rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2011-10-19
rok: 2011
data dokumentu: 2011-10-19
rok: 2011
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 2166/11
KIO 2166/11
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 października 2011 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Remondis Sanitech
Poznań Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-
623 Poznań, ul. Górecka 104 w postępowaniu prowadzonym przez Zarząd Dróg Miejskich
w Poznaniu, 61-623 Poznań, ul. Wilczak 16
przy udziale wykonawcy SITA Wrocław Sp. z o.o., 54-530 Wrocław, ul. Jerzmanowska 13
zgłaszającego
swoje
przystąpienie
do
postępowania
odwoławczego
po
stronie
zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 października 2011 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Remondis Sanitech
Poznań Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-
623 Poznań, ul. Górecka 104 w postępowaniu prowadzonym przez Zarząd Dróg Miejskich
w Poznaniu, 61-623 Poznań, ul. Wilczak 16
przy udziale wykonawcy SITA Wrocław Sp. z o.o., 54-530 Wrocław, ul. Jerzmanowska 13
zgłaszającego
swoje
przystąpienie
do
postępowania
odwoławczego
po
stronie
zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Remondis Sanitech Poznań Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług
Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-623 Poznań, ul. Górecka 104 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez wykonawców
wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Remondis Sanitech Poznań
Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-
623 Poznań, ul. Górecka tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt 2166/11
UZASADNIENIE
Zamawiający, Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu ul. Wilczak 16 61 - 623 Poznań, zwany
dalej „Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego, pn. „Zimowe utrzymanie i oczyszczanie pasów drogowych
miasta Poznania w okresie od 16 października 2011 r. do 15 kwietnia 2011 r.".
Zamawiający pismem z dnia 28 września 2011 r. doręczonym wykonawcom w dniu 29
września 2011 r. poinformował o dokonaniu wyboru Wykonawcy zamówienia publicznego,
na realizacjęzadania z grupy K, część11, zadania K IV, część14, zadanie K VII, zadania z
grupy ZU, część4 zadania ZU IV, część7 zadania ZU VII tj. SITA Wrocław sp. z o.o. który to
wykonawca skutecznie przystąpił do niniejszego postępowania odwoławczego.
Od takiej decyzji Zamawiającego odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wniósł
wykonawca Remondis Sanitech PoznańSp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych
Krzysztof Skoczylas, 61-623 Poznań, ul. Górecka 104, zwanych dalej „Odwołującym”.
W złożonym odwołaniu zarzucił Zamawiającemu:
1. brak zapłaty wymaganego wadium warunkującego uczestnictwo w postępowaniu,
2. nie przedłożenie wymaganego zezwolenia na obieranie odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości.
3. naruszenie art. 87 ust. 1a prawa zamówieńpublicznych poprzez dopuszczenie do
istotnej zmiany oferty Wykonawcy, którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza.
W zakresie zarzutu braku wpłacenia wadium wskazał,że wykonawca - SITA Wrocław sp. z
o.o. nie dopełniła warunku uczestnictwa w postępowaniu określonego w Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia nr ref. Dz/UI/341/097/01 w XIII pkt. 2 i 3 dotyczącego
wniesienia stosownego wadium przed dniem składania ofert.
Wpłata wadium, zaliczona przez Zamawiającego na poczet oferty SITA Wrocław sp. z o.o.,
została dokonana przez SITA Poznańsp. z o.o., której byt prawny ustał z dniem dokonania
wpisu połączenia spółek przez sąd rejestrowy, tj. 01 września 2011 r. Zaplata wadium za
udział w postępowaniu na wykonanie przedmiotowego zamówienia publicznego została
dokonana w dniu 08 września 2011 r.
W związku z powyższym należało, jego zdaniem uznać,że wpłata wadium została
dokonana przez podmiot, który nie miał wówczas zdolności prawnej, a więc w konsekwencji
nie mógł skutecznie dokonywaćjakichkolwiek rozporządzeńmajątkowych.
W zakresie zarzutu nieposiadania wymaganych zezwoleńna odbiór odpadów, zarzucił
Zamawiającemu iżSITA Wrocław sp. z o.o. nie dopełniła warunków uczestnictwa w
postępowaniu, określonych w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia nr ref.
Dz/LT/341/097/01 w IX pkt 1.1. lit. a i b dotyczących posiadania aktualnych na dzień
składania ofert decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Wykonawca - SITA Wrocław sp. z o.o.
na dzieńskładania ofert nie posiadał decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w
zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i nie przedłożył ww.
zezwolenia w toku postępowania wyjaśniającego.
SITA Wrocław sp. z o.o. w wyniku przejęcia spółki SITA Poznańsp. z o.o., które nastąpiło z
dniem wpisu tj. 01 września 2011 r., nie nabyła, jego zdaniem - nie stała siępodmiotem
pozwolenia Prezydenta Miasta Poznania, na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości.
SITA Wrocław sp. z o.o. na podstawie art. 8a ust. 2 i 3 ustawy z 13 września 1996 roku o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U.nr 5 poz. 236 z 2008 roku z późn.
Zmianami) zobowiązana była do zgłoszenia połączenia spółek SITA Wrocław sp. z o.o. i
SITA Poznańsp. z o.o. i uzyskania w tej mierze zmiany pozwolenia (decyzji) posiadanej
dotychczas przez inny podmiot - SITA PoznańSp. z. o.o., z którym siępołączyła.
Wymóg taki Odwołujący wywodził z treści art. 8a.ust. 2 w/w ustawy, zgodnie z którym to
przepisem przedsiębiorca jest zobowiązany niezwłocznie zgłaszaćwójtowi, burmistrzowi lub
prezydentowi miasta wszelkie zmiany danych określonych w zezwoleniu. Stoi na stanowisku,że dopiero wydanie nowej decyzji w zakresie podmiotu uprawnionego do odbierania
odpadów po połączeniu spółek, umożliwia wykonywanie zadańobjętych zezwoleniem, a tym
samym umożliwia uczestnictwo w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, a
takiej zmienionej decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości SITA Wrocław Sp. o.o. nie przedłożyła
w niniejszym postępowaniu.
Przedstawiając argumentacje prawna mającąpotwierdzaćzasadnośćpodniesionego
zarzutu Odwołujący stwierdził,że generalnązasadąsukcesji praw i obowiązków na
podstawie art. 494 Kodeksu spółek handlowych jest ich bezpośrednie przejście na spółkę
przejmującą. Ta zasada doznaje jednak ograniczenia w prawie administracyjnym, w którym
„obowiązuje zasada,że prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym są
związane z osobą, dla której zostały ustanowione (zob. G. Łaszczyca, R. Sasiak, Łączenie
spółek kapitałowych a sukcesja praw i obowiązków wg sfery publicznoprawnej (wybrane
zagadnienia), Pr.Sp. 1999, nr 4, s. 3).
Ponadto wskazał na tezęz orzeczenia NSA z dnia 24 lipca 2007 r. (II OSK 674/06) zgodnie,
z którym „sukcesja praw i obowiązków z art. 494 § 1 k.s.h. nie ma charakteru
bezwzględnego, doznając ograniczeńna gruncie prawa publicznego". Bezsprzecznie ustawa
o utrzymaniu porządku i czystości w gminach stanowi częśćprawa administracyjnego, przez
co zostaje włączona do specyficznego reżimu prawnego w zakresie transpozycji praw i
obowiązków spółki przejmowanej w stosunku do spółki przejmującej. Zdaniem Odwołującego
ograniczenie generalnej zasady art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych w przedmiotowej
sprawie doznaje ograniczenia na gruncie art. 8a ust. 2 Ustawy o czystości i utrzymaniu
porządku w gminie, który to przepis formułuje obowiązek niezwłocznego zgłoszenie
wszelkich zmian danych, określonych w zezwoleniu, w tym nazwy podmiotu uprawnionego
na mocy danego zezwolenia. Przepisowi temu należy według Odwołującego przypisać
charakter lex specialis w stosunku art. art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych.
Nadto wskazał na fakt doniosłości społecznej znaczenia obowiązku zgłoszenia zmiany w
pozwoleniach dla tego typu usług, gdyżjego zdaniem nie można właścicieli nieruchomości
narażaćna niepewnośćco do podmiotów uprawnionych do realizacji usługi odbioru
odpadów.
W zakresie zarzutu trzeciego dotyczącego istotnej zmiany treści oferty wskazał,że w toku
postępowania wyjaśniającego podmiot SITA Wrocław sp. z o.o. dokonała istotnej zmiany
treści oferty polegającej na zmianie Wykonawcy. Stwierdził,że oferta została złożona w dniu
07 września 2011 r. przez nieistniejący wówczas podmiot SITA Poznańsp. z o.o. Pierwotna
oferta została złożona przez Konsorcjum SITA Polska sp. z o.o. i SITA Wrocław sp. z o.o. W
toku postępowania wyjaśniającego w odpowiedzi na pismo Zamawiającego z dnia 21
września 2011 r. oferta została zmieniona poprzez wskazanie wyłącznego wykonawcy
zamówienia publicznego tj. SITA Wrocław sp. z o.o. dokonując w ten sposób istotnej zmiany
treści oferty. Ponadto na potwierdzenie zarzutu przywołał treśćprotokołu postępowania
gdzie według stanu na dzień9 września 2011r,że ofertęzłożyła SITA Wrocław i SITA
Polska, co niewątpliwie wskazywało na fakt, iżtęofertęzłożyło konsorcjum, natomiast w
protokole z 3 października 2011r., Zamawiający wpisał ,że składającym ofertęjest tylko
SITA Wrocław. Tym samym zdaniem Odwołującego doszło do zmiany podmiotu
składającego ofertę, a powstało to w wyniku prowadzenia negocjacji pomiędzy
Zamawiającym, a wykonawcąSITA Wrocław.
Nadto Odwołujący wywiódł zarzut nieposiadania przez SITA Poznańsp. z o.o. zezwolenia
na prowadzenie działalności w zakresie transportu i zbierania odpadów na cały okres
wykonywania zamówienia publicznego. Zezwolenie Prezydenta Miasta Poznania z dnia 24
lipca 2003 r. na prowadzenie działalności w zakresie transportu i zbierania odpadów
udzielone SITA Poznańsp. z o.o. zgodnie z jego treściąmiało wygasnąćw dniu 21 marca
2012 r. Według stanowiska Odwołującego, wymóg posiadania zezwolenia na cały okres
objęty zamówieniem publicznym wynika z interpretacji celowościowej. Zamawiający w chwili
powzięcia decyzji o wyborze Wykonawcy zamówienia publicznego nic powinien miećżadnych wątpliwości, co do niezakłóconej realizacji zadańbędących przedmiotem
zamówienia. Tym samym wykonawcy winni byli przedłożyćw ofertach stosowne zezwolenia
obejmujące cały okres realizacji przedmiotu zamówienia.
Zarówno Zamawiający jak i Przystępujący po jego stronie, wykonawca SITA Wrocław,
wnieśli o oddalenie odwołania wskazując, na bezzasadnośćpodnoszonych zarzutów.
Krajowa
Izba
Odwoławcza
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając dokumentacjęz przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron i uczestnika postępowania zaprezentowane na piśmie i
do protokołu rozprawy ustaliła, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła,że nie została wypełnionażadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp. Następnie Izba stwierdziła,że odwołujący wnosząc przedmiotowe odwołanie w
dostateczny sposób wykazał swój interes w złożeniuśrodków ochrony prawnej w rozumieniu
przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp gdyżw razie uwzględnienia odwołania oferta
odwołującego może zostaćwybrana jako oferta najkorzystniejsza.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba uznaje je za niezasadne i dlatego też
odwołanie podlega oddaleniu.
Izba na wstępie dokonanych ustaleńuznaje za zasadne odniesienie siędo
nieuwzględnionego przez Izbę, wniosku Zamawiającego o odrzucenie odwołania z powodu
braku właściwego pełnomocnictwa uprawniającego do wniesienia odwołania. Zamawiający
podniósł zarzut,że odwołanie złożone przez Remondis Sp. z o.o. winno podlegać
odrzuceniu, gdyżzostało złożone przez podmiot nieuprawniony, a złożone pełnomocnictwo
nie spełnia wymogów pełnomocnictwa rodzajowego uprawniającego do reprezentowania
określonego podmiotu, ponadto nie wynika z niego aby uprawniało ono do składaniaśrodków ochrony prawnej do Krajowej Izby Odwoławczej.
Nie odnosząc sięmerytorycznie do przedstawionego zarzutu, Izba stwierdza,że
odwołujący w trakcie posiedzenia przedłożył kopiępełnomocnictwa potwierdzonąza
zgodnośćz orginałem z dnia 6 października 2011r. dla pani Ewy Stuczyńskiej, z którego
wynika, iżpełnomocnik uprawniony jest do reprezentowania mocodawców we wszystkich
sprawach przed sądami powszechnymi, a także ma prawo do wnoszeniaśrodków ochrony
prawnej przed KrajowąIzbąOdwoławczą. Wobec powyższego Izba postanowiła nie
uwzględnićwniosku Zamawiającego i rozpoznaćodwołanie.
Odnosząc siędo zarzutu pierwszego, dotyczącego braku wpłacenia wadium, Izba
wskazuje,że wadium zgodnie z przepisem art. 45 ust.6 ustawy pzp jest kwotą, w gotówce
lub papierach wartościowych składanąZamawiającemu jako gwarancja,że oferent nie
zmieni ani nie wycofa po określonym terminie złożonej oferty, oraz podpisze w określonym
terminie umowę. W razie wycofania oferty przed jej rozpatrzeniem, albo odmowy zawarcia
umowy wadium przekształca sięw zryczałtowane odszkodowanie należne Zamawiającemu.
W przedmiotowym postępowaniu, poza sporem jest fakt,że z dniem 1 września 2011 roku
nastąpiło połączenie spółek SITA Poznańz SITA Wrocław, przy czym ta pierwsza spółka
była spółkąprzejmowaną, a więc z w/w dniem jej majątek na mocy sukcesji uniwersalnej stał
sięmajątkiem spółki przejmującej. Faktem jest,że w dniu 8 września z konta bankowego
będącego jużwłasnościąSITA Wrocław – SITy Poznań, z powodu nie dokonania jeszcze
zmian danych identyfikacyjnych wynikających z połączenia obu spółek, dokonano w kwotach
wskazanych w przelewach bankowych, wykazanych na stronach 119 – 127 oferty, zapłaty
wadium na rzecz Zamawiającego. Równieżpoza sporem jest fakt,że na każdym
potwierdzeniu realizacji przelewu, dokonanym na konto Zamawiającego, zawarta jest
informacja,że cyt. „płatność dotyczy wadium w przetargu nieogr. na zimowe utrz. I
oczyszcz.pasów dróg m. Poznań w sezonie 2011/2012”, oraz wskazany jest numer zadania
z przedmiotu zamówienia, którego wpłata dotyczy.
Wobec powyższego Izba stwierdza,że wadium jest właściwie i skutecznie wniesione, gdy
Zamawiający ma możliwośćdysponowania nim w okolicznościach i w sposób opisany w siwz
i w przepisach ustawy Prawo zamówieńpublicznych. Należy potwierdzićzdaniem Izby za
przyjętym przez KIO stanowiskiem w wyroku o sygn. KIO 126/11, iżzwrot z art.45 ust.1
ustawyże „zamawiający żąda od wykonawców wniesienia wadium” nie może być
interpretowany jako obowiązek osobistegoświadczenia podmiotu składającego ofertę, ale
bardziej jako wskazanie strony postępowania na której spoczywa obowiązek wniesienia
wadium.
Inna
interpretacja
tego
przepisu
wykluczałaby
możliwość
wadialnego
zabezpieczenia oferty w sposób wskazany w art. 45 ust.6 pkt. 2-6.śaden przepis ustawy pzp
nie określa przez kogo wadium ma byćzapłacone, art. 45 ust. 3 ustawy stanowi tylkoże:
„Wadium wnosi się przed upływem terminu składania ofert.", a nie,że to wykonawca wnosi
wadium.
Nie ma zatem uzasadnienia, aby twierdzićże wniesienie wadium, o którym mowa w
ustawie ma byćosobistymświadczeniem wykonawcy. Należy podnieśćfakt ,że obok
wadium w formie pieniężnej ustawodawca dopuścił teżwniesienie wadium w formie
poręczenia lub gwarancji. W tej formie faktycznie to nie wykonawca składa wadium lecz są
to podmioty trzecie, a więc poręczyciel lub gwarant. I w tym przypadku wykonawca składa
tylko dokument, w którym podmioty te zobowiązująsiędo zapłaty na rzecz Zamawiającego
określonej kwoty wadium .
Tymczasem wadium w formie pieniężnej wpłacone w niniejszym postępowaniu przez SITA
Wrocław z konta przejętej w wyniku połączenia spółki SITA Poznań, na konto bankowe
Zamawiającego, jest uważane przez Odwołującego za „gorszy" sposób zabezpieczenia
oferty niżewentualne zabezpieczenia w formie poręczeńi gwarancji, pomimo iżkwota
wadium spoczywa na koncie bankowym Zamawiającego, co powoduje,że Zamawiający nie
mażadnych trudności, aby dokonaćewentualnego zatrzymania wadium, (przy gwarancji czy
poręczeniu jest wymóg zwrócenia siędo gwaranta czy poręczyciela). Dlatego teżzarzut
zmierzający do stawiania w gorszej sytuacji wykonawcędokonującego wpłaty wadium w
pieniądzu z konta bankowego przejętego podmiotu, od składającego wadium w formie
gwarancji czy poręczenia jest niezrozumiałe i nie znajduje odbicia w obowiązującym stanie
prawnym i nie zasługuje na uwzględnienie.
Ponadto Odwołujący wżaden sposób nie wykazał,że taki sposób wpłaty wadium zagraża
interesom Zamawiającego wynikających z faktu,że wniesione wadium w sposób niewłaściwy
zabezpiecza jego interes w prowadzonym postępowaniu.
W zakresie zarzutu drugiego, dotyczącego nie przedłożenie wymaganych zezwolenia na
obieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, Izba, na wstępie rozważańw
tym zakresie wskazuje,że przedłożona wraz z ofertąSITY Wrocław decyzja nr 42/05
Prezydenta Miasta Poznańz dnia 29 czerwca 2005 roku w przedmiocie zezwolenia na
odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości była wydana na rzecz SITA
Poznańsp. zo.o. w Poznaniu.
Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Fabrycznej we Wrocławiu z
dniem 01 września 2011 roku nastąpiło połączenie spółki SITA Poznańze spółkąSITA
Wrocław przy czym spółka Sita Poznańzostała przejęta przez spółkęSITA Wrocław.
Osiąsporu pomiędzy stronami jest to, czy z chwiląpołączenia spółek, spółka przejmująca
miała prawo wykazaćspełnianie warunków udziału w postępowaniu, zezwoleniem na
odbieranie odpadów komunalnych wystawionym na spółkęprzejętą.
Izba wskazuje,że kodeks spółek handlowych pozwala bez ograniczeńłączyćsięspółkom
kapitałowym. Połączenie spółek kapitałowych poprzez przejęcie dokonane na podstawie art.
492 § 1 pkt 1 ksh powoduje skutki przewidziane w art. 494 ksh określane mianem sukcesji
generalnej/ uniwersalnej.
Zgodnie z art. 494 § 1 k.s.h., spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z
dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółekłą
czących sięprzez zawiązanie nowej spółki, z art. 494 § 2 k.s.h. wynika,że na spółkę
przejmującąalbo spółkęnowo zawiązanąprzechodząz dniem połączenia w szczególności
zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo
którejkolwiek ze spółek łączących sięprzez zawiązanie nowej spółki, chybaże ustawa lub
decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.
Powyższe oznacza, iżod dnia przejęcia- połączenia spółek, podmiotem wszelkich praw i
obowiązków staje sięspółka przejmująca, gdyżspółka przejmowana ulega rozwiązaniu.
Powyższa sukcesja jest sukcesjąuniwersalnąobejmującązarówno sukcesjęcywilnoprawną,
jak i administracyjnoprawną. Istotąsukcesji uniwersalnej jest to,że przeniesienie wszelkich
praw i obowiązków następuje automatycznie, nie jest wymagane wydawanie jakichkolwiek
decyzji w tym zakresie, za wyjątkiem obowiązku dokonania zmiany danych, w odpowiednich
rejestrach.
Przepis art. 494 ksh. wprowadza rodzaj sukcesji, która jest zarówno sukcesją
cywilnoprawną(tj. wstąpienie w ogół praw i obowiązków o charakterze cywilnoprawnym).
Z treści tego przepisu wynika również, iżwystępująca przy łączeniu spółek sukcesja
obejmuje także zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce
przejmowanej, chyba,że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi
stanowi inaczej, co wskazuje iżsukcesja przy łączeniu spółek ma także charakter sukcesji
administracyjno-prawnej, oczywiscie przy zachowaniu wszelkich ograniczeń, o których mowa
w ustawie. Tak więc art. 494 ksh wprowadził ustawowe dozwolenie dla sukcesji
administracyjnej przy łączeniu spółek, ustanawiając tęsukcesjęregułą, a wyjątkami od niej
sątylko sytuację, gdy z treści ustawy lub decyzji o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi
wynikaćbędzie, iżma ona charakter indywidualny i nie przechodzi na następców prawnych
podmiotu, którego dotyczy. Odnosząc sięw tym miejscu do stanowiska Odwołującego,że ta
zasada doznaje jednak ograniczenia w prawie administracyjnym, w którym „obowiązuje
zasada, że prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym są związane z osobą,
dla której zostały ustanowione (zob. G. Łaszczyca, R. Sasiak, Łączenie spółek kapitałowych
a sukcesja praw i obowiązków wg sfery publicznoprawnej (wybrane zagadnienia), Pr.Sp.
1999, nr 4, s. 3). Izba wskazuje,że uszło uwadze strony, to iżto stanowisko było zasadne
przed wejściem wżycie przepisów ustawy kodeks spółek handlowych tj. przed 1 stycznia
2001 roku. Jak wynika z powyższego, odniesienie zostało dokonane do publikacji z 1999
roku.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego postępowania, Izba
stwierdza,że brak jest w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach- w oparciu o
której przepisy została wydana przedmiotowa decyzja, przepisu zakazującego przejścia
nabytego uprawnienia objętego decyzją, na inny podmiot. Takiego ustalenia zdaje sięnie
kwestionowaćsam Odwołujący, który w piśmie złożonym na rozprawie wskazał,że w
ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie znajduje się przepis analogiczny
do art. 193 ust. 5 ustawy prawo ochrony środowiska, który stwierdza, że pozwolenie wydane
w oparciu o jej przepisy wygasa, jeśli nastąpiło przeniesienie praw i obowiązków
wynikających z pozwolenia, na inny podmiot. Zdaniem Odwołującego taki zapis pozwala na
wyciągnięcie wniosku,że przepis art. 8a ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach jest przepisem lex specialis wobec art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych i tym
samym zasada sukcesji uniwersalnej w przedmiotowym zakresie ulega ograniczeniu.
Zdaniem Izby taka konstrukcja prawna na wykazanie jakoby przepis art. 8a ust. 3ustawy o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach był przepisem lex specjalis w stosunku do
przepisu art. 494 § 2 ksh w zakresie niniejszego postępowania, jest nadinterpretacjąw/w
przepisów przez Odwołującego.
Izba wskazuje,że ograniczenie swobody działalności gospodarczej oraz praw i
zobowiązańpodmiotów gospodarczych nie można wywodzićz domniemania ich istnienia,
winny one wynikaćwprost z przepisu ustawy. Dlatego teżbiorąc pod uwagęstan prawny
podniesiony w przedmiotowym zarzucie, zasadne jest stwierdzenie,że zasady sukcesji
określone w art. 494§2 ksh dotycząautomatycznego przejęcia wszystkich praw i
obowiązków łączący sięspółek i ich przejścia na spółkęprzejmującą, chybaże przepis
szczególny ustawy lub z wydana decyzja stanowi odmiennie.
Dlatego teżzdaniem Izby w sytuacji, gdy doszło do połączenia, podziału lub przekształcenia
spółki prawa handlowego, wydana decyzja na odbiór odpadów komunalnych automatycznie
przechodzi na nowy podmiot, zgodnie z art.494 § 2 k.s.h., pod warunkiem,że nie minął
jeszcze termin jej obowiązywania, a została ona wydana po dniu wejścia wżycie k.s.h. tj. po
1 stycznia 2001 roku.
Zaprezentowane stanowisko Izby znajduje równieżodzwierciedlenie w stanowiskach
organów ochronyśrodowiska. MinisterstwoŚrodowiska w wyjaśnieniu z dnia 18 czerwca
2007 r., sygn. DOOŚoa-31/4321/07/ds. stwierdza,że na podstawie art. 494 k.s.h., na spółkę
przejmującąautomatycznie przechodzi pozwolenie wydane spółce przejmowanej i
analogicznie na zawiązanąnowąspółkę, przechodzi pozwolenie udzielone którejkolwiek ze
spółek łączących się. A zatem połączenie spółek nie powoduje wygaśnięcia praw i
obowiązków spoczywających na określonej osobie prawnej - spółce powstałej przez
połączenie spółek, w tym wynikających z ww. decyzji - pozwoleńlub zezwoleń, udzielonych
jednej z nich.
Jeśli więc zainteresowany podmiot (spółka przejmująca) wystąpi do organu z wnioskiem
o dokonanie zmiany nazwy podmiotu we wskazanej decyzji administracyjnej, to w oparciu o
art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst
jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98. poz. 1071 z późn. zm.) - organ może takiej zmiany dokonać.
Stanowisko takie potwierdza równieżwyjaśnienie MinisterstwaŚrodowiska z dnia 17 lipca
2003r.,sygn. PElp-021-18/4756/03łk. Stwierdza sięw nim,że w sytuacji, gdy zainteresowany
podmiot wystąpi z odnośnym wnioskiem, wydaje sięmożliwe dokonanie zmiany w
pozwoleniu w oparciu o art. 155 k.p.a. polegającej na dokonaniu zmiany nazwy podmiotu
wskazanej w pozwoleniu. Rozstrzygniecie modyfikujące pozwolenie (decyzjęzatwierdzającą
program gospodarki odpadami niebezpiecznymi rozszerzonąo zbieranie odpadów) z
uwzględnieniem zmiany firmy, pod którąfunkcjonuje spółka, stanowi jedynie
potwierdzenie stanu formalnoprawnego, w którym podmiot o zmienionej nazwie
dysponuje nieprzerwanie wymaganym pozwoleniem. W opisanej sytuacji nie będzie miał
zastosowania art. 190 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochronyśrodowiska (tekst
jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), gdyżprzepis ten dotyczy przeniesienia
tytułu prawnego do instalacji.
Pomimo tego iżw/w opinie dotycząprzeniesienia uprawnieńwynikających z decyzji o
gospodarowaniu odpadami niebezpiecznymi, to jednak biorąc pod uwagęfakt iż
gospodarowanie odpadami niebezpiecznymi poddane jest dużo bardziej rygorystycznym
wymaganiom niżodbiór zwykłych odpadów komunalnych, to biorąc pod uwagęwystępujące
w tym zakresie analogie, można w oparciu o zasadęargumentum a simili — wnioskowanie z
podobieństwa (z analogii) i z wnioskowania z większego na mniejsze -argumentum a maiori
ad minus wywieśćwniosek ,że jeśli sukcesja praw i obowiązków administracyjnoprawnych
na spółkęprzejmująca jest dopuszczalna przy gospodarowaniu odpadami niebezpiecznymi,
to tym bardziej winna byćdozwolona przy gospodarowaniu odpadami komunalnymi.
Nadto należy wskazać,ze Odwołujący nie podnosił zarzutu ani nie przedstawił
jakiegokolwiek dowodu na okoliczność,że z chwiląpołączenia obu spółek spółka
przejmująca utraciła techniczne możliwości do prowadzenia dotychczasowej działalności
wynikającej z decyzji wydanej dla spółki SITA Poznań..
Należy zdaniem Izby, zwrócićuwagęna ważny fakt,że z chwiląpołączenia spółek
następuje wykreślenie z rejestru spółki przejmowanej, ale następuje to bez przeprowadzenia
likwidacji tej spółki. Tym samym cały majątek spółki przejmowanej z tym dniem zasila
majątek spółki przejmującej, co winno wzmocnić,a nie osłabićdotychczasowązdolność
gospodarcząspółki przejmującej. Nadto następuje równieżprzejęcie posiadanego przez tą
spółkędoświadczenia, know..how, itp. tym samym brak jest obiektywnie uzasadnionych
podstaw do podnoszenia zarzutu rzekomego zagrożenia dla interesu publicznego,że nowy
podmiot nie podoła obowiązkom z zakresu objętego przedmiotowądecyzją. Izba uznaje,że
twierdzenia Odwołującego w tym zakresie, pozostały bez wskazanego na potwierdzenie tego
zarzutu dowodu, sątylko twierdzeniami na użytek przedmiotowego sporu. Tym samym brak
jest podstaw prawnych do uwzględnienia tego zarzutu.
W zakresie zarzutu dotyczącego naruszenia art. 87 ust. 1a prawa zamówieńpublicznych
poprzez dopuszczenie do istotnej zmiany oferty Wykonawcy, którego oferta została wybrana
jako najkorzystniejsza, Izba wskazuje,że odnosząc siędo powyższej kwestii należy
stwierdzićna wstępie ,że przywołana podstawa prawna nie dotyczy przetargu
nieograniczonego, jaki miał miejsce w przedmiotowym postępowaniu, ale odnosi siędo
postępowania w trybie dialogu konkurencyjnego. Uznając,że w tym zakresie nastąpiła
omyłka pisarska, gdyżwinna byćwskazana podstawa prawna zarzutu z art. 87 ust1 ustawy
pzp., Izba w wyniku dokonanych ustaleńz oferty Przystępującego stwierdza,że zarówno z
formularza ofertowego, jak i innych dokumentów- w szczególności z formularzy cenowych
można było wywieśćwniosek, iżofertęskłada samodzielnie SITA Wrocław. Jednakże
Zamawiający- do czego miał prawo, dokonał w oparciu o art. 87 ustęp 1 pzp wystąpienia do
SITA Wrocław zżądaniem jednoznacznego wskazania podmiotu ubiegającego sięo
udzielenie przedmiotowego zamówienia. Z udzielonej odpowiedzi wynikało potwierdzenie,że
o udzielenie zamówienia ubiega sięSITA Wrocław samodzielnie. Z faktu tak udzielonej
odpowiedzi nie można wywodzićwniosku iżnastąpiła zmiana podmiotu składającego ofertę
oraz,że w tym zakresie pomiędzy stronami miały miejsce jakieśnegocjacje. Odwołujący na
zarzut prowadzenia pomiędzy stronami negocjacjiżadnego dowodu nie przedstawił.
Izba wskazuje,że należy w pewnym zakresie zgodzićsięz zarzutem Odwołującego,że
przedmiotowa oferta została sporządzona przez SITA Wrocław, w sposób niezbyt staranny.
Jednakże ten fakt nie może wświetle stwierdzonych błędów czy niestaranności, mieć
wpływu na ważnośćzłożonej oferty. Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
cechuje formalizm, jednakże formalizm stosowany przy ocenie ofert, nie może on być
podstawąwyboru oferty najkorzystniejszej. Ofertąnajkorzystniejsząjest ta która jest
najkorzystniejsza w sensie cenowym i w zakresie spełniania parametrów technicznych
przedmiotu zamówienia opisanych w siwz, a nie ta która jest najbardziej poprawna pod
względem spełnienia wymogów formalnych.
Równieżbezzasadny jest zarzut iżwybrany wykonawca winien legitymowaćsiędecyzją
na odbiór odpadów komunalnych, której okres obowiązywania jest nie krótszy niż
czasookres trwania danego zamówienia. Wywodzenie takiego obowiązku przez
Odwołującego z interpretacji celowościowej uzasadnianej tym,że Zamawiającemu należy
zapewnić niezakłóconą realizację zadań będących przedmiotem zamówienia, jest
nadinterpretacjązarówno postanowieńsiwz jak i przepisów ustawy pzp.
Taki wymóg nie wynika zżadnego przepisu prawa, a nadto przy przyjęciu takiej zasady
należałoby bezzasadnie oczekiwaćod wykonawców składających oferty, aby występowali do
organów administracji o wydawanie nowych decyzji w sytuacji kiedy dotychczasowa decyzja
ma jeszcze moc obowiązującą.
Zgodnie z treściąart. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów, nie miało miejsce w niniejszym
postępowaniu
Izba postanowiła jak w sentencji, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191
ust.2 i 192 ust. 2 i 3 pkt.1 ustawy Pzp
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1)a rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (
Dz. U. Nr 41 poz. 238.
Przewodniczący …………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Remondis Sanitech Poznań Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług
Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-623 Poznań, ul. Górecka 104 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez wykonawców
wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Remondis Sanitech Poznań
Sp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych Krzysztof Skoczylas, 61-
623 Poznań, ul. Górecka tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt 2166/11
UZASADNIENIE
Zamawiający, Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu ul. Wilczak 16 61 - 623 Poznań, zwany
dalej „Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego, pn. „Zimowe utrzymanie i oczyszczanie pasów drogowych
miasta Poznania w okresie od 16 października 2011 r. do 15 kwietnia 2011 r.".
Zamawiający pismem z dnia 28 września 2011 r. doręczonym wykonawcom w dniu 29
września 2011 r. poinformował o dokonaniu wyboru Wykonawcy zamówienia publicznego,
na realizacjęzadania z grupy K, część11, zadania K IV, część14, zadanie K VII, zadania z
grupy ZU, część4 zadania ZU IV, część7 zadania ZU VII tj. SITA Wrocław sp. z o.o. który to
wykonawca skutecznie przystąpił do niniejszego postępowania odwoławczego.
Od takiej decyzji Zamawiającego odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wniósł
wykonawca Remondis Sanitech PoznańSp. z o.o., i „San – Eko” Zakład Usług Komunalnych
Krzysztof Skoczylas, 61-623 Poznań, ul. Górecka 104, zwanych dalej „Odwołującym”.
W złożonym odwołaniu zarzucił Zamawiającemu:
1. brak zapłaty wymaganego wadium warunkującego uczestnictwo w postępowaniu,
2. nie przedłożenie wymaganego zezwolenia na obieranie odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości.
3. naruszenie art. 87 ust. 1a prawa zamówieńpublicznych poprzez dopuszczenie do
istotnej zmiany oferty Wykonawcy, którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza.
W zakresie zarzutu braku wpłacenia wadium wskazał,że wykonawca - SITA Wrocław sp. z
o.o. nie dopełniła warunku uczestnictwa w postępowaniu określonego w Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia nr ref. Dz/UI/341/097/01 w XIII pkt. 2 i 3 dotyczącego
wniesienia stosownego wadium przed dniem składania ofert.
Wpłata wadium, zaliczona przez Zamawiającego na poczet oferty SITA Wrocław sp. z o.o.,
została dokonana przez SITA Poznańsp. z o.o., której byt prawny ustał z dniem dokonania
wpisu połączenia spółek przez sąd rejestrowy, tj. 01 września 2011 r. Zaplata wadium za
udział w postępowaniu na wykonanie przedmiotowego zamówienia publicznego została
dokonana w dniu 08 września 2011 r.
W związku z powyższym należało, jego zdaniem uznać,że wpłata wadium została
dokonana przez podmiot, który nie miał wówczas zdolności prawnej, a więc w konsekwencji
nie mógł skutecznie dokonywaćjakichkolwiek rozporządzeńmajątkowych.
W zakresie zarzutu nieposiadania wymaganych zezwoleńna odbiór odpadów, zarzucił
Zamawiającemu iżSITA Wrocław sp. z o.o. nie dopełniła warunków uczestnictwa w
postępowaniu, określonych w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia nr ref.
Dz/LT/341/097/01 w IX pkt 1.1. lit. a i b dotyczących posiadania aktualnych na dzień
składania ofert decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Wykonawca - SITA Wrocław sp. z o.o.
na dzieńskładania ofert nie posiadał decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w
zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i nie przedłożył ww.
zezwolenia w toku postępowania wyjaśniającego.
SITA Wrocław sp. z o.o. w wyniku przejęcia spółki SITA Poznańsp. z o.o., które nastąpiło z
dniem wpisu tj. 01 września 2011 r., nie nabyła, jego zdaniem - nie stała siępodmiotem
pozwolenia Prezydenta Miasta Poznania, na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości.
SITA Wrocław sp. z o.o. na podstawie art. 8a ust. 2 i 3 ustawy z 13 września 1996 roku o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U.nr 5 poz. 236 z 2008 roku z późn.
Zmianami) zobowiązana była do zgłoszenia połączenia spółek SITA Wrocław sp. z o.o. i
SITA Poznańsp. z o.o. i uzyskania w tej mierze zmiany pozwolenia (decyzji) posiadanej
dotychczas przez inny podmiot - SITA PoznańSp. z. o.o., z którym siępołączyła.
Wymóg taki Odwołujący wywodził z treści art. 8a.ust. 2 w/w ustawy, zgodnie z którym to
przepisem przedsiębiorca jest zobowiązany niezwłocznie zgłaszaćwójtowi, burmistrzowi lub
prezydentowi miasta wszelkie zmiany danych określonych w zezwoleniu. Stoi na stanowisku,że dopiero wydanie nowej decyzji w zakresie podmiotu uprawnionego do odbierania
odpadów po połączeniu spółek, umożliwia wykonywanie zadańobjętych zezwoleniem, a tym
samym umożliwia uczestnictwo w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, a
takiej zmienionej decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie odbierania
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości SITA Wrocław Sp. o.o. nie przedłożyła
w niniejszym postępowaniu.
Przedstawiając argumentacje prawna mającąpotwierdzaćzasadnośćpodniesionego
zarzutu Odwołujący stwierdził,że generalnązasadąsukcesji praw i obowiązków na
podstawie art. 494 Kodeksu spółek handlowych jest ich bezpośrednie przejście na spółkę
przejmującą. Ta zasada doznaje jednak ograniczenia w prawie administracyjnym, w którym
„obowiązuje zasada,że prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym są
związane z osobą, dla której zostały ustanowione (zob. G. Łaszczyca, R. Sasiak, Łączenie
spółek kapitałowych a sukcesja praw i obowiązków wg sfery publicznoprawnej (wybrane
zagadnienia), Pr.Sp. 1999, nr 4, s. 3).
Ponadto wskazał na tezęz orzeczenia NSA z dnia 24 lipca 2007 r. (II OSK 674/06) zgodnie,
z którym „sukcesja praw i obowiązków z art. 494 § 1 k.s.h. nie ma charakteru
bezwzględnego, doznając ograniczeńna gruncie prawa publicznego". Bezsprzecznie ustawa
o utrzymaniu porządku i czystości w gminach stanowi częśćprawa administracyjnego, przez
co zostaje włączona do specyficznego reżimu prawnego w zakresie transpozycji praw i
obowiązków spółki przejmowanej w stosunku do spółki przejmującej. Zdaniem Odwołującego
ograniczenie generalnej zasady art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych w przedmiotowej
sprawie doznaje ograniczenia na gruncie art. 8a ust. 2 Ustawy o czystości i utrzymaniu
porządku w gminie, który to przepis formułuje obowiązek niezwłocznego zgłoszenie
wszelkich zmian danych, określonych w zezwoleniu, w tym nazwy podmiotu uprawnionego
na mocy danego zezwolenia. Przepisowi temu należy według Odwołującego przypisać
charakter lex specialis w stosunku art. art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych.
Nadto wskazał na fakt doniosłości społecznej znaczenia obowiązku zgłoszenia zmiany w
pozwoleniach dla tego typu usług, gdyżjego zdaniem nie można właścicieli nieruchomości
narażaćna niepewnośćco do podmiotów uprawnionych do realizacji usługi odbioru
odpadów.
W zakresie zarzutu trzeciego dotyczącego istotnej zmiany treści oferty wskazał,że w toku
postępowania wyjaśniającego podmiot SITA Wrocław sp. z o.o. dokonała istotnej zmiany
treści oferty polegającej na zmianie Wykonawcy. Stwierdził,że oferta została złożona w dniu
07 września 2011 r. przez nieistniejący wówczas podmiot SITA Poznańsp. z o.o. Pierwotna
oferta została złożona przez Konsorcjum SITA Polska sp. z o.o. i SITA Wrocław sp. z o.o. W
toku postępowania wyjaśniającego w odpowiedzi na pismo Zamawiającego z dnia 21
września 2011 r. oferta została zmieniona poprzez wskazanie wyłącznego wykonawcy
zamówienia publicznego tj. SITA Wrocław sp. z o.o. dokonując w ten sposób istotnej zmiany
treści oferty. Ponadto na potwierdzenie zarzutu przywołał treśćprotokołu postępowania
gdzie według stanu na dzień9 września 2011r,że ofertęzłożyła SITA Wrocław i SITA
Polska, co niewątpliwie wskazywało na fakt, iżtęofertęzłożyło konsorcjum, natomiast w
protokole z 3 października 2011r., Zamawiający wpisał ,że składającym ofertęjest tylko
SITA Wrocław. Tym samym zdaniem Odwołującego doszło do zmiany podmiotu
składającego ofertę, a powstało to w wyniku prowadzenia negocjacji pomiędzy
Zamawiającym, a wykonawcąSITA Wrocław.
Nadto Odwołujący wywiódł zarzut nieposiadania przez SITA Poznańsp. z o.o. zezwolenia
na prowadzenie działalności w zakresie transportu i zbierania odpadów na cały okres
wykonywania zamówienia publicznego. Zezwolenie Prezydenta Miasta Poznania z dnia 24
lipca 2003 r. na prowadzenie działalności w zakresie transportu i zbierania odpadów
udzielone SITA Poznańsp. z o.o. zgodnie z jego treściąmiało wygasnąćw dniu 21 marca
2012 r. Według stanowiska Odwołującego, wymóg posiadania zezwolenia na cały okres
objęty zamówieniem publicznym wynika z interpretacji celowościowej. Zamawiający w chwili
powzięcia decyzji o wyborze Wykonawcy zamówienia publicznego nic powinien miećżadnych wątpliwości, co do niezakłóconej realizacji zadańbędących przedmiotem
zamówienia. Tym samym wykonawcy winni byli przedłożyćw ofertach stosowne zezwolenia
obejmujące cały okres realizacji przedmiotu zamówienia.
Zarówno Zamawiający jak i Przystępujący po jego stronie, wykonawca SITA Wrocław,
wnieśli o oddalenie odwołania wskazując, na bezzasadnośćpodnoszonych zarzutów.
Krajowa
Izba
Odwoławcza
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając dokumentacjęz przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron i uczestnika postępowania zaprezentowane na piśmie i
do protokołu rozprawy ustaliła, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła,że nie została wypełnionażadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp. Następnie Izba stwierdziła,że odwołujący wnosząc przedmiotowe odwołanie w
dostateczny sposób wykazał swój interes w złożeniuśrodków ochrony prawnej w rozumieniu
przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp gdyżw razie uwzględnienia odwołania oferta
odwołującego może zostaćwybrana jako oferta najkorzystniejsza.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Izba uznaje je za niezasadne i dlatego też
odwołanie podlega oddaleniu.
Izba na wstępie dokonanych ustaleńuznaje za zasadne odniesienie siędo
nieuwzględnionego przez Izbę, wniosku Zamawiającego o odrzucenie odwołania z powodu
braku właściwego pełnomocnictwa uprawniającego do wniesienia odwołania. Zamawiający
podniósł zarzut,że odwołanie złożone przez Remondis Sp. z o.o. winno podlegać
odrzuceniu, gdyżzostało złożone przez podmiot nieuprawniony, a złożone pełnomocnictwo
nie spełnia wymogów pełnomocnictwa rodzajowego uprawniającego do reprezentowania
określonego podmiotu, ponadto nie wynika z niego aby uprawniało ono do składaniaśrodków ochrony prawnej do Krajowej Izby Odwoławczej.
Nie odnosząc sięmerytorycznie do przedstawionego zarzutu, Izba stwierdza,że
odwołujący w trakcie posiedzenia przedłożył kopiępełnomocnictwa potwierdzonąza
zgodnośćz orginałem z dnia 6 października 2011r. dla pani Ewy Stuczyńskiej, z którego
wynika, iżpełnomocnik uprawniony jest do reprezentowania mocodawców we wszystkich
sprawach przed sądami powszechnymi, a także ma prawo do wnoszeniaśrodków ochrony
prawnej przed KrajowąIzbąOdwoławczą. Wobec powyższego Izba postanowiła nie
uwzględnićwniosku Zamawiającego i rozpoznaćodwołanie.
Odnosząc siędo zarzutu pierwszego, dotyczącego braku wpłacenia wadium, Izba
wskazuje,że wadium zgodnie z przepisem art. 45 ust.6 ustawy pzp jest kwotą, w gotówce
lub papierach wartościowych składanąZamawiającemu jako gwarancja,że oferent nie
zmieni ani nie wycofa po określonym terminie złożonej oferty, oraz podpisze w określonym
terminie umowę. W razie wycofania oferty przed jej rozpatrzeniem, albo odmowy zawarcia
umowy wadium przekształca sięw zryczałtowane odszkodowanie należne Zamawiającemu.
W przedmiotowym postępowaniu, poza sporem jest fakt,że z dniem 1 września 2011 roku
nastąpiło połączenie spółek SITA Poznańz SITA Wrocław, przy czym ta pierwsza spółka
była spółkąprzejmowaną, a więc z w/w dniem jej majątek na mocy sukcesji uniwersalnej stał
sięmajątkiem spółki przejmującej. Faktem jest,że w dniu 8 września z konta bankowego
będącego jużwłasnościąSITA Wrocław – SITy Poznań, z powodu nie dokonania jeszcze
zmian danych identyfikacyjnych wynikających z połączenia obu spółek, dokonano w kwotach
wskazanych w przelewach bankowych, wykazanych na stronach 119 – 127 oferty, zapłaty
wadium na rzecz Zamawiającego. Równieżpoza sporem jest fakt,że na każdym
potwierdzeniu realizacji przelewu, dokonanym na konto Zamawiającego, zawarta jest
informacja,że cyt. „płatność dotyczy wadium w przetargu nieogr. na zimowe utrz. I
oczyszcz.pasów dróg m. Poznań w sezonie 2011/2012”, oraz wskazany jest numer zadania
z przedmiotu zamówienia, którego wpłata dotyczy.
Wobec powyższego Izba stwierdza,że wadium jest właściwie i skutecznie wniesione, gdy
Zamawiający ma możliwośćdysponowania nim w okolicznościach i w sposób opisany w siwz
i w przepisach ustawy Prawo zamówieńpublicznych. Należy potwierdzićzdaniem Izby za
przyjętym przez KIO stanowiskiem w wyroku o sygn. KIO 126/11, iżzwrot z art.45 ust.1
ustawyże „zamawiający żąda od wykonawców wniesienia wadium” nie może być
interpretowany jako obowiązek osobistegoświadczenia podmiotu składającego ofertę, ale
bardziej jako wskazanie strony postępowania na której spoczywa obowiązek wniesienia
wadium.
Inna
interpretacja
tego
przepisu
wykluczałaby
możliwość
wadialnego
zabezpieczenia oferty w sposób wskazany w art. 45 ust.6 pkt. 2-6.śaden przepis ustawy pzp
nie określa przez kogo wadium ma byćzapłacone, art. 45 ust. 3 ustawy stanowi tylkoże:
„Wadium wnosi się przed upływem terminu składania ofert.", a nie,że to wykonawca wnosi
wadium.
Nie ma zatem uzasadnienia, aby twierdzićże wniesienie wadium, o którym mowa w
ustawie ma byćosobistymświadczeniem wykonawcy. Należy podnieśćfakt ,że obok
wadium w formie pieniężnej ustawodawca dopuścił teżwniesienie wadium w formie
poręczenia lub gwarancji. W tej formie faktycznie to nie wykonawca składa wadium lecz są
to podmioty trzecie, a więc poręczyciel lub gwarant. I w tym przypadku wykonawca składa
tylko dokument, w którym podmioty te zobowiązująsiędo zapłaty na rzecz Zamawiającego
określonej kwoty wadium .
Tymczasem wadium w formie pieniężnej wpłacone w niniejszym postępowaniu przez SITA
Wrocław z konta przejętej w wyniku połączenia spółki SITA Poznań, na konto bankowe
Zamawiającego, jest uważane przez Odwołującego za „gorszy" sposób zabezpieczenia
oferty niżewentualne zabezpieczenia w formie poręczeńi gwarancji, pomimo iżkwota
wadium spoczywa na koncie bankowym Zamawiającego, co powoduje,że Zamawiający nie
mażadnych trudności, aby dokonaćewentualnego zatrzymania wadium, (przy gwarancji czy
poręczeniu jest wymóg zwrócenia siędo gwaranta czy poręczyciela). Dlatego teżzarzut
zmierzający do stawiania w gorszej sytuacji wykonawcędokonującego wpłaty wadium w
pieniądzu z konta bankowego przejętego podmiotu, od składającego wadium w formie
gwarancji czy poręczenia jest niezrozumiałe i nie znajduje odbicia w obowiązującym stanie
prawnym i nie zasługuje na uwzględnienie.
Ponadto Odwołujący wżaden sposób nie wykazał,że taki sposób wpłaty wadium zagraża
interesom Zamawiającego wynikających z faktu,że wniesione wadium w sposób niewłaściwy
zabezpiecza jego interes w prowadzonym postępowaniu.
W zakresie zarzutu drugiego, dotyczącego nie przedłożenie wymaganych zezwolenia na
obieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, Izba, na wstępie rozważańw
tym zakresie wskazuje,że przedłożona wraz z ofertąSITY Wrocław decyzja nr 42/05
Prezydenta Miasta Poznańz dnia 29 czerwca 2005 roku w przedmiocie zezwolenia na
odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości była wydana na rzecz SITA
Poznańsp. zo.o. w Poznaniu.
Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Fabrycznej we Wrocławiu z
dniem 01 września 2011 roku nastąpiło połączenie spółki SITA Poznańze spółkąSITA
Wrocław przy czym spółka Sita Poznańzostała przejęta przez spółkęSITA Wrocław.
Osiąsporu pomiędzy stronami jest to, czy z chwiląpołączenia spółek, spółka przejmująca
miała prawo wykazaćspełnianie warunków udziału w postępowaniu, zezwoleniem na
odbieranie odpadów komunalnych wystawionym na spółkęprzejętą.
Izba wskazuje,że kodeks spółek handlowych pozwala bez ograniczeńłączyćsięspółkom
kapitałowym. Połączenie spółek kapitałowych poprzez przejęcie dokonane na podstawie art.
492 § 1 pkt 1 ksh powoduje skutki przewidziane w art. 494 ksh określane mianem sukcesji
generalnej/ uniwersalnej.
Zgodnie z art. 494 § 1 k.s.h., spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z
dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółekłą
czących sięprzez zawiązanie nowej spółki, z art. 494 § 2 k.s.h. wynika,że na spółkę
przejmującąalbo spółkęnowo zawiązanąprzechodząz dniem połączenia w szczególności
zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo
którejkolwiek ze spółek łączących sięprzez zawiązanie nowej spółki, chybaże ustawa lub
decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.
Powyższe oznacza, iżod dnia przejęcia- połączenia spółek, podmiotem wszelkich praw i
obowiązków staje sięspółka przejmująca, gdyżspółka przejmowana ulega rozwiązaniu.
Powyższa sukcesja jest sukcesjąuniwersalnąobejmującązarówno sukcesjęcywilnoprawną,
jak i administracyjnoprawną. Istotąsukcesji uniwersalnej jest to,że przeniesienie wszelkich
praw i obowiązków następuje automatycznie, nie jest wymagane wydawanie jakichkolwiek
decyzji w tym zakresie, za wyjątkiem obowiązku dokonania zmiany danych, w odpowiednich
rejestrach.
Przepis art. 494 ksh. wprowadza rodzaj sukcesji, która jest zarówno sukcesją
cywilnoprawną(tj. wstąpienie w ogół praw i obowiązków o charakterze cywilnoprawnym).
Z treści tego przepisu wynika również, iżwystępująca przy łączeniu spółek sukcesja
obejmuje także zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce
przejmowanej, chyba,że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi
stanowi inaczej, co wskazuje iżsukcesja przy łączeniu spółek ma także charakter sukcesji
administracyjno-prawnej, oczywiscie przy zachowaniu wszelkich ograniczeń, o których mowa
w ustawie. Tak więc art. 494 ksh wprowadził ustawowe dozwolenie dla sukcesji
administracyjnej przy łączeniu spółek, ustanawiając tęsukcesjęregułą, a wyjątkami od niej
sątylko sytuację, gdy z treści ustawy lub decyzji o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi
wynikaćbędzie, iżma ona charakter indywidualny i nie przechodzi na następców prawnych
podmiotu, którego dotyczy. Odnosząc sięw tym miejscu do stanowiska Odwołującego,że ta
zasada doznaje jednak ograniczenia w prawie administracyjnym, w którym „obowiązuje
zasada, że prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym są związane z osobą,
dla której zostały ustanowione (zob. G. Łaszczyca, R. Sasiak, Łączenie spółek kapitałowych
a sukcesja praw i obowiązków wg sfery publicznoprawnej (wybrane zagadnienia), Pr.Sp.
1999, nr 4, s. 3). Izba wskazuje,że uszło uwadze strony, to iżto stanowisko było zasadne
przed wejściem wżycie przepisów ustawy kodeks spółek handlowych tj. przed 1 stycznia
2001 roku. Jak wynika z powyższego, odniesienie zostało dokonane do publikacji z 1999
roku.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego postępowania, Izba
stwierdza,że brak jest w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach- w oparciu o
której przepisy została wydana przedmiotowa decyzja, przepisu zakazującego przejścia
nabytego uprawnienia objętego decyzją, na inny podmiot. Takiego ustalenia zdaje sięnie
kwestionowaćsam Odwołujący, który w piśmie złożonym na rozprawie wskazał,że w
ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie znajduje się przepis analogiczny
do art. 193 ust. 5 ustawy prawo ochrony środowiska, który stwierdza, że pozwolenie wydane
w oparciu o jej przepisy wygasa, jeśli nastąpiło przeniesienie praw i obowiązków
wynikających z pozwolenia, na inny podmiot. Zdaniem Odwołującego taki zapis pozwala na
wyciągnięcie wniosku,że przepis art. 8a ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach jest przepisem lex specialis wobec art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych i tym
samym zasada sukcesji uniwersalnej w przedmiotowym zakresie ulega ograniczeniu.
Zdaniem Izby taka konstrukcja prawna na wykazanie jakoby przepis art. 8a ust. 3ustawy o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach był przepisem lex specjalis w stosunku do
przepisu art. 494 § 2 ksh w zakresie niniejszego postępowania, jest nadinterpretacjąw/w
przepisów przez Odwołującego.
Izba wskazuje,że ograniczenie swobody działalności gospodarczej oraz praw i
zobowiązańpodmiotów gospodarczych nie można wywodzićz domniemania ich istnienia,
winny one wynikaćwprost z przepisu ustawy. Dlatego teżbiorąc pod uwagęstan prawny
podniesiony w przedmiotowym zarzucie, zasadne jest stwierdzenie,że zasady sukcesji
określone w art. 494§2 ksh dotycząautomatycznego przejęcia wszystkich praw i
obowiązków łączący sięspółek i ich przejścia na spółkęprzejmującą, chybaże przepis
szczególny ustawy lub z wydana decyzja stanowi odmiennie.
Dlatego teżzdaniem Izby w sytuacji, gdy doszło do połączenia, podziału lub przekształcenia
spółki prawa handlowego, wydana decyzja na odbiór odpadów komunalnych automatycznie
przechodzi na nowy podmiot, zgodnie z art.494 § 2 k.s.h., pod warunkiem,że nie minął
jeszcze termin jej obowiązywania, a została ona wydana po dniu wejścia wżycie k.s.h. tj. po
1 stycznia 2001 roku.
Zaprezentowane stanowisko Izby znajduje równieżodzwierciedlenie w stanowiskach
organów ochronyśrodowiska. MinisterstwoŚrodowiska w wyjaśnieniu z dnia 18 czerwca
2007 r., sygn. DOOŚoa-31/4321/07/ds. stwierdza,że na podstawie art. 494 k.s.h., na spółkę
przejmującąautomatycznie przechodzi pozwolenie wydane spółce przejmowanej i
analogicznie na zawiązanąnowąspółkę, przechodzi pozwolenie udzielone którejkolwiek ze
spółek łączących się. A zatem połączenie spółek nie powoduje wygaśnięcia praw i
obowiązków spoczywających na określonej osobie prawnej - spółce powstałej przez
połączenie spółek, w tym wynikających z ww. decyzji - pozwoleńlub zezwoleń, udzielonych
jednej z nich.
Jeśli więc zainteresowany podmiot (spółka przejmująca) wystąpi do organu z wnioskiem
o dokonanie zmiany nazwy podmiotu we wskazanej decyzji administracyjnej, to w oparciu o
art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst
jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98. poz. 1071 z późn. zm.) - organ może takiej zmiany dokonać.
Stanowisko takie potwierdza równieżwyjaśnienie MinisterstwaŚrodowiska z dnia 17 lipca
2003r.,sygn. PElp-021-18/4756/03łk. Stwierdza sięw nim,że w sytuacji, gdy zainteresowany
podmiot wystąpi z odnośnym wnioskiem, wydaje sięmożliwe dokonanie zmiany w
pozwoleniu w oparciu o art. 155 k.p.a. polegającej na dokonaniu zmiany nazwy podmiotu
wskazanej w pozwoleniu. Rozstrzygniecie modyfikujące pozwolenie (decyzjęzatwierdzającą
program gospodarki odpadami niebezpiecznymi rozszerzonąo zbieranie odpadów) z
uwzględnieniem zmiany firmy, pod którąfunkcjonuje spółka, stanowi jedynie
potwierdzenie stanu formalnoprawnego, w którym podmiot o zmienionej nazwie
dysponuje nieprzerwanie wymaganym pozwoleniem. W opisanej sytuacji nie będzie miał
zastosowania art. 190 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochronyśrodowiska (tekst
jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), gdyżprzepis ten dotyczy przeniesienia
tytułu prawnego do instalacji.
Pomimo tego iżw/w opinie dotycząprzeniesienia uprawnieńwynikających z decyzji o
gospodarowaniu odpadami niebezpiecznymi, to jednak biorąc pod uwagęfakt iż
gospodarowanie odpadami niebezpiecznymi poddane jest dużo bardziej rygorystycznym
wymaganiom niżodbiór zwykłych odpadów komunalnych, to biorąc pod uwagęwystępujące
w tym zakresie analogie, można w oparciu o zasadęargumentum a simili — wnioskowanie z
podobieństwa (z analogii) i z wnioskowania z większego na mniejsze -argumentum a maiori
ad minus wywieśćwniosek ,że jeśli sukcesja praw i obowiązków administracyjnoprawnych
na spółkęprzejmująca jest dopuszczalna przy gospodarowaniu odpadami niebezpiecznymi,
to tym bardziej winna byćdozwolona przy gospodarowaniu odpadami komunalnymi.
Nadto należy wskazać,ze Odwołujący nie podnosił zarzutu ani nie przedstawił
jakiegokolwiek dowodu na okoliczność,że z chwiląpołączenia obu spółek spółka
przejmująca utraciła techniczne możliwości do prowadzenia dotychczasowej działalności
wynikającej z decyzji wydanej dla spółki SITA Poznań..
Należy zdaniem Izby, zwrócićuwagęna ważny fakt,że z chwiląpołączenia spółek
następuje wykreślenie z rejestru spółki przejmowanej, ale następuje to bez przeprowadzenia
likwidacji tej spółki. Tym samym cały majątek spółki przejmowanej z tym dniem zasila
majątek spółki przejmującej, co winno wzmocnić,a nie osłabićdotychczasowązdolność
gospodarcząspółki przejmującej. Nadto następuje równieżprzejęcie posiadanego przez tą
spółkędoświadczenia, know..how, itp. tym samym brak jest obiektywnie uzasadnionych
podstaw do podnoszenia zarzutu rzekomego zagrożenia dla interesu publicznego,że nowy
podmiot nie podoła obowiązkom z zakresu objętego przedmiotowądecyzją. Izba uznaje,że
twierdzenia Odwołującego w tym zakresie, pozostały bez wskazanego na potwierdzenie tego
zarzutu dowodu, sątylko twierdzeniami na użytek przedmiotowego sporu. Tym samym brak
jest podstaw prawnych do uwzględnienia tego zarzutu.
W zakresie zarzutu dotyczącego naruszenia art. 87 ust. 1a prawa zamówieńpublicznych
poprzez dopuszczenie do istotnej zmiany oferty Wykonawcy, którego oferta została wybrana
jako najkorzystniejsza, Izba wskazuje,że odnosząc siędo powyższej kwestii należy
stwierdzićna wstępie ,że przywołana podstawa prawna nie dotyczy przetargu
nieograniczonego, jaki miał miejsce w przedmiotowym postępowaniu, ale odnosi siędo
postępowania w trybie dialogu konkurencyjnego. Uznając,że w tym zakresie nastąpiła
omyłka pisarska, gdyżwinna byćwskazana podstawa prawna zarzutu z art. 87 ust1 ustawy
pzp., Izba w wyniku dokonanych ustaleńz oferty Przystępującego stwierdza,że zarówno z
formularza ofertowego, jak i innych dokumentów- w szczególności z formularzy cenowych
można było wywieśćwniosek, iżofertęskłada samodzielnie SITA Wrocław. Jednakże
Zamawiający- do czego miał prawo, dokonał w oparciu o art. 87 ustęp 1 pzp wystąpienia do
SITA Wrocław zżądaniem jednoznacznego wskazania podmiotu ubiegającego sięo
udzielenie przedmiotowego zamówienia. Z udzielonej odpowiedzi wynikało potwierdzenie,że
o udzielenie zamówienia ubiega sięSITA Wrocław samodzielnie. Z faktu tak udzielonej
odpowiedzi nie można wywodzićwniosku iżnastąpiła zmiana podmiotu składającego ofertę
oraz,że w tym zakresie pomiędzy stronami miały miejsce jakieśnegocjacje. Odwołujący na
zarzut prowadzenia pomiędzy stronami negocjacjiżadnego dowodu nie przedstawił.
Izba wskazuje,że należy w pewnym zakresie zgodzićsięz zarzutem Odwołującego,że
przedmiotowa oferta została sporządzona przez SITA Wrocław, w sposób niezbyt staranny.
Jednakże ten fakt nie może wświetle stwierdzonych błędów czy niestaranności, mieć
wpływu na ważnośćzłożonej oferty. Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
cechuje formalizm, jednakże formalizm stosowany przy ocenie ofert, nie może on być
podstawąwyboru oferty najkorzystniejszej. Ofertąnajkorzystniejsząjest ta która jest
najkorzystniejsza w sensie cenowym i w zakresie spełniania parametrów technicznych
przedmiotu zamówienia opisanych w siwz, a nie ta która jest najbardziej poprawna pod
względem spełnienia wymogów formalnych.
Równieżbezzasadny jest zarzut iżwybrany wykonawca winien legitymowaćsiędecyzją
na odbiór odpadów komunalnych, której okres obowiązywania jest nie krótszy niż
czasookres trwania danego zamówienia. Wywodzenie takiego obowiązku przez
Odwołującego z interpretacji celowościowej uzasadnianej tym,że Zamawiającemu należy
zapewnić niezakłóconą realizację zadań będących przedmiotem zamówienia, jest
nadinterpretacjązarówno postanowieńsiwz jak i przepisów ustawy pzp.
Taki wymóg nie wynika zżadnego przepisu prawa, a nadto przy przyjęciu takiej zasady
należałoby bezzasadnie oczekiwaćod wykonawców składających oferty, aby występowali do
organów administracji o wydawanie nowych decyzji w sytuacji kiedy dotychczasowa decyzja
ma jeszcze moc obowiązującą.
Zgodnie z treściąart. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów, nie miało miejsce w niniejszym
postępowaniu
Izba postanowiła jak w sentencji, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191
ust.2 i 192 ust. 2 i 3 pkt.1 ustawy Pzp
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1)a rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (
Dz. U. Nr 41 poz. 238.
Przewodniczący …………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
