rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-04-24
rok: 2013
data dokumentu: 2013-04-24
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 807/13
KIO 807/13
KIO 809/13
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Marek Szafraniec Członkowie: Lubomira Matczuk - Mazuś, Ryszard Tetzlaff Protokolant: Paweł Nowosielski
Przewodniczący: Marek Szafraniec Członkowie: Lubomira Matczuk - Mazuś, Ryszard Tetzlaff Protokolant: Paweł Nowosielski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013 r. w Warszawie odwołań wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 kwietnia 2013 r. przez:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz
Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt KIO 807/13),
B. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B……….. sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13),
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184), ul. Stanisława Dubois 5a
przy udziale:
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia : Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B………… sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u,
− wykonawcy: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie (02-486), Aleje Jerozolimskie 176
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Decsoft S.A.
w Warszawie (01-217), ul. Kolejowa 5/7 oraz Arcus S.A. w Warszawie (00-180),
ul. Miła 2
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 807/13
po stronie Zamawiającego
przy udziale wykonawcy: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie (02-486), Aleje
Jerozolimskie 176 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
o sygn. akt:
KIO 809/13 po stronie Odwołującego
przy udziale:
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz Qumak
S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94,
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Decsoft S.A.
w Warszawie (01-217), ul. Kolejowa 5/7 oraz Arcus S.A. w Warszawie (00-180),
ul. Miła 2
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 809/13
po stronie Zamawiającego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 kwietnia 2013 r. przez:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz
Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt KIO 807/13),
B. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B……….. sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13),
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184), ul. Stanisława Dubois 5a
przy udziale:
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia : Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B………… sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u,
− wykonawcy: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie (02-486), Aleje Jerozolimskie 176
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Decsoft S.A.
w Warszawie (01-217), ul. Kolejowa 5/7 oraz Arcus S.A. w Warszawie (00-180),
ul. Miła 2
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 807/13
po stronie Zamawiającego
przy udziale wykonawcy: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie (02-486), Aleje
Jerozolimskie 176 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
o sygn. akt:
KIO 809/13 po stronie Odwołującego
przy udziale:
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz Qumak
S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94,
− wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Decsoft S.A.
w Warszawie (01-217), ul. Kolejowa 5/7 oraz Arcus S.A. w Warszawie (00-180),
ul. Miła 2
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt:
KIO 809/13
po stronie Zamawiającego
orzeka:
1.
oddala oba odwołania,
2.
kosztami postępowania obciąża:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz
Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt KIO 807/13),
B. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B……….. sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13),
i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę:
A. 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1
oraz Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt
KIO 807/13) tytułem wpisu od odwołania,
B. 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Newind sp. z o.o. we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI
B………. sp. k. w Lublinie (20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13) tytułem
wpisu od odwołania,
2.2. zasądza:
A. od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1
oraz Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt
KIO 807/13) na rzecz zamawiającego: Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184), ul. Stanisława Dubois 5a kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 807/13),
B. od
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia:
Newind sp. z o.o. we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI
B……….. sp. k. w Lublinie (20-078), ul. Cicha 3/1u na rzecz zamawiającego:
Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184),
ul. Stanisława Dubois 5a kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika (sygn. akt KIO 809/13).
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Członkowie:
……………………………
……………………………
Sygn. akt:
KIO 807/13
KIO 809/13
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „Dostawa Infrastruktury Techniczno-Systemowej dla części II-IV
projektu Elektroniczna Platforma Gromadzenia Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych
o Zdarzeniach Medycznych” zostało wszczęte przez Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie, zwany dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego
wartość zamówienia przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2012/S 248-
410652) w dniu 27 grudnia 2012 r.
W dniu 8 kwietnia 2013 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie oraz Qumak S.A. w Warszawie
(sygn. akt KIO 807/13), zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 807/13 lub konsorcjum
PWPW.
W tym samym dniu do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło także odwołanie
wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind
sp. z o.o. we Wrocławiu oraz ORTI B………… sp. k. w Lublinie (sygn. akt KIO 809/13),
zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 809/13 lub konsorcjum Newind.
Zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego zostały doręczone prezesowi Izby
odpowiednio:
1. w sprawie 807/13 (każde po stronie Zamawiającego):
a) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum Newind,
b) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Decsoft S.A. w Warszawie oraz Arcus S.A. w Warszawie, zwanych dalej
łącznie konsorcjum Decsoft,
c) w dniu 12 kwietnia 2013 r. przez wykonawcę: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie,
zwanego dalej IT.expert,
2. w sprawie 809/13:
a) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum PWPW (po stronie Zamawiającego),
b) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum Decsoft (po stronie Zamawiającego),
c) w dniu 12 kwietnia 2013 r. przez IT.expert (po stronie Odwołującego).
Odwołujący
w sprawie KIO 807/13 zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2)
ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft,
konsorcjum Newind oraz przez IT.ekspert. Jak twierdził odwołujący, IT.ekspert zaoferował
przekaźnik rdzeniowy, którego wydajność matrycy nie odpowiada wymaganiom Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ). W ocenie Odwołującego, jedynie zaoferowany
przez niego przekaźnik rdzeniowy, charakteryzuje się właściwymi parametrami,
co potwierdzić miał producent tegoż przekaźnika. Informacja ta, w połączeniu
z oświadczeniem złożonym przez powołanego producenta przekaźników, iż inni wykonawcy
nie kierowali do niego zapytań cenowych pozwalających na rzetelne skonstruowanie oferty,
pozwoliło Odwołującemu podnieść zarzut niezgodności z treścią SIWZ także wobec ofert
złożonych przez konsorcjum Decsoft i przez konsorcjum Newind. W kontekście tak
postawionego zarzutu, Odwołujący zaznaczał, iż dostrzeżonej przez niego niezgodności
w treści ofert nie można sanować na podstawie art. 87 ustawy Pzp. W odniesieniu do oferty
złożonej przez IT.ekspert, Odwołujący twierdził ponadto, że nie obejmowała ona swoją
treścią oprogramowania modułu zarządzana harmonogramem. Powyższe pozwalało,
w ocenie Odwołującego stwierdzić, iż zamawiający nie dostrzegł, że treść każdej z trzech
przywołanych ofert nie odpowiada treści SIWZ, a tym samym zaniechał ich odrzucenia
na podstawi art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp.
Odwołujący w sprawie KIO 807/13 zarzucał Zamawiającemu ponadto naruszenie art. 8 ust. 1
w zw. z ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie udostępnienia mu załączników do protokołu
postępowania, w tym korespondencji, jaką prowadził Zamawiający z pozostałymi trzema
wykonawcami. Twierdził on również, iż Zamawiający naruszył art. 8 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez odmowę udostępnienia mu opinii bankowej złożonej wraz z ofertą konsorcjum
Decsoft.
Niezależnie od powyższego konsorcjum PWPW zarzucało Zamawiającemu naruszenie
art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia konsorcjum Decsoft, z uwagi
na fakt przedstawienia przez tego wykonawcę nieaktualnych dokumentów oraz gwarancji
wadium wystawionych ze wskazaniem na nieaktualne dane adresowe, jak również
naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia tegoż wykonawcy
z uwagi na fakt, iż wadium zostało złożone w formie uniemożliwiającej jego realizację –
w przekonaniu Odwołującego złożona została jedynie kopia gwarancji ubezpieczeniowej.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i
oceny ofert oraz odrzucenie ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft, konsorcjum Newind
oraz IT.ekspert, a także wykluczenia z udziału w postępowaniu konsorcjum Decsoft,
a następnie wybranie oferty najkorzystniejszej. Ponadto Odwołujący wnosił o nakazanie
Zamawiającemu udostępnienia Odwołującemu jawnej części dokumentacji, w szczególności
korespondencji, jaka była prowadzona przez Zamawiającemu z trzeba pozostałymi
wykonawcami w toku badania i oceny ofert, a także odtajnienia dokumentów złożonych wraz
z ofertą konsorcjum Decsoft, które zostały niezasadnie objęte zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa.
Drugi z Odwołujących, w sprawie KIO 809/13, zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89
ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 89 ust. 3, a także art. 89 ust. 1 pkt 6) ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft oraz konsorcjum
PWPW. W ocenie konsorcjum Newind, z treści SIWZ, a w szczególności z odpowiedzi
na pytanie 198 zawartej piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r., wynikało, iż okres realizacji usług
opisanych w pozycji od 3a do 3c formularza cenowego na potrzeby wyceny oferty został
ustalony na 20 miesięcy. Kierując się tym przeświadczeniem, Odwołujący w sprawie
KIO 809/13, wywiódł, iż kalkulacja sporządzona tak przez konsorcjum Decsoft,
jak i przez konsorcjum PWPW, nie uwzględnia pełnego wymaganego okresu realizacji
powołanych usług, tj. 20 miesięcy, zaś skorygowanie każdej z tych kalkulacji spowoduje,
iż poprawione ceny za poszczególne etapy nie będą stanowiły wyznaczonej w SIWZ
wartości procentowej ceny całkowitej. Okoliczności te sprawiły, iż konsorcjum Newind
zarzucało Zamawiającemu również naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie
wyboru
oferty
najkorzystniejszej
spośród
ofert,
które
podlegały
odrzuceniu,
a także naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez nierówne traktowanie wykonawców.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący w sprawie KIO 809/13 wnosił o nakazanie
Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie
czynności badania i oceny ofert oraz odrzucenie ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft
oraz przez konsorcjum PWPW, a następnie wybranie oferty złożonej przez Odwołującego,
jako najkorzystniejszej.
Na mocy zarządzenia Prezesa Izby z dnia 15 kwietnia 2013 r. powołane sprawy zostały
rozpoznane łącznie.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestników postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału dowodowego w każdej ze spraw,
z uwzględnieniem stanowisk stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył w odniesieniu do każdego
z rozpoznawanych odwołań, iż wypełniona została którakolwiek z przesłanek odrzucenia
odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, że każdemu z Odwołujących, w świetle przepisu
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu
o udzielenie zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego. Oceny tej nie mogła zmienić
podnoszona w toku rozprawy w zakresie sprawy KIO 807/12 przez konsorcjum Decsoft
okoliczność, iż Zamawiający unieważnił pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. czynność wyboru
oferty najkorzystniejszej z dnia 29 marca 2013 r. Faktem jest, iż każde z rozpoznawanych
odwołań odnosiło się wprost do tej właśnie czynności i opierało się w głównej mierze
na kwestionowaniu jej zgodności z przepisami ustawy Pzp, niemniej jednak, jak to zostało
ustalone w orzecznictwie Izby, posiadanie przez wykonawcę legitymacji do wniesienia
odwołania badane jest na chwilę wniesienia tego odwołania. Istotne jest zatem to,
że w chwili, w której odwołanie zostało wniesione, wykonawcy przysługiwało prawo
do wniesienia odwołania. Zaistniałe później okoliczności, takie jak np. dokonane
w rozpoznawanym przypadku unieważnienie zaskarżonej czynności, mogą, w świetle
art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, wpłynąć w głównej mierze na ocenę podnoszonego w odwołaniu
naruszenia na wynik postępowania. Tym samym mogą one ewentualnie przesądzić
o uznaniu stwierdzonego naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp
za niepozwalające na uwzględnienie odwołania. W rozpoznawanym przypadku,
w chwili wnoszenia każdego z rozpoznawanych odwołań wykonawcy je wnoszący, w ocenie
Izby, posiadali legitymację do ich wniesienia.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego w każdej ze spraw dokumentację
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
przekazaną
przez
Zamawiającego,
a także dokumenty złożone Izbie w toku posiedzenia i rozprawy, za wyjątkiem
przedstawionego przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13 wydruku ze stron HP. Wydruk
ten został sporządzony w języku angielskim, nie złożono wraz z nim jego tłumaczenia
na język polski. Zgodnie z § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 marca 2010 roku w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań
(Dz. U. Nr 48 poz. 280), zwanego dalej Rozporządzeniem w sprawie regulaminu
postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, wszystkie dokumenty przedstawia się Izbie
w języku polskim, jeśli zaś strona powołuje się na dokumenty sporządzone w języku obcym,
jest zobowiązana przedstawić ich tłumaczenie na język polski. Przepis ten nie dopuszcza
wyjątków. Dlatego też, jak to już zostało wskazane, strona powołująca się na sporządzone
w języku obcym (w tym przypadku – angielskim) dokumenty, zobowiązana jest złożyć Izbie
ich tłumaczenie. Niezałączenie takiego tłumaczenia nie pozwoliło Izbie uwzględnić
jako dowodu dokumentu sporządzonego w języku obcym.
Izba nie uwzględniła zgłoszonego w odwołaniu wniesionym w sprawie KIO 807/13 wniosku
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, uznając, iż w zaistniałych okolicznościach
dowód ten został zgłoszony jedynie dla zwłoki. Wniosek ten został oparty na tezie,
iż nie są na rynku dostępne spełniające wymagania określone w SIWZ przełączniki
rdzeniowe innego niż Huawei producenta. Tezę tę, stanowiącą dowód pośredni, miało
potwierdzać oświadczenie złożone w imieniu Huawei Polska przedstawione Izbie
przez konsorcjum PWPW. Analiza tegoż oświadczenia potwierdza słuszność argumentu
Zamawiającego, iż oświadczenie to nie zawiera twierdzenia, iż nie są dostępne na rynku
technologie inne, niż oferowana przez tego właśnie producenta, które pozwalałby
na zbudowanie przełącznika odpowiadającego wymaganiom SIWZ. Wiarygodność
twierdzenia Odwołującego dodatkowo podważyły dowody zebrane w sprawie, tak zawarte
w
dokumentacji
postępowania
o
udzielenie
zamówienia,
jak
i
przedstawione
w toku postępowania odwoławczego. Pozwoliły one przesądzić, iż nie zostało udowodnione,
aby przełącznik rdzeniowy HP zaoferowany przez IT.expert nie spełniał wymagań SIWZ.
Mając na uwadze, iż omawiany wniosek dowodowy oparty został na błędnej interpretacji
zapisów SIWZ (w ocenie konsorcjum PWPW z pkt 2.16 załącznika nr 2 do Opisu przedmiotu
zamówienia (OPZ), wers ITS.WDS.RQ.X.SCOR.002, wynikać miało, iż decydującą
jest wydajność przełącznika jako całości, nie zaś samej matrycy), a także błędnym
przekonaniu o wyjątkowości w kontekście wymagań Zamawiającego opisanych w SIWZ
rozwiązań oferowanych przez Huawei, Izba oddaliła powołany wniosek o przeprowadzenie
dowodu z opinii biegłego. Z tych samych względów Izba oddaliła również wniosek
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego zgłoszony przez konsorcjum PWPW w toku
rozprawy przed Izbą.
Uwzględniając powyższe Izba oraz kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp,
rozpoznała każde z odwołań w granicach zarzutów w nich zawartych.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszedł do przekonania, iż sformułowane
przez każdego z Odwołujących zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i
prawnym, a tym samym oba rozpoznawane odwołania nie zasługują na uwzględnienie.
KIO 807/13
Pierwszym z zarzutów podnoszonych przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13,
było twierdzenie, iż Zamawiający zaniechał odrzucenia oferty złożonej przez IT.ekspert,
czym dopuścił się naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp. Jak twierdził Odwołujący,
wykonawca
ten
zaoferował
przekaźnik
rdzeniowy,
którego
wydajność
matrycy
nie odpowiadała wymaganiom SIWZ. Okoliczność ta powinna przesądzić uznanie, iż treść
oferty złożonej przez IT.ekspert nie odpowiada treści SIWZ.
Jak ustaliła Izba, w pkt 2.16 (ITS.SPZ.PAS.X.016) załącznika nr 2 do OPZ, zawarty został
opis wymagań dla przełącznika rdzeniowego. W wersie drugim tabeli zawarte zostało
wymaganie opisane jako „ITS.WDS.RQ.X.SCOR.002”. W jego treści określono
m.in., że „minimalna wydajność matrycy powinna być nie mniejsza niż 6,6 Tbp/s”. IT.espert,
co nie było sporne między Stronami, w swojej ofercie jako przełącznik rdzeniowy
odpowiadający wymaganiom opisanym w powołanym pkt 2.16, wskazał na przełącznik
rdzeniowy produkcji HP o nazwie 12500 Switch, model 12508. Jak twierdziło konsorcjum
PWPW oferowane Zamawiającemu urządzenie, zgodnie z informacjami zamieszczonymi
na stronie internetowej producenta, ma matrycę o wydajności 6,12 Tbp/s, tym samym
urządzenie to nie spełnia wymagań SIWZ. Jak zaznaczał Odwołujący w sprawie KIO 807/13
wskazania w ofercie złożonej przez IT.ekspert na ten konkretny model przełącznika
rdzeniowego nie można uznać za omyłkę, ponieważ wpisany został model na rynku
istniejący, zaś jego zmiana byłaby niedopuszczalną w świetle art. 87 zmianą treści oferty.
W ocenie składu orzekającego zarzucana przez konsorcjum PWPW niezgodność treści
oferty IT.ekspert z treścią SIWZ nie miała miejsca. W ocenie Izby z przywołanego zapisu
nie sposób wywieść, jak chciałby tego Odwołujący w sprawie KIO 807/13, iż to wydajność
przełącznika rdzeniowego powinna być nie mniejsza niż 6,6 Tbp/s. Twierdził on bowiem,
iż wydajność przełącznika ogranicza wydajność matrycy i przez pryzmat tego właśnie
parametru oceniać należy wydajność matrycy – nie można przyjąć, że jest ona większa
niż wydajność całego przełącznika. Zdaniem Izby twierdzenia te uznać należy za nazbyt
daleko idące. W SIWZ zawarto bowiem wyraźne stwierdzenie – to matryca powinna mieć
wydajność nie mniejszą, niż 6,6 Tbp/s. Odwołujący nie wskazał na jakikolwiek zapis SIWZ,
z którego wynikać miałoby, aby parametr opisujący samą matrycę, należało odczytywać i
oceniać z uwzględnieniem cech całego urządzenia, w którym jest ona zainstalowana.
Jak wynika z oświadczenia producenta (HP) złożonego przez konsorcjum Decsoft w toku
posiedzenia Izby z udziałem Stron, matryca wykorzystana w przełączniku rdzeniowym
produkcji HP o nazwie 12500 Switch, model 12508 ma wydajność 7,56 Tbp/s, a zatem
większą niż minimalna opisana w SIWZ. Pozwoliło to jednoznacznie stwierdzić, iż zostało
udowodnione, że powołany przełącznik rdzeniowy jest wyposażony w matrycę
o odpowiedniej wydajności, a tym samym wykazano, że treść oferty złożonej
przez IT.ekspert w ocenianym tu zakresie odpowiada treści SIWZ. Stąd też Izba uznała,
że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp nie zasługiwał na uznanie. Mając to
na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało tym samym wykazane, aby w tych okolicznościach
koniecznym było rozważenie zastosowania procedury opisanej w art. 87 ustawy Pzp
w odniesieniu do oferty złożonej przez IT.ekspert w omówionym tu zakresie.
Jak twierdziło konsorcjum PWPW, jedynie zaoferowany przez nie przekaźnik rdzeniowy,
charakteryzuje się właściwymi parametrami, co potwierdzić miał producent tegoż
przekaźnika.
W
przedstawionym
Izbie
oświadczeniu
producent
ten
zapewnił,
iż w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego wspiera on jedynie ofertę złożoną
przez konsorcjum PWPW. Okoliczności te miały przemawiać za tym, iż oferty złożone tak
przez konsorcjum Newind, jak i przez konsorcjum Decsoft, w zakresie zaoferowanego
Zamawiającemu przełącznika rdzeniowego nie odpowiadają swą treścią treści SIWZ.
W ocenie Izby zebrany materiał dowodowy, w szczególności treść ofert (konsorcjum Decsoft
– str. 69, konsorcjum Newind – str. 74), wyjaśnień złożonych przez tych wykonawców
Zamawiającemu w toku postępowania o udzielenie zamówienia, a także pisma złożone
w toku postępowania odwoławczego, pozwalają uznać, że przełączniki rdzeniowe
zaoferowane przez każdego z tych wykonawców zapewniają odpowiednią wydajność
matrycy, a tym samym spełniają wymagania opisane w SIWZ. Mając to na uwadze, Izba
uznała, iż brak było podstaw do uznania, iż treść ofert złożonych, tak przez konsorcjum
Newind, jak i przez konsorcjum Decsoft, nie odpowiada treści SIWZ, a tym samym
nie zaistniały podstawy dla odrzucenia którejkolwiek z tych ofert na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp z powodów, na jakie wskazywał Odwołujący w sprawie KIO 807/12.
W odniesieniu do oferty złożonej przez IT.ekspert konsorcjum PWPW twierdziło ponadto,
że nie objęła ona swoim zakresem oprogramowania modułu zarządzania harmonogramami,
co było wymagane w pkt 3.25.19.1 (ITS.SPZ.SFT.4.009) załącznika nr 2 do OPZ.
Nie było sporne między Stronami w toku postępowania, iż obowiązkiem każdego
z wykonawców było zaoferowanie Zamawiającemu m.in. powołanego oprogramowania
modułu zarządzania harmonogramami. Jak przystępujący: IT.ekspert wyjaśnił w toku
rozprawy przed Izbą, zaoferował on Zamawiającemu oprogramowanie SAS Data
Management Standard, które zawiera w sobie m.in. przywoływane przez konsorcjum PWPW
oprogramowanie modułu zarządzania harmonogramami. Twierdzeniu temu Odwołujący
w sprawie KIO 807/13 nie zaprzeczył. Nie sposób zatem uznać, że konsorcjum PWPW
udowodniło zasadność podnoszonego przez siebie zarzutu. Dlatego też Izba stwierdziła,
iż nie zostało wykazane, aby Zamawiający miał obowiązek odrzucenia oferty złożonej
przez IT.ekspert z powodów przywołanych przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13,
a tym samym, aby naruszył on przepis art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp.
Kolejnym zarzutem podnoszonym przez konsorcjum PWPW był zarzut naruszenia
przez Zamawiającego art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
udostępnienia mu załączników do protokołu postępowania, w tym korespondencji,
jaką prowadził Zamawiający z pozostałymi trzema wykonawcami (konsorcjum Decsoft,
Konsorcjum Newind, IT.ekspert). W uzasadnieniu odwołania zarzut ten został ograniczony
w swym zakresie – Odwołujący w sprawie KIO 807/13 dookreślił tam bowiem,
iż Zamawiający nie przekazał mu wezwań do wyjaśnienia treści oferty, a także wezwań
do wyjaśnienia i uzupełnienia dokumentów złożonych przez wykonawców wraz z ofertą.
Twierdził on, iż wezwania konstruowane i wysyłane przez podmiot publiczny w ogóle
nie mogą zostać objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. W ocenie Izby twierdzenie to wytyczyło
granice podniesionego przez konsorcjum PWPW zarzutu.
Kierując się tym przekonaniem, Iza uznała tak sformułowany zarzut za niezasadny.
Nie można bowiem, co do zasady, odmówić objęcia zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa także pism wysyłanych przez Zamawiającego do wykonawców,
jeżeli pisma te w swej treści zawierają wezwanie do wyjaśnienia, czy też uzupełnienia,
objętych
zastrzeżeniem
tajemnicy
przedsiębiorstwa
dokumentów
złożonych
Zamawiającemu. Uznając, iż treść dokumentów objęta została tajemnicą przedsiębiorstwa
zasadnie, nie sposób odmówić objęcia taką samą tajemnicą treści wezwań odnoszących się
do tychże dokumentów. W innym przypadku zastrzeżenie tajemnicy stałoby się iluzoryczne,
poprzez treść wezwania odnoszącą się wprost do informacji objętych tajemnicą ujawnione
zostałaby bowiem te zastrzeżone informacje. Nie można zatem co do zasady przyjąć,
jak chciałby tego Odwołujący w sprawie KIO 807/13, iż żadne wezwanie do wyjaśnienia
treści oferty, czy też wezwanie do wyjaśnienia i uzupełnienia dokumentów złożonych
przez wykonawców wraz z ofertą nie może zostać objęte skutecznym zastrzeżeniem objęcia
ich treści tajemnicą przedsiębiorstwa. Pamiętać przy tym należy, iż każdy przypadek należy
rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem szczególnych okoliczności sprawy.
Konsorcjum PWPW podnosiło również, iż dokumenty złożone przez IT.ekspert są jawne.
Jak zgodnie potwierdziły strony, Zamawiający w dniu 16 kwietnia 2013 r.,
a zatem przed otwarciem rozprawy, udostępnił Odwołującemu w sprawie 807/13 wezwanie
skierowane w toku postępowania o udzielenie zamówienia do IT.ekspert, a także wyjaśnienia
złożone przez tego wykonawcę w części jaka nie została zastrzeżona. Nie było zatem
sporne między stronami, iż Zamawiający, który pierwotnie zaniechał udostępnienia
konsorcjum PWPW powołanego wezwania i wyjaśnień, ostatecznie tego dokonał. Stąd też,
mając na uwadze art. 191 ust. 2 ustawy Pzp, który stanowi, że Izba wydając wyrok bierze
za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania, a także art. 192 ust. 2 ustawy Pzp,
który nakazuje uwzględnić odwołanie, jedynie w przypadku gdy stwierdzone naruszenie
przepisów ustawy miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania, skład
orzekający Izby uznał, iż mimo, że zostało wykazane zaistnienie naruszenia
przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp poprzez odmowę udostępnienia wezwania
skierowanego
w
toku
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
do
IT.ekspert,
a także wyjaśnień złożonych przez tego wykonawcę w części jaka nie została zastrzeżona
jako tajemnica, to naruszenie to wobec udostępnienia powołanych dokumentów konsorcjum
PWPW w dniu 16 kwietnia 2013 r. utraciło swą doniosłość. Dlatego też nie może ono
przesądzić o uwzględnieniu odwołania.
Z
zastrzeżeniem
powyższego,
w
rozpoznawanej
sprawie,
konsorcjum
PWPW
nie kwestionowało zasadności objęcia zastrzeżeniem tajemnicy przedsiębiorstwa treści
poszczególnych dokumentów złożonych przez pozostałych trzech wykonawców wraz z ich
ofertami. Dlatego też, mając to na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało wykazane,
aby Zamawiający dopuścił się naruszenia art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy Pzp.
Jak to zostało wskazane, nie sposób wywieść z przepisów ustawy generalnej zasady,
iż niemożliwa jest odmowa udostępnienia wezwania do wyjaśnienia treści oferty lub innych
dokumentów, czy też uzupełnienia tych drugich. W rozpoznawanej sprawie, z zastrzeżeniem
przypadku dokumentów odnoszących się do oferty złożonej przez IT.ekspert, nie zostało
wykazane, aby Zamawiający w sposób nieuzasadniony odmówił konsorcjum PWPW
udostępnienia jakichkolwiek dokumentów, stąd też Izba nie znalazła podstaw
do uwzględnienia zarzut sformułowanego w odwołaniu wniesionym w sprawie 807/13.
Niezależnie od powyższego, Odwołujący w sprawie 807/13 zarzucał Zamawiającemu,
iż ten naruszył art. 8 ust. 1 ustawy Pzp poprzez odmowę udostępnienia mu opinii bankowej
złożonej wraz z ofertą konsorcjum Decsoft. Jak twierdził Odwołujący, dopiero w dniu
4 kwietnia 2013 r. Zmawiający przedstawił mu do wglądu całość ujawnionej dokumentacji
wraz z jawną częścią oferty, stąd też dopiero w tym dniu powziął on wiadomość
o zastrzeżeniu objęcia tajemnicą powołanej opinii. W jego ocenie informacje zawarte w tego
rodzaju opinii nie mogą w ogóle zostać uznane za stanowiące tajemnicę przedsiębiorcy.
W ocenie Izby zarzut ten uznać należy za spóźniony. Zgodnie ze znajdującym się
protokołem udostępnienia konsorcjum PWPW dokumentacji postępowania w dniu 1 marca
2013 r. przedstawiciel tego konsorcjum zapoznał się z ofertami pozostałych wykonawców,
z wyłączeniem tych dokumentów, które zostały objęte zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa. Tym samym już w tym dniu Odwołujący w sprawie 807/13 powziął
informację o odmowie udostępnienia mu opinii bankowej. Co istotne, w protokole tym,
nie zostały zawarte jakiekolwiek adnotacje informujące o tym, iż Zamawiający ma zamiar
podejmować jakiekolwiek kroki w celu wyjaśnienia zasadności zastrzeżenia objęcia
tajemnicą powołanej opinii. Brak zatem przesłanek ku temu, aby nie uznać, iż termin
na wniesienie odwołania wobec nieudostępnienia tejże opinii powinien być liczony
począwszy od dnia 1 marca 2013 r. Stąd też podnoszenie go na obecnym etapie, Izba
uznała za spóźnione, co przemawia za nieuwzględnieniem tegoż zarzutu.
Na marginesie, skład orzekający Izby, chciałby zaznaczyć, iż istnieje potencjalna możliwość,
aby informacje zawarte w opinii bankowej zostały objęte zasadnie tajemnicą
przedsiębiorstwa. Ocena skuteczności takiego zastrzeżenia zależy od okoliczności
zaistniałych w rozpoznawanej sprawie, w szczególności od treści przedstawionej
Zamawiającemu opinii.
Konsorcjum PWPW zarzucało również Zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 4)
ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia konsorcjum Decsoft, z uwagi na fakt
przedstawienia przez tego wykonawcę nieaktualnych dokumentów oraz gwarancji wadium
wystawionych ze wskazaniem na nieaktualne dane adresowe. W toku postępowania
odwoławczego Odwołujący oświadczył, iż wycofuje on tak postawione zarzuty. Mając to
na uwadze, Izba uznała, iż zarzuty te nie podlegają rozpoznaniu przez nią.
Ostatnim z zarzutów podnoszonych przez Odwołującego w sprawie 807/13, był zarzut
naruszenia przez Zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp przez zaniechanie
wykluczenia konsorcjum Decsoft z uwagi na fakt, iż złożyło ono wadium w formie
uniemożliwiającej jego realizację – w przekonaniu Odwołującego złożona została jedynie
kopia gwarancji ubezpieczeniowej.
W ocenie Izby nie zostało wykazane, aby zarzut ten zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z pkt III.4 SIWZ, Zamawiający wymagał złożenia oryginalnego dokumentu
gwarancji, załączonego w sposób umożliwiający jego zwrot. Ponadto wraz ofertą, oprócz
oryginału, wykonawca, był zobowiązany złożyć kopię poświadczoną za zgodność
z oryginałem. Jak zgodnie oświadczyli Zamawiający i konsorcjum Decsoft, wykonawca ten
złożył Zamawiającemu gwarancję wadialną w oryginale, a ponadto wraz ofertą przedstawił
jej kopię. Dając wiarę tym wyjaśnieniom, a także uwzględniając fakt, iż Odwołujący
nie przedstawił dowodów przeciwnych, Izba uznała zarzut na nie zasługujący na uznanie.
KIO 809/13
Odwołujący, w sprawie KIO 809/13, zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2)
w zw. z art. 89 ust. 3, a także art. 89 ust. 1 pkt 6) ustawy Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft oraz konsorcjum PWPW. W ocenie
konsorcjum Newind, z treści SIWZ, a w szczególności z odpowiedzi na pytanie 198 zawartej
piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r., wynikało, iż okres realizacji usług opisanych w pozycji
od 3a do 3c formularza cenowego ma na potrzeby wyceny oferty został ustalony na 20
miesięcy. Kierując się tym przeświadczeniem, Odwołujący w sprawie KIO 809/13, wywiódł,
iż kalkulacja sporządzona tak przez konsorcjum Decsoft, jak i przez konsorcjum PWPW,
nie uwzględnia pełnego wymaganego okresu realizacji powołanych usług, tj. 20 miesięcy,
zaś skorygowanie każdej z tych kalkulacji spowoduje, iż poprawione ceny za poszczególne
etapy nie będą stanowiły wyznaczonej w SIWZ wartości procentowej ceny całkowitej.
Okoliczności te sprawiły, iż konsorcjum Newind zarzucało Zamawiającemu również
naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej
spośród ofert, które podlegały odrzuceniu, a także naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez nierówne traktowanie wykonawców.
W ocenie Izby zarzuty formułowane przez konsorcjum Newind oparte zostały na wyniku
niewłaściwej interpretacji odpowiedzi na pytanie 198 zawartej piśmie z dnia 24 stycznia
2013 r. Pytanie to brzmiało: „Z uwagi, na brak możliwości jednoznacznego określenia
terminu podpisania umowy na realizację przedmiotowego zamówienia i określeniem terminu
zakończenia umowy na dzień 31.12.2014 r., przy jednoczesnym wymogu wyceny
w składanej ofercie następujących pozycji:
3a -miesięczny koszt usług eksploatacji o których mowa w § 3 ust. 4 pkt 3) Umowy
3b - miesięczny koszt usług kolokacji o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 12 Umowy
3c - miesięcznego kosztu dzierżawy łączy o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 9 i 10 Umowy
Wnosimy o jednoznaczną informacje jaka ilość miesięcy wykonawca zobowiązany jest
uwzględnić w wycenie przedstawionej w ofercie. Brak powyższych informacji spowoduje,
że Zamawiający otrzyma nieporównywalne oferty, gdyż ilość miesięcy przyjętych w wycenie
przez danych wykonawców będzie różna w zależności od przyjęcia hipotetycznej daty
podpisania umowy.
Odpowiedz: Zgodnie z postanowieniem SIWZ: <<Termin realizacji przedmiotu zamówienia
wynosi: Przedmiot zamówienia realizowany będzie maksymalnie przez okres 20 miesięcy
od dnia zawarcia umowy jednak nie dłużej niż do końca trwania projektu Elektroniczna
Platforma Gromadzenia Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach
Medycznych (planowane zakończenie projektu do 31 grudnia 2014 roku)>>.
Zamawiający wskazuje, iż Wykonawcy muszą w związku tym uwzględnić w wycenie
przedstawionej oferty okres realizacji umowy przez 20 miesięcy.”
W ocenie składu orzekającego, analiza powołanych wyjaśnień pozwala jednoznacznie
stwierdzić, iż Zamawiający wskazał, iż wykonawcy w wycenie oferty muszą uwzględnić
realizację umowy przez 20 miesięcy. Wyraźnie mowa tam o okresie realizacji umowy,
nie zaś jak wywodziło to konsorcjum Newind o okresie realizacji jedynie usług opisanych
w pozycji od 3a do 3c formularza cenowego. Faktem jest, iż w treści pytania skierowanego
do Zamawiającego, wykonawca, który je zadał, wskazywał na brak pewności co do okresu
realizacji powołanych usług z pozycji od 3a do 3c formularza cenowego, niemniej jednak
Zamawiający udzielając odpowiedzi określił obowiązek przyjęcia na potrzeby wyceny,
że okres realizacji całej umowy, a zatem wszystkich trzech etapów składających się na pełen
zakres przedmiotu zamówienia, równa się 20 miesiącom. Jak to zostało wskazane bowiem
w § 3 ust. 4 wzoru umowy (załącznik nr 2 do SIWZ), wykonawcy zostali zobowiązani
do zrealizowania przedmiotu zamówienia w trzech etapach: „4. Wykonawca jest
zobowiązany do dostawy i eksploatacji ITS, o której mowa w § 2 Umowy w sposób
następujący:
1) Etap 1 – dostarczenie oraz zainstalowanie i skonfigurowanie ITS dla środowisk
nieprodukcyjnych, o których mowa w Załączniku nr 1 – maksymalnie w ciągu 30 dni od dnia
podpisania Umowy;
2) Etap 2 - dostarczenie oraz zainstalowanie i skonfigurowanie ITS dla środowisk
produkcyjnych, o których mowa w Załączniku nr 1 – maksymalnie w ciągu 90 dni od dnia
podpisania Umowy;
3) Etap 3 – obejmuje eksploatację (utrzymanie) ITS dostarczonej w ramach Etapu 1 i 2,
o których mowa powyżej i trwa od odbioru Etapu 1, o którym mowa w pkt 1) powyżej
potwierdzonego podpisaniem bez zastrzeżeń protokołu odbioru do dnia 10. 12.2014 r.”
Zgodnie z wzorem formularza cenowego (załącznika nr 3 do SIWZ), usługi opisane
w pozycjach od 3a do 3c zestawienia opisanego jako „Wynagrodzenie w ramach ceny
za wykonanie całości przedmiotu zamówienia”, są usługami ujętymi w ramy etapu 3:
„3a – miesięczny koszt usług eksploatacji o których mowa w § 3 ust. 4 pkt 3) Umowy
3b – miesięczny koszt usług kolokacji o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 12 Umowy
3c – miesięczny koszt dzierżawy łączy o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 9 i 10 Umowy”
Ponadto Zamawiający w § 3 ust. 8 i 9 postanowił co następuje:
8. Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia Centralnego oraz Zapasowego Ośrodka
Przetwarzania Danych – od dnia zakończenia Etapu 2, o którym mowa w ust. 4 powyżej
do dnia 10 grudnia 2014 r.
9. Wykonawca jest zobowiązany do zestawienia, zapewnienia łączy telekomunikacyjnych
między Ośrodkami Przetwarzania Danych oraz łączy internetowych do Ośrodków
Przetwarzania Danych - od dnia zakończenia Etapu 2, o którym mowa w ust. 4 powyżej
do dnia 10 grudnia 2014 r.”
Pamiętać również należy, iż opisany w § 3 ust. 4 pkt 2) maksymalny termin realizacji etapu 2
mógł być przez każdego z wykonawców skrócony, maksymalnie o okres czterech tygodni.
Wiązało się to z otrzymaniem większej ilości punktów w drugim obok ceny kryterium oceny
ofert – „sposób realizacji umowy” (pkt VII.II.1.1-3 SIWZ, a także załącznik nr 1
do powoływanego powyżej formularza ofertowego). Obaj wykonawcy, tak konsorcjum
PWPW, jak i konsorcjum Decsoft, zaoferowali minimalny termin (skrócony o 4 tygodnie)
realizacji etapu 2. Zatem już z tego faktu wynika, iż nie jest możliwym określenie okresu
realizacji samego etapu 3 na okres 20 miesięcy – jak zadeklarowali bowiem obaj wykonawcy
w ich przypadku etap 2 będzie zrealizowany po ok. 2 miesiącach.
Uwzględniając powyższe ustalenia, Izba doszła do wniosku, iż termin 20 miesięcy wskazany
w odpowiedzi na pytanie nr 198 odnosi się do realizacji wszystkich trzech etapów,
nie zaś tylko do poszczególnych usług składających się na etap trzeci. Kierując się tym
przekonaniem, Izba uznała, że podnoszone przez konsorcjum Newind zarzuty zaniechania
odrzucenia przez Zamawiającego ofert złożonych przez konsorcjum PWPW i konsorcjum
Decsoft nie zasługują na uznanie, nie zostało bowiem wykazane, aby okoliczności faktyczne,
na które powoływał się Odwołujący w sprawie 809/13, zaistniały. Podkreślenia wymaga
bowiem, iż konsorcjum Newind całe swoje odwołanie oparło na przekonaniu, iż okres 20
miesięcy jest właściwy dla usług z pozycji 3a-3c, nie zaś do wszystkich trzech etapów.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało wykazane, że Zamawiający naruszył
art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez wybór oferty, która nie była najkorzystniejsza.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż Zamawiający przedłożył,
w każdej ze spraw, odpowiednie rachunki, Izba uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1)
powołanego rozporządzenia, jego wniosek o obciążenie Odwołującego poniesionymi przez
niego kosztami wynagrodzenia pełnomocnika.
Przewodniczący: ……………………………
Członkowie:
……………………………
……………………………
1.
oddala oba odwołania,
2.
kosztami postępowania obciąża:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska Wytwórnia
Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1 oraz
Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt KIO 807/13),
B. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind sp. z o.o.
we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI B……….. sp. k. w Lublinie
(20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13),
i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę:
A. 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1
oraz Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt
KIO 807/13) tytułem wpisu od odwołania,
B. 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Newind sp. z o.o. we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI
B………. sp. k. w Lublinie (20-078), ul. Cicha 3/1u (sygn. akt KIO 809/13) tytułem
wpisu od odwołania,
2.2. zasądza:
A. od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie (00-222), ul. Sanguszki 1
oraz Qumak S.A. w Warszawie (00-807), Al. Jerozolimskie 94 (sygn. akt
KIO 807/13) na rzecz zamawiającego: Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184), ul. Stanisława Dubois 5a kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
(sygn. akt KIO 807/13),
B. od
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia:
Newind sp. z o.o. we Wrocławiu (54-413), ul. Klecińska 125 oraz ORTI
B……….. sp. k. w Lublinie (20-078), ul. Cicha 3/1u na rzecz zamawiającego:
Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia w Warszawie (00-184),
ul. Stanisława Dubois 5a kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika (sygn. akt KIO 809/13).
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Członkowie:
……………………………
……………………………
Sygn. akt:
KIO 807/13
KIO 809/13
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „Dostawa Infrastruktury Techniczno-Systemowej dla części II-IV
projektu Elektroniczna Platforma Gromadzenia Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych
o Zdarzeniach Medycznych” zostało wszczęte przez Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia w Warszawie, zwany dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego
wartość zamówienia przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2012/S 248-
410652) w dniu 27 grudnia 2012 r.
W dniu 8 kwietnia 2013 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Polska
Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie oraz Qumak S.A. w Warszawie
(sygn. akt KIO 807/13), zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 807/13 lub konsorcjum
PWPW.
W tym samym dniu do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło także odwołanie
wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Newind
sp. z o.o. we Wrocławiu oraz ORTI B………… sp. k. w Lublinie (sygn. akt KIO 809/13),
zwanego dalej Odwołującym w sprawie KIO 809/13 lub konsorcjum Newind.
Zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego zostały doręczone prezesowi Izby
odpowiednio:
1. w sprawie 807/13 (każde po stronie Zamawiającego):
a) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum Newind,
b) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Decsoft S.A. w Warszawie oraz Arcus S.A. w Warszawie, zwanych dalej
łącznie konsorcjum Decsoft,
c) w dniu 12 kwietnia 2013 r. przez wykonawcę: IT.expert sp. z o.o. w Warszawie,
zwanego dalej IT.expert,
2. w sprawie 809/13:
a) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum PWPW (po stronie Zamawiającego),
b) w dniu 11 kwietnia 2013 r. przez konsorcjum Decsoft (po stronie Zamawiającego),
c) w dniu 12 kwietnia 2013 r. przez IT.expert (po stronie Odwołującego).
Odwołujący
w sprawie KIO 807/13 zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2)
ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft,
konsorcjum Newind oraz przez IT.ekspert. Jak twierdził odwołujący, IT.ekspert zaoferował
przekaźnik rdzeniowy, którego wydajność matrycy nie odpowiada wymaganiom Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ). W ocenie Odwołującego, jedynie zaoferowany
przez niego przekaźnik rdzeniowy, charakteryzuje się właściwymi parametrami,
co potwierdzić miał producent tegoż przekaźnika. Informacja ta, w połączeniu
z oświadczeniem złożonym przez powołanego producenta przekaźników, iż inni wykonawcy
nie kierowali do niego zapytań cenowych pozwalających na rzetelne skonstruowanie oferty,
pozwoliło Odwołującemu podnieść zarzut niezgodności z treścią SIWZ także wobec ofert
złożonych przez konsorcjum Decsoft i przez konsorcjum Newind. W kontekście tak
postawionego zarzutu, Odwołujący zaznaczał, iż dostrzeżonej przez niego niezgodności
w treści ofert nie można sanować na podstawie art. 87 ustawy Pzp. W odniesieniu do oferty
złożonej przez IT.ekspert, Odwołujący twierdził ponadto, że nie obejmowała ona swoją
treścią oprogramowania modułu zarządzana harmonogramem. Powyższe pozwalało,
w ocenie Odwołującego stwierdzić, iż zamawiający nie dostrzegł, że treść każdej z trzech
przywołanych ofert nie odpowiada treści SIWZ, a tym samym zaniechał ich odrzucenia
na podstawi art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp.
Odwołujący w sprawie KIO 807/13 zarzucał Zamawiającemu ponadto naruszenie art. 8 ust. 1
w zw. z ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie udostępnienia mu załączników do protokołu
postępowania, w tym korespondencji, jaką prowadził Zamawiający z pozostałymi trzema
wykonawcami. Twierdził on również, iż Zamawiający naruszył art. 8 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez odmowę udostępnienia mu opinii bankowej złożonej wraz z ofertą konsorcjum
Decsoft.
Niezależnie od powyższego konsorcjum PWPW zarzucało Zamawiającemu naruszenie
art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia konsorcjum Decsoft, z uwagi
na fakt przedstawienia przez tego wykonawcę nieaktualnych dokumentów oraz gwarancji
wadium wystawionych ze wskazaniem na nieaktualne dane adresowe, jak również
naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia tegoż wykonawcy
z uwagi na fakt, iż wadium zostało złożone w formie uniemożliwiającej jego realizację –
w przekonaniu Odwołującego złożona została jedynie kopia gwarancji ubezpieczeniowej.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i
oceny ofert oraz odrzucenie ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft, konsorcjum Newind
oraz IT.ekspert, a także wykluczenia z udziału w postępowaniu konsorcjum Decsoft,
a następnie wybranie oferty najkorzystniejszej. Ponadto Odwołujący wnosił o nakazanie
Zamawiającemu udostępnienia Odwołującemu jawnej części dokumentacji, w szczególności
korespondencji, jaka była prowadzona przez Zamawiającemu z trzeba pozostałymi
wykonawcami w toku badania i oceny ofert, a także odtajnienia dokumentów złożonych wraz
z ofertą konsorcjum Decsoft, które zostały niezasadnie objęte zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa.
Drugi z Odwołujących, w sprawie KIO 809/13, zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89
ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 89 ust. 3, a także art. 89 ust. 1 pkt 6) ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft oraz konsorcjum
PWPW. W ocenie konsorcjum Newind, z treści SIWZ, a w szczególności z odpowiedzi
na pytanie 198 zawartej piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r., wynikało, iż okres realizacji usług
opisanych w pozycji od 3a do 3c formularza cenowego na potrzeby wyceny oferty został
ustalony na 20 miesięcy. Kierując się tym przeświadczeniem, Odwołujący w sprawie
KIO 809/13, wywiódł, iż kalkulacja sporządzona tak przez konsorcjum Decsoft,
jak i przez konsorcjum PWPW, nie uwzględnia pełnego wymaganego okresu realizacji
powołanych usług, tj. 20 miesięcy, zaś skorygowanie każdej z tych kalkulacji spowoduje,
iż poprawione ceny za poszczególne etapy nie będą stanowiły wyznaczonej w SIWZ
wartości procentowej ceny całkowitej. Okoliczności te sprawiły, iż konsorcjum Newind
zarzucało Zamawiającemu również naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie
wyboru
oferty
najkorzystniejszej
spośród
ofert,
które
podlegały
odrzuceniu,
a także naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez nierówne traktowanie wykonawców.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący w sprawie KIO 809/13 wnosił o nakazanie
Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie
czynności badania i oceny ofert oraz odrzucenie ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft
oraz przez konsorcjum PWPW, a następnie wybranie oferty złożonej przez Odwołującego,
jako najkorzystniejszej.
Na mocy zarządzenia Prezesa Izby z dnia 15 kwietnia 2013 r. powołane sprawy zostały
rozpoznane łącznie.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestników postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału dowodowego w każdej ze spraw,
z uwzględnieniem stanowisk stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył w odniesieniu do każdego
z rozpoznawanych odwołań, iż wypełniona została którakolwiek z przesłanek odrzucenia
odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, że każdemu z Odwołujących, w świetle przepisu
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu
o udzielenie zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego. Oceny tej nie mogła zmienić
podnoszona w toku rozprawy w zakresie sprawy KIO 807/12 przez konsorcjum Decsoft
okoliczność, iż Zamawiający unieważnił pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. czynność wyboru
oferty najkorzystniejszej z dnia 29 marca 2013 r. Faktem jest, iż każde z rozpoznawanych
odwołań odnosiło się wprost do tej właśnie czynności i opierało się w głównej mierze
na kwestionowaniu jej zgodności z przepisami ustawy Pzp, niemniej jednak, jak to zostało
ustalone w orzecznictwie Izby, posiadanie przez wykonawcę legitymacji do wniesienia
odwołania badane jest na chwilę wniesienia tego odwołania. Istotne jest zatem to,
że w chwili, w której odwołanie zostało wniesione, wykonawcy przysługiwało prawo
do wniesienia odwołania. Zaistniałe później okoliczności, takie jak np. dokonane
w rozpoznawanym przypadku unieważnienie zaskarżonej czynności, mogą, w świetle
art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, wpłynąć w głównej mierze na ocenę podnoszonego w odwołaniu
naruszenia na wynik postępowania. Tym samym mogą one ewentualnie przesądzić
o uznaniu stwierdzonego naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp
za niepozwalające na uwzględnienie odwołania. W rozpoznawanym przypadku,
w chwili wnoszenia każdego z rozpoznawanych odwołań wykonawcy je wnoszący, w ocenie
Izby, posiadali legitymację do ich wniesienia.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego w każdej ze spraw dokumentację
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
przekazaną
przez
Zamawiającego,
a także dokumenty złożone Izbie w toku posiedzenia i rozprawy, za wyjątkiem
przedstawionego przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13 wydruku ze stron HP. Wydruk
ten został sporządzony w języku angielskim, nie złożono wraz z nim jego tłumaczenia
na język polski. Zgodnie z § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 marca 2010 roku w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań
(Dz. U. Nr 48 poz. 280), zwanego dalej Rozporządzeniem w sprawie regulaminu
postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, wszystkie dokumenty przedstawia się Izbie
w języku polskim, jeśli zaś strona powołuje się na dokumenty sporządzone w języku obcym,
jest zobowiązana przedstawić ich tłumaczenie na język polski. Przepis ten nie dopuszcza
wyjątków. Dlatego też, jak to już zostało wskazane, strona powołująca się na sporządzone
w języku obcym (w tym przypadku – angielskim) dokumenty, zobowiązana jest złożyć Izbie
ich tłumaczenie. Niezałączenie takiego tłumaczenia nie pozwoliło Izbie uwzględnić
jako dowodu dokumentu sporządzonego w języku obcym.
Izba nie uwzględniła zgłoszonego w odwołaniu wniesionym w sprawie KIO 807/13 wniosku
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, uznając, iż w zaistniałych okolicznościach
dowód ten został zgłoszony jedynie dla zwłoki. Wniosek ten został oparty na tezie,
iż nie są na rynku dostępne spełniające wymagania określone w SIWZ przełączniki
rdzeniowe innego niż Huawei producenta. Tezę tę, stanowiącą dowód pośredni, miało
potwierdzać oświadczenie złożone w imieniu Huawei Polska przedstawione Izbie
przez konsorcjum PWPW. Analiza tegoż oświadczenia potwierdza słuszność argumentu
Zamawiającego, iż oświadczenie to nie zawiera twierdzenia, iż nie są dostępne na rynku
technologie inne, niż oferowana przez tego właśnie producenta, które pozwalałby
na zbudowanie przełącznika odpowiadającego wymaganiom SIWZ. Wiarygodność
twierdzenia Odwołującego dodatkowo podważyły dowody zebrane w sprawie, tak zawarte
w
dokumentacji
postępowania
o
udzielenie
zamówienia,
jak
i
przedstawione
w toku postępowania odwoławczego. Pozwoliły one przesądzić, iż nie zostało udowodnione,
aby przełącznik rdzeniowy HP zaoferowany przez IT.expert nie spełniał wymagań SIWZ.
Mając na uwadze, iż omawiany wniosek dowodowy oparty został na błędnej interpretacji
zapisów SIWZ (w ocenie konsorcjum PWPW z pkt 2.16 załącznika nr 2 do Opisu przedmiotu
zamówienia (OPZ), wers ITS.WDS.RQ.X.SCOR.002, wynikać miało, iż decydującą
jest wydajność przełącznika jako całości, nie zaś samej matrycy), a także błędnym
przekonaniu o wyjątkowości w kontekście wymagań Zamawiającego opisanych w SIWZ
rozwiązań oferowanych przez Huawei, Izba oddaliła powołany wniosek o przeprowadzenie
dowodu z opinii biegłego. Z tych samych względów Izba oddaliła również wniosek
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego zgłoszony przez konsorcjum PWPW w toku
rozprawy przed Izbą.
Uwzględniając powyższe Izba oraz kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp,
rozpoznała każde z odwołań w granicach zarzutów w nich zawartych.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszedł do przekonania, iż sformułowane
przez każdego z Odwołujących zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i
prawnym, a tym samym oba rozpoznawane odwołania nie zasługują na uwzględnienie.
KIO 807/13
Pierwszym z zarzutów podnoszonych przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13,
było twierdzenie, iż Zamawiający zaniechał odrzucenia oferty złożonej przez IT.ekspert,
czym dopuścił się naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp. Jak twierdził Odwołujący,
wykonawca
ten
zaoferował
przekaźnik
rdzeniowy,
którego
wydajność
matrycy
nie odpowiadała wymaganiom SIWZ. Okoliczność ta powinna przesądzić uznanie, iż treść
oferty złożonej przez IT.ekspert nie odpowiada treści SIWZ.
Jak ustaliła Izba, w pkt 2.16 (ITS.SPZ.PAS.X.016) załącznika nr 2 do OPZ, zawarty został
opis wymagań dla przełącznika rdzeniowego. W wersie drugim tabeli zawarte zostało
wymaganie opisane jako „ITS.WDS.RQ.X.SCOR.002”. W jego treści określono
m.in., że „minimalna wydajność matrycy powinna być nie mniejsza niż 6,6 Tbp/s”. IT.espert,
co nie było sporne między Stronami, w swojej ofercie jako przełącznik rdzeniowy
odpowiadający wymaganiom opisanym w powołanym pkt 2.16, wskazał na przełącznik
rdzeniowy produkcji HP o nazwie 12500 Switch, model 12508. Jak twierdziło konsorcjum
PWPW oferowane Zamawiającemu urządzenie, zgodnie z informacjami zamieszczonymi
na stronie internetowej producenta, ma matrycę o wydajności 6,12 Tbp/s, tym samym
urządzenie to nie spełnia wymagań SIWZ. Jak zaznaczał Odwołujący w sprawie KIO 807/13
wskazania w ofercie złożonej przez IT.ekspert na ten konkretny model przełącznika
rdzeniowego nie można uznać za omyłkę, ponieważ wpisany został model na rynku
istniejący, zaś jego zmiana byłaby niedopuszczalną w świetle art. 87 zmianą treści oferty.
W ocenie składu orzekającego zarzucana przez konsorcjum PWPW niezgodność treści
oferty IT.ekspert z treścią SIWZ nie miała miejsca. W ocenie Izby z przywołanego zapisu
nie sposób wywieść, jak chciałby tego Odwołujący w sprawie KIO 807/13, iż to wydajność
przełącznika rdzeniowego powinna być nie mniejsza niż 6,6 Tbp/s. Twierdził on bowiem,
iż wydajność przełącznika ogranicza wydajność matrycy i przez pryzmat tego właśnie
parametru oceniać należy wydajność matrycy – nie można przyjąć, że jest ona większa
niż wydajność całego przełącznika. Zdaniem Izby twierdzenia te uznać należy za nazbyt
daleko idące. W SIWZ zawarto bowiem wyraźne stwierdzenie – to matryca powinna mieć
wydajność nie mniejszą, niż 6,6 Tbp/s. Odwołujący nie wskazał na jakikolwiek zapis SIWZ,
z którego wynikać miałoby, aby parametr opisujący samą matrycę, należało odczytywać i
oceniać z uwzględnieniem cech całego urządzenia, w którym jest ona zainstalowana.
Jak wynika z oświadczenia producenta (HP) złożonego przez konsorcjum Decsoft w toku
posiedzenia Izby z udziałem Stron, matryca wykorzystana w przełączniku rdzeniowym
produkcji HP o nazwie 12500 Switch, model 12508 ma wydajność 7,56 Tbp/s, a zatem
większą niż minimalna opisana w SIWZ. Pozwoliło to jednoznacznie stwierdzić, iż zostało
udowodnione, że powołany przełącznik rdzeniowy jest wyposażony w matrycę
o odpowiedniej wydajności, a tym samym wykazano, że treść oferty złożonej
przez IT.ekspert w ocenianym tu zakresie odpowiada treści SIWZ. Stąd też Izba uznała,
że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp nie zasługiwał na uznanie. Mając to
na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało tym samym wykazane, aby w tych okolicznościach
koniecznym było rozważenie zastosowania procedury opisanej w art. 87 ustawy Pzp
w odniesieniu do oferty złożonej przez IT.ekspert w omówionym tu zakresie.
Jak twierdziło konsorcjum PWPW, jedynie zaoferowany przez nie przekaźnik rdzeniowy,
charakteryzuje się właściwymi parametrami, co potwierdzić miał producent tegoż
przekaźnika.
W
przedstawionym
Izbie
oświadczeniu
producent
ten
zapewnił,
iż w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego wspiera on jedynie ofertę złożoną
przez konsorcjum PWPW. Okoliczności te miały przemawiać za tym, iż oferty złożone tak
przez konsorcjum Newind, jak i przez konsorcjum Decsoft, w zakresie zaoferowanego
Zamawiającemu przełącznika rdzeniowego nie odpowiadają swą treścią treści SIWZ.
W ocenie Izby zebrany materiał dowodowy, w szczególności treść ofert (konsorcjum Decsoft
– str. 69, konsorcjum Newind – str. 74), wyjaśnień złożonych przez tych wykonawców
Zamawiającemu w toku postępowania o udzielenie zamówienia, a także pisma złożone
w toku postępowania odwoławczego, pozwalają uznać, że przełączniki rdzeniowe
zaoferowane przez każdego z tych wykonawców zapewniają odpowiednią wydajność
matrycy, a tym samym spełniają wymagania opisane w SIWZ. Mając to na uwadze, Izba
uznała, iż brak było podstaw do uznania, iż treść ofert złożonych, tak przez konsorcjum
Newind, jak i przez konsorcjum Decsoft, nie odpowiada treści SIWZ, a tym samym
nie zaistniały podstawy dla odrzucenia którejkolwiek z tych ofert na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2) ustawy Pzp z powodów, na jakie wskazywał Odwołujący w sprawie KIO 807/12.
W odniesieniu do oferty złożonej przez IT.ekspert konsorcjum PWPW twierdziło ponadto,
że nie objęła ona swoim zakresem oprogramowania modułu zarządzania harmonogramami,
co było wymagane w pkt 3.25.19.1 (ITS.SPZ.SFT.4.009) załącznika nr 2 do OPZ.
Nie było sporne między Stronami w toku postępowania, iż obowiązkiem każdego
z wykonawców było zaoferowanie Zamawiającemu m.in. powołanego oprogramowania
modułu zarządzania harmonogramami. Jak przystępujący: IT.ekspert wyjaśnił w toku
rozprawy przed Izbą, zaoferował on Zamawiającemu oprogramowanie SAS Data
Management Standard, które zawiera w sobie m.in. przywoływane przez konsorcjum PWPW
oprogramowanie modułu zarządzania harmonogramami. Twierdzeniu temu Odwołujący
w sprawie KIO 807/13 nie zaprzeczył. Nie sposób zatem uznać, że konsorcjum PWPW
udowodniło zasadność podnoszonego przez siebie zarzutu. Dlatego też Izba stwierdziła,
iż nie zostało wykazane, aby Zamawiający miał obowiązek odrzucenia oferty złożonej
przez IT.ekspert z powodów przywołanych przez Odwołującego w sprawie KIO 807/13,
a tym samym, aby naruszył on przepis art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp.
Kolejnym zarzutem podnoszonym przez konsorcjum PWPW był zarzut naruszenia
przez Zamawiającego art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
udostępnienia mu załączników do protokołu postępowania, w tym korespondencji,
jaką prowadził Zamawiający z pozostałymi trzema wykonawcami (konsorcjum Decsoft,
Konsorcjum Newind, IT.ekspert). W uzasadnieniu odwołania zarzut ten został ograniczony
w swym zakresie – Odwołujący w sprawie KIO 807/13 dookreślił tam bowiem,
iż Zamawiający nie przekazał mu wezwań do wyjaśnienia treści oferty, a także wezwań
do wyjaśnienia i uzupełnienia dokumentów złożonych przez wykonawców wraz z ofertą.
Twierdził on, iż wezwania konstruowane i wysyłane przez podmiot publiczny w ogóle
nie mogą zostać objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. W ocenie Izby twierdzenie to wytyczyło
granice podniesionego przez konsorcjum PWPW zarzutu.
Kierując się tym przekonaniem, Iza uznała tak sformułowany zarzut za niezasadny.
Nie można bowiem, co do zasady, odmówić objęcia zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa także pism wysyłanych przez Zamawiającego do wykonawców,
jeżeli pisma te w swej treści zawierają wezwanie do wyjaśnienia, czy też uzupełnienia,
objętych
zastrzeżeniem
tajemnicy
przedsiębiorstwa
dokumentów
złożonych
Zamawiającemu. Uznając, iż treść dokumentów objęta została tajemnicą przedsiębiorstwa
zasadnie, nie sposób odmówić objęcia taką samą tajemnicą treści wezwań odnoszących się
do tychże dokumentów. W innym przypadku zastrzeżenie tajemnicy stałoby się iluzoryczne,
poprzez treść wezwania odnoszącą się wprost do informacji objętych tajemnicą ujawnione
zostałaby bowiem te zastrzeżone informacje. Nie można zatem co do zasady przyjąć,
jak chciałby tego Odwołujący w sprawie KIO 807/13, iż żadne wezwanie do wyjaśnienia
treści oferty, czy też wezwanie do wyjaśnienia i uzupełnienia dokumentów złożonych
przez wykonawców wraz z ofertą nie może zostać objęte skutecznym zastrzeżeniem objęcia
ich treści tajemnicą przedsiębiorstwa. Pamiętać przy tym należy, iż każdy przypadek należy
rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem szczególnych okoliczności sprawy.
Konsorcjum PWPW podnosiło również, iż dokumenty złożone przez IT.ekspert są jawne.
Jak zgodnie potwierdziły strony, Zamawiający w dniu 16 kwietnia 2013 r.,
a zatem przed otwarciem rozprawy, udostępnił Odwołującemu w sprawie 807/13 wezwanie
skierowane w toku postępowania o udzielenie zamówienia do IT.ekspert, a także wyjaśnienia
złożone przez tego wykonawcę w części jaka nie została zastrzeżona. Nie było zatem
sporne między stronami, iż Zamawiający, który pierwotnie zaniechał udostępnienia
konsorcjum PWPW powołanego wezwania i wyjaśnień, ostatecznie tego dokonał. Stąd też,
mając na uwadze art. 191 ust. 2 ustawy Pzp, który stanowi, że Izba wydając wyrok bierze
za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania, a także art. 192 ust. 2 ustawy Pzp,
który nakazuje uwzględnić odwołanie, jedynie w przypadku gdy stwierdzone naruszenie
przepisów ustawy miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania, skład
orzekający Izby uznał, iż mimo, że zostało wykazane zaistnienie naruszenia
przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp poprzez odmowę udostępnienia wezwania
skierowanego
w
toku
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
do
IT.ekspert,
a także wyjaśnień złożonych przez tego wykonawcę w części jaka nie została zastrzeżona
jako tajemnica, to naruszenie to wobec udostępnienia powołanych dokumentów konsorcjum
PWPW w dniu 16 kwietnia 2013 r. utraciło swą doniosłość. Dlatego też nie może ono
przesądzić o uwzględnieniu odwołania.
Z
zastrzeżeniem
powyższego,
w
rozpoznawanej
sprawie,
konsorcjum
PWPW
nie kwestionowało zasadności objęcia zastrzeżeniem tajemnicy przedsiębiorstwa treści
poszczególnych dokumentów złożonych przez pozostałych trzech wykonawców wraz z ich
ofertami. Dlatego też, mając to na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało wykazane,
aby Zamawiający dopuścił się naruszenia art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy Pzp.
Jak to zostało wskazane, nie sposób wywieść z przepisów ustawy generalnej zasady,
iż niemożliwa jest odmowa udostępnienia wezwania do wyjaśnienia treści oferty lub innych
dokumentów, czy też uzupełnienia tych drugich. W rozpoznawanej sprawie, z zastrzeżeniem
przypadku dokumentów odnoszących się do oferty złożonej przez IT.ekspert, nie zostało
wykazane, aby Zamawiający w sposób nieuzasadniony odmówił konsorcjum PWPW
udostępnienia jakichkolwiek dokumentów, stąd też Izba nie znalazła podstaw
do uwzględnienia zarzut sformułowanego w odwołaniu wniesionym w sprawie 807/13.
Niezależnie od powyższego, Odwołujący w sprawie 807/13 zarzucał Zamawiającemu,
iż ten naruszył art. 8 ust. 1 ustawy Pzp poprzez odmowę udostępnienia mu opinii bankowej
złożonej wraz z ofertą konsorcjum Decsoft. Jak twierdził Odwołujący, dopiero w dniu
4 kwietnia 2013 r. Zmawiający przedstawił mu do wglądu całość ujawnionej dokumentacji
wraz z jawną częścią oferty, stąd też dopiero w tym dniu powziął on wiadomość
o zastrzeżeniu objęcia tajemnicą powołanej opinii. W jego ocenie informacje zawarte w tego
rodzaju opinii nie mogą w ogóle zostać uznane za stanowiące tajemnicę przedsiębiorcy.
W ocenie Izby zarzut ten uznać należy za spóźniony. Zgodnie ze znajdującym się
protokołem udostępnienia konsorcjum PWPW dokumentacji postępowania w dniu 1 marca
2013 r. przedstawiciel tego konsorcjum zapoznał się z ofertami pozostałych wykonawców,
z wyłączeniem tych dokumentów, które zostały objęte zastrzeżeniem tajemnicy
przedsiębiorstwa. Tym samym już w tym dniu Odwołujący w sprawie 807/13 powziął
informację o odmowie udostępnienia mu opinii bankowej. Co istotne, w protokole tym,
nie zostały zawarte jakiekolwiek adnotacje informujące o tym, iż Zamawiający ma zamiar
podejmować jakiekolwiek kroki w celu wyjaśnienia zasadności zastrzeżenia objęcia
tajemnicą powołanej opinii. Brak zatem przesłanek ku temu, aby nie uznać, iż termin
na wniesienie odwołania wobec nieudostępnienia tejże opinii powinien być liczony
począwszy od dnia 1 marca 2013 r. Stąd też podnoszenie go na obecnym etapie, Izba
uznała za spóźnione, co przemawia za nieuwzględnieniem tegoż zarzutu.
Na marginesie, skład orzekający Izby, chciałby zaznaczyć, iż istnieje potencjalna możliwość,
aby informacje zawarte w opinii bankowej zostały objęte zasadnie tajemnicą
przedsiębiorstwa. Ocena skuteczności takiego zastrzeżenia zależy od okoliczności
zaistniałych w rozpoznawanej sprawie, w szczególności od treści przedstawionej
Zamawiającemu opinii.
Konsorcjum PWPW zarzucało również Zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 4)
ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia konsorcjum Decsoft, z uwagi na fakt
przedstawienia przez tego wykonawcę nieaktualnych dokumentów oraz gwarancji wadium
wystawionych ze wskazaniem na nieaktualne dane adresowe. W toku postępowania
odwoławczego Odwołujący oświadczył, iż wycofuje on tak postawione zarzuty. Mając to
na uwadze, Izba uznała, iż zarzuty te nie podlegają rozpoznaniu przez nią.
Ostatnim z zarzutów podnoszonych przez Odwołującego w sprawie 807/13, był zarzut
naruszenia przez Zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp przez zaniechanie
wykluczenia konsorcjum Decsoft z uwagi na fakt, iż złożyło ono wadium w formie
uniemożliwiającej jego realizację – w przekonaniu Odwołującego złożona została jedynie
kopia gwarancji ubezpieczeniowej.
W ocenie Izby nie zostało wykazane, aby zarzut ten zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z pkt III.4 SIWZ, Zamawiający wymagał złożenia oryginalnego dokumentu
gwarancji, załączonego w sposób umożliwiający jego zwrot. Ponadto wraz ofertą, oprócz
oryginału, wykonawca, był zobowiązany złożyć kopię poświadczoną za zgodność
z oryginałem. Jak zgodnie oświadczyli Zamawiający i konsorcjum Decsoft, wykonawca ten
złożył Zamawiającemu gwarancję wadialną w oryginale, a ponadto wraz ofertą przedstawił
jej kopię. Dając wiarę tym wyjaśnieniom, a także uwzględniając fakt, iż Odwołujący
nie przedstawił dowodów przeciwnych, Izba uznała zarzut na nie zasługujący na uznanie.
KIO 809/13
Odwołujący, w sprawie KIO 809/13, zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2)
w zw. z art. 89 ust. 3, a także art. 89 ust. 1 pkt 6) ustawy Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum Decsoft oraz konsorcjum PWPW. W ocenie
konsorcjum Newind, z treści SIWZ, a w szczególności z odpowiedzi na pytanie 198 zawartej
piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r., wynikało, iż okres realizacji usług opisanych w pozycji
od 3a do 3c formularza cenowego ma na potrzeby wyceny oferty został ustalony na 20
miesięcy. Kierując się tym przeświadczeniem, Odwołujący w sprawie KIO 809/13, wywiódł,
iż kalkulacja sporządzona tak przez konsorcjum Decsoft, jak i przez konsorcjum PWPW,
nie uwzględnia pełnego wymaganego okresu realizacji powołanych usług, tj. 20 miesięcy,
zaś skorygowanie każdej z tych kalkulacji spowoduje, iż poprawione ceny za poszczególne
etapy nie będą stanowiły wyznaczonej w SIWZ wartości procentowej ceny całkowitej.
Okoliczności te sprawiły, iż konsorcjum Newind zarzucało Zamawiającemu również
naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej
spośród ofert, które podlegały odrzuceniu, a także naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez nierówne traktowanie wykonawców.
W ocenie Izby zarzuty formułowane przez konsorcjum Newind oparte zostały na wyniku
niewłaściwej interpretacji odpowiedzi na pytanie 198 zawartej piśmie z dnia 24 stycznia
2013 r. Pytanie to brzmiało: „Z uwagi, na brak możliwości jednoznacznego określenia
terminu podpisania umowy na realizację przedmiotowego zamówienia i określeniem terminu
zakończenia umowy na dzień 31.12.2014 r., przy jednoczesnym wymogu wyceny
w składanej ofercie następujących pozycji:
3a -miesięczny koszt usług eksploatacji o których mowa w § 3 ust. 4 pkt 3) Umowy
3b - miesięczny koszt usług kolokacji o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 12 Umowy
3c - miesięcznego kosztu dzierżawy łączy o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 9 i 10 Umowy
Wnosimy o jednoznaczną informacje jaka ilość miesięcy wykonawca zobowiązany jest
uwzględnić w wycenie przedstawionej w ofercie. Brak powyższych informacji spowoduje,
że Zamawiający otrzyma nieporównywalne oferty, gdyż ilość miesięcy przyjętych w wycenie
przez danych wykonawców będzie różna w zależności od przyjęcia hipotetycznej daty
podpisania umowy.
Odpowiedz: Zgodnie z postanowieniem SIWZ: <<Termin realizacji przedmiotu zamówienia
wynosi: Przedmiot zamówienia realizowany będzie maksymalnie przez okres 20 miesięcy
od dnia zawarcia umowy jednak nie dłużej niż do końca trwania projektu Elektroniczna
Platforma Gromadzenia Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach
Medycznych (planowane zakończenie projektu do 31 grudnia 2014 roku)>>.
Zamawiający wskazuje, iż Wykonawcy muszą w związku tym uwzględnić w wycenie
przedstawionej oferty okres realizacji umowy przez 20 miesięcy.”
W ocenie składu orzekającego, analiza powołanych wyjaśnień pozwala jednoznacznie
stwierdzić, iż Zamawiający wskazał, iż wykonawcy w wycenie oferty muszą uwzględnić
realizację umowy przez 20 miesięcy. Wyraźnie mowa tam o okresie realizacji umowy,
nie zaś jak wywodziło to konsorcjum Newind o okresie realizacji jedynie usług opisanych
w pozycji od 3a do 3c formularza cenowego. Faktem jest, iż w treści pytania skierowanego
do Zamawiającego, wykonawca, który je zadał, wskazywał na brak pewności co do okresu
realizacji powołanych usług z pozycji od 3a do 3c formularza cenowego, niemniej jednak
Zamawiający udzielając odpowiedzi określił obowiązek przyjęcia na potrzeby wyceny,
że okres realizacji całej umowy, a zatem wszystkich trzech etapów składających się na pełen
zakres przedmiotu zamówienia, równa się 20 miesiącom. Jak to zostało wskazane bowiem
w § 3 ust. 4 wzoru umowy (załącznik nr 2 do SIWZ), wykonawcy zostali zobowiązani
do zrealizowania przedmiotu zamówienia w trzech etapach: „4. Wykonawca jest
zobowiązany do dostawy i eksploatacji ITS, o której mowa w § 2 Umowy w sposób
następujący:
1) Etap 1 – dostarczenie oraz zainstalowanie i skonfigurowanie ITS dla środowisk
nieprodukcyjnych, o których mowa w Załączniku nr 1 – maksymalnie w ciągu 30 dni od dnia
podpisania Umowy;
2) Etap 2 - dostarczenie oraz zainstalowanie i skonfigurowanie ITS dla środowisk
produkcyjnych, o których mowa w Załączniku nr 1 – maksymalnie w ciągu 90 dni od dnia
podpisania Umowy;
3) Etap 3 – obejmuje eksploatację (utrzymanie) ITS dostarczonej w ramach Etapu 1 i 2,
o których mowa powyżej i trwa od odbioru Etapu 1, o którym mowa w pkt 1) powyżej
potwierdzonego podpisaniem bez zastrzeżeń protokołu odbioru do dnia 10. 12.2014 r.”
Zgodnie z wzorem formularza cenowego (załącznika nr 3 do SIWZ), usługi opisane
w pozycjach od 3a do 3c zestawienia opisanego jako „Wynagrodzenie w ramach ceny
za wykonanie całości przedmiotu zamówienia”, są usługami ujętymi w ramy etapu 3:
„3a – miesięczny koszt usług eksploatacji o których mowa w § 3 ust. 4 pkt 3) Umowy
3b – miesięczny koszt usług kolokacji o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 12 Umowy
3c – miesięczny koszt dzierżawy łączy o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 9 i 10 Umowy”
Ponadto Zamawiający w § 3 ust. 8 i 9 postanowił co następuje:
8. Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia Centralnego oraz Zapasowego Ośrodka
Przetwarzania Danych – od dnia zakończenia Etapu 2, o którym mowa w ust. 4 powyżej
do dnia 10 grudnia 2014 r.
9. Wykonawca jest zobowiązany do zestawienia, zapewnienia łączy telekomunikacyjnych
między Ośrodkami Przetwarzania Danych oraz łączy internetowych do Ośrodków
Przetwarzania Danych - od dnia zakończenia Etapu 2, o którym mowa w ust. 4 powyżej
do dnia 10 grudnia 2014 r.”
Pamiętać również należy, iż opisany w § 3 ust. 4 pkt 2) maksymalny termin realizacji etapu 2
mógł być przez każdego z wykonawców skrócony, maksymalnie o okres czterech tygodni.
Wiązało się to z otrzymaniem większej ilości punktów w drugim obok ceny kryterium oceny
ofert – „sposób realizacji umowy” (pkt VII.II.1.1-3 SIWZ, a także załącznik nr 1
do powoływanego powyżej formularza ofertowego). Obaj wykonawcy, tak konsorcjum
PWPW, jak i konsorcjum Decsoft, zaoferowali minimalny termin (skrócony o 4 tygodnie)
realizacji etapu 2. Zatem już z tego faktu wynika, iż nie jest możliwym określenie okresu
realizacji samego etapu 3 na okres 20 miesięcy – jak zadeklarowali bowiem obaj wykonawcy
w ich przypadku etap 2 będzie zrealizowany po ok. 2 miesiącach.
Uwzględniając powyższe ustalenia, Izba doszła do wniosku, iż termin 20 miesięcy wskazany
w odpowiedzi na pytanie nr 198 odnosi się do realizacji wszystkich trzech etapów,
nie zaś tylko do poszczególnych usług składających się na etap trzeci. Kierując się tym
przekonaniem, Izba uznała, że podnoszone przez konsorcjum Newind zarzuty zaniechania
odrzucenia przez Zamawiającego ofert złożonych przez konsorcjum PWPW i konsorcjum
Decsoft nie zasługują na uznanie, nie zostało bowiem wykazane, aby okoliczności faktyczne,
na które powoływał się Odwołujący w sprawie 809/13, zaistniały. Podkreślenia wymaga
bowiem, iż konsorcjum Newind całe swoje odwołanie oparło na przekonaniu, iż okres 20
miesięcy jest właściwy dla usług z pozycji 3a-3c, nie zaś do wszystkich trzech etapów.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, iż nie zostało wykazane, że Zamawiający naruszył
art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez wybór oferty, która nie była najkorzystniejsza.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż Zamawiający przedłożył,
w każdej ze spraw, odpowiednie rachunki, Izba uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1)
powołanego rozporządzenia, jego wniosek o obciążenie Odwołującego poniesionymi przez
niego kosztami wynagrodzenia pełnomocnika.
Przewodniczący: ……………………………
Członkowie:
……………………………
……………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
