rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2009-04-23
rok: 2009
data dokumentu: 2009-04-23
rok: 2009
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO/UZP 447/09
KIO/UZP 447/09
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Ewa Jankowska, Marek Koleśnikow Protokolant: Rafał Komoń
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Ewa Jankowska, Marek Koleśnikow Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2009 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Konsorcjum firm: Gabriela Kuca prowadząca działalność
gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz Kuca prowadzący działalność
gospodarczą pod firmą BdB Investments, ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Gminę Miasto Bydgoszcz, ul. Jezuicka 1, 85–102
Bydgoszcz protestu z dnia 16 marca 2009 r.
wniesionego przez Konsorcjum firm: Gabriela Kuca prowadząca działalność
gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz Kuca prowadzący działalność
gospodarczą pod firmą BdB Investments, ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Gminę Miasto Bydgoszcz, ul. Jezuicka 1, 85–102
Bydgoszcz protestu z dnia 16 marca 2009 r.
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności: wyboru
oferty najkorzystniejszej i odrzucenia oferty Odwołującego się oraz powtórzenie
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, w zakresie Rejonu V.
2. Kosztami postępowania obciąża Gminę Miasto Bydgoszcz, ul. Jezuicka 1, 85–102
Bydgoszcz i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego
przez Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset
siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) przez Gminę Miasto Bydgoszcz, ul.
Jezuicka 1, 85–102 Bydgoszcz na rzecz Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice stanowiącej uzasadnione koszty
strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy czterysta
dwadzieścia sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie, którego
przedmiotem jest „utrzymanie zieleni miejskiej obejmującej zieleńparkowąi przyulicznąoraz
utrzymanie czystości na terenach zieleni parkowej i przyulicznej na terenie m. Bydgoszczy w
okresie 36 miesięcy”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane, w dniu 2 stycznia
2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, pod nr 2008/S 253-339454.
Pismem z dnia 11 marca 2009 r. wykonawca „AGRO” Kwiatkowski, Makowski sp.j.
wniósł protest wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej dla Rejonu V, zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r.
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007r., Nr 223, poz. 1655 ze zm.), dalej ustawa Pzp,
polegające na nie odrzuceniu oferty nie odpowiadającej treści Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (SIWZ), wskutek zawarcia w ofercie wymaganych dokumentów i
oświadczeńniezawierających danych wskazanych w SIWZ, a w szczególności referencji, co
pozostaje w związku z art. 25 ust. 2 ustawy Pzp i § 1 ust. 2 pkt. 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich możeżądać
zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogąbyćskładane (Dz. U.
Nr 87, poz. 605 ze zm.) poprzez bezpodstawne przyjęcie,że zostały złożone dokumenty
potwierdzające spełnianie warunków udziału w postępowaniu oraz naruszenie przepisu art.
89 ust. 1 pkt. 4 i 6 ustawy Pzp, polegające na nie odrzuceniu oferty zawierającej rażąco
niskącenąw stosunku do przedmiotu zamówienia, obliczonąwskutek błędów innych niż
określone w art. 88 ustawy Pzp, bowiem odnoszących sięm.in. do umowy oświadczenie
niemożliwe. Wobec powyższego Protestujący wniósł o powtórzenie czynności wyboru ofert.
W uzasadnieniu Protestujący podniósł, iżOdwołujący siędopuścił sięrażącego
zaniżenia ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia, bowiem skalkulowano koszty w
oparciu o elementy, które mająwpływ tylko pozornie na obniżenie ceny, albowiem odnoszą
siędoświadczeńniemożliwych do wykonania. Zarzut dotyczy umowy na nieodpłatne
odbieranie odpadów ulegających biodegradacji z dnia 2 stycznia 2009 r., zawartej między
członkiem Konsorcjum P.H.U GITPOL GabrieląKuca a Romanem F. z Szubina właścicielem
działek we wsi Smolniki 24, gdzie mająbyćzwożone i składowane odpady ulegające
biodegradacji. Umowa niniejsza stanowi załącznik do wybranej oferty i została zawarta
celem m.in. obniżenia kosztów ogólnych wykonywanego zadania w Rejonie V.
Przedmiotowa umowa zawiera § 3, który jest niezgodny z ustawąz dnia 27 kwietnia 2001r. o
odpadach (Dz. U. z 2007 Nr 39, poz. 251 ze zm.) w zakresie odpadów ulegających
biodegradacji o kodzie 20 02 01, bowiem wymienione odpady nie mogąbyćprzeznaczone
do celów kompostowania oraz rekultywacji gleby, tj. w załączniku nr 5 ustawa nie nakazuje
działania R10, tylko nakłada obowiązek wdrożenia działanie R3. Powyższe jest również
sprzeczne z decyzjąna odbiór odpadów, zgodnie z którąodpady musząbyćprzekazywane
bezpośrednio do Kompleksu Utylizacji Odpadów przy ul. Prądocińskiej w Bydgoszczy.
Wykonując powyższąumowęOdwołujący siębędzie działał nie tylko bezprawnie, ale
równieżnarazi sięna odpowiedzialnośćkarną. Powyższe nie pozwala na obniżenie ceny
wykonania usługi koszenia trawników o ok. 50%.
W dniu 19 marca 2009 r. Odwołujący sięzgłosił przystąpienie do postępowania
toczącego sięw wyniku wniesienia protestu, zżądaniem oddalenia protestu. Odwołujący się
wskazuje, iżProtestujący nie udowodnił,że Odwołujący sięnie jest w stanie wykonać
zadania za zaproponowanącenę. Po pierwsze, kwestionowana umowa nie narusza ustawy
o odpadach, a cel przyjęcia odpadów – kompostowanie, zawarte w umowie, jest
uregulowane przepisem art. 13 ust. 2 ustawy o odpadach. Powyższe nie jest sprzeczne z
decyzjąna odbiór odpadów wydanąprzez Urząd Miasta Bydgoszczy. Decyzja nakazuje
wręcz czynnośćwydzielania z masy odpadów frakcji ulegających biodegradacji i
ograniczania w ten sposób masy odpadów ulegających biodegradacji. Wświetle art. 10 pkt
2 ustawy o odpadach, podmiot prowadzący działalnośćw zakresie odbierania odpadów
komunalnych jest obowiązany do selektywnego odbierania odpadów oraz ograniczania ilości
odpadów ulegających biodegradacji kierowanych do składowiska. Zgodnie z art. 13 ust. 1
ustawy o odpadach, zabrania sięodzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami
lub urządzeniami spełniającymi określone wymagania, zaśna podstawie art. 13. ust 2 pkt 2,
przepisu ust. 1 nie stosuje siędo: osób fizycznych prowadzących kompostowanie na
potrzeby własne. Art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach mówi,że posiadacz odpadów może
przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub
jednostce organizacyjnej nie będącym przedsiębiorcami, na ich własne potrzeby, jak i
zgodnie z Rozporządzeniem MinistraŚrodowiska z dnia 19 grudnia 2008 r. ( Dz. U. Nr 235
poz. 1614) w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać
osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym nie będącymi przedsiębiorcami, oraz
dopuszczalnych metod ich odzysku. Możliwośćprzekazania nieodpłatnie odpadów
podlegających biodegradacji obniża koszty wykonania koszenia trawników w części
dotyczącej wywozu odpadów, a nie jak błędnie zakłada Protestujący, całości usługi koszenia
trawników. Choćby nawet odpady ulegające biodegradacji pozwalały na oszczędność0,5%
w części dotyczącej wywozu odpadów to jest to jedna z wielu metod oszczędzania. Ponadto,
Protestujący wżaden sposób nie udowodnił,że uwzględniając przedmiotowy zarzut,
Odwołujący sięnie jest w stanie wykonaćkoszenia trawy za podanąprzez niego w ofercie
kwotę. Zarzut dotyczy kosztów własnych wykonania zamówienia, które sąsprawą
indywidualnąkażdego wykonawcy. Przepis art. 90 ust. 2 ustawy Pzp nakazuje
zindywidualizowane podejście do wyjaśnieńudzielanych przez wykonawcę. Należy więc je
oceniaćw kontekście konkretnej propozycji ofertowej oraz uwarunkowańtowarzyszących
składającemu ofertę. Uwarunkowania te mogąbyćcharakterystyczne tylko dla niego lub
terenu i niekoniecznie musząsięprzekładaćna innych wykonawców.
Przystępujący sięwskazuje,że cena całkowita przedmiotu zamówienia została
wyliczona w sposób rzetelny, a umowa na nieodpłatny odbiór odpadów nie była
uwzględniania w kalkulacjach cen jednostkowych i kosztorysie cenowym dotyczących
zamówienia, jest jednym z wielu metod mających wpływ na oszczędnośćwykonania, a cena
za koszenie trawników podana przez Odwołującego sięw złożonej ofercie nie jest
pomniejszona o ten fakt.
Zamawiający nie może odrzucićoferty, bowiem art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
stanowi o rażąco niskiej cenie oferty w stosunku do przedmiotu zamówienia, nie zaśo
rażąco niskiej cenie części oferty. Choćby nawet sama cena części oferty mogła byćuznana
za rażąco niską, tożadnąmiarąnie czyni to rażąco niskąceny całej oferty. Bezzasadne jest
takżeżądanie Protestującego, odrzucenia oferty Odwołującego się, na podstawie art.89. ust
1 pkt 6 ustawy Pzp, bowiem Protestujący wżaden sposób nie udowodnił,że oferta zawiera
błędy w obliczeniu ceny. Protestujący w swoich zarzutach odnosi sięjedynie do treści
wyjaśnieńzłożonych w dniu 26 lutego 2009 r. w sprawie wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.
Co bardzo istotne,żądanie wyjaśnieńod oferentów na podstawie art. 90 Pzp, w celu
ustalenia czy oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, jest uprawnieniem i obowiązkiem
Zamawiającego. Natomiast, złożone do wyjaśnieńdokumenty, potwierdzające,że oferta nie
zawiera rażąco niskiej ceny i wyjaśnienia dotyczące sposobów jej obliczenia, nie sątreścią
oferty i nie mogąbyćprzedmiotem protestu, w sytuacji gdy Protestujący wniósł protest na
czynnośćZamawiającego wyboru najkorzystniejszej oferty, a nie na czynność
Zamawiającego, zaniechania odrzucenia oferty z powodu ustalenia,że zawiera rażąco niską
cenę.
Zamawiający protest rozstrzygnął, w taki sposób,że oddalił zarzut naruszenia
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zaśuwzględnił zarzut naruszenia przepisu art. 89
ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy Pzp, w odniesieniu do umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów
ulegających biodegradacji. W odniesieniu do zarzutu w przedmiocie rażąco niskiej ceny i
błędu w jej obliczeniu Zamawiający podaje, iżzgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca
2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807 ze zm.),
podejmowanie, wykonywanie, jak i zakończenie działalności gospodarczej, jest wolne dla
każdego, na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.
Tym samym, każdy przedsiębiorca może prowadzićdowolnądziałalność, chyba,że jest ona
obwarowana obowiązkiem uzyskania koncesji lub zezwolenia. Wówczas uprawnieniem do
wykonywania określonej działalności sąwszelkie koncesje, licencje, zezwolenia. Rodzaje
działalności gospodarczej wymagające uzyskania koncesji określa art. 46 ustawy o
swobodzie działalności gospodarczej, natomiast art. 75 tejże ustawy określa przepisy, w
zakresie których wykonywanie działalności gospodarczej wymaga uzyskania zezwolenia.
Treśćww. przepisu wskazuje, iżuzyskania zezwolenia wymaga m.in. wykonywanie
działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach ustawy z dnia 13 września
1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze
zm.). Z tego teżwzględu, Zamawiający w piśmie z dnia 6 stycznia 2009 r., zmieniającym
treśćbrzmienia pkt 5.1.1 lit. a SIWZ, wyraźnie wskazał, iżw celu potwierdzenia posiadania
uprawnienia do wykonywania działalności lub czynności obejmującej przedmiot zamówienia,
Wykonawca zobowiązany jest załączyćmin. aktualne zezwolenie Prezydenta Miasta
Bydgoszczy na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (kod 20 03
03 - odpady z czyszczenia ulic i placów oraz podgrupa 20 02 - odpady z ogrodów i parków,
w tym z cmentarzy, obejmujące kod 20 02 01 - odpady ulegające biodegradacji; kod 20 02
02 - gleba i ziemia, w tym kamienie; kod 20 02 03 - inne odpady nie ulegające biodegradacji)
- zgodnie z ustawąz dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
oraz rozporządzeniem MinistraŚrodowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu
odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206 ze zm.).
Zatem, wątpliwości nie budzi fakt, iżOdwołujący sięzałączył wymagane dokumenty,
potwierdzając tym samym spełnianie warunków udziału w postępowaniu, tj. decyzję
Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 12 lutego 2007 r. na prowadzenie działalności w
zakresie odbierania odpadów komunalnych o kodach 20 02 01, 2002 03, 20 03 03 oraz
decyzjęPrezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 2009 r. o zmianie decyzji
Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 12 lutego 2007 r., zezwalającej przedsiębiorcy P.H.U.
GITPOL Gabriela Kuca, na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów
komunalnych. Decyzja z dnia 28 stycznia 2009 r. stanowi, iżprzedmiotem działania objętego
zezwoleniem, jest odbieranie odpadów o kodach: 20 02 01, 20 02 02, 20 02 03, 20 03 03, a
pozostałe postanowienia zezwolenia z dnia 12 lutego 2007 r. nie ulegajązmianie, stąd
wynika,że zmiana decyzji określonej w pkt. 1 dotyczy odpadów o kodzie 20 02 02.
W trakcie badania i oceny ofert w przedmiotowym postępowaniu, Zamawiający na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, wystąpił pismem z dnia 19 lutego 2009 r. do
Odwołującego sięo wyjaśnienie, czy oferta Wykonawcy, w zakresie Rejonów oznaczonych
nr: II i V, nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Zamawiający oceniając wyjaśnienia wraz z przedłożonymi dowodami uznał, iżoferta nie
zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia. Jednakże Zamawiający
analizując treśćprotestu złożonego przez "AGRO" KwiatkowsKi, Makowski sp. j. przyznaje,
iżna etapie oceny złożonych wyjaśnień"popełnił omyłkę", polegającąna niedopatrzeniu, iż
Odwołujący się, na potwierdzenie wyjaśnieńco do rażąco niskiej ceny wykonania
zamówienia, załączył umowęna nieodpłatne odbieranie odpadów ulegających biodegradacji
zawartąz p. Romanem F., właścicielem działek we wsi Smolniki 24, która to „w znaczący
sposób obniża koszty wykonania usługi koszenia trawników o ok. 50 %. Z treści § 2 ww.
umowy wynika, iżP.H.U GITPOL Gabriela Kuca zobowiązuje siędo nieodpłatnego
dostarczania, a p. Roman F. zobowiązuje siędo nieodpłatnego przyjmowania odpadów
ulegających biodegradacji, pochodzących z utrzymania terenów zieleni, z terenu Bydgoszcz.
Nie ulega wątpliwości, iżtreśćart. 9 ust. 1a pkt 5 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach wskazuje wyraźnie, iżzezwolenie na odbieranie odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości powinno określaćdodatkowo m.in. miejsca odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Wypełniając dyspozycjęww. przepisu, wydający
decyzję(Prezydent Miasta Bydgoszczy) zezwalającąna odbieranie odpadów komunalnych
od właścicieli nieruchomości w pkt. 6.5 zezwolenia wyraźnie wskazał, iżodebrane odpady
zbierane selektywnie przekazywane będąbezpośrednio do Kompleksu Utylizacji Odpadów w
Bydgoszczy. Wskazane w decyzji miejsce składowania odpadów wynika wprost z treści
wniosku z dnia 3 listopada 2006 r. p. Gabrieli Kuca prowadzącej działalnośćgospodarczą
pod nazwąP.H.U. GITPOL w sprawie wydania ww. decyzji. Ponadto, treśćdecyzji
rozszerzającej
zezwolenie
na
odbieranie
odpadów
komunalnych
od
właścicieli
nieruchomości wskazuje, iżtakże odpady o kodzie 20 02 02 (zgodnie z treściąwniosku P.H.
U. GITPOL Gabriela Kuca z dnia 10 stycznia 2009 r. o rozszerzenie zezwolenia na
odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości) będązbierane na
samochód i wywożone do Międzygminnego Kompleksu Unieszkodliwiania Odpadów
ProNatura Sp. z o.o. w Bydgoszczy.
Analizując powyższe, nie budzi wątpliwości fakt, iżw związku z tym,że ww. decyzje
obligująKonsorcjum: P.H.U. GITPOL Gabriela Kuca, BdB INVESTMENTS do dostarczania
odpadów do Kompleksu Utylizacji Odpadów w Bydgoszczy, nie można uzasadniaćfaktu
możliwości obniżenia kosztów wykonania usługi koszenia trawników o około 50%, z uwagi
na zawartąumowęz p. Romanem F., bowiem realizacja tej umowy stoi w sprzeczności z
warunkami wydanych decyzji, na co słusznie zwraca uwagęProtestujący. Takie działanie,
stanowiłoby niewątpliwie naruszenie prawa, skutkujące cofnięciem wydanego zezwolenia, na
podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który stanowi,że jeżeli przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie, nie wypełnia określonych w nim
warunków, organ, który wydał zezwolenie, wzywa go do niezwłocznego zaniechania
naruszenia tych warunków. Jeżeli przedsiębiorca mimo wezwania nadal narusza te warunki,
organ cofa, w drodze decyzji, zezwolenie bez odszkodowania.
Od rozstrzygnięcia protestu Odwołujący sięwniósł odwołanie, zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6 oraz art. 182 ust. 2 pkt 3 ustawy
Pzp,żądając unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego sięw zakresie
rejonów II i V oraz unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty firmy
Przedsiębiorstwo "ZIELEŃMIEJSKA" Sp. z o.o. (rejon II) oraz wyboru jako najkorzystniejszej
oferty firmy "AGRO" Kwiatkowski, Makowski sp. j. (rejon V) i podtrzymania ważności decyzji
z dnia 6 marca 2009 r. w sprawie wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty Odwołującego sięw
zakresie rejonu II i V.
Odwołujący sięstwierdza, iżczynności odrzucenia jego oferty oraz ponownego
wyboru ofert w rejonach II i V dokonane zostały przez Zamawiającego z rażącym
naruszeniem art. 183 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp. Zgodnie z przywołanym przepisem, w
przypadku uwzględnienia protestu, Zamawiający powtarza oprotestowanączynnośćlub
dokonuje czynności bezprawnie zaniechanej niezwłocznie tylko w przypadku, jeżeli
uwzględnił wszystkie zgłoszoneżądania. Jeżeli, co najmniej, jedno ze zgłoszonychżądań
nie zostało uwzględnione, Zamawiający może powtórzyćoprotestowanączynnośćlub
dokonaćczynności bezprawnie zaniechanej, dopiero po ostatecznym rozstrzygnięciu
protestu. Rozstrzygnięcie protestu dokonane przez Zamawiającego w dniu 24 marca 2009 r.
wskazuje tymczasem na uwzględnienieżądania firmy „AGRO” Kwiatkowski, Makowski sp.j.,
dotyczącego rzekomego naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6
ustawy Pzp. Nie ulega zatem wątpliwości, iżZamawiający rozstrzygając protest ww.
wykonawcy, nie uwzględnił wszystkichżądańzgłoszonych w postępowaniu toczącym sięw
wyniku wniesienia protestu. Zgodnie z art. 182 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, w przypadku
wniesienia odwołania, protest jest ostatecznie rozstrzygnięty z dniem wydania postanowienia
kończącego postępowanie odwoławcze albo wyroku Krajowej Izby Odwoławczej.
Obowiązkiem Zamawiającego było zatem wstrzymanie sięod decyzji o powtórzeniu
oprotestowanej czynności lub dokonania czynności bezprawnie zaniechanej, do wydania
wyroku Krajowej Izby Odwoławczej.
Zamawiający uznał, iżofertęOdwołującego sięnależy odrzucićna podstawie art. 89
ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy Pzp. Po pierwsze, zdaniem Odwołującego się, należy wyłączyćz
dalszych rozważańmożliwośćodrzucenia oferty Odwołującego sięna podstawie art. 89 ust.
1 pkt 6 ustawy Pzp, gdyżnie zawiera onażadnych błędów w obliczeniu ceny. Zdaniem
Odwołującego się, z błędem w obliczeniu ceny można miećdo czynienia w szczególności w
sytuacji obliczenia ceny w sposób niezgodny z wymaganiami określonymi w tym zakresie w
SIWZ. W przedmiotowym postępowaniu, Zamawiający zamieścił taki opis w pkt 11 SIWZ.
Cena ofertowa Odwołującego sięzostała obliczonaściśle wg tego opisu, w szczególności
uwzględnia niezbędne nakłady pozwalające osiągnąćcel oznaczony w umowie, okres
realizacji zamówienia, ustalonąformęwynagrodzenia, została sporządzona w walucie
polskiej i zawiera prawidłowąkwotępodatku od towarów i usług (VAT). Zamawiający nigdy
nie kwestionował tego faktu. Równieżw przesłanym w dniu 25 marca 2009 r. zawiadomieniu
o odrzuceniu oferty Odwołującego się, jako podstawęprawnąodrzucenia oferty
Odwołującego sięwskazał art. 89 ust. 1 pkt 4, a nie ust. 6 ustawy Pzp.
W sytuacji, gdy Zamawiający uważa, iżkoszty uwzględnione przy obliczeniu ceny są
niewiarygodne, wówczas wszczyna proceduręokreślonąw art. 90 ustawy Pzp, której celem
jest ustalenie, czy oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu
zamówienia. Rozdzielenie, dokonane w ustawie, "rażąco niskiej ceny" od "błędu w obliczeniu
ceny" wskazuje, iżtych pojęćnie wolno utożsamiać. Tymczasem Zamawiający
uwzględniając protest, powołał sięna art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp i te pojęcia połączył.
Kwestiąfundamentalnądo rozstrzygnięcia nawiązanego pomiędzy Odwołującym się
a Zamawiającym sporu, winno byćustalenie, czy Zamawiający słusznie wywiódł z
dokumentów przedstawionych przez Odwołującego się(tj. oferty oraz wyjaśnieńudzielonych
w dniu 25 lutego 2009 r.), iżoferowana cena jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu
zamówienia. Istotne jest równieżto, iżsporna jest tylko wycena jednego elementu oferty,
jakim jest koszenie trawników. Co do pozostałych elementów wyceny, Zamawiający nie mażadnych zastrzeżeńi przyjął za wiarygodne wyjaśnienia Odwołującego się. Spór dotyczy
zatem tylko jednej kwestii, a mianowicie tego, czy Odwołujący sięma prawo,świadcząc w
ramach przedmiotowego zamówienia w przyszłości usługękoszenia trawników, przekazywać
osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, powstałe
w wyniku tej czynności odpady ulegające biodegradacji, czy teżzobowiązany jest je
przekazywaćwyłącznie do miejsca wynikającego z decyzji Prezydenta Bydgoszczy,
zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych, tj.
do Kompleksu Utylizacji Odpadów w Bydgoszczy, ul. Prądocińska 28 (pkt 6 ppkt 5
przedmiotowej decyzji).
Po pierwsze, nie jest prawdą, iżczynnośćprzekazywania osobom fizycznym lub
jednostkom
organizacyjnym
niebędącym
przedsiębiorcami,
odpadów
ulegających
biodegradacji powstałych w wyniku koszenia trawników jest wyłączona z zasady swobody
prowadzenia działalności gospodarczej, a ich podjęcie wymaga uzyskania zezwolenia.
Kwestię, czy prowadzenie działalności w zakresie wykonywania czynności związanych z
gospodarowaniem odpadami wymaga uzyskania zezwolenia należy rozstrzygaćwświecie
przepisów ustawy o odpadach. Zamawiający błędnie wywodzi z przepisów określających
warunki udzielania zezwoleńpodmiotomświadczącym usługi w zakresie utrzymania
porządku i czystości na terenie gminy (tj. ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w
gminach), prawo bądźzakaz, przekazywania przez Odwołującego się, osobom fizycznym lub
jednostkom
organizacyjnym
niebędącym
przedsiębiorcami,
odpadów
ulegających
biodegradacji. Abstrahuje przy tym od podstawowej regulacji prawnej w tym zakresie, tj.
przepisów ustawy o odpadach. Tymczasem, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o utrzymaniu
porządku i czystości w gminach, zasady odzysku lub unieszkodliwiania odpadów regulują
odrębne przepisy (w szczególności przywołana ustawa o odpadach).
Po drugie, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 13 i 22 ustawy o odpadach, Odwołujący się, w
ramach realizacji przyszłej umowy w zakresie koszenia trawników będzie miał status
"wytwórcy odpadów". Nie ulega równieżwątpliwości, iżkażdy wytwórca odpadów jest
jednocześnie "posiadaczem odpadów" (art. 3 ust. 3 pkt 13 ustawy o odpadach). Posiadacz
odpadów może je przekazywaćwyłącznie podmiotom, które uzyskały zezwolenie
właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami, chyba,że
działalnośćtaka nie wymaga zezwolenia (art. 25 ust. 2 ustawy o odpadach). Zezwolenia na
prowadzenie działalności w zakresie odzysku nie wymaga prowadzenie działalności w
zakresie wykorzystywania odpadów na własne potrzeby przez osoby fizyczne lub jednostki
organizacyjne niebędące przedsiębiorcami (art. 33 ust. 2 ustawy o odpadach) Posiadacz
odpadów może przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie
fizycznej lub jednostce organizacyjnej, nie będącym przedsiębiorstwami, na ich własne
potrzeby (art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach). Na podstawie delegacji zawartej w art. 33 ust. 3
ustawy o odpadach, MinisterŚrodowiska określił listęrodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazywaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorstwami, oraz dopuszczalne metody ich odzysku (Dz. U. z 2006 r.,
Nr 75, poz. 527 ze zm.). Na liście znajdująsięodpady ulegające biodegradacji, oznaczone
kodem 20 02 01, jakie będąpowstawaćw wyniku koszenia trawników. Dla tego rodzaju
odpadów, rozporządzenie określa jako dopuszczalnąmetodęodzysku, wykorzystanie
odpadów ulegających biodegradacji do wykorzystania w przydomowych kompostownikach.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach, możliwy jest odzysk oraz unieszkodliwianie
odpadów poza instalacjami lub urządzeniami spełniającymi określone wymagania, przez
osoby fizyczne prowadzące kompostowanie na potrzeby własne. Do takich osób zaliczyć
należy p. Romana F., z którym zawarta została kwestionowana przez Zamawiającego
umowa na nieodpłatne odbieranie odpadów ulegających biodegradacji.
Po trzecie, wżadnej części SIWZ, Zamawiający nie określił zakazu przekazywania
odpadów ulegających biodegradacji osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorcami w celu ich wykorzystania na własne potrzeby. Wprowadzenie
takiego zakazu po upływie terminu składania ofert, co ma zdaniem Odwołującego się
miejsce w omawianej sprawie, narusza zasadęrównego traktowania i uczciwej konkurencji
wyrażonąw art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Ponadto, zakaz taki naruszałby zasady
gospodarowania odpadami, gdyżde facto stanowiłoby to utrudnianie prowadzenia
działalności w zakresie odzysku. Gdyby Odwołujący sięwiedział, na etapie przygotowywania
oferty, iżw trakcie realizacji umowy o zamówienie publiczne, Zamawiający zakazywać
będzie podejmowania prawnie dopuszczalnych, na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy o
odpadach, działań, inaczej skalkulowałby cenęofertową.
Po czwarte, zdaniem Odwołującego się, Zamawiający nie może, wświetle wymagań
SIWZ i obowiązujących przepisów prawa,żądaćod Odwołującego się, aby ten wytworzone
przez siebie odpady powstałe wskutek koszenia trawników, klasyfikowane jako odpady
ulegające biodegradacji (kod 20 02 01), bezwzględnie transportował w miejsce wskazane w
pkt 6 ppkt 5 przedmiotowej decyzji. Obowiązek taki, o czym mowa było wcześniej, nie wynika
z treści SIWZ. Nie można go równieżwywieść(w zakresie omawianych odpadów
ulegających biodegradacji) z przepisów ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach
oraz ustawy o odpadach. Odwołujący się, wświetle ustawy o odpadach, ma co najmniej
dwie możliwości zagospodarowania odpadów ulegających biodegradacji: dostarczyćje do
miejsc odzysku lub unieszkodliwiania wskazanych w zezwoleniu na prowadzenie działalności
w zakresie odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1
pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - art. 25 ust. 6 ustawy o odpadach
(taka sytuacja jest zawsze wymagana jeżeli chodzi o odpady inne niżwskazane w
rozporządzeniu MinistraŚrodowiska w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazywaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącymi przedsiębiorstwami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku), lub przekazaćje
w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, nie będącym
przedsiębiorstwami, na ich własne potrzeby – art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach. Należy przy
tym zwrócićuwagęna fakt, iżw sytuacji, gdy odpady ulegające biodegradacji powstająprzy
koszeniu trawników, to ich wytwórcąjest sam Wykonawca usługi i nie dochodzi w tym
przypadku do "odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości", a do ich "zbierania" (art. 3
ust. 3 pkt 23 ustawy o odpadach). Odbiór odpadów ulegających biodegradacji i ich transport,
jest czynnościąodrębnąod "zbierania" odpadów. Do "odbierania odpadów" dochodzi w
sytuacji ich odbierania od Wykonawcy usługi, który włada nieruchomością, na której
prowadzone sąprace, a zatem jest wytwórcąi posiadaczem odpadów w rozumieniu
przepisów o odpadach.
Po piąte, Zamawiający błędnie wywiódł z treści oferty Odwołującego się, udzielonych
przez niego w dniu 25 lutego 2009 r. wyjaśnieńdotyczących rażąco niskiej ceny oraz
przepisów ustawy o odpadach oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, iż
ten musi osobiście prowadzićdziałalnośćw zakresie transportu omawianych odpadów
podlegających biodegradacji. Zamawiający pominął w swoich rozważaniach ważny fakt, iż
transport tych odpadów może byćświadczony przez osobęfizyczną, która odbiera odpady
(zgodnie z art. 33 ust. 1a ustawy o odpadach, transport odpadów przekazywanych osobie
fizycznej w celu ich wykorzystania na własne potrzeby, do miejsca wykorzystania tych
odpadów, nie wymaga zezwolenia), jak równieżtransport taki może byćpowierzony
podmiotowi prowadzącemu działalnośćw zakresie transportu odpadów (posiadającemu
stosowne zezwolenie). W jednym i drugim przypadku dochodzi do znacznych oszczędności,
gdyżosoba fizyczna odbiera odpady bezpłatnie. Odwołujący sięinformuje, iżpoza decyzją
Prezydenta Bydgoszczy zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych, posiada on ważnądo 30 lipca 2013 r. decyzjęPrezydenta Miasta
Skierniewice, stanowiącązezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie transportu
odpadów. Jeżeli taka potrzeba by zaszła, Odwołujący sięma zatem możliwośćosobistego
transportu odpadów ulegających biodegradacji przekazywanych osobie fizycznej w celu ich
wykorzystania na własne potrzeby, do miejsca wykorzystania tych odpadów.
Po szóste, bezpodstawne zarzuty firmy ”AGRO” i Zamawiającego, w zakresie
zaproponowanego przez Odwołującego sięsposobu obniżenia kosztówświadczenia usług
koszenia trawników, naruszajązasady gospodarki odpadami oraz kłócąsięz narzuconymi
na jednostki samorządu terytorialnego zadaniami w zakresie gospodarki odpadami
komunalnymi (rozdz. 2 i 3a ustawy o odpadach). Podstawowązasadąjest takie
gospodarowanie odpadami, które zapobiega ich powstawaniu lub ogranicza ich ilość, a w
przypadku, gdyby nie udało sięzapobiec powstawaniu odpadów - zapewnienie zgodnego z
ochronąśrodowiska ich odzysku (art. 5 ustawy o odpadach). Posiadacz odpadów jest wręcz
zobowiązany w pierwszej kolejności do poddania ich odzyskowi (art. 7 ust. 1 ustawy o
odpadach). Zgodnie z art. 16a ustawy o odpadach, do obowiązków gmin należy z kolei
zapewnienie warunków funkcjonowania systemu selektywnego zbierania i odbierania
odpadów komunalnych, aby było możliwe m.in. ograniczenie składowania odpadów
komunalnych ulegających biodegradacji.
Zadziwiające jest przede wszystkim to, iżZamawiającym jest Miasto Bydgoszcz,
które w uchwalonym "Planie gospodarki odpadami dla Miasta Bydgoszczy na lata 2005-
2012" informuje,że odpady z terenów zieleni powinny byćzagospodarowane przez
przedsiębiorstwa zajmujące sięoczyszczaniem tych terenów (uchwała Rady Miasta
Bydgoszczy z dnia 26 października 2005 r., Nr LVI1108/05, podrozdział "Odbieranie
odpadów komunalnych wytworzonych na obszarze miasta Bydgoszczy" - Odpady ulegające
biodegradacji, str. 68).
Z wyliczeńZamawiającego zawartych w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty
Odwołującego sięwynika, iżzaniżenie kosztów wynosi odpowiednio 581.048,85 zł - rejon II i
564.168,39 zł - rejon V. Przy takich wyliczeniach, zysk Odwołującego sięw zakresie rejonu II
wyniósłby tylko 7.322,56 zł (588.371,41 zł - 581.048,85 zł), natomiast w zakresie rejonu V
Odwołujący sięponiósłby stratęw wysokości aż170.216,75 zł. Przedmiotowe wyliczenia są
sprzeczne z treściąoferty Odwołującego sięi udzielonych przez niego wyjaśnień, a poza tym
sąpozbawione logiki. Jest rzecząoczywistą, iżkorzystanie z możliwości przekazywania
odpadów ulegających biodegradacji osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorcami w celu ich wykorzystania na własne potrzeby (w konkretnej
sprawie na podstawie umowy o nieodpłatne odbieranie odpadów z p. R. F.) pozwala na
obniżenie kosztów o ok. 50% składnika ceny dotyczącego wywozu, a nie jak błędnie ocenił
to Zamawiający - obniżenia całej ceny ofertowej dotyczącej koszenia trawników. Wyjaśnienie
Odwołującego się, udzielone w pkt 1.5 pisma z dnia 25 lutego 2009 r., dotyczy wyraźnie
obniżenia kosztów koszenia trawników o ok. 50% w kontekście umowy o nieodpłatne
odbieranie odpadów ulegających biodegradacji. Zamawiający nie może nie wiedzieć, iżna
cenękoszenia trawników nie składa sięwyłącznie koszt wywozu wytworzonych odpadów,
ale równieżkoszt koszenia oraz zysk. Ewentualnemu zwiększeniu o 50%, w przypadku
negowania umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów, ulega zatem jedynie składnik
kosztów wywozu odpadów ulegających biodegradacji. Z treści udzielonych przez
Odwołującego sięwyjaśnieńwynika jasno, iżzysk w cenie na rejon II wynosi 30%, a na rejon
V 18,5%. Po odliczeniu zysku w cenie ofertowej za koszenie trawników pozostajązatem
składniki: koszt koszenia i wywozu odpadów, które występujądo siebie w proporcjach
odpowiednio 70% koszt koszenia oraz 30% koszt wywozu odpadów. Niewykorzystanie
zatem kwestionowanej umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów powodowałoby wzrost
całkowitych kosztówświadczenia usługi koszenia trawy odpowiednio o 21% - rejon II i 24%
rejon V. Jest zatem rzecząnieuzasadnionątwierdzenie, iżw sytuacji braku możliwości
korzystania z umowy o nieodpłatny odbiór odpadów zawartej z p. R. F., całkowite ceny
koszenia trawników należałoby podnieśćażo 50%. Odwołujący sięzwraca szczególną
uwagę, iżnawet w sytuacji zwiększenia o 50% kosztów wywozu odpadów, w całkowitej cenie
zaświadczenie usług koszenia trawy, "niedoszacowanie" w kosztach wyniosłoby na rejon II -
122.020,25 zł, natomiast na rejon V -135.400,41 zł. Doliczenie tych kosztów do innych,
niekwestionowanych przez Zamawiającego kosztówświadczenia usług w zakresie rejonu II i
V obniżyłoby tylko zysk Odwołującego do 466.351,16 zł - rejon II oraz do 258.551,23 zł -
rejon V. Nie może byćzatem mowy o rażąco niskiej cenie w sytuacji, gdy Odwołujący siępo
uwzględnieniu wszystkich "bezspornych kosztów" osiąga wciążzysk i to na tak wysokim
poziomie.
Odwołujący sięprzyznaje, iżomyłkowo w wyjaśnieniu dotyczącym ceny koszenia
trawników nadmienił o fakcie, iżliście, ziemia i karpina podlegająbiodegradacji. Zwraca
jednak uwagęna okoliczność, iżjego wyjaśnienie wskazujące na obniżenie kosztów o ok.
50% nie odnosi siędo tego asortymentu, ale do koszenia trawników.
Na podstawie dokumentacji postępowania oraz stanowiska stron zaprezentowanego
na rozprawie, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Protestujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie m.in. przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6
ustawy Pzp „polegające na nie odrzuceniu oferty złożonej z rażąco niskącenąw stosunku
do przedmiotu zamówienia obliczonąwskutek błędów innych niżokreślone w art. 88 ustawy,
bowiem odnoszących sięm. in. do umowy oświadczenie niemożliwe”. Zamawiający protest
w tym zakresie uwzględnił. Zatem, Zamawiający uznał, iżskalkulowanie kosztów utrzymania
trawników w oparciu, w szczególności o umowęzawartąz p. R. F., stanowi o błędzie w
obliczeniu ceny. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko Zamawiającego jest
błędne. Przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp nakazuje odrzucićofertęw sytuacji
stwierdzenia błędu w obliczeniu ceny. Jakkolwiek ustawa nie zawiera definicji „błędu w
obliczeniu ceny”, to jednak wykładnia gramatyczna analizowanego przepisu prowadzi do
wniosku, iżo błędzie w obliczeniu ceny będziemy mogli mówićw sytuacji, gdy cena została
skalkulowana w sposób, który nie uwzględnia cech przedmiotu zamówienia, jego zakresu i
warunków realizacji. Oznacza to,że wykonawca przyjął mylne założenia, bowiem punktem
wyjścia do skalkulowania ceny jest inny stan faktyczny niżwynika z SIWZ. Powyższe
wskazuje,że chodzi o błąd, który każdy z wykonawców może popełnić, czyniąc podstawą
wyceny zamówienie, które nie odpowiada opisowi przedmiotu zamówienia, a więc temu,
czego oczekuje zamawiający. Tymczasem, w niniejszym stanie faktycznym, z sytuacjiątaką
nie mamy do czynienia. Sposób kalkulacji ceny i kształtowanie czynników cenotwórczych
przez wykonawcę, stanowi strategiębudowania ceny jego oferty i przekłada się
bezpośrednio na konkurencyjność. W tych okolicznościach nie sposób sięzgodzić, iż
przyjęcie przez Odwołującego się,że odpady powstające w wyniku koszenia trawników, jako
biodegradowalne, będąnieodpłatnie przekazywane do kompostowania, co w konsekwencji
obniży koszt utrzymania trawników, stanowi błąd w obliczeniu ceny. Wykonawca w sposóbświadomy kalkulował cenęoferty, a jednym ze sposobów jej obniżania było przyjęcie
wskazanego rozwiązania. Ocena legalności zastosowanego rozwiązania pozostaje bez
wpływu na stwierdzenie błędu w obliczeniu ceny. Należy zwrócićbowiem uwagęna fakt,że
przesłankąodrzucenia oferty nie jest jej niezgodnośćz prawem, a niezgodnośćz ustawą
Pzp lub jej nieważnośćna podstawie odrębnych przepisów. Zaś, działania sprzeczne z
prawem należy kwalifikowaćzgodnie z odrębnymi przepisami.
Należy zwrócićrównieżuwagę,że stanowisko Zamawiającego w tym zakresie nie
jest konsekwentne. Niezależnie od faktu, iżZamawiający ani w odpowiedzi na odwołanie, ani
na rozprawie nie wskazywał argumentacji na poparcie trafności przyjętego poglądu,
Zamawiający w kolejnych czynnościach postępowania nie podtrzymuje go. W piśmie z dnia
25 marca 2009 r., informującym o odrzuceniu oferty Odwołującego się, jako podstawę
podjętej decyzji wskazuje jedynie przepis art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Powyższe
potwierdza, iżzarówno w przepisach prawa, jak równieżw działaniu Zamawiającego brak
podstaw do stwierdzenia błędu w obliczeniu ceny w ofercie Odwołującego się.
W przedmiocie rażąco niskiej ceny Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła,że
Zamawiający podjął decyzjęo odrzuceniu oferty Odwołującego sięz powodu zaistnienia
wskazanej przyczyny przyjmując, iżskoro odbiór odpadów biodegradowalnych nie może
odbywaćsięw sposób wskazany przez Odwołującego się, gdyżstoi on w sprzeczności z
prawem, to oznacza, iżwycena usługi w powyższym zakresie jest wadliwa, bowiem
odbieranie przedmiotowych odpadów nie może sięodbywaćnieodpłatnie, a w konsekwencji
nie stanowi podstawy do obniżenia kosztów usługi koszenia trawników o 50 %. Przyjęte
stanowisko jest nieprawidłowe z kilku powodów. Przepis art. 90 ust. 3 ustawy Pzp nakazuje
zamawiającemu odrzucićofertęwykonawcy, który nie złożył wyjaśnieńlub jeżeli dokonana
ocena wyjaśnieńwraz z dostarczonymi dowodami potwierdza,że oferta zawiera rażąco
niskącenę. Brak w ustawie definicji pojęcia „rażąco niskiej ceny”, jednakże zgodnie z
ugruntowanąliniąorzecznictwa należy przyjąć,że jest to cena nierealna w stosunku do
przedmiotu zamówienia, aściślej do wartości szacunkowej powiększonej o podatek VAT, ale
równieżdośredniej ceny pozostałych ofert i cen rynkowych. Powyższe założenie prowadzi
do wniosku,że cena rażąco niska nie pozwala na zrealizowanie zamówienia, a tym bardziej
w sposób rzetelny. Ponadto istotne jest,że ustawodawca odnosi rażąco niskącenędo ceny
oferty, a nie jej składników. W niniejszym stanie faktycznym, Zamawiający nie uwzględnił
powyższych okoliczności. Odwołujący sięw wyjaśnieniach z dnia 25 lutego 2009 r. wykazał
wiele czynników mających wpływ na obniżenie ceny oferty. I tak, na oszczędnośćmetody
wykonania zamówienia składająsię: konkurencyjne ceny materiałów koniecznych do
realizacji zamówienia oraz fakt,że częśćz tychże materiałów pozyskiwana jest z własnej
szkółki drzew i krzewów, używanie własnego sprzętu, nieodpłatne odbieranie odpadów
ulegających biodegradacji przez osobęfizyczną, odstąpienie od utylizacji gałęzi, a wręcz
pozyskanie surowca, pielęgnacja i wycinaka drzew metodąalpinistyczną, segregacja
odpadów, zastosowanie agrożelu. Istotny wpływ na cenęma równieżudzielona
Odwołującemu siępomoc publiczna w ramach zasady de minimis oraz czynniki
pozatechniczne (niskie koszty prowadzenia firmy, zarówno osobowe, jak i inne, praca własna
Odwołującego sięi jego duże doświadczenie). Spośród wymienionych okoliczności,
Zamawiający zakwestionował jedynie jedną, dotyczącąodpadów biodegradowalnych,
powstałych
w
wyniku
koszenia
trawników.
Tymczasem,
jak już
wspomniano,
zakwestionowanie jednego elementu ceny, czy teżstwierdzenie,że cena tego elementu jest
rażąco niska nieświadczy o tym, iżcena oferty jest rażąco niska. Tym bardziej w warunkach
niniejszego postępowania, gdzie na cenęoferty składa sięnie tylko cena utrzymania
trawników, ale równieżceny innych usług, w przypadku rejonu V – 43 rodzajów czynności
(np. wykonanie, pielęgnacja i renowacja trawników, sadzenie roślin cebulowych i krzewów,
pielęgnacja krzewów, nasadzenie, cięcie i pielęgnacjażywopłotów, oczyszczanie obiektów
parkowych, terenów zieleni przyulicznej i podtorzy, utrzymywanie koszy na odpady itp.).
Uznanie przez Zamawiającego za realne cen usług, składających sięna wykonanie
zamówienia, za wyjątkiem utrzymania trawników, powoduje,że nie sposób przyjąć, iżz tej
przyczyny cena oferty jest rażąco niska. Zamawiający pomija fakt,że zaproponowany przez
Odwołującego sięodbiór odpadów biodegradowalnych powoduje obniżenie w istocie
kosztów wywozu odpadów, a nie usługi utrzymania trawników o 50%. Potwierdza to zarówno
treśćwyjaśnień, jak i załącznik do SIWZ, w którym zdefiniowano czynnośćutrzymania
trawników.
Istotny jest równieżfakt,że jeśliby nawet przyjąć, iżusługa odbioru odpadów
biodegradowalnych nie może byćrealizowana nieodpłatnie, bowiem odpady powinny być
przekazywane na składowisko, to w cenie oferty mieścićsiębędąkoszty wykonania
wszystkich usług składających sięna przedmiotowe zamówienie (łącznie z uwzględnieniem
niedoszacowania) i zysk. Skoro bowiem koszt utrzymania trawników stanowi ok. 20% ceny
oferty i przy założeniu,że koszt odbioru odpadów wynosi nawet 50% tej ceny, to
spowodowałoby to jedynie obniżenie zysku Odwołującego sięi pozostaje bez wpływu na
ranking ofert. W tych okolicznościach nie sposób twierdzić,że cena jest rażąco niska, przez
co nie gwarantuje wykonania zamówienia.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej czynienie powyższego założenia nie jest
konieczne, gdyżodbiór odpadów biodegradowanych w sposób zaproponowany przez
Odwołującego sięjest zgodny z prawem. Wbrew twierdzeniom Zamawiającego, wskazanie w
zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych,
miejsca ich odzysku lub unieszkodliwiania nie kreuje obowiązku przekazywania wszystkich
zbieranych odpadów do wskazanego miejsca, z powodu następujących przyczyn. Po
pierwsze, należy zwrócićuwagę,że zasady odzysku i unieszkodliwiania odpadów regulują
odrębne przepisy. Tak więc podmiot posiadający uprawnienie do zbierania odpadów może, a
nawet powinien postępowaćz nimi w sposób wskazany w ustawie o odpadach. Po drugie,
zezwolenie powinno określaćrównieżsposób realizacji obowiązku ograniczenia masy
odpadów ulegających biodegradacji, co więcej dopuszczalny do składowania poziom tych
odpadów (art. 9 ust. 1a pkt 3 i 4 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach).
Oznacza to,że wskazanie miejsca ma jedynie skutek w postaci określenia właściwości
miejscowej i rzeczowej składowiska. Powyższe potwierdza równieżnorma zawarta w
przepisie art. 9a ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którąprowadzący działalnośćw zakresie
odbierania odpadów komunalnych ma obowiązek sporządzania i przekazywania wójtowi,
burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji dotyczącej masy odpadów komunalnych
ulegających biodegradacji nieskładowanych na składowiskach odpadów i sposobów lub
sposobu ich zagospodarowania.
Skoro potwierdziło sięstanowisko Odwołującego się, iżprzedsiębiorca legitymujący
sięuprawnieniem do odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości może
zagospodarowaćprzedmiotowe odpady w taki sposób,że albo je przekaże na określone w
zezwoleniu składowisko, albo zagospodaruje w sposób zgodny z ustawąo odpadach.
Zgodnie z zasadami gospodarowania odpadami, posiadacz odpadów jest obowiązany w
pierwszej kolejności do poddania ich odzyskowi, a jeżeli jest on niemożliwy lub
nieuzasadniony, to odpady te należy unieszkodliwiać(art. 7 ust. 2 ustawy o odpadach).
Jednocześnie, posiadacz odpadów może przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich
wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, niebędącymi przedsiębiorcami,
na ich własne potrzeby (art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach). Zaś, prowadzenie działalności w
zakresie wykorzystania odpadów na potrzeby własne wskazanych osób, nie wymaga
zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku (art. 33 ust. 2 ustawy o
odpadach). Odpady ulegające biodegradacji, znajdująsięna liście odpadów określonej w
formie rozporządzenia przez MinistraŚrodowiska, które posiadacz odpadów może
przekazaćww. osobom, a dopuszczalny proces odzysku to recykling lub regeneracja
substancji organicznych, które nie sąstosowane jako rozpuszczalniki (włączając
kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania) – rozporządzenie MinistraŚrodowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym
przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku.
Nietrafny jest równieżargument Zamawiającego,że odpady powstałe w wyniku
koszenia trawników nie powinny byćskładowane poza składowiskiem, gdyżsą
zanieczyszczone. Powyższy pogląd nie znajduje uzasadnienia wświetle postanowieńSIWZ,
zgodnie z którymi usługa utrzymania trawników obejmuje nie tylko usługęich koszenia, ale
równieżzbieraniaśmieci i wywozu odpadów (Załącznik do SIWZ pn. „Szczegółowy opis,
zakres i warunki realizacji zamówienia”).
Podobnie należy ocenićargument, iżodpady powinny byćunieszkodliwiane w
miejscu ich wytworzenia. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 3 ustawy o odpadach, tzw. zasada
bliskości dotyczy niesegregowanych odpadów komunalnych, pozostałości z sortowania
odpadów komunalnych oraz komunalnych odpadówściekowych. Zaś, w niniejszej sprawie
nie mamy do czynienia z odpadami niesegregowanymi. Ponadto, zgodnie z przepisem art.
15 ust. 7a ustawy o odpadach, gminny plan gospodarki odpadami obejmuje odpady
komunalne powstające na obszarze danej gminy oraz przywożone na jej obszar, z
uwzględnieniem odpadów komunalnych ulegających biodegradacji oraz odpadów
niebezpiecznych zawartych w odpadach komunalnych.
Bez wpływu na powyższąocenępozostaje teżfakt,że w umowie z p. R. Florczakiem
wskazane sądwa procesy odzysku R3 i R10 podczas, gdy dopuszczalny jest tylko jeden.
Powyższy fakt pozostaje bez wpływu na cenęi możliwości jej obniżenia. Ponadto, nie
sposób zakładać,że właśnie proces R10 będzie wykorzystywany do odzysku odpadów
ulegających biodegradacji.
W niniejszym postępowaniu należy odróżnićocenęczynników mających wpływ na
wysokośćceny od oceny legalności zastosowanych rozwiązań. W przedmiotowej sprawie
Zamawiający w istocie uznał, iżsporne rozwiązanie stanowi obiektywny czynnik powodujący
obniżenie ceny, jednakże zakwestionował je z punktu widzenia zgodności z prawem, co
doprowadziło do odrzucenia oferty. Takie działanie nie jest uprawnione. Stwierdzenie
bowiem faktu wykonywania działalności w sposób sprzeczny z decyzjąpowinno skutkować
jej cofnięciem, na podstawie przepisu art. 9 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w
gminach, a w konsekwencji wykluczeniem wykonawcy i odrzuceniem jego oferty.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, iżwystąpiły okoliczności stanowiące podstawę
do stwierdzenia naruszenia przepisu art. 183 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp, choćnależy zauważyć,że Odwołujący sięnie zwrócił uwagi, iżustawodawca we wskazanym przepisie w sposób
wyraźny rozróżniażądania i zarzuty. Powyższe powoduje, iżzamawiający jest uprawniony
do powtórzenia oprotestowanej czynności lub dokonania czynności bezprawnie zaniechanej,
dopiero po ostatecznym rozstrzygnięciu protestu, jeżeli co najmniej jedno ze zgłoszonychżądańnie zostało uwzględnione. W niniejszym stanie faktycznym Protestującyżądał
wykluczenia wykonawcy i odrzucenia jego oferty. Zamawiający rozstrzygając protest,
uwzględnił tylko jedno zżądańProtestującego, w przedmiocie odrzucenia oferty. W tych
okolicznościach, dokonanie odrzucenia oferty Odwołującego sięi powtórzenie wyboru oferty
najkorzystniejszej należy uznaćza przedwczesne.
Jednocześnie brak podstaw do uwzględnieniażądania odwołania w zakresie Rejonu
II. Rozstrzygające znaczenie ma fakt,że odwołanie zostało wniesione od rozstrzygnięcia
protestu, który dotyczył wyłącznie wyboru oferty najkorzystniejszej w Rejonie V.
Kwestionowanie wyboru oferty najkorzystniejszej, w zakresie Rejonu II, może nastąpić
jedynie na drodze wnoszenia odrębnychśrodków ochrony prawnej. Nie ulega bowiem
wątpliwości,że instytucja przystąpienia do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia
protestu jest determinowana zakresem protestu.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust. 1 i 1a oraz
ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp. Dowody przedstawione przez Odwołującego się, zdaniem
Krajowej Izby Odwoławczej, nie służyły stwierdzeniu faktów, które miały byćich
przedmiotem.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności: wyboru
oferty najkorzystniejszej i odrzucenia oferty Odwołującego się oraz powtórzenie
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, w zakresie Rejonu V.
2. Kosztami postępowania obciąża Gminę Miasto Bydgoszcz, ul. Jezuicka 1, 85–102
Bydgoszcz i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego
przez Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset
siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) przez Gminę Miasto Bydgoszcz, ul.
Jezuicka 1, 85–102 Bydgoszcz na rzecz Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice stanowiącej uzasadnione koszty
strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy czterysta
dwadzieścia sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz Konsorcjum firm: Gabriela Kuca
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą P.H.U GITPOL, Łukasz
Kuca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BdB Investments,
ul. Nowomiejska 9, 96–100 Skierniewice.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie, którego
przedmiotem jest „utrzymanie zieleni miejskiej obejmującej zieleńparkowąi przyulicznąoraz
utrzymanie czystości na terenach zieleni parkowej i przyulicznej na terenie m. Bydgoszczy w
okresie 36 miesięcy”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane, w dniu 2 stycznia
2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, pod nr 2008/S 253-339454.
Pismem z dnia 11 marca 2009 r. wykonawca „AGRO” Kwiatkowski, Makowski sp.j.
wniósł protest wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej dla Rejonu V, zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r.
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007r., Nr 223, poz. 1655 ze zm.), dalej ustawa Pzp,
polegające na nie odrzuceniu oferty nie odpowiadającej treści Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (SIWZ), wskutek zawarcia w ofercie wymaganych dokumentów i
oświadczeńniezawierających danych wskazanych w SIWZ, a w szczególności referencji, co
pozostaje w związku z art. 25 ust. 2 ustawy Pzp i § 1 ust. 2 pkt. 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich możeżądać
zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogąbyćskładane (Dz. U.
Nr 87, poz. 605 ze zm.) poprzez bezpodstawne przyjęcie,że zostały złożone dokumenty
potwierdzające spełnianie warunków udziału w postępowaniu oraz naruszenie przepisu art.
89 ust. 1 pkt. 4 i 6 ustawy Pzp, polegające na nie odrzuceniu oferty zawierającej rażąco
niskącenąw stosunku do przedmiotu zamówienia, obliczonąwskutek błędów innych niż
określone w art. 88 ustawy Pzp, bowiem odnoszących sięm.in. do umowy oświadczenie
niemożliwe. Wobec powyższego Protestujący wniósł o powtórzenie czynności wyboru ofert.
W uzasadnieniu Protestujący podniósł, iżOdwołujący siędopuścił sięrażącego
zaniżenia ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia, bowiem skalkulowano koszty w
oparciu o elementy, które mająwpływ tylko pozornie na obniżenie ceny, albowiem odnoszą
siędoświadczeńniemożliwych do wykonania. Zarzut dotyczy umowy na nieodpłatne
odbieranie odpadów ulegających biodegradacji z dnia 2 stycznia 2009 r., zawartej między
członkiem Konsorcjum P.H.U GITPOL GabrieląKuca a Romanem F. z Szubina właścicielem
działek we wsi Smolniki 24, gdzie mająbyćzwożone i składowane odpady ulegające
biodegradacji. Umowa niniejsza stanowi załącznik do wybranej oferty i została zawarta
celem m.in. obniżenia kosztów ogólnych wykonywanego zadania w Rejonie V.
Przedmiotowa umowa zawiera § 3, który jest niezgodny z ustawąz dnia 27 kwietnia 2001r. o
odpadach (Dz. U. z 2007 Nr 39, poz. 251 ze zm.) w zakresie odpadów ulegających
biodegradacji o kodzie 20 02 01, bowiem wymienione odpady nie mogąbyćprzeznaczone
do celów kompostowania oraz rekultywacji gleby, tj. w załączniku nr 5 ustawa nie nakazuje
działania R10, tylko nakłada obowiązek wdrożenia działanie R3. Powyższe jest również
sprzeczne z decyzjąna odbiór odpadów, zgodnie z którąodpady musząbyćprzekazywane
bezpośrednio do Kompleksu Utylizacji Odpadów przy ul. Prądocińskiej w Bydgoszczy.
Wykonując powyższąumowęOdwołujący siębędzie działał nie tylko bezprawnie, ale
równieżnarazi sięna odpowiedzialnośćkarną. Powyższe nie pozwala na obniżenie ceny
wykonania usługi koszenia trawników o ok. 50%.
W dniu 19 marca 2009 r. Odwołujący sięzgłosił przystąpienie do postępowania
toczącego sięw wyniku wniesienia protestu, zżądaniem oddalenia protestu. Odwołujący się
wskazuje, iżProtestujący nie udowodnił,że Odwołujący sięnie jest w stanie wykonać
zadania za zaproponowanącenę. Po pierwsze, kwestionowana umowa nie narusza ustawy
o odpadach, a cel przyjęcia odpadów – kompostowanie, zawarte w umowie, jest
uregulowane przepisem art. 13 ust. 2 ustawy o odpadach. Powyższe nie jest sprzeczne z
decyzjąna odbiór odpadów wydanąprzez Urząd Miasta Bydgoszczy. Decyzja nakazuje
wręcz czynnośćwydzielania z masy odpadów frakcji ulegających biodegradacji i
ograniczania w ten sposób masy odpadów ulegających biodegradacji. Wświetle art. 10 pkt
2 ustawy o odpadach, podmiot prowadzący działalnośćw zakresie odbierania odpadów
komunalnych jest obowiązany do selektywnego odbierania odpadów oraz ograniczania ilości
odpadów ulegających biodegradacji kierowanych do składowiska. Zgodnie z art. 13 ust. 1
ustawy o odpadach, zabrania sięodzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami
lub urządzeniami spełniającymi określone wymagania, zaśna podstawie art. 13. ust 2 pkt 2,
przepisu ust. 1 nie stosuje siędo: osób fizycznych prowadzących kompostowanie na
potrzeby własne. Art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach mówi,że posiadacz odpadów może
przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub
jednostce organizacyjnej nie będącym przedsiębiorcami, na ich własne potrzeby, jak i
zgodnie z Rozporządzeniem MinistraŚrodowiska z dnia 19 grudnia 2008 r. ( Dz. U. Nr 235
poz. 1614) w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać
osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym nie będącymi przedsiębiorcami, oraz
dopuszczalnych metod ich odzysku. Możliwośćprzekazania nieodpłatnie odpadów
podlegających biodegradacji obniża koszty wykonania koszenia trawników w części
dotyczącej wywozu odpadów, a nie jak błędnie zakłada Protestujący, całości usługi koszenia
trawników. Choćby nawet odpady ulegające biodegradacji pozwalały na oszczędność0,5%
w części dotyczącej wywozu odpadów to jest to jedna z wielu metod oszczędzania. Ponadto,
Protestujący wżaden sposób nie udowodnił,że uwzględniając przedmiotowy zarzut,
Odwołujący sięnie jest w stanie wykonaćkoszenia trawy za podanąprzez niego w ofercie
kwotę. Zarzut dotyczy kosztów własnych wykonania zamówienia, które sąsprawą
indywidualnąkażdego wykonawcy. Przepis art. 90 ust. 2 ustawy Pzp nakazuje
zindywidualizowane podejście do wyjaśnieńudzielanych przez wykonawcę. Należy więc je
oceniaćw kontekście konkretnej propozycji ofertowej oraz uwarunkowańtowarzyszących
składającemu ofertę. Uwarunkowania te mogąbyćcharakterystyczne tylko dla niego lub
terenu i niekoniecznie musząsięprzekładaćna innych wykonawców.
Przystępujący sięwskazuje,że cena całkowita przedmiotu zamówienia została
wyliczona w sposób rzetelny, a umowa na nieodpłatny odbiór odpadów nie była
uwzględniania w kalkulacjach cen jednostkowych i kosztorysie cenowym dotyczących
zamówienia, jest jednym z wielu metod mających wpływ na oszczędnośćwykonania, a cena
za koszenie trawników podana przez Odwołującego sięw złożonej ofercie nie jest
pomniejszona o ten fakt.
Zamawiający nie może odrzucićoferty, bowiem art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
stanowi o rażąco niskiej cenie oferty w stosunku do przedmiotu zamówienia, nie zaśo
rażąco niskiej cenie części oferty. Choćby nawet sama cena części oferty mogła byćuznana
za rażąco niską, tożadnąmiarąnie czyni to rażąco niskąceny całej oferty. Bezzasadne jest
takżeżądanie Protestującego, odrzucenia oferty Odwołującego się, na podstawie art.89. ust
1 pkt 6 ustawy Pzp, bowiem Protestujący wżaden sposób nie udowodnił,że oferta zawiera
błędy w obliczeniu ceny. Protestujący w swoich zarzutach odnosi sięjedynie do treści
wyjaśnieńzłożonych w dniu 26 lutego 2009 r. w sprawie wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.
Co bardzo istotne,żądanie wyjaśnieńod oferentów na podstawie art. 90 Pzp, w celu
ustalenia czy oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, jest uprawnieniem i obowiązkiem
Zamawiającego. Natomiast, złożone do wyjaśnieńdokumenty, potwierdzające,że oferta nie
zawiera rażąco niskiej ceny i wyjaśnienia dotyczące sposobów jej obliczenia, nie sątreścią
oferty i nie mogąbyćprzedmiotem protestu, w sytuacji gdy Protestujący wniósł protest na
czynnośćZamawiającego wyboru najkorzystniejszej oferty, a nie na czynność
Zamawiającego, zaniechania odrzucenia oferty z powodu ustalenia,że zawiera rażąco niską
cenę.
Zamawiający protest rozstrzygnął, w taki sposób,że oddalił zarzut naruszenia
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zaśuwzględnił zarzut naruszenia przepisu art. 89
ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy Pzp, w odniesieniu do umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów
ulegających biodegradacji. W odniesieniu do zarzutu w przedmiocie rażąco niskiej ceny i
błędu w jej obliczeniu Zamawiający podaje, iżzgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca
2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807 ze zm.),
podejmowanie, wykonywanie, jak i zakończenie działalności gospodarczej, jest wolne dla
każdego, na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.
Tym samym, każdy przedsiębiorca może prowadzićdowolnądziałalność, chyba,że jest ona
obwarowana obowiązkiem uzyskania koncesji lub zezwolenia. Wówczas uprawnieniem do
wykonywania określonej działalności sąwszelkie koncesje, licencje, zezwolenia. Rodzaje
działalności gospodarczej wymagające uzyskania koncesji określa art. 46 ustawy o
swobodzie działalności gospodarczej, natomiast art. 75 tejże ustawy określa przepisy, w
zakresie których wykonywanie działalności gospodarczej wymaga uzyskania zezwolenia.
Treśćww. przepisu wskazuje, iżuzyskania zezwolenia wymaga m.in. wykonywanie
działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach ustawy z dnia 13 września
1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze
zm.). Z tego teżwzględu, Zamawiający w piśmie z dnia 6 stycznia 2009 r., zmieniającym
treśćbrzmienia pkt 5.1.1 lit. a SIWZ, wyraźnie wskazał, iżw celu potwierdzenia posiadania
uprawnienia do wykonywania działalności lub czynności obejmującej przedmiot zamówienia,
Wykonawca zobowiązany jest załączyćmin. aktualne zezwolenie Prezydenta Miasta
Bydgoszczy na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (kod 20 03
03 - odpady z czyszczenia ulic i placów oraz podgrupa 20 02 - odpady z ogrodów i parków,
w tym z cmentarzy, obejmujące kod 20 02 01 - odpady ulegające biodegradacji; kod 20 02
02 - gleba i ziemia, w tym kamienie; kod 20 02 03 - inne odpady nie ulegające biodegradacji)
- zgodnie z ustawąz dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
oraz rozporządzeniem MinistraŚrodowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu
odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206 ze zm.).
Zatem, wątpliwości nie budzi fakt, iżOdwołujący sięzałączył wymagane dokumenty,
potwierdzając tym samym spełnianie warunków udziału w postępowaniu, tj. decyzję
Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 12 lutego 2007 r. na prowadzenie działalności w
zakresie odbierania odpadów komunalnych o kodach 20 02 01, 2002 03, 20 03 03 oraz
decyzjęPrezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 2009 r. o zmianie decyzji
Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia 12 lutego 2007 r., zezwalającej przedsiębiorcy P.H.U.
GITPOL Gabriela Kuca, na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów
komunalnych. Decyzja z dnia 28 stycznia 2009 r. stanowi, iżprzedmiotem działania objętego
zezwoleniem, jest odbieranie odpadów o kodach: 20 02 01, 20 02 02, 20 02 03, 20 03 03, a
pozostałe postanowienia zezwolenia z dnia 12 lutego 2007 r. nie ulegajązmianie, stąd
wynika,że zmiana decyzji określonej w pkt. 1 dotyczy odpadów o kodzie 20 02 02.
W trakcie badania i oceny ofert w przedmiotowym postępowaniu, Zamawiający na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, wystąpił pismem z dnia 19 lutego 2009 r. do
Odwołującego sięo wyjaśnienie, czy oferta Wykonawcy, w zakresie Rejonów oznaczonych
nr: II i V, nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Zamawiający oceniając wyjaśnienia wraz z przedłożonymi dowodami uznał, iżoferta nie
zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia. Jednakże Zamawiający
analizując treśćprotestu złożonego przez "AGRO" KwiatkowsKi, Makowski sp. j. przyznaje,
iżna etapie oceny złożonych wyjaśnień"popełnił omyłkę", polegającąna niedopatrzeniu, iż
Odwołujący się, na potwierdzenie wyjaśnieńco do rażąco niskiej ceny wykonania
zamówienia, załączył umowęna nieodpłatne odbieranie odpadów ulegających biodegradacji
zawartąz p. Romanem F., właścicielem działek we wsi Smolniki 24, która to „w znaczący
sposób obniża koszty wykonania usługi koszenia trawników o ok. 50 %. Z treści § 2 ww.
umowy wynika, iżP.H.U GITPOL Gabriela Kuca zobowiązuje siędo nieodpłatnego
dostarczania, a p. Roman F. zobowiązuje siędo nieodpłatnego przyjmowania odpadów
ulegających biodegradacji, pochodzących z utrzymania terenów zieleni, z terenu Bydgoszcz.
Nie ulega wątpliwości, iżtreśćart. 9 ust. 1a pkt 5 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach wskazuje wyraźnie, iżzezwolenie na odbieranie odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości powinno określaćdodatkowo m.in. miejsca odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Wypełniając dyspozycjęww. przepisu, wydający
decyzję(Prezydent Miasta Bydgoszczy) zezwalającąna odbieranie odpadów komunalnych
od właścicieli nieruchomości w pkt. 6.5 zezwolenia wyraźnie wskazał, iżodebrane odpady
zbierane selektywnie przekazywane będąbezpośrednio do Kompleksu Utylizacji Odpadów w
Bydgoszczy. Wskazane w decyzji miejsce składowania odpadów wynika wprost z treści
wniosku z dnia 3 listopada 2006 r. p. Gabrieli Kuca prowadzącej działalnośćgospodarczą
pod nazwąP.H.U. GITPOL w sprawie wydania ww. decyzji. Ponadto, treśćdecyzji
rozszerzającej
zezwolenie
na
odbieranie
odpadów
komunalnych
od
właścicieli
nieruchomości wskazuje, iżtakże odpady o kodzie 20 02 02 (zgodnie z treściąwniosku P.H.
U. GITPOL Gabriela Kuca z dnia 10 stycznia 2009 r. o rozszerzenie zezwolenia na
odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości) będązbierane na
samochód i wywożone do Międzygminnego Kompleksu Unieszkodliwiania Odpadów
ProNatura Sp. z o.o. w Bydgoszczy.
Analizując powyższe, nie budzi wątpliwości fakt, iżw związku z tym,że ww. decyzje
obligująKonsorcjum: P.H.U. GITPOL Gabriela Kuca, BdB INVESTMENTS do dostarczania
odpadów do Kompleksu Utylizacji Odpadów w Bydgoszczy, nie można uzasadniaćfaktu
możliwości obniżenia kosztów wykonania usługi koszenia trawników o około 50%, z uwagi
na zawartąumowęz p. Romanem F., bowiem realizacja tej umowy stoi w sprzeczności z
warunkami wydanych decyzji, na co słusznie zwraca uwagęProtestujący. Takie działanie,
stanowiłoby niewątpliwie naruszenie prawa, skutkujące cofnięciem wydanego zezwolenia, na
podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który stanowi,że jeżeli przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie, nie wypełnia określonych w nim
warunków, organ, który wydał zezwolenie, wzywa go do niezwłocznego zaniechania
naruszenia tych warunków. Jeżeli przedsiębiorca mimo wezwania nadal narusza te warunki,
organ cofa, w drodze decyzji, zezwolenie bez odszkodowania.
Od rozstrzygnięcia protestu Odwołujący sięwniósł odwołanie, zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6 oraz art. 182 ust. 2 pkt 3 ustawy
Pzp,żądając unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego sięw zakresie
rejonów II i V oraz unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty firmy
Przedsiębiorstwo "ZIELEŃMIEJSKA" Sp. z o.o. (rejon II) oraz wyboru jako najkorzystniejszej
oferty firmy "AGRO" Kwiatkowski, Makowski sp. j. (rejon V) i podtrzymania ważności decyzji
z dnia 6 marca 2009 r. w sprawie wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty Odwołującego sięw
zakresie rejonu II i V.
Odwołujący sięstwierdza, iżczynności odrzucenia jego oferty oraz ponownego
wyboru ofert w rejonach II i V dokonane zostały przez Zamawiającego z rażącym
naruszeniem art. 183 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp. Zgodnie z przywołanym przepisem, w
przypadku uwzględnienia protestu, Zamawiający powtarza oprotestowanączynnośćlub
dokonuje czynności bezprawnie zaniechanej niezwłocznie tylko w przypadku, jeżeli
uwzględnił wszystkie zgłoszoneżądania. Jeżeli, co najmniej, jedno ze zgłoszonychżądań
nie zostało uwzględnione, Zamawiający może powtórzyćoprotestowanączynnośćlub
dokonaćczynności bezprawnie zaniechanej, dopiero po ostatecznym rozstrzygnięciu
protestu. Rozstrzygnięcie protestu dokonane przez Zamawiającego w dniu 24 marca 2009 r.
wskazuje tymczasem na uwzględnienieżądania firmy „AGRO” Kwiatkowski, Makowski sp.j.,
dotyczącego rzekomego naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6
ustawy Pzp. Nie ulega zatem wątpliwości, iżZamawiający rozstrzygając protest ww.
wykonawcy, nie uwzględnił wszystkichżądańzgłoszonych w postępowaniu toczącym sięw
wyniku wniesienia protestu. Zgodnie z art. 182 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, w przypadku
wniesienia odwołania, protest jest ostatecznie rozstrzygnięty z dniem wydania postanowienia
kończącego postępowanie odwoławcze albo wyroku Krajowej Izby Odwoławczej.
Obowiązkiem Zamawiającego było zatem wstrzymanie sięod decyzji o powtórzeniu
oprotestowanej czynności lub dokonania czynności bezprawnie zaniechanej, do wydania
wyroku Krajowej Izby Odwoławczej.
Zamawiający uznał, iżofertęOdwołującego sięnależy odrzucićna podstawie art. 89
ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy Pzp. Po pierwsze, zdaniem Odwołującego się, należy wyłączyćz
dalszych rozważańmożliwośćodrzucenia oferty Odwołującego sięna podstawie art. 89 ust.
1 pkt 6 ustawy Pzp, gdyżnie zawiera onażadnych błędów w obliczeniu ceny. Zdaniem
Odwołującego się, z błędem w obliczeniu ceny można miećdo czynienia w szczególności w
sytuacji obliczenia ceny w sposób niezgodny z wymaganiami określonymi w tym zakresie w
SIWZ. W przedmiotowym postępowaniu, Zamawiający zamieścił taki opis w pkt 11 SIWZ.
Cena ofertowa Odwołującego sięzostała obliczonaściśle wg tego opisu, w szczególności
uwzględnia niezbędne nakłady pozwalające osiągnąćcel oznaczony w umowie, okres
realizacji zamówienia, ustalonąformęwynagrodzenia, została sporządzona w walucie
polskiej i zawiera prawidłowąkwotępodatku od towarów i usług (VAT). Zamawiający nigdy
nie kwestionował tego faktu. Równieżw przesłanym w dniu 25 marca 2009 r. zawiadomieniu
o odrzuceniu oferty Odwołującego się, jako podstawęprawnąodrzucenia oferty
Odwołującego sięwskazał art. 89 ust. 1 pkt 4, a nie ust. 6 ustawy Pzp.
W sytuacji, gdy Zamawiający uważa, iżkoszty uwzględnione przy obliczeniu ceny są
niewiarygodne, wówczas wszczyna proceduręokreślonąw art. 90 ustawy Pzp, której celem
jest ustalenie, czy oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu
zamówienia. Rozdzielenie, dokonane w ustawie, "rażąco niskiej ceny" od "błędu w obliczeniu
ceny" wskazuje, iżtych pojęćnie wolno utożsamiać. Tymczasem Zamawiający
uwzględniając protest, powołał sięna art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp i te pojęcia połączył.
Kwestiąfundamentalnądo rozstrzygnięcia nawiązanego pomiędzy Odwołującym się
a Zamawiającym sporu, winno byćustalenie, czy Zamawiający słusznie wywiódł z
dokumentów przedstawionych przez Odwołującego się(tj. oferty oraz wyjaśnieńudzielonych
w dniu 25 lutego 2009 r.), iżoferowana cena jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu
zamówienia. Istotne jest równieżto, iżsporna jest tylko wycena jednego elementu oferty,
jakim jest koszenie trawników. Co do pozostałych elementów wyceny, Zamawiający nie mażadnych zastrzeżeńi przyjął za wiarygodne wyjaśnienia Odwołującego się. Spór dotyczy
zatem tylko jednej kwestii, a mianowicie tego, czy Odwołujący sięma prawo,świadcząc w
ramach przedmiotowego zamówienia w przyszłości usługękoszenia trawników, przekazywać
osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, powstałe
w wyniku tej czynności odpady ulegające biodegradacji, czy teżzobowiązany jest je
przekazywaćwyłącznie do miejsca wynikającego z decyzji Prezydenta Bydgoszczy,
zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych, tj.
do Kompleksu Utylizacji Odpadów w Bydgoszczy, ul. Prądocińska 28 (pkt 6 ppkt 5
przedmiotowej decyzji).
Po pierwsze, nie jest prawdą, iżczynnośćprzekazywania osobom fizycznym lub
jednostkom
organizacyjnym
niebędącym
przedsiębiorcami,
odpadów
ulegających
biodegradacji powstałych w wyniku koszenia trawników jest wyłączona z zasady swobody
prowadzenia działalności gospodarczej, a ich podjęcie wymaga uzyskania zezwolenia.
Kwestię, czy prowadzenie działalności w zakresie wykonywania czynności związanych z
gospodarowaniem odpadami wymaga uzyskania zezwolenia należy rozstrzygaćwświecie
przepisów ustawy o odpadach. Zamawiający błędnie wywodzi z przepisów określających
warunki udzielania zezwoleńpodmiotomświadczącym usługi w zakresie utrzymania
porządku i czystości na terenie gminy (tj. ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w
gminach), prawo bądźzakaz, przekazywania przez Odwołującego się, osobom fizycznym lub
jednostkom
organizacyjnym
niebędącym
przedsiębiorcami,
odpadów
ulegających
biodegradacji. Abstrahuje przy tym od podstawowej regulacji prawnej w tym zakresie, tj.
przepisów ustawy o odpadach. Tymczasem, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o utrzymaniu
porządku i czystości w gminach, zasady odzysku lub unieszkodliwiania odpadów regulują
odrębne przepisy (w szczególności przywołana ustawa o odpadach).
Po drugie, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 13 i 22 ustawy o odpadach, Odwołujący się, w
ramach realizacji przyszłej umowy w zakresie koszenia trawników będzie miał status
"wytwórcy odpadów". Nie ulega równieżwątpliwości, iżkażdy wytwórca odpadów jest
jednocześnie "posiadaczem odpadów" (art. 3 ust. 3 pkt 13 ustawy o odpadach). Posiadacz
odpadów może je przekazywaćwyłącznie podmiotom, które uzyskały zezwolenie
właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami, chyba,że
działalnośćtaka nie wymaga zezwolenia (art. 25 ust. 2 ustawy o odpadach). Zezwolenia na
prowadzenie działalności w zakresie odzysku nie wymaga prowadzenie działalności w
zakresie wykorzystywania odpadów na własne potrzeby przez osoby fizyczne lub jednostki
organizacyjne niebędące przedsiębiorcami (art. 33 ust. 2 ustawy o odpadach) Posiadacz
odpadów może przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie
fizycznej lub jednostce organizacyjnej, nie będącym przedsiębiorstwami, na ich własne
potrzeby (art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach). Na podstawie delegacji zawartej w art. 33 ust. 3
ustawy o odpadach, MinisterŚrodowiska określił listęrodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazywaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorstwami, oraz dopuszczalne metody ich odzysku (Dz. U. z 2006 r.,
Nr 75, poz. 527 ze zm.). Na liście znajdująsięodpady ulegające biodegradacji, oznaczone
kodem 20 02 01, jakie będąpowstawaćw wyniku koszenia trawników. Dla tego rodzaju
odpadów, rozporządzenie określa jako dopuszczalnąmetodęodzysku, wykorzystanie
odpadów ulegających biodegradacji do wykorzystania w przydomowych kompostownikach.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach, możliwy jest odzysk oraz unieszkodliwianie
odpadów poza instalacjami lub urządzeniami spełniającymi określone wymagania, przez
osoby fizyczne prowadzące kompostowanie na potrzeby własne. Do takich osób zaliczyć
należy p. Romana F., z którym zawarta została kwestionowana przez Zamawiającego
umowa na nieodpłatne odbieranie odpadów ulegających biodegradacji.
Po trzecie, wżadnej części SIWZ, Zamawiający nie określił zakazu przekazywania
odpadów ulegających biodegradacji osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorcami w celu ich wykorzystania na własne potrzeby. Wprowadzenie
takiego zakazu po upływie terminu składania ofert, co ma zdaniem Odwołującego się
miejsce w omawianej sprawie, narusza zasadęrównego traktowania i uczciwej konkurencji
wyrażonąw art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Ponadto, zakaz taki naruszałby zasady
gospodarowania odpadami, gdyżde facto stanowiłoby to utrudnianie prowadzenia
działalności w zakresie odzysku. Gdyby Odwołujący sięwiedział, na etapie przygotowywania
oferty, iżw trakcie realizacji umowy o zamówienie publiczne, Zamawiający zakazywać
będzie podejmowania prawnie dopuszczalnych, na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy o
odpadach, działań, inaczej skalkulowałby cenęofertową.
Po czwarte, zdaniem Odwołującego się, Zamawiający nie może, wświetle wymagań
SIWZ i obowiązujących przepisów prawa,żądaćod Odwołującego się, aby ten wytworzone
przez siebie odpady powstałe wskutek koszenia trawników, klasyfikowane jako odpady
ulegające biodegradacji (kod 20 02 01), bezwzględnie transportował w miejsce wskazane w
pkt 6 ppkt 5 przedmiotowej decyzji. Obowiązek taki, o czym mowa było wcześniej, nie wynika
z treści SIWZ. Nie można go równieżwywieść(w zakresie omawianych odpadów
ulegających biodegradacji) z przepisów ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach
oraz ustawy o odpadach. Odwołujący się, wświetle ustawy o odpadach, ma co najmniej
dwie możliwości zagospodarowania odpadów ulegających biodegradacji: dostarczyćje do
miejsc odzysku lub unieszkodliwiania wskazanych w zezwoleniu na prowadzenie działalności
w zakresie odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1
pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - art. 25 ust. 6 ustawy o odpadach
(taka sytuacja jest zawsze wymagana jeżeli chodzi o odpady inne niżwskazane w
rozporządzeniu MinistraŚrodowiska w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazywaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącymi przedsiębiorstwami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku), lub przekazaćje
w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, nie będącym
przedsiębiorstwami, na ich własne potrzeby – art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach. Należy przy
tym zwrócićuwagęna fakt, iżw sytuacji, gdy odpady ulegające biodegradacji powstająprzy
koszeniu trawników, to ich wytwórcąjest sam Wykonawca usługi i nie dochodzi w tym
przypadku do "odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości", a do ich "zbierania" (art. 3
ust. 3 pkt 23 ustawy o odpadach). Odbiór odpadów ulegających biodegradacji i ich transport,
jest czynnościąodrębnąod "zbierania" odpadów. Do "odbierania odpadów" dochodzi w
sytuacji ich odbierania od Wykonawcy usługi, który włada nieruchomością, na której
prowadzone sąprace, a zatem jest wytwórcąi posiadaczem odpadów w rozumieniu
przepisów o odpadach.
Po piąte, Zamawiający błędnie wywiódł z treści oferty Odwołującego się, udzielonych
przez niego w dniu 25 lutego 2009 r. wyjaśnieńdotyczących rażąco niskiej ceny oraz
przepisów ustawy o odpadach oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, iż
ten musi osobiście prowadzićdziałalnośćw zakresie transportu omawianych odpadów
podlegających biodegradacji. Zamawiający pominął w swoich rozważaniach ważny fakt, iż
transport tych odpadów może byćświadczony przez osobęfizyczną, która odbiera odpady
(zgodnie z art. 33 ust. 1a ustawy o odpadach, transport odpadów przekazywanych osobie
fizycznej w celu ich wykorzystania na własne potrzeby, do miejsca wykorzystania tych
odpadów, nie wymaga zezwolenia), jak równieżtransport taki może byćpowierzony
podmiotowi prowadzącemu działalnośćw zakresie transportu odpadów (posiadającemu
stosowne zezwolenie). W jednym i drugim przypadku dochodzi do znacznych oszczędności,
gdyżosoba fizyczna odbiera odpady bezpłatnie. Odwołujący sięinformuje, iżpoza decyzją
Prezydenta Bydgoszczy zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych, posiada on ważnądo 30 lipca 2013 r. decyzjęPrezydenta Miasta
Skierniewice, stanowiącązezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie transportu
odpadów. Jeżeli taka potrzeba by zaszła, Odwołujący sięma zatem możliwośćosobistego
transportu odpadów ulegających biodegradacji przekazywanych osobie fizycznej w celu ich
wykorzystania na własne potrzeby, do miejsca wykorzystania tych odpadów.
Po szóste, bezpodstawne zarzuty firmy ”AGRO” i Zamawiającego, w zakresie
zaproponowanego przez Odwołującego sięsposobu obniżenia kosztówświadczenia usług
koszenia trawników, naruszajązasady gospodarki odpadami oraz kłócąsięz narzuconymi
na jednostki samorządu terytorialnego zadaniami w zakresie gospodarki odpadami
komunalnymi (rozdz. 2 i 3a ustawy o odpadach). Podstawowązasadąjest takie
gospodarowanie odpadami, które zapobiega ich powstawaniu lub ogranicza ich ilość, a w
przypadku, gdyby nie udało sięzapobiec powstawaniu odpadów - zapewnienie zgodnego z
ochronąśrodowiska ich odzysku (art. 5 ustawy o odpadach). Posiadacz odpadów jest wręcz
zobowiązany w pierwszej kolejności do poddania ich odzyskowi (art. 7 ust. 1 ustawy o
odpadach). Zgodnie z art. 16a ustawy o odpadach, do obowiązków gmin należy z kolei
zapewnienie warunków funkcjonowania systemu selektywnego zbierania i odbierania
odpadów komunalnych, aby było możliwe m.in. ograniczenie składowania odpadów
komunalnych ulegających biodegradacji.
Zadziwiające jest przede wszystkim to, iżZamawiającym jest Miasto Bydgoszcz,
które w uchwalonym "Planie gospodarki odpadami dla Miasta Bydgoszczy na lata 2005-
2012" informuje,że odpady z terenów zieleni powinny byćzagospodarowane przez
przedsiębiorstwa zajmujące sięoczyszczaniem tych terenów (uchwała Rady Miasta
Bydgoszczy z dnia 26 października 2005 r., Nr LVI1108/05, podrozdział "Odbieranie
odpadów komunalnych wytworzonych na obszarze miasta Bydgoszczy" - Odpady ulegające
biodegradacji, str. 68).
Z wyliczeńZamawiającego zawartych w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty
Odwołującego sięwynika, iżzaniżenie kosztów wynosi odpowiednio 581.048,85 zł - rejon II i
564.168,39 zł - rejon V. Przy takich wyliczeniach, zysk Odwołującego sięw zakresie rejonu II
wyniósłby tylko 7.322,56 zł (588.371,41 zł - 581.048,85 zł), natomiast w zakresie rejonu V
Odwołujący sięponiósłby stratęw wysokości aż170.216,75 zł. Przedmiotowe wyliczenia są
sprzeczne z treściąoferty Odwołującego sięi udzielonych przez niego wyjaśnień, a poza tym
sąpozbawione logiki. Jest rzecząoczywistą, iżkorzystanie z możliwości przekazywania
odpadów ulegających biodegradacji osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym przedsiębiorcami w celu ich wykorzystania na własne potrzeby (w konkretnej
sprawie na podstawie umowy o nieodpłatne odbieranie odpadów z p. R. F.) pozwala na
obniżenie kosztów o ok. 50% składnika ceny dotyczącego wywozu, a nie jak błędnie ocenił
to Zamawiający - obniżenia całej ceny ofertowej dotyczącej koszenia trawników. Wyjaśnienie
Odwołującego się, udzielone w pkt 1.5 pisma z dnia 25 lutego 2009 r., dotyczy wyraźnie
obniżenia kosztów koszenia trawników o ok. 50% w kontekście umowy o nieodpłatne
odbieranie odpadów ulegających biodegradacji. Zamawiający nie może nie wiedzieć, iżna
cenękoszenia trawników nie składa sięwyłącznie koszt wywozu wytworzonych odpadów,
ale równieżkoszt koszenia oraz zysk. Ewentualnemu zwiększeniu o 50%, w przypadku
negowania umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów, ulega zatem jedynie składnik
kosztów wywozu odpadów ulegających biodegradacji. Z treści udzielonych przez
Odwołującego sięwyjaśnieńwynika jasno, iżzysk w cenie na rejon II wynosi 30%, a na rejon
V 18,5%. Po odliczeniu zysku w cenie ofertowej za koszenie trawników pozostajązatem
składniki: koszt koszenia i wywozu odpadów, które występujądo siebie w proporcjach
odpowiednio 70% koszt koszenia oraz 30% koszt wywozu odpadów. Niewykorzystanie
zatem kwestionowanej umowy na nieodpłatne odbieranie odpadów powodowałoby wzrost
całkowitych kosztówświadczenia usługi koszenia trawy odpowiednio o 21% - rejon II i 24%
rejon V. Jest zatem rzecząnieuzasadnionątwierdzenie, iżw sytuacji braku możliwości
korzystania z umowy o nieodpłatny odbiór odpadów zawartej z p. R. F., całkowite ceny
koszenia trawników należałoby podnieśćażo 50%. Odwołujący sięzwraca szczególną
uwagę, iżnawet w sytuacji zwiększenia o 50% kosztów wywozu odpadów, w całkowitej cenie
zaświadczenie usług koszenia trawy, "niedoszacowanie" w kosztach wyniosłoby na rejon II -
122.020,25 zł, natomiast na rejon V -135.400,41 zł. Doliczenie tych kosztów do innych,
niekwestionowanych przez Zamawiającego kosztówświadczenia usług w zakresie rejonu II i
V obniżyłoby tylko zysk Odwołującego do 466.351,16 zł - rejon II oraz do 258.551,23 zł -
rejon V. Nie może byćzatem mowy o rażąco niskiej cenie w sytuacji, gdy Odwołujący siępo
uwzględnieniu wszystkich "bezspornych kosztów" osiąga wciążzysk i to na tak wysokim
poziomie.
Odwołujący sięprzyznaje, iżomyłkowo w wyjaśnieniu dotyczącym ceny koszenia
trawników nadmienił o fakcie, iżliście, ziemia i karpina podlegająbiodegradacji. Zwraca
jednak uwagęna okoliczność, iżjego wyjaśnienie wskazujące na obniżenie kosztów o ok.
50% nie odnosi siędo tego asortymentu, ale do koszenia trawników.
Na podstawie dokumentacji postępowania oraz stanowiska stron zaprezentowanego
na rozprawie, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Protestujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie m.in. przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 i 6
ustawy Pzp „polegające na nie odrzuceniu oferty złożonej z rażąco niskącenąw stosunku
do przedmiotu zamówienia obliczonąwskutek błędów innych niżokreślone w art. 88 ustawy,
bowiem odnoszących sięm. in. do umowy oświadczenie niemożliwe”. Zamawiający protest
w tym zakresie uwzględnił. Zatem, Zamawiający uznał, iżskalkulowanie kosztów utrzymania
trawników w oparciu, w szczególności o umowęzawartąz p. R. F., stanowi o błędzie w
obliczeniu ceny. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej stanowisko Zamawiającego jest
błędne. Przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp nakazuje odrzucićofertęw sytuacji
stwierdzenia błędu w obliczeniu ceny. Jakkolwiek ustawa nie zawiera definicji „błędu w
obliczeniu ceny”, to jednak wykładnia gramatyczna analizowanego przepisu prowadzi do
wniosku, iżo błędzie w obliczeniu ceny będziemy mogli mówićw sytuacji, gdy cena została
skalkulowana w sposób, który nie uwzględnia cech przedmiotu zamówienia, jego zakresu i
warunków realizacji. Oznacza to,że wykonawca przyjął mylne założenia, bowiem punktem
wyjścia do skalkulowania ceny jest inny stan faktyczny niżwynika z SIWZ. Powyższe
wskazuje,że chodzi o błąd, który każdy z wykonawców może popełnić, czyniąc podstawą
wyceny zamówienie, które nie odpowiada opisowi przedmiotu zamówienia, a więc temu,
czego oczekuje zamawiający. Tymczasem, w niniejszym stanie faktycznym, z sytuacjiątaką
nie mamy do czynienia. Sposób kalkulacji ceny i kształtowanie czynników cenotwórczych
przez wykonawcę, stanowi strategiębudowania ceny jego oferty i przekłada się
bezpośrednio na konkurencyjność. W tych okolicznościach nie sposób sięzgodzić, iż
przyjęcie przez Odwołującego się,że odpady powstające w wyniku koszenia trawników, jako
biodegradowalne, będąnieodpłatnie przekazywane do kompostowania, co w konsekwencji
obniży koszt utrzymania trawników, stanowi błąd w obliczeniu ceny. Wykonawca w sposóbświadomy kalkulował cenęoferty, a jednym ze sposobów jej obniżania było przyjęcie
wskazanego rozwiązania. Ocena legalności zastosowanego rozwiązania pozostaje bez
wpływu na stwierdzenie błędu w obliczeniu ceny. Należy zwrócićbowiem uwagęna fakt,że
przesłankąodrzucenia oferty nie jest jej niezgodnośćz prawem, a niezgodnośćz ustawą
Pzp lub jej nieważnośćna podstawie odrębnych przepisów. Zaś, działania sprzeczne z
prawem należy kwalifikowaćzgodnie z odrębnymi przepisami.
Należy zwrócićrównieżuwagę,że stanowisko Zamawiającego w tym zakresie nie
jest konsekwentne. Niezależnie od faktu, iżZamawiający ani w odpowiedzi na odwołanie, ani
na rozprawie nie wskazywał argumentacji na poparcie trafności przyjętego poglądu,
Zamawiający w kolejnych czynnościach postępowania nie podtrzymuje go. W piśmie z dnia
25 marca 2009 r., informującym o odrzuceniu oferty Odwołującego się, jako podstawę
podjętej decyzji wskazuje jedynie przepis art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Powyższe
potwierdza, iżzarówno w przepisach prawa, jak równieżw działaniu Zamawiającego brak
podstaw do stwierdzenia błędu w obliczeniu ceny w ofercie Odwołującego się.
W przedmiocie rażąco niskiej ceny Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła,że
Zamawiający podjął decyzjęo odrzuceniu oferty Odwołującego sięz powodu zaistnienia
wskazanej przyczyny przyjmując, iżskoro odbiór odpadów biodegradowalnych nie może
odbywaćsięw sposób wskazany przez Odwołującego się, gdyżstoi on w sprzeczności z
prawem, to oznacza, iżwycena usługi w powyższym zakresie jest wadliwa, bowiem
odbieranie przedmiotowych odpadów nie może sięodbywaćnieodpłatnie, a w konsekwencji
nie stanowi podstawy do obniżenia kosztów usługi koszenia trawników o 50 %. Przyjęte
stanowisko jest nieprawidłowe z kilku powodów. Przepis art. 90 ust. 3 ustawy Pzp nakazuje
zamawiającemu odrzucićofertęwykonawcy, który nie złożył wyjaśnieńlub jeżeli dokonana
ocena wyjaśnieńwraz z dostarczonymi dowodami potwierdza,że oferta zawiera rażąco
niskącenę. Brak w ustawie definicji pojęcia „rażąco niskiej ceny”, jednakże zgodnie z
ugruntowanąliniąorzecznictwa należy przyjąć,że jest to cena nierealna w stosunku do
przedmiotu zamówienia, aściślej do wartości szacunkowej powiększonej o podatek VAT, ale
równieżdośredniej ceny pozostałych ofert i cen rynkowych. Powyższe założenie prowadzi
do wniosku,że cena rażąco niska nie pozwala na zrealizowanie zamówienia, a tym bardziej
w sposób rzetelny. Ponadto istotne jest,że ustawodawca odnosi rażąco niskącenędo ceny
oferty, a nie jej składników. W niniejszym stanie faktycznym, Zamawiający nie uwzględnił
powyższych okoliczności. Odwołujący sięw wyjaśnieniach z dnia 25 lutego 2009 r. wykazał
wiele czynników mających wpływ na obniżenie ceny oferty. I tak, na oszczędnośćmetody
wykonania zamówienia składająsię: konkurencyjne ceny materiałów koniecznych do
realizacji zamówienia oraz fakt,że częśćz tychże materiałów pozyskiwana jest z własnej
szkółki drzew i krzewów, używanie własnego sprzętu, nieodpłatne odbieranie odpadów
ulegających biodegradacji przez osobęfizyczną, odstąpienie od utylizacji gałęzi, a wręcz
pozyskanie surowca, pielęgnacja i wycinaka drzew metodąalpinistyczną, segregacja
odpadów, zastosowanie agrożelu. Istotny wpływ na cenęma równieżudzielona
Odwołującemu siępomoc publiczna w ramach zasady de minimis oraz czynniki
pozatechniczne (niskie koszty prowadzenia firmy, zarówno osobowe, jak i inne, praca własna
Odwołującego sięi jego duże doświadczenie). Spośród wymienionych okoliczności,
Zamawiający zakwestionował jedynie jedną, dotyczącąodpadów biodegradowalnych,
powstałych
w
wyniku
koszenia
trawników.
Tymczasem,
jak już
wspomniano,
zakwestionowanie jednego elementu ceny, czy teżstwierdzenie,że cena tego elementu jest
rażąco niska nieświadczy o tym, iżcena oferty jest rażąco niska. Tym bardziej w warunkach
niniejszego postępowania, gdzie na cenęoferty składa sięnie tylko cena utrzymania
trawników, ale równieżceny innych usług, w przypadku rejonu V – 43 rodzajów czynności
(np. wykonanie, pielęgnacja i renowacja trawników, sadzenie roślin cebulowych i krzewów,
pielęgnacja krzewów, nasadzenie, cięcie i pielęgnacjażywopłotów, oczyszczanie obiektów
parkowych, terenów zieleni przyulicznej i podtorzy, utrzymywanie koszy na odpady itp.).
Uznanie przez Zamawiającego za realne cen usług, składających sięna wykonanie
zamówienia, za wyjątkiem utrzymania trawników, powoduje,że nie sposób przyjąć, iżz tej
przyczyny cena oferty jest rażąco niska. Zamawiający pomija fakt,że zaproponowany przez
Odwołującego sięodbiór odpadów biodegradowalnych powoduje obniżenie w istocie
kosztów wywozu odpadów, a nie usługi utrzymania trawników o 50%. Potwierdza to zarówno
treśćwyjaśnień, jak i załącznik do SIWZ, w którym zdefiniowano czynnośćutrzymania
trawników.
Istotny jest równieżfakt,że jeśliby nawet przyjąć, iżusługa odbioru odpadów
biodegradowalnych nie może byćrealizowana nieodpłatnie, bowiem odpady powinny być
przekazywane na składowisko, to w cenie oferty mieścićsiębędąkoszty wykonania
wszystkich usług składających sięna przedmiotowe zamówienie (łącznie z uwzględnieniem
niedoszacowania) i zysk. Skoro bowiem koszt utrzymania trawników stanowi ok. 20% ceny
oferty i przy założeniu,że koszt odbioru odpadów wynosi nawet 50% tej ceny, to
spowodowałoby to jedynie obniżenie zysku Odwołującego sięi pozostaje bez wpływu na
ranking ofert. W tych okolicznościach nie sposób twierdzić,że cena jest rażąco niska, przez
co nie gwarantuje wykonania zamówienia.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej czynienie powyższego założenia nie jest
konieczne, gdyżodbiór odpadów biodegradowanych w sposób zaproponowany przez
Odwołującego sięjest zgodny z prawem. Wbrew twierdzeniom Zamawiającego, wskazanie w
zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych,
miejsca ich odzysku lub unieszkodliwiania nie kreuje obowiązku przekazywania wszystkich
zbieranych odpadów do wskazanego miejsca, z powodu następujących przyczyn. Po
pierwsze, należy zwrócićuwagę,że zasady odzysku i unieszkodliwiania odpadów regulują
odrębne przepisy. Tak więc podmiot posiadający uprawnienie do zbierania odpadów może, a
nawet powinien postępowaćz nimi w sposób wskazany w ustawie o odpadach. Po drugie,
zezwolenie powinno określaćrównieżsposób realizacji obowiązku ograniczenia masy
odpadów ulegających biodegradacji, co więcej dopuszczalny do składowania poziom tych
odpadów (art. 9 ust. 1a pkt 3 i 4 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach).
Oznacza to,że wskazanie miejsca ma jedynie skutek w postaci określenia właściwości
miejscowej i rzeczowej składowiska. Powyższe potwierdza równieżnorma zawarta w
przepisie art. 9a ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którąprowadzący działalnośćw zakresie
odbierania odpadów komunalnych ma obowiązek sporządzania i przekazywania wójtowi,
burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji dotyczącej masy odpadów komunalnych
ulegających biodegradacji nieskładowanych na składowiskach odpadów i sposobów lub
sposobu ich zagospodarowania.
Skoro potwierdziło sięstanowisko Odwołującego się, iżprzedsiębiorca legitymujący
sięuprawnieniem do odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości może
zagospodarowaćprzedmiotowe odpady w taki sposób,że albo je przekaże na określone w
zezwoleniu składowisko, albo zagospodaruje w sposób zgodny z ustawąo odpadach.
Zgodnie z zasadami gospodarowania odpadami, posiadacz odpadów jest obowiązany w
pierwszej kolejności do poddania ich odzyskowi, a jeżeli jest on niemożliwy lub
nieuzasadniony, to odpady te należy unieszkodliwiać(art. 7 ust. 2 ustawy o odpadach).
Jednocześnie, posiadacz odpadów może przekazaćokreślone rodzaje odpadów w celu ich
wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, niebędącymi przedsiębiorcami,
na ich własne potrzeby (art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach). Zaś, prowadzenie działalności w
zakresie wykorzystania odpadów na potrzeby własne wskazanych osób, nie wymaga
zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku (art. 33 ust. 2 ustawy o
odpadach). Odpady ulegające biodegradacji, znajdująsięna liście odpadów określonej w
formie rozporządzenia przez MinistraŚrodowiska, które posiadacz odpadów może
przekazaćww. osobom, a dopuszczalny proces odzysku to recykling lub regeneracja
substancji organicznych, które nie sąstosowane jako rozpuszczalniki (włączając
kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania) – rozporządzenie MinistraŚrodowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazaćosobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym
przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku.
Nietrafny jest równieżargument Zamawiającego,że odpady powstałe w wyniku
koszenia trawników nie powinny byćskładowane poza składowiskiem, gdyżsą
zanieczyszczone. Powyższy pogląd nie znajduje uzasadnienia wświetle postanowieńSIWZ,
zgodnie z którymi usługa utrzymania trawników obejmuje nie tylko usługęich koszenia, ale
równieżzbieraniaśmieci i wywozu odpadów (Załącznik do SIWZ pn. „Szczegółowy opis,
zakres i warunki realizacji zamówienia”).
Podobnie należy ocenićargument, iżodpady powinny byćunieszkodliwiane w
miejscu ich wytworzenia. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 3 ustawy o odpadach, tzw. zasada
bliskości dotyczy niesegregowanych odpadów komunalnych, pozostałości z sortowania
odpadów komunalnych oraz komunalnych odpadówściekowych. Zaś, w niniejszej sprawie
nie mamy do czynienia z odpadami niesegregowanymi. Ponadto, zgodnie z przepisem art.
15 ust. 7a ustawy o odpadach, gminny plan gospodarki odpadami obejmuje odpady
komunalne powstające na obszarze danej gminy oraz przywożone na jej obszar, z
uwzględnieniem odpadów komunalnych ulegających biodegradacji oraz odpadów
niebezpiecznych zawartych w odpadach komunalnych.
Bez wpływu na powyższąocenępozostaje teżfakt,że w umowie z p. R. Florczakiem
wskazane sądwa procesy odzysku R3 i R10 podczas, gdy dopuszczalny jest tylko jeden.
Powyższy fakt pozostaje bez wpływu na cenęi możliwości jej obniżenia. Ponadto, nie
sposób zakładać,że właśnie proces R10 będzie wykorzystywany do odzysku odpadów
ulegających biodegradacji.
W niniejszym postępowaniu należy odróżnićocenęczynników mających wpływ na
wysokośćceny od oceny legalności zastosowanych rozwiązań. W przedmiotowej sprawie
Zamawiający w istocie uznał, iżsporne rozwiązanie stanowi obiektywny czynnik powodujący
obniżenie ceny, jednakże zakwestionował je z punktu widzenia zgodności z prawem, co
doprowadziło do odrzucenia oferty. Takie działanie nie jest uprawnione. Stwierdzenie
bowiem faktu wykonywania działalności w sposób sprzeczny z decyzjąpowinno skutkować
jej cofnięciem, na podstawie przepisu art. 9 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w
gminach, a w konsekwencji wykluczeniem wykonawcy i odrzuceniem jego oferty.
Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, iżwystąpiły okoliczności stanowiące podstawę
do stwierdzenia naruszenia przepisu art. 183 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp, choćnależy zauważyć,że Odwołujący sięnie zwrócił uwagi, iżustawodawca we wskazanym przepisie w sposób
wyraźny rozróżniażądania i zarzuty. Powyższe powoduje, iżzamawiający jest uprawniony
do powtórzenia oprotestowanej czynności lub dokonania czynności bezprawnie zaniechanej,
dopiero po ostatecznym rozstrzygnięciu protestu, jeżeli co najmniej jedno ze zgłoszonychżądańnie zostało uwzględnione. W niniejszym stanie faktycznym Protestującyżądał
wykluczenia wykonawcy i odrzucenia jego oferty. Zamawiający rozstrzygając protest,
uwzględnił tylko jedno zżądańProtestującego, w przedmiocie odrzucenia oferty. W tych
okolicznościach, dokonanie odrzucenia oferty Odwołującego sięi powtórzenie wyboru oferty
najkorzystniejszej należy uznaćza przedwczesne.
Jednocześnie brak podstaw do uwzględnieniażądania odwołania w zakresie Rejonu
II. Rozstrzygające znaczenie ma fakt,że odwołanie zostało wniesione od rozstrzygnięcia
protestu, który dotyczył wyłącznie wyboru oferty najkorzystniejszej w Rejonie V.
Kwestionowanie wyboru oferty najkorzystniejszej, w zakresie Rejonu II, może nastąpić
jedynie na drodze wnoszenia odrębnychśrodków ochrony prawnej. Nie ulega bowiem
wątpliwości,że instytucja przystąpienia do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia
protestu jest determinowana zakresem protestu.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust. 1 i 1a oraz
ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp. Dowody przedstawione przez Odwołującego się, zdaniem
Krajowej Izby Odwoławczej, nie służyły stwierdzeniu faktów, które miały byćich
przedmiotem.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
