KIO 2514/18

Komisja w składzie:
0: Przewodnicząca: Anna Packo Członkowie: Anna Osiecka, Beata Pakulska, – Banach Protokolant: Marta Słoma

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 19 grudnia 2018 r. oraz 7, 14, 16, 17 i 23
stycznia 2019 r., w Warszawie, odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej
w dniu 5 grudnia 2018 r. przez wykonawcę
T.K.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. Studio T.K., ul.
Mariacka 7, 40-017 Katowice
w
postępowaniu prowadzonym przez
Województwo Małopolskie, ul. Basztowa 22, 31-156 Kraków i Gminę Miejską
Kraków,
pl. Wszystkich Świętych 3-4, 31-004 Kraków, w których imieniu postępowanie
prowadzi Województwo Małopolskie
prz
y udziale wykonawców:
A. Metra et Associes
– Brigitte Metra, Avenue Paul Doumer 33, 75116 Paryż (Francja)
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,
B. Q-
Arch Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Cystersów 13/4-5, 31-553
Kraków zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego,
C.
WXCA Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Bracka 18/62, 00-028 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,
D.
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia SBS Engineering Group Spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością, al. Kasztanowa 80, 30-238 Kraków,
3 TI Progetti Italia
– Ingegneria Integrata società per azioni,

Lungotevere Vittorio

Gassman 22, 00146 Rzy
m (Włochy) zgłaszających przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:

1.
oddala odwołanie,

2.
kosztami
postępowania
obciąża
T.K.
prowadzącego
działalność
gospodarczą pod nazwą K. Studio T.K. i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
T.K.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. Studio T.K.
tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od T.K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K.
Studio
T.K.
na
rzecz
Województwa
Małopolskiego
i Gminy Miejskiej Kraków solidarnie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Krakowie.

Przewodniczący: ……………………..…

Członkowie:
……………………..…

……………………..…

Sygn. akt: KIO 2514/18

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający (organizator konkursu) – Województwo Małopolskie oraz Gmina Miejska
Kraków, w imieniu i na rzecz których działa Województwo Małopolskie prowadzi
urbanistyczno-architektoniczny jednoetapowy konkurs w rozumieniu art. 110 ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 z późn. zm.)
na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej Centrum Muzyki i Parku
Miejskiego w Krakowie.
Ogłoszenie o konkursie zostało opublikowane 7 sierpnia 2018 r. w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej pod numerem 2018/S 150-345424.
Wartość zamówienia jest większa niż
kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.

I
Stanowisko Odwołującego
Odwołujący – T.K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą K. Studio T.K. wniósł
odwołanie zarzucając Zamawiającemu:
1. dokonanie ceny prac konkursowych niezgodnie z postanowieniami regulaminu konkursu,
zwanego dalej „Regulaminem”,
2. wybór pracy konkursowej nr 001 złożonej przez uczestnika konkursu SBS Engineering
Group oraz 3TI Progetti Italia
– Ingegneria Integrata S.P.A. i przyznanie I nagrody oraz
zaproszenia do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na opracowanie dokumentacji
projektowej będącej szczegółowym opracowaniem pracy,
3. naruszenie postanowień regulaminu konkursu określających jego cel, wymagania,
przedmiot i zakres, tj. naruszenie:
1. art. 116 w zw. z art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i punktu 2.1. i 5.2.
regulaminu konkursu poprzez ocenę pracy konkursowej nr 001 z pominięciem spełnienia
zasadniczych warunków i oczekiwań zapisanych w regulaminie i załączonych wytycznych
marginalizując kluczowe dla Zamawiającego – organizatora konkursu aspekty, stanowiące
priorytet dla jakości przyszłego kompleksu Centrum Muzyki, nadrzędnej roli rozwiązań
funkcjonalnych oraz użytkowych, muzycznej, a szczególnie akustycznej rangi projektu,
2. art. 7 ust. 1 w zw. z art. 116 oraz w zw. art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych i ocenę pracy konkursowej 001 z pominięciem wielu aspektów, warunkujących
prawidłowe funkcjonowanie Centrum Muzyki w pracy konkursowej 001 przy jednoczesnym
dokonaniu rażąco nieprawidłowej oceny pracy konkursowej Odwołującego, wraz ze
sformułowaniem pod jej kątem zarzutów, które nie zostały podniesione przy ocenie pracy

konkursowej 001, podczas gdy nie spełniała ona wielu wymagań konkursowych, co świadczy
o nierównym traktowaniu uczestników konkursu i naruszeniu zasad uczciwej konkurencji,
3. art. 122 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez rozstrzygnięcie konkursu
i wybór pracy nr 001, która nie może być uznana za najlepszą pracę konkursową, gdyż nie
spełnia wymogów regulaminu.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody,
2. u
znania, że praca konkursowa nr 001 złożona przez uczestnika konkursu SBS
Engineering Group oraz 3TI Progetti Italia
– Ingegneria Integrata S.P.A. jest niezgodna
z wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych warunków i wytycznych.

Odwołujący wskazał, że posiada wymagany art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych interes w uzyskaniu I nagrody oraz zaproszenie do negocjacji w trybie
zamówienia z wolnej ręki na opracowanie dokumentacji projektowej będącej szczegółowym
opracowaniem pracy,
ponieważ jest przedsiębiorcą, którego przedmiotem działalności jest
projektowanie architektoniczne, zaś posiadane przez niego doświadczenie zawodowe
umożliwia mu należyte wykonanie prac projektowych, których zlecenie stanowi nagrodę
w konkursie.
Jednocześnie Odwołujący może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
Zamawiającego przepisów ustawy poprzez nieosiągnięcie przychodów możliwych do
uzyskania w toku wykonywania zamówienia udzielonego w wyniku wygranej w konkursie.
Obecne rozstrzygnięcie dokonane z naruszeniem postanowień regulaminu oraz sprzecznie
z przepisami
ustawy Prawo zamówień publicznych uniemożliwia Odwołującemu uzyskanie
zamówienia w trybie z wolnej ręki, w sytuacji, gdy jest on zainteresowany udzieleniem mu
zamówienia, którego przedmiotem będzie opracowanie dokumentacji projektowej. W wyniku
naruszenia przepisów przez Zamawiającego Odwołujący utracił szansę na realizację
zamówienia, w związku z czym poniósł szkodę poprzez utratę szansy na osiągnięcie zysku,
który planował osiągnąć w wyniku realizacji owego zamówienia, co stanowi wystarczającą
przesłankę do skorzystania przez Odwołującego ze środków ochrony prawnej.

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że sąd konkursowy dokonał rozstrzygnięcia
konkursu na jawnym posiedzeniu w 25 listopada 2018 r. i
tego samego dnia poinformował
o złożonych pracach i przyznanych nagrodach.
Celem konkursu
był wybór najlepszego rozwiązania urbanistycznego, architektonicznego,
funkcjonalnego i akustycznego dla
nowego kompleksu budynków lub dla budynku Centrum
Muzyki w Krakowie wraz z przyległym terenem i wewnętrznym układem komunikacyjnym
oraz koncepcji programowo-przestrzennej Parku Miejskiego oraz, w efekcie, udzielenie
zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki.

Zgodnie z punktem 2.3.1. Regulaminu przedmiotem k
onkursu było wykonanie koncepcji
budynku lub zespołu budynków Centrum Muzyki w Krakowie na terenie wyznaczonym dla
inwestycji obejmującym wskazane działki gruntowe wraz z zagospodarowaniem terenu
o łącznej powierzchni: 2,929 ha oraz Parku Miejskiego w Krakowie na terenie wyznaczonym
dla inwestycji o powierzchni łącznej: 5,3239 ha.
W punkcie 2.3.2. Regulaminu wskazano, że koncepcja powinna spełniać założenia
programowe, funkcjonalne, akustyczne oraz uwarunkowania urbanistyczne, przyrodnicze,
kulturowe opisane w regulaminie oraz
w załącznikach nr M5 – M19 do regulaminu.
Z
godnie z określonymi oczekiwaniami co do prac według załącznika nr M8 kluczowym
aspektem jest oczekiwana jakość (akustyczna, funkcjonalna) głównego segmentu Centrum
Muzyki dla działalności artystycznej, jakim będą sale koncertowe z zapleczem oraz sale
prób, stanowiące o jakości całego zespołu oraz samego miejsca. Pod względem
akustycznym ten segment zabudowy
powinien reprezentować najwyższą jakość.
Wytyczne akustyczne
zostały zawarte w załączniku nr M19. W części dotyczącej Centrum
Muzyki
odnosiły się do zaprojektowania optymalnych warunków dla działalności artystycznej,
kulturalnej i edukacyjnej Filharmonii Krakowskiej,
jej zespołów i orkiestr, Sinfonietty Cracovia
i Capelli Cracoviensis, innych miejskich i region
alnych zespołów artystycznych, orkiestr, grup
artystycznych, artystów, zespołów i orkiestr gościnnych z kraju i zagranicy. Od uczestników
konkursu oczekiwano z
aprojektowania rozwiązania urbanistyczno-architektonicznego, które
będzie miało potencjał, aby stać się jednym z symboli Krakowa i Małopolski; uzyskania
nowoczesnego,
oryginalnego
i
funkcjonalnego
charakteru
obiektu/
obiektów,
odpow
iadającego ich funkcji i randze; logicznego i ekonomicznego rozplanowania funkcji,
przy czym kluczowe znaczenie miała jakość akustyczna i funkcjonalna sal koncertowych, sal
prób, i ich zapleczy; harmonijnego powiązania funkcji dydaktycznych, kulturalnych,
rekreacyjnych i
społecznych Centrum Muzyki z Parkiem Miejskim.
Podstawowe funkcje i parametry projektowanej inwestycji zos
tały wskazane w załączniku nr
M8
, następująco: zadaniem Uczestnika konkursu będzie stworzenie takiego
budynku/budynków, które zapewnią optymalne warunki dla Filharmonii, Sinfonietty Cracovia,
Capelli Cracoviensis
– zarówno dla pracy i aktywności artystycznej (działalności
podstawowej), jak również dla realizacji działalności z zakresu edukacji artystycznej,
promocji, ad
ministracji i obsługi. Budynki/budynek Centrum Muzyki wraz z otoczeniem
powinny/
powinien być tak zaprojektowany, aby: - zapewnić publiczności dostęp do stref
ogólnodostępnych, przeznaczonych zarówno dla działalności artystycznej (wszystkie sale
koncertowe),
jak i funkcji obsługowych (kasy, szatnie, węzły higieniczno-sanitarne, obsługa
widowni) oraz uzupełniających (gastronomia, sale edukacyjne); - kasa biletowa
kilkustanowiskowa dla koncertów i innych wydarzeń realizowanych we wszystkich salach/
przestrzeniach zespołu była dostępna ze wspólnego foyer; - szatnie były dostępne

bezpośrednio z foyer, przy czym Organizator dopuszcza, by kolejne mniejsze szatnie
znajdowały się na różnych piętrach; - wydzielić segment ogólnodostępny od części
przeznaczonych dla działalności administracyjnej tak, aby funkcje te nie kolidowały ze sobą;
-
zoptymalizowane koszty utrzymania i eksploatacji były w łatwy i przejrzysty sposób możliwe
do wzajemnego rozliczenia przez instytucje miejskie (Sinfonietta Cracovia, Capella
Cracoviensis) i instytucję wojewódzką (Filharmonia Krakowska); - umożliwić
wykorzystywanie obiektu/obiektów nie tylko przez Filharmonię Krakowską, Sinfoniettę
Cracovia, Capellę Cracoviensis, ale także przez inne, publiczne i prywatne zespoły
artystyczne (muzyczne, taneczne, performance) i artystów indywidualnych, a także zespoły
i orkiestry gościnne; - zapewnić możliwość realizacji w budynku/budynkach co najmniej
dwóch koncertów/wydarzeń jednocześnie; - zapewniona była komunikacja z projektowanym
w sąsiedztwie kompleksem dydaktycznym Akademii Muzycznej zarówno w sensie
użytkowym, jak przestrzennym i widokowym; - powiązania obiektu/obiektów Centrum Muzyki
z przestrzenią Parku Miejskiego realizowane były poprzez wykreowanie stosownych osi
kompozycyjnych, -
zapewnić odpowiednie drogi dostaw (dostosowane do obsługi
samochodów ciężarowych o masie przekraczającej 12 ton) dla sal koncertowych i sal prób
(drog
i zewnętrzne, trakty komunikacyjne w budynku / budynkach, windy towarowe itp.);
-
w miarę możliwości dążyć do maskowania dróg zewnętrznych, tak, by nie były elementem
dominującym w przestrzeniach publicznych; - zapewnić odpowiednią ilość miejsc
postojowyc
h dla samochodów i rowerów zgodnie zapisami miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego (MPZP)
, możliwych do wykorzystania także przez
podmioty zewnętrzne poza godzinami eksploatacji sal koncertowych, sal prób i pomieszczeń
biurowych,
z uwzględnieniem zalecenia sytuowania wjazdów i wyjazdów w rejonie ulicy
Zieleniewskiego; -
zapewnić odpowiednią powierzchnię dla urządzeń i powierzchni
technicznych;
Z opisu przedmiotu k
onkursu, opisu lokalizacji inwestycji, wynikały założenia i wytyczne
funkcjonalno-
użytkowe, zgodnie z którymi należało: - dostosować toalety do potrzeb
rodziców z dziećmi oraz osób niepełnosprawnych; - zachować proporcję toalet damskich do
toalet męskich; - zapewnić pomieszczenia na potrzeby rodziców z dziećmi; - zapewnić, aby
ciągi komunikacyjne oraz widownie sal koncertowych i prób były zaprojektowane w sposób
umożliwiający dostęp osobom niepełnosprawnym; - zapewnić, aby ciągi komunikacyjne
zaplecza (kulis) sceny były na tyle przestronne, aby umożliwić swobodny transport
fortepianów, harf, skrzyń z kontrabasami, elementów scenografii itp. – szerokość korytarzy
powinna uwzględniać możliwość usytuowania pod ich ścianami skrzyń orkiestr gościnnych
(kontrabasy, harfy, fraki), przy zachowaniu pełnej przepustowości niezbędnej do transportu
inst
rumentów wielkowymiarowych (kontrabasy, klawesyn, pozytyw etc.); - zaprojektować
strefę gastronomiczną (na którą składa się restauracja i kawiarnia), tak, aby posiadała

otwartą strukturę i była umieszczona w bliskim sąsiedztwie Sali Filharmonicznej i Miejskiej
oraz sal prób, tworząc przestrzeń spotkań artystów i publiczności; - zaprojektować wejście
do strefy gastronomicznej było możliwe od strony Parku; - uwzględnić, aby restauracja
posiadała taras, dostępny także dla użytkowników Parku oraz oddzielne wejście, aby
umożliwić jej działanie niezależnie od godzin funkcjonowania Centrum Muzyki; - usytuować
bufety cateringowe na różnych piętrach w pobliżu wejść do sal koncertowych;
- z
aprojektować taras widokowy z widokiem na okolice.
W odniesieniu do pomieszcze
ń takich jak sale koncertowe, sala recitalowa, sale prób oraz
pozostałe pomieszczenia związane z funkcją artystyczną (muzyczną) Centrum Muzyki
wskazano, że powinny być zaprojektowane i wykonane zgodnie z „Wytycznymi
akustycznymi
” (załącznik nr M19). W szczególności zgodnie z:
- pkt 2.3.3. Regulaminu o
d prac konkursowych wymaga się:
a)
w zakresie urbanistyki: dobrej jakości rozwiązań urbanistycznych, w tym: wykreowania
nowej przestrzeni publicznej, wewnętrznych rozwiązań komunikacyjnych zapewniających
dostępność oraz powiązania Centrum Muzyki z terenami Akademii Muzycznej i Parkiem
Miejskim,
uwzględnienia
kontekstu:
charakteru,
wielkości
i
skali
zabudowy
i zagospodarowania na terenach sąsiednich; b) w zakresie architektury: dobrych
i oryginalnych rozwiązań estetycznych, przyjaznych dla użytkowników, zastosowania
materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych adekwatnych do funkcji i miejsca,
utrzymania optymalnej skali i zastosowania
właściwych proporcji poszczególnych
fragmentów przestrzeni budynków odpowiednio do funkcji i charakteru użytkowego,
nowatorstwa rozwiązań architektonicznych oraz uwzględnienia stosownych zaleceń
konserwatorskich; c) w zakresie akustyki:
najwyższej jakości rozwiązań akustycznych dla sal
koncertowych i sal prób oraz wszystkich przestrzeni dedykowanych działalności muzycznej,
zgodności z „Wytycznymi akustycznymi” oczekuje się rozwiązań zapewniających najwyższą
jakość przestrzenności brzmienia, siły dźwięku i jego przejrzystości; d) w zakresie rozwiązań
programowych i funkcjonalno-
użytkowych: optymalnych rozwiązań (z punktu widzenia
użytkowników – orkiestr i publiczności) dla celów i funkcji programowych (kulturalnych,
artystycznych
– przede wszystkim muzycznych i społecznych) oraz uzupełniających,
zgodności z wytycznymi zamieszczonymi w regulaminie konkursu, atrakcyjności rozwiązań
z punktu widzenia programu użytkowego.
Zgodnie z punktem 2.3.5. Regulaminu p
raca konkursowa, w części dotyczącej Parku
Miejskiego, powinna spełniać m.in. następujące założenia i wytyczne: - dla części terenu
objętego strefą ochrony konserwatorskiej dla reliktów XIX-wiecznego fortu nr 17 Luneta
Grzegórzecka ujętego w gminnej ewidencji zabytków – uwzględnienie nakazów i dopuszczeń
określonych szczegółowo w MPZP, w tym w szczególności: zachowanie kompozycji

prze
strzennej, obiektów fortecznych, ochrona i uczytelnienie reliktów fortu, ochrona
budynków wskazanych do ochrony w MPZP.
Zgodnie z punktem 2.5.1. Regulaminu uczestnik konkursu m
ógł zaproponować dodatkowe
powierzchnie o przeznaczeniu ogólnym (funkcje towarzyszące nieobligatoryjne), możliwe do
uzyskania ponad wymagany program, w przypadku, gdy będzie to zasadne uwzględniając
charakter przedmiotu konkursu, dostępny teren inwestycji oraz zakładane przez organizatora
koszty realizacji inwestycji.
W „Wytycznych Akustycznych” wskazano:
- pkt 1. Wprowadzenie: z
akustycznego punktu widzenia, dwie duże sale koncertowe –
Filharmoniczna Sala Koncertowa mogąca pomieścić 1400 słuchaczy oraz Miejska Sala
Koncertowa miesząca 650-800 słuchaczy – są bezsprzecznie najważniejszymi elementami
projektu, a uzyskanie w nich najwyższego poziomu komfortu akustycznego jest
bezwzględnie konieczne;
-
pkt 2. Ogólne Wytyczne Akustyczne: w obu salach koncertowych, Filharmonicznej Sali
Koncertowej oraz w Miejskiej Sali Koncertowej, doskonałość akustyczna może być
zapewniona tylko w przypadku,
jeśli kubatura i ogólny kształt, jak i geometria i wybrane
materiały poszczególnych powierzchni są określone na podstawie uważnej analizy
akustycznych cech, wliczając w to głębokie zrozumienie potrzeb muzyków oraz słuchaczy,
jak i wiedzę fizyczną o emisji dźwięku instrumentów oraz, jak dźwięk ten rozchodzi się
w pomieszczeniach;
-
pkt 3. Szczegółowe Wytyczne Akustyczne dla pomieszczeń i stref w części należącej do
Filharmonii Krakowskiej im. Karola Szymanowskiego
”
-
pkt 3.1.1 Kubatura i czas pogłosu;
- pkt 3.1.2 Powierzchnia sceny: o
bszar sceny przed lub za jej frontem powinien być dostępny
jako albo płaszczyzna sceny, albo jako widownia, w zależności od decyzji użytkownika. Ten
obszar powinien być również możliwy do wykorzystania jako otwarta fosa orkiestrowa,
przeznaczona dla zredukowanego składu orkiestrowego dla innych rodzajów występów, czy
też tańca na scenie. Dla wyznaczenia pożądanej powierzchni fosy orkiestrowej należy
stosować wskaźnik większy niż 1,5 m
2

na muzyka w fosie, aby zagwarantować komfortowe
warunki akustyczne dla muzyków. Obszary krzeseł widowni w obszarze fosy powinny
umożliwiać łatwy i szybki demontaż i składowanie w przestrzeni pod powierzchnią widowni.
Ważnym elementem projektu sceny i komfortu wykonawców jest właściwa wentylacja
obszaru sceny;
-
pkt 3.1.4 Hałas i izolacyjność akustyczna: w czasie nienagłaśnianych koncertów muzyki
poważnej, brak hałasu jest jednym z podstawowych elementów jakości akustycznej
pomieszczenia. Poziom tła akustycznego w Filharmonicznej Sali Koncertowej powinien być
niski, i możliwie bliski progowi słyszalności, zarówno dla koncertów z widownią jak i podczas

nagrań. Projekt urządzeń instalacyjnych (w tym wentylacji i oświetlenia), jak i koncepcja
izolacyjn
ości akustycznej, powinny bazować w każdym przypadku na wymaganych
wartościach dopuszczalnego poziomu tła akustycznego podanych powyżej;
-
pkt 3.1.5 Szczegółowe wymagania Zamawiającego;
- pkt 3.2 Sala Recitalowa;
-
pkt 3.3 Sala prób sekcyjnych chóru;
- pkt
3.4 Sala Multimedialna (studio nagrań): wiodącą funkcją Sali Multimedialnej będzie
funkcja studia nagrań i rejestracja nagłaśnianych koncertów niewielkich zespołów i grup
instrumentów. Głównym założeniem tej sali będzie możliwość wynajmowania jej dla
zewn
ętrznych podmiotów, co należy uwzględnić przy lokalizacji tego pomieszczenia
w budynku.
Wymagania izolacyjności akustycznej powodują konieczność zastosowania we
wszystkich pomieszczeniac
h nagrań i odsłuchu konstrukcji typu „pływające pudełko” albo
izolowa
nych elementów wykończenia wnętrza. Skutkiem tego efektywna grubość
ścian/stropów musi zostać uwzględniona podczas rozmieszczania powierzchni;
-
pkt 3.5 Pozostałe sale prób;
-
pkt 4. Szczegółowe wytyczne akustyczne dla pomieszczeń i stref w części należącej do
orkiestr Capella Cracoviensis i Sinfonietta Cracovia;
- pkt 4.1 Miejska Sala Koncertowa;
-
pkt 4.1.1 Kubatura i czas pogłosu;
- pkt 4.1.2 Powierzchnia sceny:
Życzeniem obu orkiestr jest możliwość posiadania otwartej
fosy orkiestrowej, tworzonej przez
szybki demontaż kilku pierwszych rzędów widowni,
i scho
wanie ich w przestrzeni pod salą. Wielkość fosy orkiestrowej powinna z punktu
widzenia orkiestry Capella Cracov
iensis umożliwiać umieszczenie tam do 30 muzyków,
natomiast z punktu widzenia orkiestry S
ifonietta Cracovia umożliwiać umieszczenie tam od
25 do 70 muzyków. Ważnym elementem projektu sceny i komfortu wykonawców jest
właściwa wentylacja obszaru sceny. Wentylacja sceny nie może powodować przeciągów ani
szkodzić muzykom i ich instrumentom. W tym celu sugeruje się, aby powietrze było
nawiewane z małą prędkością (<0,5m
2
) spod sceny przez dyfuzory zlokalizowane po jej
obwodzie. Niedopuszczalne jest stosowanie dysz nawiewnych albo wysokowydajnych
wentylatorów;
- pkt 4.1.3 Powierzchnia widowni;
- pkt 4
.1.4 Hałas i izolacyjność akustyczna;
-
pkt 4.1.5 Szczegółowe wymagania Klienta: Miejska Sala Koncertowa powinna posiadać
najwyższej jakości koncertowe parametry akustyczne, odpowiadające potrzebom zarówno
orkiestry smyczkowej, kameralnej, jak i symfoniczn
ej, z możliwością ewentualnego
poszerzenia składu o solistów – w tym solistów pianistów i chór. Miejska Sala Koncertowa
musi być wyposażona w kanał orkiestrowy uzyskiwany (opcjonalnie) po usunięciu

pierwszych rzędów krzeseł i otwarciu podłogi (rozwiązane niezbędne do realizacji
przedsięwzięć scenicznych Sinfonietty Cracovii i Capelli Cracoviensis, takich jak własne
kameralne produkcie operowe, widowiska muzyczne i baletowe oraz produkcie z elementami
tańca współczesnego). W bezpośrednim sąsiedztwie wejścia na estradę powinno znajdować
się pomieszczenie inspicjenta/operatora koncertu, wyposażone w monitory podglądu
widowni i estrady, system sterowania komunikacją oraz Judasza (lustro weneckie)
umożliwiającego
wgląd
na
estradę
oraz
pomieszczenie
realizatora
nagrań
(production/recording room). Należy zaprojektować rozwiązanie umożliwiające łatwe
prowadzenie kabli z pomieszcze
nia realizatora nagrań na scenę. Ciągi komunikacyjne
zaplecza (kulis) sceny powinny być na tyle przestronne, aby umożliwić swobodny transport
fortepianów, harf, skrzyń z kontrabasami, elementów scenografii etc.; szerokość korytarzy
powinna uwzględniać możliwość usytuowania pod jego ścianami skrzyń orkiestr gościnnych
(kontrabasy, harfy, fraki) przy zachowaniu pełnej przepustowości niezbędnej do transportu
instrumentów wielkowymiarowych (kontrabasy, klawesyn, pozytyw etc.). Fosa orkiestrowa
powinna składać się optymalnie z dwóch fragmentów, o szerokości równej szerokości frontu
sceny, z czego pierwszy pas (bezpośrednio przy scenie) o szerokości ok. 4,5 m oraz drugi,
koleiny pas o szerokości ok. 2,5 m. Fosa orkiestrowa powinna być typu otwartego i nie może
zabierać przestrzeni sceny ani wchodzić pod jej nawis. Pierwszy pas powinien służyć
również możliwemu zwiększeniu powierzchni sceny o dodatkowe ok. 80-90 m
2
;
-
pkt 4.2 Sala prób orkiestry Capella Cracoviensis: będzie wykorzystywana jako główna sala
prób przez 30-osobową orkiestrę i 30-osobowy chór. Należy przewidzieć możliwość
umieszczenia 75 demontowanych foteli/krzeseł we wnętrzu sali. Powierzchnia podłogi sali
prób orkiestry Capella Cracoviensis wynosi 250 m
2
. Podłoga powinna być plaska, z ręcznie
ustawianymi podestami dla orkiestry i chóru. Pomieszczenie nie powinno być kwadratowe
i powinno mieć nierównoległe albo rozpraszające dźwięk ściany/sufit. Średnia wysokość
pomies
zczenia powinna wynosić minimum 10 m, a kubatura minimum 2500 m
3
.
Wokół sali,
z trzech lub czterech stron powinien zostać zaprojektowany płytki balkon. Sugestią orkiestry
Capella Cracoviensis jest,
aby sala prób orkiestry posiadała duże panoramiczne okno
(preferowany widok na przyległy park).
-
pkt 4.3 Sala prób orkiestry Sinfonietta Cracovia: będzie wykorzystywana jako główna sala
prób dla do 110 osobowej orkiestry, do 90 osobowego chóru, 4 solistów lub 2 fortepianów
koncert
owych. Należy przewidzieć możliwość umieszczenia na balkonie 80 demontowanych
foteli/krzeseł dla słuchaczy/chóru. Sala prób może też służyć jako przestrzeń na koncerty
dziecięce i inne wykonywane w obsadzie kameralnej przy widowni max 200-300 osób, oraz
projekty edukacyjne.
Powierzchnia podłogi sali prób orkiestry Sinfonietta Cracovia powinna
wynosić 350 m
2
. Podłoga powinna być wyposażona w stałe lub ustawiane ręcznie podesty
dla orkiestry, w układzie zbliżonym do zastosowanego na scenie Miejskiej Sali Koncertowej.

Pomieszczenie nie powinno by
ć kwadratowe i powinno mieć nierównoległe lub
rozpraszające dźwięk ściany/sufit. Minimalna wysokość pomieszczenia powinna wynosić ok.
9-10 m, a minimalna kubatura 3000 m
3
.
Wokół Sali, z trzech lub czterech stron powinien być
zaprojektowany płytki balkon dostępny dla gości i słuchaczy. Kiedy sala prób będzie
wykorzystywana na koncerty, akceptowalnym rozwiązaniem jest, że widownia i orkiestra
zamieniają się miejscami i słuchacze w liczbie 200-300 osób siedzą na podestach dla
orkiestry;
-
pkt 4.4 Pozostałe sale prób: sale przeznaczone do prób sekcyjnych (Perkusyjna,
Fortepianów, Kontrabasów, Klawesynowa i Prób Sekcyjnych) powinny mieć wysokość nie
niższą niż 4,5 m (5,0 dla Sali Klawesynowej);
-
pkt 5. Szczegółowe wytyczne akustyczne dla pozostałych pomieszczeń i stref w budynku.

I
ntegralną częścią dokumentacji konkursu były udzielone przez Zamawiającego odpowiedzi
na pytania uczestników, w szczególności odpowiedź nr 29 z 18 października 2018 r.
w sprawie ochrony Fortu Lunet
a Grzegórzecka o nielokalizowaniu zabudowy na tym terenie
zgodnie z wytycznymi konserwatora
: „budynek powinien być zlokalizowany poza tym
obrysem”.

W konkursie określono kryteria dopuszczenia do udziału w konkursie, w szczególności
w punkcie 3.2 Warunki,
jakie powinien spełnić uczestnik konkursu:
- 3.2.1 k
ażdy uczestnik ubiegający się o dopuszczenie do udziału w konkursie nie może
podlegać wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1, oraz ust. 5 pkt 1, 5 ,6 i 8 ustawy Prawo
zamówień publicznych;
- 3.2.2 uczes
tnik ubiegający się o dopuszczenie do udziału w konkursie zobowiązany jest
spełnić warunki wskazane w art. 22 ust. 1, 1b ustawy Prawo zamówień publicznych, tj.:
3.2.2.1 posiadać uprawnienia do wykonywania określonej działalności zawodowej, o ile
wynika to
z odrębnych przepisów; 3.2.2.2 posiadać kompetencje umożliwiające wykonanie
zamówienia, o którego zakresie i terminach realizacji jest mowa w pkt. 6.2 regulaminu;
3.2.2 3 dysponować odpowiednim potencjałem technicznym oraz zawodowym do wykonania
zamówienia, o którym mowa w pkt. 6.2. regulaminu; 3.2.2.4 być w sytuacji ekonomicznej
i finansowej umożliwiającej wykonanie zamówienia, o którym mowa w pkt. 6.2 regulaminu;
3.2.3 w
przypadku, gdy uczestnicy wspólnie biorą udział w Konkursie, warunki, o których
mow
a w pkt. 3.2.1. i 3.2.2. będą spełnione, gdy spełnią je łącznie wszyscy uczestnicy
występujący wspólnie. 3.2.4. w zakresie warunków wymienionych w pkt. 3.2.2. organizator
wymaga, aby uczestnik konkursu wyka
zał, że (…)
W Regulaminie określono również sposób prezentacji prac konkursowych, polegający
w szczególności na tym, aby praca konkursowa w sposób klarowny i jednoznaczny

wskazywa
ła na zaproponowaną przez uczestnika Konkursu idee przyjętych rozwiązań,
architektonicznych, programowych, funkcjonalno-
użytkowych i materiałowych oraz relacji
z otoczeniem bliższym i dalszym. W pracy konkursowej powinno być czytelnie pokazane
zastosowanie się do wytycznych stanowiących załączniki do regulaminu. Pod względem
graficznym pracę konkursową powinna cechować czytelność informacji tekstowej oraz
rysunkowej
– punkt 4.1.1. Regulaminu. Ponadto szczegółowo opisano wymaganą zawartość,
sposób i formę opracowania, prezentacji i składania prac konkursowych – punkty od 4.2.1.
do 4.2.7. Regulaminu.

Punkt 5.2. Regulaminu opisyw
ał obowiązujące kryteria oceny prac. Wskazano, że sąd
konkursowy będzie oceniał zarówno oryginalność, jak i trafność koncepcji zagospodarowania
terenu
ze
szczególnym
uwzględnieniem
powiązań
funkcjonalno-przestrzennych
z otoczeniem oraz istniejącym i realizowanym obecnie układem komunikacyjnym, wartość
estetyczną przyjętych rozwiązań architektoniczno-urbanistycznych, walory przyrodniczo-
-krajobrazowe
– ze szczególnym uwzględnieniem spójnego kształtowania najwyższej jakości
rozwiązań przestrzennych całego założenia uwzględniającego Centrum Muzyki i Park Miejski
w powiązaniu z projektowanymi budynkami Akademii Muzycznej w Krakowie.
W punkcie
5.2.5. Regulaminu wskazano, że elementami ocenianymi pod względem
akustycznym w poszczególnych pracach będą w szczególności: geometria pomieszczeń
(kształt, kubatura, wymiary, sposób rozproszenia dźwięku, rodzaj materiałów
wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego zmiany; dla Sal Koncertowych – metoda
i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić i wczesnych bocznych odbić dźwięku
w kierunku widowni, scena i jej otoczenia, w tym warunki dla muzyków i dostosowalność
sceny do przewidzianych funkcji, kształt widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali
oraz maksymalna odległość do sceny.

Pracy konkursowej nr 001 jest niezgodna z wymaganiami postawionymi w konkursie
–
Odwołujący wskazał następujące błędy i braki rozwiązań względem wymogów
regulaminowych, warunkujące prawidłowe funkcjonowanie budynku i uzyskanie
oczekiwan
ych, określonych w regulaminie konkursu parametrów akustycznych.
1. W
zakresie wymogów akustycznych:
- n
ie podano istoty rozwiązań projektowych dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed
hałasem;
- r
ysunki i opis wskazuje, że kształt sal odbiega od zalecanego kształtu
prostopadłościennego (shoe box);
- b
rak opisu proponowanych rozwiązań lub rozwiązania te są bardzo ogólnikowe i polegają
jedynie na powtarzaniu
treści wytycznych konkursowych;

- podany wynik analizy akustyczn
ej (diagram „analizy akustyczne” umieszczony na planszy
pracy konkur
sowej) ograniczony jest do charakterystyki częstotliwościowej czasu pogłosu
T30. Pokazane dane obejmują zakres częstotliwości od 125 Hz do 16 kHz, który nie ma
zastosowania w projektowaniu akustycznym sal. W oktawach powyżej 4 kHz nie ma
istotnych informac
ji dla kształtowania brzmienia dźwięku w salach koncertowych. W tym
zakresie częstotliwości parametry akustyczne ustrojów dźwiękochłonnych nie są badane,
wobec czego nie ma podstawy do symul
acyjnych obliczeń czasu pogłosu;
- na wykresie pokazany jest znacz
ny rozrzut wartości czasu pogłosu T30. Sugeruje to dużą
nierównomierność rozkładu pola akustycznego lub błędnie wybrane parametry analizy
akustycznej w modelowaniu zjawiska pogłosowego. Podawanie wartości średnich czasu
pogłosu z precyzją dwóch miejsc po przecinku nie ma sensu w tego typu oszacowaniach.
W sumie
prezentowane wyniki wskazują, że wykonana analiza jest nieadekwatna i nie
powinna być uzasadnieniem walorów akustycznych projektowanego wnętrza;
-
nie wykazano, że parametry projektowanych sal koncertowych spełniają wymagania
akustyczne zawarte w
„Wytycznych akustycznych”;
2. B
łędne umieszczenie kondygnacji garażowej z miejscami parkingowymi bezpośrednio pod
estradą i widownią Sali Filharmonicznej, a także Sali Miejskiej jest niedopuszczalne
i uniem
ożliwia zarówno prawidłowe posadowienie sali, jak i rozwiązania techniczne związane
z izolacją akustyczną, wentylacją, mechaniką ruchomych podestów estrady, a nadto
wymaganym w Regulaminie i
„Wytycznych akustycznych” fosy orkiestrowej dla
kilkudziesięciu muzyków wraz z jej dostępnością (schody, windy osobowe i towarowe) strefą
oczekiwania i niezbędnym zapleczem. Tych rozwiązań brak. („Wytyczne akustyczne” pkt 3);
3.
Wprowadzenie koniecznych rozwiązań związanych z wymaganiami dla sal koncertowych
wyeliminuje
garaż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe rozwiązanie, co
będzie skutkować inną koncepcją budynku w zakresie funkcjonalności, gabarytów,
powierzchni
użytkowej i kosztów inwestycji;
4.
Błędna dostępność balkonów w Sali Filharmonicznej, wyłącznie przez wewnętrzne,
otwarte klatki schodowe jest niedopuszczalne zarówno ze względów ochrony p.poż, jak
i dostępności osób niepełnosprawnych. Wyeliminowanie tego rozwiązania wymusi istotną
ingerencję w przedstawioną koncepcję Sali Koncertowej i funkcjonalności budynku.
5.
Błędna lokalizacja i rozwiązanie sal prób Capelli Cracoviensis i Simfonietty Cracovii
pozbawione oczekiwanej funkcjonalności; ich nieprawidłowy kształt, proporcje przeczą
przeznaczeniu: ich funkcji i koniecznym, akustycznym walorom
, brak w ich wnętrzach
amfiteatralnego kształtu estrady sali koncertowej z podestami, brak prawidłowej dostępności
balkonów dla publiczności wyłącznie przez wewnętrzne i otwarte klatki schodowe –
rozwiązanie niedopuszczalne zarówno ze względów ochrony p.poż, jak i dostępności osób
niepełnosprawnych, brak oczekiwanego dostępu światła dziennego z widokiem na park.

Błędnie zlokalizowane wejścia dla muzyków do sal bezpośrednio przy doku rozładowczym.
Przechodzenie muzyków i transport instrumentów z sali prób na salę Miejską przez dok
r
ozładowczy jest niedopuszczalne (niezgodnie z Regulaminem, załącznikiem nr M8 pkt 2
Przedmiot Konkursu str. 5,
„Wytycznymi akustycznymi” punkty 4.2 i 4.3);
6.
Błędna lokalizacja Sali Multimedialnej i Studia Nagrań na poziomie +2 nad restauracją
i przestrzenią edukacyjną w strefie publicznej wyklucza oczekiwaną, wygodną obsługę
i dostępność z zewnątrz, uniemożliwiając tym samym wynajem i korzystanie przez
zewnętrznych użytkowników. Sala nie spełnia wymagań konkursowych w zakresie
m
inimalnej wysokości (niezgodnie z „Wytycznymi Akustycznymi” pkt 3.6);
7.
Brak wejść dla muzyków dla FK i SC/CC z wygodną recepcją, foyer dla muzyków, brak
bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17);
8.
Błędna lokalizacja przestrzeni edukacyjnej nad restauracją na poziom +1 pozbawiona
właściwej dostępności i światła dziennego, brak prawidłowej i koniecznej ewakuacji;
9.
Brak prawidłowej dostępności Biblioteki naukowej, pozbawionej światła dziennego;
10.
Błędna lokalizacja restauracji z zapleczem wewnątrz gmachu uniemożliwia jej niezależne
funkcjonowanie w tym konieczne dostawy (niezgodne z o
dpowiedzią na pytanie nr 21
z
18 października 2018 r.);
11. w
ejścia dla publiczności, poziom głównego foyer zlokalizowane na tym samym poziomie
+1 co estrady, ro
zładunek instrumentów i ich wewnętrzny transport – co w tym przypadku
powoduje szereg kolizji, których rozwiązanie zostało pominięte zarówno w prezentacji
graficznej jak i opisie (niezg
odność z Regulaminem pkt 4.1.1);
12.
Błędna koncentracja i krzyżowanie się funkcji dla muzyków, dostępności do wszystkich
estrad, składowania i transportu instrumentów z doku rozładowczego do wszystkich
pomieszczeń i estrad, obsługi technicznej koncertów wzdłuż jednego, amfiladowego ciągu
komunikacyjnego, z którego korzystają dwa niezależne podmioty. Takie rozwiązanie
wymusza niekontrolowane kolizje funkcji, które powinny działać niezależnie ze względu na
ich specyfikę co stanowi niedopuszczalny konflikt w użytkowaniu (niezgodnie z „Wytycznymi
akustycznymi
”, pkt 4.1.5.);
13. B
łędnie rozwiązane wjazdy do parkingu na poziomie +1 przecinają amfiladowy układ
łączący zaplecza wszystkich estrad oraz likwidują część pomieszczeń zlokalizowanych
w północnej strefie budynku. Ten fakt pominięto na rysunkach poziomu +1 oraz przekrojach;
14.
Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie w strefie
publiczności;
15.
Brak wind towarowych umożliwiającej transport dużych instrumentów do każdej części
budynku z funkcjami muzycznymi;
16.
Brak czytelnego podziału przestrzeni w budynku użytkowanym przez dwa podmioty:
Filharmonię Krakowską i Simfoniettę Cracovię wraz z Capellą Cracoviensis. Wspólna strefa

dostaw powoduje krzyżowanie się funkcji, uciążliwą logistykę w trakcie obsługi koncertów
i wyklucza
niezależne zarządzane obiektem (niezgodnie z „Wytycznymi akustycznymi” pkt
4.1.5.);
17. Brak czytelnej segregacji ruchu i oddzielen
ia stref publiczności i muzyków – dotyczy
studia nagrań, restauracji i pomieszczenia edukacji;
18.
Poszczególne rzuty budynku w dużych fragmentach nie pokrywają się w zasadniczej
strukturze. Taka sytuacja wymusi istotne zmiany lub nieracjonalny wzrost kosztów;
19.
Brak oznaczeń wielu pomieszczeń, ich wielkości i przeznaczenia zarówno na rysunkach,
jak i w tabelach powierzchniowych uniemożliwia ich klasyfikację oraz weryfikację projektu
pod kątem funkcjonalności, spełnienia wymogów i kosztów realizacji;
20. Nie
zapewnienie dodatkowych miejsc postojowych dla rowerów (niespełnienie zapisów
MPZP § 13.6.6. oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29);
21. Niedopuszczalna zabudowa budynku z foyer na terenie zabytkowego fortu Luneta
Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29 z 18 października 2018 r.);
22. W pracy brak
opisu szeregu pomieszczeń, brak szeregu rozwiązań funkcjonalnych, co
czyni ją niezgodną z obowiązującym Regulaminem (niezgodność z załącznikiem M17 poz.
3.28-3.31,4.19-4.23, 5.14, 6.14, 7.19.-7.24, 7.27-
7.29. oraz „Wytycznymi akustycznymi” pkt
3.1.5
– brak pomieszczenia na turbinę dla organów);
23. Brak wymaganych w MPZP min. 10% ter
enu biologicznie czynnego (uchwała nr
LXXIX/1939/17 Rady Miasta Krakowa z lipca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „Grzegórzki – Rejon ulicy Skrzatów” §
17.3 pkt. 1.);
24.
W budynku znajduje się 9 wind – rozwiązanie nieracjonalne z punktu widzenia budżetu
inwestycji.

Co do zarzutu naruszenia
zasady równego traktowania uczestników konkursu i zachowania
uczciwej konkurencji Odwołujący stwierdził, że w kontekście pominięcia wielu aspektów
warunkujących prawidłowe funkcjonowanie Centrum Muzyki w pracy konkursowej 001,
nagrodzonej pierwszą nagrodą, oraz niespełnienia szeregu wymogów priorytetowej funkcji
muzycznej, rażą zarzuty formułowane wobec innych prac. Werdykt świadczy o wybiórczym
stosowaniu kryteriów do oceny poszczególnych prac, co stanowi o naruszeniu podstawowej
zasady z
amówień publicznych polegającej na równym traktowaniu uczestników konkursu.
W opinii
do pracy konkursowej nr 002 przedstawionej przez Odwołującego wskazano:
1. „najwięcej wątpliwości budzi ogólna dyspozycja funkcjonalno-przestrzenna oraz
przytłaczająca, introwertyczna w swoim wyrazie architektura”. Brak jednak konkretnych
zarzutów, które mogłyby podważać poprawność pracy czynią uwagę nieuzasadnioną.
Niezrozumiały jest zarzut ogólnej dyspozycji funkcjonalno-przestrzennej.

2.
„Obiekt nie oferuje powiązań z otaczającym go terenem parkowym, wręcz się przed nim
zamyka”, co jest oceną niezgodną z załącznikiem nr M8 – podstawowe funkcje i parametry
projektowanej inwestycji).
Ilość powiązań, kompozycyjnych, funkcjonalnych, z otoczeniem
przeczy temu zarzutowi, przy czym wskazać należy na co najmniej: - szereg powiązań
komunikacyjnych i kompozycyjnych jak chodniki,
schody, pochylnie wpisane w tektonikę
parku, wodospad podkreślający wejście itd.; amfiteatr, podkreślający kompozycję wynikającą
z lokalizacji fortu; -
kierunki i otwarcia widokowe wynikające z układu fortu; - wejścia od
strony parku do strefy parkingu dla rowerów; - otwarcia przestrzenne i widokowe w bryle
budynku na park: 3-kondygnacy
jne okno z głównego foyer na park, taras widokowy
z restauracji; - taras widokowy z ogrodem i labiryntem na dachu; - okna panoramiczne z sal
prób orkiestr z widokiem na park.
3.
„To wrażenie pogłębione jest decyzją o zlokalizowaniu głównego wejścia na wysoko
wyniesionym ponad poziom terenu tarasie 1 piętra, na który prowadzą monumentalne
schody”, która to ocena jest niezgodna z załącznikiem nr M8 do Regulaminu – podstawowe
funkcje i par
ametry projektowanej inwestycji, gdyż wyniesienie strefy wejściowej dla
publiczności powyżej poziomu terenu determinuje spełnienie wymogów funkcjonalnych
budynku, a przede wszystkim sal koncertowych: - czytelne i funkcjonalne oddzielenie strefy
publiczności od strefy muzyków; - konieczność zlokalizowania estrad na jednym poziomie ze
względu na komfort i dostępność dla muzyków, z segregacją dróg dla ekip technicznych,
transportu i rozładunku instrumentów na poziomie terenu; - równomierne napełnianie
widowni rozmieszczonej na 4 poziomach zapewniające proporcjonalną dostępność
z
wielokondygnacyjnego foyer, w konsekwencji zapewniające relatywnie krótki czas dojścia
do właściwego miejsca i doskonałą widoczność w sali; - zapewnienie odpowiedniej
przestrzeni technicznej i orkiestronu pod salami koncertowymi, co zupełnie pomija praca
nagrodzona pierwszą nagrodą; - znaczenie ma również bliska lokalizacja Wisły, zalewowy
charakter terenu i poziom wód gruntowych – ocena jest zatem niezgodna z załącznikiem nr
M8 do Regulaminu
– podstawowe funkcje i parametry projektowanej inwestycji oraz
„Wytycznymi akustycznymi”;
4.
„Negatywnie należy ocenić decyzję o budowie dwóch kondygnacji podziemnych, która
skutkować będzie gwałtownym wzrostem kosztów budowy obiektu” – zważywszy na braki
funkcjonalne i błędy w rozmieszczeniu funkcji pracy 001 postawiony zarzut jest
nieuzasadniony. Zapewnienie przestrzeni technicznej oraz konieczności umieszczenia
orkiestronów pod salami koncertowymi wraz z zapleczem użytkowym i komunikacją
wymusza rozwiązanie, które jest poprawne dla spełnienia celu konkursu. W przypadku
decyzji zamawiającego rezygnacja z jednej kondygnacji parkingu podziemnego jest
bezproblemowa.

Opisane zastrzeżenia można skorygować nieporównywalnie łatwiej niż spełnić podstawowe
wymogi związane z brakami w muzycznej funkcji budynku, które w sposób zasadniczy
wymuszają zmiany wysoko ocenionej architektury gmachu w pracy 001 (ocena niezgodna
z z
ałącznikiem nr M8 – podstawowe funkcje i parametry projektowanej inwestycji oraz
„Wytycznymi akustycznymi”).
5.
„W kontekście wskaźników techniczno-ekonomicznych razi też bardzo duża powierzchnia
i kubatura obiektu, znacznie przekraczająca wymagania funkcjonalne” – propozycja
funkcjonalna mieści się w dopuszczalnych zapisach regulaminu oraz idzie w ślad za
wymaganiami,
jakie powinien spełniać obiekt o takim przeznaczeniu i standardzie.
Powierzchnie
obliczono zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997. Powierzchnia użytkowa –
cześć powierzchni kondygnacji netto, która odpowiada celom i przeznaczeniu budynku. Do
powierzchni użytkowej nie zalicza się powierzchni ruchu oraz powierzchni usługowej, są to
wg ww.
normy odrębne rodzaje powierzchni. W pracy konkursowej nr 002 podano błędnie
powierzchnię użytkową: 29.550,22 m
2
, po poprawnym podliczeniu wynosi 28.833,82 m
2
.
Powierzchni
a użytkowa w prac 001 wynosi 26.692 m
2
, jednak nie zawiera szeregu
pomieszczeń wymaganych przez Zamawiającego, a także pomieszczeń pokazanych na
rzucie budynku, ale nie opisanych, co czyni zarzut do pracy 002 stronniczym
i bezpodstawnym (ocena niezgodnie z z
ałącznikiem nr M8 do Regulaminu – podstawowe
funkcje i parametry projektowanej inwestycji oraz
„Wytycznymi akustycznymi”);
6.
„wyróżnić należy bardzo dobre – wzorcowe wręcz – rozwiązania funkcjonalne sal
koncertowych i ich zaplecza. Najlepszy i najbardziej przemyślany spośród wszystkich prac
układ komunikacyjny, zarówno z punktu widzenia muzyków, transportu instrumentów,
organizacji dostaw,
jak i wzajemnej lokalizacji pomieszczeń. Akustyka sal nie budzi
większych zastrzeżeń, obie oferują potencjalnie bardzo dobrą jakość akustyczną.
Zastosowano w nich „pływające” balkony z trwale sprzężoną kubaturą, przy zachowaniu
zasady sal pudełkowych („shoe box”). Wnętrza sal są bardzo efektowne”;
7.
„niepokoi formalne podobieństwo ich wystroju do Sali NOSPR” – co jest zarzutem
niezrozumiałym, gdyż pewne rozwiązania mają charakter uniwersalny i są sprawdzone dla
tego typu sal.
Dotyczy to podobieństw również w pozostałych pracach do już zrealizowanych
obiektów. Przy głębszej analizie rozwiązań akustycznych, kształtu poszczególnych
komponentów, kolorystyki i wyposażenia można dostrzec niepowtarzalność koncepcji;
8. Kolejna praca (005) i zapisane w werdykcie atuty
– w przeciwieństwie do pracy
nagrodzonej pierwszą nagrodą – pozytywnie odnoszą się do spełnienia najważniejszego
celu konkursu. W opinii do pracy nr 005 wskazano:
„Najsilniejszą stroną pracy jest przyjęcie
dobrych rozwiązań dotyczących typologii, kształtu i proporcji sal koncertowych, realizujących
założenia konkursowe. Rozwiązania w zakresie ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez
zespół ekspertów. Pozytywnie skomentowano także kompozycje obiektu o skali

odpowiadającej zastanemu kontekstowi przestrzennemu: cztery wyższe, oddzielne bryły
o rzeźbiarskim charakterze pozostawiają pomiędzy sobą wolne przestrzenie umożliwiające
wglądy w stronę parku z budynków sąsiednich, znajdujących się po stronie północnej.
W tych czterech bryłach umiejscowiono poszczególne sale koncertowe i sale prób, które
obudowane zostały funkcjami uzupełniającymi i połączone od strony południowej niższym
foyer, którego atrakcyjna przestrzeń przenika się z otaczającym go założeniem parkowym.
(…) Dach nad foyer został umiejętnie wykorzystany jako ogólnodostępny taras widokowy,
przez co poszerzona została powierzchnia rekreacyjno-parkowa.” Natomiast analogiczny
atut został pominięty w ocenie pracy nr 002 złożonej przez Odwołującego.
Powyższe zarzuty świadczą o tym, iż Zamawiający nie traktował równo uczestników
konkursu, a jego ocena była niejednoznaczna w odniesieniu do określonych kryteriów. Te
same zagadnienia były odmiennie i różnie interpretowane przez sąd konkursowy.
9. Prac
a nr 001 nie spełnia szeregu oczekiwań zapisanych w regulaminie konkursu,
załącznikach oraz odpowiedziach na pytania uczestników, co potwierdza opinia jury do tej
pracy: „Pomimo koniecznych dalszych korekt niektórych parametrów sal, a w szczególności
sal miejskich, zarówno pod kątem korekt akustycznych, jak i uszczegółowień funkcjonalnych,
są one w ramach założonej idei możliwe.” Jednak wykazane błędy i braki w pracy 001 nie
mieszczą się w kategoriach „korekt” i „uszczegółowień funkcjonalnych”, stanowią natomiast
niespełnienie wymagań, które określał regulamin konkursu. Brak spełnienia tego warunku na
etapie weryfikacji prac stanowi naruszenie przepisów ustawy, gdyż sąd konkursowy dokonał
analizy prac i ich oceny
, które nie zostały przeprowadzona rzetelnie, a przede wszystkim
wbrew postanowieniom Regulaminu. W uzasadnien
iu wyboru pracy nr 001 wskazano, iż
„praca jest jedną z czterech najwyżej ocenionych z grona nadesłanych przez konsultantów
ds. akustyki”, co oznacza, że konsultanci nagrodzoną pracę 001 sklasyfikowali na odległym,
czwartym miejscu.
Wskazano również, że: „sposób prezentacji tych sal, choć dobry w założeniach, jest we
fragmentach zbyt szkicowy
”. W Regulaminie, załącznikach i wytycznych akustycznych
określono nadrzędny charakter przestrzeni muzycznych, w szczególności najwyższy
standard sal koncertowych i sal prób oraz oczekiwania względem przyjętych rozwiązań i ich
prezentacji
(w szczególności pkt 4.1.1. Regulaminu i pkt 4.1, 4.2 i 4.3 „Wytycznych
akustycznych
”). Zbyt szkicowy sposób prezentacji jest niezgodny z Regulaminem i wyklucza
prawidłową ocenę przyjętych założeń. Zważywszy na realizacyjny charakter konkursu,
spełnienie wymagań określonych w ww. dokumentach ma charakter obligatoryjny.
W przeciwieństwie do konkursu studialnego czy ideowego Zamawiający oczekiwał
jednoznacznego przedstawienia
przyjętych rozwiązań. Szczegółowe wymagania dotyczące
zakresu merytorycznego i graficznego prezentacji prac konkursowych
nakładały na
wszystkich uczestników konkursu obowiązek czytelnego i precyzyjnego opracowania prac

konkursowych. Taki warunek miał gwarantować trafny wybór najlepszej pracy, jakość
przyszłej realizacji i wykluczyć ryzyko niespełnienia określonych w konkursie podstawowych
oczekiwań odnośnie muzycznej funkcji budynku i akustyki najważniejszych pomieszczeń.
Praca 001 nagrodzona pierwszą nagrodą pomija szereg kluczowych zagadnień
funkcjonalnych i akustycznych, tym samym nie spełnia wymogów Regulaminu Konkursu.
W uzasadnieniu wyboru wskazano,
że „do pracy zostaną sformułowane szczegółowe
wytyczne i zalecenia dotyczące funkcjonalności i szczegółowej estetyki, związane
z potrzebami użytkownika”. Jednak podstawowe wymagania i szczegółowe wytyczne zostały
zawarte w Regulaminie i wszystkich załącznikach. Ich spełnienie powinno być sprawdzone
przez Sąd Konkursowy i warunkować dalszą ocenę prac. Od sposobu ich rozwiązania
powinien być uzależniony wynik. Brak spełnienia szeregu podstawowych wymagań
i wytycznych regulaminowych przez pracę 001 powinien stanowić o innym werdykcie sądu
konkursowego. Błędy i niedociągnięcia w pracy konkursowej nie mogą bazować w tak
kluczowej kwestii, jak specjalistyczne i unikalne przeznaczenie budynku, na ewentualnym
spełnieniu pokonkursowych wytycznych i zaleceń.
Kolejnym, urbanistyczno-
architektonicznym „walorem” pracy, podkreślonym w werdykcie
jest:
„decyzja o obniżeniu wysokości obiektu (w stosunku do możliwych 25 m jest tu 18 m.)
zmniejsza ewentualną uciążliwość budynku dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej, nie
generując ruchu wzdłuż całej północnej elewacji, a koncentrując go przy planowanym
rondzie. Ograniczona przez projektantów wysokość obiektu, choć lokalnie będzie musiała
nieco wzrosnąć ze względu na korekty akustyczne i konstrukcyjne, w ramach idei płynnie
podnosząc się i opadając sprzyja utrzymaniu widoku na rzekę dla mieszkańców górnych
pięter budynków”. Odwołujący podkreślił, że wysokość sal koncertowych została określona
w regulaminie konkursu. Wysokość sali Filharmonicznej powinna wynosić ≥16-18m do
płaszczyzny sufitu, a Miejskiej Sali Koncertowej ≥14-16m do płaszczyzny sufitu.
Uwzględniając niezbędną przestrzeń techniczną nad salami, obudowę akustyczną oraz
konstrukcję dachu dla dużych rozpiętości sal koncertowych nie będzie możliwe zachowanie
przyjętej w pracy konkursowej wysokości budynku, tym samym zmieni się proporcja całej
bryły, kubatura budynku, wielkości fasad w tym szklanej, południowej elewacji itd. Wszystkie
te zabiegi, trudne do przewidzenia na tym etapie wymuszą nowe rozwiązania oraz
nieprzewidywalny wzros
t kosztów, co zasadniczo zmieni lub wręcz wyeliminuje podnoszony
w uzasadnieniu do wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu.

W odpowiedzi na zarzuty Zamawiającego i Przystępującego SBS dotyczące braku interesu
we wniesieniu odwołania, Odwołujący w piśmie procesowym przedstawił następującą
argumentację.

Zamawiający zarzuca Odwołującemu brak interesu w uzyskaniu zamówienia, wymaganego
mocą art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych do skutecznego korzystania ze
środków ochrony prawnej. Zarzut ten jest uzasadniany okolicznością odtajnienia autorstwa
prac konkursowych, która uniemożliwia powtórzenie czynności oceny prac w ramach
konkursu i przyznania nagród jego uczestnikom.
Zamawiający jednak błędnie przypisuje Odwołującemu domaganie się powtórzenia
czynności oceny prac w ramach konkursu i przyznania nagród jego uczestnikom. Żądanie
odwołania jest jednoznacznie nakierowane na zakwestionowanie czynności wyboru
najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody.
Zgodnie z
wyjaśnieniami Urzędu Zamówień Publicznych w odpowiedzi na pytanie, czy
wykonawca wnoszący odwołanie na wybór najkorzystniejszej oferty, który został
sklasyfikowany na 4 pozycji, musi kwestionować ocenę wykonawców sklasyfikowanych na
pozycji 2 i 3 wskazano, że „możliwe będzie złożenie odwołania na wybór najkorzystniejszej
oferty przez wykonawcę sklasyfikowanego np. na 4. pozycji rankingowej bez kwestionowania
ofert sklasyfikowanych na pozycji nr 2 i 3, z uwagi na to, że oferty te nie zostały ostatecznie
(i może w ogóle do tego nie dojść) zweryfikowane przez zamawiającego na podstawie
dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu i brak podstaw
do wykluczenia. (...) prawo do kwestionowania wyboru oferty najkorzystniejszej powinno być
gwarantowane każdemu wykonawcy, gdyż jest podstawowym uprawnieniem do kontroli
najważniejszej czynności zamawiającego podejmowanej w postępowaniu, wynikającym
z regulacji dyrektyw odwoławczych. Taki wykonawca (kwestionujący czynność wyboru oferty
najkorzystniejszej) będzie miał potencjalnie możliwość uzyskania zamówienia, jeżeli jego
oferta będzie ważna i sam nie będzie podlegał wykluczeniu z postępowania, poprzez
czynność ponownej oceny ofert.”
Powyższe rozważania nadają się do przeniesienia na grunt konkursów, w toku których
hiera
rchia prac nie jest ustalana w oparciu o dające się przełożyć na rachunek arytmetyczny
kryteria oceny ofert, lecz zależna jest od uznania członków sądu konkursowego. Jednak
obowiązkiem sądu konkursowego jest poszanowanie zapisów regulaminu konkursu,
w szc
zególności tych, które określają oczekiwania i wymagania wobec przedmiotu pracy
konkursowej.
W sytuacji, w której sąd konkursowy pomija lub narusza w swym
rozstrzygnięciu szereg jednoznacznych oczekiwań Zamawiającego względem przyszłego
obiektu, zawartych
w rozlicznych załącznikach merytorycznych do regulaminu konkursu
i przyznaje pierwszą nagrodę pracy niespełniającej tych oczekiwań, po stronie Odwołującego
pojawia się prawo do kwestionowania tak zapadłego rozstrzygnięcia konkursu,
zatwierdzonego przez Za
mawiającego. Nie może mieć przy tym znaczenia pozycja samego
Odwołującego w hierarchii prac ustalonej przez sąd konkursowy, ponieważ jest ona

wynikiem całościowo błędnego rozstrzygnięcia konkursu, naruszającego zasady równego
traktowania wykonawców.
Przyjęcie przeciwnego założenia i pozostanie przy konstatacji, że wskutek odkodowania prac
i ujawnienia ich poszczególnych autorów ponowna ich ocena jest niemożliwa, pozbawiałoby
w praktyce Odwołującego i innych uczestników konkursu prawa do korzystania ze środków
ochrony prawnej w zakresie rozstrzygnięcia konkursu.
Nie jest przy tym rzeczą Odwołującego uwzględniać leżącego po stronie Zamawiającego
ryzyka konieczności unieważnienia konkursu w przypadku stanięcia przed perspektywą
dokonania ponownej oceny prac, kt
óra wedle Odwołującego byłaby nie do przeprowadzenia
w zgodzie z zasadą anonimowości prac wynikającą z art. 121 ust. 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych
. Unieważnienie całego konkursu nie mieści się w zakresie żądań
sformułowanego przez Odwołującego i nie jest zasadne zarzucanie mu na tej podstawie
braku interesu w rozumieniu art. 179 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych.

II Stanowisko Zamawiającego

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o jego odrzucenie, ewentualnie oddalenie
w całości i zasądzenie na rzecz Zamawiającego kosztów postępowania odwoławczego.

Co do niedopuszczalności odwołania ze względu na brak zastosowania przepisów ustawy
Zamawiający wskazał, że odwołanie dotyczy konkursu architektonicznego, który zgodnie
z art. 110 ustawy Pr
awo zamówień publicznych jest przyrzeczeniem publicznym, w którym
przez publiczne ogłoszenie zamawiający przyrzeka nagrodę za wykonanie i przeniesienie
prawa do wybranej przez sąd konkursowy pracy konkursowej. Zgodnie z pkt 2.1. regulaminu
konkursu celem K
onkursu jest wybór, zgodnie z kryteriami oceny, najlepszego rozwiązania
urbanistycznego, architektonicznego, funkcjonalnego i akustycznego dla nowego kompleksu
budynków/dla budynku Centrum Muzyki w Krakowie wraz z przyległym terenem
i wewnętrznym układem komunikacyjnym oraz koncepcji programowo-przestrzennej Parku
Miejskiego oraz, w efekcie, udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej
ręki.
Organizatorem konkursu jest zamawiający, natomiast zgodnie z art. 112 ustawy Prawo
zamówień publicznych kierownik zamawiającego powołuje sąd konkursowy, który jest
zespołem pomocniczym kierownika zamawiającego powołanym do oceny spełniania przez
uczestników konkursu wymagań określonych w regulaminie konkursu, oceny prac
konkursowych oraz wyboru najlep
szych prac konkursowych. Członkami sądu konkursowego
są wyłącznie osoby posiadające kwalifikacje umożliwiające ocenę zgłoszonych prac
konkursowych. Oznacza to, iż do składu sądu konkursowego zamawiający musi powołać

wyłącznie osoby o odpowiednich predyspozycjach zawodowych, których wiedza,
doświadczenie, oraz posiadane uprawnienia umożliwiają dokonanie właściwej oceny prac
konkursowych z punktu widzenia spełniania wymagań określonych w regulaminie konkursu.
Sąd konkursowy działa na podstawie regulaminu pracy sądu konkursowego i jest niezależny
w wykonywaniu swoich czynności.
Zgodnie z dyspozycją art. 113 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych to sąd
konkursowy dokonuje oceny i wyboru najlepszej pracy konkursowej. Sąd też, jako składający
się z osób posiadających kwalifikacje umożliwiające ocenę zgłoszonych prac konkursowych,
jest w swych decyzjach i ocenach niezależny od kogokolwiek, w tym od kierownika
zamawiającego, który pomimo swej odpowiedzialności za prowadzenie konkursu nie jest
władny do nakazania sądowi jakiegokolwiek rozstrzygnięcia w zakresie wykonywania
kompetencji własnych. Kontroli podlega wyłącznie respektowanie przez sąd postanowień
ustaw i regulaminu konkursu. Oznacza to, że żaden podmiot nie jest uprawniony do żądania
zmiany rozstrzygnięcia konkursu, którego dokonał sąd, czy też do próby narzucenia mu innej
oceny, niż wynikałaby z wiedzy i doświadczenia członków sądu konkursowego. Do
wyłącznych kompetencji sądu konkursowego należy merytoryczna ocena prac konkursowych
oraz ocena spełniania wymagań warunkujących udział w konkursie. Organ powyższy jest
w tym zakresie niezależny od kogokolwiek. Niezależność sądu konkursowego przejawia się
również w tym, że wobec jego rozstrzygnięć środki ochrony prawnej w zakresie oceny prac
konkursowych oraz wy
boru najlepszych prac nie przysługują, co znajduje także uzasadnienie
w aktualnym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej, która wskazuje, że jej rolą w ramach
rozpatrywanego środka ochrony prawnej jest ocena procedury, w tym przypadku procedury
postępowania konkursowego, nie zaś ocena merytoryczna pracy konkursowej. W kognicji
Izby nie leży ani ocena pracy konkursowej, ani tym bardziej ocena pracy sądu
konkursowego, w tym wydawanie temu gremium jakichkolwiek wiążących wytycznych
w zakresie oceny prac konk
ursowych. Istotą oceny pracy konkursowej w postaci koncepcji
architektonicznej lub urbanistycznej jest istnienie subiektywnych ze swej natury przekonań
poszczególnych członków sądu, co do jej walorów, wad, czy też adekwatności
zaproponowanych rozwiązań do przyjętych w regulaminie konkursu założeń i wytycznych.
Sam fakt istnienia tych subiektywnych elementów odbiera prawo ich podważenia przez
organ nie posiadający kompetencji do oceny samej pracy konkursowej: Nadto
profesjonalizacja organu, jakim jest sąd konkursowy, wskutek dysponowania przez jego
członków adekwatnych do powierzonych zadań atrybutów (wykształcenia, doświadczenia,
tytułów zawodowych) predestynuje go do posiadania i wyrażenia własnej wizji opracowania
danego problemu, który materializuje się w złożonej w ramach konkursu pracy. W wyroku
Sądu Okręgowego w Lublinie z 26 listopada 2009 r., sygn. IX Ga 233/09 wskazano, że
kontroli podlega wyłącznie respektowanie przez sąd postanowień ustaw i regulaminu

konkursu. Niezależność sądu konkursowego oznacza również, że wobec jego rozstrzygnięć
środki ochrony prawnej w zakresie oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszych prac
w ogóle nie przysługują. Dokonana ocena sądu nie może być więc skutecznie wprost
zaskarżona. Także w piśmiennictwie wskazuje się, że konkursu nie można traktować
analogicznie jak postępowania o zamówienie publiczne i nie można bezpośrednio przenosić
interpretacji interesu prawnego z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego na grunt
konkursu. Wykonawca nie może bowiem w konkursie skutecznie domagać się zmiany oceny
jego pracy dokonanej przez sąd konkursowy.
Kierownik Zamawiającego, w ramach swoich kompetencji i obowiązków, podjął wszelkie
niezbędne czynności zmierzające do wypełniania ciążących na nim zobowiązań
ustawowych, w szc
zególności: powołał wysoko kompetentny sąd konkursowy, zapewnił
anonimowość złożonych prac do czasu rozstrzygnięcia konkursu i anonimowość wszystkich
uczestników, którzy złożyli wnioski o dopuszczenie do udziału w konkursie, zatwierdził
rozstrzygnięcie konkursu, niezwłocznie po ustaleniu wyników zawiadomił wszystkich
uczestników o wynikach konkursu, a także przekazał ogłoszenie o jego wynikach Urzędowi
Publikacji Unii Europejskiej. Odwołujący nie podniósł żadnego zarzutu wobec czynności
podjętej lub zaniechanej przez Zamawiającego ani nie wykazał, że Zamawiający podejmował
czynności niezgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych lub z opracowanym
na jej podstawie regulaminie konkursu. Podniesiony w odwołaniu zarzut nie jest zarzutem
poprawnie skier
owanym wobec podmiotu odpowiedzialnego za przebieg konkursu, a więc
Zamawiającego.
W związku z powyższym Zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189
ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, jako że w sprawie nie mają zastosowania
przepisy ustawy.
Wskazał, że zgodnie art. 180 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych odwołanie
przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej
w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający
jest zobowiązany na podstawie ustawy. We wniesionym odwołaniu zaś kwestionowana jest
nie czynność Zamawiającego, lecz wyłącznie ocena prac dokonana przez niezależny od
Zamawiającego sąd konkursowy, nie podlegająca kognicji Izby.
Zamawia
jący, w celu zapewnienia najwyższego poziomu prowadzenia konkursu oraz oceny
złożonych prac, powołał w skład sądu konkursowego wysoko kompetentne osoby –
reprezentantów świata architektury, sztuki, kultury, polityki oraz przedstawicieli głównych
użytkowników planowanego do budowy obiektu (Sinfonietta Cracovia, Capella Cracoviensis
oraz Filharmonia Krakowska). Tak dobrany skład sądu konkursowego jednoznacznie
wskazuje, że Zamawiający dołożył wszelkich starań w celu zapewnienia udziału w pracach

sądu konkursowego wysokiej klasy specjalistów zdolnych do rzeczowej i merytorycznej
oceny złożonych w konkursie prac.
Sąd konkursowy oceniał złożone prace według kryteriów oceny wskazanych w regulaminie
konkursu, którymi były, zgodnie z punktem 5.2:
1. Kryteria pierw
szorzędne tj.: rozwiązania urbanistyczne, rozwiązania architektoniczne,
rozwiązania funkcjonalno-użytkowe, rozwiązania akustyczne. Sąd konkursowy oceniał
zarówno oryginalność, jak i trafność koncepcji zagospodarowania terenu ze szczególnym
uwzględnieniem powiązań funkcjonalno-przestrzennych z otoczeniem oraz istniejącym
i realizowanym obecnie układem komunikacyjnym. W tym zakresie sąd konkursowy
szczególnie zwracał uwagę na: oryginalność, atrakcyjność i jednocześnie realność
proponowanych rozwiązań urbanistycznych oraz racjonalność zaproponowanych rozwiązań
komunikacyjnych. Sąd konkursowy oceniał wartość estetyczną przyjętych rozwiązań
architektoniczno-
urbanistycznych i w tym zakresie zwracał uwagę na: oryginalność
i atrakcyjność proponowanych rozwiązań architektonicznych oraz racjonalność
zaproponowanych rozwiązań architektonicznych. Ponadto Sąd konkursowy oceniał walory
przyrodniczo-krajobrazowe
– ze szczególnym uwzględnieniem spójnego kształtowania
najwyższej jakości rozwiązań przestrzennych całego założenia uwzględniającego Centrum
Muzyki i Park Miejski w powiązaniu z projektowanymi budynkami Akademii Muzycznej
w Krakowie. Elementami ocenianymi pod względem akustycznym w poszczególnych
pracach były w szczególności: geometria pomieszczeń (kształt, kubatura, wymiary, sposób
rozproszenia dźwięku, rodzaj materiałów wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego
zmiany; dla Sal Koncertowych
– metoda i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić
i wczesnych bocznych odbić dźwięku w kierunku widowni; dla Sal Koncertowych – scena i jej
otoczenia, w tym warunki dla muzyków i dostosowalność sceny do przewidzianych funkcji;
dla Sal Koncertowych
– kształt widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali oraz
maksymalna odległość do sceny;
2. Kryteria drugor
zędne, tj.: rozwiązania innowacyjne i energooszczędne, w tym obniżające
koszty eksploatacji budynku/budynków; sposób nawiązania do kontekstów dalekich i bliskich.
Sąd konkursowy zwracał uwagę na racjonalność przyjętych rozwiązań projektowych pod
kątem: kosztów rozwiązań technicznych i materiałowych zarówno dla części realizacyjnej,
jak
studialnej,
kosztów
realizacji
projektowanych
rozwiązań
innowacyjnych
i energooszczędnych, kosztów budowy zarówno dla części realizacyjnej jak studialnej,
a także kosztów użytkowania i utrzymania obiektów. '
Kierownik Zamawiającego, jako organ sprawujący nad sądem konkursowym nadzór
w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy oraz regulaminem konkursu potwierdza,
że ocena prac przeprowadzona przez sąd konkursowy była prowadzona zgodnie z kryteriami
określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a podczas przygotowania i prowadzenia konkursu,

w tym podczas oceny prac konkursowych nie zostały złamane żadne przepisy ustawy Prawo
zamówień publicznych. Jednocześnie na każdym zamawiającym, bez względu na
zastosowany tryb udzielenia zamówienia publicznego, w tym również konkurs, ciąży
obowiązek wynikający z ustawy Prawo zamówień publicznych, jasnego i precyzyjnego
określenia kryteriów oceny w sposób jednoznaczny i zrozumiały. Zamawiający na etapie
prowadzenia konkursu, tj. od momentu publikacji ogłoszenia, poprzez złożenie i ocenę
wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie oraz zaproszenie do składania prac
konkursowych aż do momentu ich złożenia przez Uczestników nie otrzymał żadnych pytań
odnośnie wskazanych w regulaminie kryteriów oceny prac, z czego można wnioskować, że
kryteria te opisane zostały w sposób jasny, jednoznaczny i zrozumiały dla uczestników
konkursu.
Ponadto, w celu wsparcia prac członków sądu konkursowego, powołał dodatkowego
eksperta, którego zadaniem był w szczególności udział w obradach sądu konkursowego, bez
prawa głosu, wsparcie sądu konkursowego z głosem doradczym w zakresie ogólnej oceny
pod kątem walorów architektonicznych, akustycznych i użytkowych każdej pracy
konkursowej, a także sformułowanie dodatkowych wyjaśnień i uzasadnień swojej oceny oraz
sformułowanie zaleceń do zwycięskiej pracy konkursowej oraz do pracy, która uzyskała
drugą w kolejności punktację, których celem jest wskazanie tych elementów z obszaru
architektury i akustyki, które w zwycięskiej pracy należy poprawić w fazie uszczegółowiania
pracy konkursowej. Zamawiający zapewnił również udział profesjonalnych ekspertów ds.
akustyki, którzy opracowali wytyczne akustyczne na etapie przygotowania konkursu, poddali
analizie pod kątem walorów akustycznych wszystkie złożone prace oraz sformułowali ogólną
i szczegółową ocenę wszystkich prac i pisemne wytyczne w zakresie akustyki dla wszystkich
uczestników konkursu, którzy złożyli prace. Konkurs odbył się pod patronatem
Stowarzyszenia Architektów Polskich, które dysponuje największym doświadczeniem
w organizacji konkursów architektonicznych i profesjonalną kadrą.
Zgodnie z brzmieniem art. 121 ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych do momentu
rozstrzyg
nięcia konkursu niemożliwe było zidentyfikowanie autorów prac konkursowych.

W zakresie posiadania przez Odwołującego interesu we wniesieniu odwołania Zamawiający
wskazał, że zgodnie z zatwierdzoną przez Zamawiającego decyzją sądu konkursowego
przyznano n
astępujące nagrody i wyróżnienia: I nagrodę w wysokości 150.000 zł oraz,
zgodnie z art. 111 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, zaproszenie do
negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na opracowanie dokumentacji projektowej
będącej szczegółowym opracowaniem pracy konkursowej, którą otrzymała praca
konkursowa o numerze 001 uczestnika SBS Engineering Group oraz 3TI Progetti Italia
–
Ingegneria Integrata S.P.A.

II nagrodę w wysokości 75.000 zł otrzymała praca konkursowa o numerze 005 uczestnika
Metra et Associes
– Brigitte Metra.
Sąd Konkursowy przyznał również trzy wyróżnienie równorzędne, zgodnie z punktem 1.5
Regulaminu, w wysokości 25.000 złotych każda: pracy konkursowej o numerze 002
uczestnika K. Studio T.K., pracy konkursowej o numerze 006 uczestnika Plus3 Architekci Sp.
z o.o., pracy konkursowej o numerze 007 uczestnika WXCA Sp. z o.o.
Prace konkursowe złożyli również: Q- Arch Sp. z o.o. – praca nr 003, Heinle, Wischer und
Partner Architekci Sp. z o.o.
– praca nr 004, Pracownia Architektoniczna KD K. Design –
praca nr 008, Sound & Space sp. z o.o.
– praca nr 009.
W związku z ogłoszeniem wyników konkursu i podaniem do publicznej wiadomości, imion
i nazwisk wszystkich autorów złożonych prac konkursowych, nie ma możliwości ponownej
oceny z
łożonych prac. Próba ponownej oceny prac konkursowych spowodowałaby
konieczność wykluczenia wszystkich uczestników konkursu, którzy te prace złożyli,
a w konsekwencji spowodowałaby konieczność unieważnienia konkursu.
Zgodnie z punktem 1.5.12 regulaminu ko
nkursu organizator może zaprosić do negocjacji
szczegółowego opracowania pracy konkursowej, autora (autorów) pracy, której przyznana
będzie II nagroda – w następujących przypadkach:
1. wykluczenie z konkursu uczestnika, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana
za najlepszą, w wyniku złożenia przez niego fałszywych oświadczeń we wniosku
o dopuszczenie do udziału w konkursie, złamanie przez niego zasad dotyczących
anonimowości, w tym szczególnie anonimowości uczestników wobec sądu konkursowego,
okr
eślonych niniejszym regulaminem,
2. odmowa przystąpienia do negocjacji umowy w trybie zamówienia z wolnej ręki na
zasadach wynikających z regulaminu oraz ustawy Prawo zamówień publicznych przez
uczestnika konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana za najlepszą,
3. odstąpienie uczestnika konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana
za najlepszą od zobowiązania do przeniesienia autorskich praw majątkowych na zasadach
określonych w załączniku nr F7 (wzór umowy) do części studialnej koncepcji w zakresie
Parku Miejskiego na rzecz Gminy Miejskiej Kraków reprezentowanej w przedmiotowym
zakresie przez Zarząd Zieleni Miejskiej,
4. śmierć lub likwidacja uczestnika konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy
uznana za najlep
szą, przy braku możliwości kontynuacji pracy przez biuro projektowe,
5. w przypadku nierozstrzygnięcia negocjacji z przyczyn leżących po stronie uczestnika
konkursu, którego praca zostanie przez sąd konkursowy uznana za najlepszą, w terminie
9 miesięcy od dnia skierowania do uczestnika zaproszenia do negocjacji. Przez przyczyny
leżące po stronie uczestnika konkursu rozumie się zakwestionowanie postanowień wzoru

umowy nie podlegających negocjacjom lub brak zgody na zawarcie umowy, która została
wynegocjowana z organizatorem.
Zamawiający przewidział możliwość negocjacji zamówienia z wolnej ręki wyłącznie
z uczestnikiem konkursu, który otrzymał I nagrodę lub ewentualnie, w wypadku wystąpienia
którejkolwiek z powyższych okoliczności, z uczestnikiem, który otrzymał II nagrodę.
Uczestnik, którego praca została wyróżniona lub który nie otrzyma! żadnej
nagrody/wyróżnienia, nie ma szans na otrzymanie zaproszenia do negocjacji zamówienia
w trybie z wolnej ręki, a tym samym pozyskania zamówienia do realizacji, co – jak wskazuje
treść odwołania – jest celem Odwołującego. W wypadku wykluczenia autora pracy o nr 001
z konkursu, zaproszenie do negocjacji zamówienia z wolnej ręki otrzyma autor pracy
konkursowej, która otrzymała II nagrodę, a nie Odwołujący. Fakt ten przeczy posiadaniu
interesu w złożeniu odwołania przez Odwołującego. Jednocześnie praca o nr 001 jest
zgodna z wymogami konkursu i spełnia jego wymagania i wytyczne, o czym świadczy
werdykt sądu konkursowego. W tej sytuacji Odwołujący nie ma interesu ani prawnego, ani
faktycznego w rozstrzygnięciu odwołania na jego korzyść, gdyż jedynym efektem
uwzględnienia przez Izbę odwołania może być zaproszenie do negocjacji w trybie
zamówienia z wolnej ręki autora pracy konkursowej, który otrzymał II nagrodę, a nie
Odwołującego. Odwołujący otrzymał wyróżnienie równorzędne z dwoma innymi
uczestnikami konkursu, więc nie ma żadnych przesłanek, aby Zamawiający zaprosił właśnie
Odwołującego do negocjacji zamówienia z wolnej ręki.
Ponadto nie można mówić o interesie Odwołującego w uzyskaniu zamówienia, jeżeli efektem
jego żądań jest unieważnienie postępowania. Interes wykonawcy musi być związany
z uzyskaniem danego zamówienia, a nie doprowadzeniem do jego unieważnienia. W takim
wypadku bowiem odwołujący nie posiada interesu w uzyskaniu zamówienia, co zgodnie
z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych jest warunkiem wniesienia odwołania.
W licznych wyrokach KIO stwierdzano, że interes ten winien dotyczyć tego konkretnego
postępowania, w którym składany jest środek ochrony prawnej, a nie podlegać realizacji, np.
poprzez hipotetyczny udział w kolejnym postępowaniu ogłoszonym przez zamawiającego,
a żądając unieważnienia postępowania wykonawca pozbawia się szansy na uzyskanie
zamówienia w niniejszym postępowaniu, co pozbawia go również legitymacji do wniesienia
odwołania. Ponadto, doprowadzając do unieważnienia konkursu, Odwołujący nie tylko
pozbawia możliwości realizacji zamówienia autora pracy konkursowej, która uzyskała
I nagrodę, ale również uczestnika, który otrzymał II nagrodę. Niemożliwe jest też powtórzenie
procedury konkursu w przypadku jego unieważnienia, gdyż uczestnicy, którzy posiedli już
szerszą wiedzę o przedmiocie konkursu niż inni potencjalni uczestnicy, nie mogliby złożyć
ponownie tych samych prac, gdyż te są już publicznie zaprezentowane, a nazwiska ich
autorów zostały ujawnione i podane do publicznej wiadomości,

Co do zarzutów odwołania Zamawiający wskazał.
1. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 nie podano istoty
rozwiązań projektowych dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed hałasem.
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych.
2. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 rysunki i opis
wskazują, że kształt sal odbiega od zalecanego kształtu prostopadłościennego (shoe box).
Odpowiedź: Potrzebę wyrównania kształtu w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych. Zaprojektowane sale należą do typu shoe box, w którym dopuszczalne są
krzywizny (regul
amin konkursu załącznik M19, pkt 2 str. 4).
3. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 brak opisu
proponowanych rozwiązań lub rozwiązania te są bardzo ogólnikowe i polegają jedynie na
powtarzaniu treści wytycznych konkursowych.
O
dpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych.
4. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 podany wynik
analizy akustycznej (diagram „analizy akustyczne” umieszczony na planszy pracy
konk
ursowej) ograniczony jest do charakterystyki częstotliwościowej czasu pogłosu T30.
Pokazane dane obejmują zakres częstotliwości od 125 Hz do 16 kHz, który nie ma
zastosowania w projektowaniu akustycznym sal. W oktawach powyżej 4 kHz nie ma
istotnych inform
acji dla kształtowania brzmienia dźwięku w salach koncertowych. W tym
zakresie częstotliwości parametry akustyczne ustrojów dźwiękochłonnych nie są badane,
wobec czego nie ma podstawy do symulacyjnych obliczeń czasu pogłosu.
Odpowiedź: W „Wytycznych akustycznych” do konkursu nie stawiano wymogu prezentacji
żadnych obliczeń akustycznych na etapie konkursu. Pokazany w pracy 001 wykres czasu
pogłosu nie był brany pod uwagę przy ocenie.
5. Zarzut: W zakresie wymogów akustycznych w pracy konkursowej nr 001 na wykresie
pokazany jest znaczny rozrzut wartości czasu pogłosu T30. Sugeruje to dużą
nierównomierność rozkładu pola akustycznego lub błędnie wybrane parametry analizy
akustycznej w modelowaniu zjawiska pogłosowego. Podawanie wartości średnich czasu
pogłosu z precyzją dwóch miejsc po przecinku nie ma sensu w tego typu oszacowaniach.
W sumie prezentowane wyniki wskazują, że wykonana analiza jest nieadekwatna i nie
powinna być uzasadnieniem walorów akustycznych projektowanego wnętrza.
Odpowiedź: W „Wytycznych akustycznych” nie stawiano wymogu prezentacji żadnych
obliczeń akustycznych na etapie konkursu. Pokazany w pracy 001 wykres czasu pogłosu nie
był brany pod uwagę przy ocenie.

6. Zarzut: W pracy konkursowej nr 001 nie wykazano, że parametry projektowanych sal
koncertowych spełniają wymagania akustyczne zawarte w „Wytycznych akustycznych”.
Odpowiedź: W Wytycznych Akustycznych do Konkursu nie stawiano wymogu prezentacji
żadnych obliczeń akustycznych na etapie konkursu. W żadnej z ocenianych prac nie brano
przy o
cenie pod uwagę zapewnień autorów o „spełnieniu wymagań akustycznych”. Załącznik
M19 stwierdza wręcz „po zakończeniu konkursu a na etapie projektu konieczne jest
wykonanie symulacji akustycznych z wykorzystaniem uznanych i dobrze udokumentowanych
programów komputerowych” (str. 6 ).
7. Zarzut: Błędne umieszczenie kondygnacji garażowej z miejscami parkingowymi
bezpośrednio pod estradą i widownią Sali Filharmonicznej, a także Sali Miejskiej jest
niedopuszczalne i uniemożliwia zarówno prawidłowe posadowienie sali, jak i rozwiązania
techniczne związane z izolacją akustyczną, wentylacją, mechaniką ruchomych podestów
estrady, a nadto wymaganym w Regulaminie i „Wytycznych akustycznych” fosy orkiestrowej
dla kilkudziesięciu muzyków wraz z jej dostępnością (schody, windy osobowe i towarowe)
strefą oczekiwania i niezbędnym zapleczom. Tych rozwiązań brak („Wytyczne Akustyczne”
pkt 3).
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia wprowadzenia fosy orkiestrowej oraz innych funkcji
związanych z otoczeniem sceny wskazano w zaleceniach pokonkursowych.
8. Zarzut: Wprowadzenie koniecznych rozwiązań związanych z wymaganiami dla sal
koncertowych wyeliminuje garaż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe
rozwiązanie, co będzie skutkować inną koncepcją budynku w zakresie funkcjonalności,
gabarytów, powierzchni użytkowej i kosztów inwestycji.
Odpowiedź: Wprowadzenie koniecznych zmian rozwiązań związanych z wymaganiami dla
sal koncertowych nie wymusza wyeliminowania garażu z kondygnacji -1, potrzebę
uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach pokonkursowych.
9. Zarzut: Błędna dostępność balkonów w Sali Filharmonicznej, wyłącznie przez
wewnętrzne, otwarte klatki schodowe jest niedopuszczalne zarówno ze względów ochrony
p.poż., jak i dostępności osób niepełnosprawnych. Wyeliminowanie tego rozwiązania wymusi
istotną ingerencję w przedstawioną koncepcję Sali Koncertowej i funkcjonalności budynku.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – z balkonów jest możliwa ewakuacja w kierunku
wydzielonych klatek schodowych zaplecza
10. Zarzut: Błędna lokalizacja i rozwiązanie sal prób Capelli Cracoviensis i Simfonietty
Cracovii pozbawione oczekiwanej funkcjonalności; ich nieprawidłowy kształt, proporcje
przeczą przeznaczeniu: ich funkcji i koniecznym, akustycznym walorom, brak w ich
wnętrzach amfiteatralnego kształtu estrady sali koncertowej z podestami, brak prawidłowej
dostępności balkonów dla publiczności wyłącznie przez wewnętrzne i otwarte klatki
schodowe
– rozwiązanie niedopuszczalne zarówno ze względów ochronę p.poż., jak

i dostępności osób niepełnosprawnych, brak oczekiwanego dostępu światła dziennego
z widokiem na park. Błędnie zlokalizowane wejścia dla muzyków do sal bezpośrednio przy
doku rozładowczym. Przechodzenie muzyków i transport instrumentów z sali prób na salę
Miejską przez dok rozładowczy jest niedopuszczalne (niezgodnie z Regulaminem,
załącznikiem nr M8 pkt 2. Przedmiot Konkursu, str. 5, „Wytycznymi akustycznymi” pkt 4.2
i 4.3).
Odpowiedź: Wskazano potrzebę poprawy proporcji sali prób Sinfonietty Cracovia oraz
ułożenia obu sal prób w zaleceniach pokonkursowych. Dostęp światła dziennego dla Sali
Capella Cracoviensis był jedynie sugestią orkiestry, a nie wymaganiem „Wytycznych
akustycznych”. Zarzut bezzasadny w zakresie ewakuacji z balkonów sal, która odbywa się
przez parter sal,
nie ma konieczności dostępu osób niepełnosprawnych na balkon.
11. Zarzut: Błędna lokalizacja Sali Multimedialnej i Studia Nagrań na poziomie +2 nad
restauracją i przestrzenią edukacyjną w strefie publicznej wyklucza oczekiwaną, wygodną
obsługę i dostępność z zewnątrz, uniemożliwiając tym samym wynajem i korzystanie przez
zewnętrznych użytkowników. Sala nie spełnia wymagań konkursowych w zakresie
minimalnej wysokości (niezgodnie z „Wytycznymi akustycznymi” pkt 3.6).
Odpowiedź: Lokalizacja na poziomie +2 jest dopuszczalna. Pomieszczenie ma być
wynajmowane dla zewnętrznych podmiotów, zatem jego odseparowanie od reszty
pomieszczeń może być traktowane też jako zaleta. Dostępność tej strefy z foyer pozwala na
jej wydzielenie i korzystanie przez zewnętrznych użytkowników. Wskazano potrzebę
uszczegółowienia przekrojów i weryfikacji wysokości pomieszczeń w zaleceniach
pokonkursowych.
12. Zarzut: Brak wejść dla muzyków dla FK i SC/CC z wygodną recepcją, foyer dla
muzyków, brak bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17).
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych
13. Zarzut: Błędna lokalizacja przestrzeni edukacyjnej nad restauracją na poziom +1
pozbawiona właściwej dostępności i światła dziennego, brak prawidłowej i koniecznej
ewakuacji.
Odpowiedź: Taka dostępność pomieszczeń jest dopuszczalna, w projekcie zapewniono dwa
kierunki ewakuacji, dostępność światła może być zapewniona w szczegółowym rozwiązaniu
przegrody dzielącej pomieszczenie od foyer. Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie
wskazano w zaleceniach pokonkursowych.
14. Zarzut:
Brak prawidłowej dostępności Biblioteki naukowej, pozbawionej światła
dziennego
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny: Biblioteka nutowa (a nie naukowa) nie wymaga światła
dziennego
– nie jest pomieszczeniem na pobyt ludzi.

15. Zarzut:
Błędna lokalizacja restauracji z zapleczem wewnątrz gmachu uniemożliwia jej
niezależne funkcjonowanie w tym konieczne dostawy (niezgodne z odpowiedzią na pytanie
nr 21 z 18 października 2018 r.).
Odpowiedź: Wskazana lokalizacja restauracji nie uniemożliwia niezależnego funkcjonowania
i dostaw, układ przestrzeni foyer umożliwia jej strefowanie.
16. Zarzut:
Wejścia dla publiczności, poziom głównego foyer zlokalizowane na tym samym
poziomie +1 co estrady, rozładunek instrumentów i ich wewnętrzny transport – co w tym
przypadku powoduje szereg kolizji, których rozwiązanie zostało pominięte zarówno
w prezentacji graficznej, jak i opisie
(niezgodność z Regulaminem pkt 4.1.1).
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – wejścia dla publiczności są z poziomu niższego
(o wysokość sceny) niż wejścia dla muzyków i poziom estrady.
17 Zarzut:
Błędna koncentracja i krzyżowanie się funkcji dla muzyków, dostępności do
wszystkich estrad, składowania i transportu instrumentów z doku rozładowczego do
wszystkich pomieszczeń i estrad, obsługi technicznej koncertów wzdłuż jednego,
amfiladowego ciągu komunikacyjnego, z którego korzystają dwa niezależne podmioty. Takie
rozwiązanie wymusza niekontrolowane kolizje funkcji, które powinny działać niezależnie ze
względu na ich specyfikę, co stanowi niedopuszczalny konflikt w użytkowaniu (niezgodnie
z
„Wytycznymi akustycznymi” pkt 4.1.5).
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – układ komunikacyjny jest prosty i logiczny, wszystkie
sceny znajdują się na jednym poziomie, szerokość przejść jest wystarczająca. Lokalizacja
rampy rozładowczej z jednej strony jest konsekwencją przyjętego w pracy układu
architektoniczno-urbanistycznego.
18. Zarzut:
Błędnie rozwiązane wjazdy do parkingu na poziomie +1 przecinają amfiladowy
układ łączący zaplecza wszystkich estrad oraz likwidują część pomieszczeń zlokalizowanych
w północnej strefie budynku. Ten fakt pominięto na rysunkach poziomu +1 oraz przekrojach.
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych, lokalizacja ramp możliwa poza obrębem rzutu poziomu +1.
19. Zarzut:
Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie
w strefie publiczności.
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych, można wprowadzić odpowiednią ilość wyjść w zaprojektowanej ścianie
osłonowej, ewakuacja publiczności możliwa przez strefę zaplecza, co uznaje się za
dopuszczalne.
20. Zarzut:
Brak wind towarowych umożliwiających transport dużych instrumentów do każdej
części budynku z funkcjami muzycznymi.
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych.

21. Zarzut:
Brak czytelnego podziału przestrzeni w budynku użytkowanym przez dwa
podmioty: Filharmonię Krakowską i Simfoniettę Cracovię wraz z Capellą Cracoviensis.
Wspólna strefa dostaw powoduje krzyżowanie się funkcji, uciążliwą logistykę w trakcie
obsługi koncertów i wyklucza niezależne zarządzane obiektem (niezgodnie z „Wytycznymi
akustycznymi
” pkt 4.1.5.).
Odp
owiedź: Zarzut bezzasadny – w pracy jest wyraźny podział na strefy dwóch podmiotów,
natomiast oba podmioty korzystają jedynie ze wspólnej strefy dostaw.
22. Zarzut:
Brak czytelnej segregacji ruchu i oddzielenia stref publiczności i muzyków,
dotyczy studia
nagrań, restauracji i pomieszczenia edukacji.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – dostęp do pomieszczeń możliwy zarówno dla muzyków,
jak i publiczności.
23. Zarzut: Poszczególne rzuty budynku w dużych fragmentach nie pokrywają się
w zasadniczej strukturze. Taka sytuacja wymusi istotne zmiany lub nieracjonalny wzrost
kosztów.
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych.
24. Zarzut: Brak oznaczeń wielu pomieszczeń, ich wielkości i przeznaczenia zarówno na
rysunkach, j
ak i w tabelach powierzchniowych uniemożliwia ich klasyfikację oraz weryfikację
projektu pod kątem funkcjonalności, spełnienia wymogów i kosztów realizacji.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – powyższe uchybienia utrudniają, lecz nie uniemożliwiają
oceny projektu.
25. Zarzut: Niezapewnienie dodatkowych miejsc postojowych dla rowerów (niespełnienie
zapisów MPZP §13.6.6. oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29).
Odpowiedź: Potrzebę uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach
pokonkursowych.
26. Zarzut: Niedopuszczalna zabudowa budynku z foyer na terenie zabytkowego fortu
Luneta Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29).
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – zarówno MPZP, jak warunki konserwatora nie wykluczały
możliwości zabudowy, lecz projekt „winien uwzględniać konieczność nawiązania do zarysu
zapola fortu w nawierzchni lub na powierzchni budynku lub terenu”, projekt 001 wskazuje
w projekcie takie właśnie nawiązanie.
27 Zarzut: Praca konkursowa nr 001 zawiera brak opisu szeregu pomieszczeń, brak szeregu
rozwiązań funkcjonalnych, co czyni ją niezgodną z obowiązującym Regulaminem,
niezgodność z załącznikiem M17 poz. 3.28-3.31, 4.19-4.23, 5.14, 6.14, 7.19.-7.24, 7.27-7.29.
oraz „Wytycznymi akustycznymi” pkt. 3.1.5 – brak pomieszczenia na turbinę dla organów.

Odpowiedź: Zarzut niejasny, większą część wskazanych wyżej pomieszczeń można
zidentyfikować na rzutach, brak opisu w tabeli nie dyskwalifikuje pracy, potrzebę
uszczegółowienia w tym zakresie wskazano w zaleceniach pokonkursowych.
28. Zarzut: Brak wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – uczestnik obliczył i wskazał w odpowiedniej tabeli
wymaganą powierzchnię biologicznie czynną.
29. Zarzut: W budynku znajduje się 9 wind – rozwiązanie kompletnie nieracjonalne z punktu
widzenia budżetu inwestycji.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – w budynku muszą się znajdować w każdej ze stref windy:
towarowe, dla publiczności, na zapleczu.
30. Zarzut: Naruszenie zasady równego traktowania uczestników konkursu i zachowania
uczciwej konkurencji.
Odpowiedź: Sąd kierował się kryteriami zapisanymi w Regulaminie pkt 5.2 , gdzie w każdym
z podpunktów dotyczących rozwiązań urbanistycznych i architektonicznych (wraz
z funkcjonalno-przestrzennymi i akustycznymi
– były to pierwszorzędne kryteria) szczególnie
zwracał uwagę na: oryginalność, atrakcyjność i jednocześnie realność proponowanych
rozwiązań. Są to kryteria subiektywne i uznaniowe, niemniej jedyne w ocenie prac
architektonicznych. Nagrodzone w konkursie prace posiadają rozbudowane opinie sądu
konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony
na najistotniejsze rozwiązania wymagające analiz i korekt podczas ewentualnych dalszych
prac projektowych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla prac
nagrodzonych). Natomiast prace wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy pracy
o szczególnych jednostkowych walorach, za które przyznano wyróżnienia. Wskazano
również na wybrane elementy, które wzbudziły zastrzeżenia sądu. Nie miały charakteru
kompletnych opinii.
31. Zarzut: Opina do pracy Odwołującego: „najwięcej wątpliwości budzi ogólna dyspozycja
funkcjonalno-
przestrzenna oraz przytłaczająca, introwertyczna w swoim wyrazie architektura.
Brak konkretnych zarzutów, które mogłyby podważać poprawność pracy czynią uwagę
nieuzasadnioną. Niezrozumiałym jest zarzut ogólnej dyspozycji funkcjonalno-przestrzennej.
Odpowiedź: Nie są to zarzuty do pracy, lecz uwagi sądu oceniającego oryginalność,
atrakcyjność, trafność koncepcji.
32.
Zarzut: Opina do pracy Odwołującego: „obiekt nie oferuje powiązań z otaczającym go
terenem parkowym, wręcz się przed nim zamyka” – ocena niezgodna z załącznikiem nr M8.
Ilość powiązań, kompozycyjnych, funkcjonalnych, z otoczeniem przeczy temu zarzutowi.
Od
powiedź: Nie są to zarzuty do pracy, lecz uwagi sądu oceniającego oryginalność,
atrakcyjność, trafność koncepcji. Powiązania te sąd uznał za dalece niewystarczające, bryłę

za introwertyczną, opisaną w pracy jako relacja do skałek Twardowskiego, a więc
meta
forycznie nawiązującą do tworu przestrzennego zamkniętego – skał.
33. Zarzut: Opini
a do pracy Odwołującego: „to wrażenie pogłębione jest decyzją
o zlokalizowaniu głównego wejścia na wysoko wyniesionym ponad poziom terenu tarasie 1
piętra, na który prowadzą monumentalne schody” – ocena niezgodna z załącznikiem nr M8.
Wyniesienie strefy wejściowej dla publiczności powyżej poziomu terenu determinuje
spełnienie wymogów funkcjonalnych budynku a przede wszystkim sal koncertowych.
Odpowiedź: Nie są to zarzuty do pracy, lecz uwagi sądu oceniającego oryginalność,
atrakcyjność, trafność koncepcji. W ocenie sądu decyzja o wyniesieniu poziomu wejścia
i foyer nie jest trafna w odniesieniu do cech miejsca.
34. Zarzut: Opina do pracy Odwołującego: „negatywnie należy ocenić decyzję o budowie
dwóch kondygnacji podziemnych, która skutkować będzie gwałtownym wzrostem kosztów
budowy obiektu” – ocena niezgodnie z załącznikiem nr M8 do Regulaminu oraz „Wytycznymi
akustycznymi”.
Odpowiedź: Sąd nie podzielił tej relatywizacji odwołującego. Decyzja o dwóch podziemnych
kondygnacjach, zwłaszcza na terenie w pobliżu rzeki, uznana została za błąd.
35. Zarzut: Opina do pracy Odwołującego: „w kontekście wskaźników techniczno-
-
ekonomicznych razi też bardzo duża powierzchnia i kubatura obiektu, znacznie
przekraczająca
wymagania
funkcjonalne”.
Propozycja
funkcjonalna
mieści
się
w dopuszczalnych zapisach regulaminu i idzie w ślad za wymaganiami, jakie powinien
spełniać obiekt o takim przeznaczeniu i standardzie – ocena niezgodnie z załącznikiem nr
M8 i „Wytycznymi akustycznymi”).
Odpowiedź: Sąd konkursowy w opinii o pracy numer 002 nie wskazał na niezgodność
z regulaminem, tzn. przekroczenie dopuszczalnej powierzchni użytkowej. Sąd, oceniając
prace według określonych regulaminem kryteriów, do których należała ekonomika rozwiązań
i koszty eksploatacji, zwrócił uwagę na znaczną różnicę całej powierzchni budynku (będącą
sumą wszystkich powierzchni: użytkowej, usługowej, ruchu) w poszczególnych
rozwiązaniach. Praca numer 002 należała do grupy prac o najwyższych wskaźnikach
powierzchniowych, co zostało uznane przez sąd za niekorzystne ze względów
ekonomicznych.
36. Zarzut: W odniesieniu do pracy Odwołującego, w opinii jury zapisano: „wyróżnić należy
bardzo dobre
– wzorcowe wręcz – rozwiązania funkcjonalne sal koncertowych i ich zaplecza.
Najlepszy i najbardziej przemyślany spośród wszystkich prac układ komunikacyjny, zarówno
z punktu widzenia muzyków, transportu instrumentów, organizacji dostaw, jak i wzajemnej
lokalizacji pomieszczeń. Akustyka sal nie budzi większych zastrzeżeń, obie oferują
potencjalnie bardzo dobrą jakość akustyczną. Zastosowano w nich „pływające” balkony

z trwale sprzężoną kubaturą, przy zachowaniu zasady sal pudełkowych („shoe box”).
Wnętrza sal są bardzo efektowne”.
Odpowiedź: Nagrodzone w konkursie prace posiadają rozbudowane opinie sądu
konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony
na najistotniejsze rozwiązania wymagające analiz i korekt podczas ewentualnych dalszych
pracach projek
towych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla
prac nagrodzonych).
37. Zarzut: Niezrozumiałym jest sformułowany do pracy Odwołującego zarzut: „niepokoi
formalne podobieństwo ich wystroju do Sali NOSPR” – pewne rozwiązania mają charakter
uniwersalny i są sprawdzone dla tego typu sal. Dotyczy to podobieństw również
w pozostałych pracach do już zrealizowanych obiektów. Przy głębszej analizie rozwiązań
akustycznych, kształtu poszczególnych komponentów, kolorystyki i wyposażenia można
dos
trzec niepowtarzalność koncepcji.
Odpowiedź: To nie jest zarzut, lecz uwaga, że zauważone podobieństwo wpływa na
oryginalność rozwiązania. Oryginalność propozycji była jednym z ocenianych przez sąd
kryteriów.
38. Zarzut: Kolejna praca i zapisane w werdykcie atuty
– w przeciwieństwie do pracy
nagrodzonej pierwszą nagrodą – pozytywnie odnoszą się do spełnienia najważniejszego
celu konkursu. W opinii do pracy nr 005 wskazano: „Najsilniejszą stroną pracy jest przyjęcie
dobrych rozwiązań dotyczących typologii, kształtu i proporcji sal koncertowych, realizujących
założenia konkursowe. Rozwiązania w zakresie ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez
zespół ekspertów. Pozytywnie skomentowano także kompozycje obiektu o skali
odpowiadającej zastanemu kontekstowi przestrzennemu: cztery wyższe, oddzielne bryły
o rzeźbiarskim charakterze, pozostawiają pomiędzy sobą wolne przestrzenie umożliwiające
wglądy w stronę parku z budynków sąsiednich, znajdujących się po stronie północnej.
W tych czterech bryłach umiejscowiono poszczególne sale koncertowe i sale prób, które
obudowane zostały funkcjami uzupełniającymi i połączone od strony południowej niższym
foyer, którego atrakcyjna przestrzeń przenika się z otaczającym go założeniem parkowym.
Jak również: „Dach nad foyer został umiejętnie wykorzystany jako ogólnodostępny taras
widokowy, przez co poszerzona została powierzchnia rekreacyjno-parkowa”. Analogiczny
atut został pominięty w ocenie pracy nr 002 złożonej przez Odwołującego.
Odpowiedź: Nagrodzone w konkursie prace posiadają rozbudowane opinie sądu
konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony
na najistotniejsze rozwiązania wymagające analiz i korekt podczas ewentualnych dalszych
pracach projektowych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla
prac nagrodzonych). Natomiast prace wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy
pracy o szczególnych jednostkowych walorach, za które przyznano wyróżnienia. Wskazano

również na wybrane elementy, które wzbudziły zastrzeżenia sądu. Nie miały charakteru
kompletnych opinii.
39. Zarzut: Powyższe zarzuty świadczą o tym, iż Zamawiający nie traktował równo
uczestników konkursu, a jego ocena była niejednoznaczna w odniesieniu do określonych
kryteriów. Te same zagadnienia były odmiennie i różnie interpretowane przez sąd
konkursowy. Praca nr 001 nie spełnia szeregu oczekiwań zapisanych w regulaminie
konkursu, załącznikach oraz odpowiedziach na pytania uczestników, co potwierdza opinia
jury do tej pracy: „pomimo koniecznych dalszych korekt niektórych parametrów sal,
a w szczególności sal miejskich, zarówno pod kątem korekt akustycznych, jak
i uszczegółowień funkcjonalnych, są one w ramach założonej idei możliwe”. Wykazane błędy
i braki w pracy 001, nagrodzonej pierwszą nagrodą realizacyjną nie mieszczą się
w kategoriach „korekt" i „uszczegółowień funkcjonalnych", stanowią natomiast niespełnienie
wymagań, które określał Regulamin Konkursu. Brak spełnienia tego warunku na etapie
weryfikacji prac stanowi naruszenie przepisów ustawy, gdyż sąd konkursowy dokonał analizy
prac i ich oceny nie została przeprowadzona rzetelnie, a przede wszystkim wbrew
postanowieniom Regulaminu.
Odpowiedź: Nagrodzone w konkursie prace posiadają rozbudowane opinie sądu
konkursowego wskazujące z jednej strony na najważniejsze walory pracy, a z drugiej strony
na najistotniejsze rozwiązania wymagające analiz i korekt podczas ewentualnych dalszych
prac projektowych (szczegółowe wytyczne zawarto w zaleceniach pokonkursowych dla prac
nagrodzonych). Natomiast pra
ce wyróżnione posiadają opinie wskazujące na elementy pracy
o szczególnych jednostkowych walorach, za które przyznano wyróżnienia. Wskazano
również na wybrane elementy, które wzbudziły zastrzeżenia sądu. Nie miały charakteru
kompletnych opinii. Praca konkursowa nie jest projektem budowlanym w rozumieniu
przepisów ustawy Prawo budowlane, który ma powstać dopiero w następstwie udzielenia
zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki. Bezpodstawne jest zatem stawianie zarzutów
co do szczegółów, które będą opracowane dopiero na etapie tworzenia projektów. Szczegóły
te mieszczą się w zakresie korekt normalnych w trakcie prowadzenia i kontynuacji dalszych
faz opracowania projektowego i są w ramach wybranej nagrody możliwe.
40. Zarzut: W uzasadnieniu wyboru pracy n
r 001 wskazano: „praca jest jedną z czterech
najwyżej ocenionych z grona nadesłanych przez konsultantów ds. akustyki”, co można
rozumieć, że konsultanci nagrodzoną pracę 001 sklasyfikowali na odległym, czwartym
miejscu.
Odpowiedź: Na etapie konkursu jedyną formą oceny jakości akustycznej stanowi możliwy
potencjał danej pracy. Pracę 001, podobnie jak prace pozostałe, za wyjątkiem pracy 007,
charakteryzuje potencjał uzyskania bardzo dobrych warunków akustycznych I każda z tych
prac umożliwiała wprowadzenie korekt na kolejnych etapach projektu.

41. Zarzut: Wskazano również, że „sposób prezentacji tych sal, choć dobry w założeniach,
jest we fragmentach zbyt szkicowy”. W Regulaminie, załącznikach i „Wytycznych
akustycznych” określono nadrzędny charakter przestrzeni muzycznych, w szczególności
najwyższy standard sal koncertowych i sal prób oraz oczekiwania względem przyjętych
rozwiązań i ich prezentacji (w szczególności pkt 4.1.1. Regulaminu i pkt 4.1, 4.2 i 4.3
„Wytycznych akustycznych”). Zbyt szkicowy sposób prezentacji jest niezgodny
z Regulaminem i wyklucza prawidłową ocenę przyjętych założeń. Zważywszy na realizacyjny
charakter konkursu, spełnienie wymagań określonych w ww. dokumentach ma charakter
obligatoryjny. W przeciwieństwie do konkursu studialnego czy ideowego Zamawiający
oczekiwał jednoznacznego przedstawienie przyjętych rozwiązań. Szczegółowe wymagania
dotyczące zakresu merytorycznego i graficznego prezentacji prac konkursowych, nakładały
na wszystkich uczestników konkursu obowiązek czytelnego i precyzyjnego opracowania prac
konkursowych. Taki warunek miał gwarantować trafny wybór najlepszej pracy, jakość
przyszłej realizacji i wykluczyć ryzyko niespełnienia określonych w konkursie podstawowych
oczekiwań odnośnie muzycznej funkcji budynku i akustyki najważniejszych pomieszczeń.
Praca 001 nagrodzona pierwszą nagrodą pomija szereg kluczowych zagadnień
funkcjonalnych i akustycznych, tym samym nie spełnia wymogów regulaminu konkursu.
Odpowiedź: Sąd konkursowy uznał szczegółowość opracowania wszystkich prac za
wystarczającą do poddania ich ocenie.
42. Zarzut: Zamawiający wskazał w uzasadnieniu wyboru, że: „do pracy zostaną
sformułowane szczegółowe wytyczne i zalecenia dotyczące funkcjonalności i szczegółowej
estetyki, związane z potrzebami użytkownika.” Podstawowe wymagania i szczegółowe
wytyczne zostały zawarte w Regulaminie i wszystkich załącznikach. Ich spełnienie powinno
być sprawdzone przez sąd konkursowy i warunkować dalszą ocenę prac. Od sposobu ich
rozwiązania powinien być uzależniony wynik. Brak spełnienia szeregu podstawowych
wymagań i wytycznych regulaminowych przez pracę 001 powinien stanowić o innym
werdykcie sądu konkursowego. Błędy i niedociągnięcia w pracy konkursowej nie mogą
bazować w tak kluczowej kwestii, jak specjalistyczne i unikalne przeznaczenie budynku na
ewentualnym spełnieniu pokonkursowych wytycznych i zaleceń.
Odpowiedź: Sąd sporządza zalecenia pokonkursowe dla prac, które uzyskały I i II nagrodę
zgodnie z zapisami punktu 5.12.5. Regulaminu.
43. Zarzut: Walorem pracy podkreślonym w werdykcie jest „decyzja o obniżeniu wysokości
obiektu (w stosunku do możliwych 25 m jest tu 18 m) zmniejsza ewentualną uciążliwość
budynku dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej, nie generując ruchu wzdłuż całej
północnej elewacji, a koncentrując go przy planowanym rondzie. Ograniczona przez
projektantów wysokość obiektu, choć lokalnie będzie musiała nieco wzrosnąć ze względu na
korekty akustyczne i konstrukcyjne, w ramach idei płynnie podnosząc się i opadając sprzyja

utrzymaniu widoku na rzekę dla mieszkańców górnych pięter budynków.” Wysokość sal
koncertowych została określona w regulaminie konkursu. Uwzględniając niezbędną
przestrzeń techniczną nad salami, obudowę akustyczną oraz konstrukcję dachu dla dużych
rozpiętości sal koncertowych nie będzie możliwe zachowanie przyjętej w pracy konkursowej
wysokości budynku, tym samym zmieni się proporcja całej bryły, kubatura budynku,
wielkości fasad, w tym szklanej, południowej elewacji itd. Wszystkie te zabiegi, trudne do
przewidzenia na tym etapie wymuszą nowe rozwiązania oraz nieprzewidywalny wzrost
kosztów, co zasadniczo zmieni lub wręcz wyeliminuje podnoszony w uzasadnieniu do
wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny – obiekt ma zapas wysokości w stosunku do możliwych 25
m. Kore
kta wysokości – jeśli będzie potrzebna – jest zatem możliwa. Ponadto, jeśli wysokość
budynku nie może być zwiększona, rozwiązania konstrukcyjne dachu mogą być, pod
warunkiem odpowiedniego zaprojektowania (np. transparentne dla dźwięku kratownice),
umieszcz
one wewnątrz kubatury sali koncertowej, bez konieczności zwiększania wysokości
obiektu.

Wskazane przez Odwołującego czynności dotyczą prac i decyzji sądu konkursowego, który
w zakresie swoich decyzji jest niezależny i jako takie nie podlegają zaskarżeniu. Dokonana
przez sąd konkursowy ocena prac konkursowych oraz wybór pracy konkursowej nr 001 jako
najlepszej była całkowicie zgodna z postanowieniami regulaminu konkursu. Nie zostały
naruszone żadne postanowienia regulaminu konkursu określające jego cel, wymagania,
przedmiot i zakres. Zamawiający wykazał zgodność oceny prac z kryteriami wskazanymi
w punkcie 5.2 regulaminu konkursu. Zarzut przeprowadzenia przez sąd konkursowy rażąco
nieprawidłowej oceny pracy konkursowej Odwołującego jest bezzasadny, gdyż każda praca
oceniania była według tych samych zasad i pod takim samym kątem, z uwzględnieniem
z góry założonych dopuszczalnych odchyleń. Opinia Odwołującego jest opinią subiektywną,
nie znajdującą odzwierciedlenia w dokumentach z pracy sądu konkursowego. Praca o nr 001
jest zgodna z wymogami konkursu I spełnia jego wymagania i wytyczne o czym świadczy
werdykt sądu konkursowego.
Zamawiający jednoznacznie i wyczerpująco wykazał, że wszystkie zarzuty odwołania są
nieuzasadnione i w żadnym wypadku nie mogą zasługiwać na uwzględnienie. Większość
zastrzeżeń wynika z nieprawidłowego rozumienia postanowień Regulaminu przez
Odwołującego, co skłoniło go do sformułowania bezpodstawnych twierdzeń.

III Stanowisko Przystępującego SBS Engineering Group oraz 3TI Progetti Italia –
Ingegneria Integrata S.P.A.

Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił uczestnik konkursu SBS Engineering Group
oraz 3TI Progetti Italia
– Ingegneria Integrata S.P.A. Przystępujący poparł stanowisko
Zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania.
Przystępujący podkreślił brak interesu Odwołującego w uzyskaniu zamówienia oraz brak
możliwości poniesienia przez niego jakiejkolwiek szkody majątkowej. Wskazał, że środki
ochrony prawnej przysługują uczestnikowi konkursu , jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu
danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
z
amawiającego przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. W niniejszej sprawie brak
relewantnego prawnie interesu oraz szkody po stronie O
dwołującego jest oczywisty, skoro,
nawet gdyby miał rację, szanse uzyskania zamówienia z wolnej ręki mógł utracić, jak wynika
z o
dwołania, wyłącznie wskutek czynności sądu konkursowego związanych z oceną
merytoryczną jego pracy konkursowej oraz pracy, która konkurs wygrała, gdy ustawa
wymaga, aby sprzeczne z prawem czynności były czynnościami zamawiającego, a nie
innych podmiotów czy osób mających udział w organizowaniu i prowadzeniu konkursu.
Pomimo zmiany przepisów i niespójności orzecznictwa w tej mierze pojęcie interesu
w uzyska
niu zamówienia należy w ten sposób wykładać, że odwołujący musi mieć
obiektywną, tj. wynikającą z rzeczywistej utraty możliwości uzyskania zamówienia lub
ubiegania się o udzielenie zamówienia, potrzebę uzyskania określonego rozstrzygnięcia.
Wskazuje się, że odwołujący musi mieć elementarną możliwość uzyskania zamówienia
w wyniku odwołania. Sformułowanie przepisu o posiadaniu interesu w uzyskaniu „danego
zamówienia” oznaczać musi zatem konkretne postępowanie konkursowe, a jeżeli miałoby to
być inne, hipotetyczne postępowanie, to w odniesieniu do niniejszej sprawy w pojęciu tym
mogłoby się mieścić jedynie przewidziane konkursem i stanowiące nagrodę dla
wygrywającego uczestnika postępowanie o przyznanie zamówienia z wolnej ręki na
wykonanie dokumentacji projek
towej stanowiącej szczegółowe opracowanie koncepcji
architektonicznej będącej przedmiotem konkursu.
Art. 111
ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że nagrodami w konkursie mogą być:
1) nagroda pieniężna lub rzeczowa, 2) zaproszenie do negocjacji w trybie negocjacji bez
ogłoszenia co najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych lub 3) zaproszenie do
negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej.
Konkurs przewidywa
ł nagrody, o których mowa w punkcie 1 i 3. Skoro Zamawiający
świadomie postanowił wybrać jednego zwycięzcę konkursu, to skoro Odwołujący nie
otrzymał drugiej nagrody, tylko równorzędne wyróżnienie, to i tak nie może wygrać tego
konkretnego konkursu (przed nim wyżej jest nie tylko zwycięska praca, która zajęła pierwsze
miejsce,
ale także jeszcze inna praca innego uczestnika, a na tym samym poziomie
równorzędnie z jego pracą jeszcze prace konkursowe dwóch innych uczestników, które
także zostały wyróżnione). Ewentualne twierdzenie, że dwie kolejne prace wyprzedzające

pracę Odwołującego mogłyby zostać pominięte, gdyby zostały negatywnie zweryfikowane
oświadczenia uczestników, nie brało pod uwagę tego, że zgodnie z Regulaminem
zaproszenie do przystąpienia do negocjacji w sprawie zamówienia z wolnej ręki może być
z
łożone tylko w stosunku do uczestnika, który zajął I miejsce, zaś w szczególnych
przypadkach zamiast ni
ego do uczestnika który zajął II miejsce i do nikogo innego. W
wypadku nieprzyznania pierwszego miejsca,
a przyznania miejsca drugiego, jak też
nieprzyznania pierwszego i drugiego miejsca,
a przyznania dalszych miejsc i wyróżnień
konkurs i tak jest skutecznie przeprowadzony. Skoro więc także i w takiej sytuacji dochodzi
on do skutku, to brak jest jakichkolwiek realnych podstaw, aby przyjmować, że powinien być
ponownie przeprowadz
ony oraz, że Odwołujący posiadał i posiada jakąkolwiek jeszcze
realną szansę na uzyskanie zamówienia z wolnej ręki.
Dodatkowo w takim postępowaniu jak konkurs nie da się nakazać powtórzenia wyboru
najlepszej pracy, bo naczelną zasadą konkursu jest anonimowość prac, a obecnie, po
ogłoszeniu wyników, wszystkie prace zostały już ujawnione co do tożsamości ich autorów.
N
ie da się ponownie ocenić tych samych prac, więc wniosek odwołania o unieważnienie
czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej i przyznanie I miejsca w ogóle nie może
mi
eć żadnego znaczenia dla sytuacji Odwołującego bez względu na to, czy jest wyprzedzany
przez innych uczestników, czy też nie. Zamawiający nie ma żadnej formalnej możliwości
zaproszenia go do negocjacji z
wolnej ręki.
W
postępowaniu konkursowym nie ma też zastosowania zasada automatycznego
przesuwania się zwycięskich ofert, gdyż w odpowiednich przepisach regulujących jego
przebieg takowa regulacja nie została przewidziana.
Przepis art. 192
ustawy Prawo zamówień publicznych przewidujący, że uwzględniając
odwołanie Izba może nakazać wykonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego lub
nakazać unieważnienie czynności zamawiającego, mógłby być zastosowany jedynie
w zakresie unieważnienia czynności zamawiającego (nie da się nakazać powtórzenia
czynności), a w takim przypadku nie wiadomo, czy Zamawiający w ogóle powtórzy konkurs,
a
to już mogłoby stanowić o braku interesu w odwołaniu.
Opisane w art. 179 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych przesłanki materialnoprawne
należy traktować w powiązaniu z sytuacją wykonawcy składającego środek ochrony prawnej
i
elementarną możliwością uzyskania przez niego danego zamówienia oraz poniesieniem lub
możliwością poniesienia szkody w wyniku zarzucanych naruszeń prawa. Odmienne
rozumienie tej
regulacji oznaczałoby możliwość wnoszenia środka ochrony prawnej ze
skutkiem jego merytorycznego rozpatrzenia,
nawet jeśli podmiot, który zainicjuje
postępowanie odwoławcze, pozostaje bez realnej możliwości udziału w postępowaniu
i rea
lizacji zamówienia w kształcie, jaki wynika z zakresu tego zamówienia, dokonanego
opisu przedmiotu tego zamówienia itp. warunków postępowania. Art. 179 ust. 1 ustawy

Prawo zamówień publicznych nie nawiązuje do interesu rozumianego jako dążenia do
uzyskania
stanu ogólnej zgodności z prawem, ale do realizacji interesu konkretnego
wykonawcy, w konkretnym postępowaniu, polegającego na uzyskaniu stanu, w którym dany
wykonawca będzie mógł uzyskać dane zamówienie. Dane zamówienie – to konkretne
zamówienie – konkretny przedmiot świadczenia opisany w części stanowiącej opis
przedmiotu zamówienia, rodzaj i jakość świadczenia, czas i miejsce jego realizacji oraz inne
elementy charakteryzujące świadczenie, do którego wykonania zobowiązuje się wykonawca.
Podobnie stwierd
ził Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z 3 maja 2010 r. o sygn. akt XIX
Ga 148/10 wskazując, że przez interes wykonawcy należy rozumieć szanse na wygranie
konkretnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Nie sposób zgodzić się z Odwołującym, że w wyniku uwzględnienia odwołania dojdzie do
unieważnienia postępowania, co otworzy mu drogę do uczestnictwa w kolejnym
postępowaniu. Słusznie w tym zakresie wskazywał Zamawiający, że po unieważnieniu
danego postępowania wykonawcy nie przysługuje żadne roszczenie o wszczęcie kolejnego
postępowania na ten sam przedmiot zamówienia. Nie ma żadnej pewności, że nowe
postępowanie zostanie wszczęte na tych samych warunkach i zasadach.
Legitymacja do wniesienia środka ochrony prawnej służy takiemu podmiotowi, który wykaże
interes w uzyskaniu zamówienia. Nie może ona zostać spełniona przez wykazanie
posiadania interesu
rozumianego jako zainteresowanie w rozstrzygnięciu, które nie może
być poparte normą prawa materialnego. Odwołujący musi dowieść, iż posiada obiektywną, tj.
wynikającą z rzeczywistej utraty możliwości uzyskania zamówienia lub ubiegania się
o udzielenie zamówienia, potrzebę uzyskania określonego rozstrzygnięcia wniesionego
środka ochrony prawnej, aby uzyskać dane zamówienie.
Szkoda musi być wynikiem naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Prawo
zamówień publicznych, co oznacza, że wykazywana przez Odwołującego szkoda musi
pozostawać w adekwatnym związku przyczynowym z naruszeniem przez Zamawiającego
przepisów tej ustawy. Odwołujący musiałby zatem wykazać, że Zamawiający dokonał albo
zaniechał dokonania określonej czynności wbrew przepisom ustawy Prawo zamówień
publicznych,
czego normalnym następstwem, w okolicznościach danej sprawy, jest
poniesienie lub możliwość poniesienia szkody przez wnoszącego odwołanie. Takie
okoliczności nie zostały przez Odwołującego w niniejszej sprawie wykazane.
Odwołujący wskazał na posiadanie interesu w uzyskaniu I nagrody oraz w uzyskaniu
zaproszenia do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki uzasadniając to tym, że jest
przedsiębiorcą, w którego przedmiocie działalności jest projektowanie architektoniczne, zaś
posiadane przez niego doświadczenie zawodowe umożliwia mu wykonanie prac
projektowych, których zlecenie stanowi nagrodę w konkursie. Tak sformułowany interes
w uzyskaniu zamówienia polegać ma zatem na dążeniu przez uczestnika do zmiany

wyników konkursu w taki sposób, aby jego praca uzyskała pierwsze miejsce w konkursie
i aby mógł zostać zaproszonym do negocjacji z wolnej ręki w sprawie opracowania
dokumen
tacji projektowej opartej na jego zwycięskiej koncepcji architektonicznej. Uczestnik
tym samym nie opiera swojego Interesu w uzyskaniu zamówienia na hipotetycznych
możliwościach wszczęcia nowego postępowania konkursowego, a wprost widzi go w zmianie
wyników konkursu, do jakiej ma jego odwołanie doprowadzić.
O
dwołujący nie bierze pod uwagę możliwości unieważnienia całego postępowania
konkursowego w wyniku uwzględnienia jego odwołania i utracenia przez siebie statusu jego
wyróżnionego uczestnika, jak również przyznanej mu nagrody pieniężnej. Ponieważ tak
zdefiniowany interes u
czestnika pozostaje w sprzeczności z jego wnioskiem o unieważnienie
czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej, któremu nie towarzyszy żądanie nakazania
przez KIO dokonania ponownej oceny prac konkursowych
, wydaje się, że odwołujący ma
świadomość prawnej niemożności wygrania tego konkretnego konkursu z uwagi na
niedopuszczalność ponownej oceny złożonych w jego toku prac i zmiany wyników ich oceny
przez sąd konkursowy, przede wszystkim dlatego, że czynności te przynależą nie do
Zamawiającego, lecz do sądu konkursowego i nie podlegają zaskarżeniu odwołaniem, po
wtóre, w wypadku konkursu powtórna ocena prac nie jest możliwa z uwagi na to, że
naruszona zostałaby w ten sposób gwarantowana przepisami ustawy Prawo zamówień
publicznych podstawowa zasada postępowania konkursowego polegająca na obowiązku
orzekania przez sąd konkursowy co do oceny i wyboru prac konkursowych bez świadomości,
kto jest autorem konkretnej ocenianej pracy. Wiedząc zatem, że nie może doprowadzić do
ponownego oceniania prac i zmiany swojej pozycji w wynikach konkursowych,
Odwołujący
nie domaga się nawet przeprowadzenia takiej niedopuszczalnej prawnie czynności, ale
powołuje się na nią jako na realną możliwość doprowadzenia przez siebie do tego rodzaju
zmiany. Wykazywany przez O
dwołującego interes w uzyskaniu zamówienia pozostaje
w sprzeczności z żądaniami (wnioskami) odwołania nie jest z jego strony interesem
prawdziwym, lecz wyłącznie interesem przez niego deklarowanym. Przy takiej konstrukcji
chodzić może jedynie o wykorzystanie instytucji odwołania do zaprezentowania argumentów,
iż został w postępowaniu konkursowym pokrzywdzony wyborem innej pracy konkursowej,
bądź o zaszkodzenie uczestnikowi, który uzyskał pierwsze miejsce, a także wszystkim
pozostałym uczestnikom i sobie samemu przez doprowadzenie bez żadnych realnych
k
orzyści do unieważnienia całego postępowania konkursowego. Taki interes uczestnika nie
jest interesem w uzyskaniu zamówienia w rozumieniu ustawy, a ponieważ Odwołujący nie
upatruje w możliwościach innych, hipotetycznych postępowań konkursowych, w jakich
mógłby uczestniczyć, zbędne jest prowadzenie rozważań dotyczących koncepcji pojęcia
interesu w uzyskaniu zamówienia na tle dokonanych zmian ustawy Prawo zamówień
publicznych oraz orzecznictwa
wynikających z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE.

Z uwagi na to, że Odwołujący nie ma realnych możliwości uzyskania zamówienia z wolnej
ręki, wykluczone jest także poniesienie przez niego jakiejkolwiek szkody związanej
z przyznaniem w konkursie pierwszego miejsca
Przystępującemu.
Ponadto
Odwołujący wskazuje będące podstawą jego odwołania czynności lub zaniechania
Zamawiającego, którym zarzuca niezgodność z przepisami ustawy.
W
ymienione w zarzutach czynności oraz powołane przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych jednoznacznie przesądzają o tym, że wszystkie zarzuty dotyczą naruszeń
Regulaminu, które mogłyby być dokonane jedynie przez sąd konkursowy, a nie przez
Zamawiającego, bowiem to nie Zamawiający, lecz stanowiący jego organ pomocniczy sąd
konkursowy dokonuje oceny prac konkursowych zgodnie z kryteriami określonymi
w ogłoszenie o konkursie oraz rozstrzyga konkurs wybierając najlepszą pracę konkursową.
Wszystkie zatem zawarte w odwołaniu zarzuty odnoszą się w rzeczywistości nie do
Zamawiającego a do sądu konkursowego, a równocześnie brak jest w odwołaniu zarzutów
skierowanych przeciwko rzeczywiście podejmowanych przez Zamawiającego czynnościom
bądź zaniechaniom, których miałby się dopuścić w toku konkursu i które miałyby być
sprzeczne z prawem. W konsekwencji
Odwołujący w niedopuszczalny prawnie sposób
zażądał, aby rozstrzygając sprawę Krajowa Izba Odwoławcza dokonała merytorycznej oceny
konkurencyjnej pracy n
r 001 stwierdzając w swoim wyroku, że praca ta jest niezgodna
z wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych warunków i wytycznych, jak również,
aby nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru najlepszej pracy
konkursowej i przyznanie pierwszej nagrody.
Zdaniem
Przystępującego zawarte w odwołaniu wnioski (żądania) są całkowicie
niedopuszczalne z uwagi na to, że Krajowa Izba Odwoławcza nie jest uprawniona do
merytorycznej pozaprawnej i poza
proceduralnej oceny prac konkursowych i zastępowania
w tej mierze s
ądu konkursowego, jak też nie może nakazać Zamawiającemu unieważnienia
czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej i przyznania pierwszej nagrody. Skoro
wskazane przez O
dwołującego czynności Zamawiającego nie są w istocie jego
czynnościami, lecz czynnościami Sądu konkursowego, nie podlegają one żadnej weryfikacji
w toku postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą.
W konsekwencj
i wadliwego przypisania czynności oceny i wyboru prac konkursowych
w sprawie, Izba
– zgodnie z przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Prawo zamówień publicznych –
nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Izba nie może także
rozszerzać samodzielnie podstawy faktycznej i prawnej orzekania. W świetle ograniczonych
tylko do tych czynności zarzutów odwołania Zamawiający nie dokonał sprzecznej
z przepisami ustawy oceny i wyboru prac konkursowych, gdyż takich czynności, nie leżących
w jego kompetencjach,
w ogóle nie podejmował. Odwołanie winno zostać oddalone bez
potrzeby wnikania w zawarte w nim szczegółowe, merytoryczne uzasadnienie zarzutów.

Przystępujący poparł również wniosek Zamawiającego o odrzucenie odwołania.

Przystępujący stwierdził, że zdecydowana większość z zarzutów stanowi prywatną opinię
Odwołującego i nie powołuje się na naruszenie żadnych konkretnych zapisów Regulaminu.
Odwołujący nie jest uprawniony do subiektywnej oceny prac innych uczestników konkursu,
jak też nie temu służą przewidziane ustawowo środki ochrony prawnej.
Zgodnie z punktem 5.1.2 regulaminu konkursu s
ąd konkursowy wskazuje pracę, która
powinna być nagrodzona pierwszą nagrodą lub wskazuje na odstąpienie od przyznania
nagrody, gdy wszystkie prace konkursowe w istotny sposób nie spełniają wymagań
określonych w niniejszym regulaminie. Zgodnie z punktem 5.1.2.5. Regulaminu opracowuje
zalecenia pokonkursowe dla prac, k
tóre uzyskały I i II nagrodę.
Z powyższego wynika, że celem konkursu jest wyłonienie koncepcji, poprzedzającej
opracowanie koncepcji pokonkursowej, uwzględniającej zalecenia pokonkursowe, która
w dalszej kolejności prowadzić będzie do opracowania projektu budowlanego
i wykonawczego. Fakt ten przemawia za tym, aby pracy konkursowej nie przypisywać
charakteru pełnego i ostatecznego, w tym co do zgodności z przepisami prawa budowlanego
oraz zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Projekt konkursowy
koncepcyjny nie zawiera wszystkich elementów, które są niezbędne na etapie projektu
budowlanego lub wykonawczego.
Brak uregulowań prawnych dotyczących projektu
koncepcyjnego powoduje, że nie podlega on restrykcyjnym wymogom dotyczącym projektów
architektoniczno-budowlanych.
Niemniej, w ocenie
Przystępującego, twierdzenie Odwołującego o naruszeniu wymogów
ustalonych w Regulaminie i MPZP jest bezpodstawne.
1. W zakresie wymo
gów akustycznych – nie podano istoty rozwiązań projektowych
dotyczących akustyki budowlanej i ochrony przed hałasem.
Odp
owiedź: Za rzut ogólny i nieprecyzyjny, stanowi prywatną opinię Odwołującego. Zarzut
nie przywołuje żadnych zapisów regulaminu rodzących obowiązek podporządkowania się
przez autorów projektu. Kwestia ochrony przed hałasem została przemyślana i zawarta
w koncepcji architektonicznej
– poszczególne sale koncertowe ulokowano w osobnych,
oddzielonych od siebie kubaturach. Projekt przewiduje również, szczególnie w foyer,
zastosowanie materiałów o zwiększonej chłonności akustycznej, co jest zawarte w opisie.
Ponadto, sale koncertow
e zaprojektowano w technologii „box inside box”, z zastosowaniem
przedsionków akustycznych. Stopień szczegółowości prezentacji i opisu został dostosowany
do fazy projektu (opracowanie koncepcji na potrzeby konkursu). Wytyczne akustyczne
Zamawiającego nie są dedykowane jedynie na potrzeby konkursu. Zostały bardzo
szczegółowo opracowane celem ich stosowania na wszystkich etapach projektu (załącznik
M19, pkt 1),
określają wymagania dla „nowoprojektowanego Centrum Muzyki w Krakowie”.

2. Rysunki i
opis wskazują, że kształt sal odbiega od zalecanego kształtu
prostop
adłościennego (shoe box).
Odp
owiedź: Zarzut stanowi prywatną opinię Odwołującego. Wszystkie sale koncertowe
za
projektowano jako typ „shoe box”. w którym dopuszczalne są krzywizny (załącznik nr M19,
pkt 2, str. 4)
. Kształt „shoe box” nie oznacza w dosłowny sposób równoległego
prostopadłościanu, co znajduje odzwierciedlenie w większości prac pracach pozostałych
uczestników konkursu, lecz odnosi się przede wszystkim do układu widowni, odmiennego od
sal o typologii tzw. „winnicy”, w której publiczność rozmieszona jest na tarasach wokół sceny.
3. Brak opisu
proponowanych rozwiązań lub rozwiązania te są bardzo ogólnikowe i polegają
jedynie na powt
arzaniu treści wytycznych konkursowych.
Odp
owiedź: Zarzut stanowi prywatną opinię Odwołującego – nie powołuje się na żadne
zapisy R
egulaminu. Projekt zawiera część opisową akustyki, podzieloną na dedykowane
paragrafy dla Filharmonicznej i Miejskiej Sali Koncertowej, Sali Re
citalowej i Sal Prób oraz
pozostałych przestrzeni budynku. Zarzut powtarzania treści wytycznych konkursowych jest
nieprawdziwy,
a na etapie koncepcji konkursowej nie jest możliwe przedstawienie
w wyczerpujący sposób wszystkich rozwiązań.
4. Podany wynik a
nalizy akustycznej (diagram „analizy akustyczne” umieszczony na planszy
pracy konkursowej) ograniczony jest do charakterystyki częstotliwości czasu pogłosu T30
(…).
Odp
owiedź: Odwołujący nie powołuje się na żadne zapisy Regulaminu rodzące obowiązek
podporządkowania się przez autorów projektu. W konkursie nie stawiano wymogu obliczeń
akustycznych.
Odwołujący sugeruje, że zgłoszenie do konkursu będzie zawierać finalne
obliczenia akustyczne jak dla pełnego projektu wykonawczego. Jest to całkowicie
nierealistyczne. Zaprezentowany diagram ma na celu pokazanie jedynie,
że kubatura sali
została wstępnie odpowiednio dobrana. Bardziej szczegółowe analizy są konieczne i będą
przeprowadzane na etapie pokonkursowym. P
raca konkursowa Odwołującego i praca, której
przyznano II nagrodę, nie zawierały żadnych obliczeń akustycznych.
5. Na wykresie pokazany j
est znaczny rozrzut wartości czasu pogłosu T30. Sugeruje to dużą
nierównomierność rozkładu pola akustycznego lub błędnie wybrane parametry analizy
akustyc
znej w modelowaniu zjawiska pogłosowego (…).
Odp
owiedź: Odwołujący nie powołuje się na żadne zapisy Regulaminu rodzące obowiązek
podporządkowania się przez autorów projektu. W konkursie nie stawiano wymogu obliczeń
akustycznych.
Odwołujący sugeruje, że zgłoszenie do konkursu będzie zawierać finalne
obliczenia akustyczne jak dla pełnego projektu. Jest to całkowicie nierealistyczne. Wartości
do dwu miejsc po przecinku są domyślnym ustawieniem oprogramowania, generującego
wykres. P
raca konkursowa Odwołującego i praca, której przyznano II nagrodę, nie zawierały
żadnych obliczeń akustycznych.

6.
W pracy konkursowej nr 001 nie wykazano, że parametry projektowanych sal
koncertowych spełniają wymagania akustyczne zawarte w „Wytycznych akustycznych”.
Odp
owiedź: Zarzut bezpodstawny i ogólnikowy, stanowi prywatną opinię Odwołującego – nie
powołuje się na żaden zapis Regulaminu ani konkretne parametry rodzące obowiązek
podporządkowania się przez autorów projektu. W konkursie nie stawiano wymogu
„wykazania parametrów akustycznych sal”, zaś załącznik M19 pkt 2, str. 5 wskazuje, że po
zakończeniu konkursu a na etapie projektu konieczne jest wykonanie symulacji
akustycznych z wykorzystaniem uznanych i dobrze udokumentowa
nych programów
komputerowych.
7.
Błędne umieszczenie kondygnacji garażowej z miejscami parkingowymi bezpośrednio pod
estradą i widownią Sali Filharmoniczne, a także Sali Miejskiej jest niedopuszczalne
i uniemożliwia zarówno prawidłowe posadowienie sali jak i rozwiązania techniczne (…)
Odp
owiedź: Odwołujący nie powołuje się na żaden konkretny punkt Regulaminu. Potrzebę
uszczegółowienia tego zagadnienia wskazano w zaleceniach pokonkursowych, jednakże
projekt jest w tej materii zgodny z Regulaminem.
Preferencją Zamawiającego było
umieszczenie strefy dostaw i es
trady na 1 poziomie, nie ma więc potrzeby projektowania
podscenicznego magazynu instrumentów. Zważywszy na charakter sali (koncertowa, nie
operowa), nie ma również potrzeby projektowania kosztownego, podscenicznego
orkiestronu. Projekt zakłada możliwość wykorzystania obszaru przed sceną jako płytka,
otwarta fosa orkiestrowa w odpowiedzi na treść załącznika M19 pkt. 3.1: incydentalnie sala
może być wykorzystywana dla pozostałych form muzycznych, w tym operowych; pkt 3.1.2:
obszar sceny przed lub za jej frontem powinien by
ć również możliwy do wykorzystania jako
otwarta fosa orkiestrowa, przeznaczona dla zredukowane
go składu orkiestrowego dla innych
rodza
jów występów. Obszary krzeseł widowni w obszarze fosy powinny umożliwiać łatwy
i szybki demontaż i składowanie pod powierzchnią widowni. W zwycięskiej pracy
zastosowano rozwiązanie przedstawione na rysunku i fotografiach. Obszar opcjonalnej fosy
orkiestro
wej może być pogłębiony poprzez lokalne obniżenie stropu nad garażem
podziemnym, możliwe ze względu na zapas wysokości pod salą (poziom parkingu to -4,50
m, a wy
magana wysokość parkingu to 2,20 m), jak też rewizję rzutu piwnic. Prostokątny
kształt budynku umożliwia łatwe powiększenie garażu o nawet 50% bez wykraczania poza
obrysu budynku oraz przy zachowaniu jednej kondygnacji podziemnej.
Umożliwia to
lokalizację niezbędnych urządzeń technicznych bezpośrednio pod salami koncertowymi.
Ponadto, układ piwnic nie stanowi o meritum projektu. Jest to drugorzędny element,
podporządkowany innym uwarunkowaniom i zostanie uszczegółowiony w etapie
pokonkursowym.
Zmiany pokonkursowe, zwłaszcza w obrębie stref technicznych, parkingu,
piwnic, itp. są naturalnym elementem procesu projektowego.
Poza tym inne prace również zawierają błędy.

8.
Wprowadzenie koniecznych rozwiązań związanych z wymaganiami dla sal koncertowych
wyeliminuje g
araż z kondygnacji -1, tym samym wymusi inne, zupełnie nowe rozwiązanie, co
będzie skutkować inną koncepcją budynku w zakresie funkcjonalności, gabarytów,
powierzchni użytkowej i kosztów inwestycji.
Odpowiedź: Zarzut nieadekwatny – przewidywanie rezultatu dalszych prac projektowych
stanowi nieuzasadnioną niczym prywatną opinię Odwołującego. W żadnym wypadku nie ma
potrzeby elimi
nowania garażu z kondygnacji -1. Wprowadzenie koniecznych zmian jest
natur
alną częścią procesu negocjacji pokonkursowych. Ewolucja koncepcji w zakresie
funkcjonalności, gabarytów, powierzchni użytkowej i kosztów inwestycji zdarzała się
wielokrotnie w
historii prestiżowych konkursów.
9.
Błędna dostępność balkonów w Sali Filharmonicznej, wyłącznie przez wewnętrzne,
otwarte klatki schodowe j
est niedopuszczalne zarówno ze względów ochrony p.poż., jak
i
dostępności osób niepełnosprawnych. Wyeliminowanie tego rozwiązania wymusi istotną
interwencję w przedstawioną koncepcję sali koncertowej i funkcjonalności budynku.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny. Sugestia Odwołującego, że posiada wiedzę, jak będzie
wyglądał finalny projekt, jest nieprawdziwa.
Zgodnie z r
ozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia
2015 r
. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony
przeciwpożarowej, § 5.1: „Uzgodnienia projektu budowlanego dokonuje się w toku
wzajemnej
współpracy
projektanta
z
rzeczoznawcą
do
spraw
zabezpieczeń
przeciwpożarowych w trakcie sporządzania przez projektanta projektu budowlanego
polegającej na: 1) konsultacji rozwiązań projektowych w zakresie oceny ich zgodności
z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej; 2) wymianie uwag i stanowisk w zakresie
projektowanych technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego; 3) opracowaniu
scenariusza pożarowego dla obiektu budowlanego objętego obowiązkiem stosowania
systemu sygnalizacji pożarowej. W przypadku rozpatrywanego obiektu, powyższy etap
jeszcze nie nastąpił. Projekt jest koncepcją urbanistyczno-architektoniczną opracowaną na
potrzeby konkursu.
Szczegółowe rozwiązania ochrony p.poż. będą przedmiotem analizy
i uzgodnień z rzeczoznawcą p.poż oraz Zamawiającym na etanie projektu budowlanego.
Istnieją różne sposoby i strategie spełnienia wymogów ochrony ppoż. Dopuszczalna długość
dróg ewakuacyjnych, a zatem również ilość i lokalizacja wymaganych klatek schodowych,
zależy od zastosowanych w budynku rozwiązań technologicznych (system tryskaczowy,
system oddymiania). Ponadto
trasy dróg ewakuacyjnych należy rozpatrywać w kontekście
podziału budynku na strefy pożarowe. Możliwe jest też skorzystanie z trybu postępowania
administracyjnego pozwalającego na uzyskanie odstępstwa od przepisów techniczno-
-budowlanych,
co jest powszechną praktyką, szczególnie w przypadku obiektów o dużym
znaczeniu i stopniu skomplikowania.
W przypadku obiektu o tej randze, nie wyklucza się

wykorzystania symulacji komputerowych przy opracowywaniu strategii ppoż. Finalne
rozwiązania p.poż będą więc rozpatrywane nie tylko w kontekście zgodności z przepisami
techniczno-budowlanymi,
ale też wpływu na koszt inwestycji i muszą zostać uzgodnione
z Zamawiającym. W zależności od obranej strategii, układ funkcjonalny budynku umożliwia
wprowadzenie dodatkowych klatek schodowych, potencjalnie w 3
lub 4 narożnikach Sali
Filharmonicznej i Miejskiej. E
wentualne zmiany nie muszą wpłynąć na przedstawioną
koncepcję Sali Koncertowej.
W kontekście zarzutu nierównego traktowania – również inne prace zawierają błędy.
Jeśli chodzi o dostępność osób niepełnosprawnych, w projekcie przewidziano windy. Dostęp
na najwyższy z balkonów Sali Filharmonicznej nie jest wymagany, projekt spełnia wytyczne
przedstawione w przytoczonych Regulaminem standardach dostępności pkt 2.3.4 (praca
konkursowa ma uwzględniać dostosowanie rozwiązań projektowych do potrzeb wszystkich
użytkowników, w tym zapewnienia dostępności dla osób niepełnosprawnych.
Zaproponowane przez u
czestnika rozwiązania doprecyzowywane będą, w uzgodnieniu
z organizatorem, na etapie opracowywania dokumentacji projektowej).
10.
Błędna lokalizacja i rozwiązanie sal prób Capelli Cracoviensis i Simfonietty Cracovii
pozbawione oczekiwanej funkcjonalności; ich nieprawidłowy kształt, proporcje przeczą
przeznaczeniu: ich funkcji i
koniecznym, akustycznym walorom (…)
Odp
owiedź: Zarzut bezpodstawny. Dwa pierwsze paragrafy stanowią prywatną opinię
Odwołującego, nie popartą zapisami Regulaminu. To Zamawiający i powołany przez niego
Sąd Konkursowy decyduje, co jest dla niego najbardziej stosowne. Obie sale prób spełniają
wymagania Regulaminu
– zarówno w zakresie zarówno lokalizacji (na tym samym poziomie,
co rampa wyładowcza), jak i parametrów – wysokości, powierzchni i kubatury. Ściany i sufit
wykonane są z materiałów rozpraszających dźwięk. Obie sale zgodnie z wytycznymi
pos
iadają płaską podłogę, z możliwością ręcznie ustawianych podestów. Zgodnie z
załącznikiem M19 „sala prób może też służyć jako przestrzeń na koncerty dziecięce i inne
wykonywane w obsadzie kameralnej przy widowni max. 200-300
”. W pracy konkursowej
przedstaw
iono aranżację wnętrza dla tego typu funkcji. Sale prób wyposażone są w płaska
podłogę, demontowane krzesła i rzecznie ustawiane postumenty dla orkiestry umożliwiające
odbywanie prób w amfiteatralnym układzie. Okno w sali jest jedynie „sugestią orkiestry
C
apelia Cracoviensis” (pkt 4.2 załącznika M19), a nie bezwzględnym wymogiem. Sala prób
umożliwia doświetlenie poprzez panoramiczne okno w ścianie od strony wschodniej.
Przeszklenia w stopniu szczegółowości konkursowej nie są pokazywane na rzutach
(podobnie
jak w pracy Odwołującego).
Projekt spełnia wytyczne przedstawione w przytoczonych regulaminem standardach
dostępności. Brak w „Wytycznych akustycznych” wymogu dostępności osób
niepełnosprawnych na balkony. W konsultacji z Zamawiającym istnieje możliwość dodania

windy lub przedłużenia pomostu we foyer głównym, umożliwiającego bezstopniowy dostęp
na balkony.
Zarzut przechodzenia muzyków przez dok rozładowczy jest nieprawdziwy, przejście jest
możliwe przez komunikację ogólną zaplecza muzyków.
Powierzchnie p
omiędzy salami mogą służyć jako lokalizacja pojedynczego lub kilku
odrębnych przestrzeni foyer z bufetem, w zależności od preferencji Zamawiającego
i użytkowników obiektu.
W kontekście zarzutu nierównego traktowania – również praca Odwołującego jest niezgodna
z Regulaminem.
11. Błędna lokalizacja Sali Multimedialnej/Studia Nagrań (…)
Zarzut bezpodstawny, stanowi prywatną opinię Odwołującego. Według załącznika M19 pkt
3.4. głównym założeniem tej sali będzie możliwość wynajmowania jej dla zewnętrznych
podmi
otów, co należy uwzględnić przy lokalizacji tego pomieszczenia w budynku. Sala
Multimedialna nie musi być zlokalizowana w pobliżu sal koncertowych.
Studio Nagrań/ Sala Multimedialna celowo odseparowano od innych stref w sposób
umożliwiający ich wynajmowanie, dostępne są bezpośrednio zarówno ze strefy zaplecza,
kładką na poziomie +2, jak i schodami/windą z głównego foyer oraz poziomu parkingu.
Zapewniono bezkolizyjną komunikację ze strefy publicznej oraz strefy zaplecza. Przewiduje
wysokość w świetle większą niż 7 m, przekrój w tym miejscu nie jest wymagany.
12.
Brak wejść dla muzyków dla FK i SC/CC z wygodną recepcją, foyer dla muzyków, brak
bufetu dla muzyków (niezgodność z załącznikiem M17).
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny. Według uzasadnienia jury „decyzja o umieszczeniu
przestrzeni obsługujących sale wzdłuż elewacji północnej podkreśla rangę głównego wejścia
najbliższego potokom ludzi przybywającym z miasta i umożliwi rozdzielenie ruchu
publiczności i muzyków w sposób prosty i łatwo zapamiętywany”. Oprócz rozdzielenia ruchu
publiczności i muzyków w rejonie głównego wejścia, przewidziano lokalizację wejść dla
muzyków pomiędzy salami, co pozwala na niezależny dostęp nawet w przypadku kilku
koncertów jednocześnie. Potrzebę uszczegółowienia tego zagadnienia wskazano
w zaleceniach pokonkursowych, jednakże projekt jest w tej materii zgodny z Regulaminem.
13.
Błędna lokalizacja przestrzeni edukacyjnej nad restauracją na poziom +1 pozbawiona
właściwej dostępności i światła dziennego, brak prawidłowej i koniecznej ewakuacji.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, stanowi prywatną opinię Odwołującego, nie popartą
żadnymi zapisami Regulaminu. Przyjęty stopień szczegółowości na etapie konkursowym nie
definiuje szczegółowej lokalizacji otworów okiennych, podobnie jak w pracy Odwołującego.
Czytając plansze w ten sposób można by stwierdzić, że Odwołujący zaprojektował wszystkie
przestrzenie biurowe bez okien.
Ewakuacyjna klatka schodowa znajduje się w bezpośrednim
sąsiedztwie sali. Układ pomieszczeń przewiduje możliwość wykonania dodatkowego

połączenia sali z klatką ewakuacyjną. Projektowane doświetlenie światłem dziennym
przestrzeni edukacyjnej i restauracji może odbywać się również poprzez zastosowanie cegły
perforowanej, tworzącej ażurową elewację spełniającą wytyczne konkursowe lub
zastosowanie standardowych poziomych ciągów okiennych. Ponadto dodatkowe oświetlenie
było przewidziane również od strony foyer.
14.
Brak prawidłowej dostępności biblioteki naukowej, pozbawionej światła dziennego.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, nie poparty żadnymi wymogami Regulaminu. Bibliotekę
nutową
(nie
„naukową”)
zlokalizowano
w
bezpośrednim
sąsiedztwie
trzonu
komunikacyjnego, na który składa się klatka schodowa oraz winda. Biblioteka nutowa nie
wymaga dostępu światła dziennego, nie jest to pomieszczenie przeznaczone na stały pobyt
ludzi. Ponadto dostęp do światła dziennego możliwy jest pośrednio poprzez okno na hol lub
poprzez świetlik dachowy.
15.
Błędna lokalizacja restauracji z zapleczem wewnątrz gmachu uniemożliwia jej niezależne
funkcjonowanie w tym konieczne dostawy (niezgodne z o
dpowiedzią na pytanie nr 21).
Odpowiedź: Argument bezpodstawny, zwłaszcza w kontekście zarzutu nierównego
traktowania u
czestników. Restauracja w pracy nagrodzonej jest najkorzystniej zlokalizowana,
tak, aby mogła funkcjonować niezależnie – w bezpośrednim sąsiedztwie fasady szklanej od
strony parku. Świadczy o tym uwzględnienie przez projektantów w elewacji południowej
wejścia, które tworzy bezpośrednie połączenie Parku i strefy restauracji. Ponadto istnieje
możliwość czasowego wydzielania części holu głównego bezpośrednio w sąsiedztwie
restauracji. Dostawy do r
estauracji odbywać się będą z poziomu parkingu podziemnego przy
pomocy windy. W zależności od ustaleń z Zamawiającym, istnieje możliwość wydzielenia
dodatkowej windy towarowej.
W pracy Odwołującego oraz pracy nagrodzonej II nagrodą zastosowano mniej korzystne
rozwiązania.
16. Wejścia dla publiczności, poziom głównego foyer zlokalizowane na tym samym poziomie
+1 co estrady (…)
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, ogólny i nieprecyzyjny. Odwołujący nie wymienia żadnych
konkretnych konfliktów. Strefy publiczności oraz rozładunku i transportu instrumentów są
w projekcie jasno rozdzielone, a zlokalizowanie rampy rozładowczej na tym samym poziomie
co estrady wszystkich sal k
oncertowych jest rozwiązaniem rekomendowanym przez
Zamawiającego.
17. Błędna koncentracja i krzyżowanie się funkcji dla muzyków, dostępności do wszystkich
estrad (…)
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, ogólny i nieprecyzyjny, stanowi prywatną opinię
Odwołującego, nie popartą zapisami Regulaminu. Przytoczony pkt 4.1.5 załącznika M19
jedynie „nie dopuszcza rozwiązań wariantowych”. Wytyczne konkursowe nie wymagają

dwóch niezależnych stref wyładowawczych oraz byłoby to nieekonomiczne. Praca
przewiduje prostą, czytelną drogę instrumentów z jednego doku wyładowawczego – na tym
samym poziomie i bez zmiany kierunków – do wszystkich sal koncertowych. Droga dostawy
i transportu odbywa się w sposób jasny i klarowny. Ponadto jeżeli na dalszym etapie projektu
życzeniem Zamawiającego będzie rozładunek pomiędzy salami, miejsce rampy rozładowczej
może być, w prosty i nieingerujący znacząco w plany budynku sposób, przeniesiony.
Droga dostawy zaprojektowana przez
Odwołującego jest długa i kręta, w przeciwieństwie do
liniowej i klarownej propozycji
Przystępującego. Natomiast w projekcie II nagrody jest
c
ałkowity brak ramp wyładowczych w strefie dostaw i niedopuszczalne rozładowywanie
dostaw bezpośrednio na ulicę przy zablokowaniu drogi dojazdowej dla autokarów i do
parkingu podziemnego.
18. Błędnie rozwiązane wjazdy do parkingu na poziomie +1 (…)
Odpowiedź: Zarzut nieprawdziwy. Spadek rampy powoduje, że bezkolizyjnie wypada pod
korytarzem łączącym zaplecze sal koncertowych. Bez problemu możliwe byłoby również
ukształtowanie rampy w inny sposób (po łuku, wzdłuż elewacji, po skosie, itp.)
19.
Brak poprawnych rozwiązań dla ewakuacji publiczności w budynku, szczególnie w strefie
publiczności.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, opisano już powyżej.
W kontekście zarzutu nierównego traktowania – w pracy nagrodzonej II nagrodą brak
zamkniętych ewakuacyjnych klatek schodowych oraz brak poprawnej ewakuacji sal
koncertowych,
brak dróg ewakuacyjnych z restauracji .
20.
Brak wind towarowych umożliwiającej transport dużych instrumentów do każdej części
budynku z funkcjami muzycznymi.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, bez powołania się na jakiekolwiek kryteria czy
wymagania Regulaminu. Wszystkie trzony komunikacyjne zaprojektowano z szybem jak dla
średniej wielkości windy towarowej. Koncepcja umożliwia dostosowanie wymiaru
poszczególnych wind (pomniejszenia do wind pasażerskich lub powiększenia dla
ewentualnego transportu fortepianów na wyższe piętra) lub też rezygnacji z części z nich
w zależności od kosztorysu i szczegółowych wymagań Zamawiającego.
21.
Brak czytelnego podziału przestrzeni w budynku użytkowanym przez dwa podmioty:
Filharmonię Krakowską i Simfoniettę Cracovię wraz z Capellą Cracoviensis. Wspólna strefa
dostaw powoduje krzyżowanie się funkcji, uciążliwą logistykę w trakcie obsługi koncertów
i wyklucza
niezależne zarządzane obiektem (niezgodnie z „Wytycznymi akustycznymi” pkt
4.1.5.).
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny, stanowi prywatną opinię Odwołującego, nie popartą
żadnymi konkretnymi zapisami Regulaminu. Zamawiający nie wymagał 2 oddzielnych stref
dostaw. Przytoczony pkt
4.1.5 załącznika M19 brzmi jedynie „nie dopuszcza się rozwiązań

wariantowych”. Praca przewiduje prostą, czytelną drogę instrumentów ze wspólnego doku
wyładowczego – bez zmiany poziomów i bez zmiany kierunków – do wszystkich sal
koncertowych. Wytyczne konkursowe nie wymagają 2 niezależnych stref wyładowczych (pkt
7.1 załącznika M17). Projekt w czytelny sposób dzieli również obiekt na poszczególne części
funkcjonalne, zlokalizowane w 5 odrębnych bryłach. Strefa Simfonietty Cracovii i Capelli
Cracoviensis wraz z Salą Miejską zlokalizowana jest w 2 bryłach od strony wschodniej. jeżeli
życzeniem Zamawiającego będzie rampa pomiędzy salami, miejsce rampy rozładowczej
może być, w prosty i nieingerujący znacząco w plany budynku sposób, przeniesione.
22. Brak czytelnej segregacj
i ruchu i oddzielenia stref publiczności i muzyków, dotyczy studia
nag
ań, restauracji i pomieszczenia edukacji.
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny, stanowi prywatną opinię Odwołującego, nie popartą
żadnymi konkretnymi zapisami Regulaminu. Restauracja dostępna jest bezpośrednio z holu
głównego oraz przez przeszklenie od strony parku. Sala edukacyjna dostępna jest windą
i schodami z foyer i parkingu oraz kładką ze strefy zaplecza. Studio nagrań dostępne jest
windą i schodami z foyer i parkingu oraz posiada bezpośrednie połączenie kładką pieszą ze
strefą zaplecza. Dostęp do zaplecza będzie regulowany poprzez kontrolę dostępu (kod/klucz
elektroniczny).
Szczegółowy układ trzonu (wyjścia z windy, drzwi na klatkę schodową) może
być dostosowany na dalszym etapie opracowania w porozumieniu z Zamawiającym. Dostęp
windy na wyższe piętra może być z łatwością regulowany poprzez kod dostępu/klucz
elektroniczny.
Restauracja posiada czytelny podział na salę konsumpcyjną i strefę zaplecza
i jest zlokalizowana bezpośrednio przy trzonie komunikacyjnym zapewniającym połączenie
z dostawami poprzez piwnicę. Przewidziano możliwość zastosowania dodatkowej windy
dostaw/kuchennej
– w uzgodnieniu z Zamawiającym na dalszym etapie opracowania. Strefa
publiczności została oddzielona od strefy muzyków, co zostało zobrazowane na schemacie
funkcjonalnym.
23. Poszczeg
ólne rzuty budynku w dużych fragmentach nie pokrywają się w zasadniczej
strukturze. Taka sytuacja wymusi istotne zmiany lub nieracjonaln
y wzrost kosztów.
Odpowiedź: Zarzut jest bezpodstawny, ponieważ układ konstrukcyjny budynku jest spójny,
powtarzalny dla
wszystkich kondygnacji. pochyłości niektórych ścian, zastosowanie
krzywizn, łuków i wyobleń jest istotą koncepcji nawiązującej do ceglanych sklepień
krakowskich piwnic.
24. Brak oznaczeń wielu pomieszczeń (…)
Odpowiedź: Zarzut bezpodstawny i stanowi prywatną opinię Odwołującego. W przypadku
pomieszczeń powtarzalnych o numerach 2.6-2.15, 2.18-2.66 stanowiących garderoby,
zastosowano zbio
rczy schemat numeracji. Pomieszczenia te dodatkowo umieszczone są
w szeregu, co pozwala w łatwy sposób oszacować ich liczbę. wszystkie powierzchnie zostały
ujęte w zestawieniu powierzchni budynku. Powierzchnie komunikacji poszczególnych stref

i sal konce
rtowych zostały podane poprzez zsumowanie powierzchni składowych na
wszystkich kondygnacjach.
25. Niezapewnienie dodatkowych miejsc postojowych dla rower
ów (niespełnienie zapisów
MPZP 13.6.6.
oraz załącznika M17 poz. 7.28-7.29.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Zapis MPZP § 13.6, 4) „określa się dla nowo budowanych
obiektów minimalną liczbę stanowisk postojowych rowerów, wliczając miejsca wewnątrz
obiektów, odniesioną odpowiednio do funkcji obiektów lub do funkcji ich części – według
poniższych wskaźników: (...) f) budynki kultury: teatry, kina, sale koncertowe – 5 miejsc na
100 widzów (miejsc siedzących)”. Obiekt wymaga 120 stanowisk dla rowerów wymaganych
(1400+700+300 = 2400 widzów). W projekcie przewidziano 140 stanowisk postojowych dla
rowerów, zlokalizowanych w obrębie placu przed budynkiem. Miejsca postojowe
przewidziano w 2 rzędach (2x2x35), przy zastosowaniu jednego z wielu dostępnych na rynku
systemów stojaków piętrowych.
W odpowiedzi na zarzut nierównego traktowania wskazał na znaczące uchybienia prac
Odwołującego oraz pracy nagrodzonej II nagrodą.
Z punktu 1.4.1 regulaminu konkursu w
ynika, że budynek powinien być zlokalizowany tylko na
działkach nr 173/15 i 173/16. Praca Odwołującego niezgodna jest z przepisami w zakresie
odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną: 4 m w przypadku budynku zwróconego
ścianą z oknami lub drzwiami w stronę tej granicy lub 3 m w przypadku budynku zwróconego
ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy. Brak też wymaganego w MPZP dojścia
pieszego szer. min. 6 m m
iędzy ul. Skrzatów a Parkiem Miejskim – § 17.5b: nakaz lokalizacji
ogólnodostępnego dojścia pieszego w strefie lokalizacji dojścia pieszego, łączącego teren
zieleni urządzonej z terenem drogi publicznej klasy lokalnej o minimalnej szerokości dojścia
pieszego 6 m.
W pracy laureatów II nagrody rzut budynku (foyer) wykracza poza obręb działek
przeznaczonych pod inwestycje i zlokalizowany jest częściowo na terenie ZPf.1, na terenie
przeznaczonym pod zieleń co jest niezgodne pkt. 2.1.2 i 2.3.1 MPZP. Również garaż
podziemny połową swojej powierzchni wykracza poza obręb działek przeznaczonych pod
inwestycję i znajduje się na sąsiedniej działce Akademii Muzycznej, co jest niezgodne z
MPZP, pkt. 2.1.2 i 2.3.1 Regulaminu oraz pkt. 3
załącznika nr 8 do Regulaminu
(„Przedmiotem konkursu jest wykonanie koncepcji budynku (...) Centrum Muzyki na terenie
wyznaczonym dla inwestycji obejmującym działki gruntowe o nr ewid. 173/15 i 1273/16 (...)
oraz Parku Miejskiego w Krakowie na terenie wyznaczonym dla inwestycji tj. obejmującym
działki gruntowe o nr ewid. 173/18, 173/19, 173/20”).
26. Niedopuszczalna zabudowa CM z foyer na terenie zabytkowego fortu Luneta
Grzegórzecka (niezgodnie z Regulaminem i odpowiedzią nr 29).

Odp
owiedź: Zarzut bezzasadny. Zgodnie z wytycznymi konkursu: wymagane jest dalsze
rozpoznanie poprzez wykonanie badań archeologicznych i stosownie do uzyskanych efektów
– wykonanie dokumentacji archeologicznej. W przypadku stwierdzenia pozostałości po
partiach murowych projekt architektoniczny Centrum Muzyki winien
uwzględniać
konieczność nawiązania do zarysu zapola fortu w nawierzchni lub na powierzchni budynku
lub terenu, przy czym wskazane j
est zachowanie podziemnych reliktów fortu oraz ich
uczytelnienie.
Dopuszczalne jest również wykorzystanie reliktów do pełnienia nowych funkcji.
Wytyczne konserwatorskie wprost zwracają uwagę, iż Plan Miejscowy nie wprowadza
zakazu zabudowy w s
trefie ochrony konserwatorskiej (załącznik M13 – wytyczne
konserwatorskie oraz
załącznik M8 – opis lokalizacji powołujący się na powyższe wytyczne).
Odpowiedź nr 29 jest niejednoznaczna (użycie wyrazu „powinno”) i powołuje się na wytyczne
konserwatorskie, które są dokumentem nadrzędnym i obowiązującym i stanowią integralny
załącznik do regulaminu konkursu. Projekt budowlany Centrum Muzyki wymagał będzie
pozwolenia konserwatorskiego, a zatem projekt koncepcyjny musi być zgodny ze
stanowiskiem konserwatora. Ponadto, jak zaznaczono w wytycznych konkursowych,
lokalizacja fortu jest poglądowa i będzie ustalana na podstawie badań archeologicznych na
etapie późniejszym. Praca konkursowa o numerze 001 (podobnie jak praca, która uzyskała II
nagrodę) uwzględnia w swoim projekcie nawiązanie do zarysu fortu w nawierzchni budynku.
27.
Praca konkursowa nr 001 zawiera brak opisu szeregu pomieszczeń, brak szeregu
rozwiązań funkcjonalnych, co czyni ją niezgodną z obowiązującym Regulaminem, załącznik
M17 poz. 3.28-3.31, 4.19-4.23, 5.14, 6.14, 7.19.-7.24, 7.27-7.29. oraz wytycznymi
akustycznymi pkt. 3.1.5
– brak pomieszczenia na turbinę dla organów.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Załącznik M17 mówi wprost: „jeżeli w projekcie występować
będą inne ilości niektórych pomieszczeń np. pomieszczeń socjalnych, sanitariatów,
technicznych, porządkowych sal konferencyjnych i innych – tabelę można modyfikować
dodając lub usuwając wiersze”. Przytoczone przez Odwołującego pomieszczenia to właśnie
te pomieszczenia. Ich ilość i umiejscowienie wynika z układu funkcji, a nie wprost z tabeli
M17. Sanitariaty oznaczone na rzutach symbolami WC (kółko i trójkąt).
Pomieszczenie turbiny
organów nie zostało zawarte w programie użytkowym
Zamawiającego (zał. M17) na liście pomieszczeń do oznaczenia na rzutach. Miejsce na
turbinę organów przewidziano bezpośrednio za instrumentem nad balkonem chóru.
„Wytyczne akustyczne” przeznaczone są nie jedynie do fazy konkursowej, ale też w dużej
mierze do fazy projektowej po zakończeniu konkursu (określają wymagania dla
„nowoprojektowanego Centrum Muzyki w Krakowie”). Na obecnym etapie Zamawiający nie
przedstawił wymaganych wymiarów pomieszczenia, jego zaprojektowanie będzie możliwe po
określeniu typu organów. Potrzebę uszczegółowienia tego zagadnienia wskazano
w zaleceniach pokonkursowych.

28. Brak wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Powierzchnia biologicznie czynna, zgodnie z załączonym
do pracy bilansem terenu
– załącznik M18 to 3158 m
2
, co stanowi 10,78 % powierzchni
strefy U2 w obrębie działek ewid. 173/15 i 173/16. W regulaminie konkursu nie ma
określonego sposobu prezentacji i skali szczegółowości przyjętych rozwiązań dla projektu
zagospodarowania terenu. Nawierzchnie przyległe do budynku w strefie U2, oznaczone na
planszy konkursowej kolorem brązowym, zostały zaprojektowane w systemie FLEX Brick,
który zapewnia 50% powierzchni biologicznie czynnej. Ponadto projekt krajobrazu, w celu
nawiązania do elewacji budynku, zakładał liczne trawy, które pozostają żółte i brązowe przez
cały rok (turzyca włosowa i turzyca ptasie łapki).
2
9. W budynku znajduje się 9 wind – rozwiązanie kompletnie nieracjonalne z punktu
widzenia
budżetu inwestycji.
Odpowiedź: Argument bezzasadny. Praca konkursowa Odwołującego zawiera 10 wind,
a praca laureatów II miejsca 11 wind. Praca 001 zakłada trzony komunikacyjno-windowe
równomiernie rozlokowane w kluczowych miejscach budynku w sposób zapewniający
dogodną komunikację. Dokładne wymiary wind oraz ich liczba będzie przedmiotem
uzgodnień z Zamawiającym na późniejszym etapie projektu.
30. Naruszenie zasady równego traktowania uczestników konkursu i zachowania uczciwej
konkurencji. Opina do pracy konkursowej
Odwołującego.
Odpowiedź: Również praca Odwołującego i laureata II nagrody zawiera znaczące
uchybienia.
31.
Wysokość sal koncertowych została określona w regulaminie konkursu. Wysokość sali
Fi
lharmonicznej powinna wynosić >14-16 m do płaszczyzny sufitu. Uwzględniając niezbędną
przestrzeń techniczną nad salami, a także obudowę akustyczną oraz konstrukcję dachu dla
dużych rozpiętości sal koncertowych, nie będzie możliwe zachowanie przyjętej w pracy
konkursowej wysokości budynku, tym samym zmieni się proporcja całej bryły, kubatura
budynku, wielkości fasad w tym szklanej, południowej elewacji itd. Wszystkie te zabiegi,
trudne do przewidzenia na tym etapie wymusza nowe rozwiązania oraz nieprzewidywalny
wzrost kosztów, co zasadniczo zmieni lub wręcz wyeliminuje podnoszony w uzasadnieniu do
wyboru pracy walor obniżonej wysokości obiektu.
Odpowiedź: Zarzut bezzasadny. Nagrodzona praca konkursowa zachowuje wszystkie
wymagane wytycznymi konkursowymi parametry sal koncertowych. Sufit w Sali Filharmonii
jest transparenty akustycznie,
a kubatura sal może zawierać się w wysokości konstrukcji (np.
przez zastosowanie kratownic). Oznacza to faktyczną wysokość sali 17,8 m. Dodatkowo, po
odjęciu wysokości kratownic i przestrzeni technicznej znajdującą się między nimi, zostaje 16
m wysokości, co wciąż spełnia wymagania regulaminu. Zgodnie z punktem 3.1.1
Regulaminu
– Kubatura i czas pogłosu: „całkowite wymiary Sali powinny zostać dobrane

przez projektantów, jednak należy spodziewać się, że będą wynosić w granicach: długość
40-50
m (włączając balkon dla chóru zlokalizowany za sceną) oraz wysokość do płaszczyzny
sufitu 16-18
m. Równocześnie możliwe jest zaprojektowanie częściowo sprzężonych kubatur
w Sali, co oznacza, że wewnętrzna kubatura Sali (obejmująca scenę, muzyków i widownię)
jest otoczona ekranami akustycznymi
– za tymi ekranami znajduje się zewnętrzna kubatura,
która jest częścią całkowitej kubatury Sali, lecz jest ona tylko częściowo widoczna dla
słuchaczy.” Ponadto wysokość i szerokość sali może być w łatwy sposób modyfikowana
zgodnie z dalszymi wytycznymi Zamawiającego. Poziom dachu mieści się z dużym zapasem
w parametrach określonych w MPZP (25 m) i może zostać podniesiony o nawet o 6 m.
W razie potrzeby kubatura Filharmonicznej Sali Koncertowe
j może być w prosty sposób
powiększona, bez ingerencji w szklaną elewację, poprzez uwypuklenie płaszczyzny dachu.
Taki zabieg nie zmienia architektury,
gdyż z poziomu człowieka lekkie uwypuklenie (2 m – 6
m
) nie będzie widoczne.

IV
Stanowisko przystępującego WXCA Sp. z o.o.

Przystępujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz obciążenie Zamawiającego kosztami
postępowania, a tym samym o nakazanie Zamawiającemu: unieważnienia czynności wyboru
najlepszej pracy konkursowej i przyznania I nagrody oraz uznania,
że praca konkursowa nr
001 złożona przez uczestnika konkursu SBS Engineering Group oraz 3TI Progetti Italia –
Ingegneria Integrata S.P.A. jest niezgodna z wymaganiami k
onkursu i nie spełnia
podstawowych warunków i wytycznych.
Interes Przystępującego w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego przejawia się
w oczekiwaniu na przeprowadzenie k
onkursu w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami
ustawy Prawo zamówień publicznych, co mogłoby skutkować uznaniem pracy konkursowej
Przystępującego za najlepszą. Brak uwzględnienia odwołania mógłby z kolei doprowadzić do
wyboru pracy, która jest niezgodna z wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych
warunków i wytycznych regulaminu konkursu, godząc tym samym w interes
Przystępującego. Wybór pracy niezgodnej z regulaminem konkursu powoduje, że
Przystępujący zostanie pozbawiony możliwości uzyskania zamówienia w trybie z wolnej ręki,
w sytuacji,
gdy jest on zainteresowany udzieleniem mu zamówienia. Może to więc prowadzić
do powstania szkody po stronie Przystępującego.
W opinii Przystępującego zarzuty podnoszone przez Odwołującego są zasadne, a odwołanie
powinno zostać w całości uwzględnione.
Praca Przystępującego – zgodna z wymaganiami konkursu – nie zawiera błędów pracy,
która zajęła w Konkursie I miejsce.

W pra
cy nagrodzonej I nagrodą istnieją błędy koncepcji dotyczące sal koncertowych.
Zaproponowane sale nie zawierają pomostów technicznych nad salami oraz konstrukcji
stropu, a ich wysokość jest o 1/3 zaniżona. Są to elementy koncepcji, które nie mogą zostać
pop
rawione lub uzupełnione na dalszych etapach pracy projektowej, co w sposób oczywisty
powinno dyskwalifikować pracę zwycięską. W szczególności wysokość sal koncertowych jest
elementem na tyle istotnym dla tego typu budowli, że nie sposób przystać na propozycję
zwycięzcy konkursu. Ponadto zaproponowane parametry wnętrz sal koncertowych powodują
brak możliwości zapewnienia optymalnej w nich akustyki, co w budynkach tego rodzaju
wydaje się być kluczowe. Sale koncertowe posadowione na garażu podziemnym
charakter
yzują się brakiem możliwości oddylatowania (oddzielenia akustycznego) ich
konstrukcji od reszty budynku oraz brakiem możliwości realizacji fosy orkiestrowej (załącznik
M1
9 pkt. 4.1.2). Brak również komór rozprężnych pod salami oraz możliwości połączenia sal
z pomieszczeniami technicznymi na poziomie -1.
W
uzupełnieniu argumentacji Odwołującego: Niezgodnie z Regulaminem posadowiono
budynek na obrysie fortu Luneta Grzegórzecka (odpowiedź na pytanie nr 29). Również
salonik VIP zrealizowano niezgodnie z
załącznikiem M17, jest on oddalony od Sali
Filharmonicznej oraz Sali Miejskiej i brak jest bezpośredniego dostępu do niego z widowni;
j
est on również w dalekiej odległości od kulis, a planowana powierzchnia saloniku została
przekroczona ponad dwukrotnie. Brak
też bufetu przeznaczonego dla orkiestr i zespołów
gościnnych (załącznik M17, odpowiedź na pytanie nr 17 z 18 października 2018 r.). Brak
doświetlenia zaplecza kuchennego oraz rozwiązanych zespołów sanitarnych – toalety
zaznaczone zostały schematycznie w sposób niespotykany w opracowaniach konkursowych,
bez możliwości weryfikacji, czy spełniają wymagania zawarte w Warunkach Technicznych.
N
ie został rozwiązany problem ewakuacji z budynku. Wyjścia ze wszystkich klatek
schodowych prowadzą przez ten sam hol. Brak dwóch kierunków ewakuacji z przestrzeni
edukacyjnej.
Brak jest również wymaganych w MPZP min. 10% terenu biologicznie czynnego, a miejsce,
w którym obecnie rośnie drzewo ujęte w MPZP jako wartościowe i przeznaczone do
zachowania,
znajduje się w obrysie budynku.
W aspekcie formy
– należy wskazać m.in. niewłaściwą skalę rzutu kondygnacji -1. Rzut ten
został przedstawiony w skali 1:500 zamiast skali 1:250 (tak w pkt. 4.2.3.3. Regulaminu w zw.
z odpowiedzią na pytanie nr 8 z 10 października 2018 r.). Brak jest wymaganej liczby
przekrojów przez teren. Regulamin w punkcie 4.2.3.13. mówi wprost o przekrojach przez
teren
w liczbie mnogiej, co sugeruje min. dwa przekroje. W pracy nagrodzonej I nagrodą jest
tylko jeden
przekrój. Ponadto brak jest opisów powierzchni i nazw pomieszczeń
umieszczonych bezpośrednio na rzutach, czego wymaga pkt. 4.2.3.3. Regulaminu.

W zakresie pozostałych kwestii projektowych błędem, jaki można zarzucić pracy
nagrodzonej I nagrodą, jest m.in. brak koordynacji rzutu parteru i poziomu -1 budynku. Na
parterze nie ma zaznaczonych wyj
azdów z garażu podziemnego, natomiast właściwe
połączenie funkcji poziomów -1 i 0 spowoduje powiększenie budynku i przecięcie rampami
strefy dostaw instrumentów do sal koncertowych. W proponowanej wersji budynku znajduje
się aż 9 wind, co jest rozwiązaniem powodującym znaczne zwiększenie kosztów realizacji
inwestycji.
Zakwestionować należy również uzasadnienie jury, w którym z jednej strony uznano jako
korzystną zredukowaną do 18 m wysokość budynku i jednocześnie stwierdzono, iż ze
względów akustycznych i konstrukcyjnych wymaga ona podniesienia.
Praca Przystępującego nie zawiera wskazanych wyżej błędów i uchybień. Biorąc pod uwagę
powyższe, zarzuty jury do pracy Przystępującego dotyczące rzekomej niezgodności
z Regulami
nem sal typu „Arena” mają się nijak do zarzutów, jakie należy postawić pracy
nagrodzonej I nagrodą. Co więcej zwycięzca konkursu również zaproponował w swojej pracy
sale typu „Arena”.

V Stanowisko P
rzystępującego Q-Arch Sp. z o.o.

Przystępujący poparł stanowisko Odwołującego.
Stwierdził, że praca konkursowa, której przyznano I nagrodę, zawiera ewidentne
niezgodności z regulaminem konkursu w zakresie rozwiązań urbanistycznych.
W szczególności nie spełnia warunku zgodności projektu z zapisami obowiązującego
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki – Rejon ulicy Skrzatów”
regulamin konkursu pkt 1.3
. przywołujący uchwałę nr LXX1XZ1939/17 Rady Miasta Krakowa
z 5 lipca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania
przestr
zennego obszaru „Grzegórzki – Rejon ulicy Skrzatów” (MPZP) w odniesieniu do
bilansu powierzchni biologicznie czynnej.
W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania terenu „Grzegórzki – Rejon ulicy
Skrzatów” w części graficznej rysunku plan pojawia się oznaczenie „drzewa wskazane do
zachowania
”. Jedno z drzew koliduje z lokalizacją budynku przedstawioną w pracy
konkursowej nr 001. Kolizja ta nie została uwzględniona w projekcie.
Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki – Rejon ulicy
Skrzatów”. Uwzględnienie w projekcie istniejącego, wskazanego do zachowania drzewa,
wpłynie znacząco na zmianę architektury oraz rozwiązania funkcjonalne budynku i parkingu
podziemnego.
Obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki – Rejon ulicy
Skrzatów” wyznaczył w rysunku planu strefę ochrony konserwatorskiej obejmującą zarys

fortu. Ponieważ ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
niejednoznacznie odnosiły się do zakresu ochrony konserwatorskiej reliktów fortu,
Zamawiający określił w załączniku M11, że w przypadku stwierdzenia pozostałości po
partiach murowych
projekt architektoniczny Centrum Muzyki winien uwzględniać
konieczność nawiązania do zarysu zapola fortu w nawierzchni lub na powierzchni budynku
lub terenu, przy czym wskazane jest zachowanie podziemnych reliktów fortu oraz ich
uczytelnienie; d
opuszczalne jest również wykorzystanie reliktów do pełnienia nowych funkcji.
W związku z wątpliwościami uczestników konkursu dotyczącymi zakresu ochrony fortu
w
odpowiedzi na pytanie nr 29 z 18 października 2018 r. Zamawiający jednoznacznie
doprecyzo
wał, że zgodnie z ww. zapisami obrys pozostałości fortu zaznaczony w MPZP jak
również ten, który został wskazany z badań georadarowych, jest obowiązujący i na tym
terenie nie powinno się lokalizować budynku zgodnie z wytycznymi konserwatora. Biorąc
powyższe pod uwagę, budynek powinien być zlokalizowany poza tym zarysem,
a w przypadku,
jeżeli w trakcie wykonania badań archeologicznych na terenie wskazanym
jw.
natrafi się na pozostałości zabudowań po dawnym forcie, tj. partii murowych, będzie
należało je uczytelnić, a także do nich nawiązać zgodnie z wytycznymi konserwatora.
Zapis ten nie pozostawia wątpliwości co do konieczności pozostawienia terenu w granicach
strefy konserwatorskiej jako terenu wolnego od zabudowy. O
graniczenie to w sposób
zasadniczy determinuje kształt bryły budynku i możliwe rozwiązania funkcjonalne.
Lekceważąc powyższe ograniczenia autorzy nagrodzonej pracy konkursowej uzyskali
dodatkowe m
ożliwości, których pozbawieni byli wszyscy uczestnicy konkursu uwzględniający
wymagania wskazane przez samego Zamawiającego w odpowiedziach na pytania.
Uwzględnienie w nagrodzonym projekcie konkursowym wskazanej jako obowiązującej
i wolnej od zabudowy gra
nicy strefy ochrony konserwatorskiej nie jest możliwe, gdyż
spowoduje istotną zmianę bryły budynku w części nadziemnej i podziemnej. Tak istotna
zmiana kształtu budynku uniemożliwia realizację koncepcji funkcjonalnej budynku, zarówno
w zakresie bryły głównej jak i parkingu podziemnego.
Nagrodzona praca konkursowa nr 001 nie uwzględnia wymagań Zamawiającego
dotyczących ochrony konserwatorskiej zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego oraz wskazaniami Z
amawiającego zawartymi w odpowiedziach.
Praca
nr 001 nie uwzględnia powiązania parkingu podziemnego z drogą dojazdową.
W planie zagospodarowania terenu brak jest lokalizacji zjazdów. Próba wrysowania na
planie zagospodarowania terenu zjazdów, oznaczonych na rzucie garażu, wskazuje na brak
możliwości technicznych realizacji zjazdu (zbyt duże spadki, brak przestrzeni na zjazd
w obrysie parteru budynku).
Ponadto garaż nie uwzględnia ochrony akustycznej sal budynku
oraz wolnej od zabudowy strefy ochrony konserwatorskiej.

Zasadnicza koncepcja funk
cjonalna budynku pracy nr 001 nie uwzględnia wymagań
Zamawiającego w zakresie funkcjonalnego podziału Strefy Filharmonii i Strefy Miejskiej Sali
Koncertowej umożliwiającego niezależne funkcjonowanie obu części w ramach jednej bryły.
Zasadnicze mankamenty d
otyczą lokalizacji strefy rozładunku i możliwości bezkolizyjnego
transportu wewnątrz budynku, a także obsługi widzów w strefie szatniowej.
Praca konkursowa oznaczona nr 001 nie uwzględnia rekomendowanego przez
Zamawiającego podziału strefy w proporcji 67% do 33%, zgodnie z pkt. 1.7.2 regulaminu
konkursu.
Udział procentowy w kosztach realizacji projektu wynosi 67% po stronie Województwa
Małopolskiego, do którego należy Instytucja Kultury – Filharmonia Krakowska i 33% po
stronie Gminy Miejskiej Kraków, do której należą Orkiestra Królewskiego Stołecznego Miasta
Krakowa
– Sinfonietta Cracovia oraz miejska instytucja kultury Capella Cracoviensis.
Planowana przez u
czestnika konkursu projektowana powierzchnia użytkowa, w ramach
wskazanych w tabeli zestawienia powierzchni stref 1-
7 (zał. nr M 17) musi uwzględniać
powyższy podział kosztów pomiędzy przyszłymi użytkownikami obiektu.
Wszystkie wskazane w piśmie zarzuty i zastrzeżenia mają swoją wagę jedynie przy
założeniu, że Zamawiający oczekiwał od uczestników ścisłego spełnienia określonych
w Regulaminie założeń oraz wytycznych.
Określając tryb oceny prac konkursowych (pkt 5.1.1 Regulaminu) Zamawiający określił, że
oceny prac dokonuje s
ąd konkursowy, na posiedzeniach zamkniętych, oceniając zgodność
prac, co do zasady
z wymogami formalnymi i merytorycznymi określonymi w niniejszym
regulaminie oraz dokonując oceny na podstawie kryteriów określonych w pkt. 5.2 niniejszego
rozdziału. A zatem zgodność prac z wymogami, zarówno formalnymi i merytorycznymi,
określonymi w Regulaminie postawiona jest co najmniej na równi z oceną dokonaną na
podstawie kryteriów określonych w pkt. 5.1.2 Regulaminu. Należy więc przyjąć, że
niespełnienie warunku zgodności z wymogami formalnymi i merytorycznymi Regulaminu jest
czynnikiem wykluczającym możliwość oceny pracy na podstawie kryteriów Regulaminu.
Gdyby tak nie było (gdyby możliwe byłyby odstępstwa od Regulaminu) sąd konkursowy
w imieniu Zamawiającego musiałby określić dopuszczalne granice niezgodności
z Regulaminem. Dopuszczalny zakres ods
tępstw powinien być wtedy określony
w Regulaminie, tak jak np. dopuszczalne odstępstwa od przyjętych powierzchni (5%).
Zgodnie z
rozdziałem 5 pkt 5.1. Regulaminu sąd konkursowy rozstrzyga konkurs dokonując
wyboru najlepszej pracy konkursowej.
Nie wskazano w Regulaminie,
czego mogą dotyczyć zalecenia pokonkursowe, tj. jakiego
zakresu zmian i ingerencji w projekt mogą one dotyczyć. Można się jedynie domyślać np.
poprzez analogię z Prawem budowlanym, w którym określony został zakres istotnego lub
nieistotneg
o odstąpienia od projektu budowlanego. Odstępstwa takie wg Prawa

b
udowlanego nie mogą dotyczyć: zmian w planie zagospodarowania terenu, zmian
gabarytów budynku, takich jak kubatura, wysokość, długość, szerokość. Zatem można by
uznać, że zalecane przez sąd konkursowy zmiany nie mogą dotyczyć takich parametrów.
Dodatkowo można przyjąć, że zmiany takie nie powinny obejmować rozwiązań, które
w sposób istotny dotyczą określonych przez Zamawiającego pierwszorzędnych kryteriów
oceny
takich
jak
ro
związania funkcjonalno-użytkowe i rozwiązania akustyczne.
W szczególności w zakresie akustyki w punkcie 5.2.5 Zamawiający precyzyjnie określił pięć
elementów, które szczegółowo powinny być ocenione w pracach konkursowych: geometria
pomieszczeń (kształt, kubatura, wymiary, sposób rozproszenia dźwięku, rodzaj materiałów
wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego zmiany; dla Sal Koncertowych – metoda
i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić i wczesnych bocznych odbić dźwięku
w kierunku widowni; dla Sal Koncertowych
– scena i jej otoczenie, w tym warunki dla
muzyków i dostosowalność sceny do przewidzianych funkcji; dla Sal Koncertowych – kształt
widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali oraz maksymalna odległość do sceny.
E
lementy te winny więc zostać szczegółowo oceniane w każdej z prac z osobna i poddane
porównaniu.
Dokonane
obliczenia
powierzchni
biologicznie
czynnej
na
podstawie
planu
zagospodarowania terenu pracy konkursowej nr 001 wykazują niedobór powierzchni
biologicznie czynnej. Zgodnie z przedstawionym zagospodarowaniem terenu w pracy
konkursowej nr 001 zaprojektowano 1.244,23 m
2
powierzchni biologicznie czynnej, co
stanowi 4,8% terenu inwestycji położonego w obszarze U.2, podczas gdy zgodnie
z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego „Grzegórzki –
Rejon ulicy Skrzatów” minimalny wskaźnik terenu biologicznie czynnego określono na 10%.

VI Stanowisko przystępującego Brigitte Metra

Przystępujący poparł stanowisko Odwołującego.
Przystępujący liczył się z porażką, ale na równych zasadach, natomiast sąd konkursowy
nierówno potraktował uczestników konkursu.
Przystępujący nie przedstawił własnej szczegółowej argumentacji w kwestiach
merytorycznych. Pismo w języku angielskim, ze względu na brak tłumaczenia, ze względów
formaln
ych nie mogło być wzięte pod uwagę, jako że postępowanie odwoławcze
prowadzone jest w języku polskim.

VII Ocena prac konkursowych
i wytyczne sądu konkursowego
1. O
pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 001 (Przystępującego SBS), I nagroda –
ocena końcowa.

Idea przestrzenna opiera się tu na choreografii ruchu ludzi przybywających zarówno od
strony miasta,
jak i wiślanych bulwarów, w sposób jednoznacznie wiążący rzekę, park i plac
zaproponowany przy nowym rondzie. Przestrzeń publiczna placu wprowadza element
miejskiej elegancji, tak charakterystyczny dla krakowskich miejskich enklaw. Dobry jest też
pomysł przenikania tego placu z częścią parkową, choć park mógłby mieć tu więcej do
powiedzenia, w ten sposób uwzględniając walory istniejącej zieleni.
Przestrz
eń parku niesie w sobie tajemnicę dawnych reliktów, w tym śladowo aktualnie
obecnego fortu Twierd
zy Kraków „Luneta Grzegórzecka”. Horyzontalna bryła nowego
Centrum akcentuje obecność tego świadka historii zniżając się w kierunku Caponiery fortu
delikatnym,
ale znaczącym obniżeniem dachu. Materiał budowy fortu pojawia się jako
podstawowe tworzywo muzycznych przestrzeni uformowanych od strony foyer płynnie, dzięki
drobnym gabarytom ceramicznego budulca.
Wspólne foyer bardzo dobrze powiązane z przestrzenią wejściowego placu kieruje do
największych sal i parku w sposób czytelny i pozwalający, dzięki transparentnej elewacji, na
obecność tak w zieleni, jak i w zamkniętej kubaturze.
Pomimo koniecznych dalszych korekt niektórych parametrów sal, a w szczególności sal
miejskich, zarówno pod kątem korekt akustycznych, jak i uszczegółowień funkcjonalnych, są
one w ramach założonej idei możliwe. Praca jest jedną z czterech najwyżej ocenionych
z grona nadesłanych przez konsultantów ds. akustyki. Sposób prezentacji tych sal, choć
dobry w założeniach, jest we fragmentach zbyt szkicowy. Do pracy zostaną sformułowane
szczegółowe wytyczne i zalecenia dotyczące funkcjonalności i szczegółowej estetyki,
związane z potrzebami użytkownika.
Decyzja o umieszczeniu przestrzeni obsługujących sale wzdłuż elewacji północnej podkreśla
rangę głównego wejścia najbliższego potokom ludzi przybywającym z miasta i umożliwi
rozdzielenie ruchu publiczności i muzyków w sposób prosty i łatwo zapamiętywalny.
Elewacja ta, w opinii Jury, wymaga dalszych
działań w obrębie jej artykulacji, przy
pozostawieniu przewidzianych już interesujących przebić widokowych. Decyzja o obniżeniu
wysokości obiektu (w stosunku do możliwych 25 m jest tu 18 m) zmniejsza też ewentualną
uciążliwość budynku dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej, nie generując ruchu wzdłuż
całej północnej elewacji, a koncentrując go przy planowanym rondzie. Ograniczona przez
projektantów wysokość obiektu, choć lokalnie będzie musiała nieco wzrosnąć ze względu na
korekty akustyczne i konstrukcyjne
, w ramach idei płynnie podnosząc się i opadając sprzyja
utrzymaniu widoku na rzekę dla mieszkańców górnych pięter budynków.
Prosta formalnie koncepcja i planowane materiały odnoszą się do krakowskiego genius loci
w sposób przydający unikalności projektowi, wyrastającemu w swoich nastrojach
i z niepowtarzalnych krakowskich piwnic i z pięknych gwiaździstych kościelnych sklepień.
Zakładając, że obiekt poświęcony kulturze i jej immanentnej części, jaką jest muzyka,

powinien pozwalać mieszkańcom i gościom na identyfikację z miejscem, miastem i jego
tradycją, projekt stanowi propozycję klarowną i jednoznaczną.
Romantyzm miękkich i rzeźbiarsko opracowanych, ceramicznych ścian i sklepień daje
możliwość odczuwania kameralności, a jednocześnie monumentalnej elegancji, daje
sposobność poczucia łączności z przyrodą w przestrzeni i w połączeniu z miastem, będąc
jednocześnie od niego, tam, gdzie trzeba, dyskretnie oddzielonym.
Koncepcja ma potencjał uzyskania niepowtarzalności krakowskiego centrum muzyki za
pomocą prostych środków przy obietnicy bogactwa różnorodnych wrażeń. A o to przecież
w architekturze chodzi najbardziej.

Ocena akustyczna pracy 001
Układ komunikacyjny: Poprawny układ komunikacyjny, zarówno z punktu widzenia widowni,
jak i muzyków. Bardzo dobrze rozwiązana komunikacja i wejścia dla słuchaczy. Dobrze
rozwiązana strefa dostaw. Dobre możliwości komunikacji i transportu instrumentów. Mała
odległość i logiczna droga transportu instrumentów pomiędzy scenami głównych sal (choć
można by było ją jeszcze skrócić). Mała odległość pomiędzy scenami sal w obrębie obu
niezależnych użytkowników (FK i CC/SC) Wszystkie sceny na jednym poziomie, co jest
istotnym plusem tej pracy. Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal.
Akustyka wnętrz: Kształt sal spełnia wymagania konkursu (sale pudełkowe, w dwóch
przypadkach niewielki odwrócony trapez, co może nie mieć wpływu albo być łatwo
zmodyfikowane na etapie projektu).
Pomimo że szerokość obu głównych sal w poziomie
sceny jest odpowiednio niska, niestety jest zdecydowanie zb
yt duża w poziomie balkonów
(ok. 30
m). Balkony boczne niepotrzebnie poszerzają salę, zamiast tworzyć niewielkie
nadwieszenia. Również zdecydowanie zbyt niska jest wysokość obu sal (ok. 16 m do spodu
stropodachu, bez żadnego dostępnego zapasu na instalacje i dźwigary). O ile zwężenie sal
wydaje się możliwe, o tyle zwiększenie wysokości może znacząco zmienić proporcje elewacji
budynku. Problematyczne jest również, czy będzie możliwość niewielkiego wydłużenia sal
(jeśli będzie to potrzebne z punktu widzenia zachowania liczby miejsc). Miejska Sala
koncertowa ma w pracy praktycznie identyczną wielkość (w rzucie) jak Sala Filharmoniczna,
a powinna być widocznie mniejsza. W obu głównych salach brak niezależnego elementu
nadsceni
cznego, a próba obniżenia sufitu w jego miejsce nad sceną jest złym rozwiązaniem.
Rozwiązanie zmiany wielkości sceny w Miejskiej Sali Koncertowej przez przesuwny „ekran”
nie wydaje się przemyślane. Studio nagrań FK (Sala Multimedialna) ma przypuszczalnie zbyt
niską wysokość (<6m – brak przekroju to pokazującego).
Akustyka budowlana:
Poprawne rozwiązania, możliwość zastosowania układu „pudełko-w-
pudełku” dla wszystkich istotnych pomieszczeń, choć dla dwóch głównych sal oraz studia
nagrań konieczne będzie dalsze zwiększenie wysokości budynku.

O
cena Ogólna: 4/6. Dobra, z możliwością poprawy na etapie projektowym. Konieczne
zmiany szerokości/wysokości sal głównych oraz lokalizacji balkonów bocznych.

2. O
pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 005 (Przystępującego Brigitte Metra) – ocena
końcowa.
Najsilniejszą stroną pracy jest przyjęcie dobrych rozwiązań dotyczących typologii, kształtu
i proporcji sal koncertowych, realizujących założenia konkursowe. Rozwiązania w zakresie
ich akustyki zostały najwyżej ocenione przez zespół ekspertów. Pozytywnie skomentowano
także kompozycje obiektu o skali odpowiadającej zastanemu kontekstowi przestrzennemu:
cztery wyższe, oddzielne bryły o rzeźbiarskim charakterze, pozostawiają pomiędzy sobą
wolne przestrzenie umożliwiające wglądy w stronę parku z budynków sąsiednich,
znajdujących się po stronie północnej. W tych czterech bryłach umiejscowiono poszczególne
sale koncertowe i sale prób, które obudowane zostały funkcjami uzupełniającymi i połączone
od strony południowej niższym foyer, którego atrakcyjna przestrzeń przenika się
z otaczającym go założeniem parkowym. Dach nad foyer został umiejętnie wykorzystany
jako ogólnodostępny taras widokowy, przez co poszerzona została powierzchnia
rekreacyjno-parkowa.
Za słabsze strony pracy uznano pewne braki w rozwiązaniach funkcjonalno-przestrzennych
dotyczących stref technicznych i zaplecza scenicznego. Poziomy scen umieszczone zostały
na różnych wysokościach, co powoduje trudności z transportem instrumentów między
salami. Brak czytelnego rozwiązania strefy dostaw, jako pomieszczenia wewnątrz budynku,
wydzielonego funkcjonalnie od kulis sal koncertowych, nie zaproponowano w sposób
czytelny lokalizacji garażu. Przesądzająca dla umieszczeniu pracy jako numer drugi
w konkursie była ocena części jury odnośnie propozycji idei dla architektury obiektu jako
manierycznej i odległej od krakowskiego ducha miejsca.

Ocena akustyczna pracy 005
Układ komunikacyjny: Bardzo nieprzemyślany układ komunikacyjny, głównie z punktu
widzenia muzyków, transportu instrumentów, organizacji dostaw, jak i wzajemnej lokalizacji
poszczególnych pomieszczeń. Praktycznie brak stref dostaw. Lokalizacja pomieszczeń nad
sobą wymusza częste użycie transportu pionowego (windy), których jest jedynie po 1 szt
w każdym bloku sal. Wszystkie sceny są praktycznie na różnych poziomach, co jest istotnym
minusem tej pracy. Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal.
Akustyka wnętrz: Wzorcowo rozwiązane akustycznie obie sale główne (lepiej dopracowana
sala filharmoniczna) i pozostałe pomieszczenia. Kształt obu sal spełnia wymagania konkursu
(sale pudełkowe). Obie sale oferują najlepszą jakość akustyczną spośród wszystkich prac.
Wymiary, wysokości i kształt sal bardzo dobry. Uwagi do liczby rzędów na pierwszym

bocznym balkonie Sali Filharmonicznej, która powinna być analogiczna jak na drugim
balkonie (węższy pierwszy balkon). Ponadto rzut Sali Miejskiej w poziomie niższego balkonu
nie do końca odpowiada przekrojowi. Dobrze rozwiązane studio nagrań FK (Sala
Multimedialna), choć kształt samego studia (life room) i relacja do sali prób sekcyjnych chóru
mogła by być poprawiona.
Akustyka budowlana: Poprawne rozwiązania, możliwość zastosowania układu „pudełko-w-
pudełku” dla wszystkich istotnych pomieszczeń, choć lokalizacja pomieszczeń jedno nad
drugim wymagać będzie bardziej skomplikowanych rozwiązań, niż typowo. Konieczność
dodania podwójnych ścian przy Sali Multimedialnej.
Ocena Ogólna: 5/6 (ale tylko przy założeniu możliwości wprowadzenia zmian w układzie
komunikacyjnym
– przy pozostawieniu obecnego układu komunikacyjnego 3/6). Bardzo
dobra (nie uwzględniając obecnego układu komunikacyjnego). Konieczne zupełne
przeprojektowanie układu komunikacyjnego, ruchu instrumentów i dostaw, Rozważenie
relokacji sali prób CC na ten sam poziom, co pozostałych sal. Ograniczenie komunikacji
pi
onowej w ruchu instrumentów.

3. O
pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 002 (Odwołującego) – ocena końcowa.
W pracy nr 002 wyróżnić należy bardzo dobre – wzorcowe wręcz – rozwiązania funkcjonalne
sal koncertowych i ich zaplecza. Najlepszy i najbardziej p
rzemyślany spośród wszystkich
prac układ komunikacyjny, zarówno z punktu widzenia muzyków, transportu instrumentów,
organizacji dostaw,
jak i wzajemnej lokalizacji pomieszczeń. Akustyka sal nie budzi
większych zastrzeżeń, obie oferują potencjalnie bardzo dobrą jakość akustyczną.
Zastosowano w nich „pływające” balkony z trwale sprzężoną kubaturą, przy zachowaniu
zasady sal pudełkowych („shoe box”). Wnętrza sal są bardzo efektowne, choć niepokoi
formalne podobieństwo ich wystroju do sali NOSPR.
Najwięcej wątpliwości budzi ogólna dyspozycja funkcjonalno-przestrzenna oraz
przytłaczająca, introwertyczna w swoim wyrazie architektura. Obiekt nie oferuje powiązań
z otaczającym go terenem parkowym, wręcz się przed nim zamyka. To wrażenie pogłębione
jest decyzją o zlokalizowaniu głównego wejścia na wysoko wyniesionym ponad poziom
terenu tarasie 1 piętra, na który prowadzą monumentalne schody. Forma masywnej
kolumnady frontowej nie została powiązana kompozycyjnie z pociętą horyzontalnie
(i nieregularnie) główną bryłą obiektu.
Negatywnie należy ocenić decyzję o budowie dwóch kondygnacji podziemnych, która
skutkować będzie gwałtownym wzrostem kosztów budowy obiektu. W kontekście
wskaźników techniczno-ekonomicznych razi też bardzo duża powierzchnia i kubatura
obiektu, zna
cznie przekraczająca wymagania funkcjonalne.

Ocena akustyczna pracy 002
Układ komunikacyjny: Najlepszy i najbardziej przemyślany układ komunikacyjny spośród
wszystkich prac, zarówno z punktu widzenia muzyków, transportu instrumentów, organizacji
dostaw, j
ak i wzajemnej lokalizacji poszczególnych pomieszczeń. Wyjątkiem jest lokalizacja
Sali Recitalowej w większej odległości od pozostałych sal i wydłużenie drogi instrumentów do
tej sali (co może być problemem, jeśli ta sala będzie często wykorzystywana jako sala prób
FK)
– może to być poprawione częściowo przez obrócenie o 90 stopni tej sali. Lokalizacja
magazynu instrumentów i wyposażenia Sali Koncertowej jest dosyć odległa (może to nie być
problemem, gdyż w pobliżu scen sal są inne zbliżone pomieszczenia). Dobrze rozwiązana
komunikacja i wejścia dla słuchaczy. Bardzo dobrze rozwiązana strefa dostaw. Bardzo dobre
możliwości komunikacji i transportu instrumentów. Bardzo mała odległość i logiczna droga
transportu instrumentów pomiędzy scenami głównych sal. Mała odległość pomiędzy scenami
sal w części CC/SC. Wszystkie sceny na jednym poziomie, co jest istotnym plusem tej pracy.
Obszerne i czytelne kulisy przy każdej z sal.
Akustyka wnętrz: Kształt obu sal spełnia wymagania konkursu (sale pudełkowe). Obie sale
ofe
rują potencjalnie bardzo dobrą jakość akustyczną. W salach zastosowano „pływające”
balkony z trwale sprzężoną kubaturą. Pomimo że szerokość obu głównych sal w poziomie
sceny jest odpowiednio niska, jest ona zdecydowanie zbyt duża w poziomie balkonów
(zwłaszcza dla Sali Filharmonicznej – ok. 36 m) – wymaga to zmian na etapie projektu.
Równocześnie tylni balkon w Sali Filharmonicznej jest zbyt wysoko (albo wysokość nad nim
musi być zwiększona). Wysokość obu sal poprawna z łatwą możliwością jej zwiększenia
w
razie potrzeby na etapie projektu. Wzorcowo rozwiązane studio nagrań FK (Sala
Multimedialna), w tym układ pomieszczeń i wysokość. Ciekawy detal sposobu rozwiązania
doświetlenia sal światłem naturalnym.
Akustyka budowlana: Poprawne rozwiązania, możliwość zastosowania układu „pudełko-w-
pudełku” dla wszystkich istotnych pomieszczeń.
Ocena o
gólna: 5/6. Bardzo dobra, z możliwością poprawy na etapie projektowym. Konieczne
zmiany szerokości sal głównych oraz częściowe kształtu i lokalizacji balkonów bocznych
w ce
lu uzyskania mocnych bocznych odbić dźwięku.

4. O
pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 006 – ocena końcowa.
Jako największą zaletę pracy odnotować należy interesujące w skali rozrzeźbienie obiektu
i dobre wpisanie go w otaczający teren parkowy. Dostępne dla wszystkich schody, pochylnie
i zielone dachy powodują, że cały kompleks Centrum Muzyki oferuje mieszkańcom Krakowa
atrakcyjną przestrzeń rekreacyjną o publicznym charakterze. Korzystne jest także rozbicie
kubatury obiektu na niższy w skali cokół i wyższe, wystające z niego skrzynie sal
koncertowych. Ciekawe formy architektoniczne, szczególnie w obrębie stref wejściowych

i wnętrz sal koncertowych. Dyskusyjne jest natomiast samo rozwiązanie parku, z mocno
wydobytym zarysem fortyfikacji, które – choć realizowane za pomocą żywopłotów
i konstrukcji ziemnych
– ingeruje bardzo mocno w istnieją, malowniczą i organiczną
przestrzeń parkowo-leśną.
O wiele więcej wątpliwości budzą jednak podstawowe dyspozycje funkcjonalno-przestrzenne
samego obiektu. Decyzja o c
ałkowitym rozdziale funkcjonalnym stref Filharmonii od
kompleksu miejskich sal koncertowych i przecięciu ich strefą wejściową założoną na osi
północ-południe jest w ocenie sądu konkursowego błędna, gdyż sytuuje główne wejście do
obiektu od północy, czyli od drogi dojazdowej o zapleczowym charakterze, a nie od zachodu,
czyli od głównego dojazdu i dojść pieszych.
Poprawna organizacja wewnętrznego foyer i wejść słuchaczy, jednak nieprzemyślana
i nadmiernie skomplikowana komunikacja w obrębie sal koncertowych, zwłaszcza z punktu
widzenia ruchu muzyków i instrumentów. Źle rozwiązana strefa dostaw. Nieprawidłowe pod
względem akustyki rozwiązania sal koncertowych: balkony boczne wcięte w bryłę tworzą
pułapki dla dźwięku, sale filharmoniczna zdecydowanie zbyt szeroka.

5. O
pinia sądu konkursowego dotycząca pracy 007 – ocena końcowa.
Klarowna dyspozycja funkcjonalno-
przestrzenna. Wyraźny podział bryły na dwa komponenty:
niższego, przeszklonego cokołu mieszczącego foyer i wyodrębnionych z niego ceramicznych
brył sal koncertowych jest korzystny w skali, zarówno w relacji z otaczającą zabudową, jak
i terenami zielonymi. Dobry układ funkcjonalny obiektu i prawidłowe strefowanie funkcji,
z ocienionym foyer, przenikającym się z terenem parku. Architektura elegancka,
przes
trzenna, dobra w proporcjach, materiałach i w detalu. Jury odnotowało jednak
niepokojące podobieństwo architektury obiektu do pracy, która wygrała rozstrzygnięty
niedawno konkurs na Centrum Muzyki w Żelazowej Woli.
Budzącym największe kontrowersje elementem pracy jest architektura sal koncertowych:
z jednej strony podkreślić należy piękno i oryginalność ich wystroju, z drugiej strony eksperci
ds. akustyki stwierdzili, że ich kształty (typu „arena”) nie spełniają wymagań konkursu,
szczególnie niekorzystny jest kształt trapezu sali filharmonii, który eliminować będzie boczne
odbicia dźwięku. Stwierdzono ponadto, że spektakularne wizualnie rozwiązanie sufitu nie
przekłada się na jakość akustyczną i nie daje możliwości poprawy akustyki wnętrz na
dalszych etapach prac projektowych.

6. Wytyczne sądu konkursowego dla pracy 001, Przystępującego SBS, nagrodzonej
I nagrodą
Zalecenia i wyjaśnienia ogólne:

1.
W oparciu o przedstawiony projekt konkursowy należy opracować koncepcję
pokonkursową uwzględniającą pełne i bardziej szczegółowe dostosowanie projektu do
wytycznych programowych i wytycznych akustycznych zawartych w Warunkach
Konkursowych i do niniejszych zaleceń Sądu Konkursowego.
2.
Zalecenia pokonkursowe mają na celu właściwe ukierunkowanie rozwoju projektu
kon
kursowego w celu osiągnięcia optymalnego stanu jego uszczegółowienia, który stanie się
podstawą do pracowania kolejnego etapu pracy projektowej, jakim będzie koncepcja
wielobranżowa.
3.
Koncepcja pokonkursowa winna być opracowana w ścisłej współpracy z Zamawiającym
(a poprzez Zamawiającego ze wszystkimi Użytkownikami) i być przez Zamawiającego
zatwierdzona (z uwzględnieniem wskazówek Użytkowników) przed przystąpieniem do
dalszych etapów prac projektowych.
4.
Sugeruje się, aby w opracowaniu koncepcji pokonkursowej aktywnie uczestniczył akustyk
(autor koncepcji akustycznej), który w razie zaistnienia wątpliwości projektowych mógłby
konsultować je bezpośrednio z Użytkownikiem.
Zalecenia szczegółowe:
1. Urbanistyka:
a.
Należy przedstawić uszczegółowienie i korektę rozwiązania komunikacji kołowej dla
podjazdów i miejsc postojowych samochodów osobowych, autobusów, dostaw oraz parkingu
podziemnego.
b.
Należy doprecyzować powiązania ruchu kołowego z ruchem pieszym, układ ścieżek
rowerowych i chodników.
c.
Należy rozważyć wprowadzenie stref zieleni wysokiej wzdłuż elewacji północnej.
d.
Zaleca się wprowadzenie większej ilości zieleni w części placu miejskiego,
w szczególności od strony ulicy Stachowskiego i planowanego ronda.
2. Konstrukcja budynku (w zakresie koncepcyjnym):
a.
Należy przeanalizować i uzgodnić układ konstrukcyjny w budynku, korekty uwzględnić na
rzutach i przekrojach.
b. Należy przeanalizować szacunkowe wysokości układów konstrukcyjnych dla stropów sal
i odpowiednie ko
rekty uwzględnić na przekrojach,
c.
Należy także uwzględnić odpowiednie przestrzenie i konstrukcje kondygnacji/pomostów
technicznych nad salami,
jak też dla pomieszczeń mechaniki górnej i dolnej obsługującej
sale.
d.
Należy przejrzeć i skorygować szacunkowe wysokości konstrukcji dachu właściwe dla
założonych rozpiętości i uwzględnić podstropowe przestrzenie niezbędne dla systemów
wentylacji / klimatyzacji / oddymiania. Odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach;

Przeanalizować dylemat konstrukcyjny: czy ściana osłonowa ma być lekkim elementem,
niezależnym od głównej konstrukcji obiektu, czy też jej konstrukcja ma pełnić funkcję nośną.
3. Strefa foyer:
a.
Poprawić funkcjonalność głównego wejścia dla publiczności (płytkie przedsionki, daszki
przed wejściami).
b.
Poprawić funkcjonalność szatni dla publiczności, celem unikania ścisku przy ladzie szatni,
zgodnie z zapisami konkursowymi.
c.
Rozważyć korektę przestrzeni restauracji i wprowadzić otwarcia widokowe oraz
ewentualnie taras przy sali restauracyjnej, przynajmniej w kierunku parku.
d.
Przeanalizować i wyjaśnić kwestię ewakuacji na poszczególnych kondygnacjach.
e.
Przeanalizować i wskazać miejsca w strefie foyer, gdzie może się odbywać
recepcja/bankiet, a także miejsca na catering i stoiska z napojami podczas przerw.
f.
Wskazać wejście i drogę VIP do budynku i drogę VIP do sal koncertowych.
g.
Należy przeanalizować kwestię rozwiązania problemu kontroli termicznej foyer w związku
z dużymi przeszkleniami, dotyczy to także strefy kulis/zaplecza z uwagi na usytuowanie
strefy dostaw.
h. Zap
roponować zgodny z wytycznymi procentowy podział toalet w obiekcie w stosunku
60 procent toalety damskie, 40
procent toalety męskie oraz dla rodziców z dziećmi i dla
niepełnosprawnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Toalety dla muzyków muszą być
zlo
kalizowane w bliskim sąsiedztwie sal koncertowych i sal prób (na tym samym poziomie).
i.
Zaprojektować strefy pomieszczeń rodzica i dziecka.
j.
Należy przedstawić rozwiązanie przegrody dzielącej przestrzenie edukacyjne od foyer,
zapewniające dostęp światła dziennego.
4. Sale koncertowe i ich zaplecza:
Zaplecza:
a.
Relokacja pomieszczeń istotnych z punktu widzenia ruchu instrumentów zgodnie
z Wytycznymi Akustycznymi w bliskości sceny (np. „Sala prób perkusyjnych” 2.69 jest
obecnie na da
lszym piętrze, a powinna być na parterze w pobliżu Sali Filharmonicznej).
b.
Należy zaproponować przestronną i czytelną osobną strefę wejściową dla artystów
i pracowników biurowych z łatwym i czytelnym dostępem do stref.
c.
Przeanalizowanie i korekta wymiarów (głównie proporcji szerokości do długości)
pomieszczeń magazynowych/garderób w strefach dla muzyków – zbyt wąskie
pomieszczenia nie pozwalają na efektywne magazynowanie instrumentów.
d.
Rozdzielenie w salach koncertowych komunikacji słuchaczy od komunikacji dla chóru, tak,
aby mogli niezależnie wykorzystywać strefy balkonu dla chóru.
e.
Wprowadzenie lub powiększenie stref relaksu/spotkań wzdłuż stref korytarzy w strefach
dla muzyków.

f.
Urozmaicenie monotonii długich korytarzy w części dla muzyków.
g.
Należy przewidzieć odpowiednią ilość wind towarowych i ogólnego użytku,
dostosowanych do przewozu instrumentów, jeżeli ostateczny układ sal będzie takich
dojazdów wymagał.
Strefa dostaw:
h.
należy przeprojektować dostęp do strefy dostaw – jeden dla wszystkich sal nie jest być
może wskazany oraz przemyśleć i przedyskutować z użytkownikami usytuowanie rampy
rozładowczej w relacji do sal prób.
Akustyka wnętrz:
i.
Należy przedstawić logiczną i merytorycznie spójną uszczegółowioną koncepcję akustyki
sal koncertowych i sal prób, zgodnie z konkursowymi Wytycznymi Akustycznymi (zaleca się
dodatkowo dookreślenie materiałów wykończeniowych i konstrukcyjnych istotnych dla
akustyki
już na tym etapie).
j.
Należy przedstawić logiczną i merytorycznie spójną koncepcję akustyki Sali Miejskiej,
odpowiadającej jej (odległej od standardowej) funkcjonalności uwzględniającej specyfikę
szerokiego spektrum brzmieniowego
– od wykonań muzyki symfonicznej czy też oratoryjnej
w wielkoformatowych obsadach, po repertuar orkiestry smyczkowej w 20-
osobowym składzie
oraz repertuaru zespołu muzyki dawnej grającego na instrumentach „historycznych”.
k.
Jeżeli proponowane będzie jakiekolwiek ruchome rozwiązanie zmiennej akustyki
w miejskiej sali koncertowej, konieczne jest przedstawienie popartej badaniami lub
spra
wdzonych empirycznie przekonujących rozwiązań.
l.
Przedstawienie logicznej i merytorycznie spójnej koncepcji zapewnienia wczesnych
bocznych odbić dźwięku w głównych salach koncertowych (Sala Filharmoniczna i Sala
Miejska), spełniającego wymagania opisane w Wytycznych.
m.
O ile szerokość sal w poziomie parteru jest odpowiednia, to konieczne jest znaczne
zmniejszenie szerokości obu sal głównych, zgodnie z zapisami Wytycznych Akustycznych –
boczne balkony powinny być umieszczane jeden nad drugim, ponad sobą, w celu
wytworzenia powrotnych bocznych odbić dźwięku.
n.
Po zmniejszeniu szerokości sal, należy przeanalizować, czy wysokość sal głównych
pozwala na zapewnienie odpowiedniej kubatury i warunków akustycznych – jeśli nie, to
należy ją zwiększyć; Szacunkowe wymagane wysokości sal głównych podano w Wytycznych
Akustycznych zawartych w materiałach konkursowych.
o.
W projekcie konkursowym w salach koncertowych i salach prób brak jest w uwzględnienia
wysokości elementów konstrukcyjnych – należy to uzupełnić.
p. Zaproponowany w pracy w Sali Fi
lharmonicznej „półprzezroczysty” sufit powinien zostać
przekształcony w nadsceniczny element odbijający dźwięk, który ma za zadanie poprawić

warunki akustyczne na scenie oraz pozwoli
ć aktywować akustycznie kubaturę znajdującą się
ponad sufitem.
q.
Nachylenie widowni na parterze głównych sal koncertowych jest analnie zbyt duże
i powinno być zmniejszone, przy równoczesnym uwzględnieniu odpowiednich warunków
widoczności sceny.
r.
Należy wprowadzić rozwiązania w zakresie możliwości zmiany wielkości sceny zgodnie
z Wytycznymi Akustycznymi.
s.
Obie sale prób Orkiestr Miejskich nie powinny mieć stałych widowni, zgodnie z zapisami
Wytycznych Akustycznych.
t.
Kształt Sali prób orkiestry Sinfonietta Cracovia (6.1) nie jest optymalny – proporcje
szerokości do długości tej sali powinny być bardziej zbliżone do jedności.
u.
Należy opisać sposób i lokalizację rozwiązań zmiennej akustyki w poszczególnych
pomieszczeniach.
Akustyka budowlana i funkcjonalność sal
v.
Zaznaczyć przyjętą metodę dylatacji akustycznej i posadowienia sal muzycznych na
przekrojach i rzutach, zgodnie z Wytycznymi Akustycznymi, w tym układy typu „pudełko
w pudełku”( box-in-box ) w stosunku do wybranych sal.
w.
Przedstawić główne sale na przekrojach i rzutach w taki sposób, aby wyjaśnić koncepcję
przestrzeni zarezerwowanej dla technologii górnej sal, jak i dla technologii sceny i podscenia.
x.
Należy zweryfikować wysokości i wymiary wszystkich sal prób zgodnie z zapisami
Wytycznych Akustycznych po uwzględnieniu wpływu na te wymiary rozwiązań budowlanych
(grubości ścian, grubości stropów, etc) wymaganych z punktu widzenia izolacyjności
akustycznej.
y.
Zmiana proporcji sal wiązać się zapewne będzie ze zmianą ich szerokości, długości
i wysokości, zatem należy rozważyć sposób miejscowego podniesienia dachu w taki sposób,
aby zachować płynny charakter całości formy, zgodny z ideą nagrodzonej koncepcji.
z.
Zmiana proporcji sal wiązać się będzie także ze zmianami w obrębie ich wnętrz –
rozważyć więc należy wprowadzenie takich zmian do ich wystroju z punktu widzenia ich
estetyki i akustyki, tak,
aby mogły być one unikatową wizytówką i ikoną Krakowa.
aa.
Należy uszczegółowić i dostosować funkcjonalność (i wyraźnie zaprezentować na
rysunkach) poszczególnych sal koncertowych i sal prób raz sal prób sekcyjnych do
szczegółowych wymogów określonych dla każdej z sal w warunkach konkursowych ze
wskazaniem szczegółów dot. lokalizacji takich funkcji jak: strefa inspicjenta, pomieszczenie
dla muzyków na zapleczu sal; Dotyczy to w dużej mierze „Strefy Miejskiej” ze szczególnym
uwzględnieniem sal prób Sinfonietty Cracovii i Capelli Cracovienisis. Należy szczegółowo
przedstawić rozwiązania zawarte w Wytycznych Konkursowych, w tym dotyczące kształtu
i geometrii sal prób zbliżonych do tych parametrów estrady sali koncertowej.

bb. Należy uzupełnić brakujące empory i balkony, zaprojektować wielofunkcyjne podesty,
oraz rozwiązać problematykę mobilności foteli/krzeseł dla publiczności w dostosowaniu do
zmieniającej się funkcji sali prób Sinfonietty Cracovii, w sytuacji, gdy może stanowić ona salę
dla kameralnych
koncertów edukacyjnych itp.
cc.
Należy uzupełnić sale prób Orkiestr Miejskich o okna panoramiczne.
dd.
Należy zaproponować spójny estetycznie, współczesny projekt wnętrza Miejskiej Sali
Koncertowej
oraz sal prób – oczekiwany jest rozwój i inna, estetyka dla propozycji
przedstawionej na wizualizacjach w pracy konkursowej.
ee. Konieczne jest przedstawienie koncepcji używanej opcjonalnie fosy orkiestrowej dla Sali
Filharmonicznej i Sali Miejskiej, jak
w wytycznych konkursowych. Projekt musi uwzględniać
zaplecza technologiczne.
ff.
Wysokość i przestrzeń Sali Filharmonicznej w obszarze za sceną musi umożliwiać montaż
i odpowiednie akustyczne funkcjonowanie organów. Należy też przewidzieć pomieszczenia
zaplecza technologicznego dla tego instrumentu.
gg.
Należy przedstawić propozycję możliwości mocowania oświetlenia, nagłośnienia
i sztankietów koniecznych do zamontowania elementów scenografii dla realizacji
semisce
nicznych przedstawień operowych, widowisk tanecznych oraz interdyscyplinarnych.
hh. Należy przedstawić koncepcję przestronnych kulis, spójnych estetycznie z salami,
zapewniających dobrą komunikację z garderobami, salami prób i prób sekcyjnych,
z pokojami dyrygenta i solistów, jak też koncepcję składowania instrumentów i skrzyń,
również dla zespołów i produkcji gościnnych. Kulisy mają też mieć funkcję stanowiące
miejsce spotkań artystów.
ii.
Należy dodatkowo zaproponować i przedstawić podział stref wraz z uwzględnieniem
transportu instrumentów – z czytelną nawigacją i możliwością późniejszego wprowadzenia
spójnej identyfikacji wizualnej pomiędzy strefami filharmoniczną a miejską, w tym
rozgraniczenie pomiędzy strefami Sinfonietty Cracovii i Capelli Cracoviensis. Propozycja
musi uwzględniać dogodną komunikację wszystkich pomieszczeń w ramach stref
z uwzględnieniem wszystkich ich elementów: sale koncertowe, sale prób, sale prób
sekcyjnych, sale pracy indywidualnej, garderoby, przestrzenie socjalne, pomieszczenia
biurowe.
5. Strefa zaplecza technicznego
i parkingów podziemnych.
a.
Wyjaśnić i przedstawić na rysunkach lokalizację (górną i dolną) pomieszczeń technicznych
i pomieszczeń dla systemów wentylacji i klimatyzacji budynku.
b.
Dostosować projekt parkingu podziemnego do korekt związanych z dylatacjami
akustycznymi
/sposobem
posadowienia
sal
koncertowych;
przedstawić
przekrój
z zaprezentowanym rozwiązanym wjazdem na parking. Zaproponować takie rozwiązanie

konstrukcyjne parkingu podziemnego pod salami koncertowymi, które nie wpływa
niekorzystnie na akus
tykę sal.
c. Wyjaśnić/wskazać lokalizację parkingów rowerowych.

6. Wytyczne sądu konkursowego dla pracy 005, Przystępującego Brigitte Metra, nagrodzonej
II nagrodą
Zalecenia i wyjaśnienia ogólne:
1. Jeśli w oparciu o przedstawiony projekt konkursowy będzie opracowywana koncepcja
pokonkursowa (w wypadku wyboru projektu do realizacji), powinna ona uwzględniać pełne
dostosowanie
projektu
do
wytycznych
programowych
zawartych
w Warunkach
Konkursowych i do niniejszych zaleceń Sądu Konkursowego.
2. Zalecenia pok
onkursowe mają na celu właściwe ukierunkowanie rozwoju projektu
konkursowego w celu osiągnięcia optymalnego stanu jego uszczegółowienia, który stanie się
podstawą do pracowania kolejnego etapu pracy projektowej, jakim będzie koncepcja
wielobranżowa.
3. Kon
cepcja winna być opracowana w ścisłej współpracy z Zamawiającym i być przez
Zamawiającego zatwierdzona przed przystąpieniem do dalszych etapów prac projektowych.
4. Sugeruje się, aby w opracowaniu koncepcji pokonkursowej aktywnie uczestniczył akustyk
(auto
r koncepcji akustycznej), który w razie zaistnienia wątpliwości projektowych mógłby
konsultować je bezpośrednio z Użytkownikiem.
Zalecenia szczegółowe:
1. Urbanistyka:
a. Należy przedstawić prawidłowe rozwiązanie komunikacji kołowej dla podjazdów i miejsc
postojowych samochodów osobowych oraz parkingu podziemnego.
b. Należy zapewnić odpowiedni dojazd do strefy dostaw (ładowanie tyłem).
c. Należy przewidzieć powiązania ruchu kołowego z ruchem pieszym.
2. Konstrukcja budynku (w zakresie koncepcyjnym):
a. Nale
ży przeanalizować i uzgodnić układ konstrukcyjny w budynku, korekty uwzględnić na
rzutach i przekrojach.
b. Należy uwzględnić szacunkowe wysokości konstrukcji dachu właściwe dla założonych
rozpiętości i uwzględnić podstropowe przestrzenie niezbędne dla systemów
wentylacji/klimatyzacji/oddymiania
– i odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach.
c. Należy przejrzeć i skorygować szacunkowe wysokości konstrukcji dachu właściwe dla
założonych rozpiętości i uwzględnić podstropowe przestrzenie niezbędne dla systemów
wentylacji/klimatyzacji/oddymiania. Odpowiednie korekty przedstawić na przekrojach.

d. Przeanalizować dylemat konstrukcyjny: czy ściana osłonowa powinna być lekkim
elementem, niezależnym od głównej konstrukcji obiektu, czy też konstrukcja ma pełnić
f
unkcję nośną.
3. Strefa foyer:
a. Rozważyć lokalizację, ilość i wielkość wejść dla publiczności.
b. Poprawić wielkość i funkcjonalność szatni dla publiczności, zapewnić odpowiednią
długość lady szatniowej.
c. Należy dostosować ilość i wielkość zespołów sanitarnych do rzeczywistych potrzeb,
według polskich przepisów.
d. Należy przeanalizować rozwiązania w zakresie ochrony przeciwpożarowej,
a w szczególności ewakuacji (komunikacja pionowa, długości dojść ewakuacyjnych).
e. Przeanalizować i wskazać miejsca w strefie foyer, gdzie może się odbywać
recepcja/bankiet, a także miejsca na catering i stoiska z napojami podczas przerw.
f. Zaproponować zgodny z wytycznymi procentowy podział toalet w obiekcie w stosunku 60
procent toalety damskie, 40 procent toalety męskie oraz dla rodziców z dziećmi i dla
niepełnosprawnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Toalety dla muzyków muszą być
zlokalizowane w bliskim sąsiedztwie sal koncertowych i sal prób (na tym samym poziomie).
g. Wskazać wejście i drogę VIP do budynku i drogę VIP do sal koncertowych.
h. Zapewnić dogodny i czytelny dostęp na wyższe kondygnacje osobom niepełnosprawnym.
i. Zaprojektować strefy pomieszczeń rodzica i dziecka.
j. Poszerzyć górne foyer dla sal i rozważyć ogólną koncepcję tego foyer – aktualne balkony
otaczające sale, dostępne z górnych poziomów widowni są zbyt wąskie i niefunkcjonalne.
4. Sale koncertowe i ich zaplecza:
a. Należy przedstawić odpowiednie rozwiązanie strefy dostaw, pozwalające na bezpieczny
transport instrumentów i elementów wyposażenia technicznego i scenicznego.
b. Należy zmienić lokalizację sceny głównych sal koncertowych, Sali Recitalowej i sali prób
orkiestry Sinfonietta Cracovia, tak, aby sceny znalazły się na tym samym poziomie,
eliminując
potrzebę
stosowania
pochylni,
eliminujących
możliwość
transportu
wielkogabarytowych instrumentów.
c. Należy rozważyć relokację pomieszczeń istotnych z punktu widzenia ruchu instrumentów
zgodnie z Wytycznymi Akustycznymi w bliskości sceny (np. „Sala fortepianów” 4.12 jest
obecnie dosyć daleko od sceny Miejskiej Sali Koncertowej).
d. Rozważyć zwiększenie liczby wind w strefie dla muzyków.
Akustyka wnętrz:
f. Zwężenie głębokości pierwszego poziomu balkonów w Filharmonicznej Sali Koncertowej,
tak, aby był zbliżony szerokością do drugiego poziomu balkonów.
g. Zweryfikowanie linii widoczności dla wszystkich balkonów w obu salach koncertowych.

Akustyka budowlana i funkcjonalność sal:
h. Należy zweryfikować wysokości i wymiary wszystkich sal prób zgodnie z zapisami
Wytycznych Akustycznych po uwzględnieniu wpływu na te wymiary rozwiązań budowlanych
(grubości ścian, grubości stropów etc.) wymaganych z punktu widzenia izolacyjności
akustycznej.
i. Należy widocznie zaznaczyć lokalizację układów typu „pudełko-w-pudełku” („box in box”)
w salach, w których jest to wymagane z punktu widzenia Wytycznych Akustycznych.
j. Należy pokazać założenia w zakresie lokalizacji i zapotrzebowania na powierzchnię
pomieszczeń technicznych i instalacyjnych.
k. Lokalizacja obu sal prób Orkiestr Miejskich powinna zostać sprawdzona w kontekście
wymagań w zakresie izolacyjności akustycznej.
l. Należy przedstawić propozycję możliwości mocowania oświetlenia, nagłośnienia
i sztankietów koniecznych do zamontowania elementów scenografii dla realizacji
semiscenicznych przedstawień operowych, widowisk tanecznych oraz interdyscyplinarnych.
m. Należy dodatkowo zaproponować i przedstawić podział stref wraz z uwzględnieniem
transportu instrumentów – z czytelną nawigacją i możliwością późniejszego wprowadzenia
spójnej identyfikacji wizualnej pomiędzy strefami filharmoniczną a miejską, w tym
rozgraniczenie pomiędzy strefami Sinfonietty Cracovii i Capelli Cracoviensis. Propozycja
musi uwzględniać dogodną komunikację wszystkich pomieszczeń w ramach stref
z uwzględnieniem wszystkich ich elementów: sale koncertowe, sale prób, sale prób
sekcyjnych, sale pracy indywidualnej, garderoby, pomieszczenia biurowe.
5. Strefa zaplecza technicznego i parkingów podziemnych:
a. Należy przedstawić lokalizację pomieszczeń technicznych i systemów wentylacji
i klimatyzacji budynku.
b. Określić lokalizację i dostosować projekt parkingu podziemnego do obowiązujących
przepisów, zapewnić lokalizację odpowiednich pomieszczeń usługowych parkingu, zapewnić
wewnętrzną komunikację z budynkiem.
c. Wyjaśnić/wskazać lokalizację parkingów rowerowych.

VIII Ustalenia Izby

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, samo zaś
odwołanie podlega kognicji Izby.

Po pierwsze Izba uzna
ła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu.

Ustawa Prawo zamówień publicznych w art. 189 ust. 2 określa zamknięty katalog podstaw
odrzucenia odwołania. Zgodnie z tym przepisem Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że:
1) w sprawi
e nie mają zastosowania przepisy ustawy;
2)
odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony;
3)
odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie;
4)
odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem
rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego samego
postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się;
5)
odwołanie dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby
lub sądu lub, w przypadku uwzględnienia zarzutów w odwołaniu, którą wykonał zgodnie
z żądaniem zawartym w odwołaniu;
6)
w postępowaniu o wartości zamówienia mniejszej niż kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8
, odwołanie dotyczy innych czynności niż określone
w art. 180 ust. 2;
7) odw
ołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z art. 180 ust. 5.
Uzasadniając swój wniosek o odrzucenie odwołania strona zamawiająca powołała się na art.
189 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (jakkolwiek w trakcie posiedzenia
skorygowała swoje stanowisko uznając, że przesłanka z punktu 2. nie zachodzi).

W ocenie Izby w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żadna z opisanych powyżej
okoliczności, także wskazanych w punkcie 1 i 2.
Krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia odwołania został określony w art. 179 ust. 1 i 2
ustawy Prawo zamówień publicznych. Zgodnie z jego regulacją środki ochrony prawnej
przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub
miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę
w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy, zaś wobec
ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia także
organizacjom wpisanym na listę, o której mowa w art. 154 pkt 5 ustawy Prawo zamówień
publicznych.
Odwołujący jest uczestnikiem konkursu, zatem niewątpliwie jest uprawniony do wniesienia
odwołania, co wprost wynika z treści art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
W sprawie również mają zastosowanie przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż
konkurs prowadzony jest właśnie w oparciu o te przepisy.
Błędne jest także stanowisko strony zamawiającej wywodzące wyłączenie możliwości
wnoszenia czy też rozpatrywania odwołania z treści art. 180 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych wskazującej na „zamawiającego” czy też pewnej niezależności sądu
konkursowego, która wynika z art. 113 ust. 1-3 ustawy Prawo zamówień publicznych.

Zgodnie z dyspozycją tego przepisu: 1. Sąd konkursowy jest zespołem pomocniczym
kierownika zamawiającego powołanym do oceny spełniania przez uczestników konkursu
wymagań określonych w regulaminie konkursu, oceny prac konkursowych oraz wyboru
najlepszych prac konkursowych.
2. Sąd konkursowy w szczególności sporządza informacje
o pracach konkursowych, przygotowuje uzasadni
enie rozstrzygnięcia konkursu, a także,
w zakresie, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem o unieważnienie konkursu.
3. Sąd konkursowy w zakresie spraw, o których mowa w ust. 1 i 2, jest niezależny.
Z kolei art. 112 ust. 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazują, że organizatorem
konkursu jest zamawiający, przy czym kierownik zamawiającego powołuje sąd konkursowy
oraz określa organizację, skład i tryb pracy sądu konkursowego. Członkami sądu
konkursowego mogą być wyłącznie osoby posiadające kwalifikacje umożliwiające ocenę
zgłoszonych prac konkursowych, a jeżeli przepisy szczególne wymagają posiadania
uprawnień do opracowania pracy konkursowej, co najmniej 1/3 członków sądu
konkursowego musi posiada
ć wymagane uprawnienia (ust. 4).
Zgodnie z art. 114
ustawy Prawo zamówień publicznych kierownik zamawiającego albo
osoba przez niego upoważniona sprawuje nadzór nad sądem konkursowym w zakresie
zgodności konkursu z przepisami ustawy i regulaminem konkursu, w szczególności:
1)
unieważnia konkurs; 2) zatwierdza rozstrzygnięcie konkursu.
Z kolei o
dwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności
zamawiającego podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania
czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy (art. 180 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych).
Jak wynika z
przywołanych przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, współistnienie
w konkursie zamawiającego i sądu konkursowego jest konieczne.
To, że przepisy odwoławcze expressis verbis nie odnoszą się do czynności sądu, lecz
zamawiającego, nie oznacza, że odwołanie w konkursie w zakresie oceny pracy
konkursowej dokonanej przez sąd konkursowy, zwłaszcza w kwestiach formalnych, tj.
zgodności działania sądu z postanowieniami regulaminu konkursu, jest niezgodne z ustawą.
Zamawiający sprawuje nadzór nad sądem konkursowym w zakresie zgodności z przepisami
oraz regulaminem konkursu, ponosi od
powiedzialność wobec uczestników konkursu za
działania sądu konkursowego, a także za podjęcie decyzji o zatwierdzeniu rozstrzygnięcia
konkursu.
Jak wynika z § 2 ust. 13 i 14 „Regulaminu pracy sądu konkursowego” kierownik
zamawiającego
stwierdza
nieważność
czynności
sądu konkursowego
podjętej
z naruszeniem prawa, a
na wniosek kierownika zamawiającego sąd konkursowy powtarza
unieważnioną czynność. Natomiast w punkcie 1.5.8 regulaminu konkursu wskazano, że
rozstrzygnięcie konkursu, w tym propozycję przyznania nagród, wyróżnień i wyróżnień
honorowych przygotowuje sąd konkursowy, a zatwierdza kierownik organizatora.

Tym samym sam Zamawiający w Regulaminie potwierdził, że ostateczna decyzja co do
rozstrzygnięcia konkursu należy nie do sądu konkursowego, który tylko przygotowuje
„propozycję”, lecz do samego Zamawiającego (poprzez jego kierownika).
Przepisy w tym
zakresie zredagowane są analogicznie do przepisów dotyczących
postępowań przetargowych i komisji przetargowej – pomimo że w rzeczywistości to komisja
przetargowa
lub
pracownicy
zamawiającego
dokonują
faktycznych
czynności
„zamawiającego”, to odwołanie wnosi się na działania lub zaniechania „zamawiającego” jako
instytucji, a nie
członków komisji przetargowej, pracowników zamawiającego czy kierownika
zamawiającego.
Podobnie w konkursie odwołanie nie dotyczy bezpośrednio działania sądu konkursowego
czy decyzj
i kierownika zamawiającego, lecz „zamawiającego” w rozumieniu art. 2 pkt 12
ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. jednostki organizacyjnej zobowiązanej do
stosowania ustawy.

To, że sąd konkursowy jest w swojej ocenie niezależny, nie oznacza, że ocena ta nie
podlega weryfikacji
– w pierwszej kolejności kierownika zamawiającego, który może
odmówić zatwierdzenia rozstrzygnięcia konkursu (art. 114 ustawy Prawo zamówień
publicznych), a na dalszym etapie Krajowej Izby Odwoławczej czy też sądu, jak również
instytucji kontrolnych.
Kognicja Izby nie została bowiem w tym zakresie w żaden sposób ograniczona przepisami.
Rzeczywiście, w stanie prawnym obowiązującym pomiędzy nowelizacjami ustawy Prawo
zamówień publicznych z maja 2006 i października 2008 roku obowiązywał ust. 1b artykułu
179, który stanowił, że środki ochrony prawnej nie przysługują wobec rozstrzygnięcia sądu
konkursowego w zakresie oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszych prac
konkursowych, lecz
został on uchylony jako niezgodny z zakresem uprawnienia do
wnoszenia środków ochrony prawnej wymaganym dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dni
a 11 grudnia 2007 r. zmieniającą dyrektywy Rady 89/665/EWG
i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie
udzie
lania zamówień publicznych. Jednak z punktu widzenia wykładni historycznej
wprowadzenie,
a następnie uchylenie tego przepisu wskazuje wyraźnie, że kwestia
możliwości podważania oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszych prac
konkursowych
przez sąd konkursowy została przez ustawodawcę rozważona i celowo
rozstrzygnięta w kierunku możliwości korzystania przez uczestników konkursu ze środków
ochrony prawnej.
Inną kwestią jest zakres weryfikacji prac sądu konkursowego przez Izbę i czynności
podejmowanych p
rzez Izbę samodzielnie, czy też możliwych do nakazania zamawiającemu
i sądowi konkursowemu – czy to ze względów prawnych, czy faktycznych.

Izba nie ocenia bowiem prac konkursowych jako takich
(nie zastępuje tu sądu
konkursowego)
, lecz prawidłowość prac sądu konkursowego oraz kierownika
z
amawiającego, który owe prace sądu konkursowego zatwierdził, a tym samym przyjął na
siebie odpowiedzialność za ich przebieg i wynik. Jak wynika z art. 180 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych, jest to ocena legalności (niezgodnej z przepisami ustawy czynności
lub zaniechania zamawiającego). Analogicznie dzieje się w przypadku oceny ofert – Izba
również nie zastępuje komisji przetargowej w ich ocenie, lecz weryfikuje tę ocenę pod kątem
zgodności z przepisami prawa, wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia
itd.
i ewentualnie nakazuje zamawiającemu dokonanie jej korekty.

Izba ustaliła także, iż stan faktyczny sprawy, tj. treść regulaminu konkursu, w tym
„Wytycznych akustycznych”, oraz innych dokumentów zawartych w dokumentacji konkursu,
zawartość poszczególnych prac konkursowych itd. nie jest sporny między Stronami.
W zakresie, w jakim został opisany w punktach poprzedzających, nie będzie powtarzany.

Po zapoznaniu się z przedmiotem sporu oraz argumentacją obu Stron i Przystępujących,
w oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji konkursu przedstawionej
przez Zamawi
ającego oraz oświadczeń i dokumentów złożonych podczas rozprawy Izba
ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim Izba stwierdziła, że Odwołujący nie wykazał interesu we wniesieniu
odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zgodnie z dyspozycją tego przepisu środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy,
uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu
danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
zamawiającego przepisów niniejszej ustawy.
Art. 111 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 ustawy P
rawo zamówień publicznych określają, że nagrodami
w konkursie
mogą być zaproszenie do negocjacji w trybie negocjacji bez ogłoszenia co
najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych lub zaproszenie do negocjacji
w trybie
zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej. Przedmiotem
zamówienia jest szczegółowe opracowanie pracy konkursowej.
Dokonując wykładni ww. przepisu przez pryzmat przepisów dotyczących konkursu (art. 110
i nast. ustawy Prawo zamówień publicznych) należy stwierdzić, że, zgodnie z art. 111 ust. 1
pkt 2 i 3 i ust. 2
ustawy Prawo zamówień publicznych owym „uzyskaniem zamówienia”,
o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych byłoby przyznanie
nagrody
uprawniającej do zaproszenia do negocjacji – czy to w trybie negocjacji bez
ogłoszenia, czy to zamówienia z wolnej ręki.

W niniejszym przypadku
Zamawiający przewidział jedynie zaproszenie do negocjacji
laureata pierwszej nagrody, ewentualnie
– zastępczo i pod ściśle określonymi warunkami
(wymienionymi w punkcie 1.5.12 Regulaminu i przytoczonymi
powyżej w stanowisku
Zamawiającego) laureata drugiej nagrody. Zatem tylko uzyskanie jednej z tych nagród
skutkuje możliwością uzyskania zamówienia, choćby potencjalną.
J
ak już wielokrotnie podkreślano w orzecznictwie, środki ochrony prawnej nie służą samej
abstrakcyjnej idei praworządności czy sprawiedliwości (choć nie można zaprzeczyć, że są to
kwestie obiektywnie
ważne), lecz związane są z konkretnym interesem danego
wykonawcy/podmiotu/uczestnika konkursu i ochroną tego interesu (jak sama nazwa „środki
ochrony” wskazuje). Ugruntowana linia orzecznicza wskazuje, że postępowanie odwoławcze
przewidziane ustawą Prawo zamówień publicznych ma na celu jedynie ochronę interesów
podmiotu wnoszącego środki ochrony prawnej. Konstatacja taka płynie nie tylko z treści
przywołanego przepisu, ale i z konstrukcji całego postępowania odwoławczego, które nie ma
na celu ochrony
interesu publicznego. Interes publiczny leży u podstaw przepisów
regulujących postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego (konkurs), ale już nie
przepisów mających na celu ochronę interesów konkurentów podmiotu wybranego do
wykonania zamówienia (czy też uczestnika nagrodzonego w konkursie).
Interes przywołany w art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych nie jest więc
interesem materializującym się w ochronie ogólnie pojętej praworządności i korygowania
nieprawidłowości działań czy zaniechań zamawiającego, lecz interesem mającym na celu
ochronę konkretnego wykonawcy (uczestnika konkursu), w konkretnym postępowaniu,
ukierunkowanym na uzyskanie przez tego wykonawcę (uczestnika konkursu) stanu,
w którym dany wykonawca będzie mógł uzyskać dane zamówienie.
I jakkolwiek T
rybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ani Krajowa Izba Odwoławcza nie
neguje samej możliwości upatrywania interesu odwołującego w dalszej perspektywie, np. po
unieważnieniu postępowania, to również taki interes nie jest abstrakcyjny, lecz każdorazowo
rozpatrywany jest
w konkretnych okolicznościach konkretnej sprawy.

W niniejszym przypadku konkur
s został tak zorganizowany, że Odwołujący – nawet jeśli
czuje się pokrzywdzony dokonaną oceną prac i wynikiem konkursu – nie jest w stanie
poprawić swojej sytuacji w konkursie (uzyskać nagrody zamiast wyróżnienia), zatem nie ma
tu wyznacznika interesu
we wniesieniu odwołania w postaci jego własnego zysku, nawet
w przypadku anulowania przyznania pierwszej nagrody
Przystępującemu SBS, gdyż nie ma
możliwości przyznania tej nagrody po raz drugi, czy przesunięcia uczestników na wyższe
miejsce w rankingu ocen.
Znajduje to przejaw w żądaniach Odwołującego, który de facto nie żąda przyznania mu
pierwszej nagrody, czy nawet drugiej.
Odwołujący wniósł bowiem o nakazanie

Zamawiającemu: unieważnienia czynności wyboru najlepszej pracy konkursowej
i przyznania I na
grody oraz uznania, że praca konkursowa nr 001 złożona przez uczestnika
konkursu SBS Engineering Group oraz 3TI Progetti Italia
– Ingegneria Integrata S.P.A. jest
niezgodna z wymaganiami konkursu i nie spełnia podstawowych warunków
i wytycznych.

Należy też zauważyć, że na gruncie postanowień regulaminu konkursu unieważnienie
przyznania I nagrody nie musi również prowadzić do unieważnienia konkursu.
W punkcie 1.4.10 regulaminu konkursu Zamawiający wskazał, że konkurs zostanie
unieważniony w wypadkach, o których mowa w art. 124 ustawy Prawo zamówień
publicznych.
Jak wynika z treści art. 124 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający unieważnia
konkurs
w następujących okolicznościach: 1) jeżeli nie został złożony żaden wniosek
o dopuszczenie do udziału w konkursie lub żadna praca konkursowa, a w przypadku,
o którym mowa w art. 111 ust. 1 pkt 2, co najmniej dwie prace konkursowe, 2) jeżeli nie
r
ozstrzygnięto konkursu, 3) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 6 i 7
ustawy Prawo zamówień publicznych.
Jeśli nie jest to sprzeczne z danym regulaminem konkursu, przyznanie innych nagród niż
pierwsza
i wyróżnień, także stanowi rozstrzygnięcie konkursu.
Z punktu 5.2.1 Regulaminu wynika
, że sąd konkursowy rozstrzyga konkurs dokonując
wyboru najlepszej pracy konkursowej, przy czym
, jak wskazują podpunkty 5.1.2.1, 5.1.2.2
i 5.1.2.7
może – osobno – wskazać pracę, która powinna być nagrodzona pierwszą nagrodą
(lub
odstąpić od przyznania pierwszej nagrody, gdy wszystkie prace konkursowe w istotny
sposób nie spełniają wymagań określonych w regulaminie), oraz – osobno – przyznać drugą
n
agrodę i inne nagrody i wyróżnienia, ewentualnie odstąpić od rozstrzygnięcia konkursu.
Zatem anulowanie przyznania I nagrody
nie oznacza konieczności wzruszenia werdyktu
sądu konkursowego w pozostałym zakresie (przyznania II nagrody i wyróżnień), gdyż nie
wynika to z
postanowień regulaminu konkursu – Zamawiający nie zawarł żadnej regulacji
w tej materii
, a nie ma podstaw do przyjęcia, że Zamawiający – z rozwiązań nieopisanych –
– musi przyjąć najbardziej niekorzystne dla uczestników.
Każda ze złożonych prac konkursowych oceniana była indywidualnie i każdej indywidualnie
przyznano nagrodę lub wyróżnienie. Zatem czynność Zamawiającego określana jako „wynik
konkursu” w istocie składa się z kilku czynności i każda z nich mogłaby być indywidualnie
unieważniona bez wzruszenia pozostałych elementów (nagród) – na co też wskazują
żądania odwołania odnoszące się wyłącznie do I nagrody. Zatem konkurs zakończyłby się
przyznaniem II
nagrody i wyróżnień i nie musiałby podlegać unieważnieniu.

Tym samym jedynym skutkiem uwzględnienia odwołania byłoby anulowanie przyznania
I nagrody, czyli
– jak określiła to strona zamawiająca – wyłącznie „pokrzywdzenie”
wybranego uczestnika, co nie jest celem środków ochrony prawnej. Nie ma tu zaś
odniesienia do szkody poniesionej przez Odwołującego. Przy czym art. 179 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych odnosi się do szkody materialnej, a nie moralnej. Dodatkowo,
jak wynika z wyjaśnień Zamawiającego, nieprzyznanie Przystępującemu SBS pierwszej
nagrody już na etapie oceny prac konkursowych, nie oznaczało jednocześnie przyznania
Odwołującemu nagrody I lub II – zatem również w tym zakresie ocena pracy konkursowej
Przystępującego SBS nie wpływała na sytuację Odwołującego.

Odwołanie jest niezasadne również z powodów merytorycznych.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1.
art. 116 w zw. z art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i punktu 2.1. i 5.2.
regulaminu konkursu poprzez ocenę pracy konkursowej nr 001 z pominięciem spełnienia
zasadniczych warunków i oczekiwań zapisanych w regulaminie i załączonych wytycznych
marginalizując kluczowe dla Zamawiającego – organizatora konkursu aspekty, stanowiące
priorytet dla jakości przyszłego kompleksu Centrum Muzyki, nadrzędnej roli rozwiązań
funkcjonalnych oraz użytkowych, muzycznej, a szczególnie akustycznej rangi projektu,
2.
art. 7 ust. 1 w zw. z art. 116 i art. 122 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i ocenę
pracy konkursowej 001 z pominięciem wielu aspektów, warunkujących prawidłowe
funkcjonowanie Centrum Muzyki w pracy konkursowej 001 przy jednoczesnym dokonaniu
rażąco nieprawidłowej oceny pracy konkursowej Odwołującego, wraz ze sformułowaniem
pod jej kątem zarzutów, które nie zostały podniesione przy ocenie pracy konkursowej 001,
podczas gdy nie spełniała ona wielu wymagań konkursowych, co świadczy o nierównym
traktowaniu uczestników konkursu i naruszeniu zasad uczciwej konkurencji,
3. art. 122 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez rozstrzygnięcie konkursu
i wybór pracy nr 001, która nie może być uznana za najlepszą pracę konkursową, gdyż nie
spełnia wymogów regulaminu.
Z art. 116 ust.
1 ustawy Prawo zamówień publicznych wynika, że zamawiający
przeprowadza konkurs na podstawie ustalonego przez siebie regulaminu konkursu.
Art. 122 ust. 1 i 2 ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że sąd konkursowy ocenia
prace konkursowe zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu o konkursie. Przepis art.
87 ust. 1
stosuje się odpowiednio. Sąd konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród
prac konkursowych najlepszą pracę konkursową lub najlepsze prace konkursowe.
Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób
zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz

zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości (art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych).
Odwołujący wskazał także na naruszenie punktu 2.1 i 5.2 regulaminu konkursu. Punkt 2.1
określa cel konkursu (zgodnie z punktem 2.1. celem konkursu jest wybór, zgodnie
z kryteriami oceny, najlepszego rozwiązania urbanistycznego, architektonicznego,
funkcjonalnego i akustycznego dla
nowego kompleksu budynków/dla budynku Centrum
Muzyki w Krakowie wraz z przyległym terenem i wewnętrznym układem komunikacyjnym
oraz koncepcji programowo-przestrzennej Parku Miejskiego oraz, w efekcie, udzielenie
zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki), natomiast w punkcie 5.2
wskazano kryteria oceny prac konkursowych.

Postępowanie odwoławcze przed Izbą polega na kontroli legalności działania
Zamawiającego i sądu konkursowego, czyli jego zgodności z przepisami prawa
i regulaminem konkursu, natomiast Izba
na tym etapie nie rozpatruje, czy były one słuszne
co do założeń, tzn. czy sama konstrukcja regulaminu była słuszna. I w ocenie Izby,
jakkolwiek działania Zamawiającego i sądu konkursowego wzbudziły wątpliwości wielu
uczestników konkursu, nie można im zarzucić nielegalności, która w tym wypadku
odnosiłaby się do sprzeczności z postanowieniami regulaminu konkursu, co wynikało
z konstrukcji tego regulaminu (jego założeń).

Przede wszystkim nal
eży zauważyć, że jakkolwiek Zamawiający przygotował szczegółowe
„Wytyczne akustyczne” (dokument równoważny do opisu przedmiotu zamówienia),
zawierające wiele wymagań, to nie przewidział konkretnych sankcji za ich niezachowanie na
etapie składania prac konkursowych.
Podobnie w rozdziale 4. Regulaminu dot
yczącym szczegółowego zakresu, sposobu
opracowania, prezentacj
i i składania prac konkursowych Zamawiający zawarł instrukcję co
do zawartości samej pracy konkursowej (część graficzna, model fizyczny, część opisowa
itd.)
– brak jednak sankcji za ich niezachowanie. Zamawiający wskazał jedynie jedną sankcję
– w punkcie 4.1.3: „nie będą rozpatrywane prace konkursowe, które zostały opracowane
w sposób umożliwiający identyfikację ich autorów”. Drugą sankcję, częściową, opisano
w punkcie 4.2.12: materiały nieobjęte zakresem konkursu nie będą rozpatrywane przez sąd
konkursowy
– jednak również ona nie oznacza dyskwalifikacji pracy, lecz jedynie wyłączenie
ww. materiałów spod oceny.
S
ankcje takie są zaś konieczne do skutecznej eliminacji pracy konkursowej z przyczyn
dotyczących niezgodności formalnych z regulaminem konkursu (wady w przygotowaniu
pracy
– nieprawidłowe plansze, makieta, opis, brak płyty CD itd.), czy wymogów
merytorycznych (wady koncepcji).

Należy tu przywołać tezy zawarte w postanowieniu Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej z 13 lipca 2017 r. w sprawie C-35/17
, który co prawda odnosi się do innego
stanu faktycznego, ale wskazuje na tę samą zasadę postępowania. Otóż w postanowieniu
tym Trybunał podkreślił swoje wieloletnie stanowisko dotyczące prawidłowego rozumienia
kwestii równego traktowania wykonawców i przejrzystości postępowania, z którego wynika,
że zasadę równego traktowania i obowiązek przejrzystości należy interpretować w ten
sposób, że stoją one na przeszkodzie wykluczeniu wykonawcy z postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego wskutek niespełnienia przez tego wykonawcę obowiązku, który nie
wynika wyraźnie z dokumentacji przetargowej. Trybunał przypomniał, że zasada równego
traktowania wymaga, by wszyscy oferenci mieli takie same szanse p
rzy formułowaniu swych
ofert, z
czego wynika wymóg, by oferty wszystkich oferentów były poddane tym samym
warunkom. Po drugie, obowiązek przejrzystości obejmuje wymóg, by wszystkie warunki
i
zasady postępowania były określone w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny
w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji warunków zamówienia, tak by, po pierwsze,
umożliwić wszystkim rozsądnie poinformowanym i wykazującym zwykłą staranność
oferentom zrozu
mienie ich dokładnego zakresu i dokonanie ich wykładni w taki sam sposób,
a
po wtóre, by umożliwić instytucji zamawiającej rzeczywistą weryfikację, czy oferty złożone
przez oferentów odpowiadają kryteriom wyznaczonym dla danego zamówienia. Wymagają
też, by warunki materialne i formalne dotyczące udziału były jasno z góry określone i podane
do pub
licznej wiadomości, zwłaszcza w zakresie obowiązków ciążących na oferentach, tak,
aby mog
li oni dokładnie zapoznać się z wymogami przetargu oraz mieć pewność, że takie
same wymogi obowiązują wszystkich konkurentów.
Oznacz
a to, że wszyscy uczestnicy konkursu powinni zostać z góry poinformowani –
poprzez wskazanie w regulaminie konkursu
– że dana wada, czy to w przygotowaniu pracy
konkursowej, czy też w jej „treści” (niezgodność z konkretnymi wymogami merytorycznymi),
będzie stanowiła podstawę do dyskwalifikacji pracy, np. jej odrzucenia, nierozpatrywania.
Bowiem
również dyskwalifikacja – pomimo braku stosownych regulacji – byłaby niezgodna
z regulaminem konkursu.

Również na gruncie ustawy Prawo zamówień publicznych istnieje konstrukcja: norma
i sankcja w przypadku jej niewypełnienia. Normą jest np. art. 82 ust. 3: treść oferty musi
odpowiadać treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a sankcją art. 89 ust. 1 pkt
2: z
amawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Podobnie normą jest art. 22 ust. 1: o udzielenie zamówienia mogą
ubiegać się wykonawcy, którzy nie podlegają wykluczeniu i spełniają warunki udziału
w postępowaniu, sankcją zaś art. 24 ust. 1 pkt 12: z postępowania o udzielenie zamówienia

wyklucza się wykonawcę, który nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu
lub nie wykazał braku podstaw wykluczenia.
Bez art. 82 ust. 1 pkt 2 i art. 24 ust. 1 pkt 12 rzeczywista realizacja wymogów art. 82 ust. 3
i art. 22 ust. 1 byłaby nieskuteczna. Pokazuje to wyraźnie rozróżnienie na gruncie art. 89 ust.
1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych kwestii „wymogów stricte formalnych oferty”
i „treści merytorycznej oferty”, z których pierwsza podstawa nie mieści się w przesłance
odrzucenia oferty na gruncie art. 89 ust. 1 pkt 2
, nawet jeśli oferta została przygotowana
niezgodne z zaleceniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia, gdyż nie jest objęta
ww. sankcją.

Można tu też przywołać przykład istniejącego w prawie pojęcia lex imperfecta („norma
niedoskonała”) odnoszącego się do normy pozbawionej jakiejkolwiek sankcji, która określa
pewne normy zachowania, lecz której naruszenie nie spowoduje na gruncie przepisów
prawnych negatywnych skutków dla osoby, która ją złamała, przynajmniej bezpośrednio.
Przy czym ów brak sankcji nie musi oznaczać błędu prawodawczego, lecz może być
celowym zabiegiem ustawodawcy, który nie uznaje za konieczne opatrzenia normy sankcją
lub
nie znajduje możliwości jej wyegzekwowania.
Tak też wyjaśnił podczas rozprawy Zamawiający – jego celem nie było przyznanie sądowi
konkursowemu kompetencji do odrzucania/dyskwalifikacji prac ze względów formalnych, czy
nawet merytorycznych,
lecz ocena wszystkich złożonych prac. Jednym z powodów takiej
decyzji, który można wywieść z wypowiedzi Zamawiającego, było to, że Zamawiający zdawał
sobie sprawę z krótkiego terminu na przygotowanie prac i obawiał się wpływu zbyt małej
liczby prac konkursowych, przy jednoczesnym założeniu, że konkurs nie będzie mógł być
powtórzony – tym samym nie była jego celem dyskwalifikacja prac już na wstępie ze
względów formalnych ani z powodów merytorycznych, które da się skorygować na kolejnym
etapie opracowywania projektu, lecz ich ocena
– i ewentualnie brak przyznania nagród.
O braku sankcji świadczy też fakt – jak zauważyła tu strona zamawiająca – że ani
Odwołujący, ani żaden z przystępujących po jego stronie, nie byli w stanie w regulaminie
konkursu znaleźć regulacji będącej sankcją w postaci dyskwalifikacji/odrzucenia pracy
konkursowej
, którą powinien posłużyć się Zamawiający/sąd konkursowy wobec
kwestionowanej pracy.

Tym samym wszystkie stwierdzone w pracy konkursowej wady, poza brakiem anonimowości,
mogły wpływać jedynie na jej końcową ocenę.
Przy czym n
ależy podkreślić, że nie jest tak, że prace konkursowe, w tym kwestionowana,
nie
mają na celu realizacji wytycznych Zamawiającego zawartych w regulaminie konkursu,
czy też załącznikach, zwłaszcza „Wytycznych akustycznych”, a jedynie mogą je realizować

w s
posób bardziej lub mniej udany, jak też w sposób mniej lub bardziej odpowiadający
oczekiwaniom i preferencjom członków sądu konkursowego i który tym samym zyskał
mniejsze lub większe uznanie sądu konkursowego. Należy uznać, że każdy z uczestników
zakładał, że te wymagania realizuje, gdyż w przeciwnym wypadku ryzykowałby, że jego
praca zostanie oceniona negatywnie.
Podobnie
jeśli chodzi o samo przygotowanie pracy konkursowej – części wizualnej i opisowej
– wszelkie niedociągnięcia w tym obszarze mogły skutkować tym, że sąd konkursowy nie
dopatrzy się – i nie będzie doszukiwać, skoro nie zostały wprost wskazane – walorów danej
pracy,
stanowiły więc ryzyko uczestnika konkursu uzyskania niższej oceny.
Po trzecie, ze względu na to, że każde rozwiązanie oceniane było w kilku aspektach,
z których każdy jednocześnie nie mógł być doskonały, każdy uczestnik opracowując
koncepcję, musiał podjąć decyzję, które z nich uznać za priorytetowe i jaki stopień
równowagi pomiędzy nimi zachować, np. uzyskać oryginalność kosztem funkcjonalności,
funkcjonalność kosztem estetyki, estetykę kosztem akustyki itd.

Sąd konkursowy oceniał złożone prace według kryteriów oceny wskazanych w regulaminie
konkursu, którymi były, zgodnie z punktem 5.2.1 i 5.2.6, kryteria pierwszorzędne i kryteria
drugorzędne.
Kryteriami pierwszorzędnymi były: rozwiązania urbanistyczne, rozwiązania architektoniczne,
rozwiązania funkcjonalno-użytkowe, rozwiązania akustyczne.
W ramach nich (pkt 5.2.2
– 5.2.5 Regulaminu) sąd konkursowy miał oceniać zarówno
orygi
nalność, jak i trafność koncepcji zagospodarowania terenu ze szczególnym
uwzględnieniem powiązań funkcjonalno-przestrzennych z otoczeniem oraz istniejącym
i realizowanym obecnie układem komunikacyjnym. W tym zakresie sąd konkursowy miał
szczególnie zwracać uwagę na: oryginalność, atrakcyjność i jednocześnie realność
proponowanych rozwiązań urbanistycznych oraz racjonalność zaproponowanych rozwiązań
komunikacyjnych.
W zakresie wartości estetycznej przyjętych rozwiązań architektoniczno-urbanistycznych sąd
m
iał w szczególności zwrócić uwagę na oryginalność i atrakcyjność oraz racjonalność
proponowanych rozwiązań architektonicznych. Ponadto sąd konkursowy miał ocenić walory
przyrodniczo-krajobrazowe
– ze szczególnym uwzględnieniem spójnego kształtowania
najwyższej jakości rozwiązań przestrzennych całego założenia uwzględniającego Centrum
Muzyki i Park Miejski w powiązaniu z projektowanymi budynkami Akademii Muzycznej
w Krakowie.
Elementami ocenianymi pod względem akustycznym w poszczególnych pracach miały być
w szczególności: geometria pomieszczeń (kształt, kubatura, wymiary, sposób rozproszenia
dźwięku, rodzaj materiałów wykończeniowych); czas pogłosu i możliwości jego zmiany; dla

Sal Koncertowych
– metoda i jej skuteczność dla zapewnienia wczesnych odbić i wczesnych
bocznych odbić dźwięku w kierunku widowni; dla Sal Koncertowych – scena i jej otoczenie,
w tym warunki dla muzyków i dostosowalność sceny do przewidzianych funkcji; dla Sal
Koncertowych
– kształt widowni, w tym układ i rozmieszczenie miejsc w sali oraz
maksymalna odległość do sceny.
Kryteria
mi drugorzędnymi były: rozwiązania innowacyjne i energooszczędne, w tym
obniżające koszty eksploatacji budynku/budynków oraz sposób nawiązania do kontekstów
dalekich i bliskich.
W ramach tych kryteriów sąd konkursowy miał zwracać uwagę na racjonalność przyjętych
rozwiązań projektowych pod kątem: kosztów rozwiązań technicznych i materiałowych
zarówno dla części realizacyjnej, jak studialnej; kosztów realizacji projektowanych rozwiązań
innowacyjnych
i energooszczędnych; kosztów budowy zarówno dla części realizacyjnej jak
i
studialnej, a także kosztów użytkowania i utrzymania obiektów.

Jak wyraźnie widać z opisu kryteriów oceny prac – zostały one wskazane i wydzielono z nich
kryteria pierwszorzędne i drugorzędne, ale nie określono ich wzajemnej wagi ani nawet tego,
czy
poszczególne kryteria pierwszorzędne w ogóle są między sobą równorzędne.
Tym samym można uznać, że ocena sądu była globalna i nie ma tu porównania walorów czy
wartości prac – w ocenie sądu konkursowego – jakie dawałoby przyznanie konkretnej liczby
punktów, czy choćby opis oceny według jednej przyjętej listy kontrolnej (check-listy).
Znajduje to swoje odzwierciedlenie w opisie ocen prac dokonanych przez sąd konkursowy,
które celowo zostały wcześniej zacytowane (pkt VII uzasadnienia), a które w największej
mierze charakteryzuje poetycka prezentacja, np.
: „idea przestrzenna opiera się tu na
choreografii ruchu ludzi przybywających zarówno od strony miasta, jak i wiślanych bulwarów
(…) przestrzeń publiczna placu wprowadza element miejskiej elegancji, tak
charakterystyczny dla krakowskich miejskich enklaw
(…) pomysł przenikania tego placu
z częścią parkową, choć park mógłby mieć tu więcej do powiedzenia (…) przestrzeń parku
niesie w sobie tajemnicę dawnych reliktów (…) horyzontalna bryła nowego Centrum
akcentuje obecność tego świadka historii zniżając się w kierunku Caponiery fortu delikatnym,
ale znaczącym obniżeniem dachu (…) romantyzm miękkich i rzeźbiarsko opracowanych,
ceramicznych ścian i sklepień daje możliwość odczuwania kameralności, a jednocześnie
monumentalnej elegancji, daje sposobność poczucia łączności z przyrodą w przestrzeni
i w połączeniu z miastem, będąc jednocześnie od niego (…) dyskretnie oddzielonym” itd.
Przy tym znaczącym utrudnieniem w weryfikacji oceny prac jest fakt, że jedynie ocena pod
względem akustycznym została dokonana w stosunku do wszystkich prac i według jednego
szablonu: układ komunikacyjny, akustyka wnętrz, akustyka budowlana, ocena ogólna
– w skali do 6 punktów. Opisowej ocenie ogólnej zostały poddane tylko prace nagrodzone

i wyróżnione, przy czym praca nagrodzona I nagrodą została opisana najszerzej, a prace
wyróżnione (w tym praca Odwołującego) jedynie pokrótce. Sąd konkursowy nie zawarł więc
na piśmie analizy i krytyki (w znaczeniu „analizy i oceny dobrych i złych stron z punktu
widzenia określonych wartości”) prac konkursowych.
Dodatkowo, zgodnie z przyjętą w konkursach konwencją dokonywania opisu oceny prac, sąd
konkursowy nie
formułuje swojej negatywnej oceny prac, które nie zyskały jego uznania,
a, przyznając np. wyróżnienia, wskazuje, za co praca została wyróżniona, nie opisując jej
wszystkich wad
, które stwierdził w trakcie swoich czynności. Przy czym określenie „wada”
niekoniecznie
oznacza tu „ujemną cechę charakteru, brak obniżający wartość, czy
nieprawidłowości”, lecz rozwiązanie, które samo w sobie może być prawidłowe
i uzasadnione, lecz z danych względów nie znalazło uznania w oczach sędziów.
Znalazło to swój wyraz w trakcie rozprawy, podczas której Zamawiający był w stanie wyliczyć
konkretne elementy rozwiązania, które zaważyły na ocenie sądu konkursowego, a nie
zostały ujęte w ocenie pisemnej lub też zostały ujęte w sposób niejasny, np. co sąd
konkursowy rozumiał pod pojęciem „introwertyczności”.
Należy tu jednak podkreślić, że taki sposób opisu oceny prac konkursowych nie stanowił
przedmiotu zarzutów odwołania.

I jakkolwiek do takiej konwencji oceny prac
– z punktu widzenia czy to uczestnika, czy
instytucji kontrolującej – można mieć zastrzeżenia praktyczne, nie można stwierdzić, że jest
ona niezgodna z regulaminem konkursu, nie ma bowiem postanowienia regulaminu, które
wskazywałoby na inny sposób dokonywania oceny. W odwołaniu nie wskazano także, by
sąd konkursowy pominął któryś z aspektów wyliczonych w punkcie 5.2 regulaminu konkursu,
ujął inny niż tam wymieniony, czy też nadał mu zbyt niską lub wysoką wagę (która, jak już
wskazano, nie została określona). I choć obecnie taki sposób oceny – czy też raczej brak
dokładnego opisu oceny – budzi niezadowolenie uczestników, na kwestię tę należało zwrócić
uwagę w chwili opublikowania regulaminu i ewentualnie zwrócić się do Zamawiającego o jej
korektę lub skorzystać ze środków ochrony prawnej.

Przy takiej konstrukcji oceny prac konkursowych, n
awet gdyby uznać, że jedna praca
(Przystępującego SBS) powinna być oceniona niżej niż została oceniona, a druga praca (np.
Odwołującego) wyżej, nie wiadomo, czy po tej korekcie praca druga byłaby oceniona wyżej
niż pierwsza. Nie ma tu bowiem między nimi matematycznego (punktowego) porównania.
Jedyne punkty, jakie uzyskały poszczególne prace, zostały przyznane w ramach oceny
akustycznej. Przy czym należy zauważyć, że nawet praca, która została uznana za
najgorszą pod względem akustycznym (nr 007), otrzymała 3 na 6 możliwych punktów,

podczas gdy praca najlepsza, w której rozwiązania akustyczne określono jako wzorcowe,
uzyskała 5 na 6 punktów.
Tym samym również dokonana korekta oceny końcowej w danym aspekcie podnoszonym
w zarzutach
, nie musiałaby prowadzić do diametralnej zmiany „punktacji”, jaką uzyskała
dana praca.
Jak zapewnia
ł Zamawiający podczas rozprawy, praca nagrodzona I nagrodą została uznana
przez
sąd konkursowy za bezsprzecznie najlepszą (bez zdań odrębnych, do których
członkowie sądu konkursowego byli uprawnieni zgodnie z § 7 ust. 9 „Regulaminu pracy sądu
konkursowego”) i ich ocena tej pracy jako najlepszej by się nie zmieniła.
Jak podnosił Zamawiający, ze względu na to, że żadna z prac konkursowych nie została
uznana za doskonałą, sąd konkursowy oceniał nie tylko obecny kształt koncepcji, ale także
potencjał danej pracy i możliwość jej poprawienia i dostosowania do potrzeb Zamawiającego
i przyszłych użytkowników. W żadnej z prac sąd konkursowy nie stwierdził też wad, które
uznałby za istotne, tj. zawierające istotną i nieusuwalną niezgodność z regulaminem, które
by tę pracę dyskwalifikowały np. niezgodności z MPZP w zakresie maksymalnej
dopuszczalnej wysokości budynku.
Jak wskazał Zamawiający, sąd konkursowy oceniając prace, a kierownik zamawiającego,
zatwie
rdzając tę ocenę, nie rezygnowali z wymagań zawartych w „Wytycznych
akustycznych”, lecz uznali, że dojście do jak najlepszego ich spełnienia nastąpi podczas
całego procesu projektowania.

Co do
samych zgłoszonych w odwołaniu zarzutów Izba przyjęła wyjaśnienia Zamawiającego
i Przy
stępującego SBS złożone w trakcie postępowania odwoławczego i uznała, że w pracy
nie ma wad, które musiałyby spowodować jej diametralnie odmienną ocenę, niż dokonana
przez sąd konkursowy. Należy stwierdzić, że większość ze wskazanych przez Odwołującego
„wad” (poza tymi, które Zamawiający uznał za brak wady, czy wręcz zaletę), czy to samej
pracy, czy zastosowanych rozwiązań, zgodnie z założeniami Zamawiającego zostanie
skorygowana, uszczegółowiona lub dostosowana do konkretnie już określonych wymagań
Zamawiającego na etapie dalszych prac – w tym zakresie Zamawiający powoływał się na
uwagę sądu konkursowego w zaleceniach pokonkursowych dotyczącą potrzeby
uszczegółowienia zagadnienia.
Nawet jeśli na etapie pracy konkursowej – koncepcji nie przedstawiono wzorcowo wszystkich
rozwiązań, w ocenie Izby nie jest prawdopodobne, by budynku tego typu nie zaprojektowano
zgodnie z przepisami prawa
– czy to jeśli chodzi o kwestie ewakuacji, czy dostępu dla osób
niepełnosprawnych.

Jednym z najistotniejszyc
h zarzutów był zarzut dotyczący niezgodności koncepcji pracy 001
z niedopuszczeniem przez Zamawiającego w odpowiedzi na pytanie nr 29 z 18 października
2018 r. zabudowy na terenie zabytkowego fortu Luneta Grzegórzecka (zarzut nr 26).
Pytanie
nr 29 brzmiało: Dotyczy zał. M8, M5, M11, załącznik graficzny do MPZP (zał. M5)
oraz załącznik nr 21 do opinii geotechnicznej (zał. M11) przedstawiają inną możliwą
lokalizację zarysu fortu. W pkt. 3 zał. M8 zapisana jest konieczność nawiązania do zarysu
zapola fortu. Pr
zesunięcie wynikające z badań jest znaczne i może mieć kluczowy wpływ na
projekt. Prosimy o jednoznaczne określenie: który obrys fortu jest obowiązujący:
przedstawiony w MPZP, czy możliwy przewidywany w badaniach georadarowych? Czy

możliwe jest projektowanie na obrysie zasięgu fortu wykraczającym poza granicę stref
ochrony konserwatorskiej zaznaczoną w MPZP?
Odpowiedź: Zgodnie z zapisami zał. nr M8 do Regulaminu „...w załączniku graficznym do
MPZP przedstawiono najbardziej prawdopodobny zarys fortu Luneta G
rzegórzecka,
wstępnie rozpoznany na podstawie badań georadarowych. Zgodnie z wytycznymi wydanymi
przez Miejskiego Konserwatora Zabytków wymagane jest dalsze rozpoznanie poprzez
wykonanie badań archeologicznych i stosownie do uzyskanych efektów – wykonanie
dokumentacji archeologicznej. Zakres ten dotyczy części terenu, na której możliwe jest
wystąpienie ewentualnych pozostałości po zabudowaniach, to jest partii murowych fortu,
które mogą wystąpić zarówno w miejscu wykazanym w MPZP, jak w miejscu wskazanym
w
„Sprawozdaniu z badań georadarowych”, które przedstawia inną możliwą lokalizację
zarysu fortu (ww. dokumenty stanowią załącznik nr M11 do Regulaminu konkursu).
W przypadku stwierdzenia pozostałości po partiach murowych: „projekt architektoniczny
Centrum
Muzyki winien uwzględniać konieczność nawiązania do zarysu zapola fortu
w nawierzchni lub na powierzchni budynku lub terenu, przy czym wskazane jest zachowanie
podziemnych reliktów fortu oraz ich uczytelnienie (....). Dopuszczalne jest również
wykorzystan
ie reliktów do pełnienia nowych funkcji”.
Zgodnie z ww. zapisami obrys pozostałości fortu zaznaczony w MPZP, jak również ten, który
został wskazany z badań georadarowych jest obowiązujący i na tym terenie nie powinno się
lokalizować budynku zgodnie z wytycznymi konserwatora. Biorąc powyższe pod uwagę
budynek powinien być zlokalizowany poza tym zarysem, a w przypadku, jeżeli w trakcie
wykonania badań archeologicznych na terenie wskazanym jw. natrafi się na pozostałości
zabudowań po dawnym forcie, tj. partii murowych, będzie należało je uczytelnić, a także do
nich nawiązać zgodnie z wytycznymi konserwatora.

Analizując powyższe pytanie i odpowiedź należy stwierdzić, że nie do końca jest
jednoznaczne, co Zamawiający konkretnie odpowiedział. Jakkolwiek pierwotnie nasuwa się
stwierdzenie
, że według Zamawiającego „na tym terenie nie powinno się lokalizować

budynku
”, jak zrozumiał to Odwołujący, to jednak, rzeczywiście – jak wyjaśnił Zamawiający
podczas rozprawy
– jednocześnie dodał sformułowanie „zgodnie z wytycznymi
konserwatora”, który takiego zakazu nie zawarł. Z drugiej strony, jak podkreślał
Zamawiający, każdy z uczestników konkursu inaczej zrozumiał odpowiedź i w inny sposób
odniósł się do kwestii pozostałości po forcie, przy tym Zamawiający nie dokonał formalnej
zmiany regulaminu konkursu, w którym szereg dokumentów (MPZP, wytyczne
konserwatorskie) wskazywał, że taka zabudowa jest możliwa – a tak istotna kwestia
wymagałaby jasnego określenia.
Strona zamawiająca podniosła też, że możliwe jest przesunięcie samego budynku w terenie,
czy też korekta przebiegu jego ściany bez uszczerbku dla samej koncepcji bryły budynku. Po
trzecie, jak już wskazano, nie przewidziano sankcji dyskwalifikacji pracy.
Tym samym Izba uznała, że jest to zagadnienie do ustalenia na etapie uszczegółowiania
koncepcji, kiedy będzie należało wybrać konkretne rozwiązanie.

Co do kwestii niezgodności koncepcji Przystępującego SBS z miejscowym planem
zagospodarowania przestrzennego w zakresie drzewa, które znajduje się w obrysie
przyszłego budynku, Izba stwierdziła, że nie została ona objęta zakresem odwołania (została
podniesiona w przystąpieniu WXCA Sp. z o.o.), zatem, zgodnie z dyspozycją art. 192 ust. 7
ustawy Prawo zamówień publicznych, Izba nie może orzekać co do tego zarzutu. Może więc
jed
ynie stwierdzić, że w gestii Zamawiającego podczas przyszłego szczegółowego
opracowania pracy konkursowej leży ustalenie i sprawdzenie, czy rozwiązanie
zaproponowane przez Przystępującego SBS (przesadzenie) jest zgodne z przepisami,
realne i bez szkody dla rzeczonego drzewa.

Co do kwestii zmiany wysokości budynku pracy 001 (zarzut 43.) Izba stwierdziła, że – jak
wynika z wyjaśnień Zamawiającego i Przystępującego SBS – po pierwsze dokonanie takiej
zmiany nie jest przesądzone, jest to tylko założenie pewnej możliwości. Po drugie,
wizualizacje wskazują, że choć przy potencjalnej zmianie zmieni się wysokość budynku, to
sama koncepcja bryły pozostanie taka sama. Po trzecie zaś – co do równej oceny prac
uczestników konkursu – choć sąd konkursowy rozmiar budynku uznał za jego zaletę, na
którą wskazał w ocenie pracy, to zmiana tej wysokości nie zmieniłaby samej oceny
dokonanej przez sąd konkursowy i praca ta wciąż otrzymałaby I nagrodę. Poza tym z samej
oceny wynika, że wysokość budynku nie została uznana za zaletę wyłącznie ze względu na
utrzymanie widoczności na rzekę z sąsiednich budynków (zresztą kwestionowanej ze
względu na wysokość okolicznych drzew), ale przede wszystkim ze względu na
„zmniejszenie ewentualnej uciążliwości budynku dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej, nie

generując ruchu wzdłuż całej północnej elewacji, a koncentrując go przy planowanym
rondzie”, czemu pewne podniesienie budynku wydaje się nie szkodzić.

Co do oceny pracy konkursowej Odwołującego przez sąd konkursowy, to, jak wskazał
Zamawia
jący, kwestionowane uwagi nie stanowią wskazania na niezgodność tej pracy
z regulaminem konkursu, „Wytycznymi akustycznymi” czy „wady” tej pracy, a jedynie ogólne
refleksje sądu konkursowego świadczące o tym, że w opinii członków sądu inne rozwiązania
bar
dziej odpowiadały oczekiwaniom. Z drugiej strony sąd docenił też pewne rozwiązania, jak
rozwiązania funkcjonalne, na co wskazał w ocenie.
Podczas rozprawy Zamawiający jednak podtrzymał ocenę ogólną obu prac.
Zamawiający wyjaśnił też, co rozumiał pod pojęciem „introwertyczności” (w szczególności
brak usytuowania fasady budynku i wejścia głównego od strony parku), „formalnego
podobieństwa do wystroju NOSPR” i z jakich powodów inaczej ocenił taras restauracji
w pracy Odwołującego i pracy 005 oraz inne podnoszone przez Odwołującego kwestie.

W opinii Izby taki
zakres oceny mieści się w swobodzie oceny sądu konkursowego oraz
kryteriach oceny prac konkursowych zawartych w punkcie 5.2 Regulaminu.
Zauważyć tylko
można, iż ocena ta mogłaby nie wzbudzić takiego sprzeciwu Odwołującego, gdyby została
bardziej szczegółowo i jasno przedstawiona, tj. gdyby sąd konkursowy wyjaśnił już w samej
ocenie, co rozumiał pod użytymi pojęciami i jaki był skutek danej oceny.

Również zakres zaleceń sądu konkursowego dla pracy nagrodzonej I nagrodą nie jest
niezgodny z postanowieniami regulaminu konkursu. Po pierwsze w regulaminie tym takie
zalecenia dla pracy nagrodzonej I i II nagrodą przewidziano (pkt 5.1.2.5). Po drugie, nie
określono dopuszczalnych granic tych zaleceń. Po trzecie – po zapoznaniu się z treścią tych
zaleceń (celowo zostały zacytowane w punkcie VII uzasadnienia) należy uznać, że pomimo
ich znacznej objętości, większość z nich odnosi się do kwestii, które musiałyby być
rozważone, uzgodnione z Zamawiającym, czy opracowane na etapie uszczegółowiania
koncepcji czy też tworzenia projektu, niezależnie od tego, czy zostałyby ujęte w wytycznych,
czy też nie. Niekoniecznie odnoszą się też do „wad” tych prac, lecz wskazują na kierunki ich
ulepszenia.
Powtarzają się też w stosunku do obu nagrodzonych prac. Sam też Zamawiający
podczas rozprawy określił tak szeroki zakres zaleceń jako przejaw nie braków prac
konkursowych
, lecz zaangażowania sądu konkursowego w swoją rolę.
Nieistotne jest, w jakim zakresie takie zalecenia są formułowane w innych konkursach, gdyż
Izba nie ocenia przebiegu innych konkursów ani idei konkursu co do zasady, lecz ten
konkretny konkurs
. Niewątpliwie zakres zaleceń każdorazowo może zależeć od postanowień
regulaminu konkursu. W niniejszym konkursie
Zamawiający przewidział (być może

w rezultacie
nawet dość szeroką) ingerencję własną w przyszły projekt – nie tylko poprzez
zalecenia sądu konkursowego, ale też zalecenia zamawiającego i udział w pracach zespołu
projektowego własnych ekspertów ds. akustyki.
Tym s
amym zgłaszanie uwag dotyczących kierunków zmian w pracach konkursowych nie
jest niezgodne z postanowieniami regulaminu konkursu.
A skoro uwagi takie mogą być
zgłaszane, to jako logiczną konsekwencję należy przyjąć, że również skutki, które te uwagi
wywrą – w postaci ewentualnej zmiany pewnych założeń koncepcji, czy nadania im kierunku
(
można przyjąć, że Zamawiający i jego eksperci będą zgłaszać uwagi o wyższej randze niż
„nieistotne”) – zostały dopuszczone Regulaminem.

Podnoszona przez Odwołującego kwestia dokumentowania przebiegu prac sądu
konkursowego i opisu oceny prac
jest zagadnieniem odrębnym i nie była przedmiotem
samodzielnego zarzutu odwołania. I choć z punktu widzenia uczestników konkursu,
postępowania odwoławczego, czy kontrolnego, bardziej dokładne utrwalenie czynności sądu
i podstaw dokonanej oceny prac niewątpliwe byłoby przydatne i bardziej komfortowe, dla
prac samego
sądu konkursowego dokumentowanie takie nie miało szczególnego znaczenia,
ponieważ członkowie sądu uczestniczyli w tych czynnościach i wiedzieli, w jaki sposób
zostały dokonane. Przy tym brak szczegółowej dokumentacji wszystkich czynności sam
w sobie ni
e ma wpływu na wynik konkursu.

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2
, § 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b oraz § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018
r., poz. 972)
, uwzględniając wpis w wysokości 15.000 złotych i wynagrodzenie pełnomocnika
w wysokości 3.600 złotych.

Przewodniczący: ……………………..…

Członkowie:
……………………..…

……………………..…

Wcześniejsze orzeczenia:

Sygn. akt KIO 51/19 z dnia 2019-02-04
Sygn. akt KIO 50/19 z dnia 2019-01-28
Sygn. akt KIO 2608/18, KIO 2631/18, KIO 2646/18 z dnia 2019-01-22
Sygn. akt KIO 2488/18 z dnia 2019-01-08
Sygn. akt KIO 2611/18 z dnia 2019-01-04

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

Najnowsze orzeczenia

Najnowsze przetargi

Najnowsze wyniki przetargów

Kodeksy

Pokaż wszystkie