rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-05-26
rok: 2010
data dokumentu: 2010-05-26
rok: 2010
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 845/10
KIO 845/10
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2010 r. odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 10 maja 2010 r. przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska
28A, 04-669 Warszawa w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym
przez Zamawiającego Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa.
przy udziale wykonawcy MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna Profesjonalne
Budownictwo Medyczne, ul. Piaskowa 6, 05-520 Radzymin zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Izby Odwoławczej w dniu 10 maja 2010 r. przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska
28A, 04-669 Warszawa w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym
przez Zamawiającego Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa.
przy udziale wykonawcy MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna Profesjonalne
Budownictwo Medyczne, ul. Piaskowa 6, 05-520 Radzymin zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. Kosztami postępowania obciąża COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 10.000 zł
00 gr (słownie: dziesięćtysięcy złoty, zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego
przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669 Warszawa.
2)
dokonaćwpłaty kwoty 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych, zero
groszy) przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa na rzecz Szpitala Wolskiego im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny
Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu zastępstwa przed
KrajowąIzbąOdwoławczą.
3. Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej SPZOZ, ul. Kasprzaka 17,
01-211 Warszawa prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn. „Przebudowa i modernizacja wraz z dostosowaniem do
przepisów techniczno – sanitarnych Oddziałów Szpitalnych w Pawilonie nr 8 (Oddział Chirurgii
Ogólnej i Naczyniowej – I piętro, Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii – II piętro)".
Szacunkowa wartośćzamówienia jest mniejsza od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte przez Zamawiającego w dniu 01.04.2010 r.
poprzez zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie ZamówieńPublicznych z dnia
01.04.2010 r. pod numerem ogłoszenia 74789-2010.
W dniu 04.05.2010 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze oferty
najkorzystniejszej oraz o odrzuceniu oferty Odwołującego z postępowania na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ponieważjej treśćnie odpowiada treści SIWZ oraz na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp ponieważzawiera błąd w obliczeniu ceny. Jako najkorzystniejsza
została uznana oferta złożona przez MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna
Profesjonalne Budownictwo Medyczne z siedzibąw Radzyminie, ul. Piaskowa 6.
W uzasadnieniu Zamawiający wskazał, iżodrzucił ofertęOdwołującego z postępowania na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyżOdwołujący popełnił 8 omyłek w treści kosztorysów
ofertowych, iże dotycząone następujących pozycji:
- poz. 18 kosztorysu „wentylacja mechaniczna” gdzie w opisie pozycji zamiast „Klapy rewizyjne na
kanałach prostokątnych o obwodzie 1800 mm” zostało wskazane w treści kosztorysu ofertowego
„Klapy rewizyjne na kanałach prostokątnych o obwodzie 1600 mm”;
- poz. 23 kosztorysu „kanalizacja” gdzie w podstawie nakładu zamiast nr katalogu
„KNR-W 4-020210-05” zostało wpisane „KNR-W 4-020210-03”;
- poz. 54 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „1700 m”
zostało wpisane „1 m”;
- poz. 105 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „3 m”;
- poz. 106 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „13 m”;
- poz. 3 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 9 0402-06” zostało wpisane „KNNR 9 0403-06”;
- poz. 86 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 0205-02” zostało wpisane „KNNR 5 0205-03”;
- poz. 8 kosztorysu „roboty budowlane II piętro” gdzie w ilości robót zamiast „80 m
2
” zostało
wpisane „300 m
2
”.
Ponadto w uzasadnieniu Zamawiający wskazał,że zgodnie ze SIWZ wymagał złożenia
„harmonogramu rzeczowo – finansowego zawierającego podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy”.
Wobec powyższego Zamawiający stwierdził,że treśćzłożonej przez Odwołującego oferty
nie odpowiada treści SIWZ i tym samym oferta ta podlega odrzuceniu.
W odniesieniu do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp
Zamawiający wskazał,że Odwołujący zastosował niewłaściwąstawkępodatku VAT dla instalacji
gazów medycznych wynoszącą7%, co spowodował zaniżenie ceny oferty. Zdaniem
Zamawiającego prawidłowąstawkąpodatku VAT jest jednolita stawka 22%, gdyżprzedmiotem
zamówienia nie jest dostawa samodzielnych wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów
medycznych, lecz przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót budowlanych
– zgodnie z legalnądefinicjązawartąw art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane. Zamawiający
wskazał ponadto, iżprzedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynnośćpodatkowa. Zdaniem
Zamawiającego przez samodzielne wyroby medyczne, które podlegająopodatkowaniu
preferencyjnąstawkąpodatku VAT należy rozumiećtakie elementy wyposażenia szpitalnego,
które nie stanąsięczęściami składowymi budynku, tj. nie zostanątrwale połączone z konstrukcjąścian, dachu lub podłoża oddziału, tworząc z nim funkcjonalny i fizyczny związek. Jedynym
elementem robót budowlanych, który jest wyrobem medycznym, jest instalacja gazów
medycznych. Lecz, jak wskazał Zamawiający, podlega ona wbudowaniu, stając sięstałym
i z założenia nie podlegającym zdemontowaniu elementem budynku – czyli jego częścią
składowąw rozumieniu art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny. Zdaniem Zamawiającego, w związku
z powyższym, przy wyborze przez wykonawcęstawki podatku VAT dla wyrobów medycznych
rozstrzygające jest, czy wyrób medyczny stanie sięczęściąskładowąbudynku. Jeżeli tak jest, to
zdaniem Zamawiającego, należy zastosowaćstawkęVAT w wysokości 22% - właściwądla robót
budowlanych, które w swym zakresie obejmująrównieżwbudowanie wyrobu medycznego. Tym
samym Zamawiający wskazał,że zastosowanie zróżnicowanej stawki podatku VAT, w tym 7%
dla instalacji gazów medycznych jest błędem w obliczeniu ceny.
W dniu 10.05.2010 r. Odwołujący wniósł do Prezesa KIO odwołanie dotyczące czynności
dokonanej przez Zamawiającego polegającej na odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2 i 6 ustawy Pzp.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający swoim postępowaniem naruszył następujące przepisy
ustawy Pzp: 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 oraz postanowienia
pkt III SIWZ, w sposób mający istotny wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu bezprawne dokonanie:
- odrzucenia oferty Odwołującego;
- wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu także bezprawne zaniechanie dokonania czynności,
do których dokonania był on zobowiązany:
- zaniechanie dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ,
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie zaniechanie dokonania poprawienia
omyłek rachunkowych z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek
i niezwłocznego zawiadomienia o tym Odwołującego.
Odwołujący wniósł o wydanie wyroku nakazującego Zamawiającemu:
- dokonania unieważnienia czynności wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk,
Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne jako najkorzystniejszej;
- dokonanie unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;
- dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ, niepowodujących
istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie dokonania poprawienia omyłek rachunkowych
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek, a także niezwłocznego
zawiadomienia o tym Odwołującego;
- dokonania ponownego badania ofert;
- dokonania czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
W wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp Odwołujący wskazał,że jego interes w uzyskaniu zamówienia doznał uszczerbku gdyżbezprawne działania
i zaniechania Zamawiającego zamknęły Odwołującemu możliwośćuzyskania przedmiotowego
zamówienia. Odwołujący złożył ofertęz najniższącenąoraz wskazał termin realizacji zamówienia
18 tygodni, który jest terminem tożsamym z terminem zaoferowanym przez zwycięskiego
wykonawcę- „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne. Kryteriami oceny ofert są: cena oferty - 90% i termin realizacji - 10%. Łącznie obydwa
kryteria oceny plasowałyby ofertęOdwołującego na pierwszym miejscu, nawet po korekcie ceny
oferty Odwołującego.
W odniesieniu do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp, tj. jako niezgodnej z treściąSIWZ Odwołujący wskazał,że Zamawiający przywołał omyłki
znajdujące sięw kosztorysie Odwołującego polegające na rozbieżności w oznaczeniach
niektórych podstaw nakładu, w treści niektórych opisów pozycji lub w ilości niektórych robót.
Zgodnie z SIWZ i odpowiedziami Zamawiającego na pytania wykonawców kosztorys
winien byćsporządzony zgodnie z przedmiarami zamieszczonymi w SIWZ i uzupełnianymi przez
Zamawiającego w trakcie postępowania, jako konsekwencje pytańwykonawców. Odwołujący
zastosował siędo wskazańZamawiającego i miał wolęsporządzićkosztorys zgodnie
z przedmiarami. Odwołujący podniósł,że Zamawiający nie stworzył możliwości pozyskania przez
wykonawców przedmiarów w aktywnej elektronicznej formie. Wykonawcy musieli przepisywać
zapisy z przedmiarów do swoich programów kosztorysujących. Odwołujący przepisywał
przedmiary i okazało się,że nie ustrzegł sięomyłek w przepisywaniu ich treści.
Wskazał również,że we wszystkich kosztorysach załączonych do jego oferty numeracja
poszczególnych pozycji odpowiada numeracji tych pozycji w przedmiarach robót. Rodzaj
jednostek poszczególnych robót w całym kosztorysie odpowiada rodzajom jednostek tych robót
z przedmiarów. Każda pozycja (każda robota) w całym kosztorysie ma przypisanącenę
jednostkową. Zatem w przedmiotowym postępowaniu, gdzie zgodnie z nakazem Zamawiającego
kosztorys ofertowy winien byćtak na prawdęwycenionym przedmiarem, Zamawiający nie mógł
miećnajmniejszych wątpliwości o woli Odwołującego dotyczącej przedstawienia kosztorysu
zgodnego z przedmiarami, szczególnie w sytuacji, gdy Odwołujący nie wniósł odwołania do
Prezesa KIO od zapisów i postanowieńSIWZ, a tym samym zapisów w przedmiarach robót.
Oznacza to,że Odwołujący akceptował postanowienia SIWZ, a rozbieżności między
przedmiarami a kosztorysem sąwynikiem omyłki, a nie celowego działania.
Nadto Odwołujący wskazał,że Zamawiający znając jego wolęi zapisy zawarte
w przedmiarach robót, bez problemu mógł doprowadzićdo zgodności zapisów w kosztorysie
Odwołującego z zapisami zawartymi w przedmiarach robót wykorzystując swoje uprawnienia, ale
i obowiązki wynikające w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że Zamawiający zauważył rozbieżności między zapisami zawartymi
w
przedmiarach
a
zapisami
zawartymi
w
kosztorysie
ofertowym
Odwołującego
i dzięki temu może dojśćdo doprowadzenia do ich zgodności. Zamawiający wykazał przezorność
i przewidział także sytuację, w której rozbieżności nie dostrzeżone podczas badania ofert, czy też
nawet w fazie przygotowywania dokumentacji przetargowej i techniczno - projektowej, nie wpłyną
negatywnie na realizacjęzamówienia. W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, iż
Zamawiający przewidując takąsytuacjęzawarł we wszystkich specyfikacjach technicznych
wykonania i odbioru robót (oddzielne dla każdej branży), których zapisy stanowićbędąpodstawę
dokonywania obmiarów i odbiorów robót, klauzule bezpieczeństwa o następującej treści: „Ogólne
zasady obmiaru robót. Obmiar robót powinien określaćfaktyczny zakres i ilośćwykonanych robót
objętych kontraktem i wykonanych zgodnie z DokumentacjąTechnicznąi Specyfikacją
Techniczną. Powinien byćwykonany w ustalonych jednostkach z wycenionym przedmiarem
robót. Obmiaru robót dokonuje bezpośrednio Wykonawca po pisemnym powiadomieniu
Inspektora Nadzoru o zakresie obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej trzy dni przed
tym terminem. Inspektor Nadzoru ma prawo powinien uczestniczyćw czynnościach obmiaru
a wyniki obmiaru musząbyćwpisane do Księgi Obmiarów przez Wykonawcęi poświadczone
podpisem przez Inspektora Nadzoru. Jakikolwiek błąd lub przeoczenie w ilościach podanych
w Przedmiarze lub w Dokumentacji czy Specyfikacji Technicznej nie zwalnia Wykonawcy
od obowiązku ukończenia wszystkich niezbędnych robót. Błędne dane musząbyćpoprawione
wg instrukcji Inspektora Nadzoru".
Odwołujący zauważył,że jeśli błąd wystąpi w przedmiarze, to wystąpi także
w kosztorysie wykonawcy, który wygra przetarg i będzie realizował zamówienie. Klauzule
bezpieczeństwa neutralizująwpływ na realizacjęzamówienia ewentualnego błędu zawartego
w kosztorysie wykonawcy. Odwołujący akceptując SIWZ, zaakceptował także zapisy wszystkich
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót, godząc sięna korektękosztorysu podczas
realizacji zamówienia.
Natomiast zapisy umowy (załącznik nr 18 do SIWZ) wskazują, zdaniem Odwołującego,że
dane zawarte w kosztorysie będąwykorzystane w zakresie cen jednostkowych za poszczególne
roboty (kosztorys Odwołującego zawiera wszystkie ceny jednostkowe i jednostki) wyłącznie do
rozliczeńz wykonawcąw fazie realizacji zamówienia oraz do rozliczeńza ewentualne roboty
dodatkowe i o tym stanowi § 5 umowy.
Wobec powyższego Odwołujący wskazał,że nawet gdyby Zamawiający nie dokonał
poprawienia omyłek w ofercie Odwołującego, to nie występowała groźba niemożliwości
wykonania, odebrania, rozliczenia i zapłacenia za wykonane zamówienie. Stąd jasno wynika,że
omyłki zawarte w ofercie Odwołującego nie mająistotnego wpływu na treśćoferty i zgodnie
z art. 87 ust. 2 powinny byćprzez Zamawiającego poprawione.
Wskutek dokonania poprawienia omyłek wystąpi koniecznośćpoprawienia powstałych
w związku z tym omyłek rachunkowych. Wpływ dokonanych poprawek omyłek o charakterze
rachunkowym (stanowiących konsekwencjędokonania poprawy omyłek tzw. innych) na cenę
oferty Odwołującego będzie minimalny, odnosząc wielkośćzmiany ceny w stosunku do samej
ceny oferty. Konsekwencjądokonanych poprawek przez Zamawiającego będzie wzrost ceny
oferty Odwołującego o 0,3 %, tj. o 11.102,32 zł. Cena oferty przed dokonaniem poprawek wynosiła
3.682.339,74 zł, a po poprawkach będzie wynosiła 3.693.442,06 zł. Będzie jednak to nadal oferta
z najniższąceną, gdyżcena oferty zwycięskiego wykonawcy - „MEDMIX" L. Krawczyk,
E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne wynosi 3.869.537,93 zł.
Nieistotnośćdokonanych poprawek, które winny byćdokonane przez Zamawiającego, wynika
także z powyższego porównania. Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów Odwołujący
przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej.
Dodatkowo Odwołujący zauważył,że Zamawiający w obydwu zawiadomieniach, pisma
znak: Sz.W./EP/354/10 i Sz.W./EP/359/10, pisze o wymaganiach zawartych w SIWZ dotyczących
harmonogramu rzeczowo - finansowego. Nie pisze natomiast, dlaczego ta informacja znalazła się
przy tekście dotyczącym odrzucenia oferty Odwołującego z powodu niezgodności jej treści
z treściąSIWZ. W zawiadomieniu znak: Sz.W./EP/359/10, gdzie zawarta jest informacja
o wyborze najkorzystniejszej oferty wraz z klasyfikacjąofert i informacjąo ofertach odrzuconych
oraz powodach odrzucenia Zamawiający na stronie drugiej pisma przy opisie powodów
odrzucenia oferty wykonawcy Polimex - Mostostal S.A. ujął ten sam tekst (wymagania wobec
harmonogramu), a pod nim dodatkowo informację,że w ofercie tego wykonawcy brak jest
harmonogramu. Przez to należy rozumieć,że ten brak stanowi jednąz podstaw uznania,że treść
oferty Polimex - Mostostal S.A. nie odpowiada treści SIWZ. Odwołujący uznał,że informacja
o harmonogramie rzeczowo - finansowym przy opisie powodów odrzucenia jego oferty znalazła
tam sięprzypadkowo iże została wpisana przez Zamawiającego przez omyłkę. Odwołujący
domyśla się,że omyłka ta mogła powstaćze względu na to,że opis powodów odrzucenia oferty
Odwołującego zamieszczony jest w zawiadomieniu bezpośrednio po opisie dotyczącym oferty
Polimex - Mostostal S.A. i piszący zawiadomienia wpisał tęinformacjęomyłkowo. Odwołujący
bowiem załączył do swojej oferty harmonogram rzeczowo - finansowy.
Konkludując stwierdził,że w przedmiotowyrn postępowaniu nie występowały przesłanki do
zastosowania wobec oferty Odwołującego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
W odniesieniu do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy
Pzp wskazał on, iżZamawiający uznał,że Odwołujący złożył ofertęzawierającąbłąd
w obliczeniu ceny, bowiem zdaniem Zamawiającego, zastosował błędnie preferencyjnąstawkę
podatku VAT w wysokości 7% dla instalacji gazów medycznych.
Odwołujący stwierdził,że zastosował właściwąstawkędla tej części zamówienia, zgodnie
z ustawąo podatku od towarów i usług i zapisami SIWZ. Wprawdzie Zamawiający
w SIWZ nie wskazywał, jakąstawkęi dla jakich robót należy zastosować, ale przekazał
wykonawcom w pkt III SIWZ w formie uwagi na stronie 7 (pogrubionączcionką), informację,że
instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny, iże odbiór instalacji
nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Zgodnie z ustawąo podatku VAT instalacja wyrobów medycznych jest opodatkowana
stawką7%. Wżaden sposób nie można zgodzićsięz Zamawiającym,że skoro instalacja gazów
medycznych nie jest samodzielnym przedmiotem zamówienia, a wchodzi w szerszy przedmiot
zamówienia, którym z nazwy jest przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót
budowlanych, to należy zastosowaćjednolitąstawkę, właściwądla robót budowlanych, a więc
stawkę22%. Zdaniem Zamawiającego przedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynność
podatkowa i winna byćzastosowana jednolita 22 % stawka VAT.
Odwołujący jest pewien,że Zamawiający pozostaje w błędzie, co do prawnej oceny
sytuacji. Bowiem, jeżeli jest możliwe wyodrębnienie organizacyjne i rozliczeniowe określonych
czynności (określonych robót), które podlegająopodatkowaniu określonąstawkąVAT, jeżeli jest
możliwe
dokonanie
oddzielnego
odbioru
takich
czynności
i
wystawienie
faktury
z wyodrębnieniem tych czynności, co do ceny netto i stawki podatku, to istnieje prawna możliwość
zastosowania właściwej dla tych robót stawki podatku VAT, a nie obligatoryjnego zastosowania
stawki podatku, właściwej dla dominującej części zamówienia. Odwołujący skorzystał z tej
możliwości i wskazał dla instalacji gazów medycznych stawkę7%.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyćzasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej. Zamawiający mógł dokonaćoceny
prawidłowości zastosowania przez wykonawców stawek VAT w tym przetargu, ale nie w sposób
samodzielny. Zamawiający jeżeli chciał dokonaćweryfikacji zastosowania stawek podatku VAT,
winien wystąpićdo Ministra Finansów o indywidualnąinterpretacjęprawa podatkowego dotyczące-
go przedmiotowego postępowania o zamówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikowaćstawki.
Zamawiający nie ma prawa wkraczaćw kompetencje organów podatkowych i dokonywać
interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja
prawa podatkowego jest wyłącznąkompetencjąwłaściwych organów podatkowych, obecnie
Ministra Finansów.
Odwołujący jako podatnik podatku VAT posiada uprawnienie do samodzielnego określenia
odpowiedniej stawki podatku VAT na własne ryzyko. Jeżeli pomyli się, poniesie tego
konsekwencje karno - skarbowe.
W przedmiotowym postępowaniu oprócz Odwołującego jeszcze dwóch wykonawców
przedstawiło w swoich ofertach 7% stawkępodatku VAT dla instalacji gazów medycznych.
Znamiennym jest,że na pięciu wykonawców, którzy złożyli oferty w tym przetargu, trzech
wskazało jako właściwą7% stawkępodatku.
Podkreślićnależy,że Zamawiający w SIWZ wskazywał dalej idącąodrębnośćwykonania
instalacji gazów medycznych. Wskazuje na to przede wszystkim:
- osobny przedmiar dla instalacji gazów medycznych;
- uwaga,że instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny;
- informacja,że odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Na poparcie swojego stanowiska Odwołujący przywołał fragmenty wyroków Krajowej Izby
Odwoławczej.
Na zakończenie uzasadnienia Odwołujący stwierdził,że przedstawił ofertę, która nie
zawiera błędu w obliczeniu ceny. Zamawiający nie miał zatem podstaw do odrzucenia jej
w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Wświetle powyższego, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i wydanie wyroku
zgodnego z jego oczekiwaniami wyartykułowanymi w części wstępnej odwołania.
W dniu 13.05.2010 r. do Prezesa KIO wpłynęło przystąpienie do postępowania
wszczętego wskutek wniesienia odwołania przez wykonawcęMEDMIX L. Krawczyk,
E. Szklarczyk Spółka jawna z siedzibąw Radzyminie. Zgłaszający przystąpienie wniósł
o oddalenie odwołania w całości.
W uzasadnieniu zgłaszający przystąpienie wskazał, iżma interes prawny w uzyskaniu
rozstrzygnięcia odwołania na korzyśćZmawiającego, gdyżtakie rozstrzygnięcie utrzyma wybór
oferty
Przystępującego
do
postępowania
odwoławczego
jako
najkorzystniejszej
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania w całości, gdyżzarzuty wskazujące na
naruszenie przepisów ustawy Pzp, a w szczególności dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89
ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy oraz postanowienia pkt. III SIWZ sąniezasadne.
W uzasadnieniu wskazał, iżZamawiający słusznie uznał,że oferta Odwołującego podlega
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp ponieważjej treśćnie odpowiada treści
SIWZ i wskazał,że popełnił on błędy w kosztorysach ofertowych. Zdaniem Przystępującego
zawartych w ofercie Odwołującego błędów w kosztorysach ofertowych nie można uznaćza inne
omyłki polegające na niezgodności oferty ze SIWZ, nie powodujące istotnych zmian w treści oferty
zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy, na który powołuje sięOdwołujący. W wyżej wymienionych
pozycjach kosztorysowych Odwołujący popełnił trzy rodzaje błędów:
- zmiana treści opisu - podstawa wyceny dla tej pozycji była zastosowana przez analogię, opis
pozycji był inny niżwłaściwy dla zastosowanej podstawy wyceny, tym samym odwołującyświadomie zmienił opis pozycji, wskazujący na zastosowanie niewłaściwego materiału;
- zmiana podstawy wyceny, skutkująca zastosowaniem niewłaściwych nakładów robocizny,
materiałów i sprzętu oraz niewłaściwych rodzajów materiałów i sprzętu dla tych pozycji.
Zamawiający nie mógł samodzielnie poprawićuzyskanych cen jednostkowych, ponieważceny
materiałów i sprzętu właściwych dla tych pozycji kosztorysowych miał określićOdwołujący
sporządzając ofertę, a Zamawiającemu nie były one znane;
- zmiana obmiarów, wartości zmienionych obmiarów różniąsięod wskazanych do wyceny dla
powołanych pozycji kosztorysowych nawet tysiąckrotnie i więcej. Nie sąto omyłki powstałe na
skutek przesunięcia przecinka, pominięcia setnych części, czy omyłki typu tzw. „czeski błąd",
aświadczątylko o nierzetelnym przygotowaniu oferty.
Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów przywołał orzecznictwo Krajowej Izby
Odwoławczej.
Oprócz błędów w kosztorysach ofertowych Przystępujący wskazał,że Zamawiający
słusznie zarzucił Odwołującemu,że treśćzałączonego do oferty harmonogramu rzeczowo -
finansowego nie odpowiada treści harmonogramu, jakie miał zawieraćharmonogram sporządzony
zgodnie z warunkami SIWZ. Przystępujący wskazał,że Zamawiający określił w SIWZ rozdz. V
pkt. B ppkt. 12,że załączony do oferty harmonogram rzeczowo - finansowy musi zawieraćpodział
realizacji przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz
z wynagrodzeniem za te etapy. Etapy robót zostały opisane w SIWZ na str. 6:
- I etap - rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę, zaśzakończenie prac:
wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - częśćB plus fragment częściśrodkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział Łóżkowy Chirurgiczny
- II
etap - rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty, zaśzakończenie prac: wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - częśćplus fragment częściśrodkowej oraz II piętro część+ fragment
częściśrodkowej Pawilonu nr 8
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału). Dopuszcza sięprowadzenie równocześnie dwóch etapów
budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż4 tygodnie.
Jak wskazał Przystępujący Odwołujący załączył do oferty harmonogram z podziałem
czasowym co 2 tygodnie, nie zaznaczając etapów zgodnie z wymaganiami opisanymi w SIWZ.
Z harmonogramu, wżaden sposób nie wynika gdzie kończy sięI etap robót, ani jaka jest jego
wartość, jak równieżgdzie zaczyna sięII etap i jaka jest jego wartość. Ześciśle opisanych etapów
w SIWZ można wnioskować,że była to informacja ważna dla Zamawiającego, zwłaszcza przy
robotach na czynnym obiekcie. Zdaniem Przystępującego Zamawiający nie mógł prosić
Odwołującego o uzupełnienie harmonogramu na podstawie art. 26 ust 3 ustawy Pzp, ponieważnie
jest to dokument potwierdzający spełnianie warunków udziału w postępowaniu i nie może
podlegaćuzupełnieniu.
W dalszej części uzasadnienia Przystępujący podniósł,że Zamawiający uznał również,że
oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 6 ustawy Pzp, ponieważzawiera błędy
w obliczaniu ceny. Odwołujący zastosował niewłaściwąstawkępodatku VAT dla instalacji gazów
medycznych wynoszącą7%, co spowodowało zaniżenie oferowanej ceny. Odwołujący błędnie
stwierdza,że zastosował właściwąstawkędla tej części zamówienia, zgodnie z ustawąo podatku
od towarów i usług i zapisami SIWZ (instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako
wyrób medyczny i odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym), ponieważ
przedmiotem zamówienia publicznego w niniejszym postępowaniu nie jest dostawa samodzielnych
wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów medycznych, do których mogłaby mieć
zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT. Należy zgodzićsięz Zamawiającym,że
przedmiotem zamówienia jest wyłącznie przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych
robót budowlanych, zgodnie z legalnądefinicjąart. 3 pkt. 7 ustawy Prawo budowlane, do których
ma zastosowanie 22% stawka podatku VAT.
Potwierdzeniem właściwego stanowiska Zamawiającego jest wyrok Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11.06.2007 r. (sygn. akt I SA/WR/211/07), utrzymanego
w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20.11.2008 r. (sygn. akt
I FSK 1512/07), z którego wynika,że „podział czynności podatkowych VAT dokonywanych na
terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynnośćstanowi albo dostawętowarów alboświadczenie usług. W sytuacji, gdy czynnośćma charakter kompleksowy o jej istocie a zarazem
wysokości stawki VAT powinna przesądzaćczynnośćgłówna, zaśprzedmiotowa instalacja gazów
medycznych jest wykonywana w ramach wykonania usługi robót budowlanych opodatkowanej
stawką22% VAT".
O konieczności zastosowania 22% stawki VAT dla instalacji gazów medycznych, będącej
częściąskładowąrobót budowlanych mówi, przywołany przez Przystępującego, wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 17.03.2009 r. (sygn. akt. KIO/UZP 236/09, KIO/UZP 254/09, KIO/UZP
255/09), który został wydany w analogicznym stanie faktycznym. W ww. wyroku Izba rozstrzygnęła
wątpliwości, co do stawki VAT mającej zastosowanie do wyrobów medycznych. Wykonawcy
składający ofertęna dobudowębloku operacyjnego oraz dostawę, montażi uruchomienie
wyposażenia (wyrobów medycznych) w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4
w Lublinie wskazywali różne stawki VAT dla wyposażenia objętego zamówieniem. W omawianym
wyroku Krajowa Izba Odwoławcza zajęła stanowisko, iżopodatkowanie 7% stawkąpodatku od
towarów i usług wchodzi w gręw odniesieniu do tych wyrobów medycznych, które nie będą
stanowićczęści składowych budynku. Z kolei do wyposażenia stanowiącego częśćskładowa bloku
operacyjnego, przy czym wyrok wprost do tej kategorii zalicza instalacjęgazów medycznych, ma
zastosowanie stawka 22%. W uzasadnieniu wyroku Krajowa Izba Odwoławcza przywołuje
uzyskane przez wykonawców interpretacje izby skarbowej, które potwierdzająprawidłowość
powyższego stanowiska.
Izba ustaliła,że podstawąwniesienia odwołania była czynnośćZamawiającego polegająca
na odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy Pzp.
Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej, po przeprowadzeniu rozprawy
w przedmiotowej sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, w tym po
zapoznaniu się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
w tym w szczególności z uzasadnieniem odrzucenia oferty Odwołującego, jego ofertą,
postanowieniami SIWZ, jak również po zapoznaniu się z odwołaniem, stanowiskiem
Przystępującego, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron złożonych ustnie do
protokołu w toku rozprawy ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła,że wobec wszczęcia postępowania o udzielenie
zamówienia
publicznego,
którego
dotyczy
rozpoznawane
przez
Izbę
odwołanie,
po dniu 29 stycznia 2010 r., tj. po dniu wejścia wżycie przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o zmianie ustawy - Prawo zamówieńpublicznych oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznawania niniejszej sprawy odwoławczej majązastosowanie
przepisy ustawy Pzp w brzmieniu nadanym ww. ustawąnowelizującą.
W drugiej kolejności Izba ustaliła,że nie została wypełnionażadna z przesłanek,
o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. Jednocześnie
Izba stwierdziła,że wypełniono materialnoprawnąprzesłankęinteresu w uzyskaniu zamówienia,
określonąw art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zdaniem Izby w przypadku uwzględnienia odwołania
i nakazania Zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz
nakazania powtórnego badania, oceny ofert, jak równieżdokonania powtórnego wyboru oferty
najkorzystniejszej, z uwagi na złożenie przez tego ostatniego w przedmiotowym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego oferty najkorzystniejszej ekonomicznie w oparciu o kryteria
oceny ofert ma on szansęna uzyskanie przedmiotowego zamówienia.
Izba
dopuściła
w
niniejszej
sprawie
dowody
z
dokumentacji
postępowania
o zamówienie publiczne, nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za
zgodnośćz oryginałem, w tym w szczególności z treści oferty złożonej w postępowaniu przez
Odwołującego, treści SIWZ wraz z załącznikami, uzasadnienia odrzucenia oferty Odwołującego
oraz ze stanowisk stron złożonych ustnie do protokołu w trakcie rozprawy.
W odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia Izba
jako zasadniczy dowód uznała dokumentacjęprzedmiotowego postępowania w postaci SIWZ wraz
z załącznikami, oferty Odwołującego oraz wyjaśnieńi oświadczeństron złożonych na rozprawie.
Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
I.
W
odniesieniu
do
zarzutu
dotyczącego
naruszenia
przez
Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego
ze względu na popełnienie omyłek w kosztorysach ofertowych oraz zaniechania poprawienia
omyłek Izba uznała, iżzasługuje on na uwzględnienie. Skład orzekający Izby dokonał
następujących ustaleńfaktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
W zakresie pierwszej podstawy odrzucenia oferty Odwołującego Izba ustaliła,
iżw ofercie Odwołującego w zakresie 8 pozycji kosztorysów ofertowych wskazanych w piśmie
Zamawiającego z dnia 04.05.2010 r. treśćkosztorysu ofertowego dołączonego do oferty
Odwołującego jest niezgodna z treściąprzedmiarów robót przekazanych przez Zamawiającego
wraz ze SIWZ. Na etapie rozprawy ustalono, iżww. niezgodności sąelementem bezspornym,
tj. Odwołujący nie kwestionował faktu istnienia owych niezgodności.
Po drugie Izba w odniesieniu do powyższego zarzutu ustaliła, iżz analizy postanowień
SIWZ wynika, iżZamawiający na str. 5 i 6 SIWZ wskazał w odniesieniu do przedmiarów robót, iż
stanowiąone podstawędo określenia ceny przedmiotu zamówienia, zaśw odniesieniu do
kosztorysów ofertowych sporządzone musząbyćprzez oferentów zgodnie z przedmiarami robót
załączonymi do SIWZ (bez możliwości dokonywania zmian).
W Rozdziale III SIWZ dodatkowo zostało wskazane, iżprzedmiot zamówienia opisany jest
szczegółowo za pomocądokumentacji projektowej, Specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz przy pomocy przedmiarów robót. Z treści ww. Rozdziału
z lit. C wynika, iżprzedmiary robót stanowiąpodstawędo określenia ceny przedmiotu zamówienia.
Na str. 10 SIWZ w pkt 10 Zamawiający wskazał: kosztorysy ofertowe w wersji
uproszczonej, wypełnione zgodnie z kosztorysamiślepymi, przedmiarami i specyfikacjąwarunków
technicznych wykonania i odbioru robót stanowiących załącznik do specyfikacji.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający nie określił,
czy w przedmiotowym postępowaniu mamy do czynienia z wynagrodzeniem ryczałtowych, czy też
z wynagrodzeniem kosztorysowym. W toku rozprawy Zamawiający wskazał, iżformą
wynagrodzenia w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego było
wynagrodzenie ryczałtowe. Powyższe zostało zakwestionowane przez Odwołującego, który
wskazał, iżformąwynagrodzenia było wynagrodzenie kosztorysowe. W związku z powyższymi
rozbieżnościami interpretacyjnymi Izba ustaliła,że w Rozdziale XVII (warunki płatności/forma
wynagrodzenia) zostało wskazane,że obowiązującąformąwynagrodzenia jest wynagrodzenie
kosztorysowe oferty wybranej w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. W istotnych dla stron postanowieniach umowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
w § 5 ust. 1 zostało wskazane,że za wykonanie przedmiotu umowy, strony ustalająna podstawie
oferty wykonawcy, wynagrodzenie ryczałtowo – ilościowe na kwotęnie wyższąniż(…). Powyższe
zapisy łącznie wskazują, iżwynagrodzenie ma charakter wynagrodzenia kosztorysowego
ustalanego w oparciu o ryczałtowe stawki jednostkowe rozliczane, np. w przypadku zmian
ilościowych, w sposób powykonawczy (§ 5 ust. 5 istotnych postanowieńumowy).
Określona przez Zamawiającego w treści SIWZ forma wynagrodzenia w postaci
kosztorysowej determinuje znaczenie przedmiarów robót i sposobu sporządzenia kosztorysów
ofertowych, jak równieżfunkcjęjakąpełniąte ostatnie. W takim wypadku, aby zapewnić
porównywalnośćcenowąofert warunkiem koniecznym jest wycena przez każdego wykonawcę
tego samego zakresu przedmiotowego. Na powyższe konsekwentnie wskazujązapisy SIWZ,że
kosztorysy ofertowe winny zostaćwypełnione zgodnie z kosztorysamiślepymi (przedmiarami
robót) bez możliwości dokonywania zmian.
Izba wskazuje, iżprzy tak określonej formie wynagrodzenia kosztorysy ofertowe stanowią
istoty element treści oferty. Tym samym, w oparciu o ww. zapisy SIWZ, sporządzenie kosztorysów
ofertowych odbywa siępoprzez wypełnienie przedmiarów robót, zaśich niezgodne wypełnienie
przesądza o niezgodności treści oferty z treściąSIWZ oraz w konsekwencji powoduje niemożność
porównania cenowego złożonych w postępowaniu ofert. Przedmiar robót, zgodnie z zawartym
w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno - użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202,
poz. 2072 z późn. zm.), powinien zawieraćzestawienie przewidywanych do wykonania robót
podstawowych w kolejności technologicznej ich wykonania wraz z ich szczegółowym opisem lub
wskazaniem podstaw ustalających szczegółowy opis oraz wskazaniem właściwych specyfikacji
technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, z wyliczeniem i zestawieniem ilości
jednostek przedmiarowych robót podstawowych.
Jak wynika z § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia jeśli zamówienie na roboty budowlane,
o których mowa w ust. 1 i 2, jest udzielane w trybie zamówienia z wolnej ręki lub w istotnych
postanowieniach umowy przyjęto zasadęwynagrodzenia ryczałtowego, dokumentacja projektowa
może nie obejmowaćprzedmiaru robót.
Ponadto w przypadku wynagrodzenia kosztorysowego każdy z wykonawców składających
ofertęzobowiązuje siędo wykonania pod względem ilościowym takiego zakresu, jaki zostaje ujęty
w kosztorysach ofertowych. Potwierdza on przy pomocy kosztorysów ofertowych zakres ilościowy
zamówienia oraz wskazuje na technikę, sposób i prawidłowośćobliczenia ceny ofertowej. Wynika
to z roli, jakąposiadająkosztorysy ofertowe sporządzoneściśle w oparciu o przedmiary robót, oraz
z faktu, iżZamawiający w przypadku wynagrodzenia ustalonego w formie kosztorysowej jest
obowiązany do przekazania wraz z dokumentacjąprojektowąprzedmiarów robót. Takiego
obowiązku nie ma w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego.
Tym samym Izba uznała, iżw przedmiotowym postępowaniu Zamawiający miał nie tylko
prawo, ale i obowiązek sprawdzenia poprawności sporządzenia kosztorysów ofertowych, zaś
wszelkie zaistniałe w ich treści rozbieżności w odniesieniu do poszczególnych pozycji
kosztorysowych, ilości, zastosowanych materiałów w stosunku do przedmiarów robót stanowią
o niezgodności treści oferty z treściąSIWZ.
Jednakże w odniesieniu do zmiany w kosztorysie ofertowym Odwołującego numerów KNR
w stosunku do numerów KNR wskazanych w przedmiarach robót Izba wskazuje, iżto wykonawca
jest uprawniony do określenia normatywów na podstawie których dojdzie do wyliczenia należnego
mu wynagrodzenia. Zamawiający nie ma prawa do narzucenia wykonawcom sposobu wyliczenia
wynagrodzenia, zaśKatalogi Nakładów Rzeczowych nie mająstatusu powszechnie
obowiązujących i obligatoryjnych normatywów służących wyliczaniu wartości robót budowlanych.
Tym bardziej statusu tego nie posiadająstosowane w przedmiarach robót załączonych do SIWZ
numery katalogów KNR-W (Katalogi Nakładów Rzeczowych wydawnictwa WACETOB). Wobec
powyższego zmiany numerów KNR i KNNR przy zachowanym poprawnym opisie pozycji
kosztorysowych nie powodująw tym zakresie niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią
SIWZ. Wobec powyższego nie musząone byćtożsame z tymi wskazanymi przez Zamawiającego
w przedmiarach, zaśich zmiana nie powoduje niezgodności treści oferty z treściąSIWZ.
W odniesieniu do możliwości poprawienia przez Zamawiającego innych omyłek
polegających na niezgodności treści oferty z treściąSIWZ i w konsekwencji poprawienia
oczywistych omyłek rachunkowych w sposób sugerowany przez Odwołującego Izba pragnie
wskazaćna uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r.
(sygn. akt XII Ga 102/09), w którego treści skład sądu wskazał,że: „Kwalifikator "istotnych zmian",
o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p., należy odnosićdo całości treści oferty
i konsekwencjętych zmian należy oceniać, biorąc pod uwagęprzedmiot zamówienia i całość
oferty” oraz,że „Ocena, czy poprawienie innej omyłki przez zamawiającego powoduje (lub nie)
istotnązmianęw treści oferty, musi byćdokonywana na tle konkretnego stanu faktycznego.
To co w ramach danego zamówienia może prowadzićdo istotnej zmiany w treści oferty, nie musi
rodzićtakiego efektu przy ocenie ofert innego podobnego zamówienia”.
Tym samym sprostowaniu lub uzupełnieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
mogąpodlegaćwadliwie podane elementy kalkulacyjne, w tym ilości lub wymiary dla
poszczególnych pozycji kosztorysowych – zarówno nie mające wpływu, jak równieżmające wpływ
na cenęoferty, czy to całkowitą, czy cenęjednostkową, nie powodujące istotnych zmian w treści
oferty, z ewentualnym uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.
Wobec powyższego Izba uznała, iżZamawiający w istniejącym stanie faktycznym był
obowiązany do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp omyłek w zakresie
wymiarów klap rewizyjnych (poz. 18 kosztorysu wentylacja mechaniczna) i w przypadku braku
sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treśćart. 89 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp uznaćtączynnośćza wiążącąbez konieczności zmiany wartości dla tej pozycji
kosztorysowej. Identyczna sytuacja zachodzi w przypadku poz. 23 kosztorysu dotyczącego
kanalizacji, gdzie Odwołujący pominął w opisie pozycji zwrot „(…) na 110 mm (…)”, która to
omyłka może zostaćpoprawiona w analogiczny sposób jak wskazany powyżej.
W odniesieniu do omyłek polegających na zmianie ilości przedmiarowej Zamawiający,
zdaniem Izby, był równieżobowiązany do zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i w przypadku braku sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treść
art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp uznaćtączynnośćza wiążącąi w konsekwencji zastosować
art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, tj. dokonaćpoprawienia oczywistych omyłek rachunkowych,
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.
Powyższe jest spowodowane faktem, iżzaistniałe omyłki nie mającharakteru istotnego
pod względem wartościowym, oraz w przeważającej większości mająnieznaczne znaczenie
rzeczowe w odniesieniu do całego zakresu robót (m. in. wykucie bruzd dla przewodów
wtynkowych, zaprawianie bruzd oraz skucie starej glazury). Tym samym w zaistniałym stanie
faktycznym, przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego zamówienia i charakteru omyłek Izba
stanęła na stanowisku,że ich poprawienie byłoby dopuszczalne i tym samym konieczne.
Wszakże art. 87 ust. 2 ustawy Pzp nie zawiera analogicznego do art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
wyłączenia, które umożliwia odstąpienie przez Zamawiającego od dokonania obligatoryjnych
czynności, jeżeli oferta wykonawcy podlega odrzuceniu z innego powodu, lub konieczne byłoby
unieważnienie postępowania.
II. W odniesieniu do podstawy odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na treśćharmonogramu rzeczowo – finansowego Izba
dokonała następujących ustaleńfaktycznych.
Zamawiający na str. 6 SIWZ wskazał,że prace budowlane wielobranżowe będą
realizowane w dwóch etapach:
I etap – rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty;
Zakres prac: I piętro - częśćB plus fragment częściśrodkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział łóżkowy chirurgiczny;
II etap – rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty.
Zakres prac: I piętro – częśćA plus fragment częściśrodkowej oraz II piętro – częśćA plus
fragment częściśrodkowej Pawilonu nr 8;
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału).
Zamawiający wskazał,że dopuszcza sięprowadzenie równocześnie dwu etapów budowy
(wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż4 tygodnie oraz,że realizacja robót będzie
przebiegała w czynnym obiekcie szpitalnym tj. Pawilonie Nr 8 Szpitala Wolskiego.
Na str. 7 SIWZ w pkt 3 Zamawiający wskazał,że oferent powinien zapoznaćsię
z: przedmiotem specyfikacji, dokumentacjąprojektowąw celu ustalenia i przekazania
prawidłowego „Harmonogramu rzeczowo- finansowego robót, nie kolidującego z czynnym
obiektem (brak możliwości prac głośnych w godzinach wieczornych i nocnych).
Na str. 10 SIWZ w pkt 12 Zamawiający wskazał, wśródżądanych dokumentów,
harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy.
W § 1 pkt 2 ppkt 1 istotnych dla stron postanowieńumowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał,że szczegółowy zakres robót określajązałączniki stanowiące integralną
częśćumowy, w tym m. in. harmonogram rzeczowo – finansowy (załącznik nr 1 do umowy).
Jednocześnie w § 5 ust. 9 istotnych dla stron postanowieńumowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał,że harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji
przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za
te etapy stanowi załącznik nr 2 do umowy.
Izba ustaliła, iżzałączony wraz z ofertąna str. 89 harmonogram rzeczowo – finansowy nie
uwzględnia wytycznych zawartych w SIWZ. Brak jest w ww. harmonogramie podziału przedmiotu
zamówienia na dwa etapy, jak równieżnie sposób ustalićz jego treści, czy Odwołujący uwzględnił
możliwośćprowadzenia równocześnie dwu etapów budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie
nie dłuższym niż4 tygodnie.
Tym samym Izba stanęła na stanowisku, iżtreśćzałączonego wraz z ofertąna str. 89
harmonogramu rzeczowo – finansowego nie uwzględnia wytycznych zwartych w SIWZ, co
powoduje niezgodnośćtreści oferty z treściąSIWZ. Harmonogram rzeczowo – finansowy stanowi
treśćmerytorycznąoferty. Powyższe potwierdza uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego
w Tarnowie z dnia 25 czerwca 2009 r. (sygn. akt V GA 40/09) w uzasadnieniu którego zostało
wskazane,że: „Harmonogram rzeczowo-finansowy ma na celu weryfikacjęzłożonej oferty pod
kątem wyceny wszystkich wchodzących w zakres przedmiotu zamówienia elementów a także
czasu wykonania poszczególnych etapów. Jego znaczenie jest dla zamawiającego o tyle istotne,
iżposzczególne etapy mająbyćrozliczane sukcesywnie, zaśzamawiający ma właśnie
sukcesywnie pozyskiwaćśrodki na poszczególne etapy. Kwestie zawarte w harmonogramie
podlegająwięc ocenie pod kątem art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p., a więc ocenie zgodności oferty
z treściąSIWZ”.
W odniesieniu do zarzutów Odwołującego dotyczących braku podstaw do uwzględnieniu
przez Izbękwestii niezgodności treści oferty z treściąSIWZ Odwołującego w powyższym zakresie,
tj. jako nie podniesionych w treści uzasadnienia odrzucenia oferty z dnia 4 maja
2010 r. Izba wskazuje, iżw ww. piśmie został przez Zamawiającego przytoczony fragment treści
SIWZ dotyczący roli jakąpełnićmiał rzeczony harmonogram oraz aspektów realizacyjnych
i organizacyjnych zadania inwestycyjnego, które winny zostaćuwzględnione przez wykonawców
przy jego sporządzeniu. Zamawiający nie narzucił wykonawcom formy, w jakiej miał zostać
sporządzony ten dokument, co nie oznacza możliwości jego sporządzenia w oderwaniu od ww.
postanowieńSIWZ, tj. nie uprawniał do dowolności jego prezentacji. W piśmie z dnia
4 maja 2010 r. zawierającym podstawęi uzasadnienie odrzucenia oferty Odwołującego pod
stwierdzeniami dotyczącymi kosztorysów ofertowych oraz dotyczącymi harmonogramu rzeczowo –
finansowego znajduje sięstwierdzenie,że: „Wobec powyższego, iżtreśćzłożonej oferty nie
odpowiada treści SIWZ oferta Państwa podlega odrzuceniu”. Wskazuje to, zdaniem Izby, iż
podstawąfaktycznąodrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
była niezgodnośćoferty w zakresie, zarówno kosztorysów ofertowych, jak równieżharmonogramu
rzeczowo – finansowego. Powyższe zostało potwierdzone w toku rozprawy przez Zamawiającego.
Tym samym Izba uznała, iżZamawiający odrzucił równieżofertęOdwołującego na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty harmonogramu
rzeczowo – finansowego, którego treśćnie uwzględniała wytycznych zawartych w SIWZ,
co w konsekwencji spowodowało niezgodnośćoferty z treściąSIWZ. Wobec braku w treści
odwołania zarzutu naruszenia ww. przepisu ustawy Pzp w odniesieniu do powyższej podstawy
faktycznej Izba uznała, iżczynnośćZamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty
Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty
harmonogramu rzeczowo – finansowego, którego treśćspowodowała niezgodnośćtreści oferty
z treściąSIWZ uprawomocniła sięwraz z upływem terminu na wniesienie odwołania. Odwołujący
nie odniósł sięw treści odwołania oraz w toku rozprawy merytorycznie do powyższej kwestii
wskazując,że zapis dotyczący harmonogramu rzeczowo – finansowego znalazły sięw piśmie
z dnia 4 maja 2010 r. przez omyłkę.
III. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego naruszenia przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego ze względu na
popełnienie błędu w obliczeniu ceny Izba uznała, iżnie zasługuje on na uwzględnienie. Skład
orzekający Izby dokonał następujących ustaleńfaktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
Zamawiający na str. 7 w pkt 1 SIWZ wskazał, ze instalacja gazów medycznych jest
zakwalifikowana jako wyrób medyczny (odbiór instalacji osobnym protokółem końcowym).
Izba ustaliła, zaśStrony w toku postępowania potwierdziły,że Zamawiający w SIWZ nie
narzucił wykonawcom stawki podatku od towarów i usług.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający wskazał,że cena musi
zawieraćwszystkie koszty związane z realizacjązamówienia wynikające wprost, jak równieżnie
ujęte a niezbędne do wykonania zadania, tj. podatek VAT, ubezpieczenie OC, wszelkie prace
przygotowawcze, koszty dojazdów, itp.
Odwołujący w złożonej w postępowaniu ofercie na str. 1 formularza ofertowego w pkt 1
(podatek VAT) wskazał dwie stawki tego podatku, tj. stawkę7% i 22%. Ze znajdującej sięna
str. 42 oferty strony tytułowej kosztorysu ofertowego dla instalacji gazów medycznych wynika, iż
tylko dla ww. instalacji Odwołujący zastosował stawkępodatku VAT w wysokości 7%.
Izba stoi na stanowisku, iżnieprawidłowe określenie stawki podatku VAT stanowi błąd
w obliczeniu ceny w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Wszakże podatek od towarów
i usług ma charakter cenotwórczy, o czym przesądza treśćart. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) w związku z art. 2 pkt 1
ustawy Pzp. Ponadto nie sposób uznać, iżustawodawca definiując pojęcie ceny w ww. przepisie
ustawy o cenach miał na myśli jakikolwiek podatek od towarów i usług, a nie podatek ustalony
w oparciu o obowiązujące przepisy. Zatem, zdaniem Izby, prawidłowo określona cena jest
wartościąuwzględniającąpodatek od towarów i usług w stawce zgodnej z obowiązującymi
przepisami, nie zaśw stawce ustalonej w sposób błędny lub w stawce nieistniejącej.
Na powyższe wskazuje wykładnia celowościowa i funkcjonalna art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5
lipca 2001 r. o cenach.
Choćustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera uregulowańdotyczących
stosowania jednolitych stawek podatku VAT powyższa kwestia jest postrzegana dośćjednolicie
w orzecznictwie i doktrynie. Liczne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego,
Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych wskazująna
dopuszczalnośćtego rodzaju mechanizmu oraz wskazująogólne wytyczne przy jego stosowaniu.
Oznacza to, iżistniejąogólne reguły, jakimi kierowaćsięwinni podatnicy przy ustalaniu podstawy
opodatkowania dla czynności złożonych z dostaw i usług opodatkowanych w oparciu o różne
stawki podatku VAT lub czynności jednolitych, w skład których wchodządostawy lub usługi
zróżnicowane tylko podstawąopodatkowania. Zastosowanie właściwej stawki podatkowej zależy
od przedmiotu umowy cywilnoprawnej. Jeżeli przedmiotem umowy sąroboty budowlano -
montażowe dotyczące obiektów budownictwa opodatkowanych stawkąpodstawowąVAT
w wysokości 22%, w ramach których dojdzie do dostawy i montażu urządzeńlub instalacji
opodatkowanych stawkąpreferencyjnąVAT w wysokości 7%, które to urządzenia lub instalacje
stanąsięjednocześnie częściami składowymi budowli, wówczas do usługi obejmującej wartość
towaru wraz z montażem stosuje sięjednolitąstawkępodatku VAT w wysokości 22%,
tj. właściwej dlaświadczenia głównego.
W tym zakresie Izba pragnie wskazaćna uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 20 listopada 2008 r. (sygn. akt I FSK 1512/07), przywołanego przez
Przystępującego, w którym zostało wskazane,że: „Podział czynności opodatkowanych VAT
dokonywanych na terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynnośćstanowi albo dostawę
towarów alboświadczenie usług. (…) W sytuacji, gdy czynnośćma charakter kompleksowy, o jej
istocie, a zarazem wysokości stawki VAT, powinna przesądzaćczynnośćgłówna. (…) A zatem
dokonana przez spółkęczynnośćpolegająca na wyprodukowaniu więźby dachowej, a następnie jej
dostarczeniu i zamontowaniu na budynku mieszkalnym, jako wykonanie całej inwestycji, stanowi
usługębudowlano – montażową, a nie dostawętowarów. (…) W związku z tym,że w odniesieniu
do robót budowlano – montażowych związanych z budownictwem mieszkalnym do 31.12.2007 r.
zastosowanie miała 7% stawka VAT, usługa powyższa dokonywana przed 01.01.2008 r. powinna
byćopodatkowana według tej właśnie stawki". Tym samym dokonanie dostawy w ramach realizacji
robót budowlanych powoduje,że przedmiot dostawy podlega opodatkowaniu w oparciu o stawkę
podatku VAT dla czynności głównej, tj. w tym wypadku jednolitej stawki 22% właściwej dla robót
budowlanych
Odwołujący w treści odwołania oraz w toku rozprawy wskazał, iżZamawiający nie ma
podstaw do interpretacji prawa podatkowego, jak równieżbadania poprawności zastosowanej
stawki podatku od towarów i usług, i tym samym poprawności wyliczenia wartości tego podatku.
Wskazał również, iżZamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyćzasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej, gdyżwinien on wystąpićdo Ministra
Finansów o indywidualnąinterpretacjęprawa podatkowego dotyczącego przedmiotowego
postępowania o zmówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikowaćstawki.
W odniesieniu do powyższego Izba wskazuje, iżnie sposób zgodzićsięze stanowiskiem
Odwołującego w tym zakresie. Uznanie, iżzastosowanie nieprawidłowej stawki podatku od
towarów i usług przy wyliczeniu ceny oferty stanowi podstawędo jej odrzucenia na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp uprawnia Zamawiającego do oceny i badania ofert także w tym
zakresie. Zamawiający w przypadku zastosowania przez poszczególnych wykonawców
odmiennych
podstaw
opodatkowania
jest
zobligowany
do
wszczęcia
postępowania
wyjaśniającego, celem ustalenia, która oferta winna zostaćodrzucona na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 6 ustawy Pzp, gdyżww. przepis nakłada na Zamawiającego obowiązek odrzucenia takiej
oferty. Zaniechanie w tym zakresie stanowi rażące naruszenia przepisów ustawy Pzp, gdyż
powyższy przepis statuuje normęprawnąo charakterze bezwzględnie obowiązującym.
Uregulowana w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.
Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) instytucja interpretacji prawa podatkowego wskazuje, iż
interpretacje nie stanowiąobowiązującej wykładni prawa podatkowego. Stosownie do art. 14b §1
ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, nie jest wiążąca dla
podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował siędo tej interpretacji, organ
nie może wydaćdecyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo
uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna
z interpretacjązawartąw tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a § 1,
jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla
wnioskodawcy i może zostaćzmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie
określonym w § 5 (art.14b § 2 Ordynacja podatkowa). Oznacza to, iżinterpretacje uzyskane przez
podatników nie wiążąich samych, jak równieżmogązostaćzmienione lub uchylone przez
powołane do tego organy. Tym samym należy uznać, iżw polskim systemie prawa brak jest
instytucji wykładni legalnej nawet w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego. Wobec
powyższego nie sposób uznać, iżuprawnione do tego organy mogądokonywaćinterpretacji
przepisów prawa podatkowego w sposób wiążący dla podatników i innych podmiotów.
Na powyższe wskazuje treśćuzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Olsztynie z dnia 24 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Ol 378/08), w którym wskazano,że:
„Instytucja interpretacji prawa podatkowego uregulowana w art. 14a - 14c o.p. nie polega na
stosowaniu prawa w pełnym zakresie, a ogranicza "działanie" organu do przedstawienia stronie
własnego rozumienia normy prawnej oraz jej zastosowania do podanego przez stronęstanu
faktycznego”. Istota i skutecznośćinterpretacji indywidualnych oraz rola w systemie prawa
podatkowego organów uprawnionych do ich wydawania została wskazana w uzasadnieniu wyroku
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2007 r. (sygn. akt
I SA/Łd 441/07), w którym zostało wskazane,że: „Interpretacje nie sąźródłem prawa, nie sąteżźródłem obowiązków, stąd nie wiążąone podatników w ramach przedstawionego przez nich stanu
faktycznego. Pismo rozstrzygające interpretacje nie jest rozstrzygnięciem władczym, nie ma także
charakteru aktu stosowania prawa. Wydając postanowienie zawierające interpretacjęorgan
podatkowy nie ustanawiażadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd
dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania
w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej”.
Tym samym rola, jakąpełniąinterpretacje indywidualne oraz rola wydających je organów nie
pozbawia innych podmiotów uprawnienia dokonywania oceny i weryfikacji stosowania przepisów
prawa podatkowego, w tym samym nie powoduje również, iżpodmioty te dokonując takiej oceny
bezprawnie wkraczająw kompetencje organów podatkowych.
Wobec powyższego Izba nie podziela poglądu Odwołującego wyrażonego w treści odwołania
oraz w toku rozprawy,że Zamawiający nie jest podmiotem uprawnionym do oceny ofert
wykonawców w zakresie prawidłowości zastosowania stawek podatku od towarów i usług.
Zamawiający oceniając złożone oferty doszedł, w oparciu o dotychczasowąpraktykęorganów
podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych, do wniosku, iżtylko jeden ze sposobów
określenia przez wykonawców ceny może byćprawidłowy, tj. tylko obliczenie ceny przy użyciu
jednej z zastosowanych przez wykonawców stawek podatkowych może byćzgodne z przepisami
prawa podatkowego. Jak wynika z pisma z dnia 4 maja 2010 r. informującego o odrzuceniu oferty
Odwołującego Zamawiający uznał, iżwłaściwąstawkąpodatku od towarów i usług jest jednolita
stawka w wysokości 22%. Objęcie dostawy samodzielnych wyrobów medycznych preferencyjną
stawkąpodatku VAT w wysokości 7% nie jest kwestionowane ani przez Izbę, ani przez
Zamawiającego. Jednakże w związku z faktem, iżdostawa wyrobu medycznego w postaci
instalacji gazów medycznych nie stanowi odrębnego przedmiotu dostawy, jest realizowana
w ramach realizacji robót remontowo – budowlanych oraz, w związku z faktem, iżinstalacja ta
stanie sięintegralnączęściąbudynku wskazują, iżocena dokonana przez Zamawiającego zdaje
siębyćprawidłowa. Odwołujący nie przedstawił interpretacji indywidualnej wskazującej
i potwierdzającej,że zastosowana przez niego stawka podatku od towarów i usług jest prawidłowa.
Tym samym Izba uznała, iżZamawiający w sposób wystarczający wykazał, iżoferta Odwołującego
zawiera błąd w obliczeniu ceny i słusznie odrzucił jąna podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę, iżzarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w odniesieniu do
harmonogramu rzeczowo – finansowego oraz zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp nie
potwierdziły sięprzedmiotowe odwołanie podlegało oddaleniu.
Zgodnie z treściąart. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Wobec powyższego stwierdzenie przez Izbęzasadności
odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp ze względu na niezgodnośćtreści oferty w zakresie harmonogramu rzeczowo – finansowego
oraz stwierdzenie zasadności odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6
ustawy Pzp powoduje, iżw przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona hipoteza
normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 i ust. 2 ustawy Pzp, orzeczono jak
w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp,
tj. stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowieńrozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) w tym w szczególności § 5 ust. 3 pkt 1 i pkt 4.
Przewodniczący:
…………………....
1. oddala odwołanie,
2. Kosztami postępowania obciąża COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 10.000 zł
00 gr (słownie: dziesięćtysięcy złoty, zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego
przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669 Warszawa.
2)
dokonaćwpłaty kwoty 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych, zero
groszy) przez COMPLEX BUD Spółka z o.o., ul. Kobryńska 28A, 04-669
Warszawa na rzecz Szpitala Wolskiego im. dr Anny Gostyńskiej, Samodzielny
Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, ul. Kasprzaka 17, 01-211 Warszawa
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu zastępstwa przed
KrajowąIzbąOdwoławczą.
3. Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej SPZOZ, ul. Kasprzaka 17,
01-211 Warszawa prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn. „Przebudowa i modernizacja wraz z dostosowaniem do
przepisów techniczno – sanitarnych Oddziałów Szpitalnych w Pawilonie nr 8 (Oddział Chirurgii
Ogólnej i Naczyniowej – I piętro, Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii – II piętro)".
Szacunkowa wartośćzamówienia jest mniejsza od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte przez Zamawiającego w dniu 01.04.2010 r.
poprzez zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie ZamówieńPublicznych z dnia
01.04.2010 r. pod numerem ogłoszenia 74789-2010.
W dniu 04.05.2010 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze oferty
najkorzystniejszej oraz o odrzuceniu oferty Odwołującego z postępowania na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ponieważjej treśćnie odpowiada treści SIWZ oraz na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp ponieważzawiera błąd w obliczeniu ceny. Jako najkorzystniejsza
została uznana oferta złożona przez MEDMIX L. Krawczyk, E. Szklarczyk Spółka jawna
Profesjonalne Budownictwo Medyczne z siedzibąw Radzyminie, ul. Piaskowa 6.
W uzasadnieniu Zamawiający wskazał, iżodrzucił ofertęOdwołującego z postępowania na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyżOdwołujący popełnił 8 omyłek w treści kosztorysów
ofertowych, iże dotycząone następujących pozycji:
- poz. 18 kosztorysu „wentylacja mechaniczna” gdzie w opisie pozycji zamiast „Klapy rewizyjne na
kanałach prostokątnych o obwodzie 1800 mm” zostało wskazane w treści kosztorysu ofertowego
„Klapy rewizyjne na kanałach prostokątnych o obwodzie 1600 mm”;
- poz. 23 kosztorysu „kanalizacja” gdzie w podstawie nakładu zamiast nr katalogu
„KNR-W 4-020210-05” zostało wpisane „KNR-W 4-020210-03”;
- poz. 54 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „1700 m”
zostało wpisane „1 m”;
- poz. 105 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „3 m”;
- poz. 106 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w ilości robót zamiast „3290 m”
zostało wpisane „13 m”;
- poz. 3 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 9 0402-06” zostało wpisane „KNNR 9 0403-06”;
- poz. 86 kosztorysu „roboty instalacyjne elektryczne” gdzie w podstawie nakładu zamiast
nr katalogu „KNNR 0205-02” zostało wpisane „KNNR 5 0205-03”;
- poz. 8 kosztorysu „roboty budowlane II piętro” gdzie w ilości robót zamiast „80 m
2
” zostało
wpisane „300 m
2
”.
Ponadto w uzasadnieniu Zamawiający wskazał,że zgodnie ze SIWZ wymagał złożenia
„harmonogramu rzeczowo – finansowego zawierającego podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy”.
Wobec powyższego Zamawiający stwierdził,że treśćzłożonej przez Odwołującego oferty
nie odpowiada treści SIWZ i tym samym oferta ta podlega odrzuceniu.
W odniesieniu do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp
Zamawiający wskazał,że Odwołujący zastosował niewłaściwąstawkępodatku VAT dla instalacji
gazów medycznych wynoszącą7%, co spowodował zaniżenie ceny oferty. Zdaniem
Zamawiającego prawidłowąstawkąpodatku VAT jest jednolita stawka 22%, gdyżprzedmiotem
zamówienia nie jest dostawa samodzielnych wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów
medycznych, lecz przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót budowlanych
– zgodnie z legalnądefinicjązawartąw art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane. Zamawiający
wskazał ponadto, iżprzedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynnośćpodatkowa. Zdaniem
Zamawiającego przez samodzielne wyroby medyczne, które podlegająopodatkowaniu
preferencyjnąstawkąpodatku VAT należy rozumiećtakie elementy wyposażenia szpitalnego,
które nie stanąsięczęściami składowymi budynku, tj. nie zostanątrwale połączone z konstrukcjąścian, dachu lub podłoża oddziału, tworząc z nim funkcjonalny i fizyczny związek. Jedynym
elementem robót budowlanych, który jest wyrobem medycznym, jest instalacja gazów
medycznych. Lecz, jak wskazał Zamawiający, podlega ona wbudowaniu, stając sięstałym
i z założenia nie podlegającym zdemontowaniu elementem budynku – czyli jego częścią
składowąw rozumieniu art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny. Zdaniem Zamawiającego, w związku
z powyższym, przy wyborze przez wykonawcęstawki podatku VAT dla wyrobów medycznych
rozstrzygające jest, czy wyrób medyczny stanie sięczęściąskładowąbudynku. Jeżeli tak jest, to
zdaniem Zamawiającego, należy zastosowaćstawkęVAT w wysokości 22% - właściwądla robót
budowlanych, które w swym zakresie obejmująrównieżwbudowanie wyrobu medycznego. Tym
samym Zamawiający wskazał,że zastosowanie zróżnicowanej stawki podatku VAT, w tym 7%
dla instalacji gazów medycznych jest błędem w obliczeniu ceny.
W dniu 10.05.2010 r. Odwołujący wniósł do Prezesa KIO odwołanie dotyczące czynności
dokonanej przez Zamawiającego polegającej na odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2 i 6 ustawy Pzp.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający swoim postępowaniem naruszył następujące przepisy
ustawy Pzp: 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 oraz postanowienia
pkt III SIWZ, w sposób mający istotny wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu bezprawne dokonanie:
- odrzucenia oferty Odwołującego;
- wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu także bezprawne zaniechanie dokonania czynności,
do których dokonania był on zobowiązany:
- zaniechanie dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ,
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie zaniechanie dokonania poprawienia
omyłek rachunkowych z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek
i niezwłocznego zawiadomienia o tym Odwołującego.
Odwołujący wniósł o wydanie wyroku nakazującego Zamawiającemu:
- dokonania unieważnienia czynności wyboru oferty „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk,
Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne jako najkorzystniejszej;
- dokonanie unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;
- dokonania poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze SIWZ, niepowodujących
istotnych zmian w treści oferty, i w rezultacie dokonania poprawienia omyłek rachunkowych
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek, a także niezwłocznego
zawiadomienia o tym Odwołującego;
- dokonania ponownego badania ofert;
- dokonania czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
W wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp Odwołujący wskazał,że jego interes w uzyskaniu zamówienia doznał uszczerbku gdyżbezprawne działania
i zaniechania Zamawiającego zamknęły Odwołującemu możliwośćuzyskania przedmiotowego
zamówienia. Odwołujący złożył ofertęz najniższącenąoraz wskazał termin realizacji zamówienia
18 tygodni, który jest terminem tożsamym z terminem zaoferowanym przez zwycięskiego
wykonawcę- „MEDMIX" L. Krawczyk, E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo
Medyczne. Kryteriami oceny ofert są: cena oferty - 90% i termin realizacji - 10%. Łącznie obydwa
kryteria oceny plasowałyby ofertęOdwołującego na pierwszym miejscu, nawet po korekcie ceny
oferty Odwołującego.
W odniesieniu do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp, tj. jako niezgodnej z treściąSIWZ Odwołujący wskazał,że Zamawiający przywołał omyłki
znajdujące sięw kosztorysie Odwołującego polegające na rozbieżności w oznaczeniach
niektórych podstaw nakładu, w treści niektórych opisów pozycji lub w ilości niektórych robót.
Zgodnie z SIWZ i odpowiedziami Zamawiającego na pytania wykonawców kosztorys
winien byćsporządzony zgodnie z przedmiarami zamieszczonymi w SIWZ i uzupełnianymi przez
Zamawiającego w trakcie postępowania, jako konsekwencje pytańwykonawców. Odwołujący
zastosował siędo wskazańZamawiającego i miał wolęsporządzićkosztorys zgodnie
z przedmiarami. Odwołujący podniósł,że Zamawiający nie stworzył możliwości pozyskania przez
wykonawców przedmiarów w aktywnej elektronicznej formie. Wykonawcy musieli przepisywać
zapisy z przedmiarów do swoich programów kosztorysujących. Odwołujący przepisywał
przedmiary i okazało się,że nie ustrzegł sięomyłek w przepisywaniu ich treści.
Wskazał również,że we wszystkich kosztorysach załączonych do jego oferty numeracja
poszczególnych pozycji odpowiada numeracji tych pozycji w przedmiarach robót. Rodzaj
jednostek poszczególnych robót w całym kosztorysie odpowiada rodzajom jednostek tych robót
z przedmiarów. Każda pozycja (każda robota) w całym kosztorysie ma przypisanącenę
jednostkową. Zatem w przedmiotowym postępowaniu, gdzie zgodnie z nakazem Zamawiającego
kosztorys ofertowy winien byćtak na prawdęwycenionym przedmiarem, Zamawiający nie mógł
miećnajmniejszych wątpliwości o woli Odwołującego dotyczącej przedstawienia kosztorysu
zgodnego z przedmiarami, szczególnie w sytuacji, gdy Odwołujący nie wniósł odwołania do
Prezesa KIO od zapisów i postanowieńSIWZ, a tym samym zapisów w przedmiarach robót.
Oznacza to,że Odwołujący akceptował postanowienia SIWZ, a rozbieżności między
przedmiarami a kosztorysem sąwynikiem omyłki, a nie celowego działania.
Nadto Odwołujący wskazał,że Zamawiający znając jego wolęi zapisy zawarte
w przedmiarach robót, bez problemu mógł doprowadzićdo zgodności zapisów w kosztorysie
Odwołującego z zapisami zawartymi w przedmiarach robót wykorzystując swoje uprawnienia, ale
i obowiązki wynikające w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że Zamawiający zauważył rozbieżności między zapisami zawartymi
w
przedmiarach
a
zapisami
zawartymi
w
kosztorysie
ofertowym
Odwołującego
i dzięki temu może dojśćdo doprowadzenia do ich zgodności. Zamawiający wykazał przezorność
i przewidział także sytuację, w której rozbieżności nie dostrzeżone podczas badania ofert, czy też
nawet w fazie przygotowywania dokumentacji przetargowej i techniczno - projektowej, nie wpłyną
negatywnie na realizacjęzamówienia. W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, iż
Zamawiający przewidując takąsytuacjęzawarł we wszystkich specyfikacjach technicznych
wykonania i odbioru robót (oddzielne dla każdej branży), których zapisy stanowićbędąpodstawę
dokonywania obmiarów i odbiorów robót, klauzule bezpieczeństwa o następującej treści: „Ogólne
zasady obmiaru robót. Obmiar robót powinien określaćfaktyczny zakres i ilośćwykonanych robót
objętych kontraktem i wykonanych zgodnie z DokumentacjąTechnicznąi Specyfikacją
Techniczną. Powinien byćwykonany w ustalonych jednostkach z wycenionym przedmiarem
robót. Obmiaru robót dokonuje bezpośrednio Wykonawca po pisemnym powiadomieniu
Inspektora Nadzoru o zakresie obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej trzy dni przed
tym terminem. Inspektor Nadzoru ma prawo powinien uczestniczyćw czynnościach obmiaru
a wyniki obmiaru musząbyćwpisane do Księgi Obmiarów przez Wykonawcęi poświadczone
podpisem przez Inspektora Nadzoru. Jakikolwiek błąd lub przeoczenie w ilościach podanych
w Przedmiarze lub w Dokumentacji czy Specyfikacji Technicznej nie zwalnia Wykonawcy
od obowiązku ukończenia wszystkich niezbędnych robót. Błędne dane musząbyćpoprawione
wg instrukcji Inspektora Nadzoru".
Odwołujący zauważył,że jeśli błąd wystąpi w przedmiarze, to wystąpi także
w kosztorysie wykonawcy, który wygra przetarg i będzie realizował zamówienie. Klauzule
bezpieczeństwa neutralizująwpływ na realizacjęzamówienia ewentualnego błędu zawartego
w kosztorysie wykonawcy. Odwołujący akceptując SIWZ, zaakceptował także zapisy wszystkich
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót, godząc sięna korektękosztorysu podczas
realizacji zamówienia.
Natomiast zapisy umowy (załącznik nr 18 do SIWZ) wskazują, zdaniem Odwołującego,że
dane zawarte w kosztorysie będąwykorzystane w zakresie cen jednostkowych za poszczególne
roboty (kosztorys Odwołującego zawiera wszystkie ceny jednostkowe i jednostki) wyłącznie do
rozliczeńz wykonawcąw fazie realizacji zamówienia oraz do rozliczeńza ewentualne roboty
dodatkowe i o tym stanowi § 5 umowy.
Wobec powyższego Odwołujący wskazał,że nawet gdyby Zamawiający nie dokonał
poprawienia omyłek w ofercie Odwołującego, to nie występowała groźba niemożliwości
wykonania, odebrania, rozliczenia i zapłacenia za wykonane zamówienie. Stąd jasno wynika,że
omyłki zawarte w ofercie Odwołującego nie mająistotnego wpływu na treśćoferty i zgodnie
z art. 87 ust. 2 powinny byćprzez Zamawiającego poprawione.
Wskutek dokonania poprawienia omyłek wystąpi koniecznośćpoprawienia powstałych
w związku z tym omyłek rachunkowych. Wpływ dokonanych poprawek omyłek o charakterze
rachunkowym (stanowiących konsekwencjędokonania poprawy omyłek tzw. innych) na cenę
oferty Odwołującego będzie minimalny, odnosząc wielkośćzmiany ceny w stosunku do samej
ceny oferty. Konsekwencjądokonanych poprawek przez Zamawiającego będzie wzrost ceny
oferty Odwołującego o 0,3 %, tj. o 11.102,32 zł. Cena oferty przed dokonaniem poprawek wynosiła
3.682.339,74 zł, a po poprawkach będzie wynosiła 3.693.442,06 zł. Będzie jednak to nadal oferta
z najniższąceną, gdyżcena oferty zwycięskiego wykonawcy - „MEDMIX" L. Krawczyk,
E. Szklarczyk, Spółka jawna Profesjonalne Budownictwo Medyczne wynosi 3.869.537,93 zł.
Nieistotnośćdokonanych poprawek, które winny byćdokonane przez Zamawiającego, wynika
także z powyższego porównania. Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów Odwołujący
przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej.
Dodatkowo Odwołujący zauważył,że Zamawiający w obydwu zawiadomieniach, pisma
znak: Sz.W./EP/354/10 i Sz.W./EP/359/10, pisze o wymaganiach zawartych w SIWZ dotyczących
harmonogramu rzeczowo - finansowego. Nie pisze natomiast, dlaczego ta informacja znalazła się
przy tekście dotyczącym odrzucenia oferty Odwołującego z powodu niezgodności jej treści
z treściąSIWZ. W zawiadomieniu znak: Sz.W./EP/359/10, gdzie zawarta jest informacja
o wyborze najkorzystniejszej oferty wraz z klasyfikacjąofert i informacjąo ofertach odrzuconych
oraz powodach odrzucenia Zamawiający na stronie drugiej pisma przy opisie powodów
odrzucenia oferty wykonawcy Polimex - Mostostal S.A. ujął ten sam tekst (wymagania wobec
harmonogramu), a pod nim dodatkowo informację,że w ofercie tego wykonawcy brak jest
harmonogramu. Przez to należy rozumieć,że ten brak stanowi jednąz podstaw uznania,że treść
oferty Polimex - Mostostal S.A. nie odpowiada treści SIWZ. Odwołujący uznał,że informacja
o harmonogramie rzeczowo - finansowym przy opisie powodów odrzucenia jego oferty znalazła
tam sięprzypadkowo iże została wpisana przez Zamawiającego przez omyłkę. Odwołujący
domyśla się,że omyłka ta mogła powstaćze względu na to,że opis powodów odrzucenia oferty
Odwołującego zamieszczony jest w zawiadomieniu bezpośrednio po opisie dotyczącym oferty
Polimex - Mostostal S.A. i piszący zawiadomienia wpisał tęinformacjęomyłkowo. Odwołujący
bowiem załączył do swojej oferty harmonogram rzeczowo - finansowy.
Konkludując stwierdził,że w przedmiotowyrn postępowaniu nie występowały przesłanki do
zastosowania wobec oferty Odwołującego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
W odniesieniu do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy
Pzp wskazał on, iżZamawiający uznał,że Odwołujący złożył ofertęzawierającąbłąd
w obliczeniu ceny, bowiem zdaniem Zamawiającego, zastosował błędnie preferencyjnąstawkę
podatku VAT w wysokości 7% dla instalacji gazów medycznych.
Odwołujący stwierdził,że zastosował właściwąstawkędla tej części zamówienia, zgodnie
z ustawąo podatku od towarów i usług i zapisami SIWZ. Wprawdzie Zamawiający
w SIWZ nie wskazywał, jakąstawkęi dla jakich robót należy zastosować, ale przekazał
wykonawcom w pkt III SIWZ w formie uwagi na stronie 7 (pogrubionączcionką), informację,że
instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny, iże odbiór instalacji
nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Zgodnie z ustawąo podatku VAT instalacja wyrobów medycznych jest opodatkowana
stawką7%. Wżaden sposób nie można zgodzićsięz Zamawiającym,że skoro instalacja gazów
medycznych nie jest samodzielnym przedmiotem zamówienia, a wchodzi w szerszy przedmiot
zamówienia, którym z nazwy jest przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych robót
budowlanych, to należy zastosowaćjednolitąstawkę, właściwądla robót budowlanych, a więc
stawkę22%. Zdaniem Zamawiającego przedmiotem zamówienia jest tylko jedna czynność
podatkowa i winna byćzastosowana jednolita 22 % stawka VAT.
Odwołujący jest pewien,że Zamawiający pozostaje w błędzie, co do prawnej oceny
sytuacji. Bowiem, jeżeli jest możliwe wyodrębnienie organizacyjne i rozliczeniowe określonych
czynności (określonych robót), które podlegająopodatkowaniu określonąstawkąVAT, jeżeli jest
możliwe
dokonanie
oddzielnego
odbioru
takich
czynności
i
wystawienie
faktury
z wyodrębnieniem tych czynności, co do ceny netto i stawki podatku, to istnieje prawna możliwość
zastosowania właściwej dla tych robót stawki podatku VAT, a nie obligatoryjnego zastosowania
stawki podatku, właściwej dla dominującej części zamówienia. Odwołujący skorzystał z tej
możliwości i wskazał dla instalacji gazów medycznych stawkę7%.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyćzasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej. Zamawiający mógł dokonaćoceny
prawidłowości zastosowania przez wykonawców stawek VAT w tym przetargu, ale nie w sposób
samodzielny. Zamawiający jeżeli chciał dokonaćweryfikacji zastosowania stawek podatku VAT,
winien wystąpićdo Ministra Finansów o indywidualnąinterpretacjęprawa podatkowego dotyczące-
go przedmiotowego postępowania o zamówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikowaćstawki.
Zamawiający nie ma prawa wkraczaćw kompetencje organów podatkowych i dokonywać
interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja
prawa podatkowego jest wyłącznąkompetencjąwłaściwych organów podatkowych, obecnie
Ministra Finansów.
Odwołujący jako podatnik podatku VAT posiada uprawnienie do samodzielnego określenia
odpowiedniej stawki podatku VAT na własne ryzyko. Jeżeli pomyli się, poniesie tego
konsekwencje karno - skarbowe.
W przedmiotowym postępowaniu oprócz Odwołującego jeszcze dwóch wykonawców
przedstawiło w swoich ofertach 7% stawkępodatku VAT dla instalacji gazów medycznych.
Znamiennym jest,że na pięciu wykonawców, którzy złożyli oferty w tym przetargu, trzech
wskazało jako właściwą7% stawkępodatku.
Podkreślićnależy,że Zamawiający w SIWZ wskazywał dalej idącąodrębnośćwykonania
instalacji gazów medycznych. Wskazuje na to przede wszystkim:
- osobny przedmiar dla instalacji gazów medycznych;
- uwaga,że instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako wyrób medyczny;
- informacja,że odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym.
Na poparcie swojego stanowiska Odwołujący przywołał fragmenty wyroków Krajowej Izby
Odwoławczej.
Na zakończenie uzasadnienia Odwołujący stwierdził,że przedstawił ofertę, która nie
zawiera błędu w obliczeniu ceny. Zamawiający nie miał zatem podstaw do odrzucenia jej
w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Wświetle powyższego, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i wydanie wyroku
zgodnego z jego oczekiwaniami wyartykułowanymi w części wstępnej odwołania.
W dniu 13.05.2010 r. do Prezesa KIO wpłynęło przystąpienie do postępowania
wszczętego wskutek wniesienia odwołania przez wykonawcęMEDMIX L. Krawczyk,
E. Szklarczyk Spółka jawna z siedzibąw Radzyminie. Zgłaszający przystąpienie wniósł
o oddalenie odwołania w całości.
W uzasadnieniu zgłaszający przystąpienie wskazał, iżma interes prawny w uzyskaniu
rozstrzygnięcia odwołania na korzyśćZmawiającego, gdyżtakie rozstrzygnięcie utrzyma wybór
oferty
Przystępującego
do
postępowania
odwoławczego
jako
najkorzystniejszej
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania w całości, gdyżzarzuty wskazujące na
naruszenie przepisów ustawy Pzp, a w szczególności dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 89
ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy oraz postanowienia pkt. III SIWZ sąniezasadne.
W uzasadnieniu wskazał, iżZamawiający słusznie uznał,że oferta Odwołującego podlega
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp ponieważjej treśćnie odpowiada treści
SIWZ i wskazał,że popełnił on błędy w kosztorysach ofertowych. Zdaniem Przystępującego
zawartych w ofercie Odwołującego błędów w kosztorysach ofertowych nie można uznaćza inne
omyłki polegające na niezgodności oferty ze SIWZ, nie powodujące istotnych zmian w treści oferty
zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy, na który powołuje sięOdwołujący. W wyżej wymienionych
pozycjach kosztorysowych Odwołujący popełnił trzy rodzaje błędów:
- zmiana treści opisu - podstawa wyceny dla tej pozycji była zastosowana przez analogię, opis
pozycji był inny niżwłaściwy dla zastosowanej podstawy wyceny, tym samym odwołującyświadomie zmienił opis pozycji, wskazujący na zastosowanie niewłaściwego materiału;
- zmiana podstawy wyceny, skutkująca zastosowaniem niewłaściwych nakładów robocizny,
materiałów i sprzętu oraz niewłaściwych rodzajów materiałów i sprzętu dla tych pozycji.
Zamawiający nie mógł samodzielnie poprawićuzyskanych cen jednostkowych, ponieważceny
materiałów i sprzętu właściwych dla tych pozycji kosztorysowych miał określićOdwołujący
sporządzając ofertę, a Zamawiającemu nie były one znane;
- zmiana obmiarów, wartości zmienionych obmiarów różniąsięod wskazanych do wyceny dla
powołanych pozycji kosztorysowych nawet tysiąckrotnie i więcej. Nie sąto omyłki powstałe na
skutek przesunięcia przecinka, pominięcia setnych części, czy omyłki typu tzw. „czeski błąd",
aświadczątylko o nierzetelnym przygotowaniu oferty.
Na poparcie wyżej przedstawionych argumentów przywołał orzecznictwo Krajowej Izby
Odwoławczej.
Oprócz błędów w kosztorysach ofertowych Przystępujący wskazał,że Zamawiający
słusznie zarzucił Odwołującemu,że treśćzałączonego do oferty harmonogramu rzeczowo -
finansowego nie odpowiada treści harmonogramu, jakie miał zawieraćharmonogram sporządzony
zgodnie z warunkami SIWZ. Przystępujący wskazał,że Zamawiający określił w SIWZ rozdz. V
pkt. B ppkt. 12,że załączony do oferty harmonogram rzeczowo - finansowy musi zawieraćpodział
realizacji przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz
z wynagrodzeniem za te etapy. Etapy robót zostały opisane w SIWZ na str. 6:
- I etap - rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę, zaśzakończenie prac:
wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - częśćB plus fragment częściśrodkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział Łóżkowy Chirurgiczny
- II
etap - rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty, zaśzakończenie prac: wg przyjętej oferty;
- zakres prac: I piętro - częśćplus fragment częściśrodkowej oraz II piętro część+ fragment
częściśrodkowej Pawilonu nr 8
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału). Dopuszcza sięprowadzenie równocześnie dwóch etapów
budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż4 tygodnie.
Jak wskazał Przystępujący Odwołujący załączył do oferty harmonogram z podziałem
czasowym co 2 tygodnie, nie zaznaczając etapów zgodnie z wymaganiami opisanymi w SIWZ.
Z harmonogramu, wżaden sposób nie wynika gdzie kończy sięI etap robót, ani jaka jest jego
wartość, jak równieżgdzie zaczyna sięII etap i jaka jest jego wartość. Ześciśle opisanych etapów
w SIWZ można wnioskować,że była to informacja ważna dla Zamawiającego, zwłaszcza przy
robotach na czynnym obiekcie. Zdaniem Przystępującego Zamawiający nie mógł prosić
Odwołującego o uzupełnienie harmonogramu na podstawie art. 26 ust 3 ustawy Pzp, ponieważnie
jest to dokument potwierdzający spełnianie warunków udziału w postępowaniu i nie może
podlegaćuzupełnieniu.
W dalszej części uzasadnienia Przystępujący podniósł,że Zamawiający uznał również,że
oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 6 ustawy Pzp, ponieważzawiera błędy
w obliczaniu ceny. Odwołujący zastosował niewłaściwąstawkępodatku VAT dla instalacji gazów
medycznych wynoszącą7%, co spowodowało zaniżenie oferowanej ceny. Odwołujący błędnie
stwierdza,że zastosował właściwąstawkędla tej części zamówienia, zgodnie z ustawąo podatku
od towarów i usług i zapisami SIWZ (instalacja gazów medycznych jest zakwalifikowana jako
wyrób medyczny i odbiór instalacji nastąpi osobnym protokołem końcowym), ponieważ
przedmiotem zamówienia publicznego w niniejszym postępowaniu nie jest dostawa samodzielnych
wyrobów medycznych, takich jak instalacja gazów medycznych, do których mogłaby mieć
zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT. Należy zgodzićsięz Zamawiającym,że
przedmiotem zamówienia jest wyłącznie przebudowa części budynku, czyli wykonanie określonych
robót budowlanych, zgodnie z legalnądefinicjąart. 3 pkt. 7 ustawy Prawo budowlane, do których
ma zastosowanie 22% stawka podatku VAT.
Potwierdzeniem właściwego stanowiska Zamawiającego jest wyrok Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11.06.2007 r. (sygn. akt I SA/WR/211/07), utrzymanego
w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20.11.2008 r. (sygn. akt
I FSK 1512/07), z którego wynika,że „podział czynności podatkowych VAT dokonywanych na
terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynnośćstanowi albo dostawętowarów alboświadczenie usług. W sytuacji, gdy czynnośćma charakter kompleksowy o jej istocie a zarazem
wysokości stawki VAT powinna przesądzaćczynnośćgłówna, zaśprzedmiotowa instalacja gazów
medycznych jest wykonywana w ramach wykonania usługi robót budowlanych opodatkowanej
stawką22% VAT".
O konieczności zastosowania 22% stawki VAT dla instalacji gazów medycznych, będącej
częściąskładowąrobót budowlanych mówi, przywołany przez Przystępującego, wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 17.03.2009 r. (sygn. akt. KIO/UZP 236/09, KIO/UZP 254/09, KIO/UZP
255/09), który został wydany w analogicznym stanie faktycznym. W ww. wyroku Izba rozstrzygnęła
wątpliwości, co do stawki VAT mającej zastosowanie do wyrobów medycznych. Wykonawcy
składający ofertęna dobudowębloku operacyjnego oraz dostawę, montażi uruchomienie
wyposażenia (wyrobów medycznych) w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4
w Lublinie wskazywali różne stawki VAT dla wyposażenia objętego zamówieniem. W omawianym
wyroku Krajowa Izba Odwoławcza zajęła stanowisko, iżopodatkowanie 7% stawkąpodatku od
towarów i usług wchodzi w gręw odniesieniu do tych wyrobów medycznych, które nie będą
stanowićczęści składowych budynku. Z kolei do wyposażenia stanowiącego częśćskładowa bloku
operacyjnego, przy czym wyrok wprost do tej kategorii zalicza instalacjęgazów medycznych, ma
zastosowanie stawka 22%. W uzasadnieniu wyroku Krajowa Izba Odwoławcza przywołuje
uzyskane przez wykonawców interpretacje izby skarbowej, które potwierdzająprawidłowość
powyższego stanowiska.
Izba ustaliła,że podstawąwniesienia odwołania była czynnośćZamawiającego polegająca
na odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy Pzp.
Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej, po przeprowadzeniu rozprawy
w przedmiotowej sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, w tym po
zapoznaniu się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
w tym w szczególności z uzasadnieniem odrzucenia oferty Odwołującego, jego ofertą,
postanowieniami SIWZ, jak również po zapoznaniu się z odwołaniem, stanowiskiem
Przystępującego, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron złożonych ustnie do
protokołu w toku rozprawy ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła,że wobec wszczęcia postępowania o udzielenie
zamówienia
publicznego,
którego
dotyczy
rozpoznawane
przez
Izbę
odwołanie,
po dniu 29 stycznia 2010 r., tj. po dniu wejścia wżycie przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o zmianie ustawy - Prawo zamówieńpublicznych oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznawania niniejszej sprawy odwoławczej majązastosowanie
przepisy ustawy Pzp w brzmieniu nadanym ww. ustawąnowelizującą.
W drugiej kolejności Izba ustaliła,że nie została wypełnionażadna z przesłanek,
o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. Jednocześnie
Izba stwierdziła,że wypełniono materialnoprawnąprzesłankęinteresu w uzyskaniu zamówienia,
określonąw art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zdaniem Izby w przypadku uwzględnienia odwołania
i nakazania Zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz
nakazania powtórnego badania, oceny ofert, jak równieżdokonania powtórnego wyboru oferty
najkorzystniejszej, z uwagi na złożenie przez tego ostatniego w przedmiotowym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego oferty najkorzystniejszej ekonomicznie w oparciu o kryteria
oceny ofert ma on szansęna uzyskanie przedmiotowego zamówienia.
Izba
dopuściła
w
niniejszej
sprawie
dowody
z
dokumentacji
postępowania
o zamówienie publiczne, nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za
zgodnośćz oryginałem, w tym w szczególności z treści oferty złożonej w postępowaniu przez
Odwołującego, treści SIWZ wraz z załącznikami, uzasadnienia odrzucenia oferty Odwołującego
oraz ze stanowisk stron złożonych ustnie do protokołu w trakcie rozprawy.
W odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia Izba
jako zasadniczy dowód uznała dokumentacjęprzedmiotowego postępowania w postaci SIWZ wraz
z załącznikami, oferty Odwołującego oraz wyjaśnieńi oświadczeństron złożonych na rozprawie.
Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
I.
W
odniesieniu
do
zarzutu
dotyczącego
naruszenia
przez
Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego
ze względu na popełnienie omyłek w kosztorysach ofertowych oraz zaniechania poprawienia
omyłek Izba uznała, iżzasługuje on na uwzględnienie. Skład orzekający Izby dokonał
następujących ustaleńfaktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
W zakresie pierwszej podstawy odrzucenia oferty Odwołującego Izba ustaliła,
iżw ofercie Odwołującego w zakresie 8 pozycji kosztorysów ofertowych wskazanych w piśmie
Zamawiającego z dnia 04.05.2010 r. treśćkosztorysu ofertowego dołączonego do oferty
Odwołującego jest niezgodna z treściąprzedmiarów robót przekazanych przez Zamawiającego
wraz ze SIWZ. Na etapie rozprawy ustalono, iżww. niezgodności sąelementem bezspornym,
tj. Odwołujący nie kwestionował faktu istnienia owych niezgodności.
Po drugie Izba w odniesieniu do powyższego zarzutu ustaliła, iżz analizy postanowień
SIWZ wynika, iżZamawiający na str. 5 i 6 SIWZ wskazał w odniesieniu do przedmiarów robót, iż
stanowiąone podstawędo określenia ceny przedmiotu zamówienia, zaśw odniesieniu do
kosztorysów ofertowych sporządzone musząbyćprzez oferentów zgodnie z przedmiarami robót
załączonymi do SIWZ (bez możliwości dokonywania zmian).
W Rozdziale III SIWZ dodatkowo zostało wskazane, iżprzedmiot zamówienia opisany jest
szczegółowo za pomocądokumentacji projektowej, Specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz przy pomocy przedmiarów robót. Z treści ww. Rozdziału
z lit. C wynika, iżprzedmiary robót stanowiąpodstawędo określenia ceny przedmiotu zamówienia.
Na str. 10 SIWZ w pkt 10 Zamawiający wskazał: kosztorysy ofertowe w wersji
uproszczonej, wypełnione zgodnie z kosztorysamiślepymi, przedmiarami i specyfikacjąwarunków
technicznych wykonania i odbioru robót stanowiących załącznik do specyfikacji.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający nie określił,
czy w przedmiotowym postępowaniu mamy do czynienia z wynagrodzeniem ryczałtowych, czy też
z wynagrodzeniem kosztorysowym. W toku rozprawy Zamawiający wskazał, iżformą
wynagrodzenia w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego było
wynagrodzenie ryczałtowe. Powyższe zostało zakwestionowane przez Odwołującego, który
wskazał, iżformąwynagrodzenia było wynagrodzenie kosztorysowe. W związku z powyższymi
rozbieżnościami interpretacyjnymi Izba ustaliła,że w Rozdziale XVII (warunki płatności/forma
wynagrodzenia) zostało wskazane,że obowiązującąformąwynagrodzenia jest wynagrodzenie
kosztorysowe oferty wybranej w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. W istotnych dla stron postanowieniach umowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
w § 5 ust. 1 zostało wskazane,że za wykonanie przedmiotu umowy, strony ustalająna podstawie
oferty wykonawcy, wynagrodzenie ryczałtowo – ilościowe na kwotęnie wyższąniż(…). Powyższe
zapisy łącznie wskazują, iżwynagrodzenie ma charakter wynagrodzenia kosztorysowego
ustalanego w oparciu o ryczałtowe stawki jednostkowe rozliczane, np. w przypadku zmian
ilościowych, w sposób powykonawczy (§ 5 ust. 5 istotnych postanowieńumowy).
Określona przez Zamawiającego w treści SIWZ forma wynagrodzenia w postaci
kosztorysowej determinuje znaczenie przedmiarów robót i sposobu sporządzenia kosztorysów
ofertowych, jak równieżfunkcjęjakąpełniąte ostatnie. W takim wypadku, aby zapewnić
porównywalnośćcenowąofert warunkiem koniecznym jest wycena przez każdego wykonawcę
tego samego zakresu przedmiotowego. Na powyższe konsekwentnie wskazujązapisy SIWZ,że
kosztorysy ofertowe winny zostaćwypełnione zgodnie z kosztorysamiślepymi (przedmiarami
robót) bez możliwości dokonywania zmian.
Izba wskazuje, iżprzy tak określonej formie wynagrodzenia kosztorysy ofertowe stanowią
istoty element treści oferty. Tym samym, w oparciu o ww. zapisy SIWZ, sporządzenie kosztorysów
ofertowych odbywa siępoprzez wypełnienie przedmiarów robót, zaśich niezgodne wypełnienie
przesądza o niezgodności treści oferty z treściąSIWZ oraz w konsekwencji powoduje niemożność
porównania cenowego złożonych w postępowaniu ofert. Przedmiar robót, zgodnie z zawartym
w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno - użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202,
poz. 2072 z późn. zm.), powinien zawieraćzestawienie przewidywanych do wykonania robót
podstawowych w kolejności technologicznej ich wykonania wraz z ich szczegółowym opisem lub
wskazaniem podstaw ustalających szczegółowy opis oraz wskazaniem właściwych specyfikacji
technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, z wyliczeniem i zestawieniem ilości
jednostek przedmiarowych robót podstawowych.
Jak wynika z § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia jeśli zamówienie na roboty budowlane,
o których mowa w ust. 1 i 2, jest udzielane w trybie zamówienia z wolnej ręki lub w istotnych
postanowieniach umowy przyjęto zasadęwynagrodzenia ryczałtowego, dokumentacja projektowa
może nie obejmowaćprzedmiaru robót.
Ponadto w przypadku wynagrodzenia kosztorysowego każdy z wykonawców składających
ofertęzobowiązuje siędo wykonania pod względem ilościowym takiego zakresu, jaki zostaje ujęty
w kosztorysach ofertowych. Potwierdza on przy pomocy kosztorysów ofertowych zakres ilościowy
zamówienia oraz wskazuje na technikę, sposób i prawidłowośćobliczenia ceny ofertowej. Wynika
to z roli, jakąposiadająkosztorysy ofertowe sporządzoneściśle w oparciu o przedmiary robót, oraz
z faktu, iżZamawiający w przypadku wynagrodzenia ustalonego w formie kosztorysowej jest
obowiązany do przekazania wraz z dokumentacjąprojektowąprzedmiarów robót. Takiego
obowiązku nie ma w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego.
Tym samym Izba uznała, iżw przedmiotowym postępowaniu Zamawiający miał nie tylko
prawo, ale i obowiązek sprawdzenia poprawności sporządzenia kosztorysów ofertowych, zaś
wszelkie zaistniałe w ich treści rozbieżności w odniesieniu do poszczególnych pozycji
kosztorysowych, ilości, zastosowanych materiałów w stosunku do przedmiarów robót stanowią
o niezgodności treści oferty z treściąSIWZ.
Jednakże w odniesieniu do zmiany w kosztorysie ofertowym Odwołującego numerów KNR
w stosunku do numerów KNR wskazanych w przedmiarach robót Izba wskazuje, iżto wykonawca
jest uprawniony do określenia normatywów na podstawie których dojdzie do wyliczenia należnego
mu wynagrodzenia. Zamawiający nie ma prawa do narzucenia wykonawcom sposobu wyliczenia
wynagrodzenia, zaśKatalogi Nakładów Rzeczowych nie mająstatusu powszechnie
obowiązujących i obligatoryjnych normatywów służących wyliczaniu wartości robót budowlanych.
Tym bardziej statusu tego nie posiadająstosowane w przedmiarach robót załączonych do SIWZ
numery katalogów KNR-W (Katalogi Nakładów Rzeczowych wydawnictwa WACETOB). Wobec
powyższego zmiany numerów KNR i KNNR przy zachowanym poprawnym opisie pozycji
kosztorysowych nie powodująw tym zakresie niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią
SIWZ. Wobec powyższego nie musząone byćtożsame z tymi wskazanymi przez Zamawiającego
w przedmiarach, zaśich zmiana nie powoduje niezgodności treści oferty z treściąSIWZ.
W odniesieniu do możliwości poprawienia przez Zamawiającego innych omyłek
polegających na niezgodności treści oferty z treściąSIWZ i w konsekwencji poprawienia
oczywistych omyłek rachunkowych w sposób sugerowany przez Odwołującego Izba pragnie
wskazaćna uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r.
(sygn. akt XII Ga 102/09), w którego treści skład sądu wskazał,że: „Kwalifikator "istotnych zmian",
o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p., należy odnosićdo całości treści oferty
i konsekwencjętych zmian należy oceniać, biorąc pod uwagęprzedmiot zamówienia i całość
oferty” oraz,że „Ocena, czy poprawienie innej omyłki przez zamawiającego powoduje (lub nie)
istotnązmianęw treści oferty, musi byćdokonywana na tle konkretnego stanu faktycznego.
To co w ramach danego zamówienia może prowadzićdo istotnej zmiany w treści oferty, nie musi
rodzićtakiego efektu przy ocenie ofert innego podobnego zamówienia”.
Tym samym sprostowaniu lub uzupełnieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
mogąpodlegaćwadliwie podane elementy kalkulacyjne, w tym ilości lub wymiary dla
poszczególnych pozycji kosztorysowych – zarówno nie mające wpływu, jak równieżmające wpływ
na cenęoferty, czy to całkowitą, czy cenęjednostkową, nie powodujące istotnych zmian w treści
oferty, z ewentualnym uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.
Wobec powyższego Izba uznała, iżZamawiający w istniejącym stanie faktycznym był
obowiązany do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp omyłek w zakresie
wymiarów klap rewizyjnych (poz. 18 kosztorysu wentylacja mechaniczna) i w przypadku braku
sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treśćart. 89 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp uznaćtączynnośćza wiążącąbez konieczności zmiany wartości dla tej pozycji
kosztorysowej. Identyczna sytuacja zachodzi w przypadku poz. 23 kosztorysu dotyczącego
kanalizacji, gdzie Odwołujący pominął w opisie pozycji zwrot „(…) na 110 mm (…)”, która to
omyłka może zostaćpoprawiona w analogiczny sposób jak wskazany powyżej.
W odniesieniu do omyłek polegających na zmianie ilości przedmiarowej Zamawiający,
zdaniem Izby, był równieżobowiązany do zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i w przypadku braku sprzeciwu Odwołującego wyrażonego w terminie 3 dni w oparciu o treść
art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp uznaćtączynnośćza wiążącąi w konsekwencji zastosować
art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, tj. dokonaćpoprawienia oczywistych omyłek rachunkowych,
z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek.
Powyższe jest spowodowane faktem, iżzaistniałe omyłki nie mającharakteru istotnego
pod względem wartościowym, oraz w przeważającej większości mająnieznaczne znaczenie
rzeczowe w odniesieniu do całego zakresu robót (m. in. wykucie bruzd dla przewodów
wtynkowych, zaprawianie bruzd oraz skucie starej glazury). Tym samym w zaistniałym stanie
faktycznym, przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego zamówienia i charakteru omyłek Izba
stanęła na stanowisku,że ich poprawienie byłoby dopuszczalne i tym samym konieczne.
Wszakże art. 87 ust. 2 ustawy Pzp nie zawiera analogicznego do art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
wyłączenia, które umożliwia odstąpienie przez Zamawiającego od dokonania obligatoryjnych
czynności, jeżeli oferta wykonawcy podlega odrzuceniu z innego powodu, lub konieczne byłoby
unieważnienie postępowania.
II. W odniesieniu do podstawy odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na treśćharmonogramu rzeczowo – finansowego Izba
dokonała następujących ustaleńfaktycznych.
Zamawiający na str. 6 SIWZ wskazał,że prace budowlane wielobranżowe będą
realizowane w dwóch etapach:
I etap – rozpoczęcie prac: od daty protokółu wprowadzenia na budowę;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty;
Zakres prac: I piętro - częśćB plus fragment częściśrodkowej pawilonu nr 8, w pozostałej części
I piętra będzie funkcjonował Oddział łóżkowy chirurgiczny;
II etap – rozpoczęcie prac: wg przyjętej oferty;
zakończenie prac: wg przyjętej oferty.
Zakres prac: I piętro – częśćA plus fragment częściśrodkowej oraz II piętro – częśćA plus
fragment częściśrodkowej Pawilonu nr 8;
Zakończenie etapu budowy oznacza oddanie części prac umożliwiających prowadzenie
działalności medycznej (Oddziału).
Zamawiający wskazał,że dopuszcza sięprowadzenie równocześnie dwu etapów budowy
(wyłączenie pracy oddziału) w okresie nie dłuższym niż4 tygodnie oraz,że realizacja robót będzie
przebiegała w czynnym obiekcie szpitalnym tj. Pawilonie Nr 8 Szpitala Wolskiego.
Na str. 7 SIWZ w pkt 3 Zamawiający wskazał,że oferent powinien zapoznaćsię
z: przedmiotem specyfikacji, dokumentacjąprojektowąw celu ustalenia i przekazania
prawidłowego „Harmonogramu rzeczowo- finansowego robót, nie kolidującego z czynnym
obiektem (brak możliwości prac głośnych w godzinach wieczornych i nocnych).
Na str. 10 SIWZ w pkt 12 Zamawiający wskazał, wśródżądanych dokumentów,
harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji przedmiotu umowy na
poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za te etapy.
W § 1 pkt 2 ppkt 1 istotnych dla stron postanowieńumowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał,że szczegółowy zakres robót określajązałączniki stanowiące integralną
częśćumowy, w tym m. in. harmonogram rzeczowo – finansowy (załącznik nr 1 do umowy).
Jednocześnie w § 5 ust. 9 istotnych dla stron postanowieńumowy (załącznik nr 18 do SIWZ)
Zamawiający wskazał,że harmonogram rzeczowo – finansowy zawierający podział realizacji
przedmiotu umowy na poszczególne etapy robót i terminy ich realizacji wraz z wynagrodzeniem za
te etapy stanowi załącznik nr 2 do umowy.
Izba ustaliła, iżzałączony wraz z ofertąna str. 89 harmonogram rzeczowo – finansowy nie
uwzględnia wytycznych zawartych w SIWZ. Brak jest w ww. harmonogramie podziału przedmiotu
zamówienia na dwa etapy, jak równieżnie sposób ustalićz jego treści, czy Odwołujący uwzględnił
możliwośćprowadzenia równocześnie dwu etapów budowy (wyłączenie pracy oddziału) w okresie
nie dłuższym niż4 tygodnie.
Tym samym Izba stanęła na stanowisku, iżtreśćzałączonego wraz z ofertąna str. 89
harmonogramu rzeczowo – finansowego nie uwzględnia wytycznych zwartych w SIWZ, co
powoduje niezgodnośćtreści oferty z treściąSIWZ. Harmonogram rzeczowo – finansowy stanowi
treśćmerytorycznąoferty. Powyższe potwierdza uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego
w Tarnowie z dnia 25 czerwca 2009 r. (sygn. akt V GA 40/09) w uzasadnieniu którego zostało
wskazane,że: „Harmonogram rzeczowo-finansowy ma na celu weryfikacjęzłożonej oferty pod
kątem wyceny wszystkich wchodzących w zakres przedmiotu zamówienia elementów a także
czasu wykonania poszczególnych etapów. Jego znaczenie jest dla zamawiającego o tyle istotne,
iżposzczególne etapy mająbyćrozliczane sukcesywnie, zaśzamawiający ma właśnie
sukcesywnie pozyskiwaćśrodki na poszczególne etapy. Kwestie zawarte w harmonogramie
podlegająwięc ocenie pod kątem art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p., a więc ocenie zgodności oferty
z treściąSIWZ”.
W odniesieniu do zarzutów Odwołującego dotyczących braku podstaw do uwzględnieniu
przez Izbękwestii niezgodności treści oferty z treściąSIWZ Odwołującego w powyższym zakresie,
tj. jako nie podniesionych w treści uzasadnienia odrzucenia oferty z dnia 4 maja
2010 r. Izba wskazuje, iżw ww. piśmie został przez Zamawiającego przytoczony fragment treści
SIWZ dotyczący roli jakąpełnićmiał rzeczony harmonogram oraz aspektów realizacyjnych
i organizacyjnych zadania inwestycyjnego, które winny zostaćuwzględnione przez wykonawców
przy jego sporządzeniu. Zamawiający nie narzucił wykonawcom formy, w jakiej miał zostać
sporządzony ten dokument, co nie oznacza możliwości jego sporządzenia w oderwaniu od ww.
postanowieńSIWZ, tj. nie uprawniał do dowolności jego prezentacji. W piśmie z dnia
4 maja 2010 r. zawierającym podstawęi uzasadnienie odrzucenia oferty Odwołującego pod
stwierdzeniami dotyczącymi kosztorysów ofertowych oraz dotyczącymi harmonogramu rzeczowo –
finansowego znajduje sięstwierdzenie,że: „Wobec powyższego, iżtreśćzłożonej oferty nie
odpowiada treści SIWZ oferta Państwa podlega odrzuceniu”. Wskazuje to, zdaniem Izby, iż
podstawąfaktycznąodrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
była niezgodnośćoferty w zakresie, zarówno kosztorysów ofertowych, jak równieżharmonogramu
rzeczowo – finansowego. Powyższe zostało potwierdzone w toku rozprawy przez Zamawiającego.
Tym samym Izba uznała, iżZamawiający odrzucił równieżofertęOdwołującego na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty harmonogramu
rzeczowo – finansowego, którego treśćnie uwzględniała wytycznych zawartych w SIWZ,
co w konsekwencji spowodowało niezgodnośćoferty z treściąSIWZ. Wobec braku w treści
odwołania zarzutu naruszenia ww. przepisu ustawy Pzp w odniesieniu do powyższej podstawy
faktycznej Izba uznała, iżczynnośćZamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty
Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp ze względu na załączenie do oferty
harmonogramu rzeczowo – finansowego, którego treśćspowodowała niezgodnośćtreści oferty
z treściąSIWZ uprawomocniła sięwraz z upływem terminu na wniesienie odwołania. Odwołujący
nie odniósł sięw treści odwołania oraz w toku rozprawy merytorycznie do powyższej kwestii
wskazując,że zapis dotyczący harmonogramu rzeczowo – finansowego znalazły sięw piśmie
z dnia 4 maja 2010 r. przez omyłkę.
III. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego naruszenia przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp wskutek odrzucenia oferty Odwołującego ze względu na
popełnienie błędu w obliczeniu ceny Izba uznała, iżnie zasługuje on na uwzględnienie. Skład
orzekający Izby dokonał następujących ustaleńfaktycznych w odniesieniu do ww. zarzutu.
Zamawiający na str. 7 w pkt 1 SIWZ wskazał, ze instalacja gazów medycznych jest
zakwalifikowana jako wyrób medyczny (odbiór instalacji osobnym protokółem końcowym).
Izba ustaliła, zaśStrony w toku postępowania potwierdziły,że Zamawiający w SIWZ nie
narzucił wykonawcom stawki podatku od towarów i usług.
W Rozdziale XII SIWZ (Opis sposobu obliczenia ceny) Zamawiający wskazał,że cena musi
zawieraćwszystkie koszty związane z realizacjązamówienia wynikające wprost, jak równieżnie
ujęte a niezbędne do wykonania zadania, tj. podatek VAT, ubezpieczenie OC, wszelkie prace
przygotowawcze, koszty dojazdów, itp.
Odwołujący w złożonej w postępowaniu ofercie na str. 1 formularza ofertowego w pkt 1
(podatek VAT) wskazał dwie stawki tego podatku, tj. stawkę7% i 22%. Ze znajdującej sięna
str. 42 oferty strony tytułowej kosztorysu ofertowego dla instalacji gazów medycznych wynika, iż
tylko dla ww. instalacji Odwołujący zastosował stawkępodatku VAT w wysokości 7%.
Izba stoi na stanowisku, iżnieprawidłowe określenie stawki podatku VAT stanowi błąd
w obliczeniu ceny w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Wszakże podatek od towarów
i usług ma charakter cenotwórczy, o czym przesądza treśćart. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) w związku z art. 2 pkt 1
ustawy Pzp. Ponadto nie sposób uznać, iżustawodawca definiując pojęcie ceny w ww. przepisie
ustawy o cenach miał na myśli jakikolwiek podatek od towarów i usług, a nie podatek ustalony
w oparciu o obowiązujące przepisy. Zatem, zdaniem Izby, prawidłowo określona cena jest
wartościąuwzględniającąpodatek od towarów i usług w stawce zgodnej z obowiązującymi
przepisami, nie zaśw stawce ustalonej w sposób błędny lub w stawce nieistniejącej.
Na powyższe wskazuje wykładnia celowościowa i funkcjonalna art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5
lipca 2001 r. o cenach.
Choćustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera uregulowańdotyczących
stosowania jednolitych stawek podatku VAT powyższa kwestia jest postrzegana dośćjednolicie
w orzecznictwie i doktrynie. Liczne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego,
Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych wskazująna
dopuszczalnośćtego rodzaju mechanizmu oraz wskazująogólne wytyczne przy jego stosowaniu.
Oznacza to, iżistniejąogólne reguły, jakimi kierowaćsięwinni podatnicy przy ustalaniu podstawy
opodatkowania dla czynności złożonych z dostaw i usług opodatkowanych w oparciu o różne
stawki podatku VAT lub czynności jednolitych, w skład których wchodządostawy lub usługi
zróżnicowane tylko podstawąopodatkowania. Zastosowanie właściwej stawki podatkowej zależy
od przedmiotu umowy cywilnoprawnej. Jeżeli przedmiotem umowy sąroboty budowlano -
montażowe dotyczące obiektów budownictwa opodatkowanych stawkąpodstawowąVAT
w wysokości 22%, w ramach których dojdzie do dostawy i montażu urządzeńlub instalacji
opodatkowanych stawkąpreferencyjnąVAT w wysokości 7%, które to urządzenia lub instalacje
stanąsięjednocześnie częściami składowymi budowli, wówczas do usługi obejmującej wartość
towaru wraz z montażem stosuje sięjednolitąstawkępodatku VAT w wysokości 22%,
tj. właściwej dlaświadczenia głównego.
W tym zakresie Izba pragnie wskazaćna uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 20 listopada 2008 r. (sygn. akt I FSK 1512/07), przywołanego przez
Przystępującego, w którym zostało wskazane,że: „Podział czynności opodatkowanych VAT
dokonywanych na terytorium kraju ma charakter dychotomiczny - czynnośćstanowi albo dostawę
towarów alboświadczenie usług. (…) W sytuacji, gdy czynnośćma charakter kompleksowy, o jej
istocie, a zarazem wysokości stawki VAT, powinna przesądzaćczynnośćgłówna. (…) A zatem
dokonana przez spółkęczynnośćpolegająca na wyprodukowaniu więźby dachowej, a następnie jej
dostarczeniu i zamontowaniu na budynku mieszkalnym, jako wykonanie całej inwestycji, stanowi
usługębudowlano – montażową, a nie dostawętowarów. (…) W związku z tym,że w odniesieniu
do robót budowlano – montażowych związanych z budownictwem mieszkalnym do 31.12.2007 r.
zastosowanie miała 7% stawka VAT, usługa powyższa dokonywana przed 01.01.2008 r. powinna
byćopodatkowana według tej właśnie stawki". Tym samym dokonanie dostawy w ramach realizacji
robót budowlanych powoduje,że przedmiot dostawy podlega opodatkowaniu w oparciu o stawkę
podatku VAT dla czynności głównej, tj. w tym wypadku jednolitej stawki 22% właściwej dla robót
budowlanych
Odwołujący w treści odwołania oraz w toku rozprawy wskazał, iżZamawiający nie ma
podstaw do interpretacji prawa podatkowego, jak równieżbadania poprawności zastosowanej
stawki podatku od towarów i usług, i tym samym poprawności wyliczenia wartości tego podatku.
Wskazał również, iżZamawiający nie miał prawa samodzielnie podważyćzasadności
zastosowania przez Odwołującego stawki preferencyjnej, gdyżwinien on wystąpićdo Ministra
Finansów o indywidualnąinterpretacjęprawa podatkowego dotyczącego przedmiotowego
postępowania o zmówienie publiczne i na tej podstawie zweryfikowaćstawki.
W odniesieniu do powyższego Izba wskazuje, iżnie sposób zgodzićsięze stanowiskiem
Odwołującego w tym zakresie. Uznanie, iżzastosowanie nieprawidłowej stawki podatku od
towarów i usług przy wyliczeniu ceny oferty stanowi podstawędo jej odrzucenia na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp uprawnia Zamawiającego do oceny i badania ofert także w tym
zakresie. Zamawiający w przypadku zastosowania przez poszczególnych wykonawców
odmiennych
podstaw
opodatkowania
jest
zobligowany
do
wszczęcia
postępowania
wyjaśniającego, celem ustalenia, która oferta winna zostaćodrzucona na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 6 ustawy Pzp, gdyżww. przepis nakłada na Zamawiającego obowiązek odrzucenia takiej
oferty. Zaniechanie w tym zakresie stanowi rażące naruszenia przepisów ustawy Pzp, gdyż
powyższy przepis statuuje normęprawnąo charakterze bezwzględnie obowiązującym.
Uregulowana w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.
Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) instytucja interpretacji prawa podatkowego wskazuje, iż
interpretacje nie stanowiąobowiązującej wykładni prawa podatkowego. Stosownie do art. 14b §1
ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, nie jest wiążąca dla
podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował siędo tej interpretacji, organ
nie może wydaćdecyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo
uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna
z interpretacjązawartąw tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a § 1,
jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla
wnioskodawcy i może zostaćzmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie
określonym w § 5 (art.14b § 2 Ordynacja podatkowa). Oznacza to, iżinterpretacje uzyskane przez
podatników nie wiążąich samych, jak równieżmogązostaćzmienione lub uchylone przez
powołane do tego organy. Tym samym należy uznać, iżw polskim systemie prawa brak jest
instytucji wykładni legalnej nawet w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego. Wobec
powyższego nie sposób uznać, iżuprawnione do tego organy mogądokonywaćinterpretacji
przepisów prawa podatkowego w sposób wiążący dla podatników i innych podmiotów.
Na powyższe wskazuje treśćuzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Olsztynie z dnia 24 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Ol 378/08), w którym wskazano,że:
„Instytucja interpretacji prawa podatkowego uregulowana w art. 14a - 14c o.p. nie polega na
stosowaniu prawa w pełnym zakresie, a ogranicza "działanie" organu do przedstawienia stronie
własnego rozumienia normy prawnej oraz jej zastosowania do podanego przez stronęstanu
faktycznego”. Istota i skutecznośćinterpretacji indywidualnych oraz rola w systemie prawa
podatkowego organów uprawnionych do ich wydawania została wskazana w uzasadnieniu wyroku
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2007 r. (sygn. akt
I SA/Łd 441/07), w którym zostało wskazane,że: „Interpretacje nie sąźródłem prawa, nie sąteżźródłem obowiązków, stąd nie wiążąone podatników w ramach przedstawionego przez nich stanu
faktycznego. Pismo rozstrzygające interpretacje nie jest rozstrzygnięciem władczym, nie ma także
charakteru aktu stosowania prawa. Wydając postanowienie zawierające interpretacjęorgan
podatkowy nie ustanawiażadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd
dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania
w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej”.
Tym samym rola, jakąpełniąinterpretacje indywidualne oraz rola wydających je organów nie
pozbawia innych podmiotów uprawnienia dokonywania oceny i weryfikacji stosowania przepisów
prawa podatkowego, w tym samym nie powoduje również, iżpodmioty te dokonując takiej oceny
bezprawnie wkraczająw kompetencje organów podatkowych.
Wobec powyższego Izba nie podziela poglądu Odwołującego wyrażonego w treści odwołania
oraz w toku rozprawy,że Zamawiający nie jest podmiotem uprawnionym do oceny ofert
wykonawców w zakresie prawidłowości zastosowania stawek podatku od towarów i usług.
Zamawiający oceniając złożone oferty doszedł, w oparciu o dotychczasowąpraktykęorganów
podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych, do wniosku, iżtylko jeden ze sposobów
określenia przez wykonawców ceny może byćprawidłowy, tj. tylko obliczenie ceny przy użyciu
jednej z zastosowanych przez wykonawców stawek podatkowych może byćzgodne z przepisami
prawa podatkowego. Jak wynika z pisma z dnia 4 maja 2010 r. informującego o odrzuceniu oferty
Odwołującego Zamawiający uznał, iżwłaściwąstawkąpodatku od towarów i usług jest jednolita
stawka w wysokości 22%. Objęcie dostawy samodzielnych wyrobów medycznych preferencyjną
stawkąpodatku VAT w wysokości 7% nie jest kwestionowane ani przez Izbę, ani przez
Zamawiającego. Jednakże w związku z faktem, iżdostawa wyrobu medycznego w postaci
instalacji gazów medycznych nie stanowi odrębnego przedmiotu dostawy, jest realizowana
w ramach realizacji robót remontowo – budowlanych oraz, w związku z faktem, iżinstalacja ta
stanie sięintegralnączęściąbudynku wskazują, iżocena dokonana przez Zamawiającego zdaje
siębyćprawidłowa. Odwołujący nie przedstawił interpretacji indywidualnej wskazującej
i potwierdzającej,że zastosowana przez niego stawka podatku od towarów i usług jest prawidłowa.
Tym samym Izba uznała, iżZamawiający w sposób wystarczający wykazał, iżoferta Odwołującego
zawiera błąd w obliczeniu ceny i słusznie odrzucił jąna podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę, iżzarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w odniesieniu do
harmonogramu rzeczowo – finansowego oraz zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp nie
potwierdziły sięprzedmiotowe odwołanie podlegało oddaleniu.
Zgodnie z treściąart. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Wobec powyższego stwierdzenie przez Izbęzasadności
odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp ze względu na niezgodnośćtreści oferty w zakresie harmonogramu rzeczowo – finansowego
oraz stwierdzenie zasadności odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6
ustawy Pzp powoduje, iżw przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona hipoteza
normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 i ust. 2 ustawy Pzp, orzeczono jak
w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp,
tj. stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowieńrozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) w tym w szczególności § 5 ust. 3 pkt 1 i pkt 4.
Przewodniczący:
…………………....
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
