rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-02-04
rok: 2013
data dokumentu: 2013-02-04
rok: 2013
sygnatury akt.:
KIO 152/13
KIO 152/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 stycznia 2013 r. przez wykonawcę
CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin w postępowaniu
prowadzonym przez Elbląski Szpital Specjalistyczny z Przychodnią Samodzielny
Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Elblągu, ul. Komeńskiego 35, 82-300 Elbląg
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 stycznia 2013 r. przez wykonawcę
CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin w postępowaniu
prowadzonym przez Elbląski Szpital Specjalistyczny z Przychodnią Samodzielny
Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Elblągu, ul. Komeńskiego 35, 82-300 Elbląg
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę CompuGroup Medical Polska
Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę
CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin
tytułem wpisu od odwołania
2.2.
zasądza od wykonawcy CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o.,
ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin na rzecz Elbląskiego Szpitala
Specjalistycznego z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Elblągu, ul. Komeńskiego 35, 82-300 Elbląg kwotę 3 600 zł
00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania
odwoławczego
poniesione
z
tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika zamawiającego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Elblągu.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 152/13
U z a s a d n i e n i e
Elbląski Szpital Specjalistyczny z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Elblągu (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego,
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na: „Budowę sieci informatycznej
zgodnie z projektem, dostawę i instalację sprzętu komputerowego, dostawę licencji
i wdrożenie medycznego systemu informatycznego, dostawę dodatkowych licencji
i
rozbudowę
funkcjonalną
oprogramowania
administracyjnego”.
Postępowanie
to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej: „ustawa
Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym UE z dnia 1 grudnia 2012 r. pod nr 2012/S 232-381910.
W postępowaniu tym wykonawca CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o. z siedzibą
w Lublinie (dalej: „Odwołujący”) w dniu 25 stycznia 2013 r. złożył odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego
polegającej na unieważnieniu postępowania oraz zaniechania wykonania wyroku Krajowej
Izby Odwoławczej oraz zaniechania wyznaczenia przez Zamawiającego nowego terminu
składania ofert. Informacja o czynności unieważnienia postępowania została przekazana
Odwołującemu w dniu 17 stycznia 2013 r. Kopia odwołania została przekazana
Zamawiającemu w dniu 24 stycznia 2013 r.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalno prawnych związanych z wniesionym
odwołaniem postanowieniem z dnia 29 stycznia 2013 r. skierowała odwołanie do
rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron, a następnie na rozprawie.
Posiedzenie oraz rozprawa w przedmiotowej sprawie odbyły się w dniu 4 stycznia 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie odwołania oraz oświadczenia złożone
w trakcie rozprawy Izba ustaliła następujące stanowiska stron postępowania odwoławczego:
I. Stanowisko Odwołującego
Odwołujący wniósł odwołanie na czynności Zamawiającego polegające na:
1) zaniechaniu wykonania wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 grudnia 2012 r.
(sygn. akt: KIO 2741/12), nakazującego Zamawiającemu wprowadzenie zmian w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”);
2) zaniechaniu wyznaczenia przez Zamawiającego nowego terminu składania ofert;
3) unieważnieniu postępowania.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
− art. 192 ust. 3 pkt 1 i ust. 2 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wykonania nakazów
zawartych w sentencji wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. (KIO 2741/12)
dotyczących wprowadzenia do SIWZ zmian określonych w tym orzeczeniu;
− art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, poprzez unieważnienie postępowania w sytuacji, gdy
termin składania ofert wyznaczony na dzień 10 stycznia 2013 r. został zniesiony w
związku z unieważnieniem postępowania dokonanym przez Zamawiającego w dniu
21 grudnia 2012 r., która to czynność została unieważniona dopiero w dniu 17
stycznia 2013 r.
Biorąc powyższe pod uwagę Odwołujący wniósł o:
1. unieważnienie czynności unieważnienia postępowania dokonanej w dniu 17 stycznia
2013 r.;
2. wprowadzenie do SIWZ zmian, wskazanych w wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012 r.
(sygn. akt: KIO 2741/12);
3. wyznaczenie nowego terminu składania ofert.
W uzasadnieniu swojego odwołania Odwołujący wskazał na okoliczności faktyczne
przedmiotowej sprawy. Wskazał, że termin składania ofert w tym postępowaniu został
ustalony na dzień 10 stycznia 2013 r. Zwrócił uwagę na to, że złożył odwołanie na
postanowienia treści ogłoszenia o zamówieniu i postanowienia SIWZ w przedmiotowym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego (sprawa o sygn. akt: KIO 2741/12). W
wyniku tego odwołania został wydany w dniu 28 grudnia 2012 r. wyrok, w którym KIO
uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu:
1.
wprowadzenie w załączniku nr 8 do SIWZ pełnej informacji na temat systemów
podlegających integracji, podaniem pełnej nazwy, wersji i producenta
oprogramowania integrowanego,
2.
uzupełnienie SIWZ o pełną dokumentację systemów RIS/PACS oraz ERP
umożliwiającą wykonanie wymaganej integracji, zawierającą zwłaszcza pełną i
szczegółową specyfikację interfejsów i protokołów wymiany danych oraz
wszystkie informacje techniczne niezbędne do wykonania integracji,
3.
wykreślenie z załącznika nr 8 do SIWZ wymogu działania oprogramowania
medycznego i administracyjnego w oparciu o jednorodne środowisko
bazodanowe,
4.
zmianę załącznika nr 6 do SIWZ w zakresie opisu serwerów poprzez:
wykreślenie wymogu wyprodukowania płyty głównej przez producenta serwera,
wykreślenie wymogu dotyczącego maksymalnej liczby gniazd pamięci,
wykreślenie wymogu dotyczącego panelu serwisowego z wyświetlacze LCD.
Podkreślił, że jeszcze przed rozpoznaniem wskazanej sprawy, tj. w dniu 21 grudnia 2012
r. Zamawiający unieważnił przedmiotowe postępowanie, wskazując, że na swoich stronach
internetowych zamieścił treść SIWZ z dwudniowym wyprzedzeniem w stosunku do publikacji
ogłoszenia o zamówieniu. Czynność ta została zaskarżona przez Odwołującego kolejnym
odwołaniem, skierowanym do Izby w dniu 31 grudnia 2012 r. (sprawa o sygn. akt: KIO
2936/12). Wskazał, że Zamawiający na swoich stronach internetowych w dniu 17 stycznia
2013 r. zamieścił informację o uwzględnieniu odwołania w całości. W tej samej dacie
Zamawiający także ponownie unieważnił postępowanie z powołaniem na art. 93 ust. 1 pkt 1
ustawy Pzp, wskazując, że w wyznaczonym terminie w postępowaniu nie została złożona
żadna oferta.
Odwołujący podkreślił, że Zamawiający wyrok KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. – co sam
potwierdził – otrzymał w dniu 9 stycznia 2013 r., a więc przed upływem terminu składania
ofert, a wobec powyższego Zamawiający zobowiązany był zmodyfikować SIWZ zgodnie z
treścią orzeczenia KIO. Tego obowiązku Zamawiający jednak nie wykonał, jak też nie
wydłużył terminu składania ofert.
Odwołujący dokonał też czynności unieważnienia postępowania, wskazując, że wywołuje
ona skutki z chwilą jej dokonania. Podkreślił, że ustawa Pzp nie zna „warunkowych”
czynności Zamawiającego, które uzyskiwałyby skuteczność dopiero w terminie ich
zaskarżenia. Powyższe potwierdza – zdaniem Odwołującego – art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy
Pzp, z którego to przepisu wynika, że Izba nie stwierdza nieważności czynności albo jej
bezskuteczności, lecz nakazuje zamawiającemu podjęcie czynności zmierzających do
unieważnienia czynności. W takiej sytuacji zaskarżona czynność traci swój byt prawny
dopiero z momentem jej unieważnienia przez zamawiającego i dopiero jego działanie może
wyeliminować z obrotu wadliwą czynność postępowania, co wskazuje na konstytutywny
charakter czynności polegającej na unieważnieniu czynności.
W przedmiotowej sprawie, według Odwołującego, Zamawiający w dniu 21 grudnia 2012
r. unieważnił postępowanie, zamieszczając stosowaną informację na stronach internetowych
i czynność ta wywołała określone skutki. Wobec działania Zamawiającego zmierzającego do
zakończenia postępowania, w ocenie Odwołującego, oczywistym jest, że wyznaczony termin
składania ofert przestał być aktualny, unieważnienie postępowania jako czynność najdalej
idąca doprowadziło do zniesienia tego terminu. Według Odwołującego nie sposób było
oczekiwać, że Zamawiający uznając, że postępowanie obarczone jest nieusuwalną wadą
oczekiwał jednocześnie na złożenie ofert i trudno też oczekiwać, aby którykolwiek z
wykonawców składał ofertę w sytuacji, gdy Zamawiający w dacie składania ofert w dalszym
ciągu utrzymywał w mocy decyzję o unieważnieniu postępowania.
Według Odwołującego w przedmiotowej sytuacji nie nastąpiła przesłanka unieważnienia
postępowania określona w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp albowiem wobec decyzji
Zamawiającego o unieważnieniu postępowania, pierwotny termin składania ofert został
zniesiony, a nowy nie został wyznaczony. Odwołujący ocenia działanie Zamawiającego jako
unikanie obowiązku wprowadzenia do SIWZ zmian opisanych w sentencji wyroku KIO z dnia
28 grudnia 2012 r. Dodatkowo podkreślił, że nie można zaakceptować stanowiska, zgodnie z
którym Zamawiający poprzez własne działanie mógłby zniweczyć prawo wykonawcy do
obrony swoich praw w ustawowo przewidzianym trybie.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł
o uwzględnienie odwołania oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Złożył również pismo procesowe z dnia 3 lutego 2013 r., w którym podtrzymał swoje
stanowisko i wniósł o uwzględnienie odwołania. Dodatkowo podkreślił, że nieuzasadnione
jest kwestionowanie istnienia po jego stronie interesu we wniesieniu odwołania, bowiem
istotą prowadzonego sporu jest ustalenie czy termin składania ofert wyznaczony przez
Zamawiającego na dzień 10 stycznia 2013 r. pozostał wiążący pomimo unieważnienia
postępowania dokonanego w dniu 21 grudnia 2012 r. Odwołujący podniósł również, że w
oparciu o czynności Zamawiającego podejmowane w związku z niniejszym postępowaniem
można wywieźć, że Zamawiający nie był zainteresowany wykonaniem wyroku KIO z dnia 28
grudnia 2012 r., dążąc do unieważnienia postępowania. Na powyższe w jego ocenie
wskazuje niestawiennictwo Zamawiającego na wyznaczony termin rozprawy przed KIO w
dniu 27 grudnia 2012 r. W związku z powyższym brak wiedzy po stronie Zamawiającego o
wydaniu orzeczenia uwzględniającego odwołanie nie może być usprawiedliwieniem.
Podkreślił, że ten stan niewiedzy co najwyżej mógł trwać 3 dni bowiem Odwołujący w
kolejnym złożonym w sprawie odwołaniu wniesionym w dniu 31 grudnia 2012 r. wskazał na
tę okoliczność, co można było potwierdzić dodatkowo telefonicznie. Odwołujący stwierdził,
że Zamawiający aż do 17 stycznia 2013 r. nie unieważnił czynności unieważnienia
postępowania, nie jest więc wiadomym w jaki sposób zamierzał zmodyfikować SIWZ w
sytuacji utrzymywania w mocy decyzji z dnia 21 grudnia 2012 r. o unieważnieniu
postępowania. Podejmowanie w takiej sytuacji działań polegających na modyfikacji SIWZ
byłoby czynnością wewnętrznie sprzeczną. W tym zakresie w jego ocenie nie ma również
znaczenia istnienie prawa do wniesienia skargi do sądu powszechnego ponieważ samo jej
złożenie nie wstrzymuje wykonania wyroku Izby. Podkreślił, że istotne w sprawie jest także
to, że Zamawiający otrzymał wskazane orzeczenie KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. w dniu 9
stycznia 2013 r., a więc przed wyznaczonym terminem składania ofert.
Odwołujący zwrócił także uwagę na to, że czynność unieważnienia postępowania o
zamówienie publiczne dokonana w dniu 21 grudnia 2012 r. wywarła skutki z dniem jej
podjęcia, a za przyjęciem takiego stanowiska przemawia choćby art. 46 ust. 1 ustawy Pzp,
który wskazuje na konieczność zwrotu wadium po wyborze oferty najkorzystniejszej lub
unieważnieniu postępowania. Powyższa regulacja zdaniem Odwołującego wskazuje, że
czynność unieważnienia postępowania (tak jak i czynność wybór oferty najkorzystniejszej)
wywołuje skutek z momentem jej wydania niezależnie od możliwości jej wzruszenia w
drodze odwołania. Według Odwołującego unieważnienie postępowania znosi to
postępowanie od początku, zatem czynność ta wywołuje skutki ex tunc, tj. niweczy wszelkie
czynności podjęte przez podmiotu w toku takiego postępowania jak również skutki tychże
czynności. Tutaj na poparcie swoich twierdzeń powołał się na stanowisko doktryny. Wobec
powyższego według Odwołującego nie można uznać, że po dniu 21 grudnia 2012 r.
pierwotny termin składania ofert zachował moc obowiązującą.
Odwołujący także odniósł się do kwestii rzekomego braku możliwości wyznaczenia
nowego terminu składania ofert. Według niego analiza art. 12a ustawy Pzp nie wyklucza
takiej możliwości. Powołał się na ust. 2 art. 12a ustawy Pzp, wskazując, że decydujące
znaczenie dla biegu terminu składania ofert ma data przekazania zmiany ogłoszenia,
punktem odniesienia nie może być pierwotny termin składania ofert. Podkreślił, że kolejne
unieważnienia postępowania przez Zamawiającego w dniu 17 stycznia 2013 r. wyłączyło
możliwość wykonania wyroku Izby W tej dacie Zamawiający zobowiązany był bowiem
wykonać wyrok KIO i wyznaczyć nowy termin składania ofert. Odwołujący stwierdził także,
że uznanie dopuszczalności takiego zachowania Zamawiającego oznaczałoby dokonanie
wykładni przepisów sprzecznej z ratio legis ustawy, bowiem prowadziłoby to do uniknięcia
wykonania wyroku KIO przez Zamawiającego poprzez własne świadome zaniechanie
nastawione na ten właśnie cel.
II. Stanowisko Zamawiającego
Zamawiający złożył do akt sprawy pisemną odpowiedź na odwołanie (pismo z dnia 31
stycznia 2013 r.), w której wniósł o oddalenie odwołania.
W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał na okoliczności faktyczne przedmiotowej
sprawy, reasumując, iż w dniu 17 stycznia 2013 r. unieważnił swoją czynność unieważnienia
postępowania z dnia 21 grudnia 2012 r., zawiadamiając o tym wszy kich wykonawców.
Podkreślił także, że do dnia 10 stycznia 2013 r. do godziny 10:30 nie wpłynęła do niego
żadna oferta i zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp unieważnił postępowanie o czym
zawiadomił wszystkich uczestników postępowania w dniu 17 stycznia 2013 r.
W swoim pisemnym stanowisku Zamawiający zwrócił uwagę na to, że Odwołujący nie
wykazał stosownie do art. 179 ust. 1 ustawy Pzp interesu w uzyskaniu zamówienia.
Powołując się na orzecznictwo sądowe (SO w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie o sygn.
akt: II Ca 9/11) podkreślił, że Odwołujący musi wykazać swój interes w możliwości uzyskania
tego konkretnego zamówienia, a nie jakiś hipotetyczny interes odnoszący się do przyszłego
zamówienia. Zwrócił uwagę, że w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego Odwołujący nie wykazał tego interesu bowiem nie złożył swojej oferty a więc nie
wyraził woli uczestnictwa w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego. Podkreślił, że wykonawca jako profesjonalista zobowiązany jest do działania z
należytą starannością związaną z utrzymaniem uczestnictwa postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego, a tym samym nie wykazał również poniesienia szkody.
Z ostrożności Zamawiający wskazał, że w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego nie doszło do naruszenia przepisów ustawy Pzp, bowiem przepisy
tej ustawy nie przewidują terminu, w jakim zamawiający zobowiązany jest wykonać wyrok
KIO. Jego zdaniem nieuprawnione jest twierdzenie jakoby Zamawiający miał wykonać wyrok
KIO już po jego ogłoszeniu, a wynika to z z tego, że w pewnych sytuacjach aby prawidłowo
wykonać wyrok KO Zamawiający powinien mieć możliwość zapoznania się z uzasadnieniem
orzeczenia. Zwrócił także uwagę na możliwość wniesienia skargi na orzeczenie KIO w ciągu
7 dni od dnia jego doręczenia. Podkreślił, że po wielu staraniach wyrok KIO z dnia 28
grudnia 2012 r. uzyskał dopiero w dniu 9 stycznia 2013 r. Wskazał na art. 12a ust. 1 ustawy
Pzp, który – w jego ocenie – pozwala na przedłużenie terminu do składania ofert tylko w
przypadku zmiany w treści ogłoszenia. W związku z tym, że Zamawiający otrzymał treść
wyroku KIO tuż przed terminem składania ofert nie był w stanie zmienić treści SIWZ i tym
samym nie miał możliwości przedłużenia terminu do składania ofert. Podkreślił, że
modyfikacja SIWZ jest dopuszczalna tylko przed upływem terminu do składania ofert,
dokonanie tej czynności po tym terminie naruszałby zasadę uczciwej konkurencji. Według
Zamawiającego ustawa Pzp nie nakłada na Zamawiającego obowiązku wyznaczenia
nowego terminu składania ofert w związku z czynnością unieważnienia czynności
unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne w dniu 17 stycznia 2013 r.. Jego
zdaniem obowiązujące przepisy nie dają Zamawiającemu takich uprawnień, ponieważ
przepisy niedaną możliwości przedłużenia terminu do składania ofert po jego upływie jak tez
wyznaczenia nowych terminów do składania ofert niż te wskazane w ogłoszeniu o
zamówieniu.
W toku rozprawy Zamawiający podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania, a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Krajowa
Izba
Odwoławcza,
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron, zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy,
ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania w całości.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania. W tym
przypadku Odwołujący, podnosząc zarzuty wobec czynności Zamawiającego polegającej na
unieważnieniu postępowania oraz kwestionując okoliczność upływu terminu do składania
ofert w tym postępowaniu w dostateczny sposób wykazał swój uszczerbek w uzyskaniu
zamówienia, stosownie do regulacji art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu, uznała je
za niezasadne.
W tym zakresie Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
dotyczy złożone odwołanie w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu w dniu 1 grudnia
2012 r. W sekcji IV ogłoszenia o zamówieniu w pkt 3.4) określił termin składania ofert na
dzień 10 stycznia 2013 r. godz. 10:30.
Wobec postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz treści SIWZ Odwołujący w dniu 11
grudnia 2012 r. złoży do Izby odwołanie (sygn. akt: KIO 2741/12). W sprawie tego odwołania
Izba przeprowadziła rozprawę w dniu 27 grudnia 2012 r., zaś w dniu 28 grudnia 2012 r.
ogłosiła wyrok, którym uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu modyfikację treści
ogłoszenia o zamówieniu oraz treści SIWZ poprzez:
1. wprowadzenie w załączniku nr 8 do SIWZ pełnej informacji na temat systemów
podlegających integracji, podaniem pełnej nazwy, wersji i producenta
oprogramowania integrowanego,
2. uzupełnienie SIWZ o pełną dokumentację systemów RIS/PACS oraz ERP
umożliwiającą wykonanie wymaganej integracji, zawierającą zwłaszcza pełną i
szczegółową specyfikację interfejsów i protokołów wymiany danych oraz
wszystkie informacje techniczne niezbędne do wykonania integracji,
3. wykreślenie z załącznika nr 8 do SIWZ wymogu działania oprogramowania
medycznego i administracyjnego w oparciu o jednorodne środowisko
bazodanowe,
4. zmianę załącznika nr 6 do SIWZ w zakresie opisu serwerów poprzez:
wykreślenie wymogu wyprodukowania płyty głównej przez producenta serwera,
wykreślenie wymogu dotyczącego maksymalnej liczby gniazd pamięci,
wykreślenie wymogu dotyczącego panelu serwisowego z wyświetlacze LCD.
Wskazane orzeczenie Izby zostało doręczone Zamawiającemu w dniu 9 stycznia 2013 r.
Zamawiający w dniu 21 grudnia 2012 r. zamieścił na swojej stronie internetowej
informację o unieważnieniu przedmiotowego postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp, wskazując, że w tym postępowaniu zamieścił na swojej stronie internetowej
SIWZ w dniu, w którym przesłał ogłoszenie do publikacji w Dzienniku Urzędowym UE (29
listopada 2012 r.) podczas gdy ogłoszenie w tymże Dzienniku zostało opublikowane dopiero
w dniu 1 grudnia 2012 r.
Czynność ta została zaskarżona przez Odwołującego w dniu 31 grudnia 2012 r. (sygn.
akt: KIO 2936/12). Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 76) Zamawiający w tej
sprawie złożył do Izby pisemną odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w całości
zarzuty odwołania. W związku z powyższym Izba postanowieniem z dnia 18 stycznia 2013 r.
umorzyła postępowanie odwoławcze w przedmiotowej sprawie.
Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 75) Zamawiający unieważnił czynność
unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp podjętą w dniu 21
grudnia 2012 r.
Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 77) Zamawiający unieważnił
przedmiotowe postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, powołując się na art. 93
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp i wskazując, że do dnia 10 stycznia 2013 r. godz. 10:30 nie wpłynęła
do niego żadna oferta w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Wskazana czynność została zaskarżona w trybie odwołania aktualnie rozpoznawanego
przez Izbę. W odwołaniu tym Odwołujący podniósł również zarzut niewyznaczenia terminu
do składania ofert oraz zaniechanie Zamawiającego polegające na niewykonaniu wyroku
KIO z dnia 28 grudnia 2012 r.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia faktyczne Izba stwierdziła, że odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawę podjętego w tej sprawie przez Izbę rozstrzygnięcia stanowił materiał
dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie, w tym przede wszystkim dokumentacja z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz dokumenty załączone do
odwołania. Izba uwzględniła także pisemne i ustne stanowiska stron postępowania
odwoławczego zaprezentowane w toku postępowania odwoławczego.
Punktem wyjścia dla oceny przedmiotowego odwołania było dla Izby ustalenie, czy
możliwe jest przedłużenie terminu do składania ofert w sytuacji, gdy termin ten de facto
upłynął.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należało, że obowiązujące przepisy prawa –
zdaniem Izby – nie dają podstaw do wyznaczenia przez Zamawiającego w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego nowego terminu składania ofert po upływie pierwotnie
ustalonego terminu w postanowieniach ogłoszenia o zamówieniu oraz w treści SIWZ. W tym
zakresie należy przywołać dyspozycje przepisów ustawy Pzp, które wskazują na obowiązek
określenia przez Zamawiającego terminu składania ofert.
I tak ustawodawca w art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp jako jeden z obligatoryjnych
elementów SIWZ wskazał na termin składania i otwarcia ofert. Jednocześnie też w art. 41
ustawy Pzp w przypadku przetargu nieograniczonego także jako jeden z obligatoryjnych
elementów postanowień ogłoszenia o zamówieniu ustawodawca wskazał na termin
składania ofert. Ustawodawca również uregulował kwestie związane z długością terminu
składania ofert w przypadku przetargu nieograniczonego, odnosząc ją do wartości
szacunkowej przedmiotu zamówienia (art. 43 ustawy Pzp). Określając minimalną długość
terminu na składanie ofert dla wykonawców ustawodawca określił także, że termin ten
rozpoczyna swój bieg w zależności od wartości przedmiotu zamówienia, bądź od dnia
przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot
Europejskiej, bądź od dnia zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień
Publicznych.
W przywołanym przepisie ustawodawca posługuje się terminem: „ogłoszenie o
zamówieniu”. Ogłoszenie o zamówieniu jest jednym z kilku ogłoszeń określonych przepisami
ustawy Pzp (art. 11 ust. 1 ustawy Pzp). Ogłoszenie o zamówieniu, uwzględniając regulacje
art. 2 pkt 7a, jak również art. 40 ust. 1 ustawy Pzp, jest obligatoryjnym ogłoszeniem, które
rozpoczyna postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzone w trybach
ogłoszeniowych, a więc w trybie przetargu nieograniczonego, ograniczonego, dialogu
konkrecyjnego oraz negocjacji z ogłoszeniem, jak również licytacji elektronicznej (w tym
także postępowanie o zawarcie umowy ramowej, ustanowienie dynamicznego systemu
zakupów). Szczególnym rodzajem ogłoszenia jest także ogłoszenie o konkursie (art. 115
ustawy Pzp), które również wszczyna ten rodzaj postępowania szczególnego
przewidzianego przepisami ustawy Pzp.
Inne przepisy ustawy Pzp przewidują także innego rodzaju ogłoszenia odnoszące się do
zamówień publicznych. Są to: obligatoryjne ogłoszenie o udzieleniu zamówienia publicznego
– art. 95 ustawy Pzp, fakultatywne ogłoszenie o zamiarze zawarcie umowy w sprawie
zamówienia publicznego – art. 62 ust. 2a ustawy Pzp (w przypadku negocjacji bez
ogłoszenia) i art. 66 ust. 2 ustawy Pzp (w przypadku zamówienia z wolnej ręki), fakultatywne
ogłoszenie - wstępne ogłoszenie informacyjne oraz ogłoszenie o profilu nabywcy – art. 13
ustawy Pzp. Niezależnie od powyższych konkretnych ogłoszeń przewidzianych dla
zamówień publicznych ustawodawca przewidział również ogłoszenie o zamianie treści
ogłoszenia o zamówieniu (art. 12a ustawy Pzp). Powyższe rozróżnienie ogłoszeń
przewidzianych w ustawie Pzp wskazuje na to, że ustawodawca wyraźnie wyróżnił jako
odrębny rodzaj ogłoszeń ogłoszenia o zamówieniu, używając w tym zakresie nazwy własnej
tego rodzaju ogłoszenia: „ogłoszenie o zamówieniu”. Odróżnił on więc ogłoszenie o
zamówieniu od ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu.
Skoro więc ustawodawca uzależnia rozpoczęcie biegu terminu składania ofert od
przesłania do publikacji (czy publikacji - dla zamówień ogłaszanych w BZP) ogłoszenia o
zamówieniu, a nie przesłania do publikacji (publikacji - dla zamówień ogłaszanych w BZP)
ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu, nie można takiej sytuacji traktować jako
analogiczną.
Z tych też względów rozpoczęcie biegu terminu składania ofert należy liczyć wyłącznie
od daty przekazania do publikacji ogłoszenia o zamówieniu dla zamówień o wartości równej
lub przekraczającej wartość progów unijnych (wartości, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp) lub od daty opublikowania ogłoszenia w
oficjalnym publikatorze dla zamówień o wartości poniżej progów unijnych. Terminu tego nie
można natomiast liczyć od daty publikacji (przekazania do publikacji dla zamówień
ogłaszanych w BZP) ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu.
Uwzględniając powyższe Izba uznała, że skoro termin składania ofert w przedmiotowym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego bezskutecznie upłynął w dniu 10
stycznia 2013 r. niemożliwym jest jego przywrócenie, czy też wydłużenie. De facto bowiem
mielibyśmy w takiej sytuacji do czynienia z ustaleniem nowego terminu składania ofert -
czego zresztą Odwołujący w odwołaniu domagał się - którego bieg powinien się rozpocząć
od dnia przekazania przez Zamawiającego ogłoszenia o zamówieniu do publikacji w
Dzienniku Urzędowym UE. Niedopuszczalne jest – zdaniem Izby – rozpoczęcie biegu tego
terminu od dnia przekazania do publikacji ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu na
zasadzie analogii. Takie działanie prowadziło - zdaniem Izby - do naruszenia zasady
równego traktowania wykonawców w postępowaniu i zasady uczciwej konkurencji.
Wykonawcy zainteresowani danym zamówieniem przede wszystkim śledzą informacje o
treści ogłoszeń o zamówieniu publikowanych w oficjalnym publikatorze, a w drugiej
kolejności powiązane z treścią tych ogłoszeń ogłoszenia o zmianie treści ogłoszenia o
zamówieniu. Jeśli więc treść ogłoszenia o zamówieniu wskazuje na upływ terminu składania
ofert ogłoszenie takie dla wykonawców zainteresowanych uzyskaniem danego zamówienia
staje się ogłoszeniem archiwalnym, w oparciu o które nie może on już ubiegać się o
uzyskanie danego zamówienia. Wyznaczenie nowego terminu składania ofert, a nie
przedłużenie terminu składania ofert, o czym mowa w art. 12a ustawy Pzp, w ramach
ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu, wprowadzałoby w błąd wykonawców
potencjalnie zainteresowanych przedmiotowym zamówieniem, stawiając jednocześnie w
uprzywilejowanej pozycji Odwołującego, który takiego sposobu zachowania domaga się od
Zamawiającego.
Reasumując, w sytuacji gdy w postępowaniu o zamówienie publiczne upłynął już termin
składania ofert, niedopuszczalne jest w trybie art. 12a ustawy Pzp, jego przedłużenie
prowadzące de facto do wyznaczenia nowego terminu składania ofert.
Tym samym zatem skoro w wyznaczonym terminie składania ofert do Zamawiającego
nie wpłynęła żadna oferta Zamawiający miał prawo i jednocześnie obowiązek unieważnić
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy
Pzp.
Izba nie podzieliła argumentacji Odwołującego o tym, że skoro Zamawiający unieważnił
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w dniu 21 grudnia 2013 r. to również
termin składania ofert nie mógł w tym czasie upłynąć. Zgodzić należy się z Odwołującym, iż
czynności podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wywołują
swoje skutki z momentem ich dokonania przez Zamawiającego, z takim tylko zastrzeżeniem,
że mogą być one następnie zweryfikowane w trybie środków ochrony prawnej (Izba może
nakazać Zamawiającemu wykonanie określonej czynności, jej powtórzenie, czy też
unieważnienie). Zatem czynność Zamawiającego podjęta w dniu 21 grudnia 2012 r.
wywoływała swój skutek z momentem jej dokonania przez Zamawiającego. Czynność ta
jednak została zweryfikowana pośrednio na skutek złożenia odwołania, w wyniku którego
Zamawiający, uznając zarzuty odwołania za słuszne, samodzielnie zweryfikował tę czynność
unieważniając ją (informacja z dnia 17 stycznia 2013 r.). Podjęcie przez Zamawiającego
czynności unieważnienia postępowania następnie przez niego zweryfikowanej nie
spowodowało automatycznie zawieszenia biegu terminu składania ofert. Taki skutek nie
wynika z obowiązujących przepisów prawa. Tym samym zatem skoro w tym względzie
Zamawiający do dnia upływu terminu składania ofert w dniu 10 stycznia 2013 r. nie podjął
żadnych innych działań w celu wydłużenia tego terminu, jak też w tym czasie sami
wykonawcy, w tym Odwołujący, nie podnosili zarzutu zaniechania wydłużenia terminu
składania ofert przez Zamawiającego, należało uznać, że termin ten upłynął w dniu 10
stycznia 2013 r. i jako taki nie podlega przywróceniu.
Co do zarzutu nie wykonania przez Zamawiającego wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012
r. stwierdzić należy, że Odwołujący nie wykazał w tym zakresie żadnego naruszenia
przepisów ustawy Pzp. Na poparcie swoich twierdzeń i zasadności zarzutu Odwołujący
przywołał naruszenie art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
Pierwszy z przywołanych przepisów wskazuje na możliwość dla Izby przy uwzględnieniu
odwołania, jeśli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie była zawarta, nakazania
zamawiającemu wykonania lub powtórzenia czynności lub nakazania unieważnienia
czynności zamawiającego. Drugi z przywołanych przepisów ustawy Pzp wskazuje na
konieczność uwzględnienia odwołania przez Izbę, jeśli Izba stwierdzi naruszenie przepisów
ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Przywołane przez Odwołującego przepisy ustawy Pzp odnoszą się
do określonych działań Izby podejmowanych w związku z uwzględnieniem odwołania.
Dyspozycje tych przepisów skierowane są nie do podmiotu zamawiającego, lecz do Izby.
Tym samym zatem Zamawiający nie może naruszyć swoim działań wskazanych norm
prawnych. śadnego innego naruszenia przepisów ustawy Pzp w tym względzie Odwołujący
nie wykazał. Tymczasem Izba rozpoznając odwołanie musi brać pod uwagę dyspozycję art.
179 ust. 1 ustawy Pzp, który to przepis stanowi, że środki ochrony prawnej przysługują
jedynie wówczas gdy wnoszący odwołanie wykaże, że zamawiający poprzez swoje
czynności czy zaniechania, dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp. Art. 180 ust. 1
ustawy Pzp wprost stanowi, że odwołanie przysługuje wyłączne od niezgodnej z przepisami
ustawy Pzp czynności zamawiającego podjętej w postępowaniu lub też zaniechania
czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy Pzp.
Podkreślenia wymaga dodatkowo okoliczność, że obowiązujące przepisy ustawy Pzp nie
przewidują określonego czasu, w którym wyrok KIO powinien być wykonany przez
Zamawiającego. Tym samym zatem nie można określić w jakim czasie wymagane było to
działanie ze strony Zamawiającego. Przepisy ustawy Pzp przewidują natomiast odrębny tryb
dla ewentualnego egzekwowania wykonania wyroków wydanych przez Izbę (art. 197 ustawy
Pzp).
Z tych też względów co do podniesionego w odwołaniu zarzutu Izba wobec braku
wykazania przez Odwołującego naruszenia przepisów ustawy Pzp przez Zamawiającego
uznała zarzut za niezasadny.
Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że przywołane w odwołaniu naruszenie
określonych przepisów ustawy Pzp nie potwierdziło się.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze oraz
ust. 2 ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła:
− stosownie do regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym w
sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – koszty wpisu uiszczonego
przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz
− stosownie do regulacji zawartej w § 3 pkt 2) lit b) wskazanego rozporządzenia
koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie 3 600 zł.
Przewodniczący: ………………………
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę CompuGroup Medical Polska
Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę
CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o., ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin
tytułem wpisu od odwołania
2.2.
zasądza od wykonawcy CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o.,
ul. Do Dysa 9, 20-149 Lublin na rzecz Elbląskiego Szpitala
Specjalistycznego z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Elblągu, ul. Komeńskiego 35, 82-300 Elbląg kwotę 3 600 zł
00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania
odwoławczego
poniesione
z
tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika zamawiającego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Elblągu.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 152/13
U z a s a d n i e n i e
Elbląski Szpital Specjalistyczny z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Elblągu (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego,
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na: „Budowę sieci informatycznej
zgodnie z projektem, dostawę i instalację sprzętu komputerowego, dostawę licencji
i wdrożenie medycznego systemu informatycznego, dostawę dodatkowych licencji
i
rozbudowę
funkcjonalną
oprogramowania
administracyjnego”.
Postępowanie
to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej: „ustawa
Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym UE z dnia 1 grudnia 2012 r. pod nr 2012/S 232-381910.
W postępowaniu tym wykonawca CompuGroup Medical Polska Sp. z o.o. z siedzibą
w Lublinie (dalej: „Odwołujący”) w dniu 25 stycznia 2013 r. złożył odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego
polegającej na unieważnieniu postępowania oraz zaniechania wykonania wyroku Krajowej
Izby Odwoławczej oraz zaniechania wyznaczenia przez Zamawiającego nowego terminu
składania ofert. Informacja o czynności unieważnienia postępowania została przekazana
Odwołującemu w dniu 17 stycznia 2013 r. Kopia odwołania została przekazana
Zamawiającemu w dniu 24 stycznia 2013 r.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalno prawnych związanych z wniesionym
odwołaniem postanowieniem z dnia 29 stycznia 2013 r. skierowała odwołanie do
rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron, a następnie na rozprawie.
Posiedzenie oraz rozprawa w przedmiotowej sprawie odbyły się w dniu 4 stycznia 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie odwołania oraz oświadczenia złożone
w trakcie rozprawy Izba ustaliła następujące stanowiska stron postępowania odwoławczego:
I. Stanowisko Odwołującego
Odwołujący wniósł odwołanie na czynności Zamawiającego polegające na:
1) zaniechaniu wykonania wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 grudnia 2012 r.
(sygn. akt: KIO 2741/12), nakazującego Zamawiającemu wprowadzenie zmian w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”);
2) zaniechaniu wyznaczenia przez Zamawiającego nowego terminu składania ofert;
3) unieważnieniu postępowania.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
− art. 192 ust. 3 pkt 1 i ust. 2 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wykonania nakazów
zawartych w sentencji wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. (KIO 2741/12)
dotyczących wprowadzenia do SIWZ zmian określonych w tym orzeczeniu;
− art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, poprzez unieważnienie postępowania w sytuacji, gdy
termin składania ofert wyznaczony na dzień 10 stycznia 2013 r. został zniesiony w
związku z unieważnieniem postępowania dokonanym przez Zamawiającego w dniu
21 grudnia 2012 r., która to czynność została unieważniona dopiero w dniu 17
stycznia 2013 r.
Biorąc powyższe pod uwagę Odwołujący wniósł o:
1. unieważnienie czynności unieważnienia postępowania dokonanej w dniu 17 stycznia
2013 r.;
2. wprowadzenie do SIWZ zmian, wskazanych w wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012 r.
(sygn. akt: KIO 2741/12);
3. wyznaczenie nowego terminu składania ofert.
W uzasadnieniu swojego odwołania Odwołujący wskazał na okoliczności faktyczne
przedmiotowej sprawy. Wskazał, że termin składania ofert w tym postępowaniu został
ustalony na dzień 10 stycznia 2013 r. Zwrócił uwagę na to, że złożył odwołanie na
postanowienia treści ogłoszenia o zamówieniu i postanowienia SIWZ w przedmiotowym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego (sprawa o sygn. akt: KIO 2741/12). W
wyniku tego odwołania został wydany w dniu 28 grudnia 2012 r. wyrok, w którym KIO
uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu:
1.
wprowadzenie w załączniku nr 8 do SIWZ pełnej informacji na temat systemów
podlegających integracji, podaniem pełnej nazwy, wersji i producenta
oprogramowania integrowanego,
2.
uzupełnienie SIWZ o pełną dokumentację systemów RIS/PACS oraz ERP
umożliwiającą wykonanie wymaganej integracji, zawierającą zwłaszcza pełną i
szczegółową specyfikację interfejsów i protokołów wymiany danych oraz
wszystkie informacje techniczne niezbędne do wykonania integracji,
3.
wykreślenie z załącznika nr 8 do SIWZ wymogu działania oprogramowania
medycznego i administracyjnego w oparciu o jednorodne środowisko
bazodanowe,
4.
zmianę załącznika nr 6 do SIWZ w zakresie opisu serwerów poprzez:
wykreślenie wymogu wyprodukowania płyty głównej przez producenta serwera,
wykreślenie wymogu dotyczącego maksymalnej liczby gniazd pamięci,
wykreślenie wymogu dotyczącego panelu serwisowego z wyświetlacze LCD.
Podkreślił, że jeszcze przed rozpoznaniem wskazanej sprawy, tj. w dniu 21 grudnia 2012
r. Zamawiający unieważnił przedmiotowe postępowanie, wskazując, że na swoich stronach
internetowych zamieścił treść SIWZ z dwudniowym wyprzedzeniem w stosunku do publikacji
ogłoszenia o zamówieniu. Czynność ta została zaskarżona przez Odwołującego kolejnym
odwołaniem, skierowanym do Izby w dniu 31 grudnia 2012 r. (sprawa o sygn. akt: KIO
2936/12). Wskazał, że Zamawiający na swoich stronach internetowych w dniu 17 stycznia
2013 r. zamieścił informację o uwzględnieniu odwołania w całości. W tej samej dacie
Zamawiający także ponownie unieważnił postępowanie z powołaniem na art. 93 ust. 1 pkt 1
ustawy Pzp, wskazując, że w wyznaczonym terminie w postępowaniu nie została złożona
żadna oferta.
Odwołujący podkreślił, że Zamawiający wyrok KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. – co sam
potwierdził – otrzymał w dniu 9 stycznia 2013 r., a więc przed upływem terminu składania
ofert, a wobec powyższego Zamawiający zobowiązany był zmodyfikować SIWZ zgodnie z
treścią orzeczenia KIO. Tego obowiązku Zamawiający jednak nie wykonał, jak też nie
wydłużył terminu składania ofert.
Odwołujący dokonał też czynności unieważnienia postępowania, wskazując, że wywołuje
ona skutki z chwilą jej dokonania. Podkreślił, że ustawa Pzp nie zna „warunkowych”
czynności Zamawiającego, które uzyskiwałyby skuteczność dopiero w terminie ich
zaskarżenia. Powyższe potwierdza – zdaniem Odwołującego – art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy
Pzp, z którego to przepisu wynika, że Izba nie stwierdza nieważności czynności albo jej
bezskuteczności, lecz nakazuje zamawiającemu podjęcie czynności zmierzających do
unieważnienia czynności. W takiej sytuacji zaskarżona czynność traci swój byt prawny
dopiero z momentem jej unieważnienia przez zamawiającego i dopiero jego działanie może
wyeliminować z obrotu wadliwą czynność postępowania, co wskazuje na konstytutywny
charakter czynności polegającej na unieważnieniu czynności.
W przedmiotowej sprawie, według Odwołującego, Zamawiający w dniu 21 grudnia 2012
r. unieważnił postępowanie, zamieszczając stosowaną informację na stronach internetowych
i czynność ta wywołała określone skutki. Wobec działania Zamawiającego zmierzającego do
zakończenia postępowania, w ocenie Odwołującego, oczywistym jest, że wyznaczony termin
składania ofert przestał być aktualny, unieważnienie postępowania jako czynność najdalej
idąca doprowadziło do zniesienia tego terminu. Według Odwołującego nie sposób było
oczekiwać, że Zamawiający uznając, że postępowanie obarczone jest nieusuwalną wadą
oczekiwał jednocześnie na złożenie ofert i trudno też oczekiwać, aby którykolwiek z
wykonawców składał ofertę w sytuacji, gdy Zamawiający w dacie składania ofert w dalszym
ciągu utrzymywał w mocy decyzję o unieważnieniu postępowania.
Według Odwołującego w przedmiotowej sytuacji nie nastąpiła przesłanka unieważnienia
postępowania określona w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp albowiem wobec decyzji
Zamawiającego o unieważnieniu postępowania, pierwotny termin składania ofert został
zniesiony, a nowy nie został wyznaczony. Odwołujący ocenia działanie Zamawiającego jako
unikanie obowiązku wprowadzenia do SIWZ zmian opisanych w sentencji wyroku KIO z dnia
28 grudnia 2012 r. Dodatkowo podkreślił, że nie można zaakceptować stanowiska, zgodnie z
którym Zamawiający poprzez własne działanie mógłby zniweczyć prawo wykonawcy do
obrony swoich praw w ustawowo przewidzianym trybie.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł
o uwzględnienie odwołania oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Złożył również pismo procesowe z dnia 3 lutego 2013 r., w którym podtrzymał swoje
stanowisko i wniósł o uwzględnienie odwołania. Dodatkowo podkreślił, że nieuzasadnione
jest kwestionowanie istnienia po jego stronie interesu we wniesieniu odwołania, bowiem
istotą prowadzonego sporu jest ustalenie czy termin składania ofert wyznaczony przez
Zamawiającego na dzień 10 stycznia 2013 r. pozostał wiążący pomimo unieważnienia
postępowania dokonanego w dniu 21 grudnia 2012 r. Odwołujący podniósł również, że w
oparciu o czynności Zamawiającego podejmowane w związku z niniejszym postępowaniem
można wywieźć, że Zamawiający nie był zainteresowany wykonaniem wyroku KIO z dnia 28
grudnia 2012 r., dążąc do unieważnienia postępowania. Na powyższe w jego ocenie
wskazuje niestawiennictwo Zamawiającego na wyznaczony termin rozprawy przed KIO w
dniu 27 grudnia 2012 r. W związku z powyższym brak wiedzy po stronie Zamawiającego o
wydaniu orzeczenia uwzględniającego odwołanie nie może być usprawiedliwieniem.
Podkreślił, że ten stan niewiedzy co najwyżej mógł trwać 3 dni bowiem Odwołujący w
kolejnym złożonym w sprawie odwołaniu wniesionym w dniu 31 grudnia 2012 r. wskazał na
tę okoliczność, co można było potwierdzić dodatkowo telefonicznie. Odwołujący stwierdził,
że Zamawiający aż do 17 stycznia 2013 r. nie unieważnił czynności unieważnienia
postępowania, nie jest więc wiadomym w jaki sposób zamierzał zmodyfikować SIWZ w
sytuacji utrzymywania w mocy decyzji z dnia 21 grudnia 2012 r. o unieważnieniu
postępowania. Podejmowanie w takiej sytuacji działań polegających na modyfikacji SIWZ
byłoby czynnością wewnętrznie sprzeczną. W tym zakresie w jego ocenie nie ma również
znaczenia istnienie prawa do wniesienia skargi do sądu powszechnego ponieważ samo jej
złożenie nie wstrzymuje wykonania wyroku Izby. Podkreślił, że istotne w sprawie jest także
to, że Zamawiający otrzymał wskazane orzeczenie KIO z dnia 28 grudnia 2012 r. w dniu 9
stycznia 2013 r., a więc przed wyznaczonym terminem składania ofert.
Odwołujący zwrócił także uwagę na to, że czynność unieważnienia postępowania o
zamówienie publiczne dokonana w dniu 21 grudnia 2012 r. wywarła skutki z dniem jej
podjęcia, a za przyjęciem takiego stanowiska przemawia choćby art. 46 ust. 1 ustawy Pzp,
który wskazuje na konieczność zwrotu wadium po wyborze oferty najkorzystniejszej lub
unieważnieniu postępowania. Powyższa regulacja zdaniem Odwołującego wskazuje, że
czynność unieważnienia postępowania (tak jak i czynność wybór oferty najkorzystniejszej)
wywołuje skutek z momentem jej wydania niezależnie od możliwości jej wzruszenia w
drodze odwołania. Według Odwołującego unieważnienie postępowania znosi to
postępowanie od początku, zatem czynność ta wywołuje skutki ex tunc, tj. niweczy wszelkie
czynności podjęte przez podmiotu w toku takiego postępowania jak również skutki tychże
czynności. Tutaj na poparcie swoich twierdzeń powołał się na stanowisko doktryny. Wobec
powyższego według Odwołującego nie można uznać, że po dniu 21 grudnia 2012 r.
pierwotny termin składania ofert zachował moc obowiązującą.
Odwołujący także odniósł się do kwestii rzekomego braku możliwości wyznaczenia
nowego terminu składania ofert. Według niego analiza art. 12a ustawy Pzp nie wyklucza
takiej możliwości. Powołał się na ust. 2 art. 12a ustawy Pzp, wskazując, że decydujące
znaczenie dla biegu terminu składania ofert ma data przekazania zmiany ogłoszenia,
punktem odniesienia nie może być pierwotny termin składania ofert. Podkreślił, że kolejne
unieważnienia postępowania przez Zamawiającego w dniu 17 stycznia 2013 r. wyłączyło
możliwość wykonania wyroku Izby W tej dacie Zamawiający zobowiązany był bowiem
wykonać wyrok KIO i wyznaczyć nowy termin składania ofert. Odwołujący stwierdził także,
że uznanie dopuszczalności takiego zachowania Zamawiającego oznaczałoby dokonanie
wykładni przepisów sprzecznej z ratio legis ustawy, bowiem prowadziłoby to do uniknięcia
wykonania wyroku KIO przez Zamawiającego poprzez własne świadome zaniechanie
nastawione na ten właśnie cel.
II. Stanowisko Zamawiającego
Zamawiający złożył do akt sprawy pisemną odpowiedź na odwołanie (pismo z dnia 31
stycznia 2013 r.), w której wniósł o oddalenie odwołania.
W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał na okoliczności faktyczne przedmiotowej
sprawy, reasumując, iż w dniu 17 stycznia 2013 r. unieważnił swoją czynność unieważnienia
postępowania z dnia 21 grudnia 2012 r., zawiadamiając o tym wszy kich wykonawców.
Podkreślił także, że do dnia 10 stycznia 2013 r. do godziny 10:30 nie wpłynęła do niego
żadna oferta i zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp unieważnił postępowanie o czym
zawiadomił wszystkich uczestników postępowania w dniu 17 stycznia 2013 r.
W swoim pisemnym stanowisku Zamawiający zwrócił uwagę na to, że Odwołujący nie
wykazał stosownie do art. 179 ust. 1 ustawy Pzp interesu w uzyskaniu zamówienia.
Powołując się na orzecznictwo sądowe (SO w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie o sygn.
akt: II Ca 9/11) podkreślił, że Odwołujący musi wykazać swój interes w możliwości uzyskania
tego konkretnego zamówienia, a nie jakiś hipotetyczny interes odnoszący się do przyszłego
zamówienia. Zwrócił uwagę, że w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego Odwołujący nie wykazał tego interesu bowiem nie złożył swojej oferty a więc nie
wyraził woli uczestnictwa w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego. Podkreślił, że wykonawca jako profesjonalista zobowiązany jest do działania z
należytą starannością związaną z utrzymaniem uczestnictwa postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego, a tym samym nie wykazał również poniesienia szkody.
Z ostrożności Zamawiający wskazał, że w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego nie doszło do naruszenia przepisów ustawy Pzp, bowiem przepisy
tej ustawy nie przewidują terminu, w jakim zamawiający zobowiązany jest wykonać wyrok
KIO. Jego zdaniem nieuprawnione jest twierdzenie jakoby Zamawiający miał wykonać wyrok
KIO już po jego ogłoszeniu, a wynika to z z tego, że w pewnych sytuacjach aby prawidłowo
wykonać wyrok KO Zamawiający powinien mieć możliwość zapoznania się z uzasadnieniem
orzeczenia. Zwrócił także uwagę na możliwość wniesienia skargi na orzeczenie KIO w ciągu
7 dni od dnia jego doręczenia. Podkreślił, że po wielu staraniach wyrok KIO z dnia 28
grudnia 2012 r. uzyskał dopiero w dniu 9 stycznia 2013 r. Wskazał na art. 12a ust. 1 ustawy
Pzp, który – w jego ocenie – pozwala na przedłużenie terminu do składania ofert tylko w
przypadku zmiany w treści ogłoszenia. W związku z tym, że Zamawiający otrzymał treść
wyroku KIO tuż przed terminem składania ofert nie był w stanie zmienić treści SIWZ i tym
samym nie miał możliwości przedłużenia terminu do składania ofert. Podkreślił, że
modyfikacja SIWZ jest dopuszczalna tylko przed upływem terminu do składania ofert,
dokonanie tej czynności po tym terminie naruszałby zasadę uczciwej konkurencji. Według
Zamawiającego ustawa Pzp nie nakłada na Zamawiającego obowiązku wyznaczenia
nowego terminu składania ofert w związku z czynnością unieważnienia czynności
unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne w dniu 17 stycznia 2013 r.. Jego
zdaniem obowiązujące przepisy nie dają Zamawiającemu takich uprawnień, ponieważ
przepisy niedaną możliwości przedłużenia terminu do składania ofert po jego upływie jak tez
wyznaczenia nowych terminów do składania ofert niż te wskazane w ogłoszeniu o
zamówieniu.
W toku rozprawy Zamawiający podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania, a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Krajowa
Izba
Odwoławcza,
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron, zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy,
ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania w całości.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania. W tym
przypadku Odwołujący, podnosząc zarzuty wobec czynności Zamawiającego polegającej na
unieważnieniu postępowania oraz kwestionując okoliczność upływu terminu do składania
ofert w tym postępowaniu w dostateczny sposób wykazał swój uszczerbek w uzyskaniu
zamówienia, stosownie do regulacji art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu, uznała je
za niezasadne.
W tym zakresie Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
dotyczy złożone odwołanie w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu w dniu 1 grudnia
2012 r. W sekcji IV ogłoszenia o zamówieniu w pkt 3.4) określił termin składania ofert na
dzień 10 stycznia 2013 r. godz. 10:30.
Wobec postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz treści SIWZ Odwołujący w dniu 11
grudnia 2012 r. złoży do Izby odwołanie (sygn. akt: KIO 2741/12). W sprawie tego odwołania
Izba przeprowadziła rozprawę w dniu 27 grudnia 2012 r., zaś w dniu 28 grudnia 2012 r.
ogłosiła wyrok, którym uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu modyfikację treści
ogłoszenia o zamówieniu oraz treści SIWZ poprzez:
1. wprowadzenie w załączniku nr 8 do SIWZ pełnej informacji na temat systemów
podlegających integracji, podaniem pełnej nazwy, wersji i producenta
oprogramowania integrowanego,
2. uzupełnienie SIWZ o pełną dokumentację systemów RIS/PACS oraz ERP
umożliwiającą wykonanie wymaganej integracji, zawierającą zwłaszcza pełną i
szczegółową specyfikację interfejsów i protokołów wymiany danych oraz
wszystkie informacje techniczne niezbędne do wykonania integracji,
3. wykreślenie z załącznika nr 8 do SIWZ wymogu działania oprogramowania
medycznego i administracyjnego w oparciu o jednorodne środowisko
bazodanowe,
4. zmianę załącznika nr 6 do SIWZ w zakresie opisu serwerów poprzez:
wykreślenie wymogu wyprodukowania płyty głównej przez producenta serwera,
wykreślenie wymogu dotyczącego maksymalnej liczby gniazd pamięci,
wykreślenie wymogu dotyczącego panelu serwisowego z wyświetlacze LCD.
Wskazane orzeczenie Izby zostało doręczone Zamawiającemu w dniu 9 stycznia 2013 r.
Zamawiający w dniu 21 grudnia 2012 r. zamieścił na swojej stronie internetowej
informację o unieważnieniu przedmiotowego postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp, wskazując, że w tym postępowaniu zamieścił na swojej stronie internetowej
SIWZ w dniu, w którym przesłał ogłoszenie do publikacji w Dzienniku Urzędowym UE (29
listopada 2012 r.) podczas gdy ogłoszenie w tymże Dzienniku zostało opublikowane dopiero
w dniu 1 grudnia 2012 r.
Czynność ta została zaskarżona przez Odwołującego w dniu 31 grudnia 2012 r. (sygn.
akt: KIO 2936/12). Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 76) Zamawiający w tej
sprawie złożył do Izby pisemną odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w całości
zarzuty odwołania. W związku z powyższym Izba postanowieniem z dnia 18 stycznia 2013 r.
umorzyła postępowanie odwoławcze w przedmiotowej sprawie.
Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 75) Zamawiający unieważnił czynność
unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp podjętą w dniu 21
grudnia 2012 r.
Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (znak: L.dz. 77) Zamawiający unieważnił
przedmiotowe postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, powołując się na art. 93
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp i wskazując, że do dnia 10 stycznia 2013 r. godz. 10:30 nie wpłynęła
do niego żadna oferta w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Wskazana czynność została zaskarżona w trybie odwołania aktualnie rozpoznawanego
przez Izbę. W odwołaniu tym Odwołujący podniósł również zarzut niewyznaczenia terminu
do składania ofert oraz zaniechanie Zamawiającego polegające na niewykonaniu wyroku
KIO z dnia 28 grudnia 2012 r.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia faktyczne Izba stwierdziła, że odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawę podjętego w tej sprawie przez Izbę rozstrzygnięcia stanowił materiał
dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie, w tym przede wszystkim dokumentacja z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz dokumenty załączone do
odwołania. Izba uwzględniła także pisemne i ustne stanowiska stron postępowania
odwoławczego zaprezentowane w toku postępowania odwoławczego.
Punktem wyjścia dla oceny przedmiotowego odwołania było dla Izby ustalenie, czy
możliwe jest przedłużenie terminu do składania ofert w sytuacji, gdy termin ten de facto
upłynął.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należało, że obowiązujące przepisy prawa –
zdaniem Izby – nie dają podstaw do wyznaczenia przez Zamawiającego w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego nowego terminu składania ofert po upływie pierwotnie
ustalonego terminu w postanowieniach ogłoszenia o zamówieniu oraz w treści SIWZ. W tym
zakresie należy przywołać dyspozycje przepisów ustawy Pzp, które wskazują na obowiązek
określenia przez Zamawiającego terminu składania ofert.
I tak ustawodawca w art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp jako jeden z obligatoryjnych
elementów SIWZ wskazał na termin składania i otwarcia ofert. Jednocześnie też w art. 41
ustawy Pzp w przypadku przetargu nieograniczonego także jako jeden z obligatoryjnych
elementów postanowień ogłoszenia o zamówieniu ustawodawca wskazał na termin
składania ofert. Ustawodawca również uregulował kwestie związane z długością terminu
składania ofert w przypadku przetargu nieograniczonego, odnosząc ją do wartości
szacunkowej przedmiotu zamówienia (art. 43 ustawy Pzp). Określając minimalną długość
terminu na składanie ofert dla wykonawców ustawodawca określił także, że termin ten
rozpoczyna swój bieg w zależności od wartości przedmiotu zamówienia, bądź od dnia
przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot
Europejskiej, bądź od dnia zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień
Publicznych.
W przywołanym przepisie ustawodawca posługuje się terminem: „ogłoszenie o
zamówieniu”. Ogłoszenie o zamówieniu jest jednym z kilku ogłoszeń określonych przepisami
ustawy Pzp (art. 11 ust. 1 ustawy Pzp). Ogłoszenie o zamówieniu, uwzględniając regulacje
art. 2 pkt 7a, jak również art. 40 ust. 1 ustawy Pzp, jest obligatoryjnym ogłoszeniem, które
rozpoczyna postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzone w trybach
ogłoszeniowych, a więc w trybie przetargu nieograniczonego, ograniczonego, dialogu
konkrecyjnego oraz negocjacji z ogłoszeniem, jak również licytacji elektronicznej (w tym
także postępowanie o zawarcie umowy ramowej, ustanowienie dynamicznego systemu
zakupów). Szczególnym rodzajem ogłoszenia jest także ogłoszenie o konkursie (art. 115
ustawy Pzp), które również wszczyna ten rodzaj postępowania szczególnego
przewidzianego przepisami ustawy Pzp.
Inne przepisy ustawy Pzp przewidują także innego rodzaju ogłoszenia odnoszące się do
zamówień publicznych. Są to: obligatoryjne ogłoszenie o udzieleniu zamówienia publicznego
– art. 95 ustawy Pzp, fakultatywne ogłoszenie o zamiarze zawarcie umowy w sprawie
zamówienia publicznego – art. 62 ust. 2a ustawy Pzp (w przypadku negocjacji bez
ogłoszenia) i art. 66 ust. 2 ustawy Pzp (w przypadku zamówienia z wolnej ręki), fakultatywne
ogłoszenie - wstępne ogłoszenie informacyjne oraz ogłoszenie o profilu nabywcy – art. 13
ustawy Pzp. Niezależnie od powyższych konkretnych ogłoszeń przewidzianych dla
zamówień publicznych ustawodawca przewidział również ogłoszenie o zamianie treści
ogłoszenia o zamówieniu (art. 12a ustawy Pzp). Powyższe rozróżnienie ogłoszeń
przewidzianych w ustawie Pzp wskazuje na to, że ustawodawca wyraźnie wyróżnił jako
odrębny rodzaj ogłoszeń ogłoszenia o zamówieniu, używając w tym zakresie nazwy własnej
tego rodzaju ogłoszenia: „ogłoszenie o zamówieniu”. Odróżnił on więc ogłoszenie o
zamówieniu od ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu.
Skoro więc ustawodawca uzależnia rozpoczęcie biegu terminu składania ofert od
przesłania do publikacji (czy publikacji - dla zamówień ogłaszanych w BZP) ogłoszenia o
zamówieniu, a nie przesłania do publikacji (publikacji - dla zamówień ogłaszanych w BZP)
ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu, nie można takiej sytuacji traktować jako
analogiczną.
Z tych też względów rozpoczęcie biegu terminu składania ofert należy liczyć wyłącznie
od daty przekazania do publikacji ogłoszenia o zamówieniu dla zamówień o wartości równej
lub przekraczającej wartość progów unijnych (wartości, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp) lub od daty opublikowania ogłoszenia w
oficjalnym publikatorze dla zamówień o wartości poniżej progów unijnych. Terminu tego nie
można natomiast liczyć od daty publikacji (przekazania do publikacji dla zamówień
ogłaszanych w BZP) ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu.
Uwzględniając powyższe Izba uznała, że skoro termin składania ofert w przedmiotowym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego bezskutecznie upłynął w dniu 10
stycznia 2013 r. niemożliwym jest jego przywrócenie, czy też wydłużenie. De facto bowiem
mielibyśmy w takiej sytuacji do czynienia z ustaleniem nowego terminu składania ofert -
czego zresztą Odwołujący w odwołaniu domagał się - którego bieg powinien się rozpocząć
od dnia przekazania przez Zamawiającego ogłoszenia o zamówieniu do publikacji w
Dzienniku Urzędowym UE. Niedopuszczalne jest – zdaniem Izby – rozpoczęcie biegu tego
terminu od dnia przekazania do publikacji ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu na
zasadzie analogii. Takie działanie prowadziło - zdaniem Izby - do naruszenia zasady
równego traktowania wykonawców w postępowaniu i zasady uczciwej konkurencji.
Wykonawcy zainteresowani danym zamówieniem przede wszystkim śledzą informacje o
treści ogłoszeń o zamówieniu publikowanych w oficjalnym publikatorze, a w drugiej
kolejności powiązane z treścią tych ogłoszeń ogłoszenia o zmianie treści ogłoszenia o
zamówieniu. Jeśli więc treść ogłoszenia o zamówieniu wskazuje na upływ terminu składania
ofert ogłoszenie takie dla wykonawców zainteresowanych uzyskaniem danego zamówienia
staje się ogłoszeniem archiwalnym, w oparciu o które nie może on już ubiegać się o
uzyskanie danego zamówienia. Wyznaczenie nowego terminu składania ofert, a nie
przedłużenie terminu składania ofert, o czym mowa w art. 12a ustawy Pzp, w ramach
ogłoszenia o zmianie ogłoszenia o zamówieniu, wprowadzałoby w błąd wykonawców
potencjalnie zainteresowanych przedmiotowym zamówieniem, stawiając jednocześnie w
uprzywilejowanej pozycji Odwołującego, który takiego sposobu zachowania domaga się od
Zamawiającego.
Reasumując, w sytuacji gdy w postępowaniu o zamówienie publiczne upłynął już termin
składania ofert, niedopuszczalne jest w trybie art. 12a ustawy Pzp, jego przedłużenie
prowadzące de facto do wyznaczenia nowego terminu składania ofert.
Tym samym zatem skoro w wyznaczonym terminie składania ofert do Zamawiającego
nie wpłynęła żadna oferta Zamawiający miał prawo i jednocześnie obowiązek unieważnić
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy
Pzp.
Izba nie podzieliła argumentacji Odwołującego o tym, że skoro Zamawiający unieważnił
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w dniu 21 grudnia 2013 r. to również
termin składania ofert nie mógł w tym czasie upłynąć. Zgodzić należy się z Odwołującym, iż
czynności podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wywołują
swoje skutki z momentem ich dokonania przez Zamawiającego, z takim tylko zastrzeżeniem,
że mogą być one następnie zweryfikowane w trybie środków ochrony prawnej (Izba może
nakazać Zamawiającemu wykonanie określonej czynności, jej powtórzenie, czy też
unieważnienie). Zatem czynność Zamawiającego podjęta w dniu 21 grudnia 2012 r.
wywoływała swój skutek z momentem jej dokonania przez Zamawiającego. Czynność ta
jednak została zweryfikowana pośrednio na skutek złożenia odwołania, w wyniku którego
Zamawiający, uznając zarzuty odwołania za słuszne, samodzielnie zweryfikował tę czynność
unieważniając ją (informacja z dnia 17 stycznia 2013 r.). Podjęcie przez Zamawiającego
czynności unieważnienia postępowania następnie przez niego zweryfikowanej nie
spowodowało automatycznie zawieszenia biegu terminu składania ofert. Taki skutek nie
wynika z obowiązujących przepisów prawa. Tym samym zatem skoro w tym względzie
Zamawiający do dnia upływu terminu składania ofert w dniu 10 stycznia 2013 r. nie podjął
żadnych innych działań w celu wydłużenia tego terminu, jak też w tym czasie sami
wykonawcy, w tym Odwołujący, nie podnosili zarzutu zaniechania wydłużenia terminu
składania ofert przez Zamawiającego, należało uznać, że termin ten upłynął w dniu 10
stycznia 2013 r. i jako taki nie podlega przywróceniu.
Co do zarzutu nie wykonania przez Zamawiającego wyroku KIO z dnia 28 grudnia 2012
r. stwierdzić należy, że Odwołujący nie wykazał w tym zakresie żadnego naruszenia
przepisów ustawy Pzp. Na poparcie swoich twierdzeń i zasadności zarzutu Odwołujący
przywołał naruszenie art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
Pierwszy z przywołanych przepisów wskazuje na możliwość dla Izby przy uwzględnieniu
odwołania, jeśli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie była zawarta, nakazania
zamawiającemu wykonania lub powtórzenia czynności lub nakazania unieważnienia
czynności zamawiającego. Drugi z przywołanych przepisów ustawy Pzp wskazuje na
konieczność uwzględnienia odwołania przez Izbę, jeśli Izba stwierdzi naruszenie przepisów
ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Przywołane przez Odwołującego przepisy ustawy Pzp odnoszą się
do określonych działań Izby podejmowanych w związku z uwzględnieniem odwołania.
Dyspozycje tych przepisów skierowane są nie do podmiotu zamawiającego, lecz do Izby.
Tym samym zatem Zamawiający nie może naruszyć swoim działań wskazanych norm
prawnych. śadnego innego naruszenia przepisów ustawy Pzp w tym względzie Odwołujący
nie wykazał. Tymczasem Izba rozpoznając odwołanie musi brać pod uwagę dyspozycję art.
179 ust. 1 ustawy Pzp, który to przepis stanowi, że środki ochrony prawnej przysługują
jedynie wówczas gdy wnoszący odwołanie wykaże, że zamawiający poprzez swoje
czynności czy zaniechania, dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp. Art. 180 ust. 1
ustawy Pzp wprost stanowi, że odwołanie przysługuje wyłączne od niezgodnej z przepisami
ustawy Pzp czynności zamawiającego podjętej w postępowaniu lub też zaniechania
czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy Pzp.
Podkreślenia wymaga dodatkowo okoliczność, że obowiązujące przepisy ustawy Pzp nie
przewidują określonego czasu, w którym wyrok KIO powinien być wykonany przez
Zamawiającego. Tym samym zatem nie można określić w jakim czasie wymagane było to
działanie ze strony Zamawiającego. Przepisy ustawy Pzp przewidują natomiast odrębny tryb
dla ewentualnego egzekwowania wykonania wyroków wydanych przez Izbę (art. 197 ustawy
Pzp).
Z tych też względów co do podniesionego w odwołaniu zarzutu Izba wobec braku
wykazania przez Odwołującego naruszenia przepisów ustawy Pzp przez Zamawiającego
uznała zarzut za niezasadny.
Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że przywołane w odwołaniu naruszenie
określonych przepisów ustawy Pzp nie potwierdziło się.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze oraz
ust. 2 ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła:
− stosownie do regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym w
sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – koszty wpisu uiszczonego
przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz
− stosownie do regulacji zawartej w § 3 pkt 2) lit b) wskazanego rozporządzenia
koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie 3 600 zł.
Przewodniczący: ………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
