rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2011-04-19
rok: 2011
data dokumentu: 2011-04-19
rok: 2011
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 703/11
KIO 703/11
KIO 712/11
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołańwniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 kwietnia 2011 r.:
A. przez wykonawcęEvoBus Polska Sp. z o.o., ul. Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica
(KIO 703/11)
B. przez wykonawcęMAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 9, Wolica,
05-830 Nadarzyn (KIO 712/11)
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
przy udziale wykonawcy EvoBus Polska Sp. z o.o. zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 712/11 po stronie odwołującego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 kwietnia 2011 r.:
A. przez wykonawcęEvoBus Polska Sp. z o.o., ul. Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica
(KIO 703/11)
B. przez wykonawcęMAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 9, Wolica,
05-830 Nadarzyn (KIO 712/11)
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
przy udziale wykonawcy EvoBus Polska Sp. z o.o. zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 712/11 po stronie odwołującego
orzeka:
A. sygn. akt KIO 703/11
1. Oddala odwołanie;
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o. i zalicza w poczet
kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez EvoBus Polska Sp. z o.o. tytułem
wpisu od odwołania;
B. sygn. akt. KIO 712/11
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenie czynności oceny oferty
wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.;
2. Kosztami postępowania obciąża Miasto Białystok i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez MAN Truck
& Bus Polska Sp. z o.o. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Miasta Białystok na rzecz MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o.
kwotę15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
stanowiącąkoszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 703/11
Sygn. akt: KIO 712/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie na Dostawę 70 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości
funkcjonowania systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – Etap III.
1. Sygn. akt: 703/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie
wobec czynności odrzucenia oferty Odwołującego z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zarzucając Zamawiającemu naruszenie
przepisów art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i w zw. z art. 29 oraz art. 30 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że złożył ofertę, która wświetle postawionych kryteriów oceny
jest ofertąnajkorzystniejsząi podniósł,że nie zgadza sięz twierdzeniem Zamawiającego
o niezgodności oferty z treściązałącznika nr 4.E do SIWZ Podstawowe parametry
techniczne oferowanych autobusów. W załączniku tym Zamawiający wymagał, aby materiały
użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia autobusów były
wykonane:
−
ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) lub aluminium albo
−
ze stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym.
W rubryce do wypełnienia, dotyczącej materiału użytego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, należało podaćgatunek materiału i normę
opisującą. Odwołujący w Załączniku nr 5 do swojej oferty, sporządzonym na wzorze
załącznika nr 4.E do SIWZ podał,że do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia
i szkieletu nadwozia użyje stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia
antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej
w zamkniętym cyklu technologicznym. Jako gatunek stali podał DIN 2395, a normę: PN-EN
10305-5.
Zamawiający pismem z 25 lutego 2011 r. zwrócił siędo Odwołującego z zapytaniem,
czy zapis DIN 2395, PN-EN 10305-5 w formularzu rzeczywiście określa gatunek stali, gdyż
w ocenie Zamawiającego DIN 2395 i PN-EN 10305-5 stanowią normę produktu w postaci rur
stalowych o przekroju prostokątnym i kwadratowym – nie są odpowiednikami gatunku stali
trudnordzewiejącej. Odwołujący wyjaśnił,że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia oferowanych autobusów użyto stali trudnordzewiejącej
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Odwołujący
podał gatunek stali, jednakże informacjętęzastrzegł jako tajemnicęprzedsiębiorstwa.
Potwierdził,że do tej stali stosuje sięnormęPN-EN 10305-5 (DIN 2395).
Zamawiający odrzucił ofertęOdwołującego stwierdzając,że wskazana została przez
niego norma o tytule: Rury stalowe precyzyjne. Warunki techniczne dostawy. Część 5: Rury
ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym i prostokątnym. Zdaniem
Zamawiającego norma ta nie przewiduje dla stali żadnych wskazań dotyczących odporności
korozyjnej,
nie
zapewnia
powstawania
na
powierzchni
warstwy
pasywującej,
charakterystycznej dla stali trudnordzewiejących, określonych normą PN-EN 10155:1997.
Zamawiający podał,że jego stanowisko zostało potwierdzone opiniąspecjalisty ds.
materiałoznawstwa z Katedry Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej Politechniki
Białostockiej. Zgodnie z tąopinią, stal zaproponowana w ofercie EvoBus Polska Sp. z o.o.
należy do grupy konstrukcyjnych stali niestopowych, a norma opisująca tąstal PN-EN
10305-5 nie przewidujeżadnych wskazańdotyczących odporności korozyjnej stali. Pod
pojęciem stali trudnordzewiejących rozumiane są stale niskostopowe o określonej zawartości
pierwiastków stopowych: miedzi, chromu oraz fosforu, aluminium i niklu – zgodnie z normą
PN-EN 10155:1997, zapewniających powstawanie na powierzchni warstwy pasywującej.
Kwestionując prawidłowośćczynności odrzucenia oferty Odwołujący podniósł,że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby elementy konstrukcyjne podwozia i szkieletu
nadwozia były wykonane ze stali trudnordzewiejącej w rozumieniu jakiejkolwiek normy
(w przeciwieństwie do wielu innych wymogów np. z pkt 1 Załącznika nr 1 do SIWZ –
Szczegółowe parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego, gdzie
wprost wyrażony został wymóg spełnienia określonych norm). Zamawiający wymagał
załączenia normy dla stali, jednakże nie wskazał,że cechęodporności na korozję, będzie
badał według opisów znajdujących sięw normach. Gdyby Zamawiający określił w SIWZ,że
oczekuje zastosowania stali konstrukcyjnej trudno rdzewiejącej według normy PN-EN
10155:1997, Odwołujący w ogóle nie składałby oferty w niniejszym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego lub teżzłożyłby odwołanie na zapisy SIWZ.
Odwołujący podniósł,że Zamawiający zastosował mieszany opis przedmiotu
zamówienie, opisując niektóre elementy za pomocąnorm, a co do innych wskazując
wymagania funkcjonalne. Wszędzie tam, gdzie Zamawiający wskazał stosowanie normy,
Odwołujący zastosował siędo nich. Wymogi nieopisane normąnależy zaśuznaćza wymogi
funkcjonalne. Skoro Zamawiający nie opisał materiału używanego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia za pomocąnorm, to sformułowanie stal
trudnordzewiejąca należy ocenićjako cechętej stali, którąposiada ona w porównaniu do
innych gatunków stali.
Norma PN-EN 10155:1997, na którąZamawiający powołuje siędopiero przy ocenie
ofert, posiada tytuł: Stale konstrukcyjne trudno rdzewiejące. Techniczne warunki dostawy.
Zdaniem Odwołującego, jest to norma nieaktualna, zastąpiona normąPN-EN 10025-5:2005
Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 5: Warunki techniczne
dostawy stali konstrukcyjnych trudnordzewiejących. Ponadto Odwołujący wskazał,że użycie
stali objętej tąnormąnie jest dobrym rozwiązaniem przy produkcji autobusów, gdyżstal taka
nie posiada odpowiednich właściwości odnośnie plastyczności (odporności na rozciąganie),
spawalności i udarności (odporności na obciążenia dynamiczne).
Odwołujący podniósł,że właściwości antykorozyjne stali trudnordzewiejących, których
dotyczy norma PN-EN 10155:1997 wynikająstąd,że po pewnym czasie (około 18-36
miesięcy) na powierzchni stali tworzy sięwzględnie stabilna warstwa tlenków, która
zatrzymuje dalszy postęp procesu (tzw. patyna). Warstwa ta tworzy sięnajlepiej przy
wystąpieniu
odpowiednich
warunków
atmosferycznych.
Stosowanie
stali
trudnordzewiejących na konstrukcje, które następnie pokrywa sięróżnego rodzaju
powłokami ochronnymi jest bezcelowe i nie umożliwia wykorzystania zdolności tego rodzaju
stali do wytworzenia ochronnej warstwy patyny. Dlatego stal objęta normąPN-EN
10155:1997 (obecnie: PN-EN 10025-5:2005) nie jest stosowana przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. do budowy elementów konstrukcyjnych autobusów. Odwołujący podkreślił ponadto,że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby stal użyta do budowy konstrukcji autobusu
pokrywała sięjakąkolwiek warstwąpasywującąnp. patyną. Tymczasem brak takiej cechy
jest jednąz przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ.
Odwołujący wskazał,że używany przez niego gatunek stali, objęty normąPN-EN
10305-5 jest warsztatowo stalątrudnordzewiejącą. Zastosowanie stali nierdzewnej lub
odpornej na korozjędo budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
nie jest – zdaniem Odwołującego – celem samym w sobie. Z postanowieńSIWZ wynika,że
intencjąZamawiającego było zapewnienie autobusom zabezpieczenia antykorozyjnego.
W pkt XIV SIWZ w tabeli dotyczącej kryterium oceny ofert „parametry użytkowe" (str. 14
SIWZ), Zamawiający przyznał 20 pkt za zastosowanie do konstrukcji nośnej nadwozia
i podwozia autobusów (kratownica, rama) stali zabezpieczonej metodącałopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej, podczas, gdy za zastosowanie stali nierdzewnej lub aluminium
przewidział przyznanie 0 pkt. Oznacza to,że Zamawiający rozumie, iżwiększe właściwości
antykorozyjne mająkonstrukcje ze stali zabezpieczonej całopojazdowąkataforezą
zanurzeniową, niżkonstrukcje ze stali tzw. nierdzewnej. Dzięki tej metodzie uzyskuje się
odpornośćporównywalnąz właściwościami stali nierdzewnej przy zachowaniu najlepszych
właściwości konstrukcyjnych.
Odwołujący podniósł,że nie jest niczym dziwnym zastosowanie przez niego stali
oznaczonej normąPN-EN 10305-5 o tytule: „Rury stalowe precyzyjne – Warunki techniczne
dostawy - Część5: Rury ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym
i prostokątnych". Konstrukcja autobusu jest konstrukcjąsamonośną, składającąsięz profili
zamkniętych tj. w przypadku Odwołującego właśnie rur o przekroju prostokątnym
i kwadratowym.
Wobec powyższego, odrzucenie oferty Odwołującego z tego powodu,że stal użyta
do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia nie odpowiada normie
PN-EN 10155:1997, podczas gdy Zamawiający nie zastosował tej normy do opisu
przedmiotu zamówienia oraz z tego powodu,że stal ta nie pokrywa sięwarstwąpasywującą,
podczas gdy Zamawiający nie postawił takiego wymogu w SIWZ,świadczy – zdaniem
Odwołującego – o wadliwości czynności odrzucenia oferty Odwołującego z naruszeniem
przepisów ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania
i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej oraz dokonania ponownej oceny ofert
z udziałem oferty odwołującego.
2. Sygn. akt: 712/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca MAN Truck & Bus Polska Spółka z o. o. złożył
odwołanie wobec odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego oraz zaniechania
wykluczenia z postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A. i zaniechania odrzucenia
oferty tego wykonawcy, jako sprzecznej z treściąSIWZ. Odwołujący zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 25, art. 30 ust. 5,
art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 91 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że decyzjęo odrzuceniu oferty Zamawiający uzasadnił tym, iż
materiał, który zostanie użyty do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia autobusów oferowanych przez Wykonawcęnie jest stalątrudnordzewiejąca
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Odwołujący podniósł,że Zamawiającyźle interpretuje postanowienia SIWZ, gdyżnie
wynika z nich, aby materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia
musiał byćstalątrudnordzewiejąca, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną
kataforezęzanurzeniową. Ponadto, nawet gdyby przyjąćinterpretacjęSIWZ prezentowaną
przez Zamawiającego, rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ.
Zdaniem Odwołującego, dopiero na etapie oceny ofert Zamawiający przyjął
stanowisko, iżmateriał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia musiał
byćstalątrudnordzewiejącą, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełnąkataforezę
zanurzeniową. Wcześniej sporządzona dokumentacja przetargu wskazywała zaśna to, iż
materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia może byćstalą
trudnordzewiejącą(jako staląo pewnej określonej właściwości) – w wyniku zastosowania
pełnej kataforezy zanurzeniowej (zatem stal nie musiała byćstalątrudnordzewiejącąprzed
zastosowaniem kataforezy). Tak teżrozumieli powyższy wymóg także inni wykonawcy – na
co wskazuje choćby pismo z dnia 7 stycznia 2011 r. i zapytanie nr 5 (dotyczące pkt. XIV.3.
SIWZ), gdzie pytający używa następujących sformułowań: (…) za konstrukcję nośną
nadwozia, podwozia autobusów (kratownica, rama) wykonaną ze stali zabezpieczonej
metodą całopojazdowej kataforezy (…).", przyznawanie prymatu materiałowi, który cechę
swoista uzyskuje tylko poprzez uzyskanie określonej powłoki zewnętrznej nad materiałem
(…)".
Zdaniem Odwołującego, sprzeczne z zasadami racjonalnego działania i logiki byłoby
rozwiązanie, w którym materiał wykazujący odpornośćna korozję(stal jużo właściwości stali
trudnordzewiejącej) dodatkowo poddaje siępełnej kataforezie zanurzeniowej (której celem
jest właśnie uodpornienie stali na korozję, w wyniku specjalnego jakościowo
zaawansowanego procesu technologicznego). Ponadto, interpretacja zaprezentowana przez
Zamawiającego wyklucza z udziału w przetargu wszystkich producentów autobusów poza
firmąSolaris.
Powołując sięna orzecznictwo KIO, Odwołujący podniósł,że niewystarczająco jasno
wyartykułowane intencje zamawiającego nie mogąw sposób negatywny wpływaćna
sytuacjęwykonawcy w toku postępowania orazże to zamawiający ponosi konsekwencje
braku w SIWZ szczegółowych regulacji, na które zamawiający faktycznie siępowołuje w toku
postępowania, w szczególności dokonując badania i oceny ofert.
Odwołujący podniósł ponadto,że nawet gdyby Izba przyjęła interpretację
Zamawiającego, to rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ. Zatem, wświetle art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, oferta Wykonawcy równieżw takim
wypadku spełniałaby wymogi SIWZ.
Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lub instytutu naukowego
z zakresu materiałoznawstwa, na następujące okoliczności:
a)
czy zaoferowane przez Wykonawcęmateriały do wykonania elementów
konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia mogązostaćuznane za innąstal
trudnordzewiejącąpod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym,
b)
w przypadku negatywnej odpowiedzi na powyższe pytanie – czy zaoferowane przez
Wykonawcęmateriały do wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia
i nadwozia mogązostaćuznane za równoważne rozwiązanie w stosunku do stali
trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym,
w szczególności czy pozwalająosiągnąćZamawiającemu taki sam lub lepszy efekt
technologiczny.
Uzasadniając stanowisko o konieczności wykluczenia wykonawcy Solaris,
Odwołujący podniósł,że oferta tego wykonawcy nie była prawidłowo zabezpieczona wadium,
ze względu na fakt,że Solaris przedstawił gwarancjębankowąnr 8/2011, która obowiązuje
od 8 lutego 2011 r., a termin składania ofert mijał o godz. 12.00 tego dnia. W ocenie
Odwołującego wadium nie obejmowało całego okresu od upływu terminu składania ofert
(okresu związania ofertą), gdyżjego ważnośćrozpoczynała sięod godziny 24 dnia 8 lutego
2011 r. Powyższe Odwołujący wywodzi z art. 111 § 2 Kc, który stanowi,że jeżeli początkiem
terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia sięprzy obliczaniu
terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Ponadto Odwołujący podniósł,że oferta wykonawcy Solaris podlegała odrzuceniu
z uwagi na sprzecznośćz treściąSIWZ, tj.:
a) w 5.2 „Szczegółowych parametrów technicznych autobusu jednoczłonowego
i przegubowego" (SPT) Solaris zaoferował autobusy z „niskąpodłogąbez progów
poprzecznych wewnątrz pojazdu", gdy tymczasem Zamawiający wymagał niskiej podłogi
na całej długości autobusu, bez progów wewnątrz pojazdu,
b) w 5.3.2 SPT (dla autobusu przegubowego) Zamawiający wymagał autobusu z platformą
usytuowanąnaprzeciwko drugich drzwi o wymiarach nie mniejszych niż2500 mm x 700
mm – Solaris zaoferował platformęo wymiarach nie mniejszych niż2000 mm x 700 mm,
c) w 11.2 SPT Zamawiający wymagał wyposażenia układu pneumatycznego w separator
oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody, gdy tymczasem Solaris
zaoferował inne urządzenie – wychwytujące olej,
d) w 15 SPT Zamawiający wymagał mocy chłodzenia urządzenia klimatyzacyjnego – 36-44
kW, podczas gdy Solaris zaoferował 48 kW.
Ponadto w pkt 14 Podstawowych parametrów technicznych spółka Solaris podała –
jako materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia –
stal wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, jako stal nierdzewną. Tymczasem, jak wynika
chociażby z treści normy jakościowej załączonej przez Solaris do oferty, stal rodzaju 1.4003
jest wrażliwa na korozjęmiędzykrystalicznąi może tracićwłaściwości antykorozyjne
w wyniku spawania. Materiały konstrukcyjne wykonane ze stali 1.4003 wymagająpołączenia
za pomocąspawania, w wyniku którego stal traci swojąodpornośćna korozję. Zamawiający
zaśw SIWZ podkreślił, iżjego intencjąjest zagwarantowanie co najmniej 12-letniego okresu
pracy zamawianych autobusów, co przy zastosowaniu ww. stali jest praktycznie niemożliwe.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
ofert Odwołującego, unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru oferty Solaris jako
najkorzystniejszej oraz dokonania czynności bezprawnie zaniechanych, tj.: wykluczenia
wykonawcy Solaris z postępowania, odrzucenia oferty Solaris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt.
5 PZP oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 PZP, dokonania ponownie czynności oceny ofert,
z uwzględnieniem oferty Odwołującego i wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod uwagę
stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła,że Odwołujący spełniająokreślone art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ześrodków ochrony prawnej, tj. mająinteres w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez nich szkody, w postaci nieuzyskania zamówienia. Ustalono bowiem,że
w przypadku nieodrzucenia ofert Odwołujących, oferta złożona przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. znalazłaby sięna pierwszym miejscu w rankingu ofert, natomiast oferta MAN Truck &
Bus Polska Sp. z o.o. – na miejscu drugim, co równieżdaje szansęna uzyskanie
zamówienia, w przypadku niezawarcia umowy z wykonawcąsklasyfikowanym wyżej.
Izba nie dopuściła do postępowania odwoławczego wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A., ze względu na niewykazanie umocowania do działania w imieniu spółki osób, które
podpisały przystąpienie. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez dwóch
prokurentów, umocowanych do łącznego działania, tymczasem odpis z KRS nie potwierdza,
aby na dzieńzgłoszenia przystąpienia jedna z tych osób (pan Piotr A.) była prokurentem
spółki.
Spośród zarzutów zawartych w odwołaniach Izba uwzględniła jeden zarzut
podniesiony przez wykonawcęMAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., dotyczący wystąpienia
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. niezgodności z treściąSIWZ w zakresie wymiarów
oferowanej platformy do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie zasługująna uwzględnienie.
W odniesieniu do kwestii spełniania wymagańSIWZ przez stal, z której zbudowana
jest konstrukcja autobusów, Izba stanęła na stanowisku,że oferty obydwu Odwołujących nie
spełniły tych wymagań.
Izba ustaliła,że zgodnie z punktem 21.1. załącznik nr 1 do SIWZ Szczegółowe
parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego Zamawiający wymagał
wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali nierdzewnej
(odpornej na korozję) lub aluminium lub innej stali trudnordzewiejącej pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. W załączniku nr 4.E do
SIWZ Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów Zamawiający określił
formularz, w którym w wierszu 14 wymagał wpisania parametrów materiałów użytych do
budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, przewidując dwie opcje:
−
stal nierdzewna (odporna na korozję) lub aluminium (należało wpisać„tak” lub „nie”
i podaćgatunek materiału oraz normęopisującą)
−
stal trudnordzewiejąca z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonane w zamkniętym cyklu
technologicznym (należało podaćgatunek materiału i normęopisującą)
oraz wymagając dołączenia do oferty egzemplarza normy technicznej w języku polskim.
Brzmienie powyższych postanowieńspecyfikacji jednoznacznie wskazuje,że
konstrukcja autobusu powinna byćwykonana albo ze stali nierdzewnej, albo ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo poddanej kataforezie, tj. Zamawiający dopuścił stal
trudnordzewiejącą, pod warunkiem zastosowania kataforezy. Nie można zatem zgodzićsię
ze stanowiskiem Odwołujących, iżwświetle postanowieńSIWZ, stal użyta do konstrukcji
autobusów winna uzyskaćwłaściwości antykorozyjne w wyniku kataforezy, niezależnie od
właściwości samej stali przed kataforezą. Po pierwsze przeczy temu literalne brzmienie
wskazanych postanowieńspecyfikacji. Po drugie – nie można podzielićstanowiska
Odwołujących,że dla oceny zgodności ze specyfikacjąznaczenie miał jedynie końcowy
efekt, w postaci uzyskania konstrukcji odpornej na korozjępoprzez poddanie materiału
procesowi kataforezy. Jak bowiem wskazał Zamawiający, nie jest obojętne z punktu
widzenia odporności na korozję, jaki rodzaj stali zostanie poddany kataforezie, która tworzy
jedynie powłokęna powierzchni konstrukcji, nie zmienia natomiast właściwości samego
materiału w całej jego objętości. Zatem w sytuacji uszkodzenia powstałej w wyniku
kataforezy powłoki ochronnej, konstrukcja zbudowana ze stali trudnordzewiejącej będzie
wykazywaćw miejscu uszkodzenia właściwości antykorozyjne, w przeciwieństwie do stali
niebędącej trudnordzewiejącą.
Podkreślićnależy,że kataforeza nie zmienia właściwości stali pokrywanej warstwą
ochronną. Tymczasem wymogi Zamawiającego (stal trudnordzewiejąca) dotyczyły właśnie
właściwości materiału użytego do konstrukcji, nie zaśuzyskania – w wyniku określonych
procesów – konstrukcji o określonych właściwościach antykorozyjnych. Argumentacja
Odwołujących w części odnoszącej siędo zasadności sformułowania takiego wymogu nie
może miećznaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a celowośćwymaganego przez
Zamawiającego rozwiązania nie podlega ocenie na obecnym etapie postępowania.
Zamawiający – korzystając ze swoich ustawowych uprawnień– tak a nie inaczej określił
warunki, jakim powinna odpowiadaćkonstrukcja autobusów, a wykonawcy nie złożyli
odwołańwobec postanowieńspecyfikacji. Nie mogąwięc obecnie kwestionować
rozwiązania, którego oczekiwał Zamawiający zgodnie z postanowieniami SIWZ.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z literalnym brzmieniem postanowieńSIWZ,
wykonawcy
mogli
zaoferować
autobusy
o
konstrukcji
zbudowanej
ze
stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo zabezpieczonej kataforezą, nieuzasadnione sąwięc
twierdzenia Odwołujących,że wymagając spełnienia takiego warunku Zamawiający na
etapie oceny ofert nadaje postanowieniom specyfikacji nowe znaczenie. W ocenie Izby
znaczenie to było wprost wyrażone w treści SIWZ i było znane wykonawcom od momentu jej
opublikowania.
Nie można równieżzgodzićsięze stanowiskiem,że oceniając oferty Zamawiający
wymagał jej zgodności z określonąnormą, której w SIWZ nie wskazał. Jak bowiem wykazało
przeprowadzone postępowanie, Zamawiający poddawał ocenie spełnienie wymogu
dotyczącego właściwości antykorozyjnych, nie odnosząc go do jednej konkretnej normy.
Ponieważjednakżądał przedłożenia normy opisującej dla materiału, z którego wykonana
jest konstrukcja autobusów, słusznie – zdaniem Izby – przyjął,że z normy tej winna wynikać
m.in. ta cecha stali, która dotyczy odporności na korozję. Należy równieżzauważyć,że
Zamawiający, przed odrzuceniem ofert Odwołujących, dołożył należytej staranności w celu
wyjaśnienia kwestii spełniania spornego wymogu przez stal użytądo konstrukcji
oferowanych autobusów. Wystąpił bowiem o opinięspecjalisty z Politechniki Białostockiej,
która to opinia potwierdziła niezgodnośćofert Odwołujących z SIWZ. Kwestionowanie tej
opinii ze względu na wskazanie w niej konkretnej, w dodatku nieaktualnej normy, należy
uznaćza nieuzasadnione. Niezależnie od powołania sięprzez specjalistęna określoną
normę, treśćopinii opiera sięprzede wszystkim na rodzaju zaoferowanych stali (stale
niestopowe) oraz wymaganej (a niespełnionej przez zaoferowanąstal) zawartości
określonych pierwiastków warunkujących odpornośćna korozję.
Izba nie podzieliła równieżstanowiska Odwołujących,że na etapie oceny ofert
Zamawiający określił dodatkowy wymóg dotyczący wytwarzania na powierzchni stali warstwy
pasywującej. Pokrywanie sięwarstwąpatyny jest bowiem cechąimmanentnąstali
trudnordzewiejącej, nieuzasadnione jest więc twierdzenie,że był to wymóg niewyrażony
w SIWZ.
Wświetle powyższych ustaleńza zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy należy uznać
okoliczności, które Odwołujący MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o. chciał udowodnić
poprzez opiniębiegłego. Po pierwsze, bez znaczenia jest ewentualne uznanie stali za
trudnordzewiejącąw wyniku zastosowania kataforezy, skoro z postanowieńSIWZ wynika,że
właściwośćtępowinna posiadaćstal, którąkataforezie poddano. Po drugie, zbędne jest
wykazywanie przez wykonawcę,że uzyskany przez niego efekt technologiczny jest taki sam
lub lepszy od efektu oczekiwanego przez Zamawiającego – jak jużwyżej wskazano,
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia postawił określone wymagania w odniesieniu
do materiałów użytych do konstrukcji autobusów, nie opisywał efektu, który ma być
osiągnięty w dowolny sposób.
Spośród pozostałych zarzutów odwołania wniesionego przez MAN Truck & Bus
Polska Sp. z o.o. Izba uwzględniła jedynie zarzut dotyczący wystąpienia w ofercie Solaris
Bus & Coach S.A. niezgodności z treściąSIWZ w zakresie wymiarów oferowanej platformy
do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych. Przeprowadzone postępowanie
dowodowe potwierdziło,że w ofercie wystąpiła sprzecznośćinformacji pomiędzy punktem
5.3.2 załącznika Nr 1 a rysunkiem przedstawiającym schemat autobusu, a Zamawiający
przyznał,że sprzecznośćtęprzeoczył. Bez znaczenia jest fakt,że informacja o wymiarach
niezgodnych z SIWZ znalazła sięw załączniku do oferty, którego złożenie nie było
obligatoryjne. Ponieważwykonawca złożył ten załącznik, stanowi on element jego
oświadczenia woli i winien byćpoddany ocenie pod kątem zgodności ze specyfikacją.
Wobec zamieszczenia w ofercie sprzecznych informacji, z których jedna wskazuje na
niezgodnośćz SIWZ, Zamawiający zobowiązany jest wyjaśnićtęrozbieżnośćw trybie art. 87
ust. 1 i w zależności od treści i oceny tych wyjaśnień, winien dokonaćpoprawienia omyłki
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. lub ofertętęodrzucić.
Pozostałe zarzuty nie zasługująna uwzględnienie.
Izba nie dopatrzyła sięniezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z wymogiem pkt
5.2 załącznika nr 1 do SIWZ. Niezgodności tej nie powoduje oświadczenie w ofercie o braku
progów poprzecznych wewnątrz pojazdu. Oświadczenie to uzupełnia załączony do oferty
schemat autobusu, potwierdzający,że wewnątrz oferowanych autobusów nie występują
równieżinne progi niżpoprzeczne. Zamawiający uprawniony był w tej sytuacji uznać,że
oferta spełnia ww. warunek SIWZ.
Nie jest równieżniezgodnościąz SIWZ oświadczenie o wyposażeniu układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju.
Zamawiający przyznał,że w pkt 11.2 załącznika nr 1 do SIWZ omyłkowożądał wyposażeniu
układu pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody.
W ocenie Izby fakt omyłki Zamawiającego w tym zakresie jest oczywisty i wynika z logiki
zapisów w punkcie 11.2, w którym Zamawiający postanowił,że wymaga wyposażenia układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody oraz
w separator wody z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody. Za oczywiste należy
uznać,że separator oleju służy do usuwania oleju, a separator wody – do usuwania wody.
Zatem zaoferowanie przez Solaris Bus & Coach S.A. układu pneumatycznego
wyposażonego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju, jest
zgodne z SIWZ.
Brak jest równieżniezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z punktem 15
załącznika do SIWZ, dotyczącym mocy chłodzenia klimatyzacji. Mimo zapisania
w powyższym punkcie,że Zamawiający wymaga mocy chłodzenia w autobusie
dwuczłonowym od 36 – do 44 kW, moc chłodzenia 48 kW została przez Zamawiającego
dopuszczona w odpowiedzi na pytanie nr 37 do SIWZ.
Izba nie stwierdziła niezgodności z SIWZ oferty Solaris Bus & Coach S.A. z SIWZ
w zakresie stali zastosowanej do konstrukcji autobusów. Ww. wykonawca na stronie 105
oferty oświadczył,że do budowy elementów konstrukcyjnych oferowanych autobusów użyta
została stal odporna na korozję wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, a przywołanąnormę
załączył do oferty. W treści tej normy jednoznacznie stwierdza się,że stal rodzaju 1.4003 jest
zaklasyfikowana do stali nierdzewnych, a taka stal jest zgodna w wymaganiami
Zamawiającego. Nie zmienia tego podniesione przez Odwołującego wystąpienie wrażliwości
na korozjęprzy poddaniu stali określonej obróbce (spawanie). Należy bowiem zauważyć,że
powyższa norma sama stwierdza wystąpienie tej wrażliwości, jednocześnie klasyfikując taką
stal jako nierdzewną.
Bezzasadny jest równieżzarzut dotyczący niezabezpieczenia oferty Solaris Bus &
Coach S.A. wadium przez cały okres związania ofertą. Izba ustaliła,że wykonawca ten złożył
gwarancjębankowąnr 8/2011, w której treści stwierdza się,że gwarancja obowiązuje od
dnia 8 lutego 2011 r. Określenie początku ważności gwarancji poprzez wskazanie daty
dziennej, od której obowiązuje oznacza,że w tej dacie gwarancja równieżjest ważna. Art.
111 § 2 Kc nie ma zastosowania do takiego przypadku, natomiast zgodnie z art. 116 § 1 Kc
należy zastosowaćodpowiednio przepisy o warunku zawieszającym. Zatem w dniu
wskazanym jako data początkowa obowiązywania gwarancji, czynnośćprawna polegająca
na ustanowieniu gwarancji wywołuje jużskutki prawne.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………
A. sygn. akt KIO 703/11
1. Oddala odwołanie;
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o. i zalicza w poczet
kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez EvoBus Polska Sp. z o.o. tytułem
wpisu od odwołania;
B. sygn. akt. KIO 712/11
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenie czynności oceny oferty
wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.;
2. Kosztami postępowania obciąża Miasto Białystok i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez MAN Truck
& Bus Polska Sp. z o.o. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Miasta Białystok na rzecz MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o.
kwotę15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
stanowiącąkoszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 703/11
Sygn. akt: KIO 712/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie na Dostawę 70 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości
funkcjonowania systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – Etap III.
1. Sygn. akt: 703/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie
wobec czynności odrzucenia oferty Odwołującego z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zarzucając Zamawiającemu naruszenie
przepisów art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i w zw. z art. 29 oraz art. 30 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że złożył ofertę, która wświetle postawionych kryteriów oceny
jest ofertąnajkorzystniejsząi podniósł,że nie zgadza sięz twierdzeniem Zamawiającego
o niezgodności oferty z treściązałącznika nr 4.E do SIWZ Podstawowe parametry
techniczne oferowanych autobusów. W załączniku tym Zamawiający wymagał, aby materiały
użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia autobusów były
wykonane:
−
ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) lub aluminium albo
−
ze stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym.
W rubryce do wypełnienia, dotyczącej materiału użytego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, należało podaćgatunek materiału i normę
opisującą. Odwołujący w Załączniku nr 5 do swojej oferty, sporządzonym na wzorze
załącznika nr 4.E do SIWZ podał,że do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia
i szkieletu nadwozia użyje stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia
antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej
w zamkniętym cyklu technologicznym. Jako gatunek stali podał DIN 2395, a normę: PN-EN
10305-5.
Zamawiający pismem z 25 lutego 2011 r. zwrócił siędo Odwołującego z zapytaniem,
czy zapis DIN 2395, PN-EN 10305-5 w formularzu rzeczywiście określa gatunek stali, gdyż
w ocenie Zamawiającego DIN 2395 i PN-EN 10305-5 stanowią normę produktu w postaci rur
stalowych o przekroju prostokątnym i kwadratowym – nie są odpowiednikami gatunku stali
trudnordzewiejącej. Odwołujący wyjaśnił,że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia oferowanych autobusów użyto stali trudnordzewiejącej
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Odwołujący
podał gatunek stali, jednakże informacjętęzastrzegł jako tajemnicęprzedsiębiorstwa.
Potwierdził,że do tej stali stosuje sięnormęPN-EN 10305-5 (DIN 2395).
Zamawiający odrzucił ofertęOdwołującego stwierdzając,że wskazana została przez
niego norma o tytule: Rury stalowe precyzyjne. Warunki techniczne dostawy. Część 5: Rury
ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym i prostokątnym. Zdaniem
Zamawiającego norma ta nie przewiduje dla stali żadnych wskazań dotyczących odporności
korozyjnej,
nie
zapewnia
powstawania
na
powierzchni
warstwy
pasywującej,
charakterystycznej dla stali trudnordzewiejących, określonych normą PN-EN 10155:1997.
Zamawiający podał,że jego stanowisko zostało potwierdzone opiniąspecjalisty ds.
materiałoznawstwa z Katedry Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej Politechniki
Białostockiej. Zgodnie z tąopinią, stal zaproponowana w ofercie EvoBus Polska Sp. z o.o.
należy do grupy konstrukcyjnych stali niestopowych, a norma opisująca tąstal PN-EN
10305-5 nie przewidujeżadnych wskazańdotyczących odporności korozyjnej stali. Pod
pojęciem stali trudnordzewiejących rozumiane są stale niskostopowe o określonej zawartości
pierwiastków stopowych: miedzi, chromu oraz fosforu, aluminium i niklu – zgodnie z normą
PN-EN 10155:1997, zapewniających powstawanie na powierzchni warstwy pasywującej.
Kwestionując prawidłowośćczynności odrzucenia oferty Odwołujący podniósł,że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby elementy konstrukcyjne podwozia i szkieletu
nadwozia były wykonane ze stali trudnordzewiejącej w rozumieniu jakiejkolwiek normy
(w przeciwieństwie do wielu innych wymogów np. z pkt 1 Załącznika nr 1 do SIWZ –
Szczegółowe parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego, gdzie
wprost wyrażony został wymóg spełnienia określonych norm). Zamawiający wymagał
załączenia normy dla stali, jednakże nie wskazał,że cechęodporności na korozję, będzie
badał według opisów znajdujących sięw normach. Gdyby Zamawiający określił w SIWZ,że
oczekuje zastosowania stali konstrukcyjnej trudno rdzewiejącej według normy PN-EN
10155:1997, Odwołujący w ogóle nie składałby oferty w niniejszym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego lub teżzłożyłby odwołanie na zapisy SIWZ.
Odwołujący podniósł,że Zamawiający zastosował mieszany opis przedmiotu
zamówienie, opisując niektóre elementy za pomocąnorm, a co do innych wskazując
wymagania funkcjonalne. Wszędzie tam, gdzie Zamawiający wskazał stosowanie normy,
Odwołujący zastosował siędo nich. Wymogi nieopisane normąnależy zaśuznaćza wymogi
funkcjonalne. Skoro Zamawiający nie opisał materiału używanego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia za pomocąnorm, to sformułowanie stal
trudnordzewiejąca należy ocenićjako cechętej stali, którąposiada ona w porównaniu do
innych gatunków stali.
Norma PN-EN 10155:1997, na którąZamawiający powołuje siędopiero przy ocenie
ofert, posiada tytuł: Stale konstrukcyjne trudno rdzewiejące. Techniczne warunki dostawy.
Zdaniem Odwołującego, jest to norma nieaktualna, zastąpiona normąPN-EN 10025-5:2005
Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 5: Warunki techniczne
dostawy stali konstrukcyjnych trudnordzewiejących. Ponadto Odwołujący wskazał,że użycie
stali objętej tąnormąnie jest dobrym rozwiązaniem przy produkcji autobusów, gdyżstal taka
nie posiada odpowiednich właściwości odnośnie plastyczności (odporności na rozciąganie),
spawalności i udarności (odporności na obciążenia dynamiczne).
Odwołujący podniósł,że właściwości antykorozyjne stali trudnordzewiejących, których
dotyczy norma PN-EN 10155:1997 wynikająstąd,że po pewnym czasie (około 18-36
miesięcy) na powierzchni stali tworzy sięwzględnie stabilna warstwa tlenków, która
zatrzymuje dalszy postęp procesu (tzw. patyna). Warstwa ta tworzy sięnajlepiej przy
wystąpieniu
odpowiednich
warunków
atmosferycznych.
Stosowanie
stali
trudnordzewiejących na konstrukcje, które następnie pokrywa sięróżnego rodzaju
powłokami ochronnymi jest bezcelowe i nie umożliwia wykorzystania zdolności tego rodzaju
stali do wytworzenia ochronnej warstwy patyny. Dlatego stal objęta normąPN-EN
10155:1997 (obecnie: PN-EN 10025-5:2005) nie jest stosowana przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. do budowy elementów konstrukcyjnych autobusów. Odwołujący podkreślił ponadto,że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby stal użyta do budowy konstrukcji autobusu
pokrywała sięjakąkolwiek warstwąpasywującąnp. patyną. Tymczasem brak takiej cechy
jest jednąz przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ.
Odwołujący wskazał,że używany przez niego gatunek stali, objęty normąPN-EN
10305-5 jest warsztatowo stalątrudnordzewiejącą. Zastosowanie stali nierdzewnej lub
odpornej na korozjędo budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
nie jest – zdaniem Odwołującego – celem samym w sobie. Z postanowieńSIWZ wynika,że
intencjąZamawiającego było zapewnienie autobusom zabezpieczenia antykorozyjnego.
W pkt XIV SIWZ w tabeli dotyczącej kryterium oceny ofert „parametry użytkowe" (str. 14
SIWZ), Zamawiający przyznał 20 pkt za zastosowanie do konstrukcji nośnej nadwozia
i podwozia autobusów (kratownica, rama) stali zabezpieczonej metodącałopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej, podczas, gdy za zastosowanie stali nierdzewnej lub aluminium
przewidział przyznanie 0 pkt. Oznacza to,że Zamawiający rozumie, iżwiększe właściwości
antykorozyjne mająkonstrukcje ze stali zabezpieczonej całopojazdowąkataforezą
zanurzeniową, niżkonstrukcje ze stali tzw. nierdzewnej. Dzięki tej metodzie uzyskuje się
odpornośćporównywalnąz właściwościami stali nierdzewnej przy zachowaniu najlepszych
właściwości konstrukcyjnych.
Odwołujący podniósł,że nie jest niczym dziwnym zastosowanie przez niego stali
oznaczonej normąPN-EN 10305-5 o tytule: „Rury stalowe precyzyjne – Warunki techniczne
dostawy - Część5: Rury ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym
i prostokątnych". Konstrukcja autobusu jest konstrukcjąsamonośną, składającąsięz profili
zamkniętych tj. w przypadku Odwołującego właśnie rur o przekroju prostokątnym
i kwadratowym.
Wobec powyższego, odrzucenie oferty Odwołującego z tego powodu,że stal użyta
do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia nie odpowiada normie
PN-EN 10155:1997, podczas gdy Zamawiający nie zastosował tej normy do opisu
przedmiotu zamówienia oraz z tego powodu,że stal ta nie pokrywa sięwarstwąpasywującą,
podczas gdy Zamawiający nie postawił takiego wymogu w SIWZ,świadczy – zdaniem
Odwołującego – o wadliwości czynności odrzucenia oferty Odwołującego z naruszeniem
przepisów ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania
i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej oraz dokonania ponownej oceny ofert
z udziałem oferty odwołującego.
2. Sygn. akt: 712/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca MAN Truck & Bus Polska Spółka z o. o. złożył
odwołanie wobec odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego oraz zaniechania
wykluczenia z postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A. i zaniechania odrzucenia
oferty tego wykonawcy, jako sprzecznej z treściąSIWZ. Odwołujący zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 25, art. 30 ust. 5,
art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 91 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał,że decyzjęo odrzuceniu oferty Zamawiający uzasadnił tym, iż
materiał, który zostanie użyty do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia autobusów oferowanych przez Wykonawcęnie jest stalątrudnordzewiejąca
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Odwołujący podniósł,że Zamawiającyźle interpretuje postanowienia SIWZ, gdyżnie
wynika z nich, aby materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia
musiał byćstalątrudnordzewiejąca, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną
kataforezęzanurzeniową. Ponadto, nawet gdyby przyjąćinterpretacjęSIWZ prezentowaną
przez Zamawiającego, rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ.
Zdaniem Odwołującego, dopiero na etapie oceny ofert Zamawiający przyjął
stanowisko, iżmateriał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia musiał
byćstalątrudnordzewiejącą, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełnąkataforezę
zanurzeniową. Wcześniej sporządzona dokumentacja przetargu wskazywała zaśna to, iż
materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia może byćstalą
trudnordzewiejącą(jako staląo pewnej określonej właściwości) – w wyniku zastosowania
pełnej kataforezy zanurzeniowej (zatem stal nie musiała byćstalątrudnordzewiejącąprzed
zastosowaniem kataforezy). Tak teżrozumieli powyższy wymóg także inni wykonawcy – na
co wskazuje choćby pismo z dnia 7 stycznia 2011 r. i zapytanie nr 5 (dotyczące pkt. XIV.3.
SIWZ), gdzie pytający używa następujących sformułowań: (…) za konstrukcję nośną
nadwozia, podwozia autobusów (kratownica, rama) wykonaną ze stali zabezpieczonej
metodą całopojazdowej kataforezy (…).", przyznawanie prymatu materiałowi, który cechę
swoista uzyskuje tylko poprzez uzyskanie określonej powłoki zewnętrznej nad materiałem
(…)".
Zdaniem Odwołującego, sprzeczne z zasadami racjonalnego działania i logiki byłoby
rozwiązanie, w którym materiał wykazujący odpornośćna korozję(stal jużo właściwości stali
trudnordzewiejącej) dodatkowo poddaje siępełnej kataforezie zanurzeniowej (której celem
jest właśnie uodpornienie stali na korozję, w wyniku specjalnego jakościowo
zaawansowanego procesu technologicznego). Ponadto, interpretacja zaprezentowana przez
Zamawiającego wyklucza z udziału w przetargu wszystkich producentów autobusów poza
firmąSolaris.
Powołując sięna orzecznictwo KIO, Odwołujący podniósł,że niewystarczająco jasno
wyartykułowane intencje zamawiającego nie mogąw sposób negatywny wpływaćna
sytuacjęwykonawcy w toku postępowania orazże to zamawiający ponosi konsekwencje
braku w SIWZ szczegółowych regulacji, na które zamawiający faktycznie siępowołuje w toku
postępowania, w szczególności dokonując badania i oceny ofert.
Odwołujący podniósł ponadto,że nawet gdyby Izba przyjęła interpretację
Zamawiającego, to rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ. Zatem, wświetle art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, oferta Wykonawcy równieżw takim
wypadku spełniałaby wymogi SIWZ.
Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lub instytutu naukowego
z zakresu materiałoznawstwa, na następujące okoliczności:
a)
czy zaoferowane przez Wykonawcęmateriały do wykonania elementów
konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia mogązostaćuznane za innąstal
trudnordzewiejącąpod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym,
b)
w przypadku negatywnej odpowiedzi na powyższe pytanie – czy zaoferowane przez
Wykonawcęmateriały do wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia
i nadwozia mogązostaćuznane za równoważne rozwiązanie w stosunku do stali
trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym,
w szczególności czy pozwalająosiągnąćZamawiającemu taki sam lub lepszy efekt
technologiczny.
Uzasadniając stanowisko o konieczności wykluczenia wykonawcy Solaris,
Odwołujący podniósł,że oferta tego wykonawcy nie była prawidłowo zabezpieczona wadium,
ze względu na fakt,że Solaris przedstawił gwarancjębankowąnr 8/2011, która obowiązuje
od 8 lutego 2011 r., a termin składania ofert mijał o godz. 12.00 tego dnia. W ocenie
Odwołującego wadium nie obejmowało całego okresu od upływu terminu składania ofert
(okresu związania ofertą), gdyżjego ważnośćrozpoczynała sięod godziny 24 dnia 8 lutego
2011 r. Powyższe Odwołujący wywodzi z art. 111 § 2 Kc, który stanowi,że jeżeli początkiem
terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia sięprzy obliczaniu
terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Ponadto Odwołujący podniósł,że oferta wykonawcy Solaris podlegała odrzuceniu
z uwagi na sprzecznośćz treściąSIWZ, tj.:
a) w 5.2 „Szczegółowych parametrów technicznych autobusu jednoczłonowego
i przegubowego" (SPT) Solaris zaoferował autobusy z „niskąpodłogąbez progów
poprzecznych wewnątrz pojazdu", gdy tymczasem Zamawiający wymagał niskiej podłogi
na całej długości autobusu, bez progów wewnątrz pojazdu,
b) w 5.3.2 SPT (dla autobusu przegubowego) Zamawiający wymagał autobusu z platformą
usytuowanąnaprzeciwko drugich drzwi o wymiarach nie mniejszych niż2500 mm x 700
mm – Solaris zaoferował platformęo wymiarach nie mniejszych niż2000 mm x 700 mm,
c) w 11.2 SPT Zamawiający wymagał wyposażenia układu pneumatycznego w separator
oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody, gdy tymczasem Solaris
zaoferował inne urządzenie – wychwytujące olej,
d) w 15 SPT Zamawiający wymagał mocy chłodzenia urządzenia klimatyzacyjnego – 36-44
kW, podczas gdy Solaris zaoferował 48 kW.
Ponadto w pkt 14 Podstawowych parametrów technicznych spółka Solaris podała –
jako materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia –
stal wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, jako stal nierdzewną. Tymczasem, jak wynika
chociażby z treści normy jakościowej załączonej przez Solaris do oferty, stal rodzaju 1.4003
jest wrażliwa na korozjęmiędzykrystalicznąi może tracićwłaściwości antykorozyjne
w wyniku spawania. Materiały konstrukcyjne wykonane ze stali 1.4003 wymagająpołączenia
za pomocąspawania, w wyniku którego stal traci swojąodpornośćna korozję. Zamawiający
zaśw SIWZ podkreślił, iżjego intencjąjest zagwarantowanie co najmniej 12-letniego okresu
pracy zamawianych autobusów, co przy zastosowaniu ww. stali jest praktycznie niemożliwe.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
ofert Odwołującego, unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru oferty Solaris jako
najkorzystniejszej oraz dokonania czynności bezprawnie zaniechanych, tj.: wykluczenia
wykonawcy Solaris z postępowania, odrzucenia oferty Solaris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt.
5 PZP oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 PZP, dokonania ponownie czynności oceny ofert,
z uwzględnieniem oferty Odwołującego i wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod uwagę
stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła,że Odwołujący spełniająokreślone art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ześrodków ochrony prawnej, tj. mająinteres w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez nich szkody, w postaci nieuzyskania zamówienia. Ustalono bowiem,że
w przypadku nieodrzucenia ofert Odwołujących, oferta złożona przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. znalazłaby sięna pierwszym miejscu w rankingu ofert, natomiast oferta MAN Truck &
Bus Polska Sp. z o.o. – na miejscu drugim, co równieżdaje szansęna uzyskanie
zamówienia, w przypadku niezawarcia umowy z wykonawcąsklasyfikowanym wyżej.
Izba nie dopuściła do postępowania odwoławczego wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A., ze względu na niewykazanie umocowania do działania w imieniu spółki osób, które
podpisały przystąpienie. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez dwóch
prokurentów, umocowanych do łącznego działania, tymczasem odpis z KRS nie potwierdza,
aby na dzieńzgłoszenia przystąpienia jedna z tych osób (pan Piotr A.) była prokurentem
spółki.
Spośród zarzutów zawartych w odwołaniach Izba uwzględniła jeden zarzut
podniesiony przez wykonawcęMAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., dotyczący wystąpienia
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. niezgodności z treściąSIWZ w zakresie wymiarów
oferowanej platformy do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie zasługująna uwzględnienie.
W odniesieniu do kwestii spełniania wymagańSIWZ przez stal, z której zbudowana
jest konstrukcja autobusów, Izba stanęła na stanowisku,że oferty obydwu Odwołujących nie
spełniły tych wymagań.
Izba ustaliła,że zgodnie z punktem 21.1. załącznik nr 1 do SIWZ Szczegółowe
parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego Zamawiający wymagał
wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali nierdzewnej
(odpornej na korozję) lub aluminium lub innej stali trudnordzewiejącej pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. W załączniku nr 4.E do
SIWZ Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów Zamawiający określił
formularz, w którym w wierszu 14 wymagał wpisania parametrów materiałów użytych do
budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, przewidując dwie opcje:
−
stal nierdzewna (odporna na korozję) lub aluminium (należało wpisać„tak” lub „nie”
i podaćgatunek materiału oraz normęopisującą)
−
stal trudnordzewiejąca z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonane w zamkniętym cyklu
technologicznym (należało podaćgatunek materiału i normęopisującą)
oraz wymagając dołączenia do oferty egzemplarza normy technicznej w języku polskim.
Brzmienie powyższych postanowieńspecyfikacji jednoznacznie wskazuje,że
konstrukcja autobusu powinna byćwykonana albo ze stali nierdzewnej, albo ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo poddanej kataforezie, tj. Zamawiający dopuścił stal
trudnordzewiejącą, pod warunkiem zastosowania kataforezy. Nie można zatem zgodzićsię
ze stanowiskiem Odwołujących, iżwświetle postanowieńSIWZ, stal użyta do konstrukcji
autobusów winna uzyskaćwłaściwości antykorozyjne w wyniku kataforezy, niezależnie od
właściwości samej stali przed kataforezą. Po pierwsze przeczy temu literalne brzmienie
wskazanych postanowieńspecyfikacji. Po drugie – nie można podzielićstanowiska
Odwołujących,że dla oceny zgodności ze specyfikacjąznaczenie miał jedynie końcowy
efekt, w postaci uzyskania konstrukcji odpornej na korozjępoprzez poddanie materiału
procesowi kataforezy. Jak bowiem wskazał Zamawiający, nie jest obojętne z punktu
widzenia odporności na korozję, jaki rodzaj stali zostanie poddany kataforezie, która tworzy
jedynie powłokęna powierzchni konstrukcji, nie zmienia natomiast właściwości samego
materiału w całej jego objętości. Zatem w sytuacji uszkodzenia powstałej w wyniku
kataforezy powłoki ochronnej, konstrukcja zbudowana ze stali trudnordzewiejącej będzie
wykazywaćw miejscu uszkodzenia właściwości antykorozyjne, w przeciwieństwie do stali
niebędącej trudnordzewiejącą.
Podkreślićnależy,że kataforeza nie zmienia właściwości stali pokrywanej warstwą
ochronną. Tymczasem wymogi Zamawiającego (stal trudnordzewiejąca) dotyczyły właśnie
właściwości materiału użytego do konstrukcji, nie zaśuzyskania – w wyniku określonych
procesów – konstrukcji o określonych właściwościach antykorozyjnych. Argumentacja
Odwołujących w części odnoszącej siędo zasadności sformułowania takiego wymogu nie
może miećznaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a celowośćwymaganego przez
Zamawiającego rozwiązania nie podlega ocenie na obecnym etapie postępowania.
Zamawiający – korzystając ze swoich ustawowych uprawnień– tak a nie inaczej określił
warunki, jakim powinna odpowiadaćkonstrukcja autobusów, a wykonawcy nie złożyli
odwołańwobec postanowieńspecyfikacji. Nie mogąwięc obecnie kwestionować
rozwiązania, którego oczekiwał Zamawiający zgodnie z postanowieniami SIWZ.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z literalnym brzmieniem postanowieńSIWZ,
wykonawcy
mogli
zaoferować
autobusy
o
konstrukcji
zbudowanej
ze
stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo zabezpieczonej kataforezą, nieuzasadnione sąwięc
twierdzenia Odwołujących,że wymagając spełnienia takiego warunku Zamawiający na
etapie oceny ofert nadaje postanowieniom specyfikacji nowe znaczenie. W ocenie Izby
znaczenie to było wprost wyrażone w treści SIWZ i było znane wykonawcom od momentu jej
opublikowania.
Nie można równieżzgodzićsięze stanowiskiem,że oceniając oferty Zamawiający
wymagał jej zgodności z określonąnormą, której w SIWZ nie wskazał. Jak bowiem wykazało
przeprowadzone postępowanie, Zamawiający poddawał ocenie spełnienie wymogu
dotyczącego właściwości antykorozyjnych, nie odnosząc go do jednej konkretnej normy.
Ponieważjednakżądał przedłożenia normy opisującej dla materiału, z którego wykonana
jest konstrukcja autobusów, słusznie – zdaniem Izby – przyjął,że z normy tej winna wynikać
m.in. ta cecha stali, która dotyczy odporności na korozję. Należy równieżzauważyć,że
Zamawiający, przed odrzuceniem ofert Odwołujących, dołożył należytej staranności w celu
wyjaśnienia kwestii spełniania spornego wymogu przez stal użytądo konstrukcji
oferowanych autobusów. Wystąpił bowiem o opinięspecjalisty z Politechniki Białostockiej,
która to opinia potwierdziła niezgodnośćofert Odwołujących z SIWZ. Kwestionowanie tej
opinii ze względu na wskazanie w niej konkretnej, w dodatku nieaktualnej normy, należy
uznaćza nieuzasadnione. Niezależnie od powołania sięprzez specjalistęna określoną
normę, treśćopinii opiera sięprzede wszystkim na rodzaju zaoferowanych stali (stale
niestopowe) oraz wymaganej (a niespełnionej przez zaoferowanąstal) zawartości
określonych pierwiastków warunkujących odpornośćna korozję.
Izba nie podzieliła równieżstanowiska Odwołujących,że na etapie oceny ofert
Zamawiający określił dodatkowy wymóg dotyczący wytwarzania na powierzchni stali warstwy
pasywującej. Pokrywanie sięwarstwąpatyny jest bowiem cechąimmanentnąstali
trudnordzewiejącej, nieuzasadnione jest więc twierdzenie,że był to wymóg niewyrażony
w SIWZ.
Wświetle powyższych ustaleńza zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy należy uznać
okoliczności, które Odwołujący MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o. chciał udowodnić
poprzez opiniębiegłego. Po pierwsze, bez znaczenia jest ewentualne uznanie stali za
trudnordzewiejącąw wyniku zastosowania kataforezy, skoro z postanowieńSIWZ wynika,że
właściwośćtępowinna posiadaćstal, którąkataforezie poddano. Po drugie, zbędne jest
wykazywanie przez wykonawcę,że uzyskany przez niego efekt technologiczny jest taki sam
lub lepszy od efektu oczekiwanego przez Zamawiającego – jak jużwyżej wskazano,
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia postawił określone wymagania w odniesieniu
do materiałów użytych do konstrukcji autobusów, nie opisywał efektu, który ma być
osiągnięty w dowolny sposób.
Spośród pozostałych zarzutów odwołania wniesionego przez MAN Truck & Bus
Polska Sp. z o.o. Izba uwzględniła jedynie zarzut dotyczący wystąpienia w ofercie Solaris
Bus & Coach S.A. niezgodności z treściąSIWZ w zakresie wymiarów oferowanej platformy
do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych. Przeprowadzone postępowanie
dowodowe potwierdziło,że w ofercie wystąpiła sprzecznośćinformacji pomiędzy punktem
5.3.2 załącznika Nr 1 a rysunkiem przedstawiającym schemat autobusu, a Zamawiający
przyznał,że sprzecznośćtęprzeoczył. Bez znaczenia jest fakt,że informacja o wymiarach
niezgodnych z SIWZ znalazła sięw załączniku do oferty, którego złożenie nie było
obligatoryjne. Ponieważwykonawca złożył ten załącznik, stanowi on element jego
oświadczenia woli i winien byćpoddany ocenie pod kątem zgodności ze specyfikacją.
Wobec zamieszczenia w ofercie sprzecznych informacji, z których jedna wskazuje na
niezgodnośćz SIWZ, Zamawiający zobowiązany jest wyjaśnićtęrozbieżnośćw trybie art. 87
ust. 1 i w zależności od treści i oceny tych wyjaśnień, winien dokonaćpoprawienia omyłki
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. lub ofertętęodrzucić.
Pozostałe zarzuty nie zasługująna uwzględnienie.
Izba nie dopatrzyła sięniezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z wymogiem pkt
5.2 załącznika nr 1 do SIWZ. Niezgodności tej nie powoduje oświadczenie w ofercie o braku
progów poprzecznych wewnątrz pojazdu. Oświadczenie to uzupełnia załączony do oferty
schemat autobusu, potwierdzający,że wewnątrz oferowanych autobusów nie występują
równieżinne progi niżpoprzeczne. Zamawiający uprawniony był w tej sytuacji uznać,że
oferta spełnia ww. warunek SIWZ.
Nie jest równieżniezgodnościąz SIWZ oświadczenie o wyposażeniu układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju.
Zamawiający przyznał,że w pkt 11.2 załącznika nr 1 do SIWZ omyłkowożądał wyposażeniu
układu pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody.
W ocenie Izby fakt omyłki Zamawiającego w tym zakresie jest oczywisty i wynika z logiki
zapisów w punkcie 11.2, w którym Zamawiający postanowił,że wymaga wyposażenia układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody oraz
w separator wody z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody. Za oczywiste należy
uznać,że separator oleju służy do usuwania oleju, a separator wody – do usuwania wody.
Zatem zaoferowanie przez Solaris Bus & Coach S.A. układu pneumatycznego
wyposażonego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju, jest
zgodne z SIWZ.
Brak jest równieżniezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z punktem 15
załącznika do SIWZ, dotyczącym mocy chłodzenia klimatyzacji. Mimo zapisania
w powyższym punkcie,że Zamawiający wymaga mocy chłodzenia w autobusie
dwuczłonowym od 36 – do 44 kW, moc chłodzenia 48 kW została przez Zamawiającego
dopuszczona w odpowiedzi na pytanie nr 37 do SIWZ.
Izba nie stwierdziła niezgodności z SIWZ oferty Solaris Bus & Coach S.A. z SIWZ
w zakresie stali zastosowanej do konstrukcji autobusów. Ww. wykonawca na stronie 105
oferty oświadczył,że do budowy elementów konstrukcyjnych oferowanych autobusów użyta
została stal odporna na korozję wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, a przywołanąnormę
załączył do oferty. W treści tej normy jednoznacznie stwierdza się,że stal rodzaju 1.4003 jest
zaklasyfikowana do stali nierdzewnych, a taka stal jest zgodna w wymaganiami
Zamawiającego. Nie zmienia tego podniesione przez Odwołującego wystąpienie wrażliwości
na korozjęprzy poddaniu stali określonej obróbce (spawanie). Należy bowiem zauważyć,że
powyższa norma sama stwierdza wystąpienie tej wrażliwości, jednocześnie klasyfikując taką
stal jako nierdzewną.
Bezzasadny jest równieżzarzut dotyczący niezabezpieczenia oferty Solaris Bus &
Coach S.A. wadium przez cały okres związania ofertą. Izba ustaliła,że wykonawca ten złożył
gwarancjębankowąnr 8/2011, w której treści stwierdza się,że gwarancja obowiązuje od
dnia 8 lutego 2011 r. Określenie początku ważności gwarancji poprzez wskazanie daty
dziennej, od której obowiązuje oznacza,że w tej dacie gwarancja równieżjest ważna. Art.
111 § 2 Kc nie ma zastosowania do takiego przypadku, natomiast zgodnie z art. 116 § 1 Kc
należy zastosowaćodpowiednio przepisy o warunku zawieszającym. Zatem w dniu
wskazanym jako data początkowa obowiązywania gwarancji, czynnośćprawna polegająca
na ustanowieniu gwarancji wywołuje jużskutki prawne.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
