rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-04-15
rok: 2014
data dokumentu: 2014-04-15
rok: 2014
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 657/14
KIO 657/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 marca 2014 r. przez
wykonawcę:
Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. z Kutna w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego:
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej
Państwowy Instytut Badawczy z Warszawy
przy udziale wykonawcy:
Golland Sp. z o.o. z Chorzowa, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie odwołującego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 marca 2014 r. przez
wykonawcę:
Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. z Kutna w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego:
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej
Państwowy Instytut Badawczy z Warszawy
przy udziale wykonawcy:
Golland Sp. z o.o. z Chorzowa, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie odwołującego
orzeka:
1.
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu modyfikację specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, poprzez doprecyzowanie ujętych w kryterium
„Jakość i organizacja projektu” podkryterium „Zarządzanie ryzykiem” pojęć:
„dostateczna/dostateczne/dostateczny”, „dobry”, nie w pełni”, „w pełni”,
2. kosztami postępowania obciąża
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej
Państwowy Instytut Badawczy z Warszawy i:
KIO 657/14
str. 2
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. z Kutna tytułem wpisu
od odwołania,
2.2.
zasądza od
Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy
Instytut Badawczy z Warszawy na rzecz wykonawcy Megmar Logistics
& Consulting Sp. z o.o. z Kutna kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z póżn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………………….
KIO 657/14
str. 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy
Instytut Badawczy na „Projekt, dostawa, instalacja i uruchomienie operacyjne
automatycznych systemów pomiarowych parametrów meteorologicznych AWOS na potrzeby
meteorologicznej osłony lotnictwa cywilnego na lotniskach w Katowicach, Krakowie,
Wrocławiu, Rzeszowie, Łodzi, Szczecinie i Gdańsku oraz automatycznych systemów stanu
nawierzchni drogi startowej Ice-alert dla portów lotniczych w Katowicach, Rzeszowie, Łodzi,
Szczecinie i Krakowie
”
wykonawca Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. (dalej
„odwołujący”) złożył odwołanie wobec czynności zamawiającego, polegających na:
1. ponownej zmianie zapisu pkt 8.1. SIWZ „Kryteria Oceny ofert i ich znaczenie”
odnośnie do kryterium „Jakość i organizacja projektu” i ponownym opisaniu tego
kryterium w sposób, który odnosi się do właściwości podmiotowych wykonawcy (opis
struktur
organizacyjnych
zespołu,
podział
ról,
zakres
odpowiedzialności
poszczególnych członków zespołu) w sytuacji, gdy nie ma to żadnego znaczenia
z punktu widzenia osiągnięcia celu umowy, jaka ma być zawierana w wyniku
udzielenia zamówienia publicznego oraz w sposób, który umożliwia zamawiającemu
dokonanie oceny subiektywnej i uznaniowej, co utrudnia uczciwą konkurencję, gdyż
nie zapewnia obiektywniej oceny i porównania ofert, co odnosi się w szczególności
do niejasnych kryteriów rozgraniczenia oceny w zakresie pozycji „dobrze” i „bardzo
dobrze” w podkryteriach 1.1,1.2.,2.1. i 2.2. kryterium Jakość i organizacja projektu,
a co stanowi naruszenie przepisu art. 2 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r.
poz. 907 z póżn. zm.) [dalej „ustawa Pzp”] w zw. z art. 91 ust. 2
i 3 oraz art. 29 ust. 1 ustawy Pzp,
2. określeniu w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika
z pominięciem usunięcia wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do
-30 stopni Celsjusza, mimo że ze względu na charakter działania czujnika aktywnego
nie jest to konieczne, a przy tym zamawiający, uwzględniając w całości zarzuty
odwołania Wykonawcy GOLLAND Sp. z o.o. z dnia 6 marca 2014 r. zobowiązany był
wykonać zaskarżoną czynność w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie
z żądaniem zawartym w odwołaniu, co stanowi naruszenie art. 186 ust. 2 zd. 2
ustawy Pzp.
KIO 657/14
str. 4
Odwołujący podniósł, że z dyspozycji art. 91 ust. 3 ustawy Pzp wynika zakaz
stosowania przy ocenie ofert kryteriów o charakterze podmiotowym, co oznacza, iż
właściwości wykonawcy ubiegającego się o zamówienie publiczne nie mogą być brane pod
uwagę przy ocenie oferty najkorzystniejszej. Wskazał, że zawarte w art. 91 ust. 3 ustawy Pzp
wyliczenie niedopuszczalnych kryteriów ocen ma charakter przykładowy, wobec czego, poza
wiarygodnością ekonomiczną, techniczną lub finansową wykonawcy ubiegającego się
o zamówienie, przy wyborze najkorzystniejszej oferty nie mogą być brane pod uwagę także
inne kryteria odnoszące się do właściwości wykonawcy. Na tej podstawie odwołujący uznał
za niedopuszczalne stosowanie przy wyborze najkorzystniejszej oferty takich kryteriów
oceny ofert, które de facto zmierzają do ustalenia posiadanej przez wykonawców struktury
organizacyjnej i obowiązujących wewnątrz tej struktury organizacyjnej ról poszczególnych
osób, zwłaszcza gdy ze względu na charakter umowy, jaka ma być zawierana w wyniku
przetargu publicznego, w której określony jest rezultat i termin jego osiągnięcia (umowa
o dzieło) kwestie wewnętrznej struktury organizacyjnej wykonawcy nie mają żadnego
merytorycznego znaczenia, ani nie będą stanowić chociażby accidentalia negotii umowy.
Zdaniem odwołującego w podkryterium 2.1. w pkt 8.1. SIWZ znalazły się kryteria,
które zbliżają się do niedopuszczalnych kryteriów oceny ofert jak doświadczenie, czy też
kwalifikacje członków zespołu wykonawcy, czy też posiadanie przez niego znajomości
określonej branży, zdobytej w trakcie wykonywania podobnych zamówień dla podmiotów
działających w określonej branży.
Podniósł, że zamawiający, poprawiając kontestowane kryterium oraz jego
podkryteria, zawarł w jego ramach 3 kategorie oceny obejmujące zakreśloną ilość punktów
możliwych do uzyskania, które nie są jednak ze sobą w żaden sposób koherentne,
tj. zamawiający nie przedstawił żadnego uzasadnienia dlaczego punktacja ma poziom 0, 4
i 7, podczas gdy naturalną wydaje się gradacja 1, 2, 3 w poszczególnych pozycjach.
Wskazał, że w żaden sposób nie zostały doprecyzowane warunki, od których zależeć
będzie uzyskanie przez wykonawcę określonej liczby punktów w ramach danego
podkryterium i jednej z jego trzech kategorii - podniósł, że zwłaszcza opisy pomiędzy
pozycjami: „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryteriach 1.1., 1.2.. 2.1., 2.2. kryterium Jakość
i organizacja projektu nie różnią się od siebie w merytorycznie obiektywnie weryfikowalnych
opisach niczym, natomiast różni je dodatkowy opis – cyt. „(...) dodatkowo zawiera wartości
dodane (wyróżniające się) (...)” /pkt 1.2./; „(...) zawiera wartości dodane (...) zapewnia
sprawną realizację przedmiotu zamówienia w sytuacjach kryzysowych'’ /pkt 2.1./.
Odwołujący stanął w związku z powyższym na stanowisku, że nie jest możliwe samodzielnie
ustalenie przez potencjalnego wykonawcę, jakich wartości dodanych – czego dokładnie –
KIO 657/14
str. 5
oczekuje zamawiający lub co rozumie przez „sprawną realizację”, skoro jest to okoliczność
irrelewantna z punktu widzenia umowy o dzieło, w której istotnym jest osiągnięcie rezultatu,
a nie droga jego osiągnięcia.
Odwołujący podniósł nadto, że opisy w pkt 1.1. oraz 2.2. naruszają art. 36 ust. 1 pkt
13 ustawy Pzp, stosownie do którego zamawiający musi przedstawić w SIWZ informację
o sposobie oceny ofert, tzn. musi opisać sposób mierzenia stopnia spełniania przez ofertę
kryteriów określonych w SIWZ, z którego to obowiązku zamawiający nie wywiązał się,
ponieważ w podkryterium 1.1. nie sposób ustalić linii demarkacyjnej pomiędzy opisem
„zadowalającym” a „wyczerpującym” skoro zamawiający nie wskazuje w odniesieniu do
jakiego, przygotowanego przez siebie i jawnego dla wykonawców wykazu elementów
realizacji projektu będzie odnosił opisy poszczególnych ofert, a w podkryterium 2.2. nie
sposób ustalić linii demarkacyjnej pomiędzy opisem „liczba zidentyfikowanych zagrożeń jest
dostateczna (...) opisy sposobów ich rozwiązania są dostateczne” a „Wykonawca zawarł
dostateczny wykaz potencjalnych ryzyk i zagrożeń oraz zaproponował dobry sposób ich
rozwiązania” skoro zamawiający nie wskazuje w odniesieniu do jakiego, przygotowanego
przez siebie i jawnego dla wykonawców wykazu potencjalnych ryzyk dla realizacji będzie
odnosił opis zagrożeń i opis ich rozwiązania w przypadku poszczególnych ofert.
Odwołujący przywołał uchwalę Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 grudnia 2011 r.,
w której wskazano: „Wybór kryteriów oceny ofert należy do zamawiającego. Należy jednak
zauważyć, że choć zamawiający może określić własny katalog kryteriów oceny ofert, to
jednak kryteria te nie mogą być dowolne i uznaniowe, ani też dawać zamawiającemu
nieograniczonej swobody arbitralnego wyboru oferty. Ocena ofert musi być dokonana
w sposób obiektywny tak, aby zapewnić wybór oferty zgodnie z zasadą równego traktowania
wykonawców i z zachowaniem zasady uczciwej konkurencji. Wskazując kryteria oceny ofert
inne niż cena, zamawiający powinien dokonać szczegółowego ich opisu, w razie potrzeb
podzielić na dodatkowe podkryteria. Niewystarczające jest przy tym wskazanie w istocie
jedynie na nazwę danego kryterium wraz z określeniem jego znaczenia (wagi)”.
Odwołujący stwierdził, iż pomimo pozorów zdefiniowania podkryteriów w pkt 8.1.
SIWZ, zamawiający w istocie albo w ogóle ich nie opisał, albo zdefiniował je w sposób
niemierzalny.
Odwołujący stanął na stanowisku, że zamawiający, wyznaczając termin wykonania
przedmiotu zamówienia, nie ma uprawnienia lub interesu prawnego w indagowaniu
wykonawcy o sposób wykonywania poszczególnych elementów realizacji przedmiotu
zamówienia lub sposób rozwiązywania hipotetycznych, nie dających się przewidzieć
KIO 657/14
str. 6
problemów skoro zamawiającego chroni umowa o wykonanie zamówienia publicznego
i ustanowione w niej kary umowne.
Uznał, że ocena podkryterium w pkt 1.1., 1.2., 2.12.2. kryterium Jakość i organizacja
projektu nie jest jasna i nadal uniemożliwia samodzielne ustalenie przez oferenta, ile
punktów uzyska, co czyni ocenę ofert subiektywną i dowolną, a w konsekwencji wywiera
wpływ na cały przebieg postępowania i na możliwość weryfikacji przez wykonawców
– w ramach przyznanych im środków ochrony prawnej – prawidłowości udzielenia
zamówienia przez zamawiającego, a nadto ocena taka uniemożliwia wykonawcom
przygotowanie oferty ze względu na niemożność stwierdzenia, jaki czynnik różnicujący
złożone oferty będzie przez zamawiającego brany pod uwagę dla oceny, co skutkuje
złożeniem ofert nieporównywalnych.
Zaznaczył, że tworzenie subiektywnych bądź dopuszczających dowolność oceny
kryteriów oceny ofert jest zakazane w świetle „Rekomendacji Ministerstwa Rozwoju
Regionalnego Kryteria wyboru oferty najkorzystniejszej ekonomicznie rekomendacje dla
beneficjentów realizujących projekty indywidualne, lipiec 2010 r.„ (dalej „Rekomendacje’').
Podniósł, że Rekomendacje zawierają przykładowe pozacenowe kryteria oceny ofert
i wskazują wyraźnie na obowiązek zamawiającego dokonania szczegółowego
i indywidualnego opisu sposobu oceny oferty dla każdego przyjętego kryterium w ramach
obowiązkowego „opisu kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze
oferty wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów i sposobu oceny ofert”. Podał, że przykłady
zawarte w Rekomendacjach mają charakter uniwersalny, wymagający dostosowania
i
uzupełnienia
przez
konkretnego
zamawiającego,
z
uwzględnieniem
specyfiki
i uwarunkowań konkretnego przedmiotu zamówienia. Podał, że Ministerstwo Rozwoju
Regionalnego jednoznacznie nakazuje zamawiającym określić, w jaki konkretny sposób
będą przyznawane punkty podlegającym ocenie ofertom, a nadto Rekomendacje zawierają
wprost zakaz tworzenia kryteriów dowolnych i uznaniowych co do sposobu opisu kryteriów
oceny ofert, co w ocenie odwołującego nie zostało dopełnione przez zamawiającego,
ponieważ:
1) Kryteria muszą być jasne i nie mogą stwarzać dowolności interpretacyjnej; każde
kryterium (i opis jego stosowania) musi być sformułowane jednoznacznie i precyzyjnie, takżeby każdy przeciętnie profesjonalny oferent, który dołoży należytej staranności mógł
interpretować je w jednakowy sposób (§ 2 ust. 2, str. 7 Rekomendacji),
2) Opis kryteriów (...) nie może jednak przyznawać zamawiającemu nieograniczonej
swobody (arbitralnego) wyboru oferty (§ 2 ust. 4, str. 7 Rekomendacji).
Odwołujący podniósł, że niezbędne jest wskazanie, co zamawiający rozumie przez
pojęcia, którymi się posługuje i w oparciu, o co będzie poznawał punkty.
KIO 657/14
str. 7
Uznał, że w przedmiotowym postępowaniu zamawiający doprowadził do:
a) uniemożliwienia wykonawcom przygotowania oferty ze względu na niemożność
stwierdzenia, jaki czynnik różnicujący złożone oferty będzie brany pod uwagę dla
oceny i przyznania określonej ilości punktów spośród jednej z dwóch kategorii
punktowych (pomijając kryterium dające 0 pkt),
b) dowolności interpretacyjnej przyjętych kryteriów oceny ofert przez wykonawców, co
skutkuje złożeniem w postępowaniu ofert nieporównywalnych,
c) niemożności porównania ofert w ramach ich oceny przez Komisję Przetargową.
Wskazał, że ratio legis unormowań ustawy Pzp należy odczytywać w świetle zasady
art. 7, który sprowadza się do obowiązku zamawiającego takiego opisu kryteriów oceny ofert,
w tym sposobu oceny ofert, który zapewni obiektywną ocenę oraz porównywalność
złożonych ofert, dając tym samym wykonawcom możliwość weryfikacji prawidłowości
dokonanej oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej.
Przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca 2008 roku o sygn. akt
KIO/UZP 619 /08, w którym: „Krajowa Izba Odwoławcza zwraca uwagę, że kryteria oceny
ofert powinny być tak skonstruowane, żeby subiektywne odczucia oceniającego pozostawały
bez wpływu na ocenę. W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający tego nie zapewnił.
Zamawiający, co prawda określił podkryteria, w ramach spornego kryterium oceny ofert,
a więc wskazał, które elementy w zakresie technologii i środków będzie oceniał, jednakże
sposób opisania tych podkryteriów uniemożliwia dokonanie obiektywnej oceny. Zamawiający
określając katalog podkryteriów, które składają się na kryterium oceny zaproponowanej
technologii i środków, nie opisał sposobu oceny przedmiotowych podkryteriów w sposób
właściwy. Brak bowiem wskazania podstawy od której uzależniona jest ocena, nie określono
jakie parametry, cechy, ilości zapewnią uzyskanie maksymalnej liczby punktów oraz jak
odchylenia w tym zakresie wpłyną na ocenę (punktację). Wykonawca nie ma nawet wiedzy
bowiem sam Zamawiający tego nie rozstrzygnął, jak ewentualne odchylenia wpływać będą
na ocenę, a w konsekwencji na ilość przyznanych punktów. Tak skonstruowany opis oceny
spornego kryterium nie zapewnia waloru wyboru najkorzystniejszej oferty w sposób nie
budzący wątpliwości, co narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców. Wykonawcy ubiegający sic o udzielenie zamówienia pozostają w niepewności
jak oceniane będą oferty”.
W odniesieniu do drugiego z zarzutów odwołania odwołujący wskazał, że
w odwołaniu z dnia 6 marca 2014 r. odwołujący GOLLAND Sp. z o.o. wskazał m.in. cyt.
„Dodatkowym parametrem wskazującym na tego samego producenta jest wymagana
KIO 657/14
str. 8
wartość temperatury punktu przemarzania do – 30 stopni Celsjusza, co ze względu na
charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne”.
Wskazał, że stosownie do art. 186 ust. 2 ustawy Pzp w przypadku uwzględnienia
przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu zamawiający
wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia
zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu.
Odwołał się do wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie
o sygn. akt KIO 290/13, zgodnie z którym decyzja o uwzględnieniu w całości zarzutów
odwołania winna być czynnością przemyślaną i racjonalną, za niewłaściwe postępowanie
zamawiającego należy uznać uwzględnienie całości zarzutów odwołania w sytuacji, gdy
zasadny do uwzględnienia zamawiający uważał tylko jeden z podniesionych zarzutów
– w takiej sytuacji nie było przeszkód prawnych, aby zamawiający uwzględnił zasadność
tylko niektórych zarzutów odwołania, poddając jednocześnie zarzuty pozostałe
rozstrzygnięciu KIO.
Odwołujący podniósł, że skoro jednym z zarzutów odwołania była kwestia
nieuzasadnionego opisania parametrów czujnika z odwołaniem się do wartości temperatury,
co powoduje możliwość zastosowania urządzeń tylko jednego producenta, a zamawiający
uznał odwołanie i jego zarzuty w całości, to jego obowiązkiem była eliminacja tego
parametru.
Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania w całości,
2. nakazanie zamawiającemu modyfikacji treści SIWZ tak, aby zmodyfikowane zapisy
SIWZ były zgodne z ustawą Pzp w szczególności, poprzez usunięcie zapisów
naruszających wskazane przepisy ustawy Pzp,
3. nakazanie przedłużenia terminu składania ofert według norm prawem przepisanych,
4. zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych.
KIO 657/14
str. 9
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie
publicznego, przekazanej Izbie przez zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność
z oryginałem, a także stanowisk stron i przystępującego zaprezentowanych w toku rozprawy
skład orzekający Izby, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów, ustalił i zważył, co
następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu
zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością poniesienia
szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją zaskarżonych w odwołaniu czynności
i zaniechań zamawiającego.
Zarzut opisania kryterium „Jakość i organizacja projektu” w sposób, który odnosi się
do właściwości podmiotowych wykonawcy oraz w sposób, który umożliwia zamawiającemu
dokonanie oceny subiektywnej i uznaniowej, co odnosi się w szczególności do niejasnych
kryteriów rozgraniczenia oceny w zakresie „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryteriach
1.1., 1.2., 2.1., 2.2. częściowo się potwierdził się (zarzut pierwszy).
Odnośnie do opisania kryterium „Jakość i organizacja projektu” w sposób, który
odnosi się do właściwości podmiotowych wykonawcy (opis struktur organizacyjnych zespołu,
podział ról, zakres odpowiedzialności poszczególnych członków zespołu) skład orzekający
Izby wskazuje, że jedynym podkryterium w ramach kryterium „Jakość i organizacja projektu”,
w którym zamawiający zobowiązał wykonawców do opisu „osobowych aspektów” realizacji
przedmiotu zamówienia i przewidział jego ocenę było podkryterium 2.1. „Organizacja”.
Zamawiający zażądał bowiem w ramach tego podkryterium szczegółowego opisu struktury
organizacyjnej zespołu, która będzie wykorzystywana przy realizacji przedmiotu zamówienia
(w zakresie OPZ rozdział I).
Zdaniem odwołującego podkryterium to odnosi się do właściwości wykonawcy,
których ocena w świetle przepisu art. 91 ust. 3 ustawy Pzp, jest niedopuszczalna.
Skład orzekający Izby stanowiska tego nie podziela, ponieważ zamawiający nie
zażądał opisu i nie przewidział oceny struktury organizacyjnej wykonawcy jako takiej (opisu
i oceny komórek organizacyjnych różnego szczebla, czy stanowisk funkcjonujących na co
dzień u wykonawcy), ale zażądał opisu i przewidział ocenę struktury organizacyjnej zespołu –
grupy, którą powoła wykonawca w celu realizacji tego, skonkretyzowanego przedmiotu
zamówienia, grupy – dedykowanej do realizacji tego przedmiotu zamówienia, która to
KIO 657/14
str. 10
organizacja winna być adekwatna do zadań czekających grupę. Podnieść należy, że
struktura organizacyjna, w ramach której wykonawca funkcjonuje zgodnie z jego
wewnętrznymi regulacjami nie musi (i najprawdopodobniej nie będzie) odpowiadać strukturze
dedykowanego do realizacji przedmiotowego zamówienia zespołu.
Poza sferą zainteresowań zamawiającego pozostaje zatem, czego obawiał się
odwołujący,
„ustalenie
posiadanej
przez
wykonawców
struktury
organizacyjnej
i obowiązujących wewnątrz tej struktury organizacyjnej ról poszczególnych osób”.
Fakt, że to wykonawca odpowiada za realizację przedmiotu zamówienia (w tym co do
terminu, którego dochowanie ma związek ze sposobem organizowania pracy zespołu, który
zadanie wykonuje) w żadnej mierze nie pozbawia zamawiającego prawa – brak ku temu
podstaw ustawowych – do oceny, jak wykonawca proponuje zamówienie wykonać. Innymi
słowy, proponowany przez wykonawcę sposób realizacji zamówienia może podlegać ocenie
zamawiającego. Ostatecznie to przecież zamawiający jest narażony na konsekwencje
w postaci realizacji przedmiotu zamówienia niezgodnie z oczekiwaniami zawartymi w SIWZ,
a nawet w postaci braku tej realizacji i konieczności wyłonienia nowego wykonawcy.
Odnośnie do punktacji przyjętej przez zamawiającego w ramach poszczególnych
podkryteriów kryterium „Jakość i organizacja projektu”, tj. podnoszonej przez odwołującego
niekoherentności tej punktacji skład orzekający Izby wskazuje, że wbrew oczekiwaniom
odwołującego, obowiązkiem zamawiającego w ramach opisu kryteriów i sposobu oceny ofert
(art. 36 ust. 1 pkt 13 ustawy Pzp) nie jest podawanie uzasadnienia przyjętego poziomu
punktacji, natomiast obowiązkiem odwołującego, który zarzucę czynności zamawiającego
niezgodność z ustawą Pzp jest wykazanie tej niezgodności (ciężar dowodu spoczywa na
odwołującym się wykonawcy). Tymczasem odwołujący poprzestał jedynie na stwierdzeniu, że
„naturalną wydaje się gradacja 1,2,3 w poszczególnych pozycjach”, nie próbując nawet
wykazać, na czym polega niezgodność przyjętej przez zamawiającego gradacji, tj. 0,3,6 (pkt
1.1.), 0,4,7 (pkt 1.2. i pkt 2.2.), 0,4,8 (pkt 2.1.) w poszczególnych podkryteriach kryterium
„Jakość i organizacja projektu” z przepisami ustawy Pzp.
Stąd zarzut w tym zakresie nie może zostać uznany.
Zasadniczą kwestią podniesioną w odwołaniu było to, że „w żaden sposób nie zostały
doprecyzowane warunki, od których zależeć będzie uzyskanie przez wykonawcę określonej
liczby punktów w ramach danego podkryterium i jednej z jego trzech kategorii”, przy czym co
do „kategorii” pierwszej – punktowanej „0” odwołujący nie zaprezentował żadnej
argumentacji.
KIO 657/14
str. 11
Odwołujący uznał, że „Opisy – zwłaszcza pomiędzy pozycjami: „dobrze” i „bardzo
dobrze” w podkryteriach 1.1., 1.2., 2.1., 2.2. kryterium Jakość i organizacja projektu nie różnią
się od siebie w merytorycznie obiektywnie weryfikowalnych opisach niczym, natomiast różni
je dodatkowy opis – cyt. „(…) dodatkowo zawiera wartości dodane (wyróżniające się) (…)”
/pkt 1.2./; „(…) zawiera wartości dodane (…) zapewnia sprawną realizację przedmiotu
zamówienia w sytuacjach kryzysowych” /pkt 2.1./, co w konsekwencji doprowadziło
odwołującego do wniosku, że „w żaden sposób nie jest możliwe samodzielnie ustalenie przez
potencjalnego Wykonawcę – oferenta jakich wartości dodanych – czego dokładnie –
oczekuje Zamawiający lub co rozumie przez „sprawną realizację””.
Analizując opis przewidzianych do przyznania przez zamawiającego ocen „dobrze”
i „bardzo dobrze” w poszczególnych podkryteriach kryterium „Jakość i organizacja projektu”
pod kątem podniesionego przez odwołującego braku zróżnicowania ocen „dobrze” i „bardzo
dobrze” w pkt. 1.1., 1.2., 2.1.,i 2.2. skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.1.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Istnieją procedury zapewnienia jakości dla
większości elementów realizacji przedmiotu zamówienia”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Istnieją procedury
zapewnienia jakości realizacji zamówienia, zawierające elementy innowacyjne, które mają
istotny wpływ na jakość i realizację przedmiotu zamówienia”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
1.1. merytorycznie różnicuje liczba elementów realizacji przedmiotu zamówienia, tj. liczba
procedur kontroli jakości.
Dostrzeżenia wymaga, co eksponował na rozprawie zamawiający, że w podkryterium
„Kontrola jakości realizacji przedmiotu zamówienia” (pkt. 1.1.) zamawiający wprost odwołał
się do OPZ rozdział I, w którym, w odniesieniu do poszczególnych lotnisk sprecyzował
konieczne do realizacji zamówienia zadania – zadania, które dla wszystkich lotnisk
sprowadzają się do:
a) wykonania projektu koncepcyjnego systemu,
b) wykonania projektu budowlanego,
c) uzyskania pozwoleń budowlanych,
KIO 657/14
str. 12
d) dostawy fabrycznie przetestowanego kompletnego systemu,
e) instalacji i uruchomienia systemu,
f) przeprowadzenia testu akceptacyjnego SAT i wsparcia wdrożeniowego,
g) wykonania dokumentacji technicznej – powykonawczej,
h) przeprowadzenia szkolenia,
i) wsparcia serwisowego gwarancyjnego.
Skoro zamawiający odwołał się do OPZ rozdział I, w którym wskazał zadania dla
wszystkich lotnisk (Katowice, Kraków, Wrocław, Rzeszów, Łódź, Szczecin, Gdańsk;
w przypadku Krakowa, Rzeszowa, Łodzi i Szczecina zadania dotyczą zarówno AWOS, jak
i Ice-alert) i zadania te opisał w lit. a-i (łącznie 9 zadań w przypadku każdego z 7 lotnisk dla
AWOS oraz dodatkowo w przypadku 4 lotnisk dla Ice-alert), to w ocenie składu orzekającego
Izby odwołujący miał wystarczającą informację, że w odniesieniu do tych zadań składających
się na przedmiot zamówienia (w ramach opisu zamawiający posłużył się pojęciem „element”)
zamawiający będzie oceniał procedury kontroli jakości, a także że w odniesieniu do tych
zadań/elementów odnieść należy „pojęcie „większość” użyte przez zamawiającego w opisie
oceny „dobrze” („Istnieją procedury zapewnienia jakości dla większości elementów realizacji
przedmiotu zamówienia”).
Uznać zatem należy, że to liczba procedur kontroli jakości dla zadań opisanych
w OPZ rozdział I różnicuje ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” – „większość” czyli powyżej 50%
w odniesieniu do zadań wskazanych w OPZ w rozdziale I w przypadku oceny „dobrze” oraz
„całość” jako „poziom wyższy”, uzasadniający wyższą ocenę od „większość” w odniesieniu do
zadań wskazanych w OPZ w rozdziale I w przypadku oceny „bardzo dobrze”.
W ramach oceny „bardzo dobrze” zamawiający wskazał także „elementy
innowacyjne”, co do których rozważania skład orzekający Izby pomija, ponieważ odwołujący
nie kwestionował w odwołaniu braku zróżnicowania punktacji w ramach oceny „dobrze”, czy
braku zróżnicowania punktacji w ramach oceny „bardzo dobrze”, ale brak rozgraniczenia
ocen pomiędzy ocenami – jak ujął to odwołujący w odwołaniu „pozycjami” – „dobrze”
i „bardzo dobrze”. W przypadku samej punktacji, o czym była już mowa, odwołujący miał
jedynie zastrzeżenia odnośnie do jej spójności (spójności punktacji we wszystkich
pokryteriach).
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” (posługując się pojęciem użytym przez odwołującego) ocenę „dobrze”
i „bardzo dobrze” w pkt. 1.1. Tym samym w tym zakresie zarzut nie potwierdził się.
KIO 657/14
str. 13
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.2.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. System posiada technologie zapewniające
odporność systemu na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających
dane”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. System posiada
technologie zapewniające odporność systemu na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz
urządzeń przetwarzających dane, a dodatkowo zawiera wartości dodane (wyróżniające się),
które mają istotny wpływ na niezawodność systemu, bezawaryjność, zdolność do pracy
bezusterkowej”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
1.2. merytorycznie różnicuje wykazanie w opisie istnienia wartości dodanych, które w świetle
brzmienia opisu oceny „bardzo dobrze” rozumieć należy jako wartości wykraczające poza
posiadanie przez system technologii zapewniających jego odporność na awarie czujników,
linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających, a jednocześnie takich, które mają
istotny wpływ na niezawodność systemu, bezawaryjność, zdolność do pracy bezusterkowej.
Zamawiający nie narzucił wykonawcom żadnym „pól” dla proponowanych rozwiązań
wykraczających poza posiadanie przez system technologii zapewniających jego odporność
na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających, co jest zrozumiałe
skoro koncepcja systemu ma dopiero zostać zaproponowana i opisana przez
poszczególnych wykonawców.
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.2. Tym samym w tym zakresie
zarzut nie potwierdził się.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.1.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Zakres odpowiedzialności członków zespołu
jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób przekazywania informacji jest pełny
i logiczny”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Zakres
KIO 657/14
str. 14
odpowiedzialności członków zespołu jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób
przekazywania informacji jest pełny i logiczny, a dodatkowo zawiera wartości dodane,
zastępowalność personelu (choroba, urlop), dodatkowo zaproponowana struktura zapewnia
sprawna realizację przedmiotu zamówienia w sytuacjach kryzysowych”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
2.1. merytorycznie różnicuje ujęcie w opisie:
1. wartości dodanych,
2. zastępowalności personelu w czasie choroby albo urlopu,
3. zaproponowanie struktury zapewniającej sprawną realizację przedmiotu zamówienia
w sytuacjach kryzysowych.
Na rozprawie zamawiający twierdził, że wartości dodane to zastępowalność
personelu, co jednak nie znajduje odzwierciedlenia w zacytowanym powyżej fragmencie
brzmienia opisu oceny „bardzo dobrze”, ponieważ użycie przecinka pomiędzy „wartości
dodane” a „zastępowalność personelu” (a nie np. myślnika czy dwukropka) oznacza, że są
to dwa niezależne od siebie mierniki oceny. Kolejnym miernikiem jest (wskazana również po
przecinku) „zaproponowana struktura”.
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.1. Tym samym w tym zakresie
zarzut nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby stanął także na stanowisku, że bez znaczenia z punktu
widzenia podniesionego zarzutu braku opisu różnicującego ocenę „dobrze” i bardzo dobrze”
jest sposób rozumienia „sprawnej realizacji przedmiotu zamówienia”, ponieważ
sformułowanie to odnosi się do „zaproponowanej struktury” wskazanej i podlegającej ocenie
jedynie w ramach stopnia „bardzo dobrze”.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.2.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Zakres odpowiedzialności członków zespołu
jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób przekazywania informacji jest pełny
i logiczny. Liczba zidentyfikowanych zagrożeń jest dostateczna, opisy sposobów ich
rozwiązania, przeciwdziałania, zapobiegania im są dostateczne. Wykazane środki
minimalizujące zagrożenia nie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu
zamówienia”.
KIO 657/14
str. 15
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Wykonawca zawarł
dostateczny wykaz potencjalnych ryzyk i zagrożeń związanych z realizacją przedmiotu
zamówienia oraz zaproponował dobry sposób ich rozwiązania i zapobieżenia im. Wykazaneśrodki minimalizujące zagrożenie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu
zamówienia”.
W ocenie składu orzekającego Izby w świetle brzmienia opisów ocen „dobrze”
i „bardzo dobrze” w kryterium 2.2. nie sposób doszukać się ich merytorycznego rozróżnienia,
ponieważ nie jest wiadomym, jak zamawiający rozumie „dobry sposób rozwiązania” (ocena
„bardzo dobrze”), a jak „sposób rozwiązania dostateczny” (ocena „dobrze”) oraz jak
zamawiający rozumie „w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu zamówienia”,
a jak „nie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu zamówienia”. Powyższe
sformułowania dotyczą sposobu rozwiązania zagrożeń oraz środków minimalizujących
zagrożenia. Są to pojęcia nieostre i wymagające doprecyzowania.
W ocenie składu orzekającego Izby powyższy sposób opisu ocen „dobrze” i bardzo
dobrze” nie pozwala uznać, że zamawiający zróżnicował „merytorycznie” te oceny, co
oznacza także, że ocena przez zamawiającego ofert w pkt. 2.2. podkryterium „Zarządzanie
ryzykiem” może być dowolna. Tym samym w tym zakresie zarzut potwierdził się.
Odnosząc się do braku linii demarkacyjnej pomiędzy opisem „zadawalającym”
a „wyczerpującym” w pkt. 1.1. skład orzekający Izby wskazuje, o czym była mowa powyżej,że w pkt. 1.1. ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” różnicuje liczba procedur kontroli jakości dla
zadań opisanych w OPZ rozdział I, która to ocena zostanie dokonana na podstawie opisu
wykonawcy.
Przypomnienia wymaga, że ocenie podlegać może wyłącznie treść oferty, a nie jej
forma, stąd, chociaż zamawiający wskazał swoje oczekiwania co do samego sposobu opisu
(sposobu prezentacji opisu, a nawet „dochodzenia do tego opisu – „bez dogłębnej wiedzy”),
to określenia takie jak „skrótowy, wyczerpujący, rozległy, szczegółowy, przejrzysty,
zrozumiały, bez dogłębnej wiedzy, jasny, rzetelny” itp. pozostają bez znaczenia dla oceny,
o ile tylko przedstawiony przez wykonawcę opis pozwala na identyfikację, jakie procedury
kontroli jakości realizacji zamówienia (a tym samym, w jakiej liczbie) proponuje wykonawca.
Innymi słowy, sposób prezentacji opisu stanowiącego treść oferty pozostaje bez znaczenia,
o ile pozwala na ustalenie, co proponuje wykonawca.
KIO 657/14
str. 16
Skład orzekający Izby wskazuje dodatkowo, że ocena zgodności opisanych przez
zamawiającego kryteriów oceny ofert z Rekomendacjami Ministerstwa Rozwoju
Regionalnego nie jest możliwa – skład orzekający Izby może oceniać zgodność
czynności/zaniechań zamawiającego z ustawą Pzp (w konsekwencji przysługującego prawa
wykonawcy do kwestionowania czynności/zaniechań zamawiającego wyłącznie z przepisami
ustawy Pzp - art. 180 ust. 1 ustawy Pzp).
Zarzut określenia w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika
z pominięciem usunięcia wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C
pomimo tego, że ze względu na charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne,
a przy tym zamawiający, uwzględniając w całości zarzuty odwołania wykonawcy
Golland Sp. z o.o. z dnia 6 marca 2014 r. zobowiązany był wykonać zaskarżoną czynność
zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu, czym zamawiający naruszył przepis art. 186
ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp nie potwierdził się (zarzut drugi).
Zarzut sprowadza się do tego, że odwołujący zarzucił zamawiającemu zaniechanie
usunięcia z Opisu przedmiotu zamówienia wartości temperatury punktu przemarzania
czujnika do –30° C w wyniku uwzględnienia w całości zarzutów odwołania wniesionego przez
innego wykonawcę (obecnego przystępującego) w odwołaniu z dnia 6 marca 2013 r.
Skład orzekający Izby ustalił, że wymóg odnośnie do wymaganej temperatury punktu
przemarzania, tj. –30° C został ujęty w Załączniku nr 9 do SIWZ, tj. w Opisie przedmiotu
zamówienia – Specyfikacji Technicznej (dalej „OPZ”) w „wersji pierwotnej” SIWZ,
tj. udostępnionej wykonawcom w dniu 18 grudnia 2013 r. (zamieszczonej na stronie
internetowej zamawiającego w dniu 18 grudnia 2013 r.).
Zgodnie bowiem z częścią VI pkt 1 zdanie ostatnie OPZ stanowiącego załącznika nr 9
do SIWZ, udostępnionej dnia 18 grudnia 2013 r. zamawiający zażądał: „Wszystkie czujniki
stanu nawierzchni muszą pracować co najmniej w zakresie temperatur od –30° C do 60° C”.
Na podstawie kolejnych wersji SIWZ skład orzekający Izby ustalił, że wymóg ten nie
został zmieniony w toku postępowania.
Powyższe, uwzględniając znajdujący w tym przypadku zastosowanie przepis art. 182
ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp oznacza, że wykonawcom przysługiwało odwołanie od ww. wymogu
w terminie do dnia 28 grudnia 2013 r. We wskazanym terminie wniesiono jedno odwołanie –
odwołanie z dnia 27 grudnia 2013 r.
KIO 657/14
str. 17
Jak ustalił skład orzekający Izby na podstawie tego odwołania (z dnia
27 grudnia 2013 r.), choć odwołanie to zostało wniesione w ustawowym terminie dziesięciu
dni (w terminie do dnia 28 grudnia 2013 r.) i zostało wniesione wobec pierwotnych
postanowień SIWZ, to jednak nie zakwestionowano w nim wymaganej temperatury punktu
przemarzania, tj. –30° C, ale inne wymogi, tj. dostarczenia czujnika aktywnego i pasywnego
jednego producenta, czujnika aktywnego i pasywnego nie wyższego niż 4 cm, elementu
aktywnego w czujniku pasywnym, generowania automatycznych alarmów przez stację
sterującą czujnikami, a także dostarczenia certyfikatów .
Kwestia wymaganej wartości temperatury (temperatury punktu przemarzania,
tj. –30° C) została podniesiona w odwołaniu Golland Sp. z o.o. (obecny przystępujący)
z dnia 6 marca 2014 r.
Dostrzeżenia jednak wymaga, że odwołanie to zostało wniesiono od czynności
zamawiającego polegających na „zmianie zapisu pkt 8.1. SIWZ” oraz na „określeniu
– w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia warunków udziału w postępowaniu”.
Jak wskazano w treści odwołania z dnia 6 marca 2014 r. w odniesieniu do obu zarzutów
dotyczyło ono SIWZ w tym OPZ w wersji po zmianach dokonanych przez zamawiającego
z dnia 25 lutego 2014 r. (w wyniku odwołania z dnia 20 lutego 2014 r, wniesionego przez
obecnego odwołującego). Sam odwołujący Golland Sp. z o.o., wykazując swoje prawo do
wniesienia odwołania (w pkt 4) uzasadnienia odwołania) wprost wskazał: „Informacja
o zmianie treści SIWZ oraz nowy opis przedmiotu zamówienia (OPZ) przygotowane przez
Zamawiającego w przedmiotowym postępowaniu w piśmie opatrzonym datą 24.02.2014 r.
w zakresie przywołanym i zakwestionowanym niniejszym odwołaniem, zostały opublikowane
w dniu 25.02.2014 r. i zamieszczone w tej dacie na stronie internetowej Zamawiającego.
W związku z powyższym, niniejsze odwołanie jest złożone z zachowaniem 10-dniowego
terminu określonego w art. 182 ust. 2 pkt 1) ustawy p.z.p.”
Skoro odwołanie zostało wniesione wobec zmienionej treści SIWZ, to nie mogło
dotyczyć tej części SIWZ, która pozostawała bez zmian od dnia 18 grudnia 2013 r. w tym nie
mogło dotyczyć postanowienia wprowadzającego wymóg temperatury punktu przemarzania
–30° C. Przyjęcie stanowiska przeciwnego oznaczałoby jednocześnie przywrócenie terminu
na wniesienie odwołania wbrew przepisowi art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp.
Nie sposób zatem przyjąć, że uwzględniając odwołanie Golland Sp. z o.o.
z dnia 6 marca 2014 r. zamawiający uwzględnił zarzut dotyczący temperatury punktu
przemarzania –30° C, a w dalszej konsekwencji, że zamawiający zaniechał usunięcia
z Opisu przedmiotu zamówienia wartości temperatury punktu przemarzania czujnika do
KIO 657/14
str. 18
–30° C w wyniku uwzględnienia w całości zarzutów odwołania wniesionego przez obecnego
przystępującego w odwołaniu z dnia 6 marca 2013 r.
Dodatkowo skład orzekający Izby wskazuje, że gdyby zarzut „określenia
w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika z pominięciem usunięcia
wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C pomimo tego, że ze
względu na charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne”, uznać za zarzut,
który nie pozostaje w związku z uwzględnieniem przez zamawiającego odwołania
przystępującego, to zarzut ten należałoby uznać za spóźniony, ponieważ – jak wskazano
powyżej – wymóg wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C został wskazany
przez zamawiającego już w SIWZ udostępnionej dnia 18 grudnia 2013 r.
Z powyższych względów skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby uwzględnił odwołanie ze względu na częściowe potwierdzenie
się zarzutu pierwszego.
KIO 657/14
str. 19
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz stosownie do postanowień § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzaju kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący …………………………………….
1.
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu modyfikację specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, poprzez doprecyzowanie ujętych w kryterium
„Jakość i organizacja projektu” podkryterium „Zarządzanie ryzykiem” pojęć:
„dostateczna/dostateczne/dostateczny”, „dobry”, nie w pełni”, „w pełni”,
2. kosztami postępowania obciąża
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej
Państwowy Instytut Badawczy z Warszawy i:
KIO 657/14
str. 2
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. z Kutna tytułem wpisu
od odwołania,
2.2.
zasądza od
Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy
Instytut Badawczy z Warszawy na rzecz wykonawcy Megmar Logistics
& Consulting Sp. z o.o. z Kutna kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z póżn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………………….
KIO 657/14
str. 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy
Instytut Badawczy na „Projekt, dostawa, instalacja i uruchomienie operacyjne
automatycznych systemów pomiarowych parametrów meteorologicznych AWOS na potrzeby
meteorologicznej osłony lotnictwa cywilnego na lotniskach w Katowicach, Krakowie,
Wrocławiu, Rzeszowie, Łodzi, Szczecinie i Gdańsku oraz automatycznych systemów stanu
nawierzchni drogi startowej Ice-alert dla portów lotniczych w Katowicach, Rzeszowie, Łodzi,
Szczecinie i Krakowie
”
wykonawca Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. (dalej
„odwołujący”) złożył odwołanie wobec czynności zamawiającego, polegających na:
1. ponownej zmianie zapisu pkt 8.1. SIWZ „Kryteria Oceny ofert i ich znaczenie”
odnośnie do kryterium „Jakość i organizacja projektu” i ponownym opisaniu tego
kryterium w sposób, który odnosi się do właściwości podmiotowych wykonawcy (opis
struktur
organizacyjnych
zespołu,
podział
ról,
zakres
odpowiedzialności
poszczególnych członków zespołu) w sytuacji, gdy nie ma to żadnego znaczenia
z punktu widzenia osiągnięcia celu umowy, jaka ma być zawierana w wyniku
udzielenia zamówienia publicznego oraz w sposób, który umożliwia zamawiającemu
dokonanie oceny subiektywnej i uznaniowej, co utrudnia uczciwą konkurencję, gdyż
nie zapewnia obiektywniej oceny i porównania ofert, co odnosi się w szczególności
do niejasnych kryteriów rozgraniczenia oceny w zakresie pozycji „dobrze” i „bardzo
dobrze” w podkryteriach 1.1,1.2.,2.1. i 2.2. kryterium Jakość i organizacja projektu,
a co stanowi naruszenie przepisu art. 2 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r.
poz. 907 z póżn. zm.) [dalej „ustawa Pzp”] w zw. z art. 91 ust. 2
i 3 oraz art. 29 ust. 1 ustawy Pzp,
2. określeniu w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika
z pominięciem usunięcia wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do
-30 stopni Celsjusza, mimo że ze względu na charakter działania czujnika aktywnego
nie jest to konieczne, a przy tym zamawiający, uwzględniając w całości zarzuty
odwołania Wykonawcy GOLLAND Sp. z o.o. z dnia 6 marca 2014 r. zobowiązany był
wykonać zaskarżoną czynność w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie
z żądaniem zawartym w odwołaniu, co stanowi naruszenie art. 186 ust. 2 zd. 2
ustawy Pzp.
KIO 657/14
str. 4
Odwołujący podniósł, że z dyspozycji art. 91 ust. 3 ustawy Pzp wynika zakaz
stosowania przy ocenie ofert kryteriów o charakterze podmiotowym, co oznacza, iż
właściwości wykonawcy ubiegającego się o zamówienie publiczne nie mogą być brane pod
uwagę przy ocenie oferty najkorzystniejszej. Wskazał, że zawarte w art. 91 ust. 3 ustawy Pzp
wyliczenie niedopuszczalnych kryteriów ocen ma charakter przykładowy, wobec czego, poza
wiarygodnością ekonomiczną, techniczną lub finansową wykonawcy ubiegającego się
o zamówienie, przy wyborze najkorzystniejszej oferty nie mogą być brane pod uwagę także
inne kryteria odnoszące się do właściwości wykonawcy. Na tej podstawie odwołujący uznał
za niedopuszczalne stosowanie przy wyborze najkorzystniejszej oferty takich kryteriów
oceny ofert, które de facto zmierzają do ustalenia posiadanej przez wykonawców struktury
organizacyjnej i obowiązujących wewnątrz tej struktury organizacyjnej ról poszczególnych
osób, zwłaszcza gdy ze względu na charakter umowy, jaka ma być zawierana w wyniku
przetargu publicznego, w której określony jest rezultat i termin jego osiągnięcia (umowa
o dzieło) kwestie wewnętrznej struktury organizacyjnej wykonawcy nie mają żadnego
merytorycznego znaczenia, ani nie będą stanowić chociażby accidentalia negotii umowy.
Zdaniem odwołującego w podkryterium 2.1. w pkt 8.1. SIWZ znalazły się kryteria,
które zbliżają się do niedopuszczalnych kryteriów oceny ofert jak doświadczenie, czy też
kwalifikacje członków zespołu wykonawcy, czy też posiadanie przez niego znajomości
określonej branży, zdobytej w trakcie wykonywania podobnych zamówień dla podmiotów
działających w określonej branży.
Podniósł, że zamawiający, poprawiając kontestowane kryterium oraz jego
podkryteria, zawarł w jego ramach 3 kategorie oceny obejmujące zakreśloną ilość punktów
możliwych do uzyskania, które nie są jednak ze sobą w żaden sposób koherentne,
tj. zamawiający nie przedstawił żadnego uzasadnienia dlaczego punktacja ma poziom 0, 4
i 7, podczas gdy naturalną wydaje się gradacja 1, 2, 3 w poszczególnych pozycjach.
Wskazał, że w żaden sposób nie zostały doprecyzowane warunki, od których zależeć
będzie uzyskanie przez wykonawcę określonej liczby punktów w ramach danego
podkryterium i jednej z jego trzech kategorii - podniósł, że zwłaszcza opisy pomiędzy
pozycjami: „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryteriach 1.1., 1.2.. 2.1., 2.2. kryterium Jakość
i organizacja projektu nie różnią się od siebie w merytorycznie obiektywnie weryfikowalnych
opisach niczym, natomiast różni je dodatkowy opis – cyt. „(...) dodatkowo zawiera wartości
dodane (wyróżniające się) (...)” /pkt 1.2./; „(...) zawiera wartości dodane (...) zapewnia
sprawną realizację przedmiotu zamówienia w sytuacjach kryzysowych'’ /pkt 2.1./.
Odwołujący stanął w związku z powyższym na stanowisku, że nie jest możliwe samodzielnie
ustalenie przez potencjalnego wykonawcę, jakich wartości dodanych – czego dokładnie –
KIO 657/14
str. 5
oczekuje zamawiający lub co rozumie przez „sprawną realizację”, skoro jest to okoliczność
irrelewantna z punktu widzenia umowy o dzieło, w której istotnym jest osiągnięcie rezultatu,
a nie droga jego osiągnięcia.
Odwołujący podniósł nadto, że opisy w pkt 1.1. oraz 2.2. naruszają art. 36 ust. 1 pkt
13 ustawy Pzp, stosownie do którego zamawiający musi przedstawić w SIWZ informację
o sposobie oceny ofert, tzn. musi opisać sposób mierzenia stopnia spełniania przez ofertę
kryteriów określonych w SIWZ, z którego to obowiązku zamawiający nie wywiązał się,
ponieważ w podkryterium 1.1. nie sposób ustalić linii demarkacyjnej pomiędzy opisem
„zadowalającym” a „wyczerpującym” skoro zamawiający nie wskazuje w odniesieniu do
jakiego, przygotowanego przez siebie i jawnego dla wykonawców wykazu elementów
realizacji projektu będzie odnosił opisy poszczególnych ofert, a w podkryterium 2.2. nie
sposób ustalić linii demarkacyjnej pomiędzy opisem „liczba zidentyfikowanych zagrożeń jest
dostateczna (...) opisy sposobów ich rozwiązania są dostateczne” a „Wykonawca zawarł
dostateczny wykaz potencjalnych ryzyk i zagrożeń oraz zaproponował dobry sposób ich
rozwiązania” skoro zamawiający nie wskazuje w odniesieniu do jakiego, przygotowanego
przez siebie i jawnego dla wykonawców wykazu potencjalnych ryzyk dla realizacji będzie
odnosił opis zagrożeń i opis ich rozwiązania w przypadku poszczególnych ofert.
Odwołujący przywołał uchwalę Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 grudnia 2011 r.,
w której wskazano: „Wybór kryteriów oceny ofert należy do zamawiającego. Należy jednak
zauważyć, że choć zamawiający może określić własny katalog kryteriów oceny ofert, to
jednak kryteria te nie mogą być dowolne i uznaniowe, ani też dawać zamawiającemu
nieograniczonej swobody arbitralnego wyboru oferty. Ocena ofert musi być dokonana
w sposób obiektywny tak, aby zapewnić wybór oferty zgodnie z zasadą równego traktowania
wykonawców i z zachowaniem zasady uczciwej konkurencji. Wskazując kryteria oceny ofert
inne niż cena, zamawiający powinien dokonać szczegółowego ich opisu, w razie potrzeb
podzielić na dodatkowe podkryteria. Niewystarczające jest przy tym wskazanie w istocie
jedynie na nazwę danego kryterium wraz z określeniem jego znaczenia (wagi)”.
Odwołujący stwierdził, iż pomimo pozorów zdefiniowania podkryteriów w pkt 8.1.
SIWZ, zamawiający w istocie albo w ogóle ich nie opisał, albo zdefiniował je w sposób
niemierzalny.
Odwołujący stanął na stanowisku, że zamawiający, wyznaczając termin wykonania
przedmiotu zamówienia, nie ma uprawnienia lub interesu prawnego w indagowaniu
wykonawcy o sposób wykonywania poszczególnych elementów realizacji przedmiotu
zamówienia lub sposób rozwiązywania hipotetycznych, nie dających się przewidzieć
KIO 657/14
str. 6
problemów skoro zamawiającego chroni umowa o wykonanie zamówienia publicznego
i ustanowione w niej kary umowne.
Uznał, że ocena podkryterium w pkt 1.1., 1.2., 2.12.2. kryterium Jakość i organizacja
projektu nie jest jasna i nadal uniemożliwia samodzielne ustalenie przez oferenta, ile
punktów uzyska, co czyni ocenę ofert subiektywną i dowolną, a w konsekwencji wywiera
wpływ na cały przebieg postępowania i na możliwość weryfikacji przez wykonawców
– w ramach przyznanych im środków ochrony prawnej – prawidłowości udzielenia
zamówienia przez zamawiającego, a nadto ocena taka uniemożliwia wykonawcom
przygotowanie oferty ze względu na niemożność stwierdzenia, jaki czynnik różnicujący
złożone oferty będzie przez zamawiającego brany pod uwagę dla oceny, co skutkuje
złożeniem ofert nieporównywalnych.
Zaznaczył, że tworzenie subiektywnych bądź dopuszczających dowolność oceny
kryteriów oceny ofert jest zakazane w świetle „Rekomendacji Ministerstwa Rozwoju
Regionalnego Kryteria wyboru oferty najkorzystniejszej ekonomicznie rekomendacje dla
beneficjentów realizujących projekty indywidualne, lipiec 2010 r.„ (dalej „Rekomendacje’').
Podniósł, że Rekomendacje zawierają przykładowe pozacenowe kryteria oceny ofert
i wskazują wyraźnie na obowiązek zamawiającego dokonania szczegółowego
i indywidualnego opisu sposobu oceny oferty dla każdego przyjętego kryterium w ramach
obowiązkowego „opisu kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze
oferty wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów i sposobu oceny ofert”. Podał, że przykłady
zawarte w Rekomendacjach mają charakter uniwersalny, wymagający dostosowania
i
uzupełnienia
przez
konkretnego
zamawiającego,
z
uwzględnieniem
specyfiki
i uwarunkowań konkretnego przedmiotu zamówienia. Podał, że Ministerstwo Rozwoju
Regionalnego jednoznacznie nakazuje zamawiającym określić, w jaki konkretny sposób
będą przyznawane punkty podlegającym ocenie ofertom, a nadto Rekomendacje zawierają
wprost zakaz tworzenia kryteriów dowolnych i uznaniowych co do sposobu opisu kryteriów
oceny ofert, co w ocenie odwołującego nie zostało dopełnione przez zamawiającego,
ponieważ:
1) Kryteria muszą być jasne i nie mogą stwarzać dowolności interpretacyjnej; każde
kryterium (i opis jego stosowania) musi być sformułowane jednoznacznie i precyzyjnie, takżeby każdy przeciętnie profesjonalny oferent, który dołoży należytej staranności mógł
interpretować je w jednakowy sposób (§ 2 ust. 2, str. 7 Rekomendacji),
2) Opis kryteriów (...) nie może jednak przyznawać zamawiającemu nieograniczonej
swobody (arbitralnego) wyboru oferty (§ 2 ust. 4, str. 7 Rekomendacji).
Odwołujący podniósł, że niezbędne jest wskazanie, co zamawiający rozumie przez
pojęcia, którymi się posługuje i w oparciu, o co będzie poznawał punkty.
KIO 657/14
str. 7
Uznał, że w przedmiotowym postępowaniu zamawiający doprowadził do:
a) uniemożliwienia wykonawcom przygotowania oferty ze względu na niemożność
stwierdzenia, jaki czynnik różnicujący złożone oferty będzie brany pod uwagę dla
oceny i przyznania określonej ilości punktów spośród jednej z dwóch kategorii
punktowych (pomijając kryterium dające 0 pkt),
b) dowolności interpretacyjnej przyjętych kryteriów oceny ofert przez wykonawców, co
skutkuje złożeniem w postępowaniu ofert nieporównywalnych,
c) niemożności porównania ofert w ramach ich oceny przez Komisję Przetargową.
Wskazał, że ratio legis unormowań ustawy Pzp należy odczytywać w świetle zasady
art. 7, który sprowadza się do obowiązku zamawiającego takiego opisu kryteriów oceny ofert,
w tym sposobu oceny ofert, który zapewni obiektywną ocenę oraz porównywalność
złożonych ofert, dając tym samym wykonawcom możliwość weryfikacji prawidłowości
dokonanej oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej.
Przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 lipca 2008 roku o sygn. akt
KIO/UZP 619 /08, w którym: „Krajowa Izba Odwoławcza zwraca uwagę, że kryteria oceny
ofert powinny być tak skonstruowane, żeby subiektywne odczucia oceniającego pozostawały
bez wpływu na ocenę. W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający tego nie zapewnił.
Zamawiający, co prawda określił podkryteria, w ramach spornego kryterium oceny ofert,
a więc wskazał, które elementy w zakresie technologii i środków będzie oceniał, jednakże
sposób opisania tych podkryteriów uniemożliwia dokonanie obiektywnej oceny. Zamawiający
określając katalog podkryteriów, które składają się na kryterium oceny zaproponowanej
technologii i środków, nie opisał sposobu oceny przedmiotowych podkryteriów w sposób
właściwy. Brak bowiem wskazania podstawy od której uzależniona jest ocena, nie określono
jakie parametry, cechy, ilości zapewnią uzyskanie maksymalnej liczby punktów oraz jak
odchylenia w tym zakresie wpłyną na ocenę (punktację). Wykonawca nie ma nawet wiedzy
bowiem sam Zamawiający tego nie rozstrzygnął, jak ewentualne odchylenia wpływać będą
na ocenę, a w konsekwencji na ilość przyznanych punktów. Tak skonstruowany opis oceny
spornego kryterium nie zapewnia waloru wyboru najkorzystniejszej oferty w sposób nie
budzący wątpliwości, co narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców. Wykonawcy ubiegający sic o udzielenie zamówienia pozostają w niepewności
jak oceniane będą oferty”.
W odniesieniu do drugiego z zarzutów odwołania odwołujący wskazał, że
w odwołaniu z dnia 6 marca 2014 r. odwołujący GOLLAND Sp. z o.o. wskazał m.in. cyt.
„Dodatkowym parametrem wskazującym na tego samego producenta jest wymagana
KIO 657/14
str. 8
wartość temperatury punktu przemarzania do – 30 stopni Celsjusza, co ze względu na
charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne”.
Wskazał, że stosownie do art. 186 ust. 2 ustawy Pzp w przypadku uwzględnienia
przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu zamawiający
wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia
zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu.
Odwołał się do wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie
o sygn. akt KIO 290/13, zgodnie z którym decyzja o uwzględnieniu w całości zarzutów
odwołania winna być czynnością przemyślaną i racjonalną, za niewłaściwe postępowanie
zamawiającego należy uznać uwzględnienie całości zarzutów odwołania w sytuacji, gdy
zasadny do uwzględnienia zamawiający uważał tylko jeden z podniesionych zarzutów
– w takiej sytuacji nie było przeszkód prawnych, aby zamawiający uwzględnił zasadność
tylko niektórych zarzutów odwołania, poddając jednocześnie zarzuty pozostałe
rozstrzygnięciu KIO.
Odwołujący podniósł, że skoro jednym z zarzutów odwołania była kwestia
nieuzasadnionego opisania parametrów czujnika z odwołaniem się do wartości temperatury,
co powoduje możliwość zastosowania urządzeń tylko jednego producenta, a zamawiający
uznał odwołanie i jego zarzuty w całości, to jego obowiązkiem była eliminacja tego
parametru.
Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania w całości,
2. nakazanie zamawiającemu modyfikacji treści SIWZ tak, aby zmodyfikowane zapisy
SIWZ były zgodne z ustawą Pzp w szczególności, poprzez usunięcie zapisów
naruszających wskazane przepisy ustawy Pzp,
3. nakazanie przedłużenia terminu składania ofert według norm prawem przepisanych,
4. zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych.
KIO 657/14
str. 9
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie
publicznego, przekazanej Izbie przez zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność
z oryginałem, a także stanowisk stron i przystępującego zaprezentowanych w toku rozprawy
skład orzekający Izby, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów, ustalił i zważył, co
następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu
zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością poniesienia
szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją zaskarżonych w odwołaniu czynności
i zaniechań zamawiającego.
Zarzut opisania kryterium „Jakość i organizacja projektu” w sposób, który odnosi się
do właściwości podmiotowych wykonawcy oraz w sposób, który umożliwia zamawiającemu
dokonanie oceny subiektywnej i uznaniowej, co odnosi się w szczególności do niejasnych
kryteriów rozgraniczenia oceny w zakresie „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryteriach
1.1., 1.2., 2.1., 2.2. częściowo się potwierdził się (zarzut pierwszy).
Odnośnie do opisania kryterium „Jakość i organizacja projektu” w sposób, który
odnosi się do właściwości podmiotowych wykonawcy (opis struktur organizacyjnych zespołu,
podział ról, zakres odpowiedzialności poszczególnych członków zespołu) skład orzekający
Izby wskazuje, że jedynym podkryterium w ramach kryterium „Jakość i organizacja projektu”,
w którym zamawiający zobowiązał wykonawców do opisu „osobowych aspektów” realizacji
przedmiotu zamówienia i przewidział jego ocenę było podkryterium 2.1. „Organizacja”.
Zamawiający zażądał bowiem w ramach tego podkryterium szczegółowego opisu struktury
organizacyjnej zespołu, która będzie wykorzystywana przy realizacji przedmiotu zamówienia
(w zakresie OPZ rozdział I).
Zdaniem odwołującego podkryterium to odnosi się do właściwości wykonawcy,
których ocena w świetle przepisu art. 91 ust. 3 ustawy Pzp, jest niedopuszczalna.
Skład orzekający Izby stanowiska tego nie podziela, ponieważ zamawiający nie
zażądał opisu i nie przewidział oceny struktury organizacyjnej wykonawcy jako takiej (opisu
i oceny komórek organizacyjnych różnego szczebla, czy stanowisk funkcjonujących na co
dzień u wykonawcy), ale zażądał opisu i przewidział ocenę struktury organizacyjnej zespołu –
grupy, którą powoła wykonawca w celu realizacji tego, skonkretyzowanego przedmiotu
zamówienia, grupy – dedykowanej do realizacji tego przedmiotu zamówienia, która to
KIO 657/14
str. 10
organizacja winna być adekwatna do zadań czekających grupę. Podnieść należy, że
struktura organizacyjna, w ramach której wykonawca funkcjonuje zgodnie z jego
wewnętrznymi regulacjami nie musi (i najprawdopodobniej nie będzie) odpowiadać strukturze
dedykowanego do realizacji przedmiotowego zamówienia zespołu.
Poza sferą zainteresowań zamawiającego pozostaje zatem, czego obawiał się
odwołujący,
„ustalenie
posiadanej
przez
wykonawców
struktury
organizacyjnej
i obowiązujących wewnątrz tej struktury organizacyjnej ról poszczególnych osób”.
Fakt, że to wykonawca odpowiada za realizację przedmiotu zamówienia (w tym co do
terminu, którego dochowanie ma związek ze sposobem organizowania pracy zespołu, który
zadanie wykonuje) w żadnej mierze nie pozbawia zamawiającego prawa – brak ku temu
podstaw ustawowych – do oceny, jak wykonawca proponuje zamówienie wykonać. Innymi
słowy, proponowany przez wykonawcę sposób realizacji zamówienia może podlegać ocenie
zamawiającego. Ostatecznie to przecież zamawiający jest narażony na konsekwencje
w postaci realizacji przedmiotu zamówienia niezgodnie z oczekiwaniami zawartymi w SIWZ,
a nawet w postaci braku tej realizacji i konieczności wyłonienia nowego wykonawcy.
Odnośnie do punktacji przyjętej przez zamawiającego w ramach poszczególnych
podkryteriów kryterium „Jakość i organizacja projektu”, tj. podnoszonej przez odwołującego
niekoherentności tej punktacji skład orzekający Izby wskazuje, że wbrew oczekiwaniom
odwołującego, obowiązkiem zamawiającego w ramach opisu kryteriów i sposobu oceny ofert
(art. 36 ust. 1 pkt 13 ustawy Pzp) nie jest podawanie uzasadnienia przyjętego poziomu
punktacji, natomiast obowiązkiem odwołującego, który zarzucę czynności zamawiającego
niezgodność z ustawą Pzp jest wykazanie tej niezgodności (ciężar dowodu spoczywa na
odwołującym się wykonawcy). Tymczasem odwołujący poprzestał jedynie na stwierdzeniu, że
„naturalną wydaje się gradacja 1,2,3 w poszczególnych pozycjach”, nie próbując nawet
wykazać, na czym polega niezgodność przyjętej przez zamawiającego gradacji, tj. 0,3,6 (pkt
1.1.), 0,4,7 (pkt 1.2. i pkt 2.2.), 0,4,8 (pkt 2.1.) w poszczególnych podkryteriach kryterium
„Jakość i organizacja projektu” z przepisami ustawy Pzp.
Stąd zarzut w tym zakresie nie może zostać uznany.
Zasadniczą kwestią podniesioną w odwołaniu było to, że „w żaden sposób nie zostały
doprecyzowane warunki, od których zależeć będzie uzyskanie przez wykonawcę określonej
liczby punktów w ramach danego podkryterium i jednej z jego trzech kategorii”, przy czym co
do „kategorii” pierwszej – punktowanej „0” odwołujący nie zaprezentował żadnej
argumentacji.
KIO 657/14
str. 11
Odwołujący uznał, że „Opisy – zwłaszcza pomiędzy pozycjami: „dobrze” i „bardzo
dobrze” w podkryteriach 1.1., 1.2., 2.1., 2.2. kryterium Jakość i organizacja projektu nie różnią
się od siebie w merytorycznie obiektywnie weryfikowalnych opisach niczym, natomiast różni
je dodatkowy opis – cyt. „(…) dodatkowo zawiera wartości dodane (wyróżniające się) (…)”
/pkt 1.2./; „(…) zawiera wartości dodane (…) zapewnia sprawną realizację przedmiotu
zamówienia w sytuacjach kryzysowych” /pkt 2.1./, co w konsekwencji doprowadziło
odwołującego do wniosku, że „w żaden sposób nie jest możliwe samodzielnie ustalenie przez
potencjalnego Wykonawcę – oferenta jakich wartości dodanych – czego dokładnie –
oczekuje Zamawiający lub co rozumie przez „sprawną realizację””.
Analizując opis przewidzianych do przyznania przez zamawiającego ocen „dobrze”
i „bardzo dobrze” w poszczególnych podkryteriach kryterium „Jakość i organizacja projektu”
pod kątem podniesionego przez odwołującego braku zróżnicowania ocen „dobrze” i „bardzo
dobrze” w pkt. 1.1., 1.2., 2.1.,i 2.2. skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.1.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Istnieją procedury zapewnienia jakości dla
większości elementów realizacji przedmiotu zamówienia”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Istnieją procedury
zapewnienia jakości realizacji zamówienia, zawierające elementy innowacyjne, które mają
istotny wpływ na jakość i realizację przedmiotu zamówienia”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
1.1. merytorycznie różnicuje liczba elementów realizacji przedmiotu zamówienia, tj. liczba
procedur kontroli jakości.
Dostrzeżenia wymaga, co eksponował na rozprawie zamawiający, że w podkryterium
„Kontrola jakości realizacji przedmiotu zamówienia” (pkt. 1.1.) zamawiający wprost odwołał
się do OPZ rozdział I, w którym, w odniesieniu do poszczególnych lotnisk sprecyzował
konieczne do realizacji zamówienia zadania – zadania, które dla wszystkich lotnisk
sprowadzają się do:
a) wykonania projektu koncepcyjnego systemu,
b) wykonania projektu budowlanego,
c) uzyskania pozwoleń budowlanych,
KIO 657/14
str. 12
d) dostawy fabrycznie przetestowanego kompletnego systemu,
e) instalacji i uruchomienia systemu,
f) przeprowadzenia testu akceptacyjnego SAT i wsparcia wdrożeniowego,
g) wykonania dokumentacji technicznej – powykonawczej,
h) przeprowadzenia szkolenia,
i) wsparcia serwisowego gwarancyjnego.
Skoro zamawiający odwołał się do OPZ rozdział I, w którym wskazał zadania dla
wszystkich lotnisk (Katowice, Kraków, Wrocław, Rzeszów, Łódź, Szczecin, Gdańsk;
w przypadku Krakowa, Rzeszowa, Łodzi i Szczecina zadania dotyczą zarówno AWOS, jak
i Ice-alert) i zadania te opisał w lit. a-i (łącznie 9 zadań w przypadku każdego z 7 lotnisk dla
AWOS oraz dodatkowo w przypadku 4 lotnisk dla Ice-alert), to w ocenie składu orzekającego
Izby odwołujący miał wystarczającą informację, że w odniesieniu do tych zadań składających
się na przedmiot zamówienia (w ramach opisu zamawiający posłużył się pojęciem „element”)
zamawiający będzie oceniał procedury kontroli jakości, a także że w odniesieniu do tych
zadań/elementów odnieść należy „pojęcie „większość” użyte przez zamawiającego w opisie
oceny „dobrze” („Istnieją procedury zapewnienia jakości dla większości elementów realizacji
przedmiotu zamówienia”).
Uznać zatem należy, że to liczba procedur kontroli jakości dla zadań opisanych
w OPZ rozdział I różnicuje ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” – „większość” czyli powyżej 50%
w odniesieniu do zadań wskazanych w OPZ w rozdziale I w przypadku oceny „dobrze” oraz
„całość” jako „poziom wyższy”, uzasadniający wyższą ocenę od „większość” w odniesieniu do
zadań wskazanych w OPZ w rozdziale I w przypadku oceny „bardzo dobrze”.
W ramach oceny „bardzo dobrze” zamawiający wskazał także „elementy
innowacyjne”, co do których rozważania skład orzekający Izby pomija, ponieważ odwołujący
nie kwestionował w odwołaniu braku zróżnicowania punktacji w ramach oceny „dobrze”, czy
braku zróżnicowania punktacji w ramach oceny „bardzo dobrze”, ale brak rozgraniczenia
ocen pomiędzy ocenami – jak ujął to odwołujący w odwołaniu „pozycjami” – „dobrze”
i „bardzo dobrze”. W przypadku samej punktacji, o czym była już mowa, odwołujący miał
jedynie zastrzeżenia odnośnie do jej spójności (spójności punktacji we wszystkich
pokryteriach).
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” (posługując się pojęciem użytym przez odwołującego) ocenę „dobrze”
i „bardzo dobrze” w pkt. 1.1. Tym samym w tym zakresie zarzut nie potwierdził się.
KIO 657/14
str. 13
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.2.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. System posiada technologie zapewniające
odporność systemu na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających
dane”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. System posiada
technologie zapewniające odporność systemu na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz
urządzeń przetwarzających dane, a dodatkowo zawiera wartości dodane (wyróżniające się),
które mają istotny wpływ na niezawodność systemu, bezawaryjność, zdolność do pracy
bezusterkowej”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
1.2. merytorycznie różnicuje wykazanie w opisie istnienia wartości dodanych, które w świetle
brzmienia opisu oceny „bardzo dobrze” rozumieć należy jako wartości wykraczające poza
posiadanie przez system technologii zapewniających jego odporność na awarie czujników,
linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających, a jednocześnie takich, które mają
istotny wpływ na niezawodność systemu, bezawaryjność, zdolność do pracy bezusterkowej.
Zamawiający nie narzucił wykonawcom żadnym „pól” dla proponowanych rozwiązań
wykraczających poza posiadanie przez system technologii zapewniających jego odporność
na awarie czujników, linii transmisyjnych oraz urządzeń przetwarzających, co jest zrozumiałe
skoro koncepcja systemu ma dopiero zostać zaproponowana i opisana przez
poszczególnych wykonawców.
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 1.2. Tym samym w tym zakresie
zarzut nie potwierdził się.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.1.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Zakres odpowiedzialności członków zespołu
jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób przekazywania informacji jest pełny
i logiczny”.
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Zakres
KIO 657/14
str. 14
odpowiedzialności członków zespołu jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób
przekazywania informacji jest pełny i logiczny, a dodatkowo zawiera wartości dodane,
zastępowalność personelu (choroba, urlop), dodatkowo zaproponowana struktura zapewnia
sprawna realizację przedmiotu zamówienia w sytuacjach kryzysowych”.
W ocenie składu orzekającego Izby ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w podkryterium
2.1. merytorycznie różnicuje ujęcie w opisie:
1. wartości dodanych,
2. zastępowalności personelu w czasie choroby albo urlopu,
3. zaproponowanie struktury zapewniającej sprawną realizację przedmiotu zamówienia
w sytuacjach kryzysowych.
Na rozprawie zamawiający twierdził, że wartości dodane to zastępowalność
personelu, co jednak nie znajduje odzwierciedlenia w zacytowanym powyżej fragmencie
brzmienia opisu oceny „bardzo dobrze”, ponieważ użycie przecinka pomiędzy „wartości
dodane” a „zastępowalność personelu” (a nie np. myślnika czy dwukropka) oznacza, że są
to dwa niezależne od siebie mierniki oceny. Kolejnym miernikiem jest (wskazana również po
przecinku) „zaproponowana struktura”.
W ocenie składu orzekającego Izby w powyższy sposób zamawiający zróżnicował
„merytorycznie” ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.1. Tym samym w tym zakresie
zarzut nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby stanął także na stanowisku, że bez znaczenia z punktu
widzenia podniesionego zarzutu braku opisu różnicującego ocenę „dobrze” i bardzo dobrze”
jest sposób rozumienia „sprawnej realizacji przedmiotu zamówienia”, ponieważ
sformułowanie to odnosi się do „zaproponowanej struktury” wskazanej i podlegającej ocenie
jedynie w ramach stopnia „bardzo dobrze”.
Ocena „dobrze” i „bardzo dobrze” w pkt. 2.2.
Ocena „dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób zadawalający,
jasny, rzetelny przygotował opis podkryterium. Zakres odpowiedzialności członków zespołu
jest zbieżny z kompetencjami, zaproponowany sposób przekazywania informacji jest pełny
i logiczny. Liczba zidentyfikowanych zagrożeń jest dostateczna, opisy sposobów ich
rozwiązania, przeciwdziałania, zapobiegania im są dostateczne. Wykazane środki
minimalizujące zagrożenia nie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu
zamówienia”.
KIO 657/14
str. 15
Ocena „bardzo dobrze” zostanie przyznana wykonawcy, który „w sposób
wyczerpujący, rozlegle, szczegółowo, przejrzyście, spójnie, zrozumiale, wykazując dogłębną
analizę i znajomość zagadnień opisał lub przygotował element kryterium. Wykonawca zawarł
dostateczny wykaz potencjalnych ryzyk i zagrożeń związanych z realizacją przedmiotu
zamówienia oraz zaproponował dobry sposób ich rozwiązania i zapobieżenia im. Wykazaneśrodki minimalizujące zagrożenie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu
zamówienia”.
W ocenie składu orzekającego Izby w świetle brzmienia opisów ocen „dobrze”
i „bardzo dobrze” w kryterium 2.2. nie sposób doszukać się ich merytorycznego rozróżnienia,
ponieważ nie jest wiadomym, jak zamawiający rozumie „dobry sposób rozwiązania” (ocena
„bardzo dobrze”), a jak „sposób rozwiązania dostateczny” (ocena „dobrze”) oraz jak
zamawiający rozumie „w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu zamówienia”,
a jak „nie w pełni gwarantują prawidłową realizację przedmiotu zamówienia”. Powyższe
sformułowania dotyczą sposobu rozwiązania zagrożeń oraz środków minimalizujących
zagrożenia. Są to pojęcia nieostre i wymagające doprecyzowania.
W ocenie składu orzekającego Izby powyższy sposób opisu ocen „dobrze” i bardzo
dobrze” nie pozwala uznać, że zamawiający zróżnicował „merytorycznie” te oceny, co
oznacza także, że ocena przez zamawiającego ofert w pkt. 2.2. podkryterium „Zarządzanie
ryzykiem” może być dowolna. Tym samym w tym zakresie zarzut potwierdził się.
Odnosząc się do braku linii demarkacyjnej pomiędzy opisem „zadawalającym”
a „wyczerpującym” w pkt. 1.1. skład orzekający Izby wskazuje, o czym była mowa powyżej,że w pkt. 1.1. ocenę „dobrze” i „bardzo dobrze” różnicuje liczba procedur kontroli jakości dla
zadań opisanych w OPZ rozdział I, która to ocena zostanie dokonana na podstawie opisu
wykonawcy.
Przypomnienia wymaga, że ocenie podlegać może wyłącznie treść oferty, a nie jej
forma, stąd, chociaż zamawiający wskazał swoje oczekiwania co do samego sposobu opisu
(sposobu prezentacji opisu, a nawet „dochodzenia do tego opisu – „bez dogłębnej wiedzy”),
to określenia takie jak „skrótowy, wyczerpujący, rozległy, szczegółowy, przejrzysty,
zrozumiały, bez dogłębnej wiedzy, jasny, rzetelny” itp. pozostają bez znaczenia dla oceny,
o ile tylko przedstawiony przez wykonawcę opis pozwala na identyfikację, jakie procedury
kontroli jakości realizacji zamówienia (a tym samym, w jakiej liczbie) proponuje wykonawca.
Innymi słowy, sposób prezentacji opisu stanowiącego treść oferty pozostaje bez znaczenia,
o ile pozwala na ustalenie, co proponuje wykonawca.
KIO 657/14
str. 16
Skład orzekający Izby wskazuje dodatkowo, że ocena zgodności opisanych przez
zamawiającego kryteriów oceny ofert z Rekomendacjami Ministerstwa Rozwoju
Regionalnego nie jest możliwa – skład orzekający Izby może oceniać zgodność
czynności/zaniechań zamawiającego z ustawą Pzp (w konsekwencji przysługującego prawa
wykonawcy do kwestionowania czynności/zaniechań zamawiającego wyłącznie z przepisami
ustawy Pzp - art. 180 ust. 1 ustawy Pzp).
Zarzut określenia w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika
z pominięciem usunięcia wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C
pomimo tego, że ze względu na charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne,
a przy tym zamawiający, uwzględniając w całości zarzuty odwołania wykonawcy
Golland Sp. z o.o. z dnia 6 marca 2014 r. zobowiązany był wykonać zaskarżoną czynność
zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu, czym zamawiający naruszył przepis art. 186
ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp nie potwierdził się (zarzut drugi).
Zarzut sprowadza się do tego, że odwołujący zarzucił zamawiającemu zaniechanie
usunięcia z Opisu przedmiotu zamówienia wartości temperatury punktu przemarzania
czujnika do –30° C w wyniku uwzględnienia w całości zarzutów odwołania wniesionego przez
innego wykonawcę (obecnego przystępującego) w odwołaniu z dnia 6 marca 2013 r.
Skład orzekający Izby ustalił, że wymóg odnośnie do wymaganej temperatury punktu
przemarzania, tj. –30° C został ujęty w Załączniku nr 9 do SIWZ, tj. w Opisie przedmiotu
zamówienia – Specyfikacji Technicznej (dalej „OPZ”) w „wersji pierwotnej” SIWZ,
tj. udostępnionej wykonawcom w dniu 18 grudnia 2013 r. (zamieszczonej na stronie
internetowej zamawiającego w dniu 18 grudnia 2013 r.).
Zgodnie bowiem z częścią VI pkt 1 zdanie ostatnie OPZ stanowiącego załącznika nr 9
do SIWZ, udostępnionej dnia 18 grudnia 2013 r. zamawiający zażądał: „Wszystkie czujniki
stanu nawierzchni muszą pracować co najmniej w zakresie temperatur od –30° C do 60° C”.
Na podstawie kolejnych wersji SIWZ skład orzekający Izby ustalił, że wymóg ten nie
został zmieniony w toku postępowania.
Powyższe, uwzględniając znajdujący w tym przypadku zastosowanie przepis art. 182
ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp oznacza, że wykonawcom przysługiwało odwołanie od ww. wymogu
w terminie do dnia 28 grudnia 2013 r. We wskazanym terminie wniesiono jedno odwołanie –
odwołanie z dnia 27 grudnia 2013 r.
KIO 657/14
str. 17
Jak ustalił skład orzekający Izby na podstawie tego odwołania (z dnia
27 grudnia 2013 r.), choć odwołanie to zostało wniesione w ustawowym terminie dziesięciu
dni (w terminie do dnia 28 grudnia 2013 r.) i zostało wniesione wobec pierwotnych
postanowień SIWZ, to jednak nie zakwestionowano w nim wymaganej temperatury punktu
przemarzania, tj. –30° C, ale inne wymogi, tj. dostarczenia czujnika aktywnego i pasywnego
jednego producenta, czujnika aktywnego i pasywnego nie wyższego niż 4 cm, elementu
aktywnego w czujniku pasywnym, generowania automatycznych alarmów przez stację
sterującą czujnikami, a także dostarczenia certyfikatów .
Kwestia wymaganej wartości temperatury (temperatury punktu przemarzania,
tj. –30° C) została podniesiona w odwołaniu Golland Sp. z o.o. (obecny przystępujący)
z dnia 6 marca 2014 r.
Dostrzeżenia jednak wymaga, że odwołanie to zostało wniesiono od czynności
zamawiającego polegających na „zmianie zapisu pkt 8.1. SIWZ” oraz na „określeniu
– w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia warunków udziału w postępowaniu”.
Jak wskazano w treści odwołania z dnia 6 marca 2014 r. w odniesieniu do obu zarzutów
dotyczyło ono SIWZ w tym OPZ w wersji po zmianach dokonanych przez zamawiającego
z dnia 25 lutego 2014 r. (w wyniku odwołania z dnia 20 lutego 2014 r, wniesionego przez
obecnego odwołującego). Sam odwołujący Golland Sp. z o.o., wykazując swoje prawo do
wniesienia odwołania (w pkt 4) uzasadnienia odwołania) wprost wskazał: „Informacja
o zmianie treści SIWZ oraz nowy opis przedmiotu zamówienia (OPZ) przygotowane przez
Zamawiającego w przedmiotowym postępowaniu w piśmie opatrzonym datą 24.02.2014 r.
w zakresie przywołanym i zakwestionowanym niniejszym odwołaniem, zostały opublikowane
w dniu 25.02.2014 r. i zamieszczone w tej dacie na stronie internetowej Zamawiającego.
W związku z powyższym, niniejsze odwołanie jest złożone z zachowaniem 10-dniowego
terminu określonego w art. 182 ust. 2 pkt 1) ustawy p.z.p.”
Skoro odwołanie zostało wniesione wobec zmienionej treści SIWZ, to nie mogło
dotyczyć tej części SIWZ, która pozostawała bez zmian od dnia 18 grudnia 2013 r. w tym nie
mogło dotyczyć postanowienia wprowadzającego wymóg temperatury punktu przemarzania
–30° C. Przyjęcie stanowiska przeciwnego oznaczałoby jednocześnie przywrócenie terminu
na wniesienie odwołania wbrew przepisowi art. 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp.
Nie sposób zatem przyjąć, że uwzględniając odwołanie Golland Sp. z o.o.
z dnia 6 marca 2014 r. zamawiający uwzględnił zarzut dotyczący temperatury punktu
przemarzania –30° C, a w dalszej konsekwencji, że zamawiający zaniechał usunięcia
z Opisu przedmiotu zamówienia wartości temperatury punktu przemarzania czujnika do
KIO 657/14
str. 18
–30° C w wyniku uwzględnienia w całości zarzutów odwołania wniesionego przez obecnego
przystępującego w odwołaniu z dnia 6 marca 2013 r.
Dodatkowo skład orzekający Izby wskazuje, że gdyby zarzut „określenia
w zmienionym opisie przedmiotu zamówienia wymagań czujnika z pominięciem usunięcia
wymaganej wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C pomimo tego, że ze
względu na charakter działania czujnika aktywnego nie jest to konieczne”, uznać za zarzut,
który nie pozostaje w związku z uwzględnieniem przez zamawiającego odwołania
przystępującego, to zarzut ten należałoby uznać za spóźniony, ponieważ – jak wskazano
powyżej – wymóg wartości temperatury punktu przemarzania do –30° C został wskazany
przez zamawiającego już w SIWZ udostępnionej dnia 18 grudnia 2013 r.
Z powyższych względów skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby uwzględnił odwołanie ze względu na częściowe potwierdzenie
się zarzutu pierwszego.
KIO 657/14
str. 19
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz stosownie do postanowień § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzaju kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący …………………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
