotem jest oświetlenie uliczne bowiem jest
to narzędzie do weryfikacji poprawności oferty. Symulacje jakie generuje Dialux, mają
potwierdzić Zamawiającemu zgodność oferowanych rozwiązań z normą PN EN 13201.
Symulacje dialux kompletne przeprowadzone bez ingerencji polegającej na ograniczeniu
zakresu czy wyłączeniu danego parametru wskazują elementy niezbędne dla potwierdzenia,
że zaproponowane przez wykonawcę lampy spełniają normę PN EN 13201. Zamawiający
w dokumentacji przetargowej, w oparciu o daną normę, określa dla poszczególnych ulic,
klasy oświetleniowe jakie winny być spełnione przez wykonawcę. W przedmiotowym
postępowaniu część ulic ma klasę oświetleniową z grupy M (dostępne w grupie są: M1, M2,
M3, M4, M5, M6) dla ulic o większym natężeniu ruchu oraz wyższej prędkości pojazdów oraz
klasę oświetleniową z grupy P (dostępne: P1,P2, P3, P4, P5,P6) dla ulic o mniejszym
natężeniu ruchu i niższej prędkości pojazdów.
W przypadku kilku ulic tj. ulica Szkolna, Geodetów, PI. Niepodległości, Pocztowa,
Komunalna, Nowo-
Osiedle, Baczyńskiego, Osiedle Centrum, Dworna, Wojska PL, Wąska,
Kolejowa, Elewatorska, Świerkowa, Parkowa, Kilińskiego, Ks J. Popiełuszki, Dąbrowskiej,
Wspólna, Geodetów, Świerkowa, 11-go listopada, Koszarowa, Peritza, Osiedle południe,
Legionistów,
Spokojna,
Konopki,
os.
Broniewskiego,
Baśniowa,
Kolektorowa,
Kochanowskiego, Polna, Piaskowa, Krzyw
a, Spółdzielcza, Lawendowa, Sadowa,
Konwaliowa, Gen. Dąbrowskiego, Miła, Ekologiczna o klasie P4 oraz klasie P5, poprzez
nieprawidłowy dobór oprawy oświetleniowej, Wykonawca LUG nie spełnił normy dla klasy P4
oraz P5,
która z kolei określa parametry: Em oraz Emin. Niespełnienie polega na
PRZEKROCZENIU dozwolonego przez klasy P4 i P5 parametru Em
(natężenie średnie).
Wykonawca tym
samym nie spełnił wymagań, o których mowa w pkt 3.6 siwz, iż obliczenia
fotometry
czne muszą potwierdzać uzyskanie parametrów oświetleniowych zgodnie z normą
PN-
EN 13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Odwołujący uzasadniał, że systemowo w wyniku dokonanego obliczenia za pomocą
programu Dialux, w przypadku jak wyżej program ten domyślnie informuje użytkownika
o niespełnieniu normy poprzez wyświetlenie w podsumowaniu wyników znaku „X”.
W przypadku spełnienia normy, wyświetlany jest znak tzw. fajka (też ptaszek, haczyk lub
parafka) -
symbol zaznaczenia wyboru, służący również do wskazania pojęcia „tak”, „tak, co
zostało potwierdzone/sprawdzone” lub „tak, to jest poprawna odpowiedź”. Zauważanie
wymaga przy tym, iż program posiada możliwość wygaszenia czerwonego „X” poprzez
wyłączenie prezentacji pomiaru wybranego parametru. Wówczas zamiast niego pojawia
znak tzw. „myślnik”.
W
ocenie Odwołującego Zamawiający oceniając złożone przez wykonawcę LUG
„koncepcje oświetlenia” (symulacje) sporządzone za pomocą programu Dialux uznał, iż
w
ykonawca spełnia wymagania w zakresie ww. parametrów, jednakże pominął fakt, iż
w
ykonawca wyłączył znak „X” i zamiast niego pojawił się w niektórych pozycjach np. Em
tzw.
„myślnik”. W przypadku nie wyłączenia tego zakresu w ostatecznym wyniku uwidoczniony
byłby znak „X” wskazujący niespełnienie parametru, co potwierdza wykonanie tych obliczeń
bez wyłączania danych zakresów.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż wykonawca LUG nie spełnił wymagań co do
parametru Em (natężenie światła), a zatem nie spełnił wymagań z zakresu normy PN EN
13201.
Odwołujący do odwołania załączył Załącznik nr 1 - dokument złożony przez
w
ykonawcę LUG ze wskazaniem miejsca, w którym wykonawca nie potwierdził spełnienia
parametrów. Dodatkowo Odwołujący złożył Załącznik nr 2 - dokument opracowany przez
Odwołującego w programie komputerowym Dialux, na podstawie wskazanych przez
wykonawc
ę LUG parametrów. Ponadto Odwołujący zaprezentował w odwołaniu tabelę,
z treści której wynika, iż wykonawca LUG nie spełnia wymagań w zakresie normy PN 13201,
stanowiącej zestawienie parametrów, o których mowa w Załączniku nr 1 do odwołania.
W zakresie za
rzutu dotyczącego wprowadzenia Zamawiającego w błąd Odwołujący
wskazał, iż zgodnie z pkt 3.6 siwz obliczenia fotometryczne - Wykonawca do obliczeń
fotometrycznych winien przyjmować klasę oświetlenia i parametry geometryczne określone
w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1 d do SIWZ). W obliczeniach
należy przyjąć klasę oświetlenia, współczynnik konserwacji, współczynnik odbicia
nawierzchni utwardzonych zgodnie z wartościami zawartymi w obliczeniach przykładowych.
Wykonawca LUG składając ofertę wskazał, iż spełnia wszystkie wymagane
parametry. Tymczasem jak wynika z powyższego Wykonawca ten świadomie wyłączył
elementy pomiaru a tym samym nie przedstawił kompletnego wyniku pomiaru
fotometrycznego.
Z powyższego wynika, iż wykonawca wprowadził Zamawiającego w błąd. Wskazać
należy, iż informacje podane przez wykonawcę powinny być rzetelne i przedstawiać
prawdziwy stan faktyczny. Przepisy Pzp nie przewidują bowiem żadnej możliwości
sanowania nieprawdziwej informacji i nie zawierają obowiązku zamawiającego do wzywania
wykonawcy, który przedstawił informacje nieprawdziwe do złożenia informacji prawdziwych
bądź niezawierających błędów. Informacje wprowadzające w błąd to informacje
nieprawdziwe lub błędne. Znaczenie ma więc różnica pomiędzy stanem faktycznym,
a informacjami przedstawionymi przez wykonawcę. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku
zmanipulowania sposobu przekazu prawdziwych informacji. Wykonawca w takiej sytuacji
uważnie dobiera wybrane do przedstawienia informacje lub dokonuje takiego jej
przedstawienia, by wywołać u Zamawiającego wyobrażenie, iż podane przez niego
informacje odpowiadają wymaganiom wskazanym w dokumentacji przetargowej, podczas
gdy w rzeczywistości informacja nieprzetworzona/niemodyfikowana przez wykonawcę w ten
sposób wskazywałaby na niespełnianie wymagań stawianych w określonym postępowaniu.
W związku z tym, że błędne informacje dotyczą parametrów oferowanych rozwiązań, należy
zakładać, że gdyby Zamawiający miał rzetelne informacje w tym zakresie, nie mógłby uznać
of
erty Wykonawcy LUG za najkorzystniejszą, a zastosowałby sankcję wykluczenia go
z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że Wykonawca LUG w obliczeniach zastosował klasę
oświetlenia, współczynnik konserwacji, współczynnik odbicia nawierzchni utwardzonych
zgodnie z wartościami zawartymi w obliczeniach przykładowych, natomiast pominął
prezentację pewnej części wyników pomiarowych (wygasił), które potwierdzały brak
spełnienia normy. Dotyczy to takich elementów jak wskazane w Złączniku nr 1 do Odwołania
oraz tabeli zawartej w odwołaniu. Powyższe działanie wskazuje co najmniej na niedbalstwo
po stronie Wykonawcy LUG., które determinuje konieczność wykluczenia go
z przedmiotowego postępowania. Ponadto pominięcie istotnych elementów dotyczących
parametrów oferowanych rozwiązań należy ocenić jako wprowadzenie w błąd.
Odwołujący wskazał, że literalna treść złożonych obliczeń fotometrycznych sprawiała
wrażenie, że Wykonawca LUG spełnia wymagania określone przez Zamawiającego, które
warunkują możliwość realizacji przedmiotowego zamówienia. Tymczasem w rzeczywistości
Wykonawca LUG nie zaoferował rozwiązań, które wpisywałyby się w wymagania
Zamawiającego, w szczególności w zakresie dotyczycącym uzyskania parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN 13201. Niewątpliwie złożenie obliczeń
fotometrycznych bez ujawnienia wszystkich elementów, a tym samym modyfikowanych
w sposób nieuprawniony w celu ukrycia niezgodności z wymaganą normą, miał wpływ na
decyzje podejmowane przez Zama
wiającego, bowiem ostatecznie Zamawiający zdecydował
się na wybór oferty Wykonawcy LUG
Reasumując Odwołujący wskazał, Wykonawca LUG po pierwsze nie wykazał, iż
oferowane przez niego oświetlenie jest zgodne z normą PN-EN 13201, po drugie
przedstawiając jedynie część parametrów jakie uzyskał w wyniku obliczeń fotometrycznych
wprowadziła Zamawiającego w błąd co do spełniania przez niego wymagań parametrów
oświetleniowych zgodnie z ww. normą.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 23 października 2020 r.
wniósł o oddalenie odwołania.
W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG jako
niezgodnej z treścią SIWZ Zamawiający wskazał, że jak wynika z wymaganej i zastosowanej
w obliczeniach normy oświetleniowej PN-EN 132301-2:2016-2 „Oświetlenie dróg. Część 2
Wymagania eksploatacyjne” podstawą do uznania spełnienia wymogów normy jest
osiągnięcie wskazanych w normie parametrów minimalnych.
Zamawiający przywołał tabelę (tabela nr 3) ujętą w przywołanej normie dla dróg klasy
P (PN-EN 132301-2 str. 6 normy Rozdz.
6 „Wymagania dla pieszych i rowerzystów” pkt. 6.1.
„Wymagania ogólne”). Zamawiający podał, że wartości wskazane w kolumnie 2 i 3 tabeli
nr 3 dla średniego natężenia oświetlenia (Eśr) oraz najniższego natężenia światła (Emin), są
wartościami minimalnymi. Wskazał, że żadna z wartości, ani jakakolwiek inna wartość, ujęta
w t
abeli 3 nie jest definiowana jako bezwzględnie obowiązująca wartość maksymalna.
Oznacza to również, iż spełnienie normy np. w klasie P2 oznacza automatyczne spełnienie
norm dla klas o niższych wymaganiach, czyli P3, P4, P5 itd. Odrębną kwestią jest
opłacalność ewentualnego „prześwietlenia” drogi lub chodnika i w konsekwencji ponoszenia
zbyt dużych kosztów na oświetlenie. Ten argument w przedmiotowym postępowaniu został
oczywiście wzięty pod uwagę, gdyż Zamawiający określając w SIWZ maksymalny poziom
mocy sumarycznej opraw zabezpieczył się przed zbyt wysokim zużyciem energii.
Przykładowo - dla dróg klasy P4 minimalne średnie natężenie światła zostało
okre
ślone w normie na poziomie 5 luksów (Ix), a minimalne natężenie - poziomie 1 Ix.
Jednak ani z t
abeli 3, ani z innych zapisów normy PN-EN 132301-2 nie wynikają
bezwarunkowe (kategoryczne) ograniczenia odnośnie górnych wartości średniego natężenia.
Przypis p
rzy średnim minimalnym natężeniu „E” [kolumna 2] - odesłanie „a” (zaznaczone
czerwoną obwódką) – w tłumaczeniu na język polski stanowi: „W celu zapewnienia
równomierności rzeczywista wartość utrzymanego średniego natężenia nie powinna
przekroczyć półtorakrotności minimalnej wartości natężenia Ě dla danej klasy”.
Zamawiający wskazał, że błędne rozumienie postanowień normy PN-EN 132301-2
przez Odwołującego, a w konsekwencji wadliwie kreowane zarzuty i argumentacja
spowodowane są przede wszystkim następującymi przyczynami.
Zamawiający podał, iż wprost i bezspornie wynika z treści odesłania „a” ujętego
w kolumnie drugiej
„E”, wskazanie w nim odnosi się do kwestii zapewnienia równomierności
oświetlenia – „W celu zapewnienia równomierności...” czy też „Dla zapewnienia
równomierności…”.
Zamawiający wskazał, iż pomijając aspekt językowy oraz występujące wątpliwości
dotyczące tłumaczenia odesłania - użycie przez autorów normy czasownika modalnego
„shall not”, gdy powszechną regułą jest w przypadkach jednoznacznego zakazu używania
czasownika „must not” - i przyjmując, iż wskazane w przypisie odesłanie dotyczące
średniego natężenia oświetlenia nie powinno być większe niż półtora krotność wartości E,
stanowiąc jednoznaczne wskazanie normy (ograniczenie), to nie można oceniać spełnienia
wymogu wskazanego tym przypisem w całkowitym oderwaniu do wielkości, z którą zostaje
on powiązany. Skoro powyższe wskazanie zostało wprowadzone „w celu zapewnienia
równomierności oświetlenia” to wskazywana wartości „1,5*E”, jako maksymalna,
ograniczająca wartości średniego natężenia oświetlenia, musi zostać powiązana
z gwarantowanym natężeniem minimalnym.
Równomierność oświetlenia definiowana jest jako iloraz (stosunek) natężenia
minimalnego (najniższego w którymkolwiek punkcie obliczeniowym) do natężenia średniego.
W normie PN-EN 132301-
2 powyższemu wskaźnikowi przypisano symbol [U
o
] -
„ogólna
jednolitość (równomierność)”. Tak więc, wskazana krotność wartości średniego
rzeczywistego natężenia, określona jako: „1,5*E” stanowi tylko ograniczenie dla
dopuszczonej nierównomierności oświetlenia dla dróg klasy P, w powiązaniu do
minimalnego natężenia oświetlenia.
Mając na uwadze sens i definicję równomierności oświetlenia, spełnienie wymagań
w tym zakresie musi on być zawsze rozpatrywany poprzez powiązanie dwóch wartości:
najniższego osiąganego natężenia oświetlenia [Emin] oraz uzyskiwanego średniego
natężenia oświetlenia [Eśr].
Przykładowo: przy oświetleniu drogi klasy P4, i zapewnieniu Emin=1 Ix (na poziomie
najniższego dopuszczonego normą natężenie oświetlenia), wymagana, minimalna
równomierność oświetlenia uzyskiwane jest wówczas, gdy wartość średniego natężenia nie
jest wyższa niż 7,5 lx (1,5 * 5), co wskazuje na wartość tego parametru Uo 0,13 (wartość
ilorazu 1/7,5). Taka proporcja dotyczy w
szystkich dróg klasy P. W takim też, granicznym,
minimalnym zakresie stosunku Emin/Eśr (równomierności oświetlenia) należy projektować
i wykonywać oświetlenie dróg, zwiększając komfort i bezpieczeństwo użytkowników dróg,
poprzez możliwość podnoszenia zarówno poziomu minimalnego oświetlenia, jak i średniego
natężenia oświetlenia, przy zapewnieniu (zagwarantowaniu) wskazanej minimalnej
równomierności oświetlenia.
Zamawiający zwrócił uwagę, iż wymagania normy dotyczące minimalnego średniego
natężenia oświetlenia ujęto dla dróg klasy C (strefy konfliktu) i dróg klasy P (drogi dla
pieszych i rowerzystów), na których znacznie ważniejsze jest zapewnienie widoczności
innych użytkowników drogi oraz przeszkód, a nie „jasność” oświetlanych powierzchni czy
prowadzenie
użytkownika, determinowane poziomem luminacji [L] (tak np. klasa M). Trudno
byłoby powyższe przesłanki racjonalnie pogodzić z poglądem Odwołującego, iż dla dróg
klasy P norma PN-EN 132301-
2 bezwzględnie ogranicza średnie natężenie oświetlania,
zakazując ich lepszego oświetlania.
Zamawiający podkreślał, że Odwołujący wybiórczo potraktował zapisy normy,
całkowicie ignorując istotę postanowień normy, których brzmienie jednoznacznie dowodzi
braku słuszności zarzutów Odwołującego.
Z
amawiający wskazał na Rozdział „Wprowadzenie” normy PN-EN 132301-2 (str.4
przedostatni akapit) o treści: „Każda grupa klas oświetleniowych przedstawia zmniejszające
się wymagania w swoim uporządkowaniu, oraz formułuje wysokości poziomów oświetlenia”.
Natomiast na stronie 5 normy PN-EN 132301-
2 (trzeci akapit od końca strony) jest zapis
całkowicie przeciwstawny treściom sugerowanemu przez Odwołującego rozumienia
postanowień normy: „Z punktu widzenia efektywności energetycznej oraz ochrony
środowiska, instalacja oświetleniowa powinna posiadać poziom oświetlenia, który spełnia
minimalną wartość wymaganą dla danej klasy oświetleniowej oraz powinna spełniać
wszelkie pozostałe wymagania, takie jak na przykład równomierność oświetlenie obszarów
przylegających lub dodatkowych klas (np. S.C. lub EV). W tym sensie, poziomy oświetlenia
wyspecyfikowane w tabelach są wartościami docelowymi dla minimalnych poziomów
utrzymania. Maksymalne poziomy oświetlenia mogą zostać określone w specyfikacjach
przetargowych lub uregulowaniach krajowych”.
Ponieważ Zamawiający nie wyspecyfikował poziomów maksymalnych, jak również
polska wersja normy PN-EN 132301-
2 nie wprowadziła ograniczeń górnych dla natężenia
oświetlenia w poszczególnych klasach oświetleniowych, to bez wątpienia nie można odrzucić
obliczeń i oferty, która zapewnia osiągnięcie (lub przekroczenie) minimalnych poziomów
natężenia określonych w normie jako niespełniających normy, gdyż jest dokładnie odwrotnie
-
każda wartość równa lub przewyższająca poziom minimalny określony w normie oznacza
spełnienie wymogów normy w zakresie natężenia oświetlenia.
Ponadto Zamawiający wskazał, że obliczenia dołączone przez LUG do oferty
potwierdzają spełnienie wymagań normy oświetleniowej, gdyż w każdej z sytuacji osiągnięte
są minimalne wartości brzegowe dla danej klasy. Z faktu zwiększenia natężenia średniego
na niektórych odcinkach Zamawiający może być tylko zadowolony, gdyż niewątpliwie
poprawi to komfort użytkowania drogi, chodnika czy placu. Ponieważ Zamawiający nie
zabronił (nie zakazał) zgodnie z brzmieniem normy - osiągania wyższych średnich natężeń
niż określone jako minimalne w normie, to argument Odwołującego nie ma podstawy.
Podobnie z osiągnięciem równomierności we wszystkich dostarczonych przez LUG
obliczeniach jest zachowany właściwy poziom równomierności oświetlenia, nie niższy niż
wymagany normą oświetleniową PN-EN 132301-2. Jeżeli zaś chodzi o wyłączenie funkcji
komparacji obliczonej wartości rzeczywistego minimalnego średniego natężenia oświetlenia
z wartością przyjętą w programie Dialux przy określonych sytuacjach drogowych, w których
program Dialux wskazywałby „niespełnienie” (niespełnienie czego? normy? czy wartości
przyjętych przez autorów programu?) Zamawiający stwierdził, że Dialux jest tylko
narzędziem wspomagającym obliczenia. A fakt takiego, a nie innego - ustawienia
parametrów przez twórców programu - nie może mieć wpływu na ocenę spełniania lub nie
spełnienia wymagań normy.
Zamawiający wskazał, iż załączone do oferty wybranego wykonawcy obliczenia
fotometryczne dokonane przy pomocy programu Dia
lux jednoznacznie potwierdziły, iż
w każdym przypadku wskazanych wymogów eksploatacyjnych osiągnięte zostały minimalne
progi wskazane w normie oświetleniowej oraz w żadnym przypadku nie dochodzi do
pomniejszenia wymaganej, dopuszczalnej nierównomierności oświetlenia, tzn. w żadnym
przypadku wartość ilorazu Emin do wartości 1,5*Eśr nie jest mniejsza niż 0,13.
Zamawiający jednoznacznie stwierdził, iż zapisy w dokumentach przetargowych
wskazywały na obowiązek potwierdzenia spełnienia wymagań normy, a nie potwierdzenia
spełnienia założeń programu Dialux (Program Dialux, jest tylko narzędziem pomocniczym do
dokonania obliczeń, podobnie jak inne programy, np. Relux). Reasumując - dokonując oceny
oferty wybranego Wykonawcy w tym zakresie, Zamawiający miał pełny zakres danych
i informacji, pozwalających - na podstawie wyników dokonanych obliczeń, załączonych do
oferty -
zweryfikować spełnienie wymagań i stwierdzenia - czy zostają spełnione wymagania
normy,
w warunkach eksploatacji systemu, zakreślonych przez Zamawiającego
w dokumentach przetargowych. A nie dokonywać oceny, w jaki sposób w danym programie
(Dialux, Relux itp.) dokonywana jest weryfikacja poprawności wyników obliczeń z przyjętymi
w algorytmie programu poziomami oświetlenia.
W zakresie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy LUG
pomimo, iż
wykonawca
wprowadził Zamawiającego w błąd Zamawiający stwierdził, że nie doszło do
żadnej próby wprowadzenia go w błąd - dostarczone przez wykonawcę obliczenia
potwierdziły spełnienie minimalnych wymagań normy oświetleniowej PN-EN 132301-2,
nawet, jeżeli ustanowione przez autorów programu funkcje programu Dialux nie uznawały ich
jako prawidłowych wartości. Dodać również należy, iż Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ
nie wskazał, iż obliczenia mają spełnić wymagania programu Dialux, jak również w żaden
sposób nie odniósł się do możliwości modyfikacji niektórych funkcji programu Dialux. Gdyby
nawet taki zapis został zamieszczony w SIWZ, to jednocześnie Zamawiający byłby
zmuszony dodać, że uzna wyniki obliczeń, jeżeli pomimo dokonania tych modyfikacji
rezultaty byłyby sprawdzalne (weryfikowalne) i spełniały wymagania SIWZ. I tak też się stało
w przedmiotowej sprawie. Pomimo wyłączenia przez wykonawcę funkcji sprawdzania
w części obliczeń dotyczących minimalnego średniego natężenia oświetlenia (zgodnie
z normą, ale nie zgodnie z funkcjami programu Dialux), Zamawiający mógł w sposób
bezproblemowy sprawdzić otrzymane wyniki, ocenić je w świetle wymagań normy
oświetleniowej i wyłącznie na tej podstawie ocenić i stwierdzić, że jego wymagania zostały
spełnione.
Zamawiający oczywiście miał prawo do wezwania wykonawcy w trybie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp
do złożenia wyjaśnień, jednak zgodnie z orzecznictwem, nie ma takiego
obowiązku, jeżeli nie powstaje potrzeba wyjaśnienia treści oferty w spornym zakresie.
A zdaniem Zamawiającego taka potrzeba nie zaistniała, gdyż Zamawiający dysponował
dostatecznymi informacjami i wiedzą, niezbędnymi do dokonania oceny dostarczonych
dokumentów (obliczeń fotometrycznych) bez dodatkowych wyjaśnień ze strony wykonawcy.
P
o przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania odwoławczego,
na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron,
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba oceniła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów
ustawy Pzp, czym wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności odwołania,
o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 22 września 2020 r. powiadomił wykonawców o wniesionym
odwołaniu.
Izba, na posiedzeniu niejawnym po wysłuchaniu stanowisk Stron i Przystępującego,
nie
dopuściła do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcy LUG Light Factory
Sp. z o.o.
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego w dniu 25 września
2020 r.
po stronie Zamawiającego z uwagi na niezachowanie drogi zgłoszenia.
Zgodnie z art. 185 ust.
2 ustawy Pzp, wykonawca może zgłosić przystąpienie do
postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w postaci
papierowej albo elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a jego
kopię przesyła się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. Z kolei
stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010
r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2020 r. poz.
1296), odwo
łanie wraz z załącznikami oraz zgłoszenie przystąpienia do postępowania
odwoławczego przez wykonawcę, wnoszone w postaci elektronicznej i opatrzone
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, oraz dalsze pisma w sprawie wnoszone w tej
postaci przekazuje się na elektroniczną skrzynkę podawczą Urzędu, przy użyciu której
obsługiwana jest korespondencja Izby. Prezes Izby udostępnia na stronie internetowej
Urzędu odnośnik do usług elektronicznych pozwalających na wniesienie w postaci
elektronicznej dokumentów, o których mowa w ust. 1 (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).
W niniejszej sprawie
wykonawca LUG złożył przystąpienie podpisane podpisem
elektronicznym, ale uczynił to za pośrednictwem adresu e-mail przypisanego Izbie
(odwolania@uzp.gov.pl
), a nie przy użyciu elektronicznej skrzynki podawczej Urzędu, przy
użyciu której obsługiwana jest korespondencja Izby. Mimo, że w przekazanej wiadomości
elektronicznej Przystępujący powoływał się na błąd techniczny na stronie internetowej
www.uzp.gov.pl (brak przekierowania funkcji e-
Puap przystąpienie do odwołania e-Puap), to
do przystąpienia nie załączył żadnych dowodów potwierdzających wystąpienie ww. błędu
w dniu 25 września 2020 r., w którym upływał termin na zgłoszenie przystąpienia do
postępowania odwoławczego. Z uwagi na powyższe należało uznać, że nie zachowano drogi
określonej przepisami prawa do zgłoszenia przystąpienia w postępowaniu odwoławczym.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy Izb
a uwzględniła dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności
ogłoszenie o zamówieniu, specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami
oraz wyjaśnieniami, ofertę wykonawcy LUG, a także zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty z dnia
7 września 2020 r.
Skład orzekający Izby wziął pod uwagę również stanowiska i oświadczenia Stron
postępowania odwoławczego złożone w pismach oraz ustnie do protokołu posiedzenia
i rozprawy w dniu
23 października 2020 r.
Izba zaliczyła w poczet materiału sprawy dowody złożone przez Odwołującego przy
odwołaniu oraz wyciąg z normy PN EN 13201 zawierający tabelę nr 3, jak również dowody
złożone przez Zamawiającego, tj.: 1) opinię w sprawie interpretacji zapisów normy PN-EN
13201-
2:2016 w zakresie dotyczącym wymagań dla klas oświetlenia P z dnia
13 października 2020 r., 2) zestawienie własne Zamawiającego zawierające parametry
osiągnięte przez wykonawcę LUG oraz 3) obliczenia fotometryczne wykonane przez
Zamawi
ającego w programie Relux na podstawie parametrów przyjętych przez LUG
w ofercie.
Izba ustaliła, co następuje:
Zgodnie z punktem 3.2.3. SIWZ
pn. „Obliczenia fotometryczne”, poprawność
dokonanego przez Wykonawcę doboru opraw, oferowanych do realizacji modernizacji
oświetlenia ulicznego, musi zostać potwierdzona obliczeniami fotometrycznymi oraz zostać
przedstawiona w tabeli zgodnej z Tabelą Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego (Załącznik
nr 1d do SIWZ), w której należy podać producenta, typ i moc proponowanych opraw. Do
oferty należy dołączyć obliczenia fotometryczne i tabelę doboru opraw zgodną z Tabelą
Inwentaryzacyjną oświetlenia ulicznego.
Do oblicze
ń fotometrycznych należy przyjmować klasę oświetlenia i parametry
geometryczne określone w załączonej do SIWZ tabeli inwentaryzacyjnej (Załącznik nr 1d do
SIWZ). W obliczeniach należy przyjąć klasę oświetlenia, współczynnik konserwacji,
współczynnik odbicia nawierzchni utwardzonych zgodnie z wartościami zawartymi
w obliczeniach przykładowych. Długość wysięgu wysięgnika nie może być większa niż 1,5 m.
Obliczenia muszą zawierać wszystkie parametry, jakie określa norma PN-EN 13201
Oświetlenie dróg - Część 2: Wymagania eksploatacyjne dla określonej klasy oświetlenia
ulicznego.
Obliczenia
fotometryczne
musz
ą potwierdzać uzyskanie parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Przedstawione w obliczeniach wielkości parametrów oświetleniowych zostaną
zweryfikowane pomiarami fotometrycznymi, po zgłoszeniu przedmiotu zamówienia do
odbioru końcowego, dla co najmniej 10 odcinków dróg wskazanych przez Zamawiającego.
Pomiary wykona Wykonawca zapewniając odpowiednie urządzenia pomiarowe, a protokoły
z pomiarów dołączone zostaną do dokumentacji powykonawczej.
Do obl
iczeń Wykonawca załączy dane techniczne rozsyłu światła opraw
oświetleniowych tj. całej bryły światłości w formie elektronicznej bazy danych (np. plików
LDT), umożliwiających na ich podstawie dokonanie wyliczeń parametrów oświetleniowych
drogi w ogólnie dostępnym programie komputerowym do wspomagania obliczeń (np.
RELUX, DIALUX lub inny), dla potwierdzenia, że obliczenia zostały wykonane prawidłowo.
Dotyczy to wyłącznie opraw wymienionych w ofercie przetargowej.
Zgodnie z punktem 8.1 SIWZ, do oferty wykona
wca zobowiązany był dołączyć
aktualne na dzień składania ofert:
8.1.2 Obliczenia fotometryczne i tabelę doboru opraw zgodną z Tabelą Inwentaryzacyjną
oświetlenia ulicznego (Załącznik nr 1d do SIWZ) oraz dane techniczne rozsyłu światła opraw
oświetleniowych tj. całej bryły światłości w formie elektronicznej bazy danych
(np. plików LDT), umożliwiających na ich podstawie dokonanie wyliczeń parametrów
oświetleniowych drogi w ogólnie dostępnym programie komputerowym do wspomagania
obliczeń (np. RELUX, DIALUX lub inny wskazany przez Wykonawcę w ofercie), dla
potwierdzenia, że obliczenia zostały wykonane prawidłowo. Dotyczy to wyłącznie opraw
wymienionych w ofercie przetargowej,
8.1.3 Karty katalogowe, deklaracje CE dla proponowanych do realizacji zamówienia opraw
oświetlenia ulicznego i oświetlenia parkowego w celu potwierdzenia, że oferowane oprawy
odpowiadają wymaganiom określonym przez Zamawiającego, zgodnie z tabelą zawartą
w PFU (zał. Nr 1a).
W załączniku nr 1D do SIWZ – Tabela inwentaryzacja Zamawiający podał klasy
oświetleniowe dla poszczególnych ulic, w tym klasę oświetleniową z grupy P (m.in. P4 i P5).
Wykonawca LUG
do oferty załączył obliczenia fotometryczne wykonane
w programie komput
erowym do wspomagania obliczeń Dialux. Wykonawca złożył wraz
z ofer
tą tabelę doboru opraw oświetleniowych dla poszczególnych sytuacji drogowych.
W dniu
8 września 2020 r. Zamawiający uznał za najkorzystniejszą ofertę złożoną
przez LUG. Na drugim miejscu w rankingu ofert uplasowała się oferta Odwołującego.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw.
z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy LUG pomimo,
iż wykonawca złożył ofertę, której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w zakresie dotyczącym parametrów oferowanych rozwiązań.
Odwołujący oparł ww. zarzut na twierdzeniu, iż wykonawca LUG dla części ulic
o klasach P4 oraz P5 dobrał nieprawidłowe oprawy oświetleniowe niespełniające normy
w zakresie parametru E
śr (natężenie średnie), przez co nie spełnił wymogu SIWZ, zgodnie
z którym obliczenia fotometryczne muszą potwierdzać uzyskanie parametrów
oświetleniowych zgodnie z normą PN-EN 13201 określoną w obliczeniach przykładowych.
Niespełnienie wymagań zdaniem Odwołującego polegało na przekroczeniu ww. parametru
dla części sytuacji drogowych.
Stosownie do treści art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem Krajowej Izby
Odwoławczej, interpretacja ww. przepisu nakazuje odniesienie normy tego przepisu do
merytorycznego aspektu zaoferowanego przez wykonawców świadczenia, a także wymagań
postawionych przez zamawiającego w dokumentacji postępowania, w szczególności co do
zakre
su, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla wykonania
zamówienia (tak KIO w wyroku z dnia 24 stycznia 2017 r. sygn. akt: KIO 50/17). Innymi
słowy nie chodzi o rozważania w zakresie formy oferty, które z reguły także są zamieszczane
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale dotyczące jej treści.
Izba wskazuje, iż spór w niniejszym postępowaniu odwoławczym skoncentrował się
na interpretacji treści normy PN-EN 13201, w szczególności parametru Eśr (średnie
natężenie światła). Odwołujący stał na stanowisku, że norma PN-EN 13201 dla dróg klasy P,
w tym P4 i P5, zawiera w tabeli nr 3 minimalne oraz maksymalne wart
ości dla natężenia
średniego (Eśr), tj. dla klasy P4 min. 5,00 lx oraz max 7,50 lx, a dla klasy P5 min. 3,00 lx
ora
z max 4,5 lx. Maksymalną wartość natężenia średniego Odwołujący wywodził z adnotacji
zawartej pod tabelą nr 3 o treści „Dla zapewnienia odpowiedniej równomierności,
rzeczywista wartość średniego natężenia oświetlenia nie może przekraczać 1,5-krotnej
wartości Eśr dla danej klasy”. Z kolei Zamawiający wskazywał, że wartości podane w ww.
tabeli dotyczące średniego natężenia oświetlenia (Eśr) oraz najniższego natężenia światła
(Emin) są wartościami minimalnymi.
Izba wskazuje, że konfrontując stanowiska zaprezentowane przez Strony
postępowania odwoławczego zarzuty odwołania należało uznać za niewykazane.
Odwołujący nie odparł twierdzeń Zamawiającego, który wskazywał, że z wymaganej
i zastosowanej w obliczeniach normy oświetleniowej PN-EN 13201-2:2016-2 „Oświetlenie
dróg. Część 2 Wymagania eksploatacyjne” wynika, że podstawą do uznania spełnienia
wymogów normy jest osiągnięcie wskazanych w normie parametrów minimalnych.
W szczególności Odwołujący nie odniósł się do prezentowanego przez Zamawiającego
sposobu rozumienia od
esłania zawartego przy parametrze dotyczącym średniego natężenia
oświetlenia (Eśr) „Dla zapewnienia odpowiedniej równomierności (…)”, a w konsekwencji
twierdzeń, że definicja równomierności musi być rozpatrywana poprzez powiązanie dwóch
wartości, tj. najniższego osiąganego natężenia oświetlenia (Emin) oraz uzyskiwanego
średniego natężenia oświetlenia (Eśr). Inaczej rzecz biorąc Zamawiający twierdził, iż zwrot
„w celu zapewnienia równomierności oświetlenia” oznacza, że wartość 1,5 x Eśr musi zostać
powiązana z gwarantowanym natężeniem minimalnym. Zamawiający stał na stanowisku, iż
równomierność oświetlenia definiowana jest jako iloraz natężenia minimalnego (Emin) do
natężenia średniego (Eśr) oraz że w ww. normie parametr ten ma symbol Uo (np. dla klasy
P4 1lx/7,5
lx= 0,13 Uo), w konsekwencji czego 1,5 krotność wartości średniego natężenia
stanowi tylko ograniczenie dla dopuszczonej równomierności oświetlenia dla dróg klasy P,
w powiązaniu do minimalnego natężenia oświetlenia. Z powyższym stanowiskiem
Zamawiającego nie polemizował Odwołujący. W szczególności odwołujący się Wykonawca
nie za
kwestionował przedstawionej przez Zamawiającego definicji dotyczącej parametru
równomierności oświetlenia, do którego to odwołuje się adnotacja („dla zapewnienia
odpo
wiedniej równomierności…” czy „w celu zapewnienia odpowiedniej równomierności…”)
zamieszczona
pod tabelą trzecią referująca do średniego natężenia (Eśr), jak również
twierdzeń o konieczności powiązania obu wartości, tj. Eśr oraz Emin w kontekście definicji
równomierności oświetlenia. Odwołujący nie przedstawił także własnego sposobu
rozumienia i znaczenia określenia „dla zapewnienia odpowiedniej równomierności”.
Powyższe stanowisko Zamawiającego dotyczące interpretacji zapisów normy PN-EN
13201-2 w zakresi
e wymagań dla klas oświetlenia P zostało poparte złożonym dowodem
w postaci opinii prywatnej
z dnia 13 października 2020 r., mającej formalnie status
procesowy stanowiska strony i tak ocenionej
. Jak wskazano bowiem w ww. dowodzie „na
podstawie zapisów normy oraz powyższego komentarza stwierdzam, że: jeżeli w projekcie
uzyskano średnią wartość natężenia oświetlenia przekraczającą 1,5 krotność dla wymaganej
klasy oświetlenia stosunek minimalnej wartości do wartości średniej nie powinien być
mniejszy niż 0,13. Dodatkowo należy podkreślić, że norma określa minimalne wartości jakie
należy spełnić w celu zagwarantowania odpowiednich warunków oświetleniowych.
Zapewnienie wyższych wartości natężenia średniego przy zachowaniu odpowiedniej
równomierności nie narusza wymagań zawartych w normie PN:EN 13201:2 2016”. W tym
miejscu podkreślić należy, iż Odwołujący nie poparł prezentowanego stanowiska żadnym
materiałem dowodowym, który potwierdziłby prawidłowość interpretacji zapisów normy
PN-
EN 13201 w zakresie dotyczącym wymagań dla klas oświetlenia P.
Dalej Izba wskazuje, iż stanowisko zaprezentowane przez Zamawiającego dotyczące
normy PN-EN
13201 było szersze niż przedstawione przez Odwołującego. Odwołujący
w istocie ograniczył się do przedstawienia tabeli nr 3 zawartej w normie dla dróg klasy P
i zawartej pod tabelą adnotacji dotyczącej średniego natężenia. Odwołujący nie przedstawił
innych zapisów ww. normy, które pozwalałyby uznać stanowisko Odwołującego za
prawidłowe. Z kolei Zamawiający przywołał postanowienie zawarte w Rozdziale
„Wprowadzenie” normy PN-EN 13201 – 2 (str. 4 przedostatni akapit), w którym wskazano że
„Każda grupa klas oświetleniowych przedstawia zmniejszające się wymagania w swoim
uporządkowaniu, oraz formułuje wysokości poziomów oświetlenia” oraz postanowienie
zawarte na stronie 5 normy (trzeci akapit od końca strony) o treści „Z punktu widzenia
efektywności energetycznej oraz ochrony środowiska, instalacja oświetleniowa powinna
posiadać poziom oświetlenia, który spełnia minimalną wartość wymaganą dla danej klasy
oświetleniowej oraz powinna spełniać wszelkie pozostałe wymagania, takie jak na przykład
równomierność oświetlenia obszarów przylegających lub dodatkowych klas (np. S.C. lub
EV). W tym sensie, poziomy oświetlenia wyspecyfikowane w tabelach są wartościami
docelowymi dla minimalnych poziomów utrzymania. Maksymalne poziomy oświetlenia mogą
zostać określone w specyfikacjach przetargowych lub uregulowaniach krajowych.”
W kontekście powyższego wskazać należy, iż Zamawiający nie określił w specyfikacji
istotnych
warunków zamówienia poziomów maksymalnych oświetlenia. Jednocześnie jak
wyjaśnił Zamawiający, a czego nie kwestionował Odwołujący, polska wersja ww. normy nie
zawiera górnych ograniczeń dla natężenia oświetlenia w poszczególnych klasach
oświetleniowych.
Mając na uwadze powyższy stan rzeczy, w tym okoliczność, iż stanowisko
Zamawiającego w przedmiocie interpretacji treści normy PN EN 13201 - 2 jako zawierającej
minimalne wartości średniego natężenia nie zostało przez Odwołującego podważone oraz
wziąwszy pod uwagę, że Zamawiający nie przewidział w SIWZ maksymalnych poziomów
średniego natężenia, brak było podstaw do stwierdzenia, iż dołączone przez LUG do oferty
obliczenia fotometryczne nie potwierdzają spełnienia wymagań ww. normy w spornym
zakresie
, a w konsekwencji, że oferta ww. wykonawcy winna zostać odrzucona jako
niezgodna treścią SIWZ. Dodatkowo wskazać należy, iż z oferty LUG wynika, że parametr
równomierności oświetlenia nie jest niższy niż wymagany ww. normą oświetleniową (0,13).
W
konsekwencji powyższego za nietrafiony Izba uznała także zarzut naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp polegający na wprowadzeniu
Zamawiającego w błąd przez wykonawcę LUG w zakresie dotyczącym parametrów
oferowanych rozwi
ązań, który Odwołujący wywodził z pominięcia (wygaszenia funkcji)
prezentacji pewnej części wyników pomiarowych w programie Dialux, które potwierdzały
brak spełnienia normy PN EN 13201 - 2.
W świetle art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.
Odnosząc się do powyższego zarzutu stwierdzić należy, iż gdyby nawet przyjąć, że
wykonawca LUG w złożonych obliczeniach fotometrycznych wygasił funkcję kontroli
spełniania danego parametru zgodnie z ww. normą oświetleniową, to dostrzec trzeba, iż
wynik ob
liczeń badanego parametru (Eśr) jest widoczny. Tym samym, rolą Zamawiającego
na podstawie
przedstawionych przez LUG obliczeń fotometrycznych była ocena, czy
dobrane przez wykonawcę oprawy oświetleniowe spełniają wymogi określone normą PN EN
13201 - 2, w t
ym dotyczące parametru natężenia średniego (Eśr). Skoro zatem
Zamawiający dysponował wynikami obliczeń dla poszczególnych sytuacji drogowych
przedstawionymi przez LUG umożliwiającymi ocenę zgodności oferowanego rozwiązania
z treścią specyfikacji, to nie sposób uznać, iż mamy do czynienia z informacji mogącymi
wywołać u Zamawiającego mylne wyobrażenie o spełnieniu parametrów wynikających z ww.
normy oświetleniowej. Innymi słowy, kwestia ewentualnego wygaszenia komentarza do
badan
ego parametru pozostawała irrelewantna wobec faktu, iż wynik obliczeń był widoczny
i znany Zamawiającemu, umożliwiając tym samym ocenę oferty wykonawcy LUG
w kontekście postawionych w specyfikacji wymogów.
W końcu Izba wskazuje, iż art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp nie ma zastosowania
w jednoetapowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jakim jest przetarg
nieograniczony. W trybie jednoetapowym, w przypadku wykluczenia wykonawcy
z postępowania, właściwy jest przepis art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, który stanowi, że ofertę
wy
konawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą (por. wyrok KIO z dnia 10 lipca 2020 r.
sygn. akt: KIO 736/20).
Podsumowując powyższe Izba stwierdziła, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 5
w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie zasługiwał na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972 ze zm.) do kosztów postępowania odwoławczego
Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia. Izba uznała
wniosek Zamawiającego o zasądzenie kosztów w wysokości 3 690 zł stanowiącej
wynagrodzenie pełnomocnika na podstawie złożonej akt faktury do wysokości wynikającej
z ww. rozporządzenia.
Prze
wodniczący: ……………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2974/20 z dnia 2020-12-03
- Sygn. akt KIO 2911/20 z dnia 2020-11-25
- Sygn. akt KIO 2822/20 z dnia 2020-11-20
- Sygn. akt KIO 2760/20 z dnia 2020-11-19
- Sygn. akt KIO 2517/20 z dnia 2020-11-18
