rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-03-04
rok: 2015
data dokumentu: 2015-03-04
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 310/15
KIO 310/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2015 r. w Warszawie odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 lutego 2015 r. przez
Odwołującego – Centrum
Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp. z o.o., ul. Toruńska 9, 26-600 Radom w
postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego – Gmina Andrychów, ul. Rynek 15, 34-
120 Andrychów,
przy udziale wykonawcy ECM ENERGIA S.A., Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 lutego 2015 r. przez
Odwołującego – Centrum
Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp. z o.o., ul. Toruńska 9, 26-600 Radom w
postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego – Gmina Andrychów, ul. Rynek 15, 34-
120 Andrychów,
przy udziale wykonawcy ECM ENERGIA S.A., Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
orzeka:
1.
oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża
Odwołującego, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Odwołującego
tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia
- przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w
Krakowie.
Przewodniczący: …………………………….
Sygn. akt: KIO 310/15
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Andrychów, ul. Rynek 15, 34-120 Andrychów – prowadzi na
podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.907
ze zm.) – dalej: Pzp lub Ustawa; postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego na
„Modernizację oświetlenia ulicznego na terenie Gminy Andrychów”.
Wartość zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 26 listopada 2014 r., nr: 245757-2014.
W dniu 12 lutego 2015 r. Zamawiający powiadomił o odrzuceniu oferty wykonawcy
Centrum Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp. z o.o. z siedzibą w Radomiu, na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
W dniu 17 lutego 2015 r., Odwołujący - Centrum Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp.
z o.o. z siedzibą w Radomiu - wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec
czynności odrzucenia jego oferty, zarzucając Zamawiającemu:
1)
naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp - poprzez prowadzanie postępowania w sposób nie
zapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania
wykonawców,
2)
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp - poprzez niezasadne i niezgodne z prawem
odrzucenie oferty Odwołującego,
3)
art. 87 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień.
Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o:
1)
unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
2)
unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego,
3)
ponowną ocenę ofert z udziałem oferty Odwołującego.
Odwołujący wskazał, że ma interes w złożeniu odwołania, a poprzez to w uzyskaniu
zamówienia, gdyż złożył ofertę, która zawiera korzystniejszy bilans ceny niż oferta wybrana
oraz korzystniejszy bilans energetyczny.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący zakwestionował odrzucenie jego oferty
wskazując, że:
I.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał (lit. a), że:
wymagał w § 29 pkt 1 „Konstrukcja oprawy”, aby obudowa oprawy wykonana była z
wysokociśnieniowego
odlewu
aluminium.
Dwukomorowa
budowa
oprawy
zapewniająca, że otwarcie komory sprzętu nie spowoduje rozszczelnienia komory
układu optycznego. Oprawa Philips BGP 203 oraz BGP 204 jest oprawą
dwukomorową, otwarcie komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory układu
optycznego z uwagi na brak dławika pomiędzy komorami.
W odniesieniu do powyższej podstawy odrzucenia Odwołujący podniósł, że
Zamawiający w dniu 8.12.2014 r. udzielił odpowiedzi na pytanie nr 8 jednego z wykonawców.
Odpowiedź brzmiała następująco: Zamawiający dopuszcza oprawy dwukomorowe.
Zamawiający dopuszcza również oprawy jednokomorowe o ile otwarcie komory głównej nie
powoduje rozszczelnienia panelu LED. W przypadku opraw jednokomorowych Zamawiający
wymaga szczelności na poziomie nie mniejszym niż IP67 dla całości oprawy potwierdzone
kartą katalogową oraz instrukcją obsługi/ montażu w języku polskim.
Odwołujący wskazał, że z powyższej odpowiedzi wynika, że Zamawiający dopuszcza
oprawy dwukomorowe i jednokomorowe. Obie oprawy muszą jednak spełnić warunek, by
otwarcie oprawy nie powodowało rozszczelnienia panelu optycznego (LED). Oprawa
jednokomorowa ma tę właściwość, że komora osprzętu i komora układu optycznego jest
wspólna. Otwarcie pokrywy oprawy jednokomorowej powoduje zawsze otwarcie komory
osprzętu oraz komory układu optycznego jednocześnie. Zamawiający ma tego świadomość.
Dopuszczając w powyższej odpowiedzi oprawę jednokomorową Zamawiający jednoznacznie
dał wyraz temu, że nie zależy mu na szczelności komory układu optycznego przy otwarciu
komory osprzętu. Istotne jest jedynie zachowanie szczelności panelu optycznego.
Panel LED zarówno w oprawie jednokomorowej, jak i w oprawie dwukomorowej jest
taki sam i nie da się go rozszczelnić podczas otwierania komory osprzętu. W każdej oprawie
jest to płytka z ledami przykryta szybą mocowaną śrubami. Takie rozwiązanie jest w oprawach
zaproponowanych przez Odwołującego, jak również przez wybranego wykonawcę - ECM
Energia S.A. w Warszawie (dalej: „ECM”).
Odwołujący argumentował następnie, że zaproponowana przez wybranego
wykonawcę - ECM oprawa LED firmy Thom ma porównywalne z oprawą Odwołującego
rozwiązane szczelności komory układu optycznego. Oprawa LED firmy Thom jest oprawą
dwukomorową i posiada szczelność komory układu optycznego IP66 i szczelność komory
osprzętu również IP66. Szczelność tą zapewniają uszczelki umieszczone pod pokrywą komory
osprzętu oraz pod pokrywą komory układu optycznego. Powyższe wynika z karty katalogowej
zawartej w ofercie ECM. W taki sam sposób uzyskano szczelność komory układu optycznego
i komory osprzętu oprawy Odwołującego i szczelność ta IP66 wynika również z karty
katalogowej opraw w ofercie Odwołującego. Dane zawarte w karcie katalogowej każdej
oprawy wynikają z prób i badań szczelności, które zostały wykonane w warunkach
laboratoryjnych, zgodnie z obowiązującą normą PN-EN 60529 (stopnie ochrony zapewnianej
przez obudowy) przy zamkniętych pokrywach na obu komorach, a w czasie tego badania
oprawa była podłączona do zasilania. Bez wątpienia, próby szczelności IP66 dla komory
układu optycznego nie zostały przeprowadzone przy otwartej pokrywie komory osprzętu.
Takich badań się nie wykonuje; bowiem oprawa musi być podłączona w czasie badań do
zasilania 220-240V, a to uniemożliwia otwarcie pokrywy komory osprzętu, wobec faktu, że w
czasie badania oprawa jest poddana silnemu strumieniowi wody lub jest zalewana falą wody
z dowolnego kierunku. Jeżeli występują silne strumienie wody lub występuje zalewanie falą,
to tej oprawy się nie otwiera, bo to grozi porażeniem prądem elektrycznym.
Odwołujący podniósł, że nie jest wiadomym, jak wobec powyższego Zamawiający
ocenił, że otwarcie pokrywy komory osprzętu oprawy ECM nie powoduje rozszczelnienia
komory układu optycznego, a otwarcie pokrywy komory osprzętu Odwołującego powoduje
roszczelnienie komory układu optycznego. W szczególności, jak Zamawiający ocenił, że
otwarcie pokrywy komory osprzętu powoduje zmniejszenie wymaganej szczelności IP66,
skoro tego typu badania przeprowadzane są w warunkach laboratoryjnych.
Odwołujący wskazał również, że najistotniejsze jest to, że Zamawiający nie wymagał
w SIWZ, aby to dławik, na którego brak w oprawie Odwołującego się powołuje, spełniał funkcję
uszczelnienia pomiędzy komorami. Wobec tego zarzut braku dławika jest również nietrafny.
Oprawa Odwołującego posiada inne rozwiązanie uszczelnienia - na przewodach jest
umieszczona silikonowa uszczelka w formie koszulki wypełniającej otwór. Zamawiający nie
wykazał, że takie rozwiązanie nie zapobiega ochronie przed silnymi strumieniami wody lub
zalewaniem falą z dowolnego kierunku.
Istotne w sprawie jest też to, że Zamawiający w rozdziale 4 § 29 pkt 10 i 11 wymagał
potwierdzenia stopnia szczelności komory optycznej oraz komory osprzętu min. IP66 poprzez
kartę techniczną (KT). Dołączone do oferty Odwołującego karty techniczne opraw Philips BGP
203 i Philips BGP 204 potwierdzają spełnienie tego parametru. Zamawiający nie przedstawiłżadnego dowodu, że otwarcie komory osprzętu oprawy Odwołującego powoduje
rozszczelnienie komory układu optycznego. Nie przedstawił też dowodu na to, że otwarcie
komory osprzętu oprawy wykonawcy ECM i innych wykonawców takiego rozszczelnienia nie
powoduje. Zamawiający nie przedstawił raportów z badań laboratoryjnych, a zatem opierał się
na informacjach z kart technicznych. Wobec powyższego nie było podstawy do
zakwestionowania tego parametru w oprawach zaoferowanych przez Odwołującego, tj. Philips
BGP 203 i Philips BGP 204.
II.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. b)
wymagał w § 29 pkt 6 „Optyka”, aby optyka oprawy posiadała różne rozsyły światła
dostępne w standardzie, zapewniające optymalizację do różnych sytuacji drogowych,
w tym jedną o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych.
Zgodnie z załączoną do oferty kartą katalogową oprawa Philips BGP 203 oraz BGP
204 posiada optykę o rozsyle drogowym średnim DM lub szerokim DW. Brak optyki o
asymetrycznej charakterystyce dedykowanej dla przejścia dla pieszych.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący wskazał, że Zamawiający w PFU
niejednoznacznie określił asymetryczny rozsył światła dedykowany na przejścia dla pieszych.
Asymetria rozsyłu światła może być określona w wielu rożnych płaszczyznach i Zamawiający
powinien jednoznaczne określić rozsył światła, tym bardziej, że w dokumentacji projektowej
nie zostały przedstawione żadne obliczenia, które mogłyby chociaż w pośredni sposób
podpowiedzieć oferentom jakiego rozsyłu światła oczekuje Zamawiający. Charakterystyka
optyki DW jest asymetryczna i może być użyta do oświetlenia przejść dla pieszych.
Zamawiający w dwóch miejscach w treści dokumentacji przetargowej opisuje
wymagania dla optyki opraw, tj. w §29 pkt 6 SIWZ oraz PFU - D-07.07.01 pkt 2.4.2. (s. 15
PFU). Wymagania te określa w sposób następujący: „posiadająca różne rozsyły światła (...) w
tym jedna o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych”.
W żadnym miejscu w treści dokumentacji przetargowej Zamawiający nie precyzuje
parametrów opraw dedykowanych dla przejść dla pieszych. Zatem Zamawiający w
dokumentacji przetargowej niejednoznacznie określił wymóg asymetrycznego rozsyłu światła
dedykowanego na przejścia dla pieszych. Asymetria rozsyłu światła może być określona w
wielu rożnych płaszczyznach i Zamawiający powinien jednoznacznie i w sposób dostatecznie
wyczerpujący określić ten rozsył światła. Skoro tego nie uczynił nie może na obecnym etapie
stawiać w tym zakresie zarzut zaoferowanym przez Odwołującego oprawom.
Ponadto dokumentacja przetargowa nie zawiera żadnej informacji, gdzie Zamawiający
przewidział takie oprawy do zastosowania. W wyliczeniach parametrów fotometrycznych
również nie zaznaczono, że dotyczy to przejść dla pieszych. Zamawiający żąda więc opraw
oraz wypełnienia wymogu, którego nie opisał precyzyjnie w dokumentacji przetargowej.
Oprawy przedstawione w ofercie Odwołującego posiadają różne rozsyły. Odwołujący wskazał
także, że Zamawiający nie określił wymaganej liczby rozsyłów. W obu przypadkach (rozsyły
DM i DW) w płaszczyznach 90 - 270° i 20 - 200° posiadają rozsyły asymetryczne. To, że w
opisie parametrów oprawy nie wskazano, iż oprawa jest dedykowana dla przejść dla pieszych,
nie oznacza, że oprawą tą nie można oświetlać przejść dla pieszych. Przeciwnie, oprawy
zaoferowane przez Odwołującego są również dedykowane dla oświetlenia przejść dla
pieszych i w świetle postawionych wymagań wypełniają oczekiwania Zamawiającego.
Odwołujący wskazał również, że także w karcie katalogowej oprawy Thom
zaoferowanej przez ECM nie ma informacji, że oprawa jest dedykowana dla przejść dla
pieszych. Jeżeli Zamawiający nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr
jest spełniony, winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie
uczynił.
III.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. c) w §
29 pkt 15 „Ochrona przeciwprzepięciowa”, aby ochrona przepięć wybranych opraw
wynosiła do 10 kV. Ochrona przepięciowa załączonej do oferty próbki opraw Philips
203 oraz BGP 204 wynosi do 4 kV.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący wskazał, że zarzut ten jest również
niezasadny. Wskazać bowiem należy, że w § 29 pkt 15 SIWZ Zamawiający stawia wymóg dla
ochrony przeciw przepięciowej w sposób następujący: „wybranych opraw ochrona
przepięciowa do 10kV”.
Zamawiający określa zatem tylko górny próg - do 10kV (przy takim wskazaniu poziom
10 kV stanowi spełnienie wymogu, ale niższy również), bez określenia dolnej granicy. Na
marginesie należy wskazać, że oznaczenie ochrony przeciwprzepięciowej „do 10 kV” jest
nieprawidłowe. Powinno być - nie mniej niż 10 kV (jeżeli Zamawiającemu chodzi o poziom 10
kV).
Wobec tak postawionego wymogu, każda ochrona przepięciowa 10kV i poniżej
wypełnia wymagania Zamawiającego, niezależnie, czy ma wartość, przykładowo 1 kV, 5 kV,
czy 7 kV. Certyfikat ENEC (wcześniejszy BBJ
) załaczony w ofercie Odwołującego (s. 117
oferty) wskazuje: zabezpieczenie przeciwprzepięciowe 10kV. Zatem oprawy zaproponowane
przez Odwołującego spełniają wymóg określony przez Zamawiającego. Jeżeli Zamawiający z
jakiegoś powodu nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr jest spełniony
winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie uczynił.
IV.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. d) w §
29 pkt 20 „ Współczynnik mocy” aby współczynnik mocy był >0,95. Współczynnik mocy
dla próbki opraw Philips BGP 203 oraz BGP 204 dla jednego zakresu napięcia
277Vwynosi 0,93.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że zgodnie z zapisem §29 pkt. 20
SIWZ Zamawiający wymaga aby współczynnik mocy dostarczonych opraw był większy niż
0,95. Treścią §29 pkt. 14 SIWZ Zamawiający wymaga aby wszystkie oprawy miały możliwość
zasilania napięciem sieciowym 220-240V (jest to jednocześnie przedział napięcia
znamionowego sieci). Natomiast w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty Zamawiający
przywołuje współczynnik mocy 0,93 odczytany z tabeli umieszczonej na zasilaczu dla wartości
napięcia max. tj. 277V (takie napięcie w sieci nie występuje). Takie działanie jest niczym nie
uprawnione. Dla napięcia sieciowego z przedziału 220-240V (wymaganego SIWZ)
współczynnik mocy jest powyżej 0,95. Zamawiający również w tym zakresie nie wezwał
Odwołującego do złożenia wyjaśnień. Wobec powyższego również w tym zakresie oprawy
zaproponowane przez Odwołującego spełniają wymóg określony przez Zamawiającego.
V.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że
Zamawiający określił w rozdziale 4 § 32 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
parametry jakie musi spełniać system sterowania i zarządzania oświetleniem.
Zamawiający wymagał w § 32 pkt 3, aby system sterowania zapewniał możliwość
redundancji - oprawa po utracie komunikacji z początkową stacją bazową musi mieć
możliwość automatycznego skomunikowania się z inną stacją bazową w jej zasięgu.
Zaproponowany przez Wykonawcę system nie spełnia w/w wymogu. W przypadku
awarii sterownika centralnego, oprawy nie mają możliwości komunikowania się z innym
sterownikiem centralnym. W przypadku awarii dwóch sterowników w oprawach
będących obok siebie, np. w środku linii zasilającej następuje utrata komunikacji do
dalszych opraw.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że karta katalogowa sterowania
została dostarczona w ofercie w terminie składania ofert. Zamawiający nie żądał w tym
zakresie wyjaśnień, ani nie wezwał do złożenia karty katalogowej potwierdzającej posiadanie
wymaganych parametrów przez system sterowania i zarządzania oświetleniem. Jeżeli
Zamawiający nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr jest spełniony,
winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie uczynił.
Odwołujący wskazał jednocześnie, że system radiowy zawarty w jego ofercie pracuje
w technologii MESH, która to jednoznacznie czyni ten zarzut nietrafnym. W przypadku awarii
jednej stacji bazowej następuje przełączenie sterowników do innej stacji bazowej
automatycznie. Jest to fundamentalna właściwość sieci MESH. Zarzut, że w przypadku awarii
dwóch sterowników w oprawach będących obok siebie następuje utrata komunikacji z
dalszymi oprawami nie ma najlepszą drogę do stacji bazowej. To nie jest sieć liniowa gdzie
następuje przekaz informacji od jednego sterownika do następnego, itd. Powyższe zostało
potwierdzone przez producenta systemu MESH.
VI.
Zamawiający wskazał również w uzasadnieniu odrzucenia oferty, że: Ponadto oferta
zawiera uchybienia - brak deklaracji Wykonawcy odnośnie 10 letniej gwarancji na diody
LED, na układ zasilający, na obudowę.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że ustalony przez Zamawiającego
formularz oferty nie zawierał pozycji, w której należało wpisać deklarację o 10 - letnim okresie
gwarancji. W pkt 7 formularza oferty zawarte jest oświadczenie Odwołującego: zawarty w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia wzór umowy został przez nas zaakceptowany i
zobowiązujemy się w przypadku wybrania naszej oferty do zawarcia umowy na warunkach w
niej określonych, w miejscu i terminie wyznaczonym przez Zamawiającego. W
zaakceptowanym przez odwołującego wzorze umowy w §13 ust. 1 znajdują się zapisy
dotyczące okresu gwarancji: „Wykonawca udziela Zamawiającemu gwarancji jakości na
przedmiot umowy, tj. na roboty budowlane wraz z wbudowanymi i dostarczonymi materiałami
i urządzeniami na okres 10 lat licząc od daty odbioru ostatecznego przedmiotu umowy, o
którym mowa w § 5 ust. 3 i zobowiązuje się do wydania Zamawiającemu w dniu odbioru
ostatecznego przedmiotu umowy dokumentu gwarancyjnego”.
Wobec powyższego Odwołujący potwierdził Zamawiającemu, że udziela 10 - letniej
gwarancji na diody LED, na układ zasilający, na obudowę. Potwierdza to także teraz. Jeżeli
Zamawiający wezwie Odwołującego do złożenia odrębnego dokumentu w tym zakresie, na
podstawie art. 26 ust. 3 Pzp (na co wskazuje w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej
oferty), to dokument taki zostanie złożony.
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie w całości.
W odniesieniu do zarzutu I podniesiono, że parametry oprawy wymagane SIWZ miały
być potwierdzone następującymi dokumentami: kartami katalogowymi (KT), deklaracjami
wykonawcy (DW), raportem z badań niezależnego laboratorium, próbkami złożonymi razem z
ofertą. Według Odwołujący, w przedłożonej próbce oprawy, uszczelnienie do IP66 pomiędzy
komorą źródła światła a komorą osprzętu, uzyskane zostało, poprzez to, że „na przewodach
jest umieszczona silikonowa uszczelka w formie koszulki wypełniające otwór (łączący obie
komory”. Zamawiający wskazał, że jego eksperci orzekli, że zadaniem koszulki silikonowej, w
której prowadzone są przewody zasilające panel LED do zasilacza umieszczonego w komorze
osprzętu, nie jest uszczelnienie, lecz zabezpieczenie elektryczne i mechaniczne
prowadzonych przewodów przed zwarciem do korpusu oprawy. Prosty eksperyment,
polegający na wlaniu wody do otwartej komory osprzętu, nawet bez wymaganego normą
ciśnienia, powoduje, że woda ta natychmiast poprzez otwór łączący obie komory, znajduje się
w komorze źródła światła LED. Twierdzenie wykonawcy, że osłonka silikonowa przewodów
elektrycznych pełni rolę uszczelki jest sprzeczne z wiedzą techniczną i praktyką. Podkreślono,że to nie Zamawiający miał udowodnić, że jak twierdzi Odwołujący „otwarcie komory osprzętu
oprawy Odwołującego powoduje roszczelnienie komory układu optycznego” ale właśnie
Odwołujący, składając karty katalogowe, Raporty z badań, certyfikaty oraz próbki winien
wykazać spełnienie tego warunku.
W odniesieniu do zarzutu II Zamawiający podkreślił, że postępowanie prowadzone
jest w trybie „zaprojektuj i wybuduj”. Obowiązkiem wykonawcy będzie zaprojektowanie oraz
zbudowanie oświetlenia, przy przestrzeganiu normy PN-EN 13201. Opis przedmiotu
zamówienia dokonany jest zgodnie z ustawą Pzp, programem funkcjonalno-użytkowym (PFU),
a nie dokumentacją projektową. Na wykonawcy ciąży obowiązek spełnienia wymagań
Zamawiającego oraz odpowiednich norm. PFU, ze swej natury jest znacząco mniej
szczegółowy niż dokumentacja projektowa. Dlatego trzeba się kierować wymaganiami
Zamawiającego, a nie tylko zawartością PFU.
Podniesiono następnie, że Zamawiający w § 29 pkt 6 „Optyka” określił konieczność
posiadania przez Odwołującego oprawy optyki asymetrycznej do oświetlenia przejść dla
pieszych. Przejście dla pieszych jest jednym z elementów infrastruktury technicznej drogi,
wymagającym szczególnej uwagi. Wg Polskiej Normy Oświetleniowej PN-EN 13201-2
przejście dla pieszych z punktu widzenia wymagań oświetleniowych zaliczane jest do miejsc
niebezpiecznych. Ze względu na niski poziom ochrony przed skutkami wypadku osób pieszych
powinny być zachowane wysokie wymagania dotyczące oświetlenia przestrzeni przejścia dla
pieszych łącznie ze strefą oczekiwania. Wskazano także m.in., że do parametrów
fotometrycznych, które powinny być uwzględniane przy ocenie jakości oświetlenia przejść dla
pieszych można zaliczyć: pionowe natężenie oświetlenia w osi przejścia mierzone z kierunku
ruchu pojazdu; równomierność pionowego natężenia oświetlenia wzdłuż osi przejścia dla
pieszych; poziome natężenie oświetlenia na przejściu dla pieszych i w strefie oczekiwania;
luminacja sylwetki pieszego i tła mierzona z kierunku ruchu pojazdu; kontrast luminacji sylwetki
pieszego i tła; widzialność pieszego na przejściu; parametry olśnienia kierowcy na odcinku
drogi przed przejściem; prowadzenie wzrokowe kierowcy na odcinku drogi przed i za
przejściem (usytuowanie latarń i opraw w sposób wyróżniający obszar przejścia dla pieszych
spośród opraw oświetlenia ulicznego). Podkreślono, że z fizjologicznego punktu widzenia
zadaniem oświetlenia ulicznego jest wytworzenie maksymalnie wysokiego kontrastu pomiędzy
oświetlanym uczestnikiem ruchu a tłem, czyli powierzchnią drogi. W związku z tym na
przejściach dla pieszych należy tak oświetlić sylwetkę pieszego, aby jednocześnie nie
podnosić jaskrawości oświetlenia tła (drogi). Nie jest bowiem istotne jak mocno oświetlimy
pieszego, lecz jaka jest różnica w jaskrawości (kontrast) pomiędzy pieszym a drogą. Do tego
celu służą oprawy o asymetrycznym rozsyle w płaszczyźnie 0-180. Doświetlają one bowiem
tylko sylwetkę pieszego, nie zwiększając jaskrawości oświetlenia tła. W obszarze przejścia dla
pieszych ze względu na potrzebę uzyskania wysokich poziomów luminacji pieszego i związane
z tym zastosowanie opraw ze źródłami o znaczącym strumieniu świetlnym należy dążyć do
unikania olśnienia emitowanego w kierunku oczu kierowców nadjeżdżających pojazdów.
Często ograniczenie olśnienia z jednego kierunku ruchu może skutkować zwiększeniem jego
poziomu z kierunku przeciwnego. Takie sytuacje mogą doprowadzić do obniżenia percepcji
wzrokowej kierowcy. Zalecanym rozwiązaniem jest stosowanie opraw o niesymetrycznej bryleświatła. Emisja wiązki świetlnej powinna być skierowana z kierunku ruchu pojazdu na sylwetkę
pieszego.
Wskazano zatem, że w celu poprawy bezpieczeństwa niechronionych użytkowników
dróg Zamawiający planuje właściwie oświetlić przejścia dla pieszych nie pogarszając przy tym
estetyki zastosowanego oświetlenia oraz wymaga, aby oprawa zaproponowana przez
wykonawcę miała rozsyły światła przystosowane do różnych sytuacji drogowych, w tym jednak
charakterystyka winna być dedykowana na przejścia dla pieszych. Zaproponowana zaś przez
Odwołującego rodzina opraw firmy Philips jest zestawem opraw o rozsyle symetrycznym. Z
danych złożonych razem z ofertą, można stwierdzić symetryczny rozkład izoluksów. Wykres
biegunowy pokazuje rozsył w płaszczyznach 0-180 stopni, 90-270 stopni oraz dodatkowo w
płaszczyźnie 20-200 stopni, ale żadna z krzywych nie wskazuje rozkładu asymetrycznego dla
wskazanej optyki. Optyka asymetryczna jest zaś pożądana dla oświetlenia przejść dla
pieszych z wymienionych wyżej powodów. W pokazanej rodzinie opraw Odwołującego
zjawisko asymetrycznego rozkładu izoluksów nie występuje – zatem nie spełnia wymagań
SIWZ. Podniesiono, że krzywa światłości w płaszczyźnie 0-180 jest symetryczna, tzn. oprawaświeci jednakowo na prawo i na lewo od miejsca swego montażu. Asymetrię rozsyłu w
płaszczyznach 90-270 i 20-200 posiada każda oprawa uliczna. Nie każda zaś posiada
asymetrię w płaszczyźnie 0-180, posiadają ją tylko oprawy ze specjalistycznym rozsyłem
przeznaczonym dla przejść dla pieszych.
Zamawiający podkreślił ponadto, że Odwołujący nie załączył materiałów wskazujących,że proponowana przez niego oprawa spełnia wymagania SIWZ, w tym konieczność
posiadania optyki przeznaczonej do oświetlenia przejść dla pieszych. Informacja ta nie była
zawarta ani w załączonych plikach fotometrycznych ani w karcie katalogowej dostarczonej do
Zamawiającego na skutek wezwania o uzupełnienie dokumentacji.
W uzupełnieniu odpowiedzi na odwołanie w odniesieniu do ww. zarzutu Zamawiający
wskazał ponadto, że wbrew twierdzeniom Odwołującego nie musiał opisywać wymogów
dotyczących opraw dla przejść dla pieszych, ze względu na to, że wymogi te szczegółowo
opisane są w przywołanych przez Zamawiającego w treści SIWZ polskich normach.
Przedstawiono przy tym wyciąg z normy PN-EN 12464-2. Podkreślono, że zaproponowana
przez Odwołującego rodzina opraw firmy Philips jest zestawem opraw o rozsyle symetrycznym
w płaszczyźnie 0-180 stopni. Na tą okoliczność przedstawiono diagram przedstawiający
symetryczny rozkład izoluksów w płaszczyźnie 0-180 stopni. Podniesiono następnie, że skoro
w pokazanej rodzinie opraw Odwołującego zjawisko asymetrycznego rozkładu izoluksów w
wymaganej płaszczyźnie 0-180 stopni nie występuje, zatem nie spełnia to wymagań SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu III, w odpowiedzi na odwołanie, Zamawiający wskazał, że
Odwołujący przyznał, iż złożona przez niego próbka jest w sprzeczności ze złożonym
certyfikatem ENEC i nie potwierdza zawartych w nim informacji. Próbki oraz karty katalogowe
zostały złożone na wezwanie Zamawiającego, w świetle powyższego były elementem oferty i
nie było już możliwości ich poprawienia. Wskazano także, że sprzeczność parametrów
przeciwprzepięciowych próbki oprawy z wymaganiami SIWZ oraz złożonym raportem z
badania ENEC skutkuje tym, że zaoferowana oprawa nie spełnia wymagań SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu IV, Zamawiający wskazał, że zgodnie z rozporządzeniem
Ministra Gospodarki z dnia 25 września 2000 r. (Dz. U. nr 85, poz. 957) od 2004 roku napięcie
znamionowe wynosi 230 V +/- 10%. Tak więc zakres dopuszczanych zmian napięcia w sieci
niskiego napięcia może wynosić od 207 V do 253 V. Producenci urządzeń natomiast powinni
swoje wyroby oznaczać odpowiednio do napięć znamionowych 230/400 V, a urządzenia te
powinny pracować poprawnie, co najmniej w przedziale odchyleń +/- 10% od napięcia
znamionowego, tj. dla urządzeń jednofazowych w minimalnym przedziale 207 V – 253 V,
wartości skutecznej. Zamawiający wskazał także, że z podanych na zasilaczu danych można
wyprowadzić równanie regresji w celu obliczenia wartości współczynnika PF dla skutecznego
napięcia dopuszczalnego w sieci w wysokości 253V, dla którego współczynnik PF przyjmuje
wartość graniczną dopuszczoną w specyfikacji, tj. 0,95. Zamawiający przedstawił wniosek, że
dla napięcia 245,64 V współczynnik PF przyjmuje wartość graniczną 0,950 i dalej będzie się
pomniejszał poniżej wartość dopuszczalnej 0,950. Zatem w ten sposób dowiedzione zostało,że współczynnik mocy mieści się poniżej progu minimalnego określonego SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu nr V Zamawiający wskazał, że Odwołujący w zakresie
sterowania przedstawił w ofercie opis systemu w oparciu o sterownik LIS/RT, w którym zostały
przedstawione możliwości systemu. Materiały przedstawione w odwołaniu opierają się na
systemie sterowania LIS-UNI w uzupełnieniu o sterownik OLC-230 DALI/MR. Mamy zatem do
czynienia z dwoma różnymi urządzeniami. Istotne różnice pomiędzy przedstawionym w ofercie
sterownikiem LIS/RT a przedstawionym w odwołaniu sterownikiem LIS-UNI są następujące:
a) w sterowniku LIS/RT nie ma możliwości redundancji; b) sterownik LIS-UNI ma poszerzoną
specyfikę o możliwość równoległej transmisji (PLC+radio) – wtedy sterownik wyposażony jest
w sterownik komunikacji radiowej zgodne ze standardem IEEE 802.15.4 w technologii MESH,
zatem posiada możliwość redundancji, c) MESH jest strukturą, która wykorzystuje jedno lub
więcej połączeń w celu stworzenia topologii sieci kratowej. Struktura sieci MESH składa się z
wielu węzłów, z których każdy ma łączność z kilkoma sąsiednimi. Topologia MESH nie narzuca
stałej drogi przesyłania poszczególnych pakietów, zapewnia redundancję połączeń,
odpowiednie algorytmy realizują procedurę automatycznego wyboru drogi, d) zgodnie z § 32
pkt 2 SIWZ Zamawiający wymagał gwiazdowej konfiguracji systemu, czyli takiej, w której
większość opraw musi się kontaktować bezpośrednio z punktem zbiorczym. Dodatkowo
Zamawiający wymaga, iż system musi zapewniać możliwość redundancji, e) topologia MESH
jest strukturą kratową, zupełnie inną niż gwiazdowa konfiguracja systemu. W konkluzji
Zamawiający stwierdził, że zarzut odwołania jest niezasadny, gdyż urządzenie przedstawione
w ofercie nie gwarantuje redundancji, urządzenie przedstawione w odwołaniu różni się od
urządzenia przedstawionego w ofercie, redundancja oparta na topologii typu MESH jest
niezgodna z wymaganiami Zamawiającego (§ 32 pkt 2 SIWZ).
W odniesieniu do zarzutu VI, Zamawiający wskazał, że zgodnie z SIWZ karta
katalogowa miała wskazywań na długość gwarancji dotyczącej diod LED. Ponieważ karty
katalogowe zostały złożone na wezwanie Zamawiającego, nie istniała możliwość powtórnego
wezwania do uzupełnienia lub poprawienia danych na złożonych kartach katalogowych.
Podniesiono, że nietrafnym jest twierdzenie Odwołującego, że formularz oferty nie zawierał
pozycji, w której należało wpisać deklarację o 10-letnim okresie gwarancji. Dowodem tym,
zgodnie z treścią tabeli w SIWZ miały być dane zawarte w karcie katalogowej i oświadczeniu
wykonawcy. Wymóg ten nie został zaś spełniony przez Odwołującego, co przyznał w treści
odwołania.
Zgłoszenie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego złożył
wykonawca ECM ENERGIA S.A., Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa. Izba stwierdziła
skuteczność zgłoszonego przystąpienia i dopuściła ww. wykonawcę do udziału w
postępowaniu w charakterze uczestnika.
Przystępujący w złożonym piśmie procesowym wskazał m.in., że rozsył oferowanych
przez Odwołującego opraw ma kierunek światła, który jest skierowany w dwóch kierunkach
jednakowo w płaszczyźnie 0-180 stopni, czyli w osi jezdni, co powoduje, że oprawa ta nie
spełnia wymagań SIWZ w zakresie optyki o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do
przejść dla pieszych. Przedstawiono na tą okoliczność diagramy przedstawiające symetryczny
rozkład oświetlenia jezdni. Wskazano także, że opis przedmiotu zamówienia wyraźnie
wskazuje, że przedmiotem zamówienia jest modernizacja na terenie miasta i gminy
Andrychów. Logicznym jest więc, że przedmiot zamówienia obejmuje również swoim
zasięgiem przejścia dla pieszych. Ponadto argumentowano, że Zamawiający zwracał uwagę
na możliwość i zasadność przeprowadzenia wizji lokalnej na terenie robót. Wskazano również,że na etapie przed składaniem ofert żaden z wykonawców nie zadawał pytań w tym zakresie,
co oznacza, że wykonawcy nie mieli wątpliwości, co do oczekiwań Zamawiającego.
Podniesiono, że w zamieszczone przez odwołującego karcie katalogowej opraw w opisie
dotyczącym optyki znajduje się informacja: rozsył drogowy średni (DM) lub szeroki (DW), co
jednoznacznie wskazuje na rozsył symetryczny w osi jezdni. Nadmieniono, że karta ta została
przedstawiona po wezwaniu Zamawiającego i nie znajduje się w niej w żaden sposób jasko
określona informacja o posiadaniu asymetrycznej charakterystyki do oświetlenia przejść dla
pieszych.
W toku rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia
odwołania, a Odwołujący posiada legitymację do wniesienia odwołania wymaganą w art. 179
ust. 1 Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy,
jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania, Izba uznała, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, zamawiający odrzuca ofertę jeżeli jej treść nie
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W ocenie Izby, decyzję Zamawiającego o odrzuceniu oferty Odwołującego należało
uznać za prawidłową – pomimo tego, że nie wszystkie argumenty wskazane w uzasadnieniu
tej decyzji zasługiwały na akceptację. W ocenie składu orzekającego Izby niezgodność oferty
Odwołującego z treścią Siwz nie zaistniała w odniesieniu do następujących parametrów
techniczno-użytkowych:
a) Konstrukcji oprawy; b) Ochrony przeciwprzepięciowej; oraz c)
Współczynnika mocy. Pomimo powyższego, decyzja o odrzuceniu oferty była, co do zasady
prawidłowa, gdyż zdaniem składu orzekającego Izby, Zamawiający w sposób uprawniony
uznał, że w zakresie parametru Optyka oraz w odniesieniu do wymogów związanych z
systemem sterowania i zarządzania oświetleniem, oferta Odwołującego nie odpowiadała treści
SIWZ.
Co do nieuznanych przez Izbę podstaw faktycznych odrzucenia oferty, należy
wskazać, że:
W odniesieniu do „Konstrukcji oprawy”:
W § 29 pkt 1 SIWZ, Zamawiający zawarł następującą wymaganą wartość parametru:
„Obudowa oprawy wykonana z wysokociśnieniowego odlewu aluminium. Dwukomorowa
budowa oprawy zapewniająca, że otwarcie komory osprzętu nie powoduje roszczelnienia
komory układu optycznego. Układ optyczny – system modułowy z diodami LED umożliwiający
demontaż poszczególnych modułów. Dostęp do elementów elektrycznych w komorze oprawy
bez konieczności użycia narządzi po zwolnieniu klipsa ze stali nierdzewnej (toolfree). Elementy
elektryczne zintegrowane na płycie w komorze oprawy wymienne bez użycia narzędzi
(toolfree). Wymiana elementów elektrycznych zintegrowanych na płycie nie powoduje
konieczności demontażu obudowy oprawy w tym komory optycznej”. W kolumnie „Dowód
spełnienia wymagania” Zamawiający podał: „KT”.
W § 29 pkt 10 i 11 SIWZ, Zamawiający – w odniesieniu do stopnia szczelności komory
optycznej (10) oraz stopnia szczelności komory osprzętu (11) wskazał: min. IP 66.
Pismem z dnia 8 grudnia 2014 r., w odpowiedzi na pytanie nr 8 o treści: „W § 29 tabeli
w pkt 1 Zamawiający podaje wymaganie, aby oprawa była dwukomorowa i dostęp do komory
następował po zwolnieniu klipsa ze stali nierdzewnej. Natomiast w pkt 4.1. w ppkt 3
Zamawiający zezwala na zastosowanie równoważnego produktu pod warunkiem spełnienia
przez niego parametrów zawartych w opisie i nie gorszych od wymaganych.
„Dwukomorowość” i klips ze stali nierdzewnej są elementami technologicznymi i jako takie nie
mogą decydować o wyborze sprzętu. Istotnym parametrem związanym z konstrukcją oprawy
jest niewątpliwie szczelność – a tego parametru nikt nie kwestionuje. Oprawy oświetleniowe
wykonane w technologii LED charakteryzują się bardzo długim okresem eksploatacji bez
konieczności przeprowadzania częstych czynności serwisowych (np. wymiana źródła światła).
Dodatkowo Zamawiający wymaga min. 10-cio letniego okresu gwarancji co przekłada się na
bezawaryjną pracę oprawy oświetleniowej w długim okresie i ilość komór w jakie jest
wyposażona oprawa nie ma nic wspólnego z jej prawidłową pracą. Co do klipsa, to jego rolą
jest szczelne zamknięcie oprawy, a także to by podczas całego czasu eksploatacji nie
korodował. Zapisy takie naruszają art. 29 ust. 2. Wnosimy o zmianę zapisu na zastosowanie
oprawy LED jedno lub dwukomorowych oraz na zastosowanie klipsa wykonanego z materiału
odpornego na warunki atmosferyczne” Zamawiający wskazał, że: „Zamawiający dopuszcza
oprawy dwukomorowe. Zamawiający dopuszcza również oprawy jednokomorowe o ile
otwarcie komory głównej nie powoduje roszczelnienia panelu LED. W przypadku opraw
jednokomorowych Zamawiający wymaga szczelności na poziomie nie mniejszym niż IP 67 dla
całości oprawy potwierdzone kartą katalogową oraz instrukcją obsługi/ montażu w języku
polskim”.
Odwołujący w dokumencie złożonym wraz z ofertą „Struktura opraw po modernizacji”
wskazał na następujące typy opraw: BGP 203 1xLED 40/740 DM; BGP 203 1xLED 50/740
DM; BGP 203 1xLED 60/740 DM; BGP 204 1xLED 80/740 DM; BGP 204 1xLED 100/740 DM;
BGP 204 1xLED 120/740 DM. Do oferty Odwołujący załączył deklaracje zgodności WE,
dokument pn. Licencja na korzystanie z europejskiego znaku ENEC, załącznik do świadectwa
(rodzina produktów UniStreet; typ model: m.in. BGP 203, BGP 204).
Pismem z dnia 13 stycznia 2015 r., Zamawiający działając na podstawie art. 26 ust. 3
Pzp, wezwał Odwołującego do uzupełnienia dokumentów, tj.: próbek opraw po 1 szt. dla
wybranych dwóch mocy z typoszeregu oprawy, przewidzianych do zastosowania wraz z ich
kartami katalogowymi potwierdzającymi dane techniczne. Zamawiający wskazał, że zgodnie
z zapisami w SIWZ:
- § 11 pkt 4.3. wykonawcy w celu wykazania, że zaproponowany sprzęt spełnia wymagania
zamawiającego, obowiązani są złożyć: oświadczenia i dokumenty potwierdzające spełnianie
przez oferowane roboty wymagań określonych przez Zamawiającego, w szczególności: karty
katalogowe, próbki oraz obliczenia fotometryczne wykazujące brak sprzeczności z normą
oświetleniową PN-EN 13201, wg standardu opisanego w Rozdziale 4;
- § 30 pkt 3 Zamawiający żąda od wykonawców składających oferty do złożenia wraz z ofertą
próbek opraw po 1 szt. dla wybranych dwóch mocy z typoszeregu opraw przewidzianych do
zastosowania, wraz z ich kartami katalogowymi potwierdzającymi dane techniczne.
W wezwaniu Zamawiający wskazał, że Odwołujący do złożonej oferty nie załączył ww.
próbek oraz kart katalogowych.
W odpowiedzi na wezwanie, Odwołujący przy piśmie z dnia 14 stycznia 2015 r.
przekazał: 1. Kartę katalogową opraw Unistreet BGP wraz z deklaracją zgodności oraz
certyfikatem ENEC nr 0108/ENEC/14 potwierdzające spełnianie wymagań zamawiającego; 2.
Próbki opraw marki Philips Unistreet po 1 szt. dla wybranych dwóch mocy, tj. – BGP 203
LED60-/740 54W /910925439143; - BGP 204 LED100-/740 89,5W /910925439182. W
załączonej deklaracji zgodności WE podano m.in. oznaczenie IP 66. W załączniku doświadectwa w odniesieniu do stopnia ochrony podano: IP 66.
W ocenie składu orzekającego Izby uznanie, iż oferta Odwołującego w odniesieniu do
parametru „Konstrukcja oprawy” jest niezgodna z treścią SIWZ, nie zasługiwało na akceptację.
W uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego, w odniesieniu do parametru „Konstrukcja
oprawy”, Zamawiający podał, że otwarcie komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory
układu optycznego z uwagi na brak dławika pomiędzy komorami.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że w treści specyfikacji Zamawiający nie
poczynił zastrzeżeń, które następnie uczynił podstawą swojej oceny w tym zakresie. W treści
specyfikacji Zamawiający nie określił bowiem, że pomiędzy komorami, tj. komorą osprzętu
oraz komorą układu optycznego, musi znajdować się dławik.
Następnie, Zamawiający wskazał w § 29 pkt 1 SIWZ, że za dowód spełnienia
wymagania będzie uznana Karta katalogowa. Dokumenty złożone przez Odwołującego w
odpowiedzi na wezwanie przedstawiały dane wskazujące na spełnienie wymogu dotyczącego
szczelności oprawy i komór (IP 66).
W istocie o decyzji Zamawiającego przesądziły nie powyższe dokumenty i informacje
w nich zawarte, ale oględziny przedłożonych przez Odwołującego próbek, w wyniku których
Zamawiający uznał, że otwór łączący komory, przez który przebiegały kable zasilające, nie
posiada dławika, a tym samym nie jest uszczelniony w stopniu gwarantującym, że otwarcie
komory osprzętu nie spowoduje rozszczelnienia komory układu optycznego.
Izba uznała argumenty Odwołującego, iż Zamawiający nie wykazał, na jakiej podstawie
i w oparciu o jakie badania, uznał ostatecznie, że w przypadku oferty Odwołującego otwarcie
komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory układu optycznego. Jeżeli wykonawca
złożył dokumenty wymagane w tym zakresie dla udowodnienia spełnienia wymogu i
dokumenty te potwierdzały szczelność na poziomie IP 66, to ciężar udowodnienia okoliczności
przeciwnych, które stanowiły podstawę wnioskowania o nie spełnieniu wymogu SIWZ,
spoczywał w tym zakresie na Zamawiającym – który dokumentom tym odmówił wartości
dowodowej, opierając się na wnioskach z przeprowadzonych oględzin złożonych próbek.
Jednocześnie, w świetle dopuszczenia przez Zamawiającego opraw jednokomorowych, Izba
nie uznała, by Zamawiający był uprawniony do przypisania istotnego znaczenia okoliczności
braku dławika pomiędzy komorami – a w istocie okoliczności, iż otwór łączący komory nie był
uszczelniony w sposób eliminujący możliwość dostępu wody, pyłów, itp., gdyż między kablami
zasilającymi (osłonką tych kabli) a brzegiem otworu występowała milimetrowa przerwa,
teoretycznie pozwalająca na taki dostęp. Zamawiający uznał, iż taka sytuacja skutkuje niejako
automatycznie rozszczelnieniem komory układu optycznego, a więc świadczy o niezgodności
z treścią SIWZ. Izba miała jednak na uwadze, że Zamawiający odpowiedzią na pytanie nr 8 w
sposób zasadniczy zliberalizował swoje podejście do kwestii szczelności komory układu
optycznego. Zamawiający dopuścił bowiem oprawy jednokomorowe wskazując przy tym na
wymóg, by otwarcie komory głównej nie powodowało rozszczelnienia panelu LED. W świetle
tego faktu Izba uznała za przekonujące argumenty Odwołującego, iż Zamawiający
dopuszczając oprawy jednokomorowe dał wyraz temu, że istotne jest dla niego, by po otwarciu
oprawy zachowana została szczelność panelu optycznego (panelu LED). W konsekwencji,
jeżeli w przypadku opraw jednokomorowych – gdzie komora osprzętu i komora układu
optycznego jest wspólna – otwarcie pokrywy oprawy powoduje niewątpliwie odsłonięcie
całości, w tym układu optycznego (a więc skutkuje w ocenie Izby możliwością dostępu
powietrza, wody, itp.), to Zamawiający nie powinien był dyskwalifikować oferty Odwołującego
z oprawą dwukomorową, w której ten teoretyczny dostęp mógł wynikać z faktu istnienia bardzo
wąskiego otworu łączącego poszczególne komory. Nie był kwestionowany fakt, iż w oprawie
Odwołującego panel LED jest zabezpieczony poprzez szybkę mocowaną śrubami. Podobne
rozwiązanie funkcjonuje w oprawach jednokomorowych. Jeżeli w oprawach jednokomorowych
otwarcie komory głównej nie stanowiło dla Zamawiającego o automatycznym niejako
rozszczelnieniu panelu LED to tym bardziej w oprawie dwukomorowej Odwołującego (gdzie
teoretyczna możliwość dostępu pyłów, wody, itp. była nieporównywalnie mniejsza, niż w
oprawie jednokomorowej, w której otwarcie oprawy powoduje odsłonięcie całości)
Zamawiający nie miał podstaw do zdyskwalifikowania rozwiązania zaproponowanego przez
Odwołującego. Inne podejście prowadziłoby zdaniem Izby do nierównego potraktowania
wykonawców. W przypadku wykonawcy oferującego oprawę jednokomorową Zamawiający w
istocie nie badałby, czy otwarcie komory powoduje rozszczelnienie układu optycznego (jako
całości; skupiając się w zasadzie na szczelności panelu LED), gdyż samo otwarcie komory
głównej byłoby równoznaczne z odsłonięciem tego układu, zaś w przypadku opraw
dwukomorowych kwestia szczelności panelu LED byłaby wtórna, gdyż Zamawiający
dyskwalifikowałby oprawę, która posiada osłonięcie komory układu optycznego, lecz jedynie
nie posiada uszczelnienia wąskiego otworu łączącego komory, co nie oznacza, iż z uwagi na
tą wąską szczelinę dochodzi automatycznie do rozszczelnienia panelu LED (a i tak dostęp
ewentualny pyłów, wody, itp. w przypadku otwarcia oprawy, jest w tym rozwiązaniu
nieporównywalnie mniejszy niż w przypadku odsłonięcia oprawy jednokomorowej, gdzie
komora układu optycznego nie jest oddzielona odrębną osłonką).
Reasumując, w świetle udzielonej przez Zamawiającego odpowiedzi Izba podzieliła
argumentację Odwołującego, że istotą wymogu Zamawiający uczynił to, by otwarcie komory
oprawy nie powodowało rozszczelnienia panelu LED. W odniesieniu do tej kwestii
Zamawiający winien był oceniać ofertę Odwołującego – tak, jak by to uczynił, w sytuacji gdyby
zaoferowana przez Odwołującego oprawa była oprawą jednokomorową. Zamawiający nie
ustalił, że wąski otwór łączący komory powoduje rozszczelnienie panelu LED. Skupił się
natomiast na tym, że wąska szczelina w tym otworze świadczy o rozszczelnieniu panelu
układu optycznego, podczas, gdy jednocześnie dopuścił oprawy jednokomorowe, w których
komora osprzętu i układu optycznego jest wspólna (w wewnątrz oprawy układ optyczny nie
jest odrębnie odsłonięty, a więc w ogóle odpada kwestia, czy panel ten jest obudowany w
sposób eliminujący jego rozszczelnienie po otwarciu pokrywy oprawy). W konsekwencji, jeżeli
Zamawiający akceptował oprawy jednokomorowe, dając wyraz temu, że szczelność komory
układu optycznego nie jest najistotniejsza, a istotne jest zachowanie szczelności samego
panelu optycznego – panelu LED, to nie powinien był dyskwalifikować oferty Odwołującego w
oparciu o okoliczności faktyczne wskazane w tym zakresie w uzasadnieniu odrzucenia oferty,
tym bardziej – jak wskazano powyżej – że w treści SIWZ nie postawił wymogu dotyczącego
dławika pomiędzy komorami, a brak tego dławika uczynił także podstawą stwierdzenia
niezgodności oferty z treścią SIWZ.
W odniesieniu do „Ochrony przeciwprzepięciowej”:
W § 29 pkt 15 SIWZ Zamawiający wskazał w wymaganej wartości parametru Ochrona
przeciw przepięciowa: wybranych opraw ochrona przepięć do 10 kV. Jako dowód spełnienia
przedmiotowego wymagania Zamawiający wskazał na Kartę katalogową. Dokumenty złożone
przez Odwołującego wskutek wezwania zawierały informację na temat ochrony
przeciwprzepięciowej. W karcie katalogowej w pozycji opcje zawarto informację:
zabezpieczenie przeciwprzepięciowe (10 kV). W załączniku do świadectwa w objaśnieniu
oznaczeń stosowanych w oznakowaniu opraw wskazano w pkt 10: SRG – zabezpieczenie
przeciwprzepięciowe 10 kV. Podobnie informacja ta zawarta została w tabeli stanowiącej
część złożonego załącznika do świadectwa.
W uzasadnieniu decyzji o stwierdzeniu w tym zakresie niezgodności oferty z treścią
SIWZ Zamawiający podał, że ochrona przepięciowa załączonej do oferty próbki opraw Philips
BGP 203 oraz BGP 204 wynosi 4 kV.
Wbrew twierdzeniom Zamawiającego, Odwołujący nie przyznał, ani nie potwierdził, że
ochrona przeciw przepięciowa załączonej do oferty próbki wynosi do 4 kV. Jednocześnie, w
toku rozprawy Zamawiający wskazał, że certyfikat załączony do próbki – a więc dokument,
który Zamawiający wskazał, jako dowód spełnienia wymagania – wskazywał na poziom 10 kV.
Zamawiający przyznał również, że swoją decyzję oparł na badaniu karty katalogowej
zasilacza, stwierdzając, że instrukcja przewiduje odporność udarową na poziomie 4 kV.
W świetle powyższych okoliczności Izba nie uznała trafności wniosku Zamawiającego
o niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ w zakresie ww. parametru. Zamawiający
powziął swój wniosek w istocie na podstawie badania karty katalogowej zasilacza, zgodnie
zaś z treścią SIWZ poziom ochrony miał odnosić się do wybranych opraw (i karty katalogowe
tych opraw stanowiły dowód spełnienia warunku). Zamawiający sam przyznał, że złożony
przez Odwołującego dokument wskazywał w odniesieniu do oprawy na poziom 10 kV. Nie jest
zrozumiałe dlaczego Zamawiający – wskazując w treści SIWZ, że tego rodzaju dokument
będzie akceptował, jako dowód spełniania warunku – następnie zdyskredytował ten dokument,
opierając się przy tym na informacjach odnoszących się tylko do zasilacza. Skoro, jak
stwierdził w toku rozprawy sam Zamawiający, pomiędzy kartami katalogowymi, a złożoną
próbką występowały, zdaniem Zamawiającego, sprzeczności to Zamawiający winien w tym
przypadku dążyć do ich wyjaśnienia, a nie z góry przyjmować brak spełnienia wymogu.
Zamawiający miał bowiem dokumenty, których wymagał, jako dowód spełnienia wymogu i
dokumenty wskazywały na poziom 10 kV. Zamawiający nie przedstawił rzeczowych
argumentów, dlaczego w tym przypadku przypisał nadrzędne znaczenie informacjom, które
wywiódł z badania próbki złożonej przez Odwołującego, odmawiając jednocześnie wartości
dowodowej dokumentom, które zostały złożone stosownie do zapisów SIWZ. Skoro
Zamawiający stwierdził sprzeczność w tym zakresie to winien był ją wyjaśnić, a jeżeli nie
widział podstaw ku temu, winien był przedstawić rzeczowe uzasadnienie, dlaczego w tym
konkretnym przypadku to informacje wynikające z badania zasilacza, a nie informacje
wynikające z kart katalogowych, przesądzały w sposób jednoznaczny o tym, że wymóg nie
został spełniony. Tego rodzaju argumentów Zamawiający, w ocenie Izby, nie przedstawił.
Przeciwnie, wskazując na to, że stwierdził sprzeczność informacji z karty katalogowej (która
potwierdzała poziom 10 kV) z informacjami powziętymi wskutek badania próbki, jak również
wskazując, że swój wniosek oparł na badaniu zasilacza, Zamawiający potwierdził, zdaniem
Izby, że w tym przypadku koniecznym byłoby wezwanie Odwołującego do złożenia wyjaśnień.
Powyższy wniosek potwierdziły także dowody złożone na rozprawie przez Odwołującego. W
ocenie Izby, dowody te nie były dowodami spóźnionymi. W tym zakresie należało uznać
argumenty Odwołującego, iż potwierdzały one informacje zawarte już w dokumentach, które
zgodnie z treścią SIWZ, Zamawiający wskazał, jako dowody wymagane dla potwierdzenia
spełnienia postawionego wymagania. Złożenie przez Odwołującego sprawozdania z badań
odporności na udary, w którym wskazano, że oprawa spełnia wymagania odporności na udary
wg PN-EN 61000-4-5:2010P, poziom 10 kV, nie miało w tym przypadku na celu dowodzenia
dopiero przed Izbą spełnienia przedmiotowego wymogu (gdyż to byłoby działaniem
nieuprawnionym z uwagi na to, że to na etapie postępowania o udzielenie zamówienia, a nie
dopiero na etapie postępowania odwoławczego, wykonawca ma udowodnić w pierwszej
kolejności zamawiającemu spełnienie wymogu), lecz było działaniem nakierowanym na
potwierdzenie okoliczności zawartych uprzednio w złożonych już wraz z ofertą dowodach, a
więc także nakierowanym na potwierdzenie zaniechania do złożenia wyjaśnień – w sytuacji,
gdy Zamawiający stwierdził sprzeczność tych informacji ze złożoną próbką oprawy, bez
uzasadnienia przyczyn zdyskredytowania tych dokumentów i nadania nadrzędnego znaczenia
swoim wnioskom powziętym wskutek badania złożonej próbki. Z uwagi jednak na to, że
odrzucenie oferty, co do zasady, było prawidłowe to kwestia braku wezwania do wyjaśnień nie
mogła samodzielnie skutkować uwzględnieniem odwołania, nie mając przy tym wpływu na
końcowy wynik postępowania.
W odniesieniu do „Współczynnika mocy”:
W § 29 pkt 20 SIWZ Zamawiający wskazał na wymóg, aby współczynnik mocy był >
0,95. Jako dokument wymagany w celu udowodnienia spełnienia przedmiotowego wymogu
Zamawiający podał: Karta katalogowa. Jednocześnie na mocy § 29 pkt 14 SIWZ Zamawiający
wymagał, aby oprawy miały zasilanie napięciem sieciowym 220-240V. Dla uzasadnienia
niezgodności oferty z treścią SIWZ Zamawiający wskazał w tym zakresie, że współczynnik
mocy dla próbki opraw Philips BGP 203 oraz BGP 204 dla jednego zakresu napięcia 277V
wynosi 0,93. Podstawą odrzucenia oferty Zamawiający uczynił więc współczynnik mocy dla
napięcia 277V, co nie znajdowało zdaniem Izby, oparcia w treści SIWZ.
Ponadto, Izba nie uznała argumentów przedstawionych w odpowiedzi na odwołanie, iż
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 25.09.2000 r. (Dz. U. nr 85 poz. 957)
od 2004 r. napięcie znamionowe wynosi 230 V +/- 10%, a więc zakres dopuszczanych zmian
napięcia sieci niskiego napięcia, z uwagi na ww. rozporządzenie, wynosił w tym postępowania
od 207 V do 253 V. Zamawiający, jako przedział napięcia podał w treści SIWZ 220-240V. W
odpowiedzi na odwołanie przedstawił zaś twierdzenia, że zakres ten – z uwzględnieniem ww.
przepisów – może być od 207 V do 253 V. Dlatego też zakresu Zamawiający przedstawił w
odpowiedzi na odwołanie wyliczenia wskazując, że dla napięcia 245,64 V współczynnik
przyjmuje wartość graniczną 0,950 i dalej będzie się pomniejszał poniżej wartości
dopuszczalnej 0,950. Zamawiający wskazał także w toku rozprawy, że napięcie 220-240 V to
wartości nominalne, jeżeli zaś Zamawiający przywołał ww. rozporządzenie to rzeczywiste
napięcie zmierzone w sieci może być od 207 do 253 V. Analiza treści SIWZ wskazywała
jednak, że Zamawiający wcale nie odwołał się do ww. rozporządzenia. Akt prawny przywołany
w odpowiedzi na odwołanie jest przy tym aktem archiwalnym (zastąpionym rozporządzeniem
z dnia 20 grudnia 2004 r., Dz. U. 2005.2.6, uchylonym następnie rozporządzeniem z dnia 4
maja 2007 r., Dz. U. 2007.93.623, które w przepisach przejściowych i końcowych stanowi
(podobnie, jak wcześniejsze rozporządzenia), że dopuszcza się, aby wartość napięcia w sieci
niskiego napięcia zasilającego mieściła się, od dnia 1 stycznia 2009 r., w przedziale 230/400
V +10% / - 10%) - § 46 rozporządzenia). Zamawiający, wbrew podnoszonym argumentom, nie
przywołał ww. rozporządzenia, ani rozporządzenia aktualnie obowiązującego. Ponadto,
przepis obowiązującego rozporządzenia stanowi jedynie, że dopuszcza się aby wartość
napięcia w sieci niskiego napięcia zasilającego mieściła się, od dnia 1 stycznia 2009 r., w
przedziale 230/400 V +10% / - 10%. Trudno wywodzić z tego przepisu istnienie normy o
charakterze nakazu/obowiązku. Zamawiający nie zawarł w treści SIWZ zastrzeżenia, że
podany przedział napięcia (220-240 V) odnosi się jedynie do wartości nominalnych, a tym
samym, że postawiony wymóg dotyczący współczynnika mocy odnoszony powinien być do
napięcia znamionowego z uwzględnieniem dopuszczalnych odchyleń (+/- 10%). W
konsekwencji, wyliczenia zawarte w odpowiedzi na odwołanie, odniesione do przedziału
przekraczającego ten wskazany w SIWZ (220-240V) należało uznać za bezprzedmiotowe dla
potwierdzenia niezgodności oferty z treścią SIWZ. Tym bardziej argumentem na rzecz uznania
niezgodności oferty z treścią SIWZ nie mogła być w tym zakresie, zdaniem Izby, wysokość
współczynnika dla napięcia 277V (wykraczającego nie tylko ponad zakres z treści SIWZ, ale
także ponad zakres odchyleń podany przez Zamawiającego w treści odpowiedzi na odwołanie,
tj. 207 do 253 V). Zamawiający nie wykazał przy tym, by urządzenia zaoferowane przez
Odwołującego nie pracowały prawidłowo w przedziale napięcia 220-240V. Reasumując, skoro
Zamawiający przewidział w treści SIWZ przedział napięcia znamionowego sieci 220-240V,
wbrew twierdzeniom z odpowiedzi na odwołanie, nie przywołał w treści SIWZ rozporządzenia,
które mogłoby ewentualnie wskazywać na inny (szerszy) zakres w odniesieniu, do którego
zachowane musiałoby być wymagane minimum wartości współczynnika mocy, to powinien
oceniać zgodność oferty w odniesieniu do tego, co zostało ujęte w treści specyfikacji. Już
wyliczenia Zamawiającego zawarte w odpowiedzi na odwołanie dawały natomiast podstawę
do uznania, że dla zakresu 220-240V wymóg ten jest spełniony (skoro wartość graniczna miała
być dla napięcia wyższego, tj. 245,64 V). Ponadto, Odwołujący przedłożył w tym zakresie
dowód potwierdzający spełnienie wymogu dotyczącego współczynnika mocy dla zakresu 220-
240V i dowód ten Izba uznała za dopuszczalny i wiarygodny.
Pomimo powyższego, odrzucenie oferty było, w ocenie składu orzekającego Izby,
uzasadnione z uwagi na niezgodność oferty z treścią SIWZ w zakresie wymogów dotyczących
„Optyki” oraz systemu sterowania i zarządzania oświetleniem.
W § 29 pkt 6 SIWZ Zamawiający w odniesieniu do wymaganej wartości parametru
„Optyka” podał: „System optyczny zgodny z normą (wg PN-EN 12464-2), zapewniający pełne
ograniczenie światła niepożądanego. Spełniający normę o bezpieczeństwie fotobiologicznym.
Posiadająca różne rozsyły światła dostępne w standardzie, zapewniających optymalizację do
różnych sytuacji drogowych, w tym jednak o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do
przejść dla pieszych. Element kształtujący optykę wykonany w postaci soczewek
zintegrowanych z niskoluminacyjną charakterystyką światła ograniczający świecenie w górną
półprzestrzeń do poziomu 0cd/m2 od kąta 90 stopni w górę. Możliwość wymiany układu
optycznego lub/i diod LED niezależnie”. Podobnie w treści PFU (załącznik nr 8 do SIWZ)
Zamawiający w odniesieniu do Optyki wskazał na system optyczny zgodny z normą (wg PN-
EN 12464-2), a w wymaganiach w stosunku do przedmiotu zamówienia (D-07.07.01
Oświetlenie drogowe) powtórzył także wymóg dotyczący posiadania różnych rozsyłów światła
dostępnych w standardzie, zapewniających optymalizację do różnych sytuacji drogowych, w
tym jedna o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych. W § 29 pkt
6 SIWZ, jako dowody spełnienia wymagania, Zamawiający wskazał na Karty katalogowe i
Raporty z badań niezależnego laboratorium – dla PN-EN 12464-2.
W pierwszej kolejności Izba nie uznała twierdzeń Odwołującego, że Zamawiający nieżądał oświetlenia przejść dla pieszych, tylko oświetlenia odcinków ulicznych. Słusznie
argumentował Przystępujący, że z uwagi na opis przedmiotu zamówienia dla wykonawców
powinno być jasne, że przedmiot zamówienia obejmuje swoim zasięgiem również przejścia
dla pieszych. Treść SIWZ, w tym zwrócenie uwagi na wymóg zaoferowania opraw z rozsyłem
o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej dla przejść dla pieszych, także nie
pozostawiała żadnych wątpliwości w tym zakresie. Zamawiający w treści § 29 pkt 6 SIWZ w
sposób jasny wskazał, że wymaga charakterystycznej asymetrii rozsyłu dedykowanej do
przejść dla pieszych. Jednocześnie Zamawiający odwołał się w tym zakresie do normy, która
– jak argumentowano w toku rozprawy – zawęża zakres opraw dla przejść dla pieszych do
tego, że asymetria musi być wykazana w płaszczyźnie 0-180 stopni. Także dowody wymagane
dla potwierdzenia spełnienia wymagania Zamawiający odniósł do normy PN-EN 12464-2.
Powyższym, w ocenie Izby, Zamawiający wskazał wykonawcom w sposób jednoznaczny, że
wymaga oprawy ze specjalistycznym rozsyłem przeznaczonym dla przejść dla pieszych, która
wymaganą asymetrię rozsyłu posiada w płaszczyźnie 0-180 stopni. Asymetrię rozsyłu w
płaszczyznach 90-270 i 20-200 posiada bowiem każda oprawa uliczna. Nie każda zaś posiada
asymetrię w płaszczyźnie 0-180, posiadają ją tylko oprawy ze specjalistycznym rozsyłem
przeznaczonym dla przejść dla pieszych. Skoro więc asymetrię rozsyłu w płaszczyznach 90-
270 i 20-200 posiadają wszystkie oprawy, nie mające specjalnego przeznaczenia do
oświetlenia przejść dla pieszych, to logicznym jest, że skoro Zamawiający wymagał by oprawa
posiadała asymetrię o charakterystyce dedykowanej (podkreślenie Izby) do przejść dla
pieszych, to asymetria ta powinna występować w tym przypadku, mając na uwadze normę
przywołaną przez Zamawiającego w treści SIWZ, w płaszczyźnie 0-180 stopni. Oprawy
zaoferowane przez Odwołującego w płaszczyźnie 0-180 stopni nie posiadały natomiast
asymetrycznego rozsyłu. Złożone przez Odwołującego oświadczenie producenta, iż oprawy
Unistreet BGP 203 i BGP 204 o symbolu DW mogą być stosowane do oświetlenia przejść dla
pieszych, nie mogło stanowić dowodu wskazującego na błędną ocenę Zamawiającego.
Oświadczenie to nie mogło, zdaniem składu orzekającego Izby, przesądzać o tym, że
zaoferowane oprawy posiadają asymetrię, którą można uznać za charakterystyczną i
dedykowaną dla przejść dla pieszych, zgodnie z wymogami zawartymi w treści SIWZ
niniejszego postępowania. To, że układ optyczny może być stosowany do oświetlenia przejść
dla pieszych nie jest równoznaczne z tym, że jest to układ o asymetrycznej charakterystyce
dedykowanej do przejść dla pieszych – w tym postępowaniu asymetrii wymaganej w
płaszczyźnie 0-180 stopni. Izba uznała argumenty Zamawiającego, że poprzez odwołanie się
do polskich norm Zamawiający w sposób wyraźny wskazał wykonawcom na istotę stawianego
wymogu. Odwołując się do normy PN-EN 12464-2 w parametrze Optyka, Zamawiający
zawęził wymóg do konieczności posiadania przez oprawę asymetrii w płaszczyźnie 0-180
stopni. Diagramy złożone w toku rozprawy potwierdzały zaś, że w tej płaszczyźnie oprawy
Odwołującego asymetrii nie posiadają. Wskazuje na to także diagram przedstawiony w
oświadczeniu producenta złożonym przez Odwołującego. Oprawa posiadająca symetryczny
rozsył w płaszczyźnie 0-180 stopni nie spełniałaby w konsekwencji współczynników zawartych
w ww. normie (m.in. wartość natężenia światła i współczynnika olśnienia). Zamawiający
wskazując ww. normę wskazał na wymagania służące zarówno natężeniu naświetlenia, tak by
pieszy był widoczny, jak również służące wyeliminowaniu możliwości oślepiania
nadjeżdżających kierowców. Izba uznała tym samym argumentację Zamawiającego, że gdyby
użyć oprawy o symetrycznym rozsyle w płaszczyźnie 0-180 stopni to kierowcy nadjeżdżający
do przejścia dla pieszych byliby oślepiani. Z tego też względu Zamawiający wymagał oprawy,
która nie świeci w kierunku nadjeżdżających kierowców, jednocześnie intensywnie oświetlając
przejście dla pieszych. Uzyskanie tego w przypadku oprawy z symetrycznym rozsyłem w
płaszczyźnie 0-180 stopni nie jest natomiast możliwe. Postawione przez Zamawiającego
szczególne wymogi w tym zakresie Izba uznała za uzasadnione, mając na uwadze m.in. to,że mają one służyć zwiększeniu bezpieczeństwa i ochrony pieszych.
Odwołujący w toku rozprawy wskazał, że przywołana przez Zamawiającego norma
(norma wskazana w § 29 pkt 6 SIWZ) narzuca poziom współczynnika olśnienia, jak i poziom
natężenia oświetlenia na przejściu dla pieszych. W ocenie Izby, nie udowodnił, że
zastosowanie zaoferowanych przez niego opraw zawierających optykę o rozsyle drogowymśrednim DM lub szerokim DW, pozwala na spełnienie tych wartości i parametrów. Nie
udowodniono także, by oprawy te posiadały – zgodnie z wymogiem Zamawiającego –
asymetryczny rozsył w płaszczyźnie 0-180 stopni. Jako zasadne należało ocenić argumenty
Zamawiającego, że złożone wskutek wezwania dokumenty, jak również przedłożone pliki
fotometryczne nie stanowiły dowodu, że zaoferowana przez Odwołującego oprawa spełnia
wymagania SIWZ. Brak tego rodzaju dowodów potwierdził pośrednio sam Odwołujący, który
argumentował w toku rozprawy, że Zamawiający nie wymagał wyliczeń dla przejść dla
pieszych oraz, że gdyby Zamawiający określił, iż na danym odcinku trzeba zaprojektować
przejście to wówczas wykonawca musiałby udowodnić, że oprawa spełnia wszystkie wymogi
normy. Argumentami na rzecz odwołania nie mogły być także twierdzenia, że Zamawiający
nie określił w specyfikacji płaszczyzn rozsyłu, czy parametrów opraw dedykowanych dla
przejść dla pieszych. Zamawiający odwołał się do normy, co było zdaniem Izby wystarczające
i zrozumiałe dla innych oferentów. Jeżeli zdaniem Odwołującego przyjęty przez
zamawiającego opis był niejednoznaczny to Odwołujący miał prawo zadawania pytań na
etapie specyfikacji, czego nie uczynił.
W odniesieniu do systemu sterowania i zarządzania oświetleniem:
W § 32 SIWZ Zamawiający wskazał, że system musi zapewnić możliwość redundancji
- oprawa po utracie komunikacji z początkową stacją bazową musi mieć możliwość
automatycznego skomunikowania się z inną stacją bazową będącą jej w zasięgu.
Jednocześnie, Zamawiający wskazał, że wymaga konfiguracji gwiazdowej systemu.
Odwołujący wraz z ofertą załączył opis systemu w oparciu o sterownik LIS/RT, w
którym zostały przedstawione możliwości systemu. Odwołujący złożył dokument dotyczący
sterownika oświetlenia ulicznego LIS/RT. Dokument ten uczynił więc treścią swojej oferty. W
opisie tego sterownika nie widniały natomiast zapisy wskazujące na możliwość redundancji.
Na podstawie analizy złożonych przez Odwołującego dokumentów Zamawiający był
uprawniony do powzięcia wniosku, iż system ten – w kształcie przedstawionym przez
Odwołującego – nie zapewnia możliwości redundancji. W odniesieniu do parametrów, jakie
musiał spełniać system sterowania i zarządzania oświetleniem, Izba wzięła w konsekwencji
pod uwagę to, że argumentacja odwołania została oparta na innym urządzeniu niż te
wskazane w treści oferty. Dopiero bowiem przy odwołaniu Odwołujący złożył dokumenty z
opisem wskazującym na możliwość redundancji. W złożonym przy odwołaniu dokumencie
widnieje bowiem zapis, iż w przypadku korzystania z równoległej transmisji (PLC+radio)
sterownik wyposażony jest w moduł komunikacji radiowej zgodny ze standardem IEEE
802.15.4 w technologii mesh. Przy równoległej transmisji przesyłane są informacje dwu
kierunkowe. Dokument złożony przy ofercie tego rodzaju zapisu, wskazującego przy tym na
technologię mesh, nie zawierał. Zasadnie argumentował Zamawiający i Przystępujący, że
załączona do odwołania dokumentacja i wyjaśnienia MICROMEX dotyczyły innego urządzenia
niż to zaoferowane w ofercie. Odnosiły się one bowiem do sterownika oświetlenia ulicznego
LIS-UNI i OLC-230 DALI/MR, a nie do sterownika wskazanego w ofercie (LIS/RT).
Przedstawione dowody nie potwierdzały w konsekwencji tego, że treść oferty (zawierająca
wskazanie na sterownik LIS/RT) spełniała wymóg SIWZ, lecz były to dowody, które
wskazywały jedynie, że inny rodzaj sterownika (nie podany w treści oferty) zawiera
rozwiązania gwarantujące możliwość redundancji. Izba oceniała zasadność decyzji
Zamawiającego podejmowaną w odniesieniu do treści oferty. Ta zaś nie wskazywała na
sterownik posiadający takie możliwości, jak sterownik przywołany następnie w treści
odwołania. Decyzja Zamawiającego była więc w pełni uzasadniona i Zamawiający był
uprawniony do podjęcia oceny, że oferta w takim kształcie nie spełniała wymogu postawionego
w treści specyfikacji. Izba nie uznała przy tym argumentacji nakierowanej na wykazanie
konieczności wystosowania przez Zamawiającego wezwania do złożenia wyjaśnień w
powyższym zakresie. W ocenie składu orzekającego Izby, oparcie się na sterowniku innym,
niż wskazany w treści oferty (zawierającym inne możliwości), dla wykazania możliwości
redundancji prowadziłoby do niedopuszczalnej zmiany treści oferty. Ponadto, należy wskazać,że Zamawiający wymagał gwiazdowej konfiguracji systemu (§ 32 pkt 2 SIWZ). Wskazywane
w odwołaniu rozwiązanie oparte o topologię komunikacji typu MESH jest rozwiązaniem o
charakterze węzłowym/kratowym, a więc innym niż to wymagane przez Zamawiającego, co
dodatkowo potwierdza niezgodność oferty z treścią SIWZ.
Reasumując, w ocenie Izby, Zamawiający w oparciu o treść oferty Odwołującego miał
uzasadnione podstawy do uznania, że urządzenie przedstawione w ofercie nie gwarantuje
redundancji. Urządzenie podane w treści odwołania różniło się od urządzenia
przedstawionego w treści oferty, a ponadto redundancja w przypadku urządzenia
wskazywanego dopiero w odwołaniu oparta jest na topologii typu MESH, niezgodnej z
wymaganiami zawartymi w § 32 pkt 2 SIWZ (brak konfiguracji gwiazdowej systemu).
Odnośnie kwestii gwarancji na diody LED, układ zasilający, na obudowę, to w ocenie
Izby, treść uzasadnienia odrzucenia oferty Odwołującego oraz forma komunikacji, w ogóle nie
pozwala na uznanie tej okoliczności za podstawę odrzucenia. Zamawiający przedstawił te
informacje kursywą, co w połączeniu z treścią tej informacji, nakazywało przyjęcie wniosku, że
Zamawiający braki w zakresie gwarancji przywołał jedynie informacyjnie, jako dodatkową
okoliczność, ale obok podstaw uznania oferty za niezgodną z treścią SIWZ. Zamawiający sam
wskazał, że nie wzywał do uzupełnienia dokumentu w tym zakresie, gdyż nawet w przypadku
uzupełnienia oferta podlegałaby odrzuceniu. Gdyby nie potwierdziły się – przynajmniej
częściowo – podstawy faktyczne zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, to Zamawiający, na co
sam wskazał w treści pisma informującego o odrzuceniu oferty, musiałby zastosować właściwy
tryb wezwania. W okolicznościach niniejszej sprawy, mając na względzie, że ostatecznie
(pomimo, że nie w oparciu o wszystkie podstawy przyjęte przez Zamawiającego) decyzja o
odrzuceniu oferty, jako niezgodnej z treścią SIWZ była prawidłowa, kwestia odnosząca się do
braku deklaracji odnośnie gwarancji, pozostawała bez wpływu na wynik postępowania.
Mając wszystko powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.
O kosztach postępowania, stosownie do wyniku, orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 Pzp, zaliczając w poczet kosztów wpis uiszczony przez Odwołującego (§ 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………….
1.
oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża
Odwołującego, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Odwołującego
tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia
- przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w
Krakowie.
Przewodniczący: …………………………….
Sygn. akt: KIO 310/15
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Andrychów, ul. Rynek 15, 34-120 Andrychów – prowadzi na
podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.907
ze zm.) – dalej: Pzp lub Ustawa; postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego na
„Modernizację oświetlenia ulicznego na terenie Gminy Andrychów”.
Wartość zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 26 listopada 2014 r., nr: 245757-2014.
W dniu 12 lutego 2015 r. Zamawiający powiadomił o odrzuceniu oferty wykonawcy
Centrum Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp. z o.o. z siedzibą w Radomiu, na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
W dniu 17 lutego 2015 r., Odwołujący - Centrum Zaopatrzenia Energetyki ELTAST Sp.
z o.o. z siedzibą w Radomiu - wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec
czynności odrzucenia jego oferty, zarzucając Zamawiającemu:
1)
naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp - poprzez prowadzanie postępowania w sposób nie
zapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania
wykonawców,
2)
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp - poprzez niezasadne i niezgodne z prawem
odrzucenie oferty Odwołującego,
3)
art. 87 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień.
Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o:
1)
unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
2)
unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego,
3)
ponowną ocenę ofert z udziałem oferty Odwołującego.
Odwołujący wskazał, że ma interes w złożeniu odwołania, a poprzez to w uzyskaniu
zamówienia, gdyż złożył ofertę, która zawiera korzystniejszy bilans ceny niż oferta wybrana
oraz korzystniejszy bilans energetyczny.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący zakwestionował odrzucenie jego oferty
wskazując, że:
I.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał (lit. a), że:
wymagał w § 29 pkt 1 „Konstrukcja oprawy”, aby obudowa oprawy wykonana była z
wysokociśnieniowego
odlewu
aluminium.
Dwukomorowa
budowa
oprawy
zapewniająca, że otwarcie komory sprzętu nie spowoduje rozszczelnienia komory
układu optycznego. Oprawa Philips BGP 203 oraz BGP 204 jest oprawą
dwukomorową, otwarcie komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory układu
optycznego z uwagi na brak dławika pomiędzy komorami.
W odniesieniu do powyższej podstawy odrzucenia Odwołujący podniósł, że
Zamawiający w dniu 8.12.2014 r. udzielił odpowiedzi na pytanie nr 8 jednego z wykonawców.
Odpowiedź brzmiała następująco: Zamawiający dopuszcza oprawy dwukomorowe.
Zamawiający dopuszcza również oprawy jednokomorowe o ile otwarcie komory głównej nie
powoduje rozszczelnienia panelu LED. W przypadku opraw jednokomorowych Zamawiający
wymaga szczelności na poziomie nie mniejszym niż IP67 dla całości oprawy potwierdzone
kartą katalogową oraz instrukcją obsługi/ montażu w języku polskim.
Odwołujący wskazał, że z powyższej odpowiedzi wynika, że Zamawiający dopuszcza
oprawy dwukomorowe i jednokomorowe. Obie oprawy muszą jednak spełnić warunek, by
otwarcie oprawy nie powodowało rozszczelnienia panelu optycznego (LED). Oprawa
jednokomorowa ma tę właściwość, że komora osprzętu i komora układu optycznego jest
wspólna. Otwarcie pokrywy oprawy jednokomorowej powoduje zawsze otwarcie komory
osprzętu oraz komory układu optycznego jednocześnie. Zamawiający ma tego świadomość.
Dopuszczając w powyższej odpowiedzi oprawę jednokomorową Zamawiający jednoznacznie
dał wyraz temu, że nie zależy mu na szczelności komory układu optycznego przy otwarciu
komory osprzętu. Istotne jest jedynie zachowanie szczelności panelu optycznego.
Panel LED zarówno w oprawie jednokomorowej, jak i w oprawie dwukomorowej jest
taki sam i nie da się go rozszczelnić podczas otwierania komory osprzętu. W każdej oprawie
jest to płytka z ledami przykryta szybą mocowaną śrubami. Takie rozwiązanie jest w oprawach
zaproponowanych przez Odwołującego, jak również przez wybranego wykonawcę - ECM
Energia S.A. w Warszawie (dalej: „ECM”).
Odwołujący argumentował następnie, że zaproponowana przez wybranego
wykonawcę - ECM oprawa LED firmy Thom ma porównywalne z oprawą Odwołującego
rozwiązane szczelności komory układu optycznego. Oprawa LED firmy Thom jest oprawą
dwukomorową i posiada szczelność komory układu optycznego IP66 i szczelność komory
osprzętu również IP66. Szczelność tą zapewniają uszczelki umieszczone pod pokrywą komory
osprzętu oraz pod pokrywą komory układu optycznego. Powyższe wynika z karty katalogowej
zawartej w ofercie ECM. W taki sam sposób uzyskano szczelność komory układu optycznego
i komory osprzętu oprawy Odwołującego i szczelność ta IP66 wynika również z karty
katalogowej opraw w ofercie Odwołującego. Dane zawarte w karcie katalogowej każdej
oprawy wynikają z prób i badań szczelności, które zostały wykonane w warunkach
laboratoryjnych, zgodnie z obowiązującą normą PN-EN 60529 (stopnie ochrony zapewnianej
przez obudowy) przy zamkniętych pokrywach na obu komorach, a w czasie tego badania
oprawa była podłączona do zasilania. Bez wątpienia, próby szczelności IP66 dla komory
układu optycznego nie zostały przeprowadzone przy otwartej pokrywie komory osprzętu.
Takich badań się nie wykonuje; bowiem oprawa musi być podłączona w czasie badań do
zasilania 220-240V, a to uniemożliwia otwarcie pokrywy komory osprzętu, wobec faktu, że w
czasie badania oprawa jest poddana silnemu strumieniowi wody lub jest zalewana falą wody
z dowolnego kierunku. Jeżeli występują silne strumienie wody lub występuje zalewanie falą,
to tej oprawy się nie otwiera, bo to grozi porażeniem prądem elektrycznym.
Odwołujący podniósł, że nie jest wiadomym, jak wobec powyższego Zamawiający
ocenił, że otwarcie pokrywy komory osprzętu oprawy ECM nie powoduje rozszczelnienia
komory układu optycznego, a otwarcie pokrywy komory osprzętu Odwołującego powoduje
roszczelnienie komory układu optycznego. W szczególności, jak Zamawiający ocenił, że
otwarcie pokrywy komory osprzętu powoduje zmniejszenie wymaganej szczelności IP66,
skoro tego typu badania przeprowadzane są w warunkach laboratoryjnych.
Odwołujący wskazał również, że najistotniejsze jest to, że Zamawiający nie wymagał
w SIWZ, aby to dławik, na którego brak w oprawie Odwołującego się powołuje, spełniał funkcję
uszczelnienia pomiędzy komorami. Wobec tego zarzut braku dławika jest również nietrafny.
Oprawa Odwołującego posiada inne rozwiązanie uszczelnienia - na przewodach jest
umieszczona silikonowa uszczelka w formie koszulki wypełniającej otwór. Zamawiający nie
wykazał, że takie rozwiązanie nie zapobiega ochronie przed silnymi strumieniami wody lub
zalewaniem falą z dowolnego kierunku.
Istotne w sprawie jest też to, że Zamawiający w rozdziale 4 § 29 pkt 10 i 11 wymagał
potwierdzenia stopnia szczelności komory optycznej oraz komory osprzętu min. IP66 poprzez
kartę techniczną (KT). Dołączone do oferty Odwołującego karty techniczne opraw Philips BGP
203 i Philips BGP 204 potwierdzają spełnienie tego parametru. Zamawiający nie przedstawiłżadnego dowodu, że otwarcie komory osprzętu oprawy Odwołującego powoduje
rozszczelnienie komory układu optycznego. Nie przedstawił też dowodu na to, że otwarcie
komory osprzętu oprawy wykonawcy ECM i innych wykonawców takiego rozszczelnienia nie
powoduje. Zamawiający nie przedstawił raportów z badań laboratoryjnych, a zatem opierał się
na informacjach z kart technicznych. Wobec powyższego nie było podstawy do
zakwestionowania tego parametru w oprawach zaoferowanych przez Odwołującego, tj. Philips
BGP 203 i Philips BGP 204.
II.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. b)
wymagał w § 29 pkt 6 „Optyka”, aby optyka oprawy posiadała różne rozsyły światła
dostępne w standardzie, zapewniające optymalizację do różnych sytuacji drogowych,
w tym jedną o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych.
Zgodnie z załączoną do oferty kartą katalogową oprawa Philips BGP 203 oraz BGP
204 posiada optykę o rozsyle drogowym średnim DM lub szerokim DW. Brak optyki o
asymetrycznej charakterystyce dedykowanej dla przejścia dla pieszych.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący wskazał, że Zamawiający w PFU
niejednoznacznie określił asymetryczny rozsył światła dedykowany na przejścia dla pieszych.
Asymetria rozsyłu światła może być określona w wielu rożnych płaszczyznach i Zamawiający
powinien jednoznaczne określić rozsył światła, tym bardziej, że w dokumentacji projektowej
nie zostały przedstawione żadne obliczenia, które mogłyby chociaż w pośredni sposób
podpowiedzieć oferentom jakiego rozsyłu światła oczekuje Zamawiający. Charakterystyka
optyki DW jest asymetryczna i może być użyta do oświetlenia przejść dla pieszych.
Zamawiający w dwóch miejscach w treści dokumentacji przetargowej opisuje
wymagania dla optyki opraw, tj. w §29 pkt 6 SIWZ oraz PFU - D-07.07.01 pkt 2.4.2. (s. 15
PFU). Wymagania te określa w sposób następujący: „posiadająca różne rozsyły światła (...) w
tym jedna o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych”.
W żadnym miejscu w treści dokumentacji przetargowej Zamawiający nie precyzuje
parametrów opraw dedykowanych dla przejść dla pieszych. Zatem Zamawiający w
dokumentacji przetargowej niejednoznacznie określił wymóg asymetrycznego rozsyłu światła
dedykowanego na przejścia dla pieszych. Asymetria rozsyłu światła może być określona w
wielu rożnych płaszczyznach i Zamawiający powinien jednoznacznie i w sposób dostatecznie
wyczerpujący określić ten rozsył światła. Skoro tego nie uczynił nie może na obecnym etapie
stawiać w tym zakresie zarzut zaoferowanym przez Odwołującego oprawom.
Ponadto dokumentacja przetargowa nie zawiera żadnej informacji, gdzie Zamawiający
przewidział takie oprawy do zastosowania. W wyliczeniach parametrów fotometrycznych
również nie zaznaczono, że dotyczy to przejść dla pieszych. Zamawiający żąda więc opraw
oraz wypełnienia wymogu, którego nie opisał precyzyjnie w dokumentacji przetargowej.
Oprawy przedstawione w ofercie Odwołującego posiadają różne rozsyły. Odwołujący wskazał
także, że Zamawiający nie określił wymaganej liczby rozsyłów. W obu przypadkach (rozsyły
DM i DW) w płaszczyznach 90 - 270° i 20 - 200° posiadają rozsyły asymetryczne. To, że w
opisie parametrów oprawy nie wskazano, iż oprawa jest dedykowana dla przejść dla pieszych,
nie oznacza, że oprawą tą nie można oświetlać przejść dla pieszych. Przeciwnie, oprawy
zaoferowane przez Odwołującego są również dedykowane dla oświetlenia przejść dla
pieszych i w świetle postawionych wymagań wypełniają oczekiwania Zamawiającego.
Odwołujący wskazał również, że także w karcie katalogowej oprawy Thom
zaoferowanej przez ECM nie ma informacji, że oprawa jest dedykowana dla przejść dla
pieszych. Jeżeli Zamawiający nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr
jest spełniony, winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie
uczynił.
III.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. c) w §
29 pkt 15 „Ochrona przeciwprzepięciowa”, aby ochrona przepięć wybranych opraw
wynosiła do 10 kV. Ochrona przepięciowa załączonej do oferty próbki opraw Philips
203 oraz BGP 204 wynosi do 4 kV.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący wskazał, że zarzut ten jest również
niezasadny. Wskazać bowiem należy, że w § 29 pkt 15 SIWZ Zamawiający stawia wymóg dla
ochrony przeciw przepięciowej w sposób następujący: „wybranych opraw ochrona
przepięciowa do 10kV”.
Zamawiający określa zatem tylko górny próg - do 10kV (przy takim wskazaniu poziom
10 kV stanowi spełnienie wymogu, ale niższy również), bez określenia dolnej granicy. Na
marginesie należy wskazać, że oznaczenie ochrony przeciwprzepięciowej „do 10 kV” jest
nieprawidłowe. Powinno być - nie mniej niż 10 kV (jeżeli Zamawiającemu chodzi o poziom 10
kV).
Wobec tak postawionego wymogu, każda ochrona przepięciowa 10kV i poniżej
wypełnia wymagania Zamawiającego, niezależnie, czy ma wartość, przykładowo 1 kV, 5 kV,
czy 7 kV. Certyfikat ENEC (wcześniejszy BBJ
) załaczony w ofercie Odwołującego (s. 117
oferty) wskazuje: zabezpieczenie przeciwprzepięciowe 10kV. Zatem oprawy zaproponowane
przez Odwołującego spełniają wymóg określony przez Zamawiającego. Jeżeli Zamawiający z
jakiegoś powodu nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr jest spełniony
winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie uczynił.
IV.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że (lit. d) w §
29 pkt 20 „ Współczynnik mocy” aby współczynnik mocy był >0,95. Współczynnik mocy
dla próbki opraw Philips BGP 203 oraz BGP 204 dla jednego zakresu napięcia
277Vwynosi 0,93.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że zgodnie z zapisem §29 pkt. 20
SIWZ Zamawiający wymaga aby współczynnik mocy dostarczonych opraw był większy niż
0,95. Treścią §29 pkt. 14 SIWZ Zamawiający wymaga aby wszystkie oprawy miały możliwość
zasilania napięciem sieciowym 220-240V (jest to jednocześnie przedział napięcia
znamionowego sieci). Natomiast w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty Zamawiający
przywołuje współczynnik mocy 0,93 odczytany z tabeli umieszczonej na zasilaczu dla wartości
napięcia max. tj. 277V (takie napięcie w sieci nie występuje). Takie działanie jest niczym nie
uprawnione. Dla napięcia sieciowego z przedziału 220-240V (wymaganego SIWZ)
współczynnik mocy jest powyżej 0,95. Zamawiający również w tym zakresie nie wezwał
Odwołującego do złożenia wyjaśnień. Wobec powyższego również w tym zakresie oprawy
zaproponowane przez Odwołującego spełniają wymóg określony przez Zamawiającego.
V.
Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że
Zamawiający określił w rozdziale 4 § 32 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
parametry jakie musi spełniać system sterowania i zarządzania oświetleniem.
Zamawiający wymagał w § 32 pkt 3, aby system sterowania zapewniał możliwość
redundancji - oprawa po utracie komunikacji z początkową stacją bazową musi mieć
możliwość automatycznego skomunikowania się z inną stacją bazową w jej zasięgu.
Zaproponowany przez Wykonawcę system nie spełnia w/w wymogu. W przypadku
awarii sterownika centralnego, oprawy nie mają możliwości komunikowania się z innym
sterownikiem centralnym. W przypadku awarii dwóch sterowników w oprawach
będących obok siebie, np. w środku linii zasilającej następuje utrata komunikacji do
dalszych opraw.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że karta katalogowa sterowania
została dostarczona w ofercie w terminie składania ofert. Zamawiający nie żądał w tym
zakresie wyjaśnień, ani nie wezwał do złożenia karty katalogowej potwierdzającej posiadanie
wymaganych parametrów przez system sterowania i zarządzania oświetleniem. Jeżeli
Zamawiający nie mógł wywnioskować z treści oferty, że wymagany parametr jest spełniony,
winien był wezwać Odwołującego do wyjaśnień w tym zakresie, czego nie uczynił.
Odwołujący wskazał jednocześnie, że system radiowy zawarty w jego ofercie pracuje
w technologii MESH, która to jednoznacznie czyni ten zarzut nietrafnym. W przypadku awarii
jednej stacji bazowej następuje przełączenie sterowników do innej stacji bazowej
automatycznie. Jest to fundamentalna właściwość sieci MESH. Zarzut, że w przypadku awarii
dwóch sterowników w oprawach będących obok siebie następuje utrata komunikacji z
dalszymi oprawami nie ma najlepszą drogę do stacji bazowej. To nie jest sieć liniowa gdzie
następuje przekaz informacji od jednego sterownika do następnego, itd. Powyższe zostało
potwierdzone przez producenta systemu MESH.
VI.
Zamawiający wskazał również w uzasadnieniu odrzucenia oferty, że: Ponadto oferta
zawiera uchybienia - brak deklaracji Wykonawcy odnośnie 10 letniej gwarancji na diody
LED, na układ zasilający, na obudowę.
W odniesieniu do powyższego Odwołujący podniósł, że ustalony przez Zamawiającego
formularz oferty nie zawierał pozycji, w której należało wpisać deklarację o 10 - letnim okresie
gwarancji. W pkt 7 formularza oferty zawarte jest oświadczenie Odwołującego: zawarty w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia wzór umowy został przez nas zaakceptowany i
zobowiązujemy się w przypadku wybrania naszej oferty do zawarcia umowy na warunkach w
niej określonych, w miejscu i terminie wyznaczonym przez Zamawiającego. W
zaakceptowanym przez odwołującego wzorze umowy w §13 ust. 1 znajdują się zapisy
dotyczące okresu gwarancji: „Wykonawca udziela Zamawiającemu gwarancji jakości na
przedmiot umowy, tj. na roboty budowlane wraz z wbudowanymi i dostarczonymi materiałami
i urządzeniami na okres 10 lat licząc od daty odbioru ostatecznego przedmiotu umowy, o
którym mowa w § 5 ust. 3 i zobowiązuje się do wydania Zamawiającemu w dniu odbioru
ostatecznego przedmiotu umowy dokumentu gwarancyjnego”.
Wobec powyższego Odwołujący potwierdził Zamawiającemu, że udziela 10 - letniej
gwarancji na diody LED, na układ zasilający, na obudowę. Potwierdza to także teraz. Jeżeli
Zamawiający wezwie Odwołującego do złożenia odrębnego dokumentu w tym zakresie, na
podstawie art. 26 ust. 3 Pzp (na co wskazuje w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej
oferty), to dokument taki zostanie złożony.
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie w całości.
W odniesieniu do zarzutu I podniesiono, że parametry oprawy wymagane SIWZ miały
być potwierdzone następującymi dokumentami: kartami katalogowymi (KT), deklaracjami
wykonawcy (DW), raportem z badań niezależnego laboratorium, próbkami złożonymi razem z
ofertą. Według Odwołujący, w przedłożonej próbce oprawy, uszczelnienie do IP66 pomiędzy
komorą źródła światła a komorą osprzętu, uzyskane zostało, poprzez to, że „na przewodach
jest umieszczona silikonowa uszczelka w formie koszulki wypełniające otwór (łączący obie
komory”. Zamawiający wskazał, że jego eksperci orzekli, że zadaniem koszulki silikonowej, w
której prowadzone są przewody zasilające panel LED do zasilacza umieszczonego w komorze
osprzętu, nie jest uszczelnienie, lecz zabezpieczenie elektryczne i mechaniczne
prowadzonych przewodów przed zwarciem do korpusu oprawy. Prosty eksperyment,
polegający na wlaniu wody do otwartej komory osprzętu, nawet bez wymaganego normą
ciśnienia, powoduje, że woda ta natychmiast poprzez otwór łączący obie komory, znajduje się
w komorze źródła światła LED. Twierdzenie wykonawcy, że osłonka silikonowa przewodów
elektrycznych pełni rolę uszczelki jest sprzeczne z wiedzą techniczną i praktyką. Podkreślono,że to nie Zamawiający miał udowodnić, że jak twierdzi Odwołujący „otwarcie komory osprzętu
oprawy Odwołującego powoduje roszczelnienie komory układu optycznego” ale właśnie
Odwołujący, składając karty katalogowe, Raporty z badań, certyfikaty oraz próbki winien
wykazać spełnienie tego warunku.
W odniesieniu do zarzutu II Zamawiający podkreślił, że postępowanie prowadzone
jest w trybie „zaprojektuj i wybuduj”. Obowiązkiem wykonawcy będzie zaprojektowanie oraz
zbudowanie oświetlenia, przy przestrzeganiu normy PN-EN 13201. Opis przedmiotu
zamówienia dokonany jest zgodnie z ustawą Pzp, programem funkcjonalno-użytkowym (PFU),
a nie dokumentacją projektową. Na wykonawcy ciąży obowiązek spełnienia wymagań
Zamawiającego oraz odpowiednich norm. PFU, ze swej natury jest znacząco mniej
szczegółowy niż dokumentacja projektowa. Dlatego trzeba się kierować wymaganiami
Zamawiającego, a nie tylko zawartością PFU.
Podniesiono następnie, że Zamawiający w § 29 pkt 6 „Optyka” określił konieczność
posiadania przez Odwołującego oprawy optyki asymetrycznej do oświetlenia przejść dla
pieszych. Przejście dla pieszych jest jednym z elementów infrastruktury technicznej drogi,
wymagającym szczególnej uwagi. Wg Polskiej Normy Oświetleniowej PN-EN 13201-2
przejście dla pieszych z punktu widzenia wymagań oświetleniowych zaliczane jest do miejsc
niebezpiecznych. Ze względu na niski poziom ochrony przed skutkami wypadku osób pieszych
powinny być zachowane wysokie wymagania dotyczące oświetlenia przestrzeni przejścia dla
pieszych łącznie ze strefą oczekiwania. Wskazano także m.in., że do parametrów
fotometrycznych, które powinny być uwzględniane przy ocenie jakości oświetlenia przejść dla
pieszych można zaliczyć: pionowe natężenie oświetlenia w osi przejścia mierzone z kierunku
ruchu pojazdu; równomierność pionowego natężenia oświetlenia wzdłuż osi przejścia dla
pieszych; poziome natężenie oświetlenia na przejściu dla pieszych i w strefie oczekiwania;
luminacja sylwetki pieszego i tła mierzona z kierunku ruchu pojazdu; kontrast luminacji sylwetki
pieszego i tła; widzialność pieszego na przejściu; parametry olśnienia kierowcy na odcinku
drogi przed przejściem; prowadzenie wzrokowe kierowcy na odcinku drogi przed i za
przejściem (usytuowanie latarń i opraw w sposób wyróżniający obszar przejścia dla pieszych
spośród opraw oświetlenia ulicznego). Podkreślono, że z fizjologicznego punktu widzenia
zadaniem oświetlenia ulicznego jest wytworzenie maksymalnie wysokiego kontrastu pomiędzy
oświetlanym uczestnikiem ruchu a tłem, czyli powierzchnią drogi. W związku z tym na
przejściach dla pieszych należy tak oświetlić sylwetkę pieszego, aby jednocześnie nie
podnosić jaskrawości oświetlenia tła (drogi). Nie jest bowiem istotne jak mocno oświetlimy
pieszego, lecz jaka jest różnica w jaskrawości (kontrast) pomiędzy pieszym a drogą. Do tego
celu służą oprawy o asymetrycznym rozsyle w płaszczyźnie 0-180. Doświetlają one bowiem
tylko sylwetkę pieszego, nie zwiększając jaskrawości oświetlenia tła. W obszarze przejścia dla
pieszych ze względu na potrzebę uzyskania wysokich poziomów luminacji pieszego i związane
z tym zastosowanie opraw ze źródłami o znaczącym strumieniu świetlnym należy dążyć do
unikania olśnienia emitowanego w kierunku oczu kierowców nadjeżdżających pojazdów.
Często ograniczenie olśnienia z jednego kierunku ruchu może skutkować zwiększeniem jego
poziomu z kierunku przeciwnego. Takie sytuacje mogą doprowadzić do obniżenia percepcji
wzrokowej kierowcy. Zalecanym rozwiązaniem jest stosowanie opraw o niesymetrycznej bryleświatła. Emisja wiązki świetlnej powinna być skierowana z kierunku ruchu pojazdu na sylwetkę
pieszego.
Wskazano zatem, że w celu poprawy bezpieczeństwa niechronionych użytkowników
dróg Zamawiający planuje właściwie oświetlić przejścia dla pieszych nie pogarszając przy tym
estetyki zastosowanego oświetlenia oraz wymaga, aby oprawa zaproponowana przez
wykonawcę miała rozsyły światła przystosowane do różnych sytuacji drogowych, w tym jednak
charakterystyka winna być dedykowana na przejścia dla pieszych. Zaproponowana zaś przez
Odwołującego rodzina opraw firmy Philips jest zestawem opraw o rozsyle symetrycznym. Z
danych złożonych razem z ofertą, można stwierdzić symetryczny rozkład izoluksów. Wykres
biegunowy pokazuje rozsył w płaszczyznach 0-180 stopni, 90-270 stopni oraz dodatkowo w
płaszczyźnie 20-200 stopni, ale żadna z krzywych nie wskazuje rozkładu asymetrycznego dla
wskazanej optyki. Optyka asymetryczna jest zaś pożądana dla oświetlenia przejść dla
pieszych z wymienionych wyżej powodów. W pokazanej rodzinie opraw Odwołującego
zjawisko asymetrycznego rozkładu izoluksów nie występuje – zatem nie spełnia wymagań
SIWZ. Podniesiono, że krzywa światłości w płaszczyźnie 0-180 jest symetryczna, tzn. oprawaświeci jednakowo na prawo i na lewo od miejsca swego montażu. Asymetrię rozsyłu w
płaszczyznach 90-270 i 20-200 posiada każda oprawa uliczna. Nie każda zaś posiada
asymetrię w płaszczyźnie 0-180, posiadają ją tylko oprawy ze specjalistycznym rozsyłem
przeznaczonym dla przejść dla pieszych.
Zamawiający podkreślił ponadto, że Odwołujący nie załączył materiałów wskazujących,że proponowana przez niego oprawa spełnia wymagania SIWZ, w tym konieczność
posiadania optyki przeznaczonej do oświetlenia przejść dla pieszych. Informacja ta nie była
zawarta ani w załączonych plikach fotometrycznych ani w karcie katalogowej dostarczonej do
Zamawiającego na skutek wezwania o uzupełnienie dokumentacji.
W uzupełnieniu odpowiedzi na odwołanie w odniesieniu do ww. zarzutu Zamawiający
wskazał ponadto, że wbrew twierdzeniom Odwołującego nie musiał opisywać wymogów
dotyczących opraw dla przejść dla pieszych, ze względu na to, że wymogi te szczegółowo
opisane są w przywołanych przez Zamawiającego w treści SIWZ polskich normach.
Przedstawiono przy tym wyciąg z normy PN-EN 12464-2. Podkreślono, że zaproponowana
przez Odwołującego rodzina opraw firmy Philips jest zestawem opraw o rozsyle symetrycznym
w płaszczyźnie 0-180 stopni. Na tą okoliczność przedstawiono diagram przedstawiający
symetryczny rozkład izoluksów w płaszczyźnie 0-180 stopni. Podniesiono następnie, że skoro
w pokazanej rodzinie opraw Odwołującego zjawisko asymetrycznego rozkładu izoluksów w
wymaganej płaszczyźnie 0-180 stopni nie występuje, zatem nie spełnia to wymagań SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu III, w odpowiedzi na odwołanie, Zamawiający wskazał, że
Odwołujący przyznał, iż złożona przez niego próbka jest w sprzeczności ze złożonym
certyfikatem ENEC i nie potwierdza zawartych w nim informacji. Próbki oraz karty katalogowe
zostały złożone na wezwanie Zamawiającego, w świetle powyższego były elementem oferty i
nie było już możliwości ich poprawienia. Wskazano także, że sprzeczność parametrów
przeciwprzepięciowych próbki oprawy z wymaganiami SIWZ oraz złożonym raportem z
badania ENEC skutkuje tym, że zaoferowana oprawa nie spełnia wymagań SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu IV, Zamawiający wskazał, że zgodnie z rozporządzeniem
Ministra Gospodarki z dnia 25 września 2000 r. (Dz. U. nr 85, poz. 957) od 2004 roku napięcie
znamionowe wynosi 230 V +/- 10%. Tak więc zakres dopuszczanych zmian napięcia w sieci
niskiego napięcia może wynosić od 207 V do 253 V. Producenci urządzeń natomiast powinni
swoje wyroby oznaczać odpowiednio do napięć znamionowych 230/400 V, a urządzenia te
powinny pracować poprawnie, co najmniej w przedziale odchyleń +/- 10% od napięcia
znamionowego, tj. dla urządzeń jednofazowych w minimalnym przedziale 207 V – 253 V,
wartości skutecznej. Zamawiający wskazał także, że z podanych na zasilaczu danych można
wyprowadzić równanie regresji w celu obliczenia wartości współczynnika PF dla skutecznego
napięcia dopuszczalnego w sieci w wysokości 253V, dla którego współczynnik PF przyjmuje
wartość graniczną dopuszczoną w specyfikacji, tj. 0,95. Zamawiający przedstawił wniosek, że
dla napięcia 245,64 V współczynnik PF przyjmuje wartość graniczną 0,950 i dalej będzie się
pomniejszał poniżej wartość dopuszczalnej 0,950. Zatem w ten sposób dowiedzione zostało,że współczynnik mocy mieści się poniżej progu minimalnego określonego SIWZ.
W odniesieniu do zarzutu nr V Zamawiający wskazał, że Odwołujący w zakresie
sterowania przedstawił w ofercie opis systemu w oparciu o sterownik LIS/RT, w którym zostały
przedstawione możliwości systemu. Materiały przedstawione w odwołaniu opierają się na
systemie sterowania LIS-UNI w uzupełnieniu o sterownik OLC-230 DALI/MR. Mamy zatem do
czynienia z dwoma różnymi urządzeniami. Istotne różnice pomiędzy przedstawionym w ofercie
sterownikiem LIS/RT a przedstawionym w odwołaniu sterownikiem LIS-UNI są następujące:
a) w sterowniku LIS/RT nie ma możliwości redundancji; b) sterownik LIS-UNI ma poszerzoną
specyfikę o możliwość równoległej transmisji (PLC+radio) – wtedy sterownik wyposażony jest
w sterownik komunikacji radiowej zgodne ze standardem IEEE 802.15.4 w technologii MESH,
zatem posiada możliwość redundancji, c) MESH jest strukturą, która wykorzystuje jedno lub
więcej połączeń w celu stworzenia topologii sieci kratowej. Struktura sieci MESH składa się z
wielu węzłów, z których każdy ma łączność z kilkoma sąsiednimi. Topologia MESH nie narzuca
stałej drogi przesyłania poszczególnych pakietów, zapewnia redundancję połączeń,
odpowiednie algorytmy realizują procedurę automatycznego wyboru drogi, d) zgodnie z § 32
pkt 2 SIWZ Zamawiający wymagał gwiazdowej konfiguracji systemu, czyli takiej, w której
większość opraw musi się kontaktować bezpośrednio z punktem zbiorczym. Dodatkowo
Zamawiający wymaga, iż system musi zapewniać możliwość redundancji, e) topologia MESH
jest strukturą kratową, zupełnie inną niż gwiazdowa konfiguracja systemu. W konkluzji
Zamawiający stwierdził, że zarzut odwołania jest niezasadny, gdyż urządzenie przedstawione
w ofercie nie gwarantuje redundancji, urządzenie przedstawione w odwołaniu różni się od
urządzenia przedstawionego w ofercie, redundancja oparta na topologii typu MESH jest
niezgodna z wymaganiami Zamawiającego (§ 32 pkt 2 SIWZ).
W odniesieniu do zarzutu VI, Zamawiający wskazał, że zgodnie z SIWZ karta
katalogowa miała wskazywań na długość gwarancji dotyczącej diod LED. Ponieważ karty
katalogowe zostały złożone na wezwanie Zamawiającego, nie istniała możliwość powtórnego
wezwania do uzupełnienia lub poprawienia danych na złożonych kartach katalogowych.
Podniesiono, że nietrafnym jest twierdzenie Odwołującego, że formularz oferty nie zawierał
pozycji, w której należało wpisać deklarację o 10-letnim okresie gwarancji. Dowodem tym,
zgodnie z treścią tabeli w SIWZ miały być dane zawarte w karcie katalogowej i oświadczeniu
wykonawcy. Wymóg ten nie został zaś spełniony przez Odwołującego, co przyznał w treści
odwołania.
Zgłoszenie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego złożył
wykonawca ECM ENERGIA S.A., Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa. Izba stwierdziła
skuteczność zgłoszonego przystąpienia i dopuściła ww. wykonawcę do udziału w
postępowaniu w charakterze uczestnika.
Przystępujący w złożonym piśmie procesowym wskazał m.in., że rozsył oferowanych
przez Odwołującego opraw ma kierunek światła, który jest skierowany w dwóch kierunkach
jednakowo w płaszczyźnie 0-180 stopni, czyli w osi jezdni, co powoduje, że oprawa ta nie
spełnia wymagań SIWZ w zakresie optyki o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do
przejść dla pieszych. Przedstawiono na tą okoliczność diagramy przedstawiające symetryczny
rozkład oświetlenia jezdni. Wskazano także, że opis przedmiotu zamówienia wyraźnie
wskazuje, że przedmiotem zamówienia jest modernizacja na terenie miasta i gminy
Andrychów. Logicznym jest więc, że przedmiot zamówienia obejmuje również swoim
zasięgiem przejścia dla pieszych. Ponadto argumentowano, że Zamawiający zwracał uwagę
na możliwość i zasadność przeprowadzenia wizji lokalnej na terenie robót. Wskazano również,że na etapie przed składaniem ofert żaden z wykonawców nie zadawał pytań w tym zakresie,
co oznacza, że wykonawcy nie mieli wątpliwości, co do oczekiwań Zamawiającego.
Podniesiono, że w zamieszczone przez odwołującego karcie katalogowej opraw w opisie
dotyczącym optyki znajduje się informacja: rozsył drogowy średni (DM) lub szeroki (DW), co
jednoznacznie wskazuje na rozsył symetryczny w osi jezdni. Nadmieniono, że karta ta została
przedstawiona po wezwaniu Zamawiającego i nie znajduje się w niej w żaden sposób jasko
określona informacja o posiadaniu asymetrycznej charakterystyki do oświetlenia przejść dla
pieszych.
W toku rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia
odwołania, a Odwołujący posiada legitymację do wniesienia odwołania wymaganą w art. 179
ust. 1 Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy,
jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania, Izba uznała, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, zamawiający odrzuca ofertę jeżeli jej treść nie
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W ocenie Izby, decyzję Zamawiającego o odrzuceniu oferty Odwołującego należało
uznać za prawidłową – pomimo tego, że nie wszystkie argumenty wskazane w uzasadnieniu
tej decyzji zasługiwały na akceptację. W ocenie składu orzekającego Izby niezgodność oferty
Odwołującego z treścią Siwz nie zaistniała w odniesieniu do następujących parametrów
techniczno-użytkowych:
a) Konstrukcji oprawy; b) Ochrony przeciwprzepięciowej; oraz c)
Współczynnika mocy. Pomimo powyższego, decyzja o odrzuceniu oferty była, co do zasady
prawidłowa, gdyż zdaniem składu orzekającego Izby, Zamawiający w sposób uprawniony
uznał, że w zakresie parametru Optyka oraz w odniesieniu do wymogów związanych z
systemem sterowania i zarządzania oświetleniem, oferta Odwołującego nie odpowiadała treści
SIWZ.
Co do nieuznanych przez Izbę podstaw faktycznych odrzucenia oferty, należy
wskazać, że:
W odniesieniu do „Konstrukcji oprawy”:
W § 29 pkt 1 SIWZ, Zamawiający zawarł następującą wymaganą wartość parametru:
„Obudowa oprawy wykonana z wysokociśnieniowego odlewu aluminium. Dwukomorowa
budowa oprawy zapewniająca, że otwarcie komory osprzętu nie powoduje roszczelnienia
komory układu optycznego. Układ optyczny – system modułowy z diodami LED umożliwiający
demontaż poszczególnych modułów. Dostęp do elementów elektrycznych w komorze oprawy
bez konieczności użycia narządzi po zwolnieniu klipsa ze stali nierdzewnej (toolfree). Elementy
elektryczne zintegrowane na płycie w komorze oprawy wymienne bez użycia narzędzi
(toolfree). Wymiana elementów elektrycznych zintegrowanych na płycie nie powoduje
konieczności demontażu obudowy oprawy w tym komory optycznej”. W kolumnie „Dowód
spełnienia wymagania” Zamawiający podał: „KT”.
W § 29 pkt 10 i 11 SIWZ, Zamawiający – w odniesieniu do stopnia szczelności komory
optycznej (10) oraz stopnia szczelności komory osprzętu (11) wskazał: min. IP 66.
Pismem z dnia 8 grudnia 2014 r., w odpowiedzi na pytanie nr 8 o treści: „W § 29 tabeli
w pkt 1 Zamawiający podaje wymaganie, aby oprawa była dwukomorowa i dostęp do komory
następował po zwolnieniu klipsa ze stali nierdzewnej. Natomiast w pkt 4.1. w ppkt 3
Zamawiający zezwala na zastosowanie równoważnego produktu pod warunkiem spełnienia
przez niego parametrów zawartych w opisie i nie gorszych od wymaganych.
„Dwukomorowość” i klips ze stali nierdzewnej są elementami technologicznymi i jako takie nie
mogą decydować o wyborze sprzętu. Istotnym parametrem związanym z konstrukcją oprawy
jest niewątpliwie szczelność – a tego parametru nikt nie kwestionuje. Oprawy oświetleniowe
wykonane w technologii LED charakteryzują się bardzo długim okresem eksploatacji bez
konieczności przeprowadzania częstych czynności serwisowych (np. wymiana źródła światła).
Dodatkowo Zamawiający wymaga min. 10-cio letniego okresu gwarancji co przekłada się na
bezawaryjną pracę oprawy oświetleniowej w długim okresie i ilość komór w jakie jest
wyposażona oprawa nie ma nic wspólnego z jej prawidłową pracą. Co do klipsa, to jego rolą
jest szczelne zamknięcie oprawy, a także to by podczas całego czasu eksploatacji nie
korodował. Zapisy takie naruszają art. 29 ust. 2. Wnosimy o zmianę zapisu na zastosowanie
oprawy LED jedno lub dwukomorowych oraz na zastosowanie klipsa wykonanego z materiału
odpornego na warunki atmosferyczne” Zamawiający wskazał, że: „Zamawiający dopuszcza
oprawy dwukomorowe. Zamawiający dopuszcza również oprawy jednokomorowe o ile
otwarcie komory głównej nie powoduje roszczelnienia panelu LED. W przypadku opraw
jednokomorowych Zamawiający wymaga szczelności na poziomie nie mniejszym niż IP 67 dla
całości oprawy potwierdzone kartą katalogową oraz instrukcją obsługi/ montażu w języku
polskim”.
Odwołujący w dokumencie złożonym wraz z ofertą „Struktura opraw po modernizacji”
wskazał na następujące typy opraw: BGP 203 1xLED 40/740 DM; BGP 203 1xLED 50/740
DM; BGP 203 1xLED 60/740 DM; BGP 204 1xLED 80/740 DM; BGP 204 1xLED 100/740 DM;
BGP 204 1xLED 120/740 DM. Do oferty Odwołujący załączył deklaracje zgodności WE,
dokument pn. Licencja na korzystanie z europejskiego znaku ENEC, załącznik do świadectwa
(rodzina produktów UniStreet; typ model: m.in. BGP 203, BGP 204).
Pismem z dnia 13 stycznia 2015 r., Zamawiający działając na podstawie art. 26 ust. 3
Pzp, wezwał Odwołującego do uzupełnienia dokumentów, tj.: próbek opraw po 1 szt. dla
wybranych dwóch mocy z typoszeregu oprawy, przewidzianych do zastosowania wraz z ich
kartami katalogowymi potwierdzającymi dane techniczne. Zamawiający wskazał, że zgodnie
z zapisami w SIWZ:
- § 11 pkt 4.3. wykonawcy w celu wykazania, że zaproponowany sprzęt spełnia wymagania
zamawiającego, obowiązani są złożyć: oświadczenia i dokumenty potwierdzające spełnianie
przez oferowane roboty wymagań określonych przez Zamawiającego, w szczególności: karty
katalogowe, próbki oraz obliczenia fotometryczne wykazujące brak sprzeczności z normą
oświetleniową PN-EN 13201, wg standardu opisanego w Rozdziale 4;
- § 30 pkt 3 Zamawiający żąda od wykonawców składających oferty do złożenia wraz z ofertą
próbek opraw po 1 szt. dla wybranych dwóch mocy z typoszeregu opraw przewidzianych do
zastosowania, wraz z ich kartami katalogowymi potwierdzającymi dane techniczne.
W wezwaniu Zamawiający wskazał, że Odwołujący do złożonej oferty nie załączył ww.
próbek oraz kart katalogowych.
W odpowiedzi na wezwanie, Odwołujący przy piśmie z dnia 14 stycznia 2015 r.
przekazał: 1. Kartę katalogową opraw Unistreet BGP wraz z deklaracją zgodności oraz
certyfikatem ENEC nr 0108/ENEC/14 potwierdzające spełnianie wymagań zamawiającego; 2.
Próbki opraw marki Philips Unistreet po 1 szt. dla wybranych dwóch mocy, tj. – BGP 203
LED60-/740 54W /910925439143; - BGP 204 LED100-/740 89,5W /910925439182. W
załączonej deklaracji zgodności WE podano m.in. oznaczenie IP 66. W załączniku doświadectwa w odniesieniu do stopnia ochrony podano: IP 66.
W ocenie składu orzekającego Izby uznanie, iż oferta Odwołującego w odniesieniu do
parametru „Konstrukcja oprawy” jest niezgodna z treścią SIWZ, nie zasługiwało na akceptację.
W uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego, w odniesieniu do parametru „Konstrukcja
oprawy”, Zamawiający podał, że otwarcie komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory
układu optycznego z uwagi na brak dławika pomiędzy komorami.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że w treści specyfikacji Zamawiający nie
poczynił zastrzeżeń, które następnie uczynił podstawą swojej oceny w tym zakresie. W treści
specyfikacji Zamawiający nie określił bowiem, że pomiędzy komorami, tj. komorą osprzętu
oraz komorą układu optycznego, musi znajdować się dławik.
Następnie, Zamawiający wskazał w § 29 pkt 1 SIWZ, że za dowód spełnienia
wymagania będzie uznana Karta katalogowa. Dokumenty złożone przez Odwołującego w
odpowiedzi na wezwanie przedstawiały dane wskazujące na spełnienie wymogu dotyczącego
szczelności oprawy i komór (IP 66).
W istocie o decyzji Zamawiającego przesądziły nie powyższe dokumenty i informacje
w nich zawarte, ale oględziny przedłożonych przez Odwołującego próbek, w wyniku których
Zamawiający uznał, że otwór łączący komory, przez który przebiegały kable zasilające, nie
posiada dławika, a tym samym nie jest uszczelniony w stopniu gwarantującym, że otwarcie
komory osprzętu nie spowoduje rozszczelnienia komory układu optycznego.
Izba uznała argumenty Odwołującego, iż Zamawiający nie wykazał, na jakiej podstawie
i w oparciu o jakie badania, uznał ostatecznie, że w przypadku oferty Odwołującego otwarcie
komory osprzętu powoduje rozszczelnienie komory układu optycznego. Jeżeli wykonawca
złożył dokumenty wymagane w tym zakresie dla udowodnienia spełnienia wymogu i
dokumenty te potwierdzały szczelność na poziomie IP 66, to ciężar udowodnienia okoliczności
przeciwnych, które stanowiły podstawę wnioskowania o nie spełnieniu wymogu SIWZ,
spoczywał w tym zakresie na Zamawiającym – który dokumentom tym odmówił wartości
dowodowej, opierając się na wnioskach z przeprowadzonych oględzin złożonych próbek.
Jednocześnie, w świetle dopuszczenia przez Zamawiającego opraw jednokomorowych, Izba
nie uznała, by Zamawiający był uprawniony do przypisania istotnego znaczenia okoliczności
braku dławika pomiędzy komorami – a w istocie okoliczności, iż otwór łączący komory nie był
uszczelniony w sposób eliminujący możliwość dostępu wody, pyłów, itp., gdyż między kablami
zasilającymi (osłonką tych kabli) a brzegiem otworu występowała milimetrowa przerwa,
teoretycznie pozwalająca na taki dostęp. Zamawiający uznał, iż taka sytuacja skutkuje niejako
automatycznie rozszczelnieniem komory układu optycznego, a więc świadczy o niezgodności
z treścią SIWZ. Izba miała jednak na uwadze, że Zamawiający odpowiedzią na pytanie nr 8 w
sposób zasadniczy zliberalizował swoje podejście do kwestii szczelności komory układu
optycznego. Zamawiający dopuścił bowiem oprawy jednokomorowe wskazując przy tym na
wymóg, by otwarcie komory głównej nie powodowało rozszczelnienia panelu LED. W świetle
tego faktu Izba uznała za przekonujące argumenty Odwołującego, iż Zamawiający
dopuszczając oprawy jednokomorowe dał wyraz temu, że istotne jest dla niego, by po otwarciu
oprawy zachowana została szczelność panelu optycznego (panelu LED). W konsekwencji,
jeżeli w przypadku opraw jednokomorowych – gdzie komora osprzętu i komora układu
optycznego jest wspólna – otwarcie pokrywy oprawy powoduje niewątpliwie odsłonięcie
całości, w tym układu optycznego (a więc skutkuje w ocenie Izby możliwością dostępu
powietrza, wody, itp.), to Zamawiający nie powinien był dyskwalifikować oferty Odwołującego
z oprawą dwukomorową, w której ten teoretyczny dostęp mógł wynikać z faktu istnienia bardzo
wąskiego otworu łączącego poszczególne komory. Nie był kwestionowany fakt, iż w oprawie
Odwołującego panel LED jest zabezpieczony poprzez szybkę mocowaną śrubami. Podobne
rozwiązanie funkcjonuje w oprawach jednokomorowych. Jeżeli w oprawach jednokomorowych
otwarcie komory głównej nie stanowiło dla Zamawiającego o automatycznym niejako
rozszczelnieniu panelu LED to tym bardziej w oprawie dwukomorowej Odwołującego (gdzie
teoretyczna możliwość dostępu pyłów, wody, itp. była nieporównywalnie mniejsza, niż w
oprawie jednokomorowej, w której otwarcie oprawy powoduje odsłonięcie całości)
Zamawiający nie miał podstaw do zdyskwalifikowania rozwiązania zaproponowanego przez
Odwołującego. Inne podejście prowadziłoby zdaniem Izby do nierównego potraktowania
wykonawców. W przypadku wykonawcy oferującego oprawę jednokomorową Zamawiający w
istocie nie badałby, czy otwarcie komory powoduje rozszczelnienie układu optycznego (jako
całości; skupiając się w zasadzie na szczelności panelu LED), gdyż samo otwarcie komory
głównej byłoby równoznaczne z odsłonięciem tego układu, zaś w przypadku opraw
dwukomorowych kwestia szczelności panelu LED byłaby wtórna, gdyż Zamawiający
dyskwalifikowałby oprawę, która posiada osłonięcie komory układu optycznego, lecz jedynie
nie posiada uszczelnienia wąskiego otworu łączącego komory, co nie oznacza, iż z uwagi na
tą wąską szczelinę dochodzi automatycznie do rozszczelnienia panelu LED (a i tak dostęp
ewentualny pyłów, wody, itp. w przypadku otwarcia oprawy, jest w tym rozwiązaniu
nieporównywalnie mniejszy niż w przypadku odsłonięcia oprawy jednokomorowej, gdzie
komora układu optycznego nie jest oddzielona odrębną osłonką).
Reasumując, w świetle udzielonej przez Zamawiającego odpowiedzi Izba podzieliła
argumentację Odwołującego, że istotą wymogu Zamawiający uczynił to, by otwarcie komory
oprawy nie powodowało rozszczelnienia panelu LED. W odniesieniu do tej kwestii
Zamawiający winien był oceniać ofertę Odwołującego – tak, jak by to uczynił, w sytuacji gdyby
zaoferowana przez Odwołującego oprawa była oprawą jednokomorową. Zamawiający nie
ustalił, że wąski otwór łączący komory powoduje rozszczelnienie panelu LED. Skupił się
natomiast na tym, że wąska szczelina w tym otworze świadczy o rozszczelnieniu panelu
układu optycznego, podczas, gdy jednocześnie dopuścił oprawy jednokomorowe, w których
komora osprzętu i układu optycznego jest wspólna (w wewnątrz oprawy układ optyczny nie
jest odrębnie odsłonięty, a więc w ogóle odpada kwestia, czy panel ten jest obudowany w
sposób eliminujący jego rozszczelnienie po otwarciu pokrywy oprawy). W konsekwencji, jeżeli
Zamawiający akceptował oprawy jednokomorowe, dając wyraz temu, że szczelność komory
układu optycznego nie jest najistotniejsza, a istotne jest zachowanie szczelności samego
panelu optycznego – panelu LED, to nie powinien był dyskwalifikować oferty Odwołującego w
oparciu o okoliczności faktyczne wskazane w tym zakresie w uzasadnieniu odrzucenia oferty,
tym bardziej – jak wskazano powyżej – że w treści SIWZ nie postawił wymogu dotyczącego
dławika pomiędzy komorami, a brak tego dławika uczynił także podstawą stwierdzenia
niezgodności oferty z treścią SIWZ.
W odniesieniu do „Ochrony przeciwprzepięciowej”:
W § 29 pkt 15 SIWZ Zamawiający wskazał w wymaganej wartości parametru Ochrona
przeciw przepięciowa: wybranych opraw ochrona przepięć do 10 kV. Jako dowód spełnienia
przedmiotowego wymagania Zamawiający wskazał na Kartę katalogową. Dokumenty złożone
przez Odwołującego wskutek wezwania zawierały informację na temat ochrony
przeciwprzepięciowej. W karcie katalogowej w pozycji opcje zawarto informację:
zabezpieczenie przeciwprzepięciowe (10 kV). W załączniku do świadectwa w objaśnieniu
oznaczeń stosowanych w oznakowaniu opraw wskazano w pkt 10: SRG – zabezpieczenie
przeciwprzepięciowe 10 kV. Podobnie informacja ta zawarta została w tabeli stanowiącej
część złożonego załącznika do świadectwa.
W uzasadnieniu decyzji o stwierdzeniu w tym zakresie niezgodności oferty z treścią
SIWZ Zamawiający podał, że ochrona przepięciowa załączonej do oferty próbki opraw Philips
BGP 203 oraz BGP 204 wynosi 4 kV.
Wbrew twierdzeniom Zamawiającego, Odwołujący nie przyznał, ani nie potwierdził, że
ochrona przeciw przepięciowa załączonej do oferty próbki wynosi do 4 kV. Jednocześnie, w
toku rozprawy Zamawiający wskazał, że certyfikat załączony do próbki – a więc dokument,
który Zamawiający wskazał, jako dowód spełnienia wymagania – wskazywał na poziom 10 kV.
Zamawiający przyznał również, że swoją decyzję oparł na badaniu karty katalogowej
zasilacza, stwierdzając, że instrukcja przewiduje odporność udarową na poziomie 4 kV.
W świetle powyższych okoliczności Izba nie uznała trafności wniosku Zamawiającego
o niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ w zakresie ww. parametru. Zamawiający
powziął swój wniosek w istocie na podstawie badania karty katalogowej zasilacza, zgodnie
zaś z treścią SIWZ poziom ochrony miał odnosić się do wybranych opraw (i karty katalogowe
tych opraw stanowiły dowód spełnienia warunku). Zamawiający sam przyznał, że złożony
przez Odwołującego dokument wskazywał w odniesieniu do oprawy na poziom 10 kV. Nie jest
zrozumiałe dlaczego Zamawiający – wskazując w treści SIWZ, że tego rodzaju dokument
będzie akceptował, jako dowód spełniania warunku – następnie zdyskredytował ten dokument,
opierając się przy tym na informacjach odnoszących się tylko do zasilacza. Skoro, jak
stwierdził w toku rozprawy sam Zamawiający, pomiędzy kartami katalogowymi, a złożoną
próbką występowały, zdaniem Zamawiającego, sprzeczności to Zamawiający winien w tym
przypadku dążyć do ich wyjaśnienia, a nie z góry przyjmować brak spełnienia wymogu.
Zamawiający miał bowiem dokumenty, których wymagał, jako dowód spełnienia wymogu i
dokumenty wskazywały na poziom 10 kV. Zamawiający nie przedstawił rzeczowych
argumentów, dlaczego w tym przypadku przypisał nadrzędne znaczenie informacjom, które
wywiódł z badania próbki złożonej przez Odwołującego, odmawiając jednocześnie wartości
dowodowej dokumentom, które zostały złożone stosownie do zapisów SIWZ. Skoro
Zamawiający stwierdził sprzeczność w tym zakresie to winien był ją wyjaśnić, a jeżeli nie
widział podstaw ku temu, winien był przedstawić rzeczowe uzasadnienie, dlaczego w tym
konkretnym przypadku to informacje wynikające z badania zasilacza, a nie informacje
wynikające z kart katalogowych, przesądzały w sposób jednoznaczny o tym, że wymóg nie
został spełniony. Tego rodzaju argumentów Zamawiający, w ocenie Izby, nie przedstawił.
Przeciwnie, wskazując na to, że stwierdził sprzeczność informacji z karty katalogowej (która
potwierdzała poziom 10 kV) z informacjami powziętymi wskutek badania próbki, jak również
wskazując, że swój wniosek oparł na badaniu zasilacza, Zamawiający potwierdził, zdaniem
Izby, że w tym przypadku koniecznym byłoby wezwanie Odwołującego do złożenia wyjaśnień.
Powyższy wniosek potwierdziły także dowody złożone na rozprawie przez Odwołującego. W
ocenie Izby, dowody te nie były dowodami spóźnionymi. W tym zakresie należało uznać
argumenty Odwołującego, iż potwierdzały one informacje zawarte już w dokumentach, które
zgodnie z treścią SIWZ, Zamawiający wskazał, jako dowody wymagane dla potwierdzenia
spełnienia postawionego wymagania. Złożenie przez Odwołującego sprawozdania z badań
odporności na udary, w którym wskazano, że oprawa spełnia wymagania odporności na udary
wg PN-EN 61000-4-5:2010P, poziom 10 kV, nie miało w tym przypadku na celu dowodzenia
dopiero przed Izbą spełnienia przedmiotowego wymogu (gdyż to byłoby działaniem
nieuprawnionym z uwagi na to, że to na etapie postępowania o udzielenie zamówienia, a nie
dopiero na etapie postępowania odwoławczego, wykonawca ma udowodnić w pierwszej
kolejności zamawiającemu spełnienie wymogu), lecz było działaniem nakierowanym na
potwierdzenie okoliczności zawartych uprzednio w złożonych już wraz z ofertą dowodach, a
więc także nakierowanym na potwierdzenie zaniechania do złożenia wyjaśnień – w sytuacji,
gdy Zamawiający stwierdził sprzeczność tych informacji ze złożoną próbką oprawy, bez
uzasadnienia przyczyn zdyskredytowania tych dokumentów i nadania nadrzędnego znaczenia
swoim wnioskom powziętym wskutek badania złożonej próbki. Z uwagi jednak na to, że
odrzucenie oferty, co do zasady, było prawidłowe to kwestia braku wezwania do wyjaśnień nie
mogła samodzielnie skutkować uwzględnieniem odwołania, nie mając przy tym wpływu na
końcowy wynik postępowania.
W odniesieniu do „Współczynnika mocy”:
W § 29 pkt 20 SIWZ Zamawiający wskazał na wymóg, aby współczynnik mocy był >
0,95. Jako dokument wymagany w celu udowodnienia spełnienia przedmiotowego wymogu
Zamawiający podał: Karta katalogowa. Jednocześnie na mocy § 29 pkt 14 SIWZ Zamawiający
wymagał, aby oprawy miały zasilanie napięciem sieciowym 220-240V. Dla uzasadnienia
niezgodności oferty z treścią SIWZ Zamawiający wskazał w tym zakresie, że współczynnik
mocy dla próbki opraw Philips BGP 203 oraz BGP 204 dla jednego zakresu napięcia 277V
wynosi 0,93. Podstawą odrzucenia oferty Zamawiający uczynił więc współczynnik mocy dla
napięcia 277V, co nie znajdowało zdaniem Izby, oparcia w treści SIWZ.
Ponadto, Izba nie uznała argumentów przedstawionych w odpowiedzi na odwołanie, iż
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 25.09.2000 r. (Dz. U. nr 85 poz. 957)
od 2004 r. napięcie znamionowe wynosi 230 V +/- 10%, a więc zakres dopuszczanych zmian
napięcia sieci niskiego napięcia, z uwagi na ww. rozporządzenie, wynosił w tym postępowania
od 207 V do 253 V. Zamawiający, jako przedział napięcia podał w treści SIWZ 220-240V. W
odpowiedzi na odwołanie przedstawił zaś twierdzenia, że zakres ten – z uwzględnieniem ww.
przepisów – może być od 207 V do 253 V. Dlatego też zakresu Zamawiający przedstawił w
odpowiedzi na odwołanie wyliczenia wskazując, że dla napięcia 245,64 V współczynnik
przyjmuje wartość graniczną 0,950 i dalej będzie się pomniejszał poniżej wartości
dopuszczalnej 0,950. Zamawiający wskazał także w toku rozprawy, że napięcie 220-240 V to
wartości nominalne, jeżeli zaś Zamawiający przywołał ww. rozporządzenie to rzeczywiste
napięcie zmierzone w sieci może być od 207 do 253 V. Analiza treści SIWZ wskazywała
jednak, że Zamawiający wcale nie odwołał się do ww. rozporządzenia. Akt prawny przywołany
w odpowiedzi na odwołanie jest przy tym aktem archiwalnym (zastąpionym rozporządzeniem
z dnia 20 grudnia 2004 r., Dz. U. 2005.2.6, uchylonym następnie rozporządzeniem z dnia 4
maja 2007 r., Dz. U. 2007.93.623, które w przepisach przejściowych i końcowych stanowi
(podobnie, jak wcześniejsze rozporządzenia), że dopuszcza się, aby wartość napięcia w sieci
niskiego napięcia zasilającego mieściła się, od dnia 1 stycznia 2009 r., w przedziale 230/400
V +10% / - 10%) - § 46 rozporządzenia). Zamawiający, wbrew podnoszonym argumentom, nie
przywołał ww. rozporządzenia, ani rozporządzenia aktualnie obowiązującego. Ponadto,
przepis obowiązującego rozporządzenia stanowi jedynie, że dopuszcza się aby wartość
napięcia w sieci niskiego napięcia zasilającego mieściła się, od dnia 1 stycznia 2009 r., w
przedziale 230/400 V +10% / - 10%. Trudno wywodzić z tego przepisu istnienie normy o
charakterze nakazu/obowiązku. Zamawiający nie zawarł w treści SIWZ zastrzeżenia, że
podany przedział napięcia (220-240 V) odnosi się jedynie do wartości nominalnych, a tym
samym, że postawiony wymóg dotyczący współczynnika mocy odnoszony powinien być do
napięcia znamionowego z uwzględnieniem dopuszczalnych odchyleń (+/- 10%). W
konsekwencji, wyliczenia zawarte w odpowiedzi na odwołanie, odniesione do przedziału
przekraczającego ten wskazany w SIWZ (220-240V) należało uznać za bezprzedmiotowe dla
potwierdzenia niezgodności oferty z treścią SIWZ. Tym bardziej argumentem na rzecz uznania
niezgodności oferty z treścią SIWZ nie mogła być w tym zakresie, zdaniem Izby, wysokość
współczynnika dla napięcia 277V (wykraczającego nie tylko ponad zakres z treści SIWZ, ale
także ponad zakres odchyleń podany przez Zamawiającego w treści odpowiedzi na odwołanie,
tj. 207 do 253 V). Zamawiający nie wykazał przy tym, by urządzenia zaoferowane przez
Odwołującego nie pracowały prawidłowo w przedziale napięcia 220-240V. Reasumując, skoro
Zamawiający przewidział w treści SIWZ przedział napięcia znamionowego sieci 220-240V,
wbrew twierdzeniom z odpowiedzi na odwołanie, nie przywołał w treści SIWZ rozporządzenia,
które mogłoby ewentualnie wskazywać na inny (szerszy) zakres w odniesieniu, do którego
zachowane musiałoby być wymagane minimum wartości współczynnika mocy, to powinien
oceniać zgodność oferty w odniesieniu do tego, co zostało ujęte w treści specyfikacji. Już
wyliczenia Zamawiającego zawarte w odpowiedzi na odwołanie dawały natomiast podstawę
do uznania, że dla zakresu 220-240V wymóg ten jest spełniony (skoro wartość graniczna miała
być dla napięcia wyższego, tj. 245,64 V). Ponadto, Odwołujący przedłożył w tym zakresie
dowód potwierdzający spełnienie wymogu dotyczącego współczynnika mocy dla zakresu 220-
240V i dowód ten Izba uznała za dopuszczalny i wiarygodny.
Pomimo powyższego, odrzucenie oferty było, w ocenie składu orzekającego Izby,
uzasadnione z uwagi na niezgodność oferty z treścią SIWZ w zakresie wymogów dotyczących
„Optyki” oraz systemu sterowania i zarządzania oświetleniem.
W § 29 pkt 6 SIWZ Zamawiający w odniesieniu do wymaganej wartości parametru
„Optyka” podał: „System optyczny zgodny z normą (wg PN-EN 12464-2), zapewniający pełne
ograniczenie światła niepożądanego. Spełniający normę o bezpieczeństwie fotobiologicznym.
Posiadająca różne rozsyły światła dostępne w standardzie, zapewniających optymalizację do
różnych sytuacji drogowych, w tym jednak o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do
przejść dla pieszych. Element kształtujący optykę wykonany w postaci soczewek
zintegrowanych z niskoluminacyjną charakterystyką światła ograniczający świecenie w górną
półprzestrzeń do poziomu 0cd/m2 od kąta 90 stopni w górę. Możliwość wymiany układu
optycznego lub/i diod LED niezależnie”. Podobnie w treści PFU (załącznik nr 8 do SIWZ)
Zamawiający w odniesieniu do Optyki wskazał na system optyczny zgodny z normą (wg PN-
EN 12464-2), a w wymaganiach w stosunku do przedmiotu zamówienia (D-07.07.01
Oświetlenie drogowe) powtórzył także wymóg dotyczący posiadania różnych rozsyłów światła
dostępnych w standardzie, zapewniających optymalizację do różnych sytuacji drogowych, w
tym jedna o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej do przejść dla pieszych. W § 29 pkt
6 SIWZ, jako dowody spełnienia wymagania, Zamawiający wskazał na Karty katalogowe i
Raporty z badań niezależnego laboratorium – dla PN-EN 12464-2.
W pierwszej kolejności Izba nie uznała twierdzeń Odwołującego, że Zamawiający nieżądał oświetlenia przejść dla pieszych, tylko oświetlenia odcinków ulicznych. Słusznie
argumentował Przystępujący, że z uwagi na opis przedmiotu zamówienia dla wykonawców
powinno być jasne, że przedmiot zamówienia obejmuje swoim zasięgiem również przejścia
dla pieszych. Treść SIWZ, w tym zwrócenie uwagi na wymóg zaoferowania opraw z rozsyłem
o asymetrycznej charakterystyce dedykowanej dla przejść dla pieszych, także nie
pozostawiała żadnych wątpliwości w tym zakresie. Zamawiający w treści § 29 pkt 6 SIWZ w
sposób jasny wskazał, że wymaga charakterystycznej asymetrii rozsyłu dedykowanej do
przejść dla pieszych. Jednocześnie Zamawiający odwołał się w tym zakresie do normy, która
– jak argumentowano w toku rozprawy – zawęża zakres opraw dla przejść dla pieszych do
tego, że asymetria musi być wykazana w płaszczyźnie 0-180 stopni. Także dowody wymagane
dla potwierdzenia spełnienia wymagania Zamawiający odniósł do normy PN-EN 12464-2.
Powyższym, w ocenie Izby, Zamawiający wskazał wykonawcom w sposób jednoznaczny, że
wymaga oprawy ze specjalistycznym rozsyłem przeznaczonym dla przejść dla pieszych, która
wymaganą asymetrię rozsyłu posiada w płaszczyźnie 0-180 stopni. Asymetrię rozsyłu w
płaszczyznach 90-270 i 20-200 posiada bowiem każda oprawa uliczna. Nie każda zaś posiada
asymetrię w płaszczyźnie 0-180, posiadają ją tylko oprawy ze specjalistycznym rozsyłem
przeznaczonym dla przejść dla pieszych. Skoro więc asymetrię rozsyłu w płaszczyznach 90-
270 i 20-200 posiadają wszystkie oprawy, nie mające specjalnego przeznaczenia do
oświetlenia przejść dla pieszych, to logicznym jest, że skoro Zamawiający wymagał by oprawa
posiadała asymetrię o charakterystyce dedykowanej (podkreślenie Izby) do przejść dla
pieszych, to asymetria ta powinna występować w tym przypadku, mając na uwadze normę
przywołaną przez Zamawiającego w treści SIWZ, w płaszczyźnie 0-180 stopni. Oprawy
zaoferowane przez Odwołującego w płaszczyźnie 0-180 stopni nie posiadały natomiast
asymetrycznego rozsyłu. Złożone przez Odwołującego oświadczenie producenta, iż oprawy
Unistreet BGP 203 i BGP 204 o symbolu DW mogą być stosowane do oświetlenia przejść dla
pieszych, nie mogło stanowić dowodu wskazującego na błędną ocenę Zamawiającego.
Oświadczenie to nie mogło, zdaniem składu orzekającego Izby, przesądzać o tym, że
zaoferowane oprawy posiadają asymetrię, którą można uznać za charakterystyczną i
dedykowaną dla przejść dla pieszych, zgodnie z wymogami zawartymi w treści SIWZ
niniejszego postępowania. To, że układ optyczny może być stosowany do oświetlenia przejść
dla pieszych nie jest równoznaczne z tym, że jest to układ o asymetrycznej charakterystyce
dedykowanej do przejść dla pieszych – w tym postępowaniu asymetrii wymaganej w
płaszczyźnie 0-180 stopni. Izba uznała argumenty Zamawiającego, że poprzez odwołanie się
do polskich norm Zamawiający w sposób wyraźny wskazał wykonawcom na istotę stawianego
wymogu. Odwołując się do normy PN-EN 12464-2 w parametrze Optyka, Zamawiający
zawęził wymóg do konieczności posiadania przez oprawę asymetrii w płaszczyźnie 0-180
stopni. Diagramy złożone w toku rozprawy potwierdzały zaś, że w tej płaszczyźnie oprawy
Odwołującego asymetrii nie posiadają. Wskazuje na to także diagram przedstawiony w
oświadczeniu producenta złożonym przez Odwołującego. Oprawa posiadająca symetryczny
rozsył w płaszczyźnie 0-180 stopni nie spełniałaby w konsekwencji współczynników zawartych
w ww. normie (m.in. wartość natężenia światła i współczynnika olśnienia). Zamawiający
wskazując ww. normę wskazał na wymagania służące zarówno natężeniu naświetlenia, tak by
pieszy był widoczny, jak również służące wyeliminowaniu możliwości oślepiania
nadjeżdżających kierowców. Izba uznała tym samym argumentację Zamawiającego, że gdyby
użyć oprawy o symetrycznym rozsyle w płaszczyźnie 0-180 stopni to kierowcy nadjeżdżający
do przejścia dla pieszych byliby oślepiani. Z tego też względu Zamawiający wymagał oprawy,
która nie świeci w kierunku nadjeżdżających kierowców, jednocześnie intensywnie oświetlając
przejście dla pieszych. Uzyskanie tego w przypadku oprawy z symetrycznym rozsyłem w
płaszczyźnie 0-180 stopni nie jest natomiast możliwe. Postawione przez Zamawiającego
szczególne wymogi w tym zakresie Izba uznała za uzasadnione, mając na uwadze m.in. to,że mają one służyć zwiększeniu bezpieczeństwa i ochrony pieszych.
Odwołujący w toku rozprawy wskazał, że przywołana przez Zamawiającego norma
(norma wskazana w § 29 pkt 6 SIWZ) narzuca poziom współczynnika olśnienia, jak i poziom
natężenia oświetlenia na przejściu dla pieszych. W ocenie Izby, nie udowodnił, że
zastosowanie zaoferowanych przez niego opraw zawierających optykę o rozsyle drogowymśrednim DM lub szerokim DW, pozwala na spełnienie tych wartości i parametrów. Nie
udowodniono także, by oprawy te posiadały – zgodnie z wymogiem Zamawiającego –
asymetryczny rozsył w płaszczyźnie 0-180 stopni. Jako zasadne należało ocenić argumenty
Zamawiającego, że złożone wskutek wezwania dokumenty, jak również przedłożone pliki
fotometryczne nie stanowiły dowodu, że zaoferowana przez Odwołującego oprawa spełnia
wymagania SIWZ. Brak tego rodzaju dowodów potwierdził pośrednio sam Odwołujący, który
argumentował w toku rozprawy, że Zamawiający nie wymagał wyliczeń dla przejść dla
pieszych oraz, że gdyby Zamawiający określił, iż na danym odcinku trzeba zaprojektować
przejście to wówczas wykonawca musiałby udowodnić, że oprawa spełnia wszystkie wymogi
normy. Argumentami na rzecz odwołania nie mogły być także twierdzenia, że Zamawiający
nie określił w specyfikacji płaszczyzn rozsyłu, czy parametrów opraw dedykowanych dla
przejść dla pieszych. Zamawiający odwołał się do normy, co było zdaniem Izby wystarczające
i zrozumiałe dla innych oferentów. Jeżeli zdaniem Odwołującego przyjęty przez
zamawiającego opis był niejednoznaczny to Odwołujący miał prawo zadawania pytań na
etapie specyfikacji, czego nie uczynił.
W odniesieniu do systemu sterowania i zarządzania oświetleniem:
W § 32 SIWZ Zamawiający wskazał, że system musi zapewnić możliwość redundancji
- oprawa po utracie komunikacji z początkową stacją bazową musi mieć możliwość
automatycznego skomunikowania się z inną stacją bazową będącą jej w zasięgu.
Jednocześnie, Zamawiający wskazał, że wymaga konfiguracji gwiazdowej systemu.
Odwołujący wraz z ofertą załączył opis systemu w oparciu o sterownik LIS/RT, w
którym zostały przedstawione możliwości systemu. Odwołujący złożył dokument dotyczący
sterownika oświetlenia ulicznego LIS/RT. Dokument ten uczynił więc treścią swojej oferty. W
opisie tego sterownika nie widniały natomiast zapisy wskazujące na możliwość redundancji.
Na podstawie analizy złożonych przez Odwołującego dokumentów Zamawiający był
uprawniony do powzięcia wniosku, iż system ten – w kształcie przedstawionym przez
Odwołującego – nie zapewnia możliwości redundancji. W odniesieniu do parametrów, jakie
musiał spełniać system sterowania i zarządzania oświetleniem, Izba wzięła w konsekwencji
pod uwagę to, że argumentacja odwołania została oparta na innym urządzeniu niż te
wskazane w treści oferty. Dopiero bowiem przy odwołaniu Odwołujący złożył dokumenty z
opisem wskazującym na możliwość redundancji. W złożonym przy odwołaniu dokumencie
widnieje bowiem zapis, iż w przypadku korzystania z równoległej transmisji (PLC+radio)
sterownik wyposażony jest w moduł komunikacji radiowej zgodny ze standardem IEEE
802.15.4 w technologii mesh. Przy równoległej transmisji przesyłane są informacje dwu
kierunkowe. Dokument złożony przy ofercie tego rodzaju zapisu, wskazującego przy tym na
technologię mesh, nie zawierał. Zasadnie argumentował Zamawiający i Przystępujący, że
załączona do odwołania dokumentacja i wyjaśnienia MICROMEX dotyczyły innego urządzenia
niż to zaoferowane w ofercie. Odnosiły się one bowiem do sterownika oświetlenia ulicznego
LIS-UNI i OLC-230 DALI/MR, a nie do sterownika wskazanego w ofercie (LIS/RT).
Przedstawione dowody nie potwierdzały w konsekwencji tego, że treść oferty (zawierająca
wskazanie na sterownik LIS/RT) spełniała wymóg SIWZ, lecz były to dowody, które
wskazywały jedynie, że inny rodzaj sterownika (nie podany w treści oferty) zawiera
rozwiązania gwarantujące możliwość redundancji. Izba oceniała zasadność decyzji
Zamawiającego podejmowaną w odniesieniu do treści oferty. Ta zaś nie wskazywała na
sterownik posiadający takie możliwości, jak sterownik przywołany następnie w treści
odwołania. Decyzja Zamawiającego była więc w pełni uzasadniona i Zamawiający był
uprawniony do podjęcia oceny, że oferta w takim kształcie nie spełniała wymogu postawionego
w treści specyfikacji. Izba nie uznała przy tym argumentacji nakierowanej na wykazanie
konieczności wystosowania przez Zamawiającego wezwania do złożenia wyjaśnień w
powyższym zakresie. W ocenie składu orzekającego Izby, oparcie się na sterowniku innym,
niż wskazany w treści oferty (zawierającym inne możliwości), dla wykazania możliwości
redundancji prowadziłoby do niedopuszczalnej zmiany treści oferty. Ponadto, należy wskazać,że Zamawiający wymagał gwiazdowej konfiguracji systemu (§ 32 pkt 2 SIWZ). Wskazywane
w odwołaniu rozwiązanie oparte o topologię komunikacji typu MESH jest rozwiązaniem o
charakterze węzłowym/kratowym, a więc innym niż to wymagane przez Zamawiającego, co
dodatkowo potwierdza niezgodność oferty z treścią SIWZ.
Reasumując, w ocenie Izby, Zamawiający w oparciu o treść oferty Odwołującego miał
uzasadnione podstawy do uznania, że urządzenie przedstawione w ofercie nie gwarantuje
redundancji. Urządzenie podane w treści odwołania różniło się od urządzenia
przedstawionego w treści oferty, a ponadto redundancja w przypadku urządzenia
wskazywanego dopiero w odwołaniu oparta jest na topologii typu MESH, niezgodnej z
wymaganiami zawartymi w § 32 pkt 2 SIWZ (brak konfiguracji gwiazdowej systemu).
Odnośnie kwestii gwarancji na diody LED, układ zasilający, na obudowę, to w ocenie
Izby, treść uzasadnienia odrzucenia oferty Odwołującego oraz forma komunikacji, w ogóle nie
pozwala na uznanie tej okoliczności za podstawę odrzucenia. Zamawiający przedstawił te
informacje kursywą, co w połączeniu z treścią tej informacji, nakazywało przyjęcie wniosku, że
Zamawiający braki w zakresie gwarancji przywołał jedynie informacyjnie, jako dodatkową
okoliczność, ale obok podstaw uznania oferty za niezgodną z treścią SIWZ. Zamawiający sam
wskazał, że nie wzywał do uzupełnienia dokumentu w tym zakresie, gdyż nawet w przypadku
uzupełnienia oferta podlegałaby odrzuceniu. Gdyby nie potwierdziły się – przynajmniej
częściowo – podstawy faktyczne zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, to Zamawiający, na co
sam wskazał w treści pisma informującego o odrzuceniu oferty, musiałby zastosować właściwy
tryb wezwania. W okolicznościach niniejszej sprawy, mając na względzie, że ostatecznie
(pomimo, że nie w oparciu o wszystkie podstawy przyjęte przez Zamawiającego) decyzja o
odrzuceniu oferty, jako niezgodnej z treścią SIWZ była prawidłowa, kwestia odnosząca się do
braku deklaracji odnośnie gwarancji, pozostawała bez wpływu na wynik postępowania.
Mając wszystko powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.
O kosztach postępowania, stosownie do wyniku, orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 Pzp, zaliczając w poczet kosztów wpis uiszczony przez Odwołującego (§ 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 289/15 z dnia 2015-03-06
- Sygn. akt KIO 307/15 z dnia 2015-03-05
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 309/15 z dnia 2015-03-03
