rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2011-02-08
rok: 2011
data dokumentu: 2011-02-08
rok: 2011
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 199/11
KIO 199/11
Komisja w składzie:
0: Przewodniczący - członek Krajowej Izby Odwoławczej: Barbara Bettman
0: Przewodniczący - członek Krajowej Izby Odwoławczej: Barbara Bettman
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym / rozprawie
/ w dniu 8 lutego 2011 r. w
Warszawie odwołania z dnia 31 stycznia 2011 r. wniesionego przez: wykonawców
wspólnie ubiegającego się o udzielenie zamówienia w składzie:
1. Grontmij Polska Sp. z o.o. ul. Ziębicka 35, 60 - 164 Poznań,
2. Grontmij CARL BRO A/S Granskoven 8, DK - 2600 Glostrup, Denmark
3. Paweł Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „APB Analiza Projekt
Budowa Mgr Inż. Paweł Nowak" ul. Staszica 22 m 5, 05 - 092 Łomianki,
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Górnośląskie Towarzystwo
Lotnicze S.A. ul. Korfantego 38, 40 - 625 Katowice. Adres do korespondencji: ul. Wolności
90, 42 - 625 Ożarowice.
przy udziale wykonawcy: ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. ul. Postępu 15B,
02-676 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego.
/ w dniu 8 lutego 2011 r. w
Warszawie odwołania z dnia 31 stycznia 2011 r. wniesionego przez: wykonawców
wspólnie ubiegającego się o udzielenie zamówienia w składzie:
1. Grontmij Polska Sp. z o.o. ul. Ziębicka 35, 60 - 164 Poznań,
2. Grontmij CARL BRO A/S Granskoven 8, DK - 2600 Glostrup, Denmark
3. Paweł Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „APB Analiza Projekt
Budowa Mgr Inż. Paweł Nowak" ul. Staszica 22 m 5, 05 - 092 Łomianki,
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Górnośląskie Towarzystwo
Lotnicze S.A. ul. Korfantego 38, 40 - 625 Katowice. Adres do korespondencji: ul. Wolności
90, 42 - 625 Ożarowice.
przy udziale wykonawcy: ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. ul. Postępu 15B,
02-676 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego.
orzeka:
1. Odrzuca odwołanie.
2. Kosztami postępowania w kwocie 15 000,00 zł. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero
groszy) obciąża odwołującego: wykonawców wspólnie ubiegającego się o udzielenie
zamówienia w składzie:
1. Grontmij Polska Sp. z o.o. ul. Ziębicka 35, 60 - 164 Poznań,
2. Grontmij CARL BRO A/S Granskoven 8, DK - 2600 Glostrup, Denmark,
3. Paweł Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „APB Analiza Projekt
Budowa Mgr Inż. Paweł Nowak" ul. Staszica 22 m 5, 05 - 092 Łomianki.
3. Nakazuje zaliczyćkwotęuiszczonego przez odwołującego wpisu na poczet kosztów
postępowania.
Przewodniczący
………………….
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego na usługępn. „Inżynier w ramach Projektu Port Lotniczy w
Katowicach - rozbudowa i modernizacja infrastruktury lotniskowej i portowej," (wszczętym
ogłoszeniem, zamieszczonym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2010/S 77-
115270 z dnia 21.04. 2010 r.) w dniu 31 stycznia 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej zostało złożone odwołanie w formie pisemnej, w kopi przekazane
zamawiającemu, przez wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia w
składzie: Grontmij Polska Sp. z o.o. (lider), Grontmij CARL BRO A/S, Paweł Nowak
prowadzący działalnośćgospodarcząpod firmą„APB Analiza Projekt Budowa Mgr Inż.
Paweł Nowak"- Ekosystem Zielona Góra Sp. z o.o.
Odwołanie zostało wniesione skutkiem powiadomienia w dniu 21 stycznia 2011 r. o
wyborze oferty ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu - Górnośląskiemu Towarzystwu Lotniczemu
S.A. z siedzibąw Katowicach naruszenie przepisów ustawy z dnia 29.01.2004 r. Prawo
zamówieńpublicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r, Nr 113, poz. 759), tj.: art. 24 ust. 2 pkt
4, art. 89 ust. 1 pkt 5, art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez: zaniechanie (w toku ponownej oceny
ofert) wykluczenia ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie (dalej:
„ILF") z postępowania, pomimo iżwykonawca ten nie potwierdził spełniania warunków
udziału w postępowaniu oraz na czynnośćwyboru (w toku ponownej oceny ofert) jako oferty
najkorzystniejszej oferty złożonej przez ILF.
Powołując sięna interes w uzyskaniu zamówienia odwołujący wnosił o nakazanie:
1) unieważnienia czynności zamawiającego polegającej na dokonaniu wyboru jako
najkorzystniejszej oferty ILF;
2) dokonania ponownej oceny badania i wyboru jako najkorzystniejszej oferty odwołującego;
3) wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ILF;
oraz
4) zasądzenie kosztów postępowania wedle spisu kosztów, który zostanie przedłożony na
rozprawie.
W uzasadnieniu zgłoszonych zarzutów iżądańodwołujący podał, iżwybór oferty ILF
Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. został dokonany w ramach ponownej oceny oferty
nakazanej zamawiającemu wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października
2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10). Zdaniem odwołującego, zamawiający, wbrew wskazówkom
zawartym w wyżej powołanym wyroku, ponownie dokonał wyboru oferty złożonej przez ILF.
Odwołujący wyjaśniał,że dnia 21 września 2010 r. zamawiający:
1) dokonał po raz pierwszy wyboru jako najkorzystniejszej oferty ILF,
2) oraz wykluczył konsorcjum Grontmij z postępowania i odrzucił ofertękonsorcjum
Grontmij.
Na czynności te Grontmij wniosło odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
zarzucając zamawiającemu obrazęart. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp oraz art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp,
jednocześnie wnosząc o nakazanie:
1) unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty ILF,
2) oraz unieważnienie czynności wykluczenia z postępowania konsorcjum Grontmij,
3) dokonania ponownej czynności badania i oceny ofert oraz dokonania wyboru jako
najkorzystniejszej oferty konsorcjum Grontmij.
Wyrokiem z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględniła odwołanie konsorcjum Grontmij oraz nakazała powtórzenie
czynności badania i oceny ofert.
W opinii odwołującego, w wyroku tym Krajowa Izba Odwoławcza orzekła m.in., iż
zasadne okazały sięzarzuty w stosunku do ILF, a mianowicie zarzut złożenia przez ILF
nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania oraz zarzut niespełnienia
przez ILF jednego z warunków udziału w postępowaniu.
W toku czynności ponownej oceny ofert, zamawiający pismem z dnia 3 listopada
2010 r., wezwał ILF do złożenia wyjaśnień, a dokładniej do przedłożenia wypisu lub kopii
dziennika budowy dla zadańinwestycyjnych wykazanych w odniesieniu do osoby p. T. Sz
zakwestionowanych w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r.
(sygn. akt KIO 2131/10).
Wykonawca czyniąc zadośćwezwaniu zamawiającego do pisma z dnia 8 listopada
2010 r. (D889-ILFWs-AS-0018) dołączyłżądane dokumenty, dodatkowo przedkładając inne
dokumenty, stanowiące zdaniem ILF, potwierdzenie spełniania warunku udziału w
postępowaniu określonego w pkt 9.1.3.1.2 specyfikacji istotnych warunków zamówienia tj.
dysponowania osobąprzeznaczonąna stanowisko inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk.
W wyniku powyższego 21 stycznia 2011 r. zamawiający dokonał ponownego wyboru
oferty ILF jako oferty najkorzystniejszej, co w przekonaniu odwołującego, jest
niewykonaniem tym samym wiążącego wyroku Izby.
Odwołujący wywodził, iżKrajowa Izba Odwoławcza w swoim wyroku z dnia 14
października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) uwzględniła odwołanie konsorcjum Grontmij
zawierająceżądanie unieważnienia (pierwotnego) wyboru oferty ILF i nakazała
zamawiającemu ponownąocenęofert.śądanie to zostało oparte na zarzucie niespełnienia
przez ILF jednego z warunków udziału w postępowaniu oraz na zarzucie złożenia informacji
nieprawdziwych mogących miećwpływ na wynik postępowania.
W pkt. 9.1.3. SIWZ - Instrukcji dla Wykonawców zamawiający wymagał, aby
wykonawcy ubiegający sięo udzielenie zamówienia dysponowali osobami zdolnymi do
wykonania zamówienia. Wśród członków zespołu ekspertów zamawiającyżądał
przedstawienia między innymi osób na stanowisko Inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk (pkt 9.1.3.1.2. SIWZ. W ocenie odwołującego osoba przedstawiona w
ofercie ILF na ww. stanowisko (p. Tadeusz Sz) nie spełniał wymagańprzewidzianych w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Orzekając w przedmiocie tego zarzutu Krajowa Izba Odwoławcza wskazała w
uzasadnieniu wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), iżp. Sz nie brał
udziału, nie nadzorował i nie pełnił obowiązków inspektora nadzoru robót drogowych w
realizacji zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK, a jedynie pełnił takie obowiązki na
zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów" (str. 20 w/w wyroku). Co
więcej, w wyroku tym expressis verbis Izba przyznała, „(...)że zarzut niespełnienia warunku
udziału w postępowaniu oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych
informacji potwierdził się" (str. 21 w/w wyroku).
W dalszej części uzasadnienia wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14
października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), zdaniem odwołującego, wskazuje się
zamawiającemu na umożliwienie ILF (w ramach powtórzenia czynności badania ofert)
przedstawienia dokumentów w postaci dziennika robót. Odwołujący przyznał, iżten fragment
uzasadnienia mógł potencjalnie budzićwątpliwości zamawiającego co do charakteru
procedury wyjaśniającej. Ponieważwątpliwośćtego rodzaju powstała także po stronie
odwołującego, dnia 4 listopada 2010 r. złożył on wniosek o wykładnięwyroku Krajowej Izby
Odwoławczej. W odpowiedzi Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej na ten wniosek, Izba
uznała sięza nieuprawnionądo dokonywania wykładni wyroków przez siebie wydawanych,
jednakże niezależnie od powyższego wskazała, iżuzasadnienie wyroku jest czytelne i
jednoznaczne i wyraźnie wynika z niego,że nakazanie przez Izbęwezwania ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. do przedstawienia odpisu lub kopii z dzienników budowy
związane jest z kwestiąbadania zarzuconego złożenia nieprawdziwych informacji. W piśmie
tym dodatkowo zaznaczono, iżprocedura sprawdzania informacji wskazanych jako
nieprawdziwe nie jest opisana w ustawie i tym samym dopuszczalne sąśrodki dowodowe,
które mogąrozstrzygaćwątpliwości w tym zakresie.
Zdaniem odwołującego, z pisma tego zatem jednoznacznie wynika, na jaką
okolicznośćzamawiający obowiązany był wezwaćdo wyjaśnieńILF w toku ponownej oceny
ofert, zatem dokumenty, które miałaby przedłożyćILF w toku ponownej oceny ofert mogły
byćbrane pod uwagętylko w odniesieniu do zarzutu złożenia nieprawdziwych informacji
mających wpływ na wynik postępowania. Przywiodło to odwołującego do konkluzji,że
dokumenty te nie mogły byćbrane pod uwagęprzez zamawiającego w zakresie oceny
spełnienia przez ILF warunku udziału w postępowaniu.
Odwołujący wskazywał,że niemożnośćdokonania ponownej oceny oferty ILF w
zakresie warunku udziału w postępowaniu wskazanego w pkt 9.1.3.1.2. SIWZ - Instrukcji dla
Wykonawców z uwzględnieniem dokumentów przedłożonych dodatkowo w ramach
ponownej oceny ofert wynika z faktu, iżILF była jużraz wzywana do uzupełnienia
dokumentów złożonych na potwierdzenie spełnienia tego warunku udziału w postępowaniu
pismem z dnia 19 lipca 2010 r. W odpowiedzi na to wezwanie ILF przesłało pismo z dnia 5
sierpnia 2010 r. do którego załączyło nowy wykaz osób oraz dokumenty (rzekomo)
potwierdzające należyte wykonanie przez p. Tadeusza Sz w postaci pisma 12 Terenowego
Oddziału Lotniskowego z dnia 4 sierpnia 2010 r. nr 1583/10 wskazującego pełne nazwy
zadańinwestycyjnych realizowanych przez tego inwestora, do których p. Tadeusz Sz
posiadał pełnomocnictwa.
Zdaniem odwołującego w zaistniałym stanie faktycznym, zgodnie z jednolitąlinię
orzeczniczą, w myśl której możliwe jest jedynie jednokrotne wzywanie do uzupełnienia tego
samego dokumentu, zamawiający powinien wykluczyćwykonawcęILF, bowiem dokumenty
dot. osoby wskazanej na omawiane stanowisko były jużprzedmiotem wezwania do
uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Pzp. W wyniku przedłożenia dokumentów
budzących wątpliwości zamawiającego, pismem z 26 sierpnia 2010 r. (GTL/DZM/2246/2010)
zwrócił sięon do ILF o złożenie wyjaśnień. Zatem ILF „wykorzystał" jużwszystkie
przewidziane ustawąmożliwości doprecyzowania złożonej przez siebie oferty. Umożliwienie
mu po raz kolejny uzupełnienia dokumentów, a tym samym umożliwienie mu sanowania
błędów, którymi obarczona jest jego oferta, jak wywodził odwołujący, stanowi naruszenie art.
7 ust. 1 ustawy Pzp, a tym samym stanowi obrazępodstawowej zasady rządzącej
postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego tj. zasady równego traktowania
wykonawców biorących udział w postępowaniu. W przypadku ponownej oceny ofert możliwe
jest
bowiem
ponowne
przeprowadzenie
przez
zamawiającego
„postępowania
wyjaśniającego," ale jedynie w kontekście dokumentów i okoliczności do uzupełnienia/
wyjaśnienia których dany wykonawca nie był wcześniej wzywany.
Sposób przeprowadzenia przez zamawiającego ponownej oceny ofert i zaniechanie
wykluczenia ILF stanowi, w mniemaniu odwołującego, nie tylko wypaczenie sensu wyroku
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), ale de
facto jego niewykonanie. „Zamawiający nie może dokonaćczynności, której powtórzenie
nakazywał wyrok arbitrów (a więc powtórnej oceny ofert) w sposób, który jest sprzeczny z
ustaleniami prezentowanymi w wyroku (wyrok Zespołu Arbitrów przy Urzędzie Zamówień
Publicznych z dnia 27 lipca 2004 r. sygn. akt UZP/ZO/0-1131/04).”
Abstrahując od twierdzeń, co do kwestii nieprawidłowości czynności dokonanych
przez zamawiającego w ramach ponownej oceny ofert (a polegających na użyciu
dodatkowych dokumentów złożonych przez ILF do oceny spełniania warunków udziału w
postępowaniu), odwołujący utrzymywał, iżdokumenty te nie uchylająustalenia dokonanego
w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10)
w zakresie podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
Zgodnie z postanowieniami pkt 9.1.3.1.2. tiret pierwszy SIWZ - Instrukcji dla
Wykonawców wykonawcy ubiegający sięo udzielenie zamówienia publicznego obowiązani
byli dysponowaćosobąprzeznaczonąna stanowisko inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk posiadającąco najmniej 5 letnie doświadczenie zawodowe w zakresie
nadzorowania budowy lub/i przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i
płaszczyzn postoju samolotów lub/i dróg kołowania) oraz w tym okresie wykonał co najmniej
jednąusługępolegającąna pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach
której nadzorował kontrakt, którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej
(droga startowa lub/i płaszczyzna postoju samolotu lub/i dróg kołowania) z betonu
cementowego o powierzchni co najmniej 100 000 m2 (Zamawiający dopuszcza w ramach
jednej usługi, o której mowa powyżej sumowanie powierzchni dróg startowych, płyt
postojowych, dróg kołowania).
Odwołujący podnosił, iżżaden z dokumentów przedłożonych przez ILF w ramach
ponownej oceny ofert nie potwierdza pełnienia przez p. T. S funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego przy realizacji robót drogowych zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja
nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" na lotnisku w Łasku. Oznacza, to iżILF nawet
dodatkowo złożonymi dokumentami nie uchyliło ustaleńdokonanych przez KrajowąIzbę
Odwoławcząw wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) w zakresie
podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
W odpowiedzi na wezwanie zamawiającego z dnia 8 listopada 2010 r. (D889-ILFWa-
AS-0018) ILF przedstawił m.in. dzienniki budowy mające wskazywać, iżproponowany w
ofercie do pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego p. Tadeusz Sz przy realizacji
zadania „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" rzekomo pełnił funkcję
inspektora nadzoru inwestorskiego. Szczegółowa analiza dokumentacji załączonej do pisma
ILF jednoznacznie wskazuje, iżp. Tadeusz Sz nie spełnia wymogów wskazanych w treści
warunku udziału w postępowaniu. Odwołujący przyznał, iżco prawda, w jednym z
załączonych do ww. pisma dzienników (Dziennik Budowy DB2 dla obiektów budowlanych Nr
31) widnieje wpis p. T. S, aczkolwiek nie zostało w nim jednoznacznie wskazane, w jakim
charakterze dokonał on tego wpisu. Nie wynika to także zżadnych pozostałych elementów
dziennika. Nie został on bowiem w nim ujawniony ani w rubryce „pierwotnych" inspektorów
nadzoru inwestorskiego (str. 4 tegożDziennika), ani w rubryce zmian osobowych wśród osób
pełniących funkcjętechniczne w budownictwie (str. 5 tegożDziennika). Do dokumentacji nie
został także dołączonyżaden dokument potwierdzający, iżp. T. Sz faktycznie sprawował
funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego przy realizacji robót drogowych. Ponadto zapis w
dzienniku budowy z dnia 21 kwietnia 2004 r. który dot. zalewania dylatacji oraz lista
obecności na przeglądzie technicznym z dnia 14 lipca 2007 r. nie zaświadczająo
wykonywaniu nadzoru nad robotami drogowymi. Zgodnie z treściąwarunku udziału w
postępowaniu z pkt 9.1.3.1.2. tiret pierwszy Instrukcji dla Wykonawców, osoba przeznaczona
na stanowisko inspektora nadzoru w specjalności budowa dróg, lotnisk powinna posiadaćco
najmniej 5 letnie doświadczenie zawodowe w zakresie nadzorowania budowy lub/i
przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów
lub/i dróg kołowania) oraz w tym okresie powinna wykonaćco najmniej jednąusługę
polegającąna pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach której
nadzorował kontrakt, którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej (droga
startowa lub/i płaszczyzna postoju samolotu lub/i dróg kołowania) z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100 000 m kw. Zalewanie dylatacji wypełnieniem, jak utrzymał
odwołujący, nie jest doświadczeniem polegającym na nadzorowaniu budowy nawierzchni
lotniskowej. Zatem dokumenty te nie uchylająustaleńdokonanych przez KrajowąIzbę
Odwoławcząw wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) w zakresie
podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący przyznał,że o ile wśród załączników do pisma ILF znalazł siędokument
pn. Historia budowy, w którym p. T. Sz został wskazany jako pełniący funkcjęinspektora
nadzoru, o tyle dokument ten wżaden sposób nie odnosi siędo kwestii specjalności w jakiej
rzekomo pełnił on tęfunkcję, ani czasu jej pełnienia. Z pisma, w którym IFL opisuje
załączane dokumenty widnieje jedynie wzmianka, iżp. S rozpoczął pełnienie swojej funkcji
jużpo założeniu tego dziennika, a zatem pewnym jest, iżnie pełnił on tej funkcji przez cały
czas trwania prac w ramach przedmiotowego zadania. Na podstawie przedłożonych
dzienników budowy oraz historii budowy, zdaniem odwołującego, nie można z całą
pewnościąstwierdzićczy p. Tadeusz S pełnił funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego
przy realizacji robót drogowych, a tylko takie doświadczenie jest relewantne z punktu
widzenia treści warunku udziału w postępowaniu. W ocenie odwołującego,żaden z
dokumentów przedłożonych przez ILF nie potwierdza pełnienia przez p. T. S funkcji
inspektora nadzoru inwestorskiego przy realizacji robót drogowych w trakcie zadania
inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" na
lotnisku w Łasku. Tylko zaśtaki dokument mógłby uchylićustalenia dokonane przez Krajową
IzbęOdwoławcząw jej prawomocnym orzeczeniu (tj. w wyroku z dnia 14 października 2010
r. (sygn. akt KIO 2131/10)) w zakresie podania nieprawdziwych informacji mających wpływ
na wynik postępowania.
Zapis w dzienniku budowy z dnia 21 kwietnia 2004 r. dot. zalewania dylatacji oraz
lista obecności na przeglądzie technicznym z dnia 14 lipca 2007 r. nie zaświadczająo
wykonywaniu nadzoru nad robotami drogowymi. Odwołujący podnosił,że w 2004 r. wszelkie
roboty betonowe w ramach zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK
(głównej drogi kołowania)" na lotnisku w Łasku były jużwykonane. Na potwierdzenie tego
faktu załączył do niniejszego odwołania (1) protokół odbioru technicznego i przekazania do
eksploatacji z dnia 12 listopada 2003 r. w zakresie remontu płaszczyzn postoju samolotów
oraz drogi kołowania dla tego zadania inwestycyjnego oraz (2) protokół odbioru z dnia 19
grudnia 2003 r. dla tegożzadania. W protokole z dnia 19 grudnia 2003 r. inwestor (12
Terenowy Oddział Lotniskowy) potwierdza wykonanie w 100% m.in. takich robót jak
centralnej płaszczyzny postojowej samolotów (CPPS) w zakresie pogrubienia nawierzchni,
płaszczyzn postojowych dla samolotów (PPS2 i PPS2) w zakresie pogrubienia nawierzchni,
remontu drogi startowej (DS.), płaszczyzn postojowych dla samolotów (PPS2 i PPS) i dróg
kołowania (DKlb i DK1). Zestawienie tych protokołów odbioru z treściąumowy o roboty
budowlane dla zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej
drogi kołowania)" wskazuje, iżprotokoły te potwierdzająwykonanie całego zakresu
rzeczowego robót w zakresie nawierzchni lotniskowych jeszcze w roku 2003.
Zdaniem odwołującego, wświetle nowo złożonych przez niego dowodów, wynika,że p. T. Sz
nie mógł pełnićfunkcji inspektora nadzoru inwestorskiego dla robót drogowych w ramach
zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)"
na lotnisku w Łasku.
W rezultacie okoliczności przywołanych powyżej, czynnośćponownego wyboru oferty
ILF, jawi sięodwołującemu jako dokonana z rażącym naruszeniem prawa. Zamawiający
dokonał bowiem wyboru oferty wykonawcy, który powinien zostaćwykluczony z
postępowania.
Na wezwanie zamawiającego z dnia 31 stycznia 2011 r., do postępowania
odwoławczego pismem złożonym Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 lutego
2011 r. zgłosił przystąpienie po stronie zamawiającego wykonawca wybrany ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie.
Przystępujący wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie przepisów art. 189 ust. 2
pkt 4 i 5 ustawy Pzp, albowiem odwołanie co do części zarzutów powołuje sięwyłącznie na
te same okoliczności, które były jużprzedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbęw sprawie
odwołania dotyczącego tego samego postępowania wniesionego przez tego samego
odwołującego się(sprawa zakończona prawomocnym wyrokiem KIO z dnia 14 października
2010 r. - sygn. akt: KIO 2131/10), a w pozostałej części dotyczy czynności, którą
zamawiający wykonał zgodnie z treściąwyroku Izby, tj. przywołanym powyżej orzeczeniem z
dnia 14 października 2010 r.
Przystępujący wskazywał,że podniesione w odwołaniu zarzuty sąw większości
powieleniem zarzutów jużwcześniej podnoszonych w odwołaniu wniesionym przez
konsorcjum Grontmij w ramach tego samego postępowania przetargowego (odwołanie
Grontmij z dnia 1 października 2010 r. - sygn. akt sprawy KIO/2131/10), i zostały już
prawomocnie rozstrzygnięte przywołanym jużpowyżej orzeczeniem z dnia 14 października
2010 r. W pozostałej zaśczęści oparte sąone na nadinterpretacji tego orzeczenia, co
znajduje dodatkowe potwierdzenie w wyjaśnieniach KIO co do treści wyroku przekazanych
odwołującemu pismem z dnia 24 listopada 2010 r. (znak: UZP/DO/UK/12679/16025/10).
Przystępujący zaznaczał,że w przypadku kwestionowania przez odwołującego
prawidłowości wyroku KIO wydanego w przedmiotowej sprawie, na co wskazuje prowadzona
w odwołaniu polemika z jego postanowieniami, odwołujący był uprawniony do zaskarżenia
tego orzeczenia w drodze skargi do właściwego sądu okręgowego, czego jednak zaniechał.
Interes przystępującego w uzyskaniu rozstrzygnięcia korzystnego dla zamawiającego, po
którego stronie ILF przystępuje do postępowania odwoławczego wynika z faktu,że złożona
oferta uznana została za ofertęnajkorzystniejsząniepodlegającąodrzuceniu, zaś
uwzględnienie przedmiotowego odwołania przez KrajowąIzbęOdwoławcząuniemożliwiłoby
zawarcie umowy o realizacjęzamówienia z przystępującym.
Rozpatrując sprawę(w granicach zarzutów utrzymanych w odwołaniu będącym
przedmiotem rozpoznania) na posiedzeniu bez udziału stron, zgodnie z art.189 ust. 3 ustawy
Pzp, Izba ustaliła i zważyła co następuje.
W oparciu o akta sprawy o sygnaturze KIO 2131/10, oraz treśćpoprzedniego
odwołania z dnia 30 września 2010 r, które Izba dopuściła z urzędu, jako dowód na
okolicznośćistnienia przesłanek do odrzucenia odwołania w niniejszej sprawie, Izba
stwierdziła, iżodwołujący podnosił zarzuty cyt:
„naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust.
2 pkt 3 i 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez wykluczenie
z postępowania Odwołującego, zaniechanie wykluczenia ILF Consulting Engineers Polska
Sp. z o.o., pomimo iżwykonawca ten nie potwierdził spełnienia warunków udziału w
postępowaniu i złożył nieprawdziwe informacje, które mogły miećwpływ na wynik
prowadzonego postępowania, a także czynnośćwyboru oferty złożonej przez ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. (dalej zwanej także „ILF” lub „Przystępującym”) jako oferty
najkorzystniejszej. W związku z tym wniósł o: unieważnienie czynności Zamawiającego
polegającej na dokonaniu wyboru oferty ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. jako
oferty najkorzystniejszej oraz nakazanie Zamawiającemu: ponownego dokonania czynności
badania i oceny ofert, wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ILF
Consulting Engineers Polska Sp. z o.o., nakazanie Zamawiającemu wyboru oferty
Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej, a ponadto przeprowadzenie dowodów z
dokumentów wymienionych w uzasadnieniu odwołania.”
Przywołując treśćuzasadnienia wyroku Izby KIO 2131/10 w odniesieniu do
wykluczenia odwołującego z postępowania, cyt.: „W uzasadnieniu Odwołujący podniósł,że
wskazując podstawęwykluczenia go z postępowania Zamawiający stwierdził, iżOdwołujący
nie uzupełnił oświadczeńo braku podstaw do wykluczenia dla Grontmij CARL BRO A/S oraz
p. Pawła Nowaka, pomimo wezwania w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych.”
Natomiast z treści poprzedniego odwołania oraz uzasadnienia wyroku Izby KIO
2131/10 w odniesieniu do oferty przystępującego ILF wynika,że podnoszone były
następujące okoliczności cyt.:„
W stosunku do ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o.
Odwołujący stwierdził,że nie potwierdził spełnienia warunków udziału w postępowaniu
w zakresie dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia Zamawiający
wymagał, aby wykonawcy przedstawili m.in. osobęna stanowisko Inspektora nadzoru w
specjalności budowa dróg, lotnisk (pkt 9.1.3.1.2. „Instrukcji dla wykonawców”) oraz
Inspektora nadzoru w specjalności elektrycznej (pkt 9.1.3.1.4. „Instrukcji dla wykonawców”).
Dla Inspektora nadzoru w specjalności budowa dróg, lotnisk Zamawiający wymagał co
najmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego w zakresie nadzorowania budowy lub/i
przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów
lub/i dróg kołowania) oraz wykonania w tym okresie co najmniej jednej usługi polegającej na
pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach której nadzorował kontrakt,
którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej (droga startowa lub/i płyta
postojowa lub/i droga kołowania) z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100 000
m
2
(Zamawiający dopuszczał w ramach jednej usługi, o której mowa powyżej, sumowanie
powierzchni dróg startowych, płyt postojowych, dróg kołowania) oraz przedstawienia
dokumentów potwierdzających,że usługi wskazane w wykazie osób zostały wykonane
należycie. ILF do pełnienia tej funkcji zaproponował p. Tadeusza S dołączając do oferty
„Wykaz osób, które będąuczestniczyćw realizacji zamówienia.” Dodatkowo, w odpowiedzi
na wezwanie Zamawiającego do uzupełnienia dokumentów wystosowane w trybie art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, złożył uzupełnienia i wyjaśnienia do oferty, do
których dołączył dokument, który miał spełniaćwymogi dokumentu potwierdzającego,że
usługi zostały wykonane należycie. Biorąc jednak pod uwagęinformacje zawarte w
złożonych dokumentach, nie można uznać,że ekspert ten odpowiada wymaganiom, a ILF
nie wykazał,że p. S posiada doświadczenie w realizacji jednej ww. usługi. Doświadczenia
eksperta miało dotyczyćbudowy, a nie innej postaci robót budowlanych, czyli należy
zastosowaćdefinicjęz art. 3 ustawy Prawo budowlane , która odróżnia budowęi remont.
Spośród usług wykonywanych przez p. S, wymogu powierzchni z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100.000 m
2
nie spełniająnastępujące projekty: Lotnisko Katowice –
Pyrzowice, Lotnisko Warszawa – Okęcie i Lotnisko Dęblin. Wymóg minimalnej powierzchni
nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego spełniająjedynie projekty Lotnisko Łask oraz
Lotnisko Radom, jednak nie spełniająone innych wymogów – pełnienia funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której ekspert nadzorował kontrakt na budowę. W
odniesieniu do obu tych projektów ILF wskazał, iżpolegały one na pełnieniu funkcji w
ramach rozbudowy i remontu nawierzchni lotniskowej, ale sposób podania tych informacji
uniemożliwia weryfikację, jaka częśćpowierzchni nawierzchni lotniskowej podlegała
remontowi, a jaka budowie. Ponadto w stosunku do projektu Lotnisko Radom ILF wskazuje,
iżroboty budowlane były wykonywane zarówno w technologii betonu asfaltowego, jak i
cementowego, więc nie jest możliwe zweryfikowanie, jaka częśćnadzorowanych robót
polegała na budowie nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego. Dokument
przedłożony przez ILF w ramach uzupełnienia dokumentów potwierdzający,że usługi zostały
wykonane należycie nie wskazuje, aby roboty nadzorowane przez p. S stanowiły budowy
– w odniesieniu do Lotniska w Łasku i Lotniska w Radomiu inwestor (12 Terenowy Oddział
Lotniskowy) wskazał, iżbyły to jedynie modernizacje. Poza tym ILF nie przedłożył
dokumentów wymaganych w pkt 9.1.3. „Instrukcji dla wykonawców” – Zamawiający wymagał
załączenia do równieżdokumentu potwierdzającego,że usługi wskazane w wykazie osób
zostały wykonane należycie – dokument ten w ogóle nie został przedstawiony dla projektu
Lotnisko
Radom,
co
zostało
jednoznacznie
przyznane
przez
ILF
w
piśmie
do Zamawiającego z 5 sierpnia 2010 r. stanowiącym odpowiedźna wezwanie do
uzupełnienia dokumentów. Dla projektu Lotnisko Łask ILF załączył dokument wystawiony
przez 12 Terenowy Oddział Lotniskowy (12 TOL) z 4 sierpnia 2010 r., który nie zawierażadnych informacji, aby p. S uczestniczył jako inspektor nadzoru inwestorskiego przy
realizacji projektu tego lotniska ani nie potwierdza należytego wykonania tej usługi, a
wskazuje jedynie zadania inwestycyjne, na których p. S posiadał bliżej niesprecyzowane
pełnomocnictwa. Okolicznośćta powoduje koniecznośćwykluczenia wykonawcy z
postępowania, bowiem dokumenty te były jużprzedmiotem wezwania do uzupełnienia
dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych.”
W dalszej części odwołania z dnia 30 września 2010 r. odwołujący podnosił cyt. z
orzeczenia Izby: „
Poza tym w stosunku do ILF zachodzątakże okoliczności skutkujące
wykluczeniem tego wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych, z uwagi na fakt, iżprzedłożył on informacje mogące miećwpływ na wynik
postępowania. W „Wykazie osób, które będąuczestniczyćw wykonaniu niniejszego
zamówienia” w odniesieniu do p. S, dla Lotniska Radom i Lotniska Łask, podaje
nieprawdziwe informacje wskazując powierzchnie nawierzchni lotniskowych z betonu
cementowego. Projekt dotyczący Lotniska Łask składał sięz szeregu umów o roboty
budowlane, co potwierdza m.in. dokument dołączony przez ILF w ramach uzupełnień
wystawiony przez 12 TOL, w którym wymienia, dla jakich zadańp. S miał udzielone
pełnomocnictwa, m.in. 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” oraz 51030
„Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”. P. S w ramach swojego
zatrudnia w 12 TOL, które przypada na okres 2 lutego 2004 r. – 31 października 2006 r.
pełnił jedynie funkcjęinspektora nadzoru na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy
rozśrodkowania samolotów”, w ramach którego zostało wykonane 65.000 m
2
podbudowy
drogi kołowania z betonu, z czego w okresie zatrudnienia p. S zostało ukończone i pokryte
warstwąnawierzchnią60.000 m
2
. Jest to jedyny projekt z całego doświadczenia
zawodowego p. S, który obejmuje swoim zakresem budowęnawierzchni lotniskowej z
betonu cementowego, jednakże nie spełnia on wymogu co do wielkości. P. S nie pełnił
jednakże funkcji inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK
(głównej drogi kołowania)” na Lotnisku w Łasku, na którym wykonywano ok. 100.000 m
2
nawierzchni z betonu cementowego. W związku z powyższym nie wiadomo
w oparciu o co ILF wskazuje doświadczenie p. S na projekcie Lotnisko
w Łasku jako doświadczenie w zakresie budowy 140.000 m
2
nawierzchni. Kwestionowane
dane nie tylko zostały zawarte w samej ofercie, ale także w dokumentach przedłożonych
tytułem uzupełnienia dokumentów, poza tym treśćwyjaśnieńudzielonych przez ILF pismem
z 3 września 2010 r. jednoznacznie wskazuje, iżILF działała zeświadomym zamiarem
wprowadzenia w błąd Zamawiającego. W piśmie tym bowiem oświadcza,że p. S pełnił
funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego w ramach projektu polegającego na budowie
(rozbudowie) nawierzchni lotniskowej na lotnisku w Łasku obejmującej rozbudowępołączoną
z remontem i przebudową, drogi startowej, płaszczyzn postojowych dla samolotów i głównej
drogi kołowania strefy rozśrodkowania samolotów. ILF oświadczył też, iżpan S w ramach
swojego zatrudnienia w 12 TOL nadzorował kontrakt 51031 „Budowa strefy rozśrodkowania
samolotów”, który był częściąskładowąprojektu polegującego na modernizacji lotniska w
Łasku obejmującego między innymi budowęnawierzchni lotniskowych o łącznej powierzchni
140.000 m
2
. ILF stara sięstworzyćprzekonanie,że zadania „Modernizacja strefy
rozśrodkowania samolotów” oraz „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi
kołowania)” były jednym kontraktem, w ramach którego był wykonywany jednolity nadzór
inwestorski. Tymczasem inwestor – 12 TOL wyraźnie wskazuje, iżbyły to odrębne zadania, a
pan S w ramach projektu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK” nie pełnił funkcji
inspektora nadzoru inwestorskiego. W odniesieniu do projektu dotyczącego Lotniska w
Radomiu ILF wskazuje, iżp. S wykonywał funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego, zaś
powierzchnia nawierzchni lotniskowych z betonu cementowego i asfaltowego wynosiła
180.000 m
2
, jednak w ramach tego zadania p. S nie nadzorował jakichkolwiek robót
związanych z budowąlub przebudowąnawierzchni lotniskowych z betonu cementowego.
Podane nieprawdziwie informacje dotycząskładowych elementów warunku udziału w
postępowaniu, zatem mogąmiećwpływ na wynik postępowania.”
Wykonawca ILF, który równieżprzystąpił do postępowania odwoławczego w sprawie
KIO 2131/10, według ustaleńwyroku izby z dnia 14.10.2010 r. zajął następujące stanowisko,
cyt.: „ILF w celu wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
p. S pomijając wyjaśnienia złożone w trybie art. 26 ust. 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych pismem z 3 września 2010 r., w którym ILF potwierdził informacje zawarte w
ofercie, a dotyczące wykonanej usługi nadzoru nad wykonaniem budowy nawierzchni
lotniskowej z betonu cementowego o łącznej powierzchni ponad 100.000 m
2
(Zamawiający
dopuścił sumowanie powierzchni dróg startowych lub/i płyt postojowych lub/i dróg kołowania
ramach jednej usługi nadzoru): „całkowita powierzchnia robót nawierzchni betonowej z
betonu B40 wynosiła około 140.000m
2
. Wskazana robota budowlana (rozbudowa)
nawierzchni lotniskowej wykonana była z betonu cementowego” (dotyczy modernizacji
lotniska w Łasku). Tym samym ILF w sposób jednoznaczny potwierdził, iżłączna
powierzchnia rozbudowy nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego na projekcie
modernizacji Lotniska Łask, w ramach którego p. S wykonał usługępełnienia funkcji
inspektora nadzoru wyniosła ponad 100.000 m
2
, więc potwierdził spełnienie wymagań. W
przywołanej odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego z 19 lipca 2010 r., w części dotyczącej
uzupełnienia dokumentów potwierdzających należyte wykonanie usług na wskazanych przez
Zamawiającego projektach, ILF złożył więcej niżjeden (przywołany przez Odwołującego jako
„jedyny”) dokument –załączył dwa komplementarne dokumenty potwierdzające należyte
wykonywanie przez pana S usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego na rzecz 12 TOL w latach 2004 – 2006: list referencyjny podpisany przez
Szefa 12 TOL potwierdzający należyte wykonanie usługi nadzoru w latach 2004-2006 oraz
odpowiedź12 TOL na pismo w sprawie podania pełnych nazw zadańnadzorowanych przez
pana S w latach 2004-2006, stanowiącądoprecyzowanie zakresu nadzorowanych robót
m.in. w ramach projektu modernizacja Lotniska Łask. Zatem ILF spełnia wymagania
dotyczące dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia określonymi w pkt
9.1.3.1. oraz spełniła wymogi w zakresie przedłożenia dokumentu potwierdzającego należyte
wykonanie usługi nadzoru wykazanej w „Wykazie osób”. Przystępujący wniósł o
dopuszczenie dowodu z dokumentu – pisma p. S do Szefa 12 TOL, w odpowiedzi na które
uzyskano przekazanąZamawiającemu odpowiedźz 4 sierpnia 2010 r., które, zdaniem
Przystępującego, rozwiewa ewentualne wątpliwości co do zakresu prac wykonywanych
przez p. Szildera i będących przedmiotem referencji udzielonych przez 12 TOL.”
Krajowa Izba Odwoławcza w przywołanym wyroku KIO 2131/10 zajęła następujące
stanowisko.
W odniesieniu do wykluczenia odwołującego z postępowania, cyt.: „Izba podzieliła
stanowisko Odwołującego stwierdzając, iżna gruncie treści udzielonych pełnomocnictw oraz
samych oświadczeń, nie widzi przeszkód prawnych, aby zostały one podpisane przez
prokurenta Grontmij Polska Sp. z o.o.” (…).” Tym samym Zamawiający, z powyższej
przyczyny, niesłusznie wykluczył Odwołującego z postępowania.”
W odniesieniu do zarzutu dotyczącego niespełnienia przez ILF Consulting Engineers
Polska Sp. z o.o. warunku udziału w postępowaniu dotyczącego Inspektora nadzoru w
specjalności budowa dróg, lotnisk oraz złożenia w tym zakresie nieprawdziwych informacji
Izba stwierdziła, iżcyt” „Zamawiający w stosunku do tego specjalisty (pkt 9.1.3.1.2.
specyfikacji istotnych warunków zamówienia) wymagał co najmniej 5-letniego doświadczenia
zawodowego w zakresie nadzorowania budowy lub/i przebudowy nawierzchni lotniskowych
(dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów lub/i dróg kołowania) oraz wykonania w
tym okresie co najmniej jednej usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego, w ramach której nadzorował on kontrakt, którego przedmiotem była budowa
nawierzchni lotniskowej (droga startowa lub/i płyta postojowa lub/i droga kołowania)
z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100.000 m
2
(Zamawiający dopuszczał w
ramach jednej usługi, o której mowa powyżej sumowanie powierzchni dróg startowych, płyt
postojowych, dróg kołowania) wraz z dokumentem potwierdzającym,że usługi wskazane w
wykazie osób zostały wykonane należycie (dodatkowy dokument, w oparciu o art. 138c pkt 2
ustawy Prawo zamówieńpublicznych). Częściąspornąspełnienia warunku było
doświadczenie p. S w wykonaniu jednej usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której nadzorował on kontrakt, którego przedmiotem była
budowa nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100 000
m
2
. Zgodnie z oświadczeniem Przystępującego złożonym na rozprawie, spośród
wskazanych dla p. S kontraktów, tęczęśćwarunku miały potwierdzaćprace na lotnisku w
Łasku, czyli zadanie 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” oraz 51030
„Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”, a pozostałe pozycje zostały
podane dla spełnienia ogólnego wymogu doświadczenia; z kolei dla lotniska w Radomiu brak
jest kompletu wymaganych przez Zamawiającego dokumentów. W „Wykazie osób”
Przystępujący wskazał te zadania jako jednąusługę„Projekt: Lotnisko Łask (remont,
przebudowa i rozbudowa drogi startowej DS., płaszczyzn postojowych dla samolotów PPS i
CPPS, głównej drogi kołowania GDK oraz budowa strefy rozśrodkowania samolotów SRS) o
wielkości nawierzchni z betonu cementowego 140.000 m
2
i wartości ok. 124 mln złotych,świadczonąw okresie luty 2004 – listopad 2006.” Również„Oświadczenie/wyjaśnienie” p. S
z 28 sierpnia 2010 r. odnosi siędo projektu jako całości. Z przedstawionych dokumentów
wynika, co nie jest sporne między Stronami i Przystępującym, iżzadanie 51031
„Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” obejmuje powierzchnięmniejsząniż
100.000 m
2
z betonu cementowego, a p. S pełnił tam funkcjęinspektora nadzoru. Natomiast
w stosunku do zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”
bezsporne
jest,że
obejmuje
ono
powierzchnię
powyżej
100.000
m
2
z betonu cementowego, natomiast Odwołujący kwestionuje fakt,że p. S pełnił tam funkcję
inspektora nadzoru – jego zdaniem pełnił jąp. N (obie te osoby pracowały w 12 TOL).
Odwołujący stwierdza także, iżoba zadania nie stanowiąjednej usługi. Izba stwierdziła, iżna
str. 17 specyfikacji istotnych warunków zamówienia w części „Uwaga” Zamawiający wskazał,
iżprzez usługęrozumie wykonanie czynności w ramach jednej umowy podstawowej wraz z
pozostałymi umowami zawartymi wyłącznie w ramach zamówieńuzupełniających lub
dodatkowych do umowy podstawowej. Ponieważinformacja ta została zawarta w części
dotyczącej ekspertów, pomiędzy wymogami odnoszącymi siędo tych ekspertów, a wykazem
dokumentów ich dotyczących (wykaz osób, oświadczenia o uzupełnieniu tych osób,
uprawnienia, referencje dla osób), postanowienie to bezspornie odnosi siędo tych osób.
Podobna uwaga znajduje sięrównieżw ogłoszeniu o zamówieniu.
Biorąc więc pod uwagępowyższądefinicjęwyraźnie odnoszącąsiędo osobnych kontraktów
i zamówieńpublicznych oraz wskazanie w dokumentach z 12 TOL, np. piśmie z 23 września
2010 r.,że, zdaniem inwestora, były to odrębne zadania inwestycyjne – roboty budowlane,
Izba stwierdziła,że nie można tych zadańuznaćza jednąusługę, nawet jeśli byłyby one
nadzorowane przez jednąosobęw ramach jej obowiązków pracowniczych wynikających z tej
samej umowy o pracę. Patrząc w ten sposób, pracownik w ciągu np. 20 lat pracy mógłby się
wykazaćtylko jednątrwającą20 lat usługą, co byłoby nielogiczne, poza tym sprzeczne z
przedstawionąpowyżej definicjąjednej usługi. Skoro więc z inspektorem nadzoru nie
zawarto odrębnych umów na poszczególne zdania – albo jednej umowy opiewającej na oba
zadania łącznie, co spełniałoby wymóg Zamawiającego „jednej usługi” – słuszne wydaje się
odniesienie do powyżej zdefiniowanej jednej usługi jako poszczególnych robót budowlanych.
Rozróżnienie to jednak nie ma znaczenia, ponieważdo wykazania wymaganej powierzchni
100.000 m
2
i tak niezbędne jest wykazanie pełnienia funkcji inspektora nadzoru przy zadaniu
51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania). Natomiast przy tym
zadaniu Odwołujący wykazał,że p. S nie pełnił tej funkcji. Wykonawcy przedstawili Izbie
m.in. następujące dokumenty, w stosunku do których Izba stwierdziła, co następuje.
Pismo (faks) Szefa 12 TOL z 28 czerwca 2010 r. wskazuje, iżp. S był zatrudniony w 12 TOL
od 2 lutego 2004 r. do 31 października 2006 r. i pełnił obowiązki inspektora nadzoru
inwestorskiego na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów”, Z pisma
z 23 września 2010 r., równieżod Szefa 12 TOL, wynika, iżinwestycje o numerach 51030
oraz 51031 na lotnisku w Łasku nie były realizowane w ramach jednego zadania (kontraktu –
usługi), stanowiły one odrębne zadania inwestycyjne, dla których przeprowadzono oddzielne
procedury przetargowe związane z wyborem wykonawcy dokumentacji technicznej oraz
wyłonieniem wykonawcy robót. Stwierdzono teżw nim jednoznacznie, iżp. S nie brał
udziału, nie nadzorował i nie pełnił obowiązku inspektora nadzoru robót drogowych w
realizacji zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK”, a jedynie pełnił takie obowiązki
na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów.” Oba powyższe pisma
potwierdzajątakże powierzchnięrobót dla obu zadań. W piśmie z 12 TOL z 11 czerwca
2010r. do ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. potwierdzono tylko, iżp. S sprawował
funkcjęinspektora nadzoru przy rozbudowie lotniska w Łasku, co jest stwierdzeniem
niewątpliwie prawdziwym, gdyż(p. S sprawował takąfunkcjęco najmniej dla zadania
51031), jednak zbyt ogólnym biorąc pod uwagę, iżrozbudowa ta została podzielona na
szereg zadań(nie tylko sporne dwa), zatem nie można z niej wywieść, którego lub których
konkretnie zadańdotyczy. Również„List referencyjny” z 12 TOL dla p. S (bez daty)
potwierdza tylko pełnienie funkcji inspektora nadzoru dla zadania 51031. Pismo z 12 TOL z 4
sierpnia 2010 r. potwierdza samo posiadanie pełnomocnictw dla zadań51030 i 51031 (jak
równieższeregu innych), jednak samo posiadanie pełnomocnictw nie jest jeszcze
równoznacznie z rzeczywistym pełnieniem funkcji inspektora nadzoru na danym zadaniu. We
wskazanym przez Przystępującego jako dowód piśmie p. S do 12 TOL, prosi on tylko o
podanie nazw zadań, które obejmowały wskazane pełnomocnictwa, zatem pismo to nie
rozwiewa wątpliwości, czy p. S w końcu tęfunkcjępełnił. Z „listu referencyjnego” z 20
stycznia 2006 r. wystawionego przez 12 TOL, przedłożonego Zamawiającemu w ramach
wykazania spełnienia przedmiotowego warunku przez Odwołującego, wynika,że p. Paweł N
w latach 2002 – 2004 pełnił nadzór inwestorski na lotnisku Łask na zadaniu „Modernizacja
nawierzchni lotniskowych GDK” (jakkolwiek brak tu pełnej zgodności nazw i numeru zadania
oraz dat z datami zatrudnienia p. S w 12 TOL, zatem nie można bez wątpliwości uznać,że
było to samo zadanie, co w przypadku p. S – 51030, zwłaszczaże inwestor podzielił
modernizacjęlotniska na szereg zadań). Biorąc pod uwagę powyższe, zwłaszcza treść
pisma 12 TOL z 23 września 2010 r., w którym inwestor stwierdził, iż pan S nie pełnił
funkcji inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej
drogi kołowania).” Izba uznała, że zarzut niespełnienia warunku udziału w
postępowaniu oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych informacji
potwierdził się. Niemniej jednak, ponieważ jedynym dokumentem, który może być
niepodważalnym dowodem przesądzającym, czy p. S rzeczywiście pełnił funkcję
inspektora nadzoru w przedmiotowym zadaniu, jest dziennik robót, a nie został on
przedstawiony podczas rozprawy, Zamawiający w ramach nakazanego powtórzenia
czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie tego
dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru. Przy tym Izba zwraca
uwagę, iż, w przypadku niewykazania przez Przystępującego, że przedstawiona przez
niego informacja w tym zakresie jest prawdziwa, złożenie nieprawdziwych informacji
powoduje, że Zamawiający nie jest zobowiązany żądać uzupełnienia dokumentów w
oparciu o art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.”
Między innymi, w oparciu o powyższe ustalenia i wnioski Izba w sprawie KIO
2131/10 przyjmując, iżw niniejszym przypadku zachodzi okolicznośćwskazana w art. 192
ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, orzekła jak w sentencji, tj. nakazała
powtórzenie czynności badania i oceny ofert.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpatrując obecne odwołanie wykonawcy, od czynności
ponownego badania i oceny ofert, nakazanej wyrokiem Izby (w tym przypadku o sygn. KIO
2131/10, nie była upoważniona do poddawania w wątpliwośćjakichkolwiek wytycznych
poprzedniego wyroku, ponieważtym celom służy skarga przewidziana w art. 198a ust.1
ustawy Prawo zamówieńPublicznych.
Izba zaśrozpatrując niniejsząsprawę, zobowiązana była uwzględnićokoliczności
wynikające ze „stanu zastanego.”
Jeżeli odwołujący na tyle uznał wymieniony wyrok KIO 2131/10 za budzący
wątpliwości,że wystąpił przez swego pełnomocnika do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
o jego interpretację, to zarówno z tej przyczyny był uprawniony do złożenia skargi.
Interpretując wyłącznie na potrzeby rozstrzygnięcia niniejszego postępowania treść
poprzedniego wyroku wraz z jego uzasadnieniem, Izba miała na uwadze wskazania art. 190
ust. 1 Pzp, iżstrony sąobowiązane wskazaćdowody dla stwierdzenia faktów, z których
wywodząskutki prawne, gdyżpostępowanie odwoławcze co do zasady ma charakter
kontradyktoryjny. Zatem ciężar dowodu, wykazania, iżwykonawca ILF nie spełnił warunków
udziału w postępowaniu, orazże złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik
prowadzonego postępowania, w sprawie sygn. akt KIO 2131/10 obciążał odwołującego,
zgodnie z art. 6 K.c. Izba wprawdzie w wyroku KIO 2131/10 w oparciu o: „treść pisma 12
TOL z 23 września 2010 r., w którym inwestor stwierdził, iż pan S nie pełnił funkcji
inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi
kołowania).” Izba uznała, że zarzut niespełnienia warunku udziału w postępowaniu
oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych informacji potwierdził
się.
Niemniej
jednak,
ponieważ
jedynym
dokumentem,
który
może
być
niepodważalnym dowodem przesądzającym, czy p. S rzeczywiście pełnił funkcję
inspektora nadzoru w przedmiotowym zadaniu, jest dziennik robót, a nie został on
przedstawiony podczas rozprawy, Zamawiający w ramach nakazanego powtórzenia
czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie tego
dowodu.”
Na podstawie art. 190 ust. 2 ustawy Pzp Izba może dopuścićdowód niewskazany
przez stronę. Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22
marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań(Dz. U. Nr
48, poz. 280), Izba może zobowiązaćstrony oraz uczestników postępowania odwoławczego
do przestawienia dokumentów lub innych dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia odwołania.
Z takiej możliwości Izba nie skorzystała. Ponieważzgodnie z art. 191 ust. 2 ustawy Pzp,
wydając wyrok, Izba bierze za podstawęstan rzeczy ustalony w toku postępowania,
należało przyjąć, iżw oparciu o przedłożone dowody, Izba nie orzekła o złożeniu przez
przystępującego nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik prowadzonego
postępowania, gdyżjak stwierdziła w treści uzasadnienia „zwraca uwagę, iż, w przypadku
niewykazania przez Przystępującego, że przedstawiona przez niego informacja w tym
zakresie jest prawdziwa, złożenie nieprawdziwych informacji powoduje, że
Zamawiający nie jest zobowiązany żądać uzupełnienia dokumentów w oparciu o art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.” Nie można było równieżzałożyć, iżwynik
ustaleńzamawiającego w myśl wskazańwyroku - „Zamawiający w ramach nakazanego
powtórzenia czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie
tego dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru,” jest kontynuacją
postępowania dowodowego przed Izbąpo zamknięciu rozprawy.
Izba w sprawie KIO 2131/10 była takżeświadoma,że przystępujący ILF był już
wzywany do uzupełnienia dokumentów odnośnie osoby p. T. Sz wskazanego na stanowisko
inspektora nadzoru dla oznaczonych robót, gdyżw ten sposób pisał o tym odwołujący w
treści uzasadnienia odwołania z dnia 30 września 2010 r. cyt.: „Dodatkowo, w odpowiedzi
na wezwanie Zamawiającego do uzupełnienia dokumentów wystosowane w trybie art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, złożył uzupełnienia i wyjaśnienia do oferty, do
których dołączył dokument, który miał spełniaćwymogi dokumentu potwierdzającego,że
usługi zostały wykonane należycie. Biorąc jednak pod uwagęinformacje zawarte w
złożonych dokumentach, nie można uznać,że ekspert ten odpowiada wymaganiom, a ILF
nie wykazał,że p. S posiada doświadczenie w realizacji jednej ww. usługi. Doświadczenia
eksperta miało dotyczyćbudowy, a nie innej postaci robót budowlanych, czyli należy
zastosowaćdefinicjęz art. 3 ustawy Prawo budowlane , która odróżnia budowęi remont.
Spośród usług wykonywanych przez p. S, wymogu powierzchni z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100.000 m
2
nie spełniająnastępujące projekty: Lotnisko Katowice –
Pyrzowice, Lotnisko Warszawa – Okęcie i Lotnisko Dęblin. Wymóg minimalnej powierzchni
nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego spełniająjedynie projekty Lotnisko Łask oraz
Lotnisko Radom, jednak nie spełniająone innych wymogów – pełnienia funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której ekspert nadzorował kontrakt na budowę. W
odniesieniu do obu tych projektów ILF wskazał, iżpolegały one na pełnieniu funkcji w
ramach rozbudowy i remontu nawierzchni lotniskowej, ale sposób podania tych informacji
uniemożliwia weryfikację, jaka częśćpowierzchni nawierzchni lotniskowej podlegała
remontowi, a jaka budowie. Ponadto w stosunku do projektu Lotnisko Radom ILF wskazuje,
iżroboty budowlane były wykonywane zarówno w technologii betonu asfaltowego, jak i
cementowego, więc nie jest możliwe zweryfikowanie, jaka częśćnadzorowanych robót
polegała na budowie nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego. Dokument
przedłożony przez ILF w ramach uzupełnienia dokumentów potwierdzający,że usługi zostały
wykonane należycie nie wskazuje, aby roboty nadzorowane przez p. S stanowiły budowy – w
odniesieniu do Lotniska w Łasku i Lotniska w Radomiu inwestor (12 Terenowy Oddział
Lotniskowy) wskazał, iżbyły to jedynie modernizacje. Poza tym ILF nie przedłożył
dokumentów wymaganych w pkt 9.1.3. „Instrukcji dla wykonawców” – Zamawiający wymagał
załączenia do równieżdokumentu potwierdzającego,że usługi wskazane w wykazie osób
zostały wykonane należycie – dokument ten w ogóle nie został przedstawiony dla projektu
Lotnisko Radom, co zostało jednoznacznie przyznane przez ILF w piśmie do Zamawiającego
z 5 sierpnia 2010 r. stanowiącym odpowiedźna wezwanie do uzupełnienia dokumentów. Dla
projektu Lotnisko Łask ILF załączył dokument wystawiony przez 12 Terenowy Oddział
Lotniskowy (12 TOL) z 4 sierpnia 2010 r., który nie zawierażadnych informacji, aby p. S
uczestniczył jako inspektor nadzoru inwestorskiego przy realizacji projektu tego lotniska ani
nie potwierdza należytego wykonania tej usługi, a wskazuje jedynie zadania inwestycyjne, na
których p. S posiadał bliżej niesprecyzowane pełnomocnictwa. Okolicznośćta powoduje
koniecznośćwykluczenia wykonawcy z postępowania, bowiem dokumenty te były już
przedmiotem wezwania do uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo
zamówieńpublicznych.”
W wyżej omówionych okolicznościach, Izba w sprawie KIO 2131/10 także nie
orzekła o definitywnych podstawach do wykluczenia przystępującego z postępowania z
powodu niewykazania spełnienia warunków udziału, a w następstwie o podstawach do
odrzucenia jego oferty. Natomiast w niewątpliwy sposób nakazała powtórzenie oceny ofert,
uznając,że odwołujący bezpodstawnie został wykluczony z postępowania, a ponadto w
treści uzasadnienia, zobowiązała zamawiającego, gdyż„w ramach nakazanego
powtórzenia czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie
tego dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru.”
Okolicznościąniewątpliwąjest zatem wbrew stanowisku odwołującego,że Izba w
prawomocnym wyroku KIO 2131/10 nie orzekła w sposób definitywny, iżprzystępujący:
- złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania,
- nie spełnił warunków udziału w postępowaniu.
Izba powołanym wyrokiem nakazała ponowne badanie ofert, równieżz
uwzględnieniem oferty przystępującego ILF. W ramach tego ponownego badania,
zamawiający został upoważniony do wezwania przystępującego do przedłożenia
dodatkowych
dokumentów,
poświadczających
prawdziwość
wcześniej
złożonych
oświadczeńjako dokumentów, potwierdzających spełnienie postawionych warunków udziału
- odnośnie spornego inspektora nadzoru. Z tych względów okoliczność, iżpozostaje to
niespójne z ustaleniem, iżjeden z ocenianych dokumentów potwierdza okolicznośćzłożenia
nieprawdziwych informacji, pozostaje bez znaczenia. Tak samo bez znaczenia pozostaje, iż
zamawiający skorzystał ponownie z procedury wezwania wykonawcy ILF do złożenia
dokumentu (w istocie na potwierdzenie spełnienia warunku udziału w postępowaniu) w
trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, chociażuprzednio jużta procedura została wyczerpana,
skoro został do tego wprost zobligowany powołanym wyrokiem.
Zamawiający, zgodnie z wyrokiem Izby przeprowadził nakazane czynności i pismem
z dnia 21 stycznia 2011 r. powiadomił o wyborze oferty wykonawcy ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej.
W wyżej opisanym stanie rzeczy, Izba podzieliła stanowisko przystępującego ILF, iż
odwołanie podlega odrzuceniu. Ponadto przesłanki odrzucenia odwołania Izba ustala z
urzędu.
Konfrontując treśćodwołania z dnia 30 września 2010 r. oraz odwołania wniesionego
w niniejszej sprawie, Izba stwierdziła, iżw utrzymanym zakresie sąone tożsame, dotyczą
niespełnienia przez ILF warunków udziału i złożenia nieprawdziwych informacji mających
wpływ na wynik postępowania, odnosząsięprzy tym do tych samych okoliczności
doświadczenia zawodowego p. T. Sz. Przepis art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp nakazuje
odrzucenie odwołania, gdy odwołujący powołuje sięwyłącznie na te same okoliczności, które
były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbęw sprawie innego odwołania dotyczącego tego
samego postępowania, wniesionego przez tego samego odwołującego się.
Zdaniem Izby, odwołanie niewątpliwie dotyczy teżczynności (tj. wezwania
wykonawcy ILF do uzupełnienia dokumentów i ponownej oceny ofert), które zamawiający
wykonał zgodnie z treściąwyroku Izby KIO 2131/10. Stwarza to samodzielnąpodstawędo
odrzucenia odwołania, w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 5 ustawy Pzp. Równieżw art. 185 ust.
6 ustawy Pzp, ustawodawca odmówił prawa do wniesienia odwołania, wykonawcy
(odwołującemu) wobec czynności zamawiającego wykonanych zgodnie z wyrokiem Izby.
Zaistnienie chociażby jednej z omówionych wyżej podstaw, lub teżpozostałych,
wymienionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp obliguje Izbędo odrzucenia odwołania, bez
rozpatrywania zgłoszonych zarzutów iżądań.
Rozstrzygnięcie jest zgodne z wnioskami przystępującego. Zamawiający natomiast
nie zajął stanowiska w sprawie.
Izba odrzuciła odwołanie na posiedzeniu niejawnym, bez udziału stron, stosownie do
postanowieńart. 189 ust. 3 ustawy Pzp.
O odrzuceniu odwołania Izba orzekła postanowieniem na podstawie art. 192 ust. 1
ustawy Pzp. O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp. Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238) do kosztów postępowania odwoławczego zalicza sięuiszczony wpis w danej
sprawie.
Stosownie do art. 198a ust. 1 i art. 198b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo
zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759) na niniejsze wyrok/postanowienie*
- w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
…………………………
1. Odrzuca odwołanie.
2. Kosztami postępowania w kwocie 15 000,00 zł. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero
groszy) obciąża odwołującego: wykonawców wspólnie ubiegającego się o udzielenie
zamówienia w składzie:
1. Grontmij Polska Sp. z o.o. ul. Ziębicka 35, 60 - 164 Poznań,
2. Grontmij CARL BRO A/S Granskoven 8, DK - 2600 Glostrup, Denmark,
3. Paweł Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „APB Analiza Projekt
Budowa Mgr Inż. Paweł Nowak" ul. Staszica 22 m 5, 05 - 092 Łomianki.
3. Nakazuje zaliczyćkwotęuiszczonego przez odwołującego wpisu na poczet kosztów
postępowania.
Przewodniczący
………………….
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego na usługępn. „Inżynier w ramach Projektu Port Lotniczy w
Katowicach - rozbudowa i modernizacja infrastruktury lotniskowej i portowej," (wszczętym
ogłoszeniem, zamieszczonym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2010/S 77-
115270 z dnia 21.04. 2010 r.) w dniu 31 stycznia 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej zostało złożone odwołanie w formie pisemnej, w kopi przekazane
zamawiającemu, przez wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia w
składzie: Grontmij Polska Sp. z o.o. (lider), Grontmij CARL BRO A/S, Paweł Nowak
prowadzący działalnośćgospodarcząpod firmą„APB Analiza Projekt Budowa Mgr Inż.
Paweł Nowak"- Ekosystem Zielona Góra Sp. z o.o.
Odwołanie zostało wniesione skutkiem powiadomienia w dniu 21 stycznia 2011 r. o
wyborze oferty ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu - Górnośląskiemu Towarzystwu Lotniczemu
S.A. z siedzibąw Katowicach naruszenie przepisów ustawy z dnia 29.01.2004 r. Prawo
zamówieńpublicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r, Nr 113, poz. 759), tj.: art. 24 ust. 2 pkt
4, art. 89 ust. 1 pkt 5, art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez: zaniechanie (w toku ponownej oceny
ofert) wykluczenia ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie (dalej:
„ILF") z postępowania, pomimo iżwykonawca ten nie potwierdził spełniania warunków
udziału w postępowaniu oraz na czynnośćwyboru (w toku ponownej oceny ofert) jako oferty
najkorzystniejszej oferty złożonej przez ILF.
Powołując sięna interes w uzyskaniu zamówienia odwołujący wnosił o nakazanie:
1) unieważnienia czynności zamawiającego polegającej na dokonaniu wyboru jako
najkorzystniejszej oferty ILF;
2) dokonania ponownej oceny badania i wyboru jako najkorzystniejszej oferty odwołującego;
3) wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ILF;
oraz
4) zasądzenie kosztów postępowania wedle spisu kosztów, który zostanie przedłożony na
rozprawie.
W uzasadnieniu zgłoszonych zarzutów iżądańodwołujący podał, iżwybór oferty ILF
Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. został dokonany w ramach ponownej oceny oferty
nakazanej zamawiającemu wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października
2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10). Zdaniem odwołującego, zamawiający, wbrew wskazówkom
zawartym w wyżej powołanym wyroku, ponownie dokonał wyboru oferty złożonej przez ILF.
Odwołujący wyjaśniał,że dnia 21 września 2010 r. zamawiający:
1) dokonał po raz pierwszy wyboru jako najkorzystniejszej oferty ILF,
2) oraz wykluczył konsorcjum Grontmij z postępowania i odrzucił ofertękonsorcjum
Grontmij.
Na czynności te Grontmij wniosło odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
zarzucając zamawiającemu obrazęart. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp oraz art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp,
jednocześnie wnosząc o nakazanie:
1) unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty ILF,
2) oraz unieważnienie czynności wykluczenia z postępowania konsorcjum Grontmij,
3) dokonania ponownej czynności badania i oceny ofert oraz dokonania wyboru jako
najkorzystniejszej oferty konsorcjum Grontmij.
Wyrokiem z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględniła odwołanie konsorcjum Grontmij oraz nakazała powtórzenie
czynności badania i oceny ofert.
W opinii odwołującego, w wyroku tym Krajowa Izba Odwoławcza orzekła m.in., iż
zasadne okazały sięzarzuty w stosunku do ILF, a mianowicie zarzut złożenia przez ILF
nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania oraz zarzut niespełnienia
przez ILF jednego z warunków udziału w postępowaniu.
W toku czynności ponownej oceny ofert, zamawiający pismem z dnia 3 listopada
2010 r., wezwał ILF do złożenia wyjaśnień, a dokładniej do przedłożenia wypisu lub kopii
dziennika budowy dla zadańinwestycyjnych wykazanych w odniesieniu do osoby p. T. Sz
zakwestionowanych w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r.
(sygn. akt KIO 2131/10).
Wykonawca czyniąc zadośćwezwaniu zamawiającego do pisma z dnia 8 listopada
2010 r. (D889-ILFWs-AS-0018) dołączyłżądane dokumenty, dodatkowo przedkładając inne
dokumenty, stanowiące zdaniem ILF, potwierdzenie spełniania warunku udziału w
postępowaniu określonego w pkt 9.1.3.1.2 specyfikacji istotnych warunków zamówienia tj.
dysponowania osobąprzeznaczonąna stanowisko inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk.
W wyniku powyższego 21 stycznia 2011 r. zamawiający dokonał ponownego wyboru
oferty ILF jako oferty najkorzystniejszej, co w przekonaniu odwołującego, jest
niewykonaniem tym samym wiążącego wyroku Izby.
Odwołujący wywodził, iżKrajowa Izba Odwoławcza w swoim wyroku z dnia 14
października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) uwzględniła odwołanie konsorcjum Grontmij
zawierająceżądanie unieważnienia (pierwotnego) wyboru oferty ILF i nakazała
zamawiającemu ponownąocenęofert.śądanie to zostało oparte na zarzucie niespełnienia
przez ILF jednego z warunków udziału w postępowaniu oraz na zarzucie złożenia informacji
nieprawdziwych mogących miećwpływ na wynik postępowania.
W pkt. 9.1.3. SIWZ - Instrukcji dla Wykonawców zamawiający wymagał, aby
wykonawcy ubiegający sięo udzielenie zamówienia dysponowali osobami zdolnymi do
wykonania zamówienia. Wśród członków zespołu ekspertów zamawiającyżądał
przedstawienia między innymi osób na stanowisko Inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk (pkt 9.1.3.1.2. SIWZ. W ocenie odwołującego osoba przedstawiona w
ofercie ILF na ww. stanowisko (p. Tadeusz Sz) nie spełniał wymagańprzewidzianych w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Orzekając w przedmiocie tego zarzutu Krajowa Izba Odwoławcza wskazała w
uzasadnieniu wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), iżp. Sz nie brał
udziału, nie nadzorował i nie pełnił obowiązków inspektora nadzoru robót drogowych w
realizacji zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK, a jedynie pełnił takie obowiązki na
zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów" (str. 20 w/w wyroku). Co
więcej, w wyroku tym expressis verbis Izba przyznała, „(...)że zarzut niespełnienia warunku
udziału w postępowaniu oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych
informacji potwierdził się" (str. 21 w/w wyroku).
W dalszej części uzasadnienia wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14
października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), zdaniem odwołującego, wskazuje się
zamawiającemu na umożliwienie ILF (w ramach powtórzenia czynności badania ofert)
przedstawienia dokumentów w postaci dziennika robót. Odwołujący przyznał, iżten fragment
uzasadnienia mógł potencjalnie budzićwątpliwości zamawiającego co do charakteru
procedury wyjaśniającej. Ponieważwątpliwośćtego rodzaju powstała także po stronie
odwołującego, dnia 4 listopada 2010 r. złożył on wniosek o wykładnięwyroku Krajowej Izby
Odwoławczej. W odpowiedzi Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej na ten wniosek, Izba
uznała sięza nieuprawnionądo dokonywania wykładni wyroków przez siebie wydawanych,
jednakże niezależnie od powyższego wskazała, iżuzasadnienie wyroku jest czytelne i
jednoznaczne i wyraźnie wynika z niego,że nakazanie przez Izbęwezwania ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. do przedstawienia odpisu lub kopii z dzienników budowy
związane jest z kwestiąbadania zarzuconego złożenia nieprawdziwych informacji. W piśmie
tym dodatkowo zaznaczono, iżprocedura sprawdzania informacji wskazanych jako
nieprawdziwe nie jest opisana w ustawie i tym samym dopuszczalne sąśrodki dowodowe,
które mogąrozstrzygaćwątpliwości w tym zakresie.
Zdaniem odwołującego, z pisma tego zatem jednoznacznie wynika, na jaką
okolicznośćzamawiający obowiązany był wezwaćdo wyjaśnieńILF w toku ponownej oceny
ofert, zatem dokumenty, które miałaby przedłożyćILF w toku ponownej oceny ofert mogły
byćbrane pod uwagętylko w odniesieniu do zarzutu złożenia nieprawdziwych informacji
mających wpływ na wynik postępowania. Przywiodło to odwołującego do konkluzji,że
dokumenty te nie mogły byćbrane pod uwagęprzez zamawiającego w zakresie oceny
spełnienia przez ILF warunku udziału w postępowaniu.
Odwołujący wskazywał,że niemożnośćdokonania ponownej oceny oferty ILF w
zakresie warunku udziału w postępowaniu wskazanego w pkt 9.1.3.1.2. SIWZ - Instrukcji dla
Wykonawców z uwzględnieniem dokumentów przedłożonych dodatkowo w ramach
ponownej oceny ofert wynika z faktu, iżILF była jużraz wzywana do uzupełnienia
dokumentów złożonych na potwierdzenie spełnienia tego warunku udziału w postępowaniu
pismem z dnia 19 lipca 2010 r. W odpowiedzi na to wezwanie ILF przesłało pismo z dnia 5
sierpnia 2010 r. do którego załączyło nowy wykaz osób oraz dokumenty (rzekomo)
potwierdzające należyte wykonanie przez p. Tadeusza Sz w postaci pisma 12 Terenowego
Oddziału Lotniskowego z dnia 4 sierpnia 2010 r. nr 1583/10 wskazującego pełne nazwy
zadańinwestycyjnych realizowanych przez tego inwestora, do których p. Tadeusz Sz
posiadał pełnomocnictwa.
Zdaniem odwołującego w zaistniałym stanie faktycznym, zgodnie z jednolitąlinię
orzeczniczą, w myśl której możliwe jest jedynie jednokrotne wzywanie do uzupełnienia tego
samego dokumentu, zamawiający powinien wykluczyćwykonawcęILF, bowiem dokumenty
dot. osoby wskazanej na omawiane stanowisko były jużprzedmiotem wezwania do
uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Pzp. W wyniku przedłożenia dokumentów
budzących wątpliwości zamawiającego, pismem z 26 sierpnia 2010 r. (GTL/DZM/2246/2010)
zwrócił sięon do ILF o złożenie wyjaśnień. Zatem ILF „wykorzystał" jużwszystkie
przewidziane ustawąmożliwości doprecyzowania złożonej przez siebie oferty. Umożliwienie
mu po raz kolejny uzupełnienia dokumentów, a tym samym umożliwienie mu sanowania
błędów, którymi obarczona jest jego oferta, jak wywodził odwołujący, stanowi naruszenie art.
7 ust. 1 ustawy Pzp, a tym samym stanowi obrazępodstawowej zasady rządzącej
postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego tj. zasady równego traktowania
wykonawców biorących udział w postępowaniu. W przypadku ponownej oceny ofert możliwe
jest
bowiem
ponowne
przeprowadzenie
przez
zamawiającego
„postępowania
wyjaśniającego," ale jedynie w kontekście dokumentów i okoliczności do uzupełnienia/
wyjaśnienia których dany wykonawca nie był wcześniej wzywany.
Sposób przeprowadzenia przez zamawiającego ponownej oceny ofert i zaniechanie
wykluczenia ILF stanowi, w mniemaniu odwołującego, nie tylko wypaczenie sensu wyroku
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10), ale de
facto jego niewykonanie. „Zamawiający nie może dokonaćczynności, której powtórzenie
nakazywał wyrok arbitrów (a więc powtórnej oceny ofert) w sposób, który jest sprzeczny z
ustaleniami prezentowanymi w wyroku (wyrok Zespołu Arbitrów przy Urzędzie Zamówień
Publicznych z dnia 27 lipca 2004 r. sygn. akt UZP/ZO/0-1131/04).”
Abstrahując od twierdzeń, co do kwestii nieprawidłowości czynności dokonanych
przez zamawiającego w ramach ponownej oceny ofert (a polegających na użyciu
dodatkowych dokumentów złożonych przez ILF do oceny spełniania warunków udziału w
postępowaniu), odwołujący utrzymywał, iżdokumenty te nie uchylająustalenia dokonanego
w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10)
w zakresie podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
Zgodnie z postanowieniami pkt 9.1.3.1.2. tiret pierwszy SIWZ - Instrukcji dla
Wykonawców wykonawcy ubiegający sięo udzielenie zamówienia publicznego obowiązani
byli dysponowaćosobąprzeznaczonąna stanowisko inspektora nadzoru w specjalności
budowa dróg, lotnisk posiadającąco najmniej 5 letnie doświadczenie zawodowe w zakresie
nadzorowania budowy lub/i przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i
płaszczyzn postoju samolotów lub/i dróg kołowania) oraz w tym okresie wykonał co najmniej
jednąusługępolegającąna pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach
której nadzorował kontrakt, którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej
(droga startowa lub/i płaszczyzna postoju samolotu lub/i dróg kołowania) z betonu
cementowego o powierzchni co najmniej 100 000 m2 (Zamawiający dopuszcza w ramach
jednej usługi, o której mowa powyżej sumowanie powierzchni dróg startowych, płyt
postojowych, dróg kołowania).
Odwołujący podnosił, iżżaden z dokumentów przedłożonych przez ILF w ramach
ponownej oceny ofert nie potwierdza pełnienia przez p. T. S funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego przy realizacji robót drogowych zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja
nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" na lotnisku w Łasku. Oznacza, to iżILF nawet
dodatkowo złożonymi dokumentami nie uchyliło ustaleńdokonanych przez KrajowąIzbę
Odwoławcząw wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) w zakresie
podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
W odpowiedzi na wezwanie zamawiającego z dnia 8 listopada 2010 r. (D889-ILFWa-
AS-0018) ILF przedstawił m.in. dzienniki budowy mające wskazywać, iżproponowany w
ofercie do pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego p. Tadeusz Sz przy realizacji
zadania „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" rzekomo pełnił funkcję
inspektora nadzoru inwestorskiego. Szczegółowa analiza dokumentacji załączonej do pisma
ILF jednoznacznie wskazuje, iżp. Tadeusz Sz nie spełnia wymogów wskazanych w treści
warunku udziału w postępowaniu. Odwołujący przyznał, iżco prawda, w jednym z
załączonych do ww. pisma dzienników (Dziennik Budowy DB2 dla obiektów budowlanych Nr
31) widnieje wpis p. T. S, aczkolwiek nie zostało w nim jednoznacznie wskazane, w jakim
charakterze dokonał on tego wpisu. Nie wynika to także zżadnych pozostałych elementów
dziennika. Nie został on bowiem w nim ujawniony ani w rubryce „pierwotnych" inspektorów
nadzoru inwestorskiego (str. 4 tegożDziennika), ani w rubryce zmian osobowych wśród osób
pełniących funkcjętechniczne w budownictwie (str. 5 tegożDziennika). Do dokumentacji nie
został także dołączonyżaden dokument potwierdzający, iżp. T. Sz faktycznie sprawował
funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego przy realizacji robót drogowych. Ponadto zapis w
dzienniku budowy z dnia 21 kwietnia 2004 r. który dot. zalewania dylatacji oraz lista
obecności na przeglądzie technicznym z dnia 14 lipca 2007 r. nie zaświadczająo
wykonywaniu nadzoru nad robotami drogowymi. Zgodnie z treściąwarunku udziału w
postępowaniu z pkt 9.1.3.1.2. tiret pierwszy Instrukcji dla Wykonawców, osoba przeznaczona
na stanowisko inspektora nadzoru w specjalności budowa dróg, lotnisk powinna posiadaćco
najmniej 5 letnie doświadczenie zawodowe w zakresie nadzorowania budowy lub/i
przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów
lub/i dróg kołowania) oraz w tym okresie powinna wykonaćco najmniej jednąusługę
polegającąna pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach której
nadzorował kontrakt, którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej (droga
startowa lub/i płaszczyzna postoju samolotu lub/i dróg kołowania) z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100 000 m kw. Zalewanie dylatacji wypełnieniem, jak utrzymał
odwołujący, nie jest doświadczeniem polegającym na nadzorowaniu budowy nawierzchni
lotniskowej. Zatem dokumenty te nie uchylająustaleńdokonanych przez KrajowąIzbę
Odwoławcząw wyroku z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt KIO 2131/10) w zakresie
podania nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący przyznał,że o ile wśród załączników do pisma ILF znalazł siędokument
pn. Historia budowy, w którym p. T. Sz został wskazany jako pełniący funkcjęinspektora
nadzoru, o tyle dokument ten wżaden sposób nie odnosi siędo kwestii specjalności w jakiej
rzekomo pełnił on tęfunkcję, ani czasu jej pełnienia. Z pisma, w którym IFL opisuje
załączane dokumenty widnieje jedynie wzmianka, iżp. S rozpoczął pełnienie swojej funkcji
jużpo założeniu tego dziennika, a zatem pewnym jest, iżnie pełnił on tej funkcji przez cały
czas trwania prac w ramach przedmiotowego zadania. Na podstawie przedłożonych
dzienników budowy oraz historii budowy, zdaniem odwołującego, nie można z całą
pewnościąstwierdzićczy p. Tadeusz S pełnił funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego
przy realizacji robót drogowych, a tylko takie doświadczenie jest relewantne z punktu
widzenia treści warunku udziału w postępowaniu. W ocenie odwołującego,żaden z
dokumentów przedłożonych przez ILF nie potwierdza pełnienia przez p. T. S funkcji
inspektora nadzoru inwestorskiego przy realizacji robót drogowych w trakcie zadania
inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)" na
lotnisku w Łasku. Tylko zaśtaki dokument mógłby uchylićustalenia dokonane przez Krajową
IzbęOdwoławcząw jej prawomocnym orzeczeniu (tj. w wyroku z dnia 14 października 2010
r. (sygn. akt KIO 2131/10)) w zakresie podania nieprawdziwych informacji mających wpływ
na wynik postępowania.
Zapis w dzienniku budowy z dnia 21 kwietnia 2004 r. dot. zalewania dylatacji oraz
lista obecności na przeglądzie technicznym z dnia 14 lipca 2007 r. nie zaświadczająo
wykonywaniu nadzoru nad robotami drogowymi. Odwołujący podnosił,że w 2004 r. wszelkie
roboty betonowe w ramach zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK
(głównej drogi kołowania)" na lotnisku w Łasku były jużwykonane. Na potwierdzenie tego
faktu załączył do niniejszego odwołania (1) protokół odbioru technicznego i przekazania do
eksploatacji z dnia 12 listopada 2003 r. w zakresie remontu płaszczyzn postoju samolotów
oraz drogi kołowania dla tego zadania inwestycyjnego oraz (2) protokół odbioru z dnia 19
grudnia 2003 r. dla tegożzadania. W protokole z dnia 19 grudnia 2003 r. inwestor (12
Terenowy Oddział Lotniskowy) potwierdza wykonanie w 100% m.in. takich robót jak
centralnej płaszczyzny postojowej samolotów (CPPS) w zakresie pogrubienia nawierzchni,
płaszczyzn postojowych dla samolotów (PPS2 i PPS2) w zakresie pogrubienia nawierzchni,
remontu drogi startowej (DS.), płaszczyzn postojowych dla samolotów (PPS2 i PPS) i dróg
kołowania (DKlb i DK1). Zestawienie tych protokołów odbioru z treściąumowy o roboty
budowlane dla zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej
drogi kołowania)" wskazuje, iżprotokoły te potwierdzająwykonanie całego zakresu
rzeczowego robót w zakresie nawierzchni lotniskowych jeszcze w roku 2003.
Zdaniem odwołującego, wświetle nowo złożonych przez niego dowodów, wynika,że p. T. Sz
nie mógł pełnićfunkcji inspektora nadzoru inwestorskiego dla robót drogowych w ramach
zadania inwestycyjnego 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)"
na lotnisku w Łasku.
W rezultacie okoliczności przywołanych powyżej, czynnośćponownego wyboru oferty
ILF, jawi sięodwołującemu jako dokonana z rażącym naruszeniem prawa. Zamawiający
dokonał bowiem wyboru oferty wykonawcy, który powinien zostaćwykluczony z
postępowania.
Na wezwanie zamawiającego z dnia 31 stycznia 2011 r., do postępowania
odwoławczego pismem złożonym Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 lutego
2011 r. zgłosił przystąpienie po stronie zamawiającego wykonawca wybrany ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Warszawie.
Przystępujący wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie przepisów art. 189 ust. 2
pkt 4 i 5 ustawy Pzp, albowiem odwołanie co do części zarzutów powołuje sięwyłącznie na
te same okoliczności, które były jużprzedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbęw sprawie
odwołania dotyczącego tego samego postępowania wniesionego przez tego samego
odwołującego się(sprawa zakończona prawomocnym wyrokiem KIO z dnia 14 października
2010 r. - sygn. akt: KIO 2131/10), a w pozostałej części dotyczy czynności, którą
zamawiający wykonał zgodnie z treściąwyroku Izby, tj. przywołanym powyżej orzeczeniem z
dnia 14 października 2010 r.
Przystępujący wskazywał,że podniesione w odwołaniu zarzuty sąw większości
powieleniem zarzutów jużwcześniej podnoszonych w odwołaniu wniesionym przez
konsorcjum Grontmij w ramach tego samego postępowania przetargowego (odwołanie
Grontmij z dnia 1 października 2010 r. - sygn. akt sprawy KIO/2131/10), i zostały już
prawomocnie rozstrzygnięte przywołanym jużpowyżej orzeczeniem z dnia 14 października
2010 r. W pozostałej zaśczęści oparte sąone na nadinterpretacji tego orzeczenia, co
znajduje dodatkowe potwierdzenie w wyjaśnieniach KIO co do treści wyroku przekazanych
odwołującemu pismem z dnia 24 listopada 2010 r. (znak: UZP/DO/UK/12679/16025/10).
Przystępujący zaznaczał,że w przypadku kwestionowania przez odwołującego
prawidłowości wyroku KIO wydanego w przedmiotowej sprawie, na co wskazuje prowadzona
w odwołaniu polemika z jego postanowieniami, odwołujący był uprawniony do zaskarżenia
tego orzeczenia w drodze skargi do właściwego sądu okręgowego, czego jednak zaniechał.
Interes przystępującego w uzyskaniu rozstrzygnięcia korzystnego dla zamawiającego, po
którego stronie ILF przystępuje do postępowania odwoławczego wynika z faktu,że złożona
oferta uznana została za ofertęnajkorzystniejsząniepodlegającąodrzuceniu, zaś
uwzględnienie przedmiotowego odwołania przez KrajowąIzbęOdwoławcząuniemożliwiłoby
zawarcie umowy o realizacjęzamówienia z przystępującym.
Rozpatrując sprawę(w granicach zarzutów utrzymanych w odwołaniu będącym
przedmiotem rozpoznania) na posiedzeniu bez udziału stron, zgodnie z art.189 ust. 3 ustawy
Pzp, Izba ustaliła i zważyła co następuje.
W oparciu o akta sprawy o sygnaturze KIO 2131/10, oraz treśćpoprzedniego
odwołania z dnia 30 września 2010 r, które Izba dopuściła z urzędu, jako dowód na
okolicznośćistnienia przesłanek do odrzucenia odwołania w niniejszej sprawie, Izba
stwierdziła, iżodwołujący podnosił zarzuty cyt:
„naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust.
2 pkt 3 i 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez wykluczenie
z postępowania Odwołującego, zaniechanie wykluczenia ILF Consulting Engineers Polska
Sp. z o.o., pomimo iżwykonawca ten nie potwierdził spełnienia warunków udziału w
postępowaniu i złożył nieprawdziwe informacje, które mogły miećwpływ na wynik
prowadzonego postępowania, a także czynnośćwyboru oferty złożonej przez ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. (dalej zwanej także „ILF” lub „Przystępującym”) jako oferty
najkorzystniejszej. W związku z tym wniósł o: unieważnienie czynności Zamawiającego
polegającej na dokonaniu wyboru oferty ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. jako
oferty najkorzystniejszej oraz nakazanie Zamawiającemu: ponownego dokonania czynności
badania i oceny ofert, wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ILF
Consulting Engineers Polska Sp. z o.o., nakazanie Zamawiającemu wyboru oferty
Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej, a ponadto przeprowadzenie dowodów z
dokumentów wymienionych w uzasadnieniu odwołania.”
Przywołując treśćuzasadnienia wyroku Izby KIO 2131/10 w odniesieniu do
wykluczenia odwołującego z postępowania, cyt.: „W uzasadnieniu Odwołujący podniósł,że
wskazując podstawęwykluczenia go z postępowania Zamawiający stwierdził, iżOdwołujący
nie uzupełnił oświadczeńo braku podstaw do wykluczenia dla Grontmij CARL BRO A/S oraz
p. Pawła Nowaka, pomimo wezwania w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych.”
Natomiast z treści poprzedniego odwołania oraz uzasadnienia wyroku Izby KIO
2131/10 w odniesieniu do oferty przystępującego ILF wynika,że podnoszone były
następujące okoliczności cyt.:„
W stosunku do ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o.
Odwołujący stwierdził,że nie potwierdził spełnienia warunków udziału w postępowaniu
w zakresie dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia Zamawiający
wymagał, aby wykonawcy przedstawili m.in. osobęna stanowisko Inspektora nadzoru w
specjalności budowa dróg, lotnisk (pkt 9.1.3.1.2. „Instrukcji dla wykonawców”) oraz
Inspektora nadzoru w specjalności elektrycznej (pkt 9.1.3.1.4. „Instrukcji dla wykonawców”).
Dla Inspektora nadzoru w specjalności budowa dróg, lotnisk Zamawiający wymagał co
najmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego w zakresie nadzorowania budowy lub/i
przebudowy nawierzchni lotniskowych (dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów
lub/i dróg kołowania) oraz wykonania w tym okresie co najmniej jednej usługi polegającej na
pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego, w ramach której nadzorował kontrakt,
którego przedmiotem była budowa nawierzchni lotniskowej (droga startowa lub/i płyta
postojowa lub/i droga kołowania) z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100 000
m
2
(Zamawiający dopuszczał w ramach jednej usługi, o której mowa powyżej, sumowanie
powierzchni dróg startowych, płyt postojowych, dróg kołowania) oraz przedstawienia
dokumentów potwierdzających,że usługi wskazane w wykazie osób zostały wykonane
należycie. ILF do pełnienia tej funkcji zaproponował p. Tadeusza S dołączając do oferty
„Wykaz osób, które będąuczestniczyćw realizacji zamówienia.” Dodatkowo, w odpowiedzi
na wezwanie Zamawiającego do uzupełnienia dokumentów wystosowane w trybie art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, złożył uzupełnienia i wyjaśnienia do oferty, do
których dołączył dokument, który miał spełniaćwymogi dokumentu potwierdzającego,że
usługi zostały wykonane należycie. Biorąc jednak pod uwagęinformacje zawarte w
złożonych dokumentach, nie można uznać,że ekspert ten odpowiada wymaganiom, a ILF
nie wykazał,że p. S posiada doświadczenie w realizacji jednej ww. usługi. Doświadczenia
eksperta miało dotyczyćbudowy, a nie innej postaci robót budowlanych, czyli należy
zastosowaćdefinicjęz art. 3 ustawy Prawo budowlane , która odróżnia budowęi remont.
Spośród usług wykonywanych przez p. S, wymogu powierzchni z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100.000 m
2
nie spełniająnastępujące projekty: Lotnisko Katowice –
Pyrzowice, Lotnisko Warszawa – Okęcie i Lotnisko Dęblin. Wymóg minimalnej powierzchni
nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego spełniająjedynie projekty Lotnisko Łask oraz
Lotnisko Radom, jednak nie spełniająone innych wymogów – pełnienia funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której ekspert nadzorował kontrakt na budowę. W
odniesieniu do obu tych projektów ILF wskazał, iżpolegały one na pełnieniu funkcji w
ramach rozbudowy i remontu nawierzchni lotniskowej, ale sposób podania tych informacji
uniemożliwia weryfikację, jaka częśćpowierzchni nawierzchni lotniskowej podlegała
remontowi, a jaka budowie. Ponadto w stosunku do projektu Lotnisko Radom ILF wskazuje,
iżroboty budowlane były wykonywane zarówno w technologii betonu asfaltowego, jak i
cementowego, więc nie jest możliwe zweryfikowanie, jaka częśćnadzorowanych robót
polegała na budowie nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego. Dokument
przedłożony przez ILF w ramach uzupełnienia dokumentów potwierdzający,że usługi zostały
wykonane należycie nie wskazuje, aby roboty nadzorowane przez p. S stanowiły budowy
– w odniesieniu do Lotniska w Łasku i Lotniska w Radomiu inwestor (12 Terenowy Oddział
Lotniskowy) wskazał, iżbyły to jedynie modernizacje. Poza tym ILF nie przedłożył
dokumentów wymaganych w pkt 9.1.3. „Instrukcji dla wykonawców” – Zamawiający wymagał
załączenia do równieżdokumentu potwierdzającego,że usługi wskazane w wykazie osób
zostały wykonane należycie – dokument ten w ogóle nie został przedstawiony dla projektu
Lotnisko
Radom,
co
zostało
jednoznacznie
przyznane
przez
ILF
w
piśmie
do Zamawiającego z 5 sierpnia 2010 r. stanowiącym odpowiedźna wezwanie do
uzupełnienia dokumentów. Dla projektu Lotnisko Łask ILF załączył dokument wystawiony
przez 12 Terenowy Oddział Lotniskowy (12 TOL) z 4 sierpnia 2010 r., który nie zawierażadnych informacji, aby p. S uczestniczył jako inspektor nadzoru inwestorskiego przy
realizacji projektu tego lotniska ani nie potwierdza należytego wykonania tej usługi, a
wskazuje jedynie zadania inwestycyjne, na których p. S posiadał bliżej niesprecyzowane
pełnomocnictwa. Okolicznośćta powoduje koniecznośćwykluczenia wykonawcy z
postępowania, bowiem dokumenty te były jużprzedmiotem wezwania do uzupełnienia
dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych.”
W dalszej części odwołania z dnia 30 września 2010 r. odwołujący podnosił cyt. z
orzeczenia Izby: „
Poza tym w stosunku do ILF zachodzątakże okoliczności skutkujące
wykluczeniem tego wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych, z uwagi na fakt, iżprzedłożył on informacje mogące miećwpływ na wynik
postępowania. W „Wykazie osób, które będąuczestniczyćw wykonaniu niniejszego
zamówienia” w odniesieniu do p. S, dla Lotniska Radom i Lotniska Łask, podaje
nieprawdziwe informacje wskazując powierzchnie nawierzchni lotniskowych z betonu
cementowego. Projekt dotyczący Lotniska Łask składał sięz szeregu umów o roboty
budowlane, co potwierdza m.in. dokument dołączony przez ILF w ramach uzupełnień
wystawiony przez 12 TOL, w którym wymienia, dla jakich zadańp. S miał udzielone
pełnomocnictwa, m.in. 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” oraz 51030
„Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”. P. S w ramach swojego
zatrudnia w 12 TOL, które przypada na okres 2 lutego 2004 r. – 31 października 2006 r.
pełnił jedynie funkcjęinspektora nadzoru na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy
rozśrodkowania samolotów”, w ramach którego zostało wykonane 65.000 m
2
podbudowy
drogi kołowania z betonu, z czego w okresie zatrudnienia p. S zostało ukończone i pokryte
warstwąnawierzchnią60.000 m
2
. Jest to jedyny projekt z całego doświadczenia
zawodowego p. S, który obejmuje swoim zakresem budowęnawierzchni lotniskowej z
betonu cementowego, jednakże nie spełnia on wymogu co do wielkości. P. S nie pełnił
jednakże funkcji inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK
(głównej drogi kołowania)” na Lotnisku w Łasku, na którym wykonywano ok. 100.000 m
2
nawierzchni z betonu cementowego. W związku z powyższym nie wiadomo
w oparciu o co ILF wskazuje doświadczenie p. S na projekcie Lotnisko
w Łasku jako doświadczenie w zakresie budowy 140.000 m
2
nawierzchni. Kwestionowane
dane nie tylko zostały zawarte w samej ofercie, ale także w dokumentach przedłożonych
tytułem uzupełnienia dokumentów, poza tym treśćwyjaśnieńudzielonych przez ILF pismem
z 3 września 2010 r. jednoznacznie wskazuje, iżILF działała zeświadomym zamiarem
wprowadzenia w błąd Zamawiającego. W piśmie tym bowiem oświadcza,że p. S pełnił
funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego w ramach projektu polegającego na budowie
(rozbudowie) nawierzchni lotniskowej na lotnisku w Łasku obejmującej rozbudowępołączoną
z remontem i przebudową, drogi startowej, płaszczyzn postojowych dla samolotów i głównej
drogi kołowania strefy rozśrodkowania samolotów. ILF oświadczył też, iżpan S w ramach
swojego zatrudnienia w 12 TOL nadzorował kontrakt 51031 „Budowa strefy rozśrodkowania
samolotów”, który był częściąskładowąprojektu polegującego na modernizacji lotniska w
Łasku obejmującego między innymi budowęnawierzchni lotniskowych o łącznej powierzchni
140.000 m
2
. ILF stara sięstworzyćprzekonanie,że zadania „Modernizacja strefy
rozśrodkowania samolotów” oraz „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi
kołowania)” były jednym kontraktem, w ramach którego był wykonywany jednolity nadzór
inwestorski. Tymczasem inwestor – 12 TOL wyraźnie wskazuje, iżbyły to odrębne zadania, a
pan S w ramach projektu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK” nie pełnił funkcji
inspektora nadzoru inwestorskiego. W odniesieniu do projektu dotyczącego Lotniska w
Radomiu ILF wskazuje, iżp. S wykonywał funkcjęinspektora nadzoru inwestorskiego, zaś
powierzchnia nawierzchni lotniskowych z betonu cementowego i asfaltowego wynosiła
180.000 m
2
, jednak w ramach tego zadania p. S nie nadzorował jakichkolwiek robót
związanych z budowąlub przebudowąnawierzchni lotniskowych z betonu cementowego.
Podane nieprawdziwie informacje dotycząskładowych elementów warunku udziału w
postępowaniu, zatem mogąmiećwpływ na wynik postępowania.”
Wykonawca ILF, który równieżprzystąpił do postępowania odwoławczego w sprawie
KIO 2131/10, według ustaleńwyroku izby z dnia 14.10.2010 r. zajął następujące stanowisko,
cyt.: „ILF w celu wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
p. S pomijając wyjaśnienia złożone w trybie art. 26 ust. 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych pismem z 3 września 2010 r., w którym ILF potwierdził informacje zawarte w
ofercie, a dotyczące wykonanej usługi nadzoru nad wykonaniem budowy nawierzchni
lotniskowej z betonu cementowego o łącznej powierzchni ponad 100.000 m
2
(Zamawiający
dopuścił sumowanie powierzchni dróg startowych lub/i płyt postojowych lub/i dróg kołowania
ramach jednej usługi nadzoru): „całkowita powierzchnia robót nawierzchni betonowej z
betonu B40 wynosiła około 140.000m
2
. Wskazana robota budowlana (rozbudowa)
nawierzchni lotniskowej wykonana była z betonu cementowego” (dotyczy modernizacji
lotniska w Łasku). Tym samym ILF w sposób jednoznaczny potwierdził, iżłączna
powierzchnia rozbudowy nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego na projekcie
modernizacji Lotniska Łask, w ramach którego p. S wykonał usługępełnienia funkcji
inspektora nadzoru wyniosła ponad 100.000 m
2
, więc potwierdził spełnienie wymagań. W
przywołanej odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego z 19 lipca 2010 r., w części dotyczącej
uzupełnienia dokumentów potwierdzających należyte wykonanie usług na wskazanych przez
Zamawiającego projektach, ILF złożył więcej niżjeden (przywołany przez Odwołującego jako
„jedyny”) dokument –załączył dwa komplementarne dokumenty potwierdzające należyte
wykonywanie przez pana S usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego na rzecz 12 TOL w latach 2004 – 2006: list referencyjny podpisany przez
Szefa 12 TOL potwierdzający należyte wykonanie usługi nadzoru w latach 2004-2006 oraz
odpowiedź12 TOL na pismo w sprawie podania pełnych nazw zadańnadzorowanych przez
pana S w latach 2004-2006, stanowiącądoprecyzowanie zakresu nadzorowanych robót
m.in. w ramach projektu modernizacja Lotniska Łask. Zatem ILF spełnia wymagania
dotyczące dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia określonymi w pkt
9.1.3.1. oraz spełniła wymogi w zakresie przedłożenia dokumentu potwierdzającego należyte
wykonanie usługi nadzoru wykazanej w „Wykazie osób”. Przystępujący wniósł o
dopuszczenie dowodu z dokumentu – pisma p. S do Szefa 12 TOL, w odpowiedzi na które
uzyskano przekazanąZamawiającemu odpowiedźz 4 sierpnia 2010 r., które, zdaniem
Przystępującego, rozwiewa ewentualne wątpliwości co do zakresu prac wykonywanych
przez p. Szildera i będących przedmiotem referencji udzielonych przez 12 TOL.”
Krajowa Izba Odwoławcza w przywołanym wyroku KIO 2131/10 zajęła następujące
stanowisko.
W odniesieniu do wykluczenia odwołującego z postępowania, cyt.: „Izba podzieliła
stanowisko Odwołującego stwierdzając, iżna gruncie treści udzielonych pełnomocnictw oraz
samych oświadczeń, nie widzi przeszkód prawnych, aby zostały one podpisane przez
prokurenta Grontmij Polska Sp. z o.o.” (…).” Tym samym Zamawiający, z powyższej
przyczyny, niesłusznie wykluczył Odwołującego z postępowania.”
W odniesieniu do zarzutu dotyczącego niespełnienia przez ILF Consulting Engineers
Polska Sp. z o.o. warunku udziału w postępowaniu dotyczącego Inspektora nadzoru w
specjalności budowa dróg, lotnisk oraz złożenia w tym zakresie nieprawdziwych informacji
Izba stwierdziła, iżcyt” „Zamawiający w stosunku do tego specjalisty (pkt 9.1.3.1.2.
specyfikacji istotnych warunków zamówienia) wymagał co najmniej 5-letniego doświadczenia
zawodowego w zakresie nadzorowania budowy lub/i przebudowy nawierzchni lotniskowych
(dróg startowych lub/i płaszczyzn postoju samolotów lub/i dróg kołowania) oraz wykonania w
tym okresie co najmniej jednej usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru
inwestorskiego, w ramach której nadzorował on kontrakt, którego przedmiotem była budowa
nawierzchni lotniskowej (droga startowa lub/i płyta postojowa lub/i droga kołowania)
z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100.000 m
2
(Zamawiający dopuszczał w
ramach jednej usługi, o której mowa powyżej sumowanie powierzchni dróg startowych, płyt
postojowych, dróg kołowania) wraz z dokumentem potwierdzającym,że usługi wskazane w
wykazie osób zostały wykonane należycie (dodatkowy dokument, w oparciu o art. 138c pkt 2
ustawy Prawo zamówieńpublicznych). Częściąspornąspełnienia warunku było
doświadczenie p. S w wykonaniu jednej usługi polegającej na pełnieniu funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której nadzorował on kontrakt, którego przedmiotem była
budowa nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego o powierzchni co najmniej 100 000
m
2
. Zgodnie z oświadczeniem Przystępującego złożonym na rozprawie, spośród
wskazanych dla p. S kontraktów, tęczęśćwarunku miały potwierdzaćprace na lotnisku w
Łasku, czyli zadanie 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” oraz 51030
„Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”, a pozostałe pozycje zostały
podane dla spełnienia ogólnego wymogu doświadczenia; z kolei dla lotniska w Radomiu brak
jest kompletu wymaganych przez Zamawiającego dokumentów. W „Wykazie osób”
Przystępujący wskazał te zadania jako jednąusługę„Projekt: Lotnisko Łask (remont,
przebudowa i rozbudowa drogi startowej DS., płaszczyzn postojowych dla samolotów PPS i
CPPS, głównej drogi kołowania GDK oraz budowa strefy rozśrodkowania samolotów SRS) o
wielkości nawierzchni z betonu cementowego 140.000 m
2
i wartości ok. 124 mln złotych,świadczonąw okresie luty 2004 – listopad 2006.” Również„Oświadczenie/wyjaśnienie” p. S
z 28 sierpnia 2010 r. odnosi siędo projektu jako całości. Z przedstawionych dokumentów
wynika, co nie jest sporne między Stronami i Przystępującym, iżzadanie 51031
„Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów” obejmuje powierzchnięmniejsząniż
100.000 m
2
z betonu cementowego, a p. S pełnił tam funkcjęinspektora nadzoru. Natomiast
w stosunku do zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania)”
bezsporne
jest,że
obejmuje
ono
powierzchnię
powyżej
100.000
m
2
z betonu cementowego, natomiast Odwołujący kwestionuje fakt,że p. S pełnił tam funkcję
inspektora nadzoru – jego zdaniem pełnił jąp. N (obie te osoby pracowały w 12 TOL).
Odwołujący stwierdza także, iżoba zadania nie stanowiąjednej usługi. Izba stwierdziła, iżna
str. 17 specyfikacji istotnych warunków zamówienia w części „Uwaga” Zamawiający wskazał,
iżprzez usługęrozumie wykonanie czynności w ramach jednej umowy podstawowej wraz z
pozostałymi umowami zawartymi wyłącznie w ramach zamówieńuzupełniających lub
dodatkowych do umowy podstawowej. Ponieważinformacja ta została zawarta w części
dotyczącej ekspertów, pomiędzy wymogami odnoszącymi siędo tych ekspertów, a wykazem
dokumentów ich dotyczących (wykaz osób, oświadczenia o uzupełnieniu tych osób,
uprawnienia, referencje dla osób), postanowienie to bezspornie odnosi siędo tych osób.
Podobna uwaga znajduje sięrównieżw ogłoszeniu o zamówieniu.
Biorąc więc pod uwagępowyższądefinicjęwyraźnie odnoszącąsiędo osobnych kontraktów
i zamówieńpublicznych oraz wskazanie w dokumentach z 12 TOL, np. piśmie z 23 września
2010 r.,że, zdaniem inwestora, były to odrębne zadania inwestycyjne – roboty budowlane,
Izba stwierdziła,że nie można tych zadańuznaćza jednąusługę, nawet jeśli byłyby one
nadzorowane przez jednąosobęw ramach jej obowiązków pracowniczych wynikających z tej
samej umowy o pracę. Patrząc w ten sposób, pracownik w ciągu np. 20 lat pracy mógłby się
wykazaćtylko jednątrwającą20 lat usługą, co byłoby nielogiczne, poza tym sprzeczne z
przedstawionąpowyżej definicjąjednej usługi. Skoro więc z inspektorem nadzoru nie
zawarto odrębnych umów na poszczególne zdania – albo jednej umowy opiewającej na oba
zadania łącznie, co spełniałoby wymóg Zamawiającego „jednej usługi” – słuszne wydaje się
odniesienie do powyżej zdefiniowanej jednej usługi jako poszczególnych robót budowlanych.
Rozróżnienie to jednak nie ma znaczenia, ponieważdo wykazania wymaganej powierzchni
100.000 m
2
i tak niezbędne jest wykazanie pełnienia funkcji inspektora nadzoru przy zadaniu
51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi kołowania). Natomiast przy tym
zadaniu Odwołujący wykazał,że p. S nie pełnił tej funkcji. Wykonawcy przedstawili Izbie
m.in. następujące dokumenty, w stosunku do których Izba stwierdziła, co następuje.
Pismo (faks) Szefa 12 TOL z 28 czerwca 2010 r. wskazuje, iżp. S był zatrudniony w 12 TOL
od 2 lutego 2004 r. do 31 października 2006 r. i pełnił obowiązki inspektora nadzoru
inwestorskiego na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów”, Z pisma
z 23 września 2010 r., równieżod Szefa 12 TOL, wynika, iżinwestycje o numerach 51030
oraz 51031 na lotnisku w Łasku nie były realizowane w ramach jednego zadania (kontraktu –
usługi), stanowiły one odrębne zadania inwestycyjne, dla których przeprowadzono oddzielne
procedury przetargowe związane z wyborem wykonawcy dokumentacji technicznej oraz
wyłonieniem wykonawcy robót. Stwierdzono teżw nim jednoznacznie, iżp. S nie brał
udziału, nie nadzorował i nie pełnił obowiązku inspektora nadzoru robót drogowych w
realizacji zadania 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK”, a jedynie pełnił takie obowiązki
na zadaniu 51031 „Modernizacja strefy rozśrodkowania samolotów.” Oba powyższe pisma
potwierdzajątakże powierzchnięrobót dla obu zadań. W piśmie z 12 TOL z 11 czerwca
2010r. do ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o. potwierdzono tylko, iżp. S sprawował
funkcjęinspektora nadzoru przy rozbudowie lotniska w Łasku, co jest stwierdzeniem
niewątpliwie prawdziwym, gdyż(p. S sprawował takąfunkcjęco najmniej dla zadania
51031), jednak zbyt ogólnym biorąc pod uwagę, iżrozbudowa ta została podzielona na
szereg zadań(nie tylko sporne dwa), zatem nie można z niej wywieść, którego lub których
konkretnie zadańdotyczy. Również„List referencyjny” z 12 TOL dla p. S (bez daty)
potwierdza tylko pełnienie funkcji inspektora nadzoru dla zadania 51031. Pismo z 12 TOL z 4
sierpnia 2010 r. potwierdza samo posiadanie pełnomocnictw dla zadań51030 i 51031 (jak
równieższeregu innych), jednak samo posiadanie pełnomocnictw nie jest jeszcze
równoznacznie z rzeczywistym pełnieniem funkcji inspektora nadzoru na danym zadaniu. We
wskazanym przez Przystępującego jako dowód piśmie p. S do 12 TOL, prosi on tylko o
podanie nazw zadań, które obejmowały wskazane pełnomocnictwa, zatem pismo to nie
rozwiewa wątpliwości, czy p. S w końcu tęfunkcjępełnił. Z „listu referencyjnego” z 20
stycznia 2006 r. wystawionego przez 12 TOL, przedłożonego Zamawiającemu w ramach
wykazania spełnienia przedmiotowego warunku przez Odwołującego, wynika,że p. Paweł N
w latach 2002 – 2004 pełnił nadzór inwestorski na lotnisku Łask na zadaniu „Modernizacja
nawierzchni lotniskowych GDK” (jakkolwiek brak tu pełnej zgodności nazw i numeru zadania
oraz dat z datami zatrudnienia p. S w 12 TOL, zatem nie można bez wątpliwości uznać,że
było to samo zadanie, co w przypadku p. S – 51030, zwłaszczaże inwestor podzielił
modernizacjęlotniska na szereg zadań). Biorąc pod uwagę powyższe, zwłaszcza treść
pisma 12 TOL z 23 września 2010 r., w którym inwestor stwierdził, iż pan S nie pełnił
funkcji inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej
drogi kołowania).” Izba uznała, że zarzut niespełnienia warunku udziału w
postępowaniu oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych informacji
potwierdził się. Niemniej jednak, ponieważ jedynym dokumentem, który może być
niepodważalnym dowodem przesądzającym, czy p. S rzeczywiście pełnił funkcję
inspektora nadzoru w przedmiotowym zadaniu, jest dziennik robót, a nie został on
przedstawiony podczas rozprawy, Zamawiający w ramach nakazanego powtórzenia
czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie tego
dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru. Przy tym Izba zwraca
uwagę, iż, w przypadku niewykazania przez Przystępującego, że przedstawiona przez
niego informacja w tym zakresie jest prawdziwa, złożenie nieprawdziwych informacji
powoduje, że Zamawiający nie jest zobowiązany żądać uzupełnienia dokumentów w
oparciu o art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.”
Między innymi, w oparciu o powyższe ustalenia i wnioski Izba w sprawie KIO
2131/10 przyjmując, iżw niniejszym przypadku zachodzi okolicznośćwskazana w art. 192
ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, orzekła jak w sentencji, tj. nakazała
powtórzenie czynności badania i oceny ofert.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpatrując obecne odwołanie wykonawcy, od czynności
ponownego badania i oceny ofert, nakazanej wyrokiem Izby (w tym przypadku o sygn. KIO
2131/10, nie była upoważniona do poddawania w wątpliwośćjakichkolwiek wytycznych
poprzedniego wyroku, ponieważtym celom służy skarga przewidziana w art. 198a ust.1
ustawy Prawo zamówieńPublicznych.
Izba zaśrozpatrując niniejsząsprawę, zobowiązana była uwzględnićokoliczności
wynikające ze „stanu zastanego.”
Jeżeli odwołujący na tyle uznał wymieniony wyrok KIO 2131/10 za budzący
wątpliwości,że wystąpił przez swego pełnomocnika do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
o jego interpretację, to zarówno z tej przyczyny był uprawniony do złożenia skargi.
Interpretując wyłącznie na potrzeby rozstrzygnięcia niniejszego postępowania treść
poprzedniego wyroku wraz z jego uzasadnieniem, Izba miała na uwadze wskazania art. 190
ust. 1 Pzp, iżstrony sąobowiązane wskazaćdowody dla stwierdzenia faktów, z których
wywodząskutki prawne, gdyżpostępowanie odwoławcze co do zasady ma charakter
kontradyktoryjny. Zatem ciężar dowodu, wykazania, iżwykonawca ILF nie spełnił warunków
udziału w postępowaniu, orazże złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik
prowadzonego postępowania, w sprawie sygn. akt KIO 2131/10 obciążał odwołującego,
zgodnie z art. 6 K.c. Izba wprawdzie w wyroku KIO 2131/10 w oparciu o: „treść pisma 12
TOL z 23 września 2010 r., w którym inwestor stwierdził, iż pan S nie pełnił funkcji
inspektora nadzoru na zadaniu 51030 „Modernizacja nawierzchni GDK (głównej drogi
kołowania).” Izba uznała, że zarzut niespełnienia warunku udziału w postępowaniu
oraz złożenia w tym zakresie (zadania 51030) nieprawdziwych informacji potwierdził
się.
Niemniej
jednak,
ponieważ
jedynym
dokumentem,
który
może
być
niepodważalnym dowodem przesądzającym, czy p. S rzeczywiście pełnił funkcję
inspektora nadzoru w przedmiotowym zadaniu, jest dziennik robót, a nie został on
przedstawiony podczas rozprawy, Zamawiający w ramach nakazanego powtórzenia
czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie tego
dowodu.”
Na podstawie art. 190 ust. 2 ustawy Pzp Izba może dopuścićdowód niewskazany
przez stronę. Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22
marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań(Dz. U. Nr
48, poz. 280), Izba może zobowiązaćstrony oraz uczestników postępowania odwoławczego
do przestawienia dokumentów lub innych dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia odwołania.
Z takiej możliwości Izba nie skorzystała. Ponieważzgodnie z art. 191 ust. 2 ustawy Pzp,
wydając wyrok, Izba bierze za podstawęstan rzeczy ustalony w toku postępowania,
należało przyjąć, iżw oparciu o przedłożone dowody, Izba nie orzekła o złożeniu przez
przystępującego nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik prowadzonego
postępowania, gdyżjak stwierdziła w treści uzasadnienia „zwraca uwagę, iż, w przypadku
niewykazania przez Przystępującego, że przedstawiona przez niego informacja w tym
zakresie jest prawdziwa, złożenie nieprawdziwych informacji powoduje, że
Zamawiający nie jest zobowiązany żądać uzupełnienia dokumentów w oparciu o art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.” Nie można było równieżzałożyć, iżwynik
ustaleńzamawiającego w myśl wskazańwyroku - „Zamawiający w ramach nakazanego
powtórzenia czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie
tego dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru,” jest kontynuacją
postępowania dowodowego przed Izbąpo zamknięciu rozprawy.
Izba w sprawie KIO 2131/10 była takżeświadoma,że przystępujący ILF był już
wzywany do uzupełnienia dokumentów odnośnie osoby p. T. Sz wskazanego na stanowisko
inspektora nadzoru dla oznaczonych robót, gdyżw ten sposób pisał o tym odwołujący w
treści uzasadnienia odwołania z dnia 30 września 2010 r. cyt.: „Dodatkowo, w odpowiedzi
na wezwanie Zamawiającego do uzupełnienia dokumentów wystosowane w trybie art. 26
ust. 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, złożył uzupełnienia i wyjaśnienia do oferty, do
których dołączył dokument, który miał spełniaćwymogi dokumentu potwierdzającego,że
usługi zostały wykonane należycie. Biorąc jednak pod uwagęinformacje zawarte w
złożonych dokumentach, nie można uznać,że ekspert ten odpowiada wymaganiom, a ILF
nie wykazał,że p. S posiada doświadczenie w realizacji jednej ww. usługi. Doświadczenia
eksperta miało dotyczyćbudowy, a nie innej postaci robót budowlanych, czyli należy
zastosowaćdefinicjęz art. 3 ustawy Prawo budowlane , która odróżnia budowęi remont.
Spośród usług wykonywanych przez p. S, wymogu powierzchni z betonu cementowego o
powierzchni co najmniej 100.000 m
2
nie spełniająnastępujące projekty: Lotnisko Katowice –
Pyrzowice, Lotnisko Warszawa – Okęcie i Lotnisko Dęblin. Wymóg minimalnej powierzchni
nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego spełniająjedynie projekty Lotnisko Łask oraz
Lotnisko Radom, jednak nie spełniająone innych wymogów – pełnienia funkcji inspektora
nadzoru inwestorskiego, w ramach której ekspert nadzorował kontrakt na budowę. W
odniesieniu do obu tych projektów ILF wskazał, iżpolegały one na pełnieniu funkcji w
ramach rozbudowy i remontu nawierzchni lotniskowej, ale sposób podania tych informacji
uniemożliwia weryfikację, jaka częśćpowierzchni nawierzchni lotniskowej podlegała
remontowi, a jaka budowie. Ponadto w stosunku do projektu Lotnisko Radom ILF wskazuje,
iżroboty budowlane były wykonywane zarówno w technologii betonu asfaltowego, jak i
cementowego, więc nie jest możliwe zweryfikowanie, jaka częśćnadzorowanych robót
polegała na budowie nawierzchni lotniskowej z betonu cementowego. Dokument
przedłożony przez ILF w ramach uzupełnienia dokumentów potwierdzający,że usługi zostały
wykonane należycie nie wskazuje, aby roboty nadzorowane przez p. S stanowiły budowy – w
odniesieniu do Lotniska w Łasku i Lotniska w Radomiu inwestor (12 Terenowy Oddział
Lotniskowy) wskazał, iżbyły to jedynie modernizacje. Poza tym ILF nie przedłożył
dokumentów wymaganych w pkt 9.1.3. „Instrukcji dla wykonawców” – Zamawiający wymagał
załączenia do równieżdokumentu potwierdzającego,że usługi wskazane w wykazie osób
zostały wykonane należycie – dokument ten w ogóle nie został przedstawiony dla projektu
Lotnisko Radom, co zostało jednoznacznie przyznane przez ILF w piśmie do Zamawiającego
z 5 sierpnia 2010 r. stanowiącym odpowiedźna wezwanie do uzupełnienia dokumentów. Dla
projektu Lotnisko Łask ILF załączył dokument wystawiony przez 12 Terenowy Oddział
Lotniskowy (12 TOL) z 4 sierpnia 2010 r., który nie zawierażadnych informacji, aby p. S
uczestniczył jako inspektor nadzoru inwestorskiego przy realizacji projektu tego lotniska ani
nie potwierdza należytego wykonania tej usługi, a wskazuje jedynie zadania inwestycyjne, na
których p. S posiadał bliżej niesprecyzowane pełnomocnictwa. Okolicznośćta powoduje
koniecznośćwykluczenia wykonawcy z postępowania, bowiem dokumenty te były już
przedmiotem wezwania do uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo
zamówieńpublicznych.”
W wyżej omówionych okolicznościach, Izba w sprawie KIO 2131/10 także nie
orzekła o definitywnych podstawach do wykluczenia przystępującego z postępowania z
powodu niewykazania spełnienia warunków udziału, a w następstwie o podstawach do
odrzucenia jego oferty. Natomiast w niewątpliwy sposób nakazała powtórzenie oceny ofert,
uznając,że odwołujący bezpodstawnie został wykluczony z postępowania, a ponadto w
treści uzasadnienia, zobowiązała zamawiającego, gdyż„w ramach nakazanego
powtórzenia czynności badania ofert, powinien umożliwić Przystępującemu wykazanie
tego dowodu wzywając go do przedstawienia wypisu lub kopii dziennika w części
zawierającej wpisy w zakresie powołanych inspektorów nadzoru.”
Okolicznościąniewątpliwąjest zatem wbrew stanowisku odwołującego,że Izba w
prawomocnym wyroku KIO 2131/10 nie orzekła w sposób definitywny, iżprzystępujący:
- złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania,
- nie spełnił warunków udziału w postępowaniu.
Izba powołanym wyrokiem nakazała ponowne badanie ofert, równieżz
uwzględnieniem oferty przystępującego ILF. W ramach tego ponownego badania,
zamawiający został upoważniony do wezwania przystępującego do przedłożenia
dodatkowych
dokumentów,
poświadczających
prawdziwość
wcześniej
złożonych
oświadczeńjako dokumentów, potwierdzających spełnienie postawionych warunków udziału
- odnośnie spornego inspektora nadzoru. Z tych względów okoliczność, iżpozostaje to
niespójne z ustaleniem, iżjeden z ocenianych dokumentów potwierdza okolicznośćzłożenia
nieprawdziwych informacji, pozostaje bez znaczenia. Tak samo bez znaczenia pozostaje, iż
zamawiający skorzystał ponownie z procedury wezwania wykonawcy ILF do złożenia
dokumentu (w istocie na potwierdzenie spełnienia warunku udziału w postępowaniu) w
trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, chociażuprzednio jużta procedura została wyczerpana,
skoro został do tego wprost zobligowany powołanym wyrokiem.
Zamawiający, zgodnie z wyrokiem Izby przeprowadził nakazane czynności i pismem
z dnia 21 stycznia 2011 r. powiadomił o wyborze oferty wykonawcy ILF Consulting
Engineers Polska Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej.
W wyżej opisanym stanie rzeczy, Izba podzieliła stanowisko przystępującego ILF, iż
odwołanie podlega odrzuceniu. Ponadto przesłanki odrzucenia odwołania Izba ustala z
urzędu.
Konfrontując treśćodwołania z dnia 30 września 2010 r. oraz odwołania wniesionego
w niniejszej sprawie, Izba stwierdziła, iżw utrzymanym zakresie sąone tożsame, dotyczą
niespełnienia przez ILF warunków udziału i złożenia nieprawdziwych informacji mających
wpływ na wynik postępowania, odnosząsięprzy tym do tych samych okoliczności
doświadczenia zawodowego p. T. Sz. Przepis art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp nakazuje
odrzucenie odwołania, gdy odwołujący powołuje sięwyłącznie na te same okoliczności, które
były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbęw sprawie innego odwołania dotyczącego tego
samego postępowania, wniesionego przez tego samego odwołującego się.
Zdaniem Izby, odwołanie niewątpliwie dotyczy teżczynności (tj. wezwania
wykonawcy ILF do uzupełnienia dokumentów i ponownej oceny ofert), które zamawiający
wykonał zgodnie z treściąwyroku Izby KIO 2131/10. Stwarza to samodzielnąpodstawędo
odrzucenia odwołania, w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 5 ustawy Pzp. Równieżw art. 185 ust.
6 ustawy Pzp, ustawodawca odmówił prawa do wniesienia odwołania, wykonawcy
(odwołującemu) wobec czynności zamawiającego wykonanych zgodnie z wyrokiem Izby.
Zaistnienie chociażby jednej z omówionych wyżej podstaw, lub teżpozostałych,
wymienionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp obliguje Izbędo odrzucenia odwołania, bez
rozpatrywania zgłoszonych zarzutów iżądań.
Rozstrzygnięcie jest zgodne z wnioskami przystępującego. Zamawiający natomiast
nie zajął stanowiska w sprawie.
Izba odrzuciła odwołanie na posiedzeniu niejawnym, bez udziału stron, stosownie do
postanowieńart. 189 ust. 3 ustawy Pzp.
O odrzuceniu odwołania Izba orzekła postanowieniem na podstawie art. 192 ust. 1
ustawy Pzp. O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp. Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238) do kosztów postępowania odwoławczego zalicza sięuiszczony wpis w danej
sprawie.
Stosownie do art. 198a ust. 1 i art. 198b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo
zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759) na niniejsze wyrok/postanowienie*
- w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
…………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
