rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-08-28
rok: 2015
data dokumentu: 2015-08-28
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 1747/15
KIO 1747/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 sierpnia 2015 r.
przez wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie (02-285),
ul. Szyszkowa 52 w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Miejskie
Przedsiębiorstwo Gospodarki Odpadami sp. z o.o. w Sosnowcu (41-216),
ul. Grenadierów 21
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 sierpnia 2015 r.
przez wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie (02-285),
ul. Szyszkowa 52 w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Miejskie
Przedsiębiorstwo Gospodarki Odpadami sp. z o.o. w Sosnowcu (41-216),
ul. Grenadierów 21
orzeka:
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o.
w Warszawie i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie tytułem wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Katowicach.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 1747/15
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „Dostawa: Kontrakt 7.2 – Dostawa sprzętu ruchomego do ZPiUOK
w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1 Kontrakt 7.3 – Doposażenie sortowni odpadów –
część
nr
2”
zostało
wszczęte
przez
Miejskie
Przedsiębiorstwo
Gospodarki
Odpadami sp. z o.o. w Sosnowcu (dawniej: Miejski Zakład Składowania Odpadów sp. z o.o.
w Sosnowcu), zwaną dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość
zamówienia, zgodnie z informacją przesłaną Prezesowi Izby w piśmie z dnia 18 sierpnia
2015 r., przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11
ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r.
poz. 907 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2015/S 013-204470) w dniu
13 czerwca 2015 r.
W dniu 14 sierpnia 2015 r. odwołanie w zakresie części pierwszej zamówienia: „Kontrakt 7.2
– Dostawa sprzętu ruchomego do ZPiUOK w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1” wniósł
wykonawca: Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie, zwany dalej Odwołującym.
Odwołanie zostało wniesione wobec uznania za najkorzystniejszą w ramach części pierwszej
zamówienia oferty złożonej przez wykonawcę: Integra K. sp. z o.o. w Gdyni. Odwołujący
zarzucał Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
•
„art. 89 ust 1 pkt 2 Ustawy, poprzez zaniechanie jego zastosowania w przypadku
niezgodności treści oferty Konkurenta - w zakresie parametrów technicznych oferowanej
maszyny (kompaktora) - z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
opracowanej na potrzeby przeprowadzenia Przetargu („siwz"),
•
art. 87 ust. 1 Ustawy, poprzez zaniechanie jego zastosowania, polegające
na bezkrytycznej akceptacji przez Zamawiającego opisu, zawartego w ofercie
Konkurenta „prześwit poprzeczny pod osłonami podwozia maszyny", podczas gdy opis
ten wskazywał na inny rodzaj prześwitu aniżeli rodzaj określony w siwz,
•
art. 87 ust. 1 Ustawy, polegającego na jego błędnym zastosowaniu, wyrażającym się
w wezwaniu Konkurenta do złożenia wyjaśnień zapisów zawartych w treści oferty,
dotyczących mocy silnika oferowanej maszyny, prowadzącym do niedopuszczalnych
negocjacji z Konkurentem po upływie terminu składania ofert,
•
art. 26 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 Ustawy, polegającego na jego błędnym
zastosowaniu, wyrażającym się w wezwaniu Konkurenta do złożenia wyjaśnień,
dotyczących dokumentów, określających parametry techniczne oferowanej maszyny
(dotyczących mocy silnika), których to dokumentów Zamawiający nie żądał
od wykonawców, biorących udział w Przetargu na potwierdzenie, że oferowane produkt
spełnia wymagania określone w siwz.
•
art, 7 ust. 1 i 2 Ustawy poprzez zaniechanie jego zastosowania, wyrażające się z jednej
strony w sprzeciwie Zamawiającego wobec jakiejkolwiek modyfikacji parametrów
technicznych maszyny (w odpowiedzi na pytanie Wykonawcy i Konkurenta), z drugiej
zaś na akceptacji oferty Konkurenta, określającej wprost inny rodzaj parametru
technicznego (dotyczącego innego rodzaju prześwitu) aniżeli rodzaj określony w siwz.”
Jak twierdził Odwołujący „osłony podwozia (osłony przekładni planetarnych) w maszynie
Tana E 260 Eco, zaoferowane przez Konkurenta znajdują się na wysokości dużo niższej
niż 600 mm od poziomu gruntu, a tym samym oferowana do sprzedaży maszyna
nie spełniała warunku określonego w OPZ. (...) Z tego powodu Oferta winna być odrzucona
przez Zamawiającego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Ustawy.” Zdaniem Odwołującego:
„Zamawiający nie wykazał należytej staranności przy rzetelnej weryfikacji oferty Konkurenta
albowiem nie zwrócił się do Konkurenta z żądaniem zdefiniowania użytego przez Konkurenta
opisu przedmiotowego parametru technicznego. (...) Fakt posłużenia się przez Konkurenta
innym rodzajem parametru technicznego powinien wzbudzić w świadomości Zamawiającego
co najmniej podejrzenia, że treść oferty jest niezgodna z treścią siwz. Stąd w celu usunięcia
wszelkich wątpliwości Zamawiający - w tym konkretnym przypadku - zobowiązany był
do wezwania Konkurenta do złożenia stosownych wyjaśnień.”
Niezależnie od powyższego, w kontekście wezwania przez Zamawiającego wykonawcy:
Integra K. sp. z o.o. w Gdyni do złożenia wyjaśnień co do mocy silnika oferowanego przez
niego kompaktora, Odwołujący twierdził, że: „Zamawiający, zwracając się z prośba
do Konkurenta o potwierdzenie zgodności oferowanego produktu z wymaganiami
określonymi w siwz, faktycznie przeniósł ciężar spoczywającego na nim obowiązku badania
oferty. Podkreślenia wymaga, że Konkurent de facto nie wyjaśnił przyczyn niezgodności
oznaczenia parametrów technicznych kompaktora pomiędzy treścią oferty, a treści karty
katalogowej. Znamienne, że Zamawiający w celu usunięcia (uzasadnionych) wątpliwości
oczekiwał jedynie oświadczenia (potwierdzenia) Konkurenta. Jednocześnie, Odwołujący się
zwraca uwagę, że dookreślanie przez Konkurenta opisu przedmiotu dostawy,
w tym istotnych jego elementów, po upływie terminu składania ofert należy uznać
za niedopuszczalne.”
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i
nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
dokonania ponownego badania i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej.
W dniu 19 sierpnia 2015 r. Prezesowi Izby doręczono zgłoszenie przystąpienia
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego dokonane w imieniu wykonawcy:
Integra K. sp. z o.o. w Gdyni. Zgłoszenie to doręczono Prezesowi Izby w formie pisemnej –
podpis pod zgłoszeniem przystąpienia, zgodnie z pieczęcią tenże podpis opisującą, złożył S.
K. . Do zgłoszenia nie został załączony odpis z Krajowego Rejestru Sądowego,
pełnomocnictwo, czy też żaden inny dokument potwierdzający umocowanie S. K. do
reprezentowania
powołanego
wykonawcy.
Tym samym nie zostało wykazane, aby zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane
przez osobę, która została należycie umocowana do reprezentowania wykonawcy, w imieniu
którego to zgłoszenie zostało dokonane. Jak zasadnie zauważyła Izba w sprawie
KIO
237/15:
„ustawodawca
nie
przewidział
dla
wykonawców
przystępujących
do postępowania odwoławczego możliwości uzupełniania braków zgłoszenia przystąpienia.
[przepisy ustawy Pzp nie znają instytucji wezwania do uzupełniania zgłoszenia przystąpienia
do postępowania odwoławczego. Odpowiednie przepisy ustawy Pzp (art. 187 ust. 3-7 ustawy
Pzp), na zasadzie wyjątku, dopuszczają jedynie – w określonych w nich okolicznościach –
uzupełnienie odwołania.] Stąd też należy wywieść, że przystąpienie nie spełniające
wymogów, co do formy wniesienia, terminu, braków formalnych w postaci :
− nie posiadania przymiotu wykonawcy (w tym również wykazania umocowania
do działania w jego imieniu przy pierwszej czynności w postępowaniu tj. przy zgłoszeniu
przystąpienia)
− braku wskazania strony, do której się przystępuje oraz
− interesu w uzyskaniu korzystnego dla strony, do której się przystępuje rozstrzygnięcia,
a także
− nie przekazania kopii przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu,
nie może być uznane za skuteczne i Izba w takim przypadku zobligowana jest nie dopuścić
przystępującego do udziału w postępowaniu.” Podobnie o braku możliwości uzupełniania
braków formalnych zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego Izba
wypowiedziała się m.in. w sprawach: KIO 216/15, KIO 2665/14, KIO 2308/14, KIO 878/14,
KIO 692/14, KIO 2734/13, czy też KIO 121/13.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, że zgłoszonego w imieniu wykonawcy: Integra
Kamiński sp. z o.o. w Gdyni przystąpienia nie można było uznać za skuteczne, a samego
wykonawcy za uczestnika postępowania odwoławczego.
Skład orzekający Izby wykluczył to, aby spełniona została którakolwiek z przesłanek
odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie zebranego materiału
dowodowego w sprawie, z uwzględnieniem stanowisk stron, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego dokumenty przekazane
przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone za zgodność
z oryginałem, a także dokumenty złożone w toku postępowania odwoławczego
przez Odwołującego.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu Izba ustaliła,że zgodnie z pkt 5 Instrukcji dla Wykonawców (IDW) – części pierwszej Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) zamówienie zostało podzielone na dwie części,
z których pierwszą określono mianem: „Kontrakt 7.2 – Dostawa sprzętu ruchomego
do ZPiUOK w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1” i zgodnie z pkt 4.2 IDW obejmowała ona
dostawę kompaktora do zagęszczania odpadów.
Zgodnie z pkt 14.1.1) IDW ofertę należało przygotować ściśle według wymagań określonych
w SIWZ. Formularz oferty stanowił załącznik nr 1 do IDW. W formularzu tym, w pkt 4.2),
wykonawcy zostali zobowiązani do złożenia następującego oświadczenia: „Część nr ...
zostanie dostarczona na podstawie treści: SIWZ, wyjaśnień do SIWZ oraz jej modyfikacji
oraz zgodnie z przedłożonymi przez nas dokumentami i oświadczeniami wymaganymi
w SIWZ.”
W części trzeciej SIWZ – Opisie Przedmiotu Zamówienia (OPZ), w jego punkcie 3.7.9,
zawarty został opis parametrów technicznych zamawianego kompaktora. Został on
zamknięty w tabeli podzielonej na sekcje. W sekcji „Wymiary”, w jej trzecim wersie,
Zamawiający zapisał: „prześwit pod osłonami podwozia maszyny: min. 600 mm”. W sekcji
„Silnik”, w jej drugim wersie, wpisano: „moc silnika: min. 260 KM”.
W piśmie z dnia 1 lipca 2015 r. Zamawiający w odpowiedzi na pytanie nr 5 o następującej
treści: „Czy Zamawiający dopuszcza dostawę kompaktora o prześwicie, pomiędzy poziomem
podłoża a osłonami i elementami podwozia pojazdu (np. osłonami przekładni planetarnych
przenoszących napęd na walce) mniejszym (o 350 mm) niż zapisane w SIWZ (str. 19)
600mm” wyjaśnił: „Zamawiający w pkt 3.7.9 OPZ postawił wymóg «prześwit pod osłonami
podwozia maszyny: min. 600 mm». Jednocześnie Zamawiający wyjaśnia, iż przez prześwit
na poziomie min. 600 mm rozumie odległość od poziomu gruntu do osłon podwozia
maszyny”.
W piśmie z dnia 13 lipca 2015 r. na pytanie nr 6 o następującej treści:
„Zgodnie ze specyfikacją dotyczącą dostawy kompaktora, gdzie Zamawiający określił
wymagania dotyczące kół zagęszczających lub pełnej szerokości walców zagęszczających.
Prosimy o wyjaśnienie wymagania dotyczącego prześwitu pod maszyną. Biorąc pod uwagę
kompaktor o pełnej szerokości walców zagęszczających, prześwit pod podwoziem takiej
maszyny jest tylko poprzeczny do osi maszyny, a nie wzdłużny, gdyż nie jest taki
do osiągnięcia w konstrukcji maszyny pełnoszerokości walców. Czy Zamawiający rozumie
przez określenie prześwitu, prześwit poprzeczny o min. wysokości 600 mm dla maszyn
wyposażonych w pełnej szerokości walce zagęszczające?’” Zamawiający wyjaśnił:
„Odpowiedź na pytanie została udzielona pismem nr MZSO.271.02.2015 z dnia 01-07-2015r.
– odpowiedź na pytanie nr 5. Jednocześnie Zamawiający wyjaśnia, iż w Opisie Przedmiotu
Zamówienia przy parametrze «prześwit pod osłonami podwozia maszyny: min. 600 mm»
nie został zdefiniowany jego rodzaj”.
Zgodnie z pkt 9 pisemnego protokołu postępowania przed upływem terminu składania ofert
w ramach części pierwszej zamówienia dwóch wykonawców (Odwołujący oraz Integra K. sp.
z o.o. w Gdyni., zwany dalej Integra) złożyło swoje oferty Zamawiającemu.
Integra do złożonej przez siebie oferty, na stronach 25 i 26, załączył „opis parametrów
technicznych dla przedmiotu dostawy” zawierający zestawienie cech kompaktora „Tana E
260 Eco”. W sekcji „Wymiary”, w jej trzecim wersie, zapisane zostało: „prześwit poprzeczny
pod osłonami podwozia maszyny: 890 mm”.
Zamawiający pismem z dnia 27 lipca 2015 r. wezwał Integrę do wyjaśnienia, w jakim celu
złożył on dokumenty zawarte na str. 25 i 26 oferty, skoro takie dokumenty nie były w SIWZ
wymagane. W odpowiedzi na tak postawione pytanie, Integra wyjaśnił, że informacje
zamieszczone na tych stronach mają charakter materiałów poglądowych, mających
dodatkowo potwierdzać spełnianie oczekiwań Zamawiającego.
Pismem z dnia 4 sierpnia 2015 r. Zamawiający poinformował wykonawców o uznaniu
w ramach części pierwszej zamówienia oferty złożonej przez Integrę za najkorzystniejszą.
Wobec powołanych czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, odwołanie wniesione
przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku
postępowania odwoławczego. Mając na uwadze fakt, że Odwołujący w toku posiedzenia Izby
z udziałem Stron oświadczył, że wycofuje zarzuty odnoszące się do parametru mocy silnika,
tj. naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 87 ust. 1 oraz art. 26 ust. 4
w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, Izba pozostawiła zarzuty te bez rozpoznania.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających kognicji Izby, doszedł
do przekonania, że sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie,
jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie.
Istotną dla rozstrzygnięcia okolicznością jest to, że to na Odwołującym spoczywał ciężar
przedstawienia
odpowiednich
dowodów
potwierdzających
zaistnienie
faktów,
na które powoływał się on stawiając rozpoznawane przez Izbę zarzuty. Zgodnie bowiem
z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) ciężar
udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Analogiczną regulację zawiera przepis art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, zgodnie z którym strony i
uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia
faktów, z których wywodzą skutki prawne. Tym samym, w rozpoznawanej sprawie,
to Odwołujący winien wykazać, że treść oferty złożonej przez Integrę nie odpowiada treści
SIWZ – odwołując się wprost do zarzutów – to na nim ciążył obowiązek wykazania,że oferowany przez Integrę kompaktor („Tana E 260 Eco”) nie spełnia wszystkich wymagań
postawionych przez Zamawiającego w SIWZ. Pamiętać również przy tym należy, że zgodnie
z art. 190 ust. 5 ustawy Pzp dowodu nie wymagają tylko fakty powszechnie znane, fakty
znane z urzędu, a także przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną,
przy czym te ostatnie tylko o tyle, o ile Izba uzna, że przyznanie to nie budzi wątpliwości
co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W każdym innym przypadku koniecznym
jest przedstawienie przez stronę twierdzącą dowodów dla stwierdzenia faktów,
z których wywodzi ona skutki prawne. Niesprostanie w rozpoznanej sprawie
przez Odwołującego obowiązkowi dowodowemu pociągać musiało uznanie, że zarzuty
przez niego podnoszone są niezasadne, a tym samym odwołanie, jako takie, podlega
oddaleniu. Wobec braku odpowiednich dowodów Izba nie mogła bowiem przy rozstrzyganiu
o zasadności zarzutów uwzględnić faktów, na które powoływał się Odwołujący.
W rozpoznawanej sprawie Odwołujący na poparcie swych twierdzeń przedstawił
dwunastostronicowe (wydruk zdjęcia oraz następne jedenaście kolejno numerowanych
stron) opracowanie własne, jak sam to zadeklarował w toku rozprawy przed Izbą.
Jedynie na pierwszej z numerowanych jedenastu stron znajduje się odwołanie do modelu
kompaktora oferowanego przez Integrę („Tana E 260 Eco”) i jego danych technicznych –
co istotne informacje tam zaprezentowane potwierdzają oświadczenie zawarte w ofercie
Integry co do wielkości prześwitu bocznego / poprzecznego. Na kolejnych stronach tego
opracowania
brak
odniesienia
do
tego
konkretnego
modelu
kompaktora.
Tak jak na to zwrócił uwagę Zamawiający w toku rozprawy przed Izbą, na stronie 8 znajdują
się dwa zdjęcia, które pomimo małej ich ostrości, pozwalają stwierdzić, że na kabinie maszyn
na nich przedstawionych widnieje inny niż „E 260 Eco” symbol.
Uwzględniając tak przedstawione przez Odwołującego dowody Izba uznała, że wykonawca
ten nie udowodnił nawet tego, że kompaktor oferowany przez Integrę nie spełnia wymogów
SIWZ w brzemieniu takim, jakimi rozumiał je sam Odwołujący. Nie przedstawił on bowiem
dowodu, z którego niezbicie wynikałoby, że prześwit „wzdłużny”, jak to określały go Strony,
w przypadku kompaktora „Tana E 260 Eco” nie spełnia wymagań określonych w SIWZ
co do minimalnej wielkości prześwitu do osłon podwozia maszyny. Nie przedstawił on
również dowodu, który potwierdziłby to, że elementy boczne kompaktora „Tana E 260 Eco”
(o ile sporny kompaktor byłby w takie wyposażony) powinny zostać uznane za element jego
podwozia.
Niezależnie od powyższego, tak jak to podnosił Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
doręczonej Izbie, nie zdefiniował on w SIWZ i późniejszych odpowiedziach na pytania
wykonawców, rodzaju prześwitu, do którego miałby odnosić się sporny warunek.
W takim przypadku, gdy Integra wyraźnie oświadczyła w swej ofercie, że wielkość prześwitu
poprzecznego jest większa od wartości minimalnej określonej w SIWZ, brak było podstaw
do uznania, że treść oferty złożonej przez tego wykonawcę nie odpowiada treści SIWZ.
Uznać bowiem należy, że Zamawiający, będąc o to wyraźnie pytanym przez wykonawców
w toku postępowania o udzielenie zamówienia, w przypadku gdyby taka była jego wola,
jednoznacznie określiłby, że sporny parametr odnosi się do każdego z możliwych rodzajów
prześwitu, z uwzględnieniem możliwie najniższego elementu kompaktora, a zatem takiego
rozumienia treści SIWZ, jakie prezentował Odwołujący. Zamawiający tego nie uczynił.
Stąd też możliwa jest i zasadna też taka wykładnia zapisów SIWZ, jaką zaprezentował
Zamawiający – wystarczającym było to, aby tylko prześwit poprzeczny przekraczał
minimalną wartość określoną w SIWZ.
Jak to wskazała Izba w sprawie KIO 1736/14: „Zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1
pkt 2 ustawy Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego znajduje szerokie omówienie w doktrynie, jak tez orzecznictwie
sadów okręgowych i Izby. Reasumując opisywane tam interpretacje normy wynikającej z ww.
przepisu wskazać należy, iż rzeczona niezgodność treści oferty z SIWZ musi mieć charakter
zasadniczy i nieusuwalny (ze względu na zastrzeżenie obowiązku poprawienia oferty
wynikające z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp); dotyczyć powinna sfery niezgodności zobowiązania
zamawianego w SIWZ oraz zobowiązania oferowanego w ofercie, tudzież polegać może
na sporządzeniu i przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami SIWZ
(z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i
potwierdzenia zobowiązania/świadczenia ofertowego, a wiec wymagania, co do treści oferty,
a nie wymagania co do jej formy również tradycyjnie zamieszczane w SIWZ);
a także możliwe być winno wskazanie i wykazanie na czym konkretnie niezgodność
ta polega – co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie wskazanymi,
skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami SIWZ.”
Wobec powyższego, Izba uznała, że nie zostało przez Odwołującego wykazane,
aby Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp w zakresie,
w jakim było to określone w zarzutach popieranych przez Odwołującego w toku rozprawy
przez Izbą.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o.
w Warszawie i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawcę:
Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie tytułem wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Katowicach.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 1747/15
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „Dostawa: Kontrakt 7.2 – Dostawa sprzętu ruchomego do ZPiUOK
w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1 Kontrakt 7.3 – Doposażenie sortowni odpadów –
część
nr
2”
zostało
wszczęte
przez
Miejskie
Przedsiębiorstwo
Gospodarki
Odpadami sp. z o.o. w Sosnowcu (dawniej: Miejski Zakład Składowania Odpadów sp. z o.o.
w Sosnowcu), zwaną dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość
zamówienia, zgodnie z informacją przesłaną Prezesowi Izby w piśmie z dnia 18 sierpnia
2015 r., przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11
ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r.
poz. 907 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2015/S 013-204470) w dniu
13 czerwca 2015 r.
W dniu 14 sierpnia 2015 r. odwołanie w zakresie części pierwszej zamówienia: „Kontrakt 7.2
– Dostawa sprzętu ruchomego do ZPiUOK w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1” wniósł
wykonawca: Foyat Bomag Polska sp. z o.o. w Warszawie, zwany dalej Odwołującym.
Odwołanie zostało wniesione wobec uznania za najkorzystniejszą w ramach części pierwszej
zamówienia oferty złożonej przez wykonawcę: Integra K. sp. z o.o. w Gdyni. Odwołujący
zarzucał Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
•
„art. 89 ust 1 pkt 2 Ustawy, poprzez zaniechanie jego zastosowania w przypadku
niezgodności treści oferty Konkurenta - w zakresie parametrów technicznych oferowanej
maszyny (kompaktora) - z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
opracowanej na potrzeby przeprowadzenia Przetargu („siwz"),
•
art. 87 ust. 1 Ustawy, poprzez zaniechanie jego zastosowania, polegające
na bezkrytycznej akceptacji przez Zamawiającego opisu, zawartego w ofercie
Konkurenta „prześwit poprzeczny pod osłonami podwozia maszyny", podczas gdy opis
ten wskazywał na inny rodzaj prześwitu aniżeli rodzaj określony w siwz,
•
art. 87 ust. 1 Ustawy, polegającego na jego błędnym zastosowaniu, wyrażającym się
w wezwaniu Konkurenta do złożenia wyjaśnień zapisów zawartych w treści oferty,
dotyczących mocy silnika oferowanej maszyny, prowadzącym do niedopuszczalnych
negocjacji z Konkurentem po upływie terminu składania ofert,
•
art. 26 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 Ustawy, polegającego na jego błędnym
zastosowaniu, wyrażającym się w wezwaniu Konkurenta do złożenia wyjaśnień,
dotyczących dokumentów, określających parametry techniczne oferowanej maszyny
(dotyczących mocy silnika), których to dokumentów Zamawiający nie żądał
od wykonawców, biorących udział w Przetargu na potwierdzenie, że oferowane produkt
spełnia wymagania określone w siwz.
•
art, 7 ust. 1 i 2 Ustawy poprzez zaniechanie jego zastosowania, wyrażające się z jednej
strony w sprzeciwie Zamawiającego wobec jakiejkolwiek modyfikacji parametrów
technicznych maszyny (w odpowiedzi na pytanie Wykonawcy i Konkurenta), z drugiej
zaś na akceptacji oferty Konkurenta, określającej wprost inny rodzaj parametru
technicznego (dotyczącego innego rodzaju prześwitu) aniżeli rodzaj określony w siwz.”
Jak twierdził Odwołujący „osłony podwozia (osłony przekładni planetarnych) w maszynie
Tana E 260 Eco, zaoferowane przez Konkurenta znajdują się na wysokości dużo niższej
niż 600 mm od poziomu gruntu, a tym samym oferowana do sprzedaży maszyna
nie spełniała warunku określonego w OPZ. (...) Z tego powodu Oferta winna być odrzucona
przez Zamawiającego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Ustawy.” Zdaniem Odwołującego:
„Zamawiający nie wykazał należytej staranności przy rzetelnej weryfikacji oferty Konkurenta
albowiem nie zwrócił się do Konkurenta z żądaniem zdefiniowania użytego przez Konkurenta
opisu przedmiotowego parametru technicznego. (...) Fakt posłużenia się przez Konkurenta
innym rodzajem parametru technicznego powinien wzbudzić w świadomości Zamawiającego
co najmniej podejrzenia, że treść oferty jest niezgodna z treścią siwz. Stąd w celu usunięcia
wszelkich wątpliwości Zamawiający - w tym konkretnym przypadku - zobowiązany był
do wezwania Konkurenta do złożenia stosownych wyjaśnień.”
Niezależnie od powyższego, w kontekście wezwania przez Zamawiającego wykonawcy:
Integra K. sp. z o.o. w Gdyni do złożenia wyjaśnień co do mocy silnika oferowanego przez
niego kompaktora, Odwołujący twierdził, że: „Zamawiający, zwracając się z prośba
do Konkurenta o potwierdzenie zgodności oferowanego produktu z wymaganiami
określonymi w siwz, faktycznie przeniósł ciężar spoczywającego na nim obowiązku badania
oferty. Podkreślenia wymaga, że Konkurent de facto nie wyjaśnił przyczyn niezgodności
oznaczenia parametrów technicznych kompaktora pomiędzy treścią oferty, a treści karty
katalogowej. Znamienne, że Zamawiający w celu usunięcia (uzasadnionych) wątpliwości
oczekiwał jedynie oświadczenia (potwierdzenia) Konkurenta. Jednocześnie, Odwołujący się
zwraca uwagę, że dookreślanie przez Konkurenta opisu przedmiotu dostawy,
w tym istotnych jego elementów, po upływie terminu składania ofert należy uznać
za niedopuszczalne.”
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i
nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
dokonania ponownego badania i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej.
W dniu 19 sierpnia 2015 r. Prezesowi Izby doręczono zgłoszenie przystąpienia
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego dokonane w imieniu wykonawcy:
Integra K. sp. z o.o. w Gdyni. Zgłoszenie to doręczono Prezesowi Izby w formie pisemnej –
podpis pod zgłoszeniem przystąpienia, zgodnie z pieczęcią tenże podpis opisującą, złożył S.
K. . Do zgłoszenia nie został załączony odpis z Krajowego Rejestru Sądowego,
pełnomocnictwo, czy też żaden inny dokument potwierdzający umocowanie S. K. do
reprezentowania
powołanego
wykonawcy.
Tym samym nie zostało wykazane, aby zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane
przez osobę, która została należycie umocowana do reprezentowania wykonawcy, w imieniu
którego to zgłoszenie zostało dokonane. Jak zasadnie zauważyła Izba w sprawie
KIO
237/15:
„ustawodawca
nie
przewidział
dla
wykonawców
przystępujących
do postępowania odwoławczego możliwości uzupełniania braków zgłoszenia przystąpienia.
[przepisy ustawy Pzp nie znają instytucji wezwania do uzupełniania zgłoszenia przystąpienia
do postępowania odwoławczego. Odpowiednie przepisy ustawy Pzp (art. 187 ust. 3-7 ustawy
Pzp), na zasadzie wyjątku, dopuszczają jedynie – w określonych w nich okolicznościach –
uzupełnienie odwołania.] Stąd też należy wywieść, że przystąpienie nie spełniające
wymogów, co do formy wniesienia, terminu, braków formalnych w postaci :
− nie posiadania przymiotu wykonawcy (w tym również wykazania umocowania
do działania w jego imieniu przy pierwszej czynności w postępowaniu tj. przy zgłoszeniu
przystąpienia)
− braku wskazania strony, do której się przystępuje oraz
− interesu w uzyskaniu korzystnego dla strony, do której się przystępuje rozstrzygnięcia,
a także
− nie przekazania kopii przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu,
nie może być uznane za skuteczne i Izba w takim przypadku zobligowana jest nie dopuścić
przystępującego do udziału w postępowaniu.” Podobnie o braku możliwości uzupełniania
braków formalnych zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego Izba
wypowiedziała się m.in. w sprawach: KIO 216/15, KIO 2665/14, KIO 2308/14, KIO 878/14,
KIO 692/14, KIO 2734/13, czy też KIO 121/13.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, że zgłoszonego w imieniu wykonawcy: Integra
Kamiński sp. z o.o. w Gdyni przystąpienia nie można było uznać za skuteczne, a samego
wykonawcy za uczestnika postępowania odwoławczego.
Skład orzekający Izby wykluczył to, aby spełniona została którakolwiek z przesłanek
odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie zebranego materiału
dowodowego w sprawie, z uwzględnieniem stanowisk stron, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego dokumenty przekazane
przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone za zgodność
z oryginałem, a także dokumenty złożone w toku postępowania odwoławczego
przez Odwołującego.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu Izba ustaliła,że zgodnie z pkt 5 Instrukcji dla Wykonawców (IDW) – części pierwszej Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) zamówienie zostało podzielone na dwie części,
z których pierwszą określono mianem: „Kontrakt 7.2 – Dostawa sprzętu ruchomego
do ZPiUOK w Sosnowcu (część nr 9) – cześć nr 1” i zgodnie z pkt 4.2 IDW obejmowała ona
dostawę kompaktora do zagęszczania odpadów.
Zgodnie z pkt 14.1.1) IDW ofertę należało przygotować ściśle według wymagań określonych
w SIWZ. Formularz oferty stanowił załącznik nr 1 do IDW. W formularzu tym, w pkt 4.2),
wykonawcy zostali zobowiązani do złożenia następującego oświadczenia: „Część nr ...
zostanie dostarczona na podstawie treści: SIWZ, wyjaśnień do SIWZ oraz jej modyfikacji
oraz zgodnie z przedłożonymi przez nas dokumentami i oświadczeniami wymaganymi
w SIWZ.”
W części trzeciej SIWZ – Opisie Przedmiotu Zamówienia (OPZ), w jego punkcie 3.7.9,
zawarty został opis parametrów technicznych zamawianego kompaktora. Został on
zamknięty w tabeli podzielonej na sekcje. W sekcji „Wymiary”, w jej trzecim wersie,
Zamawiający zapisał: „prześwit pod osłonami podwozia maszyny: min. 600 mm”. W sekcji
„Silnik”, w jej drugim wersie, wpisano: „moc silnika: min. 260 KM”.
W piśmie z dnia 1 lipca 2015 r. Zamawiający w odpowiedzi na pytanie nr 5 o następującej
treści: „Czy Zamawiający dopuszcza dostawę kompaktora o prześwicie, pomiędzy poziomem
podłoża a osłonami i elementami podwozia pojazdu (np. osłonami przekładni planetarnych
przenoszących napęd na walce) mniejszym (o 350 mm) niż zapisane w SIWZ (str. 19)
600mm” wyjaśnił: „Zamawiający w pkt 3.7.9 OPZ postawił wymóg «prześwit pod osłonami
podwozia maszyny: min. 600 mm». Jednocześnie Zamawiający wyjaśnia, iż przez prześwit
na poziomie min. 600 mm rozumie odległość od poziomu gruntu do osłon podwozia
maszyny”.
W piśmie z dnia 13 lipca 2015 r. na pytanie nr 6 o następującej treści:
„Zgodnie ze specyfikacją dotyczącą dostawy kompaktora, gdzie Zamawiający określił
wymagania dotyczące kół zagęszczających lub pełnej szerokości walców zagęszczających.
Prosimy o wyjaśnienie wymagania dotyczącego prześwitu pod maszyną. Biorąc pod uwagę
kompaktor o pełnej szerokości walców zagęszczających, prześwit pod podwoziem takiej
maszyny jest tylko poprzeczny do osi maszyny, a nie wzdłużny, gdyż nie jest taki
do osiągnięcia w konstrukcji maszyny pełnoszerokości walców. Czy Zamawiający rozumie
przez określenie prześwitu, prześwit poprzeczny o min. wysokości 600 mm dla maszyn
wyposażonych w pełnej szerokości walce zagęszczające?’” Zamawiający wyjaśnił:
„Odpowiedź na pytanie została udzielona pismem nr MZSO.271.02.2015 z dnia 01-07-2015r.
– odpowiedź na pytanie nr 5. Jednocześnie Zamawiający wyjaśnia, iż w Opisie Przedmiotu
Zamówienia przy parametrze «prześwit pod osłonami podwozia maszyny: min. 600 mm»
nie został zdefiniowany jego rodzaj”.
Zgodnie z pkt 9 pisemnego protokołu postępowania przed upływem terminu składania ofert
w ramach części pierwszej zamówienia dwóch wykonawców (Odwołujący oraz Integra K. sp.
z o.o. w Gdyni., zwany dalej Integra) złożyło swoje oferty Zamawiającemu.
Integra do złożonej przez siebie oferty, na stronach 25 i 26, załączył „opis parametrów
technicznych dla przedmiotu dostawy” zawierający zestawienie cech kompaktora „Tana E
260 Eco”. W sekcji „Wymiary”, w jej trzecim wersie, zapisane zostało: „prześwit poprzeczny
pod osłonami podwozia maszyny: 890 mm”.
Zamawiający pismem z dnia 27 lipca 2015 r. wezwał Integrę do wyjaśnienia, w jakim celu
złożył on dokumenty zawarte na str. 25 i 26 oferty, skoro takie dokumenty nie były w SIWZ
wymagane. W odpowiedzi na tak postawione pytanie, Integra wyjaśnił, że informacje
zamieszczone na tych stronach mają charakter materiałów poglądowych, mających
dodatkowo potwierdzać spełnianie oczekiwań Zamawiającego.
Pismem z dnia 4 sierpnia 2015 r. Zamawiający poinformował wykonawców o uznaniu
w ramach części pierwszej zamówienia oferty złożonej przez Integrę za najkorzystniejszą.
Wobec powołanych czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, odwołanie wniesione
przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku
postępowania odwoławczego. Mając na uwadze fakt, że Odwołujący w toku posiedzenia Izby
z udziałem Stron oświadczył, że wycofuje zarzuty odnoszące się do parametru mocy silnika,
tj. naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 87 ust. 1 oraz art. 26 ust. 4
w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, Izba pozostawiła zarzuty te bez rozpoznania.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających kognicji Izby, doszedł
do przekonania, że sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie,
jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie.
Istotną dla rozstrzygnięcia okolicznością jest to, że to na Odwołującym spoczywał ciężar
przedstawienia
odpowiednich
dowodów
potwierdzających
zaistnienie
faktów,
na które powoływał się on stawiając rozpoznawane przez Izbę zarzuty. Zgodnie bowiem
z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) ciężar
udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Analogiczną regulację zawiera przepis art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, zgodnie z którym strony i
uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia
faktów, z których wywodzą skutki prawne. Tym samym, w rozpoznawanej sprawie,
to Odwołujący winien wykazać, że treść oferty złożonej przez Integrę nie odpowiada treści
SIWZ – odwołując się wprost do zarzutów – to na nim ciążył obowiązek wykazania,że oferowany przez Integrę kompaktor („Tana E 260 Eco”) nie spełnia wszystkich wymagań
postawionych przez Zamawiającego w SIWZ. Pamiętać również przy tym należy, że zgodnie
z art. 190 ust. 5 ustawy Pzp dowodu nie wymagają tylko fakty powszechnie znane, fakty
znane z urzędu, a także przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną,
przy czym te ostatnie tylko o tyle, o ile Izba uzna, że przyznanie to nie budzi wątpliwości
co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W każdym innym przypadku koniecznym
jest przedstawienie przez stronę twierdzącą dowodów dla stwierdzenia faktów,
z których wywodzi ona skutki prawne. Niesprostanie w rozpoznanej sprawie
przez Odwołującego obowiązkowi dowodowemu pociągać musiało uznanie, że zarzuty
przez niego podnoszone są niezasadne, a tym samym odwołanie, jako takie, podlega
oddaleniu. Wobec braku odpowiednich dowodów Izba nie mogła bowiem przy rozstrzyganiu
o zasadności zarzutów uwzględnić faktów, na które powoływał się Odwołujący.
W rozpoznawanej sprawie Odwołujący na poparcie swych twierdzeń przedstawił
dwunastostronicowe (wydruk zdjęcia oraz następne jedenaście kolejno numerowanych
stron) opracowanie własne, jak sam to zadeklarował w toku rozprawy przed Izbą.
Jedynie na pierwszej z numerowanych jedenastu stron znajduje się odwołanie do modelu
kompaktora oferowanego przez Integrę („Tana E 260 Eco”) i jego danych technicznych –
co istotne informacje tam zaprezentowane potwierdzają oświadczenie zawarte w ofercie
Integry co do wielkości prześwitu bocznego / poprzecznego. Na kolejnych stronach tego
opracowania
brak
odniesienia
do
tego
konkretnego
modelu
kompaktora.
Tak jak na to zwrócił uwagę Zamawiający w toku rozprawy przed Izbą, na stronie 8 znajdują
się dwa zdjęcia, które pomimo małej ich ostrości, pozwalają stwierdzić, że na kabinie maszyn
na nich przedstawionych widnieje inny niż „E 260 Eco” symbol.
Uwzględniając tak przedstawione przez Odwołującego dowody Izba uznała, że wykonawca
ten nie udowodnił nawet tego, że kompaktor oferowany przez Integrę nie spełnia wymogów
SIWZ w brzemieniu takim, jakimi rozumiał je sam Odwołujący. Nie przedstawił on bowiem
dowodu, z którego niezbicie wynikałoby, że prześwit „wzdłużny”, jak to określały go Strony,
w przypadku kompaktora „Tana E 260 Eco” nie spełnia wymagań określonych w SIWZ
co do minimalnej wielkości prześwitu do osłon podwozia maszyny. Nie przedstawił on
również dowodu, który potwierdziłby to, że elementy boczne kompaktora „Tana E 260 Eco”
(o ile sporny kompaktor byłby w takie wyposażony) powinny zostać uznane za element jego
podwozia.
Niezależnie od powyższego, tak jak to podnosił Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
doręczonej Izbie, nie zdefiniował on w SIWZ i późniejszych odpowiedziach na pytania
wykonawców, rodzaju prześwitu, do którego miałby odnosić się sporny warunek.
W takim przypadku, gdy Integra wyraźnie oświadczyła w swej ofercie, że wielkość prześwitu
poprzecznego jest większa od wartości minimalnej określonej w SIWZ, brak było podstaw
do uznania, że treść oferty złożonej przez tego wykonawcę nie odpowiada treści SIWZ.
Uznać bowiem należy, że Zamawiający, będąc o to wyraźnie pytanym przez wykonawców
w toku postępowania o udzielenie zamówienia, w przypadku gdyby taka była jego wola,
jednoznacznie określiłby, że sporny parametr odnosi się do każdego z możliwych rodzajów
prześwitu, z uwzględnieniem możliwie najniższego elementu kompaktora, a zatem takiego
rozumienia treści SIWZ, jakie prezentował Odwołujący. Zamawiający tego nie uczynił.
Stąd też możliwa jest i zasadna też taka wykładnia zapisów SIWZ, jaką zaprezentował
Zamawiający – wystarczającym było to, aby tylko prześwit poprzeczny przekraczał
minimalną wartość określoną w SIWZ.
Jak to wskazała Izba w sprawie KIO 1736/14: „Zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1
pkt 2 ustawy Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego znajduje szerokie omówienie w doktrynie, jak tez orzecznictwie
sadów okręgowych i Izby. Reasumując opisywane tam interpretacje normy wynikającej z ww.
przepisu wskazać należy, iż rzeczona niezgodność treści oferty z SIWZ musi mieć charakter
zasadniczy i nieusuwalny (ze względu na zastrzeżenie obowiązku poprawienia oferty
wynikające z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp); dotyczyć powinna sfery niezgodności zobowiązania
zamawianego w SIWZ oraz zobowiązania oferowanego w ofercie, tudzież polegać może
na sporządzeniu i przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami SIWZ
(z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i
potwierdzenia zobowiązania/świadczenia ofertowego, a wiec wymagania, co do treści oferty,
a nie wymagania co do jej formy również tradycyjnie zamieszczane w SIWZ);
a także możliwe być winno wskazanie i wykazanie na czym konkretnie niezgodność
ta polega – co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie wskazanymi,
skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami SIWZ.”
Wobec powyższego, Izba uznała, że nie zostało przez Odwołującego wykazane,
aby Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp w zakresie,
w jakim było to określone w zarzutach popieranych przez Odwołującego w toku rozprawy
przez Izbą.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 2173/15, KIO 2174/15, KIO 2193/15, KIO 2194/15 z dnia 2015-10-26
- Sygn. akt KIO 2084/15 z dnia 2015-10-07
- Sygn. akt KIO 1955/15 z dnia 2015-09-24
- Sygn. akt KIO 1947/15 z dnia 2015-09-18
