rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2011-03-09
rok: 2011
data dokumentu: 2011-03-09
rok: 2011
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 371/11
KIO 371/11
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2011 r. w Warszawie odwołania z 24 lutego
2011 r. wniesionego przez wykonawcę Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 w
postępowaniu prowadzonym przez Jastrzębską Spółkę Węglową Spółkę Akcyjną z
siedzibą w Jastrzębiu Zdroju, ul. Armii Krajowej 56
przy udziale wykonawcy Chèque Déjeuner spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Warszawie, ul. Górczewska 124, zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
2011 r. wniesionego przez wykonawcę Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 w
postępowaniu prowadzonym przez Jastrzębską Spółkę Węglową Spółkę Akcyjną z
siedzibą w Jastrzębiu Zdroju, ul. Armii Krajowej 56
przy udziale wykonawcy Chèque Déjeuner spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Warszawie, ul. Górczewska 124, zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
orzeka:
1) oddala odwołanie,
2)
Kosztami postępowania obciąża Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 i nakazuje:
1) zaliczyćw poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczonąprzez Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 tytułem wpisu od odwołania
2) dokonaćwpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) przez Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 na rzecz
Jastrzębskiej Spółki Węglowej Spółki Akcyjnej z siedzibą w Jastrzębiu
Zdroju, ul. Armii Krajowej 56 stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione
z tytułu zastępstwa prawnego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 i Nr 161, poz. 1078) na niniejszy wyrok – w
terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący
………………………………
Sygn. akt: KIO 371/11
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego sektorowego w trybie przetargu
nieograniczonego na dostawębonów (kuponów)żywieniowych uprawniających do
pozyskania produktów w celu przyrządzania posiłków profilaktycznych dla pracowników JSW
S.A. KWK „Jas-Mos” zostało wszczęte przez zamawiającego – JastrzębskąSpółkęWęglową
SpółkęAkcyjnąz siedzibąw Jastrzębiu Zdroju, ul. Armii Krajowej 56 ogłoszeniem o
zamówieniu w siedzibie i na stronie internetowej zamawiającego w dniu 22 listopada 2011r.
oraz opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 25 listopada 2010r.
za numerem 2010/S 229-350399.
W dniu 16 lutego 2011r. zamawiający poinformował wykonawców o wynikach postępowania i
podał,że za najkorzystniejsząuznał ofertęwykonawcy Chèque Déjeuner spółki z
ograniczonąodpowiedzialnościąz siedzibąw Warszawie, ul. Górczewska 124 (wykonawca
wybrany).
W dniu 24 lutego 2011r. odwołanie na wybór oferty najkorzystniejszej wniósł Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnościąz siedzibąw
Warszawie, ul. Kłobucka 25 (odwołujący) zarzucając zamawiającemu zaniechanie
wykluczenie wykonawcy wybranego i dokonanie wyboru niezgodnie z kryteriami określonymi
przez zamawiającego w siwz, a w konsekwencji naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29
stycznia 2004r. Prawo zamówieńPublicznych (Dz. U. t.j. z 2010r. nr 113 poz. 759 ze zm.-
dalej ustawy)poprzez zaniechanie wykluczenia wykonawcy wybranego i odrzucenia jego
oferty, art. 7 ust. 3 ustawy poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób
niezgodny z kryteriami określonymi w siwz, art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez zaniechanie
wykluczenia wykonawcy wybranego pomimo tego, ze złożył on nieprawdziwe informacje
mające lub mogące miećwpływ na wynik prowadzonego postępowania, art. 91 ust. 1 ustawy
poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami
określonymi w siwz. Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej, wykluczenie wykonawcy wybranego i uznanie jego oferty za odrzuconąi o
dokonanie oceny oferty wykonawców niepodlegających wykluczeniu ani odrzuceniu oraz o
wybranie oferty odwołującego. W uzasadnieniu odwołujący przywołał pkt 12 specyfikacji
technicznej załącznik nr 1 do siwz, zgodnie z którym zamawiający wymagał dołączenia do
oferty wykazu placówek handlowych i gastronomicznych spełniający wymagania określone w
specyfikacji technicznej, zawierającego nazwę, adres (ulicę, miasto i dzielnicę, jeżeli jest
wymagana), powiat, a także branżędanej placówki oraz wskazał,że w pkt 2 i 3 specyfikacji
technicznej zamawiający podał definicje placówki handlowej oraz placówki gastronomicznej.
Odwołujący powołał także jako dowody w sprawie pismo zamawiającego do wykonawcy
wybranego z dnia 28 stycznia 2011r., w którym zamawiający oczekiwał wyjaśnień, co do
dokładnego adresu części placówek wskazanych w ofercie wykonawcy wybranego, oraz
odpowiedzi wykonawcy wybranego z dnia 2 lutego 2011r., z której wynika, ze nie każdy
punkt handlowy lub usługowy musi podaćobowiązkowo numer administracyjny. W ocenie
odwołującego nie wskazanie numeru administracyjnego placówki eliminuje takąplacówkę,
jako spełniającąwymogi siwz. Odwołujący na poparcie swego stanowiska powołał wyrok
Izby wydany w sprawie sygn. akt KIO/1907/10 i KIO/1908/10.
Odwołujący podniósł,że z powodu braku numeru powinny byćodliczone z wykazu
wykonawcy wybranego 82 placówki, co przedstawił w zestawieniu tabelarycznym (tabela nr
1), z którego wynika,że kwestionowane są82 pozycje wykazu przy czym kilka poza brakiem
numeru administracyjnego także z powodu braku wskazanej placówki pod podanym
adresem, likwidacji, braku wnętrza dostępnego dla klientów, braku wskazanego adresu w
danym mieście, innego niżwymagany rodzaju branży, czy zdublowania pozycji.
Wskazał,że z powodu braku podania dzielnic w miejscowościach Jastrzębiu-Zdroju,
Rybniku,śorach, WodzisławiuŚląskim zamawiający powinien był odliczyćwykonawcy
wybranemu 260 placówek ujętych w tabeli nr 2. Podał,że według informacji uzyskanej ze
Starostwa Powiatowego Rybnik nie ma na terenie powiatu miejscowości Czerwionka,
Dębieńsko, Leszczyny, Niedobczyce, Jastrzębie Borynia, Orzepowice i miejscowości te nie
występujątakże w pozostałych powiatach/gminach wymaganych przez zamawiającego, co
według odwołującego, oznacza,że zamawiający nie powinien byćuwzględnićwykonawcy
wybranemu 38 placówek (tabela nr 3). Podniósł,że w WodzisławiuŚląskim nie ma ulicy
Przemysłowej, co zdaniem odwołującego, oznacza,że zamawiający nie powinien był
uwzględnić3 kolejnych placówek wykonawcy wybranego (tabela nr 4), a w powiecie
cieszyńskim nie ma miejscowości Jastrzębie –Szeroka i UstrońŚlaski, co eliminuje 3
placówki (tabela nr 5) i w powiecie raciborskim nie ma miejscowości Rudy Wielkie, Nędza
Rogol, Markowice, co eliminuje 3 placówki (tabela nr 6), zaśna terenie Rybnika i Cieszyna
nie ma ulicy Targowisko, a w Rydułtowach ulicy Racławickiej i w powiecie Rybnickim
miejscowości Rydułtowy, co eliminuje dalsze 5 placówek (tabela nr 7), a także na terenie
powiatów wodzisławskiego iżorskiego nie ma miejscowości Krzyżowice iśory Zdrój, co
powinno skutkowaćodliczeniem 2 placówek (tabela nr 8).
Odwołujący podniósł także, iż46 placówek nie można odnaleźćpod wskazanym adresem
np. z powodu braku placówki na podanej ulicy, braku podanej ulicy, likwidacji lokalu, lub
faktu,że placówka ma dopiero powstać, co według odwołującego, powoduje koniecznośćich
odliczenia (tabela nr 9).
Ponadto odwołujący podniósł,że zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2700/98 z dnia
17 grudnia 1998r. dotyczącym cech statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw nie
można uznaćza osobny punkt usługowy kilku stoisk znajdujących sięw jednym budynku
(pod jednym adresem) i będących własnościąjednego podmiotu i z tego względu, zdaniem
odwołującego, należy pominąć12 placówek podanych przez wykonawcęwybranego, bo z
kilku podanych punktów usługowych należy policzyćtylko jeden, co obrazuje tabela nr 10.
Odliczeniu także powinny podlegaćplacówki zlikwidowane, których według odwołującego
wykonawca wybrany podał 46 (tabela nr 11). W dalszej kolejności odwołujący wskazał,że z
wykazu wykonawcy wybranego należy także odliczyćplacówki innych branżniż
gastronomiczna i spożywcza, a także te placówki gastronomiczne, które sąbarami piwnymi
bez przygotowywania posiłków na miejscu i na wynos, nie posiadających miejsc siedzących i
placówek handlowych, których wnętrze nie jest dostępne dla konsumentów, co powinno
powodowaćodliczenie 49 palcówek – tabela nr 12. Ponadto odwołujący wskazał,że zgodnie
z pkt 12 specyfikacji technicznej załącznika nr 1 do siwz zamawiający wymagał, aby
placówki gastronomiczne i handlowe były w odpowiedni sposób oznakowane poprzez
zamieszczenie w widocznym miejscu naklejek z logo firmy realizującej bony (kupony)żywieniowe, a 158 placówek według oświadczeńich właścicieli nie akceptuje bonów i nie
zamieściło oznaczenia, co powinno skutkowaćodliczeniem tych pozycji z wykazu
wykonawcy wybranego (tabela nr 13). Odwołujący powołał także wyjaśnienia zamawiającego
do siwz z dnia 16 grudnia 2010r., zgodnie z którymi przedmiot zamówienia opisany jest w
oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych
posiłków i napojów (Dz. U. nr 60 poz. 279), a placówkęzlokalizowana w przyczepie
samochodowej lub na samochodzie dostawczym zamawiający miał traktowaćjako ruchomy
punkt sprzedaży detalicznej. Odwołujący powołał także wyrok Izby w sprawie sygn. akt
KIO/1907/10 i 1908/10, a także wskazał,że zgodnie z § 6 pkt 2 cyt. rozporządzenia posiłki
powinny byćwydawane w czasie regulaminowych przerw w pracy w zasadzie po 3 – 4
godzinach pracy. Z powyższego odwołujący wywiódł,że wymogów specyfikacji technicznej
nie spełniająplacówki gastronomiczne, które nie mająmożliwości dostarczenia gorącego
posiłku na wynos na teren zakładu JSW SA KWK JAS-MOS lub możliwości wyjścia
pracownika w trakcie przerwy na zewnątrz w celu spożycia posiłku w lokalu, a więc 195
placówek wskazanych w tabeli nr 14.
Według odwołującego zamieszczenie kwestionowanych placówek w wykazie miało służyć
uzyskaniu wyższej punktacji, a w konsekwencji uzyskaniu zamówienia w sposób
nieuprawniony, gdyżpodano informacje nieprawdziwe. Podniósł,że on i wykonawca
wybrany konkurowali między sobąjedynie w kryterium liczby placówek, bo za kryterium cena
uzyskali tęsamąilośćpunktów. Z tego powodu nieuwzględnienie kwestionowanych przez
odwołującego 682 placówek podanych przez wykonawcęwybranego zmieniłoby wynik
postępowania. Odwołujący wskazał na swój interes w uzyskaniu zamówienia, gdyżgdyby
zamawiający nie zaliczył wykonawcy wybranemu kwestionowanych placówek, to odwołujący
uzyskałby zamówienie. Odwołujący podniósł,że zamawiający naruszył zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Odwołanie zostało podpisane przez pełnomocnika działającego w oparciu o pełnomocnictwo
z dnia 31 stycznia 2011r. udzielone przez prezesa zarządu odwołującego upoważnionego do
jednoosobowej reprezentacji zgodnie odpisem z KRS załączonym do odwołania. Z odpisu z
KRS wynika także, iżw dniu 10 stycznia 2011r. doszło do zarejestrowania zmiany firmy
odwołującego z Sodexho Pass Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnościąna Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnością. Kopia odwołania
została przekazana zamawiającemu faksem w dniu 24 lutego 2011r. i w tym dniu doręczona
osobiście w siedzibie zamawiającego.
W dniu 24 lutego 2011r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania i
wezwał ich do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.
W dniu 25 lutego 2011r. do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił
swój udział wykonawca wybrany wnosząc o oddalenie odwołania i wskazując na swój interes
w rozstrzygnięciu na korzyśćzamawiającego polegający na potrzebie ochrony swojej pozycji
jako wykonawcy wybranego. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez prokurenta
samoistnego upoważnionego do jednoosobowej reprezentacji wykonawcy wybranego,
zgodnie z odpisem z KRS załączonym do zgłoszenia. Kopia przystąpienia została
przekazana zamawiającemu i odwołującemu w tym samym dniu faksem.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny :
Izba dopuściła dowód z dokumentacji postępowania w tym z ogłoszenia o zamówieniu,
specyfikacji istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami, modyfikacji siwz,
wyjaśnieńtreści siwz, oferty wykonawcy wybranego, protokołu postępowania wraz z
załącznikami, wezwania do wyjaśnieńskierowanego do wykonawcy wybranego z dnia 28
stycznia 2011r. i odpowiedzi wykonawcy wybranego z dnia 2 lutego 2011r., wykazów
miejscowości krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju w wskazie
miejscowości objętych wykazem, spisów ulicŚwierklany, Rybnik 1 i 2, WodzisławŚląski,
Rydułtowy, Pszów i Cieszyn, 3 oświadczeńwłaścicieli placówek powołanych w tabeli 13,
dokumentacji zdjęciowej złożonych przez odwołującego na rozprawie oraz dowody
przedłożone przez przystępującego na rozprawie tj. wyciągi z umów w zakresie placówek
wskazanych w tabelach 9, 10 i 12, oświadczeńwłaścicieli placówek o akceptacji bonów
przystępującego i nierealizowaniu ich z uwagi na nie funkcjonowanie bonów w obrocie,
dwóch paragonów z terenu miasta Warszawy, informacji ze stron internetowych Urzędów
Miast i Gmin z terenu objętego zamówienie.
W pkt. III siwz zamawiający podał, ze szczegółowy opis i zakres przedmiotu zamówienia
określa specyfikacja techniczna stanowiąca załącznik nr 1 do siwz, a przedmiot zamówienia
winien spełniaćwszystkie wymagania ujęte w siwz. Zgodnie z pkt. XIV.16. siwz wykonawcy
mieli obowiązek dołączyćdo oferty wykaz placówek handlowych i gastronomicznych, w
którym wskażąplacówki handlowe i gastronomiczne spełniające wymagania określone w
specyfikacji technicznej (załącznik nr 1 do siwz), zawierający nazwępunktu handlowego i
gastronomicznego, adres (ulicę, miasto), powiat i branżę, wg wzoru stanowiącego załącznik
nr 3 do siwz. Przedmiotowy wykaz miał sięstaćzałącznikiem nr 1 do przyszłej umowy. W
pkt. XVII siwz zamawiający wskazał,że kryterium oceny ofert z wagą5% będzie liczba
placówek. Podał,że punktacji podlega liczba placówek handlowych i gastronomicznych
wskazanych przez wykonawcęw załączniku do oferty. Zamawiający zgodnie z załącznikiem
nr 1 do siwz wymagał wskazania minimum 100 placówek handlowych i gastronomicznych
realizujących bony (kupony)żywieniowe na terenie powiatów : Jastrzębie Zdrój, Rybnik,
WodzisławŚląski,śory, Cieszyn, Racibórz i gminy Pawłowice. W tym w szczególności w
każdej z poniżej wymienionych miejscowości i ich dzielnicach wykonawca miał wskazać
minimum 1 placówkęhandlowąlub 1 placówkęgastronomicznąrealizującąbony (kupony) w
każdej z nich :
- Jastrzębie Zdrój – dzielnice : Zdrój, Osiedle III, Osiedle IV, Osiedle V, Osiedle VI, Osiedle
PrzyjaźńBzie, Moszczenica, Ruptawa, Szeroka,
- Zebrzydowice,
- Skrzyszów,
- Gołkowice,
- Godów,
- Rogów,
- Gorzyce,
- Chybie,
- Pawłowice,
- WodzisławŚląski – dzielnice : Centrum, Wilchwy, Osiedle Piastów, Osiedle XXX-lecia,
Jodłownik, Osiedle 26 marca,
-śory – dzielnice : Centrum, Osiedle Sikorskiego, Osiedle Pawlikowskiego, Osiedle
PowstańcówŚl., Osiedle Ks. Władysława,
- Rybnik – dzielnice – Centrum, Chwałowice, Boguszowice, Gotartowice, Wielopole,
Golejów,
- Pszów,
- Radlin,
- Rydułtowy,
- Brenna,
- Cieszyn,
- Racibórz.
Zamawiający miał przyznaćwykonawcy, który wskaże największąliczbęplacówek 5 pkt., a
pozostałym wykonawcom odpowiednio mniej. Wykonawcom, którzy wskazaliby mniej niż100
placówek spełniających wymagania miało byćprzyznane zero punktów.
W załączniku nr 1 zamawiający podał następujące wymogi :
- w pkt 2 – definicjęplacówki handlowej – tj placówki, której głównądziałalnościąjest
sprzedażdetaliczna artykułów spożywczych w pomieszczeniach, których wnętrze jest
dostępne dla konsumentów,
- w pkt 3 – definicjęplacówki gastronomicznej – tj. placówki, której przedmiotem działalności
jest przygotowanie oraz sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na wynos w
pomieszczeniu zamkniętym, ogrzewanym, posiadającym miejsca siedzące,
- w pkt 4 zamawiający wskazał, ze do placówek handlowych i gastronomicznych nie zalicza
ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych,
- w pkt 12 zamawiający postawił wymóg załączenia do oferty wykazu placówek handlowych
i gastronomicznych realizujących bony (kupony)żywieniowe, w którym wskażąplacówki
handlowe i gastronomiczne spełniające wymagania określone w specyfikacji technicznej,
zawierający nazwę, adres (ulicę, miasto i dzielnicę, jeśli jest wymagana), powiat, a także
branżędanej placówki. Placówki, będąw odpowiedni sposób oznakowane – w
szczególności poprzez zamieszczenie w widocznym miejscu naklejek z logo firmy
realizującej bony (kupony)żywieniowe.
- w pkt 17 – bony (kupony)żywieniowe stanowiące przedmiot zamówienia umożliwiały
nabycie
wyłącznie
produktówżywnościowych
w
celu
przyrządzania
posiłków
profilaktycznych (posiłki, artykuły spożywcze, napoje bezalkoholowe).
W załączniku nr 3 do siwz – wykaz placówek handlowych i gastronomicznych – zamawiający
zażądał wskazania nazwy punktu handlowego/gastronomicznego, adresu punktu
handlowego/gastronomicznego, powiatu, branży.
W dniu 10 grudnia 2010r. zamawiający zmienił siwz w zakresie pkt. XVII siwz oraz pkt 1
załącznika nr 1 do siwz wskazując prawidłowe nazwy dzielnic Jastrzębia Zdrój – dzielnice :
Zdrój, Osiedle Arki Bożka, Osiedle Barbary, Osiedle Chrobrego, Osiedle Gwarków, Osiedle
Morcinka, Osiedle Staszica, Osiedle Przyjaźń, Bzie, Moszczenica, Ruptawa, Szeroka,
WodzisławiaŚląskiego w miejsce Centrum wskazując – stare Miasto, a w miejsce Osiedla
26 marca – Nowe Miasto, wśorach i Rybniku w miejsce dzielnicy Centrum –Śródmieście
oraz dodając nowąmiejscowośćŚwierklany. W dniu 16 grudnia 2010r. zamawiający w
odpowiedzi na pytania wykonawców wyjaśnił :
- pytanie nr 3 czy do placówek gastronomicznych będązaliczane bary piwne, puby, night-
cluby, dyskoteki i inne lokale tego typu, których głównym przedmiotem działalności jest
sprzedażalkoholu, rozrywka, oraz czy do placówek gastronomicznych będązaliczane
hotele, pensjonaty, zajazdy, schroniska, których głównym przedmiotem działalności sąusługi
noclegowe – zamawiający odpowiedział,że do placówek gastronomicznych zaliczaćbędzie
placówki, których przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedażposiłków do
spożycia na miejscu i na wynos w pomieszczeniu zamkniętym, ogrzewanym, posiadającym
miejsca siedzące.
- pytanie nr 4 czy za ruchomy punkt sprzedaży detalicznej będzie zaliczana placówka
zlokalizowana na przyczepie samochodowej lub na samochodzie dostawczym –
zamawiający odpowiedział twierdząco,
- pytanie nr 5 – czy opisany w siwz przedmiot zamówienia został opisany w oparciu o
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i
napojów (Dz. IU. Nr 60 poz. 279) zamawiający odpowiedział twierdząco.
W ofercie wykonawcy wybranego wykaz placówek handlowych i gastronomicznych znajduje
sięna stronach 40- 63 i zawiera 1221 pozycji.
Faksem w dniu 18 stycznia 2011r. odwołujący poinformował zamawiającego,że 267
placówek wskazanych przez wykonawcęwybranego nie spełnia wymogów siwz.
Zamawiający w dniu 21 stycznia 2011r. postanowił pozostawićto pismo bez odpowiedzi. W
kolejnym piśmie z dnia 7 lutego 2011r. odwołujący zakwestionował dalszych 90 placówek i w
piśmie z 15 lutego 2011r. kolejne 142 placówki. Te pisma także zamawiający postanowił
pozostawićbez odpowiedzi.
W dniu 28 stycznia 2011r. zamawiający wezwał wykonawcęwybranego do złożenia
wyjaśnieńw trybie art. 87 ust. 1 ustawy czy podane w piśmie placówki wskazane przez
wykonawcęwybranego spełniająwymogi specyfikacji technicznej, gdyżwedług
zamawiającego placówki wskazane w podanych w piśmie pozycjach (lit. a) mająten sam
adres, a zatem czy sąto różne placówki działające pod tym samym adresem, czy omyłkowo
powtórzone, placówki z lit b pisma nie zawierajądokładnego adresu i konieczne jest
wyjaśnienie czy posiadająnazwęi numer ulicy oraz czy spełniająwymogi pkt 2 i 3
specyfikacji technicznej, placówki z lit c nie posiadajądokładnego adresu, a więc konieczne
jest wyjaśnienie czy posiadajądokładny adres, a placówki wskazane w lit d znajdująsiępoza
terenem wymaganym przez zamawiającego.
W dniu 3 lutego 2011r. wykonawca wybrany złożył wyjaśnienia i wskazał,że placówki
podane przez zamawiającego w literze a) sąto różne placówki zarejestrowane pod tym
samym adresem, co do litery b) wskazał,że nie każdy punkt handlowy lub usługowy misiu
posiadaćobowiązkowo numer administracyjny, decyzjęo jego nadaniu podejmuje gmina, a
wszystkie placówki wskazane w literze b) spełniająwymagania pkt 2 i 3 specyfikacji
technicznej, dla palcówek z litery c w części zaktualizowano adres, a pozostały zakresie
wskazano jak dla litery b) brak nadania numeru administracyjnego przez gminę, a dodatkowo
wskazano oznaczenia pawilonów, które oznaczane sąliterami PU, PH, PO. Dla placówek z
litery d wyjaśnił,że omyłkowo podał te placówki, gdyżznajdująsięone w powiatach
sąsiadujących z terenem wskazanym przez zamawiającego.
Zgodnie z wnioskiem Komisji Przetargowej do zamawiającego o zatwierdzenie informacji o
wyborze postępowania zamawiający podał,że zakwalifikował jako spełniającego jego
wymagania 1210 placówki podane przez wykonawcęwybranego, zaśpozostałych 11 uznał
za niespełniające wymagańtj. 3 poza obszarem terytorialnym, 2 zawiesiły działalność, a 6
nie spełnia wymagańz pkt 2 i 3 specyfikacji technicznej. W analogiczny sposób
zamawiający potraktował ofertęodwołującego, uznając za spełniające wymogi 1188
placówki, a 10 za niespełniające, w tym 1 placówka zdublowana, a 9 niespełniających
wymagańpkt 2 i 3 specyfikacji technicznej.
Izba zważyła, co następuje :
Izba nie dopatrzyła sięzaistnienia przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 ustawy, które
mogłyby skutkowaćodrzuceniem odwołania.
Izba uznała,że odwołujący ma interes w uzyskaniu zamówienia, gdyżw postępowaniu poza
odwołującym i wykonawcąwybranym nie zostały złożone inne oferty, a oferta odwołującego
została sklasyfikowana na pozycji drugiej w rankingu ofert, a przyznana obu ofertom w
kryterium cena punktacja była jednakowa. Wykonawcy konkurowali ze sobąw kryterium –
liczba placówek i odwołującemu przyznano 0,10 punktu mniej niżwykonawcy wybranemu.
Uwzględnienie zatem odwołania powodowałoby wyeliminowanie wykonawcy wybranego z
postępowania i umożliwienie odwołującemu uzyskanie zamówienia. Zaniechanie przez
zamawiającego wykluczenia wykonawcy wybranego, co zarzuca odwołujący, może być
przyczynąponiesienia przez odwołującego szkody w postaci utraty zysku zakładanego w
przypadku udzielenia mu zamówienia publicznego. Tym samym Izba uznała, ze przesłanka
materialnoprawna dopuszczalności odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy została spełniona.
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 7 ust. 1 ustawy, art. 7 ust. 3 ustawy poprzez
dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami określonymi w
siwz, art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez zaniechanie wykluczenia wykonawcy wybranego
pomimo tego, ze złożył on nieprawdziwe informacje mające lub mogące miećwpływ na
wynik prowadzonego postępowania, art. 91 ust. 1 ustawy poprzez dokonanie wyboru oferty
najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami określonymi w siwz.
Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Izba nie uznaje za prawidłowe stanowiska
zamawiającego wyrażonego na rozprawie,że nie weryfikował szczegółowo treści wykazów.
Skoro zamawiający uznał,że ilośćplacówek handlowych i gastronomicznych spełniających
wymogi załącznika nr 1 do siwz – specyfikacji technicznej ma dla niego tak istotne
znaczenie,że z jednej strony zakreślił warunek minimalnej ilości placówek, od której
uzależniał przyznanie punktów, a z drugiej z liczby placówek uczynił kryterium oceny ofert, to
nie mógł w tym zakresie odstąpićod dokładnej analizy, czy wskazane placówki istnieją, są
pod wskazanymi adresami i czy spełniająwymagania przez zamawiającego postawione
odnośnie placówki handlowej i placówki gastronomicznej. Ma to zasadnicze znaczenie w
przedmiotowej sprawie, gdzie wykonawcy zaoferowali tęsamącenę, a rywalizacja pomiędzy
nimi dotyczyła właśnie liczby placówek, a oferty od siebie (po częściowej weryfikacji
dokonanej przez zamawiającego) różniły sięjedynie o 22 placówki. Izba natomiast nie
dopatrzyła sięw działaniu zamawiającego naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w związku z art.
91 ust. 1 ustawy z uwagi na to,że zarzuty odwołującego nie potwierdziły sięi w znacznej
mierze oparte były na własnej wykładni treści siwz, nie wynikającej z jej literalnego
brzmienia. Izba nie dopatrzyła siętakże zaniechania zamawiającego polegającego na
niewykluczeniu wykonawcy wybranego z postępowania z uwagi na złożenie informacji
nieprawdziwych tj. na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy. Izba stoi na stanowisku,że
informacjąnieprawdziwąnie jest informacja niepełna np. poprzez niewskazanie nr
administracyjnego w prawidłowym adresie placówki, czy informacja wskazująca na adres
siedziby właściciela firmy, w miejsce adresu palcówki, czy informacja podająca adres według
lokalnej tradycji, który jednak umożliwia identyfikacjęplacówki, ani nie jest takąinformacją
omyłka pisarska w nazwie ulicy. Za informacjęnieprawdziwąnie może byćuznana taka
informacja, która jest sprzeczna z wykładniątreści siwz dokonanąprzez jednego z
wykonawców. Według Izby informacja nieprawdziwa to taka informacja, która jest niezgodna
z rzeczywistościąi została podana w sposób zamierzony w celu wywołania błędu, co do
stanu faktycznego, u odbiorcy informacji. Istotąinformacji nieprawdziwej jest celowe
działanie podającego informację, musi on sobie zdawaćsprawęz odmiennego stanu
faktycznego niżpodawany przez niego i działaćw zamiarze wprowadzenia w błąd innej
osoby. Z tego względu nie można uznaćza nieprawdziwąinformacjęomyłki pisarskiej,
omyłki liczbowej czy innej omyłki, która bez udziałuświadomości wykonawcy wkradła siędo
składanej przez niego oferty. Izba nie dopatrzyła sięw wykazie wykonawcy wybranego
informacji nieprawdziwych, bo sam przystępujący na rozprawie wskazał,że podawał
informacje zgodne z uzyskanymi od kontrahenta i działał w przekonaniu, co do ich zgodności
z rzeczywistym stanem rzeczy. Tym samym fakt podania przez wykonawcęwybranego
adresów wskazujących na domy prywatne czy bloki mieszkalne nie jest sam w sposobie
informacjąnieprawdziwą, ale informacją, która należy sprawdzić, gdyżbyćmoże nastąpiła
omyłka, co do numeracji ulicy, czy omyłka poprzez wskazanie siedziby właściciela firmy, w
miejsce wskazania adresu placówki. Dopóki wątpliwośćw tym zakresie nie zostanie
wyjaśniona, dopóty zarzut złożenia nieprawdziwych informacji nie znajduje potwierdzenia.
Ustosunkowując siędo poszczególnych argumentów podniesionych przez odwołującego, to
Izba wskazuje,że zamawiający określił placówkęhandlową, jako placówkę, której głównym
przedmiotem
działalności
jest
sprzedaż
detaliczna
artykułów
spożywczych
w
pomieszczeniach, których wnętrze jest dostępne dla konsumentów. Z tych postanowień
wynika,że zakwalifikowanie placówki do placówki handlowej nie następowało według, tego,
co jest rzeczywiście w danym momencie asortymentem sklepu, lecz jaka działalność, w
ramach prowadzonej przez właściciela placówki, została określona, jako główna. Tym
samym fakt,że w danym miejscu prowadzona jest także inna działalnośćnp. przemysłowa i
tych towarów jest w danym momencie w sklepie więcej nie ma znaczenia dla oceny
głównego przedmiotu działalności. Zamawiający nie posłużył sięsformułowaniem,że jest to
placówka, w której można nabyć, czy która oferuje artykuły spożywcze w sprzedaży
detalicznej, ale wyraźnie odniósł siędo przedmiotu działalności placówki i to do jej
przedmiotu głównego, a zatem istotne jest to, jak działalnośćzostała określona przez
właściciela, a nie, jaki towar sięw sklepie znajduje. W zakresie pkt 2 załącznika nr 1 do siwz
nie było zapytańdo treści siwz. Izba oceniła zatem materiał dowodowy odwołującego w
postaci zgromadzonej dokumentacji zdjęciowej, jako nie służący udowodnieniu,że placówka
handlowa wskazana przez wykonawcęwybranego nie spełnia wymagańsiwz. Natomiast
Izba podziela stanowisko odwołującego,że za placówkęhandlowąnie może byćuznana
sprzedażz okienka, gdyżzamawiający wymagał wnętrza dostępnego dla konsumentów –
jednak takich placówek handlowych jest wskazanych w odwołaniu 5, co powoduje,że nawet
uwzględnienie w tym zakresie odwołania nie miałoby wpływu na wynik sprawy. Co do
placówki gastronomicznej, to wbrew twierdzeniom odwołującego, zamawiający nie wykluczył
możliwości wskazania placówek, których główny przedmiot działalności jest inny niż
przygotowywanie i sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na wynos, gdyżw
przeciwieństwie do placówki handlowej, zamawiający dopuścił w tym przypadku placówki, w
których taka działalnośćjest jedynie działalnościąuboczną, wskazuje na to bezpośrednio
treśćpkt 3 załącznika nr 1 do siwz „przez placówkęgastronomicznązamawiający rozumie
placówkę, której przedmiotem działalności jest (…)” Tym samym należy uznać, iż
zamawiający nie miał podstaw do odliczenia placówek, w których przedmiotem głównym jest
prowadzenie działalności rozrywkowej, czy sprzedażalkoholu, czyświadczenie usług
noclegowych lub hotelarskich, pod warunkiem,że w ramach przedmiotu działalności
przewidziano także przygotowywanie oraz sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na
wynos. Izba nie znalazła zatem podstaw do odliczenia night-clubów, hoteli, dyskotek, czy
barów piwnych, gdyżodwołujący nie wykazał,że w tych lokalach nie sąsprzedawane posiłki.
Sam fakt,że jest to inny lokal niżrestauracja, czy stołówka, lub bar gastronomiczny nie jest
podstawądo odliczenia placówki. Izba w tym zakresie uznała,że dokumentacja zdjęciowa
przedstawiona przez odwołującego nie służy udowodnieniu okoliczności mających znaczenie
dla rozstrzygnięcia. Zamawiający nie zabronił wykazania placówek sprzedających alkohol
czy używki, a jedynie postawił zakaz wydawania tych towarów w zamian za bony. Nie
zmieniło tego stanowiska wyjaśnienie treści siwz z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na
pytanie 3, gdyżodpowiadając na to pytanie zamawiający powtórzył jedynie definicjęz pkt 3
załącznika nr 1 siwz. Odnośnie miejsc siedzących w placówkach gastronomicznych, to
dokumentacja zdjęciowa przedstawiona przez odwołującego, jako dowód na tęokoliczność
nie jest wiarygodnym dowodem, gdyżdokumentuje jedynie elewacje budynków oraz okna
lub drzwi, natomiast nie stanowi dowodu na to, co znajduje sięwewnątrz kwestionowanych
lokali. Sam fakt małej powierzchni użytkowej lokalu, nie przesądza jeszcze o niemożliwości
ustawienia miejsc siedzących, zwłaszcza,że zamawiający nie postawiłżadnych wymogów,
co do ilości tych miejsc, minimalnej odległości między stolikami, czy ilości miejsc siedzących
przy stolikach. Odnośnie zarzutu dotyczącego sprzedaży z przyczepy samochodowej lub
samochodu dostawczego, to racjęma odwołujący,że zamawiający nie zaliczał takich
placówek do placówki handlowej, co wyraził tak w pkt 4 załącznika nr 1 do siwz jak i w
wyjaśnieniach z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na pytanie 4, jednakże odwołujący
wskazał takie dwa przypadki u wykonawcy wybranego za pomocądokumentacji zdjęciowej i
w ocenie Izby nie jest to wiarygodny dowód, gdyżna podstawie tych zdjęćnie sposób
stwierdzić, czy rzeczywiści sfotografowane wozy, to placówki które podał wykonawca
wybrany, brak jest wskazania adresu pod którym zrobiono zdjęcie. W zakresie placówek
handlowych i gastronomicznych, w których zakwestionowano brak adresu tj. brak podania
numeru administracyjnego, pod którym znajduje sięplacówka. Izba uznała ten zarzut za
niezasadny, gdyżz literalnej treści postanowieńsiwz taki wymóg nie wynika. Zamawiający
m. in. w pkt 12 załącznika nr 1 do siwz wskazał, co rozumie pod pojęciem adres tj. ulicę,
miejscowośći ewentualnie dzielnicę, o ile jest wymagana. Zatem z definicji zamawiającego
nie wynika obligatoryjny wymóg podania numeru administracyjnego i zamawiający wzywając
strony w tym zakresie do wyjaśnień, wykroczył poza własne postanowienia siwz, co jednak
nie ma wpływu na prawidłowośćjego oceny złożonych ofert, gdyżz tego powodu, wżadnej z
ofert nie odliczono punktów. Izba zgadza sięze stanowiskiem odwołującego,że na
postanowienia siwz należy patrzećprzez pryzmat celu, w jakim udzielane jest zamówienie
publiczne, jednakże Izba nie uważa, ze tym celem jest zapewnienie możliwości kontroli
postępowania wykonawcom, ale zawarcie umowy o zamówienie publiczne. Możliwość
kontroli postępowania jest uprawnieniem stron, ale nie wytycznąinterpretacyjnądla
postanowieńsiwz. Tym samym Izba wskazuje, ze celem przedmiotowego zamówienia jest
zapewnienie posiłków profilaktycznych pracownikom zamawiającego i dlatego Izba stoi na
stanowisku,że zakreślona definicja adresu przez zamawiającego jest wystarczająca dla
identyfikacji placówki przez pracownika. Nie należy bowiem pominąćfaktu,że pracownicy
zamawiającego będądokonywaćzakupów w pobliżu swego miejsca zamieszkania lub w
pobliżu miejsca pracy, a także po drodze z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Biorąc
pod uwagę,że miejsca te sądoskonale znane pracownikom zamawiającego z uwagi na
koncentracjęich interesówżyciowych, to wykaz służy nie tyle szczegółowej lokalizacji
placówki, ale wskazania, w której placówce pracownik może zrealizowaćbon. Odwołujący
nie wykazał,że nie podanie numeru administracyjnego może wprowadzićw błąd
pracownika, co do możliwości skorzystania z bonu w danej placówce. Ponadto Izba uznała
za wiarygodne dowody przedłożone do pisma procesowego przystępującego w postaci
kserokopii rachunków, gdzie oznaczenie adresu placówki nie zawierało podania numeru
administracyjnego, co potwierdziło stanowisko przystępującego,że nie każdej placówce
nadawany jest taki numer. Izba nie uznała także za podanie nieprawdziwej informacji omyłek
w adresach placówek w postaci podania osiedli jako miejscowości czy literówki w nazwie
ulicy. Izba uznała,że te omyłki nie uniemożliwiająidentyfikacji placówki handlowej czy
gastronomicznej, gdyżodnosząsiędo historycznego brzmienia miejscowości, które
rdzennym mieszkańcom – pracownikom zamawiającego, sądoskonale znane. Nadto Izba
stwierdza,że nazewnictwo np. „Leszczyny”, „Niedobczyce” zostało podane zgodnie z
informacjąuzyskanąod właściciela placówki przy podpisywaniu umowy (dowody z wyciągów
z umów przedłożone na rozprawie przez przystępującego), co dodatkowo potwierdza fakt,że
omyłka w tym zakresie nie uniemożliwiała identyfikacji punktu i nie była celowym działaniem
odwołującego. Omyłka pisarska w nazwie ul. Przemysława, była możliwa do poprawienia i
oczywista dla zamawiającego bez udziału wykonawcy, gdyżz wykazu ulic powszechnie
dostępnego nawet w postaci map miejscowości wynika,że nie ma ulicy Przemysłowej, a jest
ulica Przemysława, a różnica sprowadza siędo zmiany jednej litery. W zakresie zarzutu
braku oznaczenia placówki logiem wykonawcy wybranego, to Izba uznała ten zarzut za
niezasadny nie udowodniony, gdyżpkt 12 załącznika nr 1 do siwz stanowi o obowiązku
oznakowania placówki, ale obowiązek ten jest wskazany w części dotyczącej etapu realizacji
umowy i użyto wobec niego czasu przyszłego, co w ocenie Izby wskazuje,że wymóg ten
miał byćrealizowany na etapie po zawarciu umowy. Dowody odwołującego w postaci
dokumentacji zdjęciowej sąw tym zakresie niewiarygodne, gdyżprzede wszystkim nie ma
na nich daty, z której by wynikało, kiedy zdjęcie zostało sporządzone, a także ich czytelność
nie jest najlepsza. Dodatkowo załączone do dokumentacji postępowania oświadczenia
właścicieli placówek przedłożone przez odwołującego nie mogąstanowićwiarygodnego
dowodu, gdyżjedno z nich pochodzi z maja 2010r., a więc bez związku z przedmiotowym
postępowaniem, a pozostałe dwa wskazująna pytanie dotyczące realizacji bonów, a nie ich
akceptacji, co potwierdza według Izby, tezęprzystępującego,że placówki nie realizowały
jego bonów, gdyżnie było ich w obrocie, a nie dlatego,że tych bonów nie akceptują. Izba
dała wiarędowodom przedłożonym w tym zakresie przez przystępującego tj. w postaci
oświadczeńwłaścicieli placówek jak i wyciągów z umów, z których wynika,że bony nie były
realizowane z braku ich w obrocie, orazże wymóg zamieszczenia oznakowania i akceptacji
bonów jest jednym z warunków zawartych umów. W zakresie placówek zlikwidowanych, to
Izba uznała zarzut za nieudowodniony, gdyżprzedłożone na tęokolicznośćzdjęcia i wydruki
ze stron internetowych oraz wykazy sklepów nie sąwiarygodne. Ze zdjęćnie wynika powód,
dla którego placówka jest zamknięta, a takim powodem może byćpoza likwidacjąnp. dzieńświąteczny, ze stron internetowych wynika jedynie,że placówki sązamknięte z powodu
remontu lub awarii, natomiast wykazy nie zostały podpisane i nie wiadomo, kto dokonał
wykreśleńposzczególnych placówek, ani z jakiego okresu te wykazy pochodzą. Izba w tym
zakresie dała wiarędowodom przedłożonym przez przystępującego tj. wyciągom z umów w
zakresie tabeli 11. Izba uznała nadto za nieuzasadniony zarzut dotyczący godzin otwarcia
placówek. Wymóg otwarcia placówek nie wynika z treści siwz i nie da sięgo wywieśćz
wyjaśnieńzamawiającego do siwz z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na pytanie 5. W
wyjaśnieniach tych zamawiający wskazał jedynie,że do opisu przedmiotu zamówienia
stosował rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, a nieże wymaga od
wykonawców uwzględnienia czasu wydawania posiłków zgodnie z par. 6 rozporządzenia.
Nadto ust. 2 par 6 nie stanowi bezwzględnej zasady określającej pory pozyskiwania
towarów, z których jest przyrządzany posiłek czy pory nabywania posiłków gotowych,
ustawodawca odniósł, siędo przerw regulaminowych i wskazał na pewnązasadę, ale nie
jest to przepis bezwzględnie obowiązujący. Z tego zatem względu nie może byćpodstawą
do odrzucenia którejkolwiek z ofert. Na marginesie należy dodać, ze odwołujący nie wykazał
kiedy u zamawiającego przewidziane sąprzerwy regulaminowe, stąd nie sposób jest
stwierdzić, czy np. godz. 21 nie jest trzeciągodzinąpracy pracownika pracującego w
systemie zmianowym, który stawił siędo pracy po południu. Izba nie podziela także
stanowiska odwołującego, co do obowiązku wskazania przez wykonawców dzielnic dla
każdej placówki znajdującej sięna terenie miast Jastrzębie Zdrój,śory, Rybnik i WodzisławŚląski. Zamawiający wskazał, w jakim celu oczekuje podania dzielnic tj. w celu
zweryfikowania, czy wykonawca zaoferował co najmniej 1 placówkęw danej dzielnicy
wskazanej w pkt 1 załącznika nr 1 do siwz. Odwołujący nie kwestionował faktu wykazania się
przez odwołującego takimi placówkami. Zamawiający wskazał wyraźnie, ze oczekuje
podania dzielnic jedynie w zakresie wymaganym, zatem nie ma podstaw do uznania za
prawidłowe takiej interpretacji siwz, jakąprezentuje odwołujący. W ocenie Izby racjęma
zamawiający i przystępujący,że dzielnice należało wskazaćdla jednej placówki handlowej i
jednej gastronomicznej w zakresie podanym w pkt 1 załącznika nr 1 do siwz. Izba uznała
także za niewiarygodne dowody z dokumentacji zdjęciowej w zakresie, w jakim służyćmiały
one wykazaniu,że pod danym adresem nie funkcjonuje wskazana w wykazie placówka.
Zdjęcia przedstawione przez odwołującego nie pozwalająw ocenie Izby na identyfikację, czy
rzeczywiście na fotografii przedstawiony wskazany adres, ponadto nieznany jest czas
wykonania zdjęć, co może miećznaczenie dla oceny zasadności twierdzeńodwołującego,
gdyżz dowodów przeciwnych przedstawionych przez przystępującego w postaci wyciągów z
umów wynika, ze podane adresy przez przystępującego w wykazie sątożsame ze
wskazanymi przez właścicieli placówek w umowach. Co do placówek, które w ocenie
odwołującego zostały wskazane w sposób nieuprawniony, bo niezgodny z rozporządzeniem
KE wskazanym w odwołaniu, to Izba stwierdza,że zamawiający wyraźnie zdefiniował
pojęcie placówki i nie odniósł jej do wskazanego rozporządzenia, co więcej nie postawiłżadnych wymogów, co do tego, jak kwalifikowaćplacówki jednego właściciela zlokalizowane
pod tym samym adresem. Zamawiający nie odnosił sięw ogóle do kwestii związanych z
własnościąplacówek. Izba w tym zakresie uznała, ze odwołujący nadinterpretował treść
siwz. Reasumując Izba w działaniu zamawiającego nie dopatrzyła sięnaruszenia art. 7 ust. 1
i 3, art. 24 ust. 2 pkt 3 i art. 91 ust. 1 ustawy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp w zw. z § 3 pkt 1 lit. A i pkt 2 lit. a i b oraz § 5 ust. 3
pkt. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) oraz Izba uwzględniła koszty
zamawiającego z tytułu zastępstwa prawnego na rozprawę(§ 5 ust. 3 pkt 1 cyt.
Rozporządzenia).
Przewodniczący :
………………………………….
1) oddala odwołanie,
2)
Kosztami postępowania obciąża Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 i nakazuje:
1) zaliczyćw poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczonąprzez Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 tytułem wpisu od odwołania
2) dokonaćwpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) przez Sodexo Motivation Solutions Polska spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul. Kłobucka 25 na rzecz
Jastrzębskiej Spółki Węglowej Spółki Akcyjnej z siedzibą w Jastrzębiu
Zdroju, ul. Armii Krajowej 56 stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione
z tytułu zastępstwa prawnego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 i Nr 161, poz. 1078) na niniejszy wyrok – w
terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący
………………………………
Sygn. akt: KIO 371/11
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego sektorowego w trybie przetargu
nieograniczonego na dostawębonów (kuponów)żywieniowych uprawniających do
pozyskania produktów w celu przyrządzania posiłków profilaktycznych dla pracowników JSW
S.A. KWK „Jas-Mos” zostało wszczęte przez zamawiającego – JastrzębskąSpółkęWęglową
SpółkęAkcyjnąz siedzibąw Jastrzębiu Zdroju, ul. Armii Krajowej 56 ogłoszeniem o
zamówieniu w siedzibie i na stronie internetowej zamawiającego w dniu 22 listopada 2011r.
oraz opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 25 listopada 2010r.
za numerem 2010/S 229-350399.
W dniu 16 lutego 2011r. zamawiający poinformował wykonawców o wynikach postępowania i
podał,że za najkorzystniejsząuznał ofertęwykonawcy Chèque Déjeuner spółki z
ograniczonąodpowiedzialnościąz siedzibąw Warszawie, ul. Górczewska 124 (wykonawca
wybrany).
W dniu 24 lutego 2011r. odwołanie na wybór oferty najkorzystniejszej wniósł Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnościąz siedzibąw
Warszawie, ul. Kłobucka 25 (odwołujący) zarzucając zamawiającemu zaniechanie
wykluczenie wykonawcy wybranego i dokonanie wyboru niezgodnie z kryteriami określonymi
przez zamawiającego w siwz, a w konsekwencji naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29
stycznia 2004r. Prawo zamówieńPublicznych (Dz. U. t.j. z 2010r. nr 113 poz. 759 ze zm.-
dalej ustawy)poprzez zaniechanie wykluczenia wykonawcy wybranego i odrzucenia jego
oferty, art. 7 ust. 3 ustawy poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób
niezgodny z kryteriami określonymi w siwz, art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez zaniechanie
wykluczenia wykonawcy wybranego pomimo tego, ze złożył on nieprawdziwe informacje
mające lub mogące miećwpływ na wynik prowadzonego postępowania, art. 91 ust. 1 ustawy
poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami
określonymi w siwz. Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej, wykluczenie wykonawcy wybranego i uznanie jego oferty za odrzuconąi o
dokonanie oceny oferty wykonawców niepodlegających wykluczeniu ani odrzuceniu oraz o
wybranie oferty odwołującego. W uzasadnieniu odwołujący przywołał pkt 12 specyfikacji
technicznej załącznik nr 1 do siwz, zgodnie z którym zamawiający wymagał dołączenia do
oferty wykazu placówek handlowych i gastronomicznych spełniający wymagania określone w
specyfikacji technicznej, zawierającego nazwę, adres (ulicę, miasto i dzielnicę, jeżeli jest
wymagana), powiat, a także branżędanej placówki oraz wskazał,że w pkt 2 i 3 specyfikacji
technicznej zamawiający podał definicje placówki handlowej oraz placówki gastronomicznej.
Odwołujący powołał także jako dowody w sprawie pismo zamawiającego do wykonawcy
wybranego z dnia 28 stycznia 2011r., w którym zamawiający oczekiwał wyjaśnień, co do
dokładnego adresu części placówek wskazanych w ofercie wykonawcy wybranego, oraz
odpowiedzi wykonawcy wybranego z dnia 2 lutego 2011r., z której wynika, ze nie każdy
punkt handlowy lub usługowy musi podaćobowiązkowo numer administracyjny. W ocenie
odwołującego nie wskazanie numeru administracyjnego placówki eliminuje takąplacówkę,
jako spełniającąwymogi siwz. Odwołujący na poparcie swego stanowiska powołał wyrok
Izby wydany w sprawie sygn. akt KIO/1907/10 i KIO/1908/10.
Odwołujący podniósł,że z powodu braku numeru powinny byćodliczone z wykazu
wykonawcy wybranego 82 placówki, co przedstawił w zestawieniu tabelarycznym (tabela nr
1), z którego wynika,że kwestionowane są82 pozycje wykazu przy czym kilka poza brakiem
numeru administracyjnego także z powodu braku wskazanej placówki pod podanym
adresem, likwidacji, braku wnętrza dostępnego dla klientów, braku wskazanego adresu w
danym mieście, innego niżwymagany rodzaju branży, czy zdublowania pozycji.
Wskazał,że z powodu braku podania dzielnic w miejscowościach Jastrzębiu-Zdroju,
Rybniku,śorach, WodzisławiuŚląskim zamawiający powinien był odliczyćwykonawcy
wybranemu 260 placówek ujętych w tabeli nr 2. Podał,że według informacji uzyskanej ze
Starostwa Powiatowego Rybnik nie ma na terenie powiatu miejscowości Czerwionka,
Dębieńsko, Leszczyny, Niedobczyce, Jastrzębie Borynia, Orzepowice i miejscowości te nie
występujątakże w pozostałych powiatach/gminach wymaganych przez zamawiającego, co
według odwołującego, oznacza,że zamawiający nie powinien byćuwzględnićwykonawcy
wybranemu 38 placówek (tabela nr 3). Podniósł,że w WodzisławiuŚląskim nie ma ulicy
Przemysłowej, co zdaniem odwołującego, oznacza,że zamawiający nie powinien był
uwzględnić3 kolejnych placówek wykonawcy wybranego (tabela nr 4), a w powiecie
cieszyńskim nie ma miejscowości Jastrzębie –Szeroka i UstrońŚlaski, co eliminuje 3
placówki (tabela nr 5) i w powiecie raciborskim nie ma miejscowości Rudy Wielkie, Nędza
Rogol, Markowice, co eliminuje 3 placówki (tabela nr 6), zaśna terenie Rybnika i Cieszyna
nie ma ulicy Targowisko, a w Rydułtowach ulicy Racławickiej i w powiecie Rybnickim
miejscowości Rydułtowy, co eliminuje dalsze 5 placówek (tabela nr 7), a także na terenie
powiatów wodzisławskiego iżorskiego nie ma miejscowości Krzyżowice iśory Zdrój, co
powinno skutkowaćodliczeniem 2 placówek (tabela nr 8).
Odwołujący podniósł także, iż46 placówek nie można odnaleźćpod wskazanym adresem
np. z powodu braku placówki na podanej ulicy, braku podanej ulicy, likwidacji lokalu, lub
faktu,że placówka ma dopiero powstać, co według odwołującego, powoduje koniecznośćich
odliczenia (tabela nr 9).
Ponadto odwołujący podniósł,że zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2700/98 z dnia
17 grudnia 1998r. dotyczącym cech statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw nie
można uznaćza osobny punkt usługowy kilku stoisk znajdujących sięw jednym budynku
(pod jednym adresem) i będących własnościąjednego podmiotu i z tego względu, zdaniem
odwołującego, należy pominąć12 placówek podanych przez wykonawcęwybranego, bo z
kilku podanych punktów usługowych należy policzyćtylko jeden, co obrazuje tabela nr 10.
Odliczeniu także powinny podlegaćplacówki zlikwidowane, których według odwołującego
wykonawca wybrany podał 46 (tabela nr 11). W dalszej kolejności odwołujący wskazał,że z
wykazu wykonawcy wybranego należy także odliczyćplacówki innych branżniż
gastronomiczna i spożywcza, a także te placówki gastronomiczne, które sąbarami piwnymi
bez przygotowywania posiłków na miejscu i na wynos, nie posiadających miejsc siedzących i
placówek handlowych, których wnętrze nie jest dostępne dla konsumentów, co powinno
powodowaćodliczenie 49 palcówek – tabela nr 12. Ponadto odwołujący wskazał,że zgodnie
z pkt 12 specyfikacji technicznej załącznika nr 1 do siwz zamawiający wymagał, aby
placówki gastronomiczne i handlowe były w odpowiedni sposób oznakowane poprzez
zamieszczenie w widocznym miejscu naklejek z logo firmy realizującej bony (kupony)żywieniowe, a 158 placówek według oświadczeńich właścicieli nie akceptuje bonów i nie
zamieściło oznaczenia, co powinno skutkowaćodliczeniem tych pozycji z wykazu
wykonawcy wybranego (tabela nr 13). Odwołujący powołał także wyjaśnienia zamawiającego
do siwz z dnia 16 grudnia 2010r., zgodnie z którymi przedmiot zamówienia opisany jest w
oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych
posiłków i napojów (Dz. U. nr 60 poz. 279), a placówkęzlokalizowana w przyczepie
samochodowej lub na samochodzie dostawczym zamawiający miał traktowaćjako ruchomy
punkt sprzedaży detalicznej. Odwołujący powołał także wyrok Izby w sprawie sygn. akt
KIO/1907/10 i 1908/10, a także wskazał,że zgodnie z § 6 pkt 2 cyt. rozporządzenia posiłki
powinny byćwydawane w czasie regulaminowych przerw w pracy w zasadzie po 3 – 4
godzinach pracy. Z powyższego odwołujący wywiódł,że wymogów specyfikacji technicznej
nie spełniająplacówki gastronomiczne, które nie mająmożliwości dostarczenia gorącego
posiłku na wynos na teren zakładu JSW SA KWK JAS-MOS lub możliwości wyjścia
pracownika w trakcie przerwy na zewnątrz w celu spożycia posiłku w lokalu, a więc 195
placówek wskazanych w tabeli nr 14.
Według odwołującego zamieszczenie kwestionowanych placówek w wykazie miało służyć
uzyskaniu wyższej punktacji, a w konsekwencji uzyskaniu zamówienia w sposób
nieuprawniony, gdyżpodano informacje nieprawdziwe. Podniósł,że on i wykonawca
wybrany konkurowali między sobąjedynie w kryterium liczby placówek, bo za kryterium cena
uzyskali tęsamąilośćpunktów. Z tego powodu nieuwzględnienie kwestionowanych przez
odwołującego 682 placówek podanych przez wykonawcęwybranego zmieniłoby wynik
postępowania. Odwołujący wskazał na swój interes w uzyskaniu zamówienia, gdyżgdyby
zamawiający nie zaliczył wykonawcy wybranemu kwestionowanych placówek, to odwołujący
uzyskałby zamówienie. Odwołujący podniósł,że zamawiający naruszył zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Odwołanie zostało podpisane przez pełnomocnika działającego w oparciu o pełnomocnictwo
z dnia 31 stycznia 2011r. udzielone przez prezesa zarządu odwołującego upoważnionego do
jednoosobowej reprezentacji zgodnie odpisem z KRS załączonym do odwołania. Z odpisu z
KRS wynika także, iżw dniu 10 stycznia 2011r. doszło do zarejestrowania zmiany firmy
odwołującego z Sodexho Pass Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnościąna Sodexo
Motivation Solutions Polska spółka z ograniczonąodpowiedzialnością. Kopia odwołania
została przekazana zamawiającemu faksem w dniu 24 lutego 2011r. i w tym dniu doręczona
osobiście w siedzibie zamawiającego.
W dniu 24 lutego 2011r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania i
wezwał ich do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.
W dniu 25 lutego 2011r. do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił
swój udział wykonawca wybrany wnosząc o oddalenie odwołania i wskazując na swój interes
w rozstrzygnięciu na korzyśćzamawiającego polegający na potrzebie ochrony swojej pozycji
jako wykonawcy wybranego. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez prokurenta
samoistnego upoważnionego do jednoosobowej reprezentacji wykonawcy wybranego,
zgodnie z odpisem z KRS załączonym do zgłoszenia. Kopia przystąpienia została
przekazana zamawiającemu i odwołującemu w tym samym dniu faksem.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny :
Izba dopuściła dowód z dokumentacji postępowania w tym z ogłoszenia o zamówieniu,
specyfikacji istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami, modyfikacji siwz,
wyjaśnieńtreści siwz, oferty wykonawcy wybranego, protokołu postępowania wraz z
załącznikami, wezwania do wyjaśnieńskierowanego do wykonawcy wybranego z dnia 28
stycznia 2011r. i odpowiedzi wykonawcy wybranego z dnia 2 lutego 2011r., wykazów
miejscowości krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju w wskazie
miejscowości objętych wykazem, spisów ulicŚwierklany, Rybnik 1 i 2, WodzisławŚląski,
Rydułtowy, Pszów i Cieszyn, 3 oświadczeńwłaścicieli placówek powołanych w tabeli 13,
dokumentacji zdjęciowej złożonych przez odwołującego na rozprawie oraz dowody
przedłożone przez przystępującego na rozprawie tj. wyciągi z umów w zakresie placówek
wskazanych w tabelach 9, 10 i 12, oświadczeńwłaścicieli placówek o akceptacji bonów
przystępującego i nierealizowaniu ich z uwagi na nie funkcjonowanie bonów w obrocie,
dwóch paragonów z terenu miasta Warszawy, informacji ze stron internetowych Urzędów
Miast i Gmin z terenu objętego zamówienie.
W pkt. III siwz zamawiający podał, ze szczegółowy opis i zakres przedmiotu zamówienia
określa specyfikacja techniczna stanowiąca załącznik nr 1 do siwz, a przedmiot zamówienia
winien spełniaćwszystkie wymagania ujęte w siwz. Zgodnie z pkt. XIV.16. siwz wykonawcy
mieli obowiązek dołączyćdo oferty wykaz placówek handlowych i gastronomicznych, w
którym wskażąplacówki handlowe i gastronomiczne spełniające wymagania określone w
specyfikacji technicznej (załącznik nr 1 do siwz), zawierający nazwępunktu handlowego i
gastronomicznego, adres (ulicę, miasto), powiat i branżę, wg wzoru stanowiącego załącznik
nr 3 do siwz. Przedmiotowy wykaz miał sięstaćzałącznikiem nr 1 do przyszłej umowy. W
pkt. XVII siwz zamawiający wskazał,że kryterium oceny ofert z wagą5% będzie liczba
placówek. Podał,że punktacji podlega liczba placówek handlowych i gastronomicznych
wskazanych przez wykonawcęw załączniku do oferty. Zamawiający zgodnie z załącznikiem
nr 1 do siwz wymagał wskazania minimum 100 placówek handlowych i gastronomicznych
realizujących bony (kupony)żywieniowe na terenie powiatów : Jastrzębie Zdrój, Rybnik,
WodzisławŚląski,śory, Cieszyn, Racibórz i gminy Pawłowice. W tym w szczególności w
każdej z poniżej wymienionych miejscowości i ich dzielnicach wykonawca miał wskazać
minimum 1 placówkęhandlowąlub 1 placówkęgastronomicznąrealizującąbony (kupony) w
każdej z nich :
- Jastrzębie Zdrój – dzielnice : Zdrój, Osiedle III, Osiedle IV, Osiedle V, Osiedle VI, Osiedle
PrzyjaźńBzie, Moszczenica, Ruptawa, Szeroka,
- Zebrzydowice,
- Skrzyszów,
- Gołkowice,
- Godów,
- Rogów,
- Gorzyce,
- Chybie,
- Pawłowice,
- WodzisławŚląski – dzielnice : Centrum, Wilchwy, Osiedle Piastów, Osiedle XXX-lecia,
Jodłownik, Osiedle 26 marca,
-śory – dzielnice : Centrum, Osiedle Sikorskiego, Osiedle Pawlikowskiego, Osiedle
PowstańcówŚl., Osiedle Ks. Władysława,
- Rybnik – dzielnice – Centrum, Chwałowice, Boguszowice, Gotartowice, Wielopole,
Golejów,
- Pszów,
- Radlin,
- Rydułtowy,
- Brenna,
- Cieszyn,
- Racibórz.
Zamawiający miał przyznaćwykonawcy, który wskaże największąliczbęplacówek 5 pkt., a
pozostałym wykonawcom odpowiednio mniej. Wykonawcom, którzy wskazaliby mniej niż100
placówek spełniających wymagania miało byćprzyznane zero punktów.
W załączniku nr 1 zamawiający podał następujące wymogi :
- w pkt 2 – definicjęplacówki handlowej – tj placówki, której głównądziałalnościąjest
sprzedażdetaliczna artykułów spożywczych w pomieszczeniach, których wnętrze jest
dostępne dla konsumentów,
- w pkt 3 – definicjęplacówki gastronomicznej – tj. placówki, której przedmiotem działalności
jest przygotowanie oraz sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na wynos w
pomieszczeniu zamkniętym, ogrzewanym, posiadającym miejsca siedzące,
- w pkt 4 zamawiający wskazał, ze do placówek handlowych i gastronomicznych nie zalicza
ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych,
- w pkt 12 zamawiający postawił wymóg załączenia do oferty wykazu placówek handlowych
i gastronomicznych realizujących bony (kupony)żywieniowe, w którym wskażąplacówki
handlowe i gastronomiczne spełniające wymagania określone w specyfikacji technicznej,
zawierający nazwę, adres (ulicę, miasto i dzielnicę, jeśli jest wymagana), powiat, a także
branżędanej placówki. Placówki, będąw odpowiedni sposób oznakowane – w
szczególności poprzez zamieszczenie w widocznym miejscu naklejek z logo firmy
realizującej bony (kupony)żywieniowe.
- w pkt 17 – bony (kupony)żywieniowe stanowiące przedmiot zamówienia umożliwiały
nabycie
wyłącznie
produktówżywnościowych
w
celu
przyrządzania
posiłków
profilaktycznych (posiłki, artykuły spożywcze, napoje bezalkoholowe).
W załączniku nr 3 do siwz – wykaz placówek handlowych i gastronomicznych – zamawiający
zażądał wskazania nazwy punktu handlowego/gastronomicznego, adresu punktu
handlowego/gastronomicznego, powiatu, branży.
W dniu 10 grudnia 2010r. zamawiający zmienił siwz w zakresie pkt. XVII siwz oraz pkt 1
załącznika nr 1 do siwz wskazując prawidłowe nazwy dzielnic Jastrzębia Zdrój – dzielnice :
Zdrój, Osiedle Arki Bożka, Osiedle Barbary, Osiedle Chrobrego, Osiedle Gwarków, Osiedle
Morcinka, Osiedle Staszica, Osiedle Przyjaźń, Bzie, Moszczenica, Ruptawa, Szeroka,
WodzisławiaŚląskiego w miejsce Centrum wskazując – stare Miasto, a w miejsce Osiedla
26 marca – Nowe Miasto, wśorach i Rybniku w miejsce dzielnicy Centrum –Śródmieście
oraz dodając nowąmiejscowośćŚwierklany. W dniu 16 grudnia 2010r. zamawiający w
odpowiedzi na pytania wykonawców wyjaśnił :
- pytanie nr 3 czy do placówek gastronomicznych będązaliczane bary piwne, puby, night-
cluby, dyskoteki i inne lokale tego typu, których głównym przedmiotem działalności jest
sprzedażalkoholu, rozrywka, oraz czy do placówek gastronomicznych będązaliczane
hotele, pensjonaty, zajazdy, schroniska, których głównym przedmiotem działalności sąusługi
noclegowe – zamawiający odpowiedział,że do placówek gastronomicznych zaliczaćbędzie
placówki, których przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedażposiłków do
spożycia na miejscu i na wynos w pomieszczeniu zamkniętym, ogrzewanym, posiadającym
miejsca siedzące.
- pytanie nr 4 czy za ruchomy punkt sprzedaży detalicznej będzie zaliczana placówka
zlokalizowana na przyczepie samochodowej lub na samochodzie dostawczym –
zamawiający odpowiedział twierdząco,
- pytanie nr 5 – czy opisany w siwz przedmiot zamówienia został opisany w oparciu o
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i
napojów (Dz. IU. Nr 60 poz. 279) zamawiający odpowiedział twierdząco.
W ofercie wykonawcy wybranego wykaz placówek handlowych i gastronomicznych znajduje
sięna stronach 40- 63 i zawiera 1221 pozycji.
Faksem w dniu 18 stycznia 2011r. odwołujący poinformował zamawiającego,że 267
placówek wskazanych przez wykonawcęwybranego nie spełnia wymogów siwz.
Zamawiający w dniu 21 stycznia 2011r. postanowił pozostawićto pismo bez odpowiedzi. W
kolejnym piśmie z dnia 7 lutego 2011r. odwołujący zakwestionował dalszych 90 placówek i w
piśmie z 15 lutego 2011r. kolejne 142 placówki. Te pisma także zamawiający postanowił
pozostawićbez odpowiedzi.
W dniu 28 stycznia 2011r. zamawiający wezwał wykonawcęwybranego do złożenia
wyjaśnieńw trybie art. 87 ust. 1 ustawy czy podane w piśmie placówki wskazane przez
wykonawcęwybranego spełniająwymogi specyfikacji technicznej, gdyżwedług
zamawiającego placówki wskazane w podanych w piśmie pozycjach (lit. a) mająten sam
adres, a zatem czy sąto różne placówki działające pod tym samym adresem, czy omyłkowo
powtórzone, placówki z lit b pisma nie zawierajądokładnego adresu i konieczne jest
wyjaśnienie czy posiadająnazwęi numer ulicy oraz czy spełniająwymogi pkt 2 i 3
specyfikacji technicznej, placówki z lit c nie posiadajądokładnego adresu, a więc konieczne
jest wyjaśnienie czy posiadajądokładny adres, a placówki wskazane w lit d znajdująsiępoza
terenem wymaganym przez zamawiającego.
W dniu 3 lutego 2011r. wykonawca wybrany złożył wyjaśnienia i wskazał,że placówki
podane przez zamawiającego w literze a) sąto różne placówki zarejestrowane pod tym
samym adresem, co do litery b) wskazał,że nie każdy punkt handlowy lub usługowy misiu
posiadaćobowiązkowo numer administracyjny, decyzjęo jego nadaniu podejmuje gmina, a
wszystkie placówki wskazane w literze b) spełniająwymagania pkt 2 i 3 specyfikacji
technicznej, dla palcówek z litery c w części zaktualizowano adres, a pozostały zakresie
wskazano jak dla litery b) brak nadania numeru administracyjnego przez gminę, a dodatkowo
wskazano oznaczenia pawilonów, które oznaczane sąliterami PU, PH, PO. Dla placówek z
litery d wyjaśnił,że omyłkowo podał te placówki, gdyżznajdująsięone w powiatach
sąsiadujących z terenem wskazanym przez zamawiającego.
Zgodnie z wnioskiem Komisji Przetargowej do zamawiającego o zatwierdzenie informacji o
wyborze postępowania zamawiający podał,że zakwalifikował jako spełniającego jego
wymagania 1210 placówki podane przez wykonawcęwybranego, zaśpozostałych 11 uznał
za niespełniające wymagańtj. 3 poza obszarem terytorialnym, 2 zawiesiły działalność, a 6
nie spełnia wymagańz pkt 2 i 3 specyfikacji technicznej. W analogiczny sposób
zamawiający potraktował ofertęodwołującego, uznając za spełniające wymogi 1188
placówki, a 10 za niespełniające, w tym 1 placówka zdublowana, a 9 niespełniających
wymagańpkt 2 i 3 specyfikacji technicznej.
Izba zważyła, co następuje :
Izba nie dopatrzyła sięzaistnienia przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 ustawy, które
mogłyby skutkowaćodrzuceniem odwołania.
Izba uznała,że odwołujący ma interes w uzyskaniu zamówienia, gdyżw postępowaniu poza
odwołującym i wykonawcąwybranym nie zostały złożone inne oferty, a oferta odwołującego
została sklasyfikowana na pozycji drugiej w rankingu ofert, a przyznana obu ofertom w
kryterium cena punktacja była jednakowa. Wykonawcy konkurowali ze sobąw kryterium –
liczba placówek i odwołującemu przyznano 0,10 punktu mniej niżwykonawcy wybranemu.
Uwzględnienie zatem odwołania powodowałoby wyeliminowanie wykonawcy wybranego z
postępowania i umożliwienie odwołującemu uzyskanie zamówienia. Zaniechanie przez
zamawiającego wykluczenia wykonawcy wybranego, co zarzuca odwołujący, może być
przyczynąponiesienia przez odwołującego szkody w postaci utraty zysku zakładanego w
przypadku udzielenia mu zamówienia publicznego. Tym samym Izba uznała, ze przesłanka
materialnoprawna dopuszczalności odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy została spełniona.
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 7 ust. 1 ustawy, art. 7 ust. 3 ustawy poprzez
dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami określonymi w
siwz, art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez zaniechanie wykluczenia wykonawcy wybranego
pomimo tego, ze złożył on nieprawdziwe informacje mające lub mogące miećwpływ na
wynik prowadzonego postępowania, art. 91 ust. 1 ustawy poprzez dokonanie wyboru oferty
najkorzystniejszej w sposób niezgodny z kryteriami określonymi w siwz.
Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Izba nie uznaje za prawidłowe stanowiska
zamawiającego wyrażonego na rozprawie,że nie weryfikował szczegółowo treści wykazów.
Skoro zamawiający uznał,że ilośćplacówek handlowych i gastronomicznych spełniających
wymogi załącznika nr 1 do siwz – specyfikacji technicznej ma dla niego tak istotne
znaczenie,że z jednej strony zakreślił warunek minimalnej ilości placówek, od której
uzależniał przyznanie punktów, a z drugiej z liczby placówek uczynił kryterium oceny ofert, to
nie mógł w tym zakresie odstąpićod dokładnej analizy, czy wskazane placówki istnieją, są
pod wskazanymi adresami i czy spełniająwymagania przez zamawiającego postawione
odnośnie placówki handlowej i placówki gastronomicznej. Ma to zasadnicze znaczenie w
przedmiotowej sprawie, gdzie wykonawcy zaoferowali tęsamącenę, a rywalizacja pomiędzy
nimi dotyczyła właśnie liczby placówek, a oferty od siebie (po częściowej weryfikacji
dokonanej przez zamawiającego) różniły sięjedynie o 22 placówki. Izba natomiast nie
dopatrzyła sięw działaniu zamawiającego naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w związku z art.
91 ust. 1 ustawy z uwagi na to,że zarzuty odwołującego nie potwierdziły sięi w znacznej
mierze oparte były na własnej wykładni treści siwz, nie wynikającej z jej literalnego
brzmienia. Izba nie dopatrzyła siętakże zaniechania zamawiającego polegającego na
niewykluczeniu wykonawcy wybranego z postępowania z uwagi na złożenie informacji
nieprawdziwych tj. na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy. Izba stoi na stanowisku,że
informacjąnieprawdziwąnie jest informacja niepełna np. poprzez niewskazanie nr
administracyjnego w prawidłowym adresie placówki, czy informacja wskazująca na adres
siedziby właściciela firmy, w miejsce adresu palcówki, czy informacja podająca adres według
lokalnej tradycji, który jednak umożliwia identyfikacjęplacówki, ani nie jest takąinformacją
omyłka pisarska w nazwie ulicy. Za informacjęnieprawdziwąnie może byćuznana taka
informacja, która jest sprzeczna z wykładniątreści siwz dokonanąprzez jednego z
wykonawców. Według Izby informacja nieprawdziwa to taka informacja, która jest niezgodna
z rzeczywistościąi została podana w sposób zamierzony w celu wywołania błędu, co do
stanu faktycznego, u odbiorcy informacji. Istotąinformacji nieprawdziwej jest celowe
działanie podającego informację, musi on sobie zdawaćsprawęz odmiennego stanu
faktycznego niżpodawany przez niego i działaćw zamiarze wprowadzenia w błąd innej
osoby. Z tego względu nie można uznaćza nieprawdziwąinformacjęomyłki pisarskiej,
omyłki liczbowej czy innej omyłki, która bez udziałuświadomości wykonawcy wkradła siędo
składanej przez niego oferty. Izba nie dopatrzyła sięw wykazie wykonawcy wybranego
informacji nieprawdziwych, bo sam przystępujący na rozprawie wskazał,że podawał
informacje zgodne z uzyskanymi od kontrahenta i działał w przekonaniu, co do ich zgodności
z rzeczywistym stanem rzeczy. Tym samym fakt podania przez wykonawcęwybranego
adresów wskazujących na domy prywatne czy bloki mieszkalne nie jest sam w sposobie
informacjąnieprawdziwą, ale informacją, która należy sprawdzić, gdyżbyćmoże nastąpiła
omyłka, co do numeracji ulicy, czy omyłka poprzez wskazanie siedziby właściciela firmy, w
miejsce wskazania adresu placówki. Dopóki wątpliwośćw tym zakresie nie zostanie
wyjaśniona, dopóty zarzut złożenia nieprawdziwych informacji nie znajduje potwierdzenia.
Ustosunkowując siędo poszczególnych argumentów podniesionych przez odwołującego, to
Izba wskazuje,że zamawiający określił placówkęhandlową, jako placówkę, której głównym
przedmiotem
działalności
jest
sprzedaż
detaliczna
artykułów
spożywczych
w
pomieszczeniach, których wnętrze jest dostępne dla konsumentów. Z tych postanowień
wynika,że zakwalifikowanie placówki do placówki handlowej nie następowało według, tego,
co jest rzeczywiście w danym momencie asortymentem sklepu, lecz jaka działalność, w
ramach prowadzonej przez właściciela placówki, została określona, jako główna. Tym
samym fakt,że w danym miejscu prowadzona jest także inna działalnośćnp. przemysłowa i
tych towarów jest w danym momencie w sklepie więcej nie ma znaczenia dla oceny
głównego przedmiotu działalności. Zamawiający nie posłużył sięsformułowaniem,że jest to
placówka, w której można nabyć, czy która oferuje artykuły spożywcze w sprzedaży
detalicznej, ale wyraźnie odniósł siędo przedmiotu działalności placówki i to do jej
przedmiotu głównego, a zatem istotne jest to, jak działalnośćzostała określona przez
właściciela, a nie, jaki towar sięw sklepie znajduje. W zakresie pkt 2 załącznika nr 1 do siwz
nie było zapytańdo treści siwz. Izba oceniła zatem materiał dowodowy odwołującego w
postaci zgromadzonej dokumentacji zdjęciowej, jako nie służący udowodnieniu,że placówka
handlowa wskazana przez wykonawcęwybranego nie spełnia wymagańsiwz. Natomiast
Izba podziela stanowisko odwołującego,że za placówkęhandlowąnie może byćuznana
sprzedażz okienka, gdyżzamawiający wymagał wnętrza dostępnego dla konsumentów –
jednak takich placówek handlowych jest wskazanych w odwołaniu 5, co powoduje,że nawet
uwzględnienie w tym zakresie odwołania nie miałoby wpływu na wynik sprawy. Co do
placówki gastronomicznej, to wbrew twierdzeniom odwołującego, zamawiający nie wykluczył
możliwości wskazania placówek, których główny przedmiot działalności jest inny niż
przygotowywanie i sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na wynos, gdyżw
przeciwieństwie do placówki handlowej, zamawiający dopuścił w tym przypadku placówki, w
których taka działalnośćjest jedynie działalnościąuboczną, wskazuje na to bezpośrednio
treśćpkt 3 załącznika nr 1 do siwz „przez placówkęgastronomicznązamawiający rozumie
placówkę, której przedmiotem działalności jest (…)” Tym samym należy uznać, iż
zamawiający nie miał podstaw do odliczenia placówek, w których przedmiotem głównym jest
prowadzenie działalności rozrywkowej, czy sprzedażalkoholu, czyświadczenie usług
noclegowych lub hotelarskich, pod warunkiem,że w ramach przedmiotu działalności
przewidziano także przygotowywanie oraz sprzedażposiłków do spożycia na miejscu i na
wynos. Izba nie znalazła zatem podstaw do odliczenia night-clubów, hoteli, dyskotek, czy
barów piwnych, gdyżodwołujący nie wykazał,że w tych lokalach nie sąsprzedawane posiłki.
Sam fakt,że jest to inny lokal niżrestauracja, czy stołówka, lub bar gastronomiczny nie jest
podstawądo odliczenia placówki. Izba w tym zakresie uznała,że dokumentacja zdjęciowa
przedstawiona przez odwołującego nie służy udowodnieniu okoliczności mających znaczenie
dla rozstrzygnięcia. Zamawiający nie zabronił wykazania placówek sprzedających alkohol
czy używki, a jedynie postawił zakaz wydawania tych towarów w zamian za bony. Nie
zmieniło tego stanowiska wyjaśnienie treści siwz z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na
pytanie 3, gdyżodpowiadając na to pytanie zamawiający powtórzył jedynie definicjęz pkt 3
załącznika nr 1 siwz. Odnośnie miejsc siedzących w placówkach gastronomicznych, to
dokumentacja zdjęciowa przedstawiona przez odwołującego, jako dowód na tęokoliczność
nie jest wiarygodnym dowodem, gdyżdokumentuje jedynie elewacje budynków oraz okna
lub drzwi, natomiast nie stanowi dowodu na to, co znajduje sięwewnątrz kwestionowanych
lokali. Sam fakt małej powierzchni użytkowej lokalu, nie przesądza jeszcze o niemożliwości
ustawienia miejsc siedzących, zwłaszcza,że zamawiający nie postawiłżadnych wymogów,
co do ilości tych miejsc, minimalnej odległości między stolikami, czy ilości miejsc siedzących
przy stolikach. Odnośnie zarzutu dotyczącego sprzedaży z przyczepy samochodowej lub
samochodu dostawczego, to racjęma odwołujący,że zamawiający nie zaliczał takich
placówek do placówki handlowej, co wyraził tak w pkt 4 załącznika nr 1 do siwz jak i w
wyjaśnieniach z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na pytanie 4, jednakże odwołujący
wskazał takie dwa przypadki u wykonawcy wybranego za pomocądokumentacji zdjęciowej i
w ocenie Izby nie jest to wiarygodny dowód, gdyżna podstawie tych zdjęćnie sposób
stwierdzić, czy rzeczywiści sfotografowane wozy, to placówki które podał wykonawca
wybrany, brak jest wskazania adresu pod którym zrobiono zdjęcie. W zakresie placówek
handlowych i gastronomicznych, w których zakwestionowano brak adresu tj. brak podania
numeru administracyjnego, pod którym znajduje sięplacówka. Izba uznała ten zarzut za
niezasadny, gdyżz literalnej treści postanowieńsiwz taki wymóg nie wynika. Zamawiający
m. in. w pkt 12 załącznika nr 1 do siwz wskazał, co rozumie pod pojęciem adres tj. ulicę,
miejscowośći ewentualnie dzielnicę, o ile jest wymagana. Zatem z definicji zamawiającego
nie wynika obligatoryjny wymóg podania numeru administracyjnego i zamawiający wzywając
strony w tym zakresie do wyjaśnień, wykroczył poza własne postanowienia siwz, co jednak
nie ma wpływu na prawidłowośćjego oceny złożonych ofert, gdyżz tego powodu, wżadnej z
ofert nie odliczono punktów. Izba zgadza sięze stanowiskiem odwołującego,że na
postanowienia siwz należy patrzećprzez pryzmat celu, w jakim udzielane jest zamówienie
publiczne, jednakże Izba nie uważa, ze tym celem jest zapewnienie możliwości kontroli
postępowania wykonawcom, ale zawarcie umowy o zamówienie publiczne. Możliwość
kontroli postępowania jest uprawnieniem stron, ale nie wytycznąinterpretacyjnądla
postanowieńsiwz. Tym samym Izba wskazuje, ze celem przedmiotowego zamówienia jest
zapewnienie posiłków profilaktycznych pracownikom zamawiającego i dlatego Izba stoi na
stanowisku,że zakreślona definicja adresu przez zamawiającego jest wystarczająca dla
identyfikacji placówki przez pracownika. Nie należy bowiem pominąćfaktu,że pracownicy
zamawiającego będądokonywaćzakupów w pobliżu swego miejsca zamieszkania lub w
pobliżu miejsca pracy, a także po drodze z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Biorąc
pod uwagę,że miejsca te sądoskonale znane pracownikom zamawiającego z uwagi na
koncentracjęich interesówżyciowych, to wykaz służy nie tyle szczegółowej lokalizacji
placówki, ale wskazania, w której placówce pracownik może zrealizowaćbon. Odwołujący
nie wykazał,że nie podanie numeru administracyjnego może wprowadzićw błąd
pracownika, co do możliwości skorzystania z bonu w danej placówce. Ponadto Izba uznała
za wiarygodne dowody przedłożone do pisma procesowego przystępującego w postaci
kserokopii rachunków, gdzie oznaczenie adresu placówki nie zawierało podania numeru
administracyjnego, co potwierdziło stanowisko przystępującego,że nie każdej placówce
nadawany jest taki numer. Izba nie uznała także za podanie nieprawdziwej informacji omyłek
w adresach placówek w postaci podania osiedli jako miejscowości czy literówki w nazwie
ulicy. Izba uznała,że te omyłki nie uniemożliwiająidentyfikacji placówki handlowej czy
gastronomicznej, gdyżodnosząsiędo historycznego brzmienia miejscowości, które
rdzennym mieszkańcom – pracownikom zamawiającego, sądoskonale znane. Nadto Izba
stwierdza,że nazewnictwo np. „Leszczyny”, „Niedobczyce” zostało podane zgodnie z
informacjąuzyskanąod właściciela placówki przy podpisywaniu umowy (dowody z wyciągów
z umów przedłożone na rozprawie przez przystępującego), co dodatkowo potwierdza fakt,że
omyłka w tym zakresie nie uniemożliwiała identyfikacji punktu i nie była celowym działaniem
odwołującego. Omyłka pisarska w nazwie ul. Przemysława, była możliwa do poprawienia i
oczywista dla zamawiającego bez udziału wykonawcy, gdyżz wykazu ulic powszechnie
dostępnego nawet w postaci map miejscowości wynika,że nie ma ulicy Przemysłowej, a jest
ulica Przemysława, a różnica sprowadza siędo zmiany jednej litery. W zakresie zarzutu
braku oznaczenia placówki logiem wykonawcy wybranego, to Izba uznała ten zarzut za
niezasadny nie udowodniony, gdyżpkt 12 załącznika nr 1 do siwz stanowi o obowiązku
oznakowania placówki, ale obowiązek ten jest wskazany w części dotyczącej etapu realizacji
umowy i użyto wobec niego czasu przyszłego, co w ocenie Izby wskazuje,że wymóg ten
miał byćrealizowany na etapie po zawarciu umowy. Dowody odwołującego w postaci
dokumentacji zdjęciowej sąw tym zakresie niewiarygodne, gdyżprzede wszystkim nie ma
na nich daty, z której by wynikało, kiedy zdjęcie zostało sporządzone, a także ich czytelność
nie jest najlepsza. Dodatkowo załączone do dokumentacji postępowania oświadczenia
właścicieli placówek przedłożone przez odwołującego nie mogąstanowićwiarygodnego
dowodu, gdyżjedno z nich pochodzi z maja 2010r., a więc bez związku z przedmiotowym
postępowaniem, a pozostałe dwa wskazująna pytanie dotyczące realizacji bonów, a nie ich
akceptacji, co potwierdza według Izby, tezęprzystępującego,że placówki nie realizowały
jego bonów, gdyżnie było ich w obrocie, a nie dlatego,że tych bonów nie akceptują. Izba
dała wiarędowodom przedłożonym w tym zakresie przez przystępującego tj. w postaci
oświadczeńwłaścicieli placówek jak i wyciągów z umów, z których wynika,że bony nie były
realizowane z braku ich w obrocie, orazże wymóg zamieszczenia oznakowania i akceptacji
bonów jest jednym z warunków zawartych umów. W zakresie placówek zlikwidowanych, to
Izba uznała zarzut za nieudowodniony, gdyżprzedłożone na tęokolicznośćzdjęcia i wydruki
ze stron internetowych oraz wykazy sklepów nie sąwiarygodne. Ze zdjęćnie wynika powód,
dla którego placówka jest zamknięta, a takim powodem może byćpoza likwidacjąnp. dzieńświąteczny, ze stron internetowych wynika jedynie,że placówki sązamknięte z powodu
remontu lub awarii, natomiast wykazy nie zostały podpisane i nie wiadomo, kto dokonał
wykreśleńposzczególnych placówek, ani z jakiego okresu te wykazy pochodzą. Izba w tym
zakresie dała wiarędowodom przedłożonym przez przystępującego tj. wyciągom z umów w
zakresie tabeli 11. Izba uznała nadto za nieuzasadniony zarzut dotyczący godzin otwarcia
placówek. Wymóg otwarcia placówek nie wynika z treści siwz i nie da sięgo wywieśćz
wyjaśnieńzamawiającego do siwz z dnia 16 grudnia 2010r. w odpowiedzi na pytanie 5. W
wyjaśnieniach tych zamawiający wskazał jedynie,że do opisu przedmiotu zamówienia
stosował rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, a nieże wymaga od
wykonawców uwzględnienia czasu wydawania posiłków zgodnie z par. 6 rozporządzenia.
Nadto ust. 2 par 6 nie stanowi bezwzględnej zasady określającej pory pozyskiwania
towarów, z których jest przyrządzany posiłek czy pory nabywania posiłków gotowych,
ustawodawca odniósł, siędo przerw regulaminowych i wskazał na pewnązasadę, ale nie
jest to przepis bezwzględnie obowiązujący. Z tego zatem względu nie może byćpodstawą
do odrzucenia którejkolwiek z ofert. Na marginesie należy dodać, ze odwołujący nie wykazał
kiedy u zamawiającego przewidziane sąprzerwy regulaminowe, stąd nie sposób jest
stwierdzić, czy np. godz. 21 nie jest trzeciągodzinąpracy pracownika pracującego w
systemie zmianowym, który stawił siędo pracy po południu. Izba nie podziela także
stanowiska odwołującego, co do obowiązku wskazania przez wykonawców dzielnic dla
każdej placówki znajdującej sięna terenie miast Jastrzębie Zdrój,śory, Rybnik i WodzisławŚląski. Zamawiający wskazał, w jakim celu oczekuje podania dzielnic tj. w celu
zweryfikowania, czy wykonawca zaoferował co najmniej 1 placówkęw danej dzielnicy
wskazanej w pkt 1 załącznika nr 1 do siwz. Odwołujący nie kwestionował faktu wykazania się
przez odwołującego takimi placówkami. Zamawiający wskazał wyraźnie, ze oczekuje
podania dzielnic jedynie w zakresie wymaganym, zatem nie ma podstaw do uznania za
prawidłowe takiej interpretacji siwz, jakąprezentuje odwołujący. W ocenie Izby racjęma
zamawiający i przystępujący,że dzielnice należało wskazaćdla jednej placówki handlowej i
jednej gastronomicznej w zakresie podanym w pkt 1 załącznika nr 1 do siwz. Izba uznała
także za niewiarygodne dowody z dokumentacji zdjęciowej w zakresie, w jakim służyćmiały
one wykazaniu,że pod danym adresem nie funkcjonuje wskazana w wykazie placówka.
Zdjęcia przedstawione przez odwołującego nie pozwalająw ocenie Izby na identyfikację, czy
rzeczywiście na fotografii przedstawiony wskazany adres, ponadto nieznany jest czas
wykonania zdjęć, co może miećznaczenie dla oceny zasadności twierdzeńodwołującego,
gdyżz dowodów przeciwnych przedstawionych przez przystępującego w postaci wyciągów z
umów wynika, ze podane adresy przez przystępującego w wykazie sątożsame ze
wskazanymi przez właścicieli placówek w umowach. Co do placówek, które w ocenie
odwołującego zostały wskazane w sposób nieuprawniony, bo niezgodny z rozporządzeniem
KE wskazanym w odwołaniu, to Izba stwierdza,że zamawiający wyraźnie zdefiniował
pojęcie placówki i nie odniósł jej do wskazanego rozporządzenia, co więcej nie postawiłżadnych wymogów, co do tego, jak kwalifikowaćplacówki jednego właściciela zlokalizowane
pod tym samym adresem. Zamawiający nie odnosił sięw ogóle do kwestii związanych z
własnościąplacówek. Izba w tym zakresie uznała, ze odwołujący nadinterpretował treść
siwz. Reasumując Izba w działaniu zamawiającego nie dopatrzyła sięnaruszenia art. 7 ust. 1
i 3, art. 24 ust. 2 pkt 3 i art. 91 ust. 1 ustawy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp w zw. z § 3 pkt 1 lit. A i pkt 2 lit. a i b oraz § 5 ust. 3
pkt. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) oraz Izba uwzględniła koszty
zamawiającego z tytułu zastępstwa prawnego na rozprawę(§ 5 ust. 3 pkt 1 cyt.
Rozporządzenia).
Przewodniczący :
………………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
