rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-01-10
rok: 2018
data dokumentu: 2019-01-10
rok: 2018
sygnatury akt.:
KIO 2633/18
KIO 2633/18
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2019 roku w Warszawie
odwołania
wniesione
go do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 21 grudnia 2018 roku przez
Odwołującego - Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Polskie Radio S.A. z siedzibą
w Warszawie
przy udziale wykonawcy
Matic S.A. z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego udział do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
odwołania
wniesione
go do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 21 grudnia 2018 roku przez
Odwołującego - Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Polskie Radio S.A. z siedzibą
w Warszawie
przy udziale wykonawcy
Matic S.A. z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego udział do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
Uwzględnia odwołanie w zakresie przyznania punktów w ramach wyznaczonych
kryteriów oceny ofert i nakazuje unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej,
ponowienie procesu badania i oceny ofert, w tym ponowne przeliczenie liczby
punktów przyznanych poszczególnym wykonawcom w ramach wyznaczonych
kryteriów oceny ofert;
2.
W pozostałym zakresie zarzuty odwołania uznaje za nieudowodnione.
3. kosztam
i postępowania obciąża Przystępującego: Matic S.A. z siedzibą
w Warszawie i:
4.
zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnastu
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - Innergo Systems Sp.
z o.o. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu od odwołania,
5.
zasądza od Przystępującego: Matic S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz
Odwołującego - Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, kwotę w
wysokości 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnastu tysięcy sześciuset złotych 00/100
groszy) tytułem zwrotu kosztów wpisu oraz zastępstwa procesowego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., nr 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od d
nia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………….
sygn. akt KIO 2633/18
UZASADNIENIE
Dnia 21 grudnia 2018 roku, do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie, na
podstawie art. 180 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., nr 1986 ze
zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp” odwołanie
złożył wykonawca Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zwany dalej
„Odwołującym”.
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu
nieograniczonego, którego przedmiotem jest „Modernizacja repozytoriów danych i sieci SAN”
prowadzi
Zamawiający: Polskie Radio S.A. z siedzibą w Warszawie. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej pod numerem 2018/S 165-376414.
Odwołujący zarzucał Zamawiającemu, że w toku postępowania naruszył następujące
przepisy ustawy:
1.
art. 89 ust.
1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez MATIC
S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: „MATIC”), mimo iż jest ona niezgodna z treścią
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) w zakresie w jakim oferowana macierz
wyposażona jest w kontrolery nie pracujące w trybie synchronicznym active-active oraz nie
ma możliwości obsługi ruchu do danego wolumenu przez wszystkie 4 kontrolery
jednocześnie;
2.
art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp poprzez jego niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia
MATIC
z postępowania, pomimo iż Wykonawca ten w wyniku lekkomyślności lub
niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego i mogące mieć
istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu, w zakresie
w jakim informacje
te dotyczą kryteriów oceny ofert określonych w pkt 3.2 formularza
ofertowego (tabela fakultatywnych funkcjonalności macierzy) poz.: 11, 17, 20, 24 oraz 25;
3.
art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez niezapewnienie zachowania zasady uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców oraz dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej
w sposób niezgodny z przepisami ustawy.
Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru oferty MATIC jako najkorzystniejszej;
2.
dokonania powtórnej czynności badania i oceny ofert;
3.
wykluczenia MATIC z postępowania i odrzucenia oferty złożonej;
4.
dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Informację stanowiącą podstawę do wniesienia odwołania Odwołujący powziął w dniu
14 grudnia 2018 r. W tym dniu Odwołujący otrzymał via faks informację o wyborze oferty
MATIC jako najkorzystniejszej. Odwołanie wniesiono w dniu 21 grudnia 2018 r., zatem
z zachowaniem ustawowego terminu (na podstawie art. 182 ust. 1 pkt.1 Pzp).
Odwołujący
uiścił wpis od odwołania w wymaganej wysokości, a Zamawiający otrzymał kopię odwołania.
Odwołujący wskazał, że jest wykonawcą, który złożył ofertę w postępowaniu.
Wykonawca posiada interes we wniesieniu odwołania, ponieważ w przypadku prawidłowego
działania Zamawiającego, MATIC powinien zostać wykluczony z postępowania a jego oferta
odrzucona, natomiast oferta Odwołującego w takiej sytuacji powinna być uznana za ofertę
najkorzystniejszą. W związku z powyższym, w wyniku niezgodnych z przepisami ustawy
działań Zamawiającego Odwołujący może ponieść szkodę polegającą na nieuzyskaniu
zamówienia publicznego, a tym samym posiada interes we wniesieniu odwołania.
W uzasadnieniu podniesiono, że z formularza ofertowego MATIC wynika, że oferuje
on rozwiązanie macierzowe IBM V7000 G2+, zaś z dołączonej do oferty dokumentacji
technicznej wynika, że przedmiotem oferty jest IBM V7000 G2. Zamawiający pismem z dnia
30 października 2018 r. wezwał MATIC do złożenia wyjaśnień w zakresie kwestii
technicznych dot. n
iespełniania wymagań SIWZ a wynikających z przedstawionej przez
MATIC dokumentacji technicznej.
MATIC w odpowiedzi na wezwanie przedstawił wyjaśnienia z dnia 7 listopada 2018 r.,
w których wskazał, iż „dostarczy macierz model Storwize V7000 G2+”, jednocześnie
przedkładając oświadczenie IBM Polska sp. z o.o. odnoszące się do wezwania
Zamawiającego i wskazujące na dokumentację techniczną dostępną w Internecie m.in. na
stronie http://www.redbooks.ibm.com.
Niezależnie od tego co jest przedmiotem oferty, tzn. IBM V7000 G2+ czy IBM V7000
G2,
to oferta MATIC jest niezgodna z treścią SIWZ. Z uwagi na to, iż z dokumentacji
postępowania wynika, że Zamawiający wybierając tę ofertę uznał, że przedmiotem oferty jest
macierz IBM V7000 G2+ przedstawiona argumentacja i zarz
uty dotyczą tej macierzy.
Zaniechanie odrzucenia oferty MATIC -
niezgodność oferty z SIWZ.
Jak słusznie podkreśla się w orzecznictwie oraz doktrynie, sformułowania przepisu
art. 89
ust. 1 pkt 2 Pzp „treść oferty” i „treść specyfikacji istotnych warunków” jednoznacznie
nakazują odnieść go do aspektu merytorycznego przedmiotu zamówienia. Treść SIWZ to,
przede wszystkim, opis potrzeb i wymagań zamawiającego, które mają być zaspokojone
w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia przez zawarcie i zrealizowanie z należytą
starannością umowy.
Zgodnie z pouczeniem zawartym w pkt 3.1 Formularza ofertowego
„UWAGA:
spełnianie wymagań minimalnych jest konieczne dla potwierdzenia, iż Wykonawca oferuje
przedmiot zamówienia zgodny z opisem stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ”, zaoferowane
przez MATIC rozwiązanie macierzowe IBM V7000 G2+, nie spełnia następujących wymagań
minimalnych opisanych w OPZ.
Zgodnie z pkt 3 ppkt 23
(Minimalne wymaganie dla macierzy dyskowej) załącznika nr
1 do SIWZ (Opis Przedmiotu zamówienia) Zamawiający wymagał aby: „Kontrolery pracujące
w trybie Active-
Active, to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów logicznych
(LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path)
i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz
z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing).”
Jednocześnie z tego samego załącznika do SIWZ pkt 3 ppkt 5 wynika, że
Zamawiający wymaga aby: „Oferowana macierz posiada nie mniej niż 4 kontrolery
obsługujące ruch 1/0”.
Ponadto zgodnie z wyjaśnieniami treści SIWZ dnia 7 września 2018 r. na pytanie nr 1
„Czy zamawiający dopuści rozwiązanie działające w trybie ALUA? ALUA to standardowy
protokół służący do identyfikacji zoptymalizowanych ścieżek między systemem pamięci
masowej a hostem. ALUA umożliwia inicjatorowi wysłanie zapytania do celu o atrybuty
ścieżki, takie jak ścieżka główna i ścieżka drugorzędna. Pozwala to również celowi zwracać
informacje o parametrach zestawionej ścieżki z powrotem do inicjatora połączenia.
Z powyższego wynika, że ALUA jest rozwiązaniem korzystnym, ponieważ optymalizuje ruch
pomiędzy hostami a macierzą. U zamawiającego może mieć to szczególne znaczenie
ponieważ zestawionych zostanie wiele ścieżek i hosty nie będą wiedziały o optymalizacji
ścieżek”.
Zamawiający udzielił odpowiedzi: „Zamawiający nie dopuszcza rozwiązania w trybie ALUA.
Zamawiający będzie konsolidował dane z wielu środowisk, architektura asynchroniczna
active-
active może znacznie zmniejszyć wydajność i wydłużyć czas konfiguracji.
Zamawiający wymaga kontrolerów pracujących w trybie synchronicznym active-active.”
Tryb symetrycznego (synchronicznego) active-
active polega na zapewnieniu dostępu
do wolumenów logicznych (LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich
dostępnych ścieżek (path) i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej
ścieżki dostępu oraz z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing).
Rozwiązanie zaoferowane przez MATIC tj. macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie
spełnia przywołanego obligatoryjnego wymogu, ponieważ korzysta z asymetrycznego
dostępu do jednostki logicznej (ALUA), przez co nie realizuje równoległego dostępu do
dysków wieloma ścieżkami, co było wymagane postanowieniami SIWZ i zostało
potwierdzone przez Zamawiającego w wyjaśnieniach treści SIWZ.
W oficjalnej dokumentacji dotyczącej IBM Storewize V7000 producent jednoznacznie
określa, iż macierz działa w trybie (niedopuszczonym przez Zamawiającego) ALUA.
Odwołujący przedstawił tłumaczenie dokumentu, strona 126:
„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane są
w pary, które nazywane są 1/0 Grupami (czasem pamięć podręczna/cache 1/0 Grupy).
Pojedyncza para odpowiada za obsługę ruchu 1/0 na określonym wolumenie. Jeden
kontrol
er (nod) w grupie HO prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji ii O do określonego
wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się
na przemian między kontrolerami (nodami), ponieważ każdy wolumen jest tworzony
wewnątrz Grupy 1/0, aby równoważyć obciążenie pracą między dwoma kontrolerami
(nodami).”
Strona 255 dokumentu:
„Ruch 1/0 dla określonego wolumenu zarządzany jest wyłączenie przez kontrolery (nody)
w pojedynczej grupie 1/0. Rozproszona pamięć podręczna w kontrolerze SAN jest
dwukierunkowa. Po utworzeniu wolumenu preferowany kontroler (nod) zostaje wybrany. To
zadanie można kontrolować w momencie tworzenia woluminu. Kontroler (nod), który jest
właścicielem wolumenu jest preferowanym kontrolerem (nodem), gdy oba kontrolery (nody)
są dostępne. ”
Podsumowując Odwołujący postawił tezę, iż z powszechnie dostępnej dokumentacji
wynika, że ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy 1/0. W skład
Grupy 1/0 wchodzą maksymalnie dwa kontrolery, a więc tylko dwa kontrolery mogą
realizować ruch do danego wolumenu. Dodatkowo w trakcie tworzenia wolumenu wymagane
jest wybranie preferowanego kontrolera (noda), który staje się „właścicielem” wolumenu.
Taka konstrukcja wskazuje na tryb asynchronicznego active-active. W przypadku, gdy oba
kontrolery w ramach grupy 1/0 są dostępne, preferowany jest wybrany kontroler wskazany
podczas tworzenia wolumenu. Niemożliwe jest udostępnienie wolumenu poprzez dwie grupy
1/0 jednocześnie, czyli 4 kontrolery w tym samym czasie, co jest warunkiem koniecznym do
spełniania wymagań Zamawiającego. Zostało to precyzyjnie określone w przytoczonych
wymaganiach, zaś odpowiedź na pytanie z dnia 7 września 2018 r. jednoznacznie wyklucza
możliwość zaoferowania rozwiązania korzystającego z dostępu asynchronicznego.
Z
aoferowana przez MATIC macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia
wymogów SIWZ i jako taka podlega odrzuceniu, gdyż wbrew wymogowi SIWZ jej kontrolery
nie pracują w trybie synchronicznym active- active oraz nie ma możliwości obsługi ruchu do
danego wolumenu przez wszystkie 4 kontrolery jednocześnie.
Zaniechanie wykluczenia MATIC z postępowania.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Z przepisu
wynika, że podstawą wykluczenia wykonawcy jest wprowadzenie zamawiającego w błąd,
przy czym nie musi być ono wynikiem działania umyślnego, ale wystarczające jest
dopuszczenie się przez wykonawcę lekkomyślności lub niedbalstwa. Dodatkowo
Ustawodawca wymaga, aby wprowadzenie w błąd zamawiającego mogło mieć istotny wpływ
na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia,
co oznacza, że wprowadzenie w błąd musi dotyczyć takich czynności Zamawiającego, które
wpływają na sytuację wykonawcy w postępowaniu, tj. na jego wykluczenie z postępowania,
odrzucenie jego oferty bądź na jego szanse w uzyskaniu zamówienia (pozycję w rankingu
ofert).
Zamawiający w pkt 21 SIWZ określił Kryteria oceny i zgodnie z ppkt 21.2 przyznawał
określone liczby punktów za poszczególne funkcjonalności macierzy. MATIC wypełniając
tabelę zawartą w pkt 3.2 formularza ofertowego wprowadził w błąd Zamawiającego co do
posiadania przez oferowane macierze funkcjonalności.
a.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 17 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
rozbudowy do nie mniej niż ośmiu kontrolerów macierzowych o dostępie blokowym
pracujących w trybie pracy zapewniającej dostęp do wszystkich wolumenów logicznych
(LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path)
i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz
z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing). Każdy z kontrolerów będzie miał
możliwość jednoczesnej prezentacji (aktywny dostęp odczyt/zapis) wszystkich wolumenów
utworzonych w r
amach całego systemu dyskowego.”
MATI
C oświadczył, iż spełnia ww. wymóg, jednakże z informacji jakie posiada Odwołujący
wynika, iż przedmiotowa macierz nie spełnia tego kryterium.
Wszystkie wymagania fakultatywne należy rozpatrywać w połączeniu z wymaganiami
obligatoryjnymi, które Zamawiający sprecyzował w załączniku nr 1 do SIWZ (OPZ). Zgodnie
z pkt 3 ppkt 1 OPZ
„Oferowany system dyskowy składa się z pojedynczej macierzy
dyskowej*. * U
waga, niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu
macierzy dyskowych. Z
a pojedynczą macierz nie uznaje się rozwiązania opartego o wiele
macierzy dyskowych (par kontrolerów macierzowych) połączonych przełącznikami SAN lub
tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych.”
Zgodnie z dokumentacją producenta macierzy IBM, chcąc pozostać w zgodzie ze
wspomnianym
wymogiem obligatoryjnym tj. nie wykorzystując sieci SAN do połączenia
kontrolerów w celu uzyskania pojedynczej macierzy, MATIC jest w stanie rozbudować
macierz maksymalnie do czterech kontrolerów, co pozostaje w sprzeczności
z zadeklarowaną przez MATIC możliwością rozbudowy do 8 kontrolerów.
IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia bezpośrednie połączenie pomiędzy
maksymalnie czterema kontrolerami.
Wszystkie scenariusze bezpośredniego podłączenia
kont
rolerów opisane są w dokumencie dostępnym na następującej stronie www:
https: //www-01.ibm.com/support/docview.wss?uid!=ssg1S1005776
„Istnieją trzy różne konfiguracje, które mogą wykorzystywać bezpośrednie dołączanie
kabli do komunikacji między kontrolerami, które zostały szczegółowo opisane poniżej
[...]
A/ Pojedyncza Grupa l/O macierzy Storewize
[...]
B/ Pojedyncza Grupa l/O systemu SVC
[...]
C/ Dwie Grupy l/O macierzy Storewize”.
Ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy l/O, Strona 126
dokumentu:
„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane
są w pary, które nazywane są l/O Grupami (czasem pamięć pod ręczna/cache l/O Grupy).
Pojedyncza para odpowiada za obsługę mchu l/O na określonym wolumenie. Jeden
kontroler (no
d) w grupie l/O prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji l/O do określonego
wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się
na przemian między kontrolerami (nodami), ponieważ każdy wolumen jest tworzony
wewnątrz Grupy l/O, aby równoważyć obciążenie pracą między dwoma kontrolerami
(nodami).”
Podsumowując, w skład Grupy l/O wchodzą maksymalnie dwa kontrolery.
Przytoczone postanowienia dokumentacji przewidują wyłącznie następujące opcje połączeń
pomiędzy kontrolerami:
A.
bezpośrednie połączenie pomiędzy dwoma kontrolerami znajdującymi się w Grupie
l/O w ramach tej samej półki, albo
B.
połączenia pomiędzy kontrolerami znajdującymi się w tej samej Grupie l/O, które
znajdują się w dwóch różnych półkach, czyli łącznie dwa kontrolery, albo
C.
połączenie bezpośrednie pomiędzy dwoma Grupami l/O, czyli czterema kontrolerami.
Są to jedyne możliwości bezpośredniego połączenia pomiędzy kontrolerami. Żaden
ze scenariuszy nie przewiduje bezpośredniego połączenia ośmiu kontrolerów. Aby uzyskać
dodatkowo punktowaną funkcjonalność połączenia 8 kontrolerów MATIC musi skorzystać
z przełączników SAN, co jest niezgodne z obligatoryjnym wymogiem OPZ.
W związku z powyższym oferowana przez MATIC macierz IBM Storewize V7000
Gen2+ nie spełnia fakultatywnego wymogu z punkt 21.2 pozycja 17 SIWZ, a MATIC
oświadczając, że wymóg ten jest spełniony, wprowadził Zamawiającego w błąd.
b.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 11 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
dodania co najm
niej 12 portów iSCSI (porty te nie są przedmiotem niniejszego zamówienia).”
Dodatkowo Zamawiający w wyjaśnieniach treści SIWZ z dnia 10 września 2018 r. na pytanie
nr 1
„Dotyczy wymogu możliwości dodania co najmniej 12 portów ISCSI. Czy celem realizacji
te
go wymogu Zamawiający dopuści wymianę istniejących portów FC na te dodatkowe porty
iSCSI czy wymaga dodania nowych 12 portów, ponad te już istniejące?” udzielił odpowiedzi:
„Zamawiający informuje, że wymaga możliwości dodania nowych portów i nie dopuszcza
w tym celu wymiany istniejących portów.”
MATIC oświadczył, iż spełnia ten wymóg, jednakże macierz w konfiguracji
zaoferowanej przez tego Wykonawcę nie umożliwia rozbudowy o 12 dodatkowych portów
iSCS, co oznacza, że MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego.
Zgodnie dokumentacją zaoferowana macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia
rozbudowę o maksymalnie dwa adaptery, do ruchu l/O dla każdego kontrolera (noda).
„Macierz Storewize V7000 SFF Model 624 oferuje:
•
Dwa kontrolery, każdy z procesorem dziesięciordzeniowym i 32 GB pamięci cache,
w sumie 64 GB dla macierzy
•
Porty 1 Gb Ethernet dla połączeń 1 Gb iSCSI
•
Do dwóch adapterów l/O dla połączeń 16 Gb FC, 10 Gb iSCSI/FCoE i 25 Gb iSCSI
•
Obsługa do 24 dysków 2,5-calowych
•
Wysokość 2U, 19-calowa obudowa do montażu w stelażu”
IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia rozbudowę o maksymalnie cztery kontrolery bez
użycia przełączników SAN. Oznacza to możliwość zainstalowanie maksymalnie 8 adapterów
1/0. Aby spełnić wymaganie z pkt 3 ppkt 6 OPZ („Łącznie minimum 24 porty FC
o przepustowości pojedynczego portu nie mniejszej niż 16Gb/s każdy.”), wymagane jest
zainstalowanie 6 adapterów 4-portowych FC o przepustowości 16Gb, ponieważ jeden
adapter FC może posiadać maksymalnie 4 porty FC: „16Gb FC adapter dla połączeń fibrę
channel o prędkości 16Gb/s (dwie karty, każda posiadająca 4 porty 16Gb FC i wyposażona
we wkładki SFP)”.
Oznacza to„ że pozostają 2 wolne sloty, w których możemy zainstalować adaptery
iSCSI. Pojedynczy adapter iSCSI posiada maksymalnie 4 porty.
„10Gb Ethernet adapter dla
połączeń iSCSI/FCoE o prędkości 10Gb/s (dwie karty, każda posiadająca 4 porty 10Gb
Ethernet i wyposażona we wkładki SFP+)”.
Oznacza to, iż maksymalnie można dodać 8 nowych portów iSCSI a co za tym idzie
macierz IBM Storewize V7000 Gen2+
nie spełnia fakultatywnego wymogu określonego w pkt
21.2 pozycja 11 SIWZ dotyczącego 12 portów , a MATIC oświadczając, że wymóg ten jest
spełniony wprowadził Zamawiającego w błąd.
c.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 20
SIWZ Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
rozbudowy pamięci podręcznej poziomu L1 (DRAM) macierzy do co najmniej 4 TB.”
Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg.
Zgodnie z publicznie dostępną dokumentacją producenta dostępną pod adresem:
https:/1www.ibm.com/uk-en/marketplace/storage- workload/specifications,
maksymalna ilość
pamięci cache dla pojedynczej macierzy i macierzy w klastrze wynosi 1TB.
„Cache dla macierzy (półka składająca się z dwóch M GB 128 GB lub 256 GB/ do 1024 GB
kontrolerów)/skastrowany system”
Zgodnie z powyższym macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia powyższego
fakultatywnego wymogu z SIWZ, a MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego oświadczając,
iż wymóg ten jest spełniony.
d.
Zgodnie z pkt 21.7 poz. 24
SIWZ Zamawiający dodatkowo punktował: „Funkcja
zdefiniowania gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s (operacje
wejścia/wyjścia) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUNÓw.”
Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg.
Oferowane pr
zez Matic macierz nie daje możliwości zdefiniowania gwarantowanych
parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s.
Oferowane urządzenie umożliwia jedynie zdefiniowanie parametrów maksymalnych
(limitów) wyrażonych w IO/s dla wolumenów. Informacja o tym znajduje się w dokumencie
IBM dotyczącym oferowanego rozwiązania: „Limit IOPS - Wprowadź maksymalną liczbę
operacji l/O na sekundę, którą wolumen może przetworzyć, zanim system opóźni
przetwarzanie dla tego woluminu”
Jest to jedyna funkcja pozwalająca na ograniczenie operacji l/O na sekundę dla
wolumenu. Zamawiający wymagał, aby możliwe było określenie nie tylko maksymalnej, ale
i minimalnej wartości IO/s, w związku z tym wymóg fakultatywny nie jest spełniony.
e.
Zgodnie z pkt 21:2 poz. 25 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Funkcja
zdefiniowania gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w MB/s
(przepustowość) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUN-ów. ”
MATIC w formularzu ofertowym zaznaczył: TAK.
Oferowana
przez firmę Matic macierz nie daje możliwości zdefiniowania
gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w MB/s.
Oferowane urządzenie umożliwia jedynie zdefiniowanie parametrów maksymalnych
(limitów) wyrażonych w MB/s dla wolumenów. Informacja o tym znajduje się w dokumencie
IBM dotyc
zącym oferowanego rozwiązania: „Limit Przepustowości - Wprowadź maksymalną
przepustowość, którą wolumen może przetworzyć, zanim system opóźni przetwarzanie dla
tego wolumenu”.
Jest to jedyna funkcja pozwalająca na ograniczenie przepustowości dla wolumenu.
Zamawiający wymagał, aby możliwe było określenie nie tylko maksymalnej, ale i minimalnej
wartości MB/s, w związku z tym wymóg ten nie jest spełniony.
Biorąc pod uwagę, iż przedstawione wyżej informacje dotyczące funkcjonalności są
zawarte w dokumentacji p
owszechnie dostępnej, to mogły i powinny być przez MATIC
zweryfikowane. Brak zatem należytej weryfikacji powyższych informacji spowodował, że
można przypisać takiemu wykonawcy lekkomyślność lub niedbalstwo w podaniu informacji,
co do których należytego sprawdzenia wykonawca, był zobowiązany.
Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 20 lipca 2018r. sygn. akt XXIII Ga
849/18 stwierdził, iż „nie ma znaczenia to, czy Zamawiający skutecznie został wprowadzony
w błąd, na skutek czego podjął jakiekolwiek decyzje, czy wykonał jakiekolwiek czynności.
Takie stanowisko znajduje uzasadnienie nie tylko w zaprezentowanej wykładni gramatycznej
i celowościowej, ale również zgodnie z teorią racjonalnego ustawodawcy. (...) Omawiana
podstawa prawna posługuje się zaś pojęciem nieostrym, niedookreślonym (okoliczności
mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowanie przez zamawiającego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia), co per se oznacza, że zakres stosowania tego
przepisu jest bardzo szeroki. Oznacza to, że zachowanie Zamawiającego nie ma tu żadnego
znaczenia. Uznając nawet, że Zamawiający w powołaniu na wypracowane notorium
zachowałby ostrożność w podejmowaniu decyzji, czy dalszych czynności, w sprawie, to i tak
należy dojść do wniosku, że samo podanie informacji nieprawdziwej wypełnia przesłankę
wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia. Spełniona bowiem została również
przesłanka, o której mowa w dalszej części przepisu 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., tj.: potencjalna
możliwość wywierania istotnego wpływu na decyzje Zamawiającego, gdyż błąd popełniony
przez Odwołującego dotyczy oceny ofert w postępowaniu zgodnie z przyjętymi kryteriami
określonymi przez Zamawiającego. Kwestia ta dotyczy zatem ilości punktów zdobytych
w postępowaniu o udzielenie zamówienia, a więc m.in. na podstawie kwestionowanych
informacji, dochodziłoby do wyboru oferty najkorzystniejszej, co potencjalnie mogłoby
wypaczać wynik całego postępowania. Zastrzec przy tym należy. że dla spełnienia tej
przesłanki wystarczająca jest sama możliwość wywierania wpływu na zachowanie
Zamawiającego. ”
Słusznie zauważyła Izba w wyroku z dnia 2 maja 2018 r. (sygn. akt KIO 596/18), iż
„na skutek implementacji do krajowego porządku prawnego dyrektyw 2014/24/UE
i 2014/25/UE wzros
ło znaczenie oświadczeń własnych wykonawców. Jest to wynikiem,
zarówno wprowadzenia JEDZ, jak również faktu przemodelowania przebiegu procedury
o udzielenie zamówienia publicznego w jej podstawowej formie, jak również wprowadzenia
rozwiązania w postaci tzw. procedury odwróconej (art. 24aa ustawy Pzp). Te kilka
znaczących zmian doprowadziło do zwiększenia znaczenia oświadczeń składanych przez
wykonawców, w tym nałożyło na nich obowiązek większej staranności przy weryfikacji
prawdziwości danych prezentowanych w toku postępowania. Tym samym wobec
wykonawców należy obecnie stosować wyższy miernik oceny związany z rzetelnością
prezentowanych przez nich danych
”. W ww. wyroku Izba stwierdziła również, że niepoddanie
przez Wykonawcę weryfikacji informacji uzyskanych od osoby wskazanej na konkretne
stanowisko i liczenie na to, że dane te zweryfikuje Zamawiający (jako podmiot posiadający
niezbędne informacje) należy uznać za niedbalstwo lub lekkomyślność (str. 33 ww. wyroku).
Podobnie KIO w wyroku z dnia 20 lipca 2018
r. (sygn. akt KIO 1319/18) stwierdza, iż
„W odniesieniu natomiast do lekkomyślności lub niedbalstwa, kwestia ta pozostaje w sferze
ocen zamawiającego, który nie dysponuje środkami pozwalającymi przedstawić dowody na
stopień winy wykonawcy. Jeżeli jednak z zestawienia informacji przedstawionych przez
wykonawcę z oczekiwaniami zamawiającego wynika, że działający z należytą starannością
wykonawca powinien mieć świadomość, że przedstawione informacje tym oczekiwaniom nie
odpowiadają, a mimo to potwierdził okoliczność przeciwną, to bez wątpienia stanowi to
podstawę przypisania wykonawcy lekkomyślności tub niedbalstwa”.
Podsumowując, zdaniem Odwołującego argumentacja wyżej przedstawiona
potwierdza zasadność i konieczność wniesienia odwołania.
Po przeprowadzeniu
rozprawy z udziałem Stron i Uczestnika postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc
pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte w odwołaniu, odpowiedzi na
odwołanie, złożonym materiale dowodowym, a także wyrażone ustnie na rozprawie
i odnotowane w
protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania w całości w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy ich, Izba
skierowała odwołanie na rozprawę
Ustalono
dalej,
że
wykonawca
wnoszący
odwołanie
posiada
interes
w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, kwalifikowany możliwością poniesienia szkody
w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179
ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Nieprawidłowe dokonanie czynności badania
i oceny ofert, w tym
zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego i uznanie jej za
najkorzystniejszą, oznacza, że potencjalne stwierdzenie naruszenia w tym zakresie
przepisów ustawy Pzp pozbawia Odwołującego (który zajmuje kolejne miejsce w rankingu)
możliwości uzyskania zamówienia i podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego
oraz wykonywania zamówienia. Wypełnione zostały zatem materialnoprawne przesłanki do
rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Do postępowania odwoławczego zgłoszenie po stronie Zamawiającego zgłosił
wykonawca Matic S.A.
z siedzibą w Warszawie. Izba potwierdziła skuteczność
zgłoszonego przystąpienia.
Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił on zarzuty
odwołania w całości. Na posiedzeniu Przystępujący oświadczył, że korzysta z prawa do
złożenia sprzeciwu.
Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, skład orzekający Izby uznał, że odwołanie
w części zasługiwało na uwzględnienie.
W zakresie zastosowania przesłanki odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
P
zp mieści się sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, o ile
niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, choć
nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów
{por. J. Pieróg w: Prawo zamówień Publicznych. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa
2009}. Innymi słowy niezgodność treści oferty z treścią SIWZ może polegać na sporządzeniu
i
przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami specyfikacji, z zaznaczeniem,
że chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia
zobowiązania (świadczenia) ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie
wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w SIWZ (tak wyrok Izby z 13
listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13).
Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty
z art. 89 ust. 1 pkt 2 P
zp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka
niezgodność polega, czyli co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie
wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami SIWZ.
Wystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią SIWZ nie zawsze będzie
podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2
pkt 3 P
zp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią
SIWZ w
sposób zasadniczy i nieusuwalny, gdyż obowiązkiem zamawiającego jest
poprawienie w
złożonej ofercie niezgodności z SIWZ niemających istotnego charakteru.
O ile każdorazowo treść oświadczenia woli składanego w postępowaniu w ramach
oferty należy rozpatrywać przez pryzmat zamiaru wykonawcy, wyrażającego się wolą
uczestnictwa w postępowaniu, a w konsekwencji – złożenia oferty zgodnej z SIWZ {tak m.in.
wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO
2343/12, KIO 2346/12), 22 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO 2396/12, KIO 2416/13),
10 czerwca 2013 r. (sygn. akt KIO 1266/13)}
– o tyle kluczową sprawą jest, czy
w konkretnym stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia co do
oferowanego przedmiotu w
sposób nie naruszający nadrzędnej zasady zachowania uczciwej
konkurencji pomiędzy wykonawcami.
Reasumując, o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ można mówić tylko
w przypadku, gdy przedmiot zamówienia wynikający z oferty nie odpowiada w pełni
prz
edmiotowi zamówienia opisanemu w SIWZ. Ta niekompatybilność oparta może być na
wielu płaszczyznach oferty, czy to w zakresie wykonania czy też sposobie wykonania
zamówienia. Jednocześnie za niezgodnych z treścią SIWZ nie uważa się sytuacji, w których
to as
pekty formalne oferty nie odpowiadają zapisom SIWZ.
Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ zamówienia ma miejsce w sytuacji, gdy
zaoferowany przedmiot dostawy bądź też usługi, nie odpowiada opisanemu w specyfikacji
przedmiotowi zamówienia, co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych
elementów istotnych dla wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu zaspokajającym
oczekiwania i interesy Zamawiającego. Konieczność odrzucenia takiej oferty zachodzi także
w przypadku, kiedy niemożliwe staje się zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Stosownie bowiem
do przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp Zamawiający poprawia
w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodujące istotnych
zmian w treści oferty – niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została
poprawiona.
Na podstawie rozdziału 12 SIWZ ustalono, że Zamawiający wymagał złożenia wraz
z ofertą specyfikacji technicznej producenta lub innego dokumentu producenta (w formie
drukowanej, w języku polskim lub w języku angielskim), zawierającą w szczególności opis
wartości parametrów, funkcji i konfiguracji, które wymagane są w opisie przedmiotu
zamówienia, stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ – składaną w celu oceny ofert.
Dodatkowo w dniu 12 września 2018 roku w odpowiedzi na pytanie „Czy
Zamawiający dopuszcza aby niektóre wymagane funkcje których potencjalnie możliwe do
zaoferowania rozwiązanie macierzowe nie realizuje, były zapewnione poprzez modyfikację
standardowego oprogramowania lub sprzętu tego rozwiązania, celem dostosowania go do
wymagań OPZ?” Zamawiający zaznaczył, że nie wraża zgody na takie działanie. Wszystkie
parametry i funkcje zaoferowanego rozwiązania winny być zaimplementowane fabrycznie
oraz dostępne w seryjnej produkcji danego modelu urządzenia, a także potwierdzone
w ogólnej dokumentacji producenta.
Przy opisie minimalnych wymagań dla macierzy dyskowej zaznaczono, że w ramach
opisu
elementu oferty, parametru lub funkcji realizowanej w konfiguracji będącej
przedmiotem oferty,
spełnienie wymagań musi dotyczyć faktycznie oferowanego
rozwiązania.
Zamawiający wymagał, by oferowany system dyskowy składał się z pojedynczej
macierzy dyskowej. Niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu
macierzy dyskowych. Za pojed
ynczą macierz nie uznaje się rozwiązania opartego o wiele
macierzy dyskowych (par kontrolerów macierzowych) połączonych przełącznikami SAN lub
tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych.
Wymagano także kontrolerów pracujących w trybie Active-Active, to znaczy w trybie
zapewniającym dostęp do wolumenów logicznych (LUN) utworzonych w macierzy,
z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path) i portów kontrolerów w trybie bez
wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz z zapewnieniem równoważenia obciążenia
(load balancing).
Izba uznała, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp,
gdzie Odwołujący zarzucał, iż rozwiązanie zaoferowane przez MATIC tj. macierz IBM
Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia obligatoryjnego wymogu, ponieważ korzysta
z asymetrycznego dostępu do jednostki logicznej (ALUA), przez co nie realizuje
równoległego dostępu do dysków wieloma ścieżkami.
Dostrzeżenia wymaga, iż kwestia ta była przedmiotem zapytania Zamawiającego,
który w dniu 7 listopada 2018 roku uzyskał stosowane wyjaśnienia. Z pkt 6 złożonych
wyjaśnień wynika, że wolumeny są udostępniane przez wszystkie kontrolery macierzy
z wykorzystaniem wszystkich możliwych portów macierzy. Dodatkowo Przystępujący do
wyjaśnień załączył zrzut z ekranu obrazujący w jaki sposób skorzystać można z możliwości
wyboru kontrolerów, które mają mieć dostęp do wolumenu. Podobne stanowisko i materiał
graficzny zostały zaprezentowane na rozprawie przed Izbą. Zatem Przystępujący wykazał,
że oferowana macierz posiada możliwość wyboru trybu pracy synchronicznego activ/activ.
Opisano w jaki sposób możliwe jest skonfigurowanie dysku logicznego LUN, by ruch
realizowany był przez wszystkie kontrolery. Zaznaczono także, ż macierz może pracować
w trybie a
synchronicznym, co nie zmienia faktu, iż podstawowy wymóg SIWZ został
zapewniony. Potwierdzenie wymogu znajduje się w dokumentacji urządzenia,
przedstawionej przez Przystępującego wraz z tłumaczeniem. Jest to dokumentacja
pochodząca ze strony producenta, wskazana dla całej serii V7000.
Odwołujący w odwołaniu i na rozprawie przedstawił wyciąg z tożsamej dokumentacji,
jednak zestawienie
to ma charakter wybiórczy i nie prezentuje wszystkich możliwości
konfiguracyjnych macierzy.
Dodatkowo zauważyć należy, iż Zamawiający dopuścił
posługiwanie się innym dokumentem pochodzącym od producenta (w formie drukowanej,
w języku polskim lub w języku angielskim), zawierającym w szczególności opis wartości
parametrów, funkcji i konfiguracji. Za taki dokument niewątpliwie uznać można oświadczenie
złożone przez upoważnionego przedstawiciela producenta, potwierdzające istnienie spornej
funkcjonalności. Takie oświadczenia Przystępujący złożył wraz z wyjaśnieniami oraz
dodatkowo przedstawił kolejne oświadczenie na rozprawie. Prawidłowości reprezentacji
i sposobu złożenia owych oświadczeń Odwołujący nie kwestionował. Formę takiego
potwierdzenia parametrów urządzenia dopuszczały zaś zapisy SIWZ. Udzielona w dniu 12
września 2018 roku odpowiedź Zamawiającego na pytania nie zmieniła na stanowisko Izby.
Zamawiający w odpowiedzi podkreślił, że parametry i funkcje mają być potwierdzone
w
ogólnej dokumentacji producenta, za taką zaś SIWZ uznawała również inny dokument
producenta (w formie drukowanej, w języku polskim lub w języku angielskim).
Zdaniem Izby Odwołujący na rozprawie dokonywał próby rozszerzenia zarzutów,
twierdząc, że odróżnić należy pracę w trybie synchronicznym od dostępu do wolumenów,
podczas gdy wymóg SIWZ jasno precyzował, że kontrolery pracujące w trybie Active-Active,
to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów (…) z wykorzystaniem wszystkich
dostępnych ścieżek. Możliwość zapewnienia dostępu do wolumenów z wykorzystaniem
wszystkich ścieżek Przystępujący udowodnił, zarówno w złożonych wyjaśnieniach, jak też na
rozprawie.
Tym samym wymóg pracy w trybie activ/activ, w ocenie składu orzekającego Izby
został potwierdzony.
Co do kolejnych zarzutów odwołania, to wskazywały one na naruszenie art. 24 ust. 1
pkt 17 ustawy Pzp, czyli podnosiły działania i zaniechania Przystępującego w zamiarze
lekkomyślności lub niedbalstwa, które wprowadziły Zamawiającego w błąd i mogły mieć
istotny wpływ na decyzje podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, z tego powodu, że dotyczyły elementów oferty, za które Zamawiający
przyznawał dodatkowe punkty w ramach procesu oceny ofert, który doprowadzić miał do
wyboru oferty najkorzystniejszej.
Izba w składzie rozpoznającym złożone odwołanie uznała, że zarzut naruszenia art.
24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie potwierdził się, a postępowaniu Przystępującego nie można
przypisać zamiaru lekkomyślności lub niedbalstwa. Przystępujący wykazał i udowodnił, że
przygotowywał ofertę współdziałając z przedstawicielami producenta, przy ich czynnym
udziale i zaangażowaniu w jej treść. Na powyższą okoliczność przedstawiono, nawet
kilkukrotnie,
stosown
e oświadczenia producenta. Zatem nie może być mowy
o niezachowaniu przez Wykonawcę zasad należyte staranności, wymaganej od
profesjonalisty.
Jednocześnie zauważyć należy, iż różnica w treści ofert poszczególnych
Wykonawców, co przełożyło się na etap postępowania odwoławczego, wynikała z faktu
odczytywania przez
Przystępującego w odmienny sposób danego ustalenia czy wymagania
SIWZ, bez odczytywania treści postanowień przy uwzględnieniu szeregu innych elementów
SIWZ
dotyczących przecież jednego przedmiotu zamówienia. Izba stwierdza, że
postanowienia SIWZ
nie mogą być czytane odrębnie czy wybiórczo, bez uwzględnienia
całości Specyfikacji, bowiem Zamawiający kupuje sprzęt, który będzie eksploatowany
w określonych realiach środowiska Zamawiającego i w tym samym otoczeniu będzie
podlegał późniejszej rozbudowie lub zmianie.
Dlatego też odwołanie co do oceny spełniania poziomu parametrów oferowanej przez
Przystępującego macierzy, w zakresie w którym parametry te podlegały dodatkowej
punktacji w części zasługiwało na uwzględnienie. Skutkiem niewykazania przez wykonawcę
dodatkowych elementów użytkowych urządzenia, jest konieczność zmniejszenia przyznanej
liczby punktów podczas oceny ofert. Zmiana punktacji może potencjalnie przełożyć się na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i wybór oferty najkorzystniejszej.
Dlatego też odwołanie w części podlegało uwzględnieniu.
Podana przez Odwołującego kwalifikacja prawna naruszenia przepisów ustawy Pzp
nie mogła przesądzać o niezasadności odwołania, Izba nie jest bowiem związana dokonaną
w odwołaniu kwalifikacją prawną, ocenia natomiast – w zakresie podniesionych zarzutów –
czy wybór oferty dokonany został prawidłowo, czy też Zamawiający zaniechał czynności,
która mogła doprowadzić do wyboru oferty innego wykonawcy. Z uwagi na
nieprzeprowadzenie przez żadną ze Stron sporu symulacji, w jaki sposób kształtowałaby się
punktacja w ramach weryfikacji rankingu
, Izba stwierdziła, że taka zmiana przy ponownym
badaniu i ocenie ofert może przełożyć się na wynik postępowania. Natomiast co do żądań
postawionych w odwołaniu, to zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp. Izba, uwzględniając
zarzuty odwołania, których zakresem jest związana, jednocześnie nie jest związana
żądaniami odwołania, może orzec inaczej aniżeli wnosił Odwołujący, co miało miejsce
w niniejszej sprawie.
Odwołujący zarzucił, że oferowana macierz nie ma możliwości rozbudowy do nie
mniej niż 8 kontrolerów. Kluczowym zapisem w zakresie tej funkcjonalności był zakaz
łączenia przełącznikami SAN. Odwołujący uważał, że zakaz ten obowiązuje także przy
rozbudowie macierzy, natomiast Przystępujący podnosił, że wymóg ten nie odnosi się do
rozbudowy.
W ocenie składu orzekającego Izby dla rozstrzygnięcia powyższego zarzutu
kluczowym jest wyjaśnienie, czy wszystkie wymagania dla przedmiotu zamówienia należało
spełniać łącznie, czy też każde mogło być spełnione niezależnie. Izba w składzie
rozpoznającym niniejsze odwołanie doszła do przekonania, iż Odwołujący słusznie wskazał,
że Zamawiający wykluczył możliwość użycia przełączników SAN również w przypadku
rozbudowy macierzy
. Zdaniem Izby Zamawiający opisał wymogi dla macierzy w sposób
kompleksowy, w podziale na jej cechy użytkowe, więc wszystkie wymogi musiały być
spełnione łącznie, także w przypadku jej rozbudowy. O ile Izba nie kwestionuje, że macierz
oferowana przez Przystępującego w zamówieniu podstawowym spełnia wymóg budowy jako
pojedyncza macierz dyskowa
, o tyle sam Przystępujący przyznał, że rozbudowa oferowanej
macierzy o co najmniej minimalną ilość kontrolerów wymaganych przez Zamawiającego
musi odbyć się przy uwzględnieniu przełączników. Taki zaś sposób konstrukcji urządzenia
zapisy SIWZ wykluczały. Reasumując, zarzut nieprawidłowego przyznania 3 punktów ofercie
Przystępującego potwierdził się.
W punkcie 11 rozdziału 21 Zamawiający przyznawał dodatkowe punkty w przypadku
zaoferowania możliwości dodania co najmniej 12 portów iSCSI. Odwołujący wskazywał, że
taka opcja w urządzeniu nie jest spełniona.
W ocen
ie Izby zarzut nie potwierdził się. Z dołączonej do oferty dokumentacji
technicznej i ze złożonych wyjaśnień wynika, że w chwili obecnej urządzenie już tę
funkcjonalność posiada. Jak zauważono na rozprawie, rozwiązanie to jest dostępne już
w oferowanej ma
cierzy, a rozbudowa nastąpi poprzez aktywowanie pewnych
funkcjonalności. Taki sposób spełnienia wymagania nie został przez zapisy SIWZ
wykluczony. Przystępujący przedstawił materiał graficzny będący wyciągiem z dokumentacji
technicznej, który jasno obrazuje w jaki sposób wykorzystywane będą porty.
W przypadku kolejnego punktu Izba uznała, że zarzut przyznania nieprawidłowej
liczby punktów potwierdził się.
W punkcie 20 Zamawiający przyznawał jeden punkt, gdy macierz miała możliwość
rozbudowy pamięci podręcznej do wielkości co najmniej 4 TB. Przystępujący de facto
przyznał, że informacja taka nie wynika z żadnego dokumentów składającego się na
specyfikację techniczną, a złożone oświadczenie tłumaczył uzyskaniem zapewnienia od
producenta dostarczanej macierz
y, iż takie rozwiązanie jest możliwe i na moment realizacji
zamówienia taką macierz otrzyma Zamawiający. Realizacja tego wymogu nastąpić może
przez rozbudowę macierzy o standardy stosowane w macierzy V7000G3.
W ocenie Izby w takim przypadku otrzymanie zapewnienia od producenta, nawet
jeżeli to zapewnienie przyjęło postać oświadczenia producenta nie jest wystarczające.
Po pierwsze w ofercie i składanych wyjaśnieniach jasno sprecyzowano jaki model macierzy
Przystępujący oferuje. Nigdzie nie napisano i nie złożono oświadczenia, że jest to model
V7000G3. Jasno
wskazano, że oferowany jest model V7000G2+.
Przystępujący nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność, że rozbudowa
oferowanego modelu do modelu klasy wyższej jest możliwa, czy też była już wykonywana,
przy zachowaniu wszystkich pozostałych założeń urządzenia, których wymagał
Zamawiający. Każdy zaś model, zwłaszcza w przypadku urządzeń o skomplikowanej
budowie i mnogości funkcji użytkowych charakteryzuje się specyfiką działania i nie zostało
potwierdz
one w żaden sposób, że zakładany przez Przystępującego sposób rozbudowy jest
możliwy do wykonania i przeprowadzenia. Zamawiający nie może w takim wypadku polegać
jedynie na zapewnieniach producenta. Celem
przeprowadzenia postępowania i zakupu jest
nabycie
środka trwałego, z którego instytucja będzie mogła korzystać w miarę swoich
potrzeb
i
pierwotnych
założeń,
nie
zaś
dopuszczanie
do
eksperymentów
o niesprecyzowanym wyniku.
Zdaniem składu orzekającego Izby Przystępującemu w sposób
nieuprawniony przyznano d
odatkowe punkty za przedmiotową funkcjonalność.
Ostatni z zarzutów odnosił się do punktów 24 i 25 rozdziału 21 SIWZ, w których
Zamawiający dodatkowo po 1 punkcie punktował funkcję zdefiniowania gwarantowanych
parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s (operacje wejścia/wyjścia) dla wybranych
wolumenów dyskowych lub LUN'ów oraz funkcję zdefiniowania gwarantowanych parametrów
wydajnościowych wyrażonych w MB/s (przepustowość) dla wybranych wolumenów
dyskowych lub LUN'ów.
W pierwszej kolejności dostrzeżenia wymaga, iż pojęcie „parametrów
gwarantowanych” nie zostało w SIWZ w żaden sposób zdefiniowane, czy też opisane przez
Zamawiającego. Gospodarz postępowania nie określił, czy za parametry gwarantowane
uznawał będzie jedynie wartości maksymalne, czy też wymaga podania wartości
minimalnych
osiąganych przez macierz, czy też w wyrażeniu tym mieści się jeszcze jakaś
inna wielkość. Przy czym w ocenie Izby za wartości minimalne należałoby uznać takie, które
gwarantują poprawne działanie macierzy przy przewidywanym obciążeniu. Stąd zapisy SIWZ
można było odczytać w co najmniej dwojaki sposób i każdy z wykonawców mógł je
zrozumieć odmiennie. Dlatego też Izba uznała zarzuty za niepotwierdzone, wszelkie
niejasności specyfikacji należy tłumaczyć na korzyść wykonawców. Skład orzekający Izby
wziął również pod uwagę specyfikę działania macierzy, w której to wartości maksymalnego
obciążenia urządzenia są istotne z punktu widzenia użytkownika urządzenia. Nie można
także zapominać, iż Zamawiający nie określił dolnych granic wydajności i przepustowości
urządzenia, czyli nie określił precyzyjnie z jakim obciążeniem pracowało będzie urządzenie
i czy jakiegoś poziomu minimalnego dla przetwarzanej (przewidywanej) liczby danych
wymaga.
Podsumowując, Izba uznała, że zarzuty odwołania w części potwierdziły się, co
mogło mieć wpływ na wynika postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, dlatego
też nakazano unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie
procesu badania i oceny ofert, w tym ponowne przeliczen
ie liczby punktów przyznanych
poszczególnym wykonawcom w ramach wyznaczonych kryteriów oceny ofert.
W zakresie zgromadzonego materiału dowodowego, to Izba dopuściła opinie mające
wykazywać, że urządzenia oferowane przez Przystępującego nie spełniają wymogów SIWZ.
Dowód ten jednak nie miał charakteru przesądzającego o zasadności zarzutów odwołania.
Dostrzeżenia przede wszystkim wymaga prywatny charakter złożonej opinii. Ekspertyzę tę
Izba potraktowała jako część argumentacji faktycznej i prawnej przytaczanej przez Stronę
sporu. Opinia taka stanowi jedyni
e dowód tego, że osoby, które ją podpisały wyraziły zawarty
w nich pogląd,
nie korzysta ona
natomiast z domniemania zgodności z prawdą zawartych
w niej twierdzeń.
Stanowisko doktryny jasno pokazuje, że ekspertyza prywatna nie może być
podstawą wniosków sądu pozostających w opozycji do stanowiska strony przeciwnej.
W orzecznictwie SN wyrażono także stanowisko, że gdyby ekspertyzę prywatną przyjęto za
podstawę orzeczenia, stanowiłoby to istotne uchybienie procesowe, które mogłoby być
nawet podstawą skutecznego zarzutu apelacyjnego (tak SN w wyroku z dnia 29 września
1956 r., III CR 121/56, OSN 1958, nr 1, poz. 16).
Ocena pozostałego materiału dowodowego
przedstawiona została w orzeczeniu przy omówieniu każdego z zarzutów.
W tym stanie rzeczy, Izba uwzględniła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie
pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 192 ust. 9 i 10 Pzp w zw. z § 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b oraz § 5 ust. 2 pkt 2,
a także § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz.
2972). Izba
uznała wniosek Odwołującego o zasądzenie kosztów wynagrodzenia
pełnomocnika w kwocie 3.600,00 zł, tj. w maksymalnej kwocie dopuszczonej przez
w/w rozporządzenie (§ 3 pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).
Przewodniczący:
…………………………….
1.
Uwzględnia odwołanie w zakresie przyznania punktów w ramach wyznaczonych
kryteriów oceny ofert i nakazuje unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej,
ponowienie procesu badania i oceny ofert, w tym ponowne przeliczenie liczby
punktów przyznanych poszczególnym wykonawcom w ramach wyznaczonych
kryteriów oceny ofert;
2.
W pozostałym zakresie zarzuty odwołania uznaje za nieudowodnione.
3. kosztam
i postępowania obciąża Przystępującego: Matic S.A. z siedzibą
w Warszawie i:
4.
zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnastu
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - Innergo Systems Sp.
z o.o. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu od odwołania,
5.
zasądza od Przystępującego: Matic S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz
Odwołującego - Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, kwotę w
wysokości 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnastu tysięcy sześciuset złotych 00/100
groszy) tytułem zwrotu kosztów wpisu oraz zastępstwa procesowego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., nr 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od d
nia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………….
sygn. akt KIO 2633/18
UZASADNIENIE
Dnia 21 grudnia 2018 roku, do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie, na
podstawie art. 180 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., nr 1986 ze
zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp” odwołanie
złożył wykonawca Innergo Systems Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zwany dalej
„Odwołującym”.
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu
nieograniczonego, którego przedmiotem jest „Modernizacja repozytoriów danych i sieci SAN”
prowadzi
Zamawiający: Polskie Radio S.A. z siedzibą w Warszawie. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej pod numerem 2018/S 165-376414.
Odwołujący zarzucał Zamawiającemu, że w toku postępowania naruszył następujące
przepisy ustawy:
1.
art. 89 ust.
1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez MATIC
S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: „MATIC”), mimo iż jest ona niezgodna z treścią
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) w zakresie w jakim oferowana macierz
wyposażona jest w kontrolery nie pracujące w trybie synchronicznym active-active oraz nie
ma możliwości obsługi ruchu do danego wolumenu przez wszystkie 4 kontrolery
jednocześnie;
2.
art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp poprzez jego niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia
MATIC
z postępowania, pomimo iż Wykonawca ten w wyniku lekkomyślności lub
niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego i mogące mieć
istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu, w zakresie
w jakim informacje
te dotyczą kryteriów oceny ofert określonych w pkt 3.2 formularza
ofertowego (tabela fakultatywnych funkcjonalności macierzy) poz.: 11, 17, 20, 24 oraz 25;
3.
art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez niezapewnienie zachowania zasady uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców oraz dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej
w sposób niezgodny z przepisami ustawy.
Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru oferty MATIC jako najkorzystniejszej;
2.
dokonania powtórnej czynności badania i oceny ofert;
3.
wykluczenia MATIC z postępowania i odrzucenia oferty złożonej;
4.
dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Informację stanowiącą podstawę do wniesienia odwołania Odwołujący powziął w dniu
14 grudnia 2018 r. W tym dniu Odwołujący otrzymał via faks informację o wyborze oferty
MATIC jako najkorzystniejszej. Odwołanie wniesiono w dniu 21 grudnia 2018 r., zatem
z zachowaniem ustawowego terminu (na podstawie art. 182 ust. 1 pkt.1 Pzp).
Odwołujący
uiścił wpis od odwołania w wymaganej wysokości, a Zamawiający otrzymał kopię odwołania.
Odwołujący wskazał, że jest wykonawcą, który złożył ofertę w postępowaniu.
Wykonawca posiada interes we wniesieniu odwołania, ponieważ w przypadku prawidłowego
działania Zamawiającego, MATIC powinien zostać wykluczony z postępowania a jego oferta
odrzucona, natomiast oferta Odwołującego w takiej sytuacji powinna być uznana za ofertę
najkorzystniejszą. W związku z powyższym, w wyniku niezgodnych z przepisami ustawy
działań Zamawiającego Odwołujący może ponieść szkodę polegającą na nieuzyskaniu
zamówienia publicznego, a tym samym posiada interes we wniesieniu odwołania.
W uzasadnieniu podniesiono, że z formularza ofertowego MATIC wynika, że oferuje
on rozwiązanie macierzowe IBM V7000 G2+, zaś z dołączonej do oferty dokumentacji
technicznej wynika, że przedmiotem oferty jest IBM V7000 G2. Zamawiający pismem z dnia
30 października 2018 r. wezwał MATIC do złożenia wyjaśnień w zakresie kwestii
technicznych dot. n
iespełniania wymagań SIWZ a wynikających z przedstawionej przez
MATIC dokumentacji technicznej.
MATIC w odpowiedzi na wezwanie przedstawił wyjaśnienia z dnia 7 listopada 2018 r.,
w których wskazał, iż „dostarczy macierz model Storwize V7000 G2+”, jednocześnie
przedkładając oświadczenie IBM Polska sp. z o.o. odnoszące się do wezwania
Zamawiającego i wskazujące na dokumentację techniczną dostępną w Internecie m.in. na
stronie http://www.redbooks.ibm.com.
Niezależnie od tego co jest przedmiotem oferty, tzn. IBM V7000 G2+ czy IBM V7000
G2,
to oferta MATIC jest niezgodna z treścią SIWZ. Z uwagi na to, iż z dokumentacji
postępowania wynika, że Zamawiający wybierając tę ofertę uznał, że przedmiotem oferty jest
macierz IBM V7000 G2+ przedstawiona argumentacja i zarz
uty dotyczą tej macierzy.
Zaniechanie odrzucenia oferty MATIC -
niezgodność oferty z SIWZ.
Jak słusznie podkreśla się w orzecznictwie oraz doktrynie, sformułowania przepisu
art. 89
ust. 1 pkt 2 Pzp „treść oferty” i „treść specyfikacji istotnych warunków” jednoznacznie
nakazują odnieść go do aspektu merytorycznego przedmiotu zamówienia. Treść SIWZ to,
przede wszystkim, opis potrzeb i wymagań zamawiającego, które mają być zaspokojone
w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia przez zawarcie i zrealizowanie z należytą
starannością umowy.
Zgodnie z pouczeniem zawartym w pkt 3.1 Formularza ofertowego
„UWAGA:
spełnianie wymagań minimalnych jest konieczne dla potwierdzenia, iż Wykonawca oferuje
przedmiot zamówienia zgodny z opisem stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ”, zaoferowane
przez MATIC rozwiązanie macierzowe IBM V7000 G2+, nie spełnia następujących wymagań
minimalnych opisanych w OPZ.
Zgodnie z pkt 3 ppkt 23
(Minimalne wymaganie dla macierzy dyskowej) załącznika nr
1 do SIWZ (Opis Przedmiotu zamówienia) Zamawiający wymagał aby: „Kontrolery pracujące
w trybie Active-
Active, to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów logicznych
(LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path)
i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz
z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing).”
Jednocześnie z tego samego załącznika do SIWZ pkt 3 ppkt 5 wynika, że
Zamawiający wymaga aby: „Oferowana macierz posiada nie mniej niż 4 kontrolery
obsługujące ruch 1/0”.
Ponadto zgodnie z wyjaśnieniami treści SIWZ dnia 7 września 2018 r. na pytanie nr 1
„Czy zamawiający dopuści rozwiązanie działające w trybie ALUA? ALUA to standardowy
protokół służący do identyfikacji zoptymalizowanych ścieżek między systemem pamięci
masowej a hostem. ALUA umożliwia inicjatorowi wysłanie zapytania do celu o atrybuty
ścieżki, takie jak ścieżka główna i ścieżka drugorzędna. Pozwala to również celowi zwracać
informacje o parametrach zestawionej ścieżki z powrotem do inicjatora połączenia.
Z powyższego wynika, że ALUA jest rozwiązaniem korzystnym, ponieważ optymalizuje ruch
pomiędzy hostami a macierzą. U zamawiającego może mieć to szczególne znaczenie
ponieważ zestawionych zostanie wiele ścieżek i hosty nie będą wiedziały o optymalizacji
ścieżek”.
Zamawiający udzielił odpowiedzi: „Zamawiający nie dopuszcza rozwiązania w trybie ALUA.
Zamawiający będzie konsolidował dane z wielu środowisk, architektura asynchroniczna
active-
active może znacznie zmniejszyć wydajność i wydłużyć czas konfiguracji.
Zamawiający wymaga kontrolerów pracujących w trybie synchronicznym active-active.”
Tryb symetrycznego (synchronicznego) active-
active polega na zapewnieniu dostępu
do wolumenów logicznych (LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich
dostępnych ścieżek (path) i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej
ścieżki dostępu oraz z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing).
Rozwiązanie zaoferowane przez MATIC tj. macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie
spełnia przywołanego obligatoryjnego wymogu, ponieważ korzysta z asymetrycznego
dostępu do jednostki logicznej (ALUA), przez co nie realizuje równoległego dostępu do
dysków wieloma ścieżkami, co było wymagane postanowieniami SIWZ i zostało
potwierdzone przez Zamawiającego w wyjaśnieniach treści SIWZ.
W oficjalnej dokumentacji dotyczącej IBM Storewize V7000 producent jednoznacznie
określa, iż macierz działa w trybie (niedopuszczonym przez Zamawiającego) ALUA.
Odwołujący przedstawił tłumaczenie dokumentu, strona 126:
„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane są
w pary, które nazywane są 1/0 Grupami (czasem pamięć podręczna/cache 1/0 Grupy).
Pojedyncza para odpowiada za obsługę ruchu 1/0 na określonym wolumenie. Jeden
kontrol
er (nod) w grupie HO prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji ii O do określonego
wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się
na przemian między kontrolerami (nodami), ponieważ każdy wolumen jest tworzony
wewnątrz Grupy 1/0, aby równoważyć obciążenie pracą między dwoma kontrolerami
(nodami).”
Strona 255 dokumentu:
„Ruch 1/0 dla określonego wolumenu zarządzany jest wyłączenie przez kontrolery (nody)
w pojedynczej grupie 1/0. Rozproszona pamięć podręczna w kontrolerze SAN jest
dwukierunkowa. Po utworzeniu wolumenu preferowany kontroler (nod) zostaje wybrany. To
zadanie można kontrolować w momencie tworzenia woluminu. Kontroler (nod), który jest
właścicielem wolumenu jest preferowanym kontrolerem (nodem), gdy oba kontrolery (nody)
są dostępne. ”
Podsumowując Odwołujący postawił tezę, iż z powszechnie dostępnej dokumentacji
wynika, że ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy 1/0. W skład
Grupy 1/0 wchodzą maksymalnie dwa kontrolery, a więc tylko dwa kontrolery mogą
realizować ruch do danego wolumenu. Dodatkowo w trakcie tworzenia wolumenu wymagane
jest wybranie preferowanego kontrolera (noda), który staje się „właścicielem” wolumenu.
Taka konstrukcja wskazuje na tryb asynchronicznego active-active. W przypadku, gdy oba
kontrolery w ramach grupy 1/0 są dostępne, preferowany jest wybrany kontroler wskazany
podczas tworzenia wolumenu. Niemożliwe jest udostępnienie wolumenu poprzez dwie grupy
1/0 jednocześnie, czyli 4 kontrolery w tym samym czasie, co jest warunkiem koniecznym do
spełniania wymagań Zamawiającego. Zostało to precyzyjnie określone w przytoczonych
wymaganiach, zaś odpowiedź na pytanie z dnia 7 września 2018 r. jednoznacznie wyklucza
możliwość zaoferowania rozwiązania korzystającego z dostępu asynchronicznego.
Z
aoferowana przez MATIC macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia
wymogów SIWZ i jako taka podlega odrzuceniu, gdyż wbrew wymogowi SIWZ jej kontrolery
nie pracują w trybie synchronicznym active- active oraz nie ma możliwości obsługi ruchu do
danego wolumenu przez wszystkie 4 kontrolery jednocześnie.
Zaniechanie wykluczenia MATIC z postępowania.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, z postępowania o udzielenie zamówienia
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Z przepisu
wynika, że podstawą wykluczenia wykonawcy jest wprowadzenie zamawiającego w błąd,
przy czym nie musi być ono wynikiem działania umyślnego, ale wystarczające jest
dopuszczenie się przez wykonawcę lekkomyślności lub niedbalstwa. Dodatkowo
Ustawodawca wymaga, aby wprowadzenie w błąd zamawiającego mogło mieć istotny wpływ
na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia,
co oznacza, że wprowadzenie w błąd musi dotyczyć takich czynności Zamawiającego, które
wpływają na sytuację wykonawcy w postępowaniu, tj. na jego wykluczenie z postępowania,
odrzucenie jego oferty bądź na jego szanse w uzyskaniu zamówienia (pozycję w rankingu
ofert).
Zamawiający w pkt 21 SIWZ określił Kryteria oceny i zgodnie z ppkt 21.2 przyznawał
określone liczby punktów za poszczególne funkcjonalności macierzy. MATIC wypełniając
tabelę zawartą w pkt 3.2 formularza ofertowego wprowadził w błąd Zamawiającego co do
posiadania przez oferowane macierze funkcjonalności.
a.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 17 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
rozbudowy do nie mniej niż ośmiu kontrolerów macierzowych o dostępie blokowym
pracujących w trybie pracy zapewniającej dostęp do wszystkich wolumenów logicznych
(LUN) utworzonych w macierzy, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path)
i portów kontrolerów w trybie bez wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz
z zapewnieniem równoważenia obciążenia (load balancing). Każdy z kontrolerów będzie miał
możliwość jednoczesnej prezentacji (aktywny dostęp odczyt/zapis) wszystkich wolumenów
utworzonych w r
amach całego systemu dyskowego.”
MATI
C oświadczył, iż spełnia ww. wymóg, jednakże z informacji jakie posiada Odwołujący
wynika, iż przedmiotowa macierz nie spełnia tego kryterium.
Wszystkie wymagania fakultatywne należy rozpatrywać w połączeniu z wymaganiami
obligatoryjnymi, które Zamawiający sprecyzował w załączniku nr 1 do SIWZ (OPZ). Zgodnie
z pkt 3 ppkt 1 OPZ
„Oferowany system dyskowy składa się z pojedynczej macierzy
dyskowej*. * U
waga, niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu
macierzy dyskowych. Z
a pojedynczą macierz nie uznaje się rozwiązania opartego o wiele
macierzy dyskowych (par kontrolerów macierzowych) połączonych przełącznikami SAN lub
tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych.”
Zgodnie z dokumentacją producenta macierzy IBM, chcąc pozostać w zgodzie ze
wspomnianym
wymogiem obligatoryjnym tj. nie wykorzystując sieci SAN do połączenia
kontrolerów w celu uzyskania pojedynczej macierzy, MATIC jest w stanie rozbudować
macierz maksymalnie do czterech kontrolerów, co pozostaje w sprzeczności
z zadeklarowaną przez MATIC możliwością rozbudowy do 8 kontrolerów.
IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia bezpośrednie połączenie pomiędzy
maksymalnie czterema kontrolerami.
Wszystkie scenariusze bezpośredniego podłączenia
kont
rolerów opisane są w dokumencie dostępnym na następującej stronie www:
https: //www-01.ibm.com/support/docview.wss?uid!=ssg1S1005776
„Istnieją trzy różne konfiguracje, które mogą wykorzystywać bezpośrednie dołączanie
kabli do komunikacji między kontrolerami, które zostały szczegółowo opisane poniżej
[...]
A/ Pojedyncza Grupa l/O macierzy Storewize
[...]
B/ Pojedyncza Grupa l/O systemu SVC
[...]
C/ Dwie Grupy l/O macierzy Storewize”.
Ruch do i z danego wolumenu jest realizowany w ramach tzw. Grupy l/O, Strona 126
dokumentu:
„Dla ruchu l/O, IBM Spectrum Virtualize i Storwize nody (kontrolery) w klastrze grupowane
są w pary, które nazywane są l/O Grupami (czasem pamięć pod ręczna/cache l/O Grupy).
Pojedyncza para odpowiada za obsługę mchu l/O na określonym wolumenie. Jeden
kontroler (no
d) w grupie l/O prezentuje preferowaną ścieżkę dla operacji l/O do określonego
wolumenu. Drugi kontroler (nod) prezentuje alternatywną ścieżkę. Ta preferencja zmienia się
na przemian między kontrolerami (nodami), ponieważ każdy wolumen jest tworzony
wewnątrz Grupy l/O, aby równoważyć obciążenie pracą między dwoma kontrolerami
(nodami).”
Podsumowując, w skład Grupy l/O wchodzą maksymalnie dwa kontrolery.
Przytoczone postanowienia dokumentacji przewidują wyłącznie następujące opcje połączeń
pomiędzy kontrolerami:
A.
bezpośrednie połączenie pomiędzy dwoma kontrolerami znajdującymi się w Grupie
l/O w ramach tej samej półki, albo
B.
połączenia pomiędzy kontrolerami znajdującymi się w tej samej Grupie l/O, które
znajdują się w dwóch różnych półkach, czyli łącznie dwa kontrolery, albo
C.
połączenie bezpośrednie pomiędzy dwoma Grupami l/O, czyli czterema kontrolerami.
Są to jedyne możliwości bezpośredniego połączenia pomiędzy kontrolerami. Żaden
ze scenariuszy nie przewiduje bezpośredniego połączenia ośmiu kontrolerów. Aby uzyskać
dodatkowo punktowaną funkcjonalność połączenia 8 kontrolerów MATIC musi skorzystać
z przełączników SAN, co jest niezgodne z obligatoryjnym wymogiem OPZ.
W związku z powyższym oferowana przez MATIC macierz IBM Storewize V7000
Gen2+ nie spełnia fakultatywnego wymogu z punkt 21.2 pozycja 17 SIWZ, a MATIC
oświadczając, że wymóg ten jest spełniony, wprowadził Zamawiającego w błąd.
b.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 11 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
dodania co najm
niej 12 portów iSCSI (porty te nie są przedmiotem niniejszego zamówienia).”
Dodatkowo Zamawiający w wyjaśnieniach treści SIWZ z dnia 10 września 2018 r. na pytanie
nr 1
„Dotyczy wymogu możliwości dodania co najmniej 12 portów ISCSI. Czy celem realizacji
te
go wymogu Zamawiający dopuści wymianę istniejących portów FC na te dodatkowe porty
iSCSI czy wymaga dodania nowych 12 portów, ponad te już istniejące?” udzielił odpowiedzi:
„Zamawiający informuje, że wymaga możliwości dodania nowych portów i nie dopuszcza
w tym celu wymiany istniejących portów.”
MATIC oświadczył, iż spełnia ten wymóg, jednakże macierz w konfiguracji
zaoferowanej przez tego Wykonawcę nie umożliwia rozbudowy o 12 dodatkowych portów
iSCS, co oznacza, że MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego.
Zgodnie dokumentacją zaoferowana macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia
rozbudowę o maksymalnie dwa adaptery, do ruchu l/O dla każdego kontrolera (noda).
„Macierz Storewize V7000 SFF Model 624 oferuje:
•
Dwa kontrolery, każdy z procesorem dziesięciordzeniowym i 32 GB pamięci cache,
w sumie 64 GB dla macierzy
•
Porty 1 Gb Ethernet dla połączeń 1 Gb iSCSI
•
Do dwóch adapterów l/O dla połączeń 16 Gb FC, 10 Gb iSCSI/FCoE i 25 Gb iSCSI
•
Obsługa do 24 dysków 2,5-calowych
•
Wysokość 2U, 19-calowa obudowa do montażu w stelażu”
IBM Storewize V7000 Gen2+ umożliwia rozbudowę o maksymalnie cztery kontrolery bez
użycia przełączników SAN. Oznacza to możliwość zainstalowanie maksymalnie 8 adapterów
1/0. Aby spełnić wymaganie z pkt 3 ppkt 6 OPZ („Łącznie minimum 24 porty FC
o przepustowości pojedynczego portu nie mniejszej niż 16Gb/s każdy.”), wymagane jest
zainstalowanie 6 adapterów 4-portowych FC o przepustowości 16Gb, ponieważ jeden
adapter FC może posiadać maksymalnie 4 porty FC: „16Gb FC adapter dla połączeń fibrę
channel o prędkości 16Gb/s (dwie karty, każda posiadająca 4 porty 16Gb FC i wyposażona
we wkładki SFP)”.
Oznacza to„ że pozostają 2 wolne sloty, w których możemy zainstalować adaptery
iSCSI. Pojedynczy adapter iSCSI posiada maksymalnie 4 porty.
„10Gb Ethernet adapter dla
połączeń iSCSI/FCoE o prędkości 10Gb/s (dwie karty, każda posiadająca 4 porty 10Gb
Ethernet i wyposażona we wkładki SFP+)”.
Oznacza to, iż maksymalnie można dodać 8 nowych portów iSCSI a co za tym idzie
macierz IBM Storewize V7000 Gen2+
nie spełnia fakultatywnego wymogu określonego w pkt
21.2 pozycja 11 SIWZ dotyczącego 12 portów , a MATIC oświadczając, że wymóg ten jest
spełniony wprowadził Zamawiającego w błąd.
c.
Zgodnie z pkt 21.2 poz. 20
SIWZ Zamawiający dodatkowo punktował: „Możliwość
rozbudowy pamięci podręcznej poziomu L1 (DRAM) macierzy do co najmniej 4 TB.”
Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg.
Zgodnie z publicznie dostępną dokumentacją producenta dostępną pod adresem:
https:/1www.ibm.com/uk-en/marketplace/storage- workload/specifications,
maksymalna ilość
pamięci cache dla pojedynczej macierzy i macierzy w klastrze wynosi 1TB.
„Cache dla macierzy (półka składająca się z dwóch M GB 128 GB lub 256 GB/ do 1024 GB
kontrolerów)/skastrowany system”
Zgodnie z powyższym macierz IBM Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia powyższego
fakultatywnego wymogu z SIWZ, a MATIC wprowadził w błąd Zamawiającego oświadczając,
iż wymóg ten jest spełniony.
d.
Zgodnie z pkt 21.7 poz. 24
SIWZ Zamawiający dodatkowo punktował: „Funkcja
zdefiniowania gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s (operacje
wejścia/wyjścia) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUNÓw.”
Także w tym zakresie MATIC oświadczył, że oferowana macierz spełnia ten wymóg.
Oferowane pr
zez Matic macierz nie daje możliwości zdefiniowania gwarantowanych
parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s.
Oferowane urządzenie umożliwia jedynie zdefiniowanie parametrów maksymalnych
(limitów) wyrażonych w IO/s dla wolumenów. Informacja o tym znajduje się w dokumencie
IBM dotyczącym oferowanego rozwiązania: „Limit IOPS - Wprowadź maksymalną liczbę
operacji l/O na sekundę, którą wolumen może przetworzyć, zanim system opóźni
przetwarzanie dla tego woluminu”
Jest to jedyna funkcja pozwalająca na ograniczenie operacji l/O na sekundę dla
wolumenu. Zamawiający wymagał, aby możliwe było określenie nie tylko maksymalnej, ale
i minimalnej wartości IO/s, w związku z tym wymóg fakultatywny nie jest spełniony.
e.
Zgodnie z pkt 21:2 poz. 25 SIWZ
Zamawiający dodatkowo punktował: „Funkcja
zdefiniowania gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w MB/s
(przepustowość) dla wybranych wolumenów dyskowych lub LUN-ów. ”
MATIC w formularzu ofertowym zaznaczył: TAK.
Oferowana
przez firmę Matic macierz nie daje możliwości zdefiniowania
gwarantowanych parametrów wydajnościowych wyrażonych w MB/s.
Oferowane urządzenie umożliwia jedynie zdefiniowanie parametrów maksymalnych
(limitów) wyrażonych w MB/s dla wolumenów. Informacja o tym znajduje się w dokumencie
IBM dotyc
zącym oferowanego rozwiązania: „Limit Przepustowości - Wprowadź maksymalną
przepustowość, którą wolumen może przetworzyć, zanim system opóźni przetwarzanie dla
tego wolumenu”.
Jest to jedyna funkcja pozwalająca na ograniczenie przepustowości dla wolumenu.
Zamawiający wymagał, aby możliwe było określenie nie tylko maksymalnej, ale i minimalnej
wartości MB/s, w związku z tym wymóg ten nie jest spełniony.
Biorąc pod uwagę, iż przedstawione wyżej informacje dotyczące funkcjonalności są
zawarte w dokumentacji p
owszechnie dostępnej, to mogły i powinny być przez MATIC
zweryfikowane. Brak zatem należytej weryfikacji powyższych informacji spowodował, że
można przypisać takiemu wykonawcy lekkomyślność lub niedbalstwo w podaniu informacji,
co do których należytego sprawdzenia wykonawca, był zobowiązany.
Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 20 lipca 2018r. sygn. akt XXIII Ga
849/18 stwierdził, iż „nie ma znaczenia to, czy Zamawiający skutecznie został wprowadzony
w błąd, na skutek czego podjął jakiekolwiek decyzje, czy wykonał jakiekolwiek czynności.
Takie stanowisko znajduje uzasadnienie nie tylko w zaprezentowanej wykładni gramatycznej
i celowościowej, ale również zgodnie z teorią racjonalnego ustawodawcy. (...) Omawiana
podstawa prawna posługuje się zaś pojęciem nieostrym, niedookreślonym (okoliczności
mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowanie przez zamawiającego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia), co per se oznacza, że zakres stosowania tego
przepisu jest bardzo szeroki. Oznacza to, że zachowanie Zamawiającego nie ma tu żadnego
znaczenia. Uznając nawet, że Zamawiający w powołaniu na wypracowane notorium
zachowałby ostrożność w podejmowaniu decyzji, czy dalszych czynności, w sprawie, to i tak
należy dojść do wniosku, że samo podanie informacji nieprawdziwej wypełnia przesłankę
wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia. Spełniona bowiem została również
przesłanka, o której mowa w dalszej części przepisu 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., tj.: potencjalna
możliwość wywierania istotnego wpływu na decyzje Zamawiającego, gdyż błąd popełniony
przez Odwołującego dotyczy oceny ofert w postępowaniu zgodnie z przyjętymi kryteriami
określonymi przez Zamawiającego. Kwestia ta dotyczy zatem ilości punktów zdobytych
w postępowaniu o udzielenie zamówienia, a więc m.in. na podstawie kwestionowanych
informacji, dochodziłoby do wyboru oferty najkorzystniejszej, co potencjalnie mogłoby
wypaczać wynik całego postępowania. Zastrzec przy tym należy. że dla spełnienia tej
przesłanki wystarczająca jest sama możliwość wywierania wpływu na zachowanie
Zamawiającego. ”
Słusznie zauważyła Izba w wyroku z dnia 2 maja 2018 r. (sygn. akt KIO 596/18), iż
„na skutek implementacji do krajowego porządku prawnego dyrektyw 2014/24/UE
i 2014/25/UE wzros
ło znaczenie oświadczeń własnych wykonawców. Jest to wynikiem,
zarówno wprowadzenia JEDZ, jak również faktu przemodelowania przebiegu procedury
o udzielenie zamówienia publicznego w jej podstawowej formie, jak również wprowadzenia
rozwiązania w postaci tzw. procedury odwróconej (art. 24aa ustawy Pzp). Te kilka
znaczących zmian doprowadziło do zwiększenia znaczenia oświadczeń składanych przez
wykonawców, w tym nałożyło na nich obowiązek większej staranności przy weryfikacji
prawdziwości danych prezentowanych w toku postępowania. Tym samym wobec
wykonawców należy obecnie stosować wyższy miernik oceny związany z rzetelnością
prezentowanych przez nich danych
”. W ww. wyroku Izba stwierdziła również, że niepoddanie
przez Wykonawcę weryfikacji informacji uzyskanych od osoby wskazanej na konkretne
stanowisko i liczenie na to, że dane te zweryfikuje Zamawiający (jako podmiot posiadający
niezbędne informacje) należy uznać za niedbalstwo lub lekkomyślność (str. 33 ww. wyroku).
Podobnie KIO w wyroku z dnia 20 lipca 2018
r. (sygn. akt KIO 1319/18) stwierdza, iż
„W odniesieniu natomiast do lekkomyślności lub niedbalstwa, kwestia ta pozostaje w sferze
ocen zamawiającego, który nie dysponuje środkami pozwalającymi przedstawić dowody na
stopień winy wykonawcy. Jeżeli jednak z zestawienia informacji przedstawionych przez
wykonawcę z oczekiwaniami zamawiającego wynika, że działający z należytą starannością
wykonawca powinien mieć świadomość, że przedstawione informacje tym oczekiwaniom nie
odpowiadają, a mimo to potwierdził okoliczność przeciwną, to bez wątpienia stanowi to
podstawę przypisania wykonawcy lekkomyślności tub niedbalstwa”.
Podsumowując, zdaniem Odwołującego argumentacja wyżej przedstawiona
potwierdza zasadność i konieczność wniesienia odwołania.
Po przeprowadzeniu
rozprawy z udziałem Stron i Uczestnika postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc
pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte w odwołaniu, odpowiedzi na
odwołanie, złożonym materiale dowodowym, a także wyrażone ustnie na rozprawie
i odnotowane w
protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania w całości w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy ich, Izba
skierowała odwołanie na rozprawę
Ustalono
dalej,
że
wykonawca
wnoszący
odwołanie
posiada
interes
w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, kwalifikowany możliwością poniesienia szkody
w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179
ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Nieprawidłowe dokonanie czynności badania
i oceny ofert, w tym
zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego i uznanie jej za
najkorzystniejszą, oznacza, że potencjalne stwierdzenie naruszenia w tym zakresie
przepisów ustawy Pzp pozbawia Odwołującego (który zajmuje kolejne miejsce w rankingu)
możliwości uzyskania zamówienia i podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego
oraz wykonywania zamówienia. Wypełnione zostały zatem materialnoprawne przesłanki do
rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Do postępowania odwoławczego zgłoszenie po stronie Zamawiającego zgłosił
wykonawca Matic S.A.
z siedzibą w Warszawie. Izba potwierdziła skuteczność
zgłoszonego przystąpienia.
Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił on zarzuty
odwołania w całości. Na posiedzeniu Przystępujący oświadczył, że korzysta z prawa do
złożenia sprzeciwu.
Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, skład orzekający Izby uznał, że odwołanie
w części zasługiwało na uwzględnienie.
W zakresie zastosowania przesłanki odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
P
zp mieści się sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, o ile
niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, choć
nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów
{por. J. Pieróg w: Prawo zamówień Publicznych. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa
2009}. Innymi słowy niezgodność treści oferty z treścią SIWZ może polegać na sporządzeniu
i
przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami specyfikacji, z zaznaczeniem,
że chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia
zobowiązania (świadczenia) ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie
wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w SIWZ (tak wyrok Izby z 13
listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13).
Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty
z art. 89 ust. 1 pkt 2 P
zp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka
niezgodność polega, czyli co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie
wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami SIWZ.
Wystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią SIWZ nie zawsze będzie
podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2
pkt 3 P
zp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią
SIWZ w
sposób zasadniczy i nieusuwalny, gdyż obowiązkiem zamawiającego jest
poprawienie w
złożonej ofercie niezgodności z SIWZ niemających istotnego charakteru.
O ile każdorazowo treść oświadczenia woli składanego w postępowaniu w ramach
oferty należy rozpatrywać przez pryzmat zamiaru wykonawcy, wyrażającego się wolą
uczestnictwa w postępowaniu, a w konsekwencji – złożenia oferty zgodnej z SIWZ {tak m.in.
wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO
2343/12, KIO 2346/12), 22 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO 2396/12, KIO 2416/13),
10 czerwca 2013 r. (sygn. akt KIO 1266/13)}
– o tyle kluczową sprawą jest, czy
w konkretnym stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia co do
oferowanego przedmiotu w
sposób nie naruszający nadrzędnej zasady zachowania uczciwej
konkurencji pomiędzy wykonawcami.
Reasumując, o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ można mówić tylko
w przypadku, gdy przedmiot zamówienia wynikający z oferty nie odpowiada w pełni
prz
edmiotowi zamówienia opisanemu w SIWZ. Ta niekompatybilność oparta może być na
wielu płaszczyznach oferty, czy to w zakresie wykonania czy też sposobie wykonania
zamówienia. Jednocześnie za niezgodnych z treścią SIWZ nie uważa się sytuacji, w których
to as
pekty formalne oferty nie odpowiadają zapisom SIWZ.
Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ zamówienia ma miejsce w sytuacji, gdy
zaoferowany przedmiot dostawy bądź też usługi, nie odpowiada opisanemu w specyfikacji
przedmiotowi zamówienia, co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych
elementów istotnych dla wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu zaspokajającym
oczekiwania i interesy Zamawiającego. Konieczność odrzucenia takiej oferty zachodzi także
w przypadku, kiedy niemożliwe staje się zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Stosownie bowiem
do przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp Zamawiający poprawia
w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodujące istotnych
zmian w treści oferty – niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została
poprawiona.
Na podstawie rozdziału 12 SIWZ ustalono, że Zamawiający wymagał złożenia wraz
z ofertą specyfikacji technicznej producenta lub innego dokumentu producenta (w formie
drukowanej, w języku polskim lub w języku angielskim), zawierającą w szczególności opis
wartości parametrów, funkcji i konfiguracji, które wymagane są w opisie przedmiotu
zamówienia, stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ – składaną w celu oceny ofert.
Dodatkowo w dniu 12 września 2018 roku w odpowiedzi na pytanie „Czy
Zamawiający dopuszcza aby niektóre wymagane funkcje których potencjalnie możliwe do
zaoferowania rozwiązanie macierzowe nie realizuje, były zapewnione poprzez modyfikację
standardowego oprogramowania lub sprzętu tego rozwiązania, celem dostosowania go do
wymagań OPZ?” Zamawiający zaznaczył, że nie wraża zgody na takie działanie. Wszystkie
parametry i funkcje zaoferowanego rozwiązania winny być zaimplementowane fabrycznie
oraz dostępne w seryjnej produkcji danego modelu urządzenia, a także potwierdzone
w ogólnej dokumentacji producenta.
Przy opisie minimalnych wymagań dla macierzy dyskowej zaznaczono, że w ramach
opisu
elementu oferty, parametru lub funkcji realizowanej w konfiguracji będącej
przedmiotem oferty,
spełnienie wymagań musi dotyczyć faktycznie oferowanego
rozwiązania.
Zamawiający wymagał, by oferowany system dyskowy składał się z pojedynczej
macierzy dyskowej. Niedopuszczalna jest realizacja zamówienia poprzez dostarczenie wielu
macierzy dyskowych. Za pojed
ynczą macierz nie uznaje się rozwiązania opartego o wiele
macierzy dyskowych (par kontrolerów macierzowych) połączonych przełącznikami SAN lub
tzw. wirtualizatorem sieci SAN, czy wirtualizatorem macierzy dyskowych.
Wymagano także kontrolerów pracujących w trybie Active-Active, to znaczy w trybie
zapewniającym dostęp do wolumenów logicznych (LUN) utworzonych w macierzy,
z wykorzystaniem wszystkich dostępnych ścieżek (path) i portów kontrolerów w trybie bez
wymuszania preferowanej ścieżki dostępu oraz z zapewnieniem równoważenia obciążenia
(load balancing).
Izba uznała, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp,
gdzie Odwołujący zarzucał, iż rozwiązanie zaoferowane przez MATIC tj. macierz IBM
Storewize V7000 Gen2+ nie spełnia obligatoryjnego wymogu, ponieważ korzysta
z asymetrycznego dostępu do jednostki logicznej (ALUA), przez co nie realizuje
równoległego dostępu do dysków wieloma ścieżkami.
Dostrzeżenia wymaga, iż kwestia ta była przedmiotem zapytania Zamawiającego,
który w dniu 7 listopada 2018 roku uzyskał stosowane wyjaśnienia. Z pkt 6 złożonych
wyjaśnień wynika, że wolumeny są udostępniane przez wszystkie kontrolery macierzy
z wykorzystaniem wszystkich możliwych portów macierzy. Dodatkowo Przystępujący do
wyjaśnień załączył zrzut z ekranu obrazujący w jaki sposób skorzystać można z możliwości
wyboru kontrolerów, które mają mieć dostęp do wolumenu. Podobne stanowisko i materiał
graficzny zostały zaprezentowane na rozprawie przed Izbą. Zatem Przystępujący wykazał,
że oferowana macierz posiada możliwość wyboru trybu pracy synchronicznego activ/activ.
Opisano w jaki sposób możliwe jest skonfigurowanie dysku logicznego LUN, by ruch
realizowany był przez wszystkie kontrolery. Zaznaczono także, ż macierz może pracować
w trybie a
synchronicznym, co nie zmienia faktu, iż podstawowy wymóg SIWZ został
zapewniony. Potwierdzenie wymogu znajduje się w dokumentacji urządzenia,
przedstawionej przez Przystępującego wraz z tłumaczeniem. Jest to dokumentacja
pochodząca ze strony producenta, wskazana dla całej serii V7000.
Odwołujący w odwołaniu i na rozprawie przedstawił wyciąg z tożsamej dokumentacji,
jednak zestawienie
to ma charakter wybiórczy i nie prezentuje wszystkich możliwości
konfiguracyjnych macierzy.
Dodatkowo zauważyć należy, iż Zamawiający dopuścił
posługiwanie się innym dokumentem pochodzącym od producenta (w formie drukowanej,
w języku polskim lub w języku angielskim), zawierającym w szczególności opis wartości
parametrów, funkcji i konfiguracji. Za taki dokument niewątpliwie uznać można oświadczenie
złożone przez upoważnionego przedstawiciela producenta, potwierdzające istnienie spornej
funkcjonalności. Takie oświadczenia Przystępujący złożył wraz z wyjaśnieniami oraz
dodatkowo przedstawił kolejne oświadczenie na rozprawie. Prawidłowości reprezentacji
i sposobu złożenia owych oświadczeń Odwołujący nie kwestionował. Formę takiego
potwierdzenia parametrów urządzenia dopuszczały zaś zapisy SIWZ. Udzielona w dniu 12
września 2018 roku odpowiedź Zamawiającego na pytania nie zmieniła na stanowisko Izby.
Zamawiający w odpowiedzi podkreślił, że parametry i funkcje mają być potwierdzone
w
ogólnej dokumentacji producenta, za taką zaś SIWZ uznawała również inny dokument
producenta (w formie drukowanej, w języku polskim lub w języku angielskim).
Zdaniem Izby Odwołujący na rozprawie dokonywał próby rozszerzenia zarzutów,
twierdząc, że odróżnić należy pracę w trybie synchronicznym od dostępu do wolumenów,
podczas gdy wymóg SIWZ jasno precyzował, że kontrolery pracujące w trybie Active-Active,
to znaczy w trybie zapewniającym dostęp do wolumenów (…) z wykorzystaniem wszystkich
dostępnych ścieżek. Możliwość zapewnienia dostępu do wolumenów z wykorzystaniem
wszystkich ścieżek Przystępujący udowodnił, zarówno w złożonych wyjaśnieniach, jak też na
rozprawie.
Tym samym wymóg pracy w trybie activ/activ, w ocenie składu orzekającego Izby
został potwierdzony.
Co do kolejnych zarzutów odwołania, to wskazywały one na naruszenie art. 24 ust. 1
pkt 17 ustawy Pzp, czyli podnosiły działania i zaniechania Przystępującego w zamiarze
lekkomyślności lub niedbalstwa, które wprowadziły Zamawiającego w błąd i mogły mieć
istotny wpływ na decyzje podejmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, z tego powodu, że dotyczyły elementów oferty, za które Zamawiający
przyznawał dodatkowe punkty w ramach procesu oceny ofert, który doprowadzić miał do
wyboru oferty najkorzystniejszej.
Izba w składzie rozpoznającym złożone odwołanie uznała, że zarzut naruszenia art.
24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie potwierdził się, a postępowaniu Przystępującego nie można
przypisać zamiaru lekkomyślności lub niedbalstwa. Przystępujący wykazał i udowodnił, że
przygotowywał ofertę współdziałając z przedstawicielami producenta, przy ich czynnym
udziale i zaangażowaniu w jej treść. Na powyższą okoliczność przedstawiono, nawet
kilkukrotnie,
stosown
e oświadczenia producenta. Zatem nie może być mowy
o niezachowaniu przez Wykonawcę zasad należyte staranności, wymaganej od
profesjonalisty.
Jednocześnie zauważyć należy, iż różnica w treści ofert poszczególnych
Wykonawców, co przełożyło się na etap postępowania odwoławczego, wynikała z faktu
odczytywania przez
Przystępującego w odmienny sposób danego ustalenia czy wymagania
SIWZ, bez odczytywania treści postanowień przy uwzględnieniu szeregu innych elementów
SIWZ
dotyczących przecież jednego przedmiotu zamówienia. Izba stwierdza, że
postanowienia SIWZ
nie mogą być czytane odrębnie czy wybiórczo, bez uwzględnienia
całości Specyfikacji, bowiem Zamawiający kupuje sprzęt, który będzie eksploatowany
w określonych realiach środowiska Zamawiającego i w tym samym otoczeniu będzie
podlegał późniejszej rozbudowie lub zmianie.
Dlatego też odwołanie co do oceny spełniania poziomu parametrów oferowanej przez
Przystępującego macierzy, w zakresie w którym parametry te podlegały dodatkowej
punktacji w części zasługiwało na uwzględnienie. Skutkiem niewykazania przez wykonawcę
dodatkowych elementów użytkowych urządzenia, jest konieczność zmniejszenia przyznanej
liczby punktów podczas oceny ofert. Zmiana punktacji może potencjalnie przełożyć się na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i wybór oferty najkorzystniejszej.
Dlatego też odwołanie w części podlegało uwzględnieniu.
Podana przez Odwołującego kwalifikacja prawna naruszenia przepisów ustawy Pzp
nie mogła przesądzać o niezasadności odwołania, Izba nie jest bowiem związana dokonaną
w odwołaniu kwalifikacją prawną, ocenia natomiast – w zakresie podniesionych zarzutów –
czy wybór oferty dokonany został prawidłowo, czy też Zamawiający zaniechał czynności,
która mogła doprowadzić do wyboru oferty innego wykonawcy. Z uwagi na
nieprzeprowadzenie przez żadną ze Stron sporu symulacji, w jaki sposób kształtowałaby się
punktacja w ramach weryfikacji rankingu
, Izba stwierdziła, że taka zmiana przy ponownym
badaniu i ocenie ofert może przełożyć się na wynik postępowania. Natomiast co do żądań
postawionych w odwołaniu, to zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp. Izba, uwzględniając
zarzuty odwołania, których zakresem jest związana, jednocześnie nie jest związana
żądaniami odwołania, może orzec inaczej aniżeli wnosił Odwołujący, co miało miejsce
w niniejszej sprawie.
Odwołujący zarzucił, że oferowana macierz nie ma możliwości rozbudowy do nie
mniej niż 8 kontrolerów. Kluczowym zapisem w zakresie tej funkcjonalności był zakaz
łączenia przełącznikami SAN. Odwołujący uważał, że zakaz ten obowiązuje także przy
rozbudowie macierzy, natomiast Przystępujący podnosił, że wymóg ten nie odnosi się do
rozbudowy.
W ocenie składu orzekającego Izby dla rozstrzygnięcia powyższego zarzutu
kluczowym jest wyjaśnienie, czy wszystkie wymagania dla przedmiotu zamówienia należało
spełniać łącznie, czy też każde mogło być spełnione niezależnie. Izba w składzie
rozpoznającym niniejsze odwołanie doszła do przekonania, iż Odwołujący słusznie wskazał,
że Zamawiający wykluczył możliwość użycia przełączników SAN również w przypadku
rozbudowy macierzy
. Zdaniem Izby Zamawiający opisał wymogi dla macierzy w sposób
kompleksowy, w podziale na jej cechy użytkowe, więc wszystkie wymogi musiały być
spełnione łącznie, także w przypadku jej rozbudowy. O ile Izba nie kwestionuje, że macierz
oferowana przez Przystępującego w zamówieniu podstawowym spełnia wymóg budowy jako
pojedyncza macierz dyskowa
, o tyle sam Przystępujący przyznał, że rozbudowa oferowanej
macierzy o co najmniej minimalną ilość kontrolerów wymaganych przez Zamawiającego
musi odbyć się przy uwzględnieniu przełączników. Taki zaś sposób konstrukcji urządzenia
zapisy SIWZ wykluczały. Reasumując, zarzut nieprawidłowego przyznania 3 punktów ofercie
Przystępującego potwierdził się.
W punkcie 11 rozdziału 21 Zamawiający przyznawał dodatkowe punkty w przypadku
zaoferowania możliwości dodania co najmniej 12 portów iSCSI. Odwołujący wskazywał, że
taka opcja w urządzeniu nie jest spełniona.
W ocen
ie Izby zarzut nie potwierdził się. Z dołączonej do oferty dokumentacji
technicznej i ze złożonych wyjaśnień wynika, że w chwili obecnej urządzenie już tę
funkcjonalność posiada. Jak zauważono na rozprawie, rozwiązanie to jest dostępne już
w oferowanej ma
cierzy, a rozbudowa nastąpi poprzez aktywowanie pewnych
funkcjonalności. Taki sposób spełnienia wymagania nie został przez zapisy SIWZ
wykluczony. Przystępujący przedstawił materiał graficzny będący wyciągiem z dokumentacji
technicznej, który jasno obrazuje w jaki sposób wykorzystywane będą porty.
W przypadku kolejnego punktu Izba uznała, że zarzut przyznania nieprawidłowej
liczby punktów potwierdził się.
W punkcie 20 Zamawiający przyznawał jeden punkt, gdy macierz miała możliwość
rozbudowy pamięci podręcznej do wielkości co najmniej 4 TB. Przystępujący de facto
przyznał, że informacja taka nie wynika z żadnego dokumentów składającego się na
specyfikację techniczną, a złożone oświadczenie tłumaczył uzyskaniem zapewnienia od
producenta dostarczanej macierz
y, iż takie rozwiązanie jest możliwe i na moment realizacji
zamówienia taką macierz otrzyma Zamawiający. Realizacja tego wymogu nastąpić może
przez rozbudowę macierzy o standardy stosowane w macierzy V7000G3.
W ocenie Izby w takim przypadku otrzymanie zapewnienia od producenta, nawet
jeżeli to zapewnienie przyjęło postać oświadczenia producenta nie jest wystarczające.
Po pierwsze w ofercie i składanych wyjaśnieniach jasno sprecyzowano jaki model macierzy
Przystępujący oferuje. Nigdzie nie napisano i nie złożono oświadczenia, że jest to model
V7000G3. Jasno
wskazano, że oferowany jest model V7000G2+.
Przystępujący nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność, że rozbudowa
oferowanego modelu do modelu klasy wyższej jest możliwa, czy też była już wykonywana,
przy zachowaniu wszystkich pozostałych założeń urządzenia, których wymagał
Zamawiający. Każdy zaś model, zwłaszcza w przypadku urządzeń o skomplikowanej
budowie i mnogości funkcji użytkowych charakteryzuje się specyfiką działania i nie zostało
potwierdz
one w żaden sposób, że zakładany przez Przystępującego sposób rozbudowy jest
możliwy do wykonania i przeprowadzenia. Zamawiający nie może w takim wypadku polegać
jedynie na zapewnieniach producenta. Celem
przeprowadzenia postępowania i zakupu jest
nabycie
środka trwałego, z którego instytucja będzie mogła korzystać w miarę swoich
potrzeb
i
pierwotnych
założeń,
nie
zaś
dopuszczanie
do
eksperymentów
o niesprecyzowanym wyniku.
Zdaniem składu orzekającego Izby Przystępującemu w sposób
nieuprawniony przyznano d
odatkowe punkty za przedmiotową funkcjonalność.
Ostatni z zarzutów odnosił się do punktów 24 i 25 rozdziału 21 SIWZ, w których
Zamawiający dodatkowo po 1 punkcie punktował funkcję zdefiniowania gwarantowanych
parametrów wydajnościowych wyrażonych w IO/s (operacje wejścia/wyjścia) dla wybranych
wolumenów dyskowych lub LUN'ów oraz funkcję zdefiniowania gwarantowanych parametrów
wydajnościowych wyrażonych w MB/s (przepustowość) dla wybranych wolumenów
dyskowych lub LUN'ów.
W pierwszej kolejności dostrzeżenia wymaga, iż pojęcie „parametrów
gwarantowanych” nie zostało w SIWZ w żaden sposób zdefiniowane, czy też opisane przez
Zamawiającego. Gospodarz postępowania nie określił, czy za parametry gwarantowane
uznawał będzie jedynie wartości maksymalne, czy też wymaga podania wartości
minimalnych
osiąganych przez macierz, czy też w wyrażeniu tym mieści się jeszcze jakaś
inna wielkość. Przy czym w ocenie Izby za wartości minimalne należałoby uznać takie, które
gwarantują poprawne działanie macierzy przy przewidywanym obciążeniu. Stąd zapisy SIWZ
można było odczytać w co najmniej dwojaki sposób i każdy z wykonawców mógł je
zrozumieć odmiennie. Dlatego też Izba uznała zarzuty za niepotwierdzone, wszelkie
niejasności specyfikacji należy tłumaczyć na korzyść wykonawców. Skład orzekający Izby
wziął również pod uwagę specyfikę działania macierzy, w której to wartości maksymalnego
obciążenia urządzenia są istotne z punktu widzenia użytkownika urządzenia. Nie można
także zapominać, iż Zamawiający nie określił dolnych granic wydajności i przepustowości
urządzenia, czyli nie określił precyzyjnie z jakim obciążeniem pracowało będzie urządzenie
i czy jakiegoś poziomu minimalnego dla przetwarzanej (przewidywanej) liczby danych
wymaga.
Podsumowując, Izba uznała, że zarzuty odwołania w części potwierdziły się, co
mogło mieć wpływ na wynika postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, dlatego
też nakazano unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie
procesu badania i oceny ofert, w tym ponowne przeliczen
ie liczby punktów przyznanych
poszczególnym wykonawcom w ramach wyznaczonych kryteriów oceny ofert.
W zakresie zgromadzonego materiału dowodowego, to Izba dopuściła opinie mające
wykazywać, że urządzenia oferowane przez Przystępującego nie spełniają wymogów SIWZ.
Dowód ten jednak nie miał charakteru przesądzającego o zasadności zarzutów odwołania.
Dostrzeżenia przede wszystkim wymaga prywatny charakter złożonej opinii. Ekspertyzę tę
Izba potraktowała jako część argumentacji faktycznej i prawnej przytaczanej przez Stronę
sporu. Opinia taka stanowi jedyni
e dowód tego, że osoby, które ją podpisały wyraziły zawarty
w nich pogląd,
nie korzysta ona
natomiast z domniemania zgodności z prawdą zawartych
w niej twierdzeń.
Stanowisko doktryny jasno pokazuje, że ekspertyza prywatna nie może być
podstawą wniosków sądu pozostających w opozycji do stanowiska strony przeciwnej.
W orzecznictwie SN wyrażono także stanowisko, że gdyby ekspertyzę prywatną przyjęto za
podstawę orzeczenia, stanowiłoby to istotne uchybienie procesowe, które mogłoby być
nawet podstawą skutecznego zarzutu apelacyjnego (tak SN w wyroku z dnia 29 września
1956 r., III CR 121/56, OSN 1958, nr 1, poz. 16).
Ocena pozostałego materiału dowodowego
przedstawiona została w orzeczeniu przy omówieniu każdego z zarzutów.
W tym stanie rzeczy, Izba uwzględniła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie
pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 192 ust. 9 i 10 Pzp w zw. z § 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b oraz § 5 ust. 2 pkt 2,
a także § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz.
2972). Izba
uznała wniosek Odwołującego o zasądzenie kosztów wynagrodzenia
pełnomocnika w kwocie 3.600,00 zł, tj. w maksymalnej kwocie dopuszczonej przez
w/w rozporządzenie (§ 3 pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).
Przewodniczący:
…………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 51/19 z dnia 2019-02-04
- Sygn. akt KIO 50/19 z dnia 2019-01-28
- Sygn. akt KIO 2614/18 z dnia 2019-01-25
- Sygn. akt KIO 2514/18 z dnia 2019-01-25
- Sygn. akt KIO 2584/18, KIO 2586/18 z dnia 2019-01-24
